Αρχική Οριοθέτηση αιγιαλού και παραλίαςΆρθρο 01:Ορισμοί

Άρθρο 01:Ορισμοί

Για τις ανάγκες του παρόντος νόμου οι παρακάτω όροι έχουν την αντίστοιχη έννοια:
1. «Αιγιαλός» είναι η ζώνη της ξηράς, η οποία βρέχεται από τις μεγαλύτερες πλην συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της θάλασσας. Για τις ανάγκες του νόμου αυτού, ως θάλασσα νοείται και η λιμνοθάλασσα, ήτοι μεγάλη έκταση από λιμνάζοντα νερά, που βρίσκεται κοντά στη θάλασσα και επικοινωνεί με αυτή.
2. «Παραλία» είναι η ζώνη της ξηράς, η οποία προστίθεται στον αιγιαλό σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, όταν είναι αναγκαία για την επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα.
3. «Παλαιός αιγιαλός» είναι η έκταση ξηράς, η οποία προκύπτει από τη μετατόπιση της γραμμής του αιγιαλού προς τη θάλασσα, οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή τεχνικά έργα και προσδιορίζεται από τη νέα γραμμή αιγιαλού και το όριο του παλαιότερα υφιστάμενου αιγιαλού.
4. «Όχθη» των ποταμών και των λιμνών της παρ. 2 του άρθρου 2 είναι η ζώνη ξηράς που τους περιστοιχίζει και βρέχεται από τις μεγαλύτερες πλην συνήθεις αναβάσεις των υδάτων τους.
5. «Παρόχθια ζώνη» των λιμνών και των ποταμών της παρ. 2 του άρθρου 2 είναι η ζώνη ξηράς που προστίθεται στην όχθη, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, για την επικοινωνία της ξηράς με τη λίμνη ή τον ποταμό και αντίστροφα.
6. «Παλαιά όχθη» των λιμνών και των ποταμών της παρ. 2 του άρθρου 2 είναι η έκταση της ξηράς, η οποία προκύπτει από τη μετατόπιση της οριογραμμής της όχθης προς τη λίμνη και τον ποταμό αντίστοιχα.
7. «Επιτροπή» είναι το συλλογικό όργανο που συγκροτείται κατά το άρθρο 4 και έχει την αρμοδιότητα της χάραξης των οριογραμμών του αιγιαλού, όταν συντρέχει η περίπτωση της παρ. 7 του άρθρου 3, της παραλίας, του παλαιού αιγιαλού, της όχθης, της παρόχθιας ζώνης και της παλαιάς όχθης, καθώς και για την επαναχάραξη του αιγιαλού και της παραλίας κατά το άρθρο 8.
8. «Απλή χρήση» αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας είναι κάθε χρήση, η οποία δεν παραβιάζει τον προορισμό του ως κοινόχρηστου πράγματος και δεν επιφέρει αλλοίωση στη φυσική μορφολογία του και τα βιοτικά στοιχεία του.
9. «Λιμένας» είναι ζώνη ξηράς και θάλασσας μαζί με έργα και εξοπλισμό, που επιτρέπουν κυρίως την υποδοχή κάθε είδους πλωτών μέσων και σκαφών αναψυχής, τη φορτοεκφόρτωση, αποθήκευση, παραλαβή και προώθηση των φορτίων τους, την εξυπηρέτηση επιβατών και οχημάτων και την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τις θαλάσσιες μεταφορές.
10. «Φορέας διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα» είναι κάθε δημόσιος φορέας ή φορέας της Αυτοδιοίκησης ή μικτός φορέας που έχει, κατά νόμο, την ευθύνη της διοίκησης και της εκμετάλλευσης λιμένα.

Σχόλια 1 2 3 4 5 6
  • 11 Μαΐου 2014, 01:05 | ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΡΥΜΠΛΑΣ

    απαραδεκτο νομοσχεδιο. αντι να αφαιρουνται δικαιωματα καταπατητων η μελλοντικων καταπατητων του αιγιαλου, τους δινει δικαιωματα και τους ανοιγει την ορεξη. καθε περιορισμος προσβασης ειναι αντισυνταγματικος . να το μελετησει καλυτερα ο κ υπουργος.μαλλον καποια συνφεροντα θα ικανοποιηθουν κι οχι το κοινο καλο.

  • 10 Μαΐου 2014, 23:51 | ΕΛΕΝΗ ΜΥΡΩΝΙΔΟΥ

    Δεν νοείται ακτογραμμη χωρις αυτη να είναι στη δικαιοδοσια του κρατους αποκλειστικα και μόνο.Εαν αυτή καταλήγει ως διαχειριση σε χέρια ιδιώτη δεν μας εξασφαλίζει τίποτα απο την ορθή ή μη χρήση της με την εννοια αφ ενος της προστασίας του περιβαλλοντος και αφ ετερου με την εννοια της νομιμότητας ή μη.
    Η ακτογραμμη, η παραλία, ο αιγιαλός , οι όχθες και καθε τι που περιβαλλει τον χωρο μας είναι δημοσιο αγαθό κ ως εκ τούτου κοινοχρηστο.

  • 10 Μαΐου 2014, 20:50 | Δημήτρης Π.

    Είναι δυνατόν το υπουργείο Οικονομικών να νομοθετεί για θέματα περιβάλλοντος ????
    Και όμως, σε αυτή την χώρα μπορεί να γίνει και αυτό !
    Το αποτέλεσμα ?
    Ένα έκτρωμα που θα καταστρέψει 18.000 χιλιόμετρα ακτογραμμής.

  • 10 Μαΐου 2014, 20:24 | Σύλλογος Ερευνητών ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. (ΣΕΕ) – Πανελλήνιος Σύλλογος Εργαζομένων ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.

    Καταρχήν αποτελεί απορίας άξιο γιατί ένα τέτοιο σχέδιο νόμου που πραγματεύεται μεταξύ άλλων ιδιαίτερης βαρύτητας θέματα τα οποίαστην πλειονότητά τους άπτονται της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος (παράκτια, θαλάσσια & παραλίμνια οικοσυστήματα, φυσικό περιβάλλον παράκτιας ζώνης κ.α.) υποβάλλεται προς διαβούλευση από το Υπουργείο Οικονομικών και όχι από το καθ’ ύλη αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος όπως κανείς θα ανέμενε θεωρώντας ότι τα ζητήματα προστασίας περιβάλλοντος είναι πρώτης προτεραιότητας. Παραμένει άγνωστο με ποιούς θεσμικούς /επιστημονικούς φορείς συνομίλησε το Υπουργείο Οικονομικών πριν καταλήξει στο παρόν σχέδιο νόμου γιατί από ό,τι φαίνεται, ορισμοί (πχ ορισμός αιγιαλού, ορισμός παλαιού αιγιαλού) διεργασίες της παράκτιας ζώνης, ζητήματα προστασίας των παράκτιων οικοσυστημάτων και ολοκληρωμένης διαχείρισης της παράκτιας ζώνης με όρους αειφορίας, δεν έχουν ληφθεί καν υπ’ όψη από την νομοπαρασκευαστική ομάδα (ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ορισμός του παλαιού αιγιαλού ο οποίος γίνεται χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψη ότι η μετατόπιση της γραμμής του αιγιαλού είναι δυνατόν να συμβεί είτε προς τη θάλασσα – όπως το σ/ν υποθέτει – είτε προς την ξηρά). Σε κάθε πάντως περίπτωση το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών δεν ρωτήθηκε κατά την διαδικασία σύνταξης του σχεδίου νόμου όπως κανείς θα ανέμενε βάσει του θεσμικού του ρόλου ενώ οφείλουμε να επισημάνουμε ότι είναι και το ίδιο υπό διωγμό (εγκαταστάσεις του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. στον Άγιο Κοσμά) προς χάρη της επιχειρηματικής αξιοποίησης του παραλιακού μετώπου στην περιοχή του Ελληνικού.

    Ο στόχος του σ/ν είναι ξεκάθαρος και τίθεται μάλιστα στο εισαγωγικό κομμάτι της δημόσιας διαβούλευσης: «Η οικονομική σημασία της παράκτιας ζώνης είναι τεράστια και απαιτείται να απελευθερωθούν οι τεράστιες δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης που παρέχει». Η αντίληψη αυτή έχει καλλιεργηθεί συστηματικά μέχρι σήμερα και μάλιστα κατά τους οπαδούς της υπερτερεί της ανάγκης προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος. Έτσι για παράδειγμα η διάβρωση των ακτών λόγω ανθρωπογενών παρεμβάσεων αντιμετωπίζεται πρωτίστως όχι ως θέμα καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντοςαλλά ως εν δυνάμει απώλεια οικονομικών εσόδων.

    Ο αιγιαλός, οι παραλίες, οι όχθες λιμνών και ποταμών και οι παρόχθιες ζώνες αποτελούν ουσιώδη στοιχεία του φυσικού περιβάλλοντος και ως τέτοια προστατεύονται συνταγματικά (άρθρο 24 του Ελληνικού Συντάγματος). Ταυτόχρονα όμως αποτελούν ευπαθή και σχετικά εύθραυστα οικοσυστήματα τα οποία χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας εξαιτίας μάλιστα των συνεχών και εκτεταμένων πιέσεων που δέχονται λόγω της οικονομικής ανάπτυξης. Η ίδια αντιμετώπιση υπάρχει και στο Κοινοτικό Δίκαιοσύμφωνα με την έννοια της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών. Η προστασία των ακτών ενισχύθηκε ιδιαίτερα από τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας που έχει κρίνει, μεταξύ άλλων, ότι οι ακτές συνιστούν ουσιώδες στοιχείο του φυσικού περιβάλλοντος και τυγχάνουν συνταγματικής προστασίας ευθέως από το άρθρο 24 του Συντάγματος και μάλιστα πρέπει να τελούν υπό καθεστώς ειδικής μεταχείρισης η οποία πρέπει να εκτείνεται στη χερσαία και θαλάσσια ζώνη αυτών ως οικοσυστημάτων.

    Αντίθετα με όλα τα παραπάνω, στο παρόν σχέδιο νόμου η παράκτια, παραλίμνια και παραποτάμιαζώνη δεν αντιμετωπίζεται πρωτίστως ως τμήμα του φυσικού περιβάλλοντος που η πολιτεία οφείλει να προστατεύσει κατ’ επιταγή του άρθρου 24 του Συντάγματος της χώρας και να διαχειριστεί με βάση της αρχές της αειφόρου ανάπτυξης αλλά καθαρά ως μέσο άτακτης επίτευξης οικονομικού κέρδους.
    Για να κατανοήσουμε πώς επιτυγχάνεται ο στόχος αυτός, αξίζει έτσι να δούμε ορισμένα χαρακτηριστικά σημεία από το σ/ν όπως κατατέθηκε από το Υπουργείο Οικονομικών:

    Α. Καταρχήν, οι παράγραφοι 1-3 του άρθρου 2 του υφιστάμενου νόμου 2971/2001 καταργούνται. Να σημειώσουμε ότι οι παράγραφοι αυτές κινούμενες στα πλαίσια που ορίζει το άρθρο 24 του Συντάγματος προβλέπουν έως σήμερα:
    1. Ο αιγιαλός, η παραλία, η όχθη και η παρόχθια ζώνη είναι πράγµατα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο ∆ηµόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται.
    2. Η προστασία του οικοσυστήµατος των ζωνών αυτών είναι ευθύνη του Κράτους.
    3. Ο κύριος προορισµός των ζωνών αυτών είναι η ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση προς αυτές. Κατ’ εξαίρεση ο αιγιαλός, η παραλία, η όχθη και η παρόχθια ζώνη µπορούν να χρησιµεύσουν για κοινωφελείς περιβαλλοντικούς και πολιτιστικούς σκοπούς και για απλή χρήση της παραγράφου 1 του άρθρου 13, καθώς επίσης και για την εξυπηρέτηση υπέρτερου δηµοσίου συµφέροντος.

    Β. Τα ιδιαίτερα ασφυκτικά χρονικά πλαίσια (6 μήνες) που δίνονται κατά την παράγραφο 3 του άρθρου 3 στις Κτηματικές Υπηρεσίες για τον έλεγχο της ορθότητας των προσωρινών οριογραμμών υποδηλώνουν ανεξήγητη βιασύνη από πλευράς Υπουργείου και πρακτικά δεν δίνουν στις Υπηρεσίες αυτές τα περιθώρια για ουσιαστικούς ελέγχους. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων θα οδηγήσουν στη defacto αποδοχή των προσωρινών οριογραμμών από πλευράς Κτηματικών Υπηρεσιών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η προσωρινή οριοθέτηση του αιγιαλού γίνεται σύμφωνα με τα στοιχεία της ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. η οποία για την χάραξη της οριογραμμής χρησιμοποίησε την μεθοδολογία της φωτοερμηνείας με χρήση ορθοφωτοχαρτών που σαν μέθοδος εμφανίζει κατά περίπτωση εγγενή προβλήματα (αδυναμία απόδοσης βαθυμετρίας και μορφολογίας βυθού, κλίσης δέντρων, αδυναμία διάκρισης ποιοτικών διαφορών στο υλικό της ακτής) και εικάζεται ότι σε αρκετές περιπτώσεις τείνει να αποδίδει το όριο του αιγιαλού πιο κοντά στην ακτογραμμή από ότι στην πραγματικότητα βρίσκεται (απώλεια κοινόχρηστου χώρου).
    Ο αιγιαλός ως εξαρτώμενος από διάφορα φυσικά φαινόμενα και διεργασίες (κυματισμοί, μόνιμες ή παροδικές μεταβολές της στάθμης της θάλασσας, φυσική ή ανθρωπογενής διάβρωση της ακτής, μεταφορά και απόθεση φερτών υλικών) τα οποία μπορούν να μεταβάλλονται στο χρόνο (πχ φυσικές ή ανθρωπογενείς κλιματικές μεταβολές) πρέπει να οριοθετείται βάσει διεπιστημονικών και επαρκώς τεκμηριωμένων κριτηρίων έχοντας πάντα κατά νου ότι η οριοθέτησή του είναι μια πολυδιάστατη διαδικασία.

    Γ. Στην παράγραφο 4 του άρθρου 8 «Νέα οριοθέτηση αιγιαλού», ο επανακαθοριζόμενος αιγιαλός ή ο προκύπτων παλαιός αιγιαλός σε περιπτώσεις επανακαθορισμού του αιγιαλού σε περιοχές χαρακτηρισμένες ως Τουριστικά Δημόσια Κτήματα (πχ Αλυκές Αναβύσσου) επιχειρείται να ενοποιηθεί με το ήδη υπάρχον Τουριστικό Δημόσιο Κτήμα. Κατ΄ αυτό τον τρόπο περιοχές που έχουν ήδη χαρακτηριστεί ως Τουριστικά Δημόσια Κτήματα ενοποιούνται κατά παρέκκλιση του άρθρου 24 του Συντάγματος με τον αιγιαλό και την προστιθέμενη σε αυτόν παραλία και μπορούν έτσι να παραχωρηθούν ως ενιαίοι προς εκμετάλλευση χώροι ή να πωληθούν για ιδιωτικές επενδύσεις.

    Δ. Κατά το άρθρο 10, παράγραφο 4 μπορεί να παραχωρείται η χρήση αιγιαλού, κοινόχρηστης παραλίας, όχθης, κοινόχρηστης παρόχθιας ζώνης κλπ ακόμη και αν στην παραχωρούμενη έκταση περιλαμβάνονται κηρυγμένοι αρχαιολογικοί χώροι, μνημεία, ιστορικοί τόποι ή προστατευόμενες περιβαλλοντικά περιοχές, τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ή ευπαθή οικοσυστήματα. Μόνη προϋπόθεση η σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου κατά περίπτωση Υπουργείου! Να σημειώσουμε επίσης ότι τόσο η Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο και η Περιφέρεια δεν υπεισέρχονται πουθενά στην όλη διαδικασία παραχώρησης!

    Ε. Στο άρθρο 11 του σ/ν με fast-track διαδικασίες παραχωρείται η «απλή χρήση αιγιαλού και παραλίας» με μόνο ζητούμενο την εξασφάλιση χρηματικού ανταλλάγματος ενώ αφαιρούνται όλοι οι περιορισμοί στην έκταση της παραλίας που μπορεί να παραχωρηθεί. Σε ολόκληρο το άρθρο δεν γίνεται καμία αναφορά στην διασφάλιση όρων προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και δεν κρίνεται σκόπιμη η ύπαρξη έστω και υποτυπώδους περιβαλλοντικής μελέτης πριν την παραχώρηση της «απλής χρήσης». Είναι χαρακτηριστικό ότι και στο άρθρο δεν γίνεται καμία αναφορά στην υποχρέωση εξασφάλισης ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό. Τέλος μέσω της πρόβλεψης για παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας σε πρόσωπα που εκμεταλλεύονται όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις (παρ. 2) επιχειρείται να ιδιωτικοποιηθεί και δια νόμου το κομμάτι της παραλίας μπροστά από τα κάθε λογής ξενοδοχεία χωρίς μάλιστα να μπαίνει το οποιοδήποτε προαπαιτούμενο (πχ διασφάλιση όρων προστασίας του θαλάσσιου και παράκτιου περιβάλλοντος) πλην φυσικά του χρηματικού ανταλλάγματος.

    ΣΤ. Με το άρθρο 12 του σ/ν διευκολύνεται η δημιουργία μόνιμων κατασκευών από ιδιώτες σε παράλιες ή παρόχθιες ζώνες προς εξυπηρέτηση επιχειρηματικών σκοπών και θέτοντας ως μοναδική προϋπόθεση η παραχώρηση να κρίνεται από τον Γενικό Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ως απολύτως απαραίτητη για την επίτευξη των σκοπών αυτών.

    Ζ. Το άρθρο 13 (εξόχως προβληματικό και αντισυνταγματικό) παραχωρεί θαλάσσιο ή λιμναίο χώρο (παρ. 1) χωρίς καν να απαιτεί να τηρούνται στοιχειώδεις περιβαλλοντικοί όροι (δεν προβλέπεται η ύπαρξη μελέτης), προβλέπει την επιχωμάτωση (μπάζωμα) του θαλάσσιου χώρου και τον χωρίς τήρηση καμίας προδιαγραφής καθαρισμό με μηχανικά μέσα των παραλιών από άχρηστα υλικά.
    Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι η διαδικασία καθαρισμού με μηχανικά μέσα (ποια είναι ακριβώς αυτά τα μηχανικά μέσα δεν προσδιορίζεται πουθενά – φυσικά όλοι μας έχουμε δει κατά καιρούς τις μπουλτόζες και τα φορτηγά να εισβάλλουν στις παραλίες λίγο πριν την έναρξη της θερινής περιόδου) των άχρηστων υλικών (ο καθένας μπορεί να χαρακτηρίσει ως άχρηστο υλικό ότι δεν τον βολεύει χάριν του κέρδους) μπορεί να καταστεί ιδιαίτερα επικίνδυνη για τα παράκτια οικοσυστήματα και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνεται με απλή ενημέρωση της Κτηματικής Υπηρεσίας και της λιμενικής αρχής όπως το συγκεκριμένο άρθρο προβλέπει. Απαιτείται περιβαλλοντική μελέτη, άδεια και έγκριση!
    Τέλος η παράγραφος 5 με την οποία «επιτρέπεται η επιχωμάτωση θαλάσσιου χώρου, για την εξυπηρέτηση επιχειρήσεων που ασκούν σε όμορη με τον αιγιαλό έκταση επιχειρηματική δραστηριότητα τουριστικών μονάδων η οποία έχει ενταχθεί στο θεσμικό πλαίσιο των Στρατηγικών Επενδύσεων ή για την οποία έχει εγκριθεί ΕΣΧΑΔΑ ή ΕΣΧΑΣΕ» αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και εγείρει σοβαρά ζητήματα αντισυνταγματικότητας. Δυστυχώς το μόνο που εφαρμόζεται και σε αυτή την περίπτωση είναι ο σχετικός κανόνας «το κέρδος πάνω από όλα» χωρίς καμία πρόβλεψη για αειφόρο ανάπτυξη και χρηστή διαχείριση της παράκτιας ζώνης. Το αν για παράδειγμα τέτοιου είδους επιχωματώσεις διαταράσσουν την δυναμική του γειτονικού παράκτιου συστήματος δεν φαίνεται να απασχολεί καθόλου το νομοθέτη. Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι για μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες η έκταση της επιχωμάτωσης μπορεί να λάβει μεγάλες διαστάσεις αφού υπάρχει η πρόβλεψη των 5 τετραγωνικών μέτρων για κάθε κλίνη της τουριστικής μονάδας.

