Αρχική Οριοθέτηση αιγιαλού και παραλίαςΆρθρο 01:Ορισμοί

Άρθρο 01:Ορισμοί

Για τις ανάγκες του παρόντος νόμου οι παρακάτω όροι έχουν την αντίστοιχη έννοια:
1. «Αιγιαλός» είναι η ζώνη της ξηράς, η οποία βρέχεται από τις μεγαλύτερες πλην συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της θάλασσας. Για τις ανάγκες του νόμου αυτού, ως θάλασσα νοείται και η λιμνοθάλασσα, ήτοι μεγάλη έκταση από λιμνάζοντα νερά, που βρίσκεται κοντά στη θάλασσα και επικοινωνεί με αυτή.
2. «Παραλία» είναι η ζώνη της ξηράς, η οποία προστίθεται στον αιγιαλό σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, όταν είναι αναγκαία για την επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα.
3. «Παλαιός αιγιαλός» είναι η έκταση ξηράς, η οποία προκύπτει από τη μετατόπιση της γραμμής του αιγιαλού προς τη θάλασσα, οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή τεχνικά έργα και προσδιορίζεται από τη νέα γραμμή αιγιαλού και το όριο του παλαιότερα υφιστάμενου αιγιαλού.
4. «Όχθη» των ποταμών και των λιμνών της παρ. 2 του άρθρου 2 είναι η ζώνη ξηράς που τους περιστοιχίζει και βρέχεται από τις μεγαλύτερες πλην συνήθεις αναβάσεις των υδάτων τους.
5. «Παρόχθια ζώνη» των λιμνών και των ποταμών της παρ. 2 του άρθρου 2 είναι η ζώνη ξηράς που προστίθεται στην όχθη, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, για την επικοινωνία της ξηράς με τη λίμνη ή τον ποταμό και αντίστροφα.
6. «Παλαιά όχθη» των λιμνών και των ποταμών της παρ. 2 του άρθρου 2 είναι η έκταση της ξηράς, η οποία προκύπτει από τη μετατόπιση της οριογραμμής της όχθης προς τη λίμνη και τον ποταμό αντίστοιχα.
7. «Επιτροπή» είναι το συλλογικό όργανο που συγκροτείται κατά το άρθρο 4 και έχει την αρμοδιότητα της χάραξης των οριογραμμών του αιγιαλού, όταν συντρέχει η περίπτωση της παρ. 7 του άρθρου 3, της παραλίας, του παλαιού αιγιαλού, της όχθης, της παρόχθιας ζώνης και της παλαιάς όχθης, καθώς και για την επαναχάραξη του αιγιαλού και της παραλίας κατά το άρθρο 8.
8. «Απλή χρήση» αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας είναι κάθε χρήση, η οποία δεν παραβιάζει τον προορισμό του ως κοινόχρηστου πράγματος και δεν επιφέρει αλλοίωση στη φυσική μορφολογία του και τα βιοτικά στοιχεία του.
9. «Λιμένας» είναι ζώνη ξηράς και θάλασσας μαζί με έργα και εξοπλισμό, που επιτρέπουν κυρίως την υποδοχή κάθε είδους πλωτών μέσων και σκαφών αναψυχής, τη φορτοεκφόρτωση, αποθήκευση, παραλαβή και προώθηση των φορτίων τους, την εξυπηρέτηση επιβατών και οχημάτων και την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τις θαλάσσιες μεταφορές.
10. «Φορέας διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα» είναι κάθε δημόσιος φορέας ή φορέας της Αυτοδιοίκησης ή μικτός φορέας που έχει, κατά νόμο, την ευθύνη της διοίκησης και της εκμετάλλευσης λιμένα.

Σχόλια 1 2 3 4 … 6
  • 7 Μαΐου 2014, 20:34 | Αναγέννηση Αντιπάρου

    Θεωρούμε ότι το ν/σ είναι απαράδεκτο, αντισυνταγματικό και αντίθετο στη βιώσιμη ανάπτυξη του τουρισμού στη χώρα μας. Είμαστε σίγουροι ότι οι λύσεις που προτείνονται μέσα από αυτό θα οδηγήσουν σε ζημιές για την εικόνα της χώρας και τον τουρισμό της μεσο-μακροπρόθεσμα. Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να αποσυρθεί και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε ως πολίτες για να συμβεί αυτό. Λόγω της διαμονής μας σε ένα από τα πιο όμορφα νησιά της πατρίδας μας και όπου έχουμε ήδη βιώσει την καταπάτηση των παραλιών από διάφορους τέως και νυν «επενδυτές» αλλά και ως άμεσα εξαρτώμενοι από τον τουρισμό, θα παλέψουμε για την όσο το δυνατόν πιο ορθολογική ανάπτυξη του τουρισμού στο νησί μας και την διατήρηση της φυσιογνωμίας του η οποία έχει γίνει πόλος έλξης για τους επισκέπτες του.

  • 7 Μαΐου 2014, 20:45 | Κουτσόπουλος Γιώργος

    Ειναι απαράδεκτο να εμποδίζεται η ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές μας καθώς και η ανεξέλεγκτη παραχώρηση των ακτών σε καντίνες , μπαρ και σκυλαδικα

  • 7 Μαΐου 2014, 18:09 | Κρυονερίτης Νίκος

    Είναι γνωστό σε αυτούς που έχουν διαχειριστεί θέματα αιγιαλού και παραλίας, ότι ο νόμος που ισχύει λειτουργεί αρκετά δεσμευτικά στα θέματα ανάπτυξης και σε πολλές περιπτώσεις δημιουργεί οικονομική και κοινωνική ασφυξία σε παραθαλάσσιες περιοχές. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ορισμένες οριοθετήσεις να είναι απόλυτα παράνομες και ύποπτες ακόμη και για συναλλαγή.

    Το νομοσχέδιο όμως περνά στην απέναντι πλευρά. Δεν θεραπεύει τις όποιες αδυναμίες του παλαιού νόμου, ακροβατεί συνταγματικά, λειτουργεί αθωωτικά ακόμα και σε κραυγαλέες παραβιάσεις του ισχύοντος νομικού πλαισίου, καταργεί επί της ουσίας την παραλία και την παρόχθια ζώνη, δίνει πρόσθετες διαχειριστικές αρμοδιότητες στον υπουργό των οικονομικών και αφήνει το περιβάλλον σε δεύτερη μοίρα.

    Η οριοθέτηση , η διαχείριση και η προστασία του αιγιαλού και της παραλίας, είναι αναπόσπαστο τμήμα της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παρακτίων ζωνών που o υπουργός ανάπτυξης έχει εξαγγείλει από την Ρόδο το περασμένο καλοκαίρι.

    Η μόνη πρόταση που μπορεί να σταθεί ορθολογικά, ηθικά αλλά και αναπτυξιακά, είναι η πλήρης απόσυρση του νομοσχεδίου και η έναρξη του διαλόγου για την νομοθέτηση της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων αλλά και των υπεράκτιων περιοχών της χώρας.

  • 7 Μαΐου 2014, 16:06 | Σμαράγδα Φανουράκη

    POS EINAI DINATON ENAS ELLINAS OIKONOMOLOGOS NA MIN GNORIZEI TIN MONADIKOTITA KAI TO PRONOMIO TIS ELLADOS ? POIA EINAI I PROSTASIA STIS FYSIKI OMORFIA TIS ELLADOS POU TIN KANEI MONADIKO PROORISMO GIA TOUS TOURISTES ?
    Το παραπάνω σχόλιο με καλύπτει απόλυτα.Κάποια στιγμή θα πρέπει σεβαστούν οι κυβερνώντες (τωρινοί και μέλλοντες) την χώρα τους και τους πολίτες της, προστατεύοντας την μοναδικότητα της της πρώτης και φροντίζοντας για το καλό των δεύτερων, και όχι μόνο για το οικονομικό συμφέρον τους.

  • 7 Μαΐου 2014, 16:57 | Ιωάννης Ρώτας

    Γενικός σχολιασμός του νομοσχεδίου.

    Πρόκειται για νομοσχέδιο το οποίο έχει συνταχθεί με πολύ προχειρότητα και είναι εμφανές ότι έχουν ληφθεί μόνον οι απόψεις της Διοίκησης, δηλαδή μόνον όσων παραχωρούν τις αδειοδοτήσεις. Είναι αναγκαίο να περιληφθούν και απόψεις όσων αιτούνται των αδειοδοτήσεων.
    Υπάρχουν πολά λάθη, ακόμη και σε πέπιδο ορισμών (π.χ. Άρθρο 1 παράγραφος 9 Λιμένας. Τα σκάφη αναψυχής δεν συμπεριλαμβάνεται στα κάθε είδους πλωτά μέσα;; Τότε γιατί μνημονεύονται;; Και γιατί δεν μνημονεύονται τα επιβατηγά, ή τα εμπορικά ή τα δεξαμενόπλοια ή τα αλιευτικά ή τα ρυμουκά κλπ;;)

  • 7 Μαΐου 2014, 15:29 | Ιωάννης Ρώτας

    Στην παράγραφο 10 του άρθρου 1, δεν έχει προβλεφθεί η πιθανότητα ΝΠΙΔ ως φορέα διοίκησης λιμένα

  • 7 Μαΐου 2014, 14:12 | Ελένη Φλώρου

    Η εκχώρηση του αιγιαλού, που είναι κατ΄εξοχήν δημόσιο κοινωνικό αγαθό για ελεύθερη χρήση από τον λαό, με μέτρα οικολογικής προστασίας για διατήρηση και αειφορία, εντάσσεται στο γενικότερο ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Χώρας, στο πλαίσιο των μνημονιακών «υποχρεώσεων»/δεσμεύσεων, που έχουν αναληφθεί.

    Φαινόμενα καταπάτησης και εν γένει αυθαιρεσιών έχουν καταγραφεί και εξακολουθούν να υφίστανται κυρίως από ισχυρούς και αρεστούς στην εξουσία. Το προτεινόμενο σ/ν νομιμοποιεί αυθαιρεσίες και επεκτείνει την επιβολή των ολιγαρχικών συμφερόντων σε βάρος της περιβαλλοντικής υγείας και των δικαιωμάτων του κοινωνικού συνόλου.

  • 7 Μαΐου 2014, 13:33 | Τσανάκη Βασιλική

    Το νομοσχέδιο είναι κατά βάση απαράδεκτο, ανοίγει τις πόρτες στους επιχειρηματιες να εκμεταλευτούν τα πάντα χωρίς κανένα ενδιασμό και μέτρο.

  • 7 Μαΐου 2014, 13:35 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ι.ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

    Ἐπὶ τῆς ἀρχῆς, τὸ ὑπὸ διαβούλευση σ/ν ἀξίζει θετικῶν μᾶλλον παρά ἀρνητικῶν σχολίων.

    Εἰσάγει ἑνα σύγχρονο καὶ ἀποτελεσματικό πλαίσιο προτασίας προσαρμοσμένο στὶς ἀνάγκες τῆς ἀειφόρου ἀναπτύξεως, σὲ ἀπόλυτη ἁρμονία μὲ τὶς συνταγματικές ἐπιταγές καὶ τὶς ὑποχρεώσεις ἀπὸ τὸ Διεθνὲς Δίκαιο.
    Ἀντίθετα πρὸς τὰ ἀγανακτισμένα σχόλια ποὺ τὸ κατακεραυνώνουν, ἡ ἐναντίον του κριτική (ἡ ὁποία ἀποδίδει «φαντάσματα» ἰδεοληψιῶν ποὺ ἔχουν σαρωθεῖ) οὔτε στὶς προβλέψεις τοῦ συντάγματος στηρίζεται, οὔτε μὲ τὶς ἀνᾶγκες τῆς χώρας συμβιβάζεται, οὔτε δικαιολογεῖται ἀπὸ τὴν ἐμπειρία ἐφαρμογὴς τόσο τοῦ α.ν. 2344/1940 ὅσον καὶ τοῦ ν. 2971/2001.

    Ἐπιτέλους θὰ πρέπει ὡς κοινωνία νὰ πάψουμε νὰ χώνουμε τὸ κεφάλι μας στὴν ἄμμο καὶ νὰ διδαχθοῦμε ἀπὸ τὴν ἱστορική ἐμπειρία, ἡ ὁποία ἀποδεικνύει ὅτι παρέχεται πληρέστερη και ἀποτελεσματικώτερη προστασία ὅταν οἱ προβλέψεις τοῦ νόμου δὲν περιορίζονται σὲ ἀδικαιολόγητες ἀπαγορεύσεις καὶ ἀνιστόρητους περιορισμούς, ἀλλὰ περιλαμβάνουν λειτουργικές ρυθμίσεις ποὺ ἐξυπηρετοῦν τὴν κατά προορισμό χρήση καὶ λειτουργία κοινόχρηστων πόρων καὶ προβλέπουν ὅτι προηγεῖται ἡ στάθμιση συμφερόντων.

    Στὰ ἀρνητικά τοῦ σ/ν τὸ πλῆθος τῶν ἐξουσιοδοτικῶν διατάξεων, γιὰ ζητήματα τὰ ὁποῖα σκόπιμο θὰ ἦτο νὰ ρυθμιστοῦν στὸ νόμο, ἡ ἐξουσιοδότηση δὲ νὰ ἀφορᾶ τυχόν ἀναγκαῖες στὸ μέλλον προσαρμογὲς ποσοτικῶν μεγεθῶν.

  • 7 Μαΐου 2014, 13:32 | Σταυρακάκης Σπύρος

    1. Η σκοπιμότητα του νόμου αναφέρεται με τρόπο κυνικό στην εισαγωγή: «… η περαιτέρω απλούστευση των διαδικασιών διαχείρισης και αξιοποίησης των παράκτιων, παραλίμνιων και παραποτάμιων κοινοχρήστων εκτάσεων, της έκδοσης των αδειών παραχώρησης της χρήσης για την οικονομική αξιοποίηση των κοινοχρήστων πραγμάτων, καθώς και της εκτέλεσης έργων αναγκαίων για την εθνική οικονομία, με σεβασμό στο ευαίσθητο περιβάλλον της παράκτιας ζώνης και με διασφάλιση στον απαραίτητο βαθμό της κοινής χρήσης.»
    2. Η εφαρμογή του άρθρου 14 του μεσοπροθέσμου «ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012 – 2015» στηρίζεται στο ν. 2971/2001 (Α΄ 285). Ο ν. 2971/2001 όμως δεν επαρκεί για «την παραχώρησης της χρήσης για την οικονομική αξιοποίηση», βλέπε ξεπούλημα, και ιδού ο νέος νόμος έκτρωμα. Σχόλια επί των άρθρων είναι περιττά. Ο νόμος πρέπει να αποσυρθεί.
    «… Πώς μπορείτε ν’ αγοράσετε, ή να πουλήσετε τον ουρανό, τη γη; Αυτή η ιδέα μας φαίνεται παράξενη. Εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες της δροσιάς του αέρα, ούτε της λάμψης του νερού. Πως λοιπόν θα μπορούσατε να μας το αγοράσετε; Είμαστε ένα τμήμα της γης και αυτή είναι τμήμα του εαυτού μας…». Τμήμα από την απάντηση του ινδιάνου Αρχηγού Seattle στην πρόταση που του έγινε να πουλήσει ένα μεγάλο κομμάτι γης στους Αμερικανούς τον Ιανουάριο του 1854.
    Σπύρος Σταυρακάκης
    Ειδικός Λειτουργικός Επιστήμονας Α’
    Ινστιτουτο Ωκεανογραφίας
    Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών

  • 7 Μαΐου 2014, 13:55 | Λουίζα Γιαννούδη

    Εάν θεωρείται τη πράσινη ανάπτυξη ως καταπάτηση του φυσικού περιβάλλοντος και αποδιοργάνωση των εννοιών αιγιαλού, παραλίας και όχθης, με αυτό το νομοσχέδιο το πετυχαίνετε.
    Όμως σαν μεταδιδάκτορας σε ερευνητικό κέντρο (ΕΛΚΕΘΕ) οφείλω να πω πως το νομοσχέδιο αυτό και κυρίως μέσα από τα άρθρα 3,8,10,11,13,15 και 16, είναι επιεικώς απαράδεκτο.
    Δεν θα έπρεπε καν να συζητηθεί παρά να απορριφθεί παμψηφεί. Κρίμα γιατί το νομοσχέδιο αυτό αγγίζει και «λερώνει» το μοναδικό αγαθό που με έφερε πίσω στη χώρα από το εξωτερικό.

  • 7 Μαΐου 2014, 12:20 | Εφη Κώτου

    το σ/ν επιχειρεί να αλλάξει πλήρως και προς το χειρότερο τον δημόσιο και κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού, της παραλίας, της όχθης και της παρόχθιας ζώνης και ταυτόχρονα έννοιες όπως προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, αειφορία και χωροταξικός σχεδιασμός βγαίνουν στο περιθώριο προς χάρη της άτακτης επίτευξης επιχειρηματικού κέρδους χωρίς όρους και κανόνες.

    Aρθρο 3: Δίνει μικρό χρόνο για τον έλεγχο της ορθότητας των προσωρινών οριογραμμών

    Αρθρο 8: Επιχειρείται ‘οχι σωστα’ η ενοποιηση του αιγιαλού με ήδη υπάρχον Τουριστικό Δημόσιο Κτήμα. Κατ΄ αυτό τον τρόπο περιοχές που έχουν ήδη χαρακτηριστεί ως Τουριστικά Δημόσια Κτήματα ενοποιούνται κατά παρέκκλιση του άρθρου 24 του Συντάγματος με τον αιγιαλό και την προστιθέμενη σε αυτόν παραλία και μπορούν έτσι να παραχωρηθούν ως ενιαίοι προς εκμετάλλευση χώροι ή να πωληθούν για ιδιωτικές επενδύσεις.

    Αρθρο 10: Επιχειρείται απαράδεκτα η εκχώριση της χρήσης αιγιαλού, κοινόχρηστης παραλίας, όχθης, κοινόχρηστης παρόχθιας ζώνης κλπ και στην περίπτωση που στην παραχωρούμενη έκταση περιλαμβάνονται κηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία, ιστορικοί τόποι ή προστατευόμενες περιβαλλοντικά περιοχές, τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ή ευπαθή οικοσυστήματα με μόνη προϋπόθεση τη σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου Υπουργείου (απομάκρυνση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Περιφέρειας στη λήψη αποφάσεων).

    Αρθρο 11: Εδω δεν γίνεται καμία αναφορά στην υποχρέωση εξασφάλισης ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό. Επίσης επιχειρείται να ιδιωτικοποιηθεί και δια νόμου το κομμάτι της παραλίας μπροστά από τα κάθε λογής ξενοδοχεία χωρίς μάλιστα να μπαίνει το οποιοδήποτε προαπαιτούμενο (πχ όροι προστασίας του θαλάσσιου και παράκτιου περιβάλλοντος) πλην φυσικά του χρηματικού ανταλλάγματος.

    Αρθρο 13: αντισυνταγματικό Αρθρο που δίνει τη δυνατότητα παραχώρισης θαλάσσιου ή λιμναίου χώρου χωρίς να τηρούνται στοιχειώδεις περιβαλλοντικοί όροι. Επιτρέπει την επιχωμάτωση (μπάζωμα) του θαλάσσιου χώρου και τον χωρίς τήρηση καμίας προδιαγραφής καθαρισμό με μηχανικά μέσα των παραλιών από «άχρηστα υλικά».

    Αρθρο 15: εισάγεται η εκ των υστέρων νομιμοποίηση αυθαίρετων κτισμάτων στον αιγιαλό, την παραλία ή την θάλασσα και μάλιστα χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψη (ή να λαμβάνεται πολύ χαλαρά) η προστασία του θαλάσσιου ή του παράκτιου οικοσυστήματος και εν γένει του φυσικού περιβάλλοντος όπως το Σύνταγμα επιτάσσει. Σειρά αυθαίρετων κατασκευών από ξενοδοχειακές μονάδες για τις οποίες οι τοπικές κοινωνίες έχουν δικαίως και επανειλημμένα αντιδράσει δίνεται δια μέσω αυτού του άρθρου η ευκαιρία να νομιμοποιηθούν.

    Αρθρο 16: Εδώ φαίνεται ότι το αντάλλαγμα χρήσης ταυτίζεται με το πρόστιμο αυθαίρετης χρήσης και ότι ο νομοθέτης αντιλαμβάνεται την οποιαδήποτε αυθαίρετη χρήση ως ζήτημα απόλυτα τακτοποιήσιμο έναντι χρηματικού ανταλλάγματος. Πουθενά επίσης δεν προβλέπεται περιβαλλοντική επίπτωση απαγορευτική για την χρήση.

    Να μην καταργηθούν οι παράγραφοι 1-3 του άρθρου 2 του υφιστάμενου νόμου 2971/2001 που θεωρούν ότι ο αιγιαλός, η παραλία, η όχθη και η παρόχθια ζώνη είναι κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο ∆ηµόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται.

  • 7 Μαΐου 2014, 12:17 | Βρουλλής Χρήστος

    Διαφωνώ πλήρως με το νομοσχέδιο το οποίο μόνο θα καταστρέψει τις παραλίες. Αν παρ ελπίδα κατατεθεί και περάσει η ιστορία θα σας γράψει ως τους μεγαλύτερους καταστροφείς της ελληνικής ακτογραμμής.

  • 7 Μαΐου 2014, 12:18 | Μιχάλης Παναγιωτόπουλος

    Χωρίς να υπεισέλθει κανείς σε λεπτομερή κατ’ άρθρο σχολιασμό, μία απλή σκέψη προκύπτει αβίαστα:

    Από το γεγονός και μόνο ότι το παρόν Ν/Σ προτείνεται μονομερώς από το ΥΠ.ΟΙΚ, χωρίς σύμπραξη/ συμμετοχή και άλλων συναρμόδιων Υπουργείων (ή -μάλλον- πολύ περισσότερο αρμόδιων, όπως τα: Περιβάλλοντος Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής, Πολιτισμού & Αθλητισμού, Τουρισμού, Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας, κ.ά.) μας λέει ότι το όλο εγχείρημα έχει τοποθετηθεί σε λάθος και στρεβλή βάση εξ’αρχής, ήτοι με ένα και μόνο -μονοδιάστατο- σκοπό: το οικονομικό όφελος ολίγων εις βάρος των Συνταγματικά κατοχυρωμένων φυσικών δικαιωμάτων των υπολοίπων πολιτών αυτης της χώρας.
    Ευχαριστώ για την κατανόησή σας.

  • 7 Μαΐου 2014, 11:07 | ΟΡΦΑΝΟΥΔΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ

    Οι παραλιες της χωρας μας ειναι η περιουσια μας και θα πρεπει να ειναι προσβασιμες σε ολους.Σταματήστε επιτέλους το ξεπούλημα.
    Σταματήστε την καταστροφή.
    Να μην ψηφιστεί αυτό το τερατούργημα.Αυτό το σχέδιο νόμου είναι η ταφόπλακα για ό,τι όμορφο και αυθεντικό έχει απομείνει στην ελληνική ακτογραμμή.Δεν έχουμε δικαίωμα να στερήσουμε από τα παιδιά μας αυτό το κάλλος.

  • 7 Μαΐου 2014, 10:59 | μαριαν

    ΟΧΙ άλλο τσιμέντο.Απλά και ξεκάθαρα

  • 7 Μαΐου 2014, 10:01 | Εμμανουήλ T.

    ΟΧΙ

  • 7 Μαΐου 2014, 08:27 | Άσπα Πάσσιου

    Δεν φτάνει που έχουν στηθεί όλα τα αντιαισθητικά μικρο-παραγκο-μαγαζάκια με τις άδειες των Δήμων εκμαυλίζοντας και τις πιο απόμερες-ήσυχες και όμορφες παραλίες της Ελλάδας, τώρα ετοιμάζονται να νομιμοποιήσετε την ασχήμια, τα μεγαθήρια, τα εκτός φυσικής κλίμακας, μαζικά, άσχημα θεριά πάνω στις ακρογιαλιές. Τα ΣΟΚ είναι απανωτά. Πριν συνέρθεις από ένα χαστούκι σου δίνουν κι άλλο. Και η διαβούλευση είναι για να γυρίζουμε μόνοι μας το άλλο μάγουλο! ΦΤΑΝΕΙ. ΑΥΤΗ Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ!!!

  • 7 Μαΐου 2014, 06:44 | Μάκης Πετράτος

    Αν και ξέρω ότι τα σχόλια των πολιτών πάνε πάντα χαμένα, θέλω να πω ότι ο νόμος αυτός απλά θα καταστρέψει τις ομορφιές της Ελλάδας. Να δείτε πως θα γίνει ο Μύρτος στην πατρίδα μου: 10 καφετέριες, 20 ταβέρνες, 50 καντίνες …. Η απόλυτη ντροπή, αυτά συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα (του τρίτου κόσμου). Να αποσυρθεί αυτό το τερατούργημα!

  • 6 Μαΐου 2014, 23:03 | giorgos

    Σταματήστε επι τελους. οι ακτες , οι θαλασσες … εν τελει δεν ανοίκουν σε κανένα ειναι ο χωρος που μπορουμε να ζήσουμε ολοι. μας δυνουν την δυνατότητα να ζήσουμε, οι ιδιοτικοποιήσεις , οι νομιμοποιήσεις των αυθερέτων κλπ με αφήνουν τελείως αντιθετο. η ανθρώπινη ζωή , η φυση , οι θάλασσες , τα δάση , εχουν ανεκτίμητη αξία και δεν ειναι ανεξάντλητα. ειναι πανω απο κερδη και ζημιές, ειναι οι αξίες που δανιζόμαστε απο τα παιδιά μας και ειναι απαράδεκτο να τα καταστρεφετε.

  • 6 Μαΐου 2014, 22:38 | ΓΙΩΡΓΗΣ

    Από τότε που άρχισε να εφαρμόζεται η δημόσια διαβούλευση έχω παρακολουθήσει με ενδιαφέρον αρκετά ν/σ και τα σχόλια πολιτών. Προσπαθώ όσο γίνεται να βλέπω τα υπο κατάθεση ν/σ στη βουλή συνοδευόμενα κάθε φορά από τις παρατηρήσεις της διαβούλευσης, αλλά και τον τελικό ψηφισμένο νόμο. Τη δημόσια διαβούλευση τη φτιάξατε μόνο για να «ρίχνετε στάχτη στα μάτια του κόσμου». Εσείς θα ψηφίσετε αυτό που θέλετε ή μάλλον πιο σωστά αυτό που θέλουν τα αφεντικά σας και μάλιστα για άλλη μια φορά θα το «περάσετε» από τη βουλή χωρίς να προλάβουν οι 300 να το διαβάσουν, συνηθισμένη άλλωστε πρακτική σας.
    Σε κάθε περίπτωση για να μην σας κουράζω κι επειδή έχω βαρεθεί να ασχολούμαι σοβαρά μαζί σας, ένα μόνο σας λέω: ΝΤΡΟΠΗ!!!!!!
    Προχωρήστε λοιπόν και ιδιωτικοποιήστε τα πάντα,τη θάλασσα, το νερό τον αέρα, τη δικαιοσύνη, τους νόμους, το ίδιο το κράτος, τη βουλή, τους υπουργούς, παραδώστε τα όλα στους ιδιώτες και ίσως έτσι σώσετε τη χώρα.

  • 6 Μαΐου 2014, 21:50 | EYAGGELIA

    Διαφωνώ …αφήστε και κάτι όρθιο …τα ξεπουλήσατε όλα…θάλασα θα βλέπουμε και δεν θα μπορούμε να βρέξουμε τα πόδια μας…ΕΛΕΟΣ!!!!!!!!!!!!!

  • 6 Μαΐου 2014, 21:10 | Γληνού Κατερίνα

    Διαφωνώ εντελώς με την οποιαδήποτε οικονομική εκμετάλλευση του φυσικού τοπίου. Ο τόπος μας έχει υποφέρει αρκετά από την αδιαφοριά του κράτους να διαχειριστεί και να ελέγξει την ασυδοσία του κάθε ιδιώτη που προσβλέπει στο κέρδος. Θεωρώ ότι η οποιαδήποτε νομιμοποίηση της εκμετάλλευσης του φυσικού παραθαλάσσιου ελληνικού τοπίου θα είναι καταστροφική για το περιβάλλον και φυσικά θα επιβαρύνει τους ήδη διαλυμένους οικονομικά πολίτες αυτής της χώρας.

    Ελπίζω αυτή η διαβούλευση να μην έχει ανοιχτεί μόνο για «τα μάτια του κόσμου».

  • 6 Μαΐου 2014, 19:37 | Γιωργος Νάστος

    «Μία νομοθεσία που θα σεβόταν τους Έλληνες πολίτες, και τις επόμενες γενιές Ελλήνων, θα φρόντιζε κατ’ αρχήν να διασφαλίσει την διατήρηση της ομορφιάς του φυσικού τοπίου του αιγιαλού (και αυτό δεν γίνεται με νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων, χωρίς αυστηρό πλαίσιο για τον χαρακτήρα και την έκταση που θα πρέπει να έχουν οι όποιες κατασκευές, ώστε να μην αλλοιώνουν δραματικά τον περιβάλλοντα χώρο.) Επίσης θα πρέπει να θεσπιστούν αυστηροί νόμοι και να δημιουργηθούν υποδομές από το κράτος για την καθαριότητα και την απόρριψη τυχόν αποβλήτων στην θάλασσα, μόνο μέσω βιολογικού καθαρισμού. Επιπλέον είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στις παραλίες και έτσι πρέπει να παραμείνει. Αυτό δεν εμποδίζει την αξιοποίηση, αντίθετα παρέχει την δυνατότητα για περισσότερη εμπορική κίνηση, στις επιχειρήσεις που θα δραστηριοποιηθούν στους επιτρεπόμενους χώρους. Η ανάπτυξη θα πρέπει να έχει ώς γνώμονα το είδος των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται και μπορούν να δημιουργηθούν στην χώρα από τους πολίτες της και αυτές είναι κατεξοχήν οι μικρομεσαίες. Οι τεραστιες πολυτελείς τουριστικές επενδύσεις που θέλετε να δημιουργηθούν, στοχεύουν κυρίως σε πελάτες που έρχονται με πακέτα all inclusive, που δεν αφήνουν κέρδη στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Δηλαδή, θέλετε να μας αποκλείσετε από τις παραλίες, να δώσετε για επένδυση τον αιγιαλό σε τεράστιους εγχώριους και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους, χωρίς οι περισσότεροι από εμάς να έχουμε κανένα όφελος».

  • 6 Μαΐου 2014, 17:22 | Ηλίας Παπαγιαννόπουλος

    Διαφωνώ. Αφήστε και κάτι όρθιο.

  • 6 Μαΐου 2014, 17:32 | Γιάννης Δημάδης

    Σταματήστε πλέον να ξεπουλάτε τη χώρα.Οι παραλίες ανήκουν στους πολίτες και όχι σε ιδιωτικά συμφέροντα.Ενεργήστε μια φορά για το καλό του λαού αυτής της χώρας.ΕΛΕΟΣ!!!!!!!

  • 6 Μαΐου 2014, 17:38 | ΜΑΤΙΝΑ ΤΣΑΡΟΥΧΑ

    διαφωνω καθετα με το νομοσχεδιο. Η χωρα μας εχει μοναδικη ομορφια και οφειλουμε να τη διατηρησουμε. Εαν το νομοσχεδιο περασει, οι παραλιες οχι μονο δε θα ειναι προσβασιμες σε ολους, αλλα θα χασουν την ηρεμια και την απλοτητα τους. Φυσικα κατι τετοιο δεν ειναι η πρωτη φορα που συμβαινει (πχ. Ταυλανδη).

  • 6 Μαΐου 2014, 16:43 | dimitris

    Ο μαγνήτης προσέλκυσης τουρισμού είναι η μοναδικής ομορφιάς ελληνική παραλία. Οι πλούσιοι και οι αριστοκράτες τουρίστες τις ερημικές και παρθένες παραλίες επισκέπτονται το καλοκαίρι. Αν περάσετε το νομοσχέδιο, καταστρέφετε ό,τι πιο ωραίο έχει να αναδείξει η χώρα μας και επιβεβαιώνετε για άλλη μια φορά ότι δε νοιάζεστε ούτε αγαπάτε τους πολίτες και αυτόν τον τόπο. Καταστρέφετε τη φύση και τον άνθρωπο για τα χρήματα και έχετε το θράσος να μιλάτε για αναπτυξη.

  • 6 Μαΐου 2014, 15:21 | ΓΟΥΔΟΥΛΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ

    Η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, όπως έχει γίνει μέχρι τώρα στη στεριά, έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα και αδικίες. Τώρα επιχειρείται η διεύρυνση και στον παράκτιο χώρο. Τι θα γίνει με τα αυθαίρετα για τα οποία έχει ήδη τελεσίδικα εκδοθεί απόφαση κατεδάφισης σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία? Ανοίγετε την όρεξη σε νέους παραβάτες για νέες αυθαιρεσίες.
    Η νομιμοποίηση ας γίνεται για έργα δημόσιου συμφέροντος, όταν προκύπτει ότι καλώς κατασκευάστηκαν και ότι δεν έχουν δυσμενείς περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Στα ιδιωτικά έργα να μην είναι δυνατή παρά μόνον για πολύ ιδιαίτερες περιπτώσεις, όπως η αποφυγή κινδύνου και η προστασία σε υπάρχουσες νόμιμα υφιστάμενες κατασκευές.

    Για την απρόσκοπτη πρόσβαση στην παραλία, τον αιγιαλό και τη θάλασσα να γίνει συγκεκριμένη αναφορά και να υπάρχει μέριμνα ώστε να μην έχουμε μια συνεχή και πλήρη εκμετάλλευση όλων των παραλιών κάθε περιοχής.

    Με την υφιστάμενη στελέχωση και λειτουργία των αρμόδιων υπηρεσιών και ελεγκτικών μηχανισμών η έγκριση μαζικά παραγόμενων αντιγράφων Μ.Π.Ε. διασφαλίζει τη νομιμοποίηση όλων των αυθαιρέτων, ακόμα και των απαράδεκτων αισθητικά και περιβαλλοντικά.

  • 6 Μαΐου 2014, 14:23 | Αναστασία Σταγιάνου

    Καταθέτω και εγώ την επώνυμη αντίθεσή μου στο παρόν νομοσχέδιο και το νέο κύμα καταπατήσεων που αυτό συνεπάγεται.

  • 6 Μαΐου 2014, 14:40 | OLGA KAMARI

    POS EINAI DINATON ENAS ELLINAS OIKONOMOLOGOS NA MIN GNORIZEI TIN MONADIKOTITA KAI TO PRONOMIO TIS ELLADOS ? POIA EINAI I PROSTASIA STIS FYSIKI OMORFIA TIS ELLADOS POU TIN KANEI MONADIKO PROORISMO GIA TOUS TOURISTES ? POS EINAI DINATON NA MIN GNORIZOUN OI POLITIKI POU O ELLINIKOS LAOS EXEI EMPISTEUTI KAI ANAPOTHESEI TIS ELPIDES TOU ,KATASTEFONTAS TA PRONOMIA KAI TO DIKAIOMA TOU KATHE ELLINA KAI TOU KATHE ANTHROPOU (APO POTE I EPAFI ME TIN FUSI EGINE PRONOMIO GIA ORISMENOUS OIKONOMIKA ANTROPOUS ) NA APOLAUSI TIN FUSIKI OMORFIA TON ELLINIKON PARALION ? SE TI THA DIAFERI I ELLADA APO TA TOSA ALLA APOSTIROMENA KAI TSIMENTENIA TOURISTIKA FERETRA ? AS POULISOUME KAI TA DASOI, NA KOPOUN KAI NA KATASTAFOUN TOSA DENTRA ,POIA OI DIAFORA KATASTEFONTAS TIS PARALIES ? ELEOS POIA EINAI I ENOIA TIS LEKSI POLITIKOS KE YPOURGE OIKONOMIKON GNORIZETE ? AN KAI TO MORFOTIKO MOU EPIPEDO DEN EINAI TOSO KALO OSO TO DIKO SAS , GNORIZETE TIN ENOIA OPOS KAI OLOI OI ELLINES ALLA ADIAFORITE PANTELOS , LYPAME EILIKRINA POU UPARXOUN ELLINES SAN ESAS STIN ELLADA POU STO BOMO TOU XRIMATOS THISIAZOTE I ELEUTHERIA KAI TA DIKAIOMATA TOU KATHE ELLINA POLITI.

    EUXARISTO GIA TO XRONO SAS

  • 6 Μαΐου 2014, 13:50 | Καλούστ Παραγκαμιάν

    Ένα σχέδιο νόμου που αφορά την προστασία και διαχείριση των ακτών θα έπρεπε να έχει συνταχθεί και υποβληθεί από το ΥΠΕΚΑ.
    Πρόσφατα δημοσιεύτηκε η απόφαση του ΣτΕ (1118/2014) το οποίο έκρινε αντισυνταγματική η ρύθμιση του ν.4014/2011 για τα αυθαίρετα: «…εισπρακτικοί και μόνον σκοποί δεν θα ήταν δυνατό να θεμελιώσουν λόγο δημοσίου συμφέροντος που θα δικαιολογούσε τη θέσπιση ρυθμίσεων με ευρύτατες συνέπειες σε βάρος του περιβάλλοντος, όπως οι ρυθμίσεις των επίμαχων διατάξεων. Κατά συνέπεια, οι ρυθμίσεις αυτές, κατ’ εφαρμογή των οποίων εκδόθηκαν οι προσβαλλόμενες αποφάσεις, έρχονται σε αντίθεση με τις επιταγές που απορρέουν από το άρθρο 24 του Συντάγματος.»
    Επιπλέον πρόσφατα δημοσιεύτηκε και σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου (AΠ 104/2013) σύμφωνα με την οποία ο καθορισμός έκτασης αιγιαλού είναι εκτός συναλλαγής και ανεπίδεκτος χρησικτησίας.

    Το εν λόγω σ/ν είναι ανάξιο δημιουργικού σχολιασμού και ΔΕΝ θα έπρεπε καν να φθάσει προς συζήτηση στη Βουλή.
    Πρέπει να συνταχθεί ΕΚ ΝΕΟΥ και από το ΥΠΕΚΑ

  • 6 Μαΐου 2014, 13:59 | Νίκος Ανδρουτσόπουλος

    Υπάρχουν άπειρα σχόλια που με καλύπτουν. Όμως ο Υπουργός γράφει «η διαβούλευση θα παραταθεί μέχρι 15/3/2014 και ώρα 12:00». Ας το διορθώσει κάποιος – μάλλον εννοεί 13/5/2014;

  • 6 Μαΐου 2014, 13:00 | Αλέξανδρος Αργυρόπουλος

    Θεωρώ ότι το ν/σ είναι απαράδεκτο, αντισυνταγματικό και αντίθετο στη βιώσιμη ανάπτυξη του τουρισμού στη χώρα μας. Είμαι σίγουρος ότι οι λύσεις που προτείνονται μέσα από αυτό θα οδηγήσουν σε ζημιές για την εικόνα της χώρας και τον τουρισμό της μεσο-μακροπρόθεσμα. Πιστεύω ότι θα πρέπει να αποσυρθεί και θα κάνω ό,τι μπορώ ως πολίτης για να συμβεί αυτό.

  • 6 Μαΐου 2014, 13:32 | ΜΠΟΖΟΥ ΑΥΓΗ

    ΔΙΑΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΟΛΩΝ ΜΑΣ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΝΑ ΠΟΥΛΑΤΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.

  • 6 Μαΐου 2014, 12:19 | Αμαλία Ζαβακοπούλου

    Όχι μόνο δεν συμφωνώ με το νομοσχέδιο, αλλά το θεωρώ εγκληματικό, κακόβουλο, κοντόφθαλμο, τραγικό, καταστροφικό και πρόχειρο – για την Ελλάδα, την ανάπτυξη, το περιβάλλον, τις παραλίες και τον φυσικό πλούτο μας. Για εμάς τους πολίτες, που έχουμε το δικαίωμα να απολαύσουμε την αυθεντική ομορφιά της χώρας μας, ή ότι έχει απομείνει από αυτήν.
    Για τις επόμενες γενιές – δεν μας ανήκουν οι ακτές, απλά τις έχουμε δανειστεί από μελλοντικές γενιές.
    Τα πλεονεκτήματα μας πρέπει να τα αναδείξουμε και να τα διατηρήσουμε, όχι να τα θάψουμε.

    NO PASARAN!

  • 6 Μαΐου 2014, 11:59 | Ίνα Ασλανίδη

    Διαισθάνομαι πως το νομοσχέδιο αυτό έχει σαν μοναδικό σκοπό να καταστρέψει τις ελληνικές παραλίες ακόμα περισσότερο στο βωμό του εύκολου και γρήγορου χρήματος παρά να διαφυλάξει την αγνότητά τους και τη σωστή διαχείρηση. Πιστεύω πως όλοι μας έχουμε δει σε τι κατάσταση περιέρχονται το χειμώνα οι ξαπλώστρες και οι ομπρέλες που μένουν εκεί αφημένες από το καλοκαίρι. Έρμαια του ανέμου βολοδέρνουν στις παραλίες και αποτελούν τόσο οπτικά όσο και πραγματικά σκουπίδια. Πιστεύω πως το ίδιο θα γίνεται και με τις ημιμόνιμες κατασκευές οι οποίες θα μένουν στην παραλία επ’ αόριστο και κανείς δεν θα ενδιαφερθεί να τις απομακρύνει σε περίπτωση που κλείσει το μαγαζί. Τέλος αυτοί που δε θέλουν να πληρώσουν για μια ξαπλώστρα ή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να το κανουν θα αναγκάζονται να στριμώχνονται στις άκρες της παραλίας (το οποίο γίνεται ήδη) ακόμα περισσότερο ενώ υπάρχουν άδειες ξαπλώστρες σε καλύτερες θέσεις. Επίσης υπάρχουν παραλίες, μικροί παράδεισοι οι οποίοι με την αλόγιστη επέμβαση του καθένα θα μπορούν να μετατρέπονται σε μικρές κολάσεις της αισθητικής και της κακοφωνίας. Νομίζω πως η Μικρή Μεγάλη Άμμος στα Σύβοτα είναι ένα κλασσικό παράδειγμα. Τη θυμάμαι σαν μια από τις πιο όμορφες παραλίες από τα παιδικά μου χρόνια, όταν το καλοκαίρι αποφάσισα να την επισκευτώ ξανά και μόνο ο εκκωφαντικός θόρυβος που ακούγονταν πάνω από το δρόμο ήταν αρκετά για να αποτρέψουν την προσπάθεια μου. Αν αυτό θέλουν να γίνει τότε θεωρώ πως οι επόμενες γενιές θα ζήσουν σε μια χώρα που κάποτε είχε τις πιο όμορφες και παρθένες παραλίες.

  • 6 Μαΐου 2014, 10:09 | Παναγιώτης Παπαποστόλου

    Οι παραλίες πρέπει να παραμείνουν προσβάσιμες σε όλους. Δεν θα γίνουμε Puerto Rico.

  • 6 Μαΐου 2014, 10:16 | Γεώργιος Κανέλλης

    Νομοσχέδιο για τον αιγιαλό ή για την κατάργησή του;
    Του Γιώργου Κανέλλη*
    Όταν την περασμένη χρονιά ανακοινώθηκαν τα δημόσια κτήματα που παραχωρούνται στο ΤΑΙΠΕΔ προς πώληση, πολλοί απορήσαμε «τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι». Τι δηλαδή, να την κάνει κάποιος μια παραλιακή λωρίδα δεκάδων στρεμμάτων όπως αυτές – για παράδειγμα – που είναι προς πώληση μέσα στο Εθνικό Πάρκο Στροφιλιάς – Κοτυχίου, όταν ρητά η Κοινή Υπουργική Απόφαση που ρυθμίζει το καθεστώς της περιοχής, επιτρέπει ένα και μόνο αναψυκτήριο μέχρι 200 τετραγωνικά.
    Η θέση προς διαβούλευση του νομοσχεδίου του Υπ. Οικονομικών “Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας” έλυσε τις απορίες αυτές. Η δημόσια αυτή γη – φιλέτο αποστερείται πρακτικά από κάθε περιορισμό χρήσης και επιπλέον πλήττεται το δικαίωμα όλων να έχουν δωρεάν πρόσβαση στις παραλίες, κάτι που στα διακόσια χρόνια ύπαρξης του ελληνικού κράτους δεν είχε αποτολμηθεί ευθέως να θιγεί. Φυσιολογικά, μια και νομικά (αστικός κώδικας) ο αιγιαλός είναι «εκτός συναλλαγής» δημόσιο αγαθό.
    Οι ακτές ανήκουν σε όλους – χωρίς εισιτήριο
    Αν μας επιτραπεί μια κάποια γλαφυρότητα, η πρόσβαση στις ελκυστικότερες από τις ακτές που κληρονομήσαμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, φτωχοί και πλούσιοι από τον Κολοκοτρώνη, εμμέσως πλην σαφώς θα είναι στην αχαλίνωτη και απεριόριστη διάθεση επιχειρηματικών συμφερόντων. Αν θέλουν μας αφήνουν, αν όχι πληρώστε ακριβό εισιτήριο – προσοχή, όχι για κατανάλωση αλλά για το ίδιο το δικαίωμα στην χρήση της θάλασσας και της άμμου.
    Τη στιγμή που η (ενοχλητική σε πολλούς παρά τις αδυναμίες της και την έλλειψη προσωπικού) Υπηρεσία Επιθεωρητών Περιβάλλοντος καταβάλλει προσπάθειες για κατεδάφιση των πιο προκλητικών αυθαιρέτων πάνω στον αιγιαλό, διατάξεις του νομοσχεδίου προβλέπουν νομιμοποιήσεις τέτοιων αυθαιρέτων και καταπατήσεων.
    Το γεγονός δε, ότι η κυβερνητική αυτή κίνηση αυτή γίνεται στην καρδιά μιας τριπλής προεκλογικής περιόδου (ευρωεκλογές, περιφερειακές, δημοτικές), δίνει και μια διάσταση ωμής ψηφοθηρίας στα θολά νερά των συμφερόντων εκείνων που προκρίνουν έναντι της μακροχρόνια βιώσιμης και στηριγμένης στην ορθή χωροταξία και τη διαφύλαξη άθικτων των δημοσίων αγαθών, την ληστρική εκμετάλλευση –και γαία πυρί μιχθήτω στη συνέχεια- των πολυτιμότερων δημόσιων αγαθών μας. Γιατί βεβαίως, για παράδειγμα η Στροφιλιά, ο Λαγανάς, οι ακτές της Ηλείας και της Δυτικής Αιτωλοακαρνανίας είναι πρωτίστως περιβαλλοντικά αγαθά – οικοσυστήματα και κεφάλαιο ήπιας αναψυχής για ΟΛΟΥΣ.
    Νομιμοποιούνται αυθαίρετα, ευνοείται το τσιμέντο
    Ας δούμε αναλυτικότερα τι επιχειρεί να κάνει το θρασύτατο, ας μας επιτραπεί η σκληρή έκφραση, αυτό νομοσχέδιο, για το οποίο μόνη συνταγματική και βιώσιμη επιλογή είναι η πλήρης απόσυρση.

    Με το νομοσχέδιο:
    * οι ως τώρα σαφείς προβλέψεις για την υποχρέωση ελεύθερης πρόσβασης στον αιγιαλό, καθώς και η απαγόρευση της παραχώρησης της αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας παραμερίζονται με μόνο τον ασαφή περιορισμό του «να περιλαμβάνονται όροι χρήσης που να διασφαλίζουν την πρόσβαση του κοινού, ύστερα από αιτιολογημένη στάθμιση των συμφερόντων που εξυπηρετούνται ή βλάπτονται». Οι συγκεκριμένοι ισχύοντες σήμερα περιορισμοί (μέχρι 500 μέτρα ομπρέλες και ελεύθερη ζώνη μπροστά από την θάλασσα) δεν αναφέρονται στο νομοσχέδιο.
    * Δίνεται η δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαιρέτων εμπορικών (όχι πρώτη κατοικία) κτισμάτων επί του αιγιαλού, κάτι που μέχρι τώρα ήταν –και πολύ σωστά- ταμπού.
    * Οι λίμνες μπορούν να προστατεύονται μόνο αν είναι μεγαλύτερες από 9,5 στρέμματα. Έτσι όμως εκατοντάδες πολύτιμες για την άγρια ζωή και το τοπίο μικρά μόνιμα λιμναία σώματα θα μπορούν, κοντόφθαλμα να υποβαθμίζονται
    * Αφήνεται στην κρίση των επιχειρηματικών η δυνατότητα κατασκευής μόνιμων εγκαταστάσεων ως και τη θάλασσα «αν κρίνονται απαραίτητα για την επίτευξη του επιχειρηματικού σκοπού». Καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό για την ελεύθερη πρόσβαση όλων αλλά και για την άγρια ζωή.
    * Αφήνονται περιθώρια και για επιχωματώσεις επί της θάλασσας (!) αν πρόκειται για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικής δραστηριότητας που έχει ενταχθεί στις στρατηγικές επενδύσεις ή έχει εγκριθεί ΕΣΧΑΔΑ ή ΕΣΧΑΣΕ (ειδικά σχέδια χωρικής ανάπτυξης δημοσίων ή ιδιωτικών ακινήτων).
    * Επιτρέπεται πρώτα να γίνονται έργα και μετά (όταν θα είναι αργά) να γίνεται η οριοθέτηση της παράκτιας ζώνης.

    Συμπερασματικά: το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό, εκτός του ότι ωμά και απαράδεκτα έρχεται στη μέση της προεκλογικής περιόδου, στην ουσία του κινείται όχι προς την κατεύθυνση της μακροχρόνιας και ισορροπημένης τουριστικής αξιοποίησης των ακτών μας, αλλά σε μια λογική βιασύνης να ενισχυθούν κέρδη, να ξεπουληθούν φιλέτα δημόσιας γης μέσω ΤΑΙΠΕΔ και να αναγνωριστούν τετελεσμένα σε βάρος του περιβάλλοντος, του δικαιώματος της ελεύθερης πρόσβασης όλων και ενός βιώσιμου τουριστικού μέλλοντος.
    Ωφελεί λίγους και βλάπτει το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον. Όχι μόνο πρέπει άμεσα να αποσυρθεί αλλά και να πολλαπλασιαστούν οι επιχειρήσεις κατεδάφισης αυθαιρέτων κτισμάτων και περιφράξεων.
    Επιτέλους, ας δούμε λίγο πιο πέρα από τη μύτη μας.

    *Περιφερειακός σύμβουλος, Υποψήφιος Περιφερειάρχης
    με την Οικολογική Δυτική Ελλάδα

  • 6 Μαΐου 2014, 09:51 | Γρηγόρης Αλεξόπουλος

    Καταργείτε όλους τους περιορισμούς στην έκταση που παραχωρείται. Εξαφανίζετε την υποχρέωση δημιουργίας ελεύθερων ζωνών. Δεν αναφέρετε πουθενά την υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό. Επιτρέπετε τις μόνιμες κατασκευές (τσιμέντωμα παντού) με ελάχιστες (έως προσχηματικές) προϋποθέσεις. Οι δε προβλέψεις για μπαζώματα και «νομιμοποίηση» αυθαιρέτων είναι ανατριχιαστικές.

    Πρόκειται για νομοσχέδιο αισχρό, στο σύνολό του. Προτείνει μια καταστροφή σε βάθος χρόνου, τόσο περιβαλλοντική όσο και οικονομική, (καθώς δεν θα απομείνει τίποτα που να προσελκύει τον τουρίστα). Θα έπρεπε να έχετε συναίσθηση ότι παίζετε με το μέλλον των παιδιών αυτής της χώρας.

  • 6 Μαΐου 2014, 09:05 | Ειρήνη Βασιλοπούλου

    Διαφωνώ απόλυτα με το υπό πρόταση νομοσχέδιο. Ενώ υπάρχει τόσο μεγάλη στροφή στις ενναλακτικές μορφές τουρισμού, στην αναπτυξη ήπιας τουριστικής αναπτυξης για τη διασφαλιση της αειφορίας σε όλον τον κοσμό στην Ελλάδα αποφασίζετε μετά από 40 χρόνια ξαφνικά να εφαρμόσετε το μοντέλο τουριστικής υποδομής που κατέστρεψε ανεπανόρθωτα σωρεία οικοσυστημάτων και παραλιών; Τί να σας πώ, εγώ απλά ένα ΤΕΙ έχω βγάλει και με «κόβει» ότι αυτό που μου δίνει χρήματα αλλά και πιο απλά το όμορφο και το μοναδικό το προσέχω. Αν μη τι άλλο κάνω το σωστό μαρκετινγκ για να εξασφαλίσω τα μέγιστα αλλά παράλληλα χωρίς να το ζημιώσω. Εσείς όλοι μέσα στη βουλή, με τόσες σπουδές και προυπηρεσία σε οργανισμούς και επιχειρήσεις, δεν αντιλαμβάνεστε ότι πραγματικά ξεπουλάτε ένα ανεπανάληπτο προϊόν; Πόσες φορές εχουμε πει ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται περισσότερους αλλά «καλύτερους» τουρίστες, με περισσότερες διανυκτερεύσεις, μεγαλύτερο περιθώριο καταναλώσεων κτλ κτλ.; Αυτά εσάς δε σας λένε τίποτα;

  • 6 Μαΐου 2014, 08:59 | Χρήστος Γεωργιάδης

    Και μόνο ότι το νομοσχέδιο είναι του υπουργείου οικονομικών, μας προδιαθέτει ότι κάτι δεν πάει καλά και γνωρίζουμε όλοι τι δεν πάει καλά, πρόκειται για ξεπούλημα της χώρας. Ένα καλά στημένο παιχνίδι μόνο που είναι πολύ χοντρό για να το καταπιούμε.
    Και η δήθεν διαβούλευση είναι μια κουτοπόνηρη μεθοδολογία δήθεν συναίνεσης του λαού.
    Πρέπει να αποσυρθεί και να ξαναγραφεί από μία νέα κυβέρνηση.

  • 6 Μαΐου 2014, 08:45 | Υπόχρεος Πολίτης

    Διαφωνω με το νομοσχέδιο. Δεν θα φέρει τουρισμό, θα καταστρέψει το περιβαλλον. (από ότι κατάλαβα ούτε καν θα πουλήσουμε τις παραλίες, θα τις παραχωρήσουμε…)( γιατί δεν πουλάμε τις μισές παραλίες και τα παλιοβουνά -έτσι και αλλιώς δεν τα εκμεταλεύεται κανείς- , να ζήσουμε σαν άνθρωποι ?)
    Σταματήστε να γυρίζετε δέκα βήματα πίσω την κοινωνία μας όταν εκείνη καταφέρνει να κάνει έστω ένα βήμα μπροστά.

  • 6 Μαΐου 2014, 07:16 | Manos Kouroupakis

    Έχω βρεθεί στην Ισπανία όπου το περιβάλλον έχει καταπατηθεί και αλλοιωθεί. Το αποτέλεσμα; Ισπανοί ψάχνουν να βρουν «φυσικές» παραλίες στην Ιταλία (!!!)
    Όντως ισχύει ότι ένας λόγος που έρχονται ξένοι στην Ελλάδα είναι το φυσικό περιβάλλον
    ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ούτε ξαπλώστρες ούτε ασύδοτα λαμόγια να τις εκμεταλλεύονται

  • 6 Μαΐου 2014, 00:23 | Σβετλάνα Γερακάκη

    Αυτό το σχέδιο νόμου είναι η ταφόπλακα για ό,τι όμορφο και αυθεντικό έχει απομείνει στην ελληνική ακτογραμμή. Έχουμε έναν μοναδικό πλούτο, που όλοι οι τουρίστες εκτιμούν ακριβώς για αυτή τη μοναδικότητά του, και αντί να ενισχύσουμε αυτόν τον τουρισμό, καταφεύγουμε σε φτηνά μέσα προσέλκυσης μαζικού τουρισμού και σε ειδικές ζώνες τουρισμού για τους «έχοντες». Η ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα είναι θεμελιώδες δικαίωμα των πολιτών αυτής της χώρας. Όλοι έχουν το δικαίωμα για αναψυχή στο φυσικό περιβάλλον που διαθέτει αυτή η χώρα. Αυτό το δικαίωμα δεν μπορεί να έχει τιμή, γιατί την φύση δεν την έφτιαξε κανένας ιδιώτης ή μη Προϋπήρχε εκεί και θα υπάρχει και όταν εμείς δεν υπάρχουμε πια. Ανήκει στο μέλλον και όχι σε κάθε λογής τουριστική επιχείρηση που ενδιαφέρεται πρωτίστως για το κέρδος και δευτερευόντως (στην καλύτερη περίπτωση) για τη διατήρηση του φυσικού κάλλους ως έχει, υποτασσόμενη στις επιταγές των εκάστοτε βραχυπρόθεσμων μοντέλων «τουρισμού». Πρέπει να κάνουμε τον περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένο τουρισμό σημαία μας. Όχι τον μαζικό τουρισμό, που μόνο στόχο έχει τον γρήγορο πλουτισμό για λίγους, για όσο κρατήσει, και μετά προχωρά παρακάτω, δίχως καμία ευαισθησία για αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του. Δεν είναι όλα «ανάπτυξη». Δεν είναι όλα κέρδος. Υπάρχει και ο σεβασμός στην ιστορία, την κουλτούρα και τη φύση αυτού του τόπου. Ισπανικές ακτές με μεγαθήρια και ιταλικές ακτές με ιδιωτικές πλαζ υπάρχουν αρκετές για τους τουρίστες. Αυτό που λείπει (και θα εκλείψει) είναι ακτές σαν τις ελληνικές. Αν γίνει η αρχή, δεν υπάρχει επιστροφή. Δεν έχουμε δικαίωμα να στερήσουμε από τα παιδιά μας αυτό το κάλλος. Είναι μια απόφαση σε ένα ερώτημα που δεν μπορεί καν να τεθεί.

  • 5 Μαΐου 2014, 23:15 | Ιωάννα Ακουμιανάκη

    Καταθέτω τις παρακάτω παρατηρήσεις για το παρόν σχέδιο νόμου:
    1. Παντελής απουσία γνώσης ή αναφοράς στις βασικές ‘αρχές αειφορίας’, που σύμφωνα με την Ατζέντα 21 (συνθήκη Ρίο, 1992) σημαίνει το πάντρεμα των αναγκών όλης της κοινωνίας (για ευημερία, υγεία, αναψυχή) με την προστασία των περιβαλλοντικών πόρων και την οικονομική ανάπτυξη.
    2. Παντελής άγνοια της έννοιας των κοινών περιβαλλοντικων πόρων, οι οποίοι ονομάζονται ‘κοινόχρηστα πράγματα’ (κάτι σαν τις γλάστρες και τα χαλάκια στις πολυκατοικίες).
    3. Παντελής έλλειψη σεβασμού του δικαιώματος των πολιτών να συμμετέχουν σε ανοικτές διαδικασίες ( δηλαδή διαβούλευση με συμμετοχή του ‘δήμου’ στη λήψη αποφάσεων και όχι απλώς συμβουλευτική-διακοσμητική-ηλεκτρονική παρουσία). Η διαχείριση των κοινών περιβαλλοντικών πόρων είναι δικαίωμα και υποχρέωση όλων και όχι μόνο των ‘ειδικών’ ή των γραφειοκρατών.
    4. Οι περιβαλλοντικοί πόροι περιλαμβάνουν το γιαλό, τις παραλίες, τη θάλασσα, τις αμουδιές, τις φερτές ύλες από τα ποτάμια, τις όχθες, τις ακτές, τα πουλιά, τα ψάρια,τα κοχύλια, τους κύκλους της ζωής, του νερού και των στοιχείων, τα ρεύματα, το μπάτη, τη θέα, το ηλιοβασίλεμα στον ορίζοντα. ..Ονοματίζοντας τους ως ‘πράγματα’ υποδηλώνει είτε γλωσσική ένδεια ή εσκεμμένη χρήση του όρου από το ‘νομοθέτη’
    5. Αγνοια όχι μόνο των ορισμών που έχει δώσει η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα για την ποικιλία οικονομικών δραστηριοτήτων, κοινωνικών σχέσεων, οικοσυστημάτων και γεωμορφολογικων αλληλεπιδράσεων που λαμβάνουν χώρα στην παράκτια ζώνη, αλλά και της διεθνούς νομοθεσίας που δεσμεύει το Ελληνικό κράτος και όσους ζούν σε αυτή τη χώρα. Ενδεικτικά αναφέρω ότι οι διαδικασίες προστασίας του αιγιαλού στον προτεινόμενο νόμο αντιβαίνουν τους περιβαλλοντικούς στόχου της Συνθήκης για τη Βιοποικιλότητα, της Οδηγίας για τους Οικοτόπους, και, για να μη μακρυγορώ επειδή είναι μακρύς ο κατάλογος, της Οδηγίας για τα νερά (αφού το νομοσχέδιο προστατεύει το Ιδιωτικό συμφέρον και δεν αναφέρεται, ξεκάθαρα τουλάχιστον, στις ζωτικής σημασίας ανάγκες της κοινωνίας για καθαρό περιβάλλον και απρόσκοπτη πρόσβαση σε νερά κολύμβησης, ούτε καν στην υποχρέωση του κράτους να εγγυηθεί την προστασία των κοινών υδάτινων πόρων στον αιγιαλό ). Η μόνη υποχρέωση σχετικά με τους κοινούς περιβαλλοντικούς πόρους είναι ‘να επικοινωνεί η θάλασσα με την ξηρά’ και να τηρηθούν οι ‘αρχές της ρυμοτομίας’ (άραγε είναι οι ίδιες με τις αρχές που οδήγησαν στις τσιμεντουπόλεις με Mall αλλά χωρίς Πράσινο;) Αλλά και στην περίπτωση μεγάλων κατασκευαστικών έργων στον αιγιαλό, θα χρειαστεί ‘Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων’ (βάσει Ευρωπαικής Οδηγίας, και πάλι).
    6. Ο νόμος για τον αιγιαλό θα έπρεπε να μεριμνήσει ώστε να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα σε αυτόν που έχει οικονομικούς πόρους και επενδύει ή δραστηριοποιείται στον αιγιαλό με σκοπό την ιδιωτική κερδοφορία, και σε αυτόν που δεν έχει οικονομικούς πόρους αλλά χρησιμοποιεί τον αιγιαλό ως κοινό πόρο, επειδή απλά έχει αυτό το δικαίωμα. Το παρόν νομοσχέδιο πυροδοτεί αντί να επιλύει εντάσεις ανάμεσα σε αυτές τις δυο ομάδες.
    7. Συμπερασματικά, το νομοσχεδιο δεν μπορεί να εφαρμοστεί, ακόμα και αν ψηφιστεί στο κοινοβούλιο, παρά μόνο διά της βίας.

    Ιωάννα Ακουμιανάκη
    Θαλάσσια Βιολογία (PhD) / Αειφορική Διαχείριση Υδάτινων Πόρων (ΜSc)

  • 5 Μαΐου 2014, 23:06 | Φωτεινή Δεληβοριά

    Ο ορισμός «Παραλία» είναιασαφέστατος καθότι το πόση έκταση είναι αναγκαία για την επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα δεν καθορίζεται με κάποιο αντικειμενικό κριτήριο και βάσει αυτού του ορισμού μπορεί η παραλία να φτάσει όπου θέλει ο καθένας ,από μηδέν στο άπειρο.Παραλία πρέπει να ορίζεται με βάση τα γεωλογικά στοιχεία κάθε περιοχής και να έχει πολύ μεγάλο εύρος για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και την ελεύθερη πρόσβαση,(δύο στοιχεία που αποτελούν τα κύρια πλεονεκτήματα για την αειφόρο ανάπτυξη του τουρισμού της Ελλάδας)
    Οι ορισμοί «Παλαιός αιγιαλός» και «Παλαιά όχθη» κανονικά θα έπρεπε να ενσωματωθούν στον ορισμό του αιγιαλού,ο οποίος δεν πρέπει να είναι και αυτός ασαφής αλλά να καθοριστεί με βάσει τις αεροφωτογραφίες του 1945,οπότε έχουμε μεγαλύτερη προστασία του περιβάλλοντος και μεγαλύτερη ελεύθερη ζώνη μπροστά στην θάλασσα ,λίμνη ,ποτάμι και να αποτρέπονται και καταστροφές λόγω φυσικών φαινομένων(τσουνάμι,πλημμύρες κλπ)

  • 5 Μαΐου 2014, 22:25 | ΟΛΓΑ ΧΡΙΣΤΙΔΟΥ

    Οι παραλιες της χωρας μας ειναι η περιουσια μας και θα πρεπει να ειναι προσβασιμες σε ολους.
    Δεν φερνουν ΄΄αναπτυξη΄΄ τετοιου ειδους νομοσχεδια, αντιθετα καταστουν τη χωρα υποαναπτυκτη και τριτοκοσμικη.

  • 5 Μαΐου 2014, 19:42 | Λεωνίδας

    Σταματήστε επιτέλους το ξεπούλημα.
    Σταματήστε την καταστροφή.
    Να μην ψηφιστεί αυτό το τερατούργημα.

  • 5 Μαΐου 2014, 18:24 | Νικόλας Κουλιανός

    Η βασική αιτία της καλυτέρευσης της οικονομίας στην Ελλάδα είναι ο τουρισμός.
    Γιατί αυξάνεται ο τουρισμός στην Ελλάδα;
    Επειδή η χώρα μας είναι σχετικά παρθένα.
    Για ποιο λόγο έρχονται όλο και περισσότεροι τουρίστες;
    Κυρίως γιατί βρίσκουν εύκολη και ελεύθερη προσβασιμότητα στις ακτές στις οποίες θα απολαύσουν την ομορφιά και την ηρεμία.
    Όταν λοιπόν κατατίθεται ένα νομοσχέδιο στο οποίο τα πιο βασικά ατού της χώρας μας πάνε να χαθούν, πρέπει επιτέλους κάποιοι να σταματήσουν να βλέπουν μόνο το προσωπικό, σημερινό τους συμφέρον και να δουν και μια φορά τουλάχιστον, το κάλο για όλους (που θα είναι μακροπρόθεσμα και για τους ίδιους).
    Ο αιγιαλός όχι δεν πρέπει να αξιοποιηθεί από κανέναν ανεξαιρέτως, αλλά ακόμα και ό,τι αυθαιρεσίες υπάρχουν σήμερα πρέπει να κατεδαφιστούν.
    Έχουμε και μερικούς καλούς νόμους σε αυτή τη χώρα, μη τους χαλάσουμε και αυτούς…

Σχόλια 1 2 3 4 … 6