1. Με απόφαση του φορέα που είναι αρμόδιος για την παραχώρηση, όπως αυτός προσδιορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 7, επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως τρία (3) έτη, στις εξής επιχειρήσεις και ναυταθλητικά σωματεία, μετά από αίτημά τους, εφόσον λειτουργούν νόμιμα σε χώρο όμορο του τμήματος αιγιαλού και παραλίας:
α) κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα,
β) οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (camping),
γ) κέντρα αναψυχής, και
δ) ναυταθλητικά σωματεία που φέρουν την ειδική αθλητική αναγνώριση της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2725/1999 (Α΄ 121) και είναι εγγεγραμμένα στο ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων του άρθρου 142 του ν. 4714/2020 (Α΄ 148).
2. Η επιχείρηση ή το σωματείο της παρ. 1 θεωρείται όμορο του παραχωρούμενου τμήματος αιγιαλού και παραλίας και όταν ανάμεσα στον χώρο που δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο και τον αιγιαλό ή την παραλία, κατά περίπτωση, παρεμβάλλεται οδός, πλατεία ή άλλος κοινόχρηστος χώρος, ιδιωτικό ακίνητο ή ακίνητο που ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ή στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ). Αν το ακίνητο που παρεμβάλλεται ανήκει στην ΕΤΑΔ, το αίτημα της παρ. 1 διαβιβάζεται από τον ενδιαφερόμενο ταυτόχρονα και στην ΕΤΑΔ και η αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία επεκτείνει το αντικείμενο της σύμβασης παραχώρησης απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας και στο ενδιάμεσο τμήμα ακινήτου αρμοδιότητας της ΕΤΑΔ. Το αντάλλαγμα για την παραχώρηση του ακινήτου του πρώτου εδαφίου καθορίζεται από την ΕΤΑΔ ανά τετραγωνικό μέτρο χρήσης, ανά ζώνες, με απόφαση του διοικητικού της συμβουλίου, η οποία εκδίδεται μέχρι τη 15η Ιανουαρίου κάθε έτους και κοινοποιείται στην αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία. Το τίμημα για το παραχωρούμενο ακίνητο καταβάλλεται σε ετήσια βάση από τον παραχωρησιούχο, άπαξ και απευθείας στον λογαριασμό της ΕΤΑΔ κατά την υπογραφή της σύμβασης. Η σύμβαση τίθεται σε ισχύ, αφού προσυπογραφεί και από το αρμόδιο όργανο της ΕΤΑΔ. Αν παρέλθει άπρακτο χρονικό διάστημα τριάντα (30) ημερών από την υποβολή του αιτήματος της παρ. 1, τεκμαίρεται σιωπηρώς η συναίνεση της ΕΤΑΔ. Η ΕΤΑΔ έχει δικαίωμα να αρνηθεί τη σύναψη της σύμβασης, ιδίως, αν το ιδιωτικό ακίνητο αρμοδιότητάς της που παρεμβάλλεται, έχει ενταχθεί σε πρόγραμμα αξιοποίησης σύμφωνα με τον Κανονισμό της.
3. Το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας σε όμορες επιχειρήσεις ή σωματεία οριοθετείται από: α) την προβολή των ορίων του χώρου όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο, όπως βαίνουν κάθετα προς την ακτογραμμή και από β) παράλληλη γραμμή τεσσάρων (4) μέτρων από την ακτογραμμή και την προβολή αυτής προς την επιχείρηση, ώστε το παραχωρούμενο εμβαδόν να μην υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα και σε κάθε περίπτωση, σε συνδυασμό και με άλλες παραχωρήσεις απλής χρήσης, καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται. Κατ’ εξαίρεση είναι δυνατή η παραχώρηση μεγαλύτερης επιφάνειας, εφόσον καταλείπεται ελεύθερο το ποσοστό του πρώτου εδαφίου, αν η όμορη επιχείρηση υπάγεται στις περ. α) και β) της παρ. 1 του παρόντος ή είναι σύνθετο τουριστικό κατάλυμα των υποπερ. αα), ββ), δδ), εε) και ζζ) της περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α΄ 155).
4. Δεν παραχωρούνται αιγιαλός και παραλία για απλή χρήση σε όμορη επιχείρηση, όταν το μήκος ή πλάτος αυτού είναι μικρότερο των τεσσάρων (4) μέτρων ή όταν το συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο των εκατό πενήντα (150) τετραγωνικών μέτρων. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η παραχώρηση αιγιαλού και παραλίας του πρώτου εδαφίου σε ξενοδοχειακά καταλύματα σύμφωνα με τους όρους του παρόντος.
5. Σε περίπτωση ύπαρξης συνεχόμενων όμορων επιχειρήσεων ή σωματείων, καταλείπεται ελεύθερη ζώνη πλάτους έξι (6) τουλάχιστον μέτρων μεταξύ των ορίων τους. Σε αυτή την περίπτωση το εμβαδόν του παραχωρούμενου χώρου της παρ. 3 μειώνεται έως το ήμισυ, προκειμένου να καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται. Κατ΄ εξαίρεση το πλάτος της ελεύθερης ζώνης μειώνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%), εφόσον η πρόσοψη της επιχείρησης ή του ναυταθλητικού σωματείου έχει μήκος μικρότερο των έξι (6) μέτρων.
6. Το τίμημα της παραχώρησης είναι αυτό που προκύπτει σύμφωνα με τον μαθηματικό τύπο της παρ. 5 του άρθρου 10, προσαυξημένο κατά είκοσι τοις εκατό (20%).
7. Αν υπάρχουν περισσότερες επιχειρήσεις ή σωματεία, των οποίων η προβολή καλύπτει το ίδιο τμήμα αιγιαλού και παραλίας ή αν υπάρχουν περισσότερες επιχειρήσεις ή σωματεία όμορες στην πλατεία που παρεμβάλλεται μέχρι τον προς παραχώρηση αιγιαλό και παραλία, δεν εφαρμόζεται το παρόν και η παραχώρηση γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 10, εφόσον το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού ή παραλίας εντάσσεται στις περιοχές που προβλέπονται στην κανονιστική απόφαση της παρ. 1 του άρθρου 8, περί καθορισμού αιγιαλών, που μπορούν να παραχωρηθούν για απλή χρήση.
8. Κύριο ξενοδοχειακό κατάλυμα ή οργανωμένη τουριστική κατασκήνωση (camping) στην οποία έχει παραχωρηθεί η απλή χρήση όμορου τμήματος αιγιαλού και παραλίας, σύμφωνα με το παρόν, δύναται να παραχωρήσει τμήμα του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού ή παραλίας σε τρίτο φυσικό ή νομικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων θαλάσσιων μέσων αναψυχής ή άλλης συναφούς επιχείρησης, εφόσον διαθέτει όλες τις νόμιμες άδειες και εγκρίσεις που προβλέπονται στην υπ’ αρ. 2131.4/64444/6.9.2021 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και στον Γενικό Κανονισμό Λιμένα υπ’ αρ. 20, όπως εκάστοτε ισχύουν. Το καταβαλλόμενο αντάλλαγμα δεν υπερβαίνει το μέρος του ανταλλάγματος που αναλογεί στην έκταση της περαιτέρω παραχώρησης. Η σύμβαση μεταξύ του παραχωρησιούχου και του τρίτου υποβάλλεται στην Κτηματική Υπηρεσία. Ο παραχωρησιούχος εξακολουθεί να ευθύνεται για την τήρηση των όρων της παραχώρησης από κοινού και εις ολόκληρον με το πρόσωπο προς το οποίο έχει παραχωρηθεί περαιτέρω η απλή χρήση τμήματος του παραχωρηθέντος αιγιαλού και παραλίας.
9. Ειδικά για τους αιγιαλούς και τις παραλίες που διαχειρίζεται η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου, η παραχώρηση απλής χρήσης σε όμορες επιχειρήσεις και σωματεία γίνεται σύμφωνα με τον κανονισμό της.
10. Για την εφαρμογή του παρόντος, οι όμορες επιχειρήσεις υποβάλλουν αίτημα παραχώρησης μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου εκάστου έτους. Σε διαφορετική περίπτωση, η Κτηματική Υπηρεσία δύναται να παραχωρήσει το όμορο τμήμα αιγιαλού και παραλίας κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας.
ΑΡΘΡΟ 11 παρ 1 Τα ενοικιαζόμενα δωμάτια-διαμερίσματα είναι οι βασικοί (όχι οι μόνοι προς αποφυγή παρεξήγησης) τροφοδότες για όλες τις ντόπιες επιχειρήσεις όπως εστιατόρια, ταβέρνες , καφετέριες, market κλπ και ειδικά στα νησιά και είναι παράλογο να εξαιρούνται. Να συμπεριληφθούν με τους ίδιους όρους όπως τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.
ΑΡΘΡΟ 11 παρ 3 Είναι εντελώς άδικο για τον επιχειρηματία να πληρώνει το 100% του παραχωρούμενου χώρου και να μπορεί να κάνει χρήση το 50% ή το 30% (NATURA, σχετικά με αυτό συμφωνώ με το σχόλιο του ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ για να μην επαναλαμβάνω) και με απόσταση 6 μέτρων από την διπλανή επιχείρηση. Στα περισσότερα νησιά οι παραλίες είναι μικρές και οι αποστάσεις που ορίζετε εσείς δυσανάλογα μεγάλες . Να γίνει διευκρίνιση για τον ελεύθερο χώρο μπροστά από την όμορη επιχείρηση ότι είναι χώρος διέλευσης και όχι για ομπρελοκαθίσματα και πετσέτες των λουομένων. Επίσης να σημειώσω ότι υπάρχουν παραλίες με κρηπίδωμα που εφάπτεται των όμορων επιχειρήσεων και είναι άτοπο να υπάρχει ζώνη διέλευσης μεταξύ αυτών των επιχειρήσεων καθώς δεν υπάρχει πρόσβαση σε αυτήν την ζώνη. Ακόμη θα πρέπει να υπάρχει απόσταση 40-50 μέτρα από τις όμορες επιχειρήσεις για άλλη επιχείρηση (δημοπρασία) καθώς δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός και υποβάθμιση του προϊόντος.
ΑΡΘΡΟ 11 παρ. 6 Το 20% επιπλέον μίσθωμα για τις όμορες επιχειρήσεις οι οποίες έχουν έξοδα προσωπικού, συντήρησης, προβολής , φορολόγησης κλπ καθ’ όλη την διάρκεια του έτους σε σχέση με τις αναθέσεις (δημοπρασίες) που επιχειρούν μόνο τους θερινούς μήνες είναι άδικο και σε πλήρη αντίθεση με την αρχή της ισότητας του συντάγματος και θα πρέπει να αποσυρθεί.
Εν κατακλείδι και επειδή με έχουν καλύψει οι περισσότεροι με τα σχόλιά τους, τα ενοικιαζόμενα δωμάτια – διαμερίσματα που είναι η ραχοκοκαλιά του τουρισμού, στα νησιά μας κυρίως, να μην εξαιρούνται, να μεριμνήσετε ώστε να μην υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός και υποβάθμιση του προϊόντος και να αντιμετωπιστεί το θέμα με προσοχή, διότι οι ιδιαιτερότητες είναι πολλές και δεν καλύπτονται με οριζόντια μέτρα αλλά αντίθετα πλήττονται οι μικροί επιχειρηματίες. Η ανάθεση και η εποπτεία να δοθεί στους οικείους Δήμους που γνωρίζουν την γεωμορφολογία και τις ιδιαιτερότητες του τόπου τους με την τεχνογνωσία της Κτηματικής Υπηρεσίας.
1. Στην § 1 προτείνεται να συμπεριληφθούν και οι εξής επιχειρήσεις:
ε) Ενοικιαζόμενα δωμάτια όπως προβλέπεται από την ΚΥΑ 38609 ΕΞ 2023 Άρθρο 3 § 6.
στ) Βραχυχρόνιες μισθώσεις (τύπου Airbnb) πάνω από δύο διαμερίσματα καθόσον με τον νέο Νόμο Ν.5073/2023 θεωρούνται επιχειρήσεις με βιβλία στο MyData, ασφαλιστικές εισφορές , ΦΠΑ κλπ.
2. Στην § 3 προτείνεται το παραχωρούμενο τμήμα να ΜΗΝ περιορίζεται στα 500τμ του νομοσχεδίου αλλά να είναι δυνατή η παραχώρηση μεγαλύτερης επιφάνειας στα αναλογούντα της επιχείρησης. Το καταλειπόμενο ελεύθερο τμήμα να μειωθεί από το 50% τουλάχιστον στο 20% του εμβαδού. Επίσης η κατ’ εξαίρεση παραχώρηση μεγαλύτερης επιφάνειας στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις να επεκταθεί και στις επιχειρήσεις ψυχαγωγίας.
Έτσι δεν θα αναγκάσετε τον επιχειρηματία που τυχόν καλύπτει τις προδιαγραφές να τεμαχίσει το ακίνητό του.
Στη νησιωτική επικράτεια ο μέσος όρος μήκους μιας παραλίας είναι 200-250 μέτρα με υψηλή ζήτηση σκίασης.
Ο προτεινόμενος καθορισμός του νομοσχεδίου περιορίζει δραματικά τη δυναμική των επιχειρήσεων αφού απαγορεύεται να υπερβούν τα 500τμ. ακόμη και όπου υπάρχει η δυνατότητα.
Λαμβανομένου υπόψιν την μέγιστη κάλυψη 60% του παραχωρούμενου τμήματος τότε μιλάμε για επιχειρήσεις των 40-45 ομπρελοκαθισμάτων. Δηλαδή, χωρίς επενδύσεις και ισχνή δυναμική.
3. § 5 Η παράλληλη γραμμή των τεσσάρων (4) μέτρων:
α) Να μειωθεί σε 3 μέτρα καθόσον στα νησιά είναι μικρό το εύρος της παραλίας.
β) Η παράλληλη γραμμή να είναι από την οριογραμμή του αιγιαλού που έχει ΧΑΡΑΧΘΕΙ με συντεταγμένες σύμφωνα με το ΦΕΚ της περιοχής. Η ακτογραμμή λόγω κυματισμού, ημέρα, ώρα και εποχή είναι διαφορετική (σε αντίθεση με την καθορισμένη οριογραμμή αιγιαλού που έχει ορισθεί με συντεταγμένες) Ώστε ο επιχειρηματίας να μην είναι έρμαιο των καιρικών συνθηκών ή τυπολατρικών υπαλλήλων και να αναγκάζεται να προσθέτει ή να αφαιρεί την πρώτη σειρά.
Η ζώνη μεταξύ των όμορων επιχειρήσεων να είναι 3 μ. (1,5 μ. εκατέρωθεν του κοινού ορίου μεταξύ των επιχειρήσεων) η οποία είναι ικανοποιητική για τη διέλευση 3-4 ατόμων. Μεγαλύτερη ζώνη θα οδηγήσει αρκετές, μικρές επιχειρήσεις που έχουν μικρό πρόσωπο 10 μ είτε να κλείσουν είτε να παρανομήσουν.
Είναι δυνατόν σε συνεχόμενες όμορες επιχειρήσεις σε παραλίες των 250 μέτρων να έχουμε διόδους των 6 μέτρων κάθε 10-15-20μέτρα.
Θα πρέπει να διευκρινιστεί με ξεκάθαρο τρόπο, αυτή η ζώνη των 3-4-6 μέτρων (ότι αποφασιστεί) ποια είναι η χρήση της. Είναι για την ελεύθερη και ασφαλή διέλευση του κοινού ή καταλαμβάνεται από το κοινό στήνοντας ομπρέλες, καρέκλες πετσέτες κλπ. Αν καταλαμβάνεται από το κοινό τότε ΔΕΝ θα υπάρχει ελεύθερη και ασφαλή διέλευση προς την θάλασσα.
4. § 6 Η προσαύξηση (χαράτσι) κατά 20% σε όμορες επιχειρήσεις είναι καταχρηστική και πρέπει να μη συμπεριληφθεί στο Νόμο. Προσκρούει στην αρχή της ίσης μεταχείρισης και της αναλογικότητας. Οι όμορες επιχειρήσεις έχουν επενδύσει σε μόνιμες εγκαταστάσεις, πληρώνουν ΕΝΦΙΑ, δημοτικά τέλη και λοιπούς φόρους.
5. § 10 Είναι δυνατόν πχ ΝΕΑ όμορη επιχείρηση που θα αδειοδοτήθεί νόμιμα από τις διάφορες υπηρεσίες πχ τον Μάιο-Ιούνιο να χάσει την σεζόν και να τρέχουν τα έξοδα επειδή δεν μπορούσε να κάνει αίτημα παραχώρησης τον Φεβρουάριο και η Κτηματική δημοπράτησε το όμορο τμήμα του αιγιαλού!
Ας πάρουμε μερικά παραδείγματα σύμφωνα με το νομοθέτημά σας:
α. Μέγιστο εμβαδόν: 500τμ Χ 60% κάλυψη=300τμ εκμετάλλευση.
Δηλαδή: 44σετ, 2 ντους, 2 αποδυτήρια, 2 κάδοι απορριμμάτων.
β. Μέγιστο εμβαδόν: 400τμ Χ 60% κάλυψη=240τμ εκμετάλλευση.
Δηλαδή: 34σετ, 2 ντους, 2 αποδυτήρια, 2 κάδοι απορριμμάτων.
γ. Μέγιστο εμβαδόν: 300τμ Χ 60% κάλυψη=180τμ εκμετάλλευση.
Δηλαδή: 27σετ,1 ντους, 1 αποδυτήριο, 1 κάδο απορριμμάτων.
δ. Μέγιστο εμβαδόν: 200τμ Χ 60% κάλυψη=120τμ εκμετάλλευση.
Δηλαδή: 17σετ, 1 ντους, 1 αποδυτήριο, 1 κάδο απορριμμάτων.
ε. Μέγιστο εμβαδόν: 150τμ Χ 60% κάλυψη=90τμ εκμετάλλευση.
Δηλαδή: 12σετ, 1 ντους, 1 αποδυτήριο, 1 κάδο απορριμμάτων.
Με αυτά τα δεδομένα πως θα αξιοποιηθούν οι παραλίες ως τουριστικό προϊόν (τουρισμός παραλίας). Τα 500τμ δεν επαρκούν για μια σοβαρή ανάπτυξη δραστηριοτήτων αναψυχής στην παραλία.
Υπάρχουν μη κύρια τουριστικά καταλύματα τα οποία δίνουν αξία στο τουριστικό προιόν της χώρας και λειτουργούν πάνω από 2 και 3 μήνες. Σε περίπτωση λειτουργίας για πάνω από 4 μήνες θα ήταν καλή επιβράβευση η δυνατότητα μίσθωσης ως όμορος, εφόσον αυτό το επιτρέπουν οι συνθήκες του αιγιαλού που αφορούν στην επιχείρηση. Πάντα βέβαια ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες της επιχείρησης και των διαμένοντων σε αυτή. πχ 10 τρίκλινες μονάδες ήτοι 12 ομπρέλες για την πλήρη κάλυψη αυτών.
Επισης είναι καιρός να οριστεί ένα πλαίσιο το οποίο θα ορίζει την αισθητική των ομπρελοκαθισμάτων ώστε να αποκτήσουμε επιτέλους την εικόνα άλλων δημοφιλών προορισμών της Ευρώπης.
Άρθρο 11 παρ. 1
Παραλείπεται η επιχείρηση Εκμίσθωσης Θάλ. Μέσων Αναψυχής που υπήρχε μέχρι τώρα.
Το επάγγελμα του Εκμισθωτή Θάλ. Μέσων Αναψυχής είναι κατοχυρωμένο με νόμο και είναι το μόνο από τα επαγγέλματα που αναπτύσονται στον αιγιαλό που απαιτεί Έγκριση και όχι απλή αναγγελία, χωροθετείται αυστηρά σε απόσταση 300 μέτρων από άλλες όμοιες επιχειρήσεις και εφόσον ειδική επιτροπή ελέγξει τις πραγματικές συνθήκες του σημείου, δεν έχει δυνατότητα επέκτασης σε αριθμό και είδη εκμισθούμενων μέσων χωρίς έγκριση της ιδίας επιτροπής.
Αστυνομεύεται σε τακτική βάση από την Λιμενική Αρχή καθόλη τη διάρκεια της σεζόν και επενδύει όχι μόνο σε πανάκριβο εξοπλισμό, ( ενδεικτικά κόστος σκάφους αλεξιπτώτου 150.000 ευρώ σκάφος έλξης σκι 80.000 εξοπλισμός kite surf , wind surf κατ’αναβατη 5.000 ), αλλά και σε εξιδίκευμενο προσωπικό με την απαιτούμενη από τον νόμο προιπηρεσία αλλα και εκπαιδευμένο για την ιδιαίτερη φύση της εργασίας.
Δικαιούται λοιπόν τον χαρακτηρισμό της ως όμορη, εξάλλου υπάρχουν επαγγελματίες που επένδυσαν σε ακίνητα όμορα του αιγιαλού για να στεγάσουν τις επιχείρησης τους, με αυτή την αδικαιολόγητη κατάργηση ζημιώνονται ανεπανόρθωτα.
Πρέπει να προστεθεί η επιχείρηση Εκμίσθωσης Θάλ. Μέσων Αναψυχής στη διάταξη αυτή όπως υπήρχε.
αρ. 11 παρ. 8
Τι νοείται “άλλης συναφούς επιχείρησης”; Δεν υπάρχει άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα συναφούς με τα εκμίσθωση θαλασσίων μέσων αναψυχής, σύμφωνα με την νομοθεσία που αναφέρεται .
Πρέπει να απαλειφθεί η φράση αυτή.
Σε περιπτώσεις που επιχειρήσεις Εκμίσθωσης Θάλ. Μέσων Αναψυχής προϋπάρχουν στο όμορο τμήμα μεταγενέστερων επιχειρήσεων της παραγράφου αυτής να εξακολουθήσουν να παίρνουν την χρήση απευθείας από τον φορέα και όχι από τον όμορο.
Ξωμεριτάκης Γιάννης
Κύριε Υπουργέ
Τα Θαλάσσια Μέσα Αναψυχής (Θ.Μ.Α) είναι ο πυλώνας του ΠΑΡΑΚΤΙΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ..!!
Οι ψυχαγωγικές αθλητικές δραστηριότητες είναι ένα μοναδικό τουριστικό προϊόν που το προσφέρουν οι πάνω από 1500 επιχειρήσεις Θ.Μ.Α σε όλη την επικράτεια .
Οι επιχειρήσεις αυτές των θαλάσσιων σπορ φέρνουν φρέσκο χρήμα στην Ελληνική Οικονομία και συμβάλλουν τα μέγιστα στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας.
Το παρόν νομοσχέδιο προς δυσάρεστη έκπληξη μας ..αγνοεί τον Κλάδο εντελώς και τον υποβαθμίζει..!!!!
Κύριε Υπουργέ
Γνωρίζετε ότι οι θέσεις μας είναι χωροθετημένες και αδειοδοτημένες από την Λιμενική αρχή ..;
Γνωρίζετε ότι οι άδειες αυτές είναι προσωποπαγείς με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ..προσόντα ..όρους και προϋποθέσεις ..χρειάζονται εμπειρία και εξειδικευμένες ικανότητες πρωτίστως για λόγους ασφαλείας ..;;
Γνωρίζετε ότι εάν υπάρχουν συνεχόμενες επιχειρήσεις κατά μήκος του ΑΙΓΙΑΛΟΥ η ελάχιστη απόσταση μεταξύ των είναι τα 300 μέτρα..;;
Γνωρίζετε ότι η κυρία δραστηριότητα μας είναι εντός του υδάτινου στοιχείου (Θαλάσσιο Στίγμα) και δεν αποκομίζουμε άμεσα όφελος από την παραχώρηση του αιγιαλου αλλά η παραχώρηση βοηθάει στην πρόσβαση των πελατών στις επιχειρήσεις μας ..;;
Γνωρίζετε ότι στην αδελφή χώρα ΚΥΠΡΟ για τα ομπρελοκαθισματα δίνουν ΑΔΕΙΑ ΧΡΗΣΗΣ ενώ για τα Θαλάσσια Μέσα Αναψυχής δίνουν ΑΔΕΙΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ..;;
Γνωρίζετε ότι ο χώρος του ΑΙΓΙΑΛΟΥ που μας παραχωρείται μεσω δημοπρασίας έναντι της άδειας μας (Θαλάσσιο Στίγμα) είναι πολύ μικρός σε σχέση με αυτόν που παίρνουν τα ομπρελοκαθισματα και είναι πολύ ζωτικός για την λειτουργία της επιχείρησης με γραφειακη εγκατάσταση για την υποδοχή ..συναλλαγή και αναμονή με τον πελάτη ..;;
Η εγκατάσταση της ταμειακής μηχανής ..του POS που μας υποχρεώνει η ΑΑΔΕ …η παροχή των πρώτων βοηθειών και η σκίαση και φύλαξη του ογκώδη εξοπλισμού μας είναι μια υπαρκτή ανάγκη διαφορετικά δεν μπορούν να δουλέψουν οι επιχειρήσεις μας…!!!
Τα δε πρόστιμα όπως τα αναφέρετε θα είναι εξοντωτικά ..και θα πρέπει να αναθεωρήσετε στην άποψη ότι δουλεύουμε και δεν πουλάμε όπλα η ναρκωτικά..!!!
Γνωρίζετε ότι το κόστος της επένδυσης μιας επιχείρησης Θ.Μ.Α είναι τεράστιο και δεν συγκρίνεται με αυτό των ομπρελοκαθισματων κ.α..;;
Το κόστος της επένδυσης ξεκινάει από τα 300.000€ και φθάνει το 1.000.000€ ..!!!
Γνωρίζετε ότι είμαστε στον παρόντα νόμο ενταγμένοι στις όμορες επιχειρήσεις εφόσον έχουμε νοικιάσει η αγοράσει χώρο – οικόπεδο όπισθεν του χώρου του ΑΙΓΙΑΛΟΥ …τώρα αυτό το άρθρο το καταργείτε ..!! Για ποιον λόγο ..;; Πως το κάνετε αυτό ..;; Πως αλλάζετε την ζωή του άλλου από την μια στιγμή στην άλλη ..;;; Ο κάθε επιχειρηματίας έχει επενδύσει και προγραμματίσει βάσει του ισχύοντος νόμου την ενοικίαση και ΑΓΟΡΑ οικοπέδων τέτοιων όμορων του ΑΙΓΙΑΛΟΥ για την απόκτηση της ομοριας …και εσείς του ανατρέπετε όλα τα επιχειρηματικά του πλάνα και την ίδια του την ζωή ..!! Είναι συνταγματικό αυτό..;;;;
Για όλους τους παραπάνω σοβαρότατους λόγους οι ήδη χωροθετημένες και αδειοδοτημένες με μεγάλα επενδυτικά κεφαλαια επιχειρήσεις …πρέπει να παίρνουν τον χώρο του ΑΙΓΙΑΛΟΥ για απλή χρήση όπως οι λοιπές ΟΜΟΡΕΣ τουριστικές επιχειρήσεις διότι δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός αντίλογος στο εύλογο και δίκαιο αυτό αίτημα μας..!!!!
