Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα11) Προτείνεται η διαφοροποίηση των συντελεστών φορολόγησης των διανεμόμενων και των αδιανέμητων κερδών.

11) Προτείνεται η διαφοροποίηση των συντελεστών φορολόγησης των διανεμόμενων και των αδιανέμητων κερδών.

Προτείνεται η διαφοροποίηση των συντελεστών φορολόγησης των διανεμόμενων και των αδιανέμητων κερδών.

Ποιοι συντελεστές θα πρέπει να ισχύσουν; Ποιες αλλαγές στη μέθοδο υπολογισμού των φορολογητέων κερδών κρίνετε σκόπιμες;

Σχόλια 1 2 3
  • 2 Ιανουαρίου 2010, 21:00 | Κ. Χατζηαναστασίου, Αεροναυπηγός, διευθυντής ΒΟΣΑ ΑΕ

    Η μικρή κατασκευαστική εταιρεία μου (www.bosa.gr)μέσα από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες κατόρθωσε να εξαγάγει το 2009 περί τα 10 containers υλικών υψηλής τεχνολογίας στη Σιγκαπούρη.(Μια δύσκολη , απαιτητική αγορά μιας χώρας, που κατατάσσεται πρώτη διεθνώς σε παραγωγικότητα).
    Απ΄την εμπειρία μου αυτή έχω να παρατηρήσω τα εξής:
    Στα 1000 περίπου containers στο Τελωνείο Πειραιά τα 992 αφορούσαν σε εισαγωγές και μόνο 8 σε εξαγωγές!!!
    Στο αεροδρόμιο της Αθήνας και στα Τerminals Cargo των διαφόρων Εταιριών, για κάθε 15 πύλες εμπορευμάτων, οι 14 είναι εισαγωγής και μία μόνο εξαγωγής, που μονίμως παραμένει χωρίς πελατεία.
    Για να γίνει κάποιος εισαγωγέας στην Ελλάδα αρκεί μια απλή αίτηση.
    Για να γίνει εξαγωγέας απαιτείται σειρά από ηλίθια δικαιολογητικά, μεταξύ των οποίων και απόσπασμα ποινικού μητρώου!!
    Από τα παραπάνω προκύπτει, ότι τα ανακοινωθέντα μέτρα του φορολογικού
    νομοσχεδίου ανακυκλώνουν απλώς μια μεταπρατική οικονομία που οδηγεί μαθηματικά σε πτώχευση. Γιατί καλό είναι να φορολογήσουμε με ΦΠΑ 19% τους κάθε λογής μεταπράτες, αλλά κανείς δεν υπολογίζει που θα βρεθεί το αντίτιμο εισαγωγής του κάθε «container».Προφανώς από δανεισμό!!
    Συμπέρασμα, η παραγωγική δραστηριότητα, ή άλλως πραγματική οικονομία είναι τελείως διαφορετική απ΄την εμπορική/εισαγωγική δραστηριότητα.
    Για το πως υποστηρίζεται η πρώτη, δεν έχει κανείς παρα να επισκεφθεί τα sites των Τούρκων, Σκοπιανών κτλ όπου περιληπτικά προτείνουν σ΄αυτούς που θα εγκαταστήσουν παραγωγικές μονάδες
    α) φορολογική ασυλία για 10 χρόνια
    β) φορολογία μέχρι 10% στη συνέχεια
    γ) ίδρυση με απλή αίτηση κλπ.
    Και μια τελευταία ερώτηση:Σ΄ολόκληρο το Αιγαίο πόσες εξαγωγικές μονάδες υπάρχουν; Μια ή δύο;Στην απέναντι Μικρασιατική ακτή υπάρχουν εκατοντάδες.

  • 2 Ιανουαρίου 2010, 20:23 | Βλάχου Αναστασία-Άννα

    1) Tι γίνεται με την περίπτωση μικρών ΕΠΕ, Ο.Ε κλπ;
    Nέοι άνθρωποι ,που έχουν ξεκινήσει επιχειρήσεις και ζούν από αυτές οικογένειες (και άρα διανέμουν σχεδόν όλα τα κέρδη), παράγοντας προιόντα ή υπηρεσίες σε μιά χώρα που γενικά δεν παράγει και πολλά, μήπως απλώς παύουν να ανταμείβονται για το ρίσκο και την αναμφισβήτητα περισσότερη εργασία την οποία βάζουν , για να στηρίξουν το εγχείρημα τους (και τον τόπο τους τελικά…); Aποτελεί αυτό ενίσχυση της παραγωγικότητας και της επιχειρηματικότητας;
    Mε την ανεργία στα ύψη και τους νέους να κυνηγάνε απλώς μία έμμισθη θέση (κυρίως στο δημόσιο)μπορεί η περαιτέρω φορολόγηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης και παραγωγής έργου;

    2)Θα πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε τι σημαίνουν τα επίσημα στοιχεία που έχει ανακοινώσει το Υπουργείο Οικονομικών:
    «Το 94% των ατομικών εισοδημάτων, που δηλώνονται από φυσικά πρόσωπα, είναι κάτω από 30.000 ευρώ και περισσότεροι από 5.000.000 φορολογούμενοι δηλώνουν ετήσιο ατομικό εισόδημα κάτω από τις 12.000 – το αφορολόγητο, δηλαδή – κάτω από 1.000 ευρώ το μήνα και μόλις περίπου 3.000 φορολογούμενοι δηλώνουν πάνω από 200.000 ευρώ. Είναι προφανές ότι, στην κοινή λογική, το νούμερο αυτό είναι σε πλήρη αναντιστοιχία με τον πλούτο που βλέπουμε να διακινείται γύρω μας.»
    Aυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αποδεχτούμε ως κοινωνία, ότι αυτοί που φοροδιαφεύγουν βρίσκονται ανάμεσα σε αυτούς που δηλώνουν χαμηλά εισοδήματα…Εκεί βρίσκεται το πρόβλημα!
    Όσοι δηλώνουν χαμηλά εισοδήματα είναι αυτοί που θα πρέπει να υπόκεινται σε επαναλαμβανόμενους ελέγχους , διασταυρώσεις στοιχείων κλπ.
    Αν κάποια κυβέρνηση αποφασίσει να το κάνει αυτό, θα πρέπει να έχει την συμπαράσταση της κοινωνίας και να μην επιδοθούμε στις συνήθεις κατακραυγές περί κατατρεγμού των αδυνάτων….
    Μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε και να το πραγματοποιήσουμε;

  • 2 Ιανουαρίου 2010, 17:47 | ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ

    ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΦΕΥΡΕΙ ΤΗΝ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΜΥΣΘΩΣΗ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΚΑΙ ΓΛΙΤΩΝΟΥΝ ΦΟΡΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΞΟΔΟ ΑΥΤO, ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΑΛΗΛΟΙ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΛΑΒΕΣ ΑΠΟ 400 ΕΩΣ 800 ΕΥΡΩ ΤΟ ΜΗΝΑ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΖΗΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΠΙΔΩΜΑΤΑ.
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ

  • 2 Ιανουαρίου 2010, 13:29 | ΚΩΤΟΥΛΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

    Δεν νομίζω ότι το μέτρο αυτό είναι σωστό και να εξηγήσω γιατί. Ουσιαστικά το μέτρο προτρέπει τις επιχειρήσεις να μην διανέμουν τα κέρδη αλλά να τα αποθεματοποιούν με σκοπό περαιτέρω επενδύσεις. Η δυστοκία επενδύσεων όμως δεν είναι θέμα έλλειψης κεφαλαίου. Είναι περισσότερο θέμα έλλειψης ιδεών και επενδυτικών ευκαιριών. Αυτό δεν θα αλλάξει όσα αποθέματα και αν κρατήσουν οι επιχειρήσεις. Το μόνο που ίσως θα οδηγηθούν να κάνουν είναι επενδύσεις στο εξωτερικό (εξαγωρές,κτλ) που δεν βοηθούν νομίζω την ελλήνική οικονομία στο βαθμό που θέλουμε. Εμείς θέλουμε επενδύσεις στην Ελλάδα για δημιουργία θέσεων εργασίας και αύξηση του ΑΕΠ. Απο την άλλη τα διανεμόμενα κέρδη βοηθούν την ελληνική οικονομία πολλαπλώς α) είναι πηγή ρευστότητας για τα ασφαλιστικά ταμεία, β)πηγή ρευστότητας για τους έλληνες πολίτες που θα την οδηγήσουν σε κατανάλωση και σε κάποιο βαθμό σε επενδύσεις προκειμένου να ικανοποιηθεί η ζήτηση, γ)πηγή ρευστότητας για έλληνες επενδυτές και επιχειρηματίες που μπορούν να κάνουν επιπλέον επενδύσεις σε άλλες δραστηριότητες από αυτές της εταιρίας που διένημε μέρισμα, δ)κάνουν τις ελληνικές μετοχές ελκυστικές σε ξένουν επενδυτές,οδηγούν σε αύξηση των τιμών των μετοχών, αύξηση στα έσοδα απο το κράτος από συναλλαγές μετοχών, οι ελληνικές μετοχές μπορούν να βρουν πιο εύκολα κεφάλαια για ΑΜΚ, κτλ.
    Επιπλέον νομίζω ότι και θέμα ψυχολογικό γιατί δίνουμε την εντύπωση ότι προσπαθούμε να φορολογίσουμε με κάθε τρόπο τα κέρδη που αποτελούν την κινητήρια δύναμη της ελεύθερης οικονομίας.
    Για όλους τους παραπάνω λόγους νομίζω ότι η επιπλέον φορολογία των μερισμάτων δεν είναι στη σωστή κατεύθυνση και μόνο αρνητικά μπορούν να έχουν για την ελληνική οικονομία.
    Παράλληλα, θα ήθελα να κάνω και μια άλλη πρόταση. Προτείνω το κόστος μισθοδοσίας προσωπικού με συμβάσεις εργασίας να αφαιρείται από τα φορολογητεα έσοδα με συντελεστή μεγαλύτερο της μονάδας (π.χ. 1,5) έτσι ώστε να στηριχθούν οι επιχειρήσεις έντασης εργασίας που πλήττωνται από χώρες με μικρό εργατικό δυναμικό.

  • 2 Ιανουαρίου 2010, 10:57 | κυριακος

    ειναι απαραιτητη η διαφοροποιηση των συντελεστων φορολόγησης για τα διανεμομενα και μη διανεμομενα κερδη. Τα μη διανεμομενα κερδη για να εχουν χαμηλότερο συντελεστή φορολογησης θα πρεπει να συνδεονται με συγκεκριμενο χρονοδιαγραμμα επενδυσης, με αυξηση της απασχολησης, με επενδυση σε συγκεκριμένους τομεις πχ πρασινης αναπτυξης κτλ κτλ. Δεν αρκει να μην διανεμονται και να μενουν στα αποθεμματικα της επιχείρησης, οπως χρειαζονται προσοχή και επιφυλαξη καποιες μορφες επενδυσης οπως για παραδειγμα η εξαγορα επιχειρησεων. Για παραδειγμα δεν εχει κανενα νοημα να φτιαχνει ο επιχειρηματιας μια επιχειρηση και στην συνεχεια να ερχεται το νομικο προσωπο με τα μη διανεμομενα κερδη και να εξαγοραζει αυτη την επιχειρηση και κατ αυτον τον τροπο να μεταβιβαζονται τα κερδη σε αλλη επιχειρηση κτλ κτλ

  • 1 Ιανουαρίου 2010, 22:26 | ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΑΛΑΦΑΤΙΔΗΣ

    ΧΑΜΗΛΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ , ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ .
    ΕΠΙΔΟΤΗΣΗ ΤΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ .

  • 31 Δεκεμβρίου 2009, 12:56 | George Apostolopoulos

    Η ιδέα είναι σωστή. Να επιβαρύνεται η διανομή κερδών και να πριμοδοτείται η μη διανομή. Ενδεχομένως για τα μη διανεμόμενα κέρδη θα είχε νόημα η περαιτέρω πριμοδότηση αυτών που δεσμεύονται σε πάγιες επενδύσεις.

  • 30 Δεκεμβρίου 2009, 23:28 | Γ.Λ

    ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΗ Η ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΑΛΩΣΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΑΔΙΑΝΕΜΗΤΑ ΟΤΑΝ ΔΙΑΝΕΜΗΘΟΥΝ ΘΑ ΦΟΡΟΛΙΓΗΘΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΣΑΝ ΔΙΑΝΕΜΟΜΕΝΑ

  • 30 Δεκεμβρίου 2009, 15:06 | Βασίλης Μασσέλος

    Με το σημερινό επίπεδο φορολόγησης των μερισμάτων ήτοι 25% στην πηγή συν 10% εφ’όσον διανέμονται (δηλ. συνολικά 32,5%) προκύπτει συνολική επιβάρυνση για τον ιδιοκτήτη αντίστοιχη με αυτήν που θα είχε με την κλίμακα μισθωτών εάν δήλωνε 135.000 Ευρώ (!). ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ 95% ΟΣΩΝ ΕΙΣΠΡΑΤΟΥΝ ΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΘΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΝΤΑΝ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΑΝ Η ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΓΙΝΟΤΑΝ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ. Ομοίως οι αμοιβές Δ.Σ. φορολογούνται αυτελώς με 35% ποσοστό που αντιστοιχεί σε φορολογική επιβάρυνση ίση με αυτήν που προκύπτει σε επίπεδο εισοδήματος 150.000 Ευρώ.

    Δυστυχώς η πάγια και άκρως λαϊκίστικη δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας και η αντίστοιχη υιοθέτησή της «λογικής» αυτής στη διαμόρφωση του φορολογικού πλαισίου από τους εκάστοτε παροικούντες της Πλατείας Συντάγματος είναι εξόχως επικίνδυνη, ιδιαίτερα σε μια εποχή βαθύτατης κρίσης και ύφεσης όπου ο ιδιωτικός τομέας φέρει το βάρος της απασχόλησης και της χρηματοδότησης του κράτους. Θεωρώ ότι η σημερινή φορολόγηση εισοδήματος βρίσκεται ήδη σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα αποθαρρύντας τις όποιες άμεσς ξένες επενδύσεις οι οποίες αποτελούν τον μόνο ίσως βαθμό ελευθερίας στο σημερινό δημιοσιονομικό αδιέξοδο. Επί της ουσίας, εάν συνυπολογίσουμε το συνολικό κόστος (πρόστιμα, αναγκαστικές εισφορές σε επιμελητήρια, δημοσίευση ισολογισμών, διατυπώσεις νομαρχίας, δημοτικά τέλη, υποχρεωτικός έλεγχος από μέλη του Οικονομικού Επιμελητηρίου ή ορκωτούς, αδυναμία έκπτωσης από το εισόδημα πολλών πραγματικών δαπανών και επισφαλειών με το παραμύθι των «λογιστικών διαφορών») ΤΕΛΙΚΑ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ – και μάλιστα χωρίς να απολαμβάνουμε ούτε το 5% αυτών που απολαμβάνει ο Δανός, Άγγλος, Γάλλος ή Γερμανός φορολογούμενος.

  • 30 Δεκεμβρίου 2009, 15:59 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ

    Σήμερα τα κέρδη των AE φορολογούνται με 25 % στην Επιχείρηση και 10% στο μέρισμα . Γιά το μέρισμα ο φόρος είναι (100-25)*10%=7.5% επί των κερδών προ φόρων .Άρα ο συνολικός φόρος επί των κερδών προ φόρων είναι 25%+7.5%=32.5%.Αυτός ο φόρος εισπράττεται εξ’ολοκλήρου από το Δημόσιο και δεν συμψηφίζεται με τίποτα (Εξαίρεση αποτελεί μόνο το 7.5% επί του μερίσματος γιά μετόχους που εδράζονται σε χώρες με τις οποίες υπάρχει σύμβαση αποφυγής διπλής φορολογίας ).
    Με την πρόταση γιά φορολόγηση στην κλίμακα αν ισχύσει ο συμψηφισμός φόρου θα φορολογούνται κατά μέγιστο (100-25)*40% -25%(συμψηφισμός φόρου)+25% (φόρος Εταιρίας)= 30%! Αν λάβει κανείς υπ΄όψη ότι κάποιοι δικαιούχοι θα έχουν οριακό συντελεστή κάτω του 40% οι συνολικοί φόροι θα μειωθούν περισσότερο. Σημειώστε ότι με την φορολογία στην κλίμακα θα εκπίπτουν τα αφορολόγητα , οι προσωπικές απαλλαγές κτλ Επιπλέον οι ξένοι μέτοχοι που θα εδράζονται σε χώρες που υπάρχει σύμβαση αποφυγής διπλής φορολογίας θα προσφύγουν στην ΕΕ και θα απαιτήσουν και την επιστροφή του 25%!Συνολικά τα έσοδα από τη φορολογία των ΑΕ θα μειωθούν!
    Αν δεν ισχύσει ο συμψηφισμός φόρου η συνολική φορολογία των μετόχων των ΑΕ (που αναλαμβάνουν αυξημένους κινδύνους και είναι αυτοί που προκαλούν την ανάπτυξη της οικονομίας) θα είναι μεγαλύτερη από την φορολογία όλων των άλλων που δεν μπαίνουν στον κίνδυνο να διακινδυνεύσουν τα κεφάλαια τους (και επομένως δεν συμβάλουν στο μέτρο που συμβάλουν οι μέτοχοι των Επιχειρήσεων στην γενικότερη ουσιαστική ανάπτυξη του τόπου). Τι είδους δικαιοσύνη θα ήταν αυτή και τι είδους υποστήριξη της Επιχειρηματικότητας?.
    Ας μη μας διαφεύγει επίσης ότι οι Επιχειρήσεις είναι που δίνουν απασχόληση και πληρώνουν πέραν των «καθαρών» μισθών ,τους φόρους των μισθωτών και τις θηριώδεις ασφαλιστικές εισφορές (Ποιός μισθωτός διαπραγματεύεται τον ονομαστικό του μισθό και όχι τα «καθαρά» του?)και λειτουργούν ως φοροεισπράκτορες του Δημοσίου γιά το ΦΠΑ και μιά σειρά άλλους φόρους.

    Νομίζω ότι όλες οι μορφές Επιχειρήσεων (ΑΕ, ΕΠΕ , ΟΕ,ΕΕ κτλ) αλλά και οι ατομικές επιχειρήσεις και οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα πρέπει να φορολογούνται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και με τουε ίδιους συντελεστές (πχ 15% επί των λογιστικώς προσδιορισμένων κερδών τους )και τα διανεμόμενα κέρδη στους ιδιοκτήτες τους να μπαίνουν στην ενιαία κλίμακα και ο προκύπτον φόρος να συμψηφίζεται με τον φόρο που πληρώθηκε στην Επιχείρηση.(Ενδεχομένως και με ένα πρόσθετο ποσοστό απαλλαγής γιά την ανταμοιβή του κινδύνου που αναλαμβάνουν οι Επιχειρούντες)
    Αυτό θα απαιτούσε
    αφ’ενός σε συνδυασμό με την κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων κα Στοιχείων (ώστε να απλοποιηθεί και ο τρόπος τήρησης των βιβλίων και η πολυπλοκότητα του ΓΛΣ) την τήρηση διπλογραφικών βιβλίων από όλους τους επιχειρούντες .(Τα σύγχρονα λογιστικά πακέτα που κυκλοφορούν στις ΗΠΑ και την Ευρώπη χωρίς τους κανονισμούς που επιβάλει ο ΚΒΣ σ’αυτά που κυκλοφορούν στην Ελληνική αγορά επιτρέπουν την φθηνή τήρηση τέτοιων βιβλίων -πιό φθηνά και και απο την τήρηση βιβλίων εσόδων-εξόδων κάτω από το Ελληνικό καθεστώς)
    και αφ’ετέρου την καθιέρωση γιά όλους τους επιχειρούντες της υποχρέωσης ανοίγματος αμιγώς επαγγελματικών τραπεζικών λογαριασμών

    Πέραν των παραπάνω :

    1. Θα πρέπει να εξεταστεί από την αρχή όλη η μεθοδολογία υπολογισμού της υπεραξίας των Επιχειρήσεων όταν μεταβιβάζονται ώστε να καθοριστεί ένας εννιαίος τρόπος υπολογισμού της φορολογητέας υπεραξίας που να στηρίζεται σε πραγματικά οικονομικά δεδομένα και όχι σε αυθαίρετες κατασκευές. Θα μπορούσε να ισχύει ένα εννιαίο σύστημα γιά τα πάντα συμπεριλαμβανομένων και όσων διαπραγματεύονται σε Χρηματιστηριακές Αγορές (Δες και σχετικό σχόλιο στα «Γενικά σχόλια»)

    2. Εν γένει όλα τα εισοδήματα συμπεριλαμβανομένων και των τόκων να ενταχθούν στην εννιαία κλίμακα μέ ευνοϊκή μεταχείριση μόνων αυτών που προέρχονται από επιχειρηματική δραστηριότητα (Δες παραπάνω) και με κατάργηση όλων των μορφών φορολογίας της Ιδιοκτησίας.Να φορολογούνται μόνο τα εισοδήματα από το κεφάλαιο όχι ή απλή ύπαρξη του κεφαλαίου (πχ Φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου , ΦΜΑΠ κτλ.Φόροι στην ακίνητη περιουσία πέραν των φόρων επί των προσόδων της (ενοίκια κτλ)να μπαίνουν μόνο όταν υπάρχει υπεραξία από την μεταβίβασή της ή γιά ανταποδοτικές υπηρεσίες όπως Δημοτικά τέλη , Δημόσια έργα που την αναβαθμίζουν κτλ , ανεξάρτητα αν κατέχεται από Ιδιώτες ή Επιχειρήσεις.(Αυτό δεν αντίκειται στην τιμωρητική φορολόγηση χρήσης offshore εταιριών για την κατοχή ακινήτων . Εναλλακτικά για την αντιμετώπιση του φαινομένου θα μπορούσε να θεσπιστεί και στην Ελλάδα η υποχρέωση σύστασης Ελληνικής Εταιρίας για την κατοχή ακινήτων και ο υπολογισμός τεκμαρτων ενοικίων για τις περιπτώσεις «δωρεάν» παραχώρησης του ακινήτου τα οποία να φορολογούνται τόσο ως εισόδημα στην Εταιρία όσο και ως εισόδημα του λήπτη της «δωρεάς» )
    Αυτό θα ενισχύσει την συσσώρευση (αλλά και την προσέλκυση )Ιδιωτικών κεφαλαίων που είναι και η μόνη μακροχρόνια ασφαλής ατμομηχανή της υγιούς και αυτοτροφοδοτούμενης Οικονομικής ανάπτυξης.(Οι «κοινωνικά δίκαιες» «αναδιανομές» εισοδήματος με ξένα κόλλυβα καταλήγουν στην εξαφάνιση των κολλύβων.Η Ιδιωτική ιδιοκτησία και πολύ περισσότερο η κερδοφόρος επιχειρηματικότητα δεν είναι κλοπή γιά να καταδιώκεται)

  • 30 Δεκεμβρίου 2009, 11:15 | anna lazopoulou

    αγαπητοι,
    θα ηθελα κατ αρχασ να διευκρινησω οτι δεν ειμαι λογιστησ οποτε δυσκολευομαι να σχολιασω στην βαση το θεμα
    παρ ολα αυτα για 28 χρονια ασχολουμαι με το εμποριο ,πιστευω οτι δεν γινεται να θελουμε καθε χρονο αλλαγη φορολογικου συστηματοσ και καθε φορα να ζηταμε απο τισ μεσαιεσ κατηγοριεσ εταιρειων να πληρωσουν την νυφη
    εγω στην δουλεια μου ζηταω να αυξησω την δραστηριοτητα μου ωστε και εγω να κερδισω περισσοτερα αλλα και οι υπαλληλοι μου και το κρατοσ και ολοι
    αν καθε χρονο μου ζητατε παρα πανω λεφτα το σιγουρο ειναι οτι δεν θα μπορεσω να επεκταθω αρα και να πληρωσω τουσ υπαλληλουσ μου αλλα ουτε και το κρατοσ

    εμεισ οι συνεπεισ φορολογουμενοι πληρωνουμε στο κρατοσ 60 με 70 %
    (αν συμπεριλαβουμε ολουσ τουσ φορουσ και τα ασφαλιστικα ταμεια)
    αν εγω μειωσω την δραστηριοτητα μου κατα 50% εγω θα εχω τα ιδια εισοδηματα ,αλλα δεν θα εχω υπαλληλουσ αλλα ουτε και θα υπαρχουν φοροι για πληρωμη .
    μηπωσ δεν θε επρεπε να ειναι ειναι αυτο το ζητουμενο?
    να προσπαθησουμε ολοι μαζι να βρουμε ορεξη για δουλεια να στηριζουμε τα ονειρα ανθρωπων αλλα να ελεγχουμε και ολουσ αυτουσ που τα καταστρεφουν

    με εκτιμηση

  • 30 Δεκεμβρίου 2009, 10:30 | man

    Η λογική των αδιανέμητων κερδών με χαμηλότερη φορολογία θα θεωρηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως έμμεση κρατική ενίσχυση ιδιωτικών επιχειρήσεων και θα απαιτηθεί η επιστροφή των ενισχύσεων (φόρων στο κράτος) με τόκο.
    Δεν νομίζω ότι υπάρχει καμία λογική βάση εντός της Ευρωζώνης αυτή η πρόταση.

  • 30 Δεκεμβρίου 2009, 00:41 | ΓΕΔ

    1.Ως γνωστόν, οι επενδύσεις είναι αναγκαίες για την οικονομική ανάπτυξη μιάς χώρας γι αυτό και τα κράτη θεσπίζουν διάφορα κίνητρα για να τονώσουν την επενδυτική δραστηριότητα.
    Φυσικά, οι επενδύοντες αναμένουν μελλοντικό εισόδημα. Το μέλλον όμως είναι αβέβαιο και κατά συνέπεια οι επενδύσεις συνεπάγονται κίνδυνο (risk) για τον επενδυτή που μπορεί να φθάσει μέχρι και την ολοκληρωτική του οικονομική καταστροφή, πράγμα που συνιστά σημαντικό αποτρεπτικό παράγοντα για τις επενδύσεις.
    Για την αποφυγή της πλήρους οικονομικής καταστροφής των επενδυτών εφευρέθη το «πλάσμα δικαίου», ένα Νομικό Πρόσωπο, η Α.Ε., στόχος της οποίας είναι να περιορίσει τον κίνδυνο του επενδυτή μόνο μέχρι το εισφερόμενο μετοχικό κεφάλαιο.
    2.Πως πρέπει να φορολογείται η Α.Ε για το καθαρό της εισόδημα (κέρδος);
    Υπάρχουν δύο ακραίες θεωρίες και πολλές ενδιάμεσες!
    2.1. Δημιουργηθέντος του Νομικού Προσώπου, (εφεξής Ν.Π.), η πρώτη θεωρία προτείνει το Ν.Π. να φορολογείται με το Φόρο Εισοδήματος Νομικών Προσώπων (εφεξής ΦΕΝΠ) και τα διανεμόμενα μερίσματα να προστίθενται στα λοιπά εισοδήματα των φυσικών προσώπων μετόχων του Ν.Π. και να φορολογούνται με βάση την κλίμακα του Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων (εφεξής ΦΕΦΠ). Η Θεώρηση αυτή είναι στη λογική της πλήρους νομικής αυτοτέλειας του Ν.Π. από τα φυσικά πρόσωπα μετόχους του, καθότι είναι αυθύπαρκτο, ανεξάρτητο της ζωής των μετόχων του κλπ.
    2.2. Η άλλη ακραία θεωρία στηρίζεται στη λογική ότι το Ν.Π. (η Α.Ε) είναι ένα νομικό κατασκεύασμα το οποίο ανήκει σε τελική ανάλυση στα φυσικά πρόσωπα μετόχους του. Έτσι, κατά την άποψη αυτή, το καθαρό εισόδημα του Ν.Π. θα πρέπει να κατανεμηθεί (έστω και χωρίς διανομή) στα φυσικά πρόσωπα μετόχους του, κατά την αναλογία συμμετοχής εκάστου, να προστεθεί στα λοιπά τους εισοδήματα και να φορολογηθεί με την κλίμακα του ΦΕΦΠ.
    3. Και οι δύο ακραίες θεωρήσεις πάσχουν και γι αυτό σε καμμία χώρα του κόσμου δεν εφαρμόζονται. Αρκεί εδώ να αναφέρω από ένα κύριο μειονέκτημα εκάστης:
    3.1. Το κύριο μειονέκτημα της πρώτης είναι ότι το ποσοστό του καθαρού εισοδήματος του Ν.Π. που διανέμεται φορολογείται δύο φορές: μία φορά στα χέρια του Ν.Π. με το ΦΕΝΠ και άλλη μία στα χέρια των μετόχων του Ν.Π. με το ΦΕΦΠ. Είναι το γνωστό πρόβλημα της διπλής φορολογίας (double taxation). Αξίζει να σημειωθεί ότι η εφαρμογή της μεθόδου αυτής θα οδηγούσε πάραυτα σε (δια)λυση του Ν.Π. όσον αφορά οικογενειακές Α.Ε.
    3.2. Το κύριο μειονέκτημα της δεύτερης θεώρησης είναι ότι στα σύγχρονα μεγάλα Ν.Π. υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ ιδιοκτησίας (μετόχων) και ελέγχου (διοίκησης) του Ν.Π. Έτσι η πλειοψηφία των (μικρο-)μετόχων του Ν.Π. μόνο τυπικά (στη Γενική Συνέλευση) αποφασίζει για τη διανομή μερίσματος και μπορεί να κληθεί να πληρώσει φόρο για εισόδημα που δεν εισέπραξε, πέραν της προφανούς πρακτικής δυσκολίας κατανομής του εισδήματος του Ν.Π. στους χιλιάδες μετόχους των μεγάλων Ν.Π.
    4. Στην πράξη σήμερα σε όλον τον κόσμο καταβάλλεται κάποια προσπάθεια ενοποιήσεως των δύο φόρων, δηλ του ΦΕΝΠ και του ΦΕΦΠ. Η προσπάθεια αυτή καταλήγει σε διαφόρους τρόπους φορολογίας που σε γενικές γραμμές θα μπορούσαν να κατηγοριοποιηθούν σε σχέση με το αποτέλεσμα και τη μέθοδό τους στις εξής δύο κατηγορίες κάθε μία με δύο βασικές μεθοδολογίες:
    4.1. Στη μερική ενοποίηση είτε στην πλευρά του Ν.Π. είτε στην πλευρά των φυσικών προσώπων-μετόχων του.
    Δηλ. Η πρώτη συνίσταται στην ελαφρύτερη φορολογία των διανεμομένων κερδών στα Ν.Π. με το ΦΕΝΠ και στη συνέχεια τα μερίσματα προστίθενται στα λοιπά εισοδήματα των μετόχων και φορολογούνται με το ΦΕΦΠ.
    Η δεύτερη μέθοδος συνίσταται στη φορολογία του συνόλου του καθαρού εισοδήματος στο Ν.Π. με το ΦΕΝΠ και στη συνέχεια τα μερίσματα (ή μέρος αυτών) προστίθενται στα λοιπά εισοδήματα των μετόχων και φορολογούνται με το ΦΕΦΠ παρεχομένης κάποιας εκπτώσεως από το φόρο που προκύπτει για μέρος του φόρου που έχει πληρωθεί από το Ν.Π. και τους αναλογεί.
    Προφανώς και οι δύο μέθοδοι μετριάζουν αλλά δεν εξαλείφουν το πρόβλημα της διπλής φορολογίας του ιδίου εισοδήματος.
    4.2 Η πλήρης ενοποίηση των δύο φόρων (ΦΕΝΠ και ΦΕΦΠ), δηλ η πλήρης εξάλειψη του προβλήματός της διπλής φορολογίας, μπορεί να επιτευχθεί με δύο βασικές μεθόδους: Πρώτον στην πλευρά του Ν.Π με την επιβολή του ΦΕΝΠ μόνο στα αδιανέμητα κέρδη του και στη συνέχεια οι μέτοχοι θα προσθέτουν τα μερίσματά τους (διανεμόμενα κέρδη) στα λοιπά τους εισοδήμτα και θα φορολογηθούν με το ΦΕΦΠ. Η δεύτερη μέθοδος συνίσταται στη φορολογία του κέρδους του Ν.Π. με το ΦΕΝΠ και στη συνέχεια οι μέτοχοι προσθέτουν τα μερίσματα που εισπράττουν προσαυξημένα (grossed-up) κατά το ΦΕΝΠ που τους αναλογεί στα λοιπά τους εισοδήματα και φορολογούνται με βάση την κλίμακα του ΦΕΦΠ και από το φόρο που προκύπτει αφαιρείται ο ΦΕΝΠ που τους αναλογεί.
    5. Ως είχαν τα σχετικά φορολογικά συστήματα των διαφόρων χωρών μέχρι πρότινος, ο ΦΕΝΠ μεροληπτεί υπέρ της αυξήσεως των δανειακών κεφαλαίων των Ν.Π. εις βάρος των ιδίων, με όλους τους συνεπαγόμενους κινδύνους για το Ν.Π. σε δύσκολες περιόδους. Ο λόγος είναι ότι για τον προσδιορισμό των φορολογητέων κερδών των Ν.Π . αφαιρείται το κόστος των ξένων (δανειακών) κεφαλαίων (δηλ οι τόκοι), ενώ δεν αφαιρείται μία «κανονική» αμοιβή για τα ίδια κεφάλαια. Και ήδη διεξάγεται μία διεθνής συζήτηση επί του θέματος ( βλ. π.χ., σε εκλαϊκευμένη μορφή, ΟΕCD Οbserver, Reforming Corporate Income Tax, July 2008).
    Η σχετική συζήτηση οδηγεί σε δύο ακραίες λύσεις: Η πρώτη συνίσταται στη μη αφαίρεση των τόκων των δανείων από τη φορολογική βάση του ΦΕΝΠ και η δεύτερη στην αφαίρεση μιάς «κανονικής» απόδοσης (μερίσματος) από τη φορολογική βάση του ΦΕΝΠ για τον προσδιορισμό των φορολογητέων κερδών. Υπάρχουν μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα και στις δύο ακραίες λύσεις και οι χώρες κινούνται προς την διευθέτηση και αυτού του προβλήματος.
    6. Κατά τη γνώμη όλων σχεδόν των οικονομολόγων ορθότερη μέθοδος για διαφόρους λόγους που δεν είναι δυνατόν να αναλυθούν εδώ, αλλά οι βασικοί είναι προφανείς, είναι η πλήρης ενοποίηση των δύο φόρων (ΦΕΝΠ και ΦΕΦΠ) και κατά τη γνώμη μου για την Ελλάδα η δεύτερη μέθοδος εφαρμογής της ( βλ. 4.2, πιο πάνω). Παρά ταύτα στην παρούσα συγκυρία δεν την προτείνω, διότι είναι πιθανότερο το κράτος να απωλέσει έσοδα εφαρμόζοντάς την, παρά το γεγονός ότι θα ήταν δικαιότερη και προς όφελος των μικρομετόχων.
    Ο λόγος της πιθανής απώλειας εσόδων είναι ο εξής: Σήμερα τα μερίσματα φορολογούνται με συντελεστή 35% (25% + 10%) στην πηγή (στο Ν.Π). Υποθέτω ότι ουδείς προτείνει τη διπλή φιορολογία των μερισμάτων. Κατά συνέπεια, η υιοθέτηση της πλήρους ενοποιήσεως των φόρων θα οδηγούσε σε max φορολογία των μερισμάτων με 40% (με το σημερινό ΦΕΦΠ) για τους ανήκοντες στις υψηλές εισοδηματικές τάξεις και με μικρότερο συντελεστή για τις χαμηλότερες εισοδηματικές τάξεις του νυν ισχύοντος 35% που αυτές σήμερα πληρώνουν. Και η απώλεια εσόδων θα ενισχυθεί από το γεγονός ότι όσον αφορά κυρίως τα εισηγμένα στο ΧΑ Ν.Π. ξένοι μέτοχοι κατέχουν περίπου το 50% της κεφαλαιοποιήσεως του ΧΑ και λόγω του γεγονότος ότι οι ξένοι επικεντρώνονται στις μεγάλες εταιρείες με τα υψηλά κέρδη και μερίσματα και επομένως εισπράττουν πάνω από το 50% των μερισμάτων που διανέμουν οι εισηγμένες, έπεται ότι το κράτος σίγουρα θα απωλέσει έσοδα από τη φορολογία των μερισμάτων αφού οι ξένοι μέτοχοι δεν μπορούν να φορολογηθούν με ΦΕΦΠ στην Ελλάδα.
    Η οποιαδήποτε αλλαγή της φορολογίας των μερισμάτων θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη μεταξύ άλλων και τους δύο πιο κάτω σημαντικούς παράγοντες: Πρώτον η αύξηση της φορολογίας των μερισμάτων στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία θα οδηγήσει έλληνες μετόχους στην απόκτηση μετοχών είτε στο εξωτερικό είτε στην κατοχή ελληνικών μετοχών μέσω ξένων τραπεζών ή εταιρειών ή εταιρειών συλλογικών επενδύσεων κλπ. Δεύτερον η Ελλάδα είναι διεθνώς ουραγός στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων για πολλούς λόγους (γραφειοκρατία, διαφθορά κλπ) και δεν χρειάζεται να προστεθεί και άλλος όταν χώρες της Ε.Ε φορολογούν τα Ν.Π. μόνο με το ΦΕΝΠ και με συντελεστές που φθάνουν και το 10% ! Ούτε χρειάζεται να δοθεί ένα επί πλέον κίνητρο να ερημώσει η (κυρίως Βόρεια) Ελλάδα υπέρ της … Βουλγαρίας!
    ‘Ενα παλιό απόφθεγμα λέει ότι ένας υπάρχων κακός φόρος, είναι καλός φόρος!(An old bad tax is a good tax!). Για όλους τους πιο πάνω λόγους στην παρούσα συγκυρία ας παραμείνει ως έχει η φορολογία μερισμάτων!
    Good Luck!

  • 30 Δεκεμβρίου 2009, 00:46 | Σαραντόπουλος Φώτης

    Λογικό είναι.

    Όμως, δεν είναι σηματική αλλαγή.
    Σημαντική αλλαγή θα ήταν η ριζοσπαστική μείωση των φορολογικών συντελεστών, σε 5-10% maximum.
    Με ένα τέτοιο μέτρο:
    1. Θα μπορούσενα χτυπηθεί πραγματικά η φοροδιαφυγή, με ταυτόχρονη διαμόρφωση φορολογικής συνειδησης.
    2. Θα αυξάνονταν κατακόρυφα οι ξένες επενδύσεις.
    3. Θα αυξάνονταν τα φορολογικά έσοδα, διότι αφενός θα εξαλοιφόταν η φοροδιαφυγή, ενώ αφετέρου θα πολαπλασιάζονταν οι φόροι από εταιρείες εξωτερικού που θα επένδυαν εδώ για να φορολογηθούν ευνοϊκότερα.

    Παραπέρα, πρέπει να απλοποιηθεί το όλο σύστημα, έτσι ώστε να διαθυκολυνθεί και το ελεγκτικό έργο των ΔΟΥ, αλλά και να μειωθεί το προσωπικό και το κόστος τους.
    Στο πλαίσιο αυτό, μπορούν να γίνουν τα εξής:
    Να φορολογούνται με βάση τεκμαρτο εισόδημα, πολλές κατηγορίες μικροεισοδηματιών (π.χ. μικρομεσαίοι αγρότες, περιπτεράδες, ψιλικατζήδες, μικροπωλήτές, μικρομάγαζα,κλπ). Όλοι αυτοί να αλαλλάσσονται από την τήρηση βιβλίων και ως προς τον ΦΠΑ να θεωρούνται καταναλωτές (να μην αποδίδουν αυτοί ΦΠΑ αλλά οι προμηθευτές τους).

    Το τεκμαρτό εισόδημα (και η απαλλαγή από τήρηση βιβλίων) μπορεί να επεκταθεί και σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις, ακομη και σε μεγάλες επιχειρήσεις.

    Η υπαγωγή σε καθεστώς τεκμαρτού φόρου (και απαλλαγής από υποχρέωση τήρησης βιβλίων) να είναι εθελοντική.
    Φανταστείτε τον διάλογο κράτους – φορολογουμένου :
    «Θέλεις να μην κρατάς βιβλία; Θα πληρώνεις τόσο φόρο και τόσο ΦΠΑ κάθε μήνα. Γιατί εμείς (το ελληνικό κράτος) θεωρούμε ότι βγάζεις «τόσα» κάθε μήνα. Αν βγαζεις παραπάνω, μπράβο σου! Λες ότι βγάζεις λιγότερα; Κλείστο! Δεν θέλεις να το κλείσεις; Κράτα βιβλία. Αλλά να ξέρεις: Αν σε πιάσουμε να κλέβεις, θα πας φυλακή, γιατί η φοροδιαφυγή από το 2010 έχει γίνει ιδιώνυμο αδίκημα, ισοδύναμο με έγκλημα κατά του Ελληνικού λαού!»

    Και αν το 80-90% των φυσικών και νομικών προσώπων υπάγεται στο τεκμαρτό σύστημα, θα αρκεί ένα μέρος μόνο των χιλιάδων υπαλλήλων που απασχολούνται σήμερα για να ελέγχει αποτελεσματικά (όχι όπως σήμερα) τους υπόλοιπους που θα προτιμήσουν να κρατάνε βιβλία.

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 23:30 | ΝΤΙΑΝΑ

    Πολλοι οταν ακουν για επιχειρησεις ισως σκεφτονται μεγαλες εταιρειες, πολυεθνικες, αλυσιδες supermarkets κλπ. Διπλα σε αυτες ομως υπαρχουν και χιλιαδες μικρες επιχειρησεις που λειτουργουν με την μορφη ΑΕ, ΕΠΕ, Ο.Ε κλπ. Θα σας δωσω το παραδειγμα μιας μικρης ΕΠΕ, με δυο εταιρους-συνεταιρους, και καθαρα ετησια κερδη 100.000 Ευρω. Δεν νομιζω οτι ειναι πολλα χρηματα για δυο ανθρωπους που δοκιμαζουν τις δυναμεις τους στο επιχειρειν και προσφερουν δουλεια σε ανθρωπους, να μοιραζονται κερδη μετα απο φορους υψους 75.000 Ευρω (37.000 Ευρω περιπου ο καθενας). Εαν τους φορολογησετε και τα διανεμομενα κερδη, οι απολαβες τους θα ειναι ισες με τις αμοιβες ενος δημοσιου υπαλληλου. Για ποιο λογο λοιπον ενας νεος ανθρωπος να εκτεθει στο ‘επιχειρειν’? Αποθαρυνοντας τους ανθρωπους απο το να δημιουργησουν επιχειρησεις στην ουσια στερειτε πορους απο τα δημοσια οικονομικα αφου θα παραγεται λιγοτερος πλουτος. Κατα την αποψη μου δεν υπαρχει καλυτερος τροπος βελτιωσης των δημοσιων οικονομικων απο την παραγωγη πλουτου. Και ενας ασφαλης τροπος δημιουργιας πλουτου ειναι να ενθαρυνουμε τους ανθρωπους να επιχειρουν.
    Για αυτο, τουλαχιστον μεχρι ενα επιπεδο κερδων, μην αυξανετε την φορολογια των επιχειρησεων. Αυτο θα οδηγησει κατ’αρχην σε αυξηση των τιμων και υπηρεσιων (ειναι λογικο ο επιχειρηματιας να προσπαθησει να μετακυλισει τα χρηματα που θα χασει απο την αυξημενη φορολογια στους πελατες του), με συνεπεια να γινουν λιγοτερο ανταγωνιστικοι και, τελικα να κλεισουν.

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 22:47 | Αθανάσιος Καϊκης

    Οι διαφορετικοί συντελεστές (10% ή 20% και 40%) σίγουρα είναι προς την σωστή κατεύθυνση και θα βοηθήσει στη ανάπτυξη και την υγεία της επιχείρησης , προϋποθέτει όμως σωστούς ελέγχους . Αυτό είναι η μια πλευρά, το μέρος του Υπουργείου, για την επιχείρηση αυτό που προέχει είναι να επιχειρεί σε περιβάλλον που θα την προστατεύει από ακάλυπτες επιταγές, από νόμους παράτασης παραγραφών ανέλεγκτων χρήσεων οι οποίες θα έπρεπε να μην υπάρχουν και να γίνονται δεκτές όλες οι δηλώσεις ως ειλικρινείς εκτός αν με τις διασταυρώσεις του Υπουργείου προκύπτουν στοιχεία εις βάρος τους, από πρόστιμα ΚΒΣ, ΚΦΣ, ΙΚΑ….. Προτείνω επομένως διαφορετικούς συντελεστές φορολόγησης αλλά κ δημιουργία ενός περιβάλλοντος ασφάλειας για τις επιχειρήσεις, γιατί έτσι το πρόβλημα των επιχειρήσεων δεν θα είναι ο φόρος αλλά η έρευνα κ η ανάπτυξη τους . Να σταματήσει επιτέλους η λογική του τι θα πάρουμε μόνο, αλλά να πάμε στην λογική του πως θα επενδύσουμε και σαν κράτος στις επιχειρήσεις, για να έχουμε να πάρουμε.

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 21:28 | Μ. ΤΑΣΟΣ

    Οι προηγούμενες κυβερνήσεις μείωσαν τους φορολογικούς συντελεστες με την ελπίδα ότι οι εταιρίες θα δηλώνουντα πραγματικά τους κέρδη αλλά έπεσαν έξω. Έτσι φτάσαμε στο σημείο οι εργαζόμενοι της επιχείρησης να δηλώνουν μεγαλύτερο εισόδημα και να φορολογούνται με υψηλώτερους συντελεστές. Διότι κύριοι οι μισθωτοι σήμερα φορολογούνται έως και με 35% χωρίς να έχουν δυνατότητα να αφαιρούν όλα τους τα έξοδα απο το εισόδημά τους ενώ οι επιχειρήσεις αφαιρούντο το σύνολο των εξόδων τους και το εναπομένων κέρδος φορολογείται με χαμηλούς συντελεστές. Αυτά για κάποια επιχείρηση που δηλώνει το σύνολο των πωλήσεών τηςενώ υπάρχουν και πλήθος επιχειρήσεων που για χρόνια δεν δηλώνουν κέρδη. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να επανέλθουν τα αντικειμενικά κριτήρια φορολόγησης και για αυτούς που υφίστανται μεγάλες διαφορές να ελεγθούν συστηματικά.

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 19:47 | ΚΩΣΤΟΓΛΟΥ ΜΙΧΑΛΗΣ

    Όταν το 90 και πλέον τοις εκατό των επιχειρήσεων είναι μικρές ή πολύ μικρές, όταν υφίσταται ένα τόσο πολυδάπανο και πολυάριθμο σύστημα φορολογικού ελέγχου και υπάρχει διαπιστωμένα πρόβλημα φοροδιαφυγής στη Χώρα μας, απορούμε ακόμη για το τί φταίει?
    Η λύση που θα πρέπει επιτέλους να δοθεί από το Υπουργείο θα ήταν φρόνημο να είναι αρκετά απλή και να στηρίζεται στο τρίπτυχο: σοβαρό έλεγχο στην διακίνηση αγαθών, λειτουργία ηλεκτρονικών διασταυρώσεων και εξαγωγή φορολογητέων κερδών για τις μικρές επιχειρήσεις (Β κατ.βιβλία) παρόμοιο με αυτό που σήμερα ισχύει για τα Α κατηγορίας βιβλία (περισσότερο εμπλουτισμένο).
    Όσες επιχειρήσεις δεν θέλουν να επιλέξουν το σύστημα αυτό, υποχρεωτικά να οδηγούνται στην τήρηση λογιστικών βιβλίων Γ κατηγορίας, με επίσης υποχρεωτικό τον τακτικό έλεγχο ανα διετία.
    Παράλληλα, επειδή κυρίαρχο στόχο και ζητούμενο για την ευημερία της Χώρας αποτελεί η ανάπτυξη και ο ρυθμός αύξησής της, αυτή μπορεί να επιτευχθεί μόνο δια των πραγματικών επενδύσεων (κυρίως ξένων), πράγμα που απαιτεί μηδενισμό της γραφειοκρατίας και προς Θεού ΟΧΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗΣ, αλλά σύνδεσή τους με την απασχόληση και την επένδυση σε νέα πάγια. Τουλάχιστον μέχρι να βρούμε εμείς οι Έλληνες την δική μας coca cola…
    Τα περί αντικειμενικού προσδιορισμού των φορολογητέων κερδών των επιχειρήσεων, εκτός από γελείο να το σκέφτεται κανείς το 2010, είναι και αντισυμβατικό με τις οδηγίες και αποφάσεις της ΕΕ.

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 16:28 | Νικος Αλλαμανης

    Από την ανάγνωση των σχολίων σε αυτήν την ενότητα φαίνεται να υπάρχει μεγάλη σύγχυση στο θέμα της φορολόγησης των κερδών των εταιριών, κυρίως όσον αφορά την φορολόγηση στην πηγή (στο νομικό πρόσωπο) και την φορολόγηση των μερισμάτων ως ατομικού εισοδήματος. Θα πρέπει επομένως το Υπουργείο να ξεκαθαρίσει ότι η πρότασή του για αλλαγή του τρόπου φορολόγησης των εταιριών είναι αποτέλεσμα της απόφασης για την κατάργηση όλων των αυτοτελώς φορολογουμένων εισοδημάτων – πλην τόκων και εφάπαξ αποζημιώσεων.
    Επομένως είναι αυτονόητο ότι τα διανεμόμενα κέρδη (μερίσματα) των Α.Ε. και των Ε.Π.Ε. δεν θα φορολογούνται καθόλου στην πηγή και δεν θα υφίσταται θέμα διπλής φορολόγησης.
    Απομένει το θέμα της φορολόγησης των μη διανεμομένων κερδών, για τα οποία θα ήταν δόκιμη η μείωση του ποσοστού του φόρου (π.χ. στο 15%, σταδιακά). Αυτό θα αποτελέσει ένα ισχυρό κίνητρο για την μεγιστοποίηση των μη διανεμομένων κερδών, πράγμα που θα βελτιώσει άμεσα την κεφαλαιακή διάρθρωση των επιχειρήσεων και θα τείνει να ενισχύσει τις ιδιωτικές επενδύσεις, οι οποίες αυξάνουν την απασχόληση και την προστιθέμενη αξία της οικονομίας μας. Δεν είναι δυνατή όμως η σύνδεση της χαμηλότερης φορολόγησης με την πραγματοποίηση επενδύσεων εντός ορισμένου χρόνου, διότι αυτό έχει ήδη κριθεί παράνομη εθνική ενίσχυση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (υπόθεση αφορολόγητων αποθεματικών).
    Για τις προσωπικές εταιρείες (Ο.Ε, Ε.Ε.) υπάρχει επίσης σύγχυση. Λογικά θα πρέπει να καταργηθεί η επιχειρηματική αμοιβή και η φορολόγηση του 50% των κερδών στην πηγή. Πως θα διαχωρίζονται στην περίπτωση αυτή τα «διανεμόμενα» από τα «αδιανέμητα» κέρδη; Θα φορολογείται το σύνολο των κερδών στην κλίμακα του ατομικού εισοδήματος κάθε εταίρου;
    Τέλος, και τουλάχιστον για τις Α.Ε. και Ε.Π.Ε., δεν νοείται φορολογική κλίμακα ανάλογη με το ύψος των μη διανεμομένων κερδών, όπως προτείνουν ορισμένοι, αλλά θέλω να πιστεύω δεν πρεσβεύει το Υπουργείο.

    Εφόσον η αναθέρμανση της οικονομίας μέσω αυξημένων επενδύσεων και αύξησης της απασχόλησης είναι ο σημαντικότερος στόχος της Κυβέρνησης, μαζί με αυτόν της δημοσιονομικής εξυγίανσης, μία τέτοια πολιτική (αύξηση του φόρου επί των διανεμομένων κερδών και μείωσή του επί των μη διανεμομένων) συνάδει απόλυτα με το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 14:38 | Petros

    Να φορολογούνται τα κέρδη που πρόκειται να επεδυνθούν με 10% και τα κέρδη που δεν επενδύονται με 45%. Μόνο έτσι θα αναγκαστούν οι εταιρείες να επενδύουν κι όχι να κερδοφορούν ανεξέλεγκτα. Πρέπει όμως να γίνονται συχνοί έλεγχοι για το αν τα κέρδη που φορολογήθηκαν με 10% επενδύονται. κι σε αντίθεση περίπτωση να δίνεται από την επιχείρηση επιπλέον φόρος που θα αντιστοιχεί στη διαφορά του 10 με 45%.

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 12:34 | ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΠ. ΜΑΡΤΣΕΚΗΣ ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΣ Α

    1.ΝΑΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗΣ ΔΙΑΝΕΜΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ
    ΑΙΑΝΕΜΗΤΩΝ ΚΑΡΔΩΝ.
    2.ΦΟΡΟΛΓΙΚΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΓΙΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ (ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ)
    3.ΤΑ ΔΙΑΝΕΜΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΙΑΙΑ ΚΛΙΜΑΚΑ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 11:25 | ΓΡΙΒΑ ΕΛΕΝΗ

    ΟΧΙ ΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΟΛΑ ΤΟ ΙΔΙΟ. Εχει ξαναγινει στο παρελθόν διαχωρισμός στην φορολογία και τα αποτελέσματα τα θυμόσαστε, εκτός και αν αυτός είναι ο στόχος σας

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 11:05 | ΚΟΛΑΙΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

    Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ
    ΜΕ ΔΥΟ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
    Α ΩΣ ΠΗΓΗ ΕΣΟΔΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
    Β ΩΣ ΚΙΝΗΤΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ

    ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΑΕ ΚΑΙ ΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ
    ΜΕ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ 20 Η 25 % ΓΙΑ ΤΟ 30% ΤΩΝ ΚΑΘΑΡΩΝ ΚΕΡΔΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑ
    ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ 70% ΜΕ ΠΟΣΟΣΤΟ 40 Η 45 % Η ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ
    ΕΑΝ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΜΕ ΑΝΑΛΟΓΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΟΝΙΜΩΝ ΘΕΣΕΩΝ
    ΕΡΓΑΣΙΑΣ
    ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΗΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
    ΔΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΤΩΝ ΕΤΩΝ
    ΠΡΙΝ ΤΟΥ 1999 ΟΠΟΥ ΟΙ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΕΒΗΣΑΝ ΕΙΣ ΕΚΔΟΣΗ ΝΕΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ
    ΔΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΕΤΑΙΡΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ
    ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΔΗΜΟΣΕΙΥΣΕΙ.

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 10:54 | Κων/νος Φοντούλης

    Δεν μπορει οι επιχειρήσεις να φορολογούνται διαφορετικά απο τους αλλους φορολογούμενους γιατι εχουν αρκετους τρόπους να μεθοδεύον τα αποτελεσματα και τα κερδη τους

  • 29 Δεκεμβρίου 2009, 08:16 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΛΙΑΔΗΣ

    Κύριοι,
    Διά την φορολόγηση των Νομικών Προσώπων, προτείνω την επιβολή φόρου 1-2% επί του Κύκλου εργασιών της επιχειρήσεως (τζίρου).
    Τούτο δε ανεξαρτήτως του εάν η επιχείρηση έχει κέρδη ή όχι.
    Με την καθιέρωση αυτού του συστήματος θα ωφεληθούν οι πάντες και ιδού διατί :
    1. Καταργούνται οι έλεγχοι και ταυτοχρόνως καταργείται η διαφθορά.
    Τούτο θα έχει σημαντικό αποτέλεσμα στην αναβάθμιση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος.
    2. Οι επιχειρήσεις θα γνωρίζουν εκ των προτέρων τις υποχρεώσεις των και θα μπορούν καλλίτερα να προγραμματισθούν.
    3. Απελευθερώνεται σημαντικός αριθμός υπαλλήλων του κράτους (εφοριακοί).
    Η θέσπισις αυτού του μέτρου πρέπει όμως να συνοδευτεί από αυστηρό έλεγχο και ποινή διά αυτούς οι οποίοι δεν εκδίδουν τιμολόγια ή εκδίδουν πλαστά τιμολόγια. (Σημειωτέον ότι τούτο εκτός της φοροδιαφυγής αποτελεί και αθέμιτο ανταγωνισμό προς τις νομοταγείς επιχειρήσεις). Οι ποινές πρέπει να είναι αυστηρές και να εφαρμόζονται.
    Η ανωτέρω πρότασις ουσιαστικά είναι παραπλήσια της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων που καθιέρωσε το ΠΑΣΟΚ (Νόμος Τσοβόλα) και απήλαξε τις αγοροπωλησίες από το βραχνά των ελέγχων των εφοριακών.
    Πιστεύω ότι ο νόμος αυτός υπήρξε ο καλλίτερος νόμος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

    Υ.Γ. Εάν καθιερώσετε αυτόν τον τρόπον φορολόγησης δυνατόν να πληρώνουν οι επιχειρήσεις τον φόρον κάθε δίμηνον ή τρίμηνον του τρέχοντος οικονομικού έτους.

    Μετά τιμής,

    Γ. Βαλιάδης

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 22:13 | ΤΣΙΟΥΜΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΚΕΡΔΩΝ ΤΩΝ ΑΝΩΝΥΜΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ -ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ- ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΩ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΤΑΩ ΠΡΟΤΑΣΗ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΑΡΡΑΙΤΗΤΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ:
    ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΕΛΟΝ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΑΝΤΙΛΗΠΤΟ ΟΤΙ ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΕΙΝΙΑ Η ΑΝΙΣΟΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ.
    Η ΩΣ ΑΝΩ ΑΝΙΣΟΚΑΤΑΝΟΜΗ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑ ΕΝΑ ΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ ΚΑΘΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΛΕΟΝ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗς ΑΓΟΡΑ ΚΑΘΟΣΟΝ Η ΣΥΓΞΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΣΤΟΥς ΛΙΓΟΥΣ (ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΜΝ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΟΡΙΑΚΗΣ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ) ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΟΣΟ ΤΗΝ ΖΗΤΗΣΗ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΦΑΥΛΟ ΚΥΚΛΟ ΥΦΕΣΗΣ.
    Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΑΔΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗΣ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΙ ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗ ΜΕΡΗ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΕΙ ΤΟ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.
    ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΛΑΙΣΙΟ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΕΞΙΣΣΟΡΟΠΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ (ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ) ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΝΟΜΗς ΚΕΡΔΩΝ ΣΤΙΣ ΑΝΩΝΥΜΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ (ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ).
    ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΚΕΡΔΟΦΟΡΕς ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ -ΚΑΙ ΔΗ ΕΝΤΑΣΕΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΗΤΟΙ ΤΟΜΕΑΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, Π.Χ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕς, ΚΛΠ,- ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΝΕΜΟΥΝ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΛΟΓΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΤΥΧΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ.
    ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ ΓΙΑ ΡΥΘΜΙΣΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΕΜΑ ΔΙΚΑΙΑ, ΠΡΟς ΟΦΕΛΟς ΟΛΩΝ.
    ΠΡΟΤΕΙΝΩ:
    1. ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΤΑΚΤΙΚΟΥ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΚΑΘΑΡΩΝ ΚΕΡΔΩΝ, ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΝΑ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΕΡΓΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΟΥ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ 60 (ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑ) ΣΤΑ ΟΡΓΑΝΙΚΑ ΕΞΟΔΑ (ΟΜΑΔΕΣ 60-69 ΤΟΥ ΕΓΛΣ).
    ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΤΑ ΟΡΓΑΝΙΚΑ ΚΑΘΑΡΑ ΚΕΡΔΗ ΜΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΧΑΡΙΝ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ, Ο ΣΥΝΕΤΛΕΣΤΗΣ »ΕΡΓΑΣΙΑ» ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΛΟΓΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΕΡΔΩΝ.
    ΕΤΣΙ, ΑΝ ΜΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕ ΚΥΡΙΩΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ, ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ.
    Η ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΙΚΗ ΔΕΝ ΑΔΙΚΕΙ ΤΟ ΕΠΕΝΔΕΔΥΜΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΑΦΟΥ ΤΟΣΟ ΔΙΑ ΤΩΝ ΑΠΟΣΒΕΣΕΩΝ ΟΣΟ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΝΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΘΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΤΑΘΕΡΑ ΚΑΙ ΕΤΗΣΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΤΟΥ.
    ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΗΣ ΑΠΟΣΒΕΣΗΣ Ως ΕΤΗΣΙΣΙΕΣ ΑΠΟΣΒΕΣΕΙς ,ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΛΟΓΙΚΗΣ, ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΗΑ ΞΙΑ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΕΔΥΜΕΝΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΕΠΙ ΤΟ ΤΡΧΟΝ ΜΕΣΟΣΤΑΘΜΙΚΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ, ΩΣΤΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ (ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ) ΣΤΗΝ ΟΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ.
    ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΒΑΣΗ Π.Χ.
    – ΕΙΤΕ ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥΣ
    – ΕΙΤΕ ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΚΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΜΕ ΒΑΣΗ Π.Χ. ΤΗΝ Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. ΣΤΑ ΕΤΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥΣ-ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΟ ΚΛΙΜΑΚΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΟΥΝ ΤΥΧΟΝ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΤΙΚΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΔΣΙΑΣ (Π.Χ. ΑΜΟΙΒΩΝΤΑΣ ΥΠΕΡΟΓΚΑ »ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ» ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΑ ΑΛΛΟΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΑΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΣΤΑ ΟΡΓΑΝΙΚΑ ΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΣΤΑ ΚΑΘΑΡΑ ΚΕΡΔΗ).
    ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ΟΤΙ ΤΥΧΟΥΣΑ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΤΙΚΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΔΣΙΑΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΥΠΕΡΟΓΚΩΝ ΑΜΟΙΒΩΝ ΣΕ ΕΚΛΕΚΤΑ ΔΙΕΥΘΥΝΤΙΚΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝΗ ΕΣΟΔΩΝ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΝΙΑΙΑΙΣ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΩΝ (ΜΕ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΥΨΗΛΟΤΑΤΩΝ ΦΟΟΡΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ).
    Η ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΘΑ ΑΠΟΒΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΦΟΥ ΘΕΣΜΙΚΑ ΘΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ M.B.O, MANAGEMENT BY OBJECTIVES, ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΒΑΣΗ ΣΤΟΧΩΝ, ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕ ΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΘΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΜΟΝΑΔΑ ΚΕΡΔΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΙΗΡΗΣΗ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΕΤΕ, ΘΑ ΚΑΡΠΟΥΤΑΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΛΟΓΕΙ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΛΟΓΙΚΕΣ ΥΠΕΡΣΥΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΛΟΥΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΟΛΙΓΟΥΣ.
    Ως ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ ΑΠΟΔΟΣΗΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΕΣ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΜΕ ΤΕΛΙΚΟ ΟΦΕΛΗΜΕΝΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑΣ ΤΗΣ (ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ »ΑΡΠΑΧΤΩΝ»).
    Η ΩΣ ΑΝΩ ΔΙΚΑΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΘΑ ΑΥΞΗΣΕΙ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΕΥΡΕΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΡΠΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΛΙΓΟΙ, ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ, ΤΗΝ ΖΗΤΗΣΗ, ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ.
    2. ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ? ΘΕΩΡΩ ΠΩΣ ΟΧΙ ΚΑΘΟΤΙ ΠΟΤΕ Ο ΜΕΣΟΣ ΕΠΕΝΔΤΗΣ ΔΕΝ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΣΤΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΕΠΘΤΕΥΚΗΣ ΣΤΑΘΕΡΩΝ ΚΕΡΔΩΝ, ΕΣΤΩ ΞΑΙ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡ-ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑΣ

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 20:17 | ΑΝΤΩΝΗΣ

    Αποτελεσματικό θα ήταν αν υιοθετούταν π.χ αντικειμενικά κριτήρια τα οποία θα ανέβαζαν τον μέσο όρο δηλούμενου εισοδήματος για ελεύθερους επαγγελματίες και εταιρείες, αλλά ταυτόχρονα θεωρούταν και ελεγμένες αυτές οι χρήσεις. Με το τρόπο αυτό οι φορολογούμενοι θα είναι διατεθιμένοι και να πληρώσουν παραπάνω αλλά και να κάνουν έναν προγραματισμό των φορολογικών υποχρεώσεων τους.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 20:25 | ΦΤΙΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

    ΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΩΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑ.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 20:36 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ

    Πιστεύω για να είναι πιο δίκαια η φορολόγηση των ΑΕ και για να δίνονται τα κίνητρα για την επανεπένδυση μέρος των κερδών έτσι ώστε οι εταιρίες να ενισχύονται οικονομικά, είναι να μπει φορολόγηση 10% στις ΑΕ και να συνυπολογισθούν τα μερίσματα που πέρνουν οι μέτοχοι σύμφωνα με την κλίμακα που θα προκύπτει στην φορολογία εισοδήματος φυσικών προσώπων.Έτσι με αυτό τον τρόπο θα σταματήσει το «ξεζούμισμα» που γίνετε από τους μετόχους κυρίως των μικρομεσαίων ΑΕ, που φτάνει σε σημείο να πέρνουν επιπλέον κεφάλαιο κίνησης ή άλλες μορφές δανείου για να μπορούν να πάρουν τα μερίσματα και ταυτόχρονα χωρίς να το καταλαβαίνουν μεγαλώνουν την αιμοραγία της εταιρίας αυξάνοντας το κόστος δανεισμού.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 19:24 | ΓΙΩΡΓΟΣ Ε. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ

    Είναι στη σωστή κατεύθυνση η διαφοροποίηση των φορολογικών συντελεστών των διανεμόμενων από τα μη διανεμόμενα κέρδη με την προϋπόθεση τα μη διανεμόμενα κέρδη να χρησιμοποιούνται για νέες επενδύσεις οι οποίες θα δημιουργούν και νέες θέσεις εργασίας.
    Ο έλεγχος θα πρέπει να γίνεται τακτικά, το πολύ σε χρονικό διάστημα δύο ετών, από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του Υπουργείου Οικονομικών,ενώ στην αντίθετη περίπτωση,δηλαδή της μη επένδυσης των κερδών, τότε αυτά να φορολογούνται με τους κανονικούς συντελεστές.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 17:14 | Μαραμής Κώστας

    Η φορολόγηση των εταιριών πρέπει να έχει όσο το δυνατό μικρότερο συντελεστή φορολόγησης π.χ. 10% , ώστε να δίνονται κίνητρα στον επιχειρηματία να είναι βιώσιμη η επιχείρηση και να κάνει προσλήψεις. Έτσι αποδίδει στο κράτος τους υπάρχοντες φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές, οπότε συνεισφέρει στη δημιουργία εσόδων.
    Εξάλλου όταν ο συντελεστής είναι μεγάλος, αποφεύγουν πάρα πολλοί να πληρώσουν φόρο. Ενώ, όταν είναι μικρός, η φογολογητέα ύλη είναι παρά πολύ μεγάλη.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 16:22 | Cristina Balan

    Ειμαι οικονομολογος και λογιστης φοροτεχνικος. Μονο με 10% να φορολογηθεί το κέρδος των νομικων προσώπων.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 16:28 | ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ ΝΙΚΟΣ

    Σχετικα με την φορολογηση των νομικων προσωπων
    -φορολογικος συντελεστης αναλογα με τον τζιρο και τα καθαρα κερδη
    που θα εμφανιζει το καθε νομικο προσωπο
    π.χ καθαρα κερδη μεχρι 300000,00ε συντ.φορου 20%
    Η εμπειρια λεει επειδη οι περισοτερεςεταιρειεσ α.ε ειναι
    οικογενειακου χαρακτηρα πρεπει να δινοντε κινητρα για την
    αναπτυξη των .
    Για τις νεες εταιρειες για τα πρωτα ετη(3)να υπαρχειμειωση
    του φορολογικου συντελεστη 50%

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 16:17 | Σπύρος Μιχαηλίδης

    Θεωρώ ιδιαίτερα κρίσιμη την διάκριση μεταξύ των διανεμόμενων και μη διανεμόμενων κερδών μιας επιχείρησης.

    Η μη διανομή κερδών αποσκοπεί στην ανάπτυξη της επιχείρησης είτε πρόκειται για νέες επενδύσεις, ανάπτυξη νέων προϊόντων, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας είτε για την κάλυψη ταμειακών αναγκών.

    Ο συντελεστής φορολόγησης των μη διανεμόμενων κερδών (που σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι σαφώς χαμηλότερος από εκείνον για τα διανεμόμενα) θα μπορούσε να κλιμακώνεται ανάλογα με το ύψος της κερδοφορίας, ξεκινώντας από το 0 για χαμηλή κερδοφορία (π.χ. <10.000 ευρώ) και να φτάνει σε ένα ποσοστό π.χ. 60% του συντελεστή φορολόγησης των διανεμόμενων κερδών.

    Θέλω να υπογραμμίσω την αναπτυξιακή σημασία του μέτρου αυτού. Η ανάπτυξη της οικονομίας μας μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας σε όλες τις βαθμίδες και κλίμακες και η απόφαση μιας επιχείρησης να μη διανύμει τα κέρδη της στους μετόχους της δείχνει την πρόθεσή της να αναπτυχθεί και όχι να συμβάλει στον πλουτισμό των μετόχων της.

    Επίσης θα ήθελα να υπάρξει διαφοροποίηση ανάμεσα στις επιχειρήσεις που έχουν καινοτομικό χαρακτήρα (υψηλή τεχνολογία, λογισμικό, ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, ανακύκλωση, βιολογικές καλλιέργειες) και σε εκείνες που εξάγουν προϊόντα και υπηρεσίες και άρα φέρνουν εισόδημα στη χώρα.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 15:12 | Ηλίας Στρατάκης

    Πρέπει επιτέλους να δημιουργήσουμε προδιαγραφές για την προσέλκηση ξένω επενδυτών στην χώρα μας. Με την άυξηση της φορολογίας των νομικών προ΄σώπων κάθε άλλο παρά κινούμαστε στον στόχο αυτό.

    Το βάρος πρέπει να δοθεί στην σωστή απόδοση του ΦΠΑ από τις επιχείρήσεις. Οι τελικοί καταναλωτές (όλοι μας δηλαδή)τον πληρώνουν ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ σε ΚΑΘΕ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗ. Δεν πρέπει λοιπόν να θεωρείται από τις επιχειρήσεις μέρος των κερδών τους. Πρέπει να αποδίδεται στο δημόσιο.
    Για να γίνει αυτό, από όλους πρέπει να καλιεργηθεί στον Έλληνα ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Για να γίνει αυτό πρέπει η πολιτεία να αποδείξει ότι τα χρήματα (φόροι) που ζητάει «ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΟΠΟ». Γίνονται έργα, λειτουργεί η δημόσια διοίκηση, παιδεία, υγεία, έργα, όπως πρέπει και δεν κατασπαταλούνται.
    Το δημόσιο ήδη εισπράτει χρήματα. Και μάλιστα αρκετά. Για να αυξηθούν πρέπει να απαιτηθούν από τον φορολογούμενο, όχι με το άγριο (ΑΓΡΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ, ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΙ ΝΟΜΟΙ, ΑΣΑΦΕΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ, ΠΡΟΣΤΙΜΑ κτλ), αλλά με ήπιο τρόπο και με έργα προς τον Πολίτη.
    Ο Έλληνας έχει φιλότιμο.
    Και αυτό δεν έιναι αστείο.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 14:24 | ΣΕΜΕΛΟΓΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    Συμφωνώ και προσυπογράφω την πρόταση του κου Αννάογλου!

    Είναι καθ’όλα δίκαιη για τους ιδιοκτήτες των μικρών προσωπικών εταιρειών και των ατομικών επιχειρήσεων.

    Εμείς οι «μικροιδιοκτήτες» των «μικρών» εταιρειών δεν επιβαρύνουμε το κράτος με τις ασφαλιστικές μας υποχρεώσεις και συνάμα φορορολογούμαστε και με ένα υψηλό σχετικά συντελεστή 20% από το πρώτο ευρών που κερδίζουμε για το 50% των κερδών.

    Σε περίπτωση που η φορολογική μας επιβάρυνση αυξηθεί αρκετά
    θα μας αναγκάσουν να στραφούμε στην μισθωτή εργασία και συνακόλουθα και στο επίδομα ανεργίας επιβαρύνοντας έτσι τον κρατικό προϋπολογισμό.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 12:56 | Γιάννης Λειβαδίτης

    Συμφωνώ με την διαφοροποίηση. Αν όμως τα μή διανεμόμενα κέρδη δεν γίνουν παραγωγική επένδυση μέσα σε ορισμένο διάστημα θα επιβληθεί συμπληρωματική φορολόγηση μεχρι του ποσοστού των διανεμομένων κερδών. Ποιός θα παρακολουθεί τα παραπάνω? Η εφορία η κάποα υπηρεσία του Υπουργείου?

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 12:10 | ΓΚΟΤΣΗΣ ΔΙΗΝΕΚΗΣ

    Ο συντελεστής των επιχειρήσεων να συνδεθεί με την απασχόληση και τις απολαβές του προσωπικού. Να ληθφεί υπόψη ότι αν αυξηθεί ο συντελεστής φορολόγησης πολλές επιχειρήσεις θα μεταφέρουν την έδρα τους στη Βουλγαρία όπου θα φορολογούνται με 10%

    Να μειωθεί ο συντελεστής όλων των εμπορικών επιχιρήσεων στο 15% αλλά παράλληλα οι αμοιβές του προσωπικού καθώς και οι ασφαλιστικές εισφορές να εξισωθούν με αυτές που ισχύουν στο δημόσιο.

    Το μέτρο αυτό θεωρητικώς θα μείωνε τα έσοδα στην πράξη όμως θα αποφέρει περισσότερα έσοδα καθώς θα καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή και θα ανεβάσει την κατανάλωση άρα και τα έσοδα μέσω έμμεσων φόρων και ΦΠΑ

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 11:06 | Γιάγκος Χαραλάμπους

    2. Φορολογία Νομικών Προσώπων
    Οι ισχύοντες συντελεστές, όπως προσδιορίζονται στα Άρθρα 10 ΚΦΕ και παρ1 του άρθρου 109 του ν.2238/1994, είναι «πλασματικοί» επειδή επηρεάζονται τόσο από την προκαταβολή φόρου που σήμερα ανέρχεται στο 80% καθώς και από τις λογιστικές διαφορές που προσδιορίζονται κατά τον χρόνο των εφοριακών ελέγχων.
    (α) Ως πρώτο βήμα θα πρέπει να διατυπωθούν σε αναλυτική μορφή και χωρίς αμφισβήτηση οι εκπιπτόμενες δαπάνες (άρθρα 30-33). Η ουσία μιας επιχειρηματικής δαπάνης δεν πρέπει να τυγχάνει αμφισβήτησης θέμα στο οποίο εισέρχονται πολλές φορές χωρίς δικαίωμα οι εφοριακοί.
    (β)να τροποποιηθεί το 80% της προκαταβολής είτε με έντοκη προκαταβολή ή με Φορολογικά ομόλογα (tax certificates) που θα είναι λαχειοφόρα ή με άλλες πλεονεκτήματα π.χ redemption σε ειδικές εκδόσεις ομολόγων.
    (γ) Παρακρατούμενα κέρδη, σε προσδιοριζόμενο από τον νόμο ποσοστό, για βραχυπρόθεσμες και συγκεκριμένες επενδύσεις να μην φορολογούνται υπό την προϋπόθεση ότι η εταιρεία δεν τα τυγχάνει και των ευεργητικών διατάξεων των επενδυτικών νόμων.
    Πρόσθετα ο Φόρος που προκαταβάλλεται επί των λογιστικών διαφορών θα πρέπει να είναι έντοκος σε περίπτωση που ο φορολογούμενος μετά από τελική εκδίκαση δικαιώθηκε. Το μέτρο αυτό θα εξυγιάνει την παρούσα ανθυγινή κατάσταση που επικρατεί κατά τις διαδικασίες ελέγχου.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 11:26 | Μενέλαος Κωνσταντάκος

    Ναι αν η επιχείρηση αποδεδειγμένα προβαίνει σε επενδύσεις.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 11:13 | ΚΡΙΤΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ

    1.Όχι στο διαχωρισμό διανεμόμενων και αδιανέμητων κερδών.
    2.Κατάργηση του άρθρου 18 του Ν.3697/2008 όπου αναδρομικά φορολογείτο η διανομή των ήδη και πριν την ισχύ του νόμου συσσωρευμένων κερδών.Δηλαδή αυτοί που είχαν διανείμει δεν πλήρωσαν τίποτα, ενώ αυτοί που δεν είχαν, θα πρέπει να πληρώσουν 10% φόρο επί των διανεμόμενων.Άδικο και εκτός λογικής.
    3.Αύξηση του συντελεστή φορολόγησης στο 35% .Ποτέ στην Ελλάδα η προσέλκυση επενδύσεων δεν είχε να κάνει με τη φορολογία .(Δεν είναι δικό μου ,ο Ανδρέας Παπανδρέου το είχε επαναλάβει πολλές φορές στη βουλή).
    4.Προσδιορισμός με βάση την εμπειρία και την πράξη ενός πλαφόν για τις προβλεπόμενες ανά κλάδο και κατηγορία επιχείρησης ,απαιτούμενες πλήρους απασχόλησης θέσεις εργασίας .Κλιμακωτή μείωση της φορολογίας 5%,10% κλπ.,σε όσες επιχειρήσεις καλύπτουν το μέγιστο του πλαφόν και απαλλαγή από τακτικό έλεγχο εφόσον διατηρούν ή αυξάνουν τις θέσεις αυτές ,δίνουν καθαρές αμοιβές εργασίας άνω των 1.200 € καθαρά και τέλος καταβάλλουν τον ΦΠΑ και τις ασφαλιστικές τους εισφορές.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 10:49 | ΧΑΡΗΣ ΝΤΕΜΙΡΗΣ

    ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥ 50% ΤΟΥ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΥ ΣΕ ΤΡΑΠΕΖΑ.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 09:27 | ΓΙΑΝΝΗΣ

    Θα πρότεινα , για τα καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων μέχρι 55.000 € να φορολογούνται το ίδιο με τα φυσικά πρόσωπα .
    Για καθάρά κέρδη επιχειρήσεων πάνω από 55.000 € με εξαίρεση τις Τράπεζες ,τα αδιανέμητα κέρδη να φορολογούνται με μικρό συντελεστή φορολόγησης 10% και τα διανεμόμενα κέρδη προτείνω συντελεστή φορολόγησης 45% ο οποίος θα μπορεί να μειώνεται μέχρι και 20% ανάλογα με το ύψος της κοινωνικής προσφοράς της επιχείρησης , δηλαδή το ύψος των εξόδων της επιχείρησης για μισθοδοσία και ασφαλιστικές εισφορές προσωπικού και το ύψος των καταβληθέντων προς το δημόσιο φόρων , συμπεριλαμβανομένου και του ΦΠΑ.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 09:10 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π ΦΛΕΣΣΑΣ

    Συμφωνώ

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 09:58 | Μονοκρουσος Γερασιμος

    Διαφωνω με το μετρο.Ομως,προκειται για πολιτικη αποφαση.
    Επισημαινω παντως την αναγκη συσωρευσης κεφαλαιου για επενδυσεις.
    Εαν το μετρο εφαρμοστει,θεωρω δικαιο,σκοπιμο,και αποτελεσματικο,σε περιπτωση διανομης μη αναληφθεντων κερδων για αυξηση μετοχικου κεφαλαιου, να μην υποκεινται στον φορο διανομης μερισματων.Εχει ηδη καταβληθει φορος απο το νομικο προσωπο.Η επιβολη προσθετου φορου για κερδη που κεφαλαιοποιουνται-επενδυμενα ηδη-αποτελει αντικινητρο στην κεφαλαιοποιση. Βεβαια,τα κεφαλαια αυτα-αν η εταιρεια τα χρειαζεται,μπορουν να παραμεινουν στα μη αναληφθεντα κερδη χωρις την επιβαρυνση του φορου διανομης,θα ειναι ομως,οποτεδηποτε αποφασισει η εταιρεια,διανεμητεα-αναληψημα και αρα στρεφονται στην ιδιωτικη καταναλωση η αποταμιευση,μειωνοντας ομως το κεφαλαιακο-αναπτυξιακο υποβαθρο της εταιρειας.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 00:34 | Αθανάσιος Αντωνίου

    τα διανεμόμενα κέρδη με ενιαία κλίμακα όπως όλα τα εισοδήματα.
    τα αδιανέμητα εφόσον επενδύονται πραγματικά και όχι εικονικά, να είναι αφορόλόγητα , αλλά θα προστίθενται στην αξία της επιχείρησης, στη φορολογία του ακινήτου κ.λπ
    αν τα αδιανέμητα δεν επενδύονται να φορολογούνται με προσαύξηση

  • 27 Δεκεμβρίου 2009, 22:58 | Αννάογλου Γεώργιος

    Για όλες τις επιχειρήσεις με τη νομική μορφή Ο.Ε. και Ε.Ε. να υπάρχει αφορολόγητο 30.000,00 ευρώ όσα μέλη και αν συμμετέχουν σε αυτές. Για τα πλέον των 30.000,00 ευρώ των Ο.Ε. και Ε.Ε. να εφαρμόζεται συντελεστής 25 % και η τελική εκκαθάριση του φόρου που αναλογεί στο κάθε μέλος της εταιρίας να γίνεται στην ατομική τους δήλωση Ε1 που θα εφαρμόζεται η ενιαία φορολογική κλίμακα που θα ισχύει για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και στην περίπτωση που προκύπτει ότι κατέβαλαν περισσότερο φόρο απ’ αυτό που τους αναλογεί να τους επιστρέφεται.

    Το αφορολόγητο των ατομικών επιχειρήσεων να είναι 15.000,00 ευρώ για τους άγαμους και 30.000,00 ευρώ (συνολικό οικογενειακό εισόδημα) για τους έγγαμους και να αυξάνεται κατά 5.000,00 ευρώ για κάθε παιδί.

    Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις (Ο.Ε. & Ε.Ε. και ατομικών επιχειρήσεων) η τελική εκκαθάριση θα γίνεται στην ατομική φορολογική δήλωση Ε1 όπου θα πρέπει να παρουσιάζουν για να ισχύει το ατομικό αφορολόγητο των 15.000,00 ευρώ αποδείξεις (πάσης φύσεως από τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης ως και ρούχα, παπούτσια, βενζινάδικα, υπηρεσίες κλπ.) τουλάχιστον ίσες με το 70% του δηλωθέντος εισοδήματος όταν αυτό είναι μικρότερο ή ίσο των 15.000,00 ευρώ για τους άγαμους και των 30.000,00 ευρώ για τους έγγαμους. Οι αποδείξεις από γιατρούς, φροντιστήρια, ενοίκια, ασφάλιστρα κλπ. να μην αποτελούν ξεχωριστή κατηγορία αλλά να αθροίζονται στο σύνολο των αποδείξεων που θα συνυποβάλλονται με τη φορολογική δήλωση.
    Με τον παραπάνω τρόπο φορολόγησης των εισοδημάτων που η τελική εκκαθάριση θα γίνεται στην ατομική δήλωση Ε1 του καθενός θα εξαλειφτεί η αδικία που παρατηρείται στις εταιρίες Ο.Ε. και Ε.Ε. που πληρώνουν φόρο 20% από το πρώτο ευρώ, και παράλληλα ατομικές επιχειρήσεις που δηλώνουν κέρδη > των 10.500,00 ευρώ μπαίνουν στην κλίμακα και πληρώνουν φόρο χωρίς να υπολογίζεται το συνολικό οικογενειακό εισόδημα με αποτέλεσμα να τιμωρείται αυτός που πχ η σύζυγος δεν εργάζεται και φροντίζει τα παιδιά.

    Στη Βουλγαρία και στην Κύπρο ο φορολογικός συντελεστής των εταιριών είναι 10% με αποτέλεσμα πολλές εταιρίες να έχουν έδρα τις χώρες αυτές. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να υπάρξει ανάλογη προσαρμογή των φορολογικών συντελεστών των ανωνύμων εταιριών και των ΕΠΕ και στη χώρα μας.
    Η μείωση των φορολογικών συντελεστών έως το 10% όμως θα πρέπει να συνδέεται και με τις επενδύσεις που πραγματοποιούν οι επιχειρήσεις και την αύξηση των θέσεων εργασίας που θα προκύπτουν από τις επενδύσεις αυτές.
    Οι φορολογικοί συντελεστές των ανωνύμων εταιριών και των ΕΠΕ να παραμείνουν ως έχουν στην περίπτωση που αυτά διανέμονται στους μετόχους. Για επενδύσεις όμως που θα πραγματοποιούν οι επιχειρήσεις από τα αδιανέμητα κέρδη τους για κάθε 50.000,00 ευρώ ή την αύξηση κατά 1 θέση εργασίας του προσωπικού τους να μειώνεται ο φορολογικός συντελεστής κατά 5% με ελάχιστο συντελεστή το 10% όπως ισχύει και στις γειτονικές χώρες.

    Η τελική εκκαθάριση των κερδών βέβαια ανά φυσικό πλέον πρόσωπο θα πρέπει να γίνεται στην ατομική φορολογική δήλωση του Ε1 οπότε και θα εφαρμόζεται η ενιαία φορολογική κλίμακα.

    Σε περίπτωση που διαπιστώνεται φορολογική παράβαση (μόνο στην περίπτωση μη έκδοσης απόδειξης ή μη έκδοσης Δελτίου Αποστολής) να τριπλασιάζεται ο φορολογικός συντελεστής. Όλες οι άλλες παραβάσεις που καταλογίζονται στις επιχειρήσεις π.χ. μη εκτύπωση των βιβλίων στον προβλεπόμενο χρόνο δεν αποτελούν από μόνες τους φοροδιαφυγή και επομένως δεν πρέπει να επιβάλλονται πρόστιμα μόνο και μόνο για να γεμίζουν τα ταμεία της εφορίας χωρίς ουσιαστικά να καταπολεμάται η φοροδιαφυγή. Άλλωστε τα ποσά που εισπράττονται στις περιπτώσεις αυτές δεν καλύπτουν ούτε καν την δαπάνη της μισθοδοσίας των υπαλλήλων της ΥΠΕΕ και της εφορίας γιατί για τον τελικό τους καταλογισμό θα εργασθούν συνολικά 4 υπάλληλοι για τουλάχιστον 3 ώρες ο καθένας.

    Στην περίπτωση λήψης εικονικού τιμολογίου να πενταπλασιάζεται ο φορολογικός συντελεστής χωρίς να λαμβάνεται υπόψη στα έξοδα της επιχείρησης η αξία του εικονικού τιμολογίου που έχει λάβει. Ως εικονικό να θεωρείται ένα τιμολόγιο ως προς τον λήπτη μόνο στην περίπτωση που είναι εικονική η συναλλαγή και όχι αν λαμβάνονται αποδεδειγμένα εμπορεύματα (υπάρχουν φορτωτικά έγγραφα και αντίστοιχες πληρωμές των τιμολογίων) από εικονική επιχείρηση που δεν υπάρχει δυνατότητα στον λήπτη να το γνωρίζει εκ των προτέρων.

    Στην περίπτωση έκδοσης εικονικού τιμολογίου να λαμβάνεται υπόψη σαν καθαρό κέρδος η αξία του εικονικού τιμολογίου που έχει εκδοθεί και κατόπιν να εφαρμόζεται ο πενταπλάσιος φορολογικός συντελεστής στα συνολικά κέρδη.

    Οι φορολογικοί συντελεστές των τραπεζών να διαμορφωθούν στο 40%.
    Οι τράπεζες που θα προσαρμόσουν τα επιτόκια χορηγήσεων στο + 3 % και των πιστωτικών καρτών στο + 5% από το αντίστοιχο επιτόκιο καταθέσεων που έχουν φορολογικός τους συντελεστής να διαμορφωθεί στο 30%.

  • 27 Δεκεμβρίου 2009, 20:52 | Νίκος Κ.

    Νομίζω είναι λάθος να γίνει η διαφοροποίηση διανεμόμενων – μη διανεμόμενων. Τα κέρδη είναι κέρδη, είτε διανεμηθούν είτε όχι και το αν διαμεμηθούν ή όχι δεν είναι θέμα φορολογίας εισοδήματος.

    Σε γενικές γραμμές, οι φόροι στη διάρκεια της κρίσης είναι το αντίθετο από ότι χρειάζεται. Δεν νομίζω να έγινε σε κανένα σοβαρό κράτος. Αν εκτάκτως τώρα λόγω της οικτρής δημοσιονομικής κατάστασης (και όχι της κρίσης) επιβληθεί μια εισφορά στα διανεμόμενα κέρδη, θα είναι κατανοητό, αλλά πιστεύω πως πρέπει να είναι απολύτως εφ’άπαξ και να αφορά την επόμενη χρονιά γιατί οι προγραμματισμοί έχουν ήδη γίνει και έχουν ληφθεί υπόψη οι εισροές. Δεν είναι βέβαιο πως όλοι θα αποταμιεύσουν τα μερίσματα που θα λάβουν – μπορεί να είναι δανεισμένοι, να έχουν ζημίες κλπ.

    Τα μερίσματα δεν πρέπει να φορολογηθούν ξανά – έχουν φορολογηθεί ως κέρδη στην εταιρεία ήδη.

    Εκτός αυτού είναι απολύτως αντι-αναπτυξιακό, αυξάνει σημαντικά το payback period της επένδυσης. Η Ελλάδα είναι μάλλον χώρα προς αποφυγή προκειμένου περί επενδύσεων, μην κάνουμε τα πράγματα δυσκολότερα.

    Είναι εύκολο α γίνει μια τέτοια φορολόγηση αλλά είναι κακό μέτρο. Το κράτος πρέπει να λάβει πίστωση χρόνου από την ΕΕ και να βρει τα χρήματα που χρειάζονται κάνοντας οικονομία στη διαχείριση του ίδιου του κράτους και εκμεταλλευόμενο καλύτερα τους υφισταμενους πόρους και την περιουσία του, κάνοντας δίκαιο το σύστημα (δηλαδή να πληρώνουν όλοι – φοροδιαφεύγοντες, εκκλησία, εξαιρούμενοι κλπ) και να μην φορολογήσει τους ήδη φορολογούμενους.

  • 27 Δεκεμβρίου 2009, 19:39 | Θανάσης Παπαθανασόπουλος

    Συμφωνώ απόλυτα!

    Τα διανεμόμενα κέρδη αποτελούν εισόδημα και θα πρέπει να πηγαίνουν με την κλιμακα φυσικών προσώπων.
    Τα αδιανέμητα κέρδη θα πρέπει να φορολογούνται ηπια γιατί αποτελούν το μέσο τροφοδόδοσίας και ανάπτυξης της οικονομίας.

    Θα πρότεινα μάλιστα με βάση ένα μακροχρόνιο προσανατολισμό της οικονομίας να δημιουργηθούν τομείς επιχειρηματικής δράσης, όπου οι συντελεστές φορολόγησης να αποτελούν αποφασιστικό παράγοντα προσανατολισμού των επενδύσεων.

    Για παράδειγμα: Αν εκτιμούμε ότι στα πλαίσια μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι το δημιουργικό πνεύμα της, το φυσικό περιβάλλον της και οι μικροκαλλιέργειες > τότε ας μπούν πολύ χαμηλοί συντελεστές φορολόγησης (ας πούμε οι μισοί) σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στους τομείς εκείνους που θα συμβάλλουν τα μάλλα στη δημιουργία της Ελλάδας του αύριο.

    Και για αναφέρω μερικούς από αυτούς τους τομείς που βλέπω να εντάσσονται στην πολύ χαμηλή φορολόγηση των αδιανέμητων κερδών: η Έρευνα, η Καινοτομία,το Design σε κάθε του εφαρμογή, η ανάπτυξη Λογισμικού, η αξιοποίηση των ΑΠΕ, ο σεβασμός στο Περιβάλλον (ανακύκλωση, κομποστοποίηση), ο Ποιοτικός Τουρισμός, οι Βιολογικές Καλλιέργειες.

  • 27 Δεκεμβρίου 2009, 15:46 | Μανόλης Βασιλάκης

    Το βασικό κατά τη γνώμη μο είναι η πλήρης ονομαστικοποίηση των μετοχών των ΑΕ. Και κατά δεύτερο λόγο η εξολοκλήρου ευθύνη των μετόχων για την εταιρεία και όχι το περίφημο μέχρι του ποσού της συμμετοχής τους στο Μετοχικό κεφάλαιο.

Σχόλια 1 2 3