Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 18:24 | Dimitrios

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σε περιοχές με ιδιαιτερότητες, όπως βραχώδες και με μικρή απόσταση από το σημείο που σκάει το κύμα μέχρι το τέλος τις παραλίας , και με έντονη παρουσία θυελλωδών ανέμων που γίνεται παραχώρηση (λόγω έλλειψης χώρου ) , π.Χ 250 τετραγωνικά από την μια πλευρά και 250 τετραγωνικά από την άλλη πλευρά λόγου βράχων πως είναι δυνατόν να υπάρχει η σταθερή θέση στα 250m2 και 250 m2 όταν λόγου του άνεμου και του έντονου κυματισμού γίνεται η μεταφορά άμμου από την μια παραλία στην άλλη ( δηλαδή με Βόριο άνεμο να μικρύνει η Βόρια παραλία και να μεγαλώνει η Νότια παραλία και το αντίστροφο με Νότιο άνεμο)
  Θα πρέπει να υπάρχει μια ελαστικότητα στο θέμα των μέτρων σε κάθε παραχωρούμενη έκταση αλλά σε σύνολο να είναι στα 500 m2 (δηλαδή σε κατάστημα την περσινή περίοδο είχε κατά την διάρκεια του καλοκαιριού περίπου 6 φορές αλλαγή και διαμόρφωση της παραλίας προς Νότο ή προς Βορά αντίστοιχα )
  Π.Χ 150 τετραγωνικά η Βοριά παραλία και 350 τετραγωνικά η Νότια παραλία η και το αντίστροφο

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 17:51 | ΕΕΠ, ΕΕΠΦ, ΕΟΕ, ΚΑΛΛΙΣΤΩ, ΟΕΑ, GREENPEACE, MEDASSET, WWF

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κοινά σχόλια περιβαλλοντικών οργανώσεων Εταιρία Προστασίας Πρεσπών, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, Greenpeace, MEDASSET, WWF Ελλάς

  Άρθρο 8

  παρ. 3 περ. α) Η ικανοποίηση της υποχρέωσης που εισάγει η περ. α’ της παρ. 3 είναι ανέφικτη σε περιπτώσεις (και είναι πολλές) που το καθεστώς δόμησης που επικρατεί σε μία παράκτια περιοχή έχει επιτρέψει ή τουλάχιστον διατηρεί συνεχόμενα κτίσματα ή κατασκευές (πχ. κιγκλιδώματα, μπάρες κ.λπ.) και εν γένει εφαπτόμενες ιδιοκτησίες κατά μήκος της ακτογραμμής, που αποκλείουν την απρόσκοπτη και ελεύθερη διέλευση και πρόσβαση του κοινού στον αιγιαλό και την παραλία (βλ. Μάτι). Δηλαδή στις περιπτώσεις αυτές, το κράτος απαγορεύει αυτό το οποίο το ίδιο ανέχεται επί χρόνια από τους ιδιοκτήτες παράκτιων ακινήτων που έχουν αποκλείσει παράνομα την πρόσβαση στον αιγιαλό χωρίς να τους έχουν ποτέ επιβληθεί οι προβλεπόμενες κυρώσεις (κατεδάφιση αυθαιρέτων κατασκευών, αποβολή, πρόστιμα κ.λπ.) και καλεί τους αιτούντες την παραχώρηση να πράξουν οι ίδιοι αυτό που είναι δική του υποχρέωση, δηλ. να εξασφαλίσουν εκείνοι την ελεύθερη διέλευση και την πρόσβαση στον αιγιαλό και την παραλία ενώ θα έπρεπε το ίδιο το κράτος να την εξασφαλίζει άμεσα σε κάθε περίπτωση που διαπιστώνει ότι παρεμποδίζεται. Θα πρέπει επομένως εν προκειμένω είτε να ορισθεί ότι η παραχώρηση δικαιώματος χρήσης αιγιαλού ή παραλίας απαγορεύεται γενικά σε περιοχές όπου η πρόσβαση και η ελεύθερη διέλευση προς την παραλία και τον αιγιαλό έχουν ήδη αποκλειστεί από το υφιστάμενο καθεστώς δόμησης στην οικεία περιοχή, είτε να ορισθεί ο τρόπος με τον οποίο θα διασφαλίζεται η ελεύθερη πρόσβαση σε παραλίες και αιγιαλούς στις περιπτώσεις αυτές.

  Είναι απορίας άξιο για ποιο λόγο το σχέδιο νόμου δεν προβλέπει την αναλογική εφαρμογή των άρθρων 12 και 14-17 στις περιπτώσεις των άρθρων 6 παρ. 6, 8 παρ. 2 και 8 παρ. 3 α) (δηλαδή, της παρεμπόδισης της πρόσβασης στον αιγιαλό/παραλία κτλ.). Η παρεμπόδιση της πρόσβασης στον αιγιαλό και την παραλία είναι εξίσου διαδεδομένη με την παράνομη κατάληψή τους.

  Προβληματισμό προκαλεί και η κατάργηση του ισχύοντος άρθ. 15 παρ. 6 περ. (α) ν. 2971/2001, σύμφωνα με το οποίο οι παραχωρήσεις απλής χρήσης είναι κατά κανόνα προσωποπαγείς (με μία εξαίρεση, που ορίζεται εκεί ρητά). Η κατάργηση της διάταξης επιτρέπει την υπο-παραχώρηση της απλής χρήσης, και μάλιστα τελείως ανεξάρτητα από την μίσθωση έργου του άρθ. 8 παρ. 5. Μάλιστα, στην περίπτωση της υπο-παραχώρησης, δεν επαναλαμβάνεται η πρόβλεψη ότι ο παραχωρησιούχος ευθύνεται “από κοινού και εις ολόκληρον” με όποιον έλκει δικαιώματα από αυτόν (πρβλ. 8 παρ. 5, για την μίσθωση έργου δραστηριότητας θαλάσσιων μέσων αναψυχής). Με τον τρόπο αυτό, ενθαρρύνεται η “συγκέντρωση” χαρτοφυλακίου παραχωρήσεων σε επιχειρήσεις διαχείρισης, ή (εναλλακτικά) ένα ιδιότυπο εμπόριο παραχωρήσεων, και εντείνεται η εμπορευματοποίηση της παράκτιας ζώνης. Για όλα αυτά, το νομοσχέδιο δεν προβλέπει στοιχειώδεις όρους και περιορισμούς, αν μη τι άλλο για λόγους ελέγχου και διαφάνειας. Εκτός των άλλων, περιπλέκεται και η εφαρμογή του νόμου, αφού οι ελεγκτικές αρχές (και το κοινό) καλούνται να διαπιστώσουν αν φορέας των υποχρεώσεων που θεσπίζονται στην νομοθεσία είναι ο παραχωρησιούχος ή ο υπο-παραχωρησιούχος.

  περ. β) Το Seatrac είναι εμπορικό όνομα συγκεκριμένης κατασκευής και δεν θα έπρεπε να φωτογραφίζεται στο σχέδιο νόμου. Υπάρχουν και άλλες δυνατότητες, όπως τα πλωτά αμφίβια αμαξίδια, με μικρότερο κόστος και απαιτήσεις συντήρησης. Επίσης, δεν μπορεί να υπάρχει υποχρέωση εγκατάστασης σε όλες τις παραλίες. Επομένως, η διατύπωση θα έπρεπε να είναι: « εγκαθιστώντας ειδικά μέσα για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία, και εφόσον του υποδειχθεί ότι η υποχρέωση αυτή δεν καλύπτεται από τον οικείο δήμο. …» «… τις δαπάνες για εγκατάσταση των μέσων αυτών με το …».

  περ. θ) Το άρθρο 7 του π.δ. 71/2020 ορίζει στο άρθ. 7 με τίτλο “Υποχρεώσεις εκμεταλλευόμενων λουτρικές εγκαταστάσεις ως προς την πρόσληψη ναυαγοσωστών και διάθεσης του απαραίτητου εξοπλισμού” ότι “1. Οι φορείς διαχείρισης λουτρικών εγκαταστάσεων [ενδεικτικά Δήμοι ή Οργανισμοί Λιμένα ή Λιμενικά Ταμεία ή η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου ΑΕ (ΕΤΑΔ ΑΕ)], υποχρεούνται, όπως: α) Προσλαμβάνουν αναγκαίο αριθμό ναυαγοσωστών […] 2. Οι Δήμοι οφείλουν, […] να διαθέτουν […] ανεξαρτήτως των φορέων διαχείρισής τους, επαγγελματικό, μηχανοκίνητο, πνευστό, μικρό ταχύπλοο σκάφος, […] 3. Οι υπόχρεοι της παρ. 1 μπορούν να αναθέτουν τη ναυαγοσωστική κάλυψη λουτρικής εγκατάστασης σε νομίμως λειτουργούσα σχολή ναυαγοσωστικής εκπαίδευσης, […]. Οι Δήμοι μπορούν να αναθέτουν την τήρηση της υποχρέωσης της παρ. 2 σε νομίμως λειτουργούσα σχολή ναυαγοσωστικής εκπαίδευσης […] η σχολή είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για την τήρηση της υποχρέωσης αυτής». Επομένως, η παρουσία ναυαγοσώστη είναι σε κάθε περίπτωση υποχρέωση των οικείων φορέων διαχείρισης και δεν προβλέπεται δυνατότητα μεταβίβασης της σχετικής αρμοδιότητας σε άλλον φορέα ή πρόσωπο (νομικό ή φυσικό). Θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για αρμοδιότητες που αναγνωρίζονται από το π.δ. 71/2020 σε δήμους δεδομένου ότι με το νέο νόμο ως φορείς διαχείρισης αναγνωρίζονται μόνο το Δημόσιο και η ΕΤΑΔ και όχι οι δήμοι. Επομένως εσφαλμένα αναφέρεται στην περ. θ’ της παρ. 3 ότι: «διασφαλίζει την παρουσία ναυαγοσώστη, εφόσον του υποδειχθεί ότι η υποχρέωση αυτή δεν καλύπτεται από τον οικείο δήμο». Σε κάθε περίπτωση, οι διατάξεις της περ. θ’ της παρ. 3 του άρθρου 8 είναι μη νόμιμες και θα πρέπει να αναδιατυπωθούν ορίζοντας ως μόνους αρμόδιους για την υποχρέωση απασχόλησης ναυαγοσώστη, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, μόνο τους δημόσιους φορείς που επιτρέπονται από τις κείμενες διατάξεις. Ειδάλλως θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως το άρθρο 7 του π.δ. 71/2020 (Α’ 166) που ορίζει ποιος είναι αρμόδιος να προσλαμβάνει ναυαγοσώστες ώστε να συμπεριλάβει και τους επιχειρηματίες που εκμεταλλεύονται αιγιαλούς και παραλίες.