Κύριε Υπουργέ
Η ένταξη μας στις όμορες επιχειρήσεις θα έχει μόνο θετικά αποτελέσματα και μηδέν αρνητικά ..!!
– Καταρχήν θα δημιουργηθεί ένα ΣΤΑΘΕΡΟ αναπτυξιακό επιχειρησιακό περιβάλλον για τα Θαλάσσια Μέσα Αναψυχής τον πυλώνα του Παράκτιου Τουρισμού στην
Χώρα μας ..!!
-Αποφορτίζονται από την περιττή και ασύμφορη κάθε ετος γραφειοκρατία οι επιχειρηματίες Θ.Μ.Α καθώς και τα καταστήματα των Κτηματικών Υπηρεσιών του Υπουργείου σας ..!!
-Το κράτος θα κερδίζει κάθε φορά το + 20% επι της αρχικής τιμής εκκίνησης ..αρα και περισσότερα έσοδα για την Οικονομία της Χώρας ..!!
Τέλος εύλογα απορεί κανείς γιατί δεν παραχωρείτε τον αιγιαλό για 5 ΕΤΗ και όχι για 3 ..;;
Τα 5 έτη είναι ένας λογικός και καλος επαγγελματικός ορίζοντας να επενδύσουν οι εν λόγω επιχειρήσεις που κάνουν απλή χρήση ΑΙΓΙΑΛΟΥ ..! Επίσης καλό είναι και γθα το υπαλληλικό προσωπικό των Κτηματικών Υπηρεσιών και του Υπουργείου σσς ..!! Η 5 ετια θα φέρει μεγάλη ηρεμία στον κλάδο κάτι που το έχουμε ανάγκη ..!!
Ακόμη κάτι πολύ σημαντικό το οποίο εάν δεν το λάβετε υπόψιν σας πολλες επιχειρήσεις από τον φόβο των προστίμων δεν θα ανοίξουν η θα τους αναγκάσετε να παρανομήσουν ..για να μπορέσουν να λειτουργήσουν ..!
Γνωριζουμε ..εύχομαι και εσείς ότι σε παρά πολλες παραλίες το εύρος του ΑΙΓΙΑΛΟΥ είναι κάτω των 5 και 4 μέτρων ..οι επιχειρήσεις των Θ.Μ.Α χρειάζονται λίγα τετραγωνικά και δεν εμποδίζουν την διευλευση και την πρόσβαση όπως τα ομπρελοκαθισματα για αυτό θα σας παρακαλέσουμε να μας εξαιρέσετε απο την σχετική διάταξη της παραχώρησης όταν το εύρος του ΑΙΓΙΑΛΟΥ είναι 4 μέτρα ..!!!
Επίσης κύριε Υπουργέ όταν πληρώνουμε έναν χώρο π.χ 100 τ.μ και τον πληρώνουμε στο 100% …γιατί θα πρέπει να αφήνουμε ελεύθερο το 30%..η το 40% ..;; Τότε να πληρώνουμε τα 70 η τα 60τ.μ και να τα εκμεταλλευόμαστε στο 100%.!!
Κύριε Υπουργέ
Δεχθείτε τις προτάσεις μας διότι είναι win-win ..!!!!!!
Με εκτίμηση
ΘΕΡΙΑΝΟΣ Φίλιππος
Γεν.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ του Πανελλήνιου Συνδέσμου ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΝΑΨΥΧΗΣ .
αρ. 11 παρ. 1 α)
Να συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα για λόγους ισονομίας. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις σε όλη την Ελλάδα, όπου υπερπολυτελή μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα (πχ. ενοικιαζόμενα δωμάτια) έχουν ομορότητα, πλην όμως δεν δικαιούνται απευθείας μίσθωση, λόγω αυτού του αδικαιολόγητου αναχρονιστικού διαχωρισμού.
αρ. 11 παρ. 3
SOS!!! Αδιανόητη φωτογραφική διάταξη που καταστρατηγεί το πνεύμα και την ουσία της νέας διάταξης. Η συγκεκριμένη εξαίρεση είναι ο ορισμός του αθέμιτου ανταγωνισμού και της άνισης μεταχείρισης ομοειδών καταστάσεων. Η πρότασή μας είναι ότι είτε ο περιορισμός των 500τμ, κατ’ ανώτατο όριο θα ισχύει καθολικά για όλες τις επιχειρήσεις, είτε θα μπορούν όλοι να λάβουν μεγαλύτερη επιφάνεια.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι το πρόβλημα δημιουργείται όταν τοποθετούνται οι ομπρελοξαπλώστρες κατά μήκος στην ακτογραμμή και όχι σε όλο πλάτος/βάθος του αιγιαλού, προτείνουμε το εξης:
όταν έμπροσθεν της επιχείρησης υπάρχει τμήμα αιγιαλού μεγαλύτερο των 500τμ να μπορεί η όμορη επιχείρηση να λάβει όλο το τμήμα του έμπροσθεν της αιγιαλού, με την προϋπόθεση πάντα ότι καταλείπεται ελεύθερο το 50% του συνόλου εμβαδού του αιγιαλού της παραλίας.
όταν παραπλεύρως (δεξιά/αριστερά) του τμήματος έμπροσθεν της επιχείρησης υπάρχει τμήμα αιγιαλού αδιάθετο, τότε να μπορεί η γειτονική όμορη επιχείρηση να μισθώσει χώρο μέχρι 1.000 τμ. με την προϋπόθεση πάντα ότι καταλείπεται ελεύθερο το 50% του συνόλου εμβαδού του αιγιαλού / παραλίας.
Στην βασική αρχή του νομοσχεδίου που είναι ότι πρέπει να καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, προτείνουμε ότι, εφόσον υπάρχει παλαιός αιγιαλός που τίθεται σε ελεύθερη χρήση, να προσμετράται ο παλαιός αιγιαλός στο ελεύθερο τμήμα του 50%. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί σε πολλές περιοχές της χώρας υπάρχει ελεύθερος παλαιός αιγιαλός στον οποίο ήδη οι λουόμενοι κάνουν ελεύθερα και απρόσκοπτα χρήση. Σε διαφορετική περίπτωση, θα οδηγηθούμε στο αντίθετο αποτέλεσμα, ότι δηλαδή σε διάφορες παραλίες τα ελεύθερα τμήματα θα είναι πολύ μεγάλα σε έκταση και τα τμήματα με ομπρελοξαπλώστρες σε μικρά τμήματα, με αποτέλεσμα να μην καλύπτεται η ζήτηση των λουόμενων/πελατών για εξυπηρέτησή τους σε οργανωμένα σημεία και να υπάρχει και αύξηση στις τιμές χρέωσης του σετ των ομπρελοξαπλωστρών λόγω της αυξημένης ζήτησης.
Σε όλες τις παραπάνω προτάσεις μας πρέπει να τονιστεί ότι η επιχείρηση θα πληρώνει μίσθωμα για το 100% των τμ του αιγιαλού που μισθώνει (πχ. 500τμ), όμως θα μπορεί να αξιοποιεί μόνο το 60% (ήτοι 300τμ) ή το 30% (ήτοι 150τμ) στις προστατευόμενες περιοχές.
αρ. 11 παρ. 4
Ίδια παρατήρηση με την προηγούμενη. Η πρόταση μας είναι ότι είτε ο περιορισμός των 500τμ μέγιστο θα ισχύει για όλες τις επιχειρήσεις, είτε θα μπορούν όλοι να λάβουν μεγαλύτερη επιφάνεια.
αρ. 11 παρ. 5
Μεταξύ συνεχόμενων όμορων διαφορετικών επιχειρήσεων, να αφήνεται ελεύθερη ζώνη διέλευσης λουομένων 4 μέτρων (2 μέτρα από κάθε πλευρά). Εάν το πλάτος του παραχωρούμενου χώρου είναι μικρότερο των 10 μέτρων, τότε η ελεύθερη ζώνη διέλευσης λουομένων να ορίζεται στα 2 μέτρα. Οι όμοροι μισθωτές υποχρεούνται να τοποθετήσουν ξύλινο διάδρομο στην ελεύθερη ζώνη διέλευσης λουομένων.
αρ. 11 παρ. 6
Να μην είναι προσαυξημένο το τίμημα στις όμορες, καθώς έτσι δημιουργείται ανισότητα στην ίδια παροχή υπηρεσίας (εκμίσθωση ομπρελοξαπλωστρών) από επιχειρήσεις στην ίδια παραλία (μεταξύ όμορων και από δημοπρασία).
αρ. 11 παρ. 8
Τι νοείται “άλλης συναφούς επιχείρησης”; Δεν υπάρχει άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα συναφούς με τα εκμίσθωση θαλασσίων μέσων αναψυχής. Άρα πρέπει να διευκρινιστεί ότι επιτρέπεται η υπεκμίσθωση μόνο για θαλάσσια μέσα αναψυχής και τίποτα άλλο. Σε διαφορετική περίπτωση, η έννοια της “συναφούς επιχείρησης” μπορεί να υποτεθεί ότι είναι και η εκμίσθωση ομπρελοξαπλωστρών και επομένως ένα ξενοδοχείο να μπορεί να μισθώσει από την Κτηματική πχ 2.000τμ αιγιαλού (αφού δεν υπάρχει ο περιορισμός των 500τμ) και να υπεκμισθώσει ένα τμήμα του σε άλλη επιχείρηση/μισθωτή.
Επίσης να τεθεί στο κείμενο του νομοσχεδίου ότι Κύριο ξενοδοχειακό κατάλυμα ή οργανωμένη τουριστική κατασκήνωση (camping) επιτρέπεται να μισθώσει μόνο το έμπροσθεν της επιχείρησής του τμήμα του αιγιαλού (όπως τα κέντρα αναψυχής) ώστε να μην χρειαστεί η έκδοση διευκρινιστικών εγκυκλίων επί του θέματος στις οποίες ελλοχεύει ο κίνδυνος να θεωρηθούν ότι εκδόθηκαν καθ’ υπέρβαση.
αρ. 11 παρ. 10
Όντας γνωστή σε όλους η υποστελέχωση των Κτηματικών Υπηρεσιών και εξαιτίας της καθυστέρησης αυτής έχουν καταστεί έκθετες πολλές φορές οι όμορες επιχειρήσεις, προτείνουμε να τεθούν αποκλειστικές προθεσμίες μέσα στις οποίες η Κτηματική Υπηρεσία, αλλά και οι Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, θα πρέπει να απαντήσουν στην αιτούμενη όμορη επιχείρηση. Μετά την πάροδο των αποκλειστικών προθεσμιών, να τεκμαίρεται η συναίνεση των υπηρεσιών και να ολοκληρώνεται η διαδικασία παραχώρησης του αιγιαλού.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ:
1. Επί της παρ. 2: Για να θεωρείται όμορη του παραχωρούμενου τμήματος αιγιαλού και παραλίας μια επιχείρηση κατά την περίπτωση που μεταξύ του αιγιαλού – παραλίας παρεμβάλλεται ιδιωτικό ακίνητο θα πρέπει να προηγηθεί η απόκτηση εμπράγματου ή ενοχικού δικαιώματος επί του ακινήτου αυτού και η επέκταση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και επ’ αυτού, προκειμένου να αποκτηθεί η ιδιότητα του όμορου. Αυτή η προϋπόθεση ισχύει σήμερα (άρθρο 13 παρ. 4 του Ν.2971/01) και θα πρέπει να διατηρηθεί διότι μεταξύ των άλλων παρακάμπτει τη βούληση των ιδιοκτητών των ιδιωτικών αυτών ακινήτων.
2.Επι της παρ 2:
Επίσης πρέπει να προστεθεί ένα όριο απόστασης από τον αιγιαλό για να ισχύει η ομορότητα. Ίσως: «Δεν νοείται ομορότητα αν το πλησιέστερο προς την παραλία όριο της επιχείρησης βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη των 100 μέτρων από τον αιγιαλό, η μικρότερη (ειδικά σε νησιά μικρή κλίμακας) αν ο Δήμος ορίσει».
3. Επί της παρ. 3:
Προτείνουμε να επαναδιατυπωθεί λαμβάνοντας υπόψη το πλάτος της ελεύθερης ζώνης να είναι έξι (6) μέτρα και φυσικά να εξαιρούνται τα δυσπρόσιτα και μη αξιοποιήσιμα σημεία από τους υπολογισμούς (πχ βλάστηση ναυαγοσώστες, κατασκευές, βράχια, βόλεϊ, κλπ). Επιπλέον θα πρέπει να ορισθεί σαφώς πως ορίζονται τα όρια του χώρου της επιχείρησης (είναι τα όρια του οικοπέδου εντός του οποίου βρίσκεται η επιχείρηση ή τα όρια της επιχειρηματικής δραστηριότητας (π.χ του κτίσματος, ή του χώρου που καταλαμβάνουν τα τραπεζοκαθίσματα κλπ)
Η παράγραφος αυτή θα μπορούσε να επαναδιατυπωθεί ως εξής: «Το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας σε όμορες επιχειρήσεις ή σωματεία οριοθετείται από: α) την προβολή των ορίων του χώρου όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο, όπως βαίνουν κάθετα προς την ακτογραμμή και από β) παράλληλη γραμμή έξι (6) μέτρων από την ακτογραμμή και την προβολή αυτής προς την επιχείρηση, ώστε το παραχωρούμενο εμβαδόν να μην υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα και σε κάθε περίπτωση, σε συνδυασμό και με άλλες παραχωρήσεις απλής χρήσης, καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται, ανάλογα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αιγιαλού, μη υπολογιζόμενου του χώρου που είναι δυσπρόσιτος και μη αξιοποιήσιμος.
