Άρθρο 8 Γενικοί όροι και περιορισμοί στην παραχώρηση απλής χρήσης

1. Η παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας γίνεται με σύμβαση που καταρτίζεται ανάμεσα στο αρμόδιο όργανο και τον παραχωρησιούχο. Η σύμβαση δεν μπορεί να έχει χρονική διάρκεια μικρότερη του ενός (1) έτους και μεγαλύτερη των τριών (3) ετών.
2. Στις περιπτώσεις παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, ο παραχωρησιούχος διασφαλίζει την ελεύθερη και απρόσκοπτη διέλευση του κοινού στον αιγιαλό και την παραλία, τη διατήρηση του παραχωρούμενου χώρου καθαρού και σε καλή κατάσταση, την ύπαρξη και συντήρηση εγκαταστάσεων χρήσιμων για τους λουόμενους και την ενημέρωση του κοινού για την οριοθέτηση της παραχώρησης, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του.
3. Ο παραχωρησιούχος έχει τουλάχιστον τις παρακάτω ειδικότερες υποχρεώσεις:
α) Διασφαλίζει την ελεύθερη, απρόσκοπτη και ασφαλή διέλευση του κοινού στον αιγιαλό και την παραλία,
β) διασφαλίζει τη χρήση του αιγιαλού και της παραλίας για άτομα με αναπηρία, εγκαθιστώντας ειδικές πλατφόρμες για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία (sea tracks), αν αυτές δεν έχουν εγκατασταθεί με μέριμνα του οικείου δήμου. Στην περίπτωση αυτή, ο παραχωρησιούχος συμψηφίζει τις δαπάνες για εγκατάσταση των πλατφορμών με το αντάλλαγμα της παραχώρησης.
γ) περιορίζει την ανάπτυξη των ομπρελών, ξαπλωστρών και θαλάσσιων μέσων αναψυχής και λοιπών κινητών στοιχείων σε ποσοστό του εμβαδού της παραχωρούμενης έκτασης που δεν υπερβαίνει το εξήντα τοις εκατό (60%) ή το τριάντα τοις εκατό (30%), αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό και παραλία της παρ. 1 του άρθρου 4, ώστε να διασφαλίζονται η διέλευση του κοινού κάθετα και παράλληλα προς τη θάλασσα και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων,
δ) διατηρεί καθημερινά καθαρό το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας,
ε) αναρτά σε εμφανές σημείο στον αιγιαλό ή την παραλία πινακίδα, η οποία επιτρέπει στο κοινό να έχει πρόσβαση, με ηλεκτρονικό τρόπο σύμφωνα με το άρθρο 16, περί συστήματος ηλεκτρονικών καταγγελιών, στα προσδιοριστικά στοιχεία της παραχώρησης, όπως τις συντεταγμένες, τον αριθμό της απόφασης παραχώρησης, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του κοινού και του παραχωρησιούχου και το διάγραμμα της παραχώρησης,
στ) τοποθετεί κινητά στοιχεία για την εξυπηρέτηση του κοινού,
ζ) φροντίζει για τη διατήρηση της ισορροπίας του οικοσυστήματος του παραχωρούμενου χώρου, όπως με τη διατήρηση της μορφολογίας της ακτής και της ακτογραμμής,
η) παραδίδει τον παραχωρηθέντα χώρο στην αρχική κατάσταση μετά το πέρας της διάρκειας της παραχώρησης,
θ) διασφαλίζει την παρουσία ναυαγοσώστη, εφόσον του υποδειχθεί ότι η υποχρέωση αυτή δεν καλύπτεται από τον οικείο δήμο. Στην περίπτωση αυτή, ο παραχωρησιούχος συμψηφίζει τις δαπάνες για την αμοιβή του ναυαγοσώστη και τον εξοπλισμό του με το αντάλλαγμα της παραχώρησης. Η πρόσληψη ναυαγοσώστη και η διάθεση εξοπλισμού από τον παραχωρησιούχο δεν απαλλάσσουν τον οικείο δήμο από ευθύνη για παράβαση του π.δ. 71/2020 (Α΄ 166).
4. Οι υποχρεώσεις του παραχωρησιούχου μνημονεύονται στη σύμβαση παραχώρησης.
5. Είναι δυνατή η σύναψη σύμβασης έργου από τον παραχωρησιούχο με τρίτο φυσικό ή νομικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων θαλάσσιων μέσων αναψυχής ή άλλης συναφούς επιχείρησης, εφόσον αυτό διαθέτει όλες τις νόμιμες άδειες και εγκρίσεις που προβλέπονται στην υπ’ αρ. 2131.4/64444/6.9.2021 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (Β’ 4174) και στον Γενικό Κανονισμό Λιμένα υπ’ αρ. 20, όπως αυτός εγκρίθηκε με την υπ’ αρ. 3131.1/03/1999 (Β’ 444, διόρθωση σφάλματος Β’ 1243/1999) απόφαση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, όπως εκάστοτε ισχύουν. Η δραστηριότητα ασκείται σε σαφώς καθορισμένο τμήμα του παραχωρηθέντος χώρου που δεν μπορεί να υπερβαίνει το είκοσι τοις εκατό (20%) της συνολικής παραχώρησης, με αντάλλαγμα, το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει το μέρος του ανταλλάγματος που αναλογεί στην παραχωρούμενη έκταση, και για χρονικό διάστημα το οποίο είναι ίσο ή μικρότερο από τον χρόνο παραχώρησης, σε κάθε δε περίπτωση δεν υπερβαίνει τον υπόλοιπο χρόνο παραχώρησης. Η υπ’ αρ. 2131.4/64444/2021 κοινή απόφαση και ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα υπ’ αρ. 20 εφαρμόζονται και στη συγκεκριμένη περίπτωση. Την ευθύνη για την τήρηση των όρων της παραχώρησης φέρει ο παραχωρησιούχος, ο οποίος ευθύνεται πλήρως από κοινού και εις ολόκληρον με όποιον έλκει δικαιώματα από αυτόν.
6. Με τη διακήρυξη μπορούν να προβλέπονται και επιπλέον υποχρεώσεις του παραχωρησιούχου σε σχέση με την προστασία, διατήρηση και ανάπτυξη του παραχωρούμενου τμήματος αιγιαλού και παραλίας και την ενίσχυση της κοινοχρησίας.
7. Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται εντός αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων ή τους περιβάλλουν επιτρέπεται μόνο μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού, σύμφωνα με τον Κώδικα νομοθεσίας για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς (ν. 4858/2021, Α΄ 220), και κατόπιν αιτήματος της αρμόδιας Κτηματικής Υπηρεσίας προς την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού. Εφόσον χορηγηθεί η σύμφωνη γνώμη, δεν απαιτείται εκ νέου σχετικό αίτημα. Η Κτηματική Υπηρεσία οφείλει, πριν από την έναρξη της πλειοδοτικής δημοπρασίας, να γνωστοποιήσει στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού οποιαδήποτε εκ νέου παραχώρηση απλής χρήσης χώρων του πρώτου εδαφίου, για τους οποίους έχει εκδοθεί σύμφωνη γνώμη κατά τα ανωτέρω ή νέου τμήματος αυτών. Σε περίπτωση μεταβολής των αρχαιολογικών δεδομένων, η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού οφείλει, εντός επτά (7) εργασίμων ημερών, να ενημερώσει σχετικά την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία, αποστέλλοντας στην τελευταία φάκελο με τα πλήρη στοιχεία για τον συγκεκριμένο χώρο.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 18:39 | Γιαννης Νικολαου

    Ακρως επικίνδυνη η παράγραφος Θ του άρθρου 8 . Μεταφέρει την ευθύνη για την ασφάλεια των λουομένων σε ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με ναυαγοσωστική κάλυψη και κάτι που χρειάζεται απίστευτη εξειδίκευση το μεταφέρετε σε εστιάτορες και Μπουφετζήδες !!!! Η ανθρώπινη ζωή δεν διαπραγματεύεται !

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 18:09 | ΑΓΓΕΛΟΣ

    Είναι πρακτικά αδύνατον να εφαρμοστεί το αρ.8 παρθ.
    Δεν θέλω να έχω καμία σχέση ούτε με ναυαγοσώστες ,ούτε με σκάφη και οριοθετήσεις.Ενα μαγαζάκι έχω και θέλω να βγάλω τα χρήματά μου οπως έκανα τόσα χρόνια χωρίς να εχω όλη αυτή την ευθύνη πάνω μου.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 17:58 | Κωνσταντινος

    Απαραδεκτο το αρθρο 8 παραγραφος Θ. Δεν μπορει να εφαρμοστει

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 17:34 | Ιακ. Ορφανός

    Για τον καλύτερο και ευκολότερο έλεγχο των συμβάσεων από τους πολίτες, προτείνουμε να τροποποιηθεί η παράγραφος 2 του άρθρου 8 σε: « Στις περιπτώσεις παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, ο παραχωρησιούχος διασφαλίζει την ελεύθερη και απρόσκοπτη διέλευση του κοινού στον αιγιαλό και την παραλία, τη διατήρηση του παραχωρούμενου χώρου καθαρού και σε καλή κατάσταση, την ύπαρξη και συντήρηση εγκαταστάσεων χρήσιμων για τους λουόμενους και την ενημέρωση του κοινού για την οριοθέτηση της παραχώρησης, τον μέγιστο αριθμό σετ ομπρελοξαπλωστρών που επιτρέπεται να τοποθετήσει, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 17:08 | Μάριος M

    Το ποιο σοβαρό θέμα που δεν έχει καταλάβει κανεις σας και είστε τελείως νυχτωμένοι είναι το παρακάτω κύριοι και κυρίες παραχωρησιούχοι
    Άρθρο 17 ΠΔ71/2020
    Κυρώσεις
    Για κάθε παράβαση των διατάξεων του τελευταίου εδαφίου της περίπτωσης α), των περιπτώσεων ε), στ), και ζ) της παραγράφου 1, καθώς και της παραγράφου 2 του άρθρου 7, επιβάλλεται πρόστιμο 2.000 ευρώ. Για κάθε παράβαση των διατάξεων των περιπτώσεων β) και γ.6) (των υποχρεώσεων για ύπαρξη φαρμακείου, απινιδωτή ενηλίκων και απινιδωτή βρεφών αυτοτελώς λογιζομένων) της παραγράφου 1 του άρθρου 7, επιβάλλεται πρόστιμο 500 ευρώ. Για κάθε παράβαση των διατάξεων του πρώτου εδαφίου της περίπτωσης α) της παραγράφου 1 του άρθρου 7 επιβάλλεται πρόστιμο 2.000 ευρώ, ανά ναυαγοσώστη. Για κάθε παράβαση των λοιπών διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 7, επιβάλλεται πρόστιμο 250,00 ευρώ. Σε κάθε περίπτωση υποτροπής, τα πρόστιμα της παραγράφου αυτής διπλασιάζονται.
    Ανάλυση
    Αν δεν προσλάβεις ναυαγοσώστη με τον εξοπλισμό του , στον πρώτο έλεγχο του λιμεναρχείου το πρόστιμο είναι 14.000 ευρώ
    Στον δεύτερο έλεγχο 28.000
    Συνολικά σε ένα καλοκαίρι θα πρέπει να πουλήσεις το σπιτι σου χώρια τις ποινικές κυρώσεις σε πιθανότητα πνιγμού

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 17:34 | Λυτινακης Παύλος

    θ) διασφαλίζει την παρουσία ναυαγοσώστη, εφόσον του υποδειχθεί ότι η υποχρέωση αυτή δεν καλύπτεται από τον οικείο δήμο. Στην περίπτωση αυτή, ο παραχωρησιούχος συμψηφίζει τις δαπάνες για την αμοιβή του ναυαγοσώστη και τον εξοπλισμό του με το αντάλλαγμα της παραχώρησης. Η πρόσληψη ναυαγοσώστη και η διάθεση εξοπλισμού από τον παραχωρησιούχο δεν απαλλάσσουν τον οικείο δήμο από ευθύνη για παράβαση του π.δ. 71/2020 (Α΄ 166).

    Σύμφωνα με την ανωτέρω παράγραφο του άρθρου 8 δημιουργούνται τα έξεις προβλήματα

    1. Σε περίπτωση που η δαπάνη είναι μεγαλύτερη από το αντάλλαγμα της παραχώρησης;
    2. Από ποιον φορέα θα γίνεται η υπόδειξη της υποχρέωσης στον παραχωρησιούχο;
    3. Σύμφωνα με το άρθρο 7 του ΠΔ 71/20 ο εξοπλισμός κοστίζει ένα αρκετά μεγάλο ποσό και η συντήρηση του επίσης. Είναι μία συνεχόμενη δαπάνη καθώς περιέχει ιατροφαρμακευτικό εξοπλισμό, μηχανοκίνητα κτλ. Ποιος θα επωμίζεται το κόστος τον καυσίμων, της συντήρησης και των φθορών;
    4. Σύμφωνα με το ΠΔ 71/20 άρθρο 7 παράγραφος 1 »η υποχρέωση πρόσληψης ναυαγοσώστη και λοιπού εξοπλισμού είναι στον φορέα διαχείρισης (Ο.ΤΑ. Ο.Λ. κτλ) » .
    5. Σύμφωνα με το ΠΔ 71/20 παράγραφος 3 » Οι υπόχρεοι της παραγράφου 1 μπορούν να αναθέτουν τη ναυαγοσωστική κάλυψη λουτρικής εγκατάστασης σε νομίμως λειτουργούσα σχολή ναυαγοσωστικής εκπαίδευσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος. Στην περίπτωση αυτή, για την τήρηση των υποχρεώσεων των περιπτώσεων (α), (β), (γ), (δ), (ε), (στ) και (ζ) της παραγράφου 1, υπεύθυνη είναι αποκλειστικά η σχολή αυτή.»