  Προτείνεται να αναδιατυπωθεί η παρ. 4 ως εξής “Οι υποχρεώσεις του παραχωρησιούχου μνημονεύονται στη σύμβαση παραχώρησης και απορρέουν από την κείμενη νομοθεσία”.

  παρ. 7: Ενώ προβλέπεται η ειδική περίπτωση που ο αιγιαλός ή η παραλία βρίσκονται εντός αρχαιολογικού χώρου, οπότε προκρίνεται και η εφαρμογή της αρχαιολογικής νομοθεσίας έναντι άλλων διατάξεων, δεν υπάρχει καμία αντίστοιχη αναφορά στις πολύ συχνές περιπτώσεις που ο αιγιαλός ή η παραλία βρίσκονται εντός περιοχής δασικού χαρακτήρα, οπότε θα πρέπει αντίστοιχα να θεωρηθεί ότι εφαρμόζεται η δασική νομοθεσία για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων που βρίσκονται στον αιγιαλό ή την παραλία.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 17:46 | Κυριάκος Β.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΑΡΘΡΟ 8 παρ. 3β: «β) διασφαλίζει τη χρήση του αιγιαλού και της παραλίας για άτομα με αναπηρία, εγκαθιστώντας ειδικές πλατφόρμες για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία (sea tracks), αν αυτές δεν έχουν εγκατασταθεί με μέριμνα του οικείου δήμου. Στην περίπτωση αυτή, ο παραχωρησιούχος συμψηφίζει τις δαπάνες για εγκατάσταση των πλατφορμών με το αντάλλαγμα της παραχώρησης»

  – Η διάταξη αυτή πρέπει ν’ αποσυρθεί ως απαράδεκτη. Ο επιχειρηματίας δεν μπορεί να έχει υπέρογκα ποσά για τέτοιου είδους έργα τα οποία είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των ΟΤΑ και κατ’ επέκταση του Κράτους. Σε μία σεζόν που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν διαρκεί πάνω από 90 μέρες, τέτοιου είδους έργα που απαιτούν υπέρογκα ποσά και χρόνο είναι απαράδεκτο ν’ απαιτούνται από τον επιχειρηματία.

  ΑΡΘΡΟ 8 παρ. 3γ: «γ) περιορίζει την ανάπτυξη των ομπρελών, ξαπλωστρών και θαλάσσιων μέσων αναψυχής και λοιπών κινητών στοιχείων σε ποσοστό του εμβαδού της παραχωρούμενης έκτασης που δεν υπερβαίνει το εξήντα τοις εκατό (60%) ή το τριάντα τοις εκατό (30%), αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό και παραλία της παρ. 1 του άρθρου 4, ώστε να διασφαλίζονται η διέλευση του κοινού κάθετα και παράλληλα προς τη θάλασσα και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων»

  -Είναι καταχρηστικό να απαιτείται από τον επιχειρηματία να πληρώνει μίσθωμα απλής χρήσης αιγιαλού για 100 τ.μ. για παράδειγμα και να του επιβάλλεται άδικα να κάνει χρήση του 60% (και αν είναι natura του 30%) της έκτασης που μισθώνει. Ότι έκταση πληρώνει, αυτή και πρέπει να εκμεταλλεύεται στο 100%, όπως διδάσκει το κράτος δικαίου.
  Δεν τίθεται θέμα παρεμπόδισης των πολιτών αφού κοινόχρηστοι χώροι πάντα υπάρχουν ακόμα και μεταξύ των σετ ομπρελών κάθετα ή παράλληλα και γενικά σε κάθε παραλία παραπλεύρως των μισθωμένων χώρων. Τέτοιου είδους καταχρηστικές διατάξεις οδηγούν θανατώνουν τις μικρές επιχειρήσεις και τις οδηγούν σε κλείσιμο. Αφού στην παρ. 5 του άρθρου 10 θέλετε να ισχύσει το 50% ολόκληρου του αιγιαλού και της παραλίας να είναι κοινόχρηστο, άρα μεγαλύτερη μείωση έκτασης στον παραχωρησιούχο προσκρούει στο σύνταγμα στο αρ. 5 παρ. αφού παραβιάζει την οικονομική ελευθερία και επιχειρηματικότητα εμποδίζοντας ανάπτυξη της δραστηριότητας.

  Προσκρούει στο άρθρο 4 του Συντάγματος στην ισότητα μεταξύ των πολιτών και στην αρχή της ίσης μεταχείρισης, και κατ’ επέκταση στο άρθρο 20 «Ισότητα» των Θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αντιστοιχεί στη γενική αρχή δικαίου, η οποία είναι εγγεγραμμένη σε όλα τα ευρωπαϊκά συντάγματα και έχει κριθεί ως θεμελιώδη αρχή του Κοινοτικού Δικαίου. Παρακαλώ όπως διαγραφεί οι καταχρηστικός όρος «60%» του άρθρου 8 παρ.3και ν’ αντικατασταθεί με «100%».

  – «H ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων» κρίνεται ανεδαφική αφού οι περισσότερες ελληνικές παραλίες είναι μικρές ενώ το χειμέριο κύμα μεταβάλλει πάντα την έκτασή τους. Προτείνεται για λόγους ευταξίας τα 4 μέτρα να γίνουν 2 μέτρα.

  – ΑΡΘΡΟ 8 παρ. 3ε: Δεν είναι δυνατόν να αναρτώνται ακριβείς συντεταγμένες αν δεν προβλεφθεί σημαντική απόκλιση λόγω ανωτέρας βίας, αφού το χειμέριο κύμα μεταβάλλει εύκολα τον χώρο παραχώρησης, άρα οι συντεταγμένες που θα έχουν προηγουμένως δηλωθεί θα είναι εσφαλμένες. Πρέπει να υπάρχει ελαστικότητα στο μέτρο με σημαντική απόκλιση. Ο χώρος αιγιαλού από τα κύματα( του γαρμπή , του σιρόκου και του βοριά) από τον Φεβρουάριο μέχρι και τον Αύγουστο μπορεί να έχει αλλάξει μορφή πάνω από 5 φορές.

  – ΑΡΘΡΟ 8 παρ. 3θ: Η διάταξη της παραγράφου 3θ πρέπει ν’ αποσυρθεί ως απαράδεκτη. Η υποχρέωση ναυαγοσώστη βαρύνει αποκλειστικά τους ΟΤΑ και το κράτος. Σε διαφορετική περίπτωση η καταχρηστική αυτή διάταξη υπονομεύει τη βιωσιμότητα και ομαλή λειτουργία της δραστηριότητας του επιχειρηματία, μεταφέροντας ευθύνες του κράτους στον επιχειρηματία.

  – ΑΡΘΡΟ 8 παρ. 7:ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΑΥΤΗ ΤΗΣ παρ. 7: Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι η Αρχαιολογία (έχοντας πολύ άσχημη εμπειρία από την ΕΦΑ Κυκλάδων) κωλυσιεργεί αποδεδειγμένα και έχοντας το ακαταδίωκτο παραβιάζει τις προθεσμίες διεκπεραίωσης των αιτημάτων των πολιτών, ενώ καθυστερούν μήνες (μπορεί να έχει περάσει και η σεζόν) προκειμένου να βγάλουν μία σύμφωνη γνώμη σε προστατευόμενους χώρους. Αν μάλιστα οι χώροι αυτοί είναι β’ αρχαιολογικής ζώνης, η καθυστέρησή της Αρχαιολογίας στους έχοντες άδεια από την αρχαιολογία ( όμορες επιχειρήσεις) είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΚΑΙ ΜΗ ΣΥΝΝΟΜΗ.

  Η μη αναφορά επιβολής Κυρώσεων στην Αρχαιολογία στην αποδεδειγμένη κωλυσιεργία της αλλά και στις άλλες εμπλεκόμενες υπηρεσίες σε περίπτωση παραβίασης της 7 ήμερης προθεσμίας είναι απαράδεκτη. Το Κράτος Δικαίου πρέπει ν’ αντιμετωπίζει και τη Διοίκηση και τους πολίτες με ίσους όρους.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 17:56 | Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ)

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Παράγραφος 5:
  Θα πρέπει να οριστεί ότι σε προστατευόμενους αιγιαλούς και παραλίες του άρθρου 4 παρ. 1 απαγορεύεται η άσκηση δραστηριοτήτων θαλάσσιων μέσων αναψυχής, σπορ κ.λπ.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 17:54 | ΔΗΜΟΣ ΚΑΝΤΑΝΟΥ-ΣΕΛΙΝΟΥ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΤ΄ ΑΡΘΡΟ
  Άρθρο 8 , παρ. 1: Η παραχώρηση αιγιαλού και παραλίας γίνεται με σύμβαση που καταρτίζεται μεταξύ του Υπ. Εθνικής Οικονομία και Οικονομικών αποκλειστικά προς τους οικείους Δήμους, κατόπιν αιτήματός τους, οι οποίοι θα προχωρούν τις διαδικασίες εκμίσθωσης στους έχοντες τα δικαιώματα. Η παραχώρηση αποκλειστικά στους Δήμους γίνεται ως οι υπεύθυνοι για την διοίκηση Τοπικών Υποθέσεων (102-1 ΦΕΚ Α’ 211/24-12-2019)
  Άρθρο 8 , παρ. 3θ: Αντικαθίσταται με: Ο οικείος Δήμος αποκλειστικά διασφαλίζει την παρουσία ναυαγοσώστη
  Άρθρο 8 , παρ. 3γ: ………. Η ύπαρξη ελεύθερης [ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον 5 μέτρων
  Άρθρο 8, όπου η λέξη παραχωρησιούχος, νοείται ο οικείος Δήμος
  Άρθρο 8 , παρ. 7: ……και κατόπιν αιτήματος του οικείου Δήμου

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 16:08 | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ & ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ-ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ & ΘΡΑΚΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 8 Γενικοί όροι και περιορισμοί στην παραχώρηση απλής χρήσης

