1. Για την πρόσβαση σε επαγγέλματα και την άσκησή τους ισχύει η αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας.
2. Οι διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας που αφορούν στην πρόσβαση και την άσκηση επαγγελμάτων επιβάλλεται να ερμηνεύονται σε αρμονία προς την αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας. Διατάξεις που προβλέπουν περιορισμούς στην πρόσβαση και την άσκηση επαγγελμάτων είναι στενώς ερμηνευτέες.
Όλα τα κόμματα κάνουν μούγκα… ειδικά και μόνο για τους παλιούς Φαρμακοποιολυς, τι τρέχει με τα παιδιά του Π.Φ.Σ.; Σχεδόν όλοι οι ρουφιανοδημοσιογραφίσκοι κάνουν τουμπέκα… για τις κληρονοκικές μεταβιβάσεις των ιδιοκτητών Φαρμακείων, εκτός εξαιρέσεων, όπως οι δημοσιογράφοι του ΣΚΑΙ-TV και του ΣΚΑΙ-RADIO 00,4fm. Τι τρέχει με τους βολεμένους Φαρμακοποιούς, που όλα γύρω τους γκρεμίζονται, ενώ οι ίδιο απολαμβάνουν μπολσεβικικά… προνόμια γιατί το άνοιγμα… που λέει ο κ. Λοβέρδος είναι δήθεν άνοιγμα… Οι κληρονομιές κρατικών αδειών φαρμακείων σε παιδιά φαρμακοποιών καλά κρατούν και τα πληθυσμιακά και γεωγραφικά κριτήρια για την είσοδο στο επάγγελμα νέων φαρμακοποιών θωρακίζουν τα κέρδη τους. Τι άλλαξε δηλαδή ο Λοβέρδος; Το ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων άλλαξε μόνο. Και το ονομάζει αυτό άνοιγμα; Ντροπή του και ντροπή σε όλους τους συνεργάτες του που κοροϊδεύουν εκατοντάδες νέους άνεργους φαρμακοποιούς. Λέει ο Λοβέρδος ότι άνοιξε το επάγγελμα μειώνοντας την αναλογία απο 1 φαρμακείο/1.500 κατοίκους σε 1 φαρμακείο/1.000 κατοίκους. Και; Η πραγματική αναλογία που ισχύει αυτή τη στιγμή με τα υπάρχοντα φαρμακεία ειναι 1 φαρμακείο/850 κατοίκους. Δηλαδη μπούρδες… άνοιγμα κάνει, δεν μπορούν να ανοίξουν νέα φαρμακεία. Ποιούς κοροϊδεύει ο Λοβέρδος; Σε ζώα μιλάει; Υπάρχουν κριτήρια για την είσοδο στο φαρμακευτικό επάγγελμα άσχετα με την επιστημονικά προσόντα που απαιτούνται για να έιναι κάποιος φαρμακοποιός, επομένως το επάγγελμα είναι κλειστό. Τέλος οι αλητείες της φαρμακοσυντεχνίας, θα μιλάμε και θα πάμε στα δικαστήρια μέχρι να δικαιοθούμε.
Έμεινα άφωνος, όταν έμαθα ότι πάνω από 160 επαγγέλματα στην Ελλάδα είναι κλειστά ή κατά κάποιο τρόπο προστατευμένα. Ποιο επάγγελμα δηλ. είναι ελεύθερο? Μπράβο μας, ωραίο κράτος χτίσαμε πολιτικοί και ομάδες επαγγελμάτων. Αυτό εννοούσε ο κ. Πάγκαλος ότι μαζί τα φάγαμε τα λεφτά?
Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς για την ανάγκη ανοίγματος όλων των επαγγελμάτων. Στα αυτονόητα δεν χρειάζονται καν σχόλια.
Κ. Υπουργέ,
υπηρετώ το χώρο της δημόσιας υγείας εδώ και 30 χρόνια κάτω από την ιδιότητα της οδοντιάτρου.
Στον κλάδο μου καθώς και σε όλες τις υπόλοιπες ειδικότητες της ιατρικής, ασκούμε ελεύθερα και απρόσκοπτα τα καθήκοντά μας, χωρίς η πολιτεία να μας δημιουργεί προβλήματα όσον αφορά την άδεια λειτουργίας ιατρείου.
Η κόρη μου επέλεξε και εκείνη να προσφέρει στον ίδιο χώρο από την πλευρά της φαρμακοποιού.
Όμως σ’αυτό το κομμάτι της υγείας υπάρχουν προβλήματα – συντεχνίες να το πω, ισχυρότατα συμφέροντα να το πω- ειλικρινά δεν ξέρω κι εγώ πώς να το εκφράσω.
Όχι, σ’αυτό το κομμάτι της υγείας που λέγεται φαρμακείο, δεν μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του οιοσδήποτε φαρμακοποιός. Έχω την αίσθηση ότι πρέπει να ανήκει σε κάποιο γκέτο – ή κάτι τέτοιο – μια και υποχρεούται να διαθέτει 200000 και 300000, για να αγοράσει την άδεια / θέση. Κάτι σαν εγγύηση δηλαδή ότι μπήκε και ανήκει στην εν λόγω συντεχνία.
Αν αυτό συνεχίσει να συμβαίνει, και αν θέλει η πολιτεία να θεωρείται ότι είναι δίκαιη, τότε θα πρέπει όλες οι ειδικότητες του ιατρικού χώρου, ο κάθε γιατρός δηλαδή που αποφασίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του, να καταθέτει εξ ίσου υψηλά ποσά, για την εξαγορά αδείας λειτουργίας ιατρείου, και να πάψει να θεωρείται αυτονόητο δικαίωμα η εν λόγω άδεια. Αλλιώς ο χώρος της υγείας πέρα από τα αρκετά προβλήματα που ήδη έχει, θα κουβαλάει και την προφανή άδικη εξαίρεση στο κομμάτι φαρμακείο που λέγεται εξαγορά της αδείας.
ευχαριστώ
ΠΛΗΡΕΣ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΤΩΡΑ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΙ. ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΥΣ; ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΓΓΙΖΟΥΝ; Ο ΚΛΕΙΣΤΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ, ΑΛΛΑ Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΓΝΟΗΣΕ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΣΧΕΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ ΚΑΙ ΓΑΛΑΖΙΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ.; ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ. ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΖΟΥΝΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΑΛΙΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΙ ΝΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΤΟΙΜΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΝΤΑ ΓΛΥΤΩΝΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΣΚΑΝΕ… ΣΕ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ…
Ο κ. Λοβέρδος, καταθέτοντας το νομοσχέδιο για τους φαρμακοποιούς, ισχυρίσθηκε ότι τα τελικά κείμενα του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, προέκυψαν μετά από επικοινωνία που είχε με την Ευρωπαική Επιτροπή.
Η επικοινωνία αυτή συμπεριλαμβάνει τέσσερις επιστολές. Μπορούμε να δούμε και εμείς αυτές τις επιστολές? Να δοθούν παρακαλώ στη δημοσιότητα, ή να με πληροφορήσει κάποιος που μπορούμε να τις βρούμε.
Αυτά που προβλέπει το νομοσχέδιο για τους φαρμακοποιούς έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτά που αναφέρονται σε σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαικού Δικαστηρίου για το ιδιοκτησιακό, τα πληθυσμιακά και χωροταξικά όρια καθώς και για το θέμα του ωραρίου. Επομένως κάτι δεν μας εξήγησε καλά ο κ. Λοβέρδος…
Για ποιό λόγο οι ιδιοκτήτες Φαρμακείων εξαιρούνται από τον παρόν Νομοσχέδιο; Αυτοί είναι οι μάγκες και όλοι οι υπόλοιποι επιστήμονες είμαστε «λαλάκες»; Γιατί αυτοί οι προκλητικοί διαχωρισμοί για την κάστα των πλουσίων ιδιοκτητών Φαρμακείων; Γιατί τόσος προστατευτισμός; Εμείς οι Πολιτικοί Μηχανικοί δεν έχουμε κρατικές άδειες να τις πουλάμε παράνομα στη «μαύρη» αγορά και να βγάζουμε αεράτα 400.000 ευρώ! Αυτοί γιατί να το κάνουν αυτό; Είναι μάγκες δηλαδή οι Φαρμακοποιοί και εμείς οι χαζοί;
ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΣ, ΑΛΛΙΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΟΙΞΕΙ ΚΑΝΕΝΑ, ΟΧΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΧΑΝΤΑΚΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ ΣΤΑ ΡΕΤΙΡΕ. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ.
ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΥ ΣΤΑ SUPER MARKET ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ ΑΠΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ.
Κύριε Υπουργέ κάποτε υπήρχε ένα όνειρο για το οποίο προσπαθούσαν οι νέοι αυτοί της χώρας που ήθελαν να ξεφύγουν απ’ τα χωράφια και τα ζώα και γενικώς τη δύσκολη ζωή της επαρχίας : να διαβάσουν, να πετύχουν στο Πανεπιστήμιο σε μία από τις ευγενείς σχολές και να ξεφύγουν από τη φτώχεια και τη μιζέρια.
Η όλη ιστορία μου θυμίζει αρκετά τα αστικά λεωφορεία σε ώρες αιχμής…
όσοι είναι μέσα στο λεωφορείο λένε στον οδηγό : μην παίρνετε άλλους δεν χωράμε είμαστε σαν παστωμένες σαρδέλες…
όσοι είναι έξω απ’ το λεωφορείο φωνάζουν : στριμωχθείτε λίγο ακόμη να χωρέσουμε κι εμείς…
ο καθένας από τη δική του σκοπιά.
Αυτό που σίγουρα είναι απαράδεκτο, είναι το κλίμα κανιβαλισμού και βαρβαρότητας, που κάποιοι επιχειρούν να επιβάλλουν, προς όφελος αυτού που ευθύνεται για την ηθική και οικονομική κρίση που βιώνουμε :
του αχαλίνωτου οικονομικού φιλελευθερισμού
το επαγγελμα του φαρμακοποιου στην ελλαδα δεν ειναι κλειστο αλλα οριοθετημενο!!!!!!!!!!αφου βαση χωροταξικων πληθυσμιακων προκυπτουν κενες θεσεις.δεν υπαρχει κανενας ανεργος φαρμακοποιος.αλλα δεν γινεται να μαζευτουμε ολοι στην αθηνα ματαμ!να πας να ανοιξεις σε χωριο η σε νησι.αμα το ανοιξουν μονο στην επαρχια για η αθηνα και η θεσσαλονικη χουν γεμισει θα πας??????η αμα στο ανοιξουν και ανοιξεις μαγαζι θα θελεισ μετα το παλιο καλο κλεισιμο?????ε τοτε θα το εχεις.γιατι θα οδηγηθεις σε χρεωκοπια και θα χασεις και τα λεφτα που εδωσες για τον εξοπλισμο.γιατι θα εχουν ανοιξει οι αλυσιδες φαρμακειν και ουτε για υπαλληλο θα σε παρουν με τετοια γλωσσα που εχεις.δειτε το θεμα μακροπροθεσμα.
H θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων, τονίζει το ΣτE, για τη χορήγηση άδειας φαρμακείου, δηλαδή για την πρόσβαση στο επάγγελμα του φαρμακοποιού, που αποσκοπεί (κατά την εισηγητική έκθεση του νόμου 1963/91) στην εξασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας των ήδη λειτουργούντων φαρμακείων και περαιτέρω στην προστασία της δημόσιας υγείας, δεν είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα.
Η κλειστή φύση του επαγγέλματος δεν έγκειται στην αδυναμία εύρεσης καταστήματος, επίπλων ή φαρμάκων. Δόξα τω Θεώ και προς ενοικίαση καταστήματα υπάρχουν και προμηθευτές εξοπλισμού και οι φαρμακαποθήκες γεμάτες είναι να μας εφοδιάσουν. Αυτό που μας λείπει είναι η ΑΔΕΙΑ που εκδίδει η νομαρχία, είναι περιουσία του ελληνικού κράτους, και εσείς ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ εμπορεύεστε. Αυτό έχει αξία και αυτό πουλάτε, βολεμένοι ιδιοκτήτες φαρμακείων.
Αυτό που αδυνατείτε να καταλάβετε κυριοι ιδιοκτήτες φαρμακείων είναι ότι δεν έχει τόσο σημασία αν η άδεια πωλείται προς 200, 300 ή 500.000 € αλλά το ότι ΠΩΛΕΙΤΑΙ. Από τη στιγμή που δεν αποτελεί ιδιοκτησιακό στοιχείο κανενός και είναι προσωποπαγούς φύσης, δηλαδή εκδίδεται από το κράτος για συγκεκριμένο πρόσωπο με το οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο, οποιαδήποτε αλλαγή σε αυτό οδηγεί σε ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΗ ανάκλησή της και παρανομείτε πουλώντας τη.
Αυτό που με ενδιαφέρει σαν νέο φαρμακοποιό είναι η ύπαρξη ίσων ευκαιριών για όλους, είτε είναι παιδιά φαρμακοποιών είτε δεν είναι, είτε έχουν 300.000 € για αγορά άδειας είτε δεν έχουν.
Σε περίπτωση που δεν καταλάβατε, ή κάνετε ότι δεν καταλάβατε, η ύπαρξη της κληρονομικότητας έγκειται στη μεταβίβαση της ΑΔΕΙΑΣ του φαρμακείου. Τα φάρμακα, τα έπιπλα και τον εξοπλισμό μπορεί να τα κάνει ότι θέλει. Η άδεια δεν είναι ιδιοκτησιακό στοιχείο για να αποφασίζει για την τύχη της, δόθηκε από το κράτος και ανήκει σε αυτό.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ο στόμφος και η αγωνία του προέδρου του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου όταν αναφέρεται στην ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑΣ!!! Είναι δυνατόν στην Ελλάδα του 21ου αιώνα να εκφράζονται τέτοιες αντιλήψεις;
Το φαρμακευτικό επάγγελμα αποτελεί τον ορισμό του κλειστού επαγγέλματος στην Ελλάδα. Αν όλα τα επαγγέλματα ανοίξουν και μείνει κλειστό αυτό των φαρμακοποιών, θα πρόκειται για μεγάλη υποταγή της Κυβέρνησης στα συμφέροντα της σκληρότερης συντεχνίας που γνώρισε ποτέ αυτός ο τόπος!
Δηλαδή οι υπάρχοντες φαρμακοποιοί μπορούν να πωλούν τις άδειες που πήραν κάποτε δωρεάν από το κράτος; Μιλάμε για μεγάλη αλητεία, είναι ντροπή για την κυβέρνηση να ανέχεται κάτι τέτοιο και να μην κάνει τίποτα για να το αλλάξει.
Εγώ βλέπω τους φαρμακοποιούς της πόλης μου. ΟΛΟΙ έχουν στείλει τα παιδιά τους για «σπουδές» σε τεταρτοκοσμικά κράτη και την ίδια στιγμή κρατάνε εκτός του επαγγέλματος εκατοντάδες άνεργους φαρμακοποιούς!!!
Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για αυτό το άθλιο παιχνίδι που παίζεται στις πλάτες νέων επιστημόνων! Δεν είναι δυνατόν με αστείες αιτιάσεις να απαγορεύεται με τόσο απροκάλυπτο και χυδαίο τρόπο το ιερό δικαίωμα στην εργασία και στην επαγγελματική ελευθερία!
Πέρα από το παράνομο της αγοροπωλησίας αδειών είναι και το θέμα του κατά πόσο δίκαιο είναι. Δεν μπορεί το κριτήριο εισαγωγή στο επάγγελμα, ατόμων με το ίδιο πτυχίο, να είναι πόσο βαθιές τσέπες έχουν. Όπως σε συναφείς επαγγελματικούς κλάδους (π.χ. γιατροί) δεν τίθενται πληθυσμιακοί και χωροταξικοί περιορισμοί για την άσκηση του επαγγέλματός τους, έτσι πρέπει να συμβεί και εδώ. Έχουν το θράσος να πουλάνε άδειες που πήραν ΔΩΡΕΑΝ από το κράτος πριν 30 χρόνια και τους φαίνετε λογικό και δίκαιο! Δεν είναι τίποτα παραπάνω από άπληστους εμπόρους που δεν με αφήνουν να ασκήσω την επιστήμη που έχω σπουδάσει επειδή δεν θέλουν να μειωθεί το κέρδος τους. Α, και αν νοιάζονται τόσο πολύ για τη «δημόσια υγεία» που ευαγγελίζονται, είναι ελεύθεροι να μεταφέρουν το φαρμακείο τους από την άνεση της πόλης σε όποιο ξεροβούνι επιλέξουν. Επιτέλους να βγει η αλήθεια. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι μην ανοίξει κανένα φαρμακείο δίπλα τους και χάσουν πελατεία. Δημόσια υγεία και κουραφέξαλα, μόνο η τσέπη τους ενδιαφέρει. Πήγαινε κορόιδο νέε στη βουνοκορφή μαζί με τις κατσίκες για να μη χάσουν οι βολεμένοι καμιά δεκάρα. Αν θέλει να δει κανείς από πρώτο χέρι την έπαρση των «διαδόχων» δεν έχει παρά να περάσει μια βόλτα από μια φαρμακευτική σχολή. Με ύφος 1000 καρδιναλίων αντιμετωπίζουν τους υπόλοιπους, μη έχοντες γονιό φαρμακοποιό, συμφοιτητές ως παρακατιανούς. Έχοντας λυμένο το θέμα της επαγγελματικής αποκατάστασης ενδιαφέρονται μόνο για εκδρομούλες, ακριβά ρούχα και παρτάκια… Καιρος ηταν να ξεσκεπαστουν τα λαμογια. Μονο την παρτι τους και τα παιδακια τους σκεφτονται. Να ανοιξει το επαγγελμα να δουν και αυτοι την γλυκα να αγωνιζονται για το αυριο οπως ολοι οι υπολοιποι Ελληνες.
Μόνο ο πτυχιούχος φαρμακοποιός θα πρέπει να έχει τη δυνάτοτητα ίδρυσης φαρμακείου.Διαφορετικά θα υπάρξει καθαρή εμπορευματοποίηση της υγείας του απλού πολίτη, από τις πολυεθνικές μεγάλων συμφερόντων με σκοπό αποκλειστικά το κέρδος!Ο τελικός αριθμός των φαρμακείων θα πρέπει να μειωθεί για να μειωθεί και η δαπάνη λένε οι κυβερνητικοί κύκλοι, αλλά αφήνουν ελέυθερη την ίδρυση νέων φαρμακείων αλλάζοντας τα πληθυσμιακά κριτήρια.Έυκολα λοιπόν μπορεί να καταλάβει κανείς πως πίσω από όλα αυτά κρύβονται τα μεγάλα συμφέροντα. Μην αποπροσανατολίζετε την κοινή γνώμη! Το πρόβλημα δεν είναι να αποκτήσουν δικό τους φαρμακείο οι λεγόμενοι φαρμακοποιοί χωρίς φαρμακείο αλλά να κάνουν τον Έλληνα φαρμακοποιό υπάλληλο!Σας ζητώ συγνώμη που αρνούμαι να πουλήσω την αξιοπρέπεια μου, τους κόπους και τους αγώνες μου σε μία πολυεθνική!
Δεν εκπροσωπώ κανένα κόμμα και κανένα σύλλογο παρα μόνον τον εαυτό μου και διεκδικώ το δικαίωμά μου στο επιχειρείν και την ισότιμη πρόσβασή μου στο επαγγελματικό στίβο. Αυτή η διεκδίκηση γίνεται έχοντας παραπάνω απο τα τυπικά προσόντα για να αποκτήσω άδεια ιδρύσεως φαρμακείου. Το μόνο «προσόν» που δεν έχω είναι οτι δεν έχω συγγενείς φαρμακοποιούς αλλά ούτε και υπέρογκα ποσά να διαθέσω σε παλαιό φαρμακοποιό προκειμένου να αγοράσω την (κρατικής ιδιοκτησίας) άδεια ιδρυσης φαρμακείου.
Όμως πιστεύω πως όλα αυτά είναι πλήρως κατανοητά και γνωστα απο τη κυβέρνηση. Αυτό που δεν πιστεύω είναι ότι το επιχείρημα για την διατήρηση των πληθυσμιακών κριτηρίων για άδεια ίδρυσης φαρμακείου είναι πως με τον τρόπο αυτό θα αποτραπεί η αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης. Να υπενθυμίσω ότι οι ιατροί είναι αυτοί που έχουν το δικαίωμα συνταγογράφησης ενώ η αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης είναι πολυπαραγοντικό ζήτημα. Ας μην ξεχνάμε ότι οι μέθοδοι προώθησης των φαρμάκων σε συνδυασμό με την αύξηση του πληθυσμού παίζουν μεγάλο ρόλο. Επίσης δεν πιστεύω πως η κατάργηση των πληθυσμιακών κριτηρίων δεν μπορεί να γίνει επειδή δεν εχει ολοκληρωθεί η ηλεκτρονική συνταγογράφηφη. Μα η ηλεκτρνική συνταγογράφηση θα ολοκληρωθεί στο άμεσο μέλλον ενω το νομοσχέδιο θα συνεχίσει να υπάρχει. Όλα αυτά με οδηγούν στο να σκέφτομαι ότι ο υπουργός υγείας νοιάζεται αποκλειστικά για τα βραχυπρόθεσμα προσωπικά του «νούμερα» και στόχους και τίποτα άλλο. Ας αρθούν επιτέλους τα ανούσια πληθυσμιακά κριτήρια για να αποκτήσω εγώ και τόσοι άλλοι, έναν λόγο για να παραμείνουμε, να προσφέρουμε και να αναπτυχθούμε στη χώρα μας.
– Να καταργηθούν τώρα όλοι οι παράνομοι και αντισυνταγματικοί (Ολομέλεια ΣτΕ – 3665/2005) περιορισμοί, πληθυσμιακοί και γεωγραφικοί, που εμποδίζουν εδώ και χρόνια τους νέους Φαρμακοποιούς από την είσοδο στο επάγγελμα. Τέλος στα προνόμια των λίγων παλιών Φαρμακοποιών και των τέκνων τους.
– Να μπεί ένα τέλος στο παράλογο κληρονομικό δικαίωμα της εργασίας και της μεταβίβασης αδειών Φαρμακείων από γονείς Φαρμακοποιούς στα παιδιά τους. Υπάρχει κληρονομικότητα στην Ευρώπη που επικαλείστε; Λαμόγια. Ντροπή σας κύριε… Λοβέρδο.
– Να μπεί επιτέλος ένα τέλος στην παράνομη πωληση κρατικών αδιών Φαρμακείου από ιδιώτες Φαρμακοποιούς (όπως έκαναν για χρόνια και τα λαμόγια οι φορτηγατζήδες). Είμαστε σοβαροί..; Αποφασίζει ο κάθε ιδιώτης (70άρης) Φαρμακοποιός για το ποιός (νέος) Φαρμακοποιός θα λάβει την κρατική άδεια; Ντροπή σας κύριε… Λοβέρδο.
> H πρόσφατη απόφαση 3665/2005 της Ολομελείας του ΣτΕ, οδηγεί, μετά την κατάργηση της διατάξεως του άρθρου 2 ν. 1963/91 για την ίδρυση φαρμακείων με πληθυσμιακά κριτήρια, στην «απελευθέρωση» του συστήματος αδειοδότησης για τη λειτουργία φαρμακείων, αφού κρίνει ότι τα νομοθετικά κριτήρια που έχουν τεθεί την τελευταία 15ετία για την πρόσβαση στο επάγγελμα του φαρμακοποιού παραβιάζουν τις συνταγματικές διατάξεις που κατοχυρώνουν την προσωπική, οικονομική και επαγγελματική ελευθερία.
> Με το άρθρο 5 της παρ. 1 του Συντάγματος της Ελλάδας, κατοχυρώνεται η προσωπική και οινομική ελευθερία ως ατομικό δικαίωμα. Ειδικότερη εκδήλωση αυτής της ελευθερίας αποτελεί η επαγγελματική ελευθερία, δηλαδή η ελευθερία επιλογής και σκήσεως ορισμένου επαγγέλματος, ως αναγκαίου στοιχείου της προσωπικότητας του ατόμου. Στην ελευθερία αυτή μπορεί ο νόμος να επιβάλει περιορισμούς, αναφερόμενους στην άσκηση ή και την επιλογή ορισμένου επαγγέλματος. Οι τασσσόμενοι όμως από το νόμο όροι και προϋποθέσεις επιλογής και ασκήσεως του επαγγέλματος είναι συνταγματικώς επιτρεπτοί, εφόσον ορίζονται γενικώς κατά τρόπο αντικειμενικό και δικαιολογούνται από αποχρώντες λόγους δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση πρέπει να τελούν σε συνάφεια προς το αντικείμενο και τον χαρακτήρα της ρυθμιζόμενης επαγγελματικης δραστηριότητος. Η νομοθετική ρύθμιση που περιορίζει την ελευθερία αυτή, δεν μπορεί να έχει ως μοναδικό σκοπό την προστασία του οικονομικού συμφέροντος των ήδη ασκούντων συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα προς βλάβη εκείνων που ενδιαφέρονται να επιλέξουν ορισμένο επάγγελμα. Εξάλλου σύμφωνα με τη συνταγματικήα ρχή της αναλογικότητας, οι επιβαλλόμενοι από το νόμο περιορισμοί πρέπει να είναι πρόσφοροι και αναγκαίοι για την επίτευξη του επιδιωκόμενου από τον νομοθέτη σκοπού δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος και να μην είναι δυσανάλογοι σε σχέση προς αυτόν. Ειδικότερα, όταν ο θεσπιζόμενος περιορισμός αφορά, όχι απλώς την άσκηση, αλλά την πρόσβαση στο επάγγελμα προσώπων που συγκεντρώνουν τα νόμιμα προσόντα, η αρχή της αναλογικότητας επιβάλλει να είναι εμφανής και σαφώς διαγνώσιμη η αναγκαιότητα επιβολής ενός τέτοιου εξαιρετικού περιορισμού για την επίτευξη του επιδιωκόμενου από το νόμο σκοπού.
> H θέσπιση πληθυσμιακών κριτηρίων, τονίζει το ΣτE, για τη χορήγηση άδειας φαρμακείου, δηλαδή για την πρόσβαση στο επάγγελμα του φαρμακοποιού, που αποσκοπεί (κατά την εισηγητική έκθεση του νόμου 1963/91) στην εξασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας των ήδη λειτουργούντων φαρμακείων και περαιτέρω στην προστασία της δημόσιας υγείας, δεν είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα.
#
24 Ιανουαρίου 2011, 11:13 | Κατερινα Παπαιωαννου
Sygxarhthria gia thn «e3w apo ta dontia» apanthsh ths kyrias. Makari oloi oi Ellhnes na eixan to idio 8arros ths eley8erhs gnvmhs. Bravo!
Έχω στείλει στο ΟΕΕ ερώτημα εδώ και 3-μήνες, πως μπορεί ένας απόφοιτος ιδιωτικού κολλεγίου (Deree College) και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου από πανεπιστήμιο της Μ. Βρετανίας (University of Leicester να κατοχυρώσει δικαίωμα υπογραφής σε μελέτη στον Αναπτυξιακό Νόμο σύμφωνα με αυτά που αναφέρει η ιστοσελίδα του Ο.Ε.Ε. http://www.oe-e.gr/nwcms/index.php?id=196 και πιο συγκεκριμένα ότι ο οικονομολόγος (μελετητής) που συντάσει οικονομοτεχνικές μελέτες του Αναπτυξιακού Νόμου θα πρέπει να είναι μέλος του Ο.Ε.Ε. ή αντίστοιχου οργανισμού κράτους μέλους της Ε.Ε.
Από μια μικρή προσωπική έρευνα που έκανα σε συνεργασία με τις πρεσβείες στην Αθήνα άλλων κρατών μελών της Ε.Ε., οι επιλογές που έχω για να γίνω μέλος σε αντίστοιχο οργανισμό κράτους μέλους της Ε.Ε. είναι οι εξής:
1. Εγγραφή στο European Economic Chamber (Ευρωπαϊκό Οικονομικό Επιμελητήριο) το οποίο εδρεύει στις Βρυξέλες (http://www.european-economic-chamber-eeig.eu/en/our_services.htm), και παρέχει στα μέλη του διεθνής αναγνώριση.
2. Εγγραφή στο Ελληνοβρετανικό Εμπορικό Επιμελητήριο το οποίο είναι παράρτημα του Βρετανικού Επιμελητηρίου στην Αγγλία (http://www.bhcc.gr/), και επιτρέπει σε κάποιον να είναι γίνει μέλος και να έχει τα ίδια δικαιώματα με το επιμελητήριο στην Μ. Βρετανία, με το να γραφτεί στο κράτος που θέλει να εξασκήσει το επάγγελμα του.
3. Εγγραφή στο Κυπριακό Εμπορικό Επιμελητήριο το οποίο εδρεύει στην Λευκωσία (http://www.ccci.org.cy/main.aspx?module=Page1&pageId=1001).
4. Καθώς και στα αντίστοιχα της Ιταλίας, Ρουμανίας και Βουλγαρίας τα οποία θεωρώ ότι δεν έχουν το ίδιο κύρος με τα παραπάνω.
Έως και σήμερα που σας κοινοποιώ την αλληλογραφία που έχω στείλει σε όλους τους παραπάνω αποδέκτες, κανείς δεν έχει απαντήσει είτε θετικά είτε αρνητικά στο ερώτημα μου δηλαδή ποιός οργανισμός από παραπάνω είναι αντίστοιχος με το Ο.Ε.Ε. στην Ελλάδα ή εάν θεωρούν κάποιον άλλο ως αντίστοιχο οργανισμό.
Ειλικρινά, νιώθω μετανάστης στην ίδια μου την χωρά την στιγμή που με όσες πρεσβείες μίλησα ή αντίστοιχους οργανισμούς που επικοινώνησα μέσω e-mail στο εξωτερικό δεν αντιμετώπισα πρόβλημα επικοινωνίας ή άρνησης να μου απαντήσουν σε ότι τους ρώτησα. Μου απάντησαν άμεσα μέσα σε 1-2 μέρες όλοι τους. Ενώ εδώ στην Ελλάδα μετά από 3-μήνες περιμένω να την επίσημη απάντηση τουλάχιστον από κάποιον από τους παραπάνω.
Μήπως με την έλλειψη ενός ανεξάρτητου μηχανισμού στην χώρα μας που:
α) θα έδινε με αξιοκρατικά κριτήρια (π.χ. πτυχία, προϋπηρεσία, ποινικό μητρώο, εξετάσεις μαθημάτων εάν ο ενδιαφερόμενος είναι εκτός κρατικού πανεπιστημίου) την άδεια σε ένα μέλος του,
β) θα έλεγχε και θα αξιολογούσε την πορεία του μέλους κατά απρόπτα χρονικά διαστήματα,
δημιουργείτε μια στρατιά πιστοποιημένων μελών, από επαγγελματίες οικονομολόγους – λογιστές που αναγνωρίζονται τα προσόντα τους από το Ο.Ε.Ε. αλλά όχι τα ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ τους, με κύρια ειδίκευση την οικονομική διαφθορά και καταστροφή της οικονομίας του τόπου μας; Μιας και οι μεν οικονομολόγοι με την σύνταξη μελετών Αναπτυξιακού Νόμου με παραποιημένα στοιχεία (υπερτιμολογήσεις προσφορών) αφαιρούν τα κρατικά χρήματα και οι δε λογιστές με την κατάθεση παραποιημένων οικονομικών στοιχείων δεν δίνουν χρήματα στο κράτος και δεν μαθαίνουν στους επιχειρηματίες να σκέφτονται με μακροπρόθεσμα ποιοτικά, καινοτομικά, εξωστρεφικά και βιώσιμα κριτήρια λειτουργίας των επιχειρήσεων τους αλλά φοροδιαφεύγοντας;
Μπορείτε να μου πείτε από ποιους ελέγχονται και ορίζονται όλα αυτά!;
Δε γνωριζω τι ισχυει για το επαγγελμα του δικηγορου, του συμβολαιογραφου , του μηχανικου, θα μου επιτρεψετε ομως να μιλησω για το επαγγελμα του φαρμακοποιου.
Εργαζομαι σε οικονομικη υπηρεσια και γνωριζω πολυ καλα τι ποσα δηλωνουν καθε χρονο με την υποβολη της φορολογικης τους δηλωσης οι φαρμακοποιοι…
Και μαλιστα νεα παιδια, νεοι φαρμακοποιοι που ανοιξαν φαρμακειο πριν 1-2 χρονια.
Φυσικα παντα υπαρχουν περιθωρια να κρυψουν το καθαρο κερδος.
Ας σταματησουν λοιπον την κλαψα και ας παψουν να το παιζουν δηθεν θιγμενοι …ας αφησουν να ανοιξει φαρμακειο και αλλος νεος ανθρωπος , πτυχιουχος που εκανε τις ιδιες σπουδες , τους ιδιους κοπους με εκεινους που ετυχε να βρηκαν ενα φαρμακειο ετοιμο απο πατερα ή μητερα.
Οσο για τις αδειες; Αν τις πουλανε οι παλιοι φαρμακοποιοι στους νεους;
ΦΥΣΙΚΑ και τις πουλανε!!!!!!!!!!!!!
Σταματηστε ταπαραμυθια και τις κλαψες!
Σεβασμο στο συνανθρωπο.
Μην κοιτατε μονο την παρτι σας γιατι συντομα θα μεινετε μονοι σας στο παιχνιδι. Στρεφετε το λαο εναντιον σας με αυτα που κανετε! Ξυπνηστε ! Παρτε στην τελικη κανενα απο τα ωραια φαρμακα που πουλατε για να σας βοηθησουν στο ξυπνημα!!!!
Δε σας φοβατε κανενας! Παρτε το χαμπαρι!
Απειλειτε; ΠΟΙΟΝ ;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Κλεινετε τα φαρμακεια και ταλαιπωρειτε ηλικιωμενους ανθρωπους και αρρωστους;;;
Εσεις που δωσατε ορκο να φροντιζετε τον αρρωστο , τον ασθενη , τον πασχοντα;
Και αργησε ηδη η κυβερνηση να ανοιξει το επαγγελμα σας!!!
ΑΝΟΙΞΤΕ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥ!
ΚΑΘΕ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ – ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΤΟΥ , ΧΩΡΙΣ ΚΩΛΛΥΜΑΤΑ .
Τα υπολοιπα ειναι προφασεις εν αμαρτιαις.
Σας ευχαριστω
Επειδή πολλά ακούγονται και γράφονται για εμάς, που ταράξαμε τα “ήρεμα” νερά του φαρμακευτικού επαγγέλματος, οφείλουμε σήμερα, μετά από 3 μήνες, να αποκαλύψουμε ποιοι είμαστε και τι ακριβώς είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε.
Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων, 30-40 ετών, που έχουμε σπουδάσει φαρμακευτική σε διάφορα έγκριτα Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού, κάποιοι με μεταπτυχιακά.
Δεν ανήκουμε σε κανένα κόμμα, γιατί πολύ απλά, θεωρούμε ότι υπάρχει ένα σύστημα, που κατέστρεψε το μέλλον μας, τα όνειρα μας, δεν σεβάστηκε τον κόπο και των ιδρώτα των γονιών μας, που δούλεψαν μια ζωή για να μας προσφέρουν κάτι καλύτερο.
Αυτό το σύστημα, είναι το ίδιο από το 1991 (Κυβέρνηση Ν.Δ ) που ψήφισε τον αισχρό Νόμο των περιορισμών και συνεχίστηκε μ’ έναν Σημίτη, που δεν έκανε τίποτα για να διορθώσει την αδικία και βέβαια, το χειρότερο από την κυβέρνηση Καραμανλή, που δεν σεβάστηκε την απόφαση του ΣτΕ και έκλεισε “νύχτα” πάλι το επάγγελμα με το καμουφλάζ των πληθυσμιακών ορίων ανά Δήμο. Έτσι γέμισαν τα χωριουδάκια με φαρμακεία που φυτοζωούν και που εμείς τουλάχιστον αποφασίσαμε να μην ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους.
Μας ένωσε η κοινή ανάγκη να παλέψουμε όσοι περισσότεροι μπορούμε ενάντια σε ένα συντεχνιακό κατεστημένο, που έχει κάνει κακό στον κλάδο μας, έχει βολέψει τους “δικούς του¨, έχει πολεμήσει τους μη, έχει αποκλείσει φωνές, έχει στοχοποιήσει συναδέλφους, έχει καταστρέψει Νέους για χατίρια παλαιότερων, έχει αδικήσει, έχει φιμώσει, έχει φοβίσει. πολλούς, αλλά ΟΧΙ ΕΜΑΣ.
Εμείς ακόμα και με προσωπικό κόστος, γνωρίζοντας ότι ψάχνουν παντού , δεν θα σταματήσουμε να καταγγέλλουμε αυτά που νιώθουμε ότι θίγουν εμάς και τους συναδέλφους μας, είτε έχουν, είτε δεν έχουν φαρμακείο.
Δεν έχουμε καμιά σχέση με ΜΜΕ και φυσικά δεν είμαστε μέρος του συστήματος που θέλει να παραδώσει την επιστήμη μας σε αφεντικά και πλουτοκράτες, δεν είμαστε αυτοί που κάνουμε συμφωνίες κάτω από το τραπέζι με ανταλλάγματα να “θάψουμε” ολόκληρες γενιές επιστημόνων, δεν είμαστε αυτοί που μιλάνε με Υπουργούς. Δεν είμαστε αυτοί που φώναζαν και υπέγραφαν έγκριση πανάκριβων (αμφισβητούμενων ως προς την αποτελεσματικότητα) φαρμάκων, δεν είμαστε εμείς αυτοί που οδηγήσαμε ένα σύστημα Υγείας σε κατάρρευση, ήμασταν όμως σε μια άκρη του συστήματος και τόσο κοντά, ώστε να ακούμε, να βλέπουμε και επομένως να ξέρουμε από μέσα όσα γίνονταν και γίνονται.
Χωρίς να έχουμε συνδέσμους και γνωριμίες στα ΜΜΕ, δεν έχουμε κανέναν ενδοιασμό στο να τους βομβαρδίζουμε όλους με επιστολές, που περιέχουν στοιχεία που μας αποκαλύπτουν άλλοι ή πέφτουν στην αντίληψη μας, έτσι ώστε με την βοήθεια κάποιων ευσυνείδητων δημοσιογράφων και bloggers να αποκαλύπτονται μυστικά και ψέματα, που οδηγούν ανθρώπους στην προσωπική εξαθλίωση, την ανεργία, την ανέχεια…Άνθρωποι που αν λειτουργούσαν μόνοι τους, ίσως να μην κατάφερναν τίποτα, αλλά όλοι μαζί σίγουρα μπορούμε περισσότερα.
Δεν έχουμε συνδικαλιστικές βλέψεις και δεν πουλάμε εκδούλευση, ούτε διαχειριζόμαστε άδειες και ούτε μεσολαβούμε σε αγοραπωλησίες. Καταγγέλλουμε όσους το κάνουν από ανάγκη για συνδικαλιστική καριέρα και τους αφήνουμε στο περιθώριο.
Εμείς, δεν διοργανώνουμε πάρτι, γιατί ακόμα τουλάχιστον, δεν έχουμε λόγο να γιορτάσουμε κάτι, ούτε καθοδηγούμε νεαρούς φοιτητές, ούτε είμαστε εδώ για να φτιάχνουμε εικόνα προς τους άλλους, έτσι ώστε να κερδίσουμε κουκιά στο μέλλον.
Αντίθετα, είμαστε άνθρωποι του μεροκάματου, της εκμετάλλευσης, της αναξιοκρατίας, άνθρωποι που πονάμε τους συνανθρώπους μας και παρ’ όλο που μπορεί να ζούμε με ταμείο ανεργίας θα είμαστε δίπλα στον συνάδελφο με φαρμακείο που το κύκλωμα τους δεν τον αφήνει να ανασάνει.
Θα είμαστε δίπλα στον φαρμακοποιό που απολύεται άδικα από το φαρμακείο ή την εταιρία που δουλεύει, καταγγέλλοντας όσα κρυφά γίνονται, όταν αδικείται και δεν βρίσκει κανέναν να τον ακούσει.
Είμαστε εδώ, για όποιο Συνάδελφο αισθάνεται ότι πρέπει να βελτιωθεί η ζωή του, η καθημερινότητα του, όποιον νιώθει ότι έχει παλέψει πολύ για κάτι και δεν μπορεί να το πετύχει μόνος του. Είμαστε εδώ να ακούμε, αλλά και να κρίνουμε όποιον μας δυσφημεί και μας κάνει κακό.
Βαδίζουμε προς την επιτυχία. Η επιτυχία για εμάς, δεν είναι προνόμιο των λίγων, όπως νομίζουν κάποιοι αλαζόνες συνδικαλιστές, που έχουν επιτελεία αυλικών γύρω τους και όταν κάνουν λάθη, τα κρύβουν όλοι μαζί. Εμείς εδώ αποδεικνύουμε τι σημαίνει ομαδικότητα και συνεργασία.
Παρ’ όλο που δεν είμαστε μέρος του συστήματος, μαθαίνουμε πολλά, από φίλους που καταλαβαίνουν ότι οι αξίες μας, δεν μας επιτρέπουν να τους “πουλάμε” και γι’ αυτό κάθε μέρα έχουμε καταγγελίες για αδικίες και λαμογιές, που χωρίς να τους εκθέσουμε, θα προβάλουμε, για να διορθωθεί επιτέλους οτιδήποτε χαλάει την εικόνα του κλάδου, γιατί πιστεύουμε ότι μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι από πολλούς άλλους που το μόνο τους ιδανικό είναι το χρήμα και η εύκολη πρόσβαση σε αυτό.
Σεβόμαστε όλες τις απόψεις και δίνουμε βήμα σε όλους, χωρίς λογοκρισία, παρ’ ολο που πολλές φορές μας προσβάλουν και μας επιτίθενται, αρκετοί από θέση ισχύος. Γι’ αυτό, φτιάξαμε τον δικό μας χώρο, να λέμε ο,τι θέλουμε, πολλά από τα οποία εσείς μας υποδεικνύετε. Να μην λογοκρινόμαστε και να έχουμε την συνείδηση μας καθαρή ότι κάναμε ότι ήταν δυνατόν για να υποστηρίξουμε τις ανάγκες και τις ιδέες μας.
Σας ευχαριστούμε για την υποστήριξη
Φαρμακοποιοί χωρίς (όχι για πολύ) Φαρμακείο
Επειδή με το άρθρο 5 της παρ. 1 του Συντάγματος κατοχυρώνεται η προσωπική και οινομική ελευθερία ως ατομικό δικαίωμα. Ειδικότερη εκδήλωση αυτής της ελευθερίας αποτελεί η επαγγελματική ελευθερία, δηλαδή η ελευθερία επιλογής και σκήσεως ορισμένου επαγγέλματος, ως αναγκαίου στοιχείου της προσωπικότητας του ατόμου. Στην ελευθερία αυτή μπορεί ο νόμος να επιβάλει περιορισμούς, αναφερόμενους στην άσκηση ή και την επιλογή ορισμένου επαγγέλματος. Οι τασσσόμενοι όμως από το νόμο όροι και προϋποθέσεις επιλογής και ασκήσεως του επαγγέλματος είναι συνταγματικώς επιτρεπτοί, εφόσον ορίζονται γενικώς κατά τρόπο αντικειμενικό και δικαιολογούνται από αποχρώντες λόγους δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση πρέπει να τελούν σε συνάφεια προς το αντικείμενο και τον χαρακτήρα της ρυθμιζόμενης επαγγελματικης δραστηριότητος. Η νομοθετική ρύθμιση που περιορίζει την ελευθερία αυτή, δεν μπορεί να έχει ως μοναδικό σκοπό την προστασία του οικονομικού συμφέροντος των ήδη ασκούντων συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα προς βλάβη εκείνων που ενδιαφέρονται να επιλέξουν ορισμένο επάγγελμα. Εξάλλου σύμφωνα με τη συνταγματικήα ρχή της αναλογικότητας, οι επιβαλλόμενοι από το νόμο περιορισμοί πρέπει να είναι πρόσφοροι και αναγκαίοι για την επίτευξη του επιδιωκόμενου από τον νομοθέτη σκοπού δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος και να μην είναι δυσανάλογοι σε σχέση προς αυτόν. Ειδικότερα, όταν ο θεσπιζόμενος περιορισμός αφορά, όχι απλώς την άσκηση, αλλά την πρόσβαση στο επάγγελμα προσώπων που συγκεντρώνουν τα νόμιμα προσόντα, η αρχή της αναλογικότητας επιβάλλει να είναι εμφανής και σαφώς διαγνώσιμη η αναγκαιότητα επιβολής ενός τέτοιου εξαιρετικού περιορισμού για την επίτευξη του επιδιωκόμενου από το νόμο σκοπού.
Ενόψει των ανωτέρω, η θέσπιση με τον νόμο 1963/1991 πληθυσμιακών κριτηρίων για τη χορήγηση άδειας φαρμακείου, που αποσκοπεί, κατά την εισηγητική έκθεση του νόμου, στην εξασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας των ήδη λειτουργούντων φαρμακείων και περαιτέρω στην προστασία της δημόσιας υγείας, δεν είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα απ. 3665/2005).
ΖΗΤΑΜΕ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ:
> ΠΛΗΡΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ.
> ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ.
> ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΑΘΕ ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΝΕΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ ΑΠΟ ΝΕΟΥΣ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥΣ. ΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΙ, ΟΠΩΣ ΕΚΡΙΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ (ΑΠΟΦΑΣΗ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ 3665/2005).
> ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΟΥ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗΣ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ.
> ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΠΩΛΗΣΗΣ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΑΔΕΙΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΩΝ ΣΤΗ «ΜΑΥΡΗ» ΑΓΟΡΑ, ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΦΟΡΤΗΓΑΤΖΗΔΕΣ.
Κια μία ερώτηση για τους παλιούς Φαρμακοποιούς με Φαρμακείο (οι οποίοι δεν δίστασαν να απειλήσουν ανώνυμα Φαρμακοποιό που ήθελε να μιλήσει σε πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή του Σκάι 100,4 στον αξιότιμο κύριο Άρη Πορτοσάλτε):
Αφού κύριοι… Φαρμακοπιοί με Φαρμακείο επικαλείστε τι συμβαίνει στην Ευρώπη (1 φαρμακείο/5.000 κατοίκους, εσείς τα λέτε), γιατί δεν κλείνετε τα μισά από τα υπάρχοντα φαρμακεία σας για να μειωθεί ο συνολικός αριθμός των φαρμακείων και έτσι να «πιάσουμε» τις αναλογίες της Ευρώπης;
Λέτε ότι αν ανοίξουν και άλλα φαρμακεία, θα αυξηθεί η φαρμακευτική δαπάνη. Αφού λοιπόν «καίγεστε» για τα κρατικά συμφέροντα, να κάνετε μία πατριωτική κίνηση καλής θέλησης και να κλείσετε τα μισά από τα υπάρχοντα φαρμακεία σας για να μειωθεί στο 1/2 η φαρμακευτική δαπάνη!
Και τέλος θα ήθελα από τους φαρμακοσυντεχνιολόγους του Βαγιωνά, του Αμπατζόγλου, του Λουράντου, του Κακλαμάνη, του Αβραμόπουλου και του αρχιφαρμακοσυντεχνιολόγου και κλαψιάρη Λοβέρδου να μου πούνε αν στην Ευρώπη υπάρχει το χουντικό καθεστώς της Ελλάδας με τις κληρονομικά μεταβιβάσιμες άδειες των φαρμακείων. Υπάρχει στην Ευρώπη κληρονομική εργασία;
Αυτά. Τα υπόλοιπα θα τα πούμε στα Δικαστήρια.
Τώρα που, το μακροβιότερο κλειστό επάγγελμα στην ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, αποτελεί πλέον παρελθόν, η προσοχή όλων στρέφεται στα υπόλοιπα κλειστά επαγγέλματα και ιδιαίτερα στην αγκύλωση της «αναχρονιστικής τακτικής ανταλλαγής των αδειών» (δήλωση Κυβερνητικού εκπροσώπου, 22/09/2010). Το είδος της απελευθέρωσης διαφέρει από επάγγελμα σε επάγγελμα αφού διαφορετικοί είναι και οι περιορισμοί σε καθένα από αυτά. Ο κλάδος των φαρμακοποιών, που αποτελεί και το ζήτημά μας, διέπεται από πολλούς και σύνθετους περιορισμούς. Πληθυσμιακά και γεωγραφικά κριτήρια στην ίδρυση νέων φαρμακείων, σταθερή λιανική τιμή στα φαρμακευτικά σκευάσματα, σταθερό κέρδος του φαρμακοποιού, συγκεκριμένο ιδιοκτησιακό καθεστώς, περιορισμός στις κτιριακές εγκαταστάσεις απ΄ τον ισχύοντα υγειονομικό και πολεοδομικό κανονισμό (αναφερόμαστε πάντα στην ίδρυση νέου φαρμακείου γιατί υπάρχουν και κάτι τρύπες που ιδρύθηκαν στο μακρινό παρελθόν, σκέτα περίπτερα) καθώς και άλλοι περιορισμοί που συνολικά αναφέρονται στον νόμο 3457 του 2006.
Εμείς οι Φαρμακοποιοί χωρίς Φαρμακείο, αποτελέσαμε μιας εξαρχής μια πολυσυνθετική ομάδα από άνεργους, ετεροαπασχολούμενους ή εργαζόμενους φαρμακοποιούς που διακαής τους πόθος είναι ή έγινε στην πορεία, η ίδρυση του δικού τους φαρμακείου. Ενός φαρμακείου όμως, εκεί που οι ίδιοι το επιθυμούμε, είτε πρόκειται για κωμόπολη της επαρχίας, είτε για το κέντρο της Αθήνας, είτε για νησί του Ιονίου ή του Αιγαίου. Αρνηθήκαμε πεισματικά, να υποθηκεύσουμε τις περιουσίες των οικογενειών μας για οποιαδήποτε άδεια μας πλάσαραν, σαν γη της επαγγελίας, ενώ παράλληλα δεν δεχτήκαμε την προοπτική της αυτοεξορίας. Είχαμε αυτό το δικαίωμα και στις δύο περιπτώσεις. Οι επιλογές μας, ωστόσο, αυτές δεν ήταν άνευ τιμήματος. Απασχοληθήκαμε σαν ιατρικοί επισκέπτες, δουλέψαμε σε φαρμακεία ως βοηθοί, σε ταβέρνες & καφετέριες σαν γκαρσόνια, μέχρι και φορτηγά οδηγήσαμε…Και τώρα τι; Έρχεται η στιγμή που τόσο περιμέναμε όλο αυτόν τον καιρό που βολοδέρναμε δεξιά και αριστερά.
Η ομάδα των ΦχΦ κατηγορήθηκε από συστάσεως, σαν προβοκάτορας. Στην αρχή μας είπαν ρουφιάνους του Lidl και του Aldi. Μετά τσάτσους του Λαυρεντιάδη και του Λαβίδα. Κάποιοι άλλοι ανέπτυξαν σενάρια υποκίνησής μας γενικά από οικονομικά μεγαλο-συμφέροντα που κοιτάν να καπηλευτούν το χώρο του Ελληνικού φαρμακείου σε μια συνομωσιολογική πλατφόρμα που ούτε ο Στάλιν για τον Τρότσκι δεν είχε εφεύρει. Εμείς αποδείξαμε και αποδεικνύουμε καθημερινά πόσο λάθος είχαν όλοι αυτοί οι κοινοί δημαγωγοί απόγονοι του Γκέμπελς.
Στόχος δικός μας είναι μόνον ένας. Μια νομοθεσία που θα επιτρέπει την χωρίς περιορισμούς ίδρυση νέου φαρμακείου, οπουδήποτε επιθυμεί κάποιος πτυχιούχος φαρμακοποιός χωρίς να καταβάλλει σε κανέναν νταβατζή, οποιοδήποτε ποσό. Αυτό και μόνο αυτό. Η άρση του ελάχιστου περιθωρίου κέρδους κινείται σε αυτή την κατεύθυνση; ΟΧΙ. Μήπως η άρση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος; ΟΥΤΕ. Η άρση του υγειονομικού και του πολεοδομικού κανονισμού που διέπει την ίδρυση νέων φαρμακείων; Και πάλι ΟΧΙ. Μόνο η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΩΝ κινείται προς την κατεύθυνση στην οποία στοχεύουμε και μόνο αυτό θα διεκδικούμε μέχρι τελικής δικαίωσής μας.
Θεωρούμε άκρως επικίνδυνη την παράδοση του επαγγέλματός μας σε μεγαλοεπενδυτές-καρχαρίες, ανθρώπους άσχετους προς την φαρμακευτική επιστήμη οι οποίοι όμως, είναι εξαιρετικά σχετικοί με την μεγιστοποίηση των κερδών τους. Θεωρούμε απειλή την απελευθέρωση της τιμής του φαρμακευτικού είδους και την παράδοσή του στον νόμο της αγοράς και της ζήτησης. Οποιαδήποτε άρση σε περιορισμούς, που εξασφαλίζουν ότι τα δύο παραπάνω δεν πρόκειται ποτέ να συμβούν, θα μας βρει πολέμιους με το ίδιο πάθος που αυτή τη στιγμή αξιώνουμε κατάργηση των πληθυσμιακών και γεωγραφικών περιορισμών. Το καταλάβατε ή να το ξαναγράψω με διαφορετικά λόγια;;;
Το ότι η απελευθέρωση του φαρμακευτικού επαγγέλματος θα αυξήσει τη φαρμακευτική δαπάνη το ομολογούν οι ίδιοι οι υποστηρικτές της απελευθέρωσης και μάλιστα το κάνουν με τρόπο που δεν τον αντιλαμβάνονται καν!Ένα από τα κυριότερα επιχειρήματα των οπαδών και προπαγανδιστών της πάσης φύσεως επαγγελματικών απελευθερώσεων είναι πως η απελευθέρωση των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων θα οδηγήσει σε αύξηση του ΑΕΠ.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του ΙΟΒΕ, το ΑΕΠ μπορεί να αυξηθεί μέχρι και 13,2% μακροχρόνια από το άνοιγμα των λεγόμενων «κλειστών» επαγγελμάτων. Συγκεκριμένα στην έρευνα του ΙΟΒΕ αναφέρεται ότι η μακροχρόνια επίδραση από το σταδιακό άνοιγμα των «κλειστών» επαγγελμάτων θα είναι η αύξηση του ΑΕΠ κατά 13,2% σε σχέση με την προ των μεταρρυθμίσεων κατάσταση. Επίσης, θα οδηγήσει σε αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 15,5%, των επενδύσεων κατά 11,3%.(εφημερίδα Καθημερινή 29/7/2010)
Αύξηση του ΑΕΠ και αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης στον τομέα του φαρμάκου σημαίνει μόνο ένα πράγμα!Αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης!
Τώρα γιατί πρέπει η κοινωνία να συναινέσει σε μέτρα που κατά την ομολογία των ίδιων των υποστηρικτών τους θα οδηγήσουν σε αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης,την ώρα που είναι γνωστό και στον τελευταίο πολίτη ότι τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν ανάγκη από το ακριβώς αντίθετο,είναι πέρα από τη δική μου αντιληπτική ικανότητα.
Αφού η Χώρα απέφυγε τον σκόπελο των εκλογών, καιρός να προχωρήσουμε στην πραγματική αναπτυξιακή πολιτική και στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, που θα δώσουν μια πραγματική ανάσα στην οικονομία και θα δώσουν καινούριες θέσεις εργασίας στον κόσμο που ταλαιπωρείται. Ανάμεσα σε αυτούς βρισκόμαστε και εμείς. Επιστήμονες, αλλά άνεργοι, υποαπασχολούμενοι, θύματα της “μαύρης εργασίας”, απόλυτα εξειδικευμένοι στις γνώσεις μας, καταδικασμένοι να κρύβουμε αρκετά από τα προσόντα μας για μια δουλειά. Η μόνη ελπίδα μας, είναι το ΑΝΟΙΓΜΑ του επαγγέλματος μας.
Απέναντι μας η σκληρή συντεχνία των ιδιοκτητών φαρμακείων, που αποκρύπτοντας και παραποιώντας την αλήθεια προσπαθεί να πείσει μια νέα σχετικά Κυβέρνηση να διατηρήσει το καθεστώς που ήδη υπάρχει, με μόνο στόχο την διασφάλιση των οικονομικών και οχι μόνο κεκτημένων τους. Αγοραπωλησίες αδειών, μεταβιβάσεις, κληρονομιές ζητούν από την Κυβέρνηση να μείνουν άθικτες μαζί μ’ενα σύστημα ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ όλων των νεοεισερχομένων στο επάγγελμα. Ήρθε η ώρα να μάθει η Κυβέρνηση και η κοινωνία, ποιοί και για ποιούς λόγους εξυπηρετούνται αν το επάγγελμα μείνει κλειστό.
Εμείς δεν ζητάμε να διοριστούμε στο Δημόσιο, δεν ζητάμε ρουσφέτια, δεν ζητάμε χάρες. Ζητάμε το αυτονόητο. ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ για όλους τους πολίτες και κατάργηση των αντισυνταγματικών κριτηρίων, για να μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στο επάγγελμα μας. Ζητάμε συμμάχους την κοινωνία και τον απλό κόσμο, ζητάμε συμπαράσταση στον αγωνιώδη αγώνα που κάνουμε για την επιβίωση και την εργασία μας…
Μας αρέσει δεν μας αρέσει, όλοι οι νέοι συνάδελφοι πρέπει να βρούν
δουλειά. Όσοι είναι τυχεροι και εχουν γονείς φαρμακοποιούς, αναλαμβάνουν να
συνεχίσουν το έργο των γονέων τους. Όσοι είναι λιγότερο τυχεροί αναλαμβάνουν να
συνεχίσουν το φαρμακείο παλιότερων συναδέλφων που βγαίνουν στην συνταξη. Οι
ακόμα λιγότερο τυχεροί θα εργαστούν ως φαρμακουπάλληλοι στην καλύτερη
περίπτωση. Είναι ταξικό το θέμα. Ανοίκεις στην φυλή των φαρμακοποιών ; Καλώς
ήρθες! Είσαι νέος φαρμακοποιός ξεσκούφοτος;;; Δεν έχεις γονείς φαρμακοποιούς;
Καλύτερα να έχεις φράγκα!!! Η άδεια κοστίζει! Όπως και οι δικαστικοί αγώνες με
«συναδελφους» που έχουν δαγκώσει γερά και δεν νομίζουν οτι όλη η πίτα είναι
δικαιωματικά δική τους! Άν δεν έχεις μία, τότε απλά δεν ανοιγεις! Είναι θέμα
ταξικό!!! Βλέπεις; Τώρα βέβαια αν όντως είσαι νόμιμος, θα ανοίξεις σίγουρα. Σε
κανέναν δεν αρέσει να ανοίγει κάποιος δίπλα του. ούτε και σε εσένα αυριο θα αρεσει
να ανοιξει κάποιος απέναντι σου. Αυτό δεν αφορά κανέναν φίλε μου όμως!!! Δεν έχει
νόημα! Μας αρέσει δεν μας αρέσει αυτός είναι ο νόμος!
Ο Συνταγματολόγος Ευ. Βενιζέλος, δήλωνε το 2006 στην αγόρευσή του οτι τα πληθυσμιακά κριτήρια δεν είναι κριτήρια Δημόσιας Υγείας. Ένας άλλος Συνταγματολόγος τώρα, ο σημερινός Υπουργός Υγείας φαίνεται να αγνοεί ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ το Σύνταγμα της Χώρας. Τους θυμίζουμε την ευθύνη τους απέναντί μας….
6 Απριλίου 2006
Αγόρευση Ευ. Βενιζέλου κατά τη συζήτηση επί των άρθρων και των τροπολογιών του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: «Μεταρρύθμιση του Συστήματος Φαρμακευτικής Περίθαλψης».
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη συζήτηση επί της αρχής έθεσα μια σειρά από μείζονα ζητήματα σε σχέση με το νομοσχέδιο αυτό. Και χαίρομαι γιατί ο Υπουργός Υγείας και ο παριστάμενος Υφυπουργός έσπευσαν –τηρώντας βέβαια κάποια ενδοκομματικά προσχήματα, τα οποία είναι κατανοητά- να αποσύρουν τη σκανδαλώδη διάταξη του άρθρου 12 και να τροποποιήσουν την προβληματική διάταξη του άρθρου 9 για τη διάθεση νοσοκομειακών φαρμάκων από τα ιδιωτικά φαρμακεία. Αρκεί βεβαίως να λυθεί και το ζήτημα του υπολογισμού του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας πάνω στη νοσοκομειακή τιμή με την οποία πρέπει να διατίθεται το φάρμακο και από το ιδιωτικό φαρμακείο, εάν το επιτρέψει ο θεράπων ιατρός και η πρακτική που πρέπει να ακολουθείται lege artis στα θέματα αυτά.
Όμως, φτάνουμε στο τέλος της κατ’ άρθρον συζήτησης και δεν έχουν γίνει αλλαγές, οι οποίες να ανταποκρίνονται στην αξίωση για μια ενιαία, συστηματική, σοβαρή και εφαρμόσιμη φαρμακευτική πολιτική.
Απετράπη ένα σκάνδαλο –και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά- καταγράφτηκε, αλλά δεν έχουν λυθεί ούτε θέματα συγκρούσεως αρμοδιοτήτων με το Υπουργείο Ανάπτυξης ούτε θέματα σχέσεων με τα ασφαλιστικά ταμεία.
Έτσι, πρέπει να σας πω ότι το μόνο που θα απομείνει από το νομοσχέδιο αυτό είναι η ψευδής εντύπωση που θα δημιουργηθεί στο Σώμα των σημερινών φαρμακοποιών που έχουν άδεια λειτουργίας φαρμακείου ότι δήθεν τους καλύπτετε και τους εξυπηρετείτε.
Αυτό είναι ψευδές και σε λίγους μήνες με την πρώτη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας θα βρεθείτε, κύριε Υπουργέ, αντιμέτωποι με την οργή του Σώματος των φαρμακοποιών που θα έχουν βρεθεί μετέωροι λόγω της προφανούς αντίθεσης και της νέας αυτής ρύθμισης του άρθρου 14 προς το Σύνταγμα της χώρας, διότι έχει πει το Συμβούλιο της Επικρατείας σε νωπή απόφασή του ότι πρέπει να ισχύουν κριτήρια δημόσιας υγείας και ότι τα πληθυσμιακά κριτήρια δεν είναι κριτήρια δημόσιας υγείας.
Δεν εκφράστηκε μεν πρόσφατα το Συμβούλιο Επικρατείας για το ζήτημα των αποστάσεων, είναι όμως προφανές ότι και οι αποστάσεις μπορούν να λειτουργήσουν μόνο εάν εντάσσονται στη λογική της προστασίας της δημόσιας υγείας και τέτοια λογική, όπως σας είπα, δεν υπάρχει, όταν κλιμακώνονται οι αποστάσεις με κριτήριο την ύπαρξη ή μη προηγούμενης άδειας που μεταφέρεται. Αυτό σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχει κάποιο πρόταγμα δημόσιας υγείας, αλλά υπάρχει ένα κριτήριο εμπορικότητας, παλαιότητας, επαγγελματικής κατοχύρωσης, άσχετο με τη δημόσια υγεία.
Αυτό το πλέγμα ρυθμίσεων θα καταρρεύσει. Εξυπηρετείτε μία κοινωνική ομάδα που η ίδια εύλογα πιέζει, αλλά εσείς ό,τι κάνετε πρέπει να το κάνετε μετά λόγου γνώσεως, με αίσθηση νομιμότητας, με θεσμική σοβαρότητα και να τους πείτε την αλήθεια: ότι πρέπει να γίνει ένας άλλος τύπος διαλόγου μαζί τους επί της ουσίας, για να βρεθεί μία βιώσιμη και δίκαιη και ορθολογική λύση.
Από την άλλη μεριά, βεβαίως, υπάρχουν φαρμακοποιοί που αυτή τη στιγμή εργάζονται με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας σε ιδιωτικές εταιρείες, υπάρχουν φαρμακοποιοί που εργάζονται στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και μπορεί να αποχωρήσουν χωρίς πλήρη σύνταξη, υπάρχουν νέοι φαρμακοποιοί. Και είναι λογικό να βρεθεί και γι’ αυτούς μια λύση, γιατί και αυτοί είναι μία ομάδα κοινωνική, επιστημονική που έχει εύλογες αξιώσεις.
Και μπορεί να βρεθεί λύση που δεν θίγει καθόλου τα υφιστάμενα φαρμακεία, που επιτρέπει την ομαλή διαδοχή εκεί όπου υπάρχει δεύτερη γενιά φαρμακοποιού στην ίδια οικογένεια, που αποτρέπει αγοραπωλησίες δικαιωμάτων «κάτω από το τραπέζι», με αδιαφανείς παραοικονομικές διαδικασίες εις βάρος των φαρμακοποιών που έχουν σήμερα άδειες, οι οποίοι πολλές φορές αναγκάζονται να προβούν σε τέτοιες ενέργειες χάριν των παιδιών τους.
Όλο αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν η Κυβέρνηση, η Διαρκής Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, με τη σύμπραξη της Αντιπολίτευσης, πάρει την πρωτοβουλία ενός σοβαρού διαλόγου, ώστε να καταλήξουμε σε ένα σχήμα νομικό, οικονομικό, λειτουργικό, εφαρμόσιμο, σύγχρονο, αξιοποιώντας και τα δεδομένα άλλων χωρών, που να δίνει δουλειά και στους σημερινούς φαρμακοποιούς και στους επόμενους, που να τους κρατά όλους σ’ ένα υψηλό επίπεδο αξιοπρέπειας και βεβαίως να ενισχύει και τη δημόσια υγεία, διαμορφώνοντας μεγάλα ισχυρά φαρμακεία, τα οποία μπορούν να λειτουργούν ανταγωνιστικά, ιδίως ως προς το σκέλος των άλλων προϊόντων και όχι στενά το φαρμακευτικό, όπου ο ανταγωνισμός που υφίστανται είναι τεράστιος.
Βεβαίως, είναι γνωστό ότι σ’ αυτά τα συμπληρωματικά προϊόντα πολλές φορές επενδύουν τις ελπίδες τους για οικονομική επιβίωση ή ανάπτυξη, αλλά σ΄ αυτά τα προϊόντα, τα μη συνταγογραφούμενα, δεν μπορούν να αντέξουν τον ανταγωνισμό άλλων εμπορικών καταστημάτων, άλλων εμπορικών κέντρων, άλλων δραστηριοτήτων που θα τις υπερκαλύψουν.
Άρα, λοιπόν, χρειάζεται μία σοβαρή, διαφανής και δίκαιη προσέγγιση. Και αν πιστεύουν ορισμένοι ότι κλείνουν το μάτι σε δέκα χιλιάδες φαρμακοποιούς, που λειτουργούν φαρμακεία τώρα, εξυπηρετώντας μια κατάσταση, είναι γελασμένοι γιατί πολύ σύντομα θα κληθούν να απολογηθούν για το αδιέξοδο στο οποίο θα οδηγηθεί αυτή η ρύθμιση.
Δεν τους προσφέρετε τίποτα ούτε στο μεσοδιάστημα και είναι τυχοδιωκτική η προσέγγιση που λέει «ας ψηφιστεί, να πάει το μήνυμα ότι η Κυβέρνηση και η Νέα Δημοκρατία εκπλήρωσαν μία υποχρέωση και ας καταπέσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας».
Δεν νομίζω ότι στη σημερινή εποχή μπορεί μία κυβέρνηση και μία κυβερνητική πλειοψηφία να κρύβεται πίσω από τέτοιου είδους επιχειρήματα, ιδίως όταν είναι βέβαιο ότι θα συμβεί αυτό που σας λέω τώρα. Στέλνουμε το μήνυμα στο σύνολο του φαρμακευτικού κόσμου ότι αυτό που εμείς ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. τους λέμε είναι συγκεκριμένο, είναι εφαρμόσιμο, είναι υπεύθυνο, αφορά την παρούσα γενιά φαρμακοποιών με φαρμακείο και τη μελλοντική γενιά φαρμακοποιών με φαρμακείο, αλλά και όλο το σώμα των υπολοίπων φαρμακοποιών, που βεβαίως δεν θέλουν να είναι σε δεύτερη μοίρα και να αποκλείονται από μία δυνατότητα, ιδίως όταν χάνονται θέσεις εξαρτημένης εργασίας μέσα από την εξέλιξη της φαρμακοβιομηχανίας ή της χοντρικής εμπορίας φαρμάκων.
Συνοψίζω, λέγοντας ότι και το νομοσχέδιο για το φάρμακο εμφανίστηκε με τυμπανοκρουσίες ως μείζονος σημασίας παρέμβαση, ως κάτι το καινοτομικό. Δεν μένει ουσιαστικά τίποτα. Η τιμολόγηση διέπεται από τη νέα διάταξη του Υπουργείου Ανάπτυξης, η οποία παραμένει ανενεργός, γιατί θα ανεβάσει τις τιμές και θα προκαλέσει κρίση και κατάκριση κατά της Κυβέρνησης. Οι αρμοδιότητες δεν κανονίζονται. Η λίστα παραμένει και αλλάζει όνομα. Με τα ασφαλιστικά ταμεία το πρόβλημα δε λύνεται, διότι μόνο η ενιαία διαπραγμάτευση, με σοβαρότητα απέναντι στις φαρμακευτικές εταιρείες, μπορεί να οδηγήσει σε λύση.
Αναγκαστήκατε να αποσύρετε και να τροποποιήσετε διατάξεις και σας έμεινε το άρθρο 14, το οποίο είναι έωλο, αντισυνταγματικό, ανεφάρμοστο. Ηθικό δίδαγμα; «Μια τρύπα στο νερό», γιατί είστε υποχρεωμένοι να δημιουργείτε τώρα την εντύπωση ότι δεν κατεδαφίζετε την πολιτική του προηγουμένου Υπουργού Υγείας. Όμως, όπως είπα κατ’ επανάληψη, το επικοινωνιακό απόστημα στο χώρο της υγείας έσπασε και αποκαλύπτεται πλέον το κενό της περασμένης διετίας, αποκαλύπτονται οι αδράνειες, οι παραλείψεις, οι αντιφάσεις, αλλά δυστυχώς και ενέργειες βλαπτικές για τη δημόσια υγεία και την υγεία των πολιτών, ενέργειες που απαξιώνουν το δημόσιο σύστημα υγείας, ενέργειες που έχουν θύματα. Και εδώ πρέπει να δοθούν εξηγήσεις εκ μέρους της Κυβέρνησης, γιατί η ευθύνη δεν είναι μόνο ατομική, αλλά και συλλογική στο δημοκρατικό κοινοβουλευτικό πολίτευμά μας.
Θεωρούμε οτι ο Υπουργός γνωρίζει καλά οτι αυτοι οι αριθμοί είναι πλαστοί (12.000 φαρμακεία). Επίσης, γνωρίζουμε οτι ξέρει οτι οι περιορισμοί που καθιστούν το επάγγελμα κλειστό, είναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΙ (καθως λέει οτι είναι Συνταγματολόγος). Οι αριθμοί αυτοί προέκυψαν με τις μεταβιβάσεις αδειών, δηλαδή τα φαρμακεία άλλαξαν χέρια, δεν άνοιξαν νέες πόρτες. Αλλά κάποτε αυτή η Γκεμπελική προπαγάνδα της κακομοιριάς των εχόντων πρέπει να σταματήσει. Ας μάθει η κοινωνία και ο κόσμος οτι ο πλούσιος του χωριού είναι ο φαρμακοποιός και οτι το 2009 αυτός ο πλαστός αριθμός τω φαρμακείων μοιράστηκε το ποσό των 9,1δις ευρώ.. Όσον αφορά τον κλώνο του Γκέμπελς Αμπατζόγλου, ας εξηγήσει πως γίνεται να θεωρείται βιώσιμο ένα φαρμακείο με αναλογία 1/300 στα χωριά και μια αναλογία 1/1100 στα αστικά κέντρα δεν είναι βιώσιμη. Αν είναι έτσι, τότε ακόμα στις πόλεις υπάρχει περιθώριο να καλυφθεί αυτή η αναλογία με παρα πολλά φαρμακεία ακόμα.
Τα περί αύξησης της δαπάνης τα ακούω βερεσέ, αλλά φαίνεται οτι ο Υπουργός με τον ΠΦΣ μασάνε την ίδια καραμέλα. Ο Λοβέρδος, έγινε Λουράντος και ο Λουράντος Λοβέρδος. Μιλάμε για την πλήρη συν-διοίκηση στον χώρο της Υγείας, όπως γινόταν πάντα. Ας βγεί λοιπόν ο Λοβερδο-Λουράντος να αποκαλέσει την συντεχνία που με πάθος υποστηρίζει ως μια συντεχνία λαμόγιων που καταχράστηκε Δημόσιο χρήμα. Γιατί, αν δούμε πίσω από τις λέξεις, αυτό εννοεί ο Αμπατζόγλου, αυτό εννοεί ο Λουράντος. Κε Υπουργέ, ήμασταν λαμόγια μην μας εμπιστεύεστε. Αυξήσαμε την πίτα αντί να την μοιράσουμε…
Φαντασου να συνταγογραφούσαν κιόλας, φαντάσου να είχαν και απόφαση για την αγωγή του ασθενούς…
Σύμφωνα με δηλώσεις του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου, ο αριθμός των φαρμακείων στην Ελλάδα είναι 12.000 (οχι 12.001, ούτε 11.999!!!).
Ο αριθμος των 12.000 φαρμακειων που ισχυριζεται ο ΠΦΣ οτι υφίστανται σήμερα και εχει πεισει και τον κ. Λοβερδο για αυτο, δεν προκυπτει απο πουθενα, (η τουλαχιστον ας μας δειξουν απο που προκυπτει), δεδομενου οτι η μονη επισημη καταγραφη, ειναι αυτη που παρουσιαζει η Εθνικη Στατιστικη Υπηρεσια, (http://www.statistics.gr) οπου ο αριθμος των φαρμακειων ειναι: 2004: 9.211, 2005: 9.321, 2006: 9.375. Το 2006 ειναι και η τελευταια επισημη καταγραφη. Βλεπουμε οτι απο το 2004 εως το 2005 ανοιξαν 110 καινουργια φαρμακεια, και απο το 2005 εως το 2006 ανοιξαν 54 καινουργια φαρμακεια. Δεδομενου του κλειστου χαρακτηρα του επαγγελματος, ο ΠΦΣ θελει να μας πεισει οτι στα επομενα 4 χρονια μεχρι το 2010, ανοιξαν αλλα 2.625 (!!!!!) φαρμακεια, δηλαδη μεσος ορος 656 νεα φαρμακεια ετησιως!!!!
Τα Greek statistics ομως του ΠΦΣ, δεν σταματουν εδω. Στο περιοδικο «Φαρμακευτικο δελτιο», Οκτωβριος 2010, ο κ. Αμπατζογλου, παρουσιαζει στη σελιδα 13 οτι στην Ελλαδα, υπαρχει η αναλογια 1 φαρμακειο για 850 κατοικους. Παλι δεν μας εξηγει απο που προκυπτει ο αριθμος αυτος, δεδομενου οτι (παντα με στοιχεια της Εθνικης Στατιστικης Υπηρεσιας), ο πληθυσμος στην Ελλαδα ειναι 11.280.000 (2009). Ακομη και αν λαβουμε σαν παραμετρο τον πλαστο αριθμο των 12.000 φαρμακειων, η αναλογια ειναι 940. Φυσικα, αν παρουμε τον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ αριθμο φαρμακειων, (περι τα 9.650 αν λαβουμε υποψη το μεσο ορο αυξησης απο το 2004 εως το 2006) η αναλογια ειναι ακομη μεγαλυτερη, γυρω στα 1.170.
Πλαστα στοιχεία, από μία επαγγελματική ομάδα που θέλει να πιστέψουμε ότι νοιάζεται για το καλό της δημόσιας υγείας και την συγκρατηση της φαρμακευτικης δαπανης….. το γνωρίζει άραγε ο υπουργός υγείας;
#
24 Ιανουαρίου 2011, 01:33 | Tasos
Καλό βράδυ βολεμένε φίλε Τάσο. Να χαίρεσαι το Φαρμακείο σου και να έχεις την υγεία σου. Όσο και αν μας πολεμάς, εμείς οι Φαρμακοποιοί χωρίς Φαρμακείο είμαστε συνάδερφοι σου και σου ευχόμαστε τα καλύτερα. Η κοινωνία σε λίγο και τα Δικαστήρια θα μας δώσουν το δίκιο μας. Να έχεις όμως τα «παντελόνια» να παραδεχτείς ότι όλες οι απεργίες γίνονται γιατί αν απελευθερωθεί πλήρως το φαρμακευτικό επάγγελμα θα χάσετε λεφτά. Εντάξει κύριε βολεμένε;
Ευκολότερα βγαίνει η ψυχή παρά το χούϊ. Έχουμε ξαναγράψει πως αν δεν υπήρχε ο «βούρδουλας» της Τρόϊκα ελάχιστα πράγματα θα γινόταν στη χώρα για να εξορθογιστεί η κατάσταση και να αρθούν οι τόσες αδικίες και παθογένειες. Αφορμή ήταν το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, η κατάργηση των κατώτατων αμοιβών και των τοπικών περιορισμών.
Ήδη η πρώτη προσπάθεια του «ανοίγματος» του επαγγέλματος του δημόσιου μεταφορέα ήταν απλά μια προσπάθεια εξαπάτησης της Τρόϊκα και -κατ᾽ακολουθία- του ελληνικού λαού. Έπεσε το απαραίτητο τράβηγμα του αυτιού και είχαμε τις αναστατώσεις που όλοι θυμόμαστε. Βέβαια, η διακοπή των κινητοποιήσεων των φορτηγατζήδων διασφαλίστηκε με μπόλικο νερό στο κρασί της απελευθέρωσης…
Το σημερινό σημείωμα έχει να κάνει με την «απελευθέρωση» (με εισαγωγικά) του επαγγέλματος του φαρμακοποιού. Ή, για να το πούμε σωστότερα -διότι ουδείς παρεμποδίζεται να σπουδάζει φαρμακοποιός και κατόπιν να κορνιζάρει το άνευ αντικειμένου πτυχίο του- της άρσης των περιορισμών δημιουργίας φαρμακείου όπου ο κάθε φαρμακοποιός επιθυμεί, έτσι ώστε να λειτουργήσει και σ’ αυτή τη χώρα ο ελεύθερος ανταγωνισμός και να γίνει πράξη η Συνταγματική ελευθερία του καθενός μας να επιχειρεί όπως αυτός κρίνει.
Στις πρώτες δύο εκδόσεις του Μνημονίου το επάγγελμα του φαρμακοποιού θα άνοιγε με άρση των περιορισμών του αριθμού των φαρμακείων και του ελάχιστου περιθωρίου κέρδους τους. (σελ. 26, μνημόνιο v.2 Αύγουστος).
Στη τελευταία έκδοση του Μνημονίου οι μέχρι τώρα «τακτοποιημένοι» κατάφεραν να ανοίξει το επάγγελμα όπως αυτοί επιθυμούν, δηλαδή μόνο ως εξής: με πιο ευέλικτα ωράρια και με μείωση του περιθωρίου κέρδους τους! (σελ. 30, μνημόνιο v.3 Νοέμβριος). Λες κι αυτό ήταν μόνο το πρόβλημα! Δηλαδή… κανένα άνοιγμα! Κανένας νέος πτυχιούχος φαρμακοποιός, να μην έχει ελεύθερη πρόσβαση στο επάγγελμα. Μόνο στη μαύρη αγορά να διακινούνται οι άδειες, όπως μέχρι τώρα.
Είναι εντυπωσιακό πόσο αδιόρθωτοι είμαστε ως κράτος, με τον κάθε υπουργό να κάμπτεται από τις πιέσεις των συντεχνιών, υποσκάπτοντας το μέλλον της χώρας, όπως έκαναν μέχρι τώρα, με τον κάθε διοικητή ΔΕΚΟ να δίνει κρυφά… αυξήσεις την ίδια στιγμή που ο υπουργός περικόπτει τις προκλητικές αποδοχές, με τον κάθε πονηρό βολεμένο να βγαίνει στους δρόμους και να μυξοκλαίει, αποκρύπτοντας την αλήθεια και περιφρονώντας αυτούς που πραγματικά έχουν δικαίωμα στην ευκαιρία, με τον κάθε «προστατευμένο» να επιβιώνει δίχως το άχθος του ανταγωνισμού, όπως οι φαρμακοποιοί που ήδη διαθέτουν φαρμακείο, οι συμβολαιογράφοι κ.ά.
Η εξέλιξη αυτή είναι άλλη μιa απόδειξη ότι μόνο αν και το τελευταίο περίπτερο το διοικήσει η… Τρόϊκα θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο για τον μη προνομιούχο Έλληνα! Κρίμα.
«Αγαπητοί συνάδελφοι
Παρακολουθώ καιρό τώρα το mypharm διαβάζω ,παρατηρώ ,αναλύω .Σωστά και υπερβολές .Προβοκατόρικες θέσεις αλλά και ορθές .Εαν όμως εξαιρέσουμε λίγους έως υπερβολικά λίγπυς συναδέλφους ,δεν γράφουν με το όνομα τους Γιατί ? Η ελεύθερη διατύπωση ιδεών δεν είναι αρχή της δημοκρατικής μας συνείδησης Τι φοβούνται ?
Όποιος γράφει ,να έχει το θάρρος να βάζει το όνομα του από κάτω .Αποφάσισα να βάλω την πένα μου και εγώ πάνω στο χαρτί .Να πω λίγα πράγματα με το πώς εγώ τα βλέπω .Στο τέλος θα βάλω φαρδιά πλατιά την υπογραφή μου .Έτοιμος να δεχθώ κρίσεις ,επικρίσεις ,ακόμη και ύβρεις σε όσους ενοχλήσω ,αλλά θα λάβω υπ όψιν μου μόνο ότι έχει όνομα .Μέσα από τέτοιους διαλόγους ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ ,η εκάστοτε ηγεσία φοβάται .Μόνο από επώνυμες γνώμες προάγεται ο διάλογος .Η ανωνυμία κρύβει προβοκάτορες ,επίορκους ,δοσίλογους ,ριψάσπιδες .Τροφή σε πουλημένες ηγεσίες ,διεφθαρμένους ηγήτορες ,να διαιρούν για να βασιλεύσουν .Είμαι ίσως από τους λίγους φαρμακοποιούς που ΕΠΩΝΥΜΑ αρθρογραφώ σε επίσημα έντυπα του χώρου .Είμαι εκείνος ,που προς τιμή του ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ,δημοσίευσε την δημόσια άποψη μου για πολλές εταιρίες του χώρου μας ,που πατώντας σε 2 συνισταμένες τρώγουν και τις σάρκες μας Α) την διαχρονική άποψη μας <> και Β) Στην άγνοια μας να διαχειριστούμε τα περιουσιακά μας στοιχεία . Εάν θέλουμε να αλλάξουμε το statusτου φαρμακευτικού μας κόσμου ,πρέπει να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας .Πρέπει να αποφασίσουμε να βγούμε από την εσωστρέφεια ,να συνεργαστούμε και να δούμε κάτι βασικό. Το Όλον μεγαλύτερο του αθροίσματος των μερών του.
32 χρόνια στο χώρο ,τα λάθη για την σημερινή κατάσταση και αυτή που έρχεται είναι δικά μας .Εμείς φταίμε για την περίθαλψη των επιόρκων ,προστατευόμενοι από την πελατειακή σχέση ,των ηγητόρων και επιόρκων .Μήπως εμείς δεν φταίμε που βολεμένοι μέσα στις γνωστές σταθερές το παίξαμε επιχειρηματίες χωρίς να έχουμε καμία σχέση με το γνωστικό αντικείμενο .Μήπως εμείς οι παλαιότεροι δεν φταίμε ,που δεν μάθαμε ποτέ τους νέους να ασκούν το επάγγελμα με σεβασμό και ευγένεια ψυχής ?Μήπως δικά μας λάθη δεν ήταν που ενώ βλέπαμε που πάει το πράγμα ,λέγαμε <>Μήπως δικό μας λάθος δεν είναι που δεν μπήκαμε στα Πανεπιστήμια να απαιτήσουμε σε συνεργασία με τους συναδέλφους μας την αλλαγή πορείας ,στο πρόγραμμα σπουδών ,ώστε να οπλίσουμε με γνώση συμβατή με τις απαιτήσεις των καιρών ?
Διαβάζω ,γνώμες ,απόψεις ,σχόλια ,με κρυμμένη εμπάθεια συναδέλφων προς συναδέλφους .Αυτό είναι ότι χειρότερο .Η αρχή της συνωμοτικής διαδικασίας λέει «Συκοφάντησε ,διέβαλε ,κατηγόρησε .Στρέψε τον έναν εναντίον του άλλου .Ας τους να φαγωθούν μεταξύ τους ,Όταν εξαντληθούν τους αποτελειώνουμε με την ησυχία μας». Αυτή την αρχή την ξέρουν καλά οι υπηρετούντες διαχρονικά συμφέροντα των ολίγων ,που έχουν το μεγάλο προνόμιο της υπομονής .Εμείς μπορούμε να αντιδράσουμε Η απεργία δεν είναι λύση Ίσως δεν έχουμε τις δυνάμεις για πολλές ημέρες , εξ άλλου τι νόημα έχει όταν πουλάμε μέσα από τα κάγκελα .Η καταγγελία συμβάσεων ?Άλλη βλακεία .Όταν υπάρχουν δοσίλογοι συνάδελφοι; που εξυπηρετούν ,η όταν όπως στην πόλη μου ,η συνάδελφοι δίνουμε μάχη με ένα ταμείο ,αλλά το γειτονικό Αίγιο μας πουλά .
Η λύση υπάρχει .Δεν πιστεύω όμως ότι μπορεί να την διαχειριστεί ξεπεσμένη ηγεσία ,πουλημένη σε διάφορα συμφέροντα του σήμερα η του αύριο .Βολεμένοι μέσα στα γραφεία οργανισμών που κάποιες προσκυνημένες πολιτικές ηγεσίες τους χαρίζουν .Σήμερα η διαχείριση κρίσεων δεν μπορεί να γίνει από λίγους ,αλλά από πολλούς .Πρέπει να στηρίξουμε τα νέα παιδιά ,να παλέψουμε να μπουν στο εργασιακό περιβάλλον με αξιοπρέπεια και όχι σαν σκλαβοπάζαρο .Σαν ίσος προς ίσον Εμείς οι παλαιότεροι έχουμε την ιστορική εύθηνη να μπούμε μπροστά ,όχι μόνο για μας ,αλλά για τις επόμενες γενιές ,τις όποιες θα καλούσα πριν από οτιδήποτε άλλο να διαβάσουν «Την φάρμα των ζώων»; για να μην γίνουn χειρότεροι από αυτούς που θα διώξουν ,όταν θα πάρουν τις δικές του καρέκλες . Καλώ όλους του συναδέλφους ,αλλά επώνυμα ,να γίνει το mypharm πηγή έμπνευσης ,ιδεών ,διεργασία σκέψεων , απόψεων και πάνω απ όλα ελεύθερης ενυπόγραφης φωνής .Θα χαρώ να δεχτώ πυρά ,κριτική η και αντίθετη άποψη «Δεν συμφωνώ με ότι λες ,αλλά θα δώσω και την ζωή μου για να έχεις το δικαίωμα να το λες». Ας κάνουμε το πρώτο βήμα την ρήση του Βολταίρου ,Μην δίνουμε σε ανύπαρκτες και δήθεν ηγεσίες να παίζουν το παιχνίδι τους .Αυτοί και οι οσφυοκάμπτες σφουγγοκωλάριοι υπηκόους τους θα επιβιώσουν Οι υπόλοιποι θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε .Τελειώνοντας .Το μέλλον δεν είναι φαρμακοποιοί της δικής μου γενιάς ,Το μέλλον και το της δική μου γενιάς είναι οι νέοι συνάδελφοι ,που πρέπει να αγκαλιάσουμε να διδάξουμε ,να τους δείξουμε τους δρόμους να στηρίξουμε τα όνειρα τους ,και οι νέοι συνάδελφοι ,να σεβαστούν τους παλιούς ,να κατανοήσουν την διαφορετικότητα μας ,να μάθουν ,να πάρουν σωστά την σκυτάλη από εμάς .
Στη χθεσινή συνάντηση των φαρμακοποιών με τον υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Λοβέρδο, μάθαμε οτι ο εκπρόσωπος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου διαμαρτυρήθηκε στον υπουργό επειδή, λέει, σε 5000 περιπτώσεις τα παιδιά των φαρμακοποιών σπουδάζουν φαρμακοποιοί και θα πρέπει να κληρονομήσουν τρόπον τινά τις αδειες των πατέρων η των μητέρων τους. Οι δύο πλευρές – όπως ανέφεραν οι πληροφορίες με κάθε σοβαρότητα μετά την συνάντηση – θα κάνουν ο,τι μπορούν ώστε να βρεθεί μια μεταβατική λύση, πχ. να παίρνουν τις άδειες οι σύζυγοι των τεθνεώτων φαρμακοποιών, λες και η άδεια εργασίας είναι οικογενειακό δικαίωμα ωστε να πιάσουν τόπο οι σπουδές των …παιδιών.
Αυτά αποτέλεσαν αντικείμενο πολιτικής διαπραγμάτευσης σε μία χώρα της Ευρώπης τον 21ο αιώνα. Αν αυτή η συμφωνία έχει σχέση με άνοιγμα επαγγέλματος τότε τι να πει κανείς. Θυμίζω ότι ο πρόεδρος του ΠΦΣ κ. Βαγιωνής, που πρωτοστάτησε σε αυτού του είδους τις διαπραγματεύσεις, ήταν ο ίδιος που επέμενε να διατηρούν φαρμακεία οι συνταξιούχοι αφού παίρνουν σύνταξη. Τόσο ανοιχτό επάγγελμα.
Μήπως θα πρέπει μερικοί νέοι φαρμακοποιοί που βλέπουν πέρα απο την συντεχνική τους μύτη να αναζητήσουν τον εχθρό οχι στο ΔΝΤ αλλά στις ίδιες τις τάξεις τους;
Η ανήθικη «μη – πρόταση» του Π.Φ.Σ για την απελευθέρωση του επαγγέλματος των φαρμακοποιών
Ο κ. Αμπατζόγλου, πρόεδρος του Π.Φ.Σ και οι υπόλοιποι πρόεδροι των Φαρμακευτικών Συλλόγων, κατά την συνάντησή τους με τον υπουργό υγείας, πρότειναν σαν μοναδική πρόταση για την απελευθέρωση του επαγγέλματος, την συστέγαση των νέων φαρμακοποιών με κάποιον παλαιό. Τι σημαίνει αυτό; Ο νέος φαρμακοποιός, θα πρέπει να βρει έναν παλαιό, και αφού του καταβάλλει χρηματικό αντίτιμο το οποίο θα καθορίζεται από τον τελευταίο, να γίνεται μέτοχος στο παλαιό φαρμακείο, σε ποσοστό που δεν θα ξεπερνά το 49%, σχηματίζοντας ομόρρυθμη εταιρία (ΟΕ).
Υπάρχει μάλιστα η πρόταση, να μπορούν να συστεγάζονται έως και πέντε άδειες (προφανώς η μία θα είναι του παλαιού φαρμακοποιού), ώστε το ποσοστό (επομένως και το χρηματικό ποσό απόκτησής, και τα κέρδη) του 49% να μπορεί να μοιραστεί ανάμεσα σε έως και 4 νέους φαρμακοποιούς. Προκύπτει φυσικά το ερώτημα, με δεδομένη την μαχητικότητα που έχουν επιδείξει οι φαρμακοποιοί για την διατήρηση των κεκτημένων, ποιος φαρμακοποιός με μία εύρωστη επιχείρηση θα θελήσει να μοιραστεί το κέρδος του φαρμακείου με κάποιον ή κάποιους νέους συναδέλφους, τη στιγμή που παλεύουν με νύχια και δόντια να κρατήσουν τον επιπλέον ανταγωνισμό μακριά και τη στιγμή που εδώ και χρόνια, ενώ έχουν την δυνατότητα να σχηματίσουν ΟΕ μεταξύ τους, δεν το έχουν πράξει παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις.
Την απάντηση μπορεί να την σκεφτεί πολύ εύκολα κάποιος. Αυτή η λύση, έχει προταθεί εκ του πονηρού, ώστε να ευνοήσει εκείνους τους ιδιοκτήτες φαρμακείων οι οποίοι έχουν συσσωρευμένα χρέη. Προκειμένου να αποκτήσουν ρευστότητα, θα την αναζητήσουν από νέους άνεργους φαρμακοποιούς, που στην ανάγκη τους για εργασία, θα δανειστούν από τις τράπεζες για λογαριασμό των παλαιών, προκειμένου να αγοράσουν ποσοστό σε μία προβληματική επιχείρηση. Έτσι, και το υπερχρεωμένο φαρμακείο «ανασαίνει» από το ρευστό που θα μπει σε αυτό, και ο νέος φαρμακοποιός θα νομίζει ότι άνοιξε το επάγγελμα
Πέρα από το ανήθικο της συγκεκριμένης πρότασης, η οποία προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την ανάγκη των νέων φαρμακοποιών για εργασία, το καθεστώς σχηματισμού ΟΕ, δεν είναι κάτι καινούργιο. Ο σχηματισμός ΟΕ μεταξύ νέου και παλαιού φαρμακοποιού, ισχύει εδώ και χρόνια, καθώς αποτελεί τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η αγοραπωλησία των αδειών των φαρμακείων. Συγκεκριμένα, ο φαρμακοποιός που πρόκειται να συνταξιοδοτηθεί, συστεγάζεται με έναν νέο φαρμακοποιό σχηματίζοντας ΟΕ, έναντι των ποσών που πλέον είναι γνωστά και κυμαίνονται από 200.000 έως και 1.000.000 ευρώ, και στη συνέχεια αποχωρεί από την ΟΕ αφήνοντας το φαρμακείο στον νέο φαρμακοποιό.
Στην ουσία δηλαδή, η πρόταση των φαρμακοποιών για το άνοιγμα του επαγγέλματος, είναι να συνεχιστεί η αγοραπωλησία αδειών (!) και να παραμείνει το καθεστώς ως έχει.
Αλήθεια, ποιους η ποιον θεωρεί αφελή ο κ. Αμπατζόγλου, και προβαίνει σε τέτοιες προτάσεις;;
Πριν από χρόνια, είχα έρθει σ’επαφή με δικηγόρο Φαρμακευτικού Συλλόγου για αγορά «ορφανής» άδειας. Το ποσό που ξεκινούσε το παζάρι ήταν 70.000 ευρώ. Τελικά, επειδή οι ενδιαφερόμενοι ήταν πολλοί, η άδεια του φαρμακείου πουλήθηκε 100.000 ευρώ. Ήταν άδεια που αποδεσμεύτηκε από συστεγασμένο φαρμακείο και πωλήθηκε λόγω συνταξιοδότησης.
Έψαξα κι έμαθα όλη την διαδικασία μεταβίβασης αδειών φαρμακείων, είτε αυτές συνοδεύονται από επιχειρήσεις, είτε όχι. Δείτε λοιπόν, πως μεταβιβάζονται οι άδειες ενός κλειστού επαγγέλματος.
Βήμα 1: Τα βρίσκουν οικονομικά ο υπό συνταξιοδότηση φαρμακοποιός με τον νέο φαρμακοποιό, εαν ο παλιός φαρμακοποιός διατηρεί φαρμακείο (γιατί πολλοί είναι αυτοί που δεν διατηρούν, αλλα αποσυστεγάζονται από φαρμακεία που διατηρούν με άλλους ή το’χουν κλειστό λόγω αναπηρίας) και αν αρέσει το πόστο στο νέο φαρμακοποιό έχει καλώς διαφορετικά μεταστεγάζεται σε νέο πόστο ο παλιός φαρμακοποιός με το δικαίωμα του να πάει το φαρμακείο στα 20μ πλέον από αλλο φαρμακείο.
Βήμα 2: κάνει έναρξη λειτουργίας ο παλιός φαρμακοποιός.
Βήμα 3: Εφόσον το φαρμακείο πάρει έγκριση λειτουργίας από τη νομαρχία, γίνεται με συμβολαιογραφική πράξη συστέγαση του παλιού φαρμακοποιού με το νέο φαρμακοποιό που αγοράζει.
Βήμα 4: Καταθέτει ο παλιός φαρμακοποιός χαρτιά για τη σύνταξη του και καταθέτει την άδεια ιδρύσεως του στη νομαρχία, εκεί λοιπόν το καλοκάγαθο κράτος, για να μην πετάξει στο δρόμο τον νέο φαρμακοποιό που δούλευε υποτίθεται στο φαρμακείο του παππού φαρμακοποιού, του εκδίδει νέα άδεια ιδρύσεως φαρμακείου για το υπάρχον φαρμακείο στο όνομα πλέον του νέου φαρμακοποιού, αγνοόντας τους περιορισμούς που υπάρχουν για την έναρξη νέου φαρμακείο, δηλ. τους πληθυσμιακούς και γεωγραφικούς περιορισμους. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την πρακτική, που δυστυχώς λίγοι γνωρίζουν, μπορεί κάποιος να υποστηρίξει πως δεν πουλάνε άδειες οι παλιότεροι, αφου δε φαινεται το όνομα του υπο συνταξιοδότηση και πως νέα φαρμακεία ανοίγουν συνεχώς,αφου κάποιοι νέοι που αγοράζουν επιλέγουν να αλλάξουν πόστο.
Και για όσους δεν γνωρίζουν, ένας φαρμακοποιός με ορφανή άδεια πουλάει το δικαίωμα του να έχει φαρμακείο, γύρω στα 180-300 χιλιαρικα ανάλογα την περιοχή που είχε το φαρμακείο του, ενώ ένας που διατηρεί ένα καλό πόστο, άρα και τον αέρα του φαρμακείου του (την πελατεία του δηλ ή μαλλον πιο σωστά το σημείο που βρίσκεται, πχ απέναντι απο ικα, νοσοκομεία κτλ) απο 300-1000000.
Πρόσφατα πουλήθηκε για παράδειγμα φαρμακείο απέναντι από γνωστό νοσοκομείο επί της Βασ. Σοφίας, που ο δρόμος της εισόδου του νοσοκομείου είναι λίγα μέτρα και άρα δεν γίνεται να ανοίξει και δεύτερο φαρμακείο για το ποσό των 700.000ευρώ (προφανώς δεν πούλησε ούτε τα ράφια του, ούτε το εμπόρευμα του, διότι δεν πιστεύω να ήταν επίχρυσα ούτε το στο στοκ του να είχε μόνο υψηλού κόστους, αλλά το ότι μονοπωλεί το νοσοκομείο, αυτή ήταν η περιουσία τους, που δεν θέλει κανείς να τους την ορίζει -αέρας και δεί κοπανιστός).
Ο ΠΦΣ, στην προσπάθειά του να διατηρήσει το επάγγελμα του φαρμακοποιού κλειστό, επαναλαμβάνει συνεχώς ότι η αύξηση του αριθμού των φαρμακείων, θα αυξήσει την φαρμακευτική δαπάνη. Θα περιμέναμε, να μας παραθέσει τα στοιχεία από τα οποία προκύπτει αυτή η πεποίθηση, καθώς η διαδικασία προτάσεων για ένα νομοσχέδιο, όπως αυτό που αφορά το άνοιγμα του επαγγέλματος, δεν μπορεί να στηρίζεται σε πεποιθήσεις, αλλά μόνο σε πραγματικά δεδομένα.
Η τελευταία ετήσια έκθεση του ΙΟΒΕ (2009) για την αγορά του φαρμάκου στην Ελλάδα, παραθέτει κάποια πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία, τα οποία κάθε άλλο παρά δικαιώνουν τις δηλώσεις του ΠΦΣ, και αποδεικνύει ότι ο φόβος αύξησης της φαρμακευτικής δαπάνης από την απελευθέρωση του επαγγέλματος είναι αβάσιμος και αποτελεί απλά μια προπαγάνδα.
Ξεκινώντας από την ανάλυση στοιχείων δαπάνης υγείας και φαρμάκου, ξεκαθαρίζονται τα εξής: Η δαπάνη για την υγεία, περιλαμβάνει α) την ιατρική δαπάνη, β) την φαρμακευτική δαπάνη, γ) την νοσοκομειακή δαπάνη, δ) την οδοντιατρική δαπάνη, ε) την πρόσθετη δαπάνη και στ) τις λοιπές παροχές. Φαρμακευτική δαπάνη, ορίζεται η δαπάνη που αφορά τα φάρμακα που χορηγούνται σε ασθενείς εκτός νοσοκομείων, δηλαδή μόνο μέσω φαρμακείων. Τα φάρμακα που καταναλώνονται από νοσοκομειακούς ασθενείς, ανήκουν στην Νοσοκομειακή δαπάνη η οποία περιλαμβάνει όλα τα έξοδα νοσηλείας του ασφαλισμένου εντός του νοσοκομείου (Παράγραφος 2.2). Ας κρατήσουμε αυτούς τους όρους στο μυαλό μας, γιατί θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε παρακάτω, πως γίνεται προσπάθεια παραπληροφόρησης σχετικά με τις δαπάνες στα φάρμακα.
Σε ότι αφορά τους παράγοντες που συνδέονται με την αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης, αναφέρεται ότι αυτοί είναι: η αύξηση του προσδόκιμου ζωής, η αυξανόμενη γήρανση του πληθυσμού, ο μεγάλος συγκριτικά και συνεχώς αυξανόμενος πληθυσμός μεταναστών που εργάζονται μόνιμα στην Ελλάδα και είναι ασφαλισμένοι στα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία, τα καινούργια και ακριβότερα φάρμακα που αντικαθιστούν τα παλιά, και οι νέες τεχνολογίες.Πουθενά, μα πουθενά, δεν αναφέρεται ότι ο αριθμός των φαρμακείων αυξάνει την φαρμακευτική δαπάνη, ή ότι συνδέεται με αυξανόμενη ζήτηση (Παράγραφος 2.2.2).
Συνεχίζοντας, στην ανάλυση κατανομής της δαπάνης υγείας ανά μορφή περίθαλψης από το 2001 έως το 2008, φαίνεται μια συνεχόμενη αύξηση του ποσοστού της φαρμακευτικής δαπάνης, ενώ ταυτόχρονα μειώνεται το ποσοστό της νοσοκομειακής δαπάνης. Όπως όμως αναφέρει η έκθεση, αυτό οφείλεται στο ότι στον υπολογισμό της νοσοκομειακής δαπάνης, δεν περιλαμβάνονται τα χρέη των ασφαλιστικών ταμείων προς τα νοσοκομεία, και συνεχίζει ότι αν περιληφθούν, το ποσοστό της νοσοκομειακής δαπάνης θα αυξηθεί κατακόρυφα, με αντίστοιχη μείωση του ποσοστού της φαρμακευτικής δαπάνης. (Παράγραφος 2.2.1, διάγραμμα 2.7)
Η διαπίστωση αυτή, ενισχύεται από τα εξής στοιχεία:
α) Οι πωλήσεις φαρμάκων στην περίοδο 2001 – 2008, στα μεν φαρμακεία/φαρμακαποθήκες μειώθηκε από το 76,2% στο 72,5%, ενώ στα νοσοκομεία, αυξήθηκε από το 23,8% στο 27,5% (Παράγραφος 3.2, διάγραμμα 3.5).
β) Οι κατηγορίες φαρμάκων των οποίων οι πωλήσεις αυξήθηκαν στο διάστημα 2005-2008, είναι : αίμα και αιμοποιητικά όργανα, διαλύματα νοσοκομειακής χρήσης, αντινεοπλασματικά, μυοσκελετικό σύστημα, νευρολογικά. Τα φάρμακα αυτών των κατηγοριών, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, ανήκουν στα νοσοκομειακά φάρμακα, και επομένως στη νοσοκομειακή και όχι την φαρμακευτική δαπάνη. Σε όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες φαρμάκων (οι οποίες στην συντριπτική τους πλειοψηφία διατίθενται από τα ιδιωτικά φαρμακεία), υπήρξε μείωση των πωλήσεων στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (Παράγραφος 3.2, πίνακας 3.3).
Συνοψίζοντας, η συγκεκριμένη έκθεση του ΙΟΒΕ, δείχνει τα εξής:
1. Η αύξηση της δαπανης υγειας, οφείλεται σε αύξηση του προσδόκιμου ζωής, γήρανση του πληθυσμού, αυξανόμενο αριθμό νομίμως εργαζόμενων μεταναστών και άρα ασφαλιζόμενου πληθυσμού, νέα και ακριβότερα φάρμακα και νέες τεχνολογίες
2. Η φαρμακευτική δαπάνη, η οποία ορίζεται από την δαπάνη για φάρμακα που πωλούνται στα φαρμακεία, βαίνει μειούμενη, όπως δείχνουν τα στοιχεία πωλήσεων 2001 – 2008, και ο λόγος για τον οποίο φαίνεται αυξημένη σαν ποσοστό επί της συνολικής δαπάνης για την υγεία, οφείλεται στο γεγονός ότι στον υπολογισμό της νοσοκομειακής δαπάνης, δεν περιλαμβάνονται τα χρέη προς τα νοσοκομεία
3. Η νοσοκομειακή δαπάνη, βαίνει συνεχώς αυξανόμενη, και για τους λόγους που περιγράφονται στο (2), το ποσοστό της επί της συνολικής δαπάνης υγείας, φαίνεται μειωμένο।
Με τη συγκεκριμένη έκθεση, καταρρίπτεται ο ισχυρισμός ότι η δαπάνη για τα φάρμακα θα αυξηθεί από την απελευθέρωση του επαγγέλματος. Θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον και χρήσιμο, να παραθέσει ο ΠΦΣ κάποια έκθεση ή μελέτη που αντικρούει την έκθεση του ΙΟΒΕ και να αποδεικνύει την ορθότητα των ισχυρισμών του.
Ολόκληρη η έκθεση του ΙΟΒΕ, την οποία αξίζει να μελετήσει κάποιος με προσοχή, βρίσκεται εδώ: http://www.iobe.gr/media/farmaca/farmaco09.pdf
Το κλειστό επάγγελμα του φαρμακοποιού, είναι προϊόν του μεσοπολέμου, και του αναγκαστικού νόμου της δικτατοριας Μεταξα
«Το πρόβλημα των κλειστών επαγγελμάτων είχε ήδη εντοπιστεί από την εποχή που η Ελλάδα κατέθεσε αίτηση ένταξης στην Ε.Ε., δηλαδή εδώ και πέντε δεκαετίες. Στη βιβλιοθήκη του ΙΟΒΕ υπάρχει μια έκθεση της 1ης Γενικής Διεύθυνσης Επεξεργασίας Προγράμματος του υπουργείου Συντονισμού, η οποία πραγματεύεται αυτό το ζήτημα τον Απρίλιο του 1968…
….Τα κλειστά επαγγέλματα είναι προϊόν του μεσοπολέμου. Οπως επισημαίνει η έκθεση, «η πραγματοποίησις της κατοχυρώσεως συντελείται κατά κανόνα διά ρητής διατάξεως Νόμου ή Διατάγματος». Ετσι, το επάγγελμα του ιδιοκτήτη Φορτηγού Δ.Χ. ανακηρύσσεται κλειστό με τον αναγκαστικό νόμο 134/1936 της Δικτατορίας Μεταξά, ο οποίος απαγορεύει τη χορήγηση αδειών. Αυτή επιτρέπεται «μόνο εις περιπτώσεις εξαιρετικής ανάγκης και κατόπιν αδείας του υπουργού Συγκοινωνιών….
…. Ο αναγκαστικός νόμος 751/37 έκανε το ίδιο για τα φαρμακεία, συναρτώντας τη χορήγηση αδειών λειτουργίας των φαρμακείων με πληθυσμιακά κριτήρια και την τήρηση ελαχίστων αποστάσεων μεταξύ των ιδρυομένων φαρμακείων. Ανάλογες προβλέψεις διατηρήθηκαν ώς πρόσφατα, στον νόμο 1963/91, κρίθηκαν όμως αντισυνταγματικές από το ΣτΕ το 2004. Ηδη, πάντως, από τον μεσοπόλεμο, τα ποσοστά κέρδους των φαρμακοποιών είναι καθορισμένα στο 33% για τα ιδιοσκευάσματα και στο 25% για τα α
ντιβιοτικά….»
Αξιότιμοι Κ.Κ. Υπουργοί Υγείας και Οικονομικών,
Αξιότιμοι συνομιλητές της διαβουλεύσεως,
Λίγες μέρες πρίν από την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου για την υγεία και
μιας και πολύς λόγος γίνεται για τα φαρμακεία και μιάς και όλοι μελετάμε την Ευρπωπη εγώ θα ήθελα να πάω από την άλλη μεριά του Ατλαντικού, στις Η.Π.Α.
Ας δούμε τώρα σε απλά ελληνικά το αμερικανικό σύστημα φαρμακείων:
Α)ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ
Ο οποιοσδήποτε μπορεί να ανοίξει φαρμακείο είτε είναι νομικό πρόσωπο είτε φυσικό πρόσωπο. ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ επιλέξει κανείς μπορεί να ανοίξει φαρμακείο.
Οι μεγαλύτερες αλυσίδες στην αγορά είναι οι Rite aid, eckerd,Wallgreen, CVS, και επιπλέον οι μεγάλες αλυσίδες Wall mart & safe way έχουν τμήματα φαρμακείου.Επιπλέον υπάρχουν και οικογενειακές επιχειρήσεις ( mom and pap store ).
Ομέσος όρος απασχόλησης σε ένα φαρμακείο είναι 2 φαρμακοποιοί 3 βοηθοί και ένας υπάλληλος γραφείου.
Β)ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΙΑ
α.Ένας αδειούχος φαρμακοποιός πρέπει να είναι παρόν καθόλη την διάρκεια λειτουργίας του φαρμακείου (DRUG STORE ), ο μισθός ενός φαρμακοποιού εργαζόμενου σε DRUG STORE ειναι σε ένα μέσο όρο 30-40 χιλιάδες δολλάρια διλαδή χονδρικά 25-35 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο.( κάντε τις συγκρίσεις με την Ελλάδα)
β.Τα φάρμακα χωρίζονται σε κατηγορίες Συνταγογραφούμενα και Μη υποχρεωτικά Συνταγογραφούμενα. ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μπορεί να πάρει ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΟΥΜΕΝΟ φάρμακο χωρίς συνταγη.
γ.ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ είναι ότι στα ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΟΥΜΕΝΑ φάρμακα οι συνταγές δέν εκτελούνται με βάση το κουτί αλλά σε συσκευασίες ειδικά για τον ασθενή.Σε γυάλινα μπουκαλάκια τα οποία παρασκευάζονται ειδικά με την λήψη της συνταγής.
ΣΤΑ ΦΙΑΛΙΔΙΑ ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΑ ΧΑΠΙΑ τείθεται ετικέττα στην οποία αναφέρονται 1)Το όνομα του φαρμακείου 2) Το όνομα του ασθεή 3) το όνομα του γιατρού που χορήγησε την συνταγή 4) Την περιγραφή του φαρμάκου και οδηγίες χρήσης.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ δίδεται στον ασθενή και το ( ptient information leaflet) φύλλο στο οποίο περιγράφεται το φάρμακο οι παρενέργιες οι δραστικές ουσίες κτλκτλ.
Τα ΜΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΟΥΜΕΝΑ φάρμακα ( απλά αντιγριπικά, αντιόξινα,παρακεταμόλες κ.α. ) μπορεί κάποιος να τα προμηθευτεί ελέυθερα με το κουτί.
Μάλιστα πολλές αλυσίδες έχουν τα δικά τους brand σε μή συνταγογραφούμενο φάρμακο τα οποία είναι και πολύ φτηνά.
Βλέπουμε λοιπόν πως τα φαρμακεία στις Η.Π.Α. και ελέύθερα είναι και παραγωγικά.
ΖΗΤΗΜΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ.
Όπως όλοι γνωρίζουμε στην Αμερική υπάρχει ένα εκπληκτικό ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ σύστημα που με το να λαμβάνει μέριμνα ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ αποζημειώνει τον όποιον άτυχο πολίτη έπαθε μια βλάβη στην υγεία του.Σε περίπτωση που τα ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ όπως λειτουργούνστην ΑΜΕΡΙΚΗ ( εντελώς αντίθετα απο τα δικά μας δηλαδή) έθεταν σε κίνδυνο την ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ και προκαλούσαν βλάβη στους ανθρώπους, οι εταιρίες που τα διαχειρίζονταν θα είχαν ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕΙ από καιρού ( μια απλή αποζημίωση ιατρικού λάθους ξεκινά από κάποια εκατομμύρια δολλάρια) .
άρα λοιπόν βλέπουμε ότι παντού στα φαρμακεία υπάρχει ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ, είτε ώς ιδιοκτήτης είτε ώς εργαζόμενος.( με μιά αμοιβή μέσου όρου 3,5 χιλιάδων δολλαρίων τον μηνα, περιπου 3 χιλιαδες ευρώ και άν αναλογιστούμε ότι ξεπερναμε κατα πολύ τον μέσο όρο του κόστος ζωής σε πραγματικεσ τιμές ελλάδας αυτά τα 3 χιλιάδες γίνονται 4 χιλιάδες)
ΠΙΟ ΑΛΛΟΘΙ ΑΡΑΓΕ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΙ στην Έλλάδα για να κρατουν το επάγγελμα τους κλειστό;
Κανένα επάγγελμα να μην είναι κλειστό, να πάρουμε την βέλτιστη λύση για κάθε ένα ώστε να έχουμε ανάπτυξη.Kαι για να μήν κατηγορηθώ ως πράκτορας κάποιας φαρμακευτικής ή κάποιου σουπερ μαρκετ υπογράφω ευθαρσώς το κείμενο.
Σαριδάκης Σταμάτης-Χρήστος,
ΑΝΕΡΓΟΣ οικονομολόγος,ελέω κρίσης,πτυχιούχος ΑΣΟΕΕ,μή εισπράτων κανένα επίδομα.
e-mail: saridos@yahoo.com
ο επάγγελμα του φαρμακοποιού είναι κλειστό.
Οι συνεχείς προσπάθειες των φαρμακοποιών ιδιοκτητών αφορούν αποκλειστικά και μόνο την προστασία του κέρδους τους που είναι 35% (μικτό) και 23,8% καθαρό.
Οι συντεχνίες πρέπει να πάψουν πλέον να υφίστανται σε ένα κράτος που βάλεται ποκοιλοτρόπως και συνήθως από τους ίδιους εργατοπατέρες φαρμακοποιούς. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν οι συνδικαλιστές φαρμακοποιοί της Ν.Δ. που εκτόξευσαν την φαρμακευτική δαπάνη να εμφανίζονται σήμερα μετά από 16 μήνες ως «εθνοσωτήρες». Οι τέως Πρόεδροι του ΕΟΦ, ΙΦΕΤ και ο Διοικητής του ΙΚΑ επί Ν.Δ. κόπτονται σή! μερα για τη δαπάνη που δημιούργησαν. Αυτοί που προστάτευαν και προστατεύουν τα πηγάδια του Λαυρίου, τα χιλιάδες αποθηκευμένα βιβλιάρια στα φαρμακεία του Βόλου, της Λάρισας και της Λαμίας έρχονται τώρα να μας που για φαρμακευτική δαπάνη. Αυτοί, που όταν ο ασθενής πληρώνει στη λιανική τιμή το φαρμακευτικό ιδιοσκεύασμα παρακρατούν και την ταινία γνησιότητας για να την επικολλήσουν σε συνταγή γνωστού ή και σγγενή τους κόπτονται για την φαρμακευτική δαπάνη.
Ας πάψουν πλέον οι υποκριτές να θέλουν ακόμη να διοικούν …..!!!
Για κάθε περίεργο, που επιθυμεί εξηγήσεις η ανακοίνωση αυτή είναι επώνυμη και όχι πονηρή ως «ναγώστης».
Σάββας Κυριαζής
Φαρμακοποιός
Γενικός Γραμματέας ΠΕΦ
Τις τελευταίες ημέρες του 2010 δεν θα τις θυμόμαστε τόσο για το φόβο που μας δημιουργεί η έλευση του (πολύ δύσκολου και… τρομακτικού για τις τύχες μας) 2011, όσο για τη προσπάθεια του κ. Λοβέρδου να εκμαιεύσει από τους φαρμακοποιούς (και πολιτικούς μηχανικούς και δικηγόρους και πολλούς άλλους) τρόπους με τους οποίους θα… παραστήσει στη Τρόϊκα ότι ανοίγει το επάγγελμά τους (ή απελευθερώνει τις αμοιβές τους). Είναι εντυπωσιακή η παντελής αδιαφορία που δίνει την εντύπωση ότι τρέφει για το πραγματικό συμφέρον το λαού σε σχέση με τη πλήξη των συμφερόντων των (οργανωμένων) φαρμακοποιών!
Προσποιήθηκε ότι δήθεν προσπαθεί να ανοίξει το επάγγελμα των φαρμακοποιών (για το πρόβλημα αυτό βλ. “Αντίδοτο στα επιχειρήματα των φαρμακοποιών), στη πραγματικότητα όμως είχε ήδη “λησμονήσει” το βασικό σκέλος του ανοίγματος, δηλαδή τη κατάργηση πληθυσμιακών κριτηρίων και το σεβασμό του συνταγματικού δικαιώματος όλων των πολιτών στο επιχειρείν ώστε ο κάθε φέρελπις πτυχιούχους της φαρμακευτικής σχολής να μπορεί να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στον επιχειρηματικό στίβο. Κατόπιν επικέντρωσε τις… προσπάθειές του σε μικρότερης σπουδαιότητας αλλαγές, όπως η μείωση του περιθωρίου κέρδους και η λειτουργία των φαρμακείων τα Σάββατα (γιατί στο Ελλάντα μας τα Σάββατα οι φαρμακοποιοί, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους καταστηματάρχες, ξεκουράζονται και οι ασθενείς ξενιτεύονται για να προμηθευτούν τα φάρμακά τους). Εισέπραξε όμως και σε αυτά… αρνήσεις των φαρμακοποιών! Αφού κέρδισαν στο μείζον θέμα των αδειών, γιατί να υποχωρήσουν στο έλλασον; Μήπως θα λογοδοτήσουν σε κανέναν, αφού μια ζωή είχαν εξασφαλίσει ασυλία και προστασία;
Βλέποντας λοιπόν ο… σιδηρούς υπουργός -ο οποίος αφελώς νόμιζε ότι επαναστατικές αλλαγές γίνονται με τη… συγκατάνευση των ευνοημένων- ότι απέναντί του βρίσκονταν οργανωμένοι και αποφασιμένοι επαγγελματίες, προσπάθησε να τους… φοβίσει με την απειλή εξέτασης ακριβώς εκείνου του καθεστώτος που θα έπρεπε εξ αρχής να το έχει καταργήσει δίχως να τους ρωτήσει: Της κληροδότησης της άδειας λειτουργίας του φαρμακείου! Τα παιδάκια παίζουν και μαζί τους ο κ. Λοβέρδος. Όταν αυτοί (μαντέψτε) και πάλι αρνήθηκαν, γιατί -όπως δήλωσαν- οι δημόσιες άδειες αποτελούν… προσωπική τους περιουσία, ο υπουργός της αποφασισμένης για ριζικές μεταρυθμίσεις κυβέρνησης σχεδόν τους εκλιπάρησε” να προτείνουν ένα άλλο ισοδύναμο μέτρο” (;) για να δείξουν δηλαδή στη Τρόϊκα ότι δεν έκατσαν με σταυρωμένα τα χέρια!
Για να απασχοληθούν λοιπόν οι πτυχιούχοι φαρμακοποιοί (που θυμίζουμε ότι οι διαθέτοντες φαρμακείο συνάδελφοί τους με καλοκαιρινή ολοσέλιδη καταχώρηση στο Τύπο τους πρότειναν να γίνουν… υπάλληλοί αυτών ή των φαρμακαποθηκών!!!) συμφώνησαν με τον υπουργό στη “συστέγαση” φαρμακείων που όμως (προσέξτε παρακαλώ) ο φαρμακοποιός που το κατείχε πριν θα κατέχει το… 51% της επιχείρισης, θα έχει δηλαδή τον απόλυτο έλεγχο του μαγαζιού! Πόσος χαριτωμένος εμπαιγμός ενός υπουργού που τους έχει αποδείξει πόσο επιρρεπής είναι σε τέτοια αντιμετώπιση!
Η κληροδοτική μεταβίβαση των αδειών από τον γονέα στο τέκνο είναι όχι μόνο αντισυνταγματική, αλλά και… παράνομη, αφού οι άδειες είναι προσωποπαγείς και πρέπει να επιστρέφονται στο κράτος μετά τη συνταξιοδότηση του κατόχου τους. Βλέπουμε δηλαδή ότι οι νομικές προβλέψεις για κληροδότηση των αδειών, ως εάν να πρόκειται για προσωπική περιουσία, είναι “αυθαίρετα” νόμιμη, αλλά προσκρούει σε άλλους νόμους, στο Σύνταγμα και στη… κοινή λογική.
Στο πλαίσιο αυτής της (μη) λογικής είδαμε διαφημίσεις Σλοβακικών πανεπιστημίων που καλούν τους φαρμακοποιούς να στείλουν εκεί για σπουδές τα παιδιά τους “για να μη χαθεί η επιχείρηση”! Ακούσαμε μια φαρμακοποιό να… απορεί που “κάποιοι” θέλουν να μη μπορεί να δώσει την άδεια στον κανακάρη της και ζητούσε “σύμμαχο” στην δυσφορία της μια φίλη της συμβολαιογράφο, αγνοώντας ότι οι κληροδοτήσεις των αδειών για τους συμβολαιογράφους καταργήθηκαν από το… 1971! Το ελληνικό κράτος, με τις ασυγχώρητες διακρίσεις των πολιτών σε προστατευόμενους και μη προστατευόμενους έχει στρεβλώσει σε τέτοιο βαθμό το τρόπο σκέψης πολλών εξ ημών που αδυνατούμε να αντιληφθούμε έστω και τα αυτονόητα. Η ανάγκη για ριζικές αλλαγές είναι τόσο μεγάλη που ξεπερνάει το πολιτικό “αισθητήριο” του κάθε Λομβέρδου, ή την τακτική του κάθε υπυργού ¨παλαιάς κοπής”.
Τη μη κατανόηση αυτής της πραγματικότητας τη πληρώνουμε ποικιλότροπα: Η αδήριτη ανάγκη για εκσυγχρονισμό της χώρας πετιέται στον κάλαθο των αχρήστων, προτάσσοντας απλά την αγωνία να… δείξουμε στους δανειστές ότι κάτι κάνουμε! Δεν είναι εκπληκτικό; Δεν είναι εξίσου απογοητευτικό; Ο λαϊκισμός και η πολιτική ελαφρότητα δεν λένε να αφήσουν το ρημαγμένο αυτό τόπο. Θεωρούμε ότι οι προθέσεις του επικεφαλής της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου είναι ειλικρινείς. Ποιός όμως φέρει ευθύνη για την επιλογή των υπουργών; Ποιός επέλεξε άτομα που εξαρχής γνωρίζαμε ότι είναι προσκολλημένα σε παλαιολιθικές πολιτικές συμπεριφορές που έχουν καταδικαστεί από την ίδια τη τραγική πραγματικότητα; Ακόμα και άνθρωποι “φρέσκοι” στη πολιτική κανίστρα έχουν αποδείξει ότι “δεν κάνουν για τη δουλειά αυτή”. Ότι είναι δηλαδή θαυμάσιοι ως π.χ συζητητές περί φιλοσοφίας, μόδας, φαγητών κ.ο.κ. Αλλά για τον υπουργικό θώκο είναι εντελώς ανεπαρκείς! Άλλο τρανταχτό παράδειγμα ο κατά τα άλλα συμπαθής υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος, ο οποίος αδυνατεί να αρθεί στο ύψος των απαιτήσεων του ρόλου του και να παρουσιάσει κάποιο έργο, επιμένοντας να σωρρεύει εκκρεμότητες στα συρτάρια του. Ο πρωθυπουργός όμως επιμένει να τον κρατάει στη θέση του ως εάν ήταν επιτυχημένος! Το ίδιο κάνει και με τους υπουργούς που βρίσκονται στην αιχμή της επικαιρότητας γιατί χειρίζονται εργασιακά, δημοσιονομικά ή… εισπρακτικά θέματα και οι οποίοι καθορίζουν τα βήματά τους με βασικό κριτήριο “πως να ξεπεράσουμε τις αντιρρήσεις της Τρόϊκα”! Την ευθύνη για όλους αυτούς, όπως και για τις δυσλειτουργίες για τις οποίες ευθύνονται και τις επιλογές στις οποίες εμπλέκονται, φέρει φυσικά ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου, ο οποίος κάποια στιγμή θα πρέπει να βελτιώσει τα κριτήρια επιλογής των συνεργατών του τόσο όσο να “ταιριάζουν” και με τις δικές του προθέσεις για κάποιες ουσιαστικές αλλαγές προς όφελος του ευρύτερου τμήματος του λαού, που όμως δεν επιτυγχάνονται με τη… σύμφωνη γνώμη των θιγομένων!
Ο αγώνας μας, τίμιος και ειλικρινής, καθαρός από την πρώτη στιγμή ως τώρα, βρίσκει έδαφος στα ΜΜΕ… Μετά από εκατοντάδες ενημερώσεις προς τους δημοσιογράφους, μετά από άπειρες επιστολές στους πολιτικούς, η Ελληνική κοινωνία αρχίζει να μαθαίνει την αλήθεια και πραγματική έκταση του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε εμείς και οι οικογένειες μας. Όταν οι άλλοι μας αποκαλούν υβριστικά αχυρανθρώπους και άτομα των συμφερόντων, όλη η υπόλοιπη Ελλάδα μας αναγνωρίζει ως αγωνιστές!!!
(Κλικάρετε πάνω στην εικόνα για να την μεγενθύνετε.)
Ακολουθεί η συγκλονιστική επιστολή των γονέων των Φαρμακοποιών χωρίς Φαρμακείο…
«Μας εμπαίζουν υπουργείο και παλαιοί φαρμακοποιοί»
Παρακολουθούμε με αγανάκτηση την υποκρισία και τον εμπαιγμό σε βάρος των νέων φαρμακοποιών από τη συντεχνία των παλαιών φαρμακοποιών και το υπουργείο Υγείας.
Μας είπανε ότι «τα βρήκανε» για το άνοιγμα του επαγγέλματος των φαρμακοποιών, έπειτα από δημοκρατικό διάλογο.
Αυτά, όμως, που «βρήκανε» και μας είπανε, υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, γιατί απλά δεν το ανοίγουν το επάγγελμα, αλλά το κρατούν κλειστό και επιπλέον το σφραγίζουν. Ομως, είμαστε και εμείς εδώ.
Οι νέοι φαρμακοποιοί και οι οικογένειές τους. Εμείς οι δικαιούχοι φορολογούμενοι Ελληνες πολίτες και απαιτούμε ισονομία, ισοπολιτεία και σεβασμό από κάθε αρμόδιο.
Συγκεκριμένα:
α) Είναι δημοκρατική διαδικασία όταν συζητούν το θέμα μόνο ο κ. υπουργός Υγείας και η συντεχνία των παλαιών φαρμακοποιών χωρίς εκπροσώπους των νέων;
Αναρωτήθηκε κανείς; Συμβαίνει κάτι; Γιατί μας εμπαίζουν;
β) Το άνοιγμα των φαρμακείων το Σάββατο, που λένε ότι «τα βρήκανε», έχει καμία σχέση με το άνοιγμα του επαγγέλματος του φαρμακοποιού; Γιατί μας εμπαίζουν;
γ) Η μείωση του κέρδους του φαρμακοποιού, που λένε ότι και εδώ «τα βρήκανε», έχει καμία σχέση με το άνοιγμα του επαγγέλματος; Ποιον εμπαίζουν;
δ) Γιατί μας λένε ότι η αύξηση του αριθμού των φαρμακείων θα αυξήσει τις δαπάνες στο «φάρμακο», όταν όλες οι δαπάνες αρχίζουν και τελειώνουν με τη συνταγή του ιατρού και αυτό είναι αδιάφορο σε ποιο φαρμακείο θα εκτελεστούν; Ποιον εμπαίζουν;
δ) Γιατί το επάγγελμα σήμερα είναι κλειστό; Μα γιατί υπάρχει το πληθυσμιακό κριτήριο!
Αν αυτό παραμείνει, τι το θέλουν το νομοσχέδιο, αφού την ουσία δεν την αγγίζουν; Ποιον εμπαίζουν;
στ) Ανοίγει το επάγγελμα όταν η σύμπραξη, όπως την είπανε και τα «βρήκανε», του παλαιού με το νέο φαρμακοποιό θα γίνεται μόνο όταν το θελήσει ο παλαιός, μόνο όταν θα δεχθεί πλήρως τους όρους του ο νέος και μόνο εφ’ όσον προηγουμένως καταθέσει ο νέος κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στον παλαιό ως «αέρα» για τη σύμπραξη; Ποιον εμπαίζουν;
ζ) Για ποια άρση της κληρονομικότητας μιλάνε και τι σχέση έχει με το άνοιγμα του επαγγέλματος, όταν η κληροδότηση της άδειας του φαρμακείου στο γιο θα γίνεται με μια απλή ιατρική βεβαίωση «αδυναμίας» του, για λόγους υγείας; Ποιον εμπαίζουν;
η) Γιατί μιλούν για Δημοκρατία, όταν η Πολιτεία ικανοποιεί από τη μια συμφέροντα βολεμένων επί χρόνια συντεχνιών και υψώνει τοίχο από την άλλη σε ένα νέο επιστήμονα, εμποδίζοντάς τον ακόμη και να «παλέψει» μόνος του; Ποιον εμπαίζουν;
θ) Αν υπάρχουν πολλά φαρμακεία στη χώρα μας, υπάρχουν και πολλοί γιατροί, πολλοί μηχανικοί, πολλοί δικηγόροι και πολλοί επαγγελματίες, όπως λένε και αυτοί. Ομως, μόνο οι φαρμακοποιοί έχουν το πληθυσμιακό κριτήριο!
Γιατί; Είναι καιρός πια. Ας το καταλάβουν πως τα χρόνια άλλαξαν.
Ας αφήσουν, με αξιοπρέπεια, τους νέους φαρμακοποιούς και τους νέους υποψήφιους των ΑΕΙ να δουν μόνοι τους πόσα φαρμακεία υπάρχουν και να κάνουν τις επιλογές τους.
Να αφήσουν και την «αγορά» ελεύθερη με τους νόμους της και θα δουν ότι θα περιορίσει αυτή, μόνη της, τα φαρμακεία, όπως έκανε σε πολλά περιζήτητα επαγγέλματα του παρελθόντος.
Ζητάμε:
Την πλήρη απελευθέρωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού, όπως συμβαίνει σε εκατοντάδες άλλα επαγγέλματα. Αυτό, για τη Δημοκρατία μας και την αξιοπρέπειά μας.
Εχουμε και προτάσεις.
– Εάν ο κ. υπουργός Υγείας δεν έχει τη δύναμη να τα «βάλει» με τη συντεχνία των παλαιών φαρμακοποιών και να δώσει τα συνταγματικά δικαιώματα στους νέους φαρμακοποιούς, τότε να δώσει τη θέση του σε κάποιον πιο δυνατό. Θα προσφέρει περισσότερα. Θα είναι προς τιμήν του και ο κόσμος θα είναι μαζί του.
Ελληνες πολίτες, γονείς νέων φαρμακοποιών χωρίς φαρμακείο
Κούκος Χαράλαμπος, συν. καθηγητής Μ.Ε., Μπλιόσκας Θεμιστοκλής, ιατρός ΩΡΛ
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο που αφορά τους φαρμακοποιούς τους μόνους τους οποίους δεν έχει σκοπό να βοηθήσει αποδίδοντας «κοινωνική δικαιόσυνη», όπως ισχυρίζονται είναι τους αυτοαποκαλούμενους φαρμακοποιούς χωρίς φαρμακείο! Μοναδικός σκοπός είναι να περάσει το κέρδος απο τον Έλληνα πολίτη φαρμακοποιό στις μεγάλες πολυεθνικές, και στους φαρμακοβιομηχάνους, οι οποίοι βέβαια για το μόνο πράγμα για το οποίο δεν θα ενδιαφέρονται θα ειναι η υγεία του Έλληνα πολίτη! Το λειτούργημα που επιτελούν σήμερα οι φαρμακοποιοί αύριο θα γίνει απλά εμπόριο με μοναδικό σκοπό το κέρδος κι οι ίδιοι οι φαρμακοποιοί υπάλληλοι!
ο ελληνας φαρμακοποιος σε καθε γωνια της ελλαδας προσφερει στο κοινωνικο συνολο 24 ωρες το 24 ωρο τις υπηρεσιες του. Η απελευθερωση του ιδιοκτησιακου θα ανοιξει το δρομο για τα μεγαλα οικονομικα συμφεροντα τα οποια αυτοσκοπο εχουν μονον το οσο το δυνατο μεγαλυτερο κερδος. Μονον ο επιστημονας φαρμακοποιος εχειτην καταρτηση την υπομονη και τηθεληση να δοσει ολες τις χρησιμες συμβουλες στον ασθενη.Μια σοσιαλιστικη κυβερνηση αυτα θα πρεπει οπωσδηποτε να τα εχει σαν βασικεςαρχες οπως και τη διορθωση του απανθρωπου ωραριου που προτεινεται ομοιοτου που δεν υπαρχει σε καμια χωρα τησ ευρωπης. Σημερα στην Ελλαδα υπαρχουν 12000 χιλ/ φαρμακεια. Οι ΦΧΦ ενω ηξεραν οτι για την ιδρυση φαρμακειου υπαρχουν ορισμενες προυποθεσεις σημερα ερχονται καιθελουν να αρθουν ολοι οι περιορισμοι για να ναεισελθουν στο χωρο Ομως στην δημοκρατια αν ο καθενας κανει οτι τον βολευει τοτε μιλαμε για ασυδοσια.Κατα συνεπεια κ υπουργε προτεινω καμια αλλαγη στοιδιοκτησιακο και οχι στην ανεξελεγκτη αυξηση του αριθμου των φαρμακειων για να ειναι βιωσιμα.
Oι φαρμακοποιοί λένε πως δεν πωλούν τις άδειες των επιχειρήσεών τους. Πώς θα μπορούσαν άλλωστε; Οι άδειες είναι κρατικές, τις εξέδιδαν οι νομαρχίες. Και όμως στις εφημερίδες δημοσιεύονται αγγελίες για την πώληση φαρμακείων. Κάποιοι αναφέρονται στο μαγαζί, στα ντουβάρια, στον εξοπλισμό, στον «αέρα», κάποιοι το γράφουν επί λέξει «πωλείται άδεια φαρμακείου».
Κάποιες φορές μάλιστα αναγράφουν ένα αστρονομικό ποσό, γύρω στις 300.000 ευρώ.
Και επειδή πάντοτε η νομοθεσία προσπερνιέται, υπήρχε μια κλασική μέθοδος. Ο πωλητής και ο αγοραστής έφτιαχναν μια ομόρρυθμη και έτσι, απλά και ανώδυνα, γινόταν η παράνομη μεταβίβαση. Ο νέος φαρμακοποιός ήταν ευχαριστημένος αφού έβρισκε στρωμένη πελατεία. Δεν συνέβαινε το ίδιο για τον πτυχιούχο που στερούνταν τα κονδύλια. Εκείνος έπρεπε να γίνει υπάλληλος στον συνάδελφο που βρήκε τις 300.000 ή να αναζητήσει δουλειά σε εταιρεία- συνήθως πλασιέ.
Το συνδικάτο των φαρμακοποιών τα είχε τακτοποιήσει όλα ώστε να μην παρεισφρέει κανένας άσχετος στον κλάδο. Οποιος δεν κληρονομούσε από τον γονιό, όποιος δεν διέθετε τα κεφάλαια, μπορούσε να αναζητήσει την τύχη του σε κάποια ορεινή κοινότητα των 300 γερόντων, να ανοίξει εκεί το φαρμακείο και να το κλείσει γρήγορα φεσωμένος. Αυτό λοιπόν έρχεται να αλλάξει ο νόμος. Αυτό και διάφορα άλλα προνόμια που παραπέμπουν σε μεσαιωνική συντεχνία. Η αντίδραση των επαγγελματιών αναμενόμενη, με απεργίες και απειλές. Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Θόδωρος Αμπατζόγλου θα ζητήσει το δίκιο του στα ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Θεωρεί ότι παραβιάζεται οδηγία που εξαιρεί τα φαρμακεία από την απελευθέρωση επαγγελμάτων. Λεονταρισμοί. Δεν θα ανοίγει όποιος έμπορος θέλει φαρμακείο, θα υπάρχουν και πάλι περιορισμοί. Πλην όμως οι περιορισμοί θα λειτουργούν προς όφελος των καταναλωτών, όχι μιας κάστας που λειτουργεί ανεξέλεγκτα.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑΝΑΙ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΣ,
ΓΡΑΝΑΖΙ,Η’ ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ???
ΤΑ ΧΤΕΝΙΣΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΟΥΝΤΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΜΠΑΜ.
ΜΕΓΑΛΗ ΦΤΗΝΙΑ.
ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ ΤΟ ΚΑΝΑΤΕ.
ΕΧΕΙ ΚΙ ΑΛΛΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ,ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΩΝ ΑΛΥΣΙΔΩΝ,
ΜΕΡΟΚΛΑΜΑΤΙΑΡΗΔΕΣ BLOGERS ΤΗΣ ΚΑΚΙΑΣ ΩΡΑΣ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ ΜΙΛΑΤΕ ΕΔΩ ΜΕΣΑ.
ΠΟΣΑ ΣΑΣ ΔΩΣΑΝ ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ?
(ΛΑ-ΛΑ-Li-Ca)?….