Επίσης, προτείνουμε απάλειψη της εξαίρεσης: “Κατ’ εξαίρεση είναι δυνατή η παραχώρηση μεγαλύτερης επιφάνειας, …. του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α΄ 155)”
4. Επί της παρ. 4
προτείνουμε να διατυπωθεί κατ’ αντιστοιχία με την πρότασή μας για το άρθρο 9 παρ.3 δηλ.: «Δεν παραχωρούνται αιγιαλός και παραλία για απλή χρήση κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας ή/και προς όμορες επιχειρήσεις όταν το πλάτος αυτού είναι μικρότερο των οκτώ (8) μέτρων ή όταν το συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο των εκατό πενήντα (150) τετραγωνικών μέτρων ανάλογα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αιγιαλού, μη υπολογιζόμενου του χώρου που είναι δυσπρόσιτος και μη αξιοποιήσιμος. Επίσης δεν παραχωρείται αιγιαλός αν μετά την παραχώρηση δεν παραμένει ελεύθερο μήκος αιγιαλού μεγαλύτερο των 6 μέτρων»
Επιπλέον θα πρέπει να καταργηθεί η κατ’ εξαίρεση παραχώρηση σε όμορα ξενοδοχειακά καταλύματα, έστω και υπό αυτούς τους όρους γιατί είναι σαφές ότι όλες οι παραλίες θα καταληφθούν από τα ξενοδοχειακά καταλύματα που υπάρχουν παντού μετατρέποντας τις μικρές κυρίως παραλίες σε “άτυπα ιδιωτικές”.
5. Επί της παρ. 5:
Προτείνουμε να επαναδιατυπωθεί ορίζοντας ρητά ότι εξαιρούνται τα δυσπρόσιτα και μη αξιοποιήσιμα σημεία από τους υπολογισμούς (πχ βλάστηση, ναυαγοσώστες, κατασκευές, βράχια, βόλεϊ, κλπ).
Στηρίζουμε τη θέση της Συνομοσπονδίας Επιχειρηματιών Τουριστικών Καταλυμάτων Ελλάδος (ΣΕΤΚΕ)
Με την παρ. 4, του άρθρου 13, του ν. 2971 / 2001 τα τουριστικά καταλύματα του κλάδου μας συμπεριλαμβάνονταν στις επιχειρήσεις που είχαν τη δυνατότητα απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.
Με το άρθρο 31 του ν. 4607 / 2019 οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποκλείστηκαν από το δικαίωμα αυτό, ενώ από το 2020 με έκτακτες νομοθετικές ρυθμίσεις δινόταν για κάθε τουριστική περίοδο το δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης στα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα, χωρίς όμως οι ρυθμίσεις αυτές να αποτελούν οριστική λύση.
Οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποτελούν το 80% των καταλυμάτων στα μικρά νησιά και στις παραθαλάσσιες περιοχές, προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες και απευθύνονται στο ίδιο πελατολόγιο με τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, συνεπώς πρέπει να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.
Αιτούμαστε, στις επιχειρήσεις στις οποίες επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως τρία (3) έτη της παραγράφου 1, του άρθρου 11 του νομοσχεδίου να συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ ΠΑΤΜΟΥ
Στηρίζουμε τη θέση της Συνομοσπονδίας Επιχειρηματιών Τουριστικών Καταλυμάτων Ελλάδος (Σ.Ε.Τ.Κ.Ε)
Με την παρ. 4, του άρθρου 13, του ν. 2971 / 2001 τα τουριστικά καταλύματα του κλάδου μας συμπεριλαμβάνονταν στις επιχειρήσεις που είχαν τη δυνατότητα απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.
Με το άρθρο 31 του ν. 4607 / 2019 οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποκλείστηκαν από το δικαίωμα αυτό, ενώ από το 2020 με έκτακτες νομοθετικές ρυθμίσεις δινόταν για κάθε τουριστική περίοδο το δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης στα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα, χωρίς όμως οι ρυθμίσεις αυτές να αποτελούν οριστική λύση.
Οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποτελούν το 80% των καταλυμάτων στα μικρά νησιά και στις παραθαλάσσιες περιοχές, προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες και απευθύνονται στο ίδιο πελατολόγιο με τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, συνεπώς πρέπει να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.
Αιτούμαστε, στις επιχειρήσεις στις οποίες επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως τρία (3) έτη της παραγράφου 1, του άρθρου 11 του νομοσχεδίου να συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ ΝΗΣΟΥ ΛΕΙΨΩΝ
Στηρίζουμε τη Θέση της Συνομοσπονδίας Επιχειρηματιών Τουριστικών Καταλυμάτων Ελλάδος (ΣΕΤΚΕ)
Με την παρ. 4, του άρθρου 13, του ν. 2971 / 2001 τα τουριστικά καταλύματα του κλάδου μας συμπεριλαμβάνονταν στις επιχειρήσεις που είχαν τη δυνατότητα απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.
Με το άρθρο 31 του ν. 4607 / 2019 οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποκλείστηκαν από το δικαίωμα αυτό, ενώ από το 2020 με έκτακτες νομοθετικές ρυθμίσεις δινόταν για κάθε τουριστική περίοδο το δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης στα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα, χωρίς όμως οι ρυθμίσεις αυτές να αποτελούν οριστική λύση.
Οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποτελούν το 80% των καταλυμάτων στα μικρά νησιά και στις παραθαλάσσιες περιοχές, προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες και απευθύνονται στο ίδιο πελατολόγιο με τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, συνεπώς πρέπει να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.
Αιτούμαστε, στις επιχειρήσεις στις οποίες επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως τρία (3) έτη της παραγράφου 1, του άρθρου 11 του νομοσχεδίου να συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.
Σύλλογος Τουριστικών Καταλυμάτων Νήσου Ρόδου
Η Ομοσπονδία Τουριστικών Καταλυμάτων Δωδεκανήσου στηρίζει την θέση της ΣΕΤΚΕ
Με την παρ. 4, του άρθρου 13, του ν. 2971 / 2001 τα τουριστικά καταλύματα του κλάδου μας συμπεριλαμβάνονταν στις επιχειρήσεις που είχαν τη δυνατότητα απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.
Με το άρθρο 31 του ν. 4607 / 2019 οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποκλείστηκαν από το δικαίωμα αυτό, ενώ από το 2020 με έκτακτες νομοθετικές ρυθμίσεις δινόταν για κάθε τουριστική περίοδο το δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης στα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα, χωρίς όμως οι ρυθμίσεις αυτές να αποτελούν οριστική λύση.
Οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποτελούν το 80% των καταλυμάτων στα μικρά νησιά και στις παραθαλάσσιες περιοχές, προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες και απευθύνονται στο ίδιο πελατολόγιο με τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, συνεπώς πρέπει να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.
Αιτούμαστε, στις επιχειρήσεις στις οποίες επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως τρία (3) έτη της παραγράφου 1, του άρθρου 11 του νομοσχεδίου να συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ
Έχω επιχείρηση ενοικιαζόμενων Διαμερισμάτων καθώς και ΚΑΦΕ ΜΠΑΡ αλλά η πρόσοψη είναι 20 μέτρα. Αν ισχύει το 50% τότε καταλαβαίνετε ότι δεν συμφέρει η μίσθωση για εκμετάλλευση και χάνομαι. Προτείνω για αυτές τις περιπτώσεις να μην υπάρχει το 50% αλλά θα μπορεί να είναι 10% ή 20%. Δεν πιστεύω ότι είναι πολλές αυτές οι περιπτώσεις και πιστεύω ότι το αίτημα είναι σωστό και θέλω να πιστεύω ότι θα σας απασχολήσει.
Η εκμίσθωση παραλίας στα ενοικιαζόμενα δωμάτια είναι άδικη γιατί εμείς οι επαγγελματίες με απλή χρήση αιγιαλού που διαθέτουμε μόνο ομπρέλες και ξαπλώστρες μεσο δημοπρασίας υποχρεώθηκαμε να εγκαταλείψουμε την παραλία λόγο έλλειψης χώρου και να μείνουμε άνεργοι, η στη καλύτερη να παραμεριστούμε σε πάρα πολύ λίγο χωρο. Υπήρχε η ανασφάλεια για το αν κάποιο μαγαζί όμορο πάρει τη παραλία άνευ δημοπρασίας,τώρα προστέθηκαν και τα δωμάτια ,έτσι ο οποιοσδήποτε ακόμα και αυτοί που διέθεταν 2,3 δωμάτια να μπορούν να πάρουν την παραλία. Έχουμε επενδύσει και εμείς σε ομπρελοκαθισματα, που θα πάνε όλα αυτά; τα δωμάτια δε παρέχουν καμία υπηρεσία όπως τα μαγαζιά εστίασης ( πχ service στη παραλία).Με την ίδια λογική τότε να παραχωρηθεί χώρος και σε αυτούς που έχουν ψιλικατζιδικο και είναι όμοροι στη παραλία που στο κάτω κάτω δίνουν και ένα αναψυχτικο στις ξαπλώστρες, σε αντίθεση με τα δωμάτια που δεν μπορούν να το κάνουν όπως τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.επίσης το 30 % στις natura περιοχές είναι άδικο ειδικά σε παραλίες πολύ τουριστικές που υπάρχουν επιχειρήσεις εστίασης καθώς θα έμενε παρά πολυ λίγος χώρος και για εμάς που έχουμε μόνο ομπρέλες και ξαπλώστρες και επίσης θα ήταν αδύνατο να εξυπηρετηθεί τόσος κόσμος και οικογένειες που ζητάνε ομπρέλα.
Να επιτραπεί σε όλες όμορες επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος η επέκταση εφόσον τηρούνται όλες οι προϋποθέσεις 50%ελευθερη παραλια κτλΕίναι παράλογο να μην επιτρέπεται μόνο στα κέντρα αναψυχεις και να επιτρέπεται σε camping ,ξενοδοχεία κτλ Είμαστε βόρεια Ελλάδα και η τουριστική σεζον είναι ούτε δυο μήνες για να δουλεψουμε και να ζήσουμετις Οικογένειες μας Ζητάμε νόμιμες άδειες με δικαίωμα επέκτασης σε όμορες επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος εφόσον τηρούνται οι προυποθεσεισ 50%ελευθερη παραλια κτλ Καβαλα .
Με την παρ. 4, του άρθρου 13, του ν. 2971 / 2001 τα τουριστικά καταλύματα του κλάδου μας συμπεριλαμβάνονταν στις επιχειρήσεις που είχαν τη δυνατότητα απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.
Με το άρθρο 31 του ν. 4607 / 2019 οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποκλείστηκαν από το δικαίωμα αυτό, ενώ από το 2020 με έκτακτες νομοθετικές ρυθμίσεις δινόταν για κάθε τουριστική περίοδο το δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης στα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα, χωρίς όμως οι ρυθμίσεις αυτές να αποτελούν οριστική λύση.
Οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποτελούν το 80% των καταλυμάτων στα μικρά νησιά και στις παραθαλάσσιες περιοχές, προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες και απευθύνονται στο ίδιο πελατολόγιο με τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, συνεπώς πρέπει να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.
Αιτούμαστε, στις επιχειρήσεις στις οποίες επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως τρία (3) έτη της παραγράφου 1, του άρθρου 11 του νομοσχεδίου να συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.
ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Σ.Ε.Τ.Κ.Ε.)
Στη περιοχή της Παλαιοκαστριτσας της Κερκυρας διπλα στη κεντρική παραλια και κατω από το λοφο της Μονης Παλαιοκαστρίτσας, δραστηριοποιουμαστε σε μισθωμενο από τη Μονη οικοπεδο με την ΕΝΥΔΡΕΙΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΙΚΕ, με ΑΦΜ 801075360 της ΔΟΥ Κερκυρας, με αντικειμενο τις Θαλασσιες περιηγησεις και Παρκο Αναψυχης.
Από το 2016 εχουμε προσπαθησει με γνωστοποιηση προς τη Λιμενική Αρχη να λειτουργήσουμε Λουτρική Εγκατασταση, εφαρμοζοντας τις διαταξεις του από 15/3/1985 ΠΔ (ΦΕΚ 123 Δ / 1985), συμφωνα με τις οποιες καθοριζεται ότι στη ΖΩΝΗ 1 της ΖΟΕ Παλαιοκαστριτσας επιτρέπεται ΜΟΝΟΝ: 1 Λουτρικες Εγκαταστασεις, 2 Εγκαταστασεις Αθλοπαιδειων και 3 Ελευθεροι Χωροι – Παιδικη Χαρα – Εγκαταστασεις για την εξυπηρετηση τους.
Μετα τη δημιουργία των εγκαταστασεων (χωροι υγιεινης κλπ) εντός του μισθωμενου ιδιοκτητου οικοπεδου για την εξυπηρετηση των πελατων που χρησιμοποιουν τις ξαπλωστρες τις οποιες εχουμε τοποθετησει νομιμα στη ζωνη παραλιας, την 31/8/2016, ως ΠΟΥΛΗΜΑΣ ΚΑΙ ΣΙΑ ΕΕ τότε, υποβαλαμε γνωστοποιηση αναγγελιας εναρξης λειτουργιας θαλασσιας λουτρικης εγκαταστασης στη αρμοδια για αδειοδοτηση Λιμενικη Αρχή Κέρκυρας η οποια την 1-11-2016 με συστημενη επιστολή μας γνωστοποιησε απαγορευση λειτουργίας της λουτρικής μ αιτιολογια τη παρακατω παραγραφο της κειμενης νομοθεσιας.
1. Λουτρική εγκατάσταση: Ο κατάλληλα οργανωμένος χώρος του αιγιαλού ή του αιγιαλού και της παραλίας
ή της ζώνης λιμένα, στον οποίο εισέρχονται άτομα, με την καταβολή εισιτηρίου (αντιτίμου), για λήψη λουτρού στην έμπροσθεν αυτού θαλάσσια περιοχή ή ο χώρος του αιγιαλού ή του αιγιαλού και της παραλίας ή της ζώνης λιμένα, ο οποίος (χώρος) είναι πολυσύχναστος, κατά τα ειδικότερα οριζόμεnα στο άρθρο 11.
Μετα την απαγορευση συνεχισαμε και συνεχιζουμε ν ασκούμε τη δραστηριοτητα της εκμισθωσης ξαπλωστρων και ομπρελων στο μισθωμενο οικοπεδο και μεχρι σημερα παρα τις προσπαθειες μας η Κτηματικη ζηταει την αδεια Καταστηματος Υγειονομικου Ενδιαφεροντος για να μας παραχωρησει την ομορη παραλια και η Λιμενικη αρχη ζηταει τη παραχωρηση της παραλιας για να δεχτει τη γνωστοποιηση λειτουργίας.
Το 2023 διαπιστωνω ότι: Συμφωνα με τη Κοινή Υπουργική Απόφαση Αριθμ. 38609 ΕΞ 2023 ΦΕΚ 1432/Β/10-3-2023 για το Καθορισμό όρων, προϋποθέσεων, τεχνικών θεμάτων, αναγκαίων λεπτομερειών και διαδικασίας για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού στο αρθρο 3 καθοριζονται οι Δικαιούχοι Παραχώρησης δικαιώματος απλής χρήσης και συγκεκριμενα Δικαιούχοι του παραχωρούμενου δικαιώματος της απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και πλεύσιμου ποταμο είναι:
Α) Οι Δήμοι, στην χωρική αρμοδιότητα των οποίων βρίσκονται οι ως άνω κοινόχρηστοι χώροι, με δικαίωμα περαιτέρω παραχώρησης, έναντι ανταλλάγματος, με τους όρους, τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία, που προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 13 και 15 του ν. 2971/2001, όπως ισχύουν και την παρούσα απόφαση σε: 1. Υφιστάμενες δημοτικές ανώνυμες εταιρείες του άρθρου 266 του ν. 3463/2006 (11 Α’), ……… 2. Κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (camping), κέντρα αναψυχής, εκμεταλλευτές αυτοκινούμενου ή ρυμουλκούμενου αναψυκτηρίου (καντίνες), 3. Ναυταθλητικά σωματεία …….. 4. Επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής, …….. και 5. Επιχειρήσεις εκμετάλλευσης ομπρελών και ξαπλωστρών. (Αναφερονται για πρωτη φορα ως δικαιουχοι ΔΙΚΑΙΩΣ)
ΟΜΩΣ οι ομορες επιχειρησεις εκμεταλλευσης ομπρελων και ξαπλωστρων αν και δικαιουχοι με το αρ.3 της ΚΥΑ, όπως πληροφορηθηκα σε επισκεψη μου ΑΠΟ ΤΗ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΗ στη Κτηματικη Υπηρεσια Κέρκυρας και ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ στη Διευθυνση Δήμοσιας Περιουσιας του Υπουργείου, με το αρ 5 δεν εχουν το δικαιωμα παραχωρησης ως ομοροι, προβαλλοντας το παρακατω κειμενο και ερμηνευοντας!!!! συνολικά τη ΚΥΑ με προετρεψε να συμμετεχω σε δημοπρασία???? ( Μετα την πρωτη αιτηση μας δεν δημοπρατειται πλεον τμημα της παραλιας)
Άρθρο 5 Παραχώρηση σε όμορους
Το δικαίωμα της απευθείας παραχώρησης της απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης, παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και πλεύσιμου ποταμού παρέχεται με αντάλλαγμα χρήσης:
Στα όμορα προς τους ως άνω χώρους κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (camping), κέντρα αναψυχής, ναυταθλητικά σωματεία αναγνωρισμένα από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, καθώς και σε επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής, που δραστηριοποιούνται σε χώρο όμορο του κοινοχρήστου και λειτουργούν νόμιμα, και εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του Γενικού Κανονισμού Λιμένα υπ’ αρ. 20/1999, όπως ισχύει, για χρονικό διάστημα μέχρι την λήξη ισχύος της παρούσας απόφασης και για τους σκοπούς που αναφέρονται στο άρθρο 2.¨
Αφου λαβετε υποψη σας όλα τα παραπανω περιστατικα και δεχτειτε τη διαβεβαιωση μου ότι η παραχωρηση της απλης χρησης του αιγιαλου αναβαθμισει τη διαχειρηση της καθαριοτητας και τη παροχη υπηρεσιων στους λουομενους αφου ολοι θ απολαμβανουν υπηρεσιες αναλογες των υπηρεσιων που παρεχουμε μεχρι τωρα στους πελατες που χρησιμοποιουν τις ξαπλωστρες που υπαρχουν στο χωρο μας. Θεωρουμε απαραδεκτο κι αντιεπαγγελματικό οι πελατες μας ν απολαμβανουν παροχες, υπηρεσιες και καθαριοτητα υψηλου επιπεδου στο χωρο μας και στο χωρο μεταξυ της ιδιοκτησιας μας και της θαλασσας να διαπιστωνουν εγκαταληψη και αδιαφορια. Η αληθεια είναι ότι δυσκολα καταλαβαινουν οι πελατες τους λογους αρμοδιοτητας και θα είναι υπερ του δημοσιου συμφεροντος περαν της ασφαλεια, ευταξιας και καθαριοτητας και οικονομικα η λειτουργια της εν λογω παραλιας ως λουτρική εγκατασταση.
Παρακαλω όπως καθορισετε ρητα την ερμηνεια του ορου Κεντρο Αναψυχης ( πχ. Το παρκο αναψυχης γιατι δεν αποτελει κεντρο αναψυχης στη διαδικασια ομορων επιχειρησεων.) και δωσετε το δικαιωμα παραχωρησης ως ομορες στις επιχειρησεις μισθωσης ξαπλωστρων και ομπρελων ακομη και με την υποχρεωση λειτουργιας ως λουτρικη εγκατασταση.
Στη διαθεση σας για παροχή πληροφοριων η προσκομηση αλληλογραφιας και εγραφων που πιστοποιουν τα παραπανω αναφερόμενα
Για την ΕΝΥΔΡΕΙΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΙΚΕ
Θ. Στραβοραβδη
6974496341
Θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι και οι παραχωρήσεις αυτού του είδους υπάγονται στις διατάξεις για το σύστημα καταγγελιών.
Για την παρ. 3 και το ζήτημα της «προβολής»: Έχω υπόψη μου περίπτωση στην οποία το τοπογραφικό διάγραμμα στο οποίο στηρίχθηκε η παραχώρηση σε δήθεν όμορη επιχείρηση είναι τόσο εσφαλμένο ώστε η ακτογραμμή έχει διαφορά 90 μοιρών από την υφιστάμενη. Τούτο οδήγησε σε προβολή των ορίων του οικοπέδου της επιχείρησης προς τα πλάγια και όχι προς την πραγματική παραλία, δημιουργώντας δυνατότητα παραχώρησης όλης της παραλίας, εκτός του χώρου παραλίας που αντιστοιχεί στην πραγματική προβολή. Δηλαδή η επιχείρηση δεν χρησιμοποιεί καθόλου την παραλία που βρίσκεται έμπροσθεν του ακινήτου της και χρησιμοποιεί τεράστια έκταση παραλίας που βρίσκεται έμπροσθεν παρακείμενων κατοικιών. Για να αποφευχθούν τέτοια φαινόμενα, θα πρέπει να προστεθεί όρος ότι αναρτάται στην πινακίδα με τα στοιχεία της παραχώρησης και αντίγραφο του τοπογραφικού διαγράμματος στο οποίο στηρίζονται παραχωρήσεις τέτοιου είδους.
Στην Ανακοίνωση του Υπ. Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών στις 11-01-2024 στο άρθρο 2 αναφέρετε ότι στις όμορες επιχειρήσεις εντάσσονται πέραν των άλλων και οι επιχειρήσεις Θαλάσσιων μέσων αναψυχής που μέχρι πέρσι λάμβαναν τα πόστα τους με δημοπρασία. Στο παρόν νομοσχέδιο κακώς δεν αναφέρονται αυτές οι επιχειρήσεις ως όμορες. Αυτό θα πρέπει να διορθωθεί, διότι εκ των πραγμάτων οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις έχοντας πάρει στίγμα από το λιμεναρχείο για την δραστηριότητά τους είναι δεσμευμένες στο συγκεκριμένο γεωγραφικό στίγμα και επομένως θα πρέπει να θεωρούνται και όμορες στον αιγιαλό. Επιπλέον με βάση την εμπειρία μας στις αντίστοιχες δημοπρασίες, δεν υπάρχει ποτέ ανταγωνισμός για το ίδιο πόστο διότι (α) ο νόμος ξεκάθαρα ορίζει αποστάσεις ανάμεσα στα πόστα (θαλάσσιο στίγμα) και (β) αυτές τις αποστάσεις τις έχουν ήδη διασφαλίσει οι λιμενικές αρχές με την έκδοση της άδειας ΘΜΑ.
Άρα δεν έχει νόημα να ενταχθούν σε δημοπρασία διότι τα πόστα τους είναι ξεκάθαρα και δεσμευτικά και η δημοπρασία μόνο ταλαιπωρία και επιπλέον φόρτο εργασίας επιφέρει τόσο στους δικαιούχους όσο και στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Για τη παράγραφο 5 έχω σχολιάσει σχετικά στο άρθρο 8 παράγραφος 2 και για τη συγκεκριμένη παράγραφο θα δώσω ένα παράδειγμα για να γίνει κατανοητή η τυχόν ανισότητα που δύναται να δημιουργηθεί.
Παράδειγμα : Δύο καταστήματα με πρόσοψη το ένα 8 μέτρα και το άλλο 6 μέτρα που ευρίσκονται μεταξύ όμορων συνεχόμενων καταστημάτων σε παραλιακό μέτωπο.
Το μεν πρώτο πρέπει να αφήσει τρία μέτρα εκατέρωθεν και άρα δικαιούται δύο μέτρα παραχώρησης επί της πρόσοψης του το δε δεύτερο αφαιρώντας ενάμισι μέτρο εκατέρωθεν δικαιούται τρία μέτρα επί της πρόσοψης του. Άρα το μικρότερο κατάστημα γίνεται αυτόματα μεγαλύτερο από το άλλο. Για καταστήματα δε με πρόσοψη μικρότερη των 5 μέτρων είναι ανεδαφική η παραχώρηση καθώς δεν υφίσταται επαρκής χώρος για την ανάπτυξη οποιουδήποτε είδους.
Για τη παράγραφο 6 έχω σχολιάσει σχετικά στο άρθρο 10 παράγραφος 5 και το μόνο που θέλω να συμπληρώσω είναι το ότι η προσαύξηση 20% που προβλέπεται ανεβάζει το ποσό σε 72€/τ.μ. και για τα λιμενικά ταμεία σε 76,75€/τ.μ. μαζί με τις νόμιμες κρατήσεις. Θεωρείται ότι δύναται να πληρωθούν αυτές οι χρεώσεις;
καλημερα σας
υπαρουν πολλα ειδη παραλιων βασει natura δεν υπαρχουν παντου χελωνες και αλλα ειδη αρα ειναι καλο να διαχωριστουν .Επισης το 50 % ειναι πολυ λιγος χωρος για ενοικιασει οι παραλιες στα νησια μασ ειναι μικρες και πολλεσ οι επιχειρησεις να το δειτε λιγο αυτο με τα ποσσοτα και με τα μετρα μεταξυ των επιχειρησεων επισης και την αποσταση απο θαλλασσα να την κανετε 3 μετρα τα 5 ειναι πολλα εχουν μικρο πλατος οι παραλιες μας
σας ευχαριστω ελπιζω να βοηθησα
Αναφορικά με το άρθρο 11 παρ. 1, είναι άδικο και αντισυνταγματικό για τα ενοικιαζόμενα δωμάτια να περιορίζεται η έννοια των όμορων επιχειρήσεων σε κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα. Τα ενοικιαζόμενα δωμάτια επιχειρούν για τον ίδιο ακριβώς σκοπό που επιχειρούν και τα ξενοδοχειακά καταλύματα. Ο Ν. 2971/2001 άρθρο 13, παρ.4 προβλέπει «ξενοδοχειακές εν γένει επιχειρήσεις». Παρακαλώ όπως γίνει μνεία και στο νέο νόμο για τα ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Αναφορικά με το άρθρο 11 παρ. 3, πολλές όμορες επιχειρήσεις για την εύρυθμη λειτουργία τους και προς εξυπηρέτηση των λουόμενων κάνουν χρήση περιβάλλοντος ιδιωτικού χώρου. Είναι σημαντικό και παρακαλώ να γίνει σαφές στο νέο νόμο πως για τις προβολές της επιχείρησης προσμετράται και ο περιβάλλων ιδιωτικός χώρος αυτής. Διαφορετικά οι μικρές επιχειρήσεις οδηγούνται σε κλείσιμο.
