Αρχική Οριοθέτηση αιγιαλού και παραλίαςΆρθρο 01:Ορισμοί

Άρθρο 01:Ορισμοί

Για τις ανάγκες του παρόντος νόμου οι παρακάτω όροι έχουν την αντίστοιχη έννοια:
1. «Αιγιαλός» είναι η ζώνη της ξηράς, η οποία βρέχεται από τις μεγαλύτερες πλην συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της θάλασσας. Για τις ανάγκες του νόμου αυτού, ως θάλασσα νοείται και η λιμνοθάλασσα, ήτοι μεγάλη έκταση από λιμνάζοντα νερά, που βρίσκεται κοντά στη θάλασσα και επικοινωνεί με αυτή.
2. «Παραλία» είναι η ζώνη της ξηράς, η οποία προστίθεται στον αιγιαλό σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, όταν είναι αναγκαία για την επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα.
3. «Παλαιός αιγιαλός» είναι η έκταση ξηράς, η οποία προκύπτει από τη μετατόπιση της γραμμής του αιγιαλού προς τη θάλασσα, οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή τεχνικά έργα και προσδιορίζεται από τη νέα γραμμή αιγιαλού και το όριο του παλαιότερα υφιστάμενου αιγιαλού.
4. «Όχθη» των ποταμών και των λιμνών της παρ. 2 του άρθρου 2 είναι η ζώνη ξηράς που τους περιστοιχίζει και βρέχεται από τις μεγαλύτερες πλην συνήθεις αναβάσεις των υδάτων τους.
5. «Παρόχθια ζώνη» των λιμνών και των ποταμών της παρ. 2 του άρθρου 2 είναι η ζώνη ξηράς που προστίθεται στην όχθη, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου, για την επικοινωνία της ξηράς με τη λίμνη ή τον ποταμό και αντίστροφα.
6. «Παλαιά όχθη» των λιμνών και των ποταμών της παρ. 2 του άρθρου 2 είναι η έκταση της ξηράς, η οποία προκύπτει από τη μετατόπιση της οριογραμμής της όχθης προς τη λίμνη και τον ποταμό αντίστοιχα.
7. «Επιτροπή» είναι το συλλογικό όργανο που συγκροτείται κατά το άρθρο 4 και έχει την αρμοδιότητα της χάραξης των οριογραμμών του αιγιαλού, όταν συντρέχει η περίπτωση της παρ. 7 του άρθρου 3, της παραλίας, του παλαιού αιγιαλού, της όχθης, της παρόχθιας ζώνης και της παλαιάς όχθης, καθώς και για την επαναχάραξη του αιγιαλού και της παραλίας κατά το άρθρο 8.
8. «Απλή χρήση» αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας είναι κάθε χρήση, η οποία δεν παραβιάζει τον προορισμό του ως κοινόχρηστου πράγματος και δεν επιφέρει αλλοίωση στη φυσική μορφολογία του και τα βιοτικά στοιχεία του.
9. «Λιμένας» είναι ζώνη ξηράς και θάλασσας μαζί με έργα και εξοπλισμό, που επιτρέπουν κυρίως την υποδοχή κάθε είδους πλωτών μέσων και σκαφών αναψυχής, τη φορτοεκφόρτωση, αποθήκευση, παραλαβή και προώθηση των φορτίων τους, την εξυπηρέτηση επιβατών και οχημάτων και την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τις θαλάσσιες μεταφορές.
10. «Φορέας διοίκησης και εκμετάλλευσης λιμένα» είναι κάθε δημόσιος φορέας ή φορέας της Αυτοδιοίκησης ή μικτός φορέας που έχει, κατά νόμο, την ευθύνη της διοίκησης και της εκμετάλλευσης λιμένα.

Σχόλια 1 … 3 4 5 6
  • 13 Μαΐου 2014, 09:54 | Γεώργιος Καχριμάνης

    Η νομιμοποίηση των καταπατητών οδηγεί σε υπανάπτυξη αντί για ανάπτυξη. Απεναντίας, χρειαζόμαστε κράτος που να αξίζει σεβασμού. Χρειαζόμαστε *όλοι* οι άνθρωποι να νοιώθουν τον αιγιαλό σαν δικό τους ώστε να μη τον κακοποιούν.

  • 13 Μαΐου 2014, 09:45 | Κακουλάκη Ιωάννα

    Οι παραλίες και οι αιγιαλοί δεν είναι προσωπική ιδιοκτησία κανενός.
    Είναι διεθνής κληρονομιά που ανήκει σε όλους. Δε μπορεί να γίνουν φιλέτα προς επιχειρηματική εκμετάλλευση, διότι θα πάψουν να είναι προσβάσιμα όπως τώρα ενώ θα παραβιαστεί η περιβαλλοντική και αισθητική τους υπόσταση.

  • 13 Μαΐου 2014, 09:05 | Σταυρούλα

    Το νομοσχέδιο αυτό, θα πρέπει να αποσυρθεί Αμέσως και στη θέση του δε θα πρέπει να συνταχθεί ένα νέο που θα εξυπηρετεί το πρώτο, με»παραθυράκια». Αυτό το νομοσχέδιο είναι αντισυνταγματικό και καταστροφικό. Θα πρέπει να προστατεύουψουμε την ομορφιά της χώρας μας, οχι να τη βανδαλίσουμε.! Αλλωστε αυτή η ομορφιά είναι που φέρνει τουρισμό στην Ελλάδα,οχι τα τσιμέντα της και τα μπαζόματα! Αυτό το νομοσχέδιο, υπογράφει την καταδίκη μας και όλων των επόμενων γεννεών.Θα πρέπει οπωσδήποτε να άποσυρθεί!! Και στη θέση του να συνταχθεί ενα νομοσχέδιο που προστατεύει με αυστηρούς νόμους τον αιγιαλό, τις παραλίες και όλες τις φυσικές ομορφιές της χώρας.

  • 13 Μαΐου 2014, 09:57 | ΜΑΡΙΝΑ ΤΖΑΜΟΥΡΑΝΗ

    Το νομοσχέδιο δεν οριοθετεί ούτε προστατεύει τον αιγιαλό. Δίνει τη δυνατότητα μόνο σε κάποιους να τον διαχειριστούν για ίδιο όφελος, στερώντας από όλους τους υπόλοιπους ένα δημόσιο αγαθό. Οι πολίτες έχουν δικαίωμα στην ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές και δικαιούνται να επιλέγουν και τον τρόπο ψυχαγωγίας τους – με ή χωρίς μουσική και λοιπές παροχές.
    Επιπρόσθετα το νομοσχέδιο στερεί τη χώρα από ένα από τα σπουδαιότερα χαρακτηριστικά της, περιορίζοντας έτσι την ανάπτυξη του τουρισμού.

    Είναι απαραίτητο ο αιγιαλός να προσδιοριστεί άμεσα με ακρίβεια σε όλη τη χώρα και να διατηρηθεί με μεγαλύτερη αυστηρότητα ο δημόσιος χαρακτήρας του. Να ελέγχεται η τήρηση των σχετικών νόμων και οι ποινές να είναι τέτοιες ώστε να αποτρέπουν τους παραβάτες. Αυτή είναι η υποχρέωση του κράτους – να προστατεύσει τον αιγιαλό και ταυτόχρονα να επιτρέπει σε όλους τους πολίτες να τον χαίρονται.

  • 13 Μαΐου 2014, 08:26 | Δημήτρης

    Απόσυρση ή ουσιαστική αλλαγή των άρθρων 12 και 15 αναφορικά με τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, τα οποία αφήνουν πληθώρα επιλογών σε ιδιωτικούς παράγοντες για εκμετάλλευση των παραλιών.
    Το ποσοστό των Ελλήνων πολιτών που είτε συμμετέχει στις διαδικασίες ανάδειξης της κυβέρνησης, είτε πλέον όχι, επιθυμεί την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και το σεβασμό στον πολιτισμό μας και τις αρχές που τον διέπουν. Η έκδηλη αδυναμία σας για τη διαχείριση της εξαιρετικά δύσκολης αυτής κατάστασης που διανύει και η χώρα μας δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί με πρόχειρες λύσεις!
    Η γραφειοκρατία δεν λύνεται με την ισοπέδωση των πάντων και την λήψη αποφάσεων που εκμηδενίζουν την προστασία του μέγιστου φυσικού μας πλούτου της σπάνιας ακτογραμμής μας! Λύστε το πρόβλημα της γραφειοκρατίας με την αλλαγή των όποιων ανεύθυνων και κακώς τοποθετημένων δημόσιων υπαλλήλων που καθυστερούν τις διαδικασίες. Φροντίστε για την έναρξη της ορθής μηχανογράφησης των δεδομένων δημόσιου χαρακτήρα, αξιοποιώντας συνετά τα μέσα της τεχνολογίας.
    Λάβετε μέτρα για την οριοθέτηση της παραλίας και του αιγιαλού ανάλογα με τις προδιαγραφές που θέτει το ίδιο το φυσικό περιβάλλον, όχι συνολικά , όχι με την εύκολη λύση.
    Επιτρέψτε τη λειτουργία ιδιωτικών επιχειρήσεων κοντά στις παραλίες ΌΧΙ ΠΆΝΩ στις παραλίες και μάλιστα με αυστηρό όριο ως προς το πλήθος τους σε κάθε περιοχή και καθορίστε τον τρόπο λειτουργίας τους, όπως επιτάσσει το ύφος αυτής και των κατοίκων της.
    Αν δεν είστε ικανοί (δεν είναι ντροπή, δεν είμαστε όλοι τέλειοι σε όλα) για τη σύνταξη των διατάξεων ενός νόμου που προστατεύει τα φυσικά αγαθά και σέβεται τις ανθρώπινες αξίες, ορίστε επιτροπή ανεξάρτητων επιστημόνων που θα σας βοηθήσουν στο έργο σας, ή απλά μην πράττετε τίποτα!
    Καλή, Συνετή και Δημιουργική Συνέχεια.

  • 13 Μαΐου 2014, 08:03 | Μιρέλλα Κονδυλάκη

    Δεν συμφωνώ με το σχέδιο νόμου αυτό. Οι συνέπειες της ψήφισης και εφαρμογής του θα είναι καταστρεπτικές και ζητώ να αποσυρθεί.

  • 13 Μαΐου 2014, 08:46 | Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος

    Το σχέδιο νόμου αντιστρατεύεται το βασικό δικαίωμα των πολιτών αυτής της χώρας στην χρήση των παραλιών ως κοινόχρηστων χώρων. Δίνει τη δυνατότητα σε διαπλεκόμενους ιδιώτες να κάνουν ότι θέλουν στις παραλίες. Είναι απαράδεκτο, ανήθικο, αντισυνταγματικό

  • 13 Μαΐου 2014, 08:23 | Χαρίκλεια Παπαδάκη

    Το νομοσχέδιο χρειάζεται πάρα πολλές διορθώσεις και πρέπει να ληφθούν υπόψην όλες οι συνθήκες που έχει υπογράψει η Ελλάδα για την προστασία περιβάλλοντος και ακτών καθώς και το Σύνταγμα της Ελλάδας. Δεν είναι έτοιμο αυτό το νομοσχέδιο για να ψηφιστεί, χρειάζονται απόψεις βιολόγων, περιβαντολόγων, νομικών και σύνταξη νέου νομοσχεδίου.

  • 13 Μαΐου 2014, 08:29 | Νίκος κ

    Είναι απαράδεκτο !!! Η φύση και το περιβάλλον ανήκει σε όλους μας και.ήμαστε υποχρεωμένη να το προστατεύσουμε με.ολα τα μέσα.που διαθέτουμε.

  • 13 Μαΐου 2014, 08:17 | ΚατΖ.

    Το περιβάλλον συνιστά έννομο αγαθό, του οποίου η διατήρηση και προαγωγή ενδιαφέρει την έννομη τάξη. Η προστασία αυτή που οφείλει να παρέχεται από την εθνική νομοθεσία -στην παρούσα περίπτωση- καταστρατηγείται.
    Ευτυχώς, όμως, προστατεύεται από τις διεθνείς συμβάσεις και το ευρωπαϊκό δίκαιο, σημαντικές αρχές του οποίου παραβιάζονται: η αρχή της δέουσας επιμέλειας, της βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης, η αρχή της δικαιοσύνης μεταξύ των γενεών, της προφύλαξης, της συνολικής προσέγγισης των περιβαλλοντικών προβλημάτων…
    Θα σταθώ ιδιαίτερα στην καταστρατήγηση της αρχής της δέουσας επιμέλειας που εκθέτει τη χώρα μας απέναντι στους εταίρους και, κυρίως, στην αρχή της δικαιοσύνης μεταξύ των γενεών, βάση της οποίας η φυσική και πολιτισμική παγκόσμια κληρονομιά συνιστά καταπίστευμα και όχι ιδιοκτησία. Η δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών νοείται τόσο μεταξύ γενεών όσο και μεταξύ προσώπων της ίδιας γενιάς.
    Απαράδεκτο να νομοθετείτε παραβιάζοντας διεθνείς θεσμοθετημένες ρυθμίσεις.

  • 13 Μαΐου 2014, 08:39 | βασιλικη

    η φύση δε μας ανήκει… ας σταματήσουμε να το παίζουμε ιδιοκτήτες της….

  • 13 Μαΐου 2014, 08:43 | κλειώ τσόλκα

    Το ΣΝ είναι αντίθετο σε κάθε λογική, στο Σύνταγμα της χώρας μας και εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα που έχουν σκοπό να εκμεταλλευτούν ένα κοινό αγαθό. Επίσης αποτελεί ένα τεράστιο παράθυρο για νομιμοποιήσεις παρανομιών εις βάρος των νομοταγών πολιτών. Πρέπει να αποσυρθεί και να εφαρμοστεί το υπάρχον πλαίσιο.

  • 13 Μαΐου 2014, 06:39 | Χρίστος Κολιός

    Το νομοσχέδιο σε αυτή την μορφή του θα καταστρέψει οριστικά τις ακτογραμμές της χώρας μας. Αν δούμε το παράδειγμα της Ισπανίας μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε το λάθος που πάμε να κάνουμε!!!!

    Η Ελλάδα δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να γίνει μία χώρα με τσιμεντομένες ακτές.

    Ελπίζω να επικρατήσει η ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ!!!!!!!!!!!!!!

    Χρίστος Κολιός

  • 13 Μαΐου 2014, 02:31 | Πωλ Δορκάς

    Θελουμε ελευθερες παραλιες, οχι αλλο στο ξεπουλημα.
    Κατεστραμενη φυση δεν επανερχεται στην κατασταση που ηταν.
    Αρκετες παραλιες εχουν καταστραφει απο σπιτια και ξενοδοχεια που ριξανε μιζες σε διαφορους υπαλληλους και μας κοψανε την προσβαση. Τωρα θα τα δωσουμε σε ξενους και Ελληνες μεγαλοκαρχαριες και μαλιστα με νομο;;; Οχι, να αποσυρθει. Η νομοθεσια μας οριζει ελευθερη μετακινηση και οτι δεν υφισταται ιδιοκτησια στην φυση και κοντα στη θαλασσα.

  • 12 Μαΐου 2014, 23:50 | ΕΛΕΝΗ

    Ο φυσικός πλούτος μιας χώρας ανήκει στο λαό της. Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να τον ξεπουλάτε. Να αποσυρθεί

  • 12 Μαΐου 2014, 22:43 | Βασίλης Ματσούκας

    Είναι κοινό μυστικό ότι έχετε απεμπολήσει οποιαδήποτε υποχρέωση προστασίας δημόσιων αγαθών και μάλιστα συνταγματικά κατοχυρωμένων σε μια ακατανόητη, με καλώς και ανιδιοτελώς νοούμενα οικονομικά κριτήρια, προσπάθεια να εξυπηρετήσετε το δημόσιο, λεγόμενο, χρέος.

    Μπορείτε να είστε σίγουροι ότι στο συγκεκριμένο θέμα οι αποπροσανατολιστικές προπαγανδιστικές σας προσπάθειες έχουν αποτύχει μια και τα εξυπηρετούμενα συμφέροντα και επιδιώξεις έχουν αναδειχθεί σε δημόσια θέα.

    Αποσύρερε το νομοσχέδιο και τις προθέσεις σας για το καλό της χώρας μας και αν αυτό δεν σας συγκινεί για το εκλογικό σας καλό…

  • 12 Μαΐου 2014, 22:08 | Κώτσιας Βασίλης

    Εγκληματικό το νομοσχέδιο για τις ακτές μας
    Αγαπητοί φίλοι,
    Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε τις τελευταίες εξελίξεις που αφορούν το νέο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών για τον αιγιαλό. Ίσως έχετε ακούσει το θέμα από τα μέσα ενημέρωσης.
    Μου είναι αδύνατο να συνοψίσω σε μερικές γραμμές τα προβλήματα του νομοσχεδίου, αλλά ελπίζω να σας δώσω μια ιδέα:

    Επιτρέπει την ολοκληρωτική κατάληψη παραλιών από επιχειρηματικές εκμεταλλεύσεις (μπαράκια, ξαπλώστρες κλπ). Μέχρι σήμερα υπήρχε όριο έκτασης και ήταν υποχρεωτική η διατήρηση ελεύθερου τμήματος.
    Αφαιρεί την υποχρέωση για όποιον εκμεταλλεύεται μια παραλία να εξασφαλίζει ανοιχτή δημόσια πρόσβαση (μας προετοιμάζει για να δούμε ταμπέλες «το μπάνιο επιτρέπεται αποκλειστικά στους πελάτες μας»).
    Νομιμοποιεί αυθαίρετα κτίσματα στον αιγιαλό. Αυτό είναι πρωτοφανές, μιας και κανείς ως τώρα δεν είχε τολμήσει να αμφισβητήσει την ξεκάθαρη νομική απαγόρευση δόμησης στις παραλίες.
    Δίνει το δικαίωμα σε οποιονδήποτε εκμεταλλεύεται εμπορικά μια παραλία να χτίσει λιμανάκια, να επιχωματώσει ή να μπαζώσει, αρκεί να κριθεί ότι είναι απαραίτητο για την επιχείρησή του.

  • 12 Μαΐου 2014, 22:38 | ναυσικα γεωργιαδου

    Εγκληματικο νομοσχεδιο με μη αναστρεψιμες επιπτωσεις για το περιβαλλον.

