1. Η παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας γίνεται με σύμβαση που καταρτίζεται ανάμεσα στο αρμόδιο όργανο και τον παραχωρησιούχο. Η σύμβαση δεν μπορεί να έχει χρονική διάρκεια μικρότερη του ενός (1) έτους και μεγαλύτερη των τριών (3) ετών.
2. Στις περιπτώσεις παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, ο παραχωρησιούχος διασφαλίζει την ελεύθερη και απρόσκοπτη διέλευση του κοινού στον αιγιαλό και την παραλία, τη διατήρηση του παραχωρούμενου χώρου καθαρού και σε καλή κατάσταση, την ύπαρξη και συντήρηση εγκαταστάσεων χρήσιμων για τους λουόμενους και την ενημέρωση του κοινού για την οριοθέτηση της παραχώρησης, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του.
3. Ο παραχωρησιούχος έχει τουλάχιστον τις παρακάτω ειδικότερες υποχρεώσεις:
α) Διασφαλίζει την ελεύθερη, απρόσκοπτη και ασφαλή διέλευση του κοινού στον αιγιαλό και την παραλία,
β) διασφαλίζει τη χρήση του αιγιαλού και της παραλίας για άτομα με αναπηρία, εγκαθιστώντας ειδικές πλατφόρμες για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία (sea tracks), αν αυτές δεν έχουν εγκατασταθεί με μέριμνα του οικείου δήμου. Στην περίπτωση αυτή, ο παραχωρησιούχος συμψηφίζει τις δαπάνες για εγκατάσταση των πλατφορμών με το αντάλλαγμα της παραχώρησης.
γ) περιορίζει την ανάπτυξη των ομπρελών, ξαπλωστρών και θαλάσσιων μέσων αναψυχής και λοιπών κινητών στοιχείων σε ποσοστό του εμβαδού της παραχωρούμενης έκτασης που δεν υπερβαίνει το εξήντα τοις εκατό (60%) ή το τριάντα τοις εκατό (30%), αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό και παραλία της παρ. 1 του άρθρου 4, ώστε να διασφαλίζονται η διέλευση του κοινού κάθετα και παράλληλα προς τη θάλασσα και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων,
δ) διατηρεί καθημερινά καθαρό το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας,
ε) αναρτά σε εμφανές σημείο στον αιγιαλό ή την παραλία πινακίδα, η οποία επιτρέπει στο κοινό να έχει πρόσβαση, με ηλεκτρονικό τρόπο σύμφωνα με το άρθρο 16, περί συστήματος ηλεκτρονικών καταγγελιών, στα προσδιοριστικά στοιχεία της παραχώρησης, όπως τις συντεταγμένες, τον αριθμό της απόφασης παραχώρησης, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του κοινού και του παραχωρησιούχου και το διάγραμμα της παραχώρησης,
στ) τοποθετεί κινητά στοιχεία για την εξυπηρέτηση του κοινού,
ζ) φροντίζει για τη διατήρηση της ισορροπίας του οικοσυστήματος του παραχωρούμενου χώρου, όπως με τη διατήρηση της μορφολογίας της ακτής και της ακτογραμμής,
η) παραδίδει τον παραχωρηθέντα χώρο στην αρχική κατάσταση μετά το πέρας της διάρκειας της παραχώρησης,
θ) διασφαλίζει την παρουσία ναυαγοσώστη, εφόσον του υποδειχθεί ότι η υποχρέωση αυτή δεν καλύπτεται από τον οικείο δήμο. Στην περίπτωση αυτή, ο παραχωρησιούχος συμψηφίζει τις δαπάνες για την αμοιβή του ναυαγοσώστη και τον εξοπλισμό του με το αντάλλαγμα της παραχώρησης. Η πρόσληψη ναυαγοσώστη και η διάθεση εξοπλισμού από τον παραχωρησιούχο δεν απαλλάσσουν τον οικείο δήμο από ευθύνη για παράβαση του π.δ. 71/2020 (Α΄ 166).
4. Οι υποχρεώσεις του παραχωρησιούχου μνημονεύονται στη σύμβαση παραχώρησης.
5. Είναι δυνατή η σύναψη σύμβασης έργου από τον παραχωρησιούχο με τρίτο φυσικό ή νομικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων θαλάσσιων μέσων αναψυχής ή άλλης συναφούς επιχείρησης, εφόσον αυτό διαθέτει όλες τις νόμιμες άδειες και εγκρίσεις που προβλέπονται στην υπ’ αρ. 2131.4/64444/6.9.2021 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (Β’ 4174) και στον Γενικό Κανονισμό Λιμένα υπ’ αρ. 20, όπως αυτός εγκρίθηκε με την υπ’ αρ. 3131.1/03/1999 (Β’ 444, διόρθωση σφάλματος Β’ 1243/1999) απόφαση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, όπως εκάστοτε ισχύουν. Η δραστηριότητα ασκείται σε σαφώς καθορισμένο τμήμα του παραχωρηθέντος χώρου που δεν μπορεί να υπερβαίνει το είκοσι τοις εκατό (20%) της συνολικής παραχώρησης, με αντάλλαγμα, το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει το μέρος του ανταλλάγματος που αναλογεί στην παραχωρούμενη έκταση, και για χρονικό διάστημα το οποίο είναι ίσο ή μικρότερο από τον χρόνο παραχώρησης, σε κάθε δε περίπτωση δεν υπερβαίνει τον υπόλοιπο χρόνο παραχώρησης. Η υπ’ αρ. 2131.4/64444/2021 κοινή απόφαση και ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα υπ’ αρ. 20 εφαρμόζονται και στη συγκεκριμένη περίπτωση. Την ευθύνη για την τήρηση των όρων της παραχώρησης φέρει ο παραχωρησιούχος, ο οποίος ευθύνεται πλήρως από κοινού και εις ολόκληρον με όποιον έλκει δικαιώματα από αυτόν.
6. Με τη διακήρυξη μπορούν να προβλέπονται και επιπλέον υποχρεώσεις του παραχωρησιούχου σε σχέση με την προστασία, διατήρηση και ανάπτυξη του παραχωρούμενου τμήματος αιγιαλού και παραλίας και την ενίσχυση της κοινοχρησίας.
7. Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται εντός αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων ή τους περιβάλλουν επιτρέπεται μόνο μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού, σύμφωνα με τον Κώδικα νομοθεσίας για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς (ν. 4858/2021, Α΄ 220), και κατόπιν αιτήματος της αρμόδιας Κτηματικής Υπηρεσίας προς την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού. Εφόσον χορηγηθεί η σύμφωνη γνώμη, δεν απαιτείται εκ νέου σχετικό αίτημα. Η Κτηματική Υπηρεσία οφείλει, πριν από την έναρξη της πλειοδοτικής δημοπρασίας, να γνωστοποιήσει στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού οποιαδήποτε εκ νέου παραχώρηση απλής χρήσης χώρων του πρώτου εδαφίου, για τους οποίους έχει εκδοθεί σύμφωνη γνώμη κατά τα ανωτέρω ή νέου τμήματος αυτών. Σε περίπτωση μεταβολής των αρχαιολογικών δεδομένων, η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού οφείλει, εντός επτά (7) εργασίμων ημερών, να ενημερώσει σχετικά την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία, αποστέλλοντας στην τελευταία φάκελο με τα πλήρη στοιχεία για τον συγκεκριμένο χώρο.
Επικίνδυνη η παράγραφος Θ του άρθρου 8 .
Μεταφέρει την ευθύνη για την ασφάλεια των λουομένων σε ανθρώπους που δεν έχουν καμία κατάρτιση και άσχετους με την ναυαγοσωστική κάλυψη. Η ανθρώπινη ζωή δεν διαπραγματεύεται μην μηδενίζετε το Πδ 71/2020 . Μην μηδενίζετε το έργο των ναυαγοσωστών . Χιλιάδες συμπολίτες μας κάθε καλοκαίρι τυγχάνουν της φροντίδας τους. Η εν λόγω διάταξη πρέπει να αποσυρθεί διότι οι πνιγμοί θα αυξηθούν ραγδαία, θα πάμε 30 χρόνια πίσω, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για την ανθρώπινη ζωή, τον τουρισμό και την κοινωνία μας!
Ακυρώνει το ΠΔ71/2020
Ακυρώνει την δουλειά που έχει γίνει από όλους τους φορεις τα τελευταία έτη και έχει φέρει ποσοστά ρεκόρ στην ναυαγοσωστικη κάλυψη στην Ελλάδα! Με ρεκόρ διασωσεων!
Ακυρώνει το υπουργείο ναυτιλιας
Ακυρώνει τις λιμενικες αρχές
ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ!!
Ανεφάρμοστη και επικίνδυνη η παρ.θ του άρθρου 8.Δεν γίνεται να καταργείς ένα σύγχρονο προεδρικό διάταγμα (ΠΔ 71/2020) με μια παράγραφο η οποία θα βάλει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και θα φέρει μια γενικότερη σύγχυση. Να αποσυρθεί άμεσα η παράγραφος θ καθώς είναι ανεφάρμοστη και προπάντων ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ.
Μήπως τελικά οι δήμοι είναι ανίκανοι και προσπαθούν με κάποιο τρόπο να αποποιηθούν ευθυνών τους, όσον αφορά την ναυαγοσωστική κάλυψη, την καθαριότητα ,την οργάνωση , την πρόσβαση ΑΜΕΑ σε αιγιαλό και πάνε με το άρθρο 8 να ξεφορτωθούν αρμοδιότητες τους? Καλά όλα ,λέω εγώ. Αλλά αυτό που προκαλεί πραγματικά είναι η παράγραφος θ. Αλήθεια ο κάθε παραχωρησιούχος έχει καταλάβει που πάει να μπλέξει ότι πιθανών να πάει φυλακή για ένα πνιγμό που δεν είναι υπεύθυνος γιατί πολύ απλά δεν ξέρει ούτε να επιπλέει το έχει διαπιστώσει ή μήπως είναι κάποιος τόσο αφελής που πιστεύει ότι όταν έρθει η κακιά στιγμή θα κυνηγήσουν τον Δήμαρχο? Άμεση απόσυρση της παρ. Θ του άρθρου 8 ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΙ ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΟ! Αν οι δήμοι δεν μπορούν πλέον με την ναυαγοσωστική κάλυψη ας αναλάβει και αυτό η κτηματική και αφού εισπράξει και όταν είναι να αποδόσει το 60% στον εκάστοτε δήμο να του αποδίδει το υπόλοιπο του 60% αφού πρώτα η κτηματική θα έχει δημοπράτησει ναυαγοσωστική κάλυψη , καθαριότητα κτλ.
Σχολιάζω από την πλευρά του εκμισθωτή θαλάσσιων μέσων αναψυχής που αποτελεί το κύριο και αποκλειστικό μου επάγγελμα από το 1995 αλλά και την εμπειρία μου από το περιβάλλον της παραλίας τόσο σε σχέση με τον τουρισμό αλλά και ως οικογενειάρχης λουόμενος.
Άρθρο 3 παρ. β)
Οι ειδικές πλατφόρμες για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία (sea tracks), είναι κατασκευές ειδικών προδιαγραφών που δεν είναι δυνατόν να τοποθετηθούν έτσι απλά χωρίς μελέτη προδιαγραφές και αναδοχή σε εταιρίες παρόχους των συστημάτων αυτών.
Αυτό δεν μπορεί να γίνει από παραχωρησιούχους. Αν δεν αποσυρθεί η διάταξη προβλέπω να μένουν χωρίς αυτά τα συστήματα οι Δήμοι που θα την ενεργοποιήσουν.
Άρθρο 3 Παρ. γ).
Το να πληρώνει κανείς 100 % και να καλύπτει 60% ή 30% δεν εξυπηρετεί κανένα, δεν εξασφαλίζει τίποτα γιατί η διέλευση του κοινού κάθετα και παράλληλα προς τη θάλασσα συνήθως γίνεται εκτός του συνολικού τομέα, είναι πολύ δύσκολο να ελέγξει η αρμόδια αρχή την κάλυψη των ποσοστών, δημιουργεί αίσθημα αδικίας στον παραχωρησιούχο , δίνει ευκαιρία και πρόφαση για παραβατικότητα αλλά το σημαντικότερο είναι ότι στερεί πολύτιμο χώρο λουομένων και προστατευόμενων ειδών στις Ελληνικές παραλίες. Με λίγα λόγια το μόνο που εξυπηρετεί είναι η είσπραξη μεγαλύτερων μισθωμάτων.
K. Χατζηδάκη αν δεν κάνω λάθος ο στόχος της Κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι να ελευθερώσει παραλίες για τους λουόμενους και όχι να εισπράξει μεγαλύτερα μισθώματα, (γιατί έτσι κι αλλιώς εισπράτει από φόρους ΦΠΑ όλων των παρεχόμενων υπηρεσιών αλλά και την υπεραξία αυτών στο τουριστικό προϊόν της χώρας μας).
Aν δωθεί κάλυψη 100 % στον τομέα παραχώρησης με ταυτόχρονη αναλογική μείωση του συνολικού εμβαδού των παραχωρούμενων εκτάσεων στην επικράτεια θα έχουμε πολύ περισσότερους ελεύθερους χώρους για το κοινό, (διέλευση ή παραμονή), και την προστασία του περιβάλλοντος, οι έλεγχοι θα μπορεί να είναι απόλυτοι και δεν θα υπάρχει καμία ευκαιρία ή πρόφαση για παράνομη κατάληψη χώρου.
Θεωρώ το σημείο αυτό τόσο σημαντικό που απορώ πως δεν έχει σχολιαστεί από περισσότερους επαγγελματίες ή »λουόμενους», συγχωρήστε μου τα εισαγωγικά, καλώ λοιπόν όλους τους φίλους που διαβάζουν τα σχόλια να μας πουν τη γνώμη τους.
Άρθρο 3 παρ.θ
Η ναυαγοσωστική προστασία στην Ελλάδα είναι μια δουλειά που δεν μπορεί να είναι αποσπασματική αλλά οργανωμένη και συνολική ώστε να είναι και αποτελεσματική.
Η διάταξη αυτή πρέπει να αποσυρθεί διαφορετικά όπου ενεργοποιηθεί δεν θα έχουμε ναυαγοσώστη.
Άρθρο 5
Αυτό το άρθρο υποβιβάζει το επάγγελμα του εκμισθωτή θάλ. μέσων αναψυχής σε πάρεργο ελεγχόμενο δυνητικά από οποιονδήποτε παραχωρησιούχο.
Αναρωτιέμαι γιατί κάποιος που έχει μια παραχώρηση και την εκμεταλλεύεται για να παράξει κέρδος να συνάψει σύμβαση έργου με κάποιον άλλο σε ένα τμήμα της χωρίς κανένα όφελος καθώς το αντίτιμο είναι ίσο με το αντίστοιχο τίμημα της παραχώρησης και επομένως να μειωθεί ο δικός του χώρος προς εκμετάλλευση άρα και το κέρδος του.
Καταλαβαίνεται ότι εδώ υπάρχει ευκαιρία για διαφθορά, παράνομη συναλλαγή και προστριβή.
Εκτός αυτού η φράση »ή άλλης συναφούς επιχείρησης» μας κάνει να αναρωτηθούμε καθώς δεν υπάρχει άλλη συναφής επιχείρηση σύμφωνη με την νομοθεσία που αναφέρεται στο άρθρο και διέπει την Έγκριση Άσκησης Επαγγέλματος Εκμισθωτή Θάλ. Μέσων Αναψυχής.
Το επάγγελμα του Εκμισθωτή Θάλ. Μέσων Αναψυχής είναι κατοχυρωμένο με νόμο και είναι το μόνο από τα επαγγέλματα που αναπτύσονται στον αιγιαλό που απαιτεί Έγκριση και όχι απλή αναγγελία, χωροθετείται αυστηρά σε απόσταση 300 μέτρων από άλλες όμοιες επιχειρήσεις και εφόσον ειδική επιτροπή ελέγξει τις πραγματικές συνθήκες του σημείου, δεν έχει δυνατότητα επέκτασης σε αριθμό και είδη εκμισθούμενων μέσων χωρίς έγκριση της ιδίας επιτροπής.
Αστυνομεύεται σε τακτική βάση από την Λιμενική Αρχή καθόλη τη διάρκεια της σεζόν και επενδύει όχι μόνο σε πανάκριβο εξοπλισμό, ( ενδεικτικά κόστος σκάφους αλεξιπτώτου 150.000 ευρώ σκάφος έλξης σκι 80.000 εξοπλισμός kite surf , wind surf κατ’αναβατη 5.000 ), αλλά και σε εξιδίκευμενο προσωπικό με την απαιτούμενη από τον νόμο προιπηρεσία αλλα και εκπαιδευμένο για την ιδιαίτερη φύση της εργασίας.
Ο χώρος που χρησιμοποιεί εξυπηρετεί τη λειτουργία της αλλά δεν συνδέεται άμεσα με την κερδοφορία της διότι η δραστηριότητα είναι μέσα στο υγρό στοιχείο.
Έχει ιδιαίτερο κοινωνικό αποτύπωμα ως αρωγός σε επιχειρήσεις διάσωσης λόγο των σκαφών που διαθέτει της εμπειρίας και της χωροθέτησης του, πρόσφατο το παράδειγμα της Ρόδου όπου βοήθησαν στην εκκένωση του κόσμου από τις παραλίες.
Αν ένας επαγγελματίας των θαλασσίων σπορ εκδιωχθεί από το σημείο που βρίσκεται ουσιαστικά μένει άνεργος διότι λόγο του κανόνα των 300 μέτρων που προανέφερα κατα πάσα πιθανότητα δεν μπορεί να μεταφερθεί σε άλλο σημείο.
Για όλους τους παραπάνω λόγους το άρθρο αυτό πρέπει να αποσυρθεί στο σύνολο του .
Το επάγγελμα του το επάγγελμα του Εκμισθωτή Θάλ. Μέσων Αναψυχής λόγο ιδιαίτερης βαρύτητας για το δημόσιο συμφέρον πρέπει να ανάγεται απευθείας στο κράτος και όχι μέσω μεσαζόντων.
Σας ευχαριστώ
Ξωμεριτάκης Γιάννης
Καθηγητής Φυσ. Αγωγής
Εκμισθωτής Θαλ. Μέσων Αναψυχής
Πρόεδρος Πανελλήνιου Συνδέσμου Εκμισθωτών Θάλ. Μέσων Αναψυχής.
Έχω ναυαγοσωστική άδεια από το 1993, η οποία ισχύει μέχρι και σήμερα και ασχολούμαι με ναυαγοσωστικά έργα.
Στο υπάρχον σχέδιο νόμου γίνεται ηλεκτρονικός διαγωνισμός για ομπρέλες και Θαλάσσια Μέσα Αναψυχής, άρα θα υπάρχουν ανταγωνιστικές σχέσεις μεταξύ των παραπάνω επαγγελματιών. Πώς όλοι αυτοί θα συνυπάρξουν ειρηνικά και αρμονικά για την εκτέλεση του Ναυαγοσωστικού Έργου που πιθανόν να τους ανατεθεί από το Δήμο; Πρέπει να υπάρχει ένας υπεύθυνος και υπόλογος έναντι του Λιμεναρχείου και του Δήμου. Εάν ισχύσει η παρούσα διάταξη θα υπάρχει δυσλειτουργία του Ναυαγοσωστικού Έργου, μη συντονισμός και απώλειες ανθρώπινων ζωών.
Ως επαγγελματίας ΘΜΑ και ένας από τους 1250 νόμιμα αδειοδοτούμενους επαγγελματίες εν έτη 2023 έως 2025, έχω άδεια Λιμεναρχείου για 20 ιστιοσανίδες (δηλαδή επιπλέον 60 σετ πανιά), 10 SUP, 4 κανό και τα έχω ασφαλισμένα βάσει νομοθεσίας γιατί κρίνω ότι τόσα πρέπει να έχω επιχειρηματικά στην δουλειά μου, ρισκάροντας το κεφάλαιο και τα χρήματα μου και φορολογούμαι για όλα τα παραπάνω. Πάντα λέμε ότι ‘’ η Ελλάδα είναι περήφανη για τους τουρίστες που ελκύει τους καλοκαιρινούς μήνες‘’, και όπως είναι γνωστό τις δυο τελευταίες δεκαετίες γίνεται ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ κουβέντα για τον Παγκόσμιο αλλά και τον Ελληνικό αθλητικό τουρισμό.
Ενώ στην ΚΥΑ 38609 ΕΞ 2023 – ΦΕΚ 1432/Β/10-3-2023 αναφέρεται ότι «…στην περίπτωση εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής, επιτρέπεται η χρήση ειδικής κατασκευής τύπου κιόσκι (μη μόνιμης), για την τοποθέτηση σωστικών μέσων (ατομικών σωσιβίων κ.λπ.) επιφανείας 15 τ.μ., εντός του παραχωρούμενου χώρου», το μόνο που διαπιστώνεις είναι ότι ο Νόμος αυτός είναι παρωχημένος και απευθύνεται στην επιχειρηματικότητα δεκαετίας 1980 όπου τότε δεν υπήρχε καν ο όρος αθλητικός τουρισμός. Όπως είναι γνωστό ο τζίρος του παγκοσμίως είναι μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ και η Ελλάδα είναι Η ΜΕΚΑ της Ευρώπης σε αυτήν την βιομηχανία λόγω κλίματος, ήλιου, ανέμων και παραλιών. Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να σας ρωτήσω πώς είναι δυνατό οι επιχειρηματίες των ΘΜΑ , ενώ έχουν τη δυνατότητα ενοικίασης έως 500 τμ, να αποθηκεύσουν όλον τον ογκώδη εξοπλισμό τους (π.χ. windsurf-wing foils , SUP-, canoe κ.α.) ΜΟΝΟ σε 15 τμ ΑΦΥΛΑΚΤΑ;;; ΔΕΝ είναι δυνατό ούτε εφικτό να τα τοποθετούν κατά τη διάρκεια της ημέρα όταν οι άνεμοι πλέουν 4-6 μποφόρ, γιατί τίθεται θέμα ασφάλειας στην αποθήκευσή τους στη παραλία !!! καθώς όλοι αυτοί οι εξοπλισμοί στοιχίζουν δεκάδες χιλιάδες ευρώ για τα οποία οι επιχειρηματίες αυτοί φορολογούνται κανονικά…
Βοηθήστε τον θαλάσσιο αθλητικό τουρισμό στην Ελλάδα και μην τον εξαφανίσετε.
Σίμος Ναλμπάντογλου
Προπονητής Ιστιοπλοΐας, Ειδικός Αθλητικής Παιδαγωγικής & Ψυχολογίας, BSUPA SUP Instructor, VDWS Level2 Windsurf Instructor, WWS watersports Manager, Επιχειρηματίας
Τι ωραία σκέψη
Αν ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ και καλά , δεν βρει ναυαγοσώστη τότε θα το διασφαλίσει ο παραχωρησιούχος
Γιατί δεν το κάνουμε κανόνα ρε παιδιά
-Αν δεν βρει ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ πετρέλαιο να βάλει στο σχολείο να ζεσταθούν τα παιδιά τότε να το διασφαλίσει ο παραχωρησιούχος του κυλικείου
Αν ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ δεν μπορεί να μαζέψει τα σκουπίδια τότε την υποχρεωση αυτή να την αναλάβουν οι παραχωρησιουχοι που συμβάλλονται με το Δήμο
Μια χαρα το πάτε , δεν ντρεπόμαστε λιγάκι ;
Λάθος προσέγγιση! ύστερα από τόσα χρόνια ναυαγοσωστικής επιπολαιότητας, και ενώ έχουμε επιτέλουσ δει μια εποχή οργάνωσης και ναυαγοσωστικής ευρρυθμίας, πάμε πάλι πίσω με νομοσχέδια που θα εξυπηρετούν τη διαφθορά στο χώρο υποβαθμίζοντας αυτού που πραγματικά έχουν επανδύσει στην προστασία της ανθρώπινης ζωής. Η ευθύνη είναι μεγάλη και μπορούν να την επομιστούν μόνο οργανωμένες ομάδεσ (σχολέσ) εξειδικευμένες στον τομέα που χρησιμοποιούν ακριβό εξοπλισμό, όπως ακριβώς έχει ξεκινήσει να συμβαίνει επιτέλους! Συνεχίστε στην κατεύθυνση που χαράξατε, μεριμνόντας για τις μικρές παραλίες χωρίς να υποβαθμίζετε το επάγγελμα. Η ανθρώπινη ζωή να μη γίνεται παιχνίδι συμφερόντων και εξαναγκασμού ανειδίκευτων να αναλάβουν αυτό το λειτούργημα!
Παράγραφος θ του άρθρου 8 – επικίνδυνο και παράλογο.
Πώς γίνεται οι ιδιοκτήτες beach bar χωρίς εμπειρία και γνώσεις να αναλάβουν ένα τέτοιο έργο; Μεταξύ τους πώς θα βγάλουν άκρη; Ποιος ναυαγοσώστης θα αναλάβει την ευθύνη να εργαστεί έτσι; Κατάργηση παραγράφου θ άρθρου 8 άμεσα!
Οιανδήποτε αναφορά στη λέξη Ναυαγοσωστης – Ναυαγοσωστική κάλυψη ,
Περνάει αποκλειστικά από το υπουργείο Ναυτιλιας και νησιωτικής πολιτικής
Μην τα μπερδεύεται εκεί στο υπουργείο οικονομικών , μην τα κάνετε σαλάτα , θα πνιγεί κόσμος αν επιμείνετε .
Ανεφάρμοστη και επικίνδυνη η παράγραφος θ του άρθρου 8.
Δεν γίνεται να φορτώνονται με αρμοδιότητες άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο. Κ όλα αυτά σε βάρος της ανθρώπινης ζωής κ κατ’επέκταση του τουρισμού. Αν κάποιος από εσάς δεν έχει τη γνώση περί ναυαγοσωστικής και πνιγμών,καλό είναι να επικοινωνήσει με ειδικους. Υπάρχουν 350 πνιγμοί κάθε χρόνο. Επιτέλους, κάντε κάτι να συμβάλετε και εσείς στην μείωσή τους. Δεν είναι δυνατόν άνθρωποι ανειδίκευτοι να οργανώνουν τη ναυαγοσωστική κάλυψη των ακτών. ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΣΟΧΗ.
To αρθρο 8 παραγραφος θ) επικινδυνο μη εφαρμοσιμο. Ας διαβασουν ολοι το ΠΔ 71.20 να καταλαβουν τι σημαίνει ναυαγοσωστικη καλυψη και απλα ας το σβησουν.
Σε παραλια με 4-5 παραχωρισιουχους ποιος θα αγορασει ποιος θα προσλαβει ποιος θα συντονισει.
Ξερει απο αυτους κανεις ποσο δυσκολο ειναι να βρεις Ναυαγοσωστη. Ξερει κανεις τι ειναι συντονιστης, τι εξοπλισμος απαιτειτε, και ποτε. Θα αναλαβει ολα αυτα και την ευθυνη θα την εχει ο Δημος? Δηλ ενας ασχετος δεν τα κανει καλα και τελικα κοσμος που μπορουσε να σωθει πνιγεται. Ποιος θα εχει την ποινικη ευθυνη ο Δημαρχος. Ο Δημαρχος θα πει στους συγγενείς τι? ειχα πει στους ομπρελαδες να το κανουν δεν φταιω? Ειναι αστειο σε χωρα που ζει απο τον τουρισμο για καποιες σκοπιμοτητες να βγαινουν αυτα προς διαβουλευση. Λυπαμαι αλλα καποιοι το εβαλαν για να γλιτωσουν χρημα κανοντας εκπτωση στην ανθρωπινη ζωη αλλα αυτοι που θα το ψηφισουν πρεπει να ενημρωθουν καλυτερα και να καταλαβουν ποσο πισω θα μας γυρισουν σαν χωρα.
Παράγραφος θ του άρθρου 8 είναι επικίνδυνη και χωρίς καμία λογική.
Ακυρώνει το ΠΔ71/2020 και την ανθρώπινη ζωή μαζί. Πώς γίνεται υπάλληλοι και επιχειρηματίες beachbar να αναλάβουν τέτοια ευθύνη χωρίς καμία εμπειρία ή γνώση; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.
Πως γίνεται να παίζετε με την ανθρώπινη ζωή?
Και φυσικά δεν μπορεί έτσι κ αλλιώς να εφαρμοστεί, καθώς προκύπτουν τεράστια θέματα. Αλλά και μόνο η πρόθεση σας είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΑΙ ΎΠΟΠΤΗ!!
ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΠΑΙΖΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ
Για την παράγραφο θ.άρθρο 8
Πως είναι δυνατόν σε ένα παραχωρησιούχο να φορτώνετε την ευθύνη της προστασίας της ανθρώπινης ζωής ;Δεν υπάρχει τρόπος να λειτουργήσει και να υποκαταστήσουμε την αρμοδιότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης για τη ναυαγοσωστική κάλυψη.
Απαράδεκτο – ανήκουστο – επικίνδυνο
Αφαιρέστε το τώρα σε πλήρη αντίθεση με το άρθρου 7 του ΠΔ 71/20 ,Σε πλήρη σύγχυση , Ένα λάθος που δεν πρέπει να συμβεί
Διαγραφή της παραγράφου θ για να μη θρηνήσουμε θύματα.
Η παράγραφος θ του άρθρου 8 είναι ανέφικτη. Ποιος θα προσλαμβάνει τους ναυαγοσώστες; Ποιος θα τους συντονίζει ; Ποιος θα συντηρεί τον εξοπλισμό; Ποιος θα αντικαθιστά τις φθορές κατά την διάρκεια της ναυαγοσωστικής κάλυψης;Με ποια τεχνογνωσία θα γίνει η σωστή Ναυαγοσωστικη κάλυψη;
Ειδικά εάν σε μια λουτρική υπάρχουν παραπάνω από έναν παραχωρησιούχο, πως θα συνεννοηθούν για όλα τα οριζόμενα του άρθρου 7 του ΠΔ 71/20; Με ποιες γνώσεις θα εφαρμόσουν την κείμενη νομοθεσία;Απαράδεκτο – ανήκουστο – επικίνδυνο
Η εν λόγω διάταξη πρέπει να αποσυρθεί! Θα καταστρέψουμε τον τουρισμό , το μόνο που μας έχει απομείνει , κ θα γυρίσουμε χρόνια πίσω παίζοντας με την ανθρώπινη ζωή!ΠΟΙΟΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ?
ΤΟΥ ΜΑΓΑΖΑΤΟΡΕΣ? ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ
ΤΟΥΣ ΛΟΥΟΜΕΝΟΥΣ? ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ
ΚΑΝΕΝΑΝ? ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑΙ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΦΑΙΡΕΣΗ !
Η παράγραφος θ του άρθρου 8 είναι ανέφικτη. Ποιος θα προσλαμβάνει τους ναυαγοσώστες; Ποιος θα τους συντονίζει ; Ποιος θα συντηρεί τον εξοπλισμό; Ποιος θα αντικαθιστά τις φθορές κατά την διάρκεια της ναυαγοσωστικής κάλυψης;Με ποια τεχνογνωσία θα γίνει η σωστή Ναυαγοσωστικη κάλυψη;
Ειδικά εάν σε μια λουτρική υπάρχουν παραπάνω από έναν παραχωρησιούχο, πως θα συνεννοηθούν για όλα τα οριζόμενα του άρθρου 7 του ΠΔ 71/20; Με ποιες γνώσεις θα εφαρμόσουν την νομοθεσία;Απαράδεκτο – ανήκουστο – επικίνδυνο
Αφαιρέστε το τώρα
Ανεφάρμοστη και επικίνδυνη η παράγραφος θ του άρθρου 8
Θα αφήσει απροστάτευτες τις παραλίες κ τους λουόμενους.
Έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις διατάξεις του ΠΔ71/2020.
Δεν γίνεται ο παραχωρησιουχος να ψάχνει ναυαγοσώστες, εξοπλισμό , φαρμακεία κ όλα όσα απαιτούνται. Επιπλεόν ποιος θα συντονίζει, ποιος θα καλύπτει τα ρεπό ή πιθανή απουσία του Ναυαγοσώστη? Μην παίζεται με τις ανθρώπινες ζωές.Αυτο είναι ανεφάρμοστο και επικίνδυνο!
Εμάς τους παραχωρησιούχους αφήστε μας ήσυχους.
Ο εκάστοτε Δήμος ειναι υπεύθυνος για τα πρόστιμα σε περίπτωση παράβασης του ΠΔ71/2020 και φυσικά ποινικά υπεύθυνος,αλλα απαλλάσσεται της ευθύνης της ναυαγοσωστικής κάλυψης λόγο μεγάλου κόστους !Εκπτώσεις στην ανθρώπινη ζωη δεν γίνονται. Αφαιρέστε το αμέσως! Ειναι επικίνδυνο!
Δηλαδή η παράγραφος θ τι θα λύσει ? Όταν δεν μπορεί ο Δήμος να βρει ναυαγοσωστες , θα βρει ο παραχωρησιούχος ? Κ αν δε βρει ούτε αυτός ? Ποιος θα λογοδοτήσει ?
Η παράγραφος θ του άρθρου 8 δεν μπορεί να εφαρμοστεί και ενδεχόμενη εφαρμογή της θέτει σε κίνδυνο τη ανθρώπινη ζωή, καθώς έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις διατάξεις του ΠΔ 71/2020. Οι παραχωρησιούχοι της εκάστοτε παραλίας στους οποίους μετακυλίεται η ευθύνη της ναυαγοσωστικής κάλυψης δεν διαθέτουν την εμπειρία και τις απαραίτητες ικανότητες, ώστε να ανταποκριθούν με επιτυχία στο δύσκολο έργο της διασφάλισης της ανθρώπινης ζωής το οποίο προτείνεται μέσω του συγκεκριμένου άρθρου να αναλάβουν.
Από που κι ως που να αναλάβουν οι παραχωρησιούχοι τους ναυαγοσώστες… Ας αναλάβουν και οι ναυαγοσωστικές τις ομπρέλες και τους καφέδες! Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα! Πρέπει να γίνει άμεση αφαίρεση του άρθρου 8 παρ θ ! Μη εφαρμόσιμο!
Όλοι οι «γνωμοδοτες» που αυτοπροσδιοριζονται ως «εργαζομενοι ναυαγοσωστες» χωρις να εχουν το θάρρος να δηλώσουν το επίθετο τους,είναι εξωφθαλμως ιδιοκτήτες σχολών ναυαγοσωστικης που κοπτονται ΜΟΝΟ για τα κέρδη τους. Το ΠΔ 71/2020 με τα γνωστά υπόγεια μαγειρέματα μεταξύ του ΛΣ και των σχολών ναυαγοσωστικης, εχει καταστησει τους ιδιοκτήτες των σχολών και επιχειρηματίες εργολάβους που αποκομιζουν μονοπωλιακα ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΕΡΔΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΩΝ. Ο Κύριος Χατζηδάκης, ας κάνει το κόπο να ενημερωθει για το μέσο μισθο για κάθε ναυαγοσωστη, συγκριτικα με τη δημόσια δαπανη που απαιτούν οι εργολαβοι: 1800€ μέσος μισθός προς 5.700€, για κάθε εμπλεκόμενοι στη «δηθεν» ναυαγοσωστικη κάλυψη στις «δηθεν» πολυσυχναστες παραλίες. Ο Κύριος Χατζηδάκης ας ψάξει να δει τα οικογενειακα «περιουσιακά
αποκτήματα» των κερδοσκόπων εργολάβων τα τελευταία 4 έτη. Περαστικά σας. Την υβρη ακολουθεί η νέμεση.
Εγώ προσωπικά σαν ναυαγοσώστης αρνούμαι να εργαστώ υπό αυτές τις συνθήκες. Όχι ότι έχω κάποιο πρόβλημα με τους ανθρώπους, αλλά είναι ούτως ή αλλιώς ένα πολύ υπεύθυνο επάγγελμα από μόνο, και το γεγονός ότι είμαστε υπό την αιγίδα σχολών, που αυτή είναι η δουλειά τους μας καθησυχάζει αρκετά. Έχουμε ένα πολύ αγχωτικό επάγγελμα, έχουμε το κόσμο να μας θεωρεί ότι «σιγά τί κάνετε», να δουλέψουμε και για beach bar; Να κάνω τα ρεπό του σερβιτόρου και αυτός τα δικά μου; Να ξευτελιστούμε τελείως; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, δεν θα μείνει κανείς μας και θα έχετε το κρίμα στο λαιμό σας. Άμεσα αφαίρεση άρθρου 8, παρ. θ!!!
άρθρο 8 παράγραφος θ
όχι θέλει μελέτη που σχολίασε κάποιος, αφαίρεση θέλει. όσο και να το μελετήσεις δεν γίνεται να εφαρμοστεί, είναι άτοπο, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το ΠΔ70/2020, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ασφάλεια των ανθρώπων. ποιος το σκέφτηκε, ποιος θα σας το πάρει πάνω του στο τέλος που θα έχουν πάει όλα λάθος και στραβά.
Για την παράγραφο 3ε αναφορικά με την υποχρέωση ανάρτησης πινακίδας, θα πρέπει να δίνει πρόσβαση στη πληροφορία όχι μόνο ψηφιακά, αλλά όλη η πληροφορία που αναγράφεται στη παράγραφο αυτή να παρέχεται και εντύπως στη πινακίδα. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για το τοπογραφικό διάγραμμα της παραχώρησης, ώστε οι πολίτες να μπορούν να ενημερώνονται άμεσα και κατανοητά για την έκταση και τον τόπο της παραχώρησης.
Συνδυαστικά με την υποχρέωση για την ανάρτηση πινακίδας, θα πρέπει να προστεθεί μια επιπλέον πρόβλεψη στο συγκεκριμένο νόμο (που υπήρχε στη προηγούμενη νομοθεσία), που να επιτρέπει στους πολίτες να χρησιμοποιούν ελεύθερα τον αιγιαλό και την παραλία εφόσον διαπιστώνουν πως δεν υπάρχει νόμιμη παραχώρηση ή αν η παραλία είναι κατειλλημένη σε μεγαλύτερη έκταση ή σε άλλο τόπο από τη παραχώρηση. Η έλλειψη της εν προκειμένω πινακίδας θα πρέπει να ξεκαθαρίζεται ότι σηματοδοτεί πως δεν υπάρχει καμία εν ισχύ παραχώρηση, οπότε να δίνει την ελευθερία στους πολίτες να χρησιμοποιούν όλη τη παραλία.
Κανένας συμψηφισμός κόστους που προβλέπεται στο συγκεκριμένο άρθρο (πχ ναυαγοσώστη, seatrack) με το αντιτιμο παραχώρησης. Θα πρέπει να υπολογίζονται στα λειτουργικά έξοδα, και ο επιχειρηματίας να ζυγιάζει αν τον συμφέρει να πάρει παραχώρηση αιγιαλού καλύπτοντας όλα αυτά τα λειτουργικά έξοδα. Αν είναι δυνατόν δηλαδη, με αυτό το τρόπο θα εκμηδενίζεται το αντάλλαγμα για την παραχώρηση, πλήττοντας τα δημόσια ταμεία. Εφόσον θέλει ιδιώτης να δραστηριοποιείται σε παραλία, θα πρέπει να επωμίζεται όλα τα λειτουργικά κόστη για την ασφάλεια και την εξυπηρέτηση των λουόμενων (ωστε να προσφέρεται και ενα added value στον πελάτη).
Πως είναι δυνατόν ένας ομπρέλας ή ένας ιδιοκτήτης beach bar χωρίς γνώσεις να αναλάβει να βρει ναυαγοσώστες με τα σωστά τυπικά προσόντα σε ισχύ, να φτιάξει βάθρα, να παρέχει τον εξοπλισμό των βάθρων, να έχει λεμβολογημένα σωστικά σκάφη και jet ski, να κάνει οριοθέτηση κτλ. Και πως θα αναλάβει αυτά τα κόστη αν νοικιάζει χώρο για 10, 20 ή 50 ομπρέλες. Αν δεν αποσυρθεί άμεσα η παράγραφος θ του άρθρου 8 το καλοκαίρι του 2024 οι Ελληνικές παραλίες θα μείνουν χωρίς ναυαγοσωστική κάλυψη.
Έχει γίνει τεράστια προσπάθεια τόσα χρόνια για να φτάσουμε σε τόσο άρτια και επαγγελματική ναυαγοσωστική κάλυψη των πολυσύχναστων παραλιών της χώρας. Η ανάθεση της ασφάλειας του λουόμενου σε ακατάλληλους, ανεκπαίδευτους και χωρίς εμπειρία παραχωρησιούχους θα μας γυρίσει χρόνια πίσω. Θα θρηνήσουμε θύματα αλλά τότε θα είναι αργά. Άμεση κατάργηση της παραγράφου θ του άρθρου 8.
Ανεφάρμοστη και επικίνδυνη η παράγραφος θ του άρθρου 8. Θα οδηγήσει σε αύξηση πνιγμών και θα πλήξει ανεπανόρθωτα την εικόνα και τον τουρισμό της χώρας.
Η παράγραφος θ του άρθρου 8 δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε καμία περίπτωση. Θα κινδυνέψουν ανθρώπινες ζωές. Οι παραχωρησιούχοι δεν έχουν καμία τεχνογνωσία για να αναλάβουν ένα τόσο σημαντικό έργο.
Είμαι ναυαγοσώστρια, και έχω το δίπλωμα 3 χρόνια.
η παράγραφος θ του άρθρου 8 είναι ανεφάρμοστη
Θα αφήσει απροστάτευτες τις παραλίες .
Ο εργολάβος προσέχει και τα ελεύθερα τμήματα που δεν είναι πολυσύχναστα ,και ποιος θα τα προσέχει;
Καταστροφή για τον τουρισμό και θέτει σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή.
Το άρθρο 8 παράγραφος θ δεν μπορεί να υλοποιηθεί επειδή αν αναλάβει παραχωρισιουχος, σίγουρα θα υπάρξεί παράλληλη εργασία δηλαδή ο ναυαγοσώστης θα εργάζεται σε πύργο και παράλληλα σε ομπρέλες ή σερβιτόρος σε beach bar, άρα η ανθρώπινη ζωή μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, προκειμένου αυτός να βγάλει περισσότερα χρήματα. Αν και σύμφωνα με το ΠΔ 71/2020 απαγορεύεται η παράλληλη εργασία τώρα αυτό πώς θα εφαρμοστεί;
Είμαι ναυαγοσώστης έχω επαγγελματικό δίπλωμα 3 χρόνια παρατηρώ ότι η παράγραφος θ άρθρο 8 είναι ανεδαφική για το λόγο ότι δεν μπορούν να ύπαρχουν πολλοί εργολαβοι και θεωρώ ότι το λιμεναρχείο πρέπει να μιλάει με ένα υπευθύνω, επίσης ο διπλανός ναυαγοσώστης δεν θα είναι ξεκάθαρο με ποιον θα μιλάει και που ανήκει ο συνάδελφος στον διπλανό Πύργο και αν εργολάβοι θα έχουν ανταγωνιστικές θέσεις λόγο παραλίας οι πρώτες σκέψεις για κάτι τέτοιο είναι ότι θα υπάρχουν περιστατικά αρκετά και ίσως και πνιγμοί
Ειμαι ναυαγοσώστης, παρατηρω ότι η παράγραφος θ του άρθρου 8 είναι ανεδαφική για τον λόγο ότι δεν μπορούν να υπάρχουν πολλοί εργολάβοι σε ένα ναυαγοσωστικό έργο δήμου. Το λιμεναρχείο θα πρέπει να μιλάει με έναν υπεύθυνο.
Με αυτό το καθεστώς θα υπάρξουν πνιγμοί,κενα και ανταγωνιστικές σχέσεις
Η παράγραφος θ του άρθρου 8 είναι ανέφικτη. Ποιος θα προσλαμβάνει τους ναυαγοσώστες; Ποιος θα τους συντονίζει ; Ποιος θα συντηρεί τον εξοπλισμό; Ποιος θα αντικαθιστά τις φθορές κατά την διάρκεια της ναυαγοσωστικής κάλυψης;Με ποια τεχνογνωσία θα γίνει η σωστή Ναυαγοσωστικη κάλυψη;
Ειδικά εάν σε μια λουτρική υπάρχουν παραπάνω από έναν παραχωρησιούχο, πως θα συνεννοηθούν για όλα τα οριζόμενα του άρθρου 7 του ΠΔ 71/20; Με ποιες γνώσεις θα εφαρμόσουν την κείμενη νομοθεσία;Απαράδεκτο – ανήκουστο – επικίνδυνο
Η εν λόγω διάταξη πρέπει να αποσυρθεί! Θα καταστρέψουμε τον τουρισμό , το μόνο που μας έχει απομείνει , κ θα γυρίσουμε χρόνια πίσω παίζοντας με την ανθρώπινη ζωή!ΠΟΙΟΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ?
ΤΟΥ ΜΑΓΑΖΑΤΟΡΕΣ? ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ
ΤΟΥΣ ΛΟΥΟΜΕΝΟΥΣ? ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ
ΚΑΝΕΝΑΝ? ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑΙ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΦΑΙΡΕΣΗ !
Η παράγραφος θ του άρθρου 8 δεν είναι εφαρμόσιμη σε καμία περίπτωση. Οι ναυαγοσωστικές σχολές τα τελευταία χρόνια κάνουν μεγάλο αγώνα για την αποφυγή πνιγμών για αυτό και έχουν περιοριστεί αρκετά. Σε κακές καιρικές συνθήκες, έχουν τη δυνατότητα να βάλουν περισσότερους ναυαγοσώστες για τη διασφάλιση της ανθρώπινης ζωής.
Ο παραχωρησιούχος είναι διατεθειμένος να κάνει κάτι αντίστοιχο;
OI λέξεις Ναυαγοσώστης και Ναυαγοσωστική κάλυψη ,είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το ΠΔ 71/20 και του υπουργείου Ναυτιλίας και νησιωτικής πολιτικής.
Οι ευθύνες όλων όσων επακολουθήσουν φέτος το καλοκαίρι από από την απίστευτη ανευθυνότητα ποιόν θα βαρύνουν?
Να αφαιρεθεί από το άρθρο 8 η παράγραφος θ.
Πως θα προσλάβουμε εμείς ναυαγοσώστη? Ούτε τον ΚΑΔ στην εφορία δεν έχουμε, ούτε σχέση με το επάγγελμα.
Πως θα αγοράσουμε τον εξοπλισμό και πως θα τον συντηρούμε? Που θα βρούμε τα χρήματα για seatrack? Αυτά είναι δουλειά της πολιτείας όχι δικιά μας. Μήπως θέλετε να γίνουμε και λιμενική αστυνομία? Να βάλουμε στολές και να κυνηγάμε τα πλωτά? Ας κάνει η πολιτεία αυτά που πρέπει και μην προσπαθείτε να αποποιηθείτε ευθύνες. Αν οι δήμοι δεν θέλουν την ευθύνη της ναυαγοσωστικής να αποποιηθούν τις παραλίες και να μην ξανά ασχοληθούν. Που ξανά ακούστηκε να δίνετε μια τέτοια ευθύνη σε επιχειρήσεις που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο. Αν πνίγουν άνθρωποι τι θα κάνουμε? Κοστολόγηση και πολιτική των δημάρχων δεν γίνεται με την ανθρώπινη ζωή .Ακυρώνει το ΠΔ71/2020
Ακυρώνει την δουλειά που έχει γίνει από όλους τους φορεις τα τελευταία έτη και έχει φέρει ποσοστά ρεκόρ στην ναυαγοσωστικη κάλυψη στην Ελλάδα! Με ρεκόρ διασωσεων!
Ακυρώνει το υπουργείο ναυτιλιας
Ακυρώνει τις λιμενικες αρχές
ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ!!
Πως μπορεί ένα beach bar να αναλάβει την στελέχωση παραλιών με ναυαγοσώστες όταν δεν έχει εμπειρία, τεχνογνωσία και ανθρωπινο δυναμικο?
Πως ένας μπάρμαν η ένας υπεύθυνος μπαρ ή καντινας θα προσλάβει, ελέγξει, αντικαταστήσει στην ασθένεια έναν ναυαγοσωστη? Πως θα ελέγξει τον εξοπλισμό? Πως θα ελέγξει οτιδήποτε έχει να κάνει με την ναυαγοσωστική εφόσον δεν είναι η δουλειά του?? Και πολλά άλλα…
Πως γίνεται να παίζετε με την ανθρώπινη ζωή?
Και φυσικά δεν μπορεί έτσι κ αλλιώς να εφαρμοστεί, καθώς προκύπτουν τεράστια θέματα. Αλλά και μόνο η πρόθεση σας είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΑΙ ΎΠΟΠΤΗ!!
ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΠΑΙΖΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ
Παράγραφος θ του άρθρου 8 – επικίνδυνο και παράλογο.
Πώς γίνεται οι ιδιοκτήτες beach bar χωρίς εμπειρία και γνώσεις να αναλάβουν ένα τέτοιο έργο; Μεταξύ τους πώς θα βγάλουν άκρη; Ποιος ναυαγοσώστης θα αναλάβει την ευθύνη να εργαστεί έτσι; Κατάργηση παραγράφου θ άρθρου 8 άμεσα!
Και για να καταφέρουν να βγάλουν όλα τα έξοδα της ναυαγοσωστικής οι παραχωρισιούχοι θα βάλουν τις ομπρέλες στα χίλια ευρώ!! Για γέλια (Αρθρο 8 παρ.θ)
Με το άρθρο 8 παραγρ. θ μειώνετε τον επαγγελματία ναυαγοσώστη και θέτετε σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Είναι μη εφαρμόσιμο έως και γελοίο.
Πως γινεται να εφαρμοστει το αρθρο 8/παρ θ; Ερχεται σε αντιθεση με το ΠΔ71/2020. Ουτε εσεις δεν ξερετε τη δουλεια σας; Ελεος
Το άρθρο 8 παράγραφος θ είναι αδύνατον να εφαρμοστεί! Και έστω ότι γίνεται, αποκλείεται να μην προκληθούν προβλήματα έως και πνιγμοί! Να αφαιρεθεί άμεσα!
Με τη διάταξη του άρθρου 8 παρ. 3 γ’ περιορίζεται το πλάτος της ελεύθερης ζώνης μεταξύ της παραχώρησης και της ακτογραμμής, από πέντε (5) μέτρα που ισχύει σήμερα σε τέσσερα (4). Η διάταξη αυτή νομιμοποιεί «με ένα νόμο, ένα άρθρο και ένα εδάφιο» το 20% της έως σήμερα πραγματικής κατάστασης καταπάτησης και ουδόλως υπηρετεί τον διακηρυγμένο σκοπό του νόμου για αποτελεσματικότερη προστασία του κοινόχρηστου χώρου των αιγιαλών. Αντιθέτως, ευνοεί την παρανομία, αφού πλέον η απόσταση από το υπό νομοθέτηση όριο των 4 μέτρων έως το σημείο που σκάει το κύμα, θα είναι ακόμη μικρότερη.
Η εν λόγω απόσταση, και το σύστοιχο με αυτήν όριο των 4 μέτρων που προβλέπεται στο άρθρο 9 παρ. 3 και 11 παρ. 3 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου, θα πρέπει να παραμείνει στα πέντε μέτρα και να εφαρμοστεί.
Η λύση στην αντιμετώπιση των πνιγμών δεν είναι η παράγραφος θ του άρθρου 8.
Η λύση είναι τα σοβαρά και αυστηρά κριτήρια που έχει θέσει το ΠΔ 71/2020.
Οιανδήποτε αναφορά στη λέξη Ναυαγοσωστης – Ναυαγοσωστική κάλυψη ,
Περνάει αποκλειστικά από το υπουργείο Ναυτιλιας και νησιωτικής πολιτικής
Μην τα μπερδεύεται εκεί στο υπουργείο οικονομικών , μην τα κάνετε σαλάτα , θα πνιγεί κόσμος αν επιμείνετε .
Το άρθρο 8. παράγραφος 3.θ. αφήνει ουσιαστικά ανοιχτό το ενδεχόμενο οι Δήμοι να απαλλαγούν από τα καθήκοντα της Ναυαγοσωστικής κάλυψης, παραχωρώντας την ευθύνη σε ανειδίκευτους εργοδότες, που ενδεχομένως να μην έχουν καμία γνώση πάνω στο αντικείμενο Ναυαγοσωστικής πρόληψης. Αυτό το άρθρο δεν πρέπει να περάσει, ευτελίζει τον επαγγελματία ναυαγοσώστη και θέτει δυνητικά σε κίνδυνο χιλιάδες ανθρώπινες ζωές στην Ελλάδα.
Με το ΠΔ71/20 καταφέραμε να φτάσουμε την Ελλάδα, που ζει κυρίως, από τον τουρισμό, σε υψηλά επίπεδα στην πρόληψη, κάλυψη κ αντιμετώπιση των ατυχημάτων στη θάλασσα. Η ψήφιση της παραγράφου θ, στο άρθρο 8 θα καταστρέψει ότι χτίστηκε τόσα χρόνια. Να αφαιρεθεί άμεσα!
οι παραχωρισιουχοι ειναι αναρμόδιοι να προσλάβουν ναυαγοσώστες και να παρέχουν τον κατάλληλο εξοπλισμο, πρώτον γιατι δεν έχουν σχέση με το επάγγελμα, δεύτερον δεν εχουν γνώσεις παάνω στο αντικείμενο και τριτον το κοστος θα ηταν δυσβασταχτο για τους ιδιους. δεν μπορούν οι δημοι και θα μπορεσει ενας ανθρωπος που εχει καντινα? ειστε σοβαροι?
Ανεφάρμοστη και επικίνδυνη η παράγραφος θ του άρθρου 8.
Δεν γίνεται να φορτώνονται με αρμοδιότητες άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο. Κ όλα αυτά σε βάρος της ανθρώπινης ζωής κ κατ’επέκταση του τουρισμού.
η παραγραθος θ του αρθρου 8, το μονο που μπορει να φερει είναι χαος, μη κάλυψη ναυαγοσωστικη και θανατους. παρανομο και επικινδυνο, η αμεση καταργηση του ειναι η μονη λυση
Οι δήμοι κάθε χρόνο χρηματοδοτούνται για ναυαγοσωστική κάλυψη σε πολυσύχναστες παράλιες, παράλληλα αποκομίζουν κάποια κέρδη από τις καντίνες- beach bar, παρόλα αυτά με το άρθρο 8, παράγραφος θ. προσπαθείτε να μας πείσετε πως οι δήμοι είναι ανίκανοι για ναυαγοσωστική κάλυψη και δεν μπορούν. και τελικά που πάνε όλα αυτά τα χρήματα.? και γιατί υποχρεώνονται άτομα ανειδίκευτα να προσλαμβάνουν ναυαγοσώστες? στο Π.Δ 71/2020, άρθρο 7, παρ.1 & παρ.3 είναι ξεκάθαρο πως οι δήμοι είναι υποχρεωμένοι να προσλαμβάνουν ναυαγοσώστες ή να αναθέτουν την ναυαγοσωστική κάλυψη σε σχολές ναυαγοσωστικής εκπαίδευσης, καταργήθηκε το άρθρο αυτό ή αναιρείτε την ίδια την νομοθεσία σας με το έτσι θέλω μόνο και μόνο για να γλιτώσετε χρήματα βάζοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές?
Το άρθρο 8 παράγραφος θ θέλει πολύ μελέτη. Αν κάποιος από εσάς δεν έχει τη γνώση περί ναυαγοσωστικής και πνιγμών,καλό είναι να επικοινωνήσει με ειδικους. Υπάρχουν 350 πνιγμοί κάθε χρόνο. Επιτέλους, κάντε κάτι να συμβάλετε και εσείς στην μείωσή τους. Δεν είναι δυνατόν άνθρωποι ανειδίκευτοι να οργανώνουν τη ναυαγοσωστική κάλυψη των ακτών. ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΣΟΧΗ.