Αρχική Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξειςΆρθρο 11 Διαδικασία παραχώρησης απλής χρήσης σε όμορη επιχείρηση ή σωματείο

Άρθρο 11 Διαδικασία παραχώρησης απλής χρήσης σε όμορη επιχείρηση ή σωματείο

1. Με απόφαση του φορέα που είναι αρμόδιος για την παραχώρηση, όπως αυτός προσδιορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 7, επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως τρία (3) έτη, στις εξής επιχειρήσεις και ναυταθλητικά σωματεία, μετά από αίτημά τους, εφόσον λειτουργούν νόμιμα σε χώρο όμορο του τμήματος αιγιαλού και παραλίας:
α) κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα,
β) οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (camping),
γ) κέντρα αναψυχής, και
δ) ναυταθλητικά σωματεία που φέρουν την ειδική αθλητική αναγνώριση της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2725/1999 (Α΄ 121) και είναι εγγεγραμμένα στο ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων του άρθρου 142 του ν. 4714/2020 (Α΄ 148).
2. Η επιχείρηση ή το σωματείο της παρ. 1 θεωρείται όμορο του παραχωρούμενου τμήματος αιγιαλού και παραλίας και όταν ανάμεσα στον χώρο που δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο και τον αιγιαλό ή την παραλία, κατά περίπτωση, παρεμβάλλεται οδός, πλατεία ή άλλος κοινόχρηστος χώρος, ιδιωτικό ακίνητο ή ακίνητο που ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ή στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ). Αν το ακίνητο που παρεμβάλλεται ανήκει στην ΕΤΑΔ, το αίτημα της παρ. 1 διαβιβάζεται από τον ενδιαφερόμενο ταυτόχρονα και στην ΕΤΑΔ και η αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία επεκτείνει το αντικείμενο της σύμβασης παραχώρησης απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας και στο ενδιάμεσο τμήμα ακινήτου αρμοδιότητας της ΕΤΑΔ. Το αντάλλαγμα για την παραχώρηση του ακινήτου του πρώτου εδαφίου καθορίζεται από την ΕΤΑΔ ανά τετραγωνικό μέτρο χρήσης, ανά ζώνες, με απόφαση του διοικητικού της συμβουλίου, η οποία εκδίδεται μέχρι τη 15η Ιανουαρίου κάθε έτους και κοινοποιείται στην αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία. Το τίμημα για το παραχωρούμενο ακίνητο καταβάλλεται σε ετήσια βάση από τον παραχωρησιούχο, άπαξ και απευθείας στον λογαριασμό της ΕΤΑΔ κατά την υπογραφή της σύμβασης. Η σύμβαση τίθεται σε ισχύ, αφού προσυπογραφεί και από το αρμόδιο όργανο της ΕΤΑΔ. Αν παρέλθει άπρακτο χρονικό διάστημα τριάντα (30) ημερών από την υποβολή του αιτήματος της παρ. 1, τεκμαίρεται σιωπηρώς η συναίνεση της ΕΤΑΔ. Η ΕΤΑΔ έχει δικαίωμα να αρνηθεί τη σύναψη της σύμβασης, ιδίως, αν το ιδιωτικό ακίνητο αρμοδιότητάς της που παρεμβάλλεται, έχει ενταχθεί σε πρόγραμμα αξιοποίησης σύμφωνα με τον Κανονισμό της.
3. Το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας σε όμορες επιχειρήσεις ή σωματεία οριοθετείται από: α) την προβολή των ορίων του χώρου όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο, όπως βαίνουν κάθετα προς την ακτογραμμή και από β) παράλληλη γραμμή τεσσάρων (4) μέτρων από την ακτογραμμή και την προβολή αυτής προς την επιχείρηση, ώστε το παραχωρούμενο εμβαδόν να μην υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα και σε κάθε περίπτωση, σε συνδυασμό και με άλλες παραχωρήσεις απλής χρήσης, καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται. Κατ’ εξαίρεση είναι δυνατή η παραχώρηση μεγαλύτερης επιφάνειας, εφόσον καταλείπεται ελεύθερο το ποσοστό του πρώτου εδαφίου, αν η όμορη επιχείρηση υπάγεται στις περ. α) και β) της παρ. 1 του παρόντος ή είναι σύνθετο τουριστικό κατάλυμα των υποπερ. αα), ββ), δδ), εε) και ζζ) της περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α΄ 155).
4. Δεν παραχωρούνται αιγιαλός και παραλία για απλή χρήση σε όμορη επιχείρηση, όταν το μήκος ή πλάτος αυτού είναι μικρότερο των τεσσάρων (4) μέτρων ή όταν το συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο των εκατό πενήντα (150) τετραγωνικών μέτρων. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η παραχώρηση αιγιαλού και παραλίας του πρώτου εδαφίου σε ξενοδοχειακά καταλύματα σύμφωνα με τους όρους του παρόντος.
5. Σε περίπτωση ύπαρξης συνεχόμενων όμορων επιχειρήσεων ή σωματείων, καταλείπεται ελεύθερη ζώνη πλάτους έξι (6) τουλάχιστον μέτρων μεταξύ των ορίων τους. Σε αυτή την περίπτωση το εμβαδόν του παραχωρούμενου χώρου της παρ. 3 μειώνεται έως το ήμισυ, προκειμένου να καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται. Κατ΄ εξαίρεση το πλάτος της ελεύθερης ζώνης μειώνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%), εφόσον η πρόσοψη της επιχείρησης ή του ναυταθλητικού σωματείου έχει μήκος μικρότερο των έξι (6) μέτρων.
6. Το τίμημα της παραχώρησης είναι αυτό που προκύπτει σύμφωνα με τον μαθηματικό τύπο της παρ. 5 του άρθρου 10, προσαυξημένο κατά είκοσι τοις εκατό (20%).
7. Αν υπάρχουν περισσότερες επιχειρήσεις ή σωματεία, των οποίων η προβολή καλύπτει το ίδιο τμήμα αιγιαλού και παραλίας ή αν υπάρχουν περισσότερες επιχειρήσεις ή σωματεία όμορες στην πλατεία που παρεμβάλλεται μέχρι τον προς παραχώρηση αιγιαλό και παραλία, δεν εφαρμόζεται το παρόν και η παραχώρηση γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 10, εφόσον το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού ή παραλίας εντάσσεται στις περιοχές που προβλέπονται στην κανονιστική απόφαση της παρ. 1 του άρθρου 8, περί καθορισμού αιγιαλών, που μπορούν να παραχωρηθούν για απλή χρήση.
8. Κύριο ξενοδοχειακό κατάλυμα ή οργανωμένη τουριστική κατασκήνωση (camping) στην οποία έχει παραχωρηθεί η απλή χρήση όμορου τμήματος αιγιαλού και παραλίας, σύμφωνα με το παρόν, δύναται να παραχωρήσει τμήμα του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού ή παραλίας σε τρίτο φυσικό ή νομικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων θαλάσσιων μέσων αναψυχής ή άλλης συναφούς επιχείρησης, εφόσον διαθέτει όλες τις νόμιμες άδειες και εγκρίσεις που προβλέπονται στην υπ’ αρ. 2131.4/64444/6.9.2021 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και στον Γενικό Κανονισμό Λιμένα υπ’ αρ. 20, όπως εκάστοτε ισχύουν. Το καταβαλλόμενο αντάλλαγμα δεν υπερβαίνει το μέρος του ανταλλάγματος που αναλογεί στην έκταση της περαιτέρω παραχώρησης. Η σύμβαση μεταξύ του παραχωρησιούχου και του τρίτου υποβάλλεται στην Κτηματική Υπηρεσία. Ο παραχωρησιούχος εξακολουθεί να ευθύνεται για την τήρηση των όρων της παραχώρησης από κοινού και εις ολόκληρον με το πρόσωπο προς το οποίο έχει παραχωρηθεί περαιτέρω η απλή χρήση τμήματος του παραχωρηθέντος αιγιαλού και παραλίας.
9. Ειδικά για τους αιγιαλούς και τις παραλίες που διαχειρίζεται η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου, η παραχώρηση απλής χρήσης σε όμορες επιχειρήσεις και σωματεία γίνεται σύμφωνα με τον κανονισμό της.
10. Για την εφαρμογή του παρόντος, οι όμορες επιχειρήσεις υποβάλλουν αίτημα παραχώρησης μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου εκάστου έτους. Σε διαφορετική περίπτωση, η Κτηματική Υπηρεσία δύναται να παραχωρήσει το όμορο τμήμα αιγιαλού και παραλίας κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας.

Σχόλια 1 2 3
  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 09:44 | Καμακαρης Αντωνιος

    Καλημερα,
    Διατηρω εδω και πολλα χρονια επειχηρηση εστιασης η κυρια δυναμη της οποιας βρισκεται σε αιγιαλο.
    Η επειχηρηση ειναι ομορη με αλλες 3 στην περιοχη(με τραπεζακια στον αιγιαλο)
    Και οι τρεις μαζι δεν καλυπΤΟΥ ΤΟ 20% την παραλιας.
    Μια εκ τον επειχηρησεων δουλευει μονο πρωι (ομπρελες)ενω οι υπολοιπες λειτουργουν μονο νυχτα .
    Θα μπορουσε να γινει μια εξαιρεση σχετικα με τους ελευθερους διαδρομους μεταξυ των επειχηρησεων αφουν δεν εχουν παραλληλη λειρτουργεια?

    Σχετικα με

    «Κατ’ εξαίρεση είναι δυνατή η παραχώρηση μεγαλύτερης επιφάνειας, εφόσον καταλείπεται ελεύθερο το ποσοστό του πρώτου εδαφίου, αν η όμορη επιχείρηση υπάγεται στις περ. α) και β) της παρ. 1 του παρόντος ή είναι σύνθετο τουριστικό κατάλυμα των υποπερ. αα), ββ), δδ), εε) και ζζ) της περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α΄ 155).

    θεωρω οτικαι οι επειχηρησεις εστιασης θα μπορουσαν να προστεθουν στις ως ανω αναφερομενες εξαιρεσεις ετσι ωατε και εμεις να εχουμε το δικαιωμα να ζησουμε την οικογενεια μας

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 09:07 | ΕΝΩΣΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

    Καθώς το θέμα αυτό πλήττει ιδιαίτερα πολλά μέλη μας τα οποία έχουν ιδιοκτησίες όμορες με τον αιγιαλό στο νομοσχέδιο πρέπει να προβλεφθεί η χρήση αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης και από τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.
    Αιτούμαστε, στις επιχειρήσεις στις οποίες επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως τρία (3) έτη της παραγράφου 1, του άρθρου 11 του νομοσχεδίου να συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.

    Με την παρ. 4, του άρθρου 13, του ν. 2971 / 2001 τα τουριστικά καταλύματα του κλάδου μας συμπεριλαμβάνονταν στις επιχειρήσεις που είχαν τη δυνατότητα απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.

    Με το άρθρο 31 του ν. 4607 / 2019 οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποκλείστηκαν από το δικαίωμα αυτό, ενώ από το 2020 με έκτακτες νομοθετικές ρυθμίσεις δινόταν για κάθε τουριστική περίοδο το δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης στα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα, χωρίς όμως οι ρυθμίσεις αυτές να αποτελούν οριστική λύση.

    Οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποτελούν το 80% των καταλυμάτων στα μικρά νησιά και στις παραθαλάσσιες περιοχές, προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες και απευθύνονται στο ίδιο πελατολόγιο με τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, συνεπώς πρέπει να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 08:48 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ Ν.ΡΕΘΥΜΝΟΥ

    Στο νομοσχέδιο πρέπει να προβλεφθεί η χρήση αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης και από τα ΜΗ κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, όπως ίσχυε επί σειρά ετών.

    Αιτούμαστε, στις επιχειρήσεις στις οποίες επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως τρία (3) έτη της παραγράφου 1, του άρθρου 11 του νομοσχεδίου να συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.
    Με την παρ. 4, του άρθρου 13, του ν. 2971 / 2001 τα τουριστικά καταλύματα του κλάδου μας συμπεριλαμβάνονταν στις επιχειρήσεις που είχαν τη δυνατότητα απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.

    Με το άρθρο 31 του ν. 4607 / 2019 οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποκλείστηκαν από το δικαίωμα αυτό, ενώ από το 2020 με έκτακτες νομοθετικές ρυθμίσεις δινόταν για κάθε τουριστική περίοδο το δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης στα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα, χωρίς όμως οι ρυθμίσεις αυτές να αποτελούν οριστική λύση.

    Οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποτελούν το 80% των καταλυμάτων στα μικρά νησιά και στις παραθαλάσσιες περιοχές, προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες και απευθύνονται στο ίδιο πελατολόγιο με τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, συνεπώς πρέπει να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 08:17 | Δήμος Πάρου – Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος

    παρ.1 Οι δήμοι να έχουν κύριο ρόλο στην απόφαση για την κάθε παραχώρηση σε όμορες επιχειρήσεις. Να υπάρχει η «σύμφωνη γνώμη των δήμων» μετά από σχετική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του εκάστοτε δήμου η οποία θα λαμβάνει την έγκριση των 2/3 των μελών του ΔΣ και αυτή να είναι δεσμευτική για την παραχώρηση.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 08:04 | Ε. ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

    Άρθρο 11 §2 εδάφιο 2
    «Αν το ακίνητο που παρεμβάλλεται ανήκει στην ΕΤΑΔ, το αίτημα της παρ. 1 διαβιβάζεται από τον ενδιαφερόμενο ταυτόχρονα και στην ΕΤΑΔ και η αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία επεκτείνει το αντικείμενο της σύμβασης παραχώρησης απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας και στο ενδιάμεσο τμήμα ακινήτου αρμοδιότητας της ΕΤΑΔ.»
    Να διευκρινιστεί πως αν το ακίνητο που παρεμβάλλεται ανήκει στην ΕΤΑΔ, το αίτημα της παρ. 1 διαβιβάζεται από τον ενδιαφερόμενο και στην ΕΤΑΔ εφ’ όσον ενδιαφέρεται να το μισθώσει.
    Όπως είναι διατυπωμένο θα πρέπει να πληρώνει μίσθωμα γιά όλο το ακίνητο που παρεμβάλλεται και ανήκει στην ΕΤΑΔ, είτε το χρειάζεται και το χρησιμοποιεί, είτε δεν το χρησιμοποιεί.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 01:20 | Σύλλογος Εστίασης Τήνου

    Κάποιες σημαντικές παρατηρήσεις:

    1)Ο νομοθέτης δεν έχει προνοήσει να διαφοροποιήσει τα μέρη με υπερβολικά επικίνδυνα μελτέμια, ένα τέτοιο είναι η Τήνος. Διαβάζοντας παραπάνω αντικρίζουμε οριζόντια μέτρα για όλη την Ελλάδα δηλαδή και τις Κυκλάδες, αυτό είναι λάθος καθώς δίχως φράχτες και μη μόνιμες αλλά αναγκαίες ελαφριές κατασκευές οι οποίες προφυλάσσουν τους λουόμενους από τα επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα, θα δημιουργήσουν πολλά ατυχήματα. Είναι το ίδιο η άπνοια στο Ιόνιο με τα μελτέμια στις Κυκλάδες;

    2)Είναι σημαντικό στο νέο νομοσχέδιο, να συμπεριληφθούν για ομοροτητα όλα τα Κ.Υ.Ε. δηλαδή τα Καταστήματα Υγειονομικού Ενδιαφέροντος, αυτό συνεπάγεται ότι όλες οι παραπάνω νομικές προϋποθέσεις θα ισχύουν και για αυτά. Δεν γίνεται το 2024 να γίνεται διαχωρισμός στην κατηγοριοποίηση επιχειρήσεων μόνο ως προς την ομοροτητα επί του αιγιαλού.

    3) Σχετικά με το τέλος περιόδου στο οποίο οι επιχειρήσεις είναι υποχρεωμένες να τα μαζεύουν, να τονίσουμε συγκεκριμένα στην Τήνο τον μήνα Νοέμβριο(φέτος) υπήρχαν 3 επιχειρήσεις οι οποίες συνέχιζαν να δουλεύουν λόγω «παράτασης» του καλοκαιριού (θερμές μέρες) από την κλιματική αλλαγή. Το μίσθωμα είναι ετήσιο, αλλά το κράτος αποφασίζει να εισπράττει όπως διαβάζουμε με αντικειμενικές αξίες «ακριβότερα» ενοίκια αλλά ταυτόχρονα περιορίζει την σεζόν των επιχειρήσεων.
    Πως λοιπόν η Ελλάδα ως ένας υπέροχος τουριστικός και καλοκαιρινός προορισμός, με ένα νέο νομοσχέδιο θα οριοθετήσει ανεξαρτήτου κλίματος, πότε θα είναι η καταληκτική ημερομηνία που θα μαζεύουν οι επιχειρήσεις τα κινητά στοιχεία εντός του αιγιαλού ολοκληρώνοντας τη σεζόν; Πως θα εξυπηρετούμε τους παραθεριστές κάνοντας τόσα χρόνια τα αδύνατα δυνατά να αυξήσουμε τη μικρή σεζόν μας μιας και όλοι βιοποριζόμαστε από αυτήν;

    Στη διάθεση σας για περισσότερες πληροφορίες,

    Με εκτίμηση,
    Σύλλογος Επαγγελματιών Καταστημάτων ΥΓειονομικού Ενδιαφέροντος Τήνου

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 01:58 | Παρατηρητήριο Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου (σύλλογος 400+ μελών)

    Προτάσεις επί της παρ. 2:
    α)Για να θεωρείται όμορη του παραχωρούμενου τμήματος αιγιαλού και παραλίας μια επιχείρηση κατά την περίπτωση που μεταξύ του αιγιαλού – παραλίας παρεμβάλλεται ιδιωτικό ακίνητο θα πρέπει να προηγηθεί η απόκτηση εμπράγματου ή ενοχικού δικαιώματος επί του ακινήτου αυτού και η επέκταση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και επ’ αυτού, προκειμένου να αποκτηθεί η ιδιότητα του όμορου. Αυτή η προϋπόθεση ισχύει σήμερα (άρθρο 13 παρ. 4 του Ν.2971/01) και θα πρέπει να διατηρηθεί διότι, μεταξύ των άλλων, παρακάμπτει τη βούληση των ιδιοκτητών των ιδιωτικών αυτών ακινήτων.
    β)Στο ενδιάμεσο τμήμα ακινήτου αρμοδιότητας της ΕΤΑΔ το οποίο μισθώνεται από παρακείμενη επιχείρηση για την εξασφάλιση ομορότητας δεν επιτρέπεται να επεκταθεί το αντικείμενο της σύμβασης παραχώρησης απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας, αρμοδιότητας της Κτηματικής Υπηρεσίας.

    Προτάσεις επί της παρ. 3:
    Προτείνουμε να επαναδιατυπωθεί λαμβάνοντας υπόψη το πλάτος της ελεύθερης ζώνης να είναι τουλάχιστον έξι (6) μέτρα όπως ήδη προτείναμε και φυσικά να εξαιρούνται τα δυσπρόσιτα και μη αξιοποιήσιμα σημεία από τους υπολογισμούς (πχ βλάστηση ναυαγοσώστες, κατασκευές, βράχια, βόλεϊ, κλπ), όπως επίσης και τμήματα αιγαλού που καλύπτονται από προστατευτέα χλωρίδα. Επιπλέον θα πρέπει να ορισθεί σαφώς πως ορίζονται τα όρια του χώρου της επιχείρησης (είναι τα όρια του οικοπέδου εντός του οποίου βρίσκεται η επιχείρηση ή τα όρια της επιχειρηματικής δραστηριότητας (π.χ του κτίσματος, ή του χώρου που καταλαμβάνουν τα τραπεζοκαθίσματα κλπ).;;;
    Η παράγραφος αυτή θα μπορούσε να επαναδιατυπωθεί ως εξής: «Το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας σε όμορες επιχειρήσεις ή σωματεία οριοθετείται από: α) την προβολή των ορίων του χώρου όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο, όπως βαίνουν κάθετα προς την ακτογραμμή και από β) παράλληλη γραμμή έξι (6) μέτρων από την ακτογραμμή και την προβολή αυτής προς την επιχείρηση, ώστε το παραχωρούμενο εμβαδόν να μην υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα και σε κάθε περίπτωση, σε συνδυασμό και με άλλες παραχωρήσεις απλής χρήσης, καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται, ανάλογα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αιγιαλού, μη υπολογιζόμενου του χώρου που είναι δυσπρόσιτος και μη αξιοποιήσιμος και τμημάτων αιγαλού που καλύπτονται από προστατευτέα χλωρίδα.»
    Επίσης, προτείνουμε απάλειψη της εξαίρεσης: “Κατ’ εξαίρεση είναι δυνατή η παραχώρηση μεγαλύτερης επιφάνειας, …. του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α΄ 155)”

    Προτάσεις επί της παρ. 4:
    Προτείνουμε να διατυπωθεί κατ’ αντιστοιχία με την πρότασή μας για το άρθρο 9 παρ.3 δηλ.: «Δεν παραχωρούνται αιγιαλός και παραλία για απλή χρήση κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας ή/και προς όμορες επιχειρήσεις όταν το πλάτος αυτού είναι μικρότερο των οκτώ (8) μέτρων ή όταν το συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο των εκατό πενήντα (150) τετραγωνικών μέτρων ανάλογα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αιγιαλού, μη υπολογιζόμενου του χώρου που είναι δυσπρόσιτος και μη αξιοποιήσιμος. Επίσης δεν παραχωρείται αιγιαλός αν μετά την παραχώρηση δεν παραμένει ελεύθερο μήκος αιγιαλού μεγαλύτερο των έξι (6) μέτρων»
    Επιπλέον θα πρέπει να καταργηθεί η κατ’ εξαίρεση παραχώρηση σε όμορα ξενοδοχειακά καταλύματα, έστω και υπό αυτούς τους όρους γιατί είναι σαφές ότι όλες οι παραλίες θα καταληφθούν από τα ξενοδοχειακά καταλύματα που υπάρχουν παντού μετατρέποντας τις μικρές κυρίως παραλίες σε «άτυπα ιδιωτικές».

    Προτάσεις επί της παρ. 5:
    Προτείνουμε να επαναδιατυπωθεί ορίζοντας ρητά ότι εξαιρούνται τα δυσπρόσιτα και μη αξιοποιήσιμα σημεία από τους υπολογισμούς (πχ προστατευτέα βλάστηση, ναυαγοσώστες, κατασκευές, βράχια, βόλεϊ, κλπ).

    Προτάσεις επί της παρ. 9:
    Εάν πρόκειται για παραλίες εκτός τουριστικών ακινήτων η ΕΤΑΔ να μην μπορεί να τις μισθώσει με αντικείμενο την παραχώρηση απλής χρήσης για ανάπτυξη ομπρελοκαθισμάτων και ιδιαίτερα σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό της .

    Γενική Πρόταση:

    Η επέκταση του αντικειμένου σύμβασης δεν μπορεί να υπερβαίνει τους περιορισμούς που ισχύουν για την παραχώρηση του αιγιαλού και της παραλίας.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 00:57 | Γιατρας Αναστασιος

    Όλα τα ομορα καταστήματα πρέπει να έχουν δικαίωμα ενοικίασης έως 500τ.μ ,ανεξάρτητου προβολής .
    Αυτό απαιτεί η ισονομία και η δίκαιη αντιμετώπιση όλων των παραχωρησιουχων.
    Όπως τα ξενοδοχειακά καταλύματα ,οι καντίνες έτσι και τα ΚΥΕ ,πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα .
    Η απόσταση απ τον αιγιαλό στα 3 μέτρα
    Η απόσταση μεταξύ όμορων στα 3 μέτρα και σε περιπτώσεις μικρών παραλιών και πολλών όμορων καταστημάτων να επιτρέπεται διάδρομος 2 μέτρων .
    Ο νόμος προβλέπει έτσι και αλλιώς την κάλυψη του 60% του τμήματος ενώ προϋποθέτει και το 50% ελεύθερο προς χρήση αιγιαλό ,αρα εξασφαλίζεται η ελεύθερη πρόσβαση στον αιγιαλό απο όλους .

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 00:10 | ΙΩΣΗΦ ΨΑΛΤΗΣ

    Γνωρίζοντας ότι ο αέρας (βοριάς τις περισσότερες φορές) στο νησί της Τηνου μπορεί να φτάσει συχνά τα 7-8-9 μποφόρ και καταλαβαίνοντας ότι δεν είναι εφικτό να απολαύσει ο πελάτης-τουρίστας το μπάνιο του στην θάλασσα του Αιγαίου με αυτήν την ένταση του αέρα, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βάση στο κομμάτι των κατασκευών για την προστασία κυρίως των λουομένων και έπειτα την προστασία του εξοπλισμού (ομπρέλας, ξαπλώστρας, στρωμάτων) των beach bar μας.
    Αντιλαμβανόμαστε οτι το Αιγαίο, δεν είναι Ιόνιο πέλαγος που η ένταση του αέρα είναι ελάχιστη…
    Με σεβασμό στη φύση, στον άνθρωπο, στη θάλασσα και στους αιγιαλούς, παρακαλώ πολύ ας βελτιώσουμε τις συνθήκες εργασίας και τις καλοκαιρινες στιγμές των δεκάδων χιλιάδων επισκεπτών μας κερδίζοντας όλοι μας (κράτος, επιχείρηση, τουρίστας).

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 00:10 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΟΓΙΑΤΖΟΓΛΟΥ

    Άρθρο 11 παρ. 1-Θαλάσσια Μέσα Αναψυχής

    Δραστηριοποιούμαι στο χώρο των θαλάσσιων μέσων αναψυχής για περισσότερα από 35 χρόνια με μια οικογενειακή επιχείρηση, που έχει περάσει πλέον σε δεύτερη γενιά, και σας διαβεβαιώνω ότι τα Θ.Μ.Α αποτελούν τον πυλώνα του παράκτιου τουρισμού. Προς δυσάρεστη έκπληξη μου παρατηρώ πως στη διάταξη παραλείπονται τα ΘΜΑ από την ομορία που υπήρχε μέχρι τώρα. Το επάγγελμά μας είναι κατοχυρωμένο με νόμο, απαιτεί Έγκριση βάση νόμου, χωροθετείται αυστηρά σε απόσταση 300 μέτρων από άλλες όμοιες επιχειρήσεις και δεν έχει δυνατότητα επέκτασης σε αριθμό και είδη εκμισθούμενων μέσων χωρίς την έγκριση επιτροπής. Κατά τη διάρκεια όλης της σεζόν αστυνομεύεται σε τακτική βάση από την Λιμενική Αρχή και το κόστος της επένδυσης του εξοπλισμού, αλλά και του εξιδεικευμένου προσωπικού, με την απαιτούμενη από τον νόμο προϋπηρεσία, είναι πανάκριβο. Πάρα πολλοί επαγγελματίες του κλάδου μας έχουν επενδύσει σε ακίνητα όμορα του αιγιαλού για να στεγάσουν τις επιχείρησης τους και να εξασφαλίσουν ένα μέλλον με προοπτικές.
    Για όλα τα παραπάνω, η επιχείρηση Εκμίσθωσης Θαλασσίων Μέσων Αναψυχής δικαιούται τον χαρακτηρισμό της ως όμορη, όπως άλλωστε καθοριζόταν σύμφωνα με τις προϋποθέσεις των διατάξεων του άρθρου 13 του ν. 2971/2001 όλα αυτά τα χρόνια!

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 00:57 | Μελίνα Κ

    ΑΡΘΡΟ 11 παρ. 6: Πέρα της άδικης αύξησης του «20%» στις όμορες που πρέπει να αποσυρθεί ως απαράδεκτος, μη σύννομος και αντισυνταγματικός, ο «συντελεστής βαρύτητας» και το «3%» είναι εξίσου καταχρηστικοί όροι στον «μαθηματικό τύπο» με κύριο σκοπό να εκτοξευθεί η τιμή μισθώματος του τ.μ. στα ύψη. Και οι δύο αυτοί όροι καταστρατηγούν το Σύνταγμα άρθρο 4 παρ. 1 & παρ 5. Επίσης οι αντικειμενικές αξίες, έχουν διογκωθεί πλασματικά σήμερα. Τουλάχιστον οι καταχρηστικοί όροι – «συντελεστής βαρύτητας»- και το – «3%»- πρέπει ν’αφαιρεθούν από τον μαθηματικό τύπο αφού προκαλούν αναιτιολόγητες και άδικες επιβαρύνσεις στους πολίτες ενώ αποκλείουν κατηγορίες πολιτών χαμηλών οικονομικών δυνατοτήτων. Προτείνεται να καθιερωθεί το ελάχιστο μίσθωμα που ίσχυε στην περιοχή ενδιαφέροντος το 2014. Πρέπει να γίνει σαφές πως κάθε αύξηση που επιβάλλεται στις επιχειρήσεις μεταφέρεται στους λουόμενους και μεγεθύνεται το φαινόμενο ακρίβειας που διακαώς και προς τιμή της θέλει να καταπολεμήσει η κυβέρνηση. Με πράξεις ελπίζω, που το παρόν δίνει την ευκαιρία.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 23:31 | Λουκάς Μυλωνάς

    Θα ήθελα να επισημάνω το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής σχετικά με το δικαίωμα χρήσης του κοινόχρηστου χώρου αιγιαλού και παραλίας.
    Οπως προκύπτει τα Θ.Μ.Α που ειναι οριοθετημένες με συντεταγμένες απο την επιτροπή του άρθρου 35 του Γ.Κ.Λ. 20 την χάνουν το δικαίωμα απλής χρήσης του αιγιαλού μετα από την επικάλυψη των χώρων από διαφορετικές επιχειρήσεις, με το προτιμησιακό δικαίωμα του όμορου, κυρίως απο επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος (beach bar),

    Το παράδοξο ειναι ότι η ανανέωση των άδειων χρήσης Θ.Μ.Α μπορεί να επιτρέπεται, αλλά ταυτόχρονα να εμποδίζεται η άσκηση του δικαιώματος άλλων φορέων, προκαλώντας παραβιάσεις στα δικαιώματα των επιχειρήσεων

    Προς μεγάλη μου έκπληξη και αφού ισχύει ο νόμος για επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής, υπό τον όρο ότι είναι όμοροι του αιγιαλού, αυτό καταργείται. Θα θέλαμε να σας παρακαλέσουμε να μην καταργήσετε την εν λόγω διάταξη, καθώς πολλές επιχειρήσεις έχουν επενδύσει σημαντικά υποθέτοντας τη διατήρηση αυτού του προνομίου, το οποίο τώρα χάνουν χωρίς προειδοποίηση.

    Ο παράκτιος τουρισμός είναι αδύνατος χωρίς θαλάσσια μέσα αναψυχής.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 23:21 | Βασίλης Παλαιοθόδωρος

    Υπάρχει ανάγκη και συχνά απαιτείται, η τοποθέτηση μη μονίμων κατασκευών (με ξύλο) για την πρόσβαση όμορων κατοικιών σε βραχώδη ακτή καθώς και σε ακτές με υψομετρική διάφορα, προκειμένου να υπάρχει πρόσβαση στη θάλασσα.
    Θα πρέπει να υπάρξει ένα επιπλέον άρθρο όπου να προβληθεί η παραχώρηση τέτοιων χώρων σε όμορους με αντάλλαγμα, ακόμη και για κατοικίες.
    Πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη με αντάλλαγμα και για σημεία πρόσδεσης σκαφών εντός θαλασσίου χώρου για επιβίβαση και αποβίβαση, για εξυπηρέτηση επιχειρήσεων, κατοικιών κ.α.

    Παρ 6.
    Αναφέρεται το εξής: «Το τίμημα παραχώρησης σε όμορες επιχειρήσεις προκύπτει από την εφαρμογή του μαθηματικού τύπου της παρ. 5 του αρθρ. 10, προσαυξημένο κατά 20%».
    Μπορεί το τίμημα παραχώρησης σε όμορους να είναι μεγαλύτερο κατά 20% από την τιμή εκκίνησης σε Δημοπρασία, του αρθρ.10;
    Πρέπει να είναι τα ίδια πόσα.
    Πρέπει να εξεταστεί εάν το τίμημα μπορεί να μειώνεται κατά 20% στην παρ. 7 του αρθρ. 10.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 22:17 | Μελίνα Κ.

    Άρθρο 11 παρ.3α : «Το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας σε όμορες επιχειρήσεις ή σωματεία οριοθετείται από: α) την προβολή των ορίων του χώρου όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο, όπως βαίνουν κάθετα προς την ακτογραμμή»

    – Προς αποφυγή παρερμηνειών, ταλαιπωριών και σύνταξη νέων ερμηνευτικών εγκυκλίων πρέπει να τροποποιηθεί η παράγραφος ως εξής: α) την προβολή των ορίων του χώρου όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση, ή το σωματείο «και του περιβάλλοντος χώρου εφόσον διαθέτουν».: Είναι δεδομένο πως σχεδόν όλες οι επιχειρήσεις μισθώνουν ή διαθέτουν πέραν του εσωτερικού χώρου και εξωτερικό χώρο, προκειμένου ν’ ασκούν τη δραστηριότητά τους. Αυτή η τροποποίηση προς τιμή της κυβέρνησης θα λύσει ένα χρόνιο πρόβλημα που υφίσταται.

    «Άρθρο 11 3β) παράλληλη γραμμή τεσσάρων (4) μέτρων από την ακτογραμμή και την προβολή αυτής προς την επιχείρηση, ώστε το παραχωρούμενο εμβαδόν να μην υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα και σε κάθε περίπτωση, σε συνδυασμό και με άλλες παραχωρήσεις απλής χρήσης, καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται.»

    -Η παράλληλη γραμμή τεσσάρων (4) μέτρων πρέπει να μειωθεί τουλάχιστον στα (3) μέτρα ή και (2) μέτρα. Πρέπει να γίνει σαφές πως το χειμέριο κύμα συνήθως με το νοτιά μεταβάλλει δυσανάλογα την ακτογραμμή. Το καλοκαίρι συμβαίνει το ίδιο. Κατά συνέπεια με την επιβολή (4) μέτρων κινδυνεύουν ν’ αποκλειστούν επιχειρήσεις

    «Άρθρο 11 3β) ώστε το παραχωρούμενο εμβαδόν να μην υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα και σε κάθε περίπτωση, σε συνδυασμό και με άλλες παραχωρήσεις απλής χρήσης, καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται.

    -Προτείνεται αύξηση των (500) τετραγωνικών σε (1000) τετραγωνικά μέτρα εφόσον το επιτρέπει το μέγεθος του αιγιαλού αλλά και το ποσοστό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου είναι ελάχιστο και πρέπει να μειωθεί τουλάχιστον στο (20%) διότι εκτός απροόπτου υπάρχει αυξητική τάση τουριστών στην Ελλάδα και αυξημένη ζήτηση υπηρεσιών στις οργανωμένες παραλίες, ενώ θα φέρει περισσότερα έσοδα στο κράτος.

    «Άρθρο 11 παρ 3β & παρ. 8 : Κατ’ εξαίρεση είναι δυνατή η παραχώρηση μεγαλύτερης επιφάνειας, εφόσον καταλείπεται ελεύθερο το ποσοστό του πρώτου εδαφίου, αν η όμορη επιχείρηση υπάγεται στις περ. α) και β) της παρ. 1 του παρόντος ή είναι σύνθετο τουριστικό κατάλυμα των υποπερ. αα), ββ), δδ), εε) και ζζ) της περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α΄ 155).

    -Ο αποκλεισμός των υπόλοιπων κατηγοριών όμορων επιχειρήσεων δηλαδή των κέντρων αναψυχής αλλά και η μη αναφορά «ενοικιαζόμενων δωματίων» ως όμορες προσκρούει στο άρθρο 4 του Συντάγματος «Αρχή της ίσης μεταχείρισης» και στο άρθρο 25 του Συντάγματος «Αρχή της Αναλογικότητας» και ως εκ τούτου πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να περιλαμβάνει όλες τις κατηγορίες εξίσου.

    «Άρθρο 11. παρ. 5: Σε περίπτωση ύπαρξης συνεχόμενων όμορων επιχειρήσεων ή σωματείων, καταλείπεται ελεύθερη ζώνη πλάτους έξι (6) τουλάχιστον μέτρων μεταξύ των ορίων τους. Σε αυτή την περίπτωση το εμβαδόν του παραχωρούμενου χώρου της παρ. 3 μειώνεται έως το ήμισυ, προκειμένου να καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται. Κατ΄ εξαίρεση το πλάτος της ελεύθερης ζώνης μειώνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%), εφόσον η πρόσοψη της επιχείρησης ή του ναυταθλητικού σωματείου έχει μήκος μικρότερο των έξι (6) μέτρων».

    – Προτείνεται η ζώνη πλάτους να μειωθεί στα (3) μέτρα. Και για τους ίδιους παραπάνω αναφερθέντες λόγους το ποσοστό πλάτος ελεύθερης ζώνης από (50%) να μειωθεί στο (20%). Επίσης να αναδιατυπωθεί η «πρόσοψη της επιχείρησης» σε «πρόσοψη της επιχείρησης, περιλαμβανομένου του περιβάλλοντος χώρου της, εφόσον διαθέτουν».

    «Άρθρο 11. παρ. 10Για την εφαρμογή του παρόντος, οι όμορες επιχειρήσεις υποβάλλουν αίτημα παραχώρησης μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου εκάστου έτους. Σε διαφορετική περίπτωση, η Κτηματική Υπηρεσία δύναται να παραχωρήσει το όμορο τμήμα αιγιαλού και παραλίας κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας».

    – Για φέτος το 2024 τι θα ισχύσει ως χρονικό όριο για την υποβολή αιτήματος των όμορων επιχειρήσεων. Και που θα απευθυνθούν στους ΟΤΑ ή στην Κτηματική;
    Παρακαλώ όπως τροποποιήσετε τα παραπάνω
    Ευχαριστώ

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 21:04 | ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ

    Προοίμιο για την αιτιολογική έκθεση
    Άρθρο 11
    Τα ναυταθλητικά σωματεία που φέρουν την ειδική αθλητική αναγνώριση της
    παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2725/1999 (Α΄ 121) και είναι εγγεγραμμένα στο
    ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων του άρθρου 142 του ν. 4714/2020
    (Α΄ 148) είναι συνήθως εγκατεστημένα σε δημόσιες ή ιδιωτικές εκτάσεις
    όμορες της παραλίας και του αιγιαλού.
    Αποτελούν νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, που λειτουργούν με τους
    ειδικούς όρους του αθλητικού νόμου, εποπτεύονται από τη ΓΓΑ και επιτελούν
    εκ του νόμου κοινωφελή σκοπό καλλιεργώντας το Δημόσιο Αγαθό της
    ναυταθλητικής παιδείας και άθλησης.
    2. Η χρήση της παραλίας και του αιγιαλού καθώς και η λειτουργία
    εγκαταστάσεων επί του αιγιαλού και της παραλίας από τα ναυταθλητικά
    σωματεία, είναι επιβεβλημένη για την άσκηση του ναυταθλητικού έργου και σε
    καμία περίπτωση δεν παραβιάζει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού
    εφόσον η πρόσβαση είναι ελεύθερη στον οιονδήποτε.
    3. H πλειονότητα των εγκαταστάσεων των ναυταθλητικών σωματείων έχουν
    ανεγερθεί πριν από την ισχύ έναρξης του υφιστάμενου νόμου (Ν. 2791/2001),
    συνήθως με δαπάνες της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και/ή των τοπικών
    Δήμων και χρησιμοποιούνται επί χρόνια για την άθληση της νεολαίας και την
    επαφή της με τη θάλασσα, το ναυταθλητισμό και την καλλιέργεια της
    ναυταθλητικής παιδείας και ήθους γενικότερα.

    Άρθρο 11
    Διαδικασία παραχώρησης απλής χρήσης σε όμορη επιχείρηση ή σωματείο
    1. Με απόφαση του φορέα που είναι αρμόδιος για την παραχώρηση, όπως αυτός
    προσδιορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 7, επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης
    τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα
    (1) έως τρία (3) έτη, στις εξής επιχειρήσεις και ναυταθλητικά σωματεία, μετά από
    αίτημά τους, εφόσον λειτουργούν νόμιμα σε χώρο όμορο του τμήματος αιγιαλού και
    παραλίας:
    α) κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα,
    β) οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (camping),
    γ) κέντρα αναψυχής, και
    δ) ναυταθλητικά σωματεία που φέρουν την ειδική αθλητική αναγνώριση της παρ. 1
    του άρθρου 8 του ν. 2725/1999 (Α΄ 121) και είναι εγγεγραμμένα στο ηλεκτρονικό
    μητρώο αθλητικών σωματείων του άρθρου 142 του ν. 4714/2020 (Α΄ 148).
    2. Η επιχείρηση ή το σωματείο της παρ. 1 θεωρείται όμορο του παραχωρούμενου
    τμήματος αιγιαλού και παραλίας και όταν ανάμεσα στον χώρο που
    δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο και τον αιγιαλό ή την παραλία, κατά
    περίπτωση, παρεμβάλλεται οδός, πλατεία ή άλλος κοινόχρηστος χώρος, ιδιωτικό
    ακίνητο ή ακίνητο που ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ή στην Εταιρεία
    Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ). Αν το ακίνητο που παρεμβάλλεται ανήκει στην ΕΤΑΔ, το
    αίτημα της παρ. 1 διαβιβάζεται από τον ενδιαφερόμενο ταυτόχρονα και στην ΕΤΑΔ
    και η αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία επεκτείνει το αντικείμενο της σύμβασης
    παραχώρησης απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας και στο ενδιάμεσο
    τμήμα ακινήτου αρμοδιότητας της ΕΤΑΔ. Το αντάλλαγμα για την παραχώρηση του
    ακινήτου του πρώτου εδαφίου καθορίζεται από την ΕΤΑΔ ανά τετραγωνικό μέτρο
    χρήσης, ανά ζώνες, με απόφαση του διοικητικού της συμβουλίου, η οποία εκδίδεται
    μέχρι τη 15η Ιανουαρίου κάθε έτους και κοινοποιείται στην αρμόδια Κτηματική
    Υπηρεσία. Το τίμημα για το παραχωρούμενο ακίνητο καταβάλλεται σε ετήσια βάση
    από τον παραχωρησιούχο, άπαξ και απευθείας στον λογαριασμό της ΕΤΑΔ κατά την
    υπογραφή της σύμβασης. Η σύμβαση τίθεται σε ισχύ, αφού προσυπογραφεί και από
    το αρμόδιο όργανο της ΕΤΑΔ. Αν παρέλθει άπρακτο χρονικό διάστημα τριάντα (30)
    ημερών από την υποβολή του αιτήματος της παρ. 1, τεκμαίρεται σιωπηρώς η
    συναίνεση της ΕΤΑΔ. Η ΕΤΑΔ έχει δικαίωμα να αρνηθεί τη σύναψη της σύμβασης,
    ιδίως, αν το ιδιωτικό ακίνητο αρμοδιότητάς της που παρεμβάλλεται, έχει ενταχθεί σε
    πρόγραμμα αξιοποίησης σύμφωνα με τον Κανονισμό της.
    3. Το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας σε όμορες επιχειρήσεις ή
    σωματεία οριοθετείται από: α) την προβολή των ορίων του χώρου όπου
    δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο, όπως βαίνουν κάθετα προς την
    ακτογραμμή και από β) παράλληλη γραμμή τεσσάρων (4) μέτρων από την
    ακτογραμμή και την προβολή αυτής προς την επιχείρηση, ώστε το παραχωρούμενο
    εμβαδόν να μην υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα και σε κάθε
    περίπτωση, σε συνδυασμό και με άλλες 14 παραχωρήσεις απλής χρήσης,
    καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του
    μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του
    οποίου βρίσκεται.
    Κατ’ εξαίρεση είναι δυνατή η παραχώρηση μεγαλύτερης επιφάνειας, εφόσον
    καταλείπεται ελεύθερο το ποσοστό του πρώτου εδαφίου, αν η όμορη επιχείρηση
    υπάγεται στις περ. α) και β) της παρ. 1 του παρόντος ή είναι ναυταθλητικό σωματείο
    που φέρει την ειδική αθλητική αναγνώριση της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2725/1999
    (Α΄ 121) και είναι εγγεγραμμένο στο ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων του
    άρθρου 142 του ν. 4714/2020 (Α΄ 148) ή είναι σύνθετο τουριστικό κατάλυμα των
    υποπερ. αα), ββ), δδ), εε) και ζζ) της περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014
    (Α΄ 155).
    4. Δεν παραχωρούνται αιγιαλός και παραλία για απλή χρήση σε όμορη επιχείρηση,
    όταν το μήκος ή πλάτος αυτού είναι μικρότερο των τεσσάρων (4) μέτρων ή όταν το
    συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο των εκατό πενήντα (150)
    τετραγωνικών μέτρων.
    Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η παραχώρηση αιγιαλού και παραλίας του πρώτου
    εδαφίου σε ναυταθλητικά σωματεία που φέρουν την ειδική αθλητική αναγνώριση
    της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2725/1999 (Α΄ 121) και είναι εγγεγραμμένα στο
    ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων του άρθρου 142 του ν. 4714/2020 (Α΄
    148) και ξενοδοχειακά καταλύματα σύμφωνα με τους όρους του παρόντος. 5. Σε
    περίπτωση ύπαρξης συνεχόμενων όμορων επιχειρήσεων ή σωματείων, καταλείπεται
    ελεύθερη ζώνη πλάτους έξι (6) τουλάχιστον μέτρων μεταξύ των ορίων τους. Σε αυτή
    την περίπτωση το εμβαδόν του παραχωρούμενου χώρου της παρ. 3 μειώνεται έως το
    ήμισυ, προκειμένου να καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό
    (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και
    παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται. Κατ΄ εξαίρεση το πλάτος της ελεύθερης ζώνης
    μειώνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%), εφόσον η πρόσοψη της επιχείρησης ή του
    ναυταθλητικού σωματείου έχει μήκος μικρότερο των έξι (6) μέτρων. 6. Το τίμημα της
    παραχώρησης είναι αυτό που προκύπτει σύμφωνα με τον μαθηματικό τύπο της παρ.
    5 του άρθρου 10, προσαυξημένο κατά είκοσι τοις εκατό (20%).
    7. Αν υπάρχουν περισσότερες επιχειρήσεις ή σωματεία, των οποίων η προβολή
    καλύπτει το ίδιο τμήμα αιγιαλού και παραλίας ή αν υπάρχουν περισσότερες
    επιχειρήσεις ή σωματεία όμορα στην πλατεία που παρεμβάλλεται μέχρι τον προς
    παραχώρηση αιγιαλό και παραλία, δεν εφαρμόζεται το παρόν και η παραχώρηση
    γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 10, εφόσον το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού ή
    παραλίας εντάσσεται στις περιοχές που προβλέπονται στην κανονιστική απόφαση
    της παρ. 1 του άρθρου 8, περί καθορισμού αιγιαλών, που μπορούν να
    παραχωρηθούν για απλή χρήση.
    Εάν το όμορο σωματείο είναι ναυταθλητικό σωματείο που φέρει την ειδική αθλητική
    αναγνώριση της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2725/1999 (Α΄ 121) και είναι
    εγγεγραμμένο στο ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων του άρθρου 142 του
    ν. 4714/2020 (Α΄ 148), η παραχώρηση γίνεται σε αυτό κατά προτεραιότητα με τις
    διατάξεις του παρόντος.
    8. Κύριο ξενοδοχειακό κατάλυμα ή οργανωμένη τουριστική κατασκήνωση (camping)
    ή ναυταθλητικό σωματείο κατά την εννοια του παρόντος στην οποία έχει
    παραχωρηθεί η απλή χρήση όμορου τμήματος αιγιαλού και παραλίας, σύμφωνα με
    το παρόν, δύναται να παραχωρήσει τμήμα του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού
    ή παραλίας σε τρίτο φυσικό ή νομικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων
    θαλάσσιων μέσων αναψυχής ή άλλης συναφούς επιχείρησης, ή υποστηρικτικής
    επιχείρησης του ναυταθλητικού έργου, εφόσον διαθέτει όλες τις νόμιμες άδειες και
    εγκρίσεις που προβλέπονται στην υπ’ αρ. 2131.4/64444/6.9.2021 κοινή απόφαση
    των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Περιβάλλοντος και
    Ενέργειας και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και στον Γενικό Κανονισμό Λιμένα
    υπ’ αρ. 20, όπως εκάστοτε ισχύουν. Το καταβαλλόμενο αντάλλαγμα δεν υπερβαίνει
    το μέρος του ανταλλάγματος που αναλογεί στην έκταση της περαιτέρω
    παραχώρησης. Η σύμβαση μεταξύ του παραχωρησιούχου και του τρίτου
    υποβάλλεται στην Κτηματική Υπηρεσία. Ο παραχωρησιούχος εξακολουθεί να
    ευθύνεται για την τήρηση των όρων της παραχώρησης από κοινού και εις ολόκληρον
    με το πρόσωπο προς το οποίο έχει παραχωρηθεί περαιτέρω η απλή χρήση τμήματος
    του παραχωρηθέντος αιγιαλού και παραλίας.
    9. Ειδικά για τους αιγιαλούς και τις παραλίες που διαχειρίζεται η Εταιρεία Ακινήτων
    Δημοσίου, η παραχώρηση απλής χρήσης σε όμορες επιχειρήσεις και σωματεία
    γίνεται σύμφωνα με τον κανονισμό της. 15 10. Για την εφαρμογή του παρόντος, οι
    όμορες επιχειρήσεις υποβάλλουν αίτημα παραχώρησης μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου
    εκάστου έτους. Σε διαφορετική περίπτωση, η Κτηματική Υπηρεσία δύναται να
    παραχωρήσει το όμορο τμήμα αιγιαλού και παραλίας κατόπιν πλειοδοτικής
    δημοπρασίας.
    10. Ειδικά για τα ναυταθλητικά σωματεία που φέρουν την ειδική αθλητική
    αναγνώριση της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2725/1999 (Α΄ 121) και είναι
    εγγεγραμμένα στο ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων του άρθρου 142 του
    ν. 4714/2020 (Α΄ 148), η παραχώρηση διενεργείται κατά προτεραιότητα, άνευ
    πλειοδοτικού διαγωνισμού, με ενιαίο για την επικράτεια συμβολικό τίμημα, που
    καθορίζεται σε 0,01 ευρώ, ανά τετραγωνικό μέτρο παραχωρούμενης έκτασης. Τυχόν
    υφιστάμενες, ναυταθλητικές ή λιμενικές ή υποστηρικτικές ή βοηθητικές κατασκευές
    και εγκαταστάσεις, που κατασκευάστηκαν στον αιγιαλό και την παραλία προ της
    έναρξης ισχύος του παρόντος, θεωρούνται νομίμως υφιστάμενες και εξαιρούνται της
    κατεδάφισης.
    Στην έννοια των υποστηρικτικών εγκαταστάσεων περιλαμβάνονται και όσες
    εξυπηρετούν πάσης μορφής δραστηριότητα χρηματοδότησης του ναυταθλητικού
    έργου.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 19:02 | Κυριακή

    άρθρο 11 παρ. 6.

    Η προσαύξηση του μισθώματος κατά είκοσι τοις εκατό (20%) είναι άδικη και φαντάζει να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα για τον μισθωτή. Σε περίπτωση που παραμείνει η προσαύξηση αυτή, τότε το ποσοστό αυτό να λαμβάνεται ως αποζημίωση – μίσθωμα υπέρ της ΕΤΑΔ προκειμένου η επιχείρηση να καταστεί όμορη και να μην απαιτείται κατ’ άρθρο 11 παρ. 2 και επιπλέον αντάλλαγμα ανά τμ που θα καθορίζεται κατόπιν απόφασης του ΔΣ της ΕΤΑΔ. Σε περίπτωση που δε γίνει δεκτή η πρόταση, με ποιά κριτήρια το ΔΣ της ΕΤΑΔ θα αποφασίζει το αντάλλαγμα ανά τμ δεδομένου ότι η ιδιοκτησία της ΕΤΑΔ δεν χρησιμοποιείται για την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας, άρα δεν αποδίδει οικονομικά οφέλη, αλλά μισθώνεται μόνο για λόγους γραφειοκρατικούς για την απόκτηση της ομορότητας. Η ομορότητα θα πρέπει να αποκτάται με τη μίσθωση αποκλειστικά και μόνο του τμήματος (διαδρόμου) που είναι απαραίτητο για τη διέλευση του κοινού και να μην απαιτείται η μίσθωση όλου του δημοσίου κτήματος. Δεν είναι δυνατόν να μισθώνει κάποιος δημόσιο κτήμα επιφανείας 28 στρεμμάτων (!!!) και δη αμμόλοφους για να χρησιμοποιεί μόνο μια λωρίδα 100 τμ για τη διέλευση των λουόμενων.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 17:51 | Ιακ. Ορφανός

    Η παράγραφος 3 του άρθρου 11 να τροποποιηθεί σε: «3. Το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας σε όμορες επιχειρήσεις ή σωματεία οριοθετείται από: α) την προβολή των ορίων του χώρου όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο, όπως βαίνουν κάθετα προς την ακτογραμμή και από β) παράλληλη γραμμή πέντε (5) μέτρων από την ακτογραμμή και την προβολή αυτής προς την επιχείρηση, ώστε το παραχωρούμενο εμβαδόν να μην υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα και σε κάθε περίπτωση, σε συνδυασμό και με άλλες παραχωρήσεις απλής χρήσης, καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ΚΑΙ του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται. Κατ’ εξαίρεση είναι δυνατή η παραχώρηση μεγαλύτερης επιφάνειας, εφόσον καταλείπεται ελεύθερο το ποσοστό του πρώτου εδαφίου, αν η όμορη επιχείρηση υπάγεται στις περ. α) και β) της παρ. 1 του παρόντος ή είναι σύνθετο τουριστικό κατάλυμα των υποπερ. αα), ββ), δδ), εε) και ζζ) της περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α΄ 155).», για να εξασφαλίζεται αντίστοιχος χώρος και γι αυτούς που δεν θέλουν να πληρώσουν ή προτιμούν να κάθονται στον ήλιο.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 16:28 | ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

    στην παράγραφο 3 να προστεθούν τα παρακάτω:
    α) και β) της παρ. 1 του παρόντος ή είναι ναυταθλητικό σωματείο
    που φέρει την ειδική αθλητική αναγνώριση της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2725/1999
    (Α΄ 121) και είναι εγγεγραμμένο στο ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων του
    άρθρου 142 του ν. 4714/2020 (Α΄ 148) ή είναι σύνθετο τουριστικό κατάλυμα των
    υποπερ. αα), ββ), δδ), εε) και ζζ) της περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014
    (Α΄ 155).

    στην παράγραφο 4 να προστεθούν τα παρακάτω:
    Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η παραχώρηση αιγιαλού και παραλίας του πρώτου
    εδαφίου σε ναυταθλητικά σωματεία που φέρουν την ειδική αθλητική αναγνώριση
    της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2725/1999 (Α΄ 121) και είναι εγγεγραμμένα στο
    ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων του άρθρου 142 του ν. 4714/2020 (Α΄
    148) και ξενοδοχειακά καταλύματα σύμφωνα με τους όρους του παρόντος.

    στην παράγραφο 7 να προστεθούν τα παρακάτω:
    Εάν το όμορο σωματείο είναι ναυταθλητικό σωματείο που φέρει την ειδική αθλητική
    αναγνώριση της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2725/1999 (Α΄ 121) και είναι
    εγγεγραμμένο στο ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων του άρθρου 142 του
    ν. 4714/2020 (Α΄ 148), η παραχώρηση γίνεται σε αυτό κατά προτεραιότητα με τις
    διατάξεις του παρόντος.

    Η παράγραφος 8 ως εξής:
    8. Κύριο ξενοδοχειακό κατάλυμα ή οργανωμένη τουριστική κατασκήνωση (camping)
    ή ναυταθλητικό σωματείο κατά την εννοια του παρόντος στην οποία έχει
    παραχωρηθεί η απλή χρήση όμορου τμήματος αιγιαλού και παραλίας, σύμφωνα με
    το παρόν, δύναται να παραχωρήσει τμήμα του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού
    ή παραλίας σε τρίτο φυσικό ή νομικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων
    θαλάσσιων μέσων αναψυχής ή άλλης συναφούς επιχείρησης, ή υποστηρικτικής
    επιχείρησης του ναυταθλητικού έργου, εφόσον διαθέτει όλες τις νόμιμες άδειες και
    εγκρίσεις που προβλέπονται στην υπ’ αρ. 2131.4/64444/6.9.2021 κοινή απόφαση
    των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Περιβάλλοντος και
    Ενέργειας και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και στον Γενικό Κανονισμό Λιμένα
    υπ’ αρ. 20, όπως εκάστοτε ισχύουν. Το καταβαλλόμενο αντάλλαγμα δεν υπερβαίνει
    το μέρος του ανταλλάγματος που αναλογεί στην έκταση της περαιτέρω
    παραχώρησης. Η σύμβαση μεταξύ του παραχωρησιούχου και του τρίτου
    υποβάλλεται στην Κτηματική Υπηρεσία. Ο παραχωρησιούχος εξακολουθεί να
    ευθύνεται για την τήρηση των όρων της παραχώρησης από κοινού και εις ολόκληρον
    με το πρόσωπο προς το οποίο έχει παραχωρηθεί περαιτέρω η απλή χρήση τμήματος
    του παραχωρηθέντος αιγιαλού και παραλίας.

    Παράγραφος 1ο ως εξής:
    10. Ειδικά για τα ναυταθλητικά σωματεία που φέρουν την ειδική αθλητική
    αναγνώριση της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 2725/1999 (Α΄ 121) και είναι
    εγγεγραμμένα στο ηλεκτρονικό μητρώο αθλητικών σωματείων του άρθρου 142 του
    ν. 4714/2020 (Α΄ 148), η παραχώρηση διενεργείται κατά προτεραιότητα, άνευ
    πλειοδοτικού διαγωνισμού, με ενιαίο για την επικράτεια συμβολικό τίμημα, που
    καθορίζεται σε 0,01 ευρώ, ανά τετραγωνικό μέτρο παραχωρούμενης έκτασης. Τυχόν
    υφιστάμενες, ναυταθλητικές ή λιμενικές ή υποστηρικτικές ή βοηθητικές κατασκευές
    και εγκαταστάσεις, που κατασκευάστηκαν στον αιγιαλό και την παραλία προ της
    έναρξης ισχύος του παρόντος, θεωρούνται νομίμως υφιστάμενες και εξαιρούνται της
    κατεδάφισης.
    Στην έννοια των υποστηρικτικών εγκαταστάσεων περιλαμβάνονται και όσες
    εξυπηρετούν πάσης μορφής δραστηριότητα χρηματοδότησης του ναυταθλητικού
    έργου

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 16:21 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ

    Οι τιμές για τις διάφορες ζώνες θα πρέπει να καθορίζονται ανάλογα με σαφώς καθορισμένες χρήσεις του χώρου είτε για απλή διέλευση προς την παραλία, είτε για ομπρελοξαπλώστρες, είτε για τραπεζοκαθίσματα, είτε για κινητή καντίνα και θα πρέπει να είναι ίδιες με τις αντίστοιχες τιμές για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας στην ίδια περιοχή.
    Ως εκ τούτου απαιτείται η σχετική πρόβλεψη στην παράγραφο 2.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 16:56 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ

    Να προστεθεί στην παράγραφο 1 ότι: η απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών της παρ. 7 του άρθρου 22 εκδίδεται μέχρι την 1η Ιανουαρίου εκάστου έτους.
    Ως εκ τούτου θα είναι έγκαιρη η ολοκλήρωση των συμβάσεων παραχώρησης απλής χρήσης με υπολογισμένο το σχετικό αντάλλαγμα παραχώρησης βάσει της ως άνω απόφασης.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 15:56 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ « ΘΕΡΜΑΛΙΑ»

    Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ
    ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ « ΘΕΡΜΑΛΙΑ» στηρίζει την θέση της ΣΕΤΚΕ

    Με την παρ. 4, του άρθρου 13, του ν. 2971 / 2001 τα τουριστικά καταλύματα του κλάδου μας συμπεριλαμβάνονταν στις επιχειρήσεις που είχαν τη δυνατότητα απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.
    Με το άρθρο 31 του ν. 4607 / 2019 οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποκλείστηκαν από το δικαίωμα αυτό, ενώ από το 2020 με έκτακτες νομοθετικές ρυθμίσεις δινόταν για κάθε τουριστική περίοδο το δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης στα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα, χωρίς όμως οι ρυθμίσεις αυτές να αποτελούν οριστική λύση.
    Οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποτελούν το 80% των καταλυμάτων στα μικρά νησιά και στις παραθαλάσσιες περιοχές, προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες και απευθύνονται στο ίδιο πελατολόγιο με τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, συνεπώς πρέπει να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.
    Αιτούμαστε, στις επιχειρήσεις στις οποίες επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως τρία (3) έτη της παραγράφου 1, του άρθρου 11 του νομοσχεδίου να συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.

    ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ
    ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ « ΘΕΡΜΑΛΙΑ»

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 14:22 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ

    Με την παρ. 4, του άρθρου 13, του ν. 2971 / 2001 τα τουριστικά καταλύματα του κλάδου μας συμπεριλαμβάνονταν στις επιχειρήσεις που είχαν τη δυνατότητα απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.
    Με το άρθρο 31 του ν. 4607 / 2019 οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποκλείστηκαν από το δικαίωμα αυτό, ενώ από το 2020 με έκτακτες νομοθετικές ρυθμίσεις δινόταν για κάθε τουριστική περίοδο το δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης στα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα, χωρίς όμως οι ρυθμίσεις αυτές να αποτελούν οριστική λύση.
    Οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποτελούν το 80% των καταλυμάτων στα μικρά νησιά και στις παραθαλάσσιες περιοχές, προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες και απευθύνονται στο ίδιο πελατολόγιο με τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, συνεπώς πρέπει να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.
    Αιτούμαστε, στις επιχειρήσεις στις οποίες επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως τρία (3) έτη της παραγράφου 1, του άρθρου 11 του νομοσχεδίου να συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 13:02 | ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΕΡΗ

    Στο νομοσχέδιο πρέπει να προβλεφθεί η χρήση αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης και από τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, όπως ίσχυε επί σειρά ετών. Είναι άδικο και αδικαιολόγητο επιχειρήσεις όπως τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, που ακόμη και σήμερα χαρακτηρίζονται ως μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, που συμβάλλουν στην ανάπτυξη του τουρισμού και που κράτησαν την Ελλάδα και τον ΑΕΠ της ζωντανό κατά την περίοδο της πανδημίας (περίοδο κατά την οποία τα μεγάλα ξενοδοχεία έμεινα κλειστά και μόνο μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις στήριξαν το τουριστικό εγχείρημα) να αποκλείονται από τη χρήση αιγιαλού.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 13:39 | Ευάγγελος Βαχλιώτης

    Είμαι ο γενικός διευθυντής της εταιρείας «Bohemian Villas ΙΚΕ” η οποία ολοκληρώνει εντός των επόμενων λίγων μηνών τη δημιουργία μιας νέας ξενοδοχειακής μονάδας όμορης με την παραλία Μαβιά στην Κέα. Δεδομένου ότι είμαστε σε ΤΕΛΙΚΗ φάση αποπεράτωσης των οικοδομικών εργασιών με στόχο να ξεκινήσει η λειτουργία της ξενοδοχειακής μονάδας αρχές Ιουνίου 2024, δηλαδή την επερχόμενη τουριστική σεζόν, η αδειοδότηση της μονάδας μας αναμένεται να ολοκληρωθεί μετά το τέλος Φεβρουαρίου που προβλέπει η παρ. 10 ως ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων των όμορων επιχειρήσεων. Ενόψει της νέας τουριστικής σεζόν, είναι πολύ σημαντικό να προβλεφθεί στο νόμο ότι και οι επιχειρήσεις που ανήκουν στην δική μας περίπτωση, δηλαδή που αναμένεται να είναι πλήρως αδειοδοτημένες και σε λειτουργία κατά την τρέχουσα τουριστική σεζόν, να δικαιούνται να υπογράψουν χωρίς κωλύματα αδειοδότησης κατά τον μήνα Φεβρουάριο/ Μάρτιο 2024 τη σύμβαση παραχώρησης. Εάν δεν προστεθεί αυτή η ρύθμιση μεγάλα σημαντικά επενδυτικά έργα, όπως και το δικό μας, που ξεκινούν για πρώτη φορά τη λειτουργία τους κατά την νέα ή/ και κάθε επόμενη τουριστική σεζόν θα έχουν πρόβλημα κατά τον μήνα Φεβρουάριο, επειδή η αδειοδότησή τους θα ολοκληρώνεται σε μεταγενέστερο μήνα εντός του ίδιου έτους χάνοντας το δικαίωμά τους για παραχώρηση του τμήματος της παραλίας που βρίσκεται μπροστά από τη μονάδα τους, το οποίο σημαίνει ουσιαστικά σοβαρότατη οικονομική ζημία για τον επιχειρηματία που θα εγκαινιάζει την παραθαλάσσια μονάδα του κατά την νέα τουριστική σεζόν.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 12:07 | Ένωσης Ιδιοκτητών Ενοικιαζόμενων Δωματίων & Διαμερισμάτων Ολυμπιακής Ακτής

    Με την παρ. 4, του άρθρου 13, του ν. 2971 / 2001 τα τουριστικά καταλύματα του
    κλάδου μας συμπεριλαμβάνονταν στις επιχειρήσεις που είχαν τη δυνατότητα απλής
    χρήσης αιγιαλού και παραλίας.
    Με το άρθρο 31 του ν. 4607 / 2019 οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποκλείστηκαν
    από το δικαίωμα αυτό, ενώ από το 2020 με έκτακτες νομοθετικές ρυθμίσεις δινόταν
    για κάθε τουριστική περίοδο το δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή
    παρόχθιας ζώνης στα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα, χωρίς
    όμως οι ρυθμίσεις αυτές να αποτελούν οριστική λύση.
    Οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποτελούν το 80% των καταλυμάτων στα μικρά νησιά
    και στις παραθαλάσσιες περιοχές, προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες και απευθύνονται
    στο ίδιο πελατολόγιο με τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, συνεπώς πρέπει να
    υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.
    Αιτούμαστε, στις επιχειρήσεις στις οποίες επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης
    τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα
    (1) έως τρία (3) έτη της παραγράφου 1, του άρθρου 11 του νομοσχεδίου να
    συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 12:51 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ & ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΠΙΕΡΙΑΣ

    Με την παρ. 4, του άρθρου 13, του ν. 2971 / 2001 τα τουριστικά καταλύματα του
    κλάδου μας συμπεριλαμβάνονταν στις επιχειρήσεις που είχαν τη δυνατότητα απλής
    χρήσης αιγιαλού και παραλίας.
    Με το άρθρο 31 του ν. 4607 / 2019 οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποκλείστηκαν
    από το δικαίωμα αυτό, ενώ από το 2020 με έκτακτες νομοθετικές ρυθμίσεις δινόταν
    για κάθε τουριστική περίοδο το δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή
    παρόχθιας ζώνης στα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα, χωρίς
    όμως οι ρυθμίσεις αυτές να αποτελούν οριστική λύση.
    Οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποτελούν το 80% των καταλυμάτων στα μικρά νησιά
    και στις παραθαλάσσιες περιοχές, προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες και απευθύνονται
    στο ίδιο πελατολόγιο με τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, συνεπώς πρέπει να
    υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.
    Αιτούμαστε, στις επιχειρήσεις στις οποίες επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης
    τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα
    (1) έως τρία (3) έτη της παραγράφου 1, του άρθρου 11 του νομοσχεδίου να
    συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 12:33 | Σαραντιδης Χρήστος

    Άρθρο 11 παραγ1
    Θαλλασια Μέσα Αναψυχής
    Το μόνο επάγγελμα στον αιγιαλο που εκδίδεται άδεια λειτουργίας σε συγκεκριμένο χώρο με την έγκυρη γνώμη της επιτροπής άρθρου 35.
    Αγοράσαμε οικόπεδα νοικιασαμε οικόπεδα, για να έχουμε την ομορια και να μπορέσουμε η επιχείρηση μας να έχει μέλλον προοπτικές να ενταχθουμε σε επιδοτούμενα προγράμματα (ΕΣΠΑ).
    Τωρα έρχεστε να τα γκρεμισετε όλα και να μας στείλετε 30 χρόνια πίσω!!Κάτι για το οποίο αγωνιστηκαμε και κερδίσαμε (ομορια) με τον 2971/2001 άρθρο 13.
    Πιο το όφελος και το κέρδος του κράτους;
    Για πια εξέλιξη οργάνωση ανάπτυξη μιλάτε;
    Θέλετε να κόψτε την ομορια απο τα ΘΜΑ για πιο λόγο;
    Γνωρίζετε τι λέγεται παρακτιος τουρισμός;
    Θέλω να πιστεύω από λάθος,μας πήρατε την ομορια. Θα σας παρακαλέσω να το διορθώστε. Ευχαριστώ.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 12:24 | Ομοσπονδία Επιχειρηματιών Τουριστικών Καταλυμάτων ν.Χανίων ΑΠΤΕΡΑ

    Η Ομοσπονδία Επιχειρηματιών Τουριστικών Καταλυμάτων ν.Χανίων ΑΠΤΕΡΑ στηρίζει την θέση της ΣΕΤΚΕ καθώς το θέμα αυτό πλήττει ιδιαίτερα πολλά μέλη μας τα οποία έχουν ιδιοκτησίες όμορες με τον αιγιαλό.

    Με την παρ. 4, του άρθρου 13, του ν. 2971 / 2001 τα τουριστικά καταλύματα του κλάδου μας συμπεριλαμβάνονταν στις επιχειρήσεις που είχαν τη δυνατότητα απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας.
    Με το άρθρο 31 του ν. 4607 / 2019 οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποκλείστηκαν από το δικαίωμα αυτό, ενώ από το 2020 με έκτακτες νομοθετικές ρυθμίσεις δινόταν για κάθε τουριστική περίοδο το δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης στα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα, χωρίς όμως οι ρυθμίσεις αυτές να αποτελούν οριστική λύση.
    Οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποτελούν το 80% των καταλυμάτων στα μικρά νησιά και στις παραθαλάσσιες περιοχές, προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες και απευθύνονται στο ίδιο πελατολόγιο με τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, συνεπώς πρέπει να υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.
    Αιτούμαστε, στις επιχειρήσεις στις οποίες επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα (1) έως τρία (3) έτη της παραγράφου 1, του άρθρου 11 του νομοσχεδίου να συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 12:03 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΩΝ ΔΩΜΑΤΙΩΝ & ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΆΤΩΝ ΠΙΕΡΙΑΣ – ΗΜΑΘΙΑΣ – ΠΕΛΛΑΣ

    Με την παρ. 4, του άρθρου 13, του ν. 2971 / 2001 τα τουριστικά καταλύματα του
    κλάδου μας συμπεριλαμβάνονταν στις επιχειρήσεις που είχαν τη δυνατότητα απλής
    χρήσης αιγιαλού και παραλίας.
    Με το άρθρο 31 του ν. 4607 / 2019 οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποκλείστηκαν
    από το δικαίωμα αυτό, ενώ από το 2020 με έκτακτες νομοθετικές ρυθμίσεις δινόταν
    για κάθε τουριστική περίοδο το δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή
    παρόχθιας ζώνης στα ενοικιαζόμενα επιπλωμένα δωμάτια – διαμερίσματα, χωρίς
    όμως οι ρυθμίσεις αυτές να αποτελούν οριστική λύση.
    Οι επιχειρήσεις του κλάδου μας αποτελούν το 80% των καταλυμάτων στα μικρά νησιά
    και στις παραθαλάσσιες περιοχές, προσφέρουν τις ίδιες υπηρεσίες και απευθύνονται
    στο ίδιο πελατολόγιο με τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, συνεπώς πρέπει να
    υπάρχει ισότιμη μεταχείριση.
    Αιτούμαστε, στις επιχειρήσεις στις οποίες επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης
    τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία, για χρονικό διάστημα από ένα
    (1) έως τρία (3) έτη της παραγράφου 1, του άρθρου 11 του νομοσχεδίου να
    συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 12:21 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΚΜΙΣΘΩΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΝΑΨΥΧΗΣ

    Το ΑΡΘΡΟ 11 ΠΑΡ.3. ορίζει ότι:
    «Το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας σε όμορες επιχειρήσεις ή σωματεία …………….να μην υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα και σε κάθε περίπτωση, σε συνδυασμό και με άλλες παραχωρήσεις απλής χρήσης, καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται».

    Η έννοα «…σε συνδυασμό και με άλλες παραχωρήσεις απλής χρήσης…», θα επιφέρει πρακτικά εμπόδια στην εφαρμογή της δεδομένου ότι είναι μία αόριστη έννοια που πρέπει να εξειδικευτεί. Μόνο οι θέσεις δραστηριοποίησης των εκμισθωτών θαλασσίων μέσων αναψυχής είναι επακριβώς καθορισμένες (οριοθετημένες με συντεταγμένες) από την επιτροπή του άρθρου 35 του Γ.Κ.Λ. 20. Συνακόλουθα δε και οι παραχωρήσεις κοινόχρηστου τμήματος του αιγιαλού πρέπει να συμπίπτουν (ταυτίζονται) με τις θέσεις αυτές, αφού δεν επιτρέπεται η μετατόπισή τους σε άλλο σημείο από αυτό που η Επιτροπή έχει ήδη κρίνει. Σημειωτέον ότι η κύρια δραστηριότητα των εκμισθωτών θαλασσίων μέσων αναψυχής διενεργείται εντός του θαλασσίου χώρου και κατά συνέπεια ο παραχωρούμενος επί του αιγιαλού χώρος είναι μικρού εμβαδού και ο απολύτως απαραίτητος για την άσκηση της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας. Επομένως, σε καμία περίπτωση ο χώρος αυτός δεν περιορίζει την ελεύθερη έκταση του αιγιαλού σε ποσοστό τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%) του συνολικού εμβαδού του. Από την εμπειρία των μελών μας τα οποία βιώνουν στην πράξη τα εμπόδια εφαρμογής αόριστων και τεχνικών εννοιών προκύπτει ότι εφόσον με την ισχύουσα νομοθεσία οι όμορες επιχειρήσεις προηγούνται στην κατανομή των κοινόχρηστων χώρων αιγιαλού και παραλίας, θα πρέπει εκ των προτέρων να έχει τεθεί υπόψη των κατά των νόμιμων αρμόδιων φορέων ότι στην ίδια παραλία, έχει χωροθετηθεί , εγκριθεί και λειτουργεί από πολλά χρόνια και άδεια εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής, έτσι ώστε να μην αφήνονται περιθώρια αμφισβήτησης ως προς Το ποσοστό κάλυψης της παραλίας.

    Εξ όσων γνωρίζουμε, και γνωρίζουμε καλά, καμία άλλη επιχείρηση συναφή με τα θαλάσσια μέσα αναψυχής δεν έχει τοπικά χωροθετημένο χώρο δραστηριοποίησης. Για το λόγο αυτό και για λόγους ασφάλειας δικαίου θα πρέπει να αντικατασταθεί ο όρος «…σε συνδυασμό και με άλλες παραχωρήσεις απλής χρήσης…», «σε συνδυασμό και με άλλες επιχειρήσεις θαλασσίων μέσων αναψυχής που είναι τοπικά χωροθετημένες στην ίδια παραλία εφόσον αυτές διαθέτουν όλες τις νόμιμες άδειες και εγκρίσεις που προβλέπονται στην υπ’ αρ. 2131.4/64444/6.9.2021 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (Β’ 4174) και στον Γενικό Κανονισμό Λιμένα υπ’ αρ. 20, όπως αυτός εγκρίθηκε με την υπ’ αρ. 3131.1/03/1999 (Β’ 444, διόρθωση σφάλματος Β’ 1243/1999) απόφαση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, όπως εκάστοτε ισχύουν».

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 11:52 | Πριναρης

    Άρθρο 11 παρ 1
    Η δραστηριότητα της εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής δεν πρέπει να υπολείπεται του χαρακτήρα της όμορης επιχείρησης προς τον αιγιαλό . Είναι η μόνη αδειοδοτημένη επαγγελματική δραστηριότητα που ορίζεται σε συγκεκριμένο θαλάσσιο και χερσαίο χώρο όπως προσδιορίζεται απο τις συγκεκριμένες διατάξεις .
    Πρέπει να παραμείνει στις επιχειρήσεις με όμορο προς τον αιγιαλό χαρακτήρα όπως τέτοια μνημονεύεται στο άρθρο 13 Ν 2971 – 2001.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 11:09 | ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ Κυριακή

    Θα σας μεταφέρω το πρόβλημα με απλά λόγια Οι περισσότερες όμορες επιχειρήσεις λόγω το ότι η σεζόν η μικρή ούτε δυο μήνες στη βόρεια Ελλάδα βάζουν περισσότερες ξαπλώστρες από όσες δικαιούνται με βάση την άδεια τους για να μπορέσουν να μεγαλώσουν το τζίρο τους για να κρατήσουν τα καταστήματα ανοιχτά και βιώσιμα .Οι περισσότερη από όσους ξέρω αυτό το extra που βάζουν σε ξαπλώστρες το έχουν ζητήσει να το αξιοποιήσουν νόμιμα δηλαδή να το νοικιάσουν αλλά δεν τους το έδιναν γιατί οι όμορες επιχειρήσεις δικαιούνται μόνο το μπροστά κομμάτι τους να υο πω απλά και όχι χώρους που συνορεύουν και είναι αναξιοποίητη ,βρώμικοι και χωρίς βροντιδα με σημάδια έγταταλειψης.Για να μπει πρόστιμο σημαίνει ότι υπήρχε ελεύθερος χώρος για να εξαπλωθεί είναι τόσο απλό και για πιο λόγο να μην δίνονται άδειες και να είναι νόμιμες αυτές οι επιχειρήσεις εφόσον καλύπτονται όλες οι προϋποθέσεις του Καινούργιου νόμου 50% ελεύθερης παραλιας αποδυτήρια ντους καθαρές παραλίες με σκίαση με κανόνες να μπορεί να απολαύσει ο τουρίστας που ερχετα στην πανέμορφη χώρα μας να απόλαυση τη θάλασσα και τον ήλιο Γιατί κακά τα ψέματα στα δικά μας τα μέρη στη βόρεια Ελλάδα οι τουρίστες απολαμβάνουν τα δικά μας τα μαγαζιά και την όμορφη χώρα μας με αξιοπρέπεια και άνεση και οικονομικά (δεν είμαστε όλοι Μύκονος )Τελειώνοντας θα πω ότι πρέπει να σκεφτείτε καλά το νόμο και τις αυξήσεις που αναφέρονται αλλά και τα πρόστιμα που αναφέρεται γιατί δεν είμαστε ούτε κλέφτες ούτε δολοφονεί για να μας συμπεριφέρονται έτσι με τόσο μίσος Δηλαδή αν βάλει κάποιος θα δυο ξαπλώστρες παραπάνω πρέπει να τις πληρώσει χρυσάφι και μην ξαναπάρει άδεια για 5 χρόνια και εάν ναι σκεφτείτε γιατί έβαλε …και για ποιο λόγο εάν μπορεί να γίνει να του δωθεί άδεια για να μην εινσι παράνομος εφόσον πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις 50% ελεύθερης παραλιας κτλ Δώστε άδειες νόμιμες με κανόνες Επιτρέψτε τις όμορες μικρές επιχειρήσεις να μπορούν να κάνουν επέκταση εφόσον τηρούνται οι προϋποθέσεις του Καινούργιου νόμου Ευχάριστο πολύ !!!!

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 10:43 | Βαρουχας Αντωνιος

    Για να μη σας κουράζω και εγώ συμφωνώ απόλυτα με τους παραπάνω κυρίους,Ασχολούμαι με τα ΘΜΑ από το 1986 και αυτά τα πράγματα είναι πρωτόγνωρο….για μένα.Αν εσείς που αποφασίζετε θέλετε να κλείσουμε της δουλειές μας κάντε το με πιο ευχάριστο τρόπο……σας ευχαριστώ πολύ

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 10:39 | Κίνηση Πολιτών Πάρου

    Προτάσεις επί της παρ. 2:
    α)Για να θεωρείται όμορη του παραχωρούμενου τμήματος αιγιαλού και παραλίας μια επιχείρηση κατά την περίπτωση που μεταξύ του αιγιαλού – παραλίας παρεμβάλλεται ιδιωτικό ακίνητο θα πρέπει να προηγηθεί η απόκτηση εμπράγματου ή ενοχικού δικαιώματος επί του ακινήτου αυτού και η επέκταση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και επ’ αυτού, προκειμένου να αποκτηθεί η ιδιότητα του όμορου. Αυτή η προϋπόθεση ισχύει σήμερα (άρθρο 13 παρ. 4 του Ν.2971/01) και θα πρέπει να διατηρηθεί διότι, μεταξύ των άλλων, παρακάμπτει τη βούληση των ιδιοκτητών των ιδιωτικών αυτών ακινήτων.
    β)Στο ενδιάμεσο τμήμα ακινήτου αρμοδιότητας της ΕΤΑΔ το οποίο μισθώνεται από παρακείμενη επιχείρηση για την εξασφάλιση ομορότητας δεν επιτρέπεται να επεκταθεί το αντικείμενο της σύμβασης παραχώρησης απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας, αρμοδιότητας της Κτηματικής Υπηρεσίας.

    Προτάσεις επί της παρ. 3:
    Προτείνουμε να επαναδιατυπωθεί λαμβάνοντας υπόψη το πλάτος της ελεύθερης ζώνης να είναι τουλάχιστον έξι (6) μέτρα όπως ήδη προτείναμε και φυσικά να εξαιρούνται τα δυσπρόσιτα και μη αξιοποιήσιμα σημεία από τους υπολογισμούς (πχ βλάστηση ναυαγοσώστες, κατασκευές, βράχια, βόλεϊ, κλπ), όπως επίσης και τμήματα αιγαλού που καλύπτονται από προστατευτέα χλωρίδα. Επιπλέον θα πρέπει να ορισθεί σαφώς πως ορίζονται τα όρια του χώρου της επιχείρησης (είναι τα όρια του οικοπέδου εντός του οποίου βρίσκεται η επιχείρηση ή τα όρια της επιχειρηματικής δραστηριότητας (π.χ του κτίσματος, ή του χώρου που καταλαμβάνουν τα τραπεζοκαθίσματα κλπ).;;;
    Η παράγραφος αυτή θα μπορούσε να επαναδιατυπωθεί ως εξής: «Το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας σε όμορες επιχειρήσεις ή σωματεία οριοθετείται από: α) την προβολή των ορίων του χώρου όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο, όπως βαίνουν κάθετα προς την ακτογραμμή και από β) παράλληλη γραμμή έξι (6) μέτρων από την ακτογραμμή και την προβολή αυτής προς την επιχείρηση, ώστε το παραχωρούμενο εμβαδόν να μην υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα και σε κάθε περίπτωση, σε συνδυασμό και με άλλες παραχωρήσεις απλής χρήσης, καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται, ανάλογα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αιγιαλού, μη υπολογιζόμενου του χώρου που είναι δυσπρόσιτος και μη αξιοποιήσιμος και τμημάτων αιγαλού που καλύπτονται από προστατευτέα χλωρίδα.»
    Επίσης, προτείνουμε απάλειψη της εξαίρεσης: “Κατ’ εξαίρεση είναι δυνατή η παραχώρηση μεγαλύτερης επιφάνειας, …. του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α΄ 155)”

    Προτάσεις επί της παρ. 4:
    Προτείνουμε να διατυπωθεί κατ’ αντιστοιχία με την πρότασή μας για το άρθρο 9 παρ.3 δηλ.: «Δεν παραχωρούνται αιγιαλός και παραλία για απλή χρήση κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας ή/και προς όμορες επιχειρήσεις όταν το πλάτος αυτού είναι μικρότερο των οκτώ (8) μέτρων ή όταν το συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο των εκατό πενήντα (150) τετραγωνικών μέτρων ανάλογα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αιγιαλού, μη υπολογιζόμενου του χώρου που είναι δυσπρόσιτος και μη αξιοποιήσιμος. Επίσης δεν παραχωρείται αιγιαλός αν μετά την παραχώρηση δεν παραμένει ελεύθερο μήκος αιγιαλού μεγαλύτερο των έξι (6) μέτρων»
    Επιπλέον θα πρέπει να καταργηθεί η κατ’ εξαίρεση παραχώρηση σε όμορα ξενοδοχειακά καταλύματα, έστω και υπό αυτούς τους όρους γιατί είναι σαφές ότι όλες οι παραλίες θα καταληφθούν από τα ξενοδοχειακά καταλύματα που υπάρχουν παντού μετατρέποντας τις μικρές κυρίως παραλίες σε «άτυπα ιδιωτικές».

    Προτάσεις επί της παρ. 5:
    Προτείνουμε να επαναδιατυπωθεί ορίζοντας ρητά ότι εξαιρούνται τα δυσπρόσιτα και μη αξιοποιήσιμα σημεία από τους υπολογισμούς (πχ προστατευτέα βλάστηση, ναυαγοσώστες, κατασκευές, βράχια, βόλεϊ, κλπ).

    Προτάσεις επί της παρ. 9:
    Εάν πρόκειται για παραλίες εκτός τουριστικών ακινήτων η ΕΤΑΔ να μην μπορεί να τις μισθώσει με αντικείμενο την παραχώρηση απλής χρήσης για ανάπτυξη ομπρελοκαθισμάτων και ιδιαίτερα σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό της .

    Γενική Πρόταση:

    Η επέκταση του αντικειμένου σύμβασης δεν μπορεί να υπερβαίνει τους περιορισμούς που ισχύουν για την παραχώρηση του αιγιαλού και της παραλίας.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 07:05 | Σαμνιωτης Γεωργιος

    Άρθρο 11 παρ 1
    Η δραστηριότητα της εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής δεν πρέπει να υπολείπεται του χαρακτήρα της όμορης επιχείρησης προς τον αιγιαλό . Είναι η μόνη αδειοδοτημένη επαγγελματική δραστηριότητα που ορίζεται σε συγκεκριμένο θαλάσσιο και χερσαίο χώρο όπως προσδιορίζεται απο τις συγκεκριμένες διατάξεις .
    Πρέπει να παραμείνει στις επιχειρήσεις με όμορο προς τον αιγιαλό χαρακτήρα όπως τέτοια μνημονεύεται στο άρθρο 13 Ν 2971 – 2001.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 23:21 | Ψυχογιουδάκης Εμμανουήλ

    Άρθρο 11 παρ. 1
    Η εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής πρέπει να τηρεί τον χαρακτήρα της ως επιχείρηση που λειτουργεί κοντά στον αιγιαλό. Αυτή η δραστηριότητα είναι η μόνη επαγγελματική δραστηριότητα που μπορεί να λειτουργεί σε συγκεκριμένο θαλάσσιο και παραλιακό χώρο, σύμφωνα με τις νόμιμες διατάξεις. Πρέπει να τηρείται ο χαρακτήρας της ως επιχείρηση που είναι κοντά στον αιγιαλό, όπως ορίζεται στο άρθρο 13 του νόμου 2971-2001.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 22:55 | ARGO RENT BOATS

    Άρθρο 11 παράγραφος 1
    Πρέπει να συνεχίσουν τα θαλάσσια μέσα αναψυχής και η δραστηριότητά αυτή να έχει τον χαρακτήρα της όμορης επιχείρησης ως προς τον αιγιαλό μιας που είναι και η μοναδική δραστηριότητα η οποία λαμβάνει χώρα στα περισσότερα παράλια της χώρας μας σε οριοθετημένους και συγκεκριμένους χερσαίους- θαλάσσιους χώρους σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν μέχρι και σήμερα. Να παραμείνει λοιπόν ως έχει και μνημονεύεται στον Ν 2971 – 2001 και συγκεκριμένα στο άρθρο 13 μιας που η αλλαγή δεν θα επιφέρει καμία διευκόλυνση στο κράτος και στους ήδη υπάρχων επαγγελματίες παρα μονον προστριβές και δυσχέρεια με ότι αυτό συνεπάγετε .

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 22:53 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ

    Άρθρο 11 παράγραφος 1
    Πρέπει να συνεχίσουν τα θαλάσσια μέσα αναψυχής και η δραστηριότητά αυτη να έχει τον χαρακτήρα της όμορης επιχείρησης ως προς τον αιγιαλό μιας που είναι και η μοναδική δραστηριότητα η οποία λαμβάνει χώρα στα περισοτερα παράλια της χώρας μας σε οριοθετημένους και συγκεκριμένους χερσαίους- θαλάσσιους χώρους σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν μέχρι και σήμερα. Να παραμείνει λοιπον ως έχει και μνημονεύεται στον Ν 2971 – 2001 και συγκεκριμένα στο άρθρο 13 μιας που η αλλαγή δεν θα επιφέρει καμία διευκόλλυνση στο κράτος και στους ήδη υπάρχων επαγγελματίες παρα μονον προστριβές και δυσχέρεια με ότι αυτό συνεπάγετε .

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 22:14 | Γ.Μ

    Άρθρο 11 παρ 1
    Η δραστηριότητα της εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής δεν πρέπει να υπολείπεται του χαρακτήρα της όμορης επιχείρησης προς τον αιγιαλό . Είναι η μόνη αδειοδοτημένη επαγγελματική δραστηριότητα που ορίζεται σε συγκεκριμένο θαλάσσιο και χερσαίο χώρο όπως προσδιορίζεται απο τις συγκεκριμένες διατάξεις .
    Πρέπει να παραμείνει στις επιχειρήσεις με όμορο προς τον αιγιαλό χαρακτήρα όπως τέτοια μνημονεύεται στο άρθρο 13 Ν 2971 – 2001.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 22:29 | Ελένη Ανδριανοπούλου

    Το σύνολο των τμημάτων αιγιαλού και παραλίας που παραχωρούνται σύμφωνα με την παρ. 9 1 και σύμφωνα με το Άρθρο 11 να μην καλύπτει περισσότερο από το πενήντα τοις εκατό (50% και 30% σε προστατευόμενες περιοχές) του εμβαδού και του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 21:00 | Δουλουμης Ιωαννης

    Άρθρο 11 παρ 1
    Η δραστηριότητα της εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής δεν πρέπει να υπολείπεται του χαρακτήρα της όμορης επιχείρησης προς τον αιγιαλό . Είναι η μόνη αδειοδοτημένη επαγγελματική δραστηριότητα που ορίζεται σε συγκεκριμένο θαλάσσιο και χερσαίο χώρο όπως προσδιορίζεται απο τις συγκεκριμένες διατάξεις .
    Πρέπει να παραμείνει στις επιχειρήσεις με όμορο προς τον αιγιαλό χαρακτήρα όπως τέτοια μνημονεύεται στο άρθρο 13 Ν 2971 – 2001.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 20:06 | Δουλουμης Ιωαννης

    Η προτεινόμενη διάρκεια μίσθωσης από ένα έως τρία έτη θεωρείται πολύ μικρή για να ευνοήσει την υγιή επιχειρηματικότητα, ειδικά όταν υπάρχει πιθανότητα επιστροφής σε προηγούμενες καταστάσεις , στην παραχώρηση ενός έτους δηλαδή!!Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής, που πρέπει να καταβάλουν τεράστια ποσά αγοράς για πανάκριβο εξοπλισμό και σε περισσότερες περιπτώσεις η διάρκεια που θα εργαστούν λόγω καιρικών συνθηκών, ζημιών κ.λπ. είναι συνήθως λιγότερη από τρεις μήνεςΗ πρόταση είναι η μίσθωση να επεκταθεί σε πενταετή διάρκεια, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες απαιτήσεις και περιορισμούς που υπάρχουν για τον κλάδο αυτόν, συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης για εξειδικευμένο εξοπλισμό και προσωπικό.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 20:46 | ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΡΑΧΩΒΙΤΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

    Επί της παρ. 10 του άρθρου 11 του Ν/Σ:

    Στην παρ. 10 του άρθρου 11 του Ν/Σ προβλέπεται ότι «οι όμορες επιχειρήσεις υποβάλλουν αίτημα παραχώρησης μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου εκάστου έτους. Σε διαφορετική περίπτωση, η Κτηματική Υπηρεσία δύναται να παραχωρήσει το όμορο τμήμα αιγιαλού και παραλίας κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας».

    Θα πρέπει να συνεκτιμηθεί και να ενσωματωθεί αντίστοιχη νομοθετική πρόνοια για τις όμορες επιχειρήσεις οι οποίες αναμένεται να κάνουν για πρώτη φορά νόμιμη έναρξη λειτουργίας (και κατ’ επέκταση να ολοκληρώσουν την αδειοδότησή τους) σε μεταγενέστερο μήνα εκάστου έτους (π.χ. Μάιο ή Ιούνιο του 2024, δηλαδή κατά την έναρξη/διάρκεια της νέας τουριστικής σεζόν), προκειμένου και αυτές να κατοχυρώνουν το δικαίωμά τους να τους χορηγηθεί από την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία/ΕΤΑΔ παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος του αιγιαλού σε ημερομηνία (κατά το μήνα Φεβρουάριο/Μάρτιο) προγενέστερη της αναμενόμενης εναρκτήριας λειτουργίας της επιχείρησης.

    Τέλος, προτείνεται να προβλεφθεί μία αποκλειστική προθεσμία εντός της οποίας ο αρμόδιος φορέας του Δημοσίου θα αναλαμβάνει την υποχρέωση να απαντήσει επί του αιτήματος της όμορης επιχείρησης και σε περίπτωση αποδοχής αυτού να ολοκληρώνει και την υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης με την όμορη επιχείρηση.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 19:21 | ΣΟΦΙΑ ΣΑΡΑΝΤΙΔΗ

    Όμορες επιχειρήσεις είναι και αυτές που βρίσκονται στο πλάι της παραλίας και όχι μόνο αυτές που βρίσκονται κάθετα.
    Οποτε πρέπει να καθοριστεί και η προβολή αυτών προ την ακτογραμμή.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 19:16 | Μπορμπουδακης Γ

    Η δραστηριότητα της εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής δεν μπορεί να υπολείπεται του χαρακτήρα της ομορης επιχείρησης προς τον αιγιαλό. Είναι αδειοδοτημένη επαγγελματική δραστηριότητα και επιχειρεί σε συγκεκριμένο θαλάσσιο και κατά συνέπεια και χερσαίο χώρο όπως ο νόμος ορίζει . Αυτοδίκαια πρέπει να ενταχθεί στην ένοια της παραγράφου 1 του άρθρου 11 όπως προτείνεται και προϋφίσταται στο άρθρο 13 τουΝ 2971 – 2001

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 18:52 | Niki

    1.(άρθρο 11, παρ.6): Η προσαύξηση κατά 20% σε όμορες επιχειρήσεις είναι καταχρηστική και πρέπει να μη συμπεριληφθεί στο Νόμο, διότι προσκρούει στο σύνταγμα περί της αρχής της ίσης μεταχείρισης και της αναλογικότητας. Οι μικρές όμορες επιχειρήσεις με αυτό το πρόσθετο χαράτσι που δουλεύουν σεζόν 3 μήνες στη καλύτερη περίπτωση για να βγάλουν τα έξοδα 12 μηνών, θα οδηγηθούν σε κλείσιμο. Παρακαλώ να διαγραφεί από το νόμο αυτή η διάταξη. Το μίσθωμα για τον επιχειρηματία πρέπει να ορίζεται το ελάχιστο δυνατό , ώστε οι τιμές στους αποδέκτες πελάτες να είναι χαμηλές.
    2. Είναι παράλογο ο επιχειρηματίας να πληρώνει μίσθωμα απλής χρήσης αιγιαλού για 100 τ.μ. για παράδειγμα και να υποχρεώνεται να κάνει χρήση του 60% (και αν είναι natura του 30%) της έκτασης που ενοικιάζει. (άρθρο 8 παρ. 3). Ότι έκταση πληρώνει, αυτή και πρέπει να εκμεταλλεύεται στο 100%, όπως διδάσκει το κράτος δικαίου.
    Κοινόχρηστοι χώροι πάντα υπάρχουν ακόμα και μεταξύ των σετ ομπρελών και γενικά σε κάθε παραλία παραπλεύρως των μισθωμένων χώρων. Ο παραλογισμός αυτός φαίνεται σε παραχωρούμενους χώρους μικρής έκτασης όπου με τις παράλογες αφαιρετικές αυτές διατάξεις, ο μικρός επιχειρηματίας δεν μπορεί να βάλει περισσότερα από 1 ή 2 σετ ομπρελοκαθισμάτων με αποτέλεσμα να οδηγείται στο κλείσιμο της επιχείρησής του. Αφού στην παρ. 5 του άρθρου 10 θέλετε να ισχύσει το 50% ολόκληρου του αιγιαλού και της παραλίας να είναι κοινόχρηστο, προς τί αυτό το παράλογο μέτρο στις επιχειρήσεις του άρθρου 8 παρ. 3; Παρακαλώ να διαγραφεί.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 17:42 | Στέφανος Κουφίδης

    Θα ήθελα να επισημάνω το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής σχετικά με το δικαίωμα χρήσης του κοινόχρηστου χώρου αιγιαλού και παραλίας.
    Οπως προκύπτει τα Θ.Μ.Α που ειναι οριοθετημένες με συντεταγμένες απο την επιτροπή του άρθρου 35 του Γ.Κ.Λ. 20 την χάνουν το δικαίωμα απλής χρήσης του αιγιαλού μετα από την επικάλυψη των χώρων από διαφορετικές επιχειρήσεις, με το προτιμησιακό δικαίωμα του όμορου, κυρίως απο επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος (beach bar),

    Το παράδοξο ειναι ότι η ανανέωση των άδειων χρήσης Θ.Μ.Α μπορεί να επιτρέπεται, αλλά ταυτόχρονα να εμποδίζεται η άσκηση του δικαιώματος άλλων φορέων, προκαλώντας παραβιάσεις στα δικαιώματα των επιχειρήσεων

    Προς μεγάλη μου έκπληξη και αφού ισχύει ο νόμος για επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής, υπό τον όρο ότι είναι όμοροι του αιγιαλού, αυτό καταργείται. Θα θέλαμε να σας παρακαλέσουμε να μην καταργήσετε την εν λόγω διάταξη, καθώς πολλές επιχειρήσεις έχουν επενδύσει σημαντικά υποθέτοντας τη διατήρηση αυτού του προνομίου, το οποίο τώρα χάνουν χωρίς προειδοποίηση.

    Ο παράκτιος τουρισμός είναι αδύνατος χωρίς θαλάσσια μέσα αναψυχής.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 14:16 | Γεώργιος Κοταξής

    Δραστηριοποιούμε στο χώρο των θαλάσσιων μέσων αναψυχής για περισσότερα από 20 χρόνια. Το κόστος επένδυσης τεράστιο, το κόστος ασφάλισης επίσης, η απόσβεση και η βιωσιμότητα μιας επιχείρησης σαν αυτή αδύνατη, με παραχωρήσεις ενός και τριών ετών. Επίσης θίγεται και η ομορότητα που αν δεν είχαμε δεν θα προχωρούσαμε σε αυτή την επένδυση. Πως γίνεται να έχω δικό μου οικόπεδο όμορο στον αιγιαλό και ξαφνικά μετά από 24 χρόνια να θέλει να πάω σε δημοπρασία; Εάν ήταν έτσι από την αρχή δεν θα επενδύαμε σε αυτή τη δραστηριότητα. Θεωρώ μεγάλη παράλειψη να μείνει ο συγκεκριμένος κλάδος εκτός.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 13:39 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΚΜΙΣΘΩΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΝΑΨΥΧΗΣ

    Άρθρο 11 Διαδικασία παραχώρησης απλής χρήσης σε όμορη επιχείρηση ή σωματείο

    Στο παραπάνω άρθρο περιγράφονται οι όμορες επιχειρήσεις – σωματεία, στα οποία επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας χωρίς δημοπρασία.

    Ο σύνδεσμός μας με πρόσφατη επιστολή- υπόμνημα προς το υπουργείο σας είχε επιχειρηματολογήσει βάσιμα να συμπεριληφθούν και οι επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής στις όμορες προς τον αιγιαλό και παραλία επιχειρήσεις.
    Α. Λόγω της γεωγραφικής θέσης της χώρας μας οι 1500 επιχειρήσεις μας αποτελούν πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών, και από μόνες τους προδίδουν μια προστιθέμενη αξία στον θαλάσσιο τουρισμό, διότι προφέρουν στον παράκτιο τουρισμό της χώρας (δηλαδή τουρισμού που συνδυάζει παραμονή επισκεπτών σε παράκτιες περιοχές με συνδυασμό αθλητικών ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων που ξεκινούν από την ακτή και επεκτείνονται στην θάλασσα) που αποδεδειγμένα η ζήτηση του ολοένα και αυξάνεται. Παράκτιος τουρισμός χωρίς θαλάσσια μέσα αναψυχής δεν μπορεί να υπάρξει. Χάρη στον θαλάσσιο τουρισμό αναπτύσσονται παράλληλα και άλλοι συναφείς κλάδοι. Για παράδειγμα, ση ναυπήγηση σκαφών και την κατασκευή εξοπλισμού για θαλάσσια σπορ. Στη Στρατηγική της για τη Γαλάζια Ανάπτυξη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσδιόρισε τον παράκτιο και θαλάσσιο τουρισμό ως έναν από τους πέντε βασικούς θαλάσσιους τομείς με σημαντικό αναπτυξιακό δυναμικό.
    Αλλά, πίσω από αυτή την επιτυχία, τις αδιαμφισβήτητες δυνατότητες και την ομορφιά των παράκτιων περιοχών μας, κρύβονται διαρθρωτικά προβλήματα και προκλήσεις, που παρεμποδίζουν την ικανότητα του κλάδου να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και να δώσει την απαραίτητη ώθηση για ανάπτυξη . Ο θαλάσσιος τουρισμός έχει μεγάλες διαφορές από τους άλλους τουριστικούς κλάδους. Πάνω από το 90% των επιχειρήσεών του είναι μικρομεσαίες ή μικροεπιχειρήσεις. Έχουν να αντιμετωπίσουν την έντονη εποχικότητα, μια διαρκώς μεταβαλλόμενη ζήτηση, την έλλειψη επαρκών δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού, περιορισμένη εφαρμογή καινοτόμων λύσεων, καθώς και δυσκολίες πρόσβασης σε χρηματοδότηση. Η Ε.Ε. αναγνωρίζει τις δυνατότητες της θάλασσας και των παράκτιων περιοχών για την οικονομική ανάπτυξη. Αξίζει να επενδύσουμε, έτσι ώστε να γίνει ο κλάδος του θαλάσσιου τουρισμού πιο βιώσιμος και ανταγωνιστικός σε παγκόσμιο επίπεδο. Επομένως, αν μας ρωτήσει κανείς ποιες λέξεις σχετίζονται περισσότερο με τον παράκτιο τουρισμό στην Ευρώπη, δεν θα απαντούσαμε ήλιος και θάλασσα, αλλά μάλλον ανταγωνιστικότητα και απασχόληση.
    Β) Η έγκριση δραστηριότητας εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής, συμπεριλαμβάνεται στην ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ Ε του Ν. 4152/2013 (τ.α΄107), που έχει θεσπίσει εξαιρέσεις στην ελεύθερη πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων σε ειδικούς τομείς ή σε επαγγέλματα γενικότερου δημόσιου συμφέροντος. Ο επιτακτικός λόγος δημοσίου συμφέροντος, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του πιο πάνω νόμου είναι η δημόσια τάξη και ασφάλεια που σχετίζονται με την προστασία της ζωής και της ακεραιότητας των λουομένων και των επιβαινόντων σε θαλάσσια μέσα αναψυχής, δεδομένου ότι μόνο με τον προηγούμενο έλεγχο της Διοίκησης εξασφαλίζεται η συνδρομή των προβλεπομένων στο νόμο προϋποθέσεων επαγγελματικής ακεραιότητας και ικανότητας που πρέπει που πρέπει να διαθέτουν τα εμπλεκόμενα με τις ως άνω δραστηριότητες πρόσωπα.

    Η δραστηριότητα της εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής υπόκειται στο καθεστώς έγκρισης των άρθρων 138-147 του NOMOΥ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4442 ΦΕΚ 230/7.12.2016 «Νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας και άλλες διατάξεις. Όπως προστέθηκε με το Άρθρο 6 ΝΟΜΟΣ 4796/2021 με ισχύ την 17/4/2021».
    Τουτέστιν,, με τις διατάξεις αυτές αναγνωρίζεται η διακριτική ευχέρεια και εξουσία της Επιτροπής του άρθρου 35 του Γενικού Κανονισμού Λιμένα 20, η οποία αφού λάβει υπόψη της τις πραγματικές συνθήκες της περιοχής, ώστε να εξασφαλίζεται η ασφάλεια της ναυσιπλοοίας και η ασφάλεια των λουομένων, αποφασίζει για την έγκριση της άσκησης της επιχειρηματικής του δραστηριότητας από ορισμένη κατηγορία επαγγελματικών εγκαταστάσεων ( θέση επί του αιγιαλού ή παραλίας ή θαλάσσιο γεωγραφικό στίγμα)
    Συνεπώς, από τον συνδυασμό και την αδιάστικτη διατύπωση των παραπάνω διατάξεων, προκύπτει ότι ο προληπτικός έλεγχος του ενδιαφερομένου φυσικού ή νομικού προσώπου για την απόκτηση άδειας εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής και η έγκριση της άσκησης της επιχειρηματικής του δραστηριότητας από ορισμένη κατηγορία επαγγελματικών εγκαταστάσεων ( θέση επί του αιγιαλού ή παραλίας ή θαλάσσιο γεωγραφικό στίγμα) αποτελεί προϋπόθεση για την συμμετοχή του στην διαδικασία παραχώρησης του δικαιώματος απλής χρήσης τμήματος αιγιαλού και παραλίας Συνακόλουθα δε και οι παραχωρήσεις κοινόχρηστου τμήματος του αιγιαλού πρέπει να συμπίπτουν (ταυτίζονται) με τις θέσεις αυτές, αφού δεν επιτρέπεται η μετατόπισή τους σε άλλο σημείο από αυτό που η Επιτροπή έχει ήδη καθορίσει.
    Ενώ, λοιπόν οι θέσεις δραστηριοποίησης των εκμισθωτών θαλασσίων μέσων αναψυχής είναι επακριβώς καθορισμένες (οριοθετημένες με συντεταγμένες) από την επιτροπή του άρθρου 35 του Γ.Κ.Λ. 20., επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής που είναι τοπικά χωροθετημένες και λειτουργούν νόμιμα στο ίδιο χώρο επί σειρά ετών χάνουν το δικαίωμα απλής χρήσης κοινόχρηστου χώρου αιγιαλού και παραλίας, δεδομένου ότι ο τοπικά χωροθετημένος κοινόχρηστος αυτός χώρος αιγιαλού και παραλίας, στον οποίο δραστηριοποιούνται, έχει καταληφθεί από άλλες επιχειρήσεις με το προτιμησιακό δικαίωμα του όμορου. Η κατάσταση αυτή κάθε χρόνο βαθμιαία επιδεινώνεται, διότι ιδιαίτερα οι επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος (beachbar) ξεφυτρώνουν σε όλα τα σημεία της παραλίας, με αποτέλεσμα επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής να χάνουν το δικαίωμα παραχώρησης κοινόχρηστου χώρου αιγιαλού και παραλίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Νομοθέτης παραχωρεί κατά προτεραιότητα στις όμορες επιχειρήσεις το προτιμησιακό δικαίωμα απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, λαμβάνοντας υπόψη του ότι αποτελεί ζωτικό χώρο για την επίτευξη των θεμιτών σκοπών της επιχείρησης. Ωστόσο, το ίδιο ισχύει και για τις επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής. Παρουσιάζεται το νομικό αλλά και λογικό παράδοξο, η ανανέωση της άδειας που κατέχουμε να επιτρέπεται και ταυτόχρονα να εμποδίζεται ως εμποδίζουσα την άσκηση του δικαιώματος άλλου φορέα, που προβλέπει την διά δημοπρασίας παραχώρηση τμήματος επί του αιγιαλού. Κατά συνέπεια ο νομοθέτης ουσιαστικά αναιρεί ένα ήδη θεσπισμένο δικαίωμα. Ο περιορισμός αυτός είναι επαχθέστερος από το επιβαλλόμενο μέτρο και δυσανάλογος με το επιτεύξιμο αποτέλεσμα και φυσικά παραβιάζει τον πυρήνα του δικαιώματός μας, στην εργασία και την οικονομική ελευθερία και ανάπτυξη. Παράκτιος τουρισμός χωρίς θαλάσσια μέσα αναψυχής δεν μπορεί να υπάρξει.

    Με δεδομένη τη συμβολή του κλάδου μας στα στρατηγικά πλεονεκτήματα του τουριστικού προϊόντος της Ελλάδας, χρειαζόμαστε μια πολιτική που δεν θα αναιρεί τις θέσεις απασχόλησης που έχουν ήδη δημιουργηθεί στις επιχειρήσεις μας και τους συναφούς κλάδους, θα λαμβάνει υπόψη την επαγγελματική εμπειρία και κατάρτισή μας και θα παρέχει μια υποστήριξη στις επενδύσεις που έχουμε προβεί.Με την τεχνολογική πρόοδο, ορισμένα από σκάφη που διαθέτουμε, συνδυάζουν την τεχνολογία προηγμένων συστημάτων ελέγχου, μεγάλης ισχύος κινητήρων φιλικούς προς το περιβάλλον, και άνεσης για τον χειριστή, ασφάλεια για τον χρήστη, στοιχεία που τα καθιστούν ιδιαίτερα αποτελεσματικά και ασφαλή, αξίζουν μία περιουσία.
    Τα παραπάνω σημαίνουν ότι δεν πρέπει να επικρατεί η αβεβαιότητα και ο κίνδυνος στην επιχειρηματική προοπτική. Λέγοντας «αβεβαιότητα», ορίζουμε την κατάσταση στην όποια διαφορά ενδεχόμενα είναι πιθανόν να συμβούν, αλλά δεν υπάρχει τρόπος, ποιο ενδεχόμενο είναι πιθανότερο να συμβεί! Εξ άλλου οι επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής, εντάσσονται και στα επιδοτούμενα προγράμματα του Ε.Σ.Π.Α. Τα είδη της ενίσχυσης που προβλέπονται είναι επιχορήγηση, δηλαδή η δωρεάν παροχή χρηματοδοτικού ποσού, και θα ήταν αντιφατικό και ασυνεπείς, η Πολιτεία να θεσπίζει κίνητρα για επενδυτικά σχέδια και ακολούθως να αυτοαναιρείται
    Έπειτα από τα παραπάνω και προς αποκατάσταση της ισονομίας κρίνεται επιβεβλημένη η νομοθετική παρέμβαση, η οποία θα προβλέπει την χωρίς δημοπρασία παραχώρησης της απλής χρήσης του αιγιαλού και σε αυτούς που έχουν προϋφιστάμενες άδειες εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής από την οικεία Λιμενικής Αρχή. Πρέπει εδώ να τονιστεί, ότι η υπαγωγή των επιχειρήσεών μας, στις όμορες επιχειρήσεις είναι εκ των πραγμάτων προς όφελος του Δημοσίου, μιας και από ένα σταθερό και βιώσιμο επιχειρηματικό πλαίσιο θα εξασφαλίζεται η εξυπηρέτηση του μισθωτικού ανταλλάγματος προς το Δημόσιο, που θα υπολογίζεται με βάση την κρατούσα μισθωτική αξία της περιοχής.

    Σημειωτέον, εν τέλει, ότι ο ισχύον νόμος προβλέπει την απευθείας παραχώρηση απλής χρήσης (όμοροι), ορίζοντας ότι «Δικαιούμενοι την παραχώρηση απλής χρήσης χωρίς δημοπρασία, είτε αυτή διενεργείται μέσω του Δήμου είτε μέσω των Κτηματικών Υπηρεσιών, είναι: … Κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (camping), κέντρα αναψυχής … καθώς και επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής, εφόσον είναι όμοροι του αιγιαλού, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις των διατάξεων του άρθρου 13 του ν. 2971/2001…». Ωστόσο, προς μεγάλη μας έκπληξη αυτή η διάταξη καταργείται. Πρέπει να διατηρηθεί αυτή η διάταξη, δεδομένου ότι πολλές από τις επιχειρήσεις του κλάδου έχουν προβεί σε δαπάνες για να αποκτήσουν οικόπεδο όμορο του αιγιαλού, έχοντας εμπιστοσύνη ότι αυτή η διάταξη θα εξακολουθεί να ισχύει και ξαφνικά χάνουν αυτό το προνόμιο χωρίς την πρόβλεψη μεταβατικής διάταξης.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 08:03 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

    Το νομοσχέδιο στον σκοπό του αναφέρεται σε όλες τις παραλίες της χώρας.
    Τα περισσότερα άρθρα του όμως ταιριάζουν μόνο στις πολυσύχναστες παραλίες.

    Η αντίληψη για παράδειγμα ότι παντού τα παραχωρηθέντα τμήματα περιορίζουν τα ελεύθερα είναι λανθασμένη. Στις παραλίες με χαμηλή ζήτηση συμβαίνει το αντίθετο.
    Φαντασθείτε μια παραλία 500 μέτρα με 50 λουόμενους. Αντιστοιχεί ένας κάθε 10 μέτρα.
    Αν σε ένα τμήμα 50 μέτρων υπήρχαν 20 δωρεάν ομπρέλες οι 40 λουόμενοι θα μαζευόντουσαν εκεί αφήνοντας τα υπόλοιπα 450 μέτρα παραλίας σε 10 λουόμενους. (Ένας κάθε 45 μέτρα)
    Τις 20 δωρεάν ομπρέλες θα τις βάλει μια κοντινή επιχείρηση ενοικιαζομένων διαμερισμάτων. Αυτήν την στιγμή τρέχει επιδότηση για την ίδρυση τέτοιων επιχειρήσεων. Υπενθυμίζω ακόμη ότι η σκιά στην παραλία δεν είναι πολυτέλεια αλλά ανάγκη, ειδικά για μικρά παιδιά που απαγορεύεται να εκτίθενται πολύ στον ήλιο.
    Φαντασθείτε λοιπόν το νομοσχέδιο να απαγορεύει στις επιχειρήσεις να προσφέρουν στους πελάτες τους δωρεάν ομπρέλες σε μια ερημική παραλία γιατί δεν περιλαμβάνεται σε αυτές που επιτρέπεται να παραχωρηθούν.
    Φαντασθείτε η επιχείρηση να μην θεωρείται όμορη με την παραλία γιατί μεσολαβεί γκρεμός ύψους 10-20 μέτρων που είναι χαρακτηρισμένος δασική έκταση.
    Φαντασθείτε το ποσό που καθορίζει η παράγραφος 5 του άρθρου 10 να είναι τόσο υψηλό που να υπονομεύει την ανταγωνιστικότητά της και η επιχείρηση να προσφέρει τα μισά.

    Αν εφαρμοσθεί το νομοσχέδιο ως έχει, το δημόσιο δεν παίρνει ούτε αυτά τα μισά, ούτε τίποτα άλλα, γιατί κανείς άλλος δεν θα ενδιαφερθεί για μια ερημική παραλία.
    Η επιχείρηση και η σε προέκταση η χώρα δεν προσφέρει τις καλύτερες υπηρεσίες που θα μπορούσε ούτε η παραλία καθαρίζεται. (υποβάθμιση τουριστικού προϊόντος και περιβάλλοντος)
    Το νομοσχέδιο δηλαδή όπως είναι επιτυγχάνει τα αντίθετα και στους τρεις τομείς που επιδιώκει.

    Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ και να προτείνω είναι μετά το τέλος της διαδικασίας παραχωρήσεων που προβλέπεται, να υπάρχει νέος γύρος για επιχειρήσεις (γιατί όχι και για ιδιώτες και Airbnb) που θα τοποθετήσουν δωρεάν ομπρέλες, σε έκταση συνολικά μικρότερη από το μισό της παραλίας. Το τίμημα θα καθορίζεται από την ζήτηση και θα συμψηφίζεται με την δαπάνη του αρχικού καθαρισμού της παραλίας, αν μαζεύει βουνά από φύκια τον χειμώνα και δεν καθαρίζεται από τον δήμο.
    Μόνο με μια τέτοια προσθήκη το νομοσχέδιο επιτυγχάνει τους στόχους του σε όλες τις παραλίες τη χώρας. Δηλαδή αξιοποίησή τους κατά τρόπο επωφελή για την εθνική οικονομία, προστατευτικό για το περιβάλλον και σύμφωνο με το δημόσιο συμφέρον.

Σχόλια 1 2 3