  • 12 Μαΐου 2014, 22:04 | Περιβαλλοντικός Όμιλος Σαλαμίνας «Perivos»

    Μείωση των περιορισμών για την παραχώρηση αιγιαλού και παραλίας σε Δήμους και Ιδιώτες νομιμοποίηση αυθαιρέτων που χρησιμοποιούνται σε επιχειρηματικές δραστηριότητες, διευκόλυνση κατασκευής έργων που εξυπηρετούν παραθαλάσσιες επιχειρήσεις προαιρετική χάραξη της παραλίας αλλά και επί της ουσίας κατάργηση της ελεύθερης παραλίας. Πρόκειται για το νέο νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών <>. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο χωρίς περιβαλλοντικά, κοινωνικά αλλά και επιστημονικά κριτήρια.
    Το επερχόμενο νομοσχέδιο καταργεί την πράξη το όριο έκτασης για τις παραχωρήσεις απλής χρήσης του αιγιαλού (ομπρέλες-ξαπλώστρες) που με τις ισχύουσες διατάξεις δεν είναι δυνατόν να υπερβαίνει τα 500 τ.μ. ανά παραχώρηση με υποχρεωτική ελεύθερη ζώνη μεταξύ παραχωρήσεων τουλάχιστον 100 μέτρων. Επιπλέον όταν πρόκειται για την εκτέλεση έργων για την οποία απαιτείται η παραχώρηση και θαλάσσιου ή λιμναίου χώρου ή πυθμένα θάλασσας ή λίμνης πέραν της ζώνης των 500 μέτρων από την ακτή, η απόφαση εκδίδεται από τον Υπουργό των Οικονομικών (άρθρο 12). Επιτρέπεται δε, η παραχώρηση θαλάσσιου ή λιμναίου χώρου για την τοποθέτηση πλωτών εξεδρών εμβαδού μέχρι 150 τ.μ. για την εξυπηρέτηση πολιτιστικών η ψυχαγωγικών σκοπών. Δεν μπορούν πάντως σε αυτές να λειτουργούν εστιατόρια η κέντρα αναψυχής.
    Διευκολύνεται η δημιουργία μόνιμων κατασκευών από ιδιώτες για επιχειρηματικούς σκοπούς. Η μόνη προϋπόθεση είναι να κρίνεται απολύτως απαραίτητη για την επίτευξη του επιχειρηματικού σκοπού από τον γενικό γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Αυτό ανοίγει τον δρόμο στους επιχειρηματίες των ξενοδοχειακών μονάδων να επεκτείνουν τις εγκαταστάσεις τους στην ζώνη από την παραλία έως την θάλασσα. Για τον λόγο αυτό θα επιτρέπεται και η επιχωμάτωση(αρθρο 13), δηλαδή το μπάζωμα του θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικής δραστηριότητας που έχει ενταχθεί στις στρατηγικές επενδύσεις. Για κάθε κλίνη που διαθέτει η όμορη τουριστική μονάδα, μπορούν να επιχωματωθούν μέχρι 5τ.μ.θαλασσιου χώρου.
    Το σχέδιο νόμου προβλέπει επίσης την δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών (άρθρο 15), έναντι οικονομικού ανταλλάγματος, που βρίσκονται στον αιγιαλό και την παραλία και τα οποία χρησιμοποιούνται για επιχειρηματικούς σκοπούς. Εδώ να προσθέσουμε ότι όλοι οι νόμοι για την νομιμοποίηση αυθαιρέτων μέχρι σήμερα (2παρ2ν.4178/2013) εξαιρούν τον αιγιαλό και την παραλία τα δάση και τους αρχαιολογικούς χώρους ως περιπτώσεις που αντίκεινται στο Σύνταγμα.
    Στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών έχουν αφαιρεθεί οι ρητές αναφορές στην υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό,καθώς και η απαγόρευση της αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας. Η μόνη αναφορά είναι ότι στις παραχωρήσεις πρέπει <>.
    Αναφέρεται επιπλέον ότι <>. Επιπρόσθετα το σχέδιο νόμου προβλέπει ότι με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών (άρθρο 2 ) και του κατά περίπτωση αρμοδίου Υπουργού η με πράξη άλλης αρχής που εκδίδεται σύμφωνα με ειδικές διατάξεις επιτρέπεται η εξαίρεση τμημάτων των αιγιαλών από την κοινή χρήση, για την εξυπηρέτηση επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος που αφορά την εθνική άμυνα και δημόσια ασφάλεια, την υγεία και την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος η όταν απορρέει σχετική υποχρέωση από διεθνείς συμβάσεις.
    Με την παράγραφο 4 του άρθρου 8 <> προβλέπεται η ενοποίηση Τουριστικών Δημόσιων Κτημάτων με τον αιγιαλό κατά παρέκκλιση του άρθρου 24 του Συντάγματος. Έτσι παραλίες μπορούν πλέον να πωληθούν για ιδιωτικές επενδύσεις με ανυπολόγιστες συνέπειες καθώς δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη για μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
    Στο άρθρο 11 παραχωρείται η απλή χρήση του αιγιαλού και της παραλίας χωρίς καμία απολύτως προϋπόθεση πέραν της καταβολής αντιτίμου. Δεν προβλέπεται σε κανένα σημείο η Συνταγματική επιταγή για διασφάλιση της προστασίας του περιβάλλοντος ούτε και κρίνεται σκόπιμη η περιβαλλοντική μελέτη πριν την παραχώρηση. Παραλείπεται τεχνηέντως οιαδήποτε αναφορά στην υποχρέωση διασφάλισης απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό, ενώ προβλέπεται η ιδιωτικοποίηση της αντίστοιχης παραλιακής ζώνης που βρίσκεται μπροστά σε κάθε ξενοδοχείο.
    Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά το άρθρο 10 παράγραφος 4 παραχωρείται η χρήση του αιγιαλού κλπ. ακόμη και αν στην παραχωρούμενη έκταση περιλαμβάνονται αρχαιολογικοί χώροι, ιστορικοί τόποι ή προστατευόμενες περιβαλλοντικά περιοχές και ευπαθή οικοσυστήματα. Η μοναδική προϋπόθεση είναι να έχει δοθεί σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου ενώ αγνοείται παντελώς η τοπική αυτοδιοίκηση τόσο σε επίπεδο Δήμου όσο και Περιφέρειας. Εντύπωση προκαλεί το άρθρο 16 <> που ουσιαστικά προβλέπει πως οποιαδήποτε αυθαίρετη χρήση είναι ζήτημα απόλυτα <>, καθώς δεν υπάρχει καμία αναφορά σε πρόστιμο αυθαίρετης χρήσης, συμπεραίνοντας πως υπάρχει ταύτιση μεταξύ ανταλλάγματος χρήσης και προστίμου.
    Τέλος με την κατάργηση των παραγράφων 1-3 του άρθρου 2 του υφιστάμενου νόμου 2971/2001 ανατρέπεται στην ουσία ο δημόσιος χαρακτήρας των ακτών και η ακώλυτη πρόσβαση όλων των πολιτών προς αυτές. Ειδικότερα, οι καταργούμενες παράγραφοι, κινούμενες στα πλαίσια που ορίζει το άρθρο 24 του Συντάγματος προβλέπουν έως σήμερα τα εξής:
    1) Ο αιγιαλός, η παραλία, η όχθη και η παρόχθια ζώνη είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται.
    2) Η προστασία του οικοσυστήματος των ζωνών αυτών είναι ευθύνη του Κράτους.
    3) Ο κύριος προορισμός των ζωνών αυτών είναι η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση προς αυτές. Κατ΄ εξαίρεση ο αιγιαλός, η παραλία, η όχθη και η παρόχθια ζώνη μπορούν να χρησιμεύσουν για κοινωφελείς περιβαλλοντικούς και πολιτιστικούς σκοπούς και για απλή χρήση της παραγράφου 1 του άρθρου 13, καθώς επίσης και για την εξυπηρέτηση υπέρτερου δημόσιου συμφέροντος.
    Κανένας δεν επισκέπτεται την Ελλάδα για να θαυμάσει μπαζωμένες ακτές. Εμείς πιστεύουμε σε μια ανάπτυξη που αναδεικνύει τον φυσικό και πολιτιστικό μας πλούτο στο διηνεκές και όχι σε βιομηχανικής έντασης εργασίες που καταστρέφουν το ίδιο το προϊόν που θέλουν να πουλήσουν σε μια ανάπτυξη πυροτέχνημα. Αντιλαμβανόμαστε και αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας στην λογική της διαγενεακής δικαιοσύνης, αντιτάσσοντας μια ήπια και ποιοτική ανάπτυξη που αναδεικνύει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας.

    Ο PERIVOS ζητάει:
    -Από τον Υπουργό των Οικονομικών να αποσύρει άμεσα το προτεινόμενο νομοσχέδιο.
    -Από τους βουλευτές να πάρουν θέση άμεσα και να μην επιτρέψουν την ψήφιση του.
    -Από την τουριστική κοινότητα να δείξει έμπρακτα ότι ενδιαφέρεται να προστατεύσει το μέλλον της ζητώντας την απόσυρση του νομοσχεδίου.
    -Από τους υποψήφιους δημάρχους να δεσμευτούν άμεσα ότι θα προστατεύσουν τον αιγιαλό και δεν πρόκειται να περιορίσουν στο παραμικρό το δικαίωμα ελεύθερης πρόσβασης και χρήσης στις παραλίες.

  • 12 Μαΐου 2014, 21:34 | Ελευθεριος Αποστολακης

    Σε μια χώρα που η αυθαιρεσία και η παραβίαση των νόμων είναι καθημερινά φαινόμενα, ενα τέτοιο νομοσχέδιο μπορεί μόνο να υποβιβάσει περαιτέρω τις ελληνκές ακτές.
    Για να μην αναφερθώ στο ότι άρεται το δικαίωμα του Έλληνα πολίτη να επισκέπτεται όποια ακτή θέλει, με ενα νομοσχέδιο το οποίο μπορώ να χαρακτηρίσω μόνο σαν δικαιολογία για ξεπούλημα.

  • 12 Μαΐου 2014, 20:46 | Κωνσταντίνος Βουβαλίδης

    Οι ορισμοί όπως αυτοί προσδιορίζονται στο άρθρο 1 του σχεδίου νόμου παρουσιάζουν αδυναμίες οι οποίες θα δημιουργήσουν σύγχυση. Ειδικότερα έχω να σχολιάσω τα παρακάτω:
    Στην παράγραφο 1 προστίθεται η λιμνοθάλασσα. Κατά την γνώμη μου καλώς προστίθεται. Όμως ο επεξηγηματικός προσδιορισμός «μεγάλη έκταση από λιμνάζοντα νερά» είναι εντελώς εσφαλμένος και θα δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα. Δίπλα στην θάλασσα μπορούμε να έχουμε τρεις τύπους υδάτινων σωμάτων α) Λιμνοθάλασσες – Βρίσκονται σε συνεχή επικοινωνία με την θάλασσα, έχουν νερό καθ’ όλη την διάρκεια του έτους, έχουν συνεχή κυκλοφορία των νερών τους και κυμαινόμενη αλατότητα) β. Παράκτιες λίμνες – Δεν έχουν συνεχή επικοινωνία με την θάλασσα, δεν έχουν νερό καθ’ όλη την διάρκεια του έτους (συνήθως το καλοκαίρι ξεραίνονται). Πολλές από τις παράκτιες λίμνες χρησιμοποιήθηκαν ή χρησιμοποιούνται ως αλυκές. γ) Παράκτια έλη – Βρίσκονται πίσω από την ζώνη των θινών προς το εσωτερικό της χέρσου, δεν έχουν σχέση με την θάλασσα (τουλάχιστον στο πνεύμα του νόμου) και τροφοδοτούνται με επιφανειακό νερό της χέρσου το οποίο δεν μπορεί να αποστραγγιστεί επιφανειακά προς την θάλασσα εξαιτίας του αμμώδους φράγματος (θίνες) που παρεμβάλλεται.
    ΠΡΟΤΑΣΗ Να αλλάξει η δεύτερη πρόταση της παραγράφου ως εξής: Για τις ανάγκες του νόμου αυτού, ως θάλασσα νοείται και η λιμνοθάλασσα, ήτοι μεγάλης έκτασης υδάτινο σώμα που βρίσκεται κοντά στη θάλασσα, επικοινωνεί συνεχώς με αυτή και κατακλύζεται από νερά καθ’ όλη την διάρκεια του έτους.
    Στην παράγραφο 2 η εμπειρία έδειξε ότι ο ορισμός της παραλίας μέχρι τα πενήντα μέτρα διευκόλυνε πολλούς επενδυτές στην παράκτια ζώνη. Αν τηρηθεί η μέγιστη αυτή απόσταση (με χώρους πρασίνου) δεν είναι αναγκαίος ο ορισμός της. Άρα δεν απαιτείται γνωμοδότηση της επιτροπής. Σε αντίθετη περίπτωση, εκεί που οι ανάγκες απαιτούν μικρότερο εύρος παραλίας, ας γίνεται με γνωμοδότηση της επιτροπής.
    Παράγραφος 3. Τόσο ο αιγιαλός όσο και ο παλαιός αιγιαλός είναι επιφάνειες. Οι επιφάνειες ορίζονται από γραμμές. Ποια θα είναι η γραμμή του αιγιαλού. Η ακτογραμμή ή το όριο θραύσης των κυμάτων. Προτείνω να προσδιοριστεί σαφέστερα η γραμμή του αιγιαλού ή να παραμείνει ο όρος ακτογραμμή.
    Παράγραφος 4. Προτείνω να δοθεί ο προσδιορισμός «συνεχούς υδάτινης ροής» στους ποταμούς. Δεν υπάρχει όχθη αν δεν υπάρχει νερό στην κοίτη του ποταμού. Αυτό αντικαθιστά επιτυχώς τον προσδιορισμό «πλεύσιμος» του προηγούμενου νόμου που αφαιρέθηκε.

  • 12 Μαΐου 2014, 19:32 | Ρεα Κ.

    Αναμεσα σε τοσες μεθοδους αναπτυξης, επιλεχθηκε ως αποδοτικοτερη η καταστροφη των παραλιων; Ελπιζω να αποσυρθει οσο ειναι καιρος. Πιστευω περαν ολων των περιβαλλοντικων και κοινωνικων δυσμενων αλλαγων που θα επιφερει, οτι δεν θα πετυχει καν τον υποτιθεμενο στοχο της αναπτυξης. Το αντιθετο θα επιφερει μακροςπροθεσμα.

  • 12 Μαΐου 2014, 19:27 | Τσιούρβα Όλγα

    Ας επανεξεταστεί το νομοσχέδιο. Ας κρατήσουμε την ομορφιά της χώρας μας. Ο αληθινός πλούτος θα έρθει από τη φυσική ομορφιά της πατρίδας μας.

  • 12 Μαΐου 2014, 18:51 | Mαρία Λα

    Το νομοσχέδιο αυτό καταπατά παράφωρα τις βασικές αρχές του Ελληνικού Συντάγματος για απρόσκοπτη πρόσβαση και χρήση όλου του φυσικού πλούτου της χώρας. Οι παραλίες πρέπει να είναι ελεύθερες σε ΟΛΟΥΣ τους έλληνες πολίτες και όχι να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους λίγους και επιτήδειους εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Και με ανύπαρκτο όφελος ουσιαστικά. Διότι, όπως είπε κι ένας Άγγλος τουριστικός πράκτορας στο συνέδριο αγροτουρισμού προ δεκαημέρου στην Τρίπολη, οι τουρίστες που έρχονται στην Ελλάδα ζητούν , ζητούν το διαφορετικό που το προσφέρει η γνησιότητα της παράδοσής μας, είτε αυτό έχει να κάνει με τη μεσογειακή διατροφή, είτε με τα αρχαία, είτε εν προκειμένω με τις δαντελωτές ακρογιαλιές, τα χιλιάδες νησάκια-κοσμήματα, το μοναδικό τοπίο της ελληνικής ακτογραμμής. Δεν είναι τυχαίο ότι σε έρευνα τεράστιου ξένου τουριστικού οργανισμού για τα ομορφότερα νησιά παγκοσμίως υπήρχαν 2 ελληνικά (Μύκονος, Σαντορίνη)στη λίστα. Αυτό το πανέμορφο ανόθευτο τοπίο ζητούν οι ξένοι αλλά και οι έλληνες τουρίστες κι όχι τσιμεντοποιημένα εξαμβλώματα. Επίσης η πλούσια βιοποικιλότητα θα καταστραφεί ανεπανόρθωτα με τις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις σε ευαίσθητα οικοσυστήματα που άχουν ήδη δεχτεί συνεχείς πιέσεις. Μην παραδόσουμε κάτι στα παιδιά μας για το οποίο θα μετανιώσουμε και δε θα υπάρχει επιστροφή. ΔΕΝ έχουμε το δικαίωμα αυτό που μας χαρίστηκε απλόχερα στον ευλογημένο τούτο τόπο να το καταστρέψουμε στο βωμό ενός μηδαμινού κι αμφιβόλου κέρδους. Έκκληση να συνέλθουμε έστω και την ύστατη ώρα και να ΑΚΥΡΩΘΕΙ το εξωφρενικό αυτό νομοσχέδιο. (Τα ονόματα του τουριστικού πράκτορα και του διεθνούς οργανισμού στη διάθεση όποιου τα επιθυμεί)

  • 12 Μαΐου 2014, 18:39 | ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ

    Θεωρούμε ότι το ν/σ είναι απαράδεκτο, αντισυνταγματικό και αντίθετο στη βιώσιμη ανάπτυξη του τουρισμού στη χώρα μας. Είμαστε σίγουροι ότι οι λύσεις που προτείνονται μέσα από αυτό θα οδηγήσουν σε ζημιές για την εικόνα της χώρας και τον τουρισμό της μεσο-μακροπρόθεσμα. Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να αποσυρθεί. Ως υποψήφιος Δημοτικός συνδυασμός ενός τόπου ο οποίος έχει βιώσει την καταπάτηση και το κλείσιμο παραλιών από τέως και νυν «επενδυτές», πιστεύουμε ότι η ορθολογική ανάπτυξη του τουρισμού θα έλθει μέσα από νομοθεσίες οι οποίες θα θέτουν κανόνες και όχι αναρχία και ασυδοσία.

    Φαρούπος Αναστάσιος Υποψήφιος Δήμαρχος Αντιπάρου

  • 12 Μαΐου 2014, 17:17 | Panos Kontogiannis

    Επιτέλους θα γίνουμε σύγχρονη τουριστική χώρα.
    Στην Ιταλία και Τουρκία που γνωρίζω εχει συνδυαστεί πολυ καλά η προστασία του περιβάλλοντος με την τουριστική ανάπτυξη. Ελπίζω να τα καταφέρουμε εξ ίσου καλά ή και καλυτερα.

    Συμφωνώ με τις γενικές αρχές του νομοσχεδίου.

  • 12 Μαΐου 2014, 16:06 | Μηνοδώρα Μαυρωνά

    Απαράδεκτο Νομοσχέδιο που πρέπει να αποσυρθεί αμέσως. Το υπουργείο οικονομικών ας αποσυρθεί με σκοπό το όφελος των λίγων από αυτά που είναι στην αρμοδιότητα του περιβάλλοντος και το όφελος της πλειοψηφίας των Ελλήνων.

  • 12 Μαΐου 2014, 15:32 | ΖΩΗ ΝΙΒΟΛΙΑΝΙΤΗ

    Η διατήρηση αλώβητου του παρθένου περιβαλλοντικού κεφαλαίου της χώρας μας (αδόμητες παραλίες) και της πρόσβασής μας σε αυτό με τον δέοντα σεβασμό είναι αναφαίρετο συνταγματικό μας δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση μας απέναντι σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, που επισκέπτεται την Ελλάδα και για τις υπέροχες αμμουδιές/ακτές της. Το παρόν Σ/Ν ορίζει την απώλεια αυτού του αγαθού, εν ονόματι μιας απροσδιόριστης «ανάπτυξης», ελάχιστα μετρημένης με περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς όρους και αγνοώντας προκλητικά οτι αντίστοιχες πολιτικές «ανάπτυξης» σε άλλες μεσογειακές χώρες είχαν ολέθρια αποτελέσματα.

  • 12 Μαΐου 2014, 15:11 | TΑ

    Ο φυσικός πλούτος μιας χώρας ανήκει στο λαό της. Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να τον ξεπουλάτε. Να αποσυρθεί

  • 12 Μαΐου 2014, 15:45 | Μαριλένα Σ.

    Αιδώς Αργείοι, ΟΛΑ ΘΑ ΤΑ ξεπουλήσετε? Κανένας σεβασμός για αυτή τη χώρα και τον φυσικό της πλούτο? Μόνο άσχετοι και απαίδευτοι μπορεί να «έκοψαν κ να έραψαν» στα μέτρα των μεγαλοεπενδυτών που έρχονται τέτοιο σχέδιο νόμου. Η μεγαλύτερη προίκα αυτής της χώρας είναι οι παραλίες της και η θάλασσά της ξεπουλήστε και αυτά να τελειώνουμε. Ντροπή σας!

  • 12 Μαΐου 2014, 14:37 | Λάμπης Μιχαηλίδης

    Το βασικό πρόβλημα του σχεδίου νόμου είναι η διευκόλυνση των ιδιωτικών έργων στον αιγιαλό και την παραλία. Ο αιγιαλός και η παραλία είναι αγαθά προς κοινή χρήση και δεν μπορούν να αλλοιώνονται ανάλογα με τα συμφέροντα της κάθε παράκτιας επιχείρισης.

  • 12 Μαΐου 2014, 13:24 | Γιώργος

    Η χώρα μας διαθέτει απ’ τις ωραιότερες παραλίες του κόσμου … Μην τις καταστρέψετε … Να μην κατατεθεί αυτό το έκτρωμα …

  • 12 Μαΐου 2014, 12:12 | ΑΤΤΑΡΤ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

    Η δουλειά που σας έχει ανατεθεί από τους Έλληνες πολίτες είναι η προστασία και βελτίωση της κατάστασης της χώρας κι όχι η πώληση της με έντεχνα παραθυράκια στους νόμους. Εσείς θα αλλάξετε σε κάποιο χρονικό διάστημα, εμείς όμως θα παραμείνουμε εδώ να ζούμε με τους νόμους σας. Σίγουρα η χώρα δεν σας ενδιαφέρει, η ιστορία όμως…?

  • 12 Μαΐου 2014, 12:25 | Αλεξία

    Το νομοσχέδιο αυτό αντιβαίνει κάθε έννοια οικολογικής και οικονομικής μακροβιωσιμότητας. Η υποβάθμιση των φυσικών χώρων όπως οι παραλίες ως οικοσυστημάτων μέσω της ανεξέλεγκτης δόμησης μακροπρόθεσμα επιφέρει μείωση των τουριστικών εσόδων, όπως έχει καταδείξει η αντίστοιχη εμπειρία στην Ισπανία. Επομένως το εν λόγω νομοσχέδιο υποσκάπτει την ίδια την αναπτυξιακή προοπτική που υποτίθεται ότι επιδιώκει. Το γεγονός ότι έχει προκαλέσει γενική κατακραυγή από την συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης θα έπρεπε να σας προβληματίσει. Προσωπικά δηλώνω την πλήρη αντίθεσή μου.

  • 12 Μαΐου 2014, 09:23 | Διονύσης Γουσέτης

    Αυτό δεν λέγεται ανάπτυξη. Λέγεται ασυδοσία. Θα σας καταριούνται τα εγγόνια σας. Δέστε τις προηγμένες χώρες της Ευρώπης. Έχουν αναπτυχθεί χωρίς να έχουν καταστρέψει τη φύση και τις ακτές τους. Ή μάλλον, γι αυτό έχουν αναπτυχθεί: επειδή ακριβώς δεν κατέστρεψαν τον τόπο τους.

  • 12 Μαΐου 2014, 09:13 | ΝΠ

    Ο φυσικός πλούτος κάθε χώρας ανήκει στους πολίτες της και μόνο. Οι παραλίες είναι το τελευταίο πράγμα που έχει απομείνει σε αυτή τη χώρα, είναι χρέος όλων μας να τις προστατεύσουμε. Ψηφίστε ένα νομοσχέδιο που να ευνοεί την προστασία του φυσικού πλούτου και όχι αυτό, που ευνοεί τον πλουτισμό κάποιων εις βάρος όλων μας και κυρίως των παιδιών μας. Είναι ντροπή!

  • 12 Μαΐου 2014, 07:45 | Χαρίλαος Παπαδόπουλος

    Δηλαδή, πάλι κάποιοι <>, αλλά και διάφορα λαμόγια, θα διώξουν από τις παραλίες τον κόσμο.Οι παραλίες είναι η μόνη σχεδόν διασκέδαση,
    που απέμεινε στον φτωχό Έλληνα.
    Το νομοσχέδιο είναι τελείως απαράδεκτο.

  • 11 Μαΐου 2014, 19:09 | Βίκη

    Απαράδεκτο! Όλο το νομοσχέδιο ενέχει κινδύνους που απειλούν τις όμορφες παραλίες μας , αφήστε και κάτι ανέπαφο επιτέλους , δηλαδή πρέπει να χαθεί κάθε επαφή με την φύση ,όλα θέλετε να τα ξεπουλήσετε στο βωμό του κέρδους ?
    Καταψήφιση τώρα από όλους τους βουλευτές !

  • 11 Μαΐου 2014, 19:40 | MEDASSET ΕΛΛΑΣ

    ΑΡΘΡΟ 1
    Σε ότι αφορά τους ορισμούς α) «αιγιαλός» είναι τμήμα της γης που περιβάλλει τη θάλασσα με όριο προς την ξηρά το σημείο εκείνο, μέχρι το οποίο φθάνουν τα συνήθως μεγαλύτερα κύματα και περιλαμβάνεται μεταξύ των κοινής χρήσεως πραγμάτων και β) «παραλία» είναι η ζώνη ξηράς που προστίθεται στον αιγιαλό, καθορίζεται δε σε πλάτος μέχρι και 50 μέτρων από την οριογραμμή του αιγιαλού προς εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με την θάλασσα. «Παλαιός αιγιαλός» είναι η έκταση ξηράς, η οποία προκύπτει από τη μετατόπιση της γραμμής του αιγιαλού που οφείλεται σε φυσικές διεργασίες και η μετατόπιση μπορεί να ειναι η προς τη θάλασσα η προς την ξηρά.
    ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
    Γενικότερα θα πρέπει μα ληφθούν υπόψη τα παρακάτω προκειμένου ο υπό διαβούλευση νόμος να είναι όσον το δυνατόν πιο ολοκληρώμενος και να μην αντιβαίνει σε βασικές διατάξεις που αφορούν στην αειφορεία και στη διαχείριση του θαλάσσιου περιβάλλοντος έτσι όπως έχουν διατυπωθεί από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία:
    – Η οδηγία πλαίσιο για τα νερα της ΕΕ (Ν. 3199/2003 & ΠΔ 51/2007)
    – Η οδηγία πλαίσιο της ΕΕ για τη θαλάσσια στρατηγική (Ν. 3983/2011)
    – Τα διαχειριστικά σχέδια και σχέδια δράσης που απορρέουν από τις πιο πάνω οδηγίες πλαίσια.
    – Το πρωτόκολλο ολοκληρωμένης διαχείρισης παράκτιων ζωνών.
    – Η πρόσφατη γνωμοδότηση της Ευρωπαικής Οικονομικής Επιτροπής για την Γαλάζια Ανάπτυξη (ΕΟΚΕ).
    – Οι εργασίες επιτροπών για μια Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική (ΟΘΠ).
    – Οι εργασίες επιτροπών για τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό (ΘΧΣ) και την ολοκληρωμένη Διαχείριση των Παράκτιων Ζωνών (ΟΔΠΖ).

    Με βάση τα παραπάνω ιδιαίτερη εντύπωση προκαλέι το γεγονός ότι ο υπο διαβούλευση νόμος δεν συντάχθηκε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ως όφειλε) αλλά από το Υπουργείο Οικονομικών. Τα τόσο σοβαρά ζητήματα τα οποία πραγματεύεται ο νόμος θα έπρεπε να τεθούν υπό μία μακρά και λεπτομερή διαδικασία διαβούλευσης καθώς ο παράκτιος και θαλλάσιος πλούτος της χώρας μας είναι ένα εξαγώγιμο προϊόν το οποίο θα πρέπει να προστατευτεί με κάθε τρόπο και να εξασφαλιστεί η βιώσιμότητά του αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να τονιστεί ότι αποτελεί περιουσία όλων των Ελληνων πολιτών και όχι μόνο των αναπτυξιακών συμφερόντων.

  • 11 Μαΐου 2014, 16:52 | Achim Rollhaeuser

    Θα έτριζαν τα κόκαλα της Μελίνας που ως υπουργός πολιτισμού επέμενε και κατάφερε να έχει κάθε πολίτης πρόσβαση σε κάθε παραλία της χώρας. Τόσα μικρά δρομάκια μέσα σε βίλες και κήπους δημιουργήθηκαν τότε ώστε να μπορούμε να φτάνουμε σε ωραιότατες παραλίες που μέχρι την επιβολή του νόμου της Μελίνας είχαν αποκλειστεί από πλούσιους ιδιοκτήτες και επιχειρηματίες.

    Συγχαρητήρια κ. Στουρνάρα, Σαμαρά και Βενιζέλο που επιτέλους καταστρέφετε αυτό το έργο.

  • 11 Μαΐου 2014, 16:56 | Σικιαρίδη Χριστίνα

    Πότε θα δούμε επιτέλους κάποιο νομοσχέδιο που να προστατεύει τα φυσικά πλούτη της χώρας μας και οχι να τα υποβιβάζει και να τα ξεπουλάει με τον πιο απλουστευμένο και άγαρμπο τρόπο;;;;;
    Αυτό το νομοσχέδιο μοιάζει με ιδέα που θα υπέβαλε ένα ανίδεος, άνευ αξίων και συμφεροντολόγος άνθρωπος και οχι ολόκληρο επιτελείο ανθρώπων που υποτίθεται ότι ενεργούν για το καλό της χώρας τους. Αυτό το νομοσχέδιο δείχνει σε όλο του το εύρος την άποψη των πολιτικών για την χώρα μας….»πουλήστε τα όλα όσο όσο κάντε ότι θέλετε…..αρκεί να έρθει το χρήμα….»

  • 11 Μαΐου 2014, 15:32 | Dimitra

    Οι απόψεις μου για το νομοσχέδιο συνοψίζονται στο άρθρο της Καθημερινής (Κυριακή 11 Μαίου) του κυρίου Μιχαήλ Ιακωβίδη με τίτλο ‘Τι πρέπει να αποφύγει η Ελλάδα στην εκμετάλλευση των παραλιών της’
    http://www.kathimerini.gr/766536/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/ti-prepei-na-apofygei-h-ellada-sthn-ekmetalleysh-twn-paraliwn-ths

    Αφού λοιπόν οι ελληνικές μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις χρεοκόπησαν τη χώρα λόγω εγκληματικής κακοδιαχείρισης δεκαετιών, και χωρίς να τιμωρηθεί κανείς, σαν να μη συνέβη τίποτα, στρέφουν άπληστα σε ό,τι δεν άγγιξαν ακόμη, τις παραλίες. Ιχνος αγάπης και σεβασμού προς την Ελλάδα. Ντροπή.

  • 11 Μαΐου 2014, 15:56 | Κυριακή

    Απόσυρση ή ουσιαστική αλλαγή των άρθρων 12 και 15 αναφορικά με τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, τα οποία αφήνουν πληθώρα επιλογών σε ιδιωτικούς παράγοντες για εκμετάλλευση των παραλιών.
    Το ποσοστό των Ελλήνων πολιτών που είτε συμμετέχει στις διαδικασίες ανάδειξης της κυβέρνησης, είτε πλέον όχι, επιθυμεί την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και το σεβασμό στον πολιτισμό μας και τις αρχές που τον διέπουν. Η έκδηλη αδυναμία σας για τη διαχείριση της εξαιρετικά δύσκολης αυτής κατάστασης που διανύει και η χώρα μας δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί με πρόχειρες λύσεις!
    Η γραφειοκρατία δεν λύνεται με την ισοπέδωση των πάντων και την λήψη αποφάσεων που εκμηδενίζουν την προστασία του μέγιστου φυσικού μας πλούτου της σπάνιας ακτογραμμής μας! Λύστε το πρόβλημα της γραφειοκρατίας με την αλλαγή των όποιων ανεύθυνων και κακώς τοποθετημένων δημόσιων υπαλλήλων που καθυστερούν τις διαδικασίες. Φροντίστε για την έναρξη της ορθής μηχανογράφησης των δεδομένων δημόσιου χαρακτήρα, αξιοποιώντας συνετά τα μέσα της τεχνολογίας.
    Λάβετε μέτρα για την οριοθέτηση της παραλίας και του αιγιαλού ανάλογα με τις προδιαγραφές που θέτει το ίδιο το φυσικό περιβάλλον, όχι συνολικά , όχι με την εύκολη λύση.
    Επιτρέψτε τη λειτουργία ιδιωτικών επιχειρήσεων κοντά στις παραλίες ΌΧΙ ΠΆΝΩ στις παραλίες και μάλιστα με αυστηρό όριο ως προς το πλήθος τους σε κάθε περιοχή και καθορίστε τον τρόπο λειτουργίας τους, όπως επιτάσσει το ύφος αυτής και των κατοίκων της.
    Αν δεν είστε ικανοί (δεν είναι ντροπή, δεν είμαστε όλοι τέλειοι σε όλα) για τη σύνταξη των διατάξεων ενός νόμου που προστατεύει τα φυσικά αγαθά και σέβεται τις ανθρώπινες αξίες, ορίστε επιτροπή ανεξάρτητων επιστημόνων που θα σας βοηθήσουν στο έργο σας, ή απλά μην πράττετε τίποτα!
    Καλή, Συνετή και Δημιουργική Συνέχεια.

  • 11 Μαΐου 2014, 13:09 | ΑΚΗΣ

    θΕΩΡΏ ΌΤΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΣΑΦΕΣΤΑΤΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ, ΚΑΘΩΣ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΛΑΟ Ο ΟΠΟΙΟς ΡΕΠΕΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΥΠΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ.
    ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΙ ΠΑΡΟΥΣΕΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΤΥΠΕΣ-ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΠΡΑΞΕΙς
    ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΣΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΕΣ ΠΟΙΝΕΣ, ΕΚΤΕΛΕΣΙΜΕΣ ΑΜΕΣΩΣ ΜΟΛΙΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ Η ΠΑΡΑΒΑΣΗ,

  • 11 Μαΐου 2014, 12:23 | Ελένη Κ.

    Κάθετα αντίθετη. Η φύση οφείλει να είναι ελεύθερη. Είναι και θα είναι πάντα μεγαλύτερη από εμάς. Ας σταματήσουμε να την καταστρέφουμε και να τη χρησιμοποιούμε μόνο προς όφελος οικονομικών συμφερόντων.

  • 11 Μαΐου 2014, 10:31 | Αριστοτέλης

    Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς στο απαράδεκτο αυτό νομοσχέδιο;
    Η εφεύρεση του όρου «παλαιός αιγιαλός» με βρίσκει αντίθετο.
    Παρακαλώ να αποσυρθεί.

  • 11 Μαΐου 2014, 10:14 | Βαγγέλης

    Όσο κι αν προσπαθεί το Υπουργείο Οικονομικών μέσω του τύπου να καθησυχάσει την κοινωνία πως δεν κινδυνεύουν ο αιγιαλός, η παραλία, το παρόχθιο και παραποτάμιο οικοσύστημα, τυγχάνει να γνωρίζουμε Ελληνικά και ξέρουμε τι διαβάζουμε. Το τμήμα της Ελληνικής Κοινωνίας που δεν έχει άμεσο οικονομικό όφελος,από την τσιμεντοποίηση των ακτών που θα προκαλέσει το Ν/Σ, δεν πρόκειται να συνεναίσει σε οποιαδήποτε τάχα άλλαγή του Ν/Σ που ζητά «» αλλά μονάχα στην άμεση απόσυρσή του και διατήρηση του υπάρχοντος νομικού πλαισίου που προστατεύει το οικοσύστημα.

  • 11 Μαΐου 2014, 10:35 | Ανδρέας Κομνηνός

    Αντιγράφω από το άρθρο της κας. Καλαντζοπούλου

    Πιο συγκεκριμένα λοιπόν και με βάση τις προβλέψεις του ν/σ για τον αιγιαλό, τις παράκτιες και παρόχθιες ζώνες:

    – Οση έκταση θέλει κανείς την εκμεταλλεύεται, χωρίς όρια, ούτε καν αυτά τα λιγοστά που ήταν θεσμοθετημένα (500 τ.μ. παραχώρηση αιγιαλού το πολύ ορίζει ο ακόμα ισχύων για τον αιγιαλό ν. 2971/2001, που είναι ήδη «οριακός» ως προς το κατά πόσο προστατεύει τις ακτές)

    – Οση και όποια έκταση θέλει κανείς την αποκόπτει απ’ την κοινή χρήση, τέρμα πια και με το ταμπού του προστατευτέου αιγιαλού και της ελεύθερης και ακώλυτης πρόσβασης στις ακτές (ν. 2971, άρ. 2, παρ. 3 και Σύνταγμα άρ. 5, 24 και ίσως και 25 θα’ λεγα εγώ)

    – Όπου μάλιστα δεν περισσεύει ικανή έκταση παράκτια ή παρόχθια προς εκμετάλλευση, επιτρέπεται το μπάζωμα της θάλασσας ώστε να μεγαλώσει όσο χρειάζεται και το μπάζωμα μετριέται με τα κρεβάτια. (Αυτό ισχύει κατά πως φαίνεται ακόμα και για ταβέρνες. Αναρωτιέμαι αν θα χρειαστεί να βάλουν κι οι ταβέρνες κρεβάτια προκειμένου να υπολογίσουν το «δικαίωμα» επιχωμάτωσης… Όχι ε; Υπερβολή;)

    – Ο καθορισμός παραλίας δεν είναι υποχρεωτικός, δεν γίνεται αυτεπάγγελτα, ούτε έχει κάποιες ελάχιστες διαστάσεις (π.χ. τα 50 μ. που ισχύουν μέχρι σήμερα). Και προς Θεού, σε καμμιά περίπτωση δεν υπερβαίνει «την διαμορφωμένη γραμμή δόμησης» νόμιμη ή μη, αδιάφορον. Τούτου δοθέντος και προς αποφυγή παρεξηγήσεων μας δίνεται ρητά πως η παραλία μπορεί να είναι ακόμα και 10 μ. πλάτους, η λεγόμενη και «τεκμαρτή παραλία» (άρ. 6 παρ. 2 του ν/σ) κι αν δεν περισσεύουν ούτε αυτά από πουθενά και υπάρχει ήδη παραλιακή οδός, τότε η οδός αυτή μπορεί να είναι η παραλία (άρ. 8, παρ. 3 του ν/σ).

    – Η παραλία δεν είναι υποχρεωτική εφόσον εξηγείται πως μπορεί να μην είναι αναγκαία για την επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα. Τέρμα και μ’ αυτό το βάσανο. Στην χειρότερη περίπτωση, όπου τελικά ορίζεται παραλία, το οικόπεδο παραλία θεωρείται κοινόχρηστο πράγμα που ανήκει στο Δημόσιο, το οποίο θα το διαχειριστεί όπως ξέρει να διαχειρίζεται όλα του τα κοινόχρηστα πράγματα. Αν λ.χ. τα οικόπεδα-παραλίες μαζί με τον αιγιαλό αξίζουν κάτι παραπάνω, τα αναλαμβάνει το ΤΑΙΠΕΔ και τα ντηλάρει αυτεξούσια, αμιγώς ως οικόπεδα.

    – Οποιοδήποτε τετελεσμένο στον χώρο από πλευράς δόμησης, όχι απλώς νομιμοποιείται δυνάμει, αλλά αναγνωρίζεται και ως όριο που κατισχύει της (όχι τυχαία εκκρεμούσας) οριοθέτησης του αιγιαλού (η έως τώρα κύρωση γραμμής αιγιαλού στην ελληνική ακτογραμμή των 15.000 χλμ ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσοστό του 8%…). Η γραμμή διαμορφωμένης δόμησης είναι πλέον το απαράβατο όριο κι ας πρόκειται για παράνομη δόμηση (καταλλήλως απομακρύνθηκε το επίθετο «νόμιμη» απ’ την συγκεκριμένη διάταξη). Εξάλλου ο,τιδήποτε είναι «διαμορφωμένο» νόμιμα ή μη, μπορεί να νομιμοποιηθεί (η σχετική ατολμία που επέδειξαν οι κυβερνητικοί νομοθέτες τον περασμένο Αύγουστο, στον κατά τα άλλα εξόχως αντισυνταγματικό νόμο 4178 για τα αυθαίρετα, προφανώς «ξεπεράστηκε» στο μεταξύ) και μάλιστα με το πάσο του γιατί και αν δεν προβεί ο ενδιαφερόμενος στις αναγκαίες ενέργειες και καταβολές, για καμμιά πενταετία, δεν τον «κουνάει» πρακτικά κανείς (άρ. 15).

    – Οποιαδήποτε χρήση («ενδεικτικά» μας λέει ο νομοθέτης!) επιτρέπεται για οποιαδήποτε διάρκεια (βλ. άρ. 11 του ν/σ) και με οποιουσδήποτε (πρακτικά) όρους (π.χ. χωρίς καν τις αναγκαίες αποστάσεις μεταξύ των διαδοχικών εκμεταλλεύσεων, άρα οραματιζόμαστε ήδη μια αδιάκοπη συνέχεια από ομπρελοξαπλώστρες απ’ άκρου σ’ άκρο), αρκεί μόνο να τα βρούν μεταξύ τους οι γείτονες ιδιοκτήτες στον αιγιαλό και να καταβληθεί στην ώρα του το ορισμένο οικονομικό αντάλλαγμα.

    – Το οικονομικό αντάλλαγμα θα προσδιοριστεί εν ευθέτω χρόνω, καλούνται ωστόσο οι βουλευτές να νομοθετήσουν την μέθοδο προσδιορισμού του κι ας μην ξέρουν τους όρους της «εξίσωσης». Συγκεκριμένα πρόκειται για έναν πολύ απλό αναλογικό τύπο και κριτήρια-μεταβλητές: μια άγνωστη τιμή βάσης ανά «περιοχή» (;), την έκταση και την διάρκεια μίσθωσης (τα μόνα λογικά και σαφή) και εν συνεχεία μια ποικιλία χρήσεων που σε ό,τι αφορά εξειδικεύσεις της παραθαλάσσιας αναψυχής είναι «κέντημα», σε ό,τι αφορά οποιαδήποτε άλλη χρήση είναι σωρός, μια κατάταξη γεωγραφικών περιοχών κυρίως ως προς το τουριστικό τους προϊόν (με άγνωστα κριτήρια κατάταξης), μια διαβάθμιση περιβαλλοντικής επίπτωσης (με άγνωστα κριτήρια προσδιορισμού και μέτρησης) και μια λίστα χρήσεων (στις οποίες ξεχωρίζει η θεσμικά πρωτοφανής «δραστηριότητα με υψηλή προστιθέμενη αξία»). Για όλα αυτά τα εντελώς αόριστα και άγνωστα θεσμοθετείται δια της ψήφισης του ν/σ, λευκή επιταγή στον εκάστοτε υπουργό Οικονομικών όχι μόνο να τα προσδιορίσει, αλλά να τους δώσει και τιμή βαρύτητας. Στο μέτρο δε που ο προσδιορισμός θα είναι μια Υπουργική Απόφαση, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο εύκολα μπορούν να μεταβάλλονται και τα κριτήρια και οι «τιμές βαρύτητας» από τον εκάστοτε υπουργό, αν και εφόσον χρειαστεί.

    – Από τα μυριάδες αυθαίρετα ψαρόσπιτα, «σύρματα», ακόμα και μικροαυθαίρετα της ανάγκης που βρίσκονται σε «ανεκμετάλλευτους» όρμους από τον τουρισμό «υψηλής προστιθέμενης αξίας», την γλιτώνουν μόνο όσα προστατεύονται ως κτίσματα ή σύνολα από το Υπουργείο Πολιτισμού. Απ’ τα υπόλοιπα, σώζονται μόνο όσα έχουν να πληρώσουν για την νομιμοποίησή τους. Και οπωσδήποτε εφόσον δεν στέκουν στη μέση του «οικοπέδου» που έχει βάλει στο μάτι κάποιος ενδιαφερόμενος μεγαλοεπενδυτής.

    Και χίλια άλλα μπορεί κανείς να απαριθμήσει ανάμεσα στις αδιανόητα ανορθολογικές και καταστροφικές όψεις αυτού του νομοσχεδίου.

    – Οι εκθέσεις ειδικών και περιβαλλοντικών οργανώσεων σε ό,τι αφορά την οικολογική κρισιμότητα των παράκτιων και παρόχθιων ζωνών είναι όλες ομόφωνες και διατυπώνουν ένα εξοργισμένο όχι στο ν/σ που κατατέθηκε. Πολλώ μάλλον που η σημασία της υπεράσπισης και προστασίας αυτών των ζωνών εντείνεται και στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής.

    – Ξεχωρίζει επίσης το ασύστατο του καταλόγου λιμνών και ποταμών του άρ. 2, παρ. 2 που χωρίς κριτήρια ορίζει αυτές και μόνο τις υδάτινες επιφάνειες ως εμπίπτουσες στις διατάξεις του ν/σ, εξαιρώντας παράλληλα καταλλήλως ορισμένες άλλες, όπως λ.χ. την περιζήτητη Λίμνη Καϊάφα ή μικρούς νησιωτικούς βιότοπους κ.ά..

    – Η καταγγελία για τα δημόσια έσοδα που «χαρίζονται» ουσιαστικά με την άμεση νομιμοποίηση των εγκατεστημένων αυθαίρετων στον αιγιαλό έχει ήδη περιγραφεί αναλυτικά στον τύπο (γράφεται πως μόνο σε Στερεά Ελλάδα και Πελοπόννησο οι Περιφέρειες έχουν ήδη διαβιβάσει πάνω από 17.000 περιπτώσεις κτισμάτων που κρίθηκαν τελεσίδικα κατεδαφιστέα)

    – Απουσιάζει σχεδόν παντελώς η συναρμοδιότητα του ΥΠΕΚΑ ή των υπηρεσιών του, η υποχρέωση συμμόρφωσης με κάποιου είδους σχεδιασμό, καθώς επίσης και η γνωμοδότηση των αιρετών της Περιφέρειας ή των Δήμων. Αντίθετα, λάμπουν δια της υπερεξουσιοδότησής τους, και σε όλη την έκταση του ν/σ, οι διορισμένοι Γενικοί Γραμματείς της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, με ό,τι σημαίνει αυτό για την αυτοδιαχείριση και διοίκηση στο τοπικό επίπεδο.

    – Τέλος, σε ό,τι αφορά το μοντέλο ανάπτυξης που εγγράφεται στις ρυθμίσεις του, το ν/σ αυτό είναι σαφές ότι μας τοποθετεί τελευταίους και καταϊδρωμένους στην ουρά πιθηκισμού ενός χρεωκοπημένου τουριστικού μοντέλου υπερανάπτυξης που ήδη κατέστρεψε (κι ελεεινολογείται από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα γι’ αυτό) τις ακτές της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Τουρκίας, της Αιγύπτου κ.ά. Το οξύμωρο δε είναι ότι, ακριβώς αυτό το μοντέλο βρίσκεται και στον πυρήνα της χρηματοπιστωτικής φούσκας ιδιαίτερα για χώρες που μας «συνδέει» ως κοινή μοίρα η κρίση, όπως λ.χ. την Ισπανία. Ακόμα πιο εξωφρενικό γίνεται επίσης απ’ το γεγονός ότι μετά από τόσες και τόσες αναλύσεις για το «συγκριτικό πλεονέκτημα» του ελληνικού τοπίου, των ελληνικών ακτών και θαλασσών, της ελληνικής φύσης, των μνημείων κλπ για την «βαρειά βιομηχανία του τουρισμού», έρχεται ένα ν/σ που αποδέχεται κάθε αυθαιρεσία στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον και δίνει έτσι βορά αυτό το «συγκριτικό πλεονέκτημα» σε μια εκμετάλλευση άνευ όρων και περιορισμών, που ισοδυναμεί με μια γενικευμένη και ανεπίστρεπτη καταστροφή.

    Με το νομοσχέδιο αυτό αναρτημένο στη ηλεκτρονική δημόσια διαβούλευση (που θα έληγε στις 2/5 αλλά εξαιτίας των αντιδράσεων παρατάθηκε μέχρι τις 13/5), αξίζει να επισημάνουμε ότι, «απ’ την πίσω πόρτα», ένα πρώτο βήμα για την υπονόμευση του κοινόχρηστου χαρακτήρα των δημόσιων κτημάτων, νομοθετικά, έγινε ήδη. Στις 2/5, ψηφίστηκε ως τροπολογία της τελευταίας στιγμής και αριθμήθηκε ως άρθρο 172 σε ένα νομοσχέδιο του ΥΠΟΙΚ για τα πιστωτικά ιδρύματα, μια τροποποίηση του ν. 2971/2001 που λέει τα εξής: Ενώ μέχρι σήμερα προνόμιο παραχώρησης του αιγιαλού για απλή χρήση χωρίς δημοπρασία είχαν μόνο οι «όμοροι» ιδιοκτήτες και με βάση ένα «αντάλλαγμα» που υπολογιζόταν με μέτρο το ½ της «μέσης τιμής απλού δίκλινου δωματίου μετά λουτρού», από την έναρξη ισχύος της νέας αυτής τροποποίησης, δηλαδή από τώρα, όσοι σπεύσουν να εκδηλώσουν ενδιαφέρον, μπορούν να θεωρηθούν «όμοροι» με τα ανάλογα προνόμια ακόμα κι αν μεταξύ της ιδιοκτησίας τους και του αιγιαλού μεσολαβεί δημόσιο –κι επομένως κοινόχρηστο- κτήμα και μάλιστα με μέτρο υπολογισμού της τιμής ανταλλάγματος το ¼ της μέσης τιμής του απλού δίκλινου μετά λουτρού! Οποιος προλάβει δηλαδή, μην χαθεί η σαιζόν, και μάλιστα με εκπτώσεις 50%! Με τον τρόπο αυτό διευρύνεται αυτομάτως το πλήθος των δυνάμει παραχωρησιούχων του αιγιαλού, ήδη από φέτος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την «εκμετάλλευση» των ακτών όπως την ξέρουμε.

  • 11 Μαΐου 2014, 10:58 | Ανδρέας Κομνηνός

    Την 11/5 δημοσιεύσατε κε. Υπουργέ την απάντησή σας στην σφοδρή κριτική που έχει δεχθεί το νομοσχέδιο (Πρώτο Θέμα http://www.protothema.gr/environment/article/377752/upeka-okto-erotiseis-kai-apadiseis-gia-to-ns-gia-ton-aigialo/)

    Δε θα σχολιάσω επί του συνόλου για να μην κουράσω, όμως ενδεικτικά αναφέρω:

    «Σε κανένα σημείο του νομοσχεδίου δεν ορίζεται ότι είναι επιτρεπτή η αποκλειστική χρήση του αιγιαλού και της παραλίας»
    – Επίσης σε κανένα σημείο δεν αναφέρεται ρητά ότι απαγορεύεται κιόλας. Γιατί;

    «Σε κανένα σημείο του νομοσχεδίου δεν περιορίζεται με κανένα τρόπο η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών.»
    – Άρα απλά δε θα επιτρέπεται να «κόβεται» εισητήριο για την πρόσβαση, δηλαδή θα έχουμε ελεύθερη πρόσβαση σε παραλία η οποία θα είναι πλήρως ή σε πολύ μεγάλο ποσοστό κατειλημμένη από ομπρελοκαθίσματα. Αυτό καταδεικνύει και η απάντησή σας σε άλλο σημείο:

    «Δεν επιχειρείται άρση των περιορισμών στα όρια έκτασης για τις παραχωρήσεις αιγιαλού. Αυτό προκύπτει ρητά από τη διάταξη του άρθρου 23 παρ.2 περ. στ, η οποία εξουσιοδοτεί τον Υπουργό Οικονομικών να θεσπίζει τα σχετικά όρια. Η αναφορά σε υπουργική απόφαση γίνεται λόγω της ιδιαιτερότητας και της ποικιλίας της μορφολογίας και των διαστάσεων των ελληνικών ακτών και προκύπτει από την ανάγκη προσαρμογής των ορίων στην εκάστοτε μορφολογία. Δέσμευση του Υπουργείου Οικονομικών είναι η διατήρηση του ανώτατου εμβαδού ανά παραχώρηση των 500 τ.μ., η μείωση της ελεύθερης ζώνης των 100 μέτρων σε 70 και η πρόβλεψη συντελεστή για το ανώτατο συνολικό εμβαδό κάθε παραλίας που θα επιτρέπεται να παραχωρηθεί, ο οποίος θα ανέρχεται σε 50% της συνολικής της έκτασης.»
    – Από δεσμεύσεις χορτάσαμε. Γιατί καταργούνται οι υπάρχουσες διατάξεις; Γιατί δεν κατοχυρώνεται η δέσμευσή σας με το νόμο; Αντίθετα το αφήνετε στην ευχέρεια του ΥΠΟΙΚ να αποφασίζει κι όχι του ΥΠΕΚΑ, λέγοντας ότι η υπουργική απόφαση γίνεται για να μπορεί να ληφθεί υπ’όψιν η ιδιαιτερότητα κάθε παραλίας. Όμως ποιός είναι πιο αρμόδιος να κατανοεί τις ιδιότητες του φυσικού περιβάλλοντος, ο ΥΠΟΙΚ;

    Με τη διάταξη αυτή απλά διασφαλίζετε το απυρόβλητό σας στην περίπτωση που θέλετε να παραχωρήσετε όσο ποσοστό νομίζετε σε όποιον θέλετε, βγάζοντας από τη μέση τις περιβαλλοντικές υπηρεσίες του κράτους. Η απάντησή σας βρίθει από ψέμματα και ασάφειες, όπως και το νομοσχέδιο.

    Έχετε την εντύπωση ότι όλοι οι Έλληνες είναι αμόρφωτοι και ανίκανοι να διαβάσουν και να κρίνουν τα κείμενά σας. Ελπίζω να βρεθείτε στη υπόδικοι, γιατί η σύνταξη του νομοσχεδίου αυτή δεν αποτελεί τίποτα παρά δόλια προσπάθεια υπαιξέρεσης και καταπάτησης της δημόσιας περιουσίας.

    Dr. Ανδρέας Κομνηνός
    B.Sc. Hons Ph.D.

  • 11 Μαΐου 2014, 08:05 | Χριστίνα Χατζιδάκη

    Προσθέτω τη φωνή μου σ’αυτές των δεκάδων χιλιάδων συμπατριωτών μου. Πάρτε πίσω το τερατούργημα και αφήστε ήσυχες τις παραλίες μας.

Σχόλια 1 … 3 4 5 6