    Σύμφωνα λοιπόν με το ΠΔ 71/20 η υποχρέωση είναι των δήμων και μπορεί να μεταβιβαστεί σε σχολές ναυαγοσωστικής. Η παράγραφος θ του άρθρου 8 δεν συνάδει με το ΠΔ 71/20. Δημιουργεί ανεπανόρθωτα προβλήματα στην εφαρμογή την ναυαγοσωστικής κάλυψης και τα αποτελέσματα για την προασπίσει της ανθρώπινης ζωής καθώς και και το τουριστικό προϊόν θα είναι καταστροφικά.

    Λυτινάκης Παύλος

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 17:51 | Panagiotis D

    Αναρμοδιοι οι παραχωρησιουχοι να καλύψουν τις ακτές με παραλίες, ειδικά εάν η παραλία πρέπει να καλυφθεί με παραπάνω από έναν ναυαγοσωστη. Ένα χάος και ελλοχεύουν πολλοί κίνδυνοι.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 16:53 | Βασίλης

    Η παράγραφος θ του άρθρου 8 πρέπει να καταργηθεί. Σε περίπτωση δυσμενών καιρικών συνθηκών, ποιος θα εποπτεύει τις παραλίες; Οι παραχωρησιούχοι έχουν τη γνώση και θα διαθέτουν τον κατάλληλο εξοπλισμό έμψυχο και άψυχο για την πρόληψη και καταστολή των πνιγμών;

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 16:23 | Χάρης

    Γνωρίζω ότι υπάρχουν πολλά SeaAccess σε παραλίες και λειτουργούν. Γιατί γράφεται μόνο sea tracks ενώ υπάρχουν δύο εταιρείες;;

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 16:08 | ΞΩΜΕΡΙΤΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

    Άρθρο 8 παρ. 1
    Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού σε επιχειρήσεις θαθαθθαλάσσια θαλάσσιων μεσων αναψυχής για 1 έως 3 έτη δεν συνάδει με το χαρακτήρα του επιτηδεύματος και το κόστος έναρξης και διατήρησης μιας υγιούς λειτουργιας επιχείρησης. Είμαστε από την φύση του επαγγέλματος μας δεσμευμένοι,ο εξοπλισμός που χρησιμοποιούμε τις περισοτερες φορες να ανέρχεται πάνω από τις δυνατότητες μας. Έχουμε στις τάξεις της επαγγελματικης μας δραστηριότητας το πλέον ειδικευμένο προσωπικό και καλούμαστε να παρέχουμε υψηλής ποιότητας και ασφαλείας υπηρεσίες . Παραχώρηση μικρότερη των 5 ετών μας υποβαθμίζει ποιοτικά ,οικονομικά και επιχειρηματικά

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 16:42 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ

    Επειδή οι ειδικές πλατφόρμες χρειάζονται συντήρηση και επισκευές, θα πρέπει να προβλέπεται ότι θα συμψηφίζονται και οι δαπάνες συντήρησης και επισκευής τους.
    Ως εκ τούτου απαιτείται η σχετική συμπλήρωση στην παράγραφο 3 (β).

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 15:11 | Σύλλογος ιδιοκτητών Καταστημάτων Υγειονομικού ενδιαφέροντος Καστοριάς

    Οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην παρόχθια ζώνη της πόλης της Καστοριάς, θα έχουν σοβαρότατες συνέπειες αν δεν ληφθεί υπόψη η ιδιαιτεροτητα της περιοχής μας καθώς επίσης και ο αστικός ιστός της. Για αυτό το λόγο προτείνουμε τα εξής
    α) η απόσταση από το νερό να περιοριστεί στα 3 μέτρα. Το πλάτος σε πολλές περιοχές δεν επαρκεί για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων. Τυχόν εφαρμογή παραπάνω ελεύθερης ζώνης, θα αποτρέψει εντελώς την λειτουργία τους, τους θερινούς μήνες.
    β) στα όμορα καταστήματά που εφάπτονται, ζητάμε να γίνει εξαίρεση στην απαιτούμενη απόσταση μεταξύ τους. Πολλά από αυτά έχουν μικρή πρόσοψη και βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο με αποτέλεσμα να μην έχουν την δυνατότητα τοποθέτησης τραπεζοκαθισμάτων. Στα καταστήματα που δεν εφάπτονται θεωρούμε ότι η απόσταση πρέπει να οριστεί στο 1,5 μετρό έκαστο.
    γ) κατάργηση κλεισίματος των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 15:44 | Σύλλογος ιδιοκτητών Καταστημάτων Υγειονομικού ενδιαφέροντος Καστοριάς

    Τα καταστήματα της πόλης της Καστοριάς που δραστηριοποιούνται στην παρόχθια ζώνη της περιοχής μας, θα αντιμετωπίσουν σοβαρότατες συνέπειες αν δεν ληφθεί υπόψη η ιδιαιτεροτητα της περιοχής και ο αστικός ιστός. Για αυτό προτείνουμε
    α) Η απόσταση από το νερό θα πρέπει να περιορίζεται στα 3 μέτρα, δεδομένου ότι σε πολλά σημεία το πλάτος δεν επαρκεί για την ανάπτυξη των τραπεζοκαθισμάτων. Σε διαφορετική περίπτωση πολλές επιχειρήσεις δεν θα μπορέσουν να λειτουργήσουν καθόλου.
    β) Στα όμορα καταστήματα που εφάπτονται, ζητάμε να υπάρξει εξαίρεση στην μεταξύ τους ελεύθερη ζώνη. Πολλά από αυτά έχουν μικρή πρόσοψη, με αποτέλεσμα αν εφαρμοστεί η απόσταση των 3 μέτρων , να μην έχουν την δυνατότητα τοποθέτησης τραπεζοκαθισμάτων. Για τα καταστήματα που δεν εφάπτονται θεωρούμε λογική την απόσταση του 1,5 μέτρου έκαστου.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 15:31 | Δημήτριος Πολυχρόνης

    Ως λάτρης της θάλασσας και ιδιαιτέρως ως γονέας μικρού παιδιού με απασχολεί ιδιαιτέρως το ζήτημα της ασφαλείας στις παραλίες.

    Μου προκάλεσε απορία και αγανάκτηση το αρθρ. 8 παρ. θ΄ του υπό διαβούλευσιν νομοσχεδίου, κατά το οποίον από τούδε θα ανατίθεται η ναυαγοσωστική κάλυψη στους παραχωρησιούχους.

    Δηλαδή, την ευθύνη της ασφαλείας των λουομένων θα την έχει ο εκάστοτε μαγαζάτορας, που δεν έχει εμπειρία, δεν έχει εξοπλισμό, δεν γνωρίζει την νομοθεσία, και ασφαλώς θα πορευθεί με βάσει το ελάχιστο κόστος!

    Αυτό είναι απαράδεκτο, όσο και παράλογο! Για να μην αυξηθούν κατακορύφως τα θύματα που θα θρηνούμε στις παραλίες κάθε καλοκαίρι, αιτούμαι το αυτονόητο: την ευθύνη της ναυαγοσωστικής καλύψεως των παραλιών, όπως ισχύει μέχρι τώρα, να την έχουν οι ειδικοί, δηλαδή οι εταιρείες ναυαγοσωστών.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 13:43 | Ε. ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

    Άρθρο 8 § 3γ
    «…περιορίζει την ανάπτυξη των ομπρελών, ξαπλωστρών και θαλάσσιων μέσων αναψυχής και λοιπών κινητών στοιχείων σε ποσοστό του εμβαδού της παραχωρούμενης έκτασης που δεν υπερβαίνει το εξήντα τοις εκατό (60%) ή το τριάντα τοις εκατό (30%), αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό και παραλία, ώστε να διασφαλίζονται η διέλευση του κοινού κάθετα και παράλληλα προς τη θάλασσα…»
    Αν πραγματικός σκοπός του νομοθέτη είναι αυτός που αναφέρεται στο άρθρο δηλαδή, να διασφαλίζεται η διέλευση του κοινού κάθετα και παράλληλα προς τη θάλασσα, γιατί στη μιά περίπτωση αρκεί το 40% και στην άλλη απαιτείται το 70%;
    Ο νομοθέτης δεν το λέει αλλά υπονοεί πως έτσι προστατεύει την παραλία. Όμως η παραλία προστατεύεται καλύτερα από τον παραχωρησιούχο που θα στήσει μιά φορά τις ομπρέλες του για όλη την καλοκαιρινή περίοδο και θα φροντίζει την καθαριότητα και την καλή εμφάνιση της παραλίας σε αντίθεση με τους περαστικούς και την ανεξέλγκτη χρήση της παραλίας.
    Στο παρακάτω παράδειγμα φαίνεται ο παραλογισμός του 30%.
    – Παραχωρησιούχος που μισθώνει σε προστατευόμενη περιοχή 500 τ.μ. θα μπορεί να καλύψει τα 150 τ.μ. Τα υπόλοιπα 350 τ.μ. θα πρέπει να τα αφήσει ελεύθερα για τους περαστικούς. Αν επεκταθεί πέρα από τα 150 τ.μ. θα βρεθεί κατηγορούμενος και με τα υψηλά προβλεπόμενα πρόστιμα. Αν κάνει παρατήρηση στον οποιονδήποτε που θα στήσει την ομπρέλα του σε αυτό το χώρο, πάλι κατηγορούμενος θα είναι.
    Είναι προφανές πως πρέπει να απαλειφθεί η φράση » ή το τριάντα τοις εκατό (30%), αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό και παραλία». Η διατήρησή της θα δημιουργήσει πολλές προστριβές και θα σωρεύσει πρόστιμα και προβλήματα στους επιχειρηματίες.

  • ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 
    επί του σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με τίτλο: 
    «Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξεις» 

    Μετά από επισταμένη μελέτη του νομοθετικού πλαισίου αλλά και του τρόπου εφαρμογής του, ιδίως του περασμένου καλοκαιριού, καταγράφουμε στο παρόν κείμενο κωδικοποιημένα και συνοπτικά οι προτάσεις μας επί του δημοσιευθέντος νομοσχεδίου, με σχολιασμό ανά άρθρο: 

    1. αρ. 5 παρ. 2 
    ★ 2. Για την οριοθέτηση του παλαιού αιγιαλού λαμβάνονται υπόψη ιδίως ενδείξεις επί του εδάφους ή φυσικές ενδείξεις (αμμώδης, ελώδης ή βαλτώδης χαρακτήρας εκτάσεων συνεχόμενων του αιγιαλού), αεροφωτογραφίες, χάρτες και διαγράμματα διαφόρων ετών και γεωλογικές μελέτες, εξαιρουμένων των μαρτυρικών καταθέσεων. 
    ➢ Θεωρούμε ότι είναι λάθος να καταργούνται οι μαρτυρικές καταθέσεις. Θα πρέπει όλα τα πρόσφορα μέσα να συνεκτιμώνται από την Επιτροπή και τα δικαστήρια. Επίσης να προβλεφθεί ότι θα λαμβάνονται υπόψη δικαστικές αποφάσεις, δημοσιεύματα παρελθόντος με φωτογραφικό υλικό, συμβόλαια, διάφορες εγκρίσεις από υπηρεσίες καθώς και τυχόν εκθέσεις προηγούμενων υπηρεσιών από ελέγχους. 

    2. αρ. 8 παρ. 1 
    ★ Η σύμβαση δεν μπορεί να έχει χρονική διάρκεια μικρότερη του ενός (1) έτους και μεγαλύτερη των τριών (3) ετών. 
    ➢ Η σύμβαση να μπορεί να έχει διάρκεια μέχρι 5 έτη. 

    3. αρ. 8 παρ.3 β) 
    ★ β) διασφαλίζει τη χρήση του αιγιαλού και της παραλίας για άτομα με αναπηρία, εγκαθιστώντας ειδικές πλατφόρμες για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία (sea tracks), αν αυτές δεν έχουν εγκατασταθεί με μέριμνα του οικείου δήμου. Στην περίπτωση αυτή, ο παραχωρησιούχος συμψηφίζει τις δαπάνες για εγκατάσταση των πλατφορμών με το αντάλλαγμα της παραχώρησης. 
    ➢ Εφόσον είναι εφικτή η πρόσβαση αμαξιδίου μέχρι την θάλασσα και ρητά     υποχρεώνει η Κτηματική Υπηρεσία τον Μισθωτή.
     
    4. αρ. 8 παρ. 3 γ) 
    ★ γ) περιορίζει την ανάπτυξη των ομπρελών, ξαπλωστρών και θαλάσσιων μέσων αναψυχής και λοιπών κινητών στοιχείων σε ποσοστό του εμβαδού της παραχωρούμενης έκτασης που δεν υπερβαίνει το εξήντα τοις εκατό (60%) ή το τριάντα τοις εκατό (30%), αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό και παραλία της παρ. 1 του άρθρου 4, ώστε να διασφαλίζονται η διέλευση του κοινού κάθετα και παράλληλα προς τη θάλασσα και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων. 
    ➢ 1)Να περιοριστεί στα 3 μέτρα πλάτος η ελεύθερη ζώνη από την ακτογραμμή. Επίσης στην ζώνη αυτή να μην επιτρέπεται σε κανέναν να τοποθετεί ομπρέλες ή ξαπλώστρες. 
    ➢ 2) Στις κάθετες και παράλληλες ελεύθερες ζώνες, να επιτρέπεται στον μισθωτή να τοποθετήσει ξύλινους διαδρόμους και να μην επιτρέπεται σε κανέναν να τοποθετεί ομπρέλες ή ξαπλώστρες επί των διαδρόμων. 

    5. αρ. 8 παρ. 3 θ) 
    ★ θ) διασφαλίζει την παρουσία ναυαγοσώστη, εφόσον του υποδειχθεί ότι η υποχρέωση αυτή δεν καλύπτεται από τον οικείο δήμο. Στην περίπτωση αυτή, ο παραχωρησιούχος συμψηφίζει τις δαπάνες για την αμοιβή του ναυαγοσώστη και τον εξοπλισμό του με το αντάλλαγμα της παραχώρησης. Η πρόσληψη ναυαγοσώστη και η διάθεση εξοπλισμού από τον παραχωρησιούχο δεν απαλλάσσουν τον οικείο δήμο από ευθύνη για παράβαση του π.δ. 71/2020 (Α΄ 166). 
    ➢ Θεωρούμε ότι η διάταξη έχει πολλές ασάφειες και θέλει απλά να μετακυλήσει τις ευθύνες (και κυρίως τις ποινικές ευθύνες) στις επιχειρήσεις. Προτείνουμε να απαλειφθεί, και να προβλεφθεί ως αποκλειστική υποχρέωση των Δήμων. 

    6. αρ. 8 παρ. 7 
    ★ 7. Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται εντός αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων ή τους περιβάλλουν επιτρέπεται μόνο μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού, σύμφωνα με τον Κώδικα νομοθεσίας για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς (ν. 4858/2021, Α΄ 220), και κατόπιν αιτήματος της αρμόδιας Κτηματικής Υπηρεσίας προς την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού. Εφόσον χορηγηθεί η σύμφωνη γνώμη, δεν απαιτείται εκ νέου σχετικό αίτημα. Η Κτηματική Υπηρεσία οφείλει, πριν από την έναρξη της πλειοδοτικής δημοπρασίας, να γνωστοποιήσει στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού οποιαδήποτε εκ νέου παραχώρηση απλής χρήσης χώρων του πρώτου εδαφίου, για τους οποίους έχει εκδοθεί σύμφωνη γνώμη κατά τα ανωτέρω ή νέου τμήματος αυτών. Σε περίπτωση μεταβολής των αρχαιολογικών δεδομένων, η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού οφείλει, εντός επτά (7) εργασίμων ημερών, να ενημερώσει σχετικά την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία, αποστέλλοντας στην τελευταία φάκελο με τα πλήρη στοιχεία για τον συγκεκριμένο χώρο. 
    ➢ 1) Επειδή είναι σε όλους γνωστό ότι οι υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού καθυστερούν σε όλες τις εκφάνσεις τους, προτείνουμε να τεθεί προθεσμία 10 ημερών από την αποστολή του φακέλου της Κτηματικής, είτε στις όμορες είτε στα δημοπρατούμενα, μέσα στην οποία η Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού θα πρέπει να γνωμοδοτήσει. Μετά την άπρακτη παρέλευση της 10ήμερης προθεσμίας από την αποστολή του ηλεκτρονικού 2 φακέλου, τεκμαίρεται η σύμφωνη γνώμη της Υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Στην περίπτωση που η Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού απαντήσει εντός της προθεσμίας των 10 ημερών, ζητώντας πρόσθετα στοιχεία, η Κτηματική οφείλει να αποστείλει τα πρόσθετα στοιχεία που τυχόν της ζητηθούν και η Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού να υποχρεούται να απαντήσει εντός αποκλειστικής προθεσμίας 10 ημερών και μετά την παρέλευση της προθεσμίας να τεκμαίρεται η σύμφωνη γνώμη της. 
    ➢ 2) Οι εγκρίσεις ή οι κατά πλάσμα χορηγήσεις της σύμφωνης γνώμης της Υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού αφορούν το αιτούμενο τμήμα ανεξαρτήτως του προσώπου του αιτούντος. Επομένως να μην απαιτείται νεώτερη σύμφωνη γνώμη σε περίπτωση αλλαγής μισθωτή. 

    7. αρ. 9 παρ. 2 
    ★ 2. Το εμβαδόν κάθε παραχωρούμενου τμήματος αιγιαλού και παραλίας της παρ. 1 δεν υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα (τ.μ.). Μεταξύ των τμημάτων αιγιαλών και παραλίας που επιτρέπεται να παραχωρηθούν για απλή χρήση, ανεξαρτήτως του χρόνου ή της διαδικασίας που παραχωρούνται, μεσολαβεί απόσταση τουλάχιστον έξι (6) μέτρων. Το σύνολο των τμημάτων αιγιαλού και παραλίας που παραχωρούνται σύμφωνα με την παρ. 1 και σύμφωνα με το άρθρο 11 δεν καλύπτει περισσότερο από το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος. 

    ➢ Προτείνεται η απόσταση των έξι (6) μέτρων να περιοριστεί στα 3 μέτρα. 

    8. αρ. 11 παρ. 1 α) 
    ★ α) κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα 
    ➢ Να συμπεριληφθούν και τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα για λόγους ισονομίας. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις σε όλη την Ελλάδα, όπου υπερπολυτελή μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα (πχ. ενοικιαζόμενα δωμάτια) έχουν ομορότητα, πλην όμως δεν δικαιούνται απευθείας μίσθωση, λόγω αυτού του αδικαιολόγητου αναχρονιστικού διαχωρισμού. 

    9. αρ. 11 παρ. 3 
    ★ 3. Το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας σε όμορες επιχειρήσεις ή σωματεία οριοθετείται από: α) την προβολή των ορίων του χώρου όπου δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο, όπως βαίνουν κάθετα προς την ακτογραμμή και από β) παράλληλη γραμμή τεσσάρων (4) μέτρων από την ακτογραμμή και την προβολή αυτής προς την επιχείρηση, ώστε το παραχωρούμενο εμβαδόν να μην υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα και σε κάθε περίπτωση, σε συνδυασμό και με άλλες παραχωρήσεις απλής χρήσης, καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται. Κατ’ εξαίρεση είναι δυνατή η παραχώρηση μεγαλύτερης επιφάνειας, εφόσον καταλείπεται ελεύθερο το ποσοστό του πρώτου εδαφίου, αν η όμορη επιχείρηση υπάγεται στις περ. α) και β) της παρ. 1 του παρόντος ή είναι σύνθετο τουριστικό κατάλυμα των υποπερ. αα), ββ), δδ), εε) και ζζ) της περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α΄ 155). 
    ➢ SOS!!! Αδιανόητη φωτογραφική διάταξη που καταστρατηγεί το πνεύμα και την ουσία της νέας διάταξης. Η συγκεκριμένη εξαίρεση είναι ο ορισμός του αθέμιτου ανταγωνισμού και της άνισης μεταχείρισης ομοειδών καταστάσεων. Η πρότασή μας είναι ότι είτε ο περιορισμός των 3 500τμ, κατ’ ανώτατο όριο θα ισχύει καθολικά για όλες τις επιχειρήσεις, είτε θα μπορούν όλοι να λάβουν μεγαλύτερη επιφάνεια. 
    ➢ Λαμβάνοντας υπόψη ότι το πρόβλημα δημιουργείται όταν τοποθετούνται οι ομπρελοξαπλώστρες κατά μήκος στην ακτογραμμή και όχι σε όλο πλάτος/βάθος του αιγιαλού, προτείνουμε το εξης: 
    ● όταν έμπροσθεν της επιχείρησης υπάρχει τμήμα αιγιαλού μεγαλύτερο των 500τμ να μπορεί η όμορη επιχείρηση να λάβει όλο το τμήμα του έμπροσθεν της αιγιαλού, με την προϋπόθεση πάντα ότι καταλείπεται ελεύθερο το 50% του συνόλου εμβαδού του αιγιαλού της παραλίας. 
    ● όταν παραπλεύρως (δεξιά/αριστερά) του τμήματος έμπροσθεν της επιχείρησης υπάρχει τμήμα αιγιαλού αδιάθετο, τότε να μπορεί η γειτονική όμορη επιχείρηση να μισθώσει χώρο μέχρι 1.000 τμ. με την προϋπόθεση πάντα ότι καταλείπεται ελεύθερο το 50% του συνόλου εμβαδού του αιγιαλού / παραλίας. 
    ➢ Στην βασική αρχή του νομοσχεδίου που είναι ότι πρέπει να καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, προτείνουμε ότι, εφόσον υπάρχει παλαιός αιγιαλός που τίθεται σε ελεύθερη χρήση, να προσμετράται ο παλαιός αιγιαλός στο ελεύθερο τμήμα του 50%. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί σε πολλές περιοχές της χώρας υπάρχει ελεύθερος παλαιός αιγιαλός στον οποίο ήδη οι λουόμενοι κάνουν ελεύθερα και απρόσκοπτα χρήση. Σε διαφορετική περίπτωση, θα οδηγηθούμε στο αντίθετο αποτέλεσμα, ότι δηλαδή σε διάφορες παραλίες τα ελεύθερα τμήματα θα είναι πολύ μεγάλα σε έκταση και τα τμήματα με ομπρελοξαπλώστρες σε μικρά τμήματα, με αποτέλεσμα να μην καλύπτεται η ζήτηση των λουόμενων/πελατών για εξυπηρέτησή τους σε οργανωμένα σημεία και να υπάρχει και αύξηση στις τιμές χρέωσης του σετ των ομπρελοξαπλωστρών λόγω της αυξημένης ζήτησης. 
    ➢ Σε όλες τις παραπάνω προτάσεις μας πρέπει να τονιστεί ότι η επιχείρηση θα πληρώνει μίσθωμα για το 100% των τμ του αιγιαλού που μισθώνει (πχ. 500τμ), όμως θα μπορεί να αξιοποιεί μόνο το 60% (ήτοι 300τμ) ή το 30% (ήτοι 150τμ) στις προστατευόμενες περιοχές. 

    10. αρ. 11 παρ. 4 
    ★ 4. Δεν παραχωρούνται αιγιαλός και παραλία για απλή χρήση σε όμορη επιχείρηση, όταν το μήκος ή πλάτος αυτού είναι μικρότερο των τεσσάρων (4) μέτρων ή όταν το συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο των εκατό πενήντα (150) τετραγωνικών μέτρων. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται η παραχώρηση αιγιαλού και παραλίας του πρώτου εδαφίου σε ξενοδοχειακά καταλύματα σύμφωνα με τους όρους του παρόντος. 
    ➢ Ίδια παρατήρηση με την προηγούμενη. Η πρόταση μας είναι ότι είτε ο περιορισμός των 500τμ μέγιστο θα ισχύει για όλες τις επιχειρήσεις, είτε θα μπορούν όλοι να λάβουν μεγαλύτερη επιφάνεια. 

    11. αρ. 11 παρ. 5 
    ★ 5. Σε περίπτωση ύπαρξης συνεχόμενων όμορων επιχειρήσεων ή σωματείων, καταλείπεται ελεύθερη ζώνη πλάτους έξι (6) τουλάχιστον μέτρων μεταξύ των ορίων 4 τους. Σε αυτή την περίπτωση το εμβαδόν του παραχωρούμενου χώρου της παρ. 3 μειώνεται έως το ήμισυ, προκειμένου να καταλείπεται ελεύθερο τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος αιγιαλού και παραλίας, εντός του οποίου βρίσκεται. Κατ΄ εξαίρεση το πλάτος της ελεύθερης ζώνης μειώνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%), εφόσον η πρόσοψη της επιχείρησης ή του ναυταθλητικού σωματείου έχει μήκος μικρότερο των έξι (6) μέτρων. 
    ➢ Μεταξύ συνεχόμενων όμορων διαφορετικών επιχειρήσεων, να αφήνεται ελεύθερη ζώνη διέλευσης λουομένων 4 μέτρων (2 μέτρα από κάθε πλευρά). Εάν το πλάτος του παραχωρούμενου χώρου είναι μικρότερο των 10 μέτρων, τότε η ελεύθερη ζώνη διέλευσης λουομένων να ορίζεται στα 2 μέτρα. Οι όμοροι μισθωτές υποχρεούνται να τοποθετήσουν ξύλινο διάδρομο στην ελεύθερη ζώνη διέλευσης λουομένων. 

    12. αρ. 11 παρ. 6 
    ★ Το τίμημα της παραχώρησης είναι αυτό που προκύπτει σύμφωνα με τον μαθηματικό τύπο της παρ. 5 του άρθρου 10, προσαυξημένο κατά είκοσι τοις εκατό (20%). 
    ➢ Να μην είναι προσαυξημένο το τίμημα στις όμορες, καθώς έτσι δημιουργείται ανισότητα στην ίδια παροχή υπηρεσίας (εκμίσθωση ομπρελοξαπλωστρών) από επιχειρήσεις στην ίδια παραλία (μεταξύ όμορων και από δημοπρασία). 

    13. αρ. 11 παρ. 8 
    ★ 8. Κύριο ξενοδοχειακό κατάλυμα ή οργανωμένη τουριστική κατασκήνωση (camping) στην οποία έχει παραχωρηθεί η απλή χρήση όμορου τμήματος αιγιαλού και παραλίας, σύμφωνα με το παρόν, δύναται να παραχωρήσει τμήμα του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού ή παραλίας σε τρίτο φυσικό ή νομικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων θαλάσσιων μέσων αναψυχής ή άλλης συναφούς επιχείρησης, 
    ➢ Τι νοείται “άλλης συναφούς επιχείρησης”; Δεν υπάρχει άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα συναφούς με τα εκμίσθωση θαλασσίων μέσων αναψυχής. Άρα πρέπει να διευκρινιστεί ότι επιτρέπεται η υπεκμίσθωση μόνο για θαλάσσια μέσα αναψυχής και τίποτα άλλο. Σε διαφορετική περίπτωση, η έννοια της “συναφούς επιχείρησης” μπορεί να υποτεθεί ότι είναι και η εκμίσθωση ομπρελοξαπλωστρών και επομένως ένα ξενοδοχείο να μπορεί να μισθώσει από την Κτηματική πχ 2.000τμ αιγιαλού (αφού δεν υπάρχει ο περιορισμός των 500τμ) και να υπεκμισθώσει ένα τμήμα του σε άλλη επιχείρηση/μισθωτή. 
    ➢ Επίσης να τεθεί στο κείμενο του νομοσχεδίου ότι Κύριο ξενοδοχειακό κατάλυμα ή οργανωμένη τουριστική κατασκήνωση (camping) επιτρέπεται να μισθώσει μόνο το έμπροσθεν της επιχείρησής του τμήμα του αιγιαλού (όπως τα κέντρα αναψυχής) ώστε να μην χρειαστεί η έκδοση διευκρινιστικών εγκυκλίων επί του θέματος στις οποίες ελλοχεύει ο κίνδυνος να θεωρηθούν ότι εκδόθηκαν καθ’ υπέρβαση 

    14. αρ. 11 παρ. 10 
    ★ 10. Για την εφαρμογή του παρόντος, οι όμορες επιχειρήσεις υποβάλλουν αίτημα παραχώρησης μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου εκάστου έτους. Σε διαφορετική περίπτωση, η Κτηματική Υπηρεσία δύναται να παραχωρήσει το όμορο τμήμα αιγιαλού και παραλίας κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας.  
    ➢ Όντας γνωστή σε όλους η υποστελέχωση των Κτηματικών Υπηρεσιών και εξαιτίας της καθυστέρησης αυτής έχουν καταστεί έκθετες πολλές φορές οι όμορες επιχειρήσεις, προτείνουμε να τεθούν αποκλειστικές προθεσμίες μέσα στις οποίες η Κτηματική Υπηρεσία, αλλά και οι Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, θα πρέπει να απαντήσουν στην αιτούμενη όμορη επιχείρηση. Μετά την πάροδο των αποκλειστικών προθεσμιών, να τεκμαίρεται η συναίνεση των υπηρεσιών και να ολοκληρώνεται η διαδικασία παραχώρησης του αιγιαλού. 
    15. αρ. 12 παρ. 1 α) 
    ★ α) η κατασκευή έργων ή η αυθαίρετη διαμόρφωση του αιγιαλού και της παραλίας, 
    ➢ Τι αποτελεί «διαμόρφωση»; Πρέπει να εξειδικευτεί για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, καθώς οι κυρώσεις είναι αυστηρές. 

    16. αρ. 12 παρ. 1 β) 
    ★ κατά τρόπο που προκαλεί αλλοίωση της φυσικής του μορφολογίας και των βιοτικών του στοιχείων 
    ➢ Πρέπει να εξειδικευτεί για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, καθώς οι κυρώσεις είναι αυστηρές. 

    17. αρ. 20 
    ★ Όποιος επιφέρει στον αιγιαλό ή την παραλία οιαδήποτε μεταβολή χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής ή με άδεια που εκδόθηκε παράνομα, ανεξαρτήτως ζημίας ή βλάβης, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους. 
    ➢ Ποια είναι η περίπτωση άδειας που εκδόθηκε παράνομα, δεδομένου ότι μία άδεια ισχύει, παράγει έννομα αποτελέσματα και τεκμαίρεται ως νόμιμη, μέχρις ότου ανακληθεί ή ακυρωθεί αρμοδίως. 

    18. αρ. 23 παρ. 8 
    ★ 8. Παραβάσεις της παρ. 1 του άρθρου 29 του ν. 2971/2001 που έχουν διαπιστωθεί πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος, εξετάζονται ως προς τη διαδικασία επιβολής των διοικητικών κυρώσεων σύμφωνα με την καταργούμενη διάταξη. 
    ➢ Για όλες τις περιπτώσεις, το νέο κυρωτικό πλαίσιο, να τίθεται σε εφαρμογή από σήμερα, χωρίς να θεωρείται υπότροπος κάποιος που έχει τιμωρηθεί με το προηγούμενο νομικό πλαίσιο. Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις σε όλη την χώρα που λόγω καθυστέρησης των Δήμων να διαβιβάσουν τις αιτήσεις των όμορων επιχειρήσεων στην Κτηματική, διαπιστώθηκε να γίνεται χρήση του αιγιαλού και ακολουθήθηκαν οι διοικητικές και ποινικές κυρώσεις. Επειδή σε αυτές τις περιπτώσεις, εξαιτίας της κωλυσιεργίας της διοίκησης οι επιχειρήσεις κατέστησαν παράνομες, θεωρούμε ότι πρέπει να τεθεί μία “κόκκινη γραμμή” στο παρελθόν και να ξεκινήσουμε εξ’ αρχής, σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει οι θιγόμενες επιχειρήσεις που, εξ’ αυτού του λόγου δεν θα μπορούν να μισθώσουν φέτος τον αιγιαλό, να στραφούν νομικά κατά του Δήμου και της Κτηματικής λόγω της περσινής κωλυσιεργίας. 

    19. ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ: 
    ★ Θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα οι μισθωτές να μπορούν να τοποθετήσουν Γκαζέπο, ξύλινους διαδρόμους, φυτά, καλαμωτές για αντιανεμική προστασία, χαλιά. 
    ★ Εφόσον υπάρχει μίσθωση σε ισχύ, να επιτρέπεται η εναπόθεση του εξοπλισμού και του χειμερινούς μήνες. 
    ★ Για τις περιπτώσεις λειτουργίας τροχήλατου αυτοκινούμενου ή μη αναψυκτηρίου (καντίνα), να προβλέπεται ρητά στην σύμβαση μίσθωσης ότι 1) απαγορεύεται το σερβίρισμα, 2) δεν μπορεί να τοποθετηθεί η καντίνα σε απόσταση μικρότερη των 150μ σε ευθεία γραμμή από επιχείρηση εστίασης/κέντρο αναψυχής, 3) να προσκομίσουν από τον οικείο Δήμο έγγραφο που να αποδεικνύεται ότι η άδεια λειτουργίας της τροχήλατης καντίνας είναι σε ισχύ και δεν έχει ανακληθεί, 4) για την χορήγηση άδειας τροχήλατης καντίνας σε αιγιαλό να ισχύουν οι διατάξεις περί υπαιθρίου εμπορίου διαφορετικά δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός με καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος. 

    20. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΤΗΣ ΚΥΑ 38609/2023 
    ★ Στην παράγραφο 4: 
    ➢ Στις επιτρεπόμενες να προβλέπονται και τα γκαζέπο. 
    ➢ Στους Διαδρόμους πρόσβασης (οριζόντιους-κάθετους) να επιτρέπεται η τοποθέτηση ξύλινου δαπέδου χωρίς τον περιορισμό του 1τμ, γιατί υπάρχει αστάθεια κατά το βάδισμα των λουόμενων ή την προσπέλαση αναπηρικού αμαξιδίου. 
    ➢ Να προβλέπεται η δυνατότητα φύτευσης, εφόσον αυτά μπορούν να απομακρυνθούν κατά την λήξη της σύμβασης. 

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 11:36 | Πριναρης

    Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού σε επιχειρήσεις θαλάσσιων μεσων αναψυχής για 1 έως 3 έτη δεν συνάδει με το χαρακτήρα του επιτηδεύματος και το κόστος έναρξης και διατήρησης μιας υγιούς λειτουργιας επιχείρησης. Είμαστε από την φύση του επαγγέλματος μας δεσμευμένοι,ο εξοπλισμός που χρησιμοποιούμε τις περισοτερες φορες να ανέρχεται πάνω από τις δυνατότητες μας. Έχουμε στις τάξεις της επαγγελματικης μας δραστηριότητας το πλέον ειδικευμένο προσωπικό και καλούμαστε να παρέχουμε υψηλής ποιότητας και ασφαλείας υπηρεσίες . Παραχώρηση μικρότερη των 5 ετών μας υποβαθμίζει ποιοτικά ,οικονομικά και επιχειρηματικά.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 10:34 | Ελένη Ανδριανοπούλου

    Οι πολίτες – καταναλωτές κι επιχειρηματίες – χρειάζονται ενημέρωση για τις προβλέψεις του Νόμου και σε πολλές περιπτώσεις απλοποίηση της γλώσσας των διατάξεων. Προτείνω για τον καλύτερο έλεγχο κι εξυπηρέτηση όλων τη μείωση της σπαζοκεφαλιάς των τετραγωνικών μέτρων κάλυψης και της μετάφρασής τους σε μέγιστο αριθμό ομπρελοξαπλωστρών. Συγκεκριμένα στο Άρθρο 8, 2 προτείνω “Στις περιπτώσεις παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, ο παραχωρησιούχος διασφαλίζει την ελεύθερη και απρόσκοπτη διέλευση του κοινού στον αιγιαλό και την παραλία, τη διατήρηση του παραχωρούμενου χώρου καθαρού και σε άριστη κατάσταση, την ύπαρξη και συντήρηση εγκαταστάσεων χρήσιμων για τους λουόμενους και την ενημέρωση του κοινού για την οριοθέτηση της παραχώρησης, τον μέγιστο αριθμό σετ ομπρελοξαπλωστρών που επιτρέπεται να τοποθετήσει, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του.”

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 10:44 | Θεμης

    Καλησπέρα
    Μια από τις προτάσεις που έκανε κάποιος για το νομοσχέδιο που είναι προς διαβούλευση και μάλλον πρέπει να είναι συνάδελφος γιατί τα λέει όπως ακριβώς είναι
    Διαβάστε το όλο αξίζει τον κόπο

    6 Φεβρουαρίου 2024, 23:06 | Κάρολος Α.
    Μόνιμος Σύνδεσμος

    Αξιότιμοι, μια ανασκόπηση για το «κίνημα της πετσέτας», που αποτελεί κάτι λιγότερο από το 5% του ελληνικού πληθυσμού, που ως μειοψηφία και όχι ως πλειοψηφία κατάφερε να κινητοποιήσει όλο τον κρατικό μηχανισμό το 2023, μαρτυρά τα εξής:
1.Επιχειρηματίες (οικογενειάρχες τις περισσότερες φορές) συνελήφθησαν σαν κοινοί εγκληματίες στα μάτια των παιδιών τους και εκατοντάδων τουριστών, διασύροντας το μοναδικό τουριστικό προϊόν της χώρας μας στο εξωτερικό.
2. Τουρίστες του εξωτερικού, που ταξίδεψαν στην Ελλάδα, είδαν άλλοτε κοσμοπολίτικες παραλίες του νησιού, άδειες και κάτω από τον καυτό ήλιο να μην μπορούν να προμηθευτούν ένα μπουκαλάκι νερό να ξεδιψάσουν.
3. Οι μέχρι πρότινος (2022) καθαρές παραλίες, όμορων επιχειρήσεων και μη, μετατράπηκαν σε ένα απέραντο αποχωρητήριο και σκουπιδότοπο.
4. Οι ομπρέλες και ξαπλώστρες που έφυγαν άρον – άρον με το «κίνημα της πετσέτας», αντικαταστάθηκαν άμεσα , από κάθε λογής ομπρέλα του μπακάλικου, που προμηθευόταν ο καθένας και μάλιστα με αξεσουάρ αλυσίδα και λουκέτο, που έχοντας το ακαταδίωκτο, την κλείδωνε ασφαλίζοντας «τη σφραγίδα του» με κάθε λογής ακαθαρσίες, για να μην του πάρει τη θέση ο επόμενος περιπλανώμενος τουρίστας, που θα επισκεπτόταν το χώρο την ίδια ή την επόμενη μέρα.
5. Μικρές επιχειρήσεις που είναι απόλυτα εξαρτώμενες από την απλή χρήση αιγιαλού είτε ως όμορες είτε ως εποχιακές έκλεισαν, χωρίς το «αγαπημένο» σφράγισμα των αρχών. Το προάγει και το παρόν νομοσχέδιο!
6. Το οξύμωρο είναι ότι δύσκαμπτες υπηρεσίες όπως η Αρχαιολογία, που καθυστερούν μήνες προκειμένου να βγάλουν μία σύμφωνη γνώμη σε προστατευόμενους χώρους, ήταν πρωταγωνίστριες στα ταξίδια για αυτοψίες με το «κίνημα της πετσέτας» προκειμένου να σφραγίσουν επιχειρήσεις και να οδηγήσουν ανθρώπους του μεροκάματου (δε μιλάμε για Μύκονο) στο αυτόφωρο, επειδή τους έλειπαν τα απαραίτητα έγγραφα, για τα οποία ήταν και είναι απολύτως υπεύθυνες οι ίδιες οι υπηρεσίες, που ποτέ δεν τα έχουν εγκαίρως οι επιχειρήσεις. Και έτσι βαπτίζονται παράνομες. Και μετά τις συλλήψεις είδαμε να οργιάζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με πληθώρα φωτογραφιών και αρνητικών σχολίων που δυσφημούν τη χώρα μας. Αυτή την Ελλάδα της ντροπής θέλετε να προβάλετε;
7. Το παρόν νομοσχέδιο αυστηροποιεί στο μέγιστο τις κυρώσεις για τους παραβάτες. Και τα ΜΜΕ κάνουν σημαία το πέπλο της απειλής με τα εξουθενωτικά πρόστιμα και τους πολυετείς (ισόβιους) αποκλεισμούς, ή αλλιώς την πλήρη καταστροφή που αιωρείται πάνω από τα κεφάλια των επιχειρηματιών, ιδιαίτερα των μικρομεσαίων. Διατάξεις όπως [α΄] για το μίσθωμα στο καταχρηστικό «μεγαλύτερο αντάλλαγμα» της τιμής (αντί του ελάχιστου) μετά το 2017 για συμβάσεις μέχρι το 2025 (αρ.23 παρ.4) , λες και το κράτος είναι κερδοσκοπική εταιρεία, ή [β΄] το αδικαιολόγητο χαράτσι του 20% στις όμορες επιχειρήσεις (αρθρ. 11 παρ.6), ή [γ΄] ο συντελεστής βαρύτητας, λες και πρόκειται για διοικητικό πρόστιμο η μίσθωση αιγιαλού, συν το από πουθενά 3% στη νέα μαθηματική εξίσωση μίσθωσης (αρθ. 10 παρ. 5), [δ΄] ο 5ετής ή 10ετής αποκλεισμός του επιχειρηματία σε περίπτωση παράβασης, δηλαδή ουσιαστικά ο θάνατος της μικρομεσαίας επιχείρησης (αρθ. 19 παρ. 1β), [ε΄] η εξόντωση του μικρομεσαίου επιχειρηματία με πρόστιμα στο ανήκουστο και ασύλληπτο «τετραπλάσιο» του τιμήματος (άρθρ. 19 παρ. 1β, τονίζεται πως δεν είναι όλα τα νησιά Μύκονος), [στ΄] η συρρίκνωση της παραχώρησης στο 60% της έκτασης σε αντιδιαστολή με την υπερβολική αύξηση της μίσθωσης με απαίτηση το 100% του τιμήματος (αρθ. 8 παρ. 3γ), [ζ΄] η αυθαίρετη στέρηση του δικαιώματος παραχώρησης μεγαλύτερης επιφάνειας αιγιαλού σε κέντρα αναψυχής ( αρθρ. 11, παρ. 3) και η μη αναφορά ενοικιαζόμενων δωματίων ως εν γένει τουριστικά/ ξενοδοχειακά καταλύματα, [η΄] το εμφανές μη σύννομο ευνοϊκό κλίμα που προάγει το νέο νομοσχέδιο στις δημοπρασίες έναντι των όμορων για να χτυπιούνται στα ύψη οι τιμές και ως εκ τούτου ο έμμεσος αποκλεισμός των νέων επιχειρηματιών χαμηλού εισοδήματος (αρθ. 19 παρ. 1β-γ), [θ΄] η μη αναφορά επιβολής κυρώσεων στην αρχαιολογία στην αποδεδειγμένη κωλυσιεργία της αλλά και στις άλλες εμπλεκόμενες υπηρεσίες σε περίπτωση παραβίασης των προθεσμιών διεκπεραίωσης των αιτημάτων των πολιτών(αρθ. 8 παρ. 7), [ι΄] το αντισυνταγματικά «ακαταδίωκτο» των υπαλλήλων που προάγει το νέο νομοσχέδιο στο άρθρο 17 παρ. 17, καθιστώντας τους επιχειρηματίες έρμαια των ορέξεων του κάθε ελεγκτικού οργάνου ενισχύοντας φαινόμενα διαφθοράς, [κ΄] η συρρίκνωση των προθεσμιών αίτησης ακύρωσης του διωκόμενου( αρ. 18 παρ.3), [λ΄] η μετατροπή του λουόμενου σε ελεγκτικό ρομπότ με στόχο την εξολόθρευση του επιχειρηματία, (άρθ. 16, ζώντας σε μια κοινωνία που και όταν αναπνέεις ο διπλανός σου ενοχλείται) και άλλες πανομοιότυπες διατάξεις δεν προάγουν στους πολίτες το αίσθημα κράτους δικαίου, της διαφάνειας, της χρηστής διοίκησης, της ίσης μεταχείρισης ενώ καταστρέφουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και δηλητηριάζουν την κοινωνία.
Παρακαλώ ως Έλληνας πολίτης με σεβασμό και εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, όπως λάβει σοβαρά υπόψη και τροποποιήσει τα παραπάνω αναφερθέντα στο νέο νόμο.

  • Άρθρο 8 παραγ.3γ

    Δραστηριοποιούμαι στο χώρο της εκμίσθωσης θαλασ.μεσων αναψυχής(ΘΜΑ) εδώ και 24 χρόνια. Η Ελλάδα αποτελείται από
    μια ακτογραμμή χιλιάδων χιλιομέτρων με πολύ διαφορετική μορφολογία του αιγιαλού. Υπάρχουν επιχειρήσεις ΘΜΑ που ο χώρος στον οποίο δραστηριοποιούνται είναι μικρός γιατί απλά δεν υπάρχει περισσότερος ή ο Δήμος αφού πριν έχει δώσει την παραχώρηση σε beach bar και ομπρέλες,έτσι στο τέλος καταιδρωμενος παίρνει ότι έχει μείνει 20-30τμ.Σα αυτό το χώρο προσπαθεί να στήσει και να λειτουργήσει την επιχείρηση του.Που έχει ξοδέψει ένα σκασμό χιλιάδων ευρώ για εξοπλισμό. Και καλείται να «βολευτεί» στα 20τμ απο τα οποια μπορει να χρησιμοποιήσει τα 12!!!
    Θα σας παρακαλέσω να δείτε λίγο την πραγματικότητα. Καλή η θεωρία αλλά η πράξη φέρνει τα αποτελέσματα. Είμαστε εκτεθειμένοι απο 3 έως 6 μήνες σε καιρικές συνθήκες που πλέων έχουν γίνει πολύ επικίνδυνες και απρόβλεπτες.Θελουμε η επιχείρηση μας να είναι ασφαλής για εμάς και τους πελάτες μας. Ευχαριστώ.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 10:56 | Κίνηση Πολιτών Πάρου

    1η Πρόταση επί της παρ.3:
    Θέση μας είναι ότι οι παραλίες που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 θα πρέπει να εξαιρούνται της παραχώρησης (βλ. σχόλιό μας επί του Άρθρου 6, παρ. 4) λόγω της ιδιαίτερης περιβαλλοντικής και οικολογικής τους σημασίας, καθώς η παραχώρησή τους επηρεάζει τους στόχους διατήρησης για το προστατευτέο αντικείμενο.
    Εφόσον το ανωτέρω αίτημα δεν ικανοποιηθεί, ο περιορισμός του 30% θα πρέπει να διατηρηθεί για τις περιοχές Natura 2000 χωρίς περαιτέρω προϋποθέσεις και κυρίως ανεξάρτητα από το αν θα υπάρξει χαρακτηρισμός του συγκεκριμένου σημείου της παραχώρησης ως «Προστατευόμενος αιγιαλός και παραλία» σύμφωνα με τον ορισμό του Άρθρου 3, παρ.δ.

    Αιτιολόγηση
    Σε διαφορετική περίπτωση, επειδή προβλέπεται ελάχιστες περιοχές αιγιαλών και παραλιών να κατηγοριοποιηθούν ως «προστατευόμενες» κατά την έννοια του άρθρου 3 σημαίνει ότι στην πλειοψηφία των περιοχών Natura 2000 θα επικρατήσει ο γενικός περιορισμός του 60% (όπως και στις εκτός Natura 2000 περιοχές) και δεν θα υπάρχει καμία διαφορά κάλυψης (ισοπεδωτικό).
    Ο περιορισμός αυτός του 30% κάλυψης σε περιοχές Natura 2000 ισχύει σήμερα χωρίς προϋποθέσεις και η προτεινόμενη τροποποίηση θα οδηγήσει σε δυσμενέστερη κατάσταση. Προτείνουμε να παραμείνει ανέπαφη η διατύπωση του Ν. 2971/01, ήτοι: «Για αιγιαλό, παραλία, όχθη, παρόχθια ζώνη, υδάτινο στοιχείο της θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και πλεύσιμου ποταμού, που έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, η κάλυψη δεν μπορεί να υπερβαίνει το τριάντα τοις εκατό (30%) του παραχωρούμενου χώρου και εφόσον δεν επηρεάζονται οι στόχοι διατήρησης για το προστατευτέο αντικείμενο»

    2η Πρόταση επί της παρ.3:
    Στην πρόταση: «και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων» τα 4 μέτρα να αυξηθούν σε 6 ή -κατ’ ελάχιστον- σε 5μ όπως προβλέπονταν στον προηγούμενο Νόμο.

    Αιτιολόγηση
    Είναι σαφές ότι η προτεινόμενη αλλαγή ως προς το ελάχιστο πλάτος της ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή κατά την οποία τα (5) μέτρα που ισχύουν σήμερα γίνονται τέσσερα (4) μέτρων οδηγεί σε κατάσταση δυσμενέστερη από το ισχύον πλαίσιο.
    Ζητούμε να ληφθεί υπόψη ότι, σε περίπτωση κυματισμού ή και μικρών μετακινήσεων των ξαπλωστρών προς τη θάλασσα θα περιορίζεται ακόμη περισσότερο η ζώνη αυτή, η οποία εκτός από αισθητικούς λόγους είναι και η ζώνη κυκλοφορίας των λουομένων παράλληλα με τη ακτογραμμή και ως εκ τούτου δεν μπορεί να περιορίζεται τόσο ασφυκτικά.
    Αντιθέτως, αντί να μειωθεί το πλάτος της ελεύθερης ζώνης θα έπρεπε να αυξηθεί. Ως εκ τούτου προτείνουμε να τεθεί στα 6 μέτρα εφόσον το βάθος της παραλίας στο σημείο της παραχώρησης το επιτρέπει ή σε περίπτωση που δεν το επιτρέπει να διατηρηθεί στα 5 μέτρα. Σε περίπτωση που η μορφολογία της παραλίας αφήνει περιθώριο για τήρηση ακόμη μεγαλύτερου ορίου αυτό να επιβάλλεται ή να πριμοδοτείται κατά τη διαδικασία δημοπράτησης και υποβολής προσφορών (μεταξύ των κριτηρίων επιλογής παραχωρησιούχου).
    Η πρότασή μας για ελεύθερη ζώνη από την ακτογραμμή στα 6 μέτρα δεν είναι αυθαίρετη αλλά αντίστοιχη με αυτή προβλέπεται μεταξύ των όμορων παραχωρήσεων προκειμένου να εξασφαλίζεται η ακώλυτη κίνηση κάθετα στην παραλία (δεν είναι κατανοητό γιατί η παράλληλη κίνηση, η οποία είναι πυκνότερη της κάθετης) θα πρέπει να περιορίζεται ασφυκτικά. Τα έξι (6) μέτρα δεν είναι πολλά για να τα διανύσει ο χρήστης της ξαπλώστρας προκειμένου να φτάσει στη θάλασσα. Αντιθέτως τα 4 μέτρα ελεύθερης ζώνης που προτείνονται με το νέο σχέδιο είναι πολύ λίγα για χρήση από όλους του υπόλοιπους.

    Πρόταση επί της παρ.5:
    Να διαγραφεί το «ή άλλης συναφούς επιχείρησης».

    Πρόταση επί της παρ.7:
    Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται εντός αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων να απαγορευθεί ρητά ενώ για του αιγιαλούς και παραλίες που περιβάλλουν τέτοιους χώρους να επιτρέπεται μόνο μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 10:49 | Δήμος Πάρου – Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος

    Παρ.3 ε) αναρτά σε εμφανές σημείο στον αιγιαλό ή την παραλία πινακίδα, με προδιαγραφές που θα ορίσει ο οικείος δήμος, η οποία επιτρέπει στο κοινό να έχει πρόσβαση, με ηλεκτρονικό τρόπο σύμφωνα με το άρθρο 16, περί συστήματος ηλεκτρονικών καταγγελιών, στα προσδιοριστικά στοιχεία της παραχώρησης, όπως τις συντεταγμένες, τον αριθμό της απόφασης παραχώρησης, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του κοινού και του παραχωρησιούχου και το διάγραμμα της παραχώρησης

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 09:44 | Ανδρεας Ασλανης

    Τα θαλάσσια μέσα αναψυχής (θαλάσσια σπορ) αποτελούν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι στο παρεχόμενο τουριστικό πακέτο που προσφέρει η χώρα μας.
    Ο κυριότερος λόγος που έρχονται οι τουρίστες στην χώρα μας είναι ο ήλιος και η θάλασσα,τα θαλάσσια σπορ έρχονται να καλύψουν την ανάγκη αυτή των τουριστών να ψυχαγωγιθουν και να ασκηθουν μέσα στον ήλιο και την θάλασσα.
    Η λειτουργία των θαλάσσιων σπορ είναι πολυδαπανη
    Χρειάζονται μεγάλα κεφάλαια και εξοπλισμός,όπως επίσης λόγω της αλμυρας και του ήλιου απαιτείται συνεχής πολυδαπανη συντήρηση.
    Για να επένδυση κάποιος σε υλικά και συντήρηση και ώστε η χώρα μας να είναι ανταγωνιστικη απαιτείται μεγαλύτερος χρόνος παραχώρησης της αδεια λειτουργίας από 5-10 χρονια όπως επίσης και το επάγγελμα αυτό να αντιμετοπιζεται με τουριστική ψυχολογία και όχι μόνο με απαγορευτικά μέτρα αστυνομικού χαρακτήρα

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 07:26 | Σαμνιωτης Γεωργιος

    Άρθρο 8 παρ. 1
    Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού σε επιχειρήσεις θαθαθθαλάσσια θαλάσσιων μεσων αναψυχής για 1 έως 3 έτη δεν συνάδει με το χαρακτήρα του επιτηδεύματος και το κόστος έναρξης και διατήρησης μιας υγιούς λειτουργιας επιχείρησης. Είμαστε από την φύση του επαγγέλματος μας δεσμευμένοι,ο εξοπλισμός που χρησιμοποιούμε τις περισοτερες φορες να ανέρχεται πάνω από τις δυνατότητες μας. Έχουμε στις τάξεις της επαγγελματικης μας δραστηριότητας το πλέον ειδικευμένο προσωπικό και καλούμαστε να παρέχουμε υψηλής ποιότητας και ασφαλείας υπηρεσίες . Παραχώρηση μικρότερη των 5 ετών μας υποβαθμίζει ποιοτικά ,οικονομικά και επιχειρηματικά

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 07:33 | Σαμνιωτης

    Άρθρο 8 παρ. 1
    Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού σε επιχειρήσεις θαθαθθαλάσσια θαλάσσιων μεσων αναψυχής για 1 έως 3 έτη δεν συνάδει με το χαρακτήρα του επιτηδεύματος και το κόστος έναρξης και διατήρησης μιας υγιούς λειτουργιας επιχείρησης. Είμαστε από την φύση του επαγγέλματος μας δεσμευμένοι,ο εξοπλισμός που χρησιμοποιούμε τις περισοτερες φορες να ανέρχεται πάνω από τις δυνατότητες μας. Έχουμε στις τάξεις της επαγγελματικης μας δραστηριότητας το πλέον ειδικευμένο προσωπικό και καλούμαστε να παρέχουμε υψηλής ποιότητας και ασφαλείας υπηρεσίες . Παραχώρηση μικρότερη των 5 ετών μας υποβαθμίζει ποιοτικά ,οικονομικά και επιχειρηματικά

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 23:14 | Ψυχογιουδάκης Εμμανουήλ

    Άρθρο 1

    Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού σε επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής για ένα έως τρία έτη, δεν είναι ανάλογη της φύσης της επιχείρησης και του κόστους που συνεπάγεται η δημιουργία και η διατήρηση μιας υγιούς επιχείρησης.
    Συχνά περιοριζόμαστε από το επάγγελμα μας και στις περισσότερες περιπτώσεις ο εξοπλισμός που χρησιμοποιούμε υπερβαίνει τις δυνατότητες μας.
    Οι επαγγελματικές μας δραστηριότητες στελεχώνονται από τους πλέον ικανούς ανθρώπους και καλούμαστε να παρέχουμε υπηρεσίες υψηλής ποιότητας και ασφαλείας.
    Οι παραχωρήσεις θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον πενταετίας.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 22:33 | Dimitris A

    Η ναυαγοσωστική είναι η αιχμή του δόρατος του τουριστικού μας προϊόντος. Χωρίς ασφαλεια στις παραλιες μας η αύξηση του τουρισμού θα μπορούσε να γίνει δυνητικά δυσφήμιση για τη χώρα μας. Το ΠΔ 71/2020 έχει θέσει το πλαίσιο σε σωστές βάσεις που αρχίζουν και φέρνουν αποτελέσματα. Αυξήθηκαν κατά περίπου 4 φορές οι παραλιες που έχουν υποχρεωτικά ναυαγοσώστη και κρατώντας σταθερο τον αριθμό των πνιγμών τα τελευταία χρόνια παρά την αύξηση της προσέλευσης τουριστών φαινεται ότι η μείωση των πνιγμών θα είναι μεγαλύτερη.
    Η παράγραφος Θ του άρθρου οκτώ θα γκρεμίσει ότι έχει φτιάξει το ΠΔ 71 απειλωντας την ανθρώπινη ζωή γι’ αυτό το λόγο πρέπει επειγόντως να αποσυρθεί.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 21:56 | Ελένη Ανδριανοπούλου

    Απαράδεκτο θεωρώ το σενάριο που προτείνει το Υπουργείο Οικονομικών στο Άρθρο 8 που παρακάμπτει τον έλεγχο διαχείρισης δημοσίου χρήματος και προτείνει να εγκαθίστανται από τους επιχειρηματίες οι ναυαγοσώστες και οι εγκαταστάσεις πρόσβασης για ΑΜΕΑ και τα έξοδα να αφαιρούνται από το αντίτιμο της παραχώρησης. Αυτές οι διατάξεις πρέπει να αφαιρεθούν και για την ασφάλεια όλων μας. Ο υπολογισμός των εξόδων λειτουργίας “οργανωμένης” παραλίας δεν έχει γίνει ως τώρα ολοκληρωμένα, με αποτέλεσμα οι τοπικές κοινωνίες και δήμοι να φτωχαίνουν για να κερδοφορήσουν μερικοί λίγοι παραχωρησιούχοι. Μόνο μετά από τέτοιο υπολογισμό για κάθε παραλία να επιτρέπεται η παραχώρηση από τους Δήμους. Σε αντίθετη περίπτωση η αρχή χρηστής διοίκησης προσβάλλεται κατάφορα.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 21:11 | ARGO RENT BOATS

    Αρθρο 8 Παραραφος 1
    Το κόστος για να λειτουργήσει και να διατηρηθεί μία επιχείρηση θαλάσσιων μέσων αναψυχής κοινός watersports είναι τεράστιο. Δεν μπορεί να βγει σε ένα ,δύο ή τρία χρόνια που προτείνετε. Ο εξοπλισμός είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων πανάκριβος διότι είναι εξειδικευμένος για να παρέχει την πλήρη προστασία σε αυτούς που τον χρησιμοποιούν οπώς επίσης και από τη φύση του το επάγγελμά μας αποσκοπει σε υψηλές υπηρεσίες πάντα με γνώμονα την ασφάλεια των μισθωτών, οπου με προσωπικό κατάρτισμένο και εξειδικευμένο παρέχει αυτές , με αποτέλεσμα το ισοζύγιο των εσόδων εξόδων να τείνει προς τα έξοδα τα οποία είναι δισβάσταχτα. Επομένως παραχώρηση χώρου σε υπηρεσίες θαλασσίων σπορ κάτω των 10 ετών δεν αξίζει την όλη ταλαιπωρία μιας αν γίνει απόσβεση θα γίνει μετά από τα πέντε χρόνια.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 21:01 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ

    Το κόστος για να λειτουργήσει και να διατηρηθεί μία επιχείρηση θαλάσσιων μέσων αναψυχής κοινός watersports είναι τεράστιο. Δεν μπορεί να βγει σε ένα ,δύο ή τρία χρόνια που προτείνετε. Ο εξοπλισμός είναι στις περισσότερες των περιπτώσεων πανάκριβος διότι είναι εξειδικευμένος για να παρέχει την πλήρη προστασία σε αυτούς που τον χρησιμοποιούν οπώς επίσης και από τη φύση του το επάγγελμά μας αποσκοπει σε υψηλές υπηρεσίες πάντα με γνώμονα την ασφάλεια των μισθωτών, οπου με προσωπικό κατάρτισμένο και εξειδικευμένο παρέχει αυτές , με αποτέλεσμα το ισοζύγιο των εσόδων εξόδων να τείνει προς τα έξοδα τα οποία είναι δισβάσταχτα. Επομένως παραχώρηση χώρου σε υπηρεσίες θαλασσίων σπορ κάτω των 10 ετών δεν αξίζει την όλη ταλαιπωρία μιας αν γίνει απόσβεση θα γίνει μετά από τα πέντε χρόνια.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 20:44 | Γιώργος Μανουρας

    Άρθρο 8 παρ. 1
    Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού σε επιχειρήσεις θαλάσσιων μεσων αναψυχής για 1 έως 3 έτη δεν συνάδει με το χαρακτήρα του επιτηδεύματος και το κόστος έναρξης και διατήρησης μιας υγιούς λειτουργιας επιχείρησης. Είμαστε από την φύση του επαγγέλματος μας δεσμευμένοι,ο εξοπλισμός που χρησιμοποιούμε τις περισοτερες φορες να ανέρχεται πάνω από τις δυνατότητες μας. Έχουμε στις τάξεις της επαγγελματικης μας δραστηριότητας το πλέον ειδικευμένο προσωπικό και καλούμαστε να παρέχουμε υψηλής ποιότητας και ασφαλείας υπηρεσίες . Παραχώρηση μικρότερη των 5 ετών μας υποβαθμίζει ποιοτικά ,οικονομικά και επιχειρηματικά

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 19:57 | Μπορμπουδακης Γ.

    Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού για την εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής από 1 έως 3 έτη δεν συνάδει με τον χαρακτήρα του επιτηδεύματος και το κόστος έναρξης και διατήρησης μιας υγιούς λειτουργίας επιχείρησης . Είμαστε από την φύση του επαγγέλματος μας δεσμευμένοι ο εξοπλισμός που χρησιμοποιούμε πολλές φορές να ξεπερνά τις οικονομικές μας δυνατότητες . Έχουμε στις τάξεις της επαγγελματικής μας δραστηριότητας το πλέον ειδικευμένο προσωπικό και καλούμαστε να παρέχουμε υψηλής ποιότητας και ασφαλείας υπηρεσίες. Παραχώρηση μικρότερης χρονικής διαρκείας των 5 ετών δεν αφήνει κανένα περιθώριο επένδυσης και εξέλιξης. Μας υποβαθμίζει ποιοτικά , οικονομικά και επιχειρηματικά

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 19:30 | ΣΟΦΙΑ ΣΑΡΑΝΤΙΔΗ

    Σε μια παραλία 300 μ. με 5 όμορες επιχειρήσεις ποιος θα έχει την ευθύνη για την πρόσληψη του ναυαγοσώστη και γιατί ο επιχειρηματίας που ενοικιάζει ομπρέλες στην στεριά να έχει την ευθύνη αυτού που κολύμπα ;
    Οπωσδήποτε υπεύθυνοι πρέπει να είναι οι δήμοι για τους ναυαγοσώστες και όχι οι ιδιότητες
    Πρέπει να αποσυρθεί η ανωτέρω παραγραφος

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 17:10 | ΚΩΣΤΑΣ

    Ανεφάρμοστη και επικίνδυνη η παράγραφος θ του άρθρου 8. Δεν γίνεται να φορτώνονται με αρμοδιότητες άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση. Και όλα αυτά σε βάρος της ανθρώπινης ζωής…

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 16:48 | Φίλλιπος

    Όπως αναφέρει και η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ» είναι άδικο και δυσβάσταχτο. Θα προσθέσω εξαιρετικά επικίνδυνο για την ασφάλεια του λουόμενου. Με ποια λογική να αναιρέσετε ολόκληρο ΠΔ; Με ποια λογική να γκρεμίσετε τον κόπο τόσων ανθρώπων τόσων χρόνων; Κατάργηση της παραγράφου θ του άρθρου 8.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 16:17 | Γιώργος

    Η παράγραφος θ του άρθρου 8 δεν γίνεται να τεθεί σε ισχύ. Έχετε ιδέα καθόλου ποια είναι η διαδικασία προετοιμασίας και τι περνάμε 4-5 μήνες που ενεργούμε σαν ναυαγοσώστες; Οι απαιτήσεις είναι τόσες πολλές για κάποιον που κάνει μόνο αυτό, πόσο μάλλον αν το αναλάβουν επιχειρήσεις που ασχολούνται ΚΑΙ με άλλους τομείς μαζί. Αδύνατον και επικίνδυνο.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 16:52 | Στέφανος Κουφίδης

    Η προτεινόμενη διάρκεια μίσθωσης από ένα έως τρία έτη θεωρείται πολύ μικρή για να ευνοήσει την υγιή επιχειρηματικότητα, ειδικά όταν υπάρχει πιθανότητα επιστροφής σε προηγούμενες καταστάσεις , στην παραχώρηση ενός έτους δηλαδή!!

    Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής, που πρέπει να καταβάλουν τεράστια ποσά αγοράς για πανάκριβο εξοπλισμό και σε περισσότερες περιπτώσεις η διάρκεια που θα εργαστούν λόγω καιρικών συνθηκών, ζημιών κ.λπ. είναι συνήθως λιγότερη από τρεις μήνες

    Η πρόταση είναι η μίσθωση να επεκταθεί σε πενταετή διάρκεια, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαίτερες απαιτήσεις και περιορισμούς που υπάρχουν για τον κλάδο αυτόν, συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης για εξειδικευμένο εξοπλισμό και προσωπικό.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 15:40 | Θεολόγος Φράγκος

    Σε μια παραλία με 5-6 επιχειρήσεις που μισθώνουν αιγιαλό ποιά απ όλες της επιχειρήσεις θα προσλάβει το ναυαγωσώστη? Τα υλικά που χρειαζεται ο ναυαγωσώστης για να δουλέψει ποιος απ΄όλους τους επιχειρηματίες θα τα αγοράσει? Που θα κοπούν τα τιμολόγια για όλα αυτα? Μήπως τελικά ειναι άλλο ενα εισπρακτικό μέτρο για να πληρώνουν οι επιχειρηματίες πρόστιμα και για να φυγει η ευθύνη απ’ τους δήμους??

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 12:34 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ «Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ»

    Άρθρο 8 παράγραφος θ : Παρουσία ναυαγοσώστη στην παραχωρημένη έκταση.

    Το άρθρο είναι ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΟ και ΑΔΙΚΟ για τις μικρές τουριστικές επιχειρήσεις καθώς το κόστος θα είναι δυσβάσταχτο.
    Η παρουσία του ναυαγοσώστη να υπάρχει μόνο σε πολυσύχναστες και μεγάλες παραλίες και κατόπιν συνεννόησης του εκάστοτε Δήμου με το Λιμενικό Ταμείο.

    Επιχειρηματίας με μικρή τουριστική επιχείρηση και όμορο τμήμα απλής παραχώρησης αιγιαλού π.χ. 100 τ.μ. για ομπρέλες και ξαπλώστρες για την εξυπηρέτηση των πελατών του,
    θα είναι υποχρεωμένος να προσλάβει ναυαγοσώστη και να αγοράσει και τον απαραίτητο εξοπλισμό του. Δλδ θα πρέπει ο παραχωρησιούχος να πληρώσει για την καλοκαιρινή σεζόν μισθοδοσία και ένσημα ναυαγοσώστη περίπου 6.000,00€ + εξοπλισμό και ταχύπλοο 10.000,00€. Όπως καταλαβαίνετε, όλες αυτές οι πάρα πολύ μικρές επιχειρήσεις, σε μικρές παραλίες που είναι διάσπαρτες σε όλη τη χώρα και έχουν ένα μικρό αριθμό λουομένων και φυσικά μικρό αριθμό ομπρελοκαθισμάτων δεν θα αντέξουν αυτό το κόστος και θα οδηγηθούν στην καταστροφή.
    Επίσης, κανένας Δήμος δεν θα αναλάβει το κόστος για την κάλυψη του ναυαγοσώστη σε κάθε μικρή παραλία ,παρόλο που ο παραχωρησιούχος καταβάλει ένα μεγάλο ποσοστό της ενοικίασης στο Δήμο.

    Τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι τα εξής:

    Πως θα γίνει ο συμψηφισμός με το τίμημα της παραχώρησης που αναφέρεται στο νομοσχέδιο;
    Ποιος θα πληρώσει τη διαφορά; Το αντάλλαγμα της παραχώρησης δεν μπορεί να ισχύει.
    Τι γίνεται όταν σε μία παραλία υπάρχουν τρεις μικρές επιχειρήσεις, ποιος απ’ όλους θα αναλάβει την πρόσληψη του ναυαγοσώστη;
    Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη εάν κάποιος παραχωρησιούχος αρνηθεί να πληρώσει το ποσοστό που του αναλογεί για την πρόσληψη του ναυαγοσώστη;
    Μπορεί μια μικρή επιχείρηση σε μια μικρή παραλία να έχει ναυαγοσώστη;

    Το λογικό είναι η παρουσία του ναυαγοσώστη να υπάρχει μόνο σε πολυσύχναστες και μεγάλες παραλίες, όπως προβλέπεται μέχρι και σήμερα από το ΠΔ 71/2020 και άρθρο 11.

    Από την ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ
    ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΥΜΑΤΩΝ « Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ»

  • 11 Φεβρουαρίου 2024, 23:32 | Ευαγγελία

    Εργάζομαι σα ναυαγοσώστρια εδώ και 4 χρόνια.
    Μέχρι τώρα είδα ότι ο κάθε παραχωρησιούχος ήθελε ο Ναυαγοσωστικός πύργος να τοποθετηθεί κοντά στο πόστο του για να νιώθουν οι πελάτες του μεγαλύτερη ασφάλεια. Σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου τι θα γίνει; Πού θα μπουν οι πύργοι; Πώς θα συνεννοούνται οι ναυαγοσώστες μεταξύ τους αν οι παραχωρησιούχοι είναι πολλοί; Άμεση κατάργηση της παραγράφου θ του άρθρου 8.

  • 11 Φεβρουαρίου 2024, 18:59 | ΒΟΡΗΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

    1. Η § 3α σχεδόν επαναλαμβάνεται με την § 2. Επίσης και στην § 3β ….ώστε να διασφαλίζονται η διέλευση του κοινού κάθετα και παράλληλα προς τη θάλασσα… Κάντε μία παράγραφο. Διευκρινίστε τελικά τι ακριβώς διασφαλίζει ο παραχωρησιούχος; Μήπως διασφαλίζει στο κοινό να κάνει περατζάδα ανάμεσα στον μισθωμένο χώρο του οριζόντια και κάθετα! Και μάλιστα τον απειλείται με Διοικητικές κυρώσεις με το Άρθρο 19 § 1ε από (2.000) ευρώ έως (60.000) ευρώ!
    Δεν αρκούν στο κοινό για κάθετη διέλευση τα τουλάχιστον 6 μέτρα που μεσολαβούν εκατέρωθεν των παραχωρησιούχων Άρθρο 9 § 2 και Άρθρο 11 § 5 και τα 4 μέτρα οριζόντιας διέλευσης από την ακτογραμμή!
    Διατυπώστε σωστά το άρθρο ΔΕΝ υπάρχει κανένας λόγος το κοινό να κάνει σουρωτήρι την μισθωμένη επιφάνεια και να ενοχλεί τους πελάτες της κάθε επιχείρησης.
    Επίσης διατυπώστε ορθά και ρητά ότι τα 4-4-6 μέτρα εκατέρωθεν και τα 3-4 έμπροσθεν του παραχωρησιούχου είναι ΜΟΝΟ για διέλευση του κοινού και ΟΧΙ για τοποθέτηση ομπρελών, καθισμάτων , πετσετών κλπ
    Φανταστείτε κάποιος δικαιωματιστής με τον βρεγμένο σκύλο του να τινάζεται καθώς θα περνά ανάμεσα στον μισθωμένο χώρο οριζόντια ή κάθετα, ενοχλώντας τους πελάτες. Αν ο παραχωρησιούχος του κάνει παρατήρηση απειλείται με το παραπάνω πρόστιμο!!!

    2. Με την § 3β επιχειρείται η μεταβίβαση της υποχρέωσης των Δήμων (sea tracks) στους παραχωρησιούχους ΑΝΕΥΘΥΝΑ και επιπόλαια. Σε μια παραλία που θα υποδειχθεί από το αρμόδιο οργάνου (Άρθρο 9 § 1) που δραστηριοποιούνται ας πούμε 5-10 επιχειρήσεις ποιος από όλους τους επιχειρηματίας θα αναλάβει την εγκατάσταση/απεγκατάσταση και τις ευθύνες; Πού θα αποθηκεύεται την χειμερινή περίοδο; Ποιος θα το συντηρεί; Πως θα το μεταφέρει; Ποιος θα το βγάζει σε περίπτωση κακοκαιρίας/κυματισμού το καλοκαίρι; Επίσης καλείται ο επιχειρηματίας (μάλλον με κλήρο αν είναι αρκετοί) να αγοράσει τον εξοπλισμό και εν συνεχεία να συμψηφίζει τις δαπάνες με το αντάλλαγμα της παραχώρησης. Ποιου ανταλλάγματος (Δήμου+Δημοσίου ή μόνο Δήμου)! Και αν υπολείπεται;
    3. Τώρα το γιατί η επιτροπή του αρμόδιου οργάνου έχει καταχωρηθεί στο Άρθρο 9 § 1 (πλειοδοτικής δημοπρασίας) και όχι στο Άρθρο 8 (Γενικοί όροι) χρήζει χρησμού! Ίσως τελικά τα (sea tracks) θα αφορούν μόνο δημοπρατούμενες παραλίες.

    4. Με την § 3γ λανθασμένα περιορίζεται ο παραχωρησιούχος να μην υπερβαίνει το 60% της εκμετάλλευσης του εμβαδού της παραχωρούμενης έκτασης καθόσον ΔΕΝ υφίσταται κανένας λόγος στο κοινό να κάνει περατζάδα ανάμεσα στον μισθωμένο χώρο οριζόντια και κάθετα! Χρειάζεται απαλοιφή αυτή η παράγραφος.

    5. Στην § 3ε πέραν των άλλων….. θα αναρτά και τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του κοινού που ΔΕΝ αναγράφονται πουθενά και σε κανένα άρθρο. Μάλλον μην θίξουμε τους δικαιωματιστές! Γράψτε σε άρθρο τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του κοινού.

    6. Στην § 3στ θα τοποθετεί κινητά στοιχεία για την εξυπηρέτηση του κοινού. Ποια είναι τα κινητά στοιχεία για την εξυπηρέτηση του κοινού; Τραπεζοκαθίσματα; Μήπως είναι τα αποδυτήρια, ντουζιέρες, κάδοι απορριμμάτων κλπ; Ποιου κοινού; Των πελατών ή των δικαιωματιστών του κινήματος της πετσέτας «δεν πληρώνω – δεν πληρώνω» (τζαμπατζήδες); Ποιος θα καθαρίζει συντηρεί τα κινητά στοιχεία και θα πληρώνει το νερό; Διευκρινίστε με σαφήνεια ΜΗΝ γράφετε αοριστίες και χαϊδεύετε αυτιά.

    7. Με § 3θ μετά τα (sea tracs) μεταβιβάζεται και η υποχρέωση των Δήμων για ναυαγοσώστες στους παραχωρησιούχους εφόσον τους υποδειχθεί ότι η υποχρέωση αυτή δεν καλύπτεται από τον οικείο δήμο. Πάλι ΑΝΕΥΘΥΝΑ και επιπόλαια. Πως ο παραχωρησιούχος θα διασφαλίζει την παρουσία ναυαγοσώστη; Πώς θα γίνει αυτό; Σε μια παραλία πχ 250 μέτρων πως οι παραχωρησιούχοι θα προσλαμβάνουν ναυαγοσώστη; Εδώ δεν μιλιούνται και σέρνονται στα δικαστήρια μεταξύ τους. Τώρα θα μονιάσουν για τον ναυαγοσώστη! Γνωρίζετε ότι οι Δήμοι αδυνατούν να προσλάβουν ναυαγοσώστη (κάνουν προκήρυξη και δεν εμφανίζονται υποψήφιοι ή δεν επαρκούν) και στη συνέχεια έρχεται το Λιμεναρχείο και επιβάλει πρόστιμα στους Δήμους!!! Έτσι αναγκάζονται οι Δήμοι και χαρακτηρίζουν τις παραλίες ΜΗ πολυσύχναστες και απαλλάσσονται από τους ναυαγοσώστες! Οι Δήμοι πλέον δεν θα χαρακτηρίζουν ΜΗ πολυσύχναστες τις παραλίες και έτσι πλήρωνε πρόστιμα επιχειρηματία. Ζητάτε από απλούς εκμισθωτές παραλίας να αναλάβουν μια ευθύνη που ΔΕΝ τους αναλογεί. Αν ο συμψηφισμός για δαπάνες για την αμοιβή του ναυαγοσώστη και τον εξοπλισμό του είναι μεγαλύτερος από το αντάλλαγμα παραχώρησης τι γίνεται;

  • 11 Φεβρουαρίου 2024, 17:11 | ΚΑΤΕΡΙΝΑ

    Η παράγραφος θ του άρθρου 8 δεν συνάδει με τις διατάξεις του άρθρου 7 του ΠΔ71/20.
    Δεν είναι λογικό να εφαρμοστεί και προκύπτουν τεράστια θέματα που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια των λουόμενων. Δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα όπως:
    Πως θα γίνουν οι προσλήψεις των ναυαγοσωστών σε μία λουτρική εγκατάσταση όπου υπάρχουν πολλοί παραχωρησιούχοι; Πως θα γίνεται ο σχεδιασμός της ναυαγοσωστικης κάλυψης χωρίς να είναι το κύριο αντικείμενο τους; Πως θα συντηρούν τον σωστικό εξοπλισμό; Πως θα γίνει η οριοθέτηση με πλωτούς σημαντήρες; Πως θα γίνεται η εποπτεία του προσωπικού και πως αυτή θα είναι αντικειμενική σε μη έχοντες γνώσεις επί του θέματος επαγγελματίες; Πως θα γίνονται αντικαταστάσεις στο προσωπικό όταν αυτές είναι απαραίτητες και ειδικά όταν απαιτείται να γίνονται απρόοπτα;
    Αυτά είναι ελάχιστα από τα τόσα ερωτήματα που τίθενται! Όπως και να έχει η παράγραφος θ του άρθρου 8 είναι ανεφάρμοστη και πρέπει να αφαιρεθεί. Δεν πρέπει να βάζουμε σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, είναι αυτονόητο και δεν χωράει περαιτέρω επεξήγησης το θέμα!

  • 11 Φεβρουαρίου 2024, 15:12 | apostolos

    Σαν ναυαγοσώστης ακτής με εμπειρία 5 ετών,αν με προσλάβει κάποιος παραχωρησιούχος για δουλεια σαν ναυαγοσώστη ακτής στο μαγαζί του και δεν εχω τον απαραίτητο εξοπλισμό βάση ΠΔ71/2020,και συμβεί περιστατικό με άσχημο τελος,ποιος εχει την ευθύνη;Ποιος ειναι υπεύθυνος για τον απαραίτητο εξοπλισμό ενός ναυαγοσώστη;Ποιος διώκεται ποινικά σε αυτη την περίπτωση;Εγω σαν ναυαγοσώστης ; Ο παραχωρησιούχος; Ο εκάστοτε Δήμος; Πολυ νοσηρό το άρθρο 8 παράγραφος θ. Φέτος θα ψάχνετε ναυαγοσώστες με τα κυάλια.

  • 11 Φεβρουαρίου 2024, 14:06 | Ικαρος

    Η παράγραφος θ του άρθρου 8 ειναι ανεφάρμοστη. Οι παραλίες θα μείνουν απροστάτευτες. Αναφορικά με τη στελέχωση των παράλιων με ναυαγοσώστες δημιουργούνται πολλά ερωτήματα όπως για παράδειγμα ποιος από όλους τους παραχωρησιούχους μια παραλίας θα προσλάβει ναυαγοσώστες και εξοπλισμό. Πρέπει ΑΜΕΣΑ να αποσυρθεί η διάταξη γιατί είναι άκρως επικίνδυνη για τις ανθρώπινες ζωές!

  • 11 Φεβρουαρίου 2024, 14:11 | Νικόλαος

    ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΤΟΓΡΑΜΜΗ.

    Οι προτεινόμενοι «γενικοί όροι και περιορισμοί» στην παραχώρηση απλής χρήσης (άρθρο 8) είναι στην πραγματικότητα μια τροποποίηση ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ των περιορισμών του άρθρου 13 του ισχύοντος ν. 2971/2001. Συγκεκριμένα:

    Το άρθρο 8 μειώνει την ελεύθερη ζώνη από την ακτογραμμή σε τέσσερα (4) μέτρα, αντί των πέντε (5) που ισχύουν μέχρι σήμερα. Αν η κυβέρνηση είναι ειλικρινής ως προς τις δηλώσεις της (και τη σχετική επικοινωνιακή καμπάνια στα μέσα ενημέρωσης), ότι επιθυμεί να νομοθετήσει για να ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ τις παραλίες και το φυσικό περιβάλλον, τότε θα πρέπει να ΑΥΞΗΣΕΙ την απόσταση των ομπρελών/ξαπλωστρών από την ακτογραμμή. Η ΑΥΞΗΣΗ της ως άνω απόστασης είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ για να διατηρηθεί μια στοιχειώδης αισθητική και φυσικότητα των παραχωρούμενων αιγιαλών, αλλά και να εξασφαλιστεί η ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση ΟΛΩΝ των λουομένων στο κοινόχρηστο αγαθό. Οι λουόμενοι που επιθυμούν σκιά/ξαπλώστρα σαφώς και δεν θα λαμβάνουν χειρότερη υπηρεσία εάν βρίσκονται λίγο μακρύτερα από εκεί που σκάει το κύμα. Άλλωστε, δεν πρέπει να παραβλέπει ο νομοθέτης ότι ΠΡΩΤΗ προτεραιότητα στις παραχωρήσεις πρέπει να είναι η προστασία του περιβάλλοντος και του κοινόχρηστου αγαθού, και όχι το κέρδος των εποχικών επιχειρηματιών (ή, ακόμα χειρότερα, των μεγάλων επιχειρήσεων που εκμεταλλεύονται με ασυδοσία αιγιαλούς και παραλίες σε δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς).

  • 11 Φεβρουαρίου 2024, 09:47 | ΞΩΜΕΡΙΤΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

    Άρθρο 1

    Η διάρκεια της μίσθωσης από ένα έως τρία έτη είναι πολύ μικρή για να προάγει την υγιή επιχειρηματικότητα ιδίως δε αν ξαναγυρίσουμε πάλι στο κατ’ετος καθεστώς που ζούσαμε στο παρελθόν.

    Ιδίως για τις επιχείρησης Εκμίσθωσης Θάλ. Μέσων Αναψυχής διότι το επάγγελμα του Εκμισθωτή Θάλ. Μέσων Αναψυχής είναι κατοχυρωμένο με νόμο και είναι το μόνο από τα επαγγέλματα που αναπτύσονται στον αιγιαλό που απαιτεί Έγκριση και όχι απλή αναγγελία, χωροθετείται αυστηρά σε απόσταση 300 μέτρων από άλλες όμοιες επιχειρήσεις και εφόσον ειδική επιτροπή ελέγξει τις πραγματικές συνθήκες του σημείου, δεν έχει δυνατότητα επέκτασης σε αριθμό και είδη εκμισθούμενων μέσων χωρίς έγκριση της ιδίας επιτροπής. Αστυνομεύεται σε τακτική βάση από την Λιμενική Αρχή καθόλη τη διάρκεια της σεζόν και επενδύει όχι μόνο σε πανάκριβο εξοπλισμό, ( ενδεικτικά κόστος σκάφους αλεξιπτώτου 150.000 ευρώ σκάφος έλξης σκι 80.000 εξοπλισμός kite surf , wind surf κατ’αναβατη 5.000 ), αλλά και σε εξιδίκευμενο προσωπικό με την απαιτούμενη από τον νόμο προιπηρεσία αλλα και εκπαιδευμένο για την ιδιαίτερη φύση της εργασίας.

    Θα πρέπει η διάρκεια της μίσθωσης να είναι πενταετής.

    Ξωμεριτάκης Γιάννης

  • 10 Φεβρουαρίου 2024, 23:56 | Δημήτρης Καπράνος

    Όσον αφορά την παράγραφο θ του άρθρου 8, εγείρονται πολυάριθμα ερωτήματα ως προς την εφαρμογή της στην πράξη και την αποτελεσματικότητα της ως προς την διάσωση της ανθρώπινης ζωής, στην οποία έχει υποχρέωση να εστιάζει το εκάστοτε Υπουργείο μέσω των νομοσχεδίων που θεσπίζει. Αναλυτικότερα, ένας παραχωρησιούχος έχει την δυνατότητα, την εμπειρία, την ικανότητα, τα μέσα να αναλάβει την ναυαγοσωστική κάλυψη της παραλίας στην οποία δραστηριοποιείται; Δύναται ένας παραχωρησιούχος να επωμιστεί το κόστος της απόκτησης και της συντήρησης των σωστικών μέσων, τον ανεφοδιασμό τους με καύσιμα, την αντικατάσταση του εξοπλισμού του ναυαγοσώστη σε περίπτωση φθοράς ή στο συγκεκριμένο κομμάτι θα υπάρξουν εκπτώσεις θέτοντας σε κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή; Όσον αφορά το ανθρώπινο δυναμικό, ο εκάστοτε παραχωρησιούχος διαθέτει τις προαπαιτούμενες γνώσεις να προσλάβει ικανούς επαγγελματίες και να μπορέσει να αναπτύξει τις ικανότητες τους ώστε να λειτουργήσουν ομαδικά για να διαχειριστoύν μία ενδεχόμενη κρίσιμη κατάσταση;
    Συλλογιζόμενος λοιπόν κάποιος τα προαναφερθέντα ερωτήματα, κατανοεί πως η παράγραφος θ του άρθρου 8 δεν μπορεί να εφαρμοστεί, έρχεται σε αντίθεση με το Π.Δ. 71/2020 και θέτει σε πλήρη κίνδυνο την ανθρώπινη ζωή.

  • 10 Φεβρουαρίου 2024, 19:27 | ΚΟΡΩΝΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ – ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

    αρ. 8 παρ. 1
    Η σύμβαση να μπορεί να έχει διάρκεια μέχρι 5 έτη.

    αρ. 8 παρ.3 β)
    Εφόσον είναι εφικτή η πρόσβαση αμαξιδίου μέχρι την θάλασσα και ρητά υποχρεώνει η Κτηματική Υπηρεσία τον Μισθωτή ως συμβατική υποχρέωση.

    αρ. 8 παρ. 3 γ)
    1)Να περιοριστεί στα 3 μέτρα πλάτος η ελεύθερη ζώνη από την ακτογραμμή. Επίσης στην ζώνη αυτή να μην επιτρέπεται σε κανέναν να τοποθετεί ομπρέλες ή ξαπλώστρες.
    2) Στις κάθετες και παράλληλες ελεύθερες ζώνες, να επιτρέπεται στον μισθωτή να τοποθετήσει ξύλινους διαδρόμους και να μην επιτρέπεται σε κανέναν να τοποθετεί ομπρέλες ή ξαπλώστρες επί των διαδρόμων.

    αρ. 8 παρ. 3 θ)
    Θεωρούμε ότι η διάταξη έχει πολλές ασάφειες και θέλει απλά να μετακυλήσει τις ευθύνες (και κυρίως τις ποινικές ευθύνες) στις επιχειρήσεις. Προτείνουμε να απαλειφθεί, και να προβλεφθεί ως αποκλειστική υποχρέωση των Δήμων.

    αρ. 8 παρ. 7
    1) Επειδή είναι σε όλους γνωστό ότι οι υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού καθυστερούν σε όλες τις εκφάνσεις τους, προτείνουμε να τεθεί προθεσμία 10 ημερών από την αποστολή του φακέλου της Κτηματικής, είτε στις όμορες είτε στα δημοπρατούμενα, μέσα στην οποία η Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού θα πρέπει να γνωμοδοτήσει. Μετά την άπρακτη παρέλευση της 10ήμερης προθεσμίας από την αποστολή του ηλεκτρονικού φακέλου, τεκμαίρεται η σύμφωνη γνώμη της Υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Στην περίπτωση που η Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού απαντήσει εντός της προθεσμίας των 10 ημερών, ζητώντας πρόσθετα στοιχεία, η Κτηματική οφείλει να αποστείλει τα πρόσθετα στοιχεία που τυχόν της ζητηθούν και η Υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού να υποχρεούται να απαντήσει εντός αποκλειστικής προθεσμίας 10 ημερών και μετά την παρέλευση της προθεσμίας να τεκμαίρεται η σύμφωνη γνώμη της.
    2) Οι εγκρίσεις ή οι κατά πλάσμα χορηγήσεις της σύμφωνης γνώμης της Υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού αφορούν το αιτούμενο τμήμα ανεξαρτήτως του προσώπου του αιτούντος. Επομένως να μην απαιτείται νεώτερη σύμφωνη γνώμη σε περίπτωση αλλαγής μισθωτή.

  • 10 Φεβρουαρίου 2024, 12:36 | ΣΤΕΦΑΝΗΣ

    Για ποιο λόγο υποτιμούνται οι Ναυαγοσωστικές σχολές, οι οποίες τα τελευταία χρόνια με την κάλυψη πολυσύχναστων παραλιών, έχουν καταφέρει να περιορίσουν τους πνιγμούς; O παραχωρησιούχος από που θα βρει τα χρήματα για να πάρει τον εξοπλισμό που προβλέπει το ΠΔ 71/2020; Κατάργηση της παραγράφου θ του άρθρου 8.

  • 10 Φεβρουαρίου 2024, 12:40 | ΓΙΩΡΓΟΣ Α.

    Η παράγραφος θ του άρθρου 8 πρέπει να καταργηθεί άμεσα. Αναιρεί όλες τις προσπάθειες που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια για να μην γίνουν πνιγμοί και να διασφαλιστεί η ανθρώπινη ζωή. Σε περίπτωση εφαρμογής θα είναι μεγάλο πλήγμα για τον τουρισμό και δυσφήμιση για τη χώρα μας.