Επίσης είναι αντισυνταγματικό σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 2 του Συντάγματος, να έχουν δικαίωμα παραχώρησης μεγαλύτερης επιφάνειας αιγιαλού, μόνο τα ξενοδοχεία και τα camping. Εφόσον το επιτρέπει η έκταση του αιγιαλού, πρέπει να έχουν το ίδιο δικαίωμα παραχώρησης μεγαλύτερης επιφάνειας όλες οι κατηγορίες όμορων επιχειρήσεων, χωρίς καμία εξαίρεση.
Αναφορικά με το άρθρο 11 παρ. 6, η επιβολή χαρατσιού 20% στις όμορες επιχειρήσεις είναι άδικη και προσκρούει στο σύνταγμα ερχόμενη σε πλήρη αντίθεση με την αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 2 του Συντάγματος) και παρακαλώ ν’ αποσυρθεί.
Όμορο κτήριο με δυο επιχειρήσεις Η πρώτη υγειονομικού ενδιαφέροντος κάνει χρήση με νόμιμη άδεια της παραλιας που της αναλογεί .Η δεύτερη δεν είναι υγειονομικού ενδιαφέροντος και δεν μπορεί να κάνει χρήση αυτής η είναι υγ ενδιαφέροντος και δεν θέλει Να επιτραπεί στην πρώτη που συνορεύει με τη δεύτερη να επεκταθεί νόμιμα στο όμορο κομμάτι της δεύτερης εφόσον πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις νομιμότητας 50%ελευθεη παραλια για πολίτες κτλ Είμαστε παρέα πολλές επιχείρησης σε αυτήν την κατηγορία που είμαστε νομιμότητες λειτουργούμε σχεδόν όλο υο χρόνο (δεν κάνουμε αρπαχτή δυο μηνεσ )πληρωνουμε φόρους έχουμε προσωπικό και προσπαθούμε να είμαστε βιώσιμη σε μέρη που ο τουρισμός είναι ούτε δυο μήνες (δεν είμαστε όλοι Μύκονος υπάρχει και άλλη Ελλάδα και αλλά παιδιά ) Να δωθουν νόμιμες και στις όμορες επιχειρήσεις εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις θα συμφωνήσω πιο πάνω με το φίλο Γιώργο που έγραψε αυτό (στο ίδιο Άρθρο 11 παρ. 3, δικαίωμα παραχώρησης μεγαλύτερης επιφάνειας αιγιαλού, εφόσον το επιτρέπει η ολική έκταση του αιγιαλού, πρέπει να έχουν όλες ανεξαιρέτως οι κατηγορίες όμορων επιχειρήσεων και όχι μόνο τα ξενοδοχεία και τα camping. Μια τέτοια διάκριση είναι αντισυνταγματική.)Να τελειώσω κλείνοντας και λέγοντας κάτι πολύ απλό Δώστε μας νόμιμες δίκαιες Άδειες Δεν θελουμε όλοι να είμαστε παράνομοι Δώστε μας ΑΔΕΙΕΣ !!!!!!!!!!!!!!!!ευχαριστο πολύ !!!!!
Δικαίωμα παραχώρησης μεγαλύτερης επιφάνειας αιγιαλού εφόσον το επιτρέπει η ολική έκταση του αιγιαλού πρέπει να έχουν όλες ανεξαιρέτως οι κατηγορίες ομωρων (καφέ,ταβέρνες, κ.λ.π)& όχι μόνο τα ξενοδοχεία & τα κάμπινγκ. Μια τέτοια διάκριση είναι άδικη και αντισυνταγματική.
θα πρέπει να συμπεριληφθούν και τα ΕΕΔΔ Ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια − διαμερίσματα, όπως πολύ σωστά αναφέρει ο κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ στο σχόλιο του http://www.opengov.gr/minfin/?c=37706
Άρθρο 11 παρ. 6: Οι όμορες επί του αιγιαλού επιχειρήσεις, έχουν επί σειρά ετών επενδύσει σε κτιριακές εγκαταστάσεις, με διαρκή φορολόγηση, με έξοδα συντήρησης καθόλη τη διάρκεια του έτους, με έξοδα προσωπικού και πέραν της θερινής περιόδου, τα οποία δεν συγκρίνονται με μια προσωρινή επιχείρηση, που θα στηθεί έκτακτα. Η αύξηση στο μίσθωμα του 20% είναι άδικη και φαντάζει «τιμωρητική» στις όμορες επιχειρήσεις και πρέπει ν’ αποσυρθεί.
Άρθρο 11 παρ. 3: Υπάρχουν όμορες επιχειρήσεις που κάνουν χρήση περιβάλλοντος ιδιωτικού χώρου είτε ιδιοκτησιακά είτε με μίσθωση, στοιχείο το οποίο ρητά πρέπει ν’ αναφέρεται στο νέο νόμο ως προς τις προβολές της επιχείρησης. Στην επιχείρηση να λογαριάζεται και ο περιβάλλων ιδιωτικός χώρος αυτής.
Επίσης στο ίδιο Άρθρο 11 παρ. 3, δικαίωμα παραχώρησης μεγαλύτερης επιφάνειας αιγιαλού, εφόσον το επιτρέπει η ολική έκταση του αιγιαλού, πρέπει να έχουν όλες ανεξαιρέτως οι κατηγορίες όμορων επιχειρήσεων και όχι μόνο τα ξενοδοχεία και τα camping. Μια τέτοια διάκριση είναι αντισυνταγματική.
Επίσης στο ίδιο Άρθρο 11 παρ. 10: Είναι ασαφής η διατύπωση. Πού υποβάλλουν αίτημα οι όμοροι για απλή χρήση αιγιαλού; Στον Δήμο που ανήκουν; Στην Κτηματική Υπηρεσία; Στην Αρχαιολογία; Για φέτος σε ποιον φορέα και πότε θα υποβάλουν αίτημα;
Καλημέρα σας,
Σημαντικό θα ήταν να υπάρξει μια διαφοροποίηση μεταξύ των όμορων και μή επιχειρήσεων .Ενα ξενοδοχειακό κατάλυμα ,μικρό ή μεγάλο εχει κάνει μια επένδυση, πληρώνει πολλούς φόρους και προσωπικό. Συνάπτει συμβόλαια με γραφεια εξωτερικού και προσφέρει φιλοξενία, στους τουρίστες που επιζητούν μια ξαπλώστρα στον ήλιο και την θάλασσα (ΔΩΡΕΑΝ ΓΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΤΕΣ ΤΟΥ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΥ) . Υπάρχει περίπτωση στην ΤΉΝΟ, στο νησί του Αιόλου, να απολαυσεις την παραλία χωρις να εχεις μεριμνήσει κάποια κατασκευή -καλαμωτή για τα 8-9 μποφώρ ??
ΑΛΛΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ,ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΟ ΙΟΝΙΟ.
Μια σημαντική διάκριση που θα πρέπει να γίνει στην αναθεώρηση της διαδικασίας παραχώρησης είναι το παρακάτω: οι επιχειρηματίες των όμορων τουριστικών επιχειρήσεων που νοικιάζουν από τον Ιανουάριο μέχρι τον Δεκέμβριο και πληρώνουν όλη την περίοδο παίρνουν το μισθωτήριο πολλές φορές αφού ήδη η επιχείρησή τους έχει ανοίξει και λειτουργεί με αποτέλεσμα να βαφτίζονται παράνομοι(μέχρι τώρα). Αφού ως όμοροι έχουν εξ’ορισμού δεδομένο ότι κομμάτι της συνολικής δραστηριότητάς τους προς τους διαμένοντες είναι και η παροχή υπηρεσιών στην παραλία πέρα από την άκρως τουριστική καλοκαιρινή τρίμηνη περίοδο, διότι υπάρχουν επιχειρήσεις που λειτουργούν όλο το χρόνο και το ότι πρέπει να ξηλώνουν τα πάντα για το χειμώνα ενώ θα είναι πάλι οι ίδιοι που θα βρίσκονται πάλι εκεί και θα στήσουν ξανά, είναι σαν να τιμωρούνται με την ταλαιπωρία αυτή και αν δεν τα ξηλώσουν, τότε κινδυνεύουν με βαριά πρόστιμα. Αν τα ξηλώσουν πρέπει να βρουν πού θα τα πάνε και σε λίγο να τα ξαναστήσουν ενώ πληρώνουν για όλο το χρόνο. Αυτά, ειδικά γι’αυτούς που έχουν ομορότητα, είναι τουλάχιστον άδικο, δε μπορεί μια όμορη τουριστική επιχείρηση ξενοδοχείο – εστιατόριο-παραλία που έχει επενδύσει σε κτίρια, προσωπικό, προσφορά στον τόπο που δραστηριοποιείται, δεν πρεπει να ξεχνάμε ότι οι τουρίστες που έρχονται πρέπει να απολαμβάνουν παροχές, να αντιμετωπίζεται το ίδιο με ένα beach bar που με ελάχιστα χρήματα θα στήσει μια προσωρινή επιχείρηση, όσο θα ορίζει η δημοπρασία που μετά την λήξη της μπορεί άλλος να πλειοδοτήσει.
Αξιότιμοι κύριοι,
Θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν κάποιες παράμετροι όπως οι κλιματολογικές συνθήκες κατά τόπους. Εξηγούμαι: Ο Βοριάς στο Αιγαίο είναι εξαιρετικά ισχυρός (μελτέμια) κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Προφανώς και πρέπει να προστατεύεται ο ενοικιαζόμενος χώρος με κάποιο ανεμοφράχτη, ή κάποιες ελαφρές και μη πακτωμένες «κατασκευές» κατόπιν άδειας φυσικά. Είναι το ίδιο να προσπαθεί κανείς να καθίσει σε κάποια παραλία του Ιονίου με το να προσπαθεί να καθίσει σε κάποια του Αιγαίου? Στην δεύτερη περίπτωση, χωρίς προστασία, η αμμοβολή είναι θέσφατο, άσε που θα μπορούσε να του έρθει και κάτι στο κεφάλι (κλαδί κλπ). Τώρα είναι η ευκαιρία να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν όλα αυτά και να δοθεί μια σοβαρή λύση σχετικά, προλαμβάνοντας και όχι θεραπεύοντας. Παράλληλα, κάποιος που δραστηριοποιείται ως όμορη επιχείρηση, κάτι που σημαίνει ότι το κράτος θα συναλάσσεται πάντα με αυτόν, εφ’ όσον η επιχείρηση (ξενοδοχείο-κατάλυμα-καταστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος) θα υπάρχει πάντα εκεί, γιατί να υποχρεώνεται να αποσύρει τον εξοπλισμό του κάθε Νοέμβριο? Το κλίμα αλλάζει και τουρισμό έχουμε και τον δεκέμβριο ακόμη (μερικές φορές), μάλιστα σε κάποια μέρη οι ΟΤΑ και οι επαγγελματίες το έχουν προσπαθήσει πάρα πολύ αυτό, με κόπο και κόστος (το να επεκτείνουν την τουριστική σαιζόν). Αν δηλαδή κλείσει ένα δωμάτιο ένας τουρίστας σε ένα παραθαλάσσιο ξενοδοχείο τέλος νοεμβρίου και θέλει να κάνει μπάνιο χρησιμοποιώντας τις παροχές της οργανωμένης παραλίας, τι θα του πει ο ξενοδόχος, ότι δεν γίνεται γιατί δεν μας αφήνει το κράτος? Παρακαλώ ας υπάρξει μια περισσότερο φιλική προσέγγιση ως προς αυτό. Δεν αναιρείται η κοινοχρησία ενός χώρου, ούτε εμποδίζεται η πρόσβαση στην θάλασσα από την «επιεικέστερη» προσέγγιση του κράτους ως προς τα παραπάνω, τουλάχιστον στους έχοντες το δικαίωμα της προβολής. Άλλωστε, οι ενοικιαστές κοινόχρηστων χώρων σε πλατείες, πεζοδρόμια, χερσαίες ζώνες λιμένος κλπ, έχοντας τα καταστήματα τους ανοιχτά όλο τον χρόνο (και πολύ σωστά) δεν υποχρεώνονται να αποσύρουν τον εξοπλισμό τους και φυσικά αυτό δεν αναιρεί την κοινοχρησία (τηρώντας ότι προβλέπει ο νόμος). Παραμένω στη διάθεση σας για περαιτέρω εξηγήσεις. Με εκτίμηση.
Γιατί δεν δίνεται άδεια επέκτασης χρήση παραλιας σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος όμορα με τις διατάξεις που προβλέπει ο νόμος εφόσον το όμορο κατάστημα με το οποίο συνορεύει δεν θέλει να κάνει χρήση της παραλιας αυτής
Αναφορικα με το Αρθρο 11 παραγραφος 2
Στην περιπτωση που μεταξυ ομορου ακινητου και αιγιαλου μεσολαβει προστατευομενος νησιωτικος υγροτοπος βαση του ΦΕΚ 1432 Β Τεύχος /2023 απαγορευεται η χρηση αιγιαλου και παραλιας.
Δεν υπαρχει προβλεψη να εξαιρειται της εκμεταλλευσεως ο υγροτοπος που ειναι οριοθετημενος και να παραχωρειται μονο το κομματι του αιγιαλου που ειναι εμπροσθεν και ειναι και αυτο οριοθετημενο.
Δηλαδη να υπαρχει,να προστατευεται αλλα να μην αποτελει εμποδιο για τον ομορο.
Το να δωθει η δυνατοτητα στον ομορο να μισθωσει το προστατευομενο κομματι διχως να μπορει να το εκμεταλλευτει θα δημιουργησει μια αυξηση του μισθωματος διχως ανταλλαγμα.
Το ιδιο αναφερθηκε και σε αλλο σχολιο με την περιπτωση δασους που παλι αποτελει ενδιαμεση εκταση μεταξυ ομορου και αιγιαλου.
Στις όμορες επιχειρήσεις που έχουν δικαίωμα απλής χρήσης παραλίας πρέπει να προστεθούν και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια όπως προβλέπεται από την
ΚΥΑ 38609 ΕΞ 2023 αρθρ. 3 Α
«6. Σε όμορα προς τον αιγιαλό ενοικιαζόμενα δωμάτια
Σε μικρά νησιά που είναι ολόκληρα τα νησιά χαρακτηρισμένα περιοχές NATURA να
χαρακτηρισθούν μερικές παραλίες που χρήζουν υψηλή προστασία ή δεν έχουν ξενοδοχεία η εστιατόρια κλπ ως «απάτητες» και στις παραλίες που έχουν ξενοδοχεία , εστιατόρια κλπ να ισχύει η κάλυψη του 60% όπως και σε όλη την Ελλάδα.Το 30% της κάλυψης είναι άδικο για τις περιοχές αυτές να πληρώνουν το 100% της παραχώρησης και να καλύπτουν το 30%. Επίσης είναι μικρά νησιά με μικρές παραλίες {πχ μήκος περίπου 200-250 μέτρα το 50% είναι 100-125μ και απο αυτό το 30% είναι 33-42μ και πλάτος περίπου 10 -12μ) και μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις που περιμένουν τις 20 μέρες του Αυγούστου για να δουλέψουν καθώς η σεζόν τους είναι πολύ μικρή.
Ο λουόμενος που δεν θέλει οργανωμένη παραλία να έχει επιλογή τις απάτητες και να μην επιλέγει την οργανωμένη.
Να συμπεριληφθούν και τα κέντρα αναψυχής στις όμορες επιχείρησης για Παραχώρηση μεγαλύτερης επιφάνειας εφόσον είναι νόμιμο και καλύπτεται το ποσοστό ελεύθερης παραλιας που ζητάει ο νομοθέτης Είναι άδικο να μην συμπεριληφθούν όταν είναι νόμιμη η διαδικασία παραχώρησης μεγαλύτερης επιφάνειας ενώ δίνεται η δυνατότητα σε άλλες επιχείρησης να έχουν μεγαλύτερη επιφάνεια Είμαστε πολλές επιχείρησης όμορες που συνορεύουμε με άδειες παραλίες αναξιοποίητες και εγκατελειμμένες Ζητάμε νόμιμα λίγα μέτρα από αυτές για να γίνουμε βιώσιμες επιχείρησης
1.(άρθρο 11, παρ.6): Η προσαύξηση κατά 20% σε όμορες επιχειρήσεις είναι καταχρηστική και πρέπει να μη συμπεριληφθεί στο Νόμο, διότι προσκρούει στο σύνταγμα περί της αρχής της ίσης μεταχείρισης και της αναλογικότητας. Οι μικρές όμορες επιχειρήσεις με αυτό το πρόσθετο χαράτσι που δουλεύουν σεζόν 3 μήνες στη καλύτερη περίπτωση για να βγάλουν τα έξοδα 12 μηνών, θα οδηγηθούν σε κλείσιμο. Παρακαλώ να διαγραφεί από το νόμο αυτή η διάταξη. Το μίσθωμα για τον επιχειρηματία πρέπει να ορίζεται το ελάχιστο δυνατό , ώστε οι τιμές στους αποδέκτες πελάτες να είναι χαμηλές.
2. (άρθρο 11, παρ.3): Με αυτή τη διάταξη οι μικρές όμορες επιχειρήσεις με μικρό πρόσωπο είτε σε μήκος είτε σε πλάτος οδηγούνται σε κλείσιμο. Πρέπει παρακαλώ να διορθωθεί η συγκεκριμένη διάταξη περιλαμβάνοντας στο στοιχείο (α) τη προβολή των ορίων του γηπέδου που δραστηριοποιείται η επιχείρηση. Στο στοιχείο (β) παρακαλώ να μειωθεί στα 3 μέτρα η γραμμής από την ακτογραμμή, διότι ο αιγιαλός με τον καιρό εύκολα μεταβάλλεται και διότι υπάρχουν μικρές παραλίες που δεν διαθέτουν αυτά τα μέτρα.
Σας ευχαριστώ
1. «Το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας σε όμορες επιχειρήσεις ή σωματεία οριοθετείται από: α) την προβολή των ορίων του χώρου όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο, όπως βαίνουν κάθετα προς την ακτογραμμή και από β) παράλληλη γραμμή τεσσάρων (4) μέτρων από την ακτογραμμή και την προβολή αυτής προς την επιχείρηση».(άρθρο 11 παρ. 3 )
Στο πρόσωπο της επιχείρησης πρέπει ρητά ν’ αναγράφεται ότι προσμετράται και ο περιβάλλοντας χώρος επί του ακινήτου της επιχείρησης που χρησιμοποιεί. Αλλιώς οι επιχειρήσεις με μικρό πρόσωπο θα κλείσουν, μη δυνάμενες να ενοικιάσουν μεγαλύτερη έκταση. Προσοχή στους μικρούς επιχειρηματίες παρακαλώ, που είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας. Είναι ευκαιρία αυτή η άδικη διάταξη ν’ αλλάξει που ταλαιπωρεί πολλά χρόνια τις μικρές επιχειρήσεις.
Προτεινόμενη τροποποίηση «Το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας σε όμορες επιχειρήσεις ή σωματεία οριοθετείται από: α) την προβολή των ορίων του περιβάλλοντα χώρου ή του ακινήτου όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο, όπως βαίνουν κάθετα προς την ακτογραμμή και από β) παράλληλη γραμμή τριών (3) μέτρων από την ακτογραμμή και την προβολή αυτής προς τον περιβάλλοντα χώρου ή του ακινήτου όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση.
2. Είναι παράλογο ο επιχειρηματίας να πληρώνει μίσθωμα απλής χρήσης αιγιαλού για 100 τ.μ. για παράδειγμα και να υποχρεώνεται να κάνει χρήση του 60% (και αν είναι natura του 30%) της έκτασης που ενοικιάζει. (άρθρο 8 παρ. 3). Ότι έκταση πληρώνει, αυτή και πρέπει να εκμεταλλεύεται στο 100%, όπως διδάσκει το κράτος δικαίου.
Κοινόχρηστοι χώροι πάντα υπάρχουν ακόμα και μεταξύ των σετ ομπρελών και γενικά σε κάθε παραλία παραπλεύρως των μισθωμένων χώρων. Ο παραλογισμός αυτός φαίνεται σε παραχωρούμενους χώρους μικρής έκτασης όπου με τις παράλογες αφαιρετικές αυτές διατάξεις, ο μικρός επιχειρηματίας δεν μπορεί να βάλει περισσότερα από 1 ή 2 σετ ομπρελοκαθισμάτων με αποτέλεσμα να οδηγείται στο κλείσιμο της επιχείρησής του. Αφού στην παρ. 5 του άρθρου 10 θέλετε να ισχύσει το 50% ολόκληρου του αιγιαλού και της παραλίας να είναι κοινόχρηστο, προς τί αυτό το παράλογο μέτρο στις επιχειρήσεις του άρθρου 8 παρ. 3; Παρακαλώ να διαγραφεί.
Θα πρέπει οι Κτηματικές να απαλλαγούν από την τεράστια γραφειοκρατία που συνεπάγεται η διακίνηση μεγάλου όγκου έντυπου υλικού κατά τη διενέργεια απ’ ευθείας μισθώσεων.
Οι αιτήσεις για απ’ ευθείας μισθώσεις, για λόγους διαφάνειας και ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τα χρονικά όρια υποβολής των εν λόγω αιτήσεων, θα πρέπει να γίνονται δια νόμου ηλεκτρονικά εφόσον υπάρχει και η δυνατότητα αυτή πλέον, μέσω της υπηρεσίας «e-αιτήσεις προς τις υπηρεσίες Δημόσιας Περιουσίας»
(https://www.gsis.gr/polites-epiheiriseis/aigialoi-dimosia-perioysia/ilektronikes-aitiseis-pros-ypiresies-dimosias)
Σε Κτηματικές που εκ των πραγμάτων διενεργούν τις απ’ ευθείας μισθώσεις εξ’ αποστάσεως (ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΩΝ Α’ με 15 νησιά) οι προθεσμίες του νομοσχεδίου δεν είναι δυνατόν να τηρηθούν λόγω της απαιτούμενης αλληλογραφίας με καράβι, εκατέρωθεν, ενώ σημαντικός παράγοντας επιπλέον καθυστερήσεων είναι το ότι οι στα περισσότερα νησιά ενδιαφερόμενοι πρέπει να ταξιδέψουν σε νησί με Δ.Ο.Υ. (Κως, Ρόδο) για την καταβολής της πρώτης δόσης στη Δ.Ο..Υ (η οποία θα μπορούσε απλά να βεβαιώνεται κι αυτή, χωρίς την υποχρέωση αποστολής οίκοθεν σημειώματος από την Κτηματική και πραγματοποίησης ταξιδιού από τους ενδιαφερόμενους σε νησί με Δ.Ο.Υ.).
Είναι δεδομένο ότι με τις προθεσμίες του παρόντος νομοσχεδίου για τις απ’ ευθείας μισθώσεις, αυτές των μικρότερων νησιών δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν έγκαιρα, όπως και αρκετές από νησιά με Δ.Ο.Υ (πλην Ρόδου, εννοείται, όπου εδρεύει η Κτηματική Δωδεκανήσων), λόγω της εκατέρωθεν αλληλογραφίας που πρέπει να προηγηθεί. Εξυπακούεται ότι αυτό το πρόβλημα απειλεί και τη διενέργεια των ηλεκτρονικών δημοπρασιών εντός των προβλεπομένων χρονικών ορίων, εφόσον οι απ’ ευθείας μισθώσεις πρέπει να προηγηθούν.
Η ζώνη μεταξύ των επιχειρήσεων να είναι 3 μ. ελευθερη ,1,5 μ. εκατερωθεν του κοινού ορίου μεταξύ των επιχειρήσεων διότι υπαρχουν επιχειρησεις με μικρες προσοψεις που θα κλεισουν με αυτον τον τροπο
επίσης επειδη το πλατος παραλιων στα νησια ειναι μικρο να μειωθει το πλατος απο 5 σε 3 μετρα απο την θαλαασα .
Στο αρθρο 11 παραγραφος 10 αναφερεται οτι οι αιτησεις για ομορες παραλλιες καταθιθενται μεχρι το τελος Φεβρουαριου εκαστου ετους. Αυτο ισχυει απο φετος?
Καλημερα σας
επειδη υπάρχουν πολλα εστιατορια και μπαρ σε ελληνικές παραλίες ακόμη και σε περιοχές τυπικά natura δεν υπαρχουν δηλαδη φωλιες απο χελωνες ή αλλα ειδη θα πρέπει να νοικιάζονται και αυτές για λόγους προσφοράς υπηρεσιών και ηλίασης ήδη ολόκληρα νησία ειναι χαρακτηρισμένα natura και αυτο δεν πιστευω οτι πρεπει να δεσμευει την παραχωρηση .
Θα πρεπει να ανεβεί επισης το πσοσοστό ενοικίασης σε 70 % όπως ήταν είναι ήδη αρκετό το 30% ελευθερο διότι η ζητηση είναι μεγαλη για οργανωμένες παραλίες όποιος δεν θελει οργανωμενη να πηγαινει σε μια μικρη που δεν περνει άδεια παραχωρησης του δινετε η δυνατοτητα αυτη .
Η προσφορα υπηρεσίας είναι βασικη για τον τουρισμο υψηλού επιπέδου που ειναι και το ζητουμενο .
Σας ευχαριστώ πολύ
Με εκτίμηση
Βλαχοπουλος Γ
Στην παράγραφο 1, του άρθρου 11 θα πρέπει να συμπεριληφθούν τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, τα οποία συμπεριλαμβάνονταν αρχικά στις επιχειρήσεις που είχαν τη δυνατότητα να κάνουν απλή χρήση του αιγιαλού και της παραλίας σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 4, του άρθρου 13, του Ν.2971/2001 καθώς υπήρχε ο όρος «ξενοδοχειακές εν γένει επιχειρήσεις». Ανεξήγητα με το άρθρο 31,του 4707/2019 ο όρος «ξενοδοχειακές εν γένει επιχειρήσεις» αντικαταστάθηκε με τη φράση «κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα…» αποκλείοντας αυτόματα τα ενοικιαζόμενα δωμάτια που αποτελούν μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα. Το Υπουργείο αντιλαμβανόμενο την αδικαιολόγητη αυτή εξαίρεση προέβη σε διαδοχικές τροποποιήσεις (άρθρο 75, Ν.4916/2022 και άρθρο 75, Ν.5036/2023) με τις οποίες έδινε προσωρινή μόνο λύση στα ενοικιαζόμενα δωμάτια να κάνουν απλή χρήση του αιγιαλού και της παραλίας. Εκτιμώ ότι πρέπει να δοθεί μια οριστική λύση στο θέμα αυτό. Προτείνω να επανέλθει ο αρχικός όρος του Ν.2971/2001 «ξενοδοχειακές εν γένει επιχειρήσεις» ή ο όρος «κύρια και μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα» στην παράγραφο 1, του άρθρου 11, του νέου νόμου.