  Η παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας γίνεται με σύμβαση που καταρτίζεται ανάμεσα στο αρμόδιο όργανο και τον παραχωρησιούχο. Η σύμβαση δεν μπορεί να έχει χρονική διάρκεια μικρότερη του ενός (1) έτους και μεγαλύτερη των τριών (3) ετών.
  Αύξηση του χρόνου μίσθωσης από 3 σε 5 χρόνια. Οι κλιματολογικές συνθήκες στην χώρα μας , έχουν τεράστιες μεταβολές από βορά σε νότο , με αποτέλεσμα να μην είναι ίσος ο χρόνος λειτουργίας των καλοκαιρινών επιχειρήσεων. Στην βόρια Ελλάδα ειδικά , οι μέρες <> λειτουργίας , δεν ξεπερνούν τις 60 με 70 μέρες , εν αντιθέσει που στην νότια χώρα , ακόμα και στην Αττική , μπορεί να φθάσουν έως τέλη Οκτωβρίου , ακόμα και μέσα Νοεμβρίου. Επίσης η χρονική διάρκεια της μίσθωσης να καταλαμβάνει την μέγιστη διάρκεια της από την στιγμή που συνάπτεται και όχι μέχρι την λήξη της εκάστοτε ΚΥΑ.
  (π.χ. συμβάσεις που θα υπογραφούν το 2024 δεν μπορεί να λήγουν του 2025 που είναι η ημερομηνία ισχύος της τρέχουσας ΚΥΑ / ΦΕΚ 12823/ ΑΡ. ΦΥΛ. 1432 / 10.03.2023 )

  Οι επιχειρήσεις μπορούν να διασφαλίσουν την πρόσβαση ατόμων με αναπηρία στην θάλασσα μόνο μέσω των ξύλινων διαδρόμων που τοποθετούν .
  Ποιος θα ορίσει τα σημεία που θα τοποθετηθούν οι ειδικές πλατφόρμες , ποιος θα αναλάβει το κόστος όταν σε μία παραλία θα υπάρχουν περισσότερες των μία επιχειρήσεις και φυσικά δεν είναι δυνατόν κάθε μία , να δημιουργήσει κι έναν τέτοιου είδους μηχανισμό, καθώς είναι σταθερός , ηλεκτροκίνητος και φυσικά υψηλός ως προς το κόστος εγκατάστασης του.
  Είναι καθαρά υποχρέωση των Δήμων και μόνο αυτοί έχουν την δυνατότητα της συγκεκριμένης παροχής.

  Αύξηση του χώρου μίσθωσης από 500 σε 700m2 καθώς και αύξηση της δυνατότητας κάλυψης από 60% σε 80%. Είναι σημαντική προϋπόθεση για την βιωσιμότητα της επιχείρησης , την καλύτερη εξυπηρέτηση των πελατών καθώς και της διακράτησης του κόστους των παρεχόμενων υπηρεσιών σε χαμηλά επίπεδα.
  τοποθετεί κινητά στοιχεία για την εξυπηρέτηση του κοινού.
  Τα κινητά στοιχεία που εξυπηρετούν τον κόσμο , όπως οι διάδρομοι , που εξυπηρετούν την πρόσβαση ή την διέλευση προς την παραλία και τις ομπρέλες. οι χημικές τουαλέτες , ντουζιέρες , αποδυτήρια να μην συμπεριλαμβάνονται στο προβλεπόμενο ποσοστό κάλυψης του μισθωμένου χώρου.

  Ναυαγοσώστης……..
  Σε μία παραλία που θα υπάρχουν περισσότερες των μία επιχειρήσεων δεν είναι δυνατόν να αναλάβουν από κοινού το κόστος αυτού. Ποιος θα τον προσλάβει , ποιος θα αναλάβει την ευθύνη κάλυψης της μισθοδοσίας του , ποιος γενικότερα θα έχει την ευθύνη απέναντι στον νόμο. Είναι καθαρά υποχρέωση των Δήμων όπου προβλέπεται και μόνο αυτοί μπορούνε να αναλάβουν την ανάλογη υποχρέωση.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 16:40 | ΜΑΝΤΕΛΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 8 § 3 α &β
  «Ο παραχωρησιούχος έχει τουλάχιστον τις παρακάτω ειδικότερες υποχρεώσεις:
  α) Διασφαλίζει την ελεύθερη, απρόσκοπτη και ασφαλή διέλευση του κοινού στον αιγιαλό και την παραλία,
  β) διασφαλίζει τη χρήση του αιγιαλού και της παραλίας για άτομα με αναπηρία, εγκαθιστώντας ειδικές πλατφόρμες για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία (sea tracks), αν αυτές δεν έχουν εγκατασταθεί με μέριμνα του οικείου δήμου………»

  Άρθρο 9 § 1
  «Με απόφαση του αρμόδιου οργάνου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών που εκδίδεται μέχρι τη 15η Ιανουαρίου κάθε έτους μετά από γνώμη των οικείων δήμων, ορίζονται τα τμήματα αιγιαλού και παραλίας που επιτρέπεται να παραχωρηθούν για απλή χρήση κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας, πέραν αυτών για τα οποία υπάρχει ενεργή σύμβαση παραχώρησης για το αντίστοιχο έτος. Η γνώμη των δήμων χορηγείται μέχρι την 1η Ιανουαρίου εκάστου έτους, ενώ η Κτηματική Υπηρεσία αποστέλλει τη σχετική εισήγηση στους δήμους μέχρι την 1η Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους. Με την απόφαση του πρώτου εδαφίου επισημαίνονται και οι αιγιαλοί και παραλίες, ως προς τις οποίες υπάρχει υποχρέωση παρουσίας ναυαγοσώστη σύμφωνα με το π.δ. 71/2020 (Α΄ 166), καθώς και τα σημεία στα οποία θα υπάρχουν οι ειδικές πλατφόρμες για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία (sea tracks).»

  Άρθρο 14 σημείο ε.
  «ε) εγκαθιστούν τις ειδικές πλατφόρμες πρόσβασης των ατόμων με αναπηρία (sea tracks) στα σημεία που προβλέπει η απόφαση της παρ. 1 του άρθρου 8, περί καθορισμού αιγιαλών και παραλιών που μπορούν να παραχωρηθούν για απλή χρήση, κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας».

  Με τον όρο sea tracks, ο οποίος χρησιμοποιείται σε 3 διαφορετικά άρθρα του νομοσχεδίου γίνεται ευθεία παραπομπή στο προϊόν με την εμπορική ονομασία “Seatrac” της ανταγωνίστριας εταιρίας «ΤΟΒΕΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΕΠΕ». Με το νόμο αυτό, όμως αποκλείεται κάθε άλλο προϊόν που κυκλοφορεί στην αγορά, μεταξύ αυτών και το μηχάνημα με την εμπορική επωνυμία “SeaAccess” το οποίο κατασκευάζει η εταιρία μας το οποίο είναι κατάλληλο και προμηθεύεται επί σειρά ετών σε δεκάδες δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς (Βλ. την επίσημη ιστοσελίδα του μηχανήματος: https://sea-access.gr/), δεδομένου ότι η διατύπωση του νομοσχεδίου φαίνεται να υποχρεώνει δήμους και παραχωρησιούχους να τοποθετούν μόνο το προϊόν με την εμπορική ονομασία “Seatrac”» δημιουργώντας μονοπώλιο υπέρ της εταιρίας «ΤΟΒΕΑ».
  Με τον τρόπο, όμως, αυτόν, επισημαίνουμε ενδεικτικά ότι παραβιάζονται ευθέως τόσο η αρχή της ισότητας, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο άρθρο 4 του Συντάγματος, όσο και το επίσης κατοχυρωμένο στο άρθρο 5 του Συντάγματος δικαίωμα στην οικονομική ελευθερία και ειδικότερα παραβιάζεται στην επαγγελματική ελευθερία, καθώς και η ελευθερία άσκησης εμπορίου και επιχειρηματικής δραστηριότητας εν γένει, αλλά και η αρχή του ελεύθερου, αθέμιτου και ανόθευτου ανταγωνισμού, χωρίς αυτό να δικαιολογείται από λόγους δημοσίου συμφέροντος.
  Για το λόγο αυτό, με τη ρητή επιφύλαξη κάθε άλλου δικαιώματός μας θέτουμε υπόψη σας τα παραπάνω και ζητούμε να τροποποιηθεί το σχέδιο νόμου, ώστε είτε να αφαιρεθεί o όρος sea tracks από τα ανωτέρω σημεία των Άρθρων 8, 9 και 14, είτε να τροποποιηθεί εκ νέου ο παραπάνω όρος με την προσθήκη του όρου “SeaAccess”.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 15:42 | Ευάγγελος Γκάργκουλας

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΑΡΘΡΟ 8 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3ε

  Δε βλέπω το λόγο να γίνει διαδικασία ανάρτησης στοιχείων τη στιγμή που μας περιορίζουν το χώρο, θα πρέπει να κατασκευάζουμε πινακίδες και στο φινάλε όποιος θέλει να βρει όλα τα στοιχεία μας με όλες τις λεπτομέρειες (συντεταγμένες, αριθμό απόφασης παραχώρησης, δικαιώματα, υποχρεώσεις κ.τ.λ.) υπάρχει η πλατφόρμα στο διαδίκτυο διαύγεια με όλες τις λεπτομέρειες αναρτημένες, όπως επίσης και η πλατφόρμα του εκάστοτε Δήμου.

  ΑΡΘΡΟ 19 Διοικητικές κυρώσεις

  Εντάξει, το να καταπατεί κάποιος τον κοινόχρηστο χώρο και να κάνει ότι του κατέβει κανείς δε θέλει, ούτε εγώ, είναι λογικό. Το να μας αντιμετωπίζουν όπως τους μεγαλύτερους απατεώνες του αιώνα με τεράστια πρόστιμα και μη αναστρέψιμες συνέπειες είναι πολύ άδικο τη στιγμή που σε αυτή τη χώρα υπάρχουν ομάδες ανθρώπων που καταπατούν ότι θέλουν και δεν τους πειράζει κανείς. Μη μου πείτε πως δεν καταλαβαίνετε ποιους εννοώ.

  Παρακαλώ όπως μεταρρυθμίσετε το εν λόγω άρθρο σε πιο συνεπείς κυρώσεις.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 15:27 | ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΥΒΟΙΑΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Να περιορισθεί η ζώνη αυτή στα τρία (3) μέτρα. Η ζώνη αυτή έμπροσθεν κάθε παραχώρησης να είναι ορίζεται ελεύθερη γενικότερα και να μην επιτρέπεται σε κανένα να τοποθετεί ομπρέλες ή ξαπλώστρες.

  Το ανώτατο όριο να επεκταθεί από τα 3 έτη στα 5 έτη, ώστε να προλαβαίνει η επιχείρηση να κάνει απόσβεση της επένδυσής της. Επίσης η χρονική διάρκεια να μπορεί να ορίζεται και μικρότερη του έτους, ιδίως σε περιοχές με περιορισμένη τουριστική σεζόν (Βόρεια Ελλάδα, Νησιά Βορείου Αιγαίου, Νησιά που αντιμετωπίζουν το μεταναστευτικό κύμα).

  Όπως προαναφέρθηκε εισαγωγικά, το συνολικό ποσοστό παραχώρησης στις τουριστικές και μεγάλες παραλίες να αυξηθεί στο 60%. Η ελεύθερη ζώνη κάθετα προς τη θάλασσα μεταξύ των παραχωρήσεων να περιορισθεί στα 3 μέτρα, όπως και η ελεύθερη ζώνη έμπροσθεν της κάθε παραχώρησης. Η ελεύθερη ζώνη έμπροσθεν κάθε παραχώρησης να διατηρείται ελεύθερη έναντι όλων.

  Να αφαιρεθεί από το νόμο η μετακύλιση της υποχρέωσης αυτής στις επιχειρήσεις. Υφίσταται ήδη νομοθεσία για την υποχρέωση των Δήμων ή Οργανισμών Λιμένων ή των ΕΤΑΔ να προσλαμβάνουν αναγκαίο αριθμό ναυαγοσωστών για συγκεκριμένη χρονική περίοδο, να τοποθετούν βάθρα και να παρέχουν τον αναγκαίο εξοπλισμό. Κάθε ναυαγοσώστης ελέγχει έκταση ακτής σε ακτίνα διακοσίων (200) μέτρων εκατέρωθεν του βάθρου (π.δ.70/2020). Δεν μπορούν οι επιχειρήσεις να αναλάβουν αυτή την υποχρέωση και σε κάθε περίπτωση δεν είναι βέβαιο ότι υπάρχει ικανός αριθμός διαθέσιμων ναυγοσωστών στην αγορά.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 15:54 | Γιάννης Σπιλάνης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θέση μας είναι ότι οι παραλίες που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 θα πρέπει να εξαιρούνται της παραχώρησης λόγω της ιδιαίτερης περιβαλλοντικής και οικολογικής τους σημασίας, καθώς η παραχώρησή τους επηρεάζει τους στόχους διατήρησης για το προστατευτέο αντικείμενο.

  2η Πρόταση επί της παρ.3:
  Στην πρόταση: «και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων» τα 4 μέτρα να αυξηθούν σε 6 ή -κατ’ ελάχιστον- σε 5μ όπως προβλέπονταν στον προηγούμενο Νόμο.

  Πρόταση επί της παρ.7:
  Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται εντός αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων να απαγορευθεί ρητά ενώ για του αιγιαλούς και παραλίες που περιβάλλουν τέτοιους χώρους να επιτρέπεται μόνο μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 15:09 | Νικόλαος Ιωάννου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 8 Γενικοί όροι και περιορισμοί στην παραχώρηση απλής χρήσης

  Η παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας γίνεται με σύμβαση που καταρτίζεται ανάμεσα στο αρμόδιο όργανο και τον παραχωρησιούχο. Η σύμβαση δεν μπορεί να έχει χρονική διάρκεια μικρότερη του ενός (1) έτους και μεγαλύτερη των τριών (3) ετών.
  Αύξηση του χρόνου μίσθωσης από 3 σε 5 χρόνια. Οι κλιματολογικές συνθήκες στην χώρα μας , έχουν τεράστιες μεταβολές από βορά σε νότο , με αποτέλεσμα να μην είναι ίσος ο χρόνος λειτουργίας των καλοκαιρινών επιχειρήσεων. Στην βόρια Ελλάδα ειδικά , οι μέρες <> λειτουργίας , δεν ξεπερνούν τις 60 με 70 μέρες , εν αντιθέσει που στην νότια χώρα , ακόμα και στην Αττική , μπορεί να φθάσουν έως τέλη Οκτωβρίου , ακόμα και μέσα Νοεμβρίου. Επίσης η χρονική διάρκεια της μίσθωσης να καταλαμβάνει την μέγιστη διάρκεια της από την στιγμή που συνάπτεται και όχι μέχρι την λήξη της εκάστοτε ΚΥΑ.
  (π.χ. συμβάσεις που θα υπογραφούν το 2024 δεν μπορεί να λήγουν του 2025 που είναι η ημερομηνία ισχύος της τρέχουσας ΚΥΑ / ΦΕΚ 12823/ ΑΡ. ΦΥΛ. 1432 / 10.03.2023 )

  Οι επιχειρήσεις μπορούν να διασφαλίσουν την πρόσβαση ατόμων με αναπηρία στην θάλασσα μόνο μέσω των ξύλινων διαδρόμων που τοποθετούν .
  Ποιος θα ορίσει τα σημεία που θα τοποθετηθούν οι ειδικές πλατφόρμες , ποιος θα αναλάβει το κόστος όταν σε μία παραλία θα υπάρχουν περισσότερες των μία επιχειρήσεις και φυσικά δεν είναι δυνατόν κάθε μία , να δημιουργήσει κι έναν τέτοιου είδους μηχανισμό, καθώς είναι σταθερός , ηλεκτροκίνητος και φυσικά υψηλός ως προς το κόστος εγκατάστασης του.
  Είναι καθαρά υποχρέωση των Δήμων και μόνο αυτοί έχουν την δυνατότητα της συγκεκριμένης παροχής.

  Αύξηση του χώρου μίσθωσης από 500 σε 700m2 καθώς και αύξηση της δυνατότητας κάλυψης από 60% σε 80%. Είναι σημαντική προϋπόθεση για την βιωσιμότητα της επιχείρησης , την καλύτερη εξυπηρέτηση των πελατών καθώς και της διακράτησης του κόστους των παρεχόμενων υπηρεσιών σε χαμηλά επίπεδα.
  τοποθετεί κινητά στοιχεία για την εξυπηρέτηση του κοινού.
  Τα κινητά στοιχεία που εξυπηρετούν τον κόσμο , όπως οι διάδρομοι , που εξυπηρετούν την πρόσβαση ή την διέλευση προς την παραλία και τις ομπρέλες. οι χημικές τουαλέτες , ντουζιέρες , αποδυτήρια να μην συμπεριλαμβάνονται στο προβλεπόμενο ποσοστό κάλυψης του μισθωμένου χώρου.

  Ναυαγοσώστης……..
  Σε μία παραλία που θα υπάρχουν περισσότερες των μία επιχειρήσεων δεν είναι δυνατόν να αναλάβουν από κοινού το κόστος αυτού. Ποιος θα τον προσλάβει , ποιος θα αναλάβει την ευθύνη κάλυψης της μισθοδοσίας του , ποιος γενικότερα θα έχει την ευθύνη απέναντι στον νόμο. Είναι καθαρά υποχρέωση των Δήμων όπου προβλέπεται και μόνο αυτοί μπορούνε να αναλάβουν την ανάλογη υποχρέωση.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 15:06 | Αναστασία Χατζή

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Όλα τα ομορα καταστήματα πρέπει να έχουν δικαίωμα ενοικίασης έως 500τ.μ ,ανεξάρτητου προβολής .
  Αυτό απαιτεί η ισονομία και η δίκαιη αντιμετώπιση όλων των παραχωρησιουχων.
  Όπως τα ξενοδοχειακά καταλύματα ,οι καντίνες έτσι και τα ΚΥΕ ,πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα .
  Η απόσταση απ τον αιγιαλό στα 3 μέτρα
  Η απόσταση μεταξύ όμορων στα 3 μέτρα και σε περιπτώσεις μικρών παραλιών και πολλών όμορων καταστημάτων να επιτρέπεται διάδρομος 2 μέτρων .
  Ο νόμος προβλέπει έτσι και αλλιώς την κάλυψη του 60% του τμήματος ενώ προϋποθέτει και το 50% ελεύθερο προς χρήση αιγιαλό ,αρα εξασφαλίζεται η ελεύθερη πρόσβαση στον αιγιαλό απο όλους .

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 14:30 | Γιάννης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Διαφωνώ με το Άρθρο 8 που παρακάμπτει τον έλεγχο διαχείρισης δημοσίου χρήματος και προτείνει να εγκαθίστανται από τους επιχειρηματίες οι ναυαγοσώστες και οι εγκαταστάσεις πρόσβασης για ΑΜΕΑ και τα έξοδα να αφαιρούνται από το αντίτιμο της παραχώρησης.

  Αυτές οι διατάξεις πρέπει να αφαιρεθούν και για την ασφάλεια όλων μας.

  Ο υπολογισμός των εξόδων λειτουργίας “οργανωμένης” παραλίας δεν έχει γίνει ως τώρα ολοκληρωμένα, με αποτέλεσμα οι τοπικές κοινωνίες και δήμοι να πλήττονται οικονομικά για να κερδοφορήσουν μερικοί λίγοι παραχωρησιούχοι.
  Μόνο μετά από τέτοιο υπολογισμό για κάθε παραλία να επιτρέπεται η παραχώρηση από τους Δήμους. Σε αντίθετη περίπτωση η αρχή χρηστής διοίκησης προσβάλλεται κατάφορα.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 14:12 | Σταύρος Μαυρουδέας

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Γενικοί όροι και περιορισμοί στην παραχώρηση απλής χρήσης
  γ) περιορίζει την ανάπτυξη των ομπρελών, ξαπλωστρών και θαλάσσιων μέσων αναψυχής και λοιπών κινητών στοιχείων σε ποσοστό του εμβαδού της παραχωρούμενης έκτασης που δεν υπερβαίνει το εξήντα τοις εκατό (60%) ή το τριάντα τοις εκατό (30%), αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό και παραλία της παρ. 1 του άρθρου 4, ώστε να διασφαλίζονται η διέλευση του κοινού κάθετα και παράλληλα προς τη θάλασσα και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων.

  Σχόλιο: Να μειωθούν τα ποσοστά σε 40% και 10% αντίστοιχα.

  ζ) φροντίζει για τη διατήρηση της ισορροπίας του οικοσυστήματος του παραχωρούμενου χώρου, όπως με τη διατήρηση της μορφολογίας της ακτής και της ακτογραμμής,

  Σχόλιο: Πώς θα γίνει αυτό; Με ποια κριτήρια, εάν δεν περιέχονται σε όλες τις αποφάσεις;

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 14:25 | ΑΝΝΑ ΚΑΜΜΗ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  1η Πρόταση επί της παρ.3:
  Θέση μας είναι ότι οι παραλίες που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 θα πρέπει να εξαιρούνται της παραχώρησης (βλ. σχόλιό μας επί του Άρθρου 6, παρ. 4) λόγω της ιδιαίτερης περιβαλλοντικής και οικολογικής τους σημασίας, καθώς η παραχώρησή τους επηρεάζει τους στόχους διατήρησης για το προστατευτέο αντικείμενο.
  Εφόσον το ανωτέρω αίτημα δεν ικανοποιηθεί, ο περιορισμός του 30% θα πρέπει να διατηρηθεί για τις περιοχές Natura 2000 χωρίς περαιτέρω προϋποθέσεις και κυρίως ανεξάρτητα από το αν θα υπάρξει χαρακτηρισμός του συγκεκριμένου σημείου της παραχώρησης ως «Προστατευόμενος αιγιαλός και παραλία» σύμφωνα με τον ορισμό του Άρθρου 3, παρ.δ.
  Αιτιολόγηση
  Σε διαφορετική περίπτωση, επειδή προβλέπεται ελάχιστες περιοχές αιγιαλών και παραλιών να κατηγοριοποιηθούν ως «προστατευόμενες» κατά την έννοια του άρθρου 3 σημαίνει ότι στην πλειοψηφία των περιοχών Natura 2000 θα επικρατήσει ο γενικός περιορισμός του 60% (όπως και στις εκτός Natura 2000 περιοχές) και δεν θα υπάρχει καμία διαφορά κάλυψης (ισοπεδωτικό).
  Ο περιορισμός αυτός του 30% κάλυψης σε περιοχές Natura 2000 ισχύει σήμερα χωρίς προϋποθέσεις και η προτεινόμενη τροποποίηση θα οδηγήσει σε δυσμενέστερη κατάσταση. Προτείνουμε να παραμείνει ανέπαφη η διατύπωση του Ν. 2971/01, ήτοι: «Για αιγιαλό, παραλία, όχθη, παρόχθια ζώνη, υδάτινο στοιχείο της θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και πλεύσιμου ποταμού, που έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, η κάλυψη δεν μπορεί να υπερβαίνει το τριάντα τοις εκατό (30%) του παραχωρούμενου χώρου και εφόσον δεν επηρεάζονται οι στόχοι διατήρησης για το προστατευτέο αντικείμενο»

  2η Πρόταση επί της παρ.3:
  Στην πρόταση: «και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων» τα 4 μέτρα να αυξηθούν σε 6 ή -κατ’ ελάχιστον- σε 5μ όπως προβλέπονταν στον προηγούμενο Νόμο.
  Αιτιολόγηση
  Είναι σαφές ότι η προτεινόμενη αλλαγή ως προς το ελάχιστο πλάτος της ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή κατά την οποία τα (5) μέτρα που ισχύουν σήμερα γίνονται τέσσερα (4) μέτρων οδηγεί σε κατάσταση δυσμενέστερη από το ισχύον πλαίσιο.
  Ζητούμε να ληφθεί υπόψη ότι, σε περίπτωση κυματισμού ή και μικρών μετακινήσεων των ξαπλωστρών προς τη θάλασσα θα περιορίζεται ακόμη περισσότερο η ζώνη αυτή, η οποία εκτός από αισθητικούς λόγους είναι και η ζώνη κυκλοφορίας των λουομένων παράλληλα με τη ακτογραμμή και ως εκ τούτου δεν μπορεί να περιορίζεται τόσο ασφυκτικά.
  Αντιθέτως, αντί να μειωθεί το πλάτος της ελεύθερης ζώνης θα έπρεπε να αυξηθεί. Ως εκ τούτου προτείνουμε να τεθεί στα 6 μέτρα εφόσον το βάθος της παραλίας στο σημείο της παραχώρησης το επιτρέπει ή σε περίπτωση που δεν το επιτρέπει να διατηρηθεί στα 5 μέτρα. Σε περίπτωση που η μορφολογία της παραλίας αφήνει περιθώριο για τήρηση ακόμη μεγαλύτερου ορίου αυτό να επιβάλλεται ή να πριμοδοτείται κατά τη διαδικασία δημοπράτησης και υποβολής προσφορών (μεταξύ των κριτηρίων επιλογής παραχωρησιούχου).
  Η πρότασή μας για ελεύθερη ζώνη από την ακτογραμμή στα 6 μέτρα δεν είναι αυθαίρετη αλλά αντίστοιχη με αυτή προβλέπεται μεταξύ των όμορων παραχωρήσεων προκειμένου να εξασφαλίζεται η ακώλυτη κίνηση κάθετα στην παραλία (δεν είναι κατανοητό γιατί η παράλληλη κίνηση, η οποία είναι πυκνότερη της κάθετης) θα πρέπει να περιορίζεται ασφυκτικά. Τα έξι (6) μέτρα δεν είναι πολλά για να τα διανύσει ο χρήστης της ξαπλώστρας προκειμένου να φτάσει στη θάλασσα. Αντιθέτως τα 4 μέτρα ελεύθερης ζώνης που προτείνονται με το νέο σχέδιο είναι πολύ λίγα για χρήση από όλους του υπόλοιπους.

  Πρόταση επί της παρ.5:
  Να διαγραφεί το «ή άλλης συναφούς επιχείρησης».

  Πρόταση επί της παρ.7:
  Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται εντός αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων να απαγορευθεί ρητά ενώ για του αιγιαλούς και παραλίες που περιβάλλουν τέτοιους χώρους να επιτρέπεται μόνο μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 14:37 | Χριστίνα Ευθυμιάτου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Χάραξη και διαχείριση παράκτιων περιοχών
  Απαράδεκτο θεωρούμε το σενάριο που προτείνει το Υπουργείο Οικονομικών στο Άρθρο 8 που παρακάμπτει τον έλεγχο διαχείρισης δημοσίου χρήματος και προτείνει να εγκαθίστανται από τους επιχειρηματίες οι ναυαγοσώστες και οι εγκαταστάσεις πρόσβασης για ΑΜΕΑ και τα έξοδα να αφαιρούνται από το αντίτιμο της παραχώρησης. Αυτές οι διατάξεις πρέπει να αφαιρεθούν και για την ασφάλεια όλων μας. Ο υπολογισμός των εξόδων λειτουργίας “οργανωμένης” παραλίας δεν έχει γίνει ως τώρα ολοκληρωμένα, με αποτέλεσμα οι τοπικές κοινωνίες και δήμοι να φτωχαίνουν για να κερδοφορήσουν μερικοί λίγοι παραχωρησιούχοι. Μόνο μετά από τέτοιο υπολογισμό για κάθε παραλία να επιτρέπεται η παραχώρηση από τους Δήμους. Σε αντίθετη περίπτωση η αρχή χρηστής διοίκησης προσβάλλεται κατάφορα.

  Ρυθμίσεις απλής χρήσης
  Θεωρούμε σημαντικό η παραχώρηση για απλή χρήση παραλίας, αιγιαλού και παλαιού αιγιαλού να μπορεί να αποφασιστεί μόνο αφού εκπονηθεί η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη όπως προβλέπει ο Νόμος. Επίσης θεωρούμε εξίσου σημαντικό να εκπονηθούν για κάθε περιοχή μελέτες φέρουσας ικανότητας, πριν από οποιαδήποτε νέα παραχώρηση παραλίας, αιγιαλού και παλαιού αιγιαλού.

  Είναι επιτακτική ανάγκη οι ακτές να αποφορτιστούν από κατασκευές και εκμετάλλευση και να αντιστραφεί η καταστροφή τους. Η αύξηση της κάλυψης σε παραλίες μη προστατευόμενες από 50% σε 60% όπως προτείνεται στο Άρθρο 8, 3, γ είναι παρωχημένη και επικίνδυνη. Αλλά και η προτεινόμενη μείωση της απόστασης κάλυψης από 5 μέτρα από το χειμέριο κύμα σε 4 μέτρα από την ακτογραμμή, μια μεταβλητή σε καιρούς κλιματικής κρίσης δε μας βρίσκει σύμφωνους εμποδίζοντας και άλλο τη αναψυχή και διέλευση των λουομένων.

  Έλεγχος και Κυρώσεις

  Οι πολίτες – καταναλωτές κι επιχειρηματίες – χρειάζονται ενημέρωση για τις προβλέψεις του Νόμου και σε πολλές περιπτώσεις απλοποίηση της γλώσσας των διατάξεων. Προτείνουμε για τον καλύτερο έλεγχο κι εξυπηρέτηση όλων τη μείωση της σπαζοκεφαλιάς των τετραγωνικών μέτρων κάλυψης και της μετάφρασής τους σε μέγιστο αριθμό ομπρελοξαπλωστρών. Συγκεκριμένα στο Άρθρο 8, 2 προτείνουμε “Στις περιπτώσεις παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, ο παραχωρησιούχος διασφαλίζει την ελεύθερη και απρόσκοπτη διέλευση του κοινού στον αιγιαλό και την παραλία, τη διατήρηση του παραχωρούμενου χώρου καθαρού και σε άριστη κατάσταση, την ύπαρξη και συντήρηση εγκαταστάσεων χρήσιμων για τους λουόμενους και την ενημέρωση του κοινού για την οριοθέτηση της παραχώρησης, τον μέγιστο αριθμό σετ ομπρελοξαπλωστρών που επιτρέπεται να τοποθετήσει, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του.”

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 12:30 | Ανεξάρτητη Δημοτική Κίνηση «Κοινό Τηνίων»

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Παρ. 3
  γ. Η απόσταση των 4 μέτρων είναι πολύ μικρή, οπότε προτείνεται να παραμείνει στα 5 μέτρα όπως ισχύει. Το βασικό ζήτημα όμως είναι να καθοριστεί πως μετριέται η απόσταση αυτή, ώστε να σταματήσουν οι παρερμηνείες, οι δικαιολογίες και οι ενστάσεις των παραχωρησιούχων.
  ε. Σωστό
  θ. Η παράγραφος πρέπει να διαγραφεί, δεν θα έπρεπε να μπλέκονται οι παραχωρησιούχοι στην ναυαγοσωστική κάλυψη αλλά μόνο ο Δήμος. Το κόστος όμως της ναυαγοσωστικής κάλυψης θα πρέπει να καλύπτεται εν μέρει από τους παραχωρησιούχους, ίσως με κάποιο ειδικό τέλος που θα πληρώνουν στους Δήμους.

  Παρ. 6:
  Τους επιπλέον όρους που μπορούν να προβλέπονται στις συμβάσεις θα πρέπει να έχει και ο Δήμος δυνατότητα να τους καθορίζει.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 12:22 | Βασιλης Ευθυμιου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο,αντιμετωπίζει οριζόντια χιλιόμετρα ακτογραμμής και με ιδεοληπτική αντίληψη την επιχειρηματικότητα γενικα και ακομα δυσχερέστερα αυτή των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος .

  Πρωτίστως πρέπει να αφαιρεθεί η ποινή σφραγίσματος ενός καταστήματος αφού είναι η βαρύτερη των ποινών ,αφού απ την χρήση του αιγιαλού ,όλοι μπορούν να βρεθούν «παραβατικοί»(μετακίνηση για λίγα η πολλά μέτρα ,καρεκλών,ξαπλωστρών ακόμα και τραπεζιών απ τους ίδιους τους πελάτες ).

  Η σφράγιση αποτελεί οικονομικό θάνατο για μια επιχείρηση η οποία δραστηριοποιείται εποχικά και για μάξιμουμ 100 μέρες .

  Το κλείσιμο είναι αυτονόητο για όσους δεν έχουν εκδόσει καν άδεια υγειονομικού ενδιαφέροντος ,προφανώς ούτε αδεια παραχώρησης αιγιαλού και καταλαμβάνουν παράνομα εκτάσεις ,ανταγωνιζόμενοι νόμιμες επιχειρήσεις .

  Επειδή γίνεται μια προσπάθεια να μπουν πλαίσια δίκαια για όλους θα πρέπει όλες οι επιχειρήσεις εστίασης να έχουν κοινό όριο παραχώρησης τα 500τ.μ.,εφόσον πάντα ισχυει ως αυτονόητη συνθήκη , το 50% ελεύθερης χρήσης .

  Συμβαίνει συχνά ,ειδικά στην εστίαση, να υπάρχουν 2 όμορες επιχειρήσεις στις οποίες αριστερά και δεξιά τους δεν συνορεύουν με άλλες .

  Ενώ υπάρχει απεριόριστος χώρος πρόσβασης ,βάση
  της πρόβλεψης του νόμου πρέπει να έχουν και 6 μέτρα μεταξύ τους .
  Για αυτές χάνεται κάθε λογική παραχώρησης κάνοντας αδύνατη την επιχειρηματική τους δραστηριότητα .

  Επίσης 3(τρία) μέτρα μεταξύ όμορων επιχειρήσεων (σε περιπτώσεις μικρών επιχειρήσεων θα μπορούσε να προβλέπεται κατ εξαίρεση τα 2 μέτρα με ξύλινο διάδρομο ,ελεύθερης πρόσβασης για όλους τους πολίτες (η υποχρέωση αυτή να είναι των όμορων επιχειρήσεων .

  Επιβάλλεται λοιπόν ,για λόγους ισονομίας η παραχώρηση έως 500τμ να αφορά και τα όμορα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος ανεξάρτητου προβολής τους .(Στις περιπτώσεις των μεγάλων παραλιών και αφού υπάρχει η συνθήκη της ελεύθερης έκτασης του 50% να μπορεί και ένα κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ,να παίρνει επιπλέον των 500τ.μ όπως συμβαίνει για τα ξενοδοχεία .

  Προκαλείται ξεκάθαρα αθέμιτος ανταγωνισμός όταν μπορεί να το κάνει μια καντίνα (που δεν έχει ούτε προβολή ούτε αλλη υποδομή )ενώ δεν προβλέπεται για τα ΚΥΕ.

  Αυτό σημαίνει επιπλέον έσοδα στους δήμους ,έσοδα στο κράτος(φπα ,ΕΦΚ,έμμεσοι φόροι) και φυσικά απασχόληση με επιπλέον θέσεις εργασίας .
  Σε όλα αυτά να προστεθεί η υπεραξία στο συνολικό τουριστικό προϊόν της χώρας .

  Η απόσταση απ το χειμέριο κύμα πρέπει να είναι 3 (τρία) μέτρα, ώστε να μπορέσουν να αδειοδοτηθούν ακόμα και με λίγα τραπέζια περιοχές με στενές παραλίες .(είναι παρά πολλές σε όλη την Ελλάδα )

  Καμία υποχρέωση για τους παραχωρησιούχους για ναυαγοσώστη,seatrac και ντουζιερες,αποδυτήρια .

  Σε περιπτώσεις που οικειοθελώς οι επιχειρήσεις θέλουν να τοποθετήσουν ντουζιέρες ή αποδυτήρια ,τα τετραγωνικά αυτά να μην προσμετρώνται στην έκταση παραχώρησης ,αφού η χρήση τους δίνεται για όλους τους λουόμενους

  Σωστή η ηλεκτρονική αδειοδότηση όπως και η υποχρέωση να ολοκληρώνεται κάθε έτος έως 31/3 .

  Το νομοσχέδιο για το αιγιαλό οφείλει να σεβαστεί την επιχειρηματική δραστηριότητα με ισονομία και δίκαιο τρόπο και όλοι μας να σεβαστούμε τον κοινόχρηστο χαρακτήρα και το 50% ελεύθερου χώρου για τους πολίτες .

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 12:28 | ΦΟΥΝΤΕΔΑΚΗΣ ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Να καθοριστεί επακριβώς ο σκοπός της παραχώρησης απλής χρήσης κοινόχρηστων χώρων αιγιαλού και παραλίας. Πχ για ανάπτυξη ομπελοξαπλώστρων, τραπεζοκαθισμάτων, θαλασσίων μέσων αναψυχής, τοποθέτηση καντίνας.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 12:34 | Χρήστος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η παράγραφος θ του άρθρου 8 πρέπει να καταργηθεί άμεσα καθώς είναι επικύνδυνη κ ανεφάρμοστη πρακτικά. Αναιρεί όλες τις προσπάθειες που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια για να ελαττωθούν οι πνιγμοί. Σε περίπτωση εφαρμογής θα είναι μεγάλο πλήγμα για τον τουρισμό κ κυριώς για την ανθρώπινη ζωή.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 11:31 | ΜΑΡΙΖΑ ΤΟΥΛΟΥΜΗ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Τα sea tracks πακτώνονται στη θάλασσα. Δεν ξέρω αν είναι σύμφωνα με τη Νομοθεσία

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 11:31 | ΓΙΑΝΝΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  2. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο:
  * Ξενοδοχεία και κάμπινγκ: Δυνατότητα παραχώρησης χωρίς περιορισμό έκτασης μπροστά από την επιχείρησή τους.
  * Άλλα καταστήματα εστίασης, ενοικιαζόμενα δωμάτια κ.λπ.: Δικαίωμα παραχώρησης έως 500 τετραγωνικά μέτρα.

  * Δημιουργεί ανισότιμες συνθήκες αγοράς.
  * Δεν λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής.

  Είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής. Δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί παντού η ίδια λογική.

  Η ύπαρξη ορίου 500 τ.μ. στην παραχώρηση αιγιαλού δημιουργεί εύλογα ερωτήματα και προκλήσεις, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις επιχειρήσεων με μεγάλη χωρητικότητα

  Παράδειγμα:
  Κατάστημα Εστίασης
  * Χωρητικότητα: άδεια 600 άτομα καθημένων .
  * Παραχώρηση αιγιαλού: 500 τ.μ.
  * Περιορισμοί:
  * Αδυναμία εξυπηρέτησης όλων των πελατών στην παραχωρηθείσα έκταση.
  * Πιθανή ανάγκη περιορισμού του αριθμού των πελατών.
  * Αδυναμία ανάπτυξης και επέκτασης της επιχείρησης.
  Μικρό ξενοδοχείο:
  * Δωμάτια: 10
  * Εργαζόμενοι: 10-15
  * Παραχώρηση αιγιαλού: χωρίς περιορισμό
  * Περιορισμοί:
  * Δυσανάλογη έκταση σε σχέση με τις ανάγκες του ξενοδοχείου.
  * Πιθανή δυσκολία στη διαχείριση και συντήρηση της παραχωρηθείσας έκτασης.
  * Ασυναρτησία με τον σκοπό λειτουργίας του ξενοδοχείου.

  Η τήρηση της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των επιχειρήσεων αποτελεί θεμελιώδη αρχή.

  Να μην υπάρχει ο περιορισμός 500 τμ

  Κατηγοριοποίηση επιχειρήσεων: Διαχωρισμός σε κατηγορίες (π.χ. εστιατόρια, ξενοδοχεία) με βάση κριτήρια όπως η χωρητικότητα, ο αριθμός των εργαζομένων, ο κύκλος εργασιών η μορφή της δραστηριότητας.

  Κλιμακωτή παραχώρηση: Προσαρμογή της έκτασης παραχώρησης αιγιαλού στην κλίμακα κάθε επιχείρησης και μεγέθους παραλίας.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 11:36 | ΙΩΑΝΝΗΣ Κ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κατάληψη της ελεύθερης ζώνης απόστασης 4 μ από τη Θάλασσα

  Συχνά, η ελεύθερη λωρίδα καταλαμβάνεται από ξαπλώστρες, ομπρέλες, σκηνές και άλλα αντικείμενα, είτε από επιχειρήσεις, είτε από λουόμενους.

  Η κατάληψη της λωρίδας στερεί από τους πολίτες την ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία.
  Η ελεύθερη λωρίδα δεν είναι μόνο για πεζοπορία, αλλά και για πρόσβαση ατόμων με αναπηρία, παιδικών καροτσιών, ομάδων διάσωσης, ναυαγοσωστών κ.α.
  Η τήρηση των κανόνων ωφελεί όλους, καθώς διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία της παραλίας και την ίση πρόσβαση όλων στην θάλασσα.

  Ενώ η ευθύνη για την τήρηση της ρύθμισης και τα πρόστιμα βαρύνουν τους επιχειρηματίες, η αυθαίρετη τοποθέτηση ξαπλώστρων, ομπρελών και σκηνών από λουόμενους εντός της λωρίδας δύναται να ναυαγήσει τον σκοπό της.
  Πολύ πιθανό η και σίγουρο να γίνει αυτό που βλέπουμε να γίνεται μέχρι και σήμερα οι επιχειρηματίες προκειμένου να <>τους πελάτες τους να <>βλέποντας άλλους μπροστά από την παραχώρηση που τοὺς έχει δοθεί να γίνουν κι αυτοί παραβάτες
  Αλλά ακόμη και αυτοί που δεν θα κάνουν παράβαση ( οι επιχειρηματίες δηλαδή ) θα υπάρχουν συνεχώς προστριβές μεταξύ των πελατών των επιχειρήσεων και ελεύθερων λουομένων

  Πρέπει να υπάρχουν αυστηρά πρόστιμα προς ΟΛΟΥΣ με ΣΑΦΕΙΣ οδηγίες και καμπάνιες ενημέρωσης, τόσο για τους επιχειρηματίες όσο και για τους λουόμενους, σχετικά με τη σημασία τήρησης της ελεύθερης ζώνης. με καθε τροπο σε όλους ανεξαιρέτως που καταλαμβάνουν την λωρίδα αυτή

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 11:18 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΚΜΙΣΘΩΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΝΑΨΥΧΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 8 παρ.3 περ. θ: Πρόβλεψη για ναυαγοσώστη.
  Αίτημα: Να αφαιρεθεί από το νόμο η μετακύλιση της υποχρέωσης αυτής στις επιχειρήσεις. Υφίσταται ήδη νομοθεσία για την υποχρέωση των Δήμων ή Οργανισμών Λιμένων ή των ΕΤΑΔ να προσλαμβάνουν αναγκαίο αριθμό ναυαγοσωστών για συγκεκριμένη χρονική περίοδο, να τοποθετούν βάθρα και να παρέχουν τον αναγκαίο εξοπλισμό. Κάθε ναυαγοσώστης ελέγχει έκταση ακτής σε ακτίνα διακοσίων (200) μέτρων εκατέρωθεν του βάθρου (π.δ.70/2020). Δεν μπορούν οι επιχειρήσεις να αναλάβουν αυτή την υποχρέωση και σε κάθε περίπτωση δεν είναι βέβαιο ότι υπάρχει ικανός αριθμός διαθέσιμων ναυαγοσωστών στην αγορά.
  Το Άρθρο 8 παρ.5 προβλέπει ότι Είναι δυνατή η σύναψη σύμβασης έργου από τον παραχωρησιούχο με τρίτο φυσικό ή νομικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων θαλάσσιων μέσων αναψυχής ή άλλης συναφούς επιχείρησης.
  Εν προκειμένω παρατηρούμε πως προβλέπεται με έμμεσο τρόπο (σύμβαση έργου) αιφνιδίως να ανακηρυχθεί σε δικαίωμα, η επιθυμία κάποιου όμορου παραχωρησιούχου, να γίνει συνυπεύθυνος με τρίτο φυσικό ή νομικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων θαλάσσιων μέσων αναψυχής., Για λόγους που τον αφορούν και με τον οποίο κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να συμφωνήσει.
  Έχουμε εξηγήσει απολύτως πειστικά (σε σχόλιό μας στη διαβούλευση στο άρθρο 11), ότι η έγκριση της άσκησης της επιχειρηματικής μας δραστηριότητας από ορισμένη κατηγορία επαγγελματικών καταστάσεων, (θέση επί του αιγιαλού ή παραλίας ή θαλάσσιου γεωγραφικού στίγματος) είναι εκ των προτέρων προκαθορισμένες και οριοθετημένες με συντεταγμένες.
  Έχουμε δικαίωμα να μας παραχωρείται η απλή χρήση τμήματος αιγιαλού και να μην μας εμποδίζουν οι άλλοι με τις παραχωρήσεις τους;
  Κι αν εξαρτιόμαστε από την διακριτική ευχέρεια του άλλου, αυτό τι είναι; Δικαίωμα ή εκβιασμός; Ποιος το ορίζει, αν όχι ο νόμος;
  Διότι αν εξαρτόμαστε από την διακριτική ευχέρεια εκ μέρους γειτονικών ιδιοκτητών ή καταστηματαρχών, για την σύναψη σύμβασης έργου , στην πράξη θα καταλήξει σε κερδοσκοπική εκμετάλλευση των κοινόχρηστων πραγμάτων ,κι αν η πολιτεία δεν δικαιούται να αντιμετωπίσει τον εκβιασμό, τότε τι νόημα έχει ο διάλογος «για συνεννόηση και διαβούλευση»
  Όπως χαρακτηριστικά τονίζεται στην υπ’ αριθμ. 3423/4-5-2023 εγκύκλιο του Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου προς τους Εισαγγελείς Πρωτοδικών της χώρας, «Ιδιωτικές παραλίες» ο νόμος δεν γνωρίζει!». Όμως, επί των κοινόχρηστων πραγμάτων είναι δυνατόν να παραχωρηθούν σε ιδιώτες και ορισμένα ιδιαίτερα δικαιώματα χρήσης ή εκμετάλλευσής τους. Στις περιπτώσεις αυτές γίνεται λόγος για ιδιαίτερη χρήση του κοινόχρηστου πράγματος, η οποία παραχωρείται συνήθως έναντι της καταβολής χρηματικού ανταλλάγματος.

  «Η προστασία της ανθρώπινης ζωής αποτελεί αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητά μας», ανέφερε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στον χαιρετισμό που απηύθυνε στην εκδήλωση με θέμα «Εκπαίδευση – Ενημέρωση – Πρόληψη για την ασφάλεια στη θάλασσα», που συνδιοργάνωσαν ο Δήμος Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης και το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής σε συνεργασία με τον Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό, SafeWaterSports.
  Ο κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι η Ελλάδα μπορεί να πρωτοστατήσει σε παγκόσμιο επίπεδο ως ένας ασφαλής προορισμός για θαλάσσιο τουρισμό και υδάτινες δραστηριότητες αναψυχής και να αποτελέσει παράδειγμα για τον συστηματικό και οργανωμένο τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος των πνιγμών και ατυχημάτων στο υδάτινο περιβάλλον. «Είμαστε ένας τόπος εξαιρετικά προικισμένος μ’ έναν μοναδικό φυσικό πλούτο. Είμαστε ένας τόπος ο οποίος είναι εξαρτημένος από τον τουρισμό. Ο δε τουρισμός μας συνδέεται, πρωτίστως, με την θάλασσα. Έχουμε, λοιπόν, υποχρέωση να είμαστε καινοτόμοι και στα ζητήματα που αφορούν στην ασφάλεια στη θάλασσα», σημείωσε χαρακτηριστικά
  «Και τον απαραίτητο σεβασμό, βέβαια, δεν αρκεί να τον δείχνουν μόνο όσοι κολυμπούν στα νερά μας, τον απαραίτητο σεβασμό πρέπει να τον δείχνουν και όλες οι επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται στο χώρο των θαλάσσιων σπορ και της παροχής υπηρεσιών που σχετίζονται με τη θάλασσα και το εν γένει τουριστικό μας προϊόν. Και γι’ αυτό και είναι πάρα πολύ σημαντική η δουλειά η οποία γίνεται από το Λιμενικό Σώμα και η αυστηρή εποπτεία η οποία πρέπει να ασκείται στους επαγγελματίες του κλάδου. Και θέλω να τονίσω ακόμα μία φορά ότι προσβλέπουμε στη συνεργασία του ιδιωτικού τομέα, αλλά θα είμαστε εξαιρετικά αυστηροι με όσους παραβιάζουν, Αρχηγέ μου, Υπουργέ μου, την κείμενη νομοθεσία σχετικά με την ασφάλεια στη θάλασσα. Όσοι δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα θα πρέπει να γνωρίζουν ότι πάνω από όλα πρέπει να φροντίζουν την ασφάλεια των πελατών τους. Διότι οι ασφαλείς θάλασσες σημαίνει ταυτόχρονα και αναβάθμιση του τουριστικού μας προϊόντος το οποίο τόσο εξαρτημένο είναι από τον θαλάσσιο τουρισμό», επεσήμανε χαρακτηριστικά.
  Στο πλαίσιο αυτό οι επιχειρήσεις του κλάδου επενδύουν τεράστια ποσά σε καινοτόμες τεχνολογίες και εξειδικευμένο προσωπικό με γνώση και εμπειρία καθόσον η στοχοπροσήλωσή τους είναι η ασφάλεια στην θάλασσα και η αποτροπή των θαλάσσιων ατυχημάτων. Ο σύνδεσμός μας έχει υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας με τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό SafeWaterSports και έχουμε επιτύχει τη δραστική μείωση των θαλάσσιων ατυχημάτων ακολουθώντας πιστά μία αυστηρή νομοθεσία η οποία προβλέπει χρηματικά πρόστιμα μέχρι 60.000 ευρώ σε περίπτωση παραβάσεων.
  Εν έτη 2024 και ενώ πλέον η τεράστια συμβολή του κλάδου μας στην ανάκαμψη της τουριστικής οικονομίας αναγνωρίζεται από όλους, δυστυχώς βλέπουμε πως εξακολουθούμε να αντιμετωπιζόμαστε ως ο φτωχός συγγενής (αν κάποιο κομμάτι περισσεύει ή δεν το θέλει κάποιος άλλος… μας παραχωρείται!!!). Πρέπει κάποια στιγμή να γίνει αντιληπτό πως αν θέλουμε να συνεχίσουμε να έχουμε απαιτήσεις από τον τουρισμό θα πρέπει να του παρέχονται τα απαραίτητα εφόδια για να επιτύχει. Αλλιώς θα πρέπει να στραφείτε σε άλλους τομείς της οικονομίας. Οι έπαινοι και τα μπράβο που ακούμε είναι πολύ ευχάριστα στα αυτιά, αλλά οι δραστηριότητες εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής, αι ιδίως οι μικρές επιχειρήσεις έχουν εξαντλήσει κάθε όριο αντοχής. Κάποια στιγμή θα πρέπει αυτοί που πράγματι προσφέρουν σε αυτό τον τόπο τουλάχιστον να λαμβάνουν τα αυτονόητα.
  Για όλους τους ανωτέρω λόγους θα πρέπει να οριστούν με ξεκάθαρο τρόπο πως το κοινόχρηστο τμήμα του αιγιαλού και της παραλίας που εφάπτεται των επιχειρήσεών μας είναι ο αναγκαία ζωτικός και λειτουργικός χώρος για την επίτευξη των θεμιτών σκοπών της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Επιχειρώντας μα ενώσουμε τα νήματα της ιστορικής εμπειρίας με τη ζώσα εμπειρία, για όσα θα κληθούμε να διαχειριστούμε στο μέλλον, οφείλει η πολιτεία να μας παραχωρεί το κοινόχρηστο αυτό τμήμα του αιγιαλού, προκειμένου και εμείς από την πλευρά μας επενδύοντας σε καινοτόμες και δαπανηρές επενδύσεις να ανταποκριθούμε στην προτροπή του Πρωθυπουργού για αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος με γνώμονα την ασφάλεια στη θάλλασα.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 11:33 | TO

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Παρ 3. (β) Πρέπει να προσδιοριστεί ο ακριβής τρόπος που θα γίνεται ο συμψηφισμός. Πολύ φοβάμαι ότι οι ιδιώτες θα παρουσιάζουν παραστατικά γεμίζοντας με διαδρόμους τις ακτές που δεν θα πληρούν τις προδιαγραφές για ΑμεΑ. Σαν άλλοθι θα χρησιμοποιηθεί αυτό το μέτρο.

  Παρ.3 (γ) Εδώ. Βλέπουμε ότι έχει μειωθεί η ελεύθερη ζώνη του κοινού σε σχέση με τα 5 μ. που ίσχυαν στο προηγούμενο νομοθετικό πλαίσιο. Για ποιό λόγο γίνεται αυτό; Επίσης θεωρούμε ότι είναι πολύ σημαντικό να προστεθεί σε αυτή την παράγραφο και σε όλες τις υπόλοιπες όπου αναφέρεται η ελεύθερη ζώνη από την ακτογραμμή το εξής: «Σε περίπτωση μείωσης λόγω καιρικών ή άλλων συνθηκών της ελεύθερης ζώνης διέλευσης του κοινού των 4μ. ο παραχωρησιούχος (είτε δημοπρασία, είτε όμορος, είτε ΕΤΑΔ) υποχρεούται όπως διατηρήσει την απόσταση αυτή σταθερή έστω και αν αυτό βαίνει εις βάρος του, με μείωση τόσο των τ.μ. της παραχώρησης όσο και των κινητών μερών αυτής (σετ ομπρελών, τραπεζοκαθίσματα, θαλάσσια μέσα αναψυχής και ότι άλλο κινητό μέρος υπάρχει). Και να υπάρχει αντίστοιχο πρόστιμο για την μη τήρηση της ελεύθερης ζώνης διέλευσης του κοινού

  Παρ.3 (δ) Να αυξηθεί ο χώρος που υποχρεώνεται ο παραχωρησιούχος να καθαρίζει. Να είναι υποχρεωμένος να καθαρίζει και την ενδιάμεση ελεύθερη ζώνη μεταξύ των επιχειρήσεων χειρονακτικά και όχι με μηχανοκίνητα μέσα .

  Παρ.3 (ζ) Να προσδιοριστεί περαιτέρω, να εισαχθούν παραδείγματα με καλές πρακτικές για να αποφεύγεται η διάβρωση των ακτών.

  Παρ.3 (θ) Το πρώτο σκέλος της εν λόγω παραγράφου αντικρούει το δεύτερο σκέλος της. Αφού δεν απαλλάσσει την υποχρέωση από τον Δήμο για ναυαγοσώστη για ποιο λόγο να υποχρεώνονται οι παραχωρησιούχοι να διαθέτουν ναυαγοσώστη. Γενικώς η πρόσληψη ναυαγοσωστών αν και απολύτως αναγκαία αποτελεί πρόβλημα διότι οι Δήμοι δεν βρίσκουν άτομα και αν αναθέσουν σε εταιρία το κόστος είναι υπέρογκο.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 11:26 | Zace Efstathios

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η τήρηση της ελεύθερης λωρίδας 4 μέτρων από την θάλασσα οφείλει να διασφαλίζεται με αυστηρή αστυνόμευση και πρόστιμα ακόμα και για τους ελεύθερους μη πελάτες καταστημάτων που μεταφέρουν εκεί δικές τους ομπρέλες σκηνές κλπ και καταλαμβάνουν το χώρο έως σήμερα ανενόχλητοι
  Στόχος της ρύθμισης πρέπει να είναι η αποτροπή της κατάληψης της ελεύθερης ζώνης από ξαπλώστρες, ομπρέλες και άλλα αντικείμενα, διασφαλίζοντας την ελεύθερη πρόσβαση όλων στην παραλία.
  Πρέπει όλοι να σεβαστούμε την ελεύθερη ζώνη και να συμβάλουμε στην προστασία του περιβάλλοντος και στην ίση πρόσβαση όλων στην παραλία.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 11:48 | ΠΑΝΟΣ Α.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η διάκριση μεταξύ ξενοδοχείων κάμπινγκ και άλλων επιχειρήσεων εστίασης είναι άδικη υπάρχουν μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις μικρές και μεγάλες παραλίες
  Προτείνεται
  Προσαρμογή της έκτασης παραχώρησης αιγιαλού στην κλίμακα κάθε επιχείρησης και μεγέθους παραλίας.
  Επίσης
  Η κατάληψη της λωρίδας στερεί από τους πολίτες την ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία πρέπει να υπάρχουν αυστηρά πρόστιμα προς ΟΛΟΥΣ όχι μόνο στις επιχειρησεις

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 11:32 | ΑΚΡΙΒΟΠΟΥΛΟΥ ΙΟΥΛΙΑ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Mε τον όρο sea tracks, ο οποίος μάλιστα αποδίδεται στην αγγλική και όχι στην ελληνική γλώσσα, δεν περιγράφεται με γενικό τρόπο το μηχάνημα αυτόνομης πρόσβασης στη θάλασσα για άτομα με κινητικές αναπηρίες, ώστε να δύνανται οι δήμοι και οι παραχωρησιούχοι να επιλέγουν μεταξύ των μηχανημάτων της αγοράς, αλλά γίνεται ευθεία παραπομπή στο προϊόν με την εμπορική ονομασία “Seatrac” της ανταγωνίστριας εταιρίας «ΤΟΒΕΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΕΠΕ» (βλ. την ιστοσελίδα: https://seatrac.gr/en/beach-directory/), το οποίο είναι το μοναδικό στην αγορά με τη συγκεκριμένη ονομασία, ώστε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι περιγράφει το συγκεκριμένο προϊόν.
  Με το νόμο αυτό αποκλείεται κάθε άλλο προϊόν που κυκλοφορεί στην αγορά, μεταξύ αυτών και το μηχάνημα με την εμπορική επωνυμία “SeaAccess”, το οποίο φέρει τις κατάλληλες πιστοποιήσεις, συμμορφώνεται με τα ισχύοντα πρότυπα και το οποίο κατασκευάζει και προμηθεύει επί σειρά ετών σε δεκάδες δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, η εταιρία μας (Βλ. την επίσημη ιστοσελίδα του μηχανήματος: https://sea-access.gr/), δεδομένου ότι η διατύπωση του νομοσχεδίου φαίνεται να υποχρεώνει δήμους και παραχωρησιούχους να τοποθετούν μόνο το προϊόν με την εμπορική ονομασία “Seatrac” το οποίο κατασκευάζεται από την εταιρία «ΤΟΒΕΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΕΠΕ», δημιουργώντας μονοπώλιο υπέρ της τελευταίας.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 11:15 | ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η διάκριση υπέρ ξενοδοχείων και κάμπινγκ δημιουργεί άνιση μεταχείριση.
  Δημιουργεί ανισότιμες συνθήκες αγοράς.
  Πλήττει μικρότερες αλλά και μεγαλύτερες επιχειρήσεις άλλου είδους
  Δεν λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής
  Απαιτείται πιο δίκαιη και ισορροπημένη προσέγγιση που να λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής.
  Προτείνω η παραχώρηση αιγιαλού να γίνεται με βάση αντικειμενικά κριτήρια και όχι με βάση το είδος της επιχείρησης.
  Εισαγωγή συστήματος μοριοδότησης για την παραχώρηση αιγιαλού, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως η περιβαλλοντική ευαισθησία, η τοπική απασχόληση, η κοινωνική ωφέλεια, η κλίμακα της επιχείρησης, κ.α.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 11:45 | Κωνσταντίνος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Απαράδεκτο,ανεφάρμοστο και τραγικό το άρθρο 8, παρ. θ.
  Με ποιο δικαίωμα υποβιβάζεται την ασφάλεια των λουόμενων και την ανθρώπινη ζωή, υποχρεώνοντας ανειδίκευτα άτομά να αναλαμβάνουν την ναυαγοσωστική κάλυψη της εκάστοτε παραλίας? Το έργο των ναυαγοσωστών κ η σωστή ναυαγοσωστική κάλυψη τα τελευταία χρόνια συμβάλει τόσο στην ποιότητα όσο και στην ασφάλεια του τουρισμού μας κ όπως φαίνεται κάποιοι θέλουν να καταστρέψουν ότι χτίστηκε με τόσο κόπο.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 10:03 | Γιατρας Τάσος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο,αντιμετωπίζει οριζόντια χιλιόμετρα ακτογραμμής και με ιδεοληπτική αντίληψη την επιχειρηματικότητα γενικα και ακομα δυσχερέστερα αυτή των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος . Πρωτίστως πρέπει να αφαιρεθεί η ποινή σφραγίσματος ενός καταστήματος αφού είναι η βαρύτερη των ποινών ,αφού απ την χρήση του αιγιαλού ,όλοι μπορούν να βρεθούν «παραβατικοί»(μετακίνηση για λίγα η πολλά μέτρα ,καρεκλών,ξαπλωστρών ακόμα και τραπεζιών απ τους ίδιους τους πελάτες ). Η σφράγιση αποτελεί οικονομικό θάνατο για μια επιχείρηση η οποία δραστηριοποιείται εποχικά και για μάξιμουμ 100 μέρες . Το κλείσιμο είναι αυτονόητο για όσους δεν έχουν εκδόσει καν άδεια υγειονομικού ενδιαφέροντος ,προφανώς ούτε αδεια παραχώρησης αιγιαλού και καταλαμβάνουν παράνομα εκτάσεις ,ανταγωνιζόμενοι νόμιμες επιχειρήσεις . Επειδή γίνεται μια προσπάθεια να μπουν πλαίσια δίκαια για όλους θα πρέπει όλες οι επιχειρήσεις εστίασης να έχουν κοινό όριο παραχώρησης τα 500τ.μ.,εφόσον πάντα ισχυει ως αυτονόητη συνθήκη , το 50% ελεύθερης χρήσης . Συμβαίνει συχνά ,ειδικά στην εστίαση, να υπάρχουν 2 όμορες επιχειρήσεις στις οποίες αριστερά και δεξιά τους δεν συνορεύουν με άλλες . Ενώ υπάρχει απεριόριστος χώρος πρόσβασης ,βάση της πρόβλεψης του νόμου πρέπει να έχουν και 6 μέτρα μεταξύ τους . Για αυτές χάