Στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α΄ 167) προστίθεται άρθρο 28Α ως εξής:
«Άρθρο 28Α
Ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας
1. Για τους ασκούντες ατομική επιχείρηση της περ. γ) της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4308/2014 (Α΄ 251) το ετήσιο ελάχιστο κέρδος από την άσκηση της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας τεκμαίρεται ότι δεν υπολείπεται του ποσού που προσδιορίζεται σύμφωνα με το παρόν.
2. Ως ελάχιστο ετήσιο κέρδος από την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας τεκμαίρεται ποσό μέχρι πενήντα χιλιάδες ευρώ (50.000 €) που προκύπτει από το άθροισμα των παρακάτω:
α) ποσού μέχρι τις τριάντα χιλιάδες ευρώ (30.000 €) που αντιστοιχεί στο μεγαλύτερο εκ των εξής:
αα) του ετήσιου ποσού του μικτού κατώτατου μισθού των άρθρων 134 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (π.δ. 80/2022, Α΄ 222) και 103 του ν. 4172/2013, όπως ισχύει κατά την τελευταία ημέρα του αντίστοιχου φορολογικού έτους, προσαυξανόμενου κατά δέκα τοις εκατό (10 %) για τα τρία (3) έτη που έπονται της δεύτερης τριετίας από τη δήλωση έναρξης επαγγελματικής δραστηριότητας, επιπλέον δέκα τοις εκατό (10%), επί του ποσού της τρίτης τριετίας για τα τρία (3) έτη που έπονται της δεύτερης τριετίας και επιπλέον δέκα τοις εκατό (10%), επί του ποσού της τέταρτης τριετίας για τα επόμενα έτη ή
αβ) του ποσού που αντιστοιχεί στις μικτές αποδοχές του υψηλότερα αμειβόμενου υπαλλήλου που απασχολείται από τον υπόχρεο της παρ. 1, αναγόμενες σε ετήσια αμοιβή για πλήρη απασχόληση, πλέον
β) ποσού, έως δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ (15.000 €), που ισούται με το δέκα τοις εκατό (10%) του ετήσιου κόστους που καταβάλλει ο υπόχρεος της παρ. 1 για τη μισθοδοσία του προσωπικού που απασχολεί, πλέον
γ) ποσοστού του ποσού της περ. α), το οποίο ανέρχεται σε:
γα) τριάντα πέντε τοις εκατό (35%) του ποσού της περ. α) για υπόχρεους της παρ. 1, των οποίων ο ετήσιος κύκλος εργασιών υπερβαίνει τον μέσο όρο του ετήσιου κύκλου εργασιών του αντίστοιχου Κωδικού Αριθμού Δραστηριότητας (Κ.Α.Δ.) της περ. ιστ) της παρ. 1 του άρθρου 16 και της παρ. 4 του άρθρου 57 του ν. 4919/2022 (Α΄ 71), στον οποίο πραγματοποιεί τα υψηλότερα έσοδα,
γβ) εβδομήντα τοις εκατό (70%) του ποσού της περ. α) για υπόχρεους της παρ. 1, των οποίων ο ετήσιος κύκλος εργασιών υπερβαίνει το εκατόν πενήντα τοις εκατό (150%) του μέσου όρου του ετήσιου κύκλου εργασιών του Κ.Α.Δ., στον οποίο πραγματοποιεί τα υψηλότερα έσοδα,
γγ) εκατό τοις εκατό (100%) του ποσού της περ. α) για υπόχρεους της παρ. 1, των οποίων ο ετήσιος κύκλος εργασιών υπερβαίνει το διπλάσιο του μέσου όρου του ετήσιου κύκλου εργασιών του Κ.Α.Δ., στον οποίο πραγματοποιεί τα υψηλότερα έσοδα.
Η προσαύξηση της περ. γ) δεν υπολογίζεται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) όταν ο μέσος όρος του ετήσιου κύκλου εργασιών του αντίστοιχου Κ.Α.Δ. δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ ή
β) όταν το πλήθος των επιτηδευματιών που υπάγονται στον συγκεκριμένο Κ.Α.Δ. δεν υπερβαίνει τους τριάντα (30).
Για την εφαρμογή της περ. γ) λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος του ετήσιου κύκλου εργασιών του αντίστοιχου ΚΑΔ σε δεύτερο βαθμό του προηγούμενου φορολογικού έτους, που αφορά στους υπόχρεους της παρ. 1, όπως αυτός αναρτάται στον ιστότοπο της Α.Α.Δ.Ε. εντός διμήνου από τη λήξη της προθεσμίας υποβολής των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος του άρθρου 67 εκάστου έτους. Για τον προσδιορισμού του μέσου όρου του προηγούμενου εδαφίου δεν λαμβάνονται υπόψη οι επιτηδευματίες με μηδενικό κύκλο εργασιών.
3. Το ελάχιστο ετήσιο κέρδος, που προσδιορίζεται βάσει της παρ. 2, μπορεί να αμφισβητηθεί από τον φορολογούμενο όταν αυτό είναι μεγαλύτερο από τα πραγματικά δηλωθέντα κέρδη αυτού, εφόσον αποδεικνύεται από τον υπόχρεο με βάση πραγματικά περιστατικά ή στοιχεία. Τέτοια περιστατικά συντρέχουν ιδίως στο πρόσωπο των υπόχρεων, οι οποίοι:
α) υπηρετούν τη στρατιωτική θητεία τους στις Ένοπλες Δυνάμεις,
β) είναι φυλακισμένοι,
γ) νοσηλεύονται σε νοσοκομείο ή κλινική,
δ) βρίσκονται σε αδυναμία άσκησης δραστηριότητας λόγω εγκυμοσύνης ή λοχείας με βάση την εργατική νομοθεσία,
ε) έχουν αποδεδειγμένα πληγεί από εκτεταμένες φυσικές καταστροφές που κατέστησαν αδύνατη, συνολικά ή μερικά, την άσκηση της επαγγελματικής ή επιχειρηματικής τους δραστηριότητας,
στ) τελούν υπό ανάκληση της άδειας λειτουργίας της ατομικής τους επιχείρησης ή της άδειας άσκησης επαγγέλματός τους,
ζ) τελούν υπό απαγόρευση λειτουργίας του καταστήματος ή άλλου χώρου άσκησης της επαγγελματικής ή επιχειρηματικής τους δραστηριότητας σε εφαρμογή απόφασης δημόσιας αρχής για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας ή άλλου λόγου που υπαγορεύει το δημόσιο συμφέρον,
η) προσκομίζουν στοιχεία από τα οποία αποδεικνύεται ότι για λόγους ανωτέρας βίας δεν ασκούσαν επιχειρηματική δραστηριότητα για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Για την εφαρμογή της παρούσας, ο φορολογούμενος προσκομίζει τα αναγκαία δικαιολογητικά για την απόδειξη των ισχυρισμών του. Δεν συνιστούν και δεν αποδεικνύουν τέτοιους λόγους μόνες οι εγγραφές στα τηρούμενα βιβλία, αρχεία και στοιχεία του φορολογουμένου. Η Φορολογική Διοίκηση ελέγχει την αλήθεια των ισχυρισμών και την ακρίβεια των αποδεικτικών στοιχείων του φορολογουμένου και μειώνει ανάλογα το ελάχιστο ετήσιο κέρδος, στο οποία αναφέρονται οι ισχυρισμοί και τα αποδεικτικά στοιχεία.
4. Το ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος που προσδιορίζεται με το παρόν και τα άρθρα 28Β έως 28Δ εξομοιώνεται με το πραγματικό δηλούμενο εισόδημα από την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας.
5. Με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών μετά από εισήγηση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. καθορίζονται η διαδικασία και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρ. 3.
Κανένας σεβασμός στην γυναίκα ελευθ. επαγγελματία με ανήλικα τέκνα. Πρέπει οπωσδήποτε να προβλεφθεί η δυνατότητα κάλυψης του τεκμηρίου με έσοδα του συζύγου, καθώς πολλές γυναίκες εργάζονται λίγες ώρες και ασχολούνται περισσότερο με την ανατροφή των παιδιών διατηρώντας την επιχείρηση τους μόνο για την κάλυψη των εισφορών τους και συμπληρωματικό εισόδημα.
Το νομοσχέδιο πρέπει να επανεξεστεί για τις συνέπειες του : α) Οδηγεί μοιραία στην δημιουργία δικηγορικών εταιριών και εξαφλανθση της ατομικής δικηγορίας,ζητημα που αφορά παραβίαση του άρθρου 2,21,22 Συνταγματος και ιδιως του 4 παρ 5 οπως νομολογιακά ερμηνεύεται και της νομολογίας του ΔΕΕ,ΕΣΔΑ, β)Οδηγεί σε σύστημα φορολογικής ανισότητος μεταξύ ελευθερων επαγγαλματιών του ιδίου κλάδου(φορολογηση διαφορετικά εταιρου εταιρίας και ασκούντος ατομική δραστηριότητα με τα ιδια τυπικα και ουσιαστικά προσόντα (ετη δικηγορίας,τζίρος) γ) δημιουργεί πρόβλημα φορολόγησης με τεκμήριο δυο ελευθέρων επαγγλματιών συζύγων και αγνοείται πλήρως η υπαρξη του οικογενειακού εισοδήματος δ) δημιουργείται ζήτημα της συνταγματικής προστασίας της οικογένειας όταν η σύζυγος υποαπασχολείται για την ανατροφή των παιδιών κλπ και καλύπτετεται απο το οικογενειακό εισόδημα,πράγμα που θα οδηγησει σε συνταξιοδότηση γυνικών και παραβίαση ατομικών δικαιωμάτων και της ισότητας των γυναικών και της απασχολησης τους στ) τιθεται θεμα για τους μικροσυνταξιούχους που εργάζονται οπότε πιο τεκμήριο τους αφορά ,όταν καταβάλουν και ασφαλιστική εισφορά και πρόσθετο φόρο,θα διακόψουν την εργασία και θα χάσει το δημόσιο την ασφαλιστική εισφορά και τον πρόσθετπο φόρο.ζ) τιθεται θέμα για τους νέους δικηγορους που θα αδυνατούν να στεγασθούν και με το δεδομένο ότι θα γίνουν εμμισθοι υπάλληλοι αφανώς «παρέχοντες» τα ΑΠΥτους σ’ εκείνους που θα τους προσφέρουν στεγη κλπ η)Θα οδηγήσει στην μειώση του αριθμού των δικηγόρων και την στροφή των μεν νέων σε αλλα επαγγέλματα των δε εχόντων τα προσόντα στην συνταξιοδότρηση ι) τα μέτρα αφορούν εισοδήματα που ελήφθησαν το έτος που τελειώνει και δημιουργούν ζήτημα δικαιολογημενης εμπιστοσύνης αιφνιδιασμού και παραβιάσης καθε αρχής αναλογικότητας,αφου ουδεις εγνωριζε ώστε να ρυθμισει το μελλον του και την δραστηριοτητα του. ια) οι διαταξεις του νομοσχεδιου αφορούν και συνταξιοδοιτικά θέματα και επρεπε να ληφθεί γνωμοδότητση του αρθρου 98 παρ δ του Συνταγματος; ιβ) για πιο τεκμήριο μπορούμε να μιλήσουμε για συμβολαιογράφους ; ιγ) γιατι καταργήθηκε η υποχρεωτική παρασταση δικηγόρων στα συμβόλαια πιον ωφέλησε ;
ΤΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΚΑΙ ΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΒΙΩΣΗ. ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ: ΜΕΡΙΣΜΑΤΑ, ΤΟΚΟΙ, ΜΙΣΘΩΜΑΤΑ, ΧΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΓΟΝΙΚΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ ΡΗΤΑ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΟΤΙ ΤΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΑΥΤΕΣ ΣΥΝΥΠΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΦΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ. Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΗ, ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΥΠΟΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΩΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΟΥ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ. ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΤΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΑΧΗΤΟ, ΘΑ ΠΡΟΣΒΛΗΘΕΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΝ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΠΗΓΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΒΙΩΣΗ.
Το τεκμαρτό εισόδημα που επικαλείστε για να επιβιώσει κάποιος και άρα πρέπει να έχει, στηρίζεται σε φανταστικά τεκμήρια διαβίωσης. Και αναλύω:
1. Πως είναι δυνατόν να αγοράζει κάποιος καινούριο αυτοκίνητο που έχει εγγύηση και λιγότερες βλάβες να έχει μεγαλύτερα τεκμήρια από το ένα παλιό που έχει περισσότερες βλάβες ενώ έχεις και τα τεκμήρια αγοράς.
2. Πως είναι δυνατόν να έχεις τεκμήριο για ένα σπίτι 30 ετών σε πολυκατοικία που δεν έχει θέρμανση και φαίνεται από τα κοινόχρηστα και τη κατανάλωση ενέργειας και νερού τι κοστίζει.
3. Γιατί ένας ή και μεσήλικας που μένει/τρώει με τους γονείς του και πληρώνουν τα πάντα αυτοί να έχει τεκμήριο διαβίωσης 3.000 ευρώ; Δε φαίνονται στις δαπάνες των γονιών του;
4. Γιατί άτομα που ζουν σε χωριό να μη ζουν από το κήπο τους και ξύλα για θέρμανση να έχουν από τα χωράφια τους, ενώ εσείς σώνει και καλά να λέτε τεκμήριο διαβίωσης και τεκμήριο σπιτιού και να μην τους αφήνετε ούτε δικαστήρια να διεκδικήσουν το δίκιο τους που είναι σαφέστατη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Γιατροί μηχανικοί δικηγόροι τα πρώτα χρόνια ως επαγγελματίες τρώνε σφαλιάρα και ελπίζουν ότι θα βγάζουν αρκετά χρήματα σε αρκετά χρόνια όταν γίνουν γνωστοί και κάνουν κύκλο γνωριμιών. Αν τους στερείτε το δικαίωμα να ελπίζουν σε κάτι καλύτερο τότε ήμαστε σε ένα τελειωμένο κράτος και όλοι αυτοί θα πρέπει να εγκαταλείψουν την Ελλάδα για να μη γίνουν ντελιβεράδες.…
Καταργήστε το ΦΠΑ σε όσους έχουν συναλλαγές με ιδιώτες και τζίρους έως 25.000 ευρώ αν θέλετε να μειώσετε τη φοροδιαφυγή.
Άλλη απάτη του κράτους είναι ότι ο ΦΠΑ που πληρώνει μία εταιρεία σε μικρούς επαγγελματίες τζίρο έως 10.000 ευρώ δεν εκπίπτει και έτσι οι εταιρείες χάνουν το ΦΠΑ και έτσι δε δουλεύουν με μικρούς αλλά μόνο με όσους είναι σε κανονικό καθεστώς ΦΠΑ.
Σχολιασμός επί του άρθρου 13 και άρθρου 14 του νέου σχέδιου νόμου «ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ»
Καταρχάς έχω την πεποίθηση ότι το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου πρέπει να αποσυρθεί και να συνταχθεί εξ αρχής σε συνεργασία με τους φορείς που μπορούν να προσφέρουν τις γνώσεις τους στην κατεύθυνση της μείωσης της φοροδιαφυγής που εξαγγέλλεται ότι είναι μέρος της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτό δεν θα χρειαζόταν εάν είχατε προχωρήσει στην διαδικασία της πραγματικής διαβούλευσης νωρίτερα και πραγματικά νοιαζόσασταν για την πάταξη της πραγματικής φοροδιαφυγής και όχι απλά για την συντριπτική μείωση του ποσοστού των αυτοαπασχολούμενων της χώρας και την εναρμόνιση αυτού με τον μέσο όρο της Ε.Ε. και ανέξοδα να αυξήσετε τεχνηέντως το ΑΕΠ με ότι αυτό συνεπάγεται στους οικονομικούς δείκτες της χώρας. Επιπρόσθετα, αποτελεί ανήθικη πολιτική από την πλευρά της κυβέρνησης, διότι προεκλογικά δεν έγινε ουδεμία αναφορά στην τεκμαρτή αναχρονιστική φορολόγηση των επιχειρήσεων.
Το συγκεκριμένο άρθρο 13 θα οδηγήσει σε κλείσιμο επιχειρήσεων μείωση των συνολικών εσόδων του κράτους (άμεσοι φόροι, έμμεσοι φόροι, ασφαλιστικές εισφορές). Θα αναφερθώ σε δύο παραδείγματα για να σας αποδείξω ότι δικές σας διατάξεις έρχονται σε αντίκρουση με το ίδιο το σχέδιο νόμου σας.
Έκπτωση ασφαλιστικών εισφορών από την ατομική επιχείρηση και όχι από τις εταιρείες που συμμετέχει ένας φορολογούμενος
Βάσει των διατάξεων που έχετε εκδώσει εφόσον φυσικό πρόσωπο έχει ατομική επιχείρηση και συμμετέχει σε προσωπικές εταιρείες υποχρεούται να εκπέσει τις εισφορές ΕΦΚΑ από την ατομική του επιχείρηση ανεξάρτητα από το ύψος των κερδών των εταιρειών που συμμετέχει. Οπότε στην ουσία εάν κάποιος φορολογούμενος έχει ατομική επιχείρηση με σχετικά λίγα έσοδα ή επειδή η νομοθεσία τον/την υποχρεώνει να διατηρεί την ατομική επιχείρηση (π.χ. μηχανικός, δικηγόρος) και ταυτόχρονα έχει και συμμετοχή σε προσωπική εταιρεία η νομοθεσία απαγορεύει να αφαιρέσουμε από τα έσοδα κάποιας εταιρείας τις ασφαλιστικές εισφορές του ΕΦΚΑ. Φέρνω το εξής παράδειγμα για να γίνει κατανοητό:
Μηχανικός έχει ατομική επιχείρηση (25 έτη) με κέρδη προ αφαίρεσης των ασφαλιστικών εισφορών του ΕΦΚΑ 15.000 ευρώ και συμμετέχει σε Ο.Ε. με κέρδη προ αφαίρεσης των ασφαλιστικών εισφορών του ΕΦΚΑ 50.000. Επίσης πληρώνει ΕΦΚΑ 10.000 το ευρώ το έτος.
Βάσει των προτέρων σας διατάξεων πρέπει να φορολογηθεί η ατομική στα 5.000 ευρώ ως λογιστικά κέρδη (15.000-10.000 ασφαλιστικές εισφορές ΕΦΚΑ) αλλά βάσει του νέου σχεδίου νόμου σας πρέπει να φορολογηθεί στα 14.196 ευρώ. Επιπρόσθετα το εισόδημα που έχει από την συμμετοχή του στην Ο.Ε. δεν προσμετράτε στα εισοδήματα που μειώνουν το ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος του άρθρου 14 του νομοσχεδίου σας. Θα μπορούσε ο συγκεκριμένος ελεύθερος επαγγελματίας να αφαιρέσει τις ασφαλιστικές εισφορές ΕΦΚΑ από την προσωπική εταιρεία που συμμετέχει (με μεγαλύτερα κέρδη από την ατομική του) και έτσι να φορολογηθεί σε χαμηλότερα κέρδη στην ΟΕ του και σε αυτά που πραγματικά έχει και κοντά στα τεκμαρτά του νομοσχεδίου στην ατομική του.
Ιδιόχρηση ακινήτου
Επίσης βάσει πάλι δικών σας διατάξεων όποιος έχει ατομική επιχείρηση και στεγάζει την επιχείρηση του σε ιδιόκτητο ακίνητο υποχρεούται να εκπέσει λογιστικά ως έξοδο το 3% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου του και να φορολογείται το ίδιο ποσό ως έσοδο από ακίνητα. Φέρνω το εξής παράδειγμα για να γίνει κατανοητό:
Ελεύθερος επαγγελματίας έχει ατομική επιχείρηση (25 έτη) με κέρδη προ αφαίρεσης του ΕΦΚΑ 15.000 ευρώ με ιδιόκτητο ακίνητο που έχει την έδρα του, αντικειμενικής αξίας 300.000 ευρώ. Έχει κέρδη προ αφαίρεσης του ενοικίου ιδιόχρησης 15.000 ευρώ.
Θα πρέπει βάσει των δικών σας διατάξεων να δηλώσει κέρδη 6.000 {15.000-(3%*300.000)} και στην προσωπική του δήλωση έσοδα από ενοίκια 9.000 ευρώ. Και παρότι εσείς υποχρεώνεται την ατομική επιχείρηση να λειτουργήσει ως άνω, ζητάτε με το παρόν σχέδιο νόμου να δηλώσει τεκμαρτά κέρδη 14.196 ευρώ αντί των 6.000 ευρώ που εσείς του ζητάτε με άλλη διάταξη να δηλώσει. Άρα εσείς τον υποχρεώνετε -αντί για τα λογιστικά κέρδη 15.000 ευρώ που ήδη έχει- να δηλώσει τεκμαρτά κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα 14.196 ευρώ και 9.000 ευρώ έσοδα από ακίνητα.
Βάσει των δύο παραπάνω παραδειγμάτων είναι αδιαμφησβήτητο ότι εφόσον θέλετε να έχετε στοιχειώδη φορολογική δικαιοσύνη να αλλάξετε το άρθρο 14 του παρόντος νομοσχεδίου και να προσθέσετε τα εισοδήματα από συμμετοχές σε εταιρείες με απλογραφικά και τα εισοδήματα από ιδιόχρηση στα εισοδήματα που προσμετρούν στην μείωση του ελάχιστου τεκμαιρόμενου κέρδους. Διαφορετικά, θα πρέπει να αλλάξετε την διάταξη το αντίστοιχο εδάφιο του άρθρου 23 του Ν.4172/2023 που τροποποιήσατε με την ΠΟΛ 1113/2015 και αφορά την έκπτωση των ασφαλιστικών εισφορών καθώς και την διάταξη της παραγράφου 2 που άρθρου 39 του Ν.4172/2023 που αφορά την ιδιόχρηση.
Δεν θα αναφερθώ σε πολλά άλλα θέματα που έχουν καλυφθεί ήδη από αρκετά σχόλια στην διαβούλευση και είναι και θέματα κοινής λογικής όπως π.χ. το εάν μπορεί μία γυναίκα με ατομική επιχείρηση με δύο παιδιά 3 και 6 ετών να εργάζεται με πλήρη απασχόληση.
Αυτό που θέλω να τονίσω με το παρόν σχόλιο μου είναι ότι τα παραπάνω αποδεικνύουν δείγμα της προχειρότητας της εργασίας που κάνατε και της φορολογικής ασυνειδησίας που διακατέχει τους εμπνευστές του νομοσχεδίου, και είναι οι δύο σημαντικότεροι λόγοι που θα πρέπει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο να αποσυρθεί άμεσα και να δημιουργηθεί από την αρχή σε συνεργασία με επιστήμονες της αγοράς που έχουν την ανάλογη εμπειρία να την υλοποιήσουν.
Με εκτίμηση,
Ευθύμης Ευθυμίου (BSc, MSc)
e: ef.efthymiou@efthymiou-partners.gr
BSc Οικονομικών Επιστημών Α.Π.Θ.
MSc στην Λογιστική και Χρηματοοικονομική Πα.Μακ.
MSc στην Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων Ε.Α.Π.
Αυτοαπασχολούμενος Αρχιτέκτων Μηχανικός,
(σε διάθεση τα στοιχεία κατόπιν ζήτησης)
εξέδωσε την τελευταία Οικοδ. Άδεια το έτος 2009 (αμειβόμενος για 6.000 € , όπου το 10% ήταν Προκαταβλητέος Φόρος), έκτοτε δεν απασχολήθηκε κατ’ ελάχιστο, τον στήριξε οικονομικά η οικογένεια του, του παραχωρήθηκε δωρεάν στέγη όπου και τηρούσε ως «Έδρα» του Αρχιτεκτονικού μου επαγγέλματος και μετά το έτος 2017 πιστοποιήθηκε ως δικαιούχος του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος και λαμβάνει 200 € μηνιαία – υπολειπόμενα κατά 4.000 € από το Όριο Φτώχειας !
Ενώ παράλληλα η ΑΑΔΕ απαιτεί την καταβολή Τέλους Επιτηδεύματος – 650 € – και Τεκμαρτό φόρο για 4.000 € (λόγο κτήσης παλαιού ΙΧ οχήματος και ημιτελούς κατοικίας 25 τ.μ. , εκτός σχεδίου – μη ηλεκτροδοτούμενης και μη κατοικούμενης). Δηλαδή με επιβάρυνση 1010 € – που φυσικά αδυνατεί να καταβάλει και διαρκώς προστίθενται και επαυξάνουν τις Ανεξόφλητες Φορολογικές Οφειλές !
Με τον δε νέο Νόμο της Κυβέρνησης θα υπολογιστεί «τεκμαρτά» ότι είχε έσοδα 14.200 € και θα επιβληθεί Φορολογία επιταυτού 1.824 € ή 2.474 € μαζί με το τέλος Επιτηδεύματος – δηλαδή ανύπαρκτα Εισοδήματα 11.800 € , που στερούν βασικές βιοτικές ανάγκες – θα μετατρέψουν σε ακόμη πιο «ασυνεπή φορολογούμενο» (αφού θα είναι αδύνατη η εξόφληση του φόρου)!
Ένα ακραίο παράδειγμα, αλλά κοντά σε αυτά που βιώνει η πλειοψηφία των μικρών ή πολύ μικρών επιχειρήσεων του σήμερα, ένα σήμερα που το αγνοείτε συστηματικά.
Ο απαράδεκτος αυτός νόμος αν περάσει θα αποτελεί Πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία φορολογικού εκτρώματος και σαφή απόδειξη της ανικανότητας της Ελληνικής Κυβέρνησης να δημιουργήσει ένα δίκαιο πλαίσιο φορολόγησης και πάταξης της φοροδιαφυγής, με την σωστή εκμετάλλευση του ψηφιακού κράτους, ενώ είναι πρόδηλο ότι κάνει τα στραβά μάτια στη συστηματική φοροδιαφυγή εγχώριων και πολυεθνικών επιχειρησιακών κολοσσών, δίνοντας τους με το πλαίσιο που έχει διαμορφώσει πρόσβαση σε κονδύλια και συμμετοχή σε διαγωνιστικές διαδικασίες, απαξιώνοντας τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Σας δόθηκε ένα ακραίο παράδειγμα, αλλά αντικατοπτρίζει την κατάσταση που έφτασαν οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, ειδικά αυτών που είναι στα 5 -1 έτη για σύνταξη και τις διατηρούν από απόγνωση.
Μας εξαπατήσατε κύριοι ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ!
Διατάξεις περιστολής της φοροδιαφυγής (ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ)
1. Προσδιορισμός πχ. 5 (εν αρχή) επαγγελμάτων που με βάση τα αντικειμενικά στοιχεία των φορολογικών δηλώσεων τους και των στατιστικών στοιχείων που υπάρχουν για κάθε επάγγελμα, εμφανίζονται να δηλώνουν μικρά κέρδη ή ζημίες.
2. Καθορισμός % έκπτωσης από το φόρο των φορολογούμενων που έχουν κάνει χρήση σε αγορές ή χρήση υπηρεσιών μέσω καρτών, στα συγκεκριμένα επαγγέλματα. Το % δεν θα είναι ενιαίο, αλλά θα καθορίζεται με βάση τα στοιχεία για πιθανή φοροαποφυγή ή φοροδιαφυγή .
Το % θα μεταβάλλεται κατ’ έτος.
3.ΕΛΕΓΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ατομικές επιχειρήσεις & Ελ. επαγγελματίες που παρουσιάζουν ζημίες για 3 συνεχή χρόνια, ελέγχονται άμεσα με ταχείς διαδικασίες ελέγχου.
4.ΑΠΟΣΥΡΣΗ του ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ή ΤΕΚΜΑΡΤΑ ΚΕΡΔΗ μόνο στις επιχειρήσεις (ατομικές-ΕΕ) που παρουσίασαν ζημίες τα 2 προηγούμενα χρόνια, μόνο στα ύψος του βασικού μισθού μείον τις ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλουν (Πχ. 10.920-2.880 ασφαλιστικές εισφορές 12μηνών).
5. Η ψήφιση του νομοσχεδίου ως έχει, εγκυμονεί επιπλέον τους εξής κινδύνους:
α) Λόγω προκαθορισμένων τεκμαρτών καθαρών κερδών, μείωση της έκδοσης αποδείξεων και τιμολογίων με συνέπεια την μείωση της εισπραξιμότητας του ΦΠΑ. Παράλληλα η μείωση του κύκλου εργασιών θα «μειώσει» και το κριτήριο του ΜΟ κύκλου εργασιών ανά ΚΑΔ.
β) Καταγγελίες συμβάσεων εργασίας προσωπικού, λόγω επιβάρυνσης στα τεκμαρτά κέρδη των ατομικών και των ΕΕ, του % μισθοδοσίας.
Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Διαιτολόγων – Διατροφολόγων δηλώνει κατηγορηματικά την αντίθεση του στο προς ψήφιση νομοσχέδιο. Είναι προφανές πως ο Σύλλογος μας στηρίζει την προσπάθεια κάθε Κυβέρνησης να εξαλείψει την φοροδιαφυγή, πλην όμως, το προτεινόμενο φορολογικό νομοσχέδιο φαίνεται να αφήνει εκτός τους πραγματικούς φοροδιαφεύγοντες και θέτει στο στόχαστρο τους ελεύθερους επαγγελματίες, οι οποίοι μετά κόπων και βασάνων, μετά από αλλεπάλληλες κρίσεις, προσπαθούν να επιβιώσουν και να εργαστούν με αξιοπρέπεια για την συντήρηση και την επιβίωση τους. Ειδικότερα, με το εν λόγω φορολογικό νομοσχέδιο θεσπίζεται ένας ενιαίος τρόπος υπολογισμού του φορολογητέου κέρδους για τους ελεύθερους επαγγελματίες, ανεξαρτήτως του αν δραστηριοποιούνται σε παραγωγική ή εμπορική δραστηριότητα ή παροχή υπηρεσιών, ενώ η οριζόντια εφαρμογή των μέτρων δεν λαμβάνει υπόψη τις τοπικές ιδιαιτερότητας άσκησης των επαγγελμάτων. Η επιλογή του ετήσιου κατώτατου μισθού ως βάση για τον υπολογισμό του ελάχιστου εισοδήματος των ελεύθερων επαγγελματιών είναι σε κάθε περίπτωση λανθασμένη, αφού το Κράτος αντί να αναζητήσει πραγματικά δεδομένα ανά εμπορικό κλάδο, προβαίνει αυθαιρέτως στην ταύτιση δύο εντελώς διαφορετικών οικονομικών δραστηριοτήτων, των μισθωτών και ελευθέρων επαγγελματιών. Σε ότι αφορά την προσαύξηση του τεκμαρτού κέρδους, βασίζεται η φορολογική υποχρέωση εκάστου ελεύθερου επαγγελματία από το τζίρο των συναδέλφων του, δημιουργώντας έτσι φορολογικά αντικίνητρα, ενώ παράλληλα με τον τρόπο αυτό τιμωρούνται οι συνεπείς ελεύθεροι επαγγελματίες. Η αναφερόμενη δε στο νομοσχέδιο ανατροπή των τεκμηρίων καθίσταται σχεδόν απίθανη, ενώ οι απαλλαγές και τα εισοδήματα που μειώνουν το ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος είναι εξαιρετικά ανεπαρκείς. Εν κατακλείδι, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Διαιτολόγων – Διατροφολόγων εκτιμά πως το προτεινόμενο νομοσχέδιο δεν καταπολεμά την φοροδιαφυγή αλλά οδηγεί αβίαστα σε επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης και αφανισμό τους πιο αδύναμους οικονομικά ελεύθερους επαγγελματίες. Ο Σύλλογος μας χαρακτηρίζει αναγκαία την λήψη μέτρων για το διαχρονικό πρόβλημα της φοροδιαφυγής, ωστόσο αυτά δεν πρέπει να έχουν τη μορφή τιμωρίας, θεωρώντας πως απαιτείται η θέσπιση ενός δίκαιου και ισοβαρή φορολογικού νόμου, όπου θα προωθείται το μοντέλο των στοχευμένων ελέγχων με τη χρήση ψηφιακών εργαλείων, αλλά και ουσιαστικών κινήτρων για την εμπέδωση φορολογικής συνείδησης.
1. Πολλές επιχειρήσεις λειτουργούν εποχιακά και πρέπει να ληφθεί ειδική μέριμνα για αυτό.
2. Στις περιπτώσεις ίδρυσης υποκαταστημάτων πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι είναι νέες επιχειρήσεις δεν πρέπει να κουβαλούν τα χρόνια της πρώτης δραστηριότητας.Ακομα δεν πρέπει να εφαρμοστεί το ελάχιστο εισόδημα χωριστά για την κυρία εργασία και χωριστά για το κάθε υποκατάστημα γιατί θα φτάσουμε σε τραγικές συνέπειες.
3. Η μόνη περίπτωση να γίνει δίκαια η εφαρμογή του τεκμαρτού εισοδήματος είναι παράλληλα να εφαρμόσετε αφορολόγητο για τον ελεύθερο επαγγελματία και όσα μέλη της οικογένειάς του απασχολούνται στην επιχείρηση. Αυτό θα έχει και πολυεπίπεδα κέρδη για το κράτος και τα φορολογικά έσοδα.
4. Τι θα έκανα εγώ αν ήμουνα νομοθέτης.
Θα επέτρεπα για ένα έτος την εμφάνιση όλων τον κρυφών εισοδημάτων με μια μικρή φορολόγησή τους (και μεγαλύτερη φορολόγηση για επόμενα έτη) για να μπορούν να μπουν φανερά στην ελληνική οικονομία και στο τραπεζικό σύστημα για επενδύσεις.
Θα θέσπιζα φορολόγητο για τους ελεύθερους επαγγελματίες και τα μέλη των οικογενειών του που απασχολούν το οποίο θα αυξανόταν στην περίπτωση πρόσληψης προσωπικού ή επενδύσεων.
Όπως όλοι ξέρουμε η ελεύθεροι επαγγελματίες και μικρές επιχειρήσεις (Είναι η ραχοκοκαλιά της ΕΛΛΗΝΙΚΉΣ οικονομίας) και ότι χρήματα κερδίσουν από τη δουλειά τους (φανερά ή κρυφά) θα τα επενδύσουν στην ελληνική οικονομία με ότι αυτό σημαίνει για τη φορολόγηση τους τελικά και το όφελος της οικονομίας της χώρας.
Οι μεγάλες εταιρείες είναι αυτές που εξάγουν τα κέρδη τους σε συνάλλαγμα και σε επενδύσεις σε άλλες χώρες πού τους είναι πιο συμφέρουσες.
Οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές βρίσκονται σε σχέση εξαρτημένης παροχής υπηρεσιών από τις ασφαλιστικές εταιρείες και επομένως δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν. Ταυτόχρονα θα πρέπει να συμπεριληφθούν τα υψηλά λειτουργικά κόστη όπως είναι είναι τα ενοίκια, οι τηλεπικοινωνίες, η ενέργεια και βέβαια η βενζίνη για τις συνεχείς μετακινήσεις τους. Τα έξοδα αυτά ΔΕΝ εκπίπτουν ως φορολογικές δαπάνες. Ο νέος τρόπος φορολόγησης εκτός απο προσθετη φορολογία θα κόψει και το επίδομα τέκνων αφού θα υπολογίζεται τεκμαρτά το φορολογητέο εισόδημα του και όχι το πραγματικο
Κύριοι εκεί στο υπουργείο, θα μπορούσατε να σκεφτείτε κάτι απλούστερο και σαφώς πιο λογικό από όλο αυτό το πολύπλοκο μπάχαλο που είστε έτοιμοι να φηφίσετε: Να θεσπίσετε κάλυψη της ζημιάς από την ανάλωση κεφαλαίου που χρησσιμοποιείται για την κάλυψη των ήδη υπαρκτών τεκμηρίων διαβίωσης! Παράδειγμα: Ατομική επιχείρηση κάνει έναρξη εργασιών πριν 10 χρόνια. Ο επιχειρηματίας έχει πριν την έναρξη διαθέσιμη ανάλωση 100.000€. Κάθε χρόνο δηλώνει ζημίες 20.000€ και έχει ετήσια τεκμαρτή δαπάνη 10.000€. Μέχρι σήμερα μπορούσε με τις 100.000€ της ανάλωσης να καλύψει για 10 χρόνια τα τεκμήρια και τις ζημίες δεν τις άγγιζε κανένας. Αν συνυπολογίσετε τις 20.000€ ζημιάς και τις 10.000€ των λοιπών τεκμηρίων, στα 3 χρόνια θα έχει εξαντλήσει την ανάλωση. Και μάλιστα κανείς δε θα μπορούσε να σας πει ότι το να ζητάτε την τεκμηρίωση της ζημίας είναι παράλογο. Ποιος εν τέλει καλύπτει αυτή τη ζημία; Σκεφτείτε το κι αυτό το σενάριο που είναι σαφώς πιο απλό και εκλογικευμένο.
ΑΡΘΡΟ 15
1. Δεν είναι δίκαιη η εξίσωση των επιχειρήσεων που βρίσκονται σε περιοχές με υψηλό εισόδημα πχ.Μύκονος, Σαντορίνη, Παξοί, Κρήτη κ.α με επιχειρήσεις που βρίσκονται σε περιοχές με πολύ χαμηλότερο εισόδημα λόγω χαμηλότερης επισκεψιμότητας ανεξαρτήτως αριθμού των μόνιμων κατοίκων τους πχ. Μαγνησία
2.Σύμφωνα με τις βελτιώσεις του νομοσχεδίου για την εποχικότητα δεν μπορεί να υπολογιστεί το τεκμαρτό εισόδημα με βάση τους μήνες λειτουργίας, δηλαδή, με δωδεκατημόρια γιατί η εποχικοτητά μας αποδεικνύεται από τις ημερομηνίες των εσόδων μας (παραστατικών που κόβονται). Δεν είμαστε δηλωμένες στην Α.Α.Δ.Ε ως εποχικές επιχειρήσεις γιατί είναι ανέφικτο να κλείνουμε κ.α και να τα ξαναανοίγουμε.
Γιατί δεν μετρούνε το σύνολο των εισοδημάτων που έχει κάποιος από άλλες πηγές και φορολογείτε για αυτά? Π.χ. ενοίκια?
Πέραν αυτού το θεωρώ άδικο ότι διαφορετικά καταστήματα με εμπορεύματα μπαίνουν όλα στο ίδιο καλάθι. Επίσης έχουμε τις ταμειακές μας συνδεδεμένες , έχετε τους λογαριασμούς μας τους τραπεζικούς και ξέρετε τι έχουν μέσα , συνδέουμε και τα POS , τα τιμολόγια μας είναι στο mydata . Υποτίθεται ότι έχετε αγοράσει και λογισμικά που μπορούν να βρίσκουν διαφορές στους λογαριασμούς που δεν δικαιολογούνται. Αλλά παρόλα αυτά μας λέτε ότι είναι αδύνατον να κάνετε ελέγχους!!!!!!! Και γιατί οι άλλες νομικές μορφές επιχειρήσεων μπορούν να έχουν ζημιές και εμείς απαγορεύεται? Επίσης μην αναγνωρίζοντας τις άλλες πηγές του εισοδήματος ουσιαστικά απαγορεύετε την χρηματοδότηση και τον εκσυγχρονισμό των ατομικών επιχειρήσεων , αφού αν κάποιος αγοράσει κάποια μηχανήματα και εκσυγχρονίσει λίγο το μαγαζί του ή υποχρεωθεί σε έξοδα που εσείς επιβάλετε για να είμαστε νόμιμοι τότε θα κληθεί να πληρώσει άδικα επιπλέον φόρους.
Επίσης θα έπρεπε να διευκρινίσετε από τώρα και αντικειμενικά τι έγγραφα θα ζητάει η εφορία για την αμφισβήτηση τις τεκμαρτής φορολόγησης. Αυτό δεν μπορεί να είναι υποκειμενικό. Επίσης θα πρέπει να τεθεί και μέγιστος χρόνος στην εφορία για να βγάλει το αποτέλεσμα. Αυτό δεν πρέπει να ξεπερνά τους έξι εώς εννέα μήνες και με αναστολή της πληρωμής του τεκμαρτού από τον ΕΕ. Αλλιώς αν η εφορία χρειαστεί π.χ. 5 χρόνια για να ολοκληρώσει τον έλεγχο τότε θα καταστραφούνε χιλιάδες τίμιοι άνθρωποι ,αφού δεν θα μπορούν να πληρώσουν αυτούς τους φόρους στο μεσοδιάστημα.
Ευχαριστώ.
ΑΡΘΡΟ 15
1. Δεν είναι δίκαιη η εξίσωση των επιχειρήσεων που βρίσκονται σε περιοχές με υψηλό εισόδημα πχ.Μύκονος, Σαντορίνη, Παξοί, Κρήτη κ.α με επιχειρήσεις που βρίσκονται σε περιοχές με πολύ χαμηλότερο εισόδημα λόγω χαμηλότερης επισκεψιμότητας ανεξαρτήτως αριθμού των μόνιμων κατοίκων τους πχ. Μαγνησία
2.Σύμφωνα με τις βελτιώσεις του νομοσχεδίου για την εποχικότητα δεν μπορεί να υπολογιστεί το τεκμαρτό εισόδημα με βάση τους μήνες λειτουργίας, δηλαδή, με δωδεκατημόρια γιατί η εποχικοτητά μας αποδεικνύεται από τις ημερομηνίες των εσόδων μας (παραστατικών που κόβονται). Δεν είμαστε δηλωμένες στην Α.Α.Δ.Ε ως εποχικές επιχειρήσεις γιατί είναι ανέφικτο να κλείνουμε κ.α και να τα ξαναανοίγουμε.
Οι μη μισθωτοί (ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοτελώς απασχολούμενοι) που συνεχίζουν να εργάζονται προφανώς έχουν ανάγκη συμπλήρωσης της μικρής για τις ανάγκες διαβίωσης τους σύνταξης γι αυτό και με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο παύει η αφαίρεση της «ποινής» του 30% της σύνταξης και προτείνεται « Το άρθρο 20 του ν. 4387/2016 (Α΄85), περί απασχόλησης συνταξιούχων, αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 20
Απασχόληση συνταξιούχων
Παρ 4. Για την ασφάλιση του απασχολούμενου συνταξιούχου καταβάλλονται οι προβλεπόμενες από τη νομοθεσία ασφαλιστικές εισφορές σύμφωνα με την ασφαλιστέα απασχόληση και επιπλέον πόρος μη ανταποδοτικού χαρακτήρα υπέρ e-ΕΦΚΑ ως εξής:
α) …..
β) Οι μη μισθωτοί (ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοτελώς απασχολούμενοι) καταβάλλουν τις ασφαλιστικές εισφορές των άρθρων 39, 41, 35 και 97 μετά τυχόν συνεισπραττομένων εισφορών, με βάση την υπαγωγή τους στην ασφάλιση και επιπλέον πόρο υπέρ e-ΕΦΚΑ ύψους πενήντα τοις εκατό (50%) επί της επιλεγείσας ασφαλιστικής κατηγορίας κύριας ασφάλισης για τον κλάδο κύριας ασφάλισης και παροχών και σε περίπτωση υπαγωγής και στην επικουρική ασφάλιση, ύψους σαράντα τοις εκατό (40%) επί της επιλεγείσας ασφαλιστικής κατηγορίας κύριας ασφάλισης για τον Κλάδο κύριας ασφάλισης και λοιπών παροχών και σαράντα τοις εκατό (40%) επί της επιλεγείσας ασφαλιστικής κατηγορίας επικουρικής ασφάλισης για τον κλάδο επικουρικής ασφάλισης»
Με την επιβολή του ελάχιστο τεκμαιρόμενου κέρδους από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας ΤΟ ΔΩΡΟΝ γίνεται ΑΔΩΡΟΝ καθώς από τις ρυθμίσεις των δύο υπουργείων της ίδιας κυβέρνησης (αντιφατικών ως προς αποτέλεσμα) συνολικά προκύπτει τελικά «ποινή» στους συνεχίζοντες να εργάζονται συνταξιούχους.
Επομένως πρέπει ρητά να προβλεφθεί η ΕΞΑΙΡΕΣΗ αυτής της κατηγορίας ασκούντων ατομική επιχείρηση (συνάμα συνταξιούχων).
Τα τεκμήρια πρέπει να καταργηθούν. Το υπουργείο μπορεί πολύ εύκολα να συνυπολογίσει την επιβάρυνσδη που έχουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, και δη οι δικηγόροι, από το μηνιάιο ΕΦΚΑ, ΦΠΑ, έξοδα κλπ.
Δε νοείται να φορολογούμαστε επί του ΤΖΙΡΟΥ, ήτοι επί χρημάτων τα οποία απλά πέρσαν από τα χέρια μας και δεν μπήκαν στην τσέπη μας. Είναι αδιανόητο να μην μπορούμε να καταχωρήσουμε τα περισσότερα έξοδά μας.
Το νομοσχέδιο θα δημιουργήσει κατάσταση αντίθετξ από αυτή που προσπαθεί να επιτύχει. Δε θα εισπράξει έσοδα το δημόσιο, καθώς οι περισσότεροι δε θα είναι σε θέση να πληρώσουν. Περαιτέρω δημιουργεί κίνητρα για φοροδιαφυγή καθώς με τους συντελεστές που τίθενται σε περίπτωση που ξεπράσει κανείς το μ.ο ΚΑΔ είναι εξοντωτικοί.
Αποσύρετε το άρθρο, μας οδηγείτε σε καταστροφή.
Ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν εργάζεται όλους τους μήνες του χρόνου αναγκαστικά.
Ο ελεύθερος επαγγελματίας επιλέγει να εργαστεί λιγότερο ή περισσότερο ανάλογα τις ανάγκες του. Κάποιες φορές ίσως και καθόλου καθώς μπορεί να συμπληρώνει τα εισοδήματά του από άλλες πηγές.
Υπάρχουν ελεύθεροι επαγγελματίες πουν έχουν μεταφέρει την επαγγελματική τους έδρα στην κατοικία τους καθότι δεν μπορούν να συντηρήσουν το γραφείο τους με ενοίκιο
ΠΡΟΤΕΊΝΩ ΑΠΑΛΛΑΓΗ
1. ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ
2. ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΕΔΡΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΟΥΣ
Μπορείτε να αντιληφθείτε ότι τους ελεύθερους επαγγελματίες πρέπει επιτέλους να τους ενισχύσετε και όχι να τους χώνετε την ταφόπλακα ακόμα πιο βαθιά στο χώμα; Χρειάζεται να κάνετε πιο ουσιαστικούς ελέγχους φοροδιαφυγής. Την ανικανότητας σας για την αποτυχία ουσιαστικού φοροελέγχου μην την επιρρίπτετε στους ελ. επαγγελματίες που έχουν υποστεί τα μύρια την τελευταία 13ετία και όσοι έχουμε αντέξει πρέπει να τους επιβραβεύετε και όχι να τους εξωθείτε σε κλείσιμο των επιχειρήσεών τους. Υψηλή φορολογία και εκ των προτέρων καταβολή φόρων χωρίς να ξέρουμε αν θα καταφέρουμε να δούμε αν θα τα βγάλουμε την επόμενη χρονια. Η παραλογία σε όλη της το μεγαλείο. Τι πίνετε εσεις εκεί μήπως ξεκινήσω να το πίνω γιατί αλλιώς δεν βλέπω να επιβιώνω και εγώ και οι ομοίοι μου από την παραλογία και την ανικανότητα σας.
ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥ – ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΜΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟ ΜΕΛΟΣ ΑΜΕΑ .
ΜΕΙΩΣΗ ΤΕΚΜΑΡΤΟΥ ΑΠΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΕΝΟΙΚΙΩΝ , ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΕΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΡΑΤΑΜΕ ΜΙΚΡΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΝΤΑΞΙΜΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 60 ΕΤΩΝ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ !!!!
Το νομοσχέδιο αυτό οδηγεί νομοτελειακά σε κλείσιμο των περισσότερων δικηγορικών γραφείων. Των γραφείων που είναι μικρά, απασχολούν το πολύ έναν άλλον άνθρωπο (ασκούμενο, συνεργάτη δικηγόρο) και με το ζόρι, μετά από πάνω από 10 χρόνια κρίσης, τα βγάζουν πέρα.
Το νομοσχέδιο αυτό όμως κατευθύνει και μία μεγάλη μάζα νέων δικηγόρων να βγάλουν από το μυαλό τους το να ανοίξουν οι ίδιοι γραφείο, βλέποντας πως μέσα σε 4-5 χρόνια από την έναρξη επαγγέλματος θα πρέπει να επωμίζονται όλα αυτά τα φορολογικά βάρη. Βάρη που δεν τους αναλογούν καθώς η ίδια η ιδέα/ αντίληψη/ θεώρηση του τεκμηρίου είναι πέρα για πέρα λανθασμένη, αντιφιλελεύθερη και θα οδηγήσει σε αύξηση της φοροδιαφυγής που κατ’ επίφαση το νομοσχέδιο προσπαθεί να καταπολεμήσει.
Η γνωστή φράση του Υφυπουργού Τσακλόγλου «ας φύγουν οι δικηγόροι από το επάγγελμα και ας γίνουν ντελιβεράδες» αποκαλύπτει το πραγματικό πλαίσιο της σκέψης των νομοθετούντων: Να κλείσουν οι μικρές επιχειρήσεις, τα μικρά δικηγορικά γραφεία, και όλη η δικηγορική ύλη (και κατ’ επέκταση ο πλούτος) να συγκεντρωθούν σε μεγάλα εταιρικά σχήματα.
Τα τεκμήρια και ιδίως αυτό το άρθρο πρέπει να μην εφαρμοστούν.
Α. Η συζυγός μου που εργάζεται δυο με τρεις μήνες το χρόνο γιατί έχει ρίξει το βάρος στην ανατροφή των παιδιών θα φορολογηθεί για 14.000? ενώ αποκομίζει 7.000? προσπαθώντας να καλύψει τις ειΣφορές εφκα? Εγώ επειδή δήλωσα παραπάνω από το μ.ο του ΚΑΔ θα τιμωρηθώ? το κόμμα της ΝΔ που εδω και δύο χρόνια δημοσιεύει ζημιες πως επιζεί? Η εκουσία μου αποχώρηση και διαγραφή μου ως μέλος της ΝΔ ειναι δεδομένη απο εδω και στ0 εξής.
Εμείς οι εκπαιδευτικοί που έχουμε ατομική επιχείρηση είναι δυνατόν να υπολογίζεται με αυτόν τον τρόπο η φορολόγηση για ;Δεν δουλεύουμε 12 μήνες..1 μήνα σίγουρα δεν γίνεται να εργαζόμαστε λόγω καλοκαιριού..Αν βάλω μάλιστα γιορτές Χριστούγεννα και Πάσχα πέσαμε στους 10…Στα φροντιστήρια κιόλας 9 μήνες…Δεν πρέπει να σκεφτείτε κάτι και για εμάς τους εκπαιδευτικούς που θα φορολογούμαστε μήνες που δεν θα δουλεύουμε; και φυσικά τις ίδιες εισφορές κάθε μήνα έτσι.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Ο Σύλλογος Μηχανικών Επιδαύρου Λιμηράς, ως συνδικαλιστικός φορέας των μηχανικών-ελευθέρων επαγγελματιών και έχοντας την ευθύνη για την προάσπιση των δικαιωμάτων των μηχανικών, τη διασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας τους αλλά και της ποιότητας του επαγγελματικού και επιστημονικού τους έργου οφείλει να δηλώσει τα κάτωθι:
Αρχικά διαφωνούμε κάθετα τόσο ως προς την πολιτική η οποία επιχειρείται να εφαρμοστεί μέσω των επιβαλλόμενων μέτρων όσο και ως προς τον τρόπο με τον οποίο αυτό επικοινωνείται στον ελληνικό λαό.
Ο ελεύθερος επαγγελματίας φτωχοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της προηγούμενης οικονομικής κρίσης και των μνημονίων. Στη συνέχεια ακολούθησε η πανδημία κορωνοϊού και η ενεργειακή κρίση. Συγκεκριμένα όσον αφορά τις ατομικές επιχειρήσεις μηχανικών τα τελευταία 2 χρόνια έχουμε έκρηξη αύξησης λειτουργικών εξόδων και δαπανών των επιχειρήσεων αυτών γύρω στο 30-40 % καθώς και συνεχόμενες αυξήσεις στο ασφαλιστικό σύστημα ενώ παράλληλα οι αμοιβές έχουν παραμείνει στάσιμες για πολλά χρόνια καθώς οι πολίτες αδυνατούν να ανταποκριθούν στην αύξηση αμοιβών για τις υπηρεσίες μηχανικού λόγω του μεγάλου κόστους διαβίωσης τους
Το νομοσχέδιο αυτό είναι τελείως αντίθετο με τις προεκλογικές εξαγγελίες της κυβέρνησης, οι οποίες δεν περιλάμβαναν αύξηση της φορολογίας αλλά απεναντίας τη μείωση της. Αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι στην εποχή στην οποία τα ηλεκτρονικά εργαλεία, και οι νέες τεχνολογίες, ( POS, mydata ) είναι διαθέσιμα και σε συνδυασμό με τις προεκλογικές της εξαγγελίες για προσλήψεις προσωπικού στην ΑΑΔΕ, ότι δεν είναι εφικτό να ελεγχθεί η φοροδιαφυγή και ότι αυτό θα επιτευχθεί με το οριζόντιο μέτρο υπερφορολόγησης μικρών ατομικών επιχειρήσεων. Το τεκμήριο της ελάχιστης αμοιβής αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του Συντάγματος όπου αναφέρει ρητά στο άρθρο 4 παρ.5 ότι «Oι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους». Είναι αδιανόητο να θεωρεί το οικονομικό επιτελείο ως δεδομένο, ότι ο ελεύθερος επαγγελματίας ο οποίος έχει δοκιμαστεί τόσο πολύ κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων και ο οποίος είναι εκτεθειμένος σε τόσους αστάθμητους παράγοντες, ότι έχει οπωσδήποτε ετήσιο εισόδημα αντίστοιχο με ενός μισθωτού, αλλά παράλληλα δεν του επιτρέπεται να έχει ένα ποσό αφορολόγητο όπως στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και ακόμα χειρότερα να υποχρεώνεται επιπλέον σε πληρωμή τέλους επιτηδεύματος
Για του λόγου το αληθές, τα παρακάτω παραδείγματα αποκαλύπτουν το βαθμό της κοροϊδίας της κυβέρνησης προς τους ελεύθερους επαγγελματίες που εκ προοιμίου τους θεωρεί «απατεώνες»:
Α) Σύγκριση της φορολόγησης ενός μισθωτού υπαλλήλου με την ισχύουσα νομοθεσία για εισόδημα 14196 ευρώ με ένα ελεύθερο επαγγελματία ο οποίος σήμερα δηλώνει μηδενικό εισόδημα ή ακόμα και ζημία.
Υπολογισμός φόρου μισθωτού υπαλλήλου με την ισχύουσα νομοθεσία με εισόδημα 14196 ευρω
Φορολογητέο εισόδημα = μικτό εισόδημα- εισφορά ΙΚΑ ασφαλισμένου=
= 14196-0,1387 x 14196=
= 12227,01
Φόρος μισθωτού ( (άρθρο 12 ΚΦΕ) : 10000 x 0.09+2227,01 x 0.22 = 1389,94
Μειώσεις φόρου Εισοδήματος (άρθρο 16 ΚΦΕ)(χωρίς εξαρτώμενα τέκνα) =-777
Τελικός φόρος μισθωτού υπαλλήλου προς πληρωμή : =612,94
Υπολογισμός φόρου ελεύθερου επαγγελματία με την ισχύουσα νομοθεσία ο οποίος σήμερα δηλώνει μηδενικό εισόδημα ή ακόμα και ζημία:
3000 (Τεκμήριο διαβίωσης ) x 0.09 + 650 (τέλος επιτηδεύματος) =920
Β)Σύγκριση φόρου που καλούνται να πληρώσουν ένας ελεύθερος επαγγελματίας και ένας μισθωτός με το ίδιο ετήσιο εισόδημα 14196 ευρώ με βάση το νέο φορολογικό νομοσχέδιο
Υπολογισμός φόρου μισθωτού υπαλλήλου με την ισχύουσα νομοθεσία για εισόδημα 14196 ευρώ
Φορολογητέο εισόδημα = μικτό εισόδημα- εισφορά ΙΚΑ ασφαλισμένου=
= 14196-0,1387 x 14196=
= 12227,01
Φόρος μισθωτού ( (άρθρο 12 ΚΦΕ) : 10000 x 0.09+2227,01 x 0.22 = 1389,94
Μειώσεις φόρου Εισοδήματος (άρθρο 16 ΚΦΕ)(χωρίς εξαρτώμενα τέκνα) =-777
Τελικός φόρος μισθωτού υπαλλήλου προς πληρωμή : =612,94
Υπολογισμός φόρου ελευθερου επαγγελματία για εισόδημα 14196 ευρω (τεκμήριο εισοδήματος για όσους ασκούν επάγγελμα για περισσότερα απο 12 έτη λειτουργίας)
Τελικός φόρος ελευθερου επαγγελματία προς πληρωμή :
10000 x 0.09 +4196 x 0.22 + 487,5=2310,62
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι ο κατώτατος φόρος που καλείται με την ισχύουσα νομοθεσία να πληρώσει ένας ελεύθερος επαγγελματίας ο οποίος δηλώνει ακόμα και ζημία ειναι κατά πολύ μεγαλύτερος (150 % ) του φόρου που πληρώνει ένας μισθωτός ο οποίος έχει εισόδημα 14196 ευρώ πάνω από το μέσο όρο 12.300 της ΕΛΣΤΑΤ. Μετά την παράθεση του 1ου παραδείγματος το αφήγημα σχετικά με τον «ελεύθερο επαγγελματία ο οποίος φοροδιαφεύγει εις βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων» καταρρέει. Επιπρόσθετα είναι φανερό με το 2ο παράδειγμα ότι σύμφωνα με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο ο ελεύθερος επαγγελματίας καλείται να πληρώσει 377 % του φόρου που καλείται να πληρώσει ο μισθωτός και ο συνταξιούχος για τα ακριβώς ίδια εισοδήματα.
Αν αυτό συνδυαστεί με τον ΕΦΚΑ του 330 * 12 = 3960€ ετησίως ένας μηχανικός μικρός ελ επ. 12 χρόνια στο επάγγελμα θα έχει να πληρώνει 2310,62 +3960 = 6270,62€, ανεξαρτήτως του ποσού ετήσιου εισοδήματος που πραγματικά είχε και που φυσικά θα αποκλειστεί σύμφωνα με την κυβέρνηση από οποιαδήποτε επιδόματα, πιθανόν και τα κατοχικά κουπόνια τύπου pass.
Από τα παραπάνω διαπιστώνεται πως τα κίνητρα της διάταξης του νομοσχεδίου για τη φορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών, δεν είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής, ούτε καν η είσπραξη των 700.000.000€ για τον κρατικό Π/Υ από το μέτρο αυτό. Τα κίνητρα και η άτεχνος προκαλυμμένη επιδίωξή της κυβέρνησης είναι το πέρασμα «οικονομικής θηλιάς» στον μικρό ελεύθερο επαγγελματία τον οποίο ευελπιστεί να τον οδηγήσει στο κλείσιμο της επιχείρησης του ή την απώλεια της εργασίας του και με όποια ωφέλεια μπορεί να έχει αυτό για τις μεγάλες εταιρείες που θα αυξήσουν τον κύκλο εργασιών τους.
Ως Σύλλογος Μηχανικών Επιδαύρου Λιμηράς, απαιτούμε την άμεση απόσυρση του κατάφωρα άδικου και αντισυνταγματικού νομοσχεδίου. Προτείνουμε την κατάργηση των τεκμηρίων εισοδήματος και του τέλους επιτηδεύματος, την αύξηση του αφορολόγητου στους μισθωτούς και την εφαρμογή του στους ελεύθερους επαγγελματίες. Θα είμαστε παρόντες σε οποιαδήποτε διάλογο με την κυβέρνηση σε σχέση με τρόπους εξάλειψης της φοροδιαφυγής που θα έχουν ως στόχο τον επικαλούμενο λόγο και όχι άλλου τύπου σκοπιμότητες καθώς και τη δίκαιη και ισότιμη μεταχείριση των πολιτών, τη διασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας, της κοινωνικής συνοχής και της ευημερίας.
Συγχαρητήρια στη Κυβέρνηση που έστω και αργά αποφάσισε να φορολογήσει τους ελεύθερους επαγγελματίες. Βέβαια ο τρόπος φορολόγησης και το ύψος του φόρου που καλούνται να καταβάλουν είναι πέρα για πέρα άδικος για το σύνολο των μισθωτών και συνταξιούχων της χώρας. Θεωρώ ότι το ύψος του φόρου που θα έπρεπε να να καταβάλουν θα έπρεπε να υπολογίζετε με βάση τεκμήριο ύψους 25.000€ τουλάχιστον και πέραν αυτού να μην έχουν καμία έκπτωση φόρου. Δεν μπορώ να καταλάβω τι προσπαθούν να μας πουν οι φίλοι ελεύθεροι επαγγελματίες, δηλαδή αμείβονται για την εργασία τους λιγότερο από έναν υπάλληλο;;;;Να βοηθάνε τότε οι υπάλληλοι τους εργοδότες τους, σταματήστε επιτέλους τις βλακείες και σοβαρευτείτε. εγώ είμαι δημόσιος υπάλληλος έχω έσοδα 21.000€ από μισθούς και μία σύνταξη της μακαρίτισσας της γυναίκας μου και πληρώνω φόρο 2.800€ πέραν της παρακράτησης που μου γίνεται αυτόματα κάθε μήνα από το μισθό μου, πληρώνω δάνειο στεγαστικό 710€ το μήνα, δεν έχω καμία έκπτωση φόρου και έρχονται οι ελεύθεροι επαγγελματίες να μας πουν ότι έχουν και παράπονα, αντί να κάνουν το σταυρό τους για τον νέο τρόπο της φορολόγησης τους.
Τι γίνεται όταν κάποιος είναι μισθωτός με ΙΚΑ και έχει μπαλάκι με απαλλαγή. Θα ισχύσει η ελάχιστη για το μπλοκάκι; Νομίζω ότι δεν θα έπρεπε γιατί συνήθως το βασικό εισόδημα είναι ο μισθός και το μπλοκακι το χρησιμοποιούμε περιστασιακά αν προκύψει κάποιο extra εισόδημα.
Πρέπει οπωσδήποτε να προβλεφθεί η δυνατότητα κάλυψης του τεκμηρίου με έσοδα από ακίνητα καθώς πολλοί είναι εκείνοι που διατηρούν την επιχειρηση τους μόνο για την κάλυψη των εισφορών τους ενώ το μέσο βιοπορισμού τους είναι το εισόδημα από ακίνητη περιουσία. Το εισόδημα μάλιστα αυτό έχει φορολογηθεί ήδη με ξεχωριστό συντελεστή.
Δεν είναι εφικτό οι εκπαιδευτικοί να μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτό το τεκμήριο.
Ακόμα και στο δημόσιο οι αναπληρωτές είναι από Σεπτέμβριο μέχρι Ιούνη(στην καλύτερη περίπτωση,γιατί υπάρχουν πολλές φάσεις )
Οι μόνιμοι από την άλλη έχουν 12 μισθούς .
Δεν γίνεται όλοι να μπούμε στο ίδιο σακούλι,θεωρώ ότι θα πρέπει να ληφθούν διαφορετικά μέτρα ανάλογα με το επάγγελμα.
Στο άρθρο 13, στην παρ. 2, στοιχ. αα) για τον υπολογισμό του τεκμαρτού εισοδήματος σημειώνονται τα εξής:
Ο υπολογισμός επιβολής φορολόγησης γίνεται με βάση το μικτό κατώτατο εισόδημα, το οποίο αποτελεί παράβαση του άρθρου 4 παρ. 5 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει τη φορολόγηση με βάση την πραγματική φοροδοτική ικανότητα μετά την έκπτωση των δαπανών από τα ακαθάριστα έσοδα. Προτείνεται ο υπολογισμός να γίνεται στη βάση του καθαρού κατώτατου μισθού.
Όσον αφορά στο κριτήριο της παλαιότητας και στην εξομοίωση, στην ουσία, των ελεύθερων επαγγελματιών με τους μισθωτούς υπαλλήλους, είναι μια άλογη προσέγγιση, καθώς τα εισοδήματα των επαγγελματιών του πολιτισμού, είναι ασταθή και κυμαινόμενα. Προτείνεται η αφαίρεση της συγκεκριμένης διάταξης από το Σ/Ν.
Στο άρθρο 13, στην παρ.2, στοιχ. αβ) για τον υπολογισμό του τεκμαρτού εισοδήματος:
Ισχύουν τα ίδια που αναφέρθηκαν αμέσως πιο πάνω στο σημείο 2αα) και προτείνεται ο υπολογισμός να γίνεται στη βάση του καθαρού μισθού του απαχολούμενουυπαλλήλου.
Στο άρθρο 13, στην παρ. 2, στοιχ. γ) για το πρόσθετο κριτήριο υπολογισμού με βάση το μέσο όρο του ετήσιου κύκλου εργασιών του αντίστοιχου ΚΑΔ δραστηριοποίησης του επαγγελματία σημειώνονται τα εξής:
Στο χώρο του πολιτισμού, οι ελεύθεροι επαγγελματίες παρέχουν πολλών ειδών υπηρεσίες λόγω της φύσης του κλάδου και για αυτό το λόγο έχουν δηλωμένους, αρκετούς ΚΑΔ.
Προτείνεται να διευκρινιστεί αν πρόκειται ο υπολογισμός να γίνει στον μέσο όρο του πρωτεύοντα ΚΑΔ ή του ΚΑΔ με τα περισσότερα εισοδήματα ή επί όλων των δηλωμένων ΚΑΔ.
Επιπρόσθετα, αν η ομάδα φορολογούμενων που ανήκει σε έναν συγκεκριμένο ΚΑΔ φοροδιαφεύγει, τότε ο μέσος όρος που θα προκύπτει θα είναι χαμηλός συμπαρασύροντας έτσι και τη βάση υπολογισμού η οποία θα είναι ως εκ της φοροδιαφυγής, λανθασμένη. Αντίθετα, οι ομάδες φορολογούμενων ανήκουσες σε ΚΑΔ που δεν φοροδιαφεύγουν, όπως αυτές του πολιτιστικού τομέα που παρέχουν απευθείας υπηρεσίες προς εταιρείες και δημόσιους οργανισμούς, θα τιμωρούνται εμφανίζοντας υψηλότερο μέσο όρο και αντιστοίχως υψηλότερη βάση υπολογισμού.
Προτείνεται η αφαίρεση του συγκεκριμένου κριτήριου από τις διατάξεις του Σ/Ν και σε κάθε περίπτωση, επειδή ισχύει η ίδια λογική όπως επεξηγήθηκε παραπάνω στο σημείο 2αα), ο οποιοσδήποτε υπολογισμός θα πρέπει να γίνεται με βάση το καθαρό κέρδος, που προκύπτει μετά την αφαίρεση των δαπανών από τα ακαθάριστα έσοδα.
1. Ο προσδιορισμός του τεκμαρτού εισοδήματος αυξανόμενο βάσει των χρόνων λειτουργίας ενός διαιτολογικού γραφείου δεν μπορεί να είναι ορθός καθώς το επάγγελμα επηρεάζεται από διάφορους εξωτερικούς παράγοντες οπότε δεν μπορεί κάποιος να δεσμευθεί για τα σταθερά εισοδήματα.
2. Ο προσδιορισμός του τεκμαρτού εισοδήματος σε σχέση με τον μέσο όρο του ΚΑΔ είναι άδικος καθώς μπορεί να υπερβεί τα ακαθάριστα έσοδα. Αυτό αποτελεί παράβαση του άρθρου 4 παρ. 5 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει τη φορολόγηση με βάση την πραγματική φοροδοτική ικανότητα και επιβάλλει τη φορολόγηση του καθαρού κέρδους , που προκύπτει μετά την έκπτωση των δαπανών από τα ακαθάριστα έσοδα.
4. Ο υπολογισμός του τεκμαρτού εισοδήματος γίνεται με βάση τον βασικό μισθό και υπολογισμένο σε 14μηνη βάση. Την ώρα που οι Διαιτολόγοι Διατροφολόγοι ελεύθεροι επαγγελματίες:
· δεν έχουν δώρο Πάσχα, Χριστουγέννων ή επίδομα αδείας
· υπολειτουργούν τουλάχιστον 2 από τους 12 μήνες
5. Είναι άδικο να μην υπολογίζονται κατηγορίες ανθρώπων οι οποίοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν όπως:
· όσους έχουν μεταφέρει την επαγγελματική τους έδρα στο σπίτι τους, καθώς αδυνατούν να καλύψουν τα έξοδα του γραφείου τους
· όσους έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση οφειλών, καθώς αδυνατούν να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του (ενώ άγνωστος παραμένει ο αριθμός εκείνων που έχουν απωλέσει τις ρυθμίσεις)·
· τις νέες μητέρες που εργάζονται περιστασιακά, δίδοντας βάρος στην ανατροφή των τέκνων τους,
· τους νέους διαιτολόγους που κάνουν μεταπτυχιακές σπουδές και δεν εργάζονται, τους επιστήμονες που έχουν άλλες πηγές εισοδημάτων (π.χ. από μισθώματα κλπ), χωρίς να εργάζονται και διατηρούν την ιδιότητα για να έχουν κοινωνική ασφάλιση και υγειονομική περίθαλψη.
6. Ειδικά για την περίπτωση των διαιτολόγων, η Κυβέρνηση αγνοεί επιδεικτικά το γεγονός ότι οι διαιτολόγοι είναι η μόνη κατηγορία επαγγελματιών υγείας που υπόκεινται παράνομα σε ΦΠΑ. Σημειωτέων ότι σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που έχει επιβάλλει ΦΠΑ στις υπηρεσίες διαιτολόγου.
Λίγη προσοχή σε κάποια επαγγέλματα, που δεν θεωρούνται εποχικά. Θα πρέπει να δοθεί δυνατότητα μαχητού και σε άλλες περιπτώσεις. Επίσης θα πρέπει να υπάρχει και πρόβλεψη για μηδενικούς τζίρους, αφού κάποιοι δεν εργάζονται κάθε χρόνο.
Πχ. ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ.
Μπορούν να ρίχνουν μπετά ή να εργάζονται στην οικοδομή από Νοέμβριο μέχρι Μάρτιο σε περιοχές π.χ. Φλώρινα, Κοζάνη κλπ ;
Υπάρχει τόση ανάπτυξη σε νεόδμητα ακίνητα και δεν το πήραμε χαμπάρι ;
Έχουν όλοι τη δυνατότητα να εργάζονται συνεχώς ;
Έχουν όλοι τη δυνατότητα να χτίζουν κάθε χρόνο οικοδομή ;
Πουλάνε όλοι κάθε χρόνο ακίνητα ;
Είναι υποχρεωτικό να εργάζονται κάθε χρόνο ;
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της eurostat το 8,9% των μισθωτών στην Ελλάδα το 2021 εργάζονταν με μερική απασχόληση. Στις γυναίκες το ποσοστό αυτό ανέβαινε στο 13,6%. Δηλαδή, περισσότερες από 1 στις 8 μισθωτές δεν κέρδιζαν τον κατώτατο μικτό μισθό ετησίως. Ο λόγος για αυτό είναι κυρίως η ανάγκη για εξισορρόπηση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής με το βάρος να πέφτει στο κομμάτι αυτό, ιδίως όταν τα παιδιά είναι μικρά, κυρίως στις γυναίκες.
Με τη διάταξη του νομοσχεδίου που προωθείται, αυτή η εργασιακή ευελιξία απαγορεύεται στις γυναίκες ελεύθερες επαγγελματίες. Αυτές υποχρεούνται πλέον (σε αντίθεση με όσες εργάζονται ως μισθωτές) να εργάζονται με πλήρη απασχόληση για να κερδίζουν τις πλήρεις αποδοχές του μισθωτού ή αλλιώς καλούνται να κλείσουν τα βιβλία και να μείνουν άνεργες, αφού είναι αδύνατο να πληρώνουν φόρους 2.000 ή 3.000 ευρώ συν εισφορές της τάξης των 3.500 ευρώ ετησίως, όταν βγάζουν με το ζόρι 7-8.000 ευρώ τον χρόνο. Με άλλα λόγια, το νομοσχέδιο, πέρα από τα υπόλοιπα προβλήματα φορολογικής δικαιοσύνης που έχει, λειτουργεί εμφανώς σε βάρος των γυναικών επαγγελματιών και συγκεκριμένα εκείνων που έχουν μικρά παιδιά, καθώς απαγορεύει σε αυτές να συνδυάσουν οικογένεια και επάγγελμα, ώστε να είναι σε θέση να επιστρέψουν σε πλήρη εργασία όταν τα παιδιά μεγαλώσουν.
Ούτε λαμβάνει υπόψη το νομοσχέδιο τις πραγματικές συνθήκες μίας ελεύθερης επαγγελματία, η οποία δεν δικαιούται γονική άδεια ούτε άδεια εγκυμοσύνης ούτε μειωμένο ωράριο ή οποιαδήποτε άλλη παροχή κατά την ανατροφή των τέκνων της, με αποτέλεσμα να αναγκάζεται να περιορίσει αναγκαστικά την επαγγελματική απασχόλησή της καθ’ όλο το διάστημα που είναι έγκυος, που γεννάει τα παιδιά και που τα μεγαλώνει. Το κράτος αντί να μας βοηθάει με κάποια μορφή στήριξης, στο πλαίσιο της δημογραφικής πολιτικής που υποτίθεται ότι έχει, έρχεται τώρα να μας αναγκάσει να βγουμε τελείως εκτός επαγγέλματος, προς όφελος προφανώς των μεγαλοεπαγγελματιών του κάθε κλάδου.
Η διάταξη του άρθρου 13 δεν στοχεύει καθόλου στην πάταξη της φοροδιαφυγής. Στοχεύει στην πάταξη των μικρο-επαγγελματιών, ώστε είτε να βγουν τελείως εκτός αγοράς εργασίας είτε να στραφούν σε κάτι άσχετο προς τις σπουδές και τα ενδιαφέροντά τους είτε να υπαλληλοποιηθούν, εάν αυτό είναι εφικτό σε κάθε κλάδο. Αλλά κάνοντας αυτό πλήττει δυσανάλογα όσες από εμάς κάναμε το λάθος να κάνουμε παιδιά εν μέσω κρίσης, μείναμε στην ουσία εκτός επαγγέλματος, φυτοζωώντας επαγγελματικά και οικονομικά για χρόνια, μεταφέραμε τα γραφεία μας στο σπίτι για να συνδυάζουμε παιδιά και την όποια δουλειά μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε και ζούσαμε οικογενειακώς από τα εισοδήματα του συζύγου.
Αν πραγματικά θέλει να πατάξει την φοροδιαφυγή το Υπουργείο Οικονομικών, μπορεί να το κάνει εισάγοντας πραγματικά τεκμήρια που να σχετίζονται με τις εγκαταστάσεις που έχει κάθε επαγγελματίας (μέγεθος γραφείου ή καταστήματος, περιοχή), τον αριθμό των εργαζόμενων, τον τζίρο κλπ ή με πραγματικούς ελέγχους στα τεχνικά επαγγέλματα (υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι κλπ), όπου είναι και πιο δύσκολη η σύλληψη της φοροδιαφυγής. Αλλά αυτό θα έπιανε κυρίως όσους μεγαλοφοροδιαφεύγουν, κάτι που μάλλον δεν είναι στους στόχους της κυβέρνησης. Εδώ έχουμε ένα οριζόντιο μέτρο, που χτυπάει εξίσου όλους τους επαγγελματικούς κλάδους χωρίς καμία διάκριση, αλλά κυρίως τσακίζει όσους (και ιδίως όσες) οριακά παλεύουμε να κρατηθούμε στο επάγγελμά μας και να συνεισφέρουμε όσο μπορούμε στις οικογένειές μας οικονομικά με την ελπίδα της επανόδου μας όταν μεγαλώσουν τα παιδιά μας.
Ακόμη και αν δεν αποσύρει το νομοσχέδιο, η κυβέρνηση οφείλει, αν θέλει να λέει ότι έχει δημογραφική πολιτική και πολιτική ισότητας φύλων, να προβλέψει εξαιρέσεις για γυναίκες (ή άνδρες) με μικρά παιδιά, ιδίως όταν η επαγγελματική εικόνα δεν αντιστοιχεί σε πλήρη άσκηση επαγγέλματος και τα εισοδήματα του άλλου συζύγου (ή από άλλες πηγές) καθιστούν σαφές ότι υπάρχουν επαρκείς πόροι για τη διαβίωση της οικογένειας.
Για τις νέες επιχειρήσεις δεν έχετε κάνει καμία πρόβλεψη/αναφορά με γνώμονα τις συνθήκες που επικρατούν τα τελευταία 3 χρόνια.
Νέα επιχείρηση εν μέσω πανδημίας/καραντίνας, ενεργειακής κρίσης, πολέμων, ανατιμήσεων προϊόντων και υπηρεσιών, θεωρείτε ότι θα έπρεπε να είναι επικερδής και εφόσον δεν είναι αυθαίρετα συμπεραίνετε ότι φοροδιαφεύγει. Αναρωτιέμαι δε θα έπρεπε η 5ετια να αυξηθεί?
Θεωρείτε ότι είναι αυτή η κατάλληλη περίοδος για μια νέα κάθετη φορολόγηση?
Επίσης επισημαίνω ότι μια επιχείρηση δεν ξεκινά να παρέχει υπηρεσία με την έναρξη εργασιών καθώς θέλει χρόνο προετοιμασίας (ο οποίος ποικίλλει βάσει συνθηκών /τομέα-αντικειμένου κλπ). Από το κράτος περιμένεις δικαιοσύνη και αρωγή όχι τρικλοποδιές σε ανθρώπους που μοχθούν να σώσουν τις επιχειρήσεις τους.
Είναι λυπηρός και αντιδεοντολογικός ο τρόπος που προσπαθείτε να πατάξετε την φοροδιαφυγή. Κάντε ελέγχους και σίγουρα θα πιάσετε αυτούς που αποζητάτε, αν όχι τότε χρεωθείτε εσείς την αποτυχία και αφήστε τους νομοταγείς να αναπνεύσουν.
Για τις νέες επιχειρήσεις δεν έχετε κάνει καμία πρόβλεψη/αναφορά με γνώμονα τις συνθήκες που επικρατούν τα τελευταία 3 χρόνια.
Νέα επιχείρηση εν μέσω πανδημίας/καραντίνας, ενεργειακής κρίσης, πολέμων, ανατιμήσεων προϊόντων και υπηρεσιών, θεωρείτε ότι θα έπρεπε να είναι επικερδής και εφόσον δεν είναι αυθαίρετα συμπεραίνετε ότι φοροδιαφεύγει. Αναρωτιέμαι δε θα έπρεπε η 5ετια να αυξηθεί?
Θεωρείτε ότι είναι αυτή η κατάλληλη περίοδος για μια νέα κάθετη φορολόγηση?
Επίσης επισημαίνω ότι μια επιχείρηση δεν ξεκινά να παρέχει υπηρεσία με την έναρξη εργασιών καθώς θέλει χρόνο προετοιμασίας (ο οποίος ποικίλλει βάσει συνθηκών /τομέα-αντικειμένου κλπ). Από το κράτος περιμένεις δικαιοσύνη και αρωγή όχι τρικλοποδιές σε ανθρώπους που μοχθούν να σώσουν τις επιχειρήσεις τους.
Είναι λυπηρός και αντιδεοντολογικός ο τρόπος που προσπαθείτε να πατάξετε την φοροδιαφυγή. Κάντε ελέγχους και σίγουρα θα πιάσετε αυτούς που αποζητάτε, αν όχι τότε χρεωθείτε εσείς την αποτυχία και αφήστε τους νομοταγείς να αναπνεύσουν.
Απαιτείται μια διόρθωση-διευκρίνιση γιατί θα πρόκειται για ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΑΘΟΣ αν εφαρμοστεί στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο.
Έκανα έναρξη Δεκέμβριο του 22 με ένα μικρό εργαστήριο με την γυναίκα μου, έχω ελάχιστες πωλήσεις έως σήμερα γιατί το στήνουμε και δοκιμάζουμε παραγωγικά τα προϊόντα και εμφανίζω πραγματικές ζημίες που προέρχονται από την αγορά της επιχείρησης που δεν έχει γίνει απόσβεση.
Είναι δυνατόν να θεωρηθώ ότι ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΝΕΟΣ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΙΑΣ και να ΦΟΡΟΛΟΓΗΘΏ ΥΠΕΡΜΕΤΡΑ ως παλαιός γιατί μέχρι πριν 3 χρόνια διατηρούσα μια ατομική επιχείρηση που έκλεισε σε ΑΛΛΟ ΑΣΧΕΤΟ ΚΑΔ υπηρεσιών? Ο λογιστής μου υπολόγισε ένα τεράστιο φόρο που καλούμαστε να πληρώσουμε αν υπολογιστεί τεκμαρτό εισόδημα ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!! Που θα βρούμε αυτά τα λεφτά? ΘΑ ΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΜΕ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ! ΜΗΝ ΣΚΟΤΩΝΕΤΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΑΤΟΜΙΚΗ ΜΙΚΡΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ!
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΕ ΟΤΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΑΤΙΕΣ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΟΥΒΑΛΟΥΝ – ΓΑΤΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ – ΠΕΛΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΕΣΟΔΑ ΑΠΟ ΑΛΛΕΣ ΠΑΛΙΕΣ ΑΣΧΕΤΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ!!! Ευχαριστώ.
1. Κατά πλήρη παραβίαση της αρχής ίσης μεταχείρισης των πολιτών,
Α) εξομοιώνονται τα κέρδη των ελεύθερων επαγγελματιών, με τον μικτό μισθό των μισθωτών. Δηλαδή τα κέρδη στους ελεύθερους επαγγελματίες (ήτοι τζίρος μείον ΦΠΑ, έξοδα, ενοίκια, ασφαλιστικές εισφορές, φόρος επιτηδεύματος, κυρίως φόρος), εξισώνονται με έναν μικτό μισθό (που περιλαμβάνει και την εισφορά ΙΚΑ). Και δεν γίνεται καν λόγος για την πλήρη απουσία επιχειρηματικών – επαγγελματικών εξόδων των μισθωτών, που συνυπολογίζονται, όμως, για τη διαμόρφωση του καθαρού κέρδους των ελεύθερων επαγγελματιών.
Β) Ο μικτός μισθός των μισθωτών υπολογίζεται ετησίως επί τη βάσει 14 μηνών. Απεναντίας οι ελεύθεροι επαγγελματίες (και δη δικηγόροι) τον Αύγουστο δεν έχουν κανένα απολύτως έσοδο. Επομένως, οι 11 μήνες των ελευθέρων επαγγελματιών εξισώνονται με τους 14 των μισθωτών.
Γ) Τεκμαίρεται πρόσθετο εισόδημα προσαυξανόμενο ανά τριετίες. Μολονότι, νόμος εξασφαλίζει αυτό το δικαίωμα στους μισθωτούς, ουδόλως προβλέπεται και δη δια νόμου «αυξημένη κατώτατη αμοιβή ελεύθερων επαγγελματιών» αναλόγως της εμπειρίας τους, ώστε να τεκμαίρεται η αύξηση των εσόδων τους.
Δ) Σε συνέχεια του ανωτέρω, για τον ελεύθερο επαγγελματία δικηγόρο, που έλαβε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος το 2008, και ήδη μετρά 15 χρόνια εμπειρίας, τεκμαίρεται προσαυξανόμενο εισόδημα κατά 30%. Σημειώνεται ότι στην πρώτη τριετία της δραστηριότητάς του (2011) η χώρα μας βρέθηκε στην καρδιά της οικονομικής κρίσης, στη δεύτερη τριετία (2014) η οικονομική κρίση συνεχίστηκε, στην τρίτη τριετία παρεμβλήθηκαν και capital controls, και στην τέταρτη τριετία βιώσαμε επί δύο έτη περιορισμούς στη δραστηριότητά μας λόγω κορονοϊού, με μόνη στήριξη από το κράτος το «σκιλ ελικικού» (ευχαριστώ σας είπαμε, δεν θυμάμαι…). Από πού κι ως πού, λοιπόν, θα τεκμαίρεται η αύξηση του τζίρου ενός επαγγελματία που δεν ευτύχησε στα χρόνια της δραστηριότητάς του να δει «άσπρη μέρα»;
2. Εάν το βασικό σας επιχείρημα είναι «δεν μπορεί ο ελεύθερος επαγγελματίας να βγάζει λιγότερα από τον υπάλληλό του», γιατί το ισοπεδωτικό αυτό μέτρο να εφαρμόζεται και σε ελεύθερους επαγγελματίες που δεν απασχολούν υπάλληλο;
3. Εάν το δεύτερο βασικό σας επιχείρημα (από τα τόσο σοβαρά σας), είναι ότι επιδιώκετε να πατάξετε τη φοροδιαφυγή, γιατί το ισοπεδωτικό αυτό μέτρο επεκτείνεται και στους επαγγελματίες που δηλώνουν περισσότερο από τον μέσο όρο του ΚΑΔ τους; Γιατί τιμωρούνται και αυτοί δηλώνουν τα εισοδήματά τους; Και γιατί όλως αφοριστικά και ισοπεδωτικά θα πρέπει και αυτοί που δηλώνουν το σύνολο το εισοδήματός τους (που δυστυχώς για εκείνους πρώτα – πρώτα, δεν φτάνει τα 50.000 €) να τιμωρούνται όχι απλώς εξίσου, αλλά εκθετικά σε σχέση με εκείνους που δηλώνουν πολύ λιγότερο του μέσου όρου;
4. Θέλετε απλώς να εξαφανίσετε τους ελεύθερους επαγγελματίες δικηγόρους, που αναλαμβάνουν μόνοι τους το βάρος και την ευθύνη των υποθέσεών τους, χωρίς να το μετακυλύουν σε μία απρόσωπη εταιρεία, που λειτουργεί με καθεστώς γενικότερης «ασυλίας» και -πολλές φορές- με αυτόματες και απρόσωπες διαδικασίες ( – «βιομηχανίες») που υποδεικνύουν και πλήρη αδιαφορία για το πραγματικό ενδιαφέρον του πελάτη τους (παραδείγματα ουκ ολίγα από γνωστές και μη εξαιρετέες δικηγορικές – εισπρακτικές ιδίως εταιρείες); Ή έχετε κάποια εγγενή απέχθεια προς οποιοδήποτε καθεστώς ελεύθερης σκέψης και δράσης;
5. Το μέγιστο ποσοστό του κρατικών εσόδων ήδη προέρχεται από τη φορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών. Όταν πλέον, με τη νομοθέτηση του μέτρου, θα ανοίξει η κερκόπορτα για μαζικές εξόδους ελεύθερων επαγγελματιών από τη δραστηριότητά τους, έχετε σκεφθεί αντισταθμιστικά μέτρα αυτής της απώλειας; Και ποια είναι αυτά;
Αφορολόγητο για όλες τις ατομικές επιχειρήσεις οπως και στους μισθωτους και θεσπιση ορθών τεκμηριων.
ΑΡΘΡΟ 13
Στο άρθρο 13, στην παρ. 2, στοιχ. αα) για τον υπολογισμό του τεκμαρτού εισοδήματος σημειώνονται τα εξής:
Ο υπολογισμός επιβολής φορολόγησης γίνεται με βάση το μικτό κατώτατο εισόδημα, το οποίο αποτελεί παράβαση του άρθρου 4 παρ. 5 του Συντάγματος, το οποίο κατοχυρώνει τη φορολόγηση με βάση την πραγματική φοροδοτική ικανότητα μετά την έκπτωση των δαπανών από τα ακαθάριστα έσοδα. Προτείνεται ο υπολογισμός να γίνεται στη βάση του καθαρού κατώτατου μισθού.
Όσον αφορά στο κριτήριο της παλαιότητας και στην εξομοίωση, στην ουσία, των ελεύθερων επαγγελματιών με τους μισθωτούς υπαλλήλους, είναι μια άλογη προσέγγιση, καθώς τα εισοδήματα των επαγγελματιών του πολιτισμού, είναι ασταθή και κυμαινόμενα. Προτείνεται η αφαίρεση της συγκεκριμένης διάταξης από το Σ/Ν.
Στο άρθρο 13, στην παρ.2, στοιχ. αβ) για τον υπολογισμό του τεκμαρτού εισοδήματος:
Ισχύουν τα ίδια που αναφέρθηκαν αμέσως πιο πάνω στο σημείο 2αα) και προτείνεται ο υπολογισμός να γίνεται στη βάση του καθαρού μισθού του απαχολούμενουυπαλλήλου.
Στο άρθρο 13, στην παρ. 2, στοιχ. γ) για το πρόσθετο κριτήριο υπολογισμού με βάση το μέσο όρο του ετήσιου κύκλου εργασιών του αντίστοιχου ΚΑΔ δραστηριοποίησης του επαγγελματία σημειώνονται τα εξής:
Στο χώρο του πολιτισμού, οι επαγγελματίες παρέχουν πολλών ειδών υπηρεσίες λόγω της φύσης του κλάδου και για αυτό το λόγο έχουν δηλωμένους, αρκετούς ΚΑΔ.
Προτείνεται να διευκρινιστεί αν πρόκειται ο υπολογισμός να γίνει στον μέσο όρο του πρωτεύοντα ΚΑΔ ή του ΚΑΔ με τα περισσότερα εισοδήματα ή επί όλων των δηλωμένων ΚΑΔ.
Επιπρόσθετα, αν η ομάδα φορολογούμενων που ανήκει σε έναν συγκεκριμένο ΚΑΔ φοροδιαφεύγει, τότε ο μέσος όρος που θα προκύπτει θα είναι χαμηλός συμπαρασύροντας έτσι και τη βάση υπολογισμού η οποία θα είναι ως εκ της φοροδιαφυγής, λανθασμένη. Αντίθετα, οι ομάδες φορολογούμενων ανήκουσες σε ΚΑΔ που δεν φοροδιαφεύγουν, όπως αυτές του πολιτιστικού τομέα που παρέχουν απευθείας υπηρεσίες προς εταιρείες και δημόσιους οργανισμούς, θα τιμωρούνται εμφανίζοντας υψηλότερο μέσο όρο και αντιστοίχως υψηλότερη βάση υπολογισμού.
Προτείνεται η αφαίρεση του συγκεκριμένου κριτήριου από τις διατάξεις του Σ/Ν και σε κάθε περίπτωση, επειδή ισχύει η ίδια λογική όπως επεξηγήθηκε παραπάνω στο σημείο 2αα), ο οποιοσδήποτε υπολογισμός θα πρέπει να γίνεται με βάση το καθαρό κέρδος, που προκύπτει μετά την αφαίρεση των δαπανών από τα ακαθάριστα έσοδα.
Kαταρχή ένας δίκαιος φορολογικός νόμος συμβάλλει στην κοινωνική δικαιοσύνη.
Κατά δεύτερο λόγο είναι ανεπίτρεπτο να συνδυάζεται η είσπραξη των φόρων από τους ελεύθερους επαγγελματίες ως στόχος να επενδυθούν κεφάλαια στην υγεία και την παιδεία και να ανακουφισθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι διότι με αυτό τον τρόπο ολοφάνερος είναι ο διχασμός των τάξεων.
Ο δημόσιος υπάλληλος λαμβάνει για 7ωρη απασχόληση χρήματα χωρίς να δαπανά έξοδα γραφείου, πελατείας, μετακίνησης εκτός του τόπου εργασίας του.
Ο συνταξιούχος μπορεί να εργάζεται με 10% επιβάρυνση οιαδήποτε εργασία ενω ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν μπορεί να ασκεί άλλη δραστηριότητα [και δεν θα μπώ στον πειρασμό να αναφέρω την λέξη διανομέας, διότι ήταν άστοχη και stop εκεί].
Οφείλει η κυβέρνησή μας να συμμορφωθεί με την μνημονιακή δέσμευση για ΦΠΑ σε εισοδήματα άνω των 25.000 ευρω.
Οφείλουμε όλοι να εκδίδουμε τις αποδείξεις για την παροχή υπηρεσίας μόνον που οι φορολογικοί συντελεστές φθάνουν στο 44%. Αυτο δεν είναι φορολογικά δίκαιο, όταν οι εταιρίες καταβάλλουν 22% και αναγνωρίζονται όλα τα έξοδα. Πρέπει λοιπόν να θεσπισθεί φορολογικός συντελεστής έως 22% για όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες αναγνωριζομένων ως αποδεκτών όλων των εξόδων τους [επαγγελματικών]. Το τεκμαρτό εισόδημα είναι άδικο μέτρο τουλάχιστο για το 50% των ελευθέρων επαγγελματιών γιατί υπάρχουν συνάδελφοι που δεν έχουν παραστάσεις σε δικαστηρια, συμβόλαια, επιτροπές ενώ οφείλουν ασφαλιστικές εισφορές.
Οι μέχρις 5ετίας συνάδελφοι ας έχουν συντελεστή 10% από το 1ο ευρώ και μετά την πενταετία 22% λαμβανομένου υπόψη ότι τα πρώτα χρόνια είναι λίαν δύσκολα. Οι τριετίες αποτελούν άδικο μέτρο αφού μπορεί συνάδελφοι να μην καταφέρνουν να έχουν πάντα εργασία ενώ όσο μεγαλώνει κανείς, τουλάχιστον μετά τα 50 – 55 έτη του, οι δυνάμεις του τον αφήνουν άλλωστε θα έχει ήδη 30 έτη δικηγορίας. Τέλος δεν είναι σωστό να φορολογηθεί κανένας με νόμο αναδρομικής ισχύς ενω για την είσπραξη χρημάτων θα μπορούσε η κυβέρνηση να ζητήσει το κλείσιμο των βιβλίων των τελευταίων πέντε φορολογικών ετών άμα την καταβολή ενός τίμιου ποσού.
Να θεσμοθετηθεί η αύξηση των γραμματίων στα πολιτικά, διοικητικά και ποινικά δικαστήρια Α βαθμού όπως επίσης να τιμολογηθούν όλες οι εξώδικες ενέργειες με ελάχιστο ποσό αυτό των 80 ευρώ για να είναι δυνατή και η υποστήριξη του κάθε συμπολίτη μας.
Τέλος ας είναι αυτός ο τελευταίος δίκαιος φορολογικός νόμος που θα ισχύσει τουλάχιστο για μία 20ετία και ακούστε τους μαχόμενους δικηγόρους, γνωρίζουν καλύτερα. Εχει η κυβέρνηση πραγματικά μαχόμενους δικηγόρους κ.κ Βορίδη, Πλεύρη κλπ
Να λάβετε υπόψιν Α Πολλές επιχειρήσεις εστίασης ανοίγουν μερικές ημέρες την εβδομάδα π.χ Παρασκευή , Σάββατο , Κυριακή Β Στο τέλος επιτηδεύματος ισχύει η απαλλαγή του τέλους ,εάν η επιχείρηση δραστηριοποιείται σε οικισμό κάτω των 500 κατοίκων χωρίς την υποχρέωση να έχεις την κύρια κατοικία σου στον ίδιο οικισμό όπως προβλέπεται στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο για την μείωση 50% του τεκμαρτού εισοδήματος . Δλδ εάν έχεις την επιχείριση σου σε χωριό 100 κατοίκων και διαμένεις στο κεφαλοχώρι για να πηγαίνουν σχολείο τα παιδιά σου δεν δικαιούσε την μείωση του τεκμαρτού εισοδήματος παρόλο που απαλλάσσεσαι από το τέλος επιτηδεύματος.
Σε μια εποχη που όλα ακριβαινουν και προσπαθουμε να αντιμετωπισουμε από τη μια τις συνεχως αυξανομενες τιμες στα αναλωσιμα μας και από την άλλη τη μειωση της αγοραστικης δυναμης των πελατων και που εμεις δεν μπορουμε να ανεβασουμε τιμες λογω πληθωρισμου όπως το κρατος, ερχεται ένα νομοσχεδιο που είναι ταφοπλακα για παρα πολλους ελευθερους επαγγελματιες.Οι αμοιβες μας είναι πολύ χαμηλες για τις υπηρεσιες που προσφερουμε και πολλες φορες εχουμε και ζημια.Αν τολμησουμε να αυξησουμε τις τιμες χανουμε πελατες λογω μεγαλου ανταγωνισμου.Ειναι κριμα για ανθρωπους που εχουν χαραμισει τα χρονια τους μεσα στα βιβλια και προσφερουν αυτά που εμαθαν στην κοινωνια να μην μπορουν να ζησουν αξιοπρεπως και να πρεπει να κλεισουν τις επιχειρησεις η να γινουν υπαλληλοι.
Kαταρχή ένας δίκαιος φορολογικός νόμος συμβάλλει στην κοινωνική δικαιοσύνη.
Κατά δεύτερο λόγο είναι ανεπίτρεπτο να συνδυάζεται η είσπραξη των φόρων από τους ελεύθερους επαγγελματίες ως στόχος να επενδυθούν κεφάλαια στην υγεία και την παιδεία και να ανακουφισθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι διότι με αυτό τον τρόπο ολοφάνερος είναι ο διχασμός των τάξεων.
Ο δημόσιος υπάλληλος λαμβάνει για 7ωρη απασχόληση χρήματα χωρίς να δαπανά έξοδα γραφείου, πελατείας, μετακίνησης εκτός του τόπου εργασίας του.
Ο συνταξιούχος μπορεί να εργάζεται με 10% επιβάρυνση οιαδήποτε εργασία ενω ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν μπορεί να ασκεί άλλη δραστηριότητα [και δεν θα μπώ στον πειρασμό να αναφέρω την λέξη διανομέας, διότι ήταν άστοχη και stop εκεί].
Οφείλει η κυβέρνησή μας να συμμορφωθεί με την μνημονιακή δέσμευση για ΦΠΑ σε εισοδήματα άνω των 25.000 ευρω.
Οφείλουμε όλοι να εκδίδουμε τις αποδείξεις για την παροχή υπηρεσίας μόνον που οι φορολογικοί συντελεστές φθάνουν στο 44%. Αυτο δεν είναι φορολογικά δίκαιο, όταν οι εταιρίες καταβάλλουν 22% και αναγνωρίζονται όλα τα έξοδα. Πρέπει λοιπόν να θεσπισθεί φορολογικός συντελεστής έως 22% για όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες αναγνωριζομένων ως αποδεκτών όλων των εξόδων τους [επαγγελματικών]. Το τεκμαρτό εισόδημα είναι άδικο μέτρο τουλάχιστο για το 50% των ελευθέρων επαγγελματιών γιατί υπάρχουν συνάδελφοι που δεν έχουν παραστάσεις σε δικαστηρια, συμβόλαια, επιτροπές ενώ οφείλουν ασφαλιστικές εισφορές.
Οι μέχρις 5ετίας συνάδελφοι ας έχουν συντελεστή 10% από το 1ο ευρώ και μετά την πενταετία 22% λαμβανομένου υπόψη ότι τα πρώτα χρόνια είναι λίαν δύσκολα. Οι τριετίες αποτελούν άδικο μέτρο αφού μπορεί συνάδελφοι να μην καταφέρνουν να έχουν πάντα εργασία ενώ όσο μεγαλώνει κανείς, τουλάχιστον μετά τα 50 – 55 έτη του, οι δυνάμεις του τον αφήνουν άλλωστε θα έχει ήδη 30 έτη δικηγορίας. Τέλος δεν είναι σωστό να φορολογηθεί κανένας με νόμο αναδρομικής ισχύς ενω για την είσπραξη χρημάτων θα μπορούσε η κυβέρνηση να ζητήσει το κλείσιμο των βιβλίων των τελευταίων πέντε φορολογικών ετών άμα την καταβολή ενός τίμιου ποσού.
Να θεσμοθετηθεί η αύξηση των γραμματίων στα πολιτικά, διοικητικά και ποινικά δικαστήρια Α βαθμού όπως επίσης να τιμολογηθούν όλες οι εξώδικες ενέργειες με ελάχιστο ποσό αυτό των 80 ευρώ για να είναι δυνατή και η υποστήριξη του κάθε συμπολίτη μας.
Τέλος ας είναι αυτός ο τελευταίος δίκαιος φορολογικός νόμος που θα ισχύσει τουλάχιστο για μία 20ετία και ακούστε τους μαχόμενους δικηγόρους, γνωρίζουν καλύτερα. Εχει η κυβέρνηση πραγματικά μαχόμενους δικηγόρους κ.κ Βορίδη, Πλεύρη κλπ
Όπως διαβάζετε και βλέπετε η αγανάκτηση είναι ποκυ μεγάλη, οι περιπτώσεις αδικίες πάρα πολλές, τα επαγγέλματα που θίγονται πάρα πολλά, οι οικογένειες που θα αντιμετωπίσουν οικονομικό πρόβλημα μεγαλύτερο από αυτό που αντιμετωπίζουν είναι πάρα μα πάρα πολλές.
Ο σκοπός του νομοσχεδίου δεν είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής, είναι να εξαθλιωσει οικονομικά τους μικρομεσαίους, τους μικρό επαγγελματίες, τον επιστημονικό κλάδο που παλεύει καθημερινά.
Ο σκοπός του νομοσχεδίου είναι να πάρουν οι μεγάλοι όμιλοι μεγαλύτερο κομμάτι της αγοράς, είτε αυτό είναι στο εμπόριο, είτε στις υπηρεσίες.
Μας λέτε για δημόσια διαβούλευση. Να κάνουμε προτάσεις κλπ .
Πραγματικά απαντήστε μας στο εξής. Πότε και ποιο νομοσχέδιο τροποποιηθηκε μετά από αυτή την διαδικασία ? Η αλήθεια είναι Ποτέ και κανένα. Το έχετε ήδη προαποφασισει .
Θα ήθελα μια απάντηση όμως.
Τυχαίο παράδειγμα.
Η μοδίστρα με 30 χρόνια στο επάγγελμα επειδή είναι ελεύθερη επαγγελματίας δεν μπορεί να έχει ζημιές ενώ ενα καφέ ή μαγαζί εστίασης νομικής μορφής ΟΕ , ΕΕ , ΙΚΕ , ΑΕ μπορεί?!
Καλημέρα σας, το ρίσκο του επιχειρείν το έχετε ΞΕΧΑΣΕΙ τελείως.
ΑΠΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ…
Πείτε σε κάθε Έλληνα πολίτη που σπουδάζει το παιδί του, με στερήσεις, ότι οι βουλευτες της Κυβερνησης το παιδί αυτό το βλέπουν και το προορίζουν για υπάλληλο και ΝΤΕΛΙΒΕΡΑ !!!
Το ελάχιστο ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα των 10.920€ έχει προκύψει από αναγωγή του Κατώτατου μισθού σε 14 και όχι 12 μισθούς, κάτι το οποίο είναι λανθασμένο, καθώς οι Αυτοαπασχολούμενοι και Εργοδότες δεν λαμβάνουν 2 επιπρόσθετους μισθούς ανά έτος, όπως οι Ιδιωτικοί υπάλληλοι. Επιπροσθέτως, το προαναφερθέν ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα που ισοδυναμεί με το φορολογητέο εισόδημα, έχει υπολογιστεί βάσει των μεικτών και όχι των καθαρών – όπως θα έπρεπε – αποδοχών του Κατώτατου μισθού.
Τον όρο «κατώτατο μισθό» τον χρησιμοποίησε ο Χατζηδάκης για να πουλήσει στην κοινωνία το νομοσχέδιο, να διεγείρει το κοινό αίσθημα και να κερδίσει την ανοχή της κοινωνίας
Ο όλος συλλογισμός ήταν «αν δε βγάζει ούτε τον κατώτατο να το σκεφτεί…» Ο κόσμος όταν ακούει κατώτατο, στο μυαλό του βάζει το 650 € ,το καθαρο, με εισφορές πληρωμένες ήδη από τον εργοδότη
Στην Κυβέρνηση ξέρουν ότι αυτό που μας φοράνε ως τεκμαρτό κέρδους για τον προσδιορισμό του φόρου δεν είναι αυτό που είπαν στην κοινωνία (αλλά το μεικτό Χ14) χωρίς τα ταμεια που πληρώνουμε εμείς αλλά στην κοινωνία αυτό το ψέμα έχουν αφήσει να πλανάται
Επίσης 4 μήνες δεν δουλεύουμε (Καλοκαίρι και γιορτές)…
Όταν επί 3 χρόνια, της αποκαλούμενης υγειονομικής κρίσης, δεν βγάζαμε δεκάρα, και αδειάσανε οι τραπεζικοί λογαριασμοί για να επιβιώσουμε και να μην πεθάνουμε από την πείνα, τότε αναγνωρίζανε ότι έπρεπε να δώσουνε επιστρεπτέα δάνεια («προκαταβολές») για να επιβιώσουμε φορολογικά ως επαγγελματίες (και να τους επιστρέψουμε βέβαια το δάνειο επιβίωσης)… και τώρα να μας πάρουν ό,τι ελάχιστο μπορούμε να βγάλουμε ως επιβιώσαντες (όσοι επιβίωσαν)…
Όταν παραγγέλνεις αβέρτα μαχητικά και φρεγάτες, χρηματοδοτείς πολέμους στην Ουκρανία, υπόσχεσαι προσλήψεις στο δημόσιο και αυξήσεις οριζόντιες σε όλον τον δημόσιο τομέα, όταν μοιράζεις με κριτήρια πολύ αμφιλεγόμενα επιδόματα ακόμα και σε ανθρώπους που δεν τα έχουν ανάγκη, όταν κάθε λίγο μοιράζεις energy, market και εγώ δεν ξέρω τι άλλο pass ποιος θα τα πληρώσει όλα αυτά; Το κορόιδο που τα πληρώνει πάντα φυσικά.. και επειδή ξανοιχτηκαμε πολύ φέτος στα έξοδα, για να τους ξεκανουμε στην φορολογία αυτούς ξανά. Για να ζουν ακόμα έχουν λεφτά αυτοί…
Κάνουν τα στραβά ματια στις τράπεζες, στις εισπρακτικές, στις εταιρείες καυσίμων, στους χονδρεμπορους,τα σούπερ μάρκετ, στους μαυραγορίτες και τα μεγάλα συμφέροντα ΚΑΙ την ίδια ώρα δημαγωγούνε με απαράδεκτες αναγωγές για να φέρουν απέναντι από εμάς τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
Το Σύνταγμα καθορίζει ότι καθένας συνεισφέρει στην φορολογική πολιτική ανάλογα με τις δυνάμεις του, και όχι με τις δυνάμεις που η κάθε ληστρική κυβέρνηση θεωρεί ότι καθένας έχει.
Με προσοχή διαβάζω αυτο το άρθρο και παρατηρώ τα παρακάτω:
1.Σύμφωνα με τους αναφερόμενους τρόπους υπολογισμού θεωρείτε ότι οι φορολογούμενοι που δηλώνουν είσοδήματα κατώτερα αυτών φοροδιφεύγουν. Άρα κανένας επιτηδευματίας δεν μπορεί να έχει κάτι λιγότερο από αυτά αλλά και ούτε ζημία. Στο τέλος θα ξανακάτσουμε στα θρανία να μάθουμε λογιστική.
2. Υπολογίζεται η β΄’αση του εισοδήματος με 14 μισθούς τουλάχιστον ενός υπαλλήλου, αλλά ο υπάλληλος έχει αφορολόγητο ενώ ο επιτηδευματίας όχι.
3. Έστω ότι υπάρχει η φοροδιαφυγή που υπολογίζετε και αποτέλεσμα αυτού είναι αυτά τα μέτρα, έχετε σκεφτεί την περίπτωση που μια επιχείρηση σας δηλώνει πραγματικά μικρότερα νούμερα από αυτά που υπολογίζετε εσείς και οδεύει προς κλείσιμο ότι εσείς τους πάτε ακόμη πιο γρήγορα στο κλείσιμο μη δεχόμενοι την πραγματικότητα.
Πως θα πληρώσουν αυτοί οι άνθρωποι που δεν έχουν τέτοια κέρδη;;;
Που θα τα βρούν;; Θα τα γεννήσουν;; ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!!!
4. Αναφέρεται στην παράγραφο 4 το παρακάτω:
Το ελάχιστο τεκμαιρόμενο κέρδος που προσδιορίζεται με το παρόν και τα άρθρα 28Β έως 28Δ εξομοιώνεται με το πραγματικό δηλούμενο εισόδημα από την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Δηλαδή μας λέτε ότι σε περίπτωση που υπάρχει πραγματική ζημία μιας επιχείρησης εσείς δεν την κάνετε αποδεκτή και ταυτόχρονα χάνεται το δικαίωμα χρήσης της σε επόμενα έτη. Πραγματικά λυπηρό το γεγονός γιατί αποδεικνύεται ότι το νομοσχέδιο δεν έχει καμία επίγνωση της πραγματικής αγοράς καθώς και δεν έχει τίποτα δελεαστικό ως προς την αποφυγή φοροδιαφυγής, αντιθέτως θα την ενθαρύνει.
Κύριε Υπουργέ και Υφυπουργοί, μετά από αυτό θα πρέπει να γνωρίζετε ότι έρχεται ένα ντόμινο αντιδράσεων αλλά και φοροδιαφυγής. Εύχομαι πραγματικά έστω και την τελευταία στιγμή να ανεραίσετε τα περισσότερα από αυτά διότι διαφορετικά θα σας διώξει η κοινωνία πριν προλάβετε να πείτε νερό.
Προτείνω άμεση απόσυρση του υπό ψήφιση άρθρου αλλά και του συνόλου του φορολογικού νομοσχεδίου και να επανέλθει με αλλαγές που θα βοηθήσουν την επιχειρηματικότητα αλλά και το κράτος να φέρει κοντά τους φορολογούμενους ώστε να έχουν φορολογική συνείδηση.
Δυστυχώς πέρα απο το καταφανέστατα άδικο νομοσχέδιο, έχετε στοχοποιήσει άδικα και με ψευδή ή στοχευμένα παραπλανητικά στοιχεία τους ΕΕ.
Ενας ελεύθερος επαγγελματίας με 3.000 € ετησιο τεκμήριο διαβίωσης, στο οποίο αντιστοιχεί φόρος 270€ και το τέλος επιτηδεύματος 650€, πληρώνει σήμερα φόρο 920€.
Ακόμη δηλαδή και αν δηλώσει 0€ κέρδη ή 1000€ ή ακόμη και ζημίες, θα πληρώσει το ποσό αυτό ( το αντίθετο δηλαδή με τις εταιρείες, οι οποίες μπορούν να δηλώσουν ζημίες και τις οποίες εξαιρεί το νομοσχέδιο)
Το ποσό αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ πληρώνει και ένας μισθωτός ο οποίος έχει μηνιαίο μισθό 1150€ .
Αν ο ΕΕ αυτός κατοικεί σε ένα ιδιόκτητο σπίτι 50 τ.μ. το οποίο έχει ετήσιο τεκμήριο 2.000€ ( ή έχει ένα μικρου κυβισμού αμάξι 1200κκ- δεν τα βάζω καν και τα δύο αθροιστικά γιατί τότε ο συγκεκριμένος «διάγει πολυτελή βίο» ), αυτομάτως ο φόρος που πληρώνει είναι 450€ ( ή 630€ με το αμάξι) συν το τέλος επιτηδεύματος 650€, συνολικά 1.100€ ( ή 1280€). Ο φόρος αυτός αντιστοιχεί σε μισθωτό με 1450€ μηνιαίο μισθό.
Αρα το δηλώνουν μηδέν κέρδη και δεν πληρώνουν καθόλου φόρους, όπως τεχνήεντως ισχυρίζεστε στα ΜΜΕ, είναι εντελώς ψευδές ( σε αντίθεση με τις εταιρείας που πριμοδοτεί το υπό ψήφιση νομοσχέδιο, οι οποίες μπορούν να δηλώσουν ακόμη και ζημίες).
Υπάρχει αντίθεση της προτεινόμενης διάταξης με το δίκαιο της Ε.Ε. και αυτό αποδεικνύεται με τον παρακάτω συλλογισμό σε επτά (7) βήματα για λόγους παραβίασης θεμελιωδών ελευθεριών, πρόκλησης κρατικής ενίσχυσης προς πολυπρόσωπους εταιρικούς τύπους άσκησης επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και νόθευσης του ελεύθερου ανταγωνισμού.
Παρατίθεται νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρακάτω, προς τεκμηρίωση.
– Το πρώτο βήμα είναι να προσδιοριστεί η σχετική διάταξη της ΕΕ και ο σκοπός της. Εν προκειμένω, η σχετική διάταξη είναι πρωτίστως το άρθρο 49 ΣΛΕΕ, το οποίο εγγυάται την ελευθερία εγκατάστασης για τους υπηκόους κράτους μέλους στην επικράτεια άλλου κράτους μέλους, ***ανεξαρτήτως φορέα άσκησης επιχείρησης***. Σκοπός αυτής της διάταξης είναι να επιτρέψει στους οικονομικούς φορείς να ασκούν και να αναπτύσσουν τις δραστηριότητές τους στην ΕΕ χωρίς να παρεμποδίζονται από εθνικούς φραγμούς ή διακρίσεις.
– Το δεύτερο βήμα είναι να αξιολογηθεί το σχεδιαζόμενο μέτρο, λαμβάνοντας υπόψη τον στόχο και το περιεχόμενο του εθνικού μέτρου. Στην προκειμένη περίπτωση, πρόκειται για τη φορολογική μεταχείριση μεμονωμένων δικηγορικών γραφείων ή ατομικών επιχειρήσεων και δικηγορικών γραφείων που ιδρύονται ως εταιρείες, με βάση τη νομική μορφή της επιχειρηματικής οντότητας. Στόχος και το περιεχόμενο του εθνικού μέτρου είναι η επιβολή διαφορετικών φορολογικών συντελεστών και κανόνων σε διαφορετικούς τύπους επιχειρηματικών οντοτήτων, ανεξάρτητα από τα πραγματικά έσοδα ή τις δαπάνες τους. Επομένως, οι επίμαχες καταστάσεις είναι αντικειμενικά συγκρίσιμες, δεδομένου ότι αμφότερες αφορούν τη φορολόγηση δικηγορικών γραφείων που ασκούν την ίδια οικονομική δραστηριότητα στην ίδια επικράτεια και υπόκεινται στις ίδιες φορολογικές υποχρεώσεις.
– Το τρίτο βήμα είναι να εξεταστεί εάν η διαφορά στη μεταχείριση δικαιολογείται από βάσιμο λόγο. Στην περίπτωση αυτή, η διαφορά μεταχείρισης είναι η επιβολή μεγαλύτερης φορολογικής επιβάρυνσης σε μεμονωμένα δικηγορικά γραφεία ή ατομικές επιχειρήσεις από ό,τι σε δικηγορικά γραφεία που ιδρύονται ως εταιρείες, με βάση τη νομική μορφή της επιχειρηματικής οντότητας. Αυτή η διαφορετική μεταχείριση μπορεί να συνιστά διάκριση ή περιορισμό της ελευθερίας εγκατάστασης, καθώς μπορεί να αποτρέψει τους δικηγόρους από το να επιλέξουν μια συγκεκριμένη νομική μορφή ή να ιδρύσουν ή να εργαστούν σε δικηγορικό γραφείο στην Ελλάδα ή σε άλλο κράτος μέλος. Επομένως, η διαφορετική μεταχείριση δεν δικαιολογείται, εκτός εάν η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να παράσχει έγκυρο λόγο δημοσίου συμφέροντος και να αποδείξει ότι το μέτρο είναι ανάλογο με τον επιδιωκόμενο στόχο.
– Το τέταρτο βήμα είναι να αξιολογηθεί εάν η αιτιολόγηση που παρέχει η ελληνική κυβέρνηση είναι αποδεκτή και συμβατή με το δίκαιο της ΕΕ. Είναι αμφίβολο ότι η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να παράσχει μια τέτοια αιτιολόγηση, καθώς το μέτρο δεν φαίνεται να επιδιώκει κανέναν από τους προαναφερθέντες στόχους, αλλά μάλλον να επιβάλλει αυθαίρετη και δυσανάλογη φορολογική επιβάρυνση σε μεμονωμένες ατομικές επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως των πραγματικών εσόδων ή εξόδων τους ενώ επί της αρχής δεν επιβαρύνει τις εταιρείες. Το μέτρο δεν λαμβάνει επίσης υπόψη την κατάσταση των δικηγόρων που διαμένουν σε άλλο κράτος μέλος και οι οποίοι ενδέχεται να υπόκεινται σε διπλή φορολογία ή μη αναγνώριση των ζημιών τους. Επιπλέον, το μέτρο δεν παρέχει κανένα μηχανισμό για τη διασφάλιση διόρθωσης της φορολογικής βάσης σε περίπτωση κερδών ή ζημιών ή για την πρόληψη του κινδύνου φοροαποφυγής ή κατάχρησης εκ μέρους εταιρειών, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το κατά το νομοσχέδιο ανεπίτρεπτο ζημίας για ατομικής επιχείρηση.
– Το πέμπτο βήμα είναι να εντοπίσουμε εάν η φορολογική νομοθεσία παρέχει επιλεκτικό οικονομικό πλεονέκτημα σε εταιρικές οντότητες έναντι μεμονωμένων επιτηδευματιών – ατομικών επιχειρήσεων καθώς και μονοπροσώπων εταιρειών που θα προκύψουν από μετατροπή μετά την ισχύ του Νόμου σε σχέση με προϋπάρχουσες, οπότε η δυσμενής μεταχείριση των ατομικών επιχειρήσεων και όψιμων μονοπροσώπων εταιρειών θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως κρατική ενίσχυση σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ. Κρατική ενίσχυση είναι κάθε πλεονέκτημα που χορηγείται από τις δημόσιες αρχές και το οποίο θα μπορούσε ενδεχομένως να στρεβλώσει τον ανταγωνισμό και το εμπόριο εντός της ΕΕ. Για να είναι επιτρεπτή η κρατική ενίσχυση, πρέπει να είναι συμβατή με την εσωτερική αγορά. Ο φορολογικός νόμος θα πρέπει να περάσει τον έλεγχο της μη παροχής αδικαιολόγητου πλεονεκτήματος σε ορισμένες οντότητες, κάτι που θα μπορούσε να βλάψει τον ανταγωνισμό.
– Το έκτο βήμα είναι να εντοπιστεί αν η διαφορετική φορολογική μεταχείριση με βάση τον τύπο της επιχειρηματικής οντότητας θα μπορούσε να επηρεάσει την ανταγωνιστική δυναμική της αγοράς υπηρεσιών κλπ. στην Ελλάδα καθώς μπορεί να δώσει κίνητρα σε δομές που επωφελούνται από τη χαμηλότερη και εν γένει ευνοϊκότερη φορολογία, δυνητικά παραμορφώνοντας την αγορά. Σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ για τον ανταγωνισμό, ελέγχονται εξονυχιστικά μέτρα που νοθεύουν ή έχουν τη δυνατότητα να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό στην εσωτερική αγορά. Η ελληνική φορολογική νομοθεσία ενδέχεται να εγείρει ανησυχίες βάσει αυτών των αρχών, εάν δημιουργεί άνισους όρους ανταγωνισμού για διαφορετικούς τύπους νομικών πρακτικών.
Συμπερασματικά, η πρόταση της ελληνικής φορολογικής νομοθεσίας, φορολογώντας τους μεμονωμένους επιτηδευματίες (π.χ. δικηγόρους, λογιστές κλπ.) κατ’ ουσίαν περισσότερο από τις εταιρικές οντότητες (στις οποίες και μόνο αναγνωρίζει δυνατότητα ζημιογόνων αποτελεσμάτων χρήσης), εγείρει σημαντικές ενστάσεις βάσει των αρχών του δικαίου της ΕΕ περί μη διάκρισης και ελεύθερης κυκλοφορίας, καθώς και δυνητική παραβίαση των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις και στρέβλωση του ελεύθερου ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά.
– το έβδομο βήμα είναι να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το ελληνικό φορολογικό μέτρο είναι ασυμβίβαστο με το δίκαιο της ΕΕ και πρέπει να καταργηθεί ή να τροποποιηθεί για να διασφαλιστεί δίκαιη και ίση φορολογική μεταχείριση όλων των τύπων επιχειρηματικών οντοτήτων, ανεξάρτητα από τη νομική μορφή ή τον τόπο εγκατάστασής τους. Το συμπέρασμα αυτό υποστηρίζεται από τη νομολογία του ΔΕΕ, το οποίο έχει αποφανθεί με συνέπεια ότι τα εθνικά φορολογικά μέτρα που εισάγουν διακρίσεις ή περιορίζουν την άσκηση των θεμελιωδών ελευθεριών είναι ασυμβίβαστα με το δίκαιο της ΕΕ, εκτός εάν μπορούν να δικαιολογηθούν από επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος και είναι αναλογικά προς τον επιδιωκόμενο στόχο.
Οι αποφάσεις του ΔΕΕ που ακολουθούν υποστηρίζουν τις αποδείξεις της συλλογιστικής στην τελευταία μου απάντηση, επειδή απεικονίζουν τις αρχές και τα κριτήρια που εφαρμόζει το ΔΕΕ για την αξιολόγηση της συμβατότητας των εθνικών φορολογικών μέτρων με το δίκαιο της ΕΕ και επειδή δείχνουν πώς το ΔΕΕ έχει αποφανθεί με παρόμοια ή ανάλογη απόφαση υποθέσεις που αφορούν φορολογικές διακρίσεις ή περιορισμούς με βάση τη νομική μορφή, τον τόπο εγκατάστασης ή τη δραστηριότητα της επιχειρηματικής οντότητας. Ακολουθεί μια δομημένη επιχειρηματολογία για κάθε απόφαση. Μερικές από τις αποφάσεις του Δ.Ε.Ε. που υποστηρίζουν την άποψη ότι η φορολογική διάκριση με βάση το είδος της επιχείρησης είναι αντίθετη με την ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι οι παρακάτω:
1. Απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση C-234/01, Gerritse, η οποία έκρινε ότι οι γερμανικοί φορολογικοί κανόνες επέβαλαν κατ’ αποκοπή φόρο 25% στο εισόδημα καλλιτεχνών αλλοδαπών, χωρίς να επιτρέπεται καμία έκπτωση των εξόδων, ενώ οι μόνιμοι κάτοικοι Γερμανίας, επίσης καλλιτέχνες, φορολογούνταν επί του καθαρού εισοδήματός τους με προοδευτικό συντελεστή, το οποίο αποτελεί διάκριση και περιορισμό της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, καθώς είχαν ως αποτέλεσμα υψηλότερη φορολογική επιβάρυνση για τους μη κατοίκους. Το ΔΕΕ έκρινε επίσης ότι αυτή η διάκριση δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί από την ανάγκη διασφάλισης της αποτελεσματικότητας της φορολογικής εποπτείας ή της συνοχής του φορολογικού συστήματος, καθώς υπήρχαν διαθέσιμα λιγότερο περιοριστικά μέτρα για την επίτευξη αυτών των στόχων. Η απόφαση αυτή υποστηρίζει τα βασικά στοιχεία της συλλογιστικής στην τελευταία μου απάντηση, διότι καταδεικνύει ότι το ΔΕΕ εξετάζει τις καταστάσεις φορολογουμένων κατοίκων και μη κατοίκων που ασκούν την ίδια οικονομική δραστηριότητα στην την ίδια περιοχή ως αντικειμενικά συγκρίσιμη και ότι οποιαδήποτε διαφορά στη φορολογική μεταχείριση αυτών των φορολογουμένων μπορεί να συνιστά διάκριση ή περιορισμό της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, εκτός εάν δικαιολογείται από βάσιμο λόγο. Η απόφαση αυτή είναι σχετική για το ελληνικό φορολογικό μέτρο, διότι δείχνει ότι το ΔΕΕ δεν αποδέχεται αυθαίρετους ή δυσανάλογους φορολογικούς κανόνες που εισάγουν διακρίσεις ή περιορίζουν την άσκηση των θεμελιωδών ελευθεριών και ότι απαιτεί από τα κράτη μέλη να παρέχουν ***ίση και δίκαιη φορολογική μεταχείριση σε όλους τους φορολογούμενους που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση***.
2. Απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση C-293/06, Deutsche Shell, η οποία έκρινε ότι οι γερμανικοί φορολογικοί κανόνες που αρνούνταν τη δυνατότητα μεταφοράς ζημιών από μόνιμη εγκατάσταση που βρίσκεται σε άλλο κράτος μέλος στη μητρική εταιρεία που είναι εγκατεστημένη στη Γερμανία, ενώ της επέτρεπε ζημίες από μια μόνιμη εγκατάσταση που βρίσκεται στη Γερμανία, αποτελούσε περιορισμό της ελευθερίας εγκατάστασης, καθώς κατέστησε λιγότερο ελκυστική για τις γερμανικές εταιρείες να ιδρύσουν μόνιμες εγκαταστάσεις σε άλλα κράτη μέλη. Το ΔΕΕ έκρινε επίσης ότι αυτός ο περιορισμός δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί από την ανάγκη διατήρησης της ισόρροπης κατανομής των φορολογικών εξουσιών μεταξύ των κρατών μελών ή από τη συνοχή του φορολογικού συστήματος, καθώς οι γερμανικοί κανόνες δεν εξασφάλιζαν συμμετρική διόρθωση της φορολογικής βάσης σε περίπτωση κέρδη ή ζημίες. Η απόφαση αυτή είναι σχετική για το ελληνικό φορολογικό μέτρο, διότι δείχνει ότι το ΔΕΕ δεν αποδέχεται φορολογικούς κανόνες που αποθαρρύνουν ή εμποδίζουν την ίδρυση επιχειρηματικών οντοτήτων σε άλλα κράτη μέλη και ότι απαιτεί από τα κράτη μέλη να λαμβάνουν υπόψη τη διασυνοριακή κατάσταση των φορολογουμένων και για αποφυγή διπλής φορολογίας ή ***μη αναγνώρισης ζημιών***.
3. Απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση C-414/06, Lidl Belgium, η οποία έκρινε ότι οι βελγικοί φορολογικοί κανόνες που χορηγούσαν μείωση φόρου σε εταιρείες που απασχολούσαν συγκεκριμένο αριθμό εργαζομένων, αλλά λάμβαναν υπόψη μόνο τους εργαζόμενους που απασχολούνται στο Βέλγιο και όχι αυτούς που απασχολούνται στο άλλα κράτη μέλη, συνιστούσαν διάκριση και περιορισμό της ελευθερίας εγκατάστασης, καθώς αντιμετώπιζαν διαφορετικά εταιρείες που βρίσκονταν σε παρόμοια κατάσταση. Το ΔΕΕ έκρινε επίσης ότι αυτή η διάκριση δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί από την ανάγκη προώθησης της απασχόλησης στο Βέλγιο ή από τη συνοχή του φορολογικού συστήματος, καθώς το μέτρο δεν ήταν ανάλογο με αυτούς τους στόχους. Η απόφαση αυτή είναι σχετική για το ελληνικό φορολογικό μέτρο, διότι δείχνει ότι το ΔΕΕ ***δεν αποδέχεται φορολογικούς κανόνες που ευνοούν ή τιμωρούν ορισμένους τύπους επιχειρηματικών οντοτήτων με βάση τη νομική μορφή, τον τόπο εγκατάστασης ή τη δραστηριότητα της επιχειρηματικής οντότητας*** και ότι απαιτεί από τα κράτη μέλη να παρέχουν ένα συνεπές και ορθολογικό φορολογικό σύστημα που θα σέβεται τις θεμελιώδεις ελευθερίες.
ΣΥΝΕΠΩΣ: Το σχεδιαζόμενο ελληνικό φορολογικό μέτρο δημιουργεί διαφορά μεταχείρισης μεταξύ μεμονωμένων δικηγορικών, λογιστικών κλπ. γραφείων ή ατομικών επιχειρήσεων και δικηγορικών, λογιστικών κλπ. γραφείων που ιδρύονται ως εταιρείες, με βάση τη νομική μορφή της επιχειρηματικής οντότητας. Αυτή η διαφορετική μεταχείριση μπορεί να επηρεάσει την ελευθερία εγκατάστασης των δικηγόρων που επιθυμούν να ιδρύσουν ή να εργαστούν σε δικηγορικό γραφείο στην Ελλάδα ή σε άλλο κράτος μέλος, καθώς ενδέχεται να αποθαρρύνονται από την επιλογή μιας συγκεκριμένης νομικής μορφής λόγω της υψηλότερης φορολογικής επιβάρυνσης. Επιπλέον, η διαφορετική μεταχείριση μπορεί επίσης να επηρεάσει την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων και την ελευθερία παροχής υπηρεσιών των δικηγόρων που επιθυμούν να εργαστούν ή να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην Ελλάδα ή σε άλλο κράτος μέλος, καθώς ενδέχεται να αντιμετωπίσουν μειονεκτική θέση εάν λειτουργούν ως ατομικές επιχειρήσεις σε σύγκριση με δικηγορικά γραφεία που ιδρύονται ως εταιρείες.
Το ελληνικό φορολογικό μέτρο συνιστά διάκριση ή περιορισμό των θεμελιωδών ελευθεριών, εκτός εάν μπορεί να δικαιολογηθεί από βάσιμο λόγο δημοσίου συμφέροντος και είναι ανάλογο με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Ωστόσο, είναι αμφίβολο ότι η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να παράσχει μια τέτοια αιτιολόγηση, καθώς το μέτρο δεν φαίνεται να επιδιώκει κανέναν από τους προαναφερθέντες στόχους, αλλά επιβάλλει αυθαίρετη και δυσανάλογη φορολογική επιβάρυνση σε μεμονωμένες δικηγορικές εταιρείες ή ατομικές επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως των πραγματικών εσόδων ή εξόδων τους. Συμπερασματικά, η πρόταση της ελληνικής φορολογικής νομοθεσίας, φορολογώντας τις ατομικές επιχειρήσεις περισσότερο από τις εταιρικές οντότητες, εγείρει σημαντικές ανησυχίες βάσει των αρχών του δικαίου της ΕΕ περί μη διάκρισης και ελεύθερης κυκλοφορίας, καθώς και δυνητική παραβίαση των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις και στρέβλωση του ελεύθερου ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά.
Ως εκ τούτου, το ελληνικό φορολογικό μέτρο είναι ασυμβίβαστο με το δίκαιο της ΕΕ και θα πρέπει να καταργηθεί ή να τροποποιηθεί για να διασφαλιστεί δίκαιη και ίση φορολογική μεταχείριση όλων των τύπων επιχειρηματικών οντοτήτων, ανεξάρτητα από τη νομική μορφή ή τον τόπο εγκατάστασής τους.
Θα έπρεπε να υπάρχει μέριμνα στο νομοσχέδιο για τους χειροτέχνες και όσους ασχολούνται με παραδοσιακές τέχνες, όπως η υφαντική.
Πριν 2 χρόνια, ο τότε Υφυπουργός Πολιτισμού κ. Νίκος Γιατρομανωλάκης, κάλεσε τους χειροτέχνες που ασχολούνται με την υφαντική να αποκτήσουν χαρτιά, όπως είπε. Να βγουν από τον στενό κύκλο φίλων και συγγενών. Να κάνουν επιχειρήσεις, ώστε να καταγραφούν επίσημα και να μπορεί το υπουργείο να διεκδικήσει προγράμματα αναπτυξιακά για τους κλάδους αυτούς.
Είχε λογική και πολλοί κάναμε το βήμα. Η ερασιτεχνική απασχόληση που συμπληρώνει το οικογενειακό εισόδημα, έγινε ατομική επιχείρηση. Αν δεν υπάρξει μέριμνα για τους υφαντές, τους χειροτέχνες και τους κλάδους παραδοσιακών τεχνών, δεν θα μπορούμε να ανταποκριθούμε στο αυξημένο κόστος.
14 μήνες! Αυτό είναι απαράδεκτο! Εγώ εργάζομαι μόνο 10 μήνες, ένας μήνας διακοπές τον Αύγουστο, δύο εβδομάδες τα Χριστούγεννα και δύο το Πάσχα. Και φυσικά αν αρρωστήσουμε ή συμβεί κάτι έκτακτο, κανείς δεν μας δίνει άδεια και κανείς δεν μας πληρώνει. Αλλά φόρους και εισφορές πληρώνουμε κάθε μήνα!
Για τους Εκπαιδευτικούς δε νοείται να υπολογίζεται τεκμήριο 14 μηνών.
Στο δημόσιο ένας Εκπαιδευτικός παίρνει 12 μισθούς.
Δε σχολές, φροντιστήρια παίρνει 9 με το ζόρι.
Ως ελεύθερος επαγγελματίας δεν εργάζεται όλους τους μήνες του χρόνου αναγκαστικά. Εργάζεται γύρο στους 10.