    Η. Στο άρθρο 15 εισάγεται η εκ των υστέρων νομιμοποίηση αυθαίρετων κτισμάτων στον αιγιαλό, την παραλία ή την θάλασσα και μάλιστα αδιακρίτως χωρίς καν να λαμβάνεται υπ’ όψη (ή να λαμβάνεται πολύ χαλαρά) η προστασία του θαλάσσιου ή του παράκτιου οικοσυστήματος και εν γένει του φυσικού περιβάλλοντος όπως το Σύνταγμα επιτάσσει. Σειρά αυθαίρετων κατασκευών από ξενοδοχειακές μονάδες για τις οποίες οι τοπικές κοινωνίες έχουν δικαίως και επανειλημμένα αντιδράσει δίνεται δια μέσω αυτού του άρθρου η ευκαιρία να νομιμοποιηθούν.

    Θ. Το άρθρο 16 τιτλοφορείται «Αντάλλαγμα χρήσης – Πρόστιμο αυθαίρετης χρήσης». Σκανδαλωδώς και παρά τον τίτλο του άρθρου καμία αναφορά σε «Πρόστιμο αυθαίρετης χρήσης» δεν γίνεται σε όλη την έκτασή του γεγονός που παραπέμπει στο ότι το αντάλλαγμα χρήσης ταυτίζεται με το πρόστιμο αυθαίρετης χρήσης και φυσικά στο ότι ο νομοθέτης αντιλαμβάνεται την οποιαδήποτε αυθαίρετη χρήση ως ζήτημα απόλυτα τακτοποιήσιμο. Πουθενά επίσης δεν προβλέπεται περιβαλλοντική επίπτωση απαγορευτική για την χρήση (όλα τακτοποιούνται με το κατάλληλο χρηματικό αντάλλαγμα) ενώ για τον συντελεστή βαρύτητας των περιβαλλοντικών επιπτώσεων αποφασίζει ο Υπουργός Οικονομικών (επιστημονικοί φορείς, ΥΠΕΚΑ, ανεξάρτητες αρχές κλπ δεν φαίνεται να λαμβάνουν μέρος).

    Συνοψίζοντας λοιπόν, το σ/ν επιχειρεί να αλλάξει πλήρως και επί τα χείρω τον δημόσιο και κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού, της παραλίας, της όχθης και της παρόχθιας ζώνης και ταυτόχρονα έννοιες όπως προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, αειφορία και χωροταξικός σχεδιασμός βγαίνουν στο περιθώριο προς χάρη της άτακτης επίτευξης επιχειρηματικού κέρδους χωρίς όρους και κανόνες. Σε κάθε περίπτωση το σ/ν παρουσιάζει πάρα πολλά επιστημονικά προβλήματα, γυρίζει την πλάτη στην προστασία του παράκτιου, παραλίμνιου και παραποτάμιου περιβάλλοντος ως κοινόχρηστων αγαθών και απέχει πολύ από το να είναι ένα σύγχρονο εργαλείο ολοκληρωμένης διαχείρισης με γνώμονα την αειφορία.

  • 10 Μαΐου 2014, 18:43 | Μιχάλης Π.

    H απλή χρήση αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας είναι κάθε χρήση η οποία δεν παραβιάζει τον προορισμό του ως κοινόχρηστου πράγματος και δεν επίφέρει αλλοίωση στη φυσική μορφολογία του και τα βιοτικά στοιχεία.
    Αλήθεια το σχέδιο νόμου σέβεται και κατοχυρώνει όλα τα παραπάνω; Σίγουρα όχι και άλλα φαίνεται να πρεσβεύει!

  • 10 Μαΐου 2014, 18:16 | ΝΑΝΤΙΑ

    Είμαι αντίθετη στον περιορισμό ακόμη ενός δημόσιου αγαθού, και μάλιστα αυτού που αποτελεί -από τουριστικής απόψεως- το σήμα κατατεθέν της χώρας μας αλλά και -από κοινωνικής λειτουργίας- το τελευταίο καταφύγιο των Ελληνων πολιτών. Επιτέλους, σεβαστείτε την ανάγκη μας για ελεύθερο ζωτικό χώρο, όπου θα μπορούμε να αλληλεπιδρούμε με το φυσικό μας περιβάλλον και τους συνανθρώπους μας θετικά. Και μιλώ βεβαίως για σεβασμό διότι το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο έχει προκλητικά δημιουργηθεί χωρίς την συμμετοχή κανενός φορέα από πλήθος τέτοιων που θα έπρεπε να συμμετάσχουν στη δημιουργία του (υποτιθέστω ότι αυτή ήταν αναγκαία). Οι προθέσεις του δεν πείθουν, το ανεκτίμητο δημόσιο αγαθό των αιγιαλών θα περιέλθει στα χέρια ιδιωτών (μικρών και μεγάλων). Τα δε αποτελέσματά του σε περίπτωση που ψηφιστεί θα είναι καταστροφικά άμεσα για το σύνολο της χώρας, δεδομένου όχι μόνο των προβλέψεών του αλλά και των «πονηρών» καιρών που ζούμε καθώς σε μεγάλο βαθμό είμαστε ανοχύρωτοι να προστατευτούμε από την κρατούσα ανομία, διαφθορά και απληστία.

  • 10 Μαΐου 2014, 17:46 | Αθηνά Τσιμπούκη

    Γιατί δεν είναι το ΥΠΕΚΑ υπεύθυνο για την σύνταξη αυτού του νομοσχεδίου; Έχει γίνει μελέτη για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον; Το χειμέριο κύμα κανείς δεν το έχει λάβει υπόψη, ωστόσο αυτό υπάρχει και μπορεί να προκαλέσει την καταστροφή όλων των κατασκευών. Τέλος και πιο σημαντικό με ποιο δικαίωμα εμποδίζεται η πρόσβαση των πολιτών στο δημόσιο αγαθό; Δεν μπορούμε να βρούμε πιο έξυπνους τρόπους ανάπτυξης από την καταστροφή;

  • 10 Μαΐου 2014, 17:12 | ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

    Το παρόν νομοσχέδιο θα πρέπει να αποσυρθεί στην ολότητά του. Παραβιάζει κατάφωρα το σύνταγμα και θα επιφέρει την καταστροφή των ακτών και των θαλασσών μας με την υπερεκμετάλλευση. Πέρα από την εγκληματική ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζει θέματα όπως η προστασία των βιότοπων και των οικοσυστημάτων χαρακτηρίζεται και από την κοντόφθαλμη και καιροσκοπική ιδέα περί τουρισμού. Οι τουρίστες σήμερα επιζητούν ανόθευτες ακτές και όχι υπερμεγέθεις ξενοδοχειακές μονάδες, γραφικές ακτές και όχι ηχορρύπανση και τσιμέντο.

  • 10 Μαΐου 2014, 17:16 | Ειρήνη Π.

    Πιστεύω ότι το νομοσχέδιο θα πρέπει να τροποποιηθεί λαμβάνοντας υπόψη τις ενστάσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων και φορέων.

  • 10 Μαΐου 2014, 17:12 | αλέξανδρος διαμαντής

    Θεωρώ ότι το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο είναι καταστρεπτικό για το περιβάλλον και την οικονομία της χώρας και αντίθετο προς τον πολιτισμό της και το πνεύμα και το γράμμα του Συντάγματός της. Επίσης, όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει από τη δημόσια συζήτηση, διαδικτυακή και όχι, βρίσκει αντίθετη την πλειονότητα των πολιτών και των επισκεπτών της χώρας, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων. Θα ήταν εσφαλμένο να υποστηρίξει κανείς ότι αποτελεί μόνη επιλογή και (μνημονιακή) υποχρέωση η εφαρμογή του νομοσχεδίου, καθώς υπάρχουν άλλοι τρόποι και άλλα πεδία δράσης επενδύσεων που θα ενισχύσουν την οικονομία και θα προσελκύσουν επισκέπτες, χωρίς ταυτόχρονα να επιβαρύνουν το περιβάλλον. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η αναστήλωση και τουριστική αξιοποίηση των πάμπολλων ανά την επικράτεια εγκαταλελειμένων οικισμών, οι οποίοι θα μπορούσαν να προσελκύσουν πολλούς επισκέπτες, καθώς είναι τοποθεσίες μοναδικού κάλλους και αντιπροσωπευτικές της αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής παράδοσης των σημείων όπου βρίσκονται (πρόταση της κυρίας Τ. Νάντσου, από W.W.F). Τέλος, είναι γνωστό ότι πολιτική παρόμοια με αυτήν που εισηγείται το εν λόγω νομοσχέδιο, εφαρμόστηκε προ εικοσαετίας στην Ισπανία, με αποτελέσματα θλιβερά για την αισθητική και φρικτά για το περιβάλλον των ιβηρικών αιγιαλών, αλλά και καταστρεπτικά για την οικονομία της χώρας, αφού τα θέρετρα που δημιουργήθηκαν έμειναν εν πολλοίς άδεια και ανεκμετάλλευτα.Ελπίζω ότι η Βουλή θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο και ότι οι αιγιαλοί μας, που αγάπησαν και αγαπούνε ντόπιοι και επισκέπτες, δεν θα θυσιαστούν στο βωμό καμμίας ατυχούς και μάλλον μυωπικής πολιτικής.

  • 10 Μαΐου 2014, 16:08 | Ilias Fotopoulos

    ΘΕΩΡΩ ΣΚΟΠΙΜΗ ΤΗΝ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΜΕ ΣΑΦΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΕ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΚΟΙΝΗ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΑΥΤΗΣ.

  • 10 Μαΐου 2014, 15:12 | ΜΑΡΙΑ

    ΟΛΟΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΟΤΙ Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΗ ΑΞΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ,ΑΥΤΟ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ.ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΩΣ, ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ.ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΛΟΙΠΟΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΣ ΧΩΡΑΣ,ΝΑ ΑΚΟΥΝΕ ΤΙΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ, ΠΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΠΟΥ ΚΙ ΤΟ ΥΦΟΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ.ΑΦΗΣΤΕ ΤΗ ΦΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ,ΠΟΥ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΕΧΕΙ ΔΕΙΞΕΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.ΑΣ ΔΕΙΞΟΥΝ ΟΤΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΑ ΜΥΝΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΜΠΡΑΚΤΑ,ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΤΙ ΑΓΩΝΙΖΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤ’ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

  • 10 Μαΐου 2014, 15:27 | Παναγιώτης

    Να μπουν ΦΥΛΑΚΗ όσοι παρέλαβαν άδειες και έδωσαν άδειες οικοδόμησης σε κτίσματα και άδειες λειτουργίας σε κέντρα αναψυχής, οι οποίοι γνώριζαν ότι δεν θα έπρεπε να εκδοθεί τέτοια άδεια, κι όμως ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΟΝΤΑΣ την σχετική νομοθεσία εξέδωσαν, με αποτέλεσμα το προσωπικό συμφέρον των συμβαλλομένων, εις βάρος αισθητικά και οικονομικά των απλών ανθρώπων, οι οποίοι για να καταφέρουν να φθάσουν σε μια ΠΑΡΑΛΙΑ υποχρεώνονται να ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ για ένα ΑΓΑΘΟ το οποίο τους ΑΝΗΚΕΙ…!

  • 10 Μαΐου 2014, 15:10 | Γιώργης Μαγκλάρας

    Το νομοσχέδιο είναι αντισυνταγματικότατο (Ξεκινάμε από το Άρθρο 24 του Συνταγματος και προχωράμε…) καταστροφικό για το περιβάλλον και, αντίθετα με ότι ευαγγελίζονται οι εμπνευστές του, μεσομακροπρόθεσμα θα μειώσει το τουριστικό εισόδημα. Η χώρα μας έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα την ποσότητα, την ποιότητα και την προσβασιμότητα των παραλιών της (αυτές που έχουν απομείνει), θα κατορθώσετε να το χάσουμε ΚΑΙ αυτό. Πλέον αυτού, το δικαίωμα του κάθε Έλληνα -και όχι μόνο- πολίτη για πρόσβαση και χρήση όλων των δημόσιο χώρων είναι αδιαπραγμάτευτο. Ήδη έχει γίνει μεγάλη ζημιά στους αιγιαλούς από την αυθαίρετη δόμηση και την «εκμετάλλευση» από κάθε λογής αντιαισθητικές και παρασιτικές επιχειρήσεις (μπητς μπαρ, ξαπλώστρες κλπ). Με αυτό το νομοσχέδιο θα αποτελειώσετε ότι έχει απομείνει. Είναι τόσο ξεκάθαρο το κακό που θα κάνει, που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι εμπνευστές του είναι απλούστατα εχθροί της φύσης, της κοινωνίας και του εθνικού συμφέροντος και μόνο με ποταπά ελατήρια μπορούν να λειτουργούν.

  • 10 Μαΐου 2014, 14:31 | εκτορας

    Ανοίγει ο δρόμος για να κάνουμε τις παραλίες μας σαν της Βραζιλίας και της Ισπανίας. Η χώρα μας έχει να προσφέρει παρθένες παραλίες, και αυτό το προϊόν πρέπει να πουλάμε, όχι μαζικά κατεστραμένες παραλίες. Άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου τώρα.

  • 10 Μαΐου 2014, 13:18 | Μάρκος Μεγαλοοικονόμος

    Οι διατάξεις του Νομοσχεδίου μπορούν να προκαλέσουν σημαντική αλλοίωση στην μορφολογία και τον φυσικό πλούτο των Ελληνικών παραλιών. Η επιδιωκόμενη «ανάπτυξη» το πιθανότερο είναι να επιφέρει την σοβαρή υποβάθμιση των ακτών μας. Η εμπειρία από άλλες περιοχές του εξωτερικού, όπου εφαρμόστηκαν ανάλογες πολιτικές είναι άκρως απογοητευτική. Οι ακτές και οι παραλίες μας (όπως έχουν γράψει και άλλοι σχολιαστές) είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας μας, για την ανάπτυξη ενός ήπιου με σεβασμό στο περιβάλλον τουρισμού. Το νομοσχέδιο κρίνεται και ως φωτογραφικό για την επιδιωκόμενη «αξιοποίηση» της περιοχής του Ελληνικού.
    Παρακαλώ να αποσυρθεί και να ανασυνταχθεί με γνώμονα τον σεβασμό στο περιβάλλον

  • 10 Μαΐου 2014, 13:09 | Αντώνης

    Κατ΄αρχάς πέραν των παραχωρήσεων που ανηκούν σαν φυσικό περιβάλλον και δημόσιο αγαθό σε όλους μας, που ακριβώς διασφαλίζεται το γεγονός ότι οι επιχειρήσεις δεν θα επιδιώξουν να «επενδύσουν» εκεί που υπάρχει η αμεσότερη πρόσβαση από το δήμοσιο εθνικό ή επαρχιακό δίκτυο πρός τις παραλίες μας, εκμεταλευόμενοι έτσι όλη την υποδομή και το φυσικό περιβάλλον της χώρας μας;
    Το παρόν σχέδιο νόμου κατά την γνώμη μου αποτελεί ένα ύποπτο συνολικό ξεπούλημα… Ένα έκτρωμα που μάλιστα δεν θα έχει και κανενα όφελος πλην των αρπακολατζήδων.

  • 10 Μαΐου 2014, 13:21 | Ιωάννα Υδραίου

    Πόσα ακόμα θα θυσιάσει η Ελληνική Κυβέρνηση στο βωμό της τουριστικής ανάπτυξης, της λεγομένης βαριάς μας βιομηχανίας? Όπως ήδη αναφέρεται σ ενα σχόλιο, ο κύριος λόγος για τον οποίο οι Ευρωπαίοι και λοιποί τουρίστες έρχονται στην Ελλάδα είναι για την φυσική ομορφιά του τοπίου. Δεν είναι αρκετό που τα νησιά έχουν γεμίσει τουριστικές μονάδες κατεστρέφοντας ήδη τον χαρακτήρα και την αρχιτεκτονική του εκάστοτε τόπου, τώρα πρέπει να γεμίσουμε και τις παραλίες με προβλήτες και beach bar? Ο κος Σημίτης κάποτε έλεγε «θέλετε η Ελλάδα να είναι το ξενοδοχείο της Ευρώπης?» και το παρουσίαζε ως αρνητικό γιατι η Ελλάδα τότε ζούσε το όνειρο της μεγάλης ανάπτυξης. Τώρα όχι μόνο προωθούμαστε ως το ξενοδοχείο του κόσμου αλλά κάτι περισσότερο ως Disneyland, «Ελάτε, Περάστε καλά, Φύγετε», χωρίς να υπάρχει κανένα ενδιαφέρον για το μέλλον. Το μέλλον του τόπου ή του περιβάλλοντος ή τοτ πλυθησμού. Όπως οι περισσότερες κινήσεις -όχι μονο της τωρινης- κυβέρνησης έτσι και αυτό το νομοσχέδιο χαρακτηρίζεται από πλήρη έλλειψη διορατικότητας. Το μέλλον έγκειται στην προστασία του περιβάλλοντος και κατ’επέκταση της φυσικής ομορφιάς του τόπου και όχι στην καταστροφή του. Το νομοσχέδιο αυτό το μόνο που θα επιτύχει είναι μερικά κέρδη για την πρώτη δεκαετία για κάποιους επιχειρηματίες, ώσπου οι τουρίστες να αναζητήσουν κάτι πιο φυσικό. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τμήμα των κερδών θα βρει το δρόμο του προς το δημόσιο ταμείο. Εντωμεταξύ, το τοπίο θα έχει αλλοιωθεί, το περιβάλλον καταστραφεί και εμείς θα μείνουμε να κοιτάμε τις σκουριασμένες νεροτσουλήθρες και τα εγκαταλειμμένα μπαράκια, αιώνια σύμβολα της αδηφαγίας των πολιτικών μας.

  • 10 Μαΐου 2014, 13:50 | Λυδάκης Μανώλης

    Επειδή η ύπαρξη σεβασμού προς το περιβάλλον εξαρτάται από το επίπεδο της παιδείας μας ως λαός , και δεν εννοώ τις σπουδές που μπορεί να έχουμε κάνει, πολύ φοβάμαι ότι το να δώσει το κράτος τέτοια δικαιώματα σε εμάς τους επιχειρηματίες θα είναι καταστροφικο.
    Είμαι επιχειρηματίας και μάλιστα με ενδιαφέρει πάρα πολύ αν θα μπορούσα να επέμβω στην παραλία κατω από το ξενοδοχείο μου αλλα θα το έκανα μόνο στο βαθμό που κάποιος αρμόδιος, πραγματικά όμως αρμόδιος, θα με διαβεβαίωνε ότι οι πράξεις μου δεν θα είχαν αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.
    Το να απαγορεύσω δε σε κάποιους συνανθρώπους μου και συμπολίτες μου να έχουν πρόσβαση στη παραλία είναι τουλάχιστον ρατσιστικό.
    Μόνιμες κατασκευές και κτίσματα θα είναι πραγματικά εκτρώματα και μονο καλό δεν θα κάνουν στο τουρισμό μας.
    Η ανάπτυξη με σεβασμό στην ομορφιά της φύσης είναι το καλύτερο σχέδιο για την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη μας ως τουριστικός προορισμός.
    Αν επιθυμούμε ανάπτυξη ως κράτος η καλύτερη κίνηση θα είναι να επιδιώξουμε την πνευματική καλλιέργεια μας ώς άνθρωποι.
    Τα υπόλοιπα θα συμβούν απλά όπως σε ένα ντόμινο.

  • 10 Μαΐου 2014, 13:24 | Αναστασία

    Μόνο για τον νομό Αργολίδας , τον τόπο μου, η Κυβέρνηση έχει βγάλει στο σφυρί μέσω του ΤΑΙΠΕΔ 2.731 στρέμματα δημόσιας περιουσίας. Συγκεκριμένα ολόκληρο τον κόλπο της Καραθώνας, παραλιακή έκταση στο Κονδύλι, καθώς επίσης και εκτάσεις στο Σαλάντι, Κινέττα, και Πόρτο-Χέλι στην περιοχή της Ερμιονίδας.
    Όσο κι αν κάποιοι θέλουν να παρουσιάσουν το ξεπούλημα σαν ανάπτυξη και επενδύσεις γνωρίζουμε καλά ότι οι ιδιωτικοποιήσεις αυτές σημαίνουν περιορισμένη πρόσβαση στις παραλίες για τον κόσμο, περιβαλλοντική υποβάθμιση για χάριν του κέρδους, και ιδιαίτερα επικερδείς μπίζνες για τους επιχειρηματίες με μισθούς πείνας για τους εργαζόμενους. Αγαπητοί κύριοι ο αιγιαλός ανήκει σε όλους τους πολίτες αυτής της χώρας . Πρέπει να είναι προσβάσιμος και απελευθερωμένος από ιδιωτικά συμφέροντα έτσι ώστε να αξιοποιείται ως ελεύθερος δημόσιος χώρος για τις ανάγκες όλων (προοριζόμενος για αθλητισμό, αναψυχή, πολιτισμό, χώρους πρασίνου, κ.α.).
    ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ

  • 10 Μαΐου 2014, 11:13 | Ελένη Πυργιώτη

    Είμαι κι εγώ αντίθετη στο νέο Ν/Σ σχετικά με τον ελληνικό αιγιαλό και την απρόσκοπτη εκμετάλλευσή του

  • 10 Μαΐου 2014, 11:13 | Σόνια Ζαχαράτου

    Με αυτό το νομοσχέδιο, το κράτος νομιμοποιεί τις υπάρχουσες παρανομίες, δημιουργεί πρωτόγονες καταστάσεις κερδοσκοπίας εις βάρος των πολιτών της χώρας, καταστρέφει τις πολύτιμες φυσικές ομορφιές, τους βιότοπους και τους αιγιαλούς, οι οποίοι ανήκουν σε όλους μας. Γινόμαστε ο Κρόνος που τρώει τα παιδιά του. Σεβαστείτε τη χώρα!

  • 10 Μαΐου 2014, 11:29 | Στελιος

    Στην Νάξο από όπου κατάγομαι οι τουρίστες έρχονται και για τις πανέμορφες παράλιες που διαθέτουμε, σε καμία περίπτωση δεν θα αφήσουμε κανέναν να μπαζώσει και να εκμεταλλευτεί αυτόν το φυσικό πλούτο. Δυστυχώς όμως κάποιοι έχουν ξεκινήσει και κάνεις δεν τους έχει κάνει τίποτα μέχρι στιγμής.

    https://www.youtube.com/watch?v=ihSADFR9ITk

  • 10 Μαΐου 2014, 09:39 | Γιαννηκώστας ΜεταξάςΜετά

    33 χρόνια επιχειρηματικής δραστηριότητας και καθημερινής επαφής με ξένους επισκέπτες, μου έδωσαν να καταλάβω, πέρα από κάθε αμφιβολία ότι ο κυριώτερος λόγος που οι ξένοι έρχονται σε ένα νησί σαν την Κεφαλονιά (είναι η πατρίδα μου) είναι ότι είναι «unspoilt».

    Πολλά μέρη της χώρας μας ελκύουν ξένους επισκέπτες για τον ίδιο λόγο.

    Το λεξικό ερμηνεύει την Αγγλική αυτή λέξη σαν «αβλαβής, άβλαπτος, άθικτος, απείραχτος, μη καταστραφείς».

    Η ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου θα αφαιρέσει τον παράγοντα «unspoilt» από την εξισωση του τουριστικού μας προιόντος. Γιατί θα βλάψει, θα θίξει, θα πειράξει και θα καταστρέψει ανεπανόρθωτα τους ελληνικούς γιαλούς και τις παραλίες.

    Ούτε η Ελληνική οικονομία αλλά ούτε και η εικόνα της Ελλάδας στα μάτια των ξένων (και των Ελλήνων), πρόκειται να βελτιωθούν με τις καταστρεπτικές αλλαγές που θα επιφέρει η ψήφιση κι εφαρμογή του.

    Στο όνομα της Δημοκρατίας και της Αγάπης για την Πατρίδα μας, αποσύρετε αυτό το νομοσχέδιο και ξεκινήστε σοβαρά, υπεύθυνα και δημοκρατικά τον διάλογο λαβαίνοντας υπόψη το συμφέρον όλων των Ελλήνων, σημερινών και αυριανών.

  • 10 Μαΐου 2014, 09:26 | Ε.Χατζής

    Αγαπητοί κύριοι με μέτρα σαν και αυτά που προβλέπονται στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου δεν συμβάλλετε στην αναπτυξιακή πορεία του κράτους. Είμαι κάθετα αντίθετος σε επιλογές σαν και αυτές που, εκτός των άλλων, ως στόχο έχουν να προστατέψουν κρατικοδίαιτους και άλλους επαγγελματικούς κλάδους οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν εξαλειφθεί από τον πρώτο χρόνο υπογραφής του μνημονίου.

  • 10 Μαΐου 2014, 07:17 | Διοτίμα Αλεξάνδρου

    Οι «στοχευμένες και συγκεκριμένες προτάσεις και παρεμβάσεις» που ζητούνται στους όρους συμμετοχής αυτής της Δημόσιας Διαβούλευσης, προϋποθέτουν κάποιας μορφής «αποδοχή του πνεύματος» του συγκεκριμένου Νόμου. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΑΠΟΔΕΚΤΟ το ΠΝΕΥΜΑ αυτού του νόμου. Γιατί προκαλεί και προσκαλεί όλα τα κοράκια του «επιχειρείν» να αλώσουν/βεβηλώσουν/οικιοποιηθούν ΚΑΙ τις ακτές της χώρας μας που, συνταγματικά αλλά ΚΑΙ ηθικά, ανήκουν σε όλους τους έλληνες πολίτες.
    Ένας δίκαιος νόμος που θα σέβεται και τον πλανήτη-σπίτι μας, θα ήταν να απαγορεύεται σε όλους, χωρίς ΚΑΜΙΑ εξαίρεση, να διεκδικούν, καταπατούν και προ παντός να φράζουν τις παραλίες.

  • 10 Μαΐου 2014, 02:46 | Ι. Κανελλοπούλου

    Η διαστρέβλωση της έννοιας του δημοσίου και ακόμα περισσότερο της έννοιας του δημοσίου αγαθού φαίνεται πως θα είναι η μεγάλη «κληρονομιά» αυτής της κυβέρνησης. Σύσσωμοι οι περιβαλλοντολογικοί σύλλογοι αντιδρούν καταγγέλλοντας ότι το παρόν νομοσχέδιο: – Νομιμοποιεί επιχειρηματικής χρήσης αυθαίρετα και καταπατήσεις έναντι τιμήματος και δίχως ουσιαστική εκτίμηση περιβαλλοντικής επίπτωσης.- Επιτρέπει την ολοκληρωτική κατάληψη παραλιών από επιχειρηματικές εκμεταλλεύσεις.- Καταργεί στην πράξη τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού και θέτει στη διακριτική ευχέρεια του ιδιοκτήτη του ακινήτου να «αφήσει σε κοινή χρήση το τμήμα του ακινήτου που καταλαμβάνεται από τη ζώνη παραλίας».- Αφήνει εκτός προστασίας την παρόχθια ζώνη πολλών και μεγάλων λιμνών, τις οποίες χαρακτηρίζει ως «μικρές» και οι περισσότερες από τις οποίες αποτελούν πολύτιμο οικολογικό πόρο.- Καθιστά προαιρετική τη χάραξη παραλίας, υποβαθμίζοντας έτσι σοβαρά την οριοθέτηση της ζώνης προστασίας και τη διαπίστωση παρανομιών και καταπατήσεων.- Αγνοεί τον προ τριετίας νόμο για τη βιοποικιλότητα που επιβάλλει την οριοθέτηση και προστασία της «κρίσιμης παράκτιας ζώνης».
    Η άνευ οποιασδήποτε προηγούμενης περιβαλλοντικής μελέτης, αλλά και τουριστικού μοντέλου απόπειρα της κυβέρνησης να «αξιοποιήσει» για μία ακόμα φορά το δημόσιο χώρο στο βωμό της δήθεν ανάπτυξης δεν καταπατά μόνο τη σχετική συνταγματική πρόβλεψη, όπως πολλοί έχουν ήδη παρατηρήσει, αλλά και το δικαίωμα στη λογική. Συγκεκριμένα δε στη λογική της ίδιας της κυβέρνησης. Παραθέτω απόσπασμα από την ιστοσελίδα του E.O.T. σχετικά με τη στρατηγική του οργανισμού όπως έχει χαραχτεί για τα έτη ’14, ’15, ’16: «Επίσης, τα κοινά- στόχος στα οποία οφείλει να απευθύνεται ο Ελληνικός Τουρισμός πλέον, αφορούν σε διαμορφωτές των τάσεων (trend setters,style hounds κλπ), τα οποία θα πρέπει να τροφοδοτούνται με οποιοδήποτε στοιχείο αποτελεί προστιθέμενη αξία στη συνολική παραδοσιακή και αναμενόμενη εικόνα του αυθεντικού προορισμού Ελλάδα» και παρακάτω: «Το νέο όραμα του Ελληνικού τουρισμού (Ελλάδα κλασσικός-ανθρωποκεντρικός-παραδοσιακός-αυθεντικός–ιστορικός προορισμός για όλες τις εποχές του χρόνου) απαιτεί τη δόμηση ισχυρής στρατηγικής επικοινωνίας, ικανής να προβάλλει αποτελεσματικά το διαφοροποιημένο Ελληνικό ποιοτικό τουριστικό προϊόν, να ανταποκριθεί στη ρευστότητα της διεθνούς τουριστικής ζήτησης.» Οι μη ελεύθερα προσβάσιμες παραλίες,οι υπερμεγέθεις ξενοδοχειακές μονάδες, η ηχορύπανση ή η αλλοίωση του φυσικού τοπίου με μόνιμες ή άλλες παρεμβάσεις, η οικονομική εκμετάλλευση των πάντων αποτελούν την «αυθεντική» παραδοσιακή εμπειρία στην οποία στοχεύει ο οργανισμός τουρισμού για το νέο branding της Ελλάδας;
    Επειδή ο δημόσιος χώρος και τα δημόσια αγαθά αποτελούν κεκτημένο συνταγματικό και ουσία της δημοκρατίας, επειδή οφείλει να υπάρχει συνέπεια, συνέχεια και σχέδιο στη χάραξη εθνικών στρατηγικών σε όλους τους τομείς, επειδή τέλος η ανάπτυξη υποχρεούται να είναι φιλική προς τον πολίτη και το περιβάλλον και να διέπεται από αισθητικούς και ηθικούς κανόνες, ως πολίτης δηλώνω αντίθετη στο σχέδιο νόμου «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας» και ζητώ την απόσυρσή του.

  • 9 Μαΐου 2014, 22:42 | ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

    Διαφωνώ κάθετα με τις ιδιωτικοποιήσεις των αιγιαλών, θέλω να μπορώ εγώ και η οικογένειά μου να πηγαίνουμε στη θάλασσα και να χαιρόμαστε τον ήλιο που ξημερώνει για όλους χωρίς να πληρώνουμε, δηλαδή το αυτονόητο.

  • 9 Μαΐου 2014, 21:49 | Θανος A

    Αξια για την κοινωνία μπορει να προερθει απο την συντήρηση και την αξιοποιση του περιβαλλοντος ως πόλος ελξης επισκεπτων.
    Κατα συνεπεια, εξ ορισμου το συγκεκριμενο νομοσχεδιο που επιτρεπει νομιμοποηση παρανομων και αθαιρετων παρεμβασεων, ιδιωτικοποιηση δημοσιων εκτασεων, παρεμποδιση στην ελευθερη πρόσβαση των πολιτων ειναι επιβλαβες για την κοινωνια και την οικονομία και ως τετοιο πρεπει νε αποσυρθει.

  • 9 Μαΐου 2014, 20:29 | Αποστολου Ιωαννης

    Σας ζητω να αποσύρεται το νομοσχέδιο γιατι:
    1) Καταργείται το ισχύον ανώτατο όριο των 500 τ.μ.
    2) Νομιμοποιούνται τα αυθαίρετα και οι καταπατήσεις έναντι τιμήματος.
    3) Καταργείται ο κοινόχρηστος χαρακτήρας του αιγιαλού.
    4) Επιτρέπεται το μπάζωμα θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικής δραστηριότητας.

  • 9 Μαΐου 2014, 20:35 | Αποστολου Ιωαννης

    Καταργείται το ισχύον ανώτατο όριο των 500 τ.μ. και η υποχρέωση για ελεύθερες ζώνες 100 μέτρων και παραδίδεται όλη η παραλία στην επιχειρηματική εκμετάλλευση. Νομιμοποιούνται τα αυθαίρετα και οι καταπατήσεις έναντι τιμήματος, χωρίς ουσιαστική εκτίμηση περιβαλλοντικής επίπτωσης. Καταργείται ο κοινόχρηστος χαρακτήρας του αιγιαλού και είναι πλέον στη διακριτική ευχέρεια του ιδιοκτήτη του ακινήτου να «αφήσει σε κοινή χρήση το τμήμα του ακινήτου που καταλαμβάνεται από τη ζώνη παραλίας». Δημιουργούνται οι κλειστές παραλίες. Αν πληρώσεις, μπαίνεις. Διευκολύνεται η δημιουργία μόνιμων κατασκευών από ιδιώτες για επιχειρηματικό σκοπό, αφού δεν υπάρχει το χειμέριο κύμα των 50 μέτρων, όπου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Τώρα, ο όμορος ιδιοκτήτης μπορεί να φτιάξει την παραλία και να φτάσει στα 10 μέτρα από τη θάλασσα. Ουσιαστικά, ανατρέπεται το ίδιο το Σύνταγμα που λέει ότι δεν μπορεί ο καθένας να στήνει το παραμάγαζό του. Τίθεται εκτός προστασίας η παρόχθια ζώνη πολλών και μεγάλων λιμνών, τις οποίες χαρακτηρίζει «μικρές» και οι περισσότερες από τις οποίες αποτελούν πολύτιμο οικολογικό πόρο. Στις λίμνες μπορεί κάποιος να στήσει επιχείρηση στα 30 μέτρα από τις όχθες, υπό προϋποθέσεις και στα 10 μέτρα. Επιτρέπεται το μπάζωμα θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικής δραστηριότητας, αν αυτή χαρακτηριστεί στρατηγική ή υπάγεται σε ειδικό σχέδιο ανάπτυξης. Αγνοείται ο προ τριετίας εθνικός νόμος για τη βιοποικιλότητα που επιβάλλει την οριοθέτηση και προστασία της «κρίσιμης παράκτιας ζώνης». Οι υποχρεώσεις για περιοχές Natura δεν λαμβάνονται καν υπόψη.

    Για ολους τους παραπάνω λογους σας ζητω να αποσύρεται το νομοσχέδιο.

  • 9 Μαΐου 2014, 20:46 | ΣΤΕΛΙΟΣ

    Η παραλια πρεπει να ειναι ελευθερη στην χρηση και την προσβαση απο ολους τους πολιτες ,δυστηχως με αυτο το νομοσχεδιο θα απογορευετε η ελευθερη προσβαση εναντι πληρωμης , υπαρχουν πολλες μικρες επιχειρησεις(ξενοδοχεια,καφετεριες, εστιατορια κλπ) που ζουν απο την ελευθερη χρηση και προσβαση στις παραλιες των πελατων τους, εαν παραχωρηθουν οι παραλιες σε ιδιωτες ,οι υπολοιπες επιχειρησεις θα πεθανουν, ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ, ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ οπου απαγορευτε η προσβαση των κατοικων λογο του οτι ο χωρος ανηκει στις μεγαλες ξενοδοχειακες μοναδες κλπ.

  • 9 Μαΐου 2014, 19:39 | IPPOKRATIS

    Εσείς λέτε ότι το νομοσχέδιο είναι εγκληματικο, εγώ μέχρι στιγμής βλέπω τον καθένα να βάζει φωτιές και να ψήνει στις αμμουδιές ,να παρατάνε τα σκουπιδια,μηδενικη καθαριοτης στις ακτες,μπαχαλο τα βραδια από μουσικες,η Αστυνομια ποτε δεν εμφανιζεται,οι δημοτικές αρχές άφαντες ,ούτε τα σκουπίδια δεν εινα ικανές να μαζέψουν μόνο τα ξενοδοχεία και επιχειρήσεις[και δεν εννοώ Μπιτς μπαρ και σκυλάδικα] που κατάφεραν να επιβιώσουν ,είναι εκείνα που από την φύση της ακτής και του εδάφους είναι δύσκολα προσπελάσιμα, κάθε βρωμιάρης με το αιτιολογικό ότι οι παραλίες πρέπει να είναι παντού ανοικτές[χωρίς βέβαια ο ίδιος να καθαρίσει την παραλία φεύγοντας] έχουν μετατρέψει τις παραλίες μας σε σκουπιδότοπους.
    Που είναι οι κοινοτάρχες και αυτοί που τώρα διαμαρτύρονται να προστατέψουν τις ακτες, όταν όλοι βρωμίζουν τις παραλίες
    Εγώ φύτεψα Αλμυρια αειθαλή,[ είναι αυτά που είναι πράσινη όλο τον χρόνο και γίνονται μεγάλα δένδρα]αποτέλεσμα κανένας ένοικος από την Πανσιον που εχω δεν προλαβαίνει να πάει, καθόσον Ρωσσοποντιοι ,Αλλοδαποί έρχονται από τις πρωινές ώρες ,βάζουν τα αυτοκίνητα κάτω από τα δένδρα, μουσικές, φασαρίες, σκουπίδια, κανείς από την Πανσιόν δεν μπορεί να ησυχάσει ήμερα και νύκτα
    Αν εσείς θέλετε αυτό το χάλι εγώ όμως που φύτεψα τα δένδρα έχω μετανιώσει πολλές φορές
    Με εκτίμηση
    οδυσσευς Λιναρας

  • 9 Μαΐου 2014, 19:08 | ΕΛΕΝΗ

    Πως το υπουργείο οικονομικών ορίζει τι είναι αιγιαλός, παραλία, όχθη κλπ

  • 9 Μαΐου 2014, 19:55 | ΕΛΕΝΗ

    ΜΠΟΡΕΙ Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕΣΩ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΗΣ. ΠΟΣΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ; ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΠΡΑΞΗ ΕΚΠΟΙΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΠΟΥ ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ Ή ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΑΚΟΜΑ. ΑΥΤΗ Η ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΟ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΛΛΑ ΕΠΟΥΔΕΝΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΑΠΟ ΝΟΜΙΜΕΣ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΚΟΠΙΜΕΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ ΕΠΩΦΕΛΟΥΜΕΝΩΝ. Η ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΑΛΛΑ ΝΑ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ Κ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ. ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΕΣ ΖΗΜΙΕΣ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΛΟΥΤΟ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΚΤΙΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ.

  • 9 Μαΐου 2014, 18:10 | Νεφέλη

    Αν και μέχρι στιγμής υπερ σας, η προχειροτητα αυτού του νομοσχεδίου μου κάνει φοβερή εντύπωση σε βαθμό που σκέφτεται κάποιος το κατα πόσο εσκεμμένα έχει γίνει όλο αυτό. Το νομοσχέδιο είναι καταστροφικό, ακόμα και ως προς τον ίδιο τον τουρισμό, για να μην μιλήσουμε για το περιβάλλον. Οι παραλίες της Ελλάδας είναι χρόνια επιθυμητές έτσι ακριβώς όπως είναι δεκαετίες τώρα για πολλούς λόγους, οι οποίοι μπορούν να βρεθούν εύκολα από στατιστικές υπηρεσίες. Αντί η προτεραιότητα να είναι η πρόσβαση στην άγονη γραμμή και η μερική ανάπτυξη νησιών που αντιμετωπίζουν σημαντικές δυσκολίες, εσείς προτείνετε κάτι εγκηματικό.Ο αιγιαλός δεν ανηκει σε κανέναν, πόσο μάλλον σε κακόγουστους επιχειρηματίες που θέλουν να προσαρμόσουν τον αιγιαλό στα μέτρα τους. Η φύση δεν ορίζεται από εμάς. Καιρός να τη σεβαστείτε λίγο.

  • 9 Μαΐου 2014, 18:43 | Ευαγγελία

    Το Υπουργείο Οικονομικών είναι παντελώς αναρμόδιο για ένα τέτοιας μορφής νομοσχέδιο. Θα μπορούσα να το δεχτώ, υπό προϋποθέσεις, εάν γνώριζα ότι ζω σε μια σοβαρή χώρα, που λειτουργεί με σχέδιο και με σύστημα. Παραβιάζεται κατάφωρα το Σύνταγμα και το δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης των πολιτών στις ακτές. Σκανδαλωδώς δίνετε τη δυνατότητα νομιμοποίησης κάθε αυθαιρεσίας και δίνετε το έναυσμα για νέες. Υπονομεύετε τις επόμενες γενεές. Ως πολίτης, σας ζητώ να αποσύρετε το νομοσχέδιο.

  • 9 Μαΐου 2014, 18:45 | Μαλβίνα Πουντζίκογλου

    Τα πράγματα είναι απλά, θα ιδιωτικοποιηθούν όλες οι αξιόλογες παραλίες από μεγαλοκαρχαρίες και όπως στη Καραϊβική και στη Τζαμάικα εμείς θα κάνουμε μπάνιο στις Γούρνες. Είναι τόσο εμετική η απόφαση του Υπουργού Οικονομικών που δεν υπάρχουν λόγια και περαιτέρω σχόλια!!!! Αίσχοςςςςςςςς

  • 9 Μαΐου 2014, 16:12 | L. Nikolaidou

    Οχι στο νομοσχέδιο. Πρώτων, παραβιάζει το δικαιωμα της ελεύθερης πρόσβασης στις παραλίες. Δεύτερων, ειναι προϊόν εξυπηρέτησης επιχειρηματικών συμφερόντων.

  • 9 Μαΐου 2014, 16:51 | Αλεξάνδρα Πούλου

    Το σχέδιο νόμου εάν ψηφιστεί θα οδηγήσει στην αισθητική και περιβαλλοντική υποβάθμιση των ακτών. Σήμερα υπάρχουν ήδη πολλά φαινόμενα υποβάθμισης, αλλά το να επικροτούνται αυτά νομοθετικά είναι απαράδεκτο και επικίνδυνο. Επομένως το νομοσχέδιο θα πρέπει να αποσυρθεί στο σύνολό του ως αντικείμενο στη συνταγματικά κατοχυρωμένη προστασία του περιβάλλοντος.

  • 9 Μαΐου 2014, 15:09 | Αναστάσιος Κ

    Η αποκλειστική χρήση παραλιών από παράκτια ξενοδοχεία καταστρέφει και την οικονομική βάση για όλες τις τουριστικές επιχειρήσεις που δεν βρίσκονται άμεσα παράκτια και θα πρέπει να ληφθούν μέτρα και για όλους αυτούς. Το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί ή και να επιστρέψει διορθωμένο.

  • 9 Μαΐου 2014, 14:39 | Μιχάλης Μπακιρτζής

    1. Τι να πιάσεις και τι να αφήσεις σε αυτό το κείμενο νομοσχεδίου και πώς να συνεισφέρεις σε ουσιαστικό διάλογο ως προς κάτι που είναι απλά απαράδεκτο. Η λογική του είναι «πονάει κεφάλι – κόψει κεφάλι»: Η αυθαιρεσίες που παρατηρούνται κατά παράβαση του Συντάγματος και της ισχύουσας νομοθεσίας πρέπει να αρθούν, όχι να συγχωρεθούν με κάποιο τίμημα και για μια ακόμα φορά να επιβραβευθούν πλουσιοπάροχα οι παράνομοι καταπατητές.

    Είναι ά-δ-ι-κ-ο, και είναι αποστολή της πολιτείας να τιμωρεί το άδικο και να προωθεί και επιβραβεύει το δίκαιο. Ψιλά γράμματα, αλλά καλόν είναι να μην ξεχνάμε εντελώς το κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνομένων.

    2. Ακόμη και από στενά οικονομική άποψη το μέλλον της τουριστικής ανάπτυξης της Ελλάδας είναι η διατήρηση της παραθαλλάσιας ομορφιάς της, όχι η τσιμεντοποίηση. Οποιος έχει δει κατεστραμμένες -τάχα αναπτυγμένες- παραλίες άλλων χωρών και το χαμηλό επίπεδο τουριστών που συνωστίζονται σε αυτές, θα καταλάβει.

    3. Υπάρχει λόγος που η προστασία των ακτών από οικονομικά συμφέροντα κρατικά και ιδιωτικά υπάρχει στο Σύνταγμα: Αυτή είναι διαχρονικά η θέληση των Ελλήνων πολιτών.

    4. Τουλάχιστον υπάρχει ακόμη το ΣτΕ που με συνέπεια απορρίπτει τις μύριες απόπειρες των εκάστοτε κυβερνήσεων να καταστρατηγήσουν με τερατουργήματα όπως αυτό το νομοσχέδιο.

    5. Και η σύλληψη ακόμη του νομοσχεδίου αυτού είναι σκάνδαλο.

  • 9 Μαΐου 2014, 14:27 | Κώστας Τσιαμπάος

    Χωρίς να χρειαστεί να σχολιάσουμε επιμέρους θέματα και άρθρα είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα νομοσχέδιο το οποίο μοιάζει να μην έχει καμία σοβαρή επεξεργασία από πίσω του, να αγνοεί επιδεικτικά στοιχειώδη ζητήματα αειφορίας και προστασίας του περιβάλλοντος και να στοχεύει σε ένα μοντέλο ανάπτυξης συντηρητικό και παρωχημένο, παντελώς ασύμβατο την ελληνική περίπτωση, ένα μοντέλο ήδη αποτυχημένο σε άλλες μεσογειακές χώρες. Θα περίμενε κανείς, αν μη τι άλλο, μια μεγαλύτερη υπευθυνότητα και σοβαρότητα για να μην μιλήσουμε για καινοτομία, ευαισθησια και όραμα για τον τουρισμό στην Ελλάδα.

  • 9 Μαΐου 2014, 13:50 | ΑΝΝΑ ΚΟΤΣΩΝΗ

    Δεν μπορεί στο όνομα της είσπραξης οποιουδήποτε χρηματικού ποσού να καταπατούνται εκτάσεις και αιγιαλοί, να παραχωρούνται σε ιδιώτες (εγχώριοι ή ξένοι) και να απαγορεύεται η πρόσβαση σε αυτές για τους υπόλοιπους.
    Είναι ξεκάθαρα ξεπούλημα της εθνικής περιουσίας και προσπάθεια αρπαχτής.
    Φτάνει πια!

  • 9 Μαΐου 2014, 12:54 | ΚΩΣΤΑΣ

    Απαράδεκτο νομοσχέδιο.
    Το σύνταγμα προβλέπει ξεκάθαρα το δικαίωμα της ελεύθερης κι απρόσκοπτης πρόσβασης στις παραλίες για όλους τους πολίτες και κατοχυρώνεται ως βασικό ανθρώπινο δικαίωμα.
    Με αυτό το νομοσχέδιο, θα υπάρχει πληθώρα παραλιών που το δικαίωμα πρόσβασης θα είναι συνδεδεμένο με την οικονομική δυνατότητα του καθενός κι όχι με το συνταγματικά κατοχυρωμένο ανθρώπινο δικαίωμά του περί ελεύθερης πρόσβασης.
    Έχει χρήματα? Θα έχει πρόσβαση.
    Δεν έχει? Στην μπανιέρα στο σπίτι του ή σε κάποια άλλη παραλία που δεν κάνουν μπάνιο ούτε τα ζώα, αφού είναι σίγουρο ότι οι καλύτερες, άρα και ποιο κερδοφόρες παραλίες της χώρας, θα αποτελούν άβατο για τους έχοντες ασθενές ή ανύπαρκτο βαλάντιο…

    Λέμε ΝΑΙ στην ανάπτυξη, λέμε όμως ΟΧΙ στο ξεπούλημα την ισοπέδωση και την καταστροφή των πανέμορφων Ελληνικών ακτών, την κατεδάφιση κάθε στοιχειώδους δικαιώματος των Ελλήνων πολιτών προς όφελος οικονομικών συμφερόντων.

    Όλα έχουν όρια. Με αυτό το νομοσχέδιο ξεπερνιούνται κατά πολύ…

  • 9 Μαΐου 2014, 12:10 | Παρασχος

    Απαράδεκτη και ληστρική και μόνο η εμπνευση και η σκέψη «σύνταξης» και προώθησης ενός τέτοιου σχεδίου νόμου όπου θεωρείται ότι «Η οικονομική σημασία της παράκτιας ζώνης είναι τεράστια και απαιτείται να απελευθερωθούν οι τεράστιες δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης που παρέχει»

    Πόσο δε, η πράξη…

  • 9 Μαΐου 2014, 11:25 | ΑΘΗΝΑ

    «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας»!!!!!!
    Και μόνο το γεγονός ότι εισάγεται προς ψήφιση ένα τέτοιο Νομοσχέδιο από το Υπουργείο Οικονομικών και όχι από το ΥΠΕΚΑ φανερώνει ξεκάθαρα τον εισπρακτικό του χαρακτήρα.
    Αντιβαίνει σαφέστατα στις επιταγές του άρθρου 24 του Συντάγματος, σε όλη την μέχρι τώρα νομολογία του ΣΤΕ (ενδεικτικώς: ΣτΕ 3818/95, ΣτΕ 327/99, ΣτΕ 4543/98, ΣτΕ 3346/99), στο άρθρο 57 του Α.Κ , την Σύσταση, που υιοθετήθηκε, το 2002, από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή στην Ευρώπη της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών, κλπ.
    Πρόκειται για ρυθμίσεις, που θα καταστρέψουν οριστικώς την πατρίδα μας και θα μας κάνει να ντρεπόμαστε, εάν τις δεχτούμε.
    Είναι, δε, απορίας άξιον πώς εισάγεται σε διαβούλευση και προτείνεται για ψήφιση μεσούσης της προεκλογικής περιόδου.

  • 9 Μαΐου 2014, 11:24 | ΚΟΛΛΙΑΣ ΜΙΧΑΗΛ

    Το παρόν νομοσχέδιο είναι προιόν εξυπηρέτησης επιχειρηματικών συμφερόντων αλλότριων προς το κοινό και δημόσιο συμφέρον του ελληνικού λαού.Η συνταγματικά θεσμοθετημένη προστασία του Αιγιαλού προς όφελος των πολιτών, καταπατείται βάναυσα μόνο και μόνο για να δοθεί αυτός ο ανυπολογίστου αξίας πλούτος του δημοσίου με τις βαθυτατες ρίζες στον πολιτισμό ,την ιστορία,την κουλτούρα ,το θυμικό, και τελικά την ίδια την υπόσταση του ΈΛΛΗΝΑ,δώρο στα επιχειρηματικά συμφέροντα κυβερνητικών ημέτερων..Εξ’ ορισμού το νομοσχέδιο συτό κρίνεται ως ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ για το δημόσιο συμφέρον.
    Εαν διαπνέεστε έστω και κατ’ ελάχιστο απο δημοκρατική ευαισθησία και εθνική συνείδηση παρακαλώ πετάξτε το νομοσχέδιο τούτο στον κάλαθο των αχρήστων και ξεκινήστε διάλογο απο μηδενική βάση με τους φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης και τις συλλογικότητες των πολιτών για τον σχεδιασμό μιας πραγματικής ανάπτυξης προς όφελος όλων των Ελλήνων και όχι 3-4 μεγαλοεπιχειρηματιών…Ευχαριστώ!

  • 9 Μαΐου 2014, 10:43 | Ορέστης Αλεξάκης

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΥΠΟ ΨΗΦΙΣΜΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΕΡΙ ΑΙΓΙΑΛΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΑΣ

    Δικαιολογημένες σε κάποιο βαθμό οι διατυπούμενες επιφυλάξεις σχετικά με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο περί Αιγιαλού και Παραλίας, λόγω των κακών εμπειριών του φαύλου παρελθόντος. Υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι δεν υπερβαίνουν τα όρια της κοινής λογικής, της ψυχραιμίας και της κοσμιότητας. Δεν θα πρέπει όμως να μας διαφεύγει το γεγονός ότι ο τουρισμός είναι σήμερα η μοναδική αξιόλογη πηγή εσόδων της χώρας μας και θα πρέπει συνεπώς να αντιμετωπίζεται απ’ όλους μας – πόσο μάλλον από την Πολιτεία – με ιδιαίτερη προσοχή, φροντίδα και υπευθυνότητα, χωρίς να ξεχνάμε ούτε στιγμή ότι ο πέριξ ανταγωνισμός καιροφυλακτεί.
    Τι σημαίνει «τουρισμός» όλοι γνωρίζουμε. Σημαίνει ότι εκμισθώνουμε στους ξένους, για μικρό χρονικό διάστημα τη χρήση της θάλασσάς μας, της αμμουδιάς μας, του ήλιου μας. Τους παραχωρούμε δηλαδή τη δυνατότητα να κολυμπήσουν, να λιαστούν , να περπατήσουν δίπλα στο κύμα ή να πιουν εκεί –δίπλα στο κύμα- τον καφέ ή το ούζο τους. Αυτά ζητούν, γι’ αυτά πληρώνουν, αυτά οφείλουμε να τους εξασφαλίσουμε. Και φυσικά όρους διαμονής ανάλογους με τις απαιτήσεις της εποχής μας.
    Ας μην παραβλέψουμε επίσης, ότι όπου συντρέχει ιδιωτικό συμφέρον η νοικοκυροσύνη, η καθαριότητα και η ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών, σαφώς υπερτερούν.
    Συνεπώς, ας μη σπεύδουμε αβασάνιστα να αφορίζουμε κάθε προσπάθεια βελτίωσης των «επιχειρηματικών» μας δεδομένων – και ο «τουρισμός», «επιχείρηση» είναι – και ας κατευθύνουμε ήρεμα την προσοχή μας στο πρόβλημα, πως θα εξασφαλίσουμε στους ξένους τις απλές αυτές χαρές που προσδοκούν, προστατεύοντας ταυτόχρονα, όσο γίνεται πιο αποτελεσματικά τα καλώς εννοούμενα συμφέροντά μας. Και προς την κατεύθυνση αυτή θα είχα να παρατηρήσω τα εξής:
    1) Δεδομένου ότι η χάραξη ζώνης αιγιαλού και παραλίας καλύπτει ελάχιστο τμήμα της εθνικής μας ακτογραμμής και ότι έλαβε χώρα σε εποχές που βαρύνονται με παραγοντισμό και φαυλότητα, καλό θα ήταν να γίνει απαρχής, νέα χάραξη (τώρα ή αργότερα).
    2) Οι όποιες νομοθετικές ρυθμίσεις θα πρέπει να περιοριστούν μόνον στις κατοικημένες παραθαλάσσιες περιοχές, συμπεριλαμ-βανομένου των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων. Κανένας απολύτως περιορισμός δεν θα πρέπει να υπάρξει στις υπαίθριες- μη κατοικημένες- παραθαλάσσιες περιοχές.
    3) Καμία ρύθμιση δεν θα πρέπει να εμποδίζει την πρόσβαση του κοινού προς τη θάλασσα, ει μη μόνον σε ειδικές και όλως εξαιρετικές περιπτώσεις (π.χ κατασκηνώσεις γυμνιστών εφ’ όσον επιτραπούν).
    4) Αναγνώριση κυριότητας ιδιωτών εντός ζώνης αιγιαλού – έναντι ανταλλάγματος- θα πρέπει να περιορισθεί αυστηρά μόνον σε περιπτώσεις όπου ο ιδιώτης και οι δικαιοπάροχοί του, ασκούν αδιακόπως στον συγκεκριμένο χώρο «νομή διανοία κυρίου» επί ένα ιδιαίτερα μεγάλο χρονικό διάστημα π.χ. τριακοκονταετίας ή και περισσότερο. Στις λοιπές περιπτώσεις οι χώροι θα είναι δυνατόν να εκμισθώνονται σε ιδιώτες, προτιμωμένου του επί μακρόν κατόχου.
    5) Τέλος, θα πρέπει ασφαλώς να θεσπιστεί, ότι σε περιπτώσεις εκτάκτων εθνικών αναγκών, οι ακτογραμμές περιέρχονται αυτομάτως άνευ δηλαδή διατυπώσεων, στην αποκλειστική διαχείριση της Πολιτείας.

    ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ

  • 9 Μαΐου 2014, 10:47 | Ξένια

    Το νομοσχέδιο «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας» με βρίσκει στο συνολό του εκ διαμέτρου αντίθετη. Οι ‘εφευρέσεις’ του υπουργίου οικονομικών για το ξεπούλημα της χώρας και των παραλιών της σε εγχώριους και ξένους έχοντες και κατέχοντες, καθώς και καιροσκόπους με σκοπό τον γρήγορο πλουτισμό, καταστρέφουν τόσο το περιβάλλον και το φυσικό της τοπίο όσο και αλλοιώνει την αξία και την έννοια της παραλίας, καθώς η πρόσβαση σε αυτήν και η χρήση της πρέπει να είναι δυνατή σε όλους, χωρίς τον διαχωρισμό κοινόχρηστης ή μη. Ο τίτλος του είναι εντελώς παραπλανητικός, καθώς όχι απλά δεν ενδιαφέρεται να προστατέψει αλλά αντίθετα να καταστρέψει τον ελληνικό αιγιαλό και την παραλία.

Σχόλια 1 2 3 4 5 6