Για τις ανάγκες του παρόντος νόμου οι παρακάτω όροι έχουν την αντίστοιχη έννοια:
1. «Αιγιαλός» είναι η ζώνη της ξηράς, η οποία βρέχεται από τις μεγαλύτερες πλην συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της θάλασσας. Για τις ανάγκες του νόμου αυτού, ως θάλασσα νοείται και η λιμνοθάλασσα, ήτοι μεγάλη έκταση από λιμνάζοντα νερά, που βρίσκεται κοντά στη θάλασσα και επικοινωνεί με αυτή.
2. «Παραλία» είναι η ζώνη της ξηράς, η οποία προστίθεται στον αιγιαλό σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, όταν είναι αναγκαία για την επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα.
3. «Παλαιός αιγιαλός» είναι η έκταση ξηράς, η οποία προκύπτει από τη μετατόπιση της γραμμής του αιγιαλού προς τη θάλασσα, οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή τεχνικά έργα και προσδιορίζεται από τη νέα γραμμή αιγιαλού και το όριο του παλαιότερα υφιστάμενου αιγιαλού.
4. «Όχθη» των ποταμών και των λιμνών της παρ. 2 του άρθρου 2 είναι η ζώνη ξηράς που τους περιστοιχίζει και βρέχεται από τις μεγαλύτερες πλην συνήθεις αναβάσεις των υδάτων τους.
5. «Παρόχθια ζώνη» των λιμνών και των ποταμών της παρ. 2 του άρθρου 2 είναι η ζώνη ξηράς που προστίθεται στην όχθη, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, για την επικοινωνία της ξηράς με τη λίμνη ή τον ποταμό και αντίστροφα.
6. «Παλαιά όχθη» των λιμνών και των ποταμών της παρ. 2 του άρθρου 2 είναι η έκταση της ξηράς, η οποία προκύπτει από τη μετατόπιση της οριογραμμής της όχθης προς τη λίμνη και τον ποταμό αντίστοιχα.
7. «Επιτροπή» είναι το συλλογικό όργανο που συγκροτείται κατά το άρθρο 4 και έχει την αρμοδιότητα της χάραξης των οριογραμμών του αιγιαλού, όταν συντρέχει η περίπτωση της παρ. 7 του άρθρου 3, της παραλίας, του παλαιού αιγιαλού, της όχθης, της παρόχθιας ζώνης και της παλαιάς όχθης, καθώς και για την επαναχάραξη του αιγιαλού και της παραλίας κατά το άρθρο 8.
8. «Απλή χρήση» αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας είναι κάθε χρήση, η οποία δεν παραβιάζει τον προορισμό του ως κοινόχρηστου πράγματος και δεν επιφέρει αλλοίωση στη φυσική μορφολογία του και τα βιοτικά στοιχεία του.
9. «Λιμένας» είναι ζώνη ξηράς και θάλασσας μαζί με έργα και εξοπλισμό, που επιτρέπουν κυρίως την υποδοχή κάθε είδους πλωτών μέσων και σκαφών αναψυχής, τη φορτοεκφόρτωση, αποθήκευση, παραλαβή και προώθηση των φορτίων τους, την εξυπηρέτηση επιβατών και οχημάτων και την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τις θαλάσσιες μεταφορές.
10. «Φορέας διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα» είναι κάθε δημόσιος φορέας ή φορέας της Αυτοδιοίκησης ή μικτός φορέας που έχει, κατά νόμο, την ευθύνη της διοίκησης και της εκμετάλλευσης λιμένα.
Οι θαλασσες οι ακτες και οι παραλίες πρέπει να ειναι στη φυσική τους μορφη, και η προσβαση ελευθερη. Αυτό ακριβως είναι το τουριστικό μας προιον και οχι αυτό που νομίζετε. Οι «τεραστιες οικονομικές δυνατότητες ας αρχίσουνε 10 μετρα πιο πίσω.
Οι παραλίες, πρέπει να κηρυχθούν κοινό αγαθό. Ούτε καν δημόσιο. Δεν μπορεί το κάθε κράτος να βγάζει νομοσχέδια τερατουργήματα, που θα έχουν το αμέσως αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που υποτίθεται επιχειρεί.
Εκτός από το δικαίωμα χρήσης της παραλίας κάθε πολίτη, που αίρεται με αυτό το ν/σ, υπονομεύει και τον ίδιο τον τουρισμό αφού αφαιρεί το προτέρημα που έχουν οι ελληνικές παραλίες σε σχέση με τις υπόλοιπες της μεσογείου (βλ Ισπανία, Ιταλία). Η άκρατη τσιμεντοποίηση που έχουν δημιουργηθεί σε πολλές περιπτώσεις είναι αποκρουστικότατες και επιβλαβής στον ποιοτικό τουρισμό. Άμεσο παράδειγμα η βόρεια Κρήτη όπου υπάρχει σχεδόν πλήρη εκμετάλλευση όλων των βόρειων παραλιών και «ανάπτυξη», σε σχέση με την νότια Κρήτη, που ακόμα έχει παραμείνει σχετικά παρθένα, και στην ουσία αυτή έλκει τον κόσμο.
Όλο το ν/σ πρέπει να αποσυρθεί άμεσα!!
Είναι ολοφάνερο ότι εδώ το μόνο που ενδιαφέρει το νομοθέτη είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων κάποιων – ολίγων – επιχειρηματιών. Η οποιαδήποτε πιθανή καταστροφική επέμβαση στο φυσικό περιβάλλον και η καταπάτηση του δεδομένου δικαιώματος κάθε πολίτη να έχει ελεύθερη και ΔΩΡΕΑΝ πρόσβαση στον αιγιαλό φαίνεται ότι δεν ενδιαφέρουν κανέναν από σας. Εάν ψηφιστεί αυτό το νομοθετικό τερατούργημα θα αποδείξετε περίτρανα το μέγεθος της αδιαφορίας σας.
Αυτή η νομοθετική ρύθμιση είναι απαράδεκτη για την Ελλάδα. Καταστρέφετε το πιο πολύτιμο αγαθό της χώρας μας. Κοινή λογική θέλει…και να βλέπετε λίγο μακροπρόθεσμα.
Κύριοι, διάβασα, με πολλή προσοχή, το σχέδιο νόμου περί αιγιαλού και παραλίας. Θεωρώ ότι τα περισσότερ άρθρα του είναι απολύτως και εξόφθαλμα αντισυνταγματικά, παραβιάζοντας ευθέως τουλάχιστον τα άρθρα 5 και 24 του Συντάγματος. Ενδεικτικώς αναφέρω τα άρθα 2, 10, 11, 12, 13 αυτού, με τα οποία, ουσιαστικά, αναιρείται ο κοινόχρηστος και κοινόκτητος χαρακτήρας των αιγιαλών. Είναι γεγονός ότι πράγματι πρέπει να καθοριστεί ο αιγιαλός, ο παλαιός αιγιαλός και η παραλία παντού, με σκοπό όμως την προστασία τους και τη διατήρησή τους ως κοινόχρηστων και κοινόκτητων, κατά την έννοια των άρθρων 967 επ. ΑΚ, πραγμάτων. Πιστεύω ότι ο ν. 2971/2001, όπως ισχύει, ικανοποιεί σε μεγάλο βαθμό τις ανωτέρω ανάγκες, επιδέχεται όμως ορισμένων βελτιώσεων, όσον αφορά τον άμεσο καθορισμό του αιγιαλού, παραλίας και παλαιού αιγιαλού, όπου αυτοί δεν έχουν καθοριστεί.
Η δημόσια χρήση των αιγιαλών, παραλιών, παραποτάμιων περιοχών κλπ. είναι κατοχυρωμένη από το σύνταγμα.
Η δύναμη του ελληνικού τουρισμού στηρίζεται στην αυθεντικότητα και φυσική ομορφιά – οχι σε παραπήγματα και άναρχη δόμηση ακόμη και στον αιγιαλό χωρίς αρχιτεκτονικό σχεδιασμό αλλά ανεξέλεγκτα .
Η ανάπτυξη με νόμους τέτοιου είδους,μόνο πολυεθνικούς κολοσσούς του τουρισμού βοηθά οι οποίοι είναι γνωστό ότι ΔΕΝ χρησιμοποιούν εγχώριο δυναμικό αλλά εισαγόμενους εργαζόμενους.
Ο τουρισμός είναι η δύναμη μας
Πρέπει να αποφασίσουμε τι προορισμός θέλουμε να είναι η Ελλάδα στα επόμενα 50 χρόνια και πως θα καταφέρουμε να την κρατήσουμε αλώβητη από την αλόγιστη οικιστική παρέμβαση. Υποδομές χρειάζονται ΟΧΙ παραχώρηση αιγιαλού.
Δεν είναι δυνατόν στο όνομα της «απελευθέρωσης των τεράστιων δυνατοτήτων της οικονομικής ανάπτυξης που παρέχει» η παράκτια ζώνη της χώρας να παραχωρείται προς εκμετάλλευση χωρίς περιορισμούς και κριτήρια για την προστασία
1. του περιβάλλοντος
2. της αισθητικής
3. της ποιότητας
4. της ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης
5. του δικαιώματος στην ψυχαγωγία
Προδήλως αντισυνταγματικές είναι οι διατάξεις του νομοσχεδίου, σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο σύνταγμα από τα εξής άρθρα
:Άρθρο 5
1. Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων
4. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα
Άρθρο 24
1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορία
2. Η χωροταξική αναδιάρθρωση της Χώρας, η διαμόρφωση, η ανάπτυξη, η πολεοδόμηση και η επέκταση των πόλεων και των οικιστικών γενικά περιοχών υπάγεται στη ρυθμιστική αρμοδιότητα και τον έλεγχο του Κράτους, με σκοπό να εξυπηρετείται η λειτουργικότητα και η ανάπτυξη των οικισμών και να εξασφαλίζονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι διαβίωσης.
6. Τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το Κράτος.
Τίθενται τα εξής ερωτήματα:
1. Γιατί στην αιτιολογική έκθεση δεν υπάρχουν στοιχεία τα οποία ποσοτικοποιούν τα πιθανά οφέλη από τις διατάξεις, παρά μόνο αυτά περιορίζονται σε ατεκμηρίωτες γενικολογίες;
2. Γιατί δεν έχει γίνει μελέτη και παρουσίαση στοιχείων από τον τουρισμό της χώρας (εσωτερικό και εξωτερικό) τα οποία να καταδεικνύουν τις μορφές παραλίας (με εκμετάλλευση, χωρίς, ή σε ποιό ποσοστό) τις οποίες προτιμούν οι επισκέπτες μας;
3. Γιατί δεν έχει γίνει μελέτη επίπτωσης με βάση τα παραδείγματα άλλων μεσογειακών χωρών ώστε να αναφέρονται τα δικά τους καθεστώτα και τα αποτελέσματα που έχουν επιφέρει;
Το νομοσχέδιο, στο σύνολό του είναι ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΑΤΟ, ατεκμηρίωτο, επαίσχυντο και πρέπει να αποσυρθεί. Είναι ντροπή πλέον εν έτει 2014 η χώρα να κυβερνάται και να νομοθετείται με βάση τις αερολογίες και τα ευχολόγια των συντακτών των εκάστοτε νομοσχεδίων. ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΙΤΕ.
Δρ. Α. Κομνηνός
B.Sc. Hons, Ph.D.
Το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί άμεσα. Η δημόσια χρήση των αιγιαλών, παραλιών, παραποτάμιων περιοχών κλπ. είναι κατοχυρωμένη από το σύνταγμα. Η ιδιωτικοποίηση των πάντων στο όνομα της «ανάπτυξης» έχει δείξει πολλές φορές ότι οδηγεί σε τσιμεντοποίηση και καταστροφή της φυσικής ομορφιάς της χώρας μας, του φυσικού πόρου δηλαδή που προσπαθεί το νομοσχέδιο να εκμεταλλευτεί. Αν θέλουμε ανάπτυξη πρέπει να αξιοποιήσουμε σωστά την υπάρχουσα ομορφιά χωρίς να την καταστρέψουμε, και όχι να καταφύγουμε στην εύκολη λύση του ξεπουλήματος.
Η κοινόχρηστη χρήση του αιγιαλού βρίσκεται στην καρδιά της ελληνικής ταυτότητας και τρόπου ζωής. Είναι έγκλημα να καταργηθεί χάριν κοντόφθαλμων οικονομικών συμφερόντων. Η ενίσχυση του τουρισμού δεν θα έρθει από την καταπάτηση του αιγιαλού αλλά από ευρύτερο πρόγραμμα και όραμα.
Ήδη οι ωραιότερες παραλίες μας είναι γεμάτες ξαπλώστρες αμφισβητούμενης υγιεινής και αισθητικής. Δεν αρέσουν σε όλους… Αφήστε και περιθώριο επιλογής. Ούτε είναι ασθητικά όμορφο να χτίζουν οι «επιχειρηματίες» των παραλιών εξέδρες για τραπεζοκαθίσματα μέχρι εκεί που σκάει το κύμα. Ούτε θέλω να σκεφτώ ότι τα παιδιά μας δε θα μπορούν να παν σε παραλία χωρίς να πληρώσουν.
Παρακαλώ την κυβέρνηση και όλους τους υπεύθυνους να σκεφτούν πολύ καλά πριν πάρουν την βαρύτατη απόφαση να επιτρέψουν να συμβούν τα όσα διαφαίνονται κατά την ανάγνωση της διαβούλευσης και να σταματήσουν το έγκλημα εγκαίρως.
Πολλά για τα οποία είμαι περήφανη στην Ελλάδα ετοιμάζονται προς θυσία και καταστροφή με μόνο όφελος το τυφλό κέρδος.
Ως Ελληνίδα και ως πολίτης του κόσμου ανθίσταμαι σε αυτά τα σχέδια που μόνο στόχο έχουν το γρήγορο πλουτισμό και την καταπάτηση δικαιωμάτων πολιτικών όπως το δικαίωμα πρόσβασης στις παράλιες περιοχές για όλους και οικολογικών, όπως το δικαίωμα να χτιστούν ανεξέλεγκτα οι παραλίες.
Έχετε δει πώς είναι οι ακτές της Ιταλίας, της Ισπανίας ή ακόμη και της Βόρειας Θάλασσας ; Είναι εκτρώματα. Τωρα, θέλετε να φέρετε την ίδια κατάσταση στην Ελλάδα, όπου λόγω της αμάθειας και της φτώχειας που επικρατεί άπαξ και ανοιχθούν οι ασκοί του Αιόλου, τίποτε δεν θα σταλατήσει, χάρη σε αυτην την διαβούλευση, την καταστροφή.
Θεωρώ αυτή την κατάσταση και προοπτίκη απαράδεκτη και όποιον την υπογράψει ανίκανο να υπερασπιστεί το καλό της χώρας οπότε και να εκπροσωπεί τον ελληνικό λαό.
Σας ευχαριστώ,
Μαγδαληνή Ακτύπη
Άμεση απόσυρση του επονείδιστου παρόντος νομοσχεδίου, διατηήρηση ως έχει του νόμου 2971/2001 και άμεση εφαρμογή των διατάξεων αυτού, με χρήση των νέων τεχνολογιών, κατεδάφιση όλων των αυθαιρέτων στον αιγιαλό/παραλία, παραλίμνια και παραποτάμια όχθη. Ελεύθερη πρόσβαση της κοινωνίας και διατηήρηση του φυσικού περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας.
Ζητώ άμεσα την απόσυρση αυτού του νομοσχεδίου στο σύνολό του και δηλώνω ως έλλην πολίτης ότι ΔΙΑΦΩΝΩ με το περιεχόμενο του ΠΛΗΡΩΣ και σε ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ.
Το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί την περίφραξη με fast track διαδικασίες των 2/3 της χώρας. Είναι όνειδος για κάθε σκεπτόμενο το μέλλον ευαίσθητο άνθρωπο και θα μετατρέψει τη χώρα μας σε ένα απέραντο «Ρίμινι» μολυσμένων θαλασσών και οπτικής μόλυνσης, αντίθετο με κάθε έννοια βιωσιμότητας και δημοσίου συμφέροντος. όσοι συντάσσουν αυτά τα αίσχη δεν είναι ούτε άνθρωποι της ανάπτυξης, ούτε άνθρωποι της προκοπής. Είναι κοντόφθαλμοι πολιτικοί νάνοι που έχουν μετατρέψει τις ζωές μας σε ένα excel file προς τέρψιν μιας πολύ μικρής μειοψηφίας που σήμερα αποτελεί την ολιγαρχία αυτού του τόπου.
Θα πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθούν οι κρατούντες ότι η ψήφος που υφαρπάζουν με ψέμματα από τον ελληνικό λαό δεν είναι λευκή επιταγή αλλά ένα συμβόλαιο επικύρωσης των προεκλογικών τους δεσμεύσεων. όταν ψήφισαν τον Σαμαρά οι ανυποψίαστοι κάτοικοι αυτής της χώρας δεν έγραψε και δεν είπε πουθενά ότι θα ιδιωτικοποιήσει τις ακτές μας. Είναι συνεπώς έκθετος. Τι να πούμε για τον κ. Στουρνάρα? Το όνομα αυτού του περίλαμπρου και μη εκλεγμένου ανδρός τα λέει όλα.
Θα πρέπει να οριοθετηθεί με μεγάλη σαφήνεια και λεπτομέρεια ο αιγιαλός καθώς και να μην επιτρέπονται εξαιρέσεις στην ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα. Υπάρχουν ξενοδοχειακά συγκροτήματα που χρησιμοποιούν περιφράξεις που μπαίνουν μέχρι και ένα μέτρο μέσα στη θάλασσα. Το ίδιο συμβαίνει και με ορισμένες ιδιωτικές κατοικίες αλλά και με «ιδιωτικά λιμάνια».
Και να μην ξεχνάμε η θάλασσα είναι δημόσιο αγαθό και ανήκει σε όλους. Θα πρέπει να καταργηθεί το εισιτήριο στις οργανωμένες πλαζ και να πληρώνεις μόνο αν θέλεις να χρησιμοποιήσεις υπηρεσίες από τις εγκαταστάσεις. (ντους, αποδυτήρια, ομπρέλες, καρέκλες, κυλικείο κλπ.
Πιστεύω ότι όπως είναι διατυπωμένο αυτό το κείμενο αφήνει πολλά νομικά παράθυρα για αυθαίρετα μαγαζιά, κέντρα, ξενοδοχεία και ότι άλλο προκύψει στο να εκμεταλλεύονται ένα δημόσιο αγαθό για το κέρδος τους. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει με τα ελεύθερα δημοτικά πάρκιν της παραλιακής που τα λυμαίνονται καφετέριες , ταβέρνες κλπ.
Φροντίστε να διασφαλίζεται με σαφέστατο τρόπο η ελεύθερη πρόσβαση στους πολίτες και η ισορροπημένη περιβαλλοντικά και οπωσδήποτε καλαίσθητη τουριστική ανάπτυξη . Η χωρίς όρια εξάπλωση με ξαπλώστρες , ομπρέλες και κακόγουστες κατασκευές αποβαίνει στο τέλος απωθητική και τουριστικά.
Αν πραγματικά έχετε την βούληση για το σωστό απευθυνθείτε στους ειδικούς φορείς . Μειώστε την γραφειοκρατία οχι την περιβαλλοντική αξία και τα δικαιώματα των πολιτών.
;;;;;; Άρση όλων των περιορισμών; Μπορεί να «δυσκολεύεστε» να ανοίξετε τα «κλειστά επαγγέλματα» αλλά στο να ανοίξετε όλες τις παραλίες στην προσεχή τσιμεντοποίησή τους δεν έχετε καμία δυσκολία…. Κρίμα… πραγματικά κρίμα… :( θα έλεγα ότι θα έπρεπε να ντρέπεστε.. άλλα άδικος κόπος..
;;;;;; Άρση όλων των περιορισμών; Μπορεί να «δυσκολεύεστε» να ανοίξετε τα «κλειστά επαγγέλματα» αλλά στο να ανοίξετε όλες τις παραλίες στην προσεχή τσιμεντοποίησή τους δεν έχετε καμία δυσκολία…. Κρίμα… πραγματικά κρίμα… :(
ας αφησουμε και καμμια παραλια παρθενα,χωρις ευκολη προσβαση(αλλα ελευθερη φυσικα) χωρις αναπτυξη και χωρις ομπρελες.Υπαρχει πολυς και ποιοτικος τουρισμος που τις προτιμα.
Ως προς τους ορισμούς
Αιγιαλός
– Ο αιγιαλός είναι τμήμα της γης που περιβάλλει τη θάλασσα με όριο προς την ξηρά το σημείο εκείνο, μέχρι το οποίο φθάνουν τα συνήθως μεγαλύτερα κύματα.
Είναι δε αιγιαλός, κατά τον ορισμό που δίνει το άρθρο 1 του α.ν. 2344/1940, που διατηρήθηκε σε ισχύ και υπό το κράτος του ΑΚ, σύμφωνα με το άρθρο 53 του Εισαγωγικού Νόμου αυτού «η περιστοιχούσα την θάλασσαν χερσαία ζώνη η βρεχομένη από τας μεγίστας πλην συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων».
Από τον ορισμό αυτό προκύπτει ότι ο αιγιαλός είναι τμήμα της γης που περιβάλλει τη θάλασσα με όριο προς την ξηρά το σημείο εκείνο, μέχρι το οποίο φθάνουν τα συνήθως μεγαλύτερα κύματα και περιλαμβάνεται, σύμφωνα με το άρθρο 967 ΑΚ, μεταξύ των κοινής χρήσεως πραγμάτων.
Παραλία
Να διατηρηθεί ο ορισμός που δίνεται από τον υφιστάμενο νόμο του 2001 όπου «παραλία είναι η ζώνη ξηράς που προστίθεται στον αιγιαλό, καθορίζεται δε σε πλάτος μέχρι και 50 μέτρων από την οριογραμμή του αιγιαλού προς εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με την θάλασσα»
Μια από τις βασικές διαφορές των Ελληνικών ακτών – παραλιών – ακτογραμμής γενικότερα σε σχέση με τις αντίστοιχες άλλων χωρών της Μεσογείου είναι η προστασία τους όπως έχει μέχρι σήμερα, και η εικόνα του παραδοσιακου και αγνού περιβάλοντος. Με το παρόν επιχειρείται η ΠΛΗΡΗΣ εκμετάλευση των ακτών-αιγιαλών κλπ από ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ συμφέροντα. Δηλαδή η απώλεια του βασικού πλεονεκτήματος για τον τουρισμό που τόσο κομπάζουμε.
Διαφωνώ κάθετα με το σύνολο του προς διαβούλευση κειμένου, και εύχομαι να αποσυρθεί άμεσα.
Σε ότι αφορά τους ορισμούς «αιγιαλός» «χειμέριο κύμα» σημερινή και πρόσφατη παραλία είναι φανερό ότι η συντακτική ομάδα, υποθέτω επιστημονική, αγνοεί στο σύνολο ορισμούς και διεργασίες στην παράκτια ζώνη. Ιστορικά η μεγαλύτερη περιβαλλοντική ασέλγεια στην χώρα μας αναφέρεται ότι αυτή πραγματοποιήθηκε στον χώρο της παράκτιας ζώνης. Τα παραδείγματα είναι πολλά αρκεί να αναφερθεί ένα και μόνο αυτό της πρώην μεγαλύτερης παραλίας σχεδόν της Ελλάδας της παραλίας της Κατερίνης όπου η άστοχία της κατασκευής έργων στον χώρο της κατέστρεψαν την ωραιότερη αμμώδη παραλία της Χώρας μας, Τα παραδείγματα της ασέλγειας όπως ανέφερα είναι πολλά. Σε μία χώρα η οποία έχει προσανατολίσει την ανάπτυξη , χωρίς να το καταφέρνει απόλυτα , στην βιομηχανία του Τουρισμού και δη κυρίως στον τουρισμό στην παράκτια ζώνη είναι το λιγότερο τραγικό να έρχεται με ένα νομοσχέδιο στο οποίο να επιτρέπει την χρήση της παράκτιας ζώνης από τον κάθε επενδυτή ουσιαστικά να κάνει ότι θέλει. Δεν αναφέρομαι στο κλείσιμο των παραλιών με την ουσιαστική απαγόρευση της εισόδου στο ευρύτερο κοινό. Πιστεύω ότι αυτό πρέπει να το ψάξουν οι συνταγματολόγοι.Αναφέρομαι κυρίως σε αυτή την ίδια την εκμετάλλευση και τα προβλήματα που θα προκύψουν σίγουρα από αυτήν. Πως θα γίνει η χωροθέτηση αιγιαλού και παραλίας. Πως και ποιός θα χαρακτηρίσει μία παραλία προσχωσιγενή η υπολειμματική. Μήπως οι μηχανικοί λιμενολόγοι κύριοι κατά κανόνα υπεύθυνοι της προαναφερθείσης ασέλγειας?
Κύριοι
συντάκτες του νομοσχεδίου που ουσιαστικά ψάχνει για επενδύσεις τριτοκοσμικές, έχετε ενημερωθεί για την πρόσφατη γνωμοδότηση της Ευρωπαικής Οικονομικής Επιτροπής για την Γαλάζια Ανάπτυξη (ΕΟΚΕ) σε συνδυασμό με τις εργασίες των επιτροπών για μια Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική ( ΟΘΠ ) με αναφορά στην στρατηγική του κοινοτικού προγράμματος «Ευρώπη 2020» καθώς και των αντίστοιχων επιτροπών που επεξεργάζονται τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό (ΘΧΣ) και την ολοκληρωμένη Διαχείριση των Παράκτιων Ζωνών (ΟΔΠΖ) σύντομα θα υποχρεώσουν την χώρα μας να προχωρήσει στην πραγματοποίηση μιας Ολοκληρωμένης Μελέτης Διαχείρισης της ΠΕΖ?
Γιατί το νομοσχέδιο αυτό γίνεται εν αγνοία του υπεύθυνου Υπουργείου Περιβάλλοντος καιτο τρέχετε για μια γρήγορη ψήφιση στην Βουλή?
Έχοντας μια εμπειρία 37 χρόνων στον χώρο της θαλάσσιας παράκτιας έρευνας μπορώ να απορρίψω επιστημονικά την πρότασή σας και σαν πολίτης επιτρέψτε μου να αμφιβάλω για τις αγαθές αναπτυξιακές σας προθέσεις.
τ.καθηγ. Γεώργιος Χρόνης τ,Πρόεδρος- Διευθυντής
Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών
Υ.Γ Δεν είχα σκοπό να παρέμβω γιατί αυτή η ιστορία του opengov μου
είναι αλήθεια ότι είναι σε γενικές γραμμές λίγο καλαμπούρι αλλά
προδόθηκα από τον θυμό μου διαβάζοντας ένα νομοσχέδιο πάλι που
πραγματικά δεν ξέρω πως να το χαρακτηρίσω.
Να παραδώσουμε τις παραλίες μας στα ιδιωτικά συμφέροντα; Όχι κύριε Στουρνάρα, δεν σας ανήκει ούτε ένας κόκκος άμμου. Οι ακτές είναι περιουσία όλων των Ελλήνων. Θα καταντήσουμε σαν το Μπενιδόρμ της Ισπανίας που χτίστηκε επί Φράνκο;Όχι!
Το νομοσχέδιο σε μια όμοια μορφή και περιεχόμενο είχε δοθεί για διαβούλευση το 2006. Τότε είχε αντιμετωπίσει τη σθεναρή αντίδραση όλων των φορέων (θεσμικών και μη) και είχε αποσυρθεί για αναμόρφωση. Τότε το ΤΕΕ ο ΣΕΠΩΧ και πολύ άλλοι θεσμικοί φορείς, αλλά και οι ίδιες οι υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών είχαν αντιταχθεί σθεναρά. Είναι περίεργο τι μεσολάβησε και τώρα κανείς από τους θεσμικούς φορείς δεν αντιδρά. Είναι εξίσου περίεργο ότι το νομοσχέδιο έμεινε καλά κλειδωμένο στα συρτάρια και μη προσβάσιμο ως προσχέδιο, ακόμη και από θεσμικούς φορείς οι οποίοι δικαιούνται να έχουν πρόσβαση και να εκφέρουν άποψη. Είναι εξίσου περίεργο ότι φαίνεται να μην υπάρχει καμιά αντίδραση από το ΥΠΕΚΑ, στο οποίο είχε σταλεί προς υπογραφή το νομοσχέδιο, μήνες πριν, τουλάχιστον για τα άρθρα εκείνα στα οποία το παράκτιο περιβάλλον βανδαλίζεται.
Όλο το νομοσχεδιο είναι άστοχο.
Ο Αιγιαλός ΔΕΝ είναι ιδιωτική περιουσία του Υπ.Οικονομικών.
Έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα για το «κοινόχρηστο» του χαρακτήρα του και δε μπορεί να διαχωριστεί από την παραλία.
ευχαριστώ
Σκεπτικό: Το Νομοσχέδιο δεν κάνει τόσο αναφορά την απλή χρήση αλλά κυρίως στη χρήση. Το νομοσχέδιο προβλέπει νομιμοποιήσεις και νέες κατασκευές που αλλοιώνουν τη φυσική μορφολογία και προσθετικά, αλλοιώνουν τα βιοτικά στοιχεία του κοινόχρηστου πράγματος .
Πρόταση για τη Διαβούλευση: Θα πρέπει σε όλο το νομοσχέδιο να αλλάξει η λέξη «χρήση» με το «απλή χρήση» .
Σύμφωνα με το άρθρο 1, παρ. 3, του Ν.3882/2010 για την ανάπτυξη της ΕΥΓΕΠ είναι υποχρεωτική «(α) η προσαρμογή των δημόσιων αρχών στις μεθόδους οργάνωσης και διάθεσης γεωχωρικών πληροφοριών» και «(β) η διασφάλιση του αναγκαίου συντονισμού των εμπλεκόμενων φορέων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα που παράγουν, χρησιμοποιούν και επικαιροποιούν γεωχωρικά Δεδομένα».
Σύμφωνα με τους ορισμούς του άρθρου 3 του Ν.3882/2010 για την «Υποδομή Γεωχωρικών Πληροφοριών», για τα «Γεωχωρικά Δεδομένα», για τα «Σύνολα Γεωχωρικών Δεδομένων», για τις «Υπηρεσίες Γεωχωρικών Δεδομένων» καθώς και για τα «Χωρικά Αντικείμενα» και τα «Μεταδεδομένα»
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ ο συσχετισμός των ορισμών του άρθρου 1 με τις παραπάνω έννοιες του Ν.3882 και οι ορισμοί των βασικών εννοιών του άρθρου 1, θα πρέπει να επεκταθούν πέρα από το «φυσικό αντικείμενο» της πραγματικότητα που ορίζουν και στο «χωρικό αντικείμενο» που θα τα αναπαριστά και θα τα απεικονίζει στο θεσμικό πεδίο. Έτσι οι ορισμοί του άρθρου 1 πρέπει να αναμορφωθούν, να ανασυνταχθούν έτσι ώστε :
Α. Να οριστούν ως διακεκριμένα ΣΥΝΟΛΑ ΓΕΩΧΩΡΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ οι έννοιες «ΟΡΙΟΓΡΑΜΜΗ ΑΙΓΙΑΛΟΥ», «ΟΡΙΟΓΡΑΜΜΗ ΠΑΛΑΙΟΥ ΑΙΓΙΑΛΟΥ», «ΟΡΙΟΓΡΑΜΜΗ ΠΑΡΑΛΙΑΣ», «ΟΡΙΟΓΡΑΜΜΗ ΟΧΘΗΣ», «ΟΡΙΟΓΡΑΜΜΗ ΠΑΛΑΙΑΣ ΟΧΘΗΣ» και «ΟΡΙΟΓΡΑΜΜΗ ΠΑΡΟΧΘΙΑΣ ΖΩΝΗΣ» ως σύνολα «Πολυγωνικών Γραμμών» με αναλυτικό προσδιορισμό των κορυφών τους εξαρτημένων στο Εθνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς και καθορισμό αναλυτικών μεταδεδομένων (ακρίβειας, αξιοπιστίας, ιστορικού κτλ).
Β. Να οριστούν ως διακεκριμένα ΣΥΝΟΛΑ ΓΕΩΧΩΡΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ οι έννοιες «ΑΙΓΙΑΛΟΣ», «ΠΑΛΑΙΟΣ ΑΙΓΙΑΛΟΣ», «ΠΑΡΑΛΙΑ», «ΟΧΘΗ», «ΠΑΛΑΙΑ ΟΧΘΗ» και «ΠΑΡΟΧΘΙΑ ΖΩΝΗ» ως σύνολα «Πολυγώνων» με κατάλληλη κωδικοποίηση στα πρότυπα των Κτηματολογικών Αριθμών, σαφή τοπολογικό προσδιορισμό για τις επικαλύψεις πολυγώνων και καθορισμό αναλυτικών μεταδεδομένων (ακρίβειας, αξιοπιστίας, ιστορικού κτλ)
Γ. Να προσδιοριστούν οι ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΓΕΩΧΩΡΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ (π.χ. καθορισμός, τροποποίηση, θέαση, διασύνδεση, απεικόνιση κτλ), ο ΚΥΡΙΟΣ των ΓΕΩΧΩΡΙΚΩΝ ΣΥΝΟΛΩΝ και η ΥΠΟΔΟΜΗ ΓΕΩΧΩΡΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ για τα παραπάνω κατά την έννοια των ορισμών του Ν.3882/2010.
Nομοθετικό έγκλημα είναι η καταστροφή των αιγιαλών. Παρακαλώ δράστε ώστε να μην ψηφιστεί ποτέ αυτό το αίσχος!
Με το Σχέδιο Νόμου για την «Ανάπτυξη των Υδατοκαλλιεργειών», που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση τον περασμένο Φεβρουάριο, και του οποίου ολοκληρώθηκε η σύνταξη και βρίσκεται ήδη στη διαδικασία υπογραφής από τους συναρμόδιους Υπουργούς προκειμένου να κατατεθεί στη Βουλή προς ψήφιση, θεσπίζεται ειδικό καθεστώς αδειοδότησης και παραχώρησης των υδάτινων εκτάσεων για την ίδρυση και λειτουργία μονάδων υδατοκαλλιεργειών.
Με τις διατάξεις του υπόψη Σχεδίου Νόμου ρυθμίζονται, επίσης, μεταξύ των άλλων θέματα που αφορούν:
– τη διαδικασία εγκατάστασης των πλωτών μονάδων υδατοκαλλιέργειας,
– την απομάκρυνση των εγκαταστάσεων με τη διακοπή ή τη λήξη της άδειας των μονάδων,
– τον τρόπο καθορισμού του μισθώματος των υδάτινων εκτάσεων (ΚΥΑ, των Υπουργών Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης),
– την επιβολή Διοικητικών κυρώσεων στους παραβάτες,
– τις γνωμοδοτήσεις των συναρμόδιων Υπηρεσιών, για την παραχώρηση των υδάτινων εκτάσεων, κ.λπ.
Ενόψει των ανωτέρω οι πλωτές εγκαταστάσεις των μονάδων υδατοκαλλιέργειας δεν θα πρέπει να υπαχθούν στις διατάξεις του Σχεδίου Νόμου «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας», εφαρμοζομένου εν προκειμένω ειδικού καθεστώτος, ως ανωτέρω.
Το ειδικό αυτό καθεστώς επιβάλλεται άλλωστε λόγω της ιδιαιτερότητας των μονάδων αυτών, του χαρακτήρα των προϊόντων τους και της δραστηριότητας, ως πρωτογενούς παραγωγής.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ.
Ο ορισμός του Φορέα Διοίκησης και Εκμετάλλευσης λιμένα που προτείνει το Σχέδιο νόμου είναι τροποποιημένος αναφορικά με τον ισχύοντα σύμφωνα με το νόμο 2971/2001.
Προς αποφυγή παρερμηνειών θεωρείται επιβεβλημένο να διατηρηθεί ο σχετικός ορισμός του ν. 2971/2001 δηλαδή «Φορέας Διοίκησης και Εκμετάλλευσης λιμένα νοείται κάθε Δημόσιος φορέας ή φορέας της Αυτοδιοίκησης ή ιδιωτικός ή μικτός φορέας που έχει, κατά νόμο, την ευθύνη της διοίκησης και της εκμετάλλευσης λιμένα …»
Άρθρο 1
Ορισμοί
Σκεπτικό: Το Νομοσχέδιο δεν κάνει τόσο αναφορά την απλή χρήση αλλά κυρίως στη χρήση. Το νομοσχέδιο προβλέπει νομιμοποιήσεις και νέες κατασκευές που αλλοιώνουν τη φυσική μορφολογία και προσθετικά, αλλοιώνουν τα βιοτικά στοιχεία του κοινόχρηστου πράγματος .
Πρόταση για τη Διαβούλευση: Θα πρέπει σε όλο το νομοσχέδιο να αλλάξει η λέξη «χρήση» με το «απλή χρήση» .
Άρθρο 2.1
Σκεπτικό: Το νομοσχέδιο προβλέπει εμπόδια στη συντέλεση της περιέλευσής τους στην κοινή χρήση.
Πρόταση για τη Διαβούλευση:Το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί γιατί περιπλέκει τη νομοθεσία. Θα πρέπει να εκτιμηθεί διασφαλίζεται στο μέλλον η συνταγματική διαδικασία περιέλευσης της κυριότητας στο δημόσιο.
Άρθρο 2.2
Σκεπτικό: Υπάρχει η εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για τα ύδατα που ορίζει με σαφήνεια την ανάγκη διαχειριστικών σχεδίων για τις υδρολεκάνες των ποταμών, και όχι μόνο αυτών που αναφέρει το νομοσχέδιο. Σε όλες τις περιφέρειες έχουν γίνει ή γίνονται διαχειριστικές μελέτες, για εφαρμογή αυτής της οδηγίας. Σε αυτήν την οδηγία δεν κάνει καμία αναφορά το νομοσχέδιο. Αντίθετα, εμποδίζει την αποτελεσματική διαχείριση των λεκανών απορροής.
Πρόταση για τη Διαβούλευση:Το νομοσχέδιο θα πρέπει να αποσυρθεί και να επανέλθει περιλαμβάνοντας τις διατάξεις της κοινοτικής οδηγίας για τα νερά.
Άρθρο 2.3
Σκεπτικό: Δεν αναφέρεται σε «απλή χρήση». Δεν υπάρχει στο άρθρο 1 ο ορισμός της «Χρήσης».
Είναι λάθος να θεωρούνται τα λιμνάζοντα νερά πέραν της ακτογραμμής ως Αιγιαλός. Με το άρθρο αυτό παρακάμπτονται απόφαση του Ν.Σ.Κ. 207/04, απόφαση ΣτΕ 3935/95, απόφαση Αρείου Πάγου 719/02, δικαστικές αποφάσεις ιδιοκτησιακού 170/1987 επί αγωγής Κοινότητος 154/1983 πρωτ. 14/79 Ειρηνοδικείου, άδειες οικοδομής Β. Μπαλωτή, Α. Σαρρή.
Παράγραφος 7: Είναι τα ίδια πρόσωπα της Κτηματικής Υπηρεσίας που απαρτίζουν το συλλογικό όργανο αφού οι αποφάσεις λαμβάνονται από τους ίδιους, πρέπει να γίνει διαχωρισμός της Κτηματικής Υπηρεσίας από Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Επιτροπή και κυρίως μακράν της ΕΔΡΑΣ λόγω συναδελφικής αλληλεγγύης.
Είναι λάθος να θεωρούνται τα λιμνάζοντα νερά πέραν της ακτογραμμής ως Αιγιαλός, δίνοντας έτσι στην ανεξέλεγκτη επιτροπή να μην αναγνωρίζει καμία δικαστική απόφαση κανένα στοιχείο αποδεικνύοντας ότι ο συγκεκριμένος χώρος ήταν ανέκαθεν αγρός καλλιεργήσιμος. Πρέπει να διαχωρισθεί η λιμνοθάλασσα από τους αγρούς πλησίον της θάλασσας.
Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου πραγματεύεται μεταξύ άλλων τα ιδιαίτερης βαρύτητας ζητήματα που άπτονται της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος (παράκτια & θαλάσσια οικοσυστήματα, περιβάλλον παράκτιας ζώνης κα)η οποία αποτελεί συνταγματική επιταγή (άρθρο 24). Αποτελεί λοιπόν απορίας άξιο το γεγονός ότι το παρόν σχέδιο νόμου υποβάλλεται προς διαβούλευση από το Υπουργείο Οικονομικών και όχι από το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος όπως κανείς θα ανέμενε θεωρώντας ότι τα ζητήματα προστασίας περιβάλλοντος είναι πρώτης προτεραιότητας.
Ελληνικό Δίκτυο ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ
Θερμοπυλών 92,12416 – Mail: desk[παπάκι]nfgr[τελεία]org
URL: http://nfgr.org – http://naturefriends-gr.blogspot.gr
Αρ.Πρωτ.9.2014/01.05.2014
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΘΕΜΑ:2+1 νομοσχέδια που επιβραβεύουν την αυθαιρεσία και διευκολύνουν την καταπάτηση του αιγιαλού
Τρία νομοσχέδια κατέθεσε στις 17 Απριλίου 2014 το Υπουργείο Οικονομικών προς Διαβούλευση που αφορούν ζητήματα της Δημόσιας Περιουσίας αλλά και του φυσικού και του αστικού περιβάλλοντος.
o Σχέδιο νόμου για την αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου που διέπει τον Αιγιαλό
o Σχέδιο νόμου για τη ρύθμιση της δυνατότητας εξαγοράς από ιδιώτες κατεχομένων ακινήτων του Δημοσίου.
o Σχέδιο νόμου για την εξωδικαστική επίλυση ιδιοκτησιακών διαφορών μεταξύ Δημοσίου και ιδιωτών.
Οι ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ/Naturefriends Greece κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το φυσικό και το αστικό περιβάλλον, γιατί και για τα τρία ν/σ νομιμοποιούν την αυθαιρεσία και τους καταπατητές της δημόσιας περιουσίας. Οι υπολογισμοί είναι ότι θα νομιμοποιηθούν 70.000 αυθαίρετες κατασκευές, γεγονός που «επιβραβεύει» όλους όσοι παρανόμησαν μέχρι το 1993.
Ιδιαίτερα για τον αιγιαλό προειδοποιούμε ότι «Αν ψηφιστεί το ν/σ που έχει καταθέσει το Υπουργείο Οικονομικών το νομικό πλαίσιο προστασίας του αιγιαλού αποδυναμώνεται δραματικά». Ο ισχύον ν.2791/2001 για τον Αιγιαλό αποτελούσε ένα φρένο στην καταπάτηση της παραλίας και αποθάρρυνε, κατά κάποιο τρόπο, αυθαιρεσίες και οχλούσες χρήσεις.
Με το νέο ν/σ η κυβέρνηση α) διευκολύνει όλους όσοι έχουν παρανομήσει και αυθαιρετήσει, να νομιμοποιήσουν τις αυθαίρετες κατασκευές, ακόμα και σε καταπατημένες εκτάσεις του δημοσίου!!! β) καταργεί στην πράξη τις ήδη αποδυναμωμένες ελεγκτικές υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ (Ειδική Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος/ Ε.Υ.Ε.Π. και Ειδική Υπηρεσία Επιθεώρησης και Κατεδάφισης Αυθαιρέτων/ Ε.Υ.Ε.Κ.Α)
Ειδικές διαπιστώσεις:
1. Η περιγραφή «Ο παλαιός αιγιαλός και η παλαιά όχθη ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και καταγράφονται ως δημόσια κτήματα» (αρ.2 παρ.4) ανατρέπει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του και κάλλιστα ο αιγιαλός ως «ιδιωτική περιουσία του δημοσίου» το ΤΑΙΠΕΔ δύναται να πουλήσει τμήματά του.
2. Ιδιαίτερα καταστροφικό για το θαλάσσιο τοπίο και τη χρήση του Αιγιαλού είναι το άρθρο με το οποίο «Επιτρέπεται η επιχωμάτωση θαλάσσιου χώρου, για την εξυπηρέτηση επιχειρήσεων που ασκούν σε όμορη με τον αιγιαλό έκταση επιχειρηματική δραστηριότητα τουριστικών μονάδων…» (αρ.13, παρ.5). Η επιχωμάτωση, κοινώς μπάζωμα (επιχωμάτωση) της θάλασσας για την κατασκευή τουριστικών μονάδων είναι απαράδεκτη. Μας γυρνάει περιβαλλοντικά δεκάδες χρόνια πίσω.
3. Ύποπτη και ενδεχομένως αντισυνταγματική είναι η παράγραφος 4 του άρθρου 8: «Νέα οριοθέτηση αιγιαλού. Ο επανακαθοριζόμενος αιγιαλός ή ο προκύπτων παλαιός αιγιαλός σε περιπτώσεις επανακαθορισμού του αιγιαλού σε περιοχές χαρακτηρισμένες ως Τουριστικό Δημόσια Κτήματα, κατά τις διατάξεις των άρθρων 12α και 12γ του ν.δ. 180/1946, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 2 του α.ν. 827/1948, αποτελεί αυτοδικαίως Τουριστικό Δημόσιο Κτήμα και η διοίκηση και διαχείρισή του ασκείται από τον εκάστοτε αρμόδιο φορέα.» Ο αιγιαλός σύμφωνα με νεώτερους νόμους είναι κοινόχρηστο δημόσιο αγαθό και δεν αποτελεί αυτοδικαίως Τουριστικό Δημόσιο Κτήμα, όπως ίσχυε με προηγούμενες διατάξεις [ν.1948], οι οποίες έχουν καταργηθεί με την θέσπιση αντιθέτων νεωτέρων.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση με το ν/σ απαξιώνεται εντελώς γιατί:
α) Η Επιτροπή καθορισμού οριογραμμών συγκροτείται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης (αρ.4, παρ.1), τα μέλη της οποίας (Επιτροπής) είναι εξαρτώμενα άμεσα ή έμμεσα από την εκάστοτε κυβέρνηση και όχι από την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
β) Ο Υπουργός μπορεί με τη σύμφωνη γνώμη του, χωρίς την έκφραση γνώμη ή της έγκρισης της αυτοδιοίκησης, να «παραχωρεί εκτάσεις» ακόμα και αν «περιλαμβάνονται κηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία, ιστορικοί τόποι ή προστατευόμενες περιβαλλοντικά περιοχές, τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ή ευπαθή οικοσυστήματα…» (Άρθρο 10, παρ.4)
γ) Παρακάμπτεται η «Επιτροπή Ποιότητας Ζωής» των Δήμων, προβλέπεται από τον Καλλικράτη και έχει την αρμοδιότητα για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (άρθρο 74, παρ. 1 Ν.3852/2010). «Η παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας σε πρόσωπα που εκμεταλλεύονται όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, κατασκηνώσεις (κάμπιγκ) και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, γίνεται απευθείας, για όσο χρόνο διαρκεί η επιχείρηση ή εκμετάλλευση του καταστήματος και χωρίς τους περιορισμούς της απόφασης της παραγράφου 2, όταν αφορά τμήματα μπροστά από τις επιχειρήσεις ή τα καταστήματα. (Άρθρο 11, παρ.2)
Δυστυχώς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής/ΥΠΕΚΑ, την ίδρυση του οποίου διεκδίκησαν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, για να υπερασπίσει το φυσικό και το αστικό περιβάλλον, αποδεικνύεται και στην πράξη ότι δεν παίζει τον ρόλο του. Η επιβράβευση της παρανομίας και της αυθαιρεσίας είναι πια κανόνας στην πολιτική του ΥΠΕΚΑ και των συναρμόδιων υπουργείων.
Οι ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ/ Naturefriends Greece καλούν τους πολίτες να υπερασπιστούν το δημόσιο συμφέρον, τα κοινωνικά αγαθά, την ελληνική φύση και το μοναδικό ελληνικό τοπίο.
Το Ελληνικό Δίκτυο Περιβαλλοντικών Κοινωνικών Οργανώσεων «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ»/ Naturefriends Greece http://www.nfgr.org ιδρύθηκε το 2007 και αποτελεί τμήμα της Διεθνούς Περιβαλλοντικής Οργάνωσης Naturefriends International/NFI (1895). Στους NFI http://www.nfi.at συμμετέχουν 45 εθνικές οργανώσεις απ΄ όλο τον κόσμο με περισσότερα από 500.000 μέλη. Οι NFI συμπεριλαμβάνονται στους GREEN10/G10 που είναι οι δέκα μεγαλύτερες περιβαλλοντικές οργανώσεις στον κόσμο.
«Αιγιαλός» είναι η ζώνη της ξηράς, η οποία βρέχεται από τις μέγιστες αναβάσεις των κυμάτων της θάλασσας σε βάθος τουλάχιστον 50 ετών. Οι αποδεδειγμένες επιστημονικά «υπερδεκαετείς» κλιματικές διακυμάνσεις και κατα συνέπεια διακυμάνσεις του κυματικού δυναμικού επιβάλουν την επισήμανση αυτή στον ορισμό του αιγιαλού.
Ο ορισμός του «Παλαιού Αιγιαλού» ειναι απλοικός αν οχι λανθασμένος σημειώνοντας οτι τοσο ο ορισμός οσο και ο καθωρισμός ειναι ιδιαίτερα περίπλοκος και απαιτεί εξειδικευμένους επιστήμονες. «Παλαιός αιγιαλός» είναι η έκταση ξηράς, η οποία προκύπτει από τη μετατόπιση της γραμμής του αιγιαλού που οφείλεται σε φυσικές (αποκλειστικά) διεργασίες. Η μετακίνηση ειναι δυνατόν να ειναι η προς τη θάλασσα η ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΞΗΡΑ. Και τουτο διότι ιδιαίτερα στον Ελλαδικό χώρο παράκτιες ζώνες χαρακτηρίζονται από συνεχείς ανοδικές η καθοδικές τεκτονικές κινήσεις, απο παράκτιες καθιζήσεις-κατολισθήσεις. Ειναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα των Β. ακτών της Πελοποννήσου, οπου σε ωρισμένα σημεία παραλιακός δρόμος του 1972 ειναι υπό την θάλασσα.
θα συμφωνήσω δε και με τις παρατηρήσεις των Νίκου Βίττη, Κώστα Πεχλιβάνογλου, της ΕΛΛΗΝΙΚHΣ ΕΤΑIΡΕΙΑΣ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ.
Δρ. Β.Λυκούσης
Διευθυντής Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας
Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κεντρου Θαλάσσιων Ερευνών
Οι ελληνικές παραλίες ανήκουν στους Έλληνες και έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, είναι η μόνη περιουσία που μας απομένει.
Θα πρέπει να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη πρόσβαση και παραμονή των κολυμβητών στις παραλίες χωρίς να μπορεί οποιοδήποτε ιδιωτικό συμφέρον να την παρεμποδίσει.
Προβαίνετε σε σημαντικές αποφάσεις που αφορούν όλους τους Έλληνες και που θα έχουν τραγικές συνέπειες για την μελλοντική διαβίωσή μας. Τι θα πείτε στα παιδιά μας όταν κάθε μικρός ή μεγάλος, απομονωμένος ή μη θαλάσσιος παράδεισος θα έχει απο-κλειστεί από ξενοδοχεία, ομπρέλες, μεγάλα κτιριακά συγκροτήματα όπου θα μπορούν να τον απολαύσουν μόνο οι ελάχιστοι έχοντες;
Ξεπουλάτε την Ελλάδα σε μεγάλα συμφέροντα, πιθανότατα ξένα.
Γιατί ξένα; Διότι εμείς κύριοι και κυρίες έχουμε τελειώσει οικονομικά, τουλάχιστον οι απλοί πωλήτες και μικροεπιχειρηματίες.
Η θάλασσα ανήκει σε όλους.
Όχι μόνο σε όσους διαθέτουν χρήματα, κάτι το οποίο γίνεται είδος προς εξαφάνιση στη χώρα μας.
Κρίμα και Ντροπή.
Μια λεξη μπορει να χαρακτηρησει το νομοσχεδιο για τις παραλιες: ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΟ– Η Ελλάδα της ελευθερίας που ξέραμε καταγείται με έναν νόμο για τα συμφέροντα ομπρελλάδων και ξενοδόχων.
1. «Αφαιρούνται όλοι οι περιορισμοί στην έκταση που μπορεί να παραχωρηθεί σε “απλή” χρήση». Καταργείται το ισχύον ανώτατο όριο των 500 τ.μ. και η υποχρέωση για ελεύθερες ζώνες 100 μέτρων. Συνεπώς ολόκληρη η παραλία μπορεί να καταλαμβάνεται από ξαπλώστρες και άλλες εγκαταστάσεις “αναψυκτηρίων” (beach bar), χωρίς ουσιαστικά να δίνεται επιλογή για μη χρήση τους.
2. «Αφαιρούνται όλες οι αναφορές στην υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό, αλλά και η απαγόρευση της παραχώρησης της αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας». Άρα, ουσιαστικά, οδηγούμαστε και επίσημα σε πλήρως ιδιωτικές παραλίες. Μία και μόνο επιχείρηση θα μπορεί να καταλαμβάνει ολόκληρη την παραλία και να ζητά αντίτιμο από τους λουόμενους.
3. «Διευκολύνεται η δημιουργία μόνιμων κατασκευών από ιδιώτες για επιχειρηματικό σκοπό». Όπως εξηγεί η Καθημερινή, «αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όλες οι παράκτιες ξενοδοχειακές μονάδες της χώρας μπορούν να επεκτείνουν μόνιμα τις εγκαταστάσεις τους στη ζώνη από την παραλία έως και τη θάλασσα».
4. «Επιτρέπεται η επιχωμάτωση (μπάζωμα) θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικής δραστηριότητας», όταν πρόκειται για “στρατηγικές επενδύσεις” ή ειδικά σχέδια χωρικής ανάπτυξης δημοσίων ή ιδιωτικών ακινήτων.
5. Τέλος, προβλέπεται η «δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών (έναντι οικονομικού ανταλλάγματος) που βρίσκονται στον αιγιαλό και την παραλία, που χρησιμοποιούνται όχι για κατοικία, αλλά για επιχειρηματικούς σκοπούς».
Αιγιαλός να νοούνται και οι παραθαλλάσιες αμιγώς αμμώδεις εκτάσεις ανεξαρτήτου πλάτους και ανάβασης κύματος.
Διαφωνω με το νομοσχέδιο. Δεν θα φέρει τουρισμό, θα καταστρέψει το περιβαλλον. Σταματήστε να γυρίζετε δέκα βήματα πίσω την κοινωνία μας όταν εκείνη καταφέρνει να κάνει έστω ένα βήμα μπροστά.
Θα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος καθορισμού της όχθης των λιμνών και ποταμών και να αναφέρεται στη στάθμη σε διάρκεια 50ετίας ή παραπάνω.
Επίσης θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλα γεωλογικά, περιβαλλοντικά ή άλλα χαρακτηριστικά για τον καθορισμό της όχθης. Κρίσιμης σημασίας είναι να συνδεθεί ο ορισμός του αιγιαλού με τον ορισμό της κρίσιμης παράκτιας ζώνης. Επίσης, θα πρέπει να περιλαμβάνεται και η πλημμυρική περιοχή της εκβολής ρέματος ή ποταμού.