«Η επιχείρηση ή το σωματείο της παρ. 1 θεωρείται όμορο του παραχωρούμενου τμήματος αιγιαλού και παραλίας και όταν ανάμεσα στον χώρο που δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο και τον αιγιαλό ή την παραλία, κατά περίπτωση, παρεμβάλλεται οδός, πλατεία ή άλλος κοινόχρηστος χώρος, ιδιωτικό ακίνητο ή ακίνητο που ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ή στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ).»
Έχουμε περιπτώσεις που το ιδιωτικό ακίνητο είναι ιδιοκτησίας ΟΤΑ Α’ Βαθμου. Εδώ ειπεσέρχεται αθέμιτος κομματικός ανταγωνισμός. Παρακαλώ οι λέξεις ιδιωτικό ακίνητο να απαλειφθεί
άρθρο 11, παραγραφος 5: “Μεταξύ των τμημάτων…που παραχωρούνται, μεσολαβεί απόσταση τουλάχιστον έξι (6) μέτρων”
Εμπροσθεν οικοδομικού τετραγώνου με 7 διαφορετικης ιδιοκτησίαας καταστήματα, με προβολή όλου του τετραγώνου στον αιγιαλό 70 μέτρων θα έχουμε 8 διόδους των 3 έως 6 μέτρων και το κάθε κατάστημα θα έχει απο 10 μέτρα έως το χειρότερο 1 μέτρο χώρο για ανάπτυξη (αν η πρόσοψη είναι πχ 4 μέτρα)… Την ίδια στιγμή που τα διπλανά οικοδομικά τετράγωνα μπορεί να μην έχουν καταστήματα και η πρόσβαση στη θάλασσα είναι ελεύθερη. Θα μπορούσατε να βάλετε ένα περιορισμό οτι θα πρέπει να υπάρχει πρόσβαση στη θάλασσα τουλάχιστον 6 μέτρων ανα π.χ 80 μέτρα οπότε ο λουόμενος να μη χρειάζεται να περπατήσει πάνω απο 40 μέτρα ή μια λογική απόσταση. Επίσης θα μπορύσατε να διαφοροποιήσεται τη διάταξη αν πρόκειται για περιοχή με σ΄χεδιο πόλεως οπότε υπάρχουν τα κενά που αφήνουν οι προβολές των οδών. Δεν είναι παράλογο αν δίπλα σε αυτό το οικοδομικό τετράγωνο υπηρχε μια επιχείρηση που καταλάμβανε όλο το τετράγωνο και δεν άφηνε καθόλου πρόσβαση?
Καλημέρα σας ,
επειδή στην χώρα μας στην νησιωτική επικράτεια ο μέσος όρος μήκους μιας παραλίας είναι τα 200-250 μέτρα περίπου θα πρέπει η έκταση ενοικίασης στις παραλίες να είναι 70% όπως ήταν και πριν το σχέδιο νόμου για να ανταποκρίνετε στην υψηλή ζήτηση σκίασης .
Επίσης επειδή οι περιοχές natura διαφέρουν σε αυτές που έχουν π.χ χελώνες κυρίως και σε μη, απλά επειδή έχουν τον τίτλο Natura για το φυσικό καλός τους, και δεν διαφέρουν από όλες τις άλλες παρά στον τίτλο ,λειτουργούν όμως ήδη επιχειρήσεις, να υπάρχει άλλη αντιμετώπιση μεταξύ αυτών και να μπορούν δηλαδή να πραχωρηθούν διότι είναι δυνατόν να στέκεται ο επισκέπτης τουρίστας στον ήλιο και να μην του προσφέρονται υπηρεσίες αφού υπάρχουν επιχειρήσεις ,ταβέρνες , μπαρ κλπ .
Τέλος να σημειωθεί ότι ολόκληρα νησιά όπως οι Παξοί και οι Αντίπαξοι κ.α και μεγάλες περιοχές όπως Νότια Κέρκυρα κ.α χαρακτηρίστηκαν natura αλλά υπάρχουν επιχειρήσεις και καταστήματα και δεν υπάρχουν φωλιές επώασεις χελώνων όπως Λαγανά Ζακύνθου και άρα κρίνετε αναγκαία η εκμίσθωση τους για λόγους ποιότητας υπηρεσίων και υγείας (έκθεση στον ήλιο ) .
με εκτίμηση
Λύχνος Γ
πρ. Αντιδήμαρχος τουρισμού Δ .Παξών
Οικονομολόγος τουρισμού
ΜΒΑ τουρισμού Παν.Θεσ/κης
Στην παράγραφο 1 θα πρέπει να προστεθούν: ε) επιχειρήσεις ενοικιαζομένων δωματίων και στ) τουριστικές επαύλεις. Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις ενοικιαζομένων δωματίων που βρίσκονται μπροστά στη θάλασσα και αναγκάζονται σε δημοπρασία. Το ίδιο ισχύει και για τις τουριστικές επαύλεις που προφανώς και αυτές μπαίνουν στη διαδικασία τις δημοπρασίας. Είναι οξύμωρο ένα κάμπινγκ να έχει αυτό το δικαίωμα και όχι τα τουριστικά δωμάτια (δεν είναι όλοι ξενοδόχοι) αλλά και οι τουριστικές επαύλεις που εισφέρουν πάρα πολύ στην εθνική οικονομία με το μικρότερο αποτύπωμα σε όχληση κλπ.
Στην παράγραφο 2 όπου αφορά ποιος είναι όμορος να προστεθεί εκεί που λέει κοινόχρηστος χώρος και η λέξη δάσος ή δασική έκταση. Ιδιαίτερα τώρα με την ανάρτηση των δασικών χαρτών έχουν δημιουργηθεί πλείστα προβλήματα διότι σε πολλές επιχειρήσεις εμφανίστηκαν λωρίδες δάσους έμπροσθεν των επιχειρήσεων και είναι θέμα ερμηνείας της κάθε Κτηματικής Υπηρεσίας για να πει αν είναι κοινόχρηστος χώρος το δάσος ή η δασική έκταση. Οπότε με αυτό το τρόπο θα αποσαφηνιστεί και θα επιλυθεί ένα μεγάλο πρόβλημα.
Στην παράγραφο 2 αναφέρεται: « Η επιχείρηση ή το σωματείο της παρ. 1 θεωρείται όμορο του παραχωρούμενου τμήματος αιγιαλού και παραλίας και όταν ανάμεσα στον χώρο που δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο και τον αιγιαλό ή την παραλία, κατά περίπτωση, παρεμβάλλεται οδός, πλατεία ή άλλος κοινόχρηστος χώρος, ιδιωτικό ακίνητο ή ακίνητο που ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ή στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ).
Η διατύπωση είναι ελλιπέστατη καθώς θεωρείται «όμορο» και επιτρέπεται η παραχώρηση σε ακίνητο της «δεύτερης σειράς», ακόμα και όταν παρεμβάλλεται άλλο ιδιωτικό ακίνητο που εφάπτεται στον αιγιαλό και την παραλία (ακίνητο της «πρώτης σειράς»). Δηλαδή χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του άμεσα εφαπτόμενου ακινήτου, θα μπορεί ο εκάστοτε (πελάτης, σερβιτόρος, κλπ) να διέρχεται μέσα από το εφαπτόμενο ακίνητο. (Προφανώς εξυπακούεται πως το εφαπτόμενο ακίνητο δεν ενδιαφέρεται προς παραχώρηση).
ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ «Για την παραχώρηση τμήματος αιγιαλού και παραλίας σε «όμορο» ακίνητο όπως αυτό ορίζεται στην παράγραφο 2, όταν παρεμβάλλεται ιδιωτικό ακίνητο που εφάπτεται στον αιγιαλό και παραλία, απαιτείται η γραπτή σύμφωνη γνώμη του εφαπτόμενου ακινήτου, αζημίως για το Ελληνικό Δημόσιο».
Επίσης στην παράγραφο 2 (σε συνδυασμό με την παρ. 7) υπάρχουν περιπτώσεις όπου εξομοιώνονται ως προς τα δικαιώματα παραχώρησης, τα ακίνητα που εφάπτονται του παραχωρούμενου τμήματος αιγιαλού και παραλίας με τα «όμορα» ακίνητα που περιγράφονται στην παράγραφο 2.
Στην περίπτωση που ζητούν παραχώρηση του ιδίου τμήματος αιγιαλού ή παραλίας, α) ένα όμορο (εφαπτόμενο) ακίνητο και β) ένα ακίνητο της περίπτωσης 2, το οποίο «προβάλλεται» έμπροσθεν ή παράπλευρα με το α) ακίνητο, καθώς υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι γραμμές αιγιαλού είναι καμπύλες και μια οδός ή μια πλατεία βρίσκεται σε συνέχεια με μια σειρά εφαπτόμενων με τον αιγιαλό ακινήτων.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ ….. που ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ή στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ)» και δεν υπάρχει πλησιέστερα (σε απόλυτα μέτρα απόστασης από τα όρια των ακινήτων) εφαπτόμενο όμορο ακίνητο που διεκδικεί το προς παραχώρηση τμήμα αιγιαλού ή παραλίας.
Κοντά στα Καμένα Βούρλα δίνονται άδειες για ομπρέλες και ξαπλώστρες σε αιγιάλο όπου το χειμέριο κύμα απέχει από τα όρια της Εθνικής Οδού από 2 έως 5μ ως παράρτημα καταστήματος που είναι πάνω από την Εθνική Οδό σε βουνό σε απόσταση εκατοντάδων μέτρων. Πρέπει να μπει ελάχιστο πλάτος αιγιαλού 5μ ώστε να δίνεται άδεια για ομπρέλες και τραπεζοκαθίσματα. Επίσης να ορισθεί μέγιστη απόσταση καταστήματος αιγιαλού που μπορεί να θεωρηθεί ο αιγιαλός ως ακουλήθημα του καταστήματος. Δεν μπορεί να θεωρείται αιγιαλός ως ακουλήθημα καταστήματος που είναι πάνω σε βουνό και μεσολαβεί Εθνική Οδός!!
αρθρο 11,παραγρ. 10
Δεν πιστευω να εννοείτε οτι αυτο θα ισχυσει από τη φετινή χρονια που θα ισχύσει ο νόμος;
Άρθρο 11 , παραγρ. 2:
«απευθείας στον λογαριασμό της ΕΤ.Α.Δ. Α.Ε., κατά την υπογραφή της σύμβασης»: Προτείνεται να αλλάξει σε «..λογαριασμό της ΕΤ.Α.Δ. Α.Ε. πριν την τελική υπογραφή τη σύμβασης. Η σύμβαση προσυπογραφεται και από το αρμόδιο όργανο της ΕΤ.Α.Δ. Α.Ε πριν τη τελική υπογραφή της.
– Στη περίπτωση που μεσολαβεί και έκταση διαχειριζόμενη από την ΕΤΑΔ θα πρέπει να δώσει την σύμφωνη ή όχι γνώμη της εντός μηνός από την αίτηση του ενδιαφερόμενου σε αυτή (στην ΕΤΑΔ) συνοδευόμενη με διάγραμμα όπου θα απεικονίζονται και δύο εκτάσεις (αιγιαλού και έκτασης διαχειριζόμενης από ΕΤΑΔ) . Η έγγραφη γνώμη της ΕΤΑΔ να προσκομίζεται μαζί με τα άλλα δικαιολογητικά για την απευθείας μίσθωση του χώρου του αιγιαλού .Επίσης εδώ προκύπτει και ένα θέμα απόδοσης του τιμήματος που αντιστοιχεί στην έκταση αυτή στην ΕΤΑΔ.
Eπιχειρηματιας με κακη σχεση με εταιρεια ακινήτων δημοσιου.
Άρθρο 11, παρ. 3
«βαίνουν κάθετα προς την ακτογραμμή» : Προτείνεται να αλλάξει σε βαίνουν κάθετα στην γραμμή αιγιαλού και προεκτείνονται προς την ακτογραμμή, διότι η ακτογραμμή λόγω κυματισμού, ημέρα, ώρα και εποχή είναι διαφορετική (σε αντίθεση με την καθορισμένη οριογραμμή αιγιαλού που έχει ορισθεί με συντεταγμένες) .Συνεπώς ο καθε μηχανικός αναλογα με την ημερα, ωρα και εποχή τοποθετεί διαφορετικές κάθετες. Πληροφορίες από συνάδελφο μηχανικό.
άρθρο 11, παραγρ. 5:
“Μεταξύ των τμημάτων αιγιαλών και παραλίας που επιτρέπεται να παραχωρηθούν για απλή χρήση, ανεξαρτήτως του χρόνου ή της διαδικασίας που παραχωρούνται, μεσολαβεί απόσταση τουλάχιστον έξι (6) μέτρων” : – Η ζώνη μεταξύ των επιχειρήσεων να είναι 3 μ. (1,5 μ. εκατερωθεν του κοινού ορίου μεταξύ των επιχειρήσεων) η οποία είναι ικανοποιητική για τη διέλευση 3-4 ατόμων. Μεγαλύτερη ζώνη αδικεί αρκετές , μικρές επιχειρήσεις που έχουν μικρό πρόσωπο 10 μ (π.χ. με πρόσωπο για παράδειγμα 10 μ. θα απομείνει 10-3-3 = 4 μέτρα) .
Δεν έχουμε όλοι τις επιχειρησεις της Μυκόνου… Mικρος επιχειρηματίας που θα κλεισει η επιχειρηση του εαν αυτα εφαρμοστούν.