Δεν θα πρέπει να περιοριστούν οι έννοιες της όχθης μόνο σε αυτές τις λίμνες που προβλέπεται στο σχέδιο νόμου αλλά και σε άλλες μικρότερες.
Επίσης, θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για τις βαλτώδεις εκτάσεις ή περιοχές που πλημμυρίζουν περιοδικά
Θα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος καθορισμού της όχθης των λιμνών και ποταμών και να αναφέρεται στη στάθμη σε διάρκεια 50ετίας ή παραπάνω.
Επίσης θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και άλλα γεωλογικά, περιβαλλοντικά ή άλλα χαρακτηριστικά για τον καθορισμό της όχθης. Κρίσιμης σημασίας είναι να συνδεθεί ο ορισμός του αιγιαλού με τον ορισμό της κρίσιμης παράκτιας ζώνης. Επίσης, θα πρέπει να περιλαμβάνεται και η πλημμυρική περιοχή της εκβολής ρέματος ή ποταμού.
Δεν θα πρέπει να περιοριστούν οι έννοιες της όχθης μόνο σε αυτές τις λίμνες που προβλέπεται στο σχέδιο νόμου αλλά και σε άλλες μικρότερες.
Επίσης, θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για τις βαλτώδεις εκτάσεις ή περιοχές που πλημμυρίζουν περιοδικά.
Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι, στις χθεσινές προτάσεις-παρεμβάσεις μου επί διαφόρων άρθρων ή παραγράφων του σ/ν, όπου αναφέρω ότι το άρθρο ή η παρ. τάδε αναδιατυπώνεται, ως εξής, εννοώ απλά ότι αυτή είναι, κατά την άποψή μου, η καλύτερη διατύπωση.
Τις προτάσεις-παρεμβάσεις μου τις έχω προτείνει πάντοτε με ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.
1. «Αιγιαλός» είναι η ζώνη της ξηράς, η οποία βρέχεται από τις μεγαλύτερες πλην συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της θάλασσας.
Αξιότιμοι,
Αν νοούνται «συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων» ότι σε 5 φουρτούνες το χρόνο καλύπτεται ολόκληρο το παραθαλάσιο σπίτι από το κύμα θα έχουν πολλά σπίτια προβλήματα στη χώρα.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ: «αναβάσεις των κυμάτων της θάλασσας σε κατάσταση 5 μποφόρ.
Καταρχή το νομοθέτημα αυτό συνολκικα είναι πολύ σημαντικό, καθώς αντιμετωπίζει σοβαρά, χρόνια προβλήματα με αιγιαλούς, παραλίες κλπ. Ωστόσο, θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να ρυθμιστούν, με την ευκαιρία αυτή και άλλα ζητήματα που αφορούν τις τουριστικές υποδομές, και που δυστυχώς το Υπ. Τουρισμού δεν έχει αντιμετωπίσει. Το αναφέρουν και άλλοι στη διαβούλευση, και το έχουμε κατ΄ επανάληψη επισημάνει σε άλλες διαβουλεύσεις νομοσχεδίων του Υπ. Τουρισμού: το τουριστικό προϊόν να μην αφορά μόνον λιγους μεγάλους ξενοδόχους, αλλά και μικρότερες υψηλών προδιαγραφών ξενοδοχιακές μονάδες. Για παράδειγμα τα σύνθετα τουριστικά καταλύματα σήμερα αφρούν μόνο τους μεγάλους – εκεί πρέπει να γίνει παρέμβαση ώστε να μειωθεί η ελάχιστη απαιτούμενη έκταση. Άλλο παράδειγμα τα condo hotels, που για ακατανόητο λόγο έχουν περιορισθεί μόνο σε εντός σχεδίων πόλεων περιοχές. όλοι οι οικισμοί μένουν απ’ έξω. Αυτά θα έπρεπε ήδη να έχουν λυθεί και σε συνεργασία με το Υπουργείο Τουρισμού να τα συμπεριλάβετε.
Άρθρο 1, παρ.1 «Αιγιαλός»είναι η ζώνη της ξηράς,η οποία βρέχεται από τις μεγαλύτερες πλην συνήθΩΝ αναβάσεΩΝ των κυμάτων της θάλασσας.
παρ.2 ‘Παραλία»είναι η ζώνη της ξηράς,η οποία ΣΥΝΈΧΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ αιγιαλό σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΒΆΛΛΕΤΑΙ ΜΕΤΑΞΎ ΞΗΡΑΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑΣ.
παρ.4 «Όχθή» των ποταμών και των λιμνών….. και βρέχεται από τις μεγαλύτερες πλην συνήΘΩΝ αναβάσεΩΝ των υδάτων τους.
παρ.5 «Παράχθια ζώνη» των λιμνών και των ποταμών…είναι η ζώνη ξηράς που ΠΑΡΕΜΒΆΛΛΕΤΑΙ στην όχθη,σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου,…
Το καλοκαίρι του 2013 ψηφίστηκε νομοσχέδιο από το Υπουργείο Τουρισμού που ρύθμιζε διάφορα θέματα, μετά από λίγους μήνες το Υπ. Τουρισμού πάλι έβγαλε και νέο νομοσχέδιο σε διαβούλευση, η τύχη του οποίου έκτοτε αγνοείται…..στο πρόσφατο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε με κατεπείγουσες διαδικασίες υπήρχαν και πάλι διατάξεις για τον τουρισμό….τώρα το Υπ. Οικονομικών κατεβάζει νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς κλπ……Και πάλι όμως, σοβαρά για τον τουρισμό ζητήματα δεν μπαίνουν, τα οποία είναι σε εκκρεμότητα. Για παράδειγμα, προνομιακά μόνο η δυνατότητα δημιουργίας Ξενοδοχείων Συνιδιοκτησίας δίνεται σε εντός σχεδίων πόλεων περιοχές και αποκλείονται εντελώς οι εντός οικισμού. Άλλο παράδειγμα, η προνομιακή στόχευση των σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων μόνο στους μεγαλοξενοδόχους (ελάχιστο εμβαδό 50.000 τ.μ.) και άλλα πολλά…..Πότε η Πολιτεία οργανωμένα και όχι αποσπασματικά θα ασχοληθεί με τη μεγαλύτερη και πιο προσοδοφόρα βιομηχανία της χώρας μας?
Πρέπει να εισαχθεί και η έννοια της κοινόχρηστης παραλίας, πως δημιουργείται τι υποχρεώσεις δημιουργεί (ειδικότερα στα δυσμενή μέτρα)
Ειναι αυτονόητο ότι ο αιγιαλός δεν είναι «πράγμα» (όπως αναφέρεται στην παράγραφο 8, ούτε καν «αγαθό» (όπως κάποιος τεχνοκράτης θα σκεφτόταν να τον χαρακτηρίσει). Θα πρέπει να αντικατασταθεί από όρο όπως ζώνη, έκταση κλπ.
Θα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος καθορισμού της όχθης των λιμνών και ποταμών και να αναφέρεται σε διάρκεια 50 ετίας ή παραπάνω. Επίσης θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη και άλλα γεωλογικά ή άλλα χαρακτηριστικά για τον καθορισμό
Θα πρέπει να αλλάξει ο ορισμός του αιγιαλού και της παραλίας και να ενοποιηθούν σε ένα σύμφωνα με την έννοια της παράκτιας ζώνης και περιβαλλοντικά κριτήρια. Ο νόμος παραμένει αναχρονιστικός σε αυτόν τον τομέα και διευκολύνει τις καταπατήσεις και την αλλοίωση του περιβάλλοντος
Ο ορισμός «Παραλία» δημιουργεί σύγχυση στο 99,9% των πολιτών καθώς παραλία λέμε συνήθως την πλάζ.
Αναλογικά με το όχθη – παρόχθια ζώνη να μετονομαστεί η παραλία σε «παραιγιάλια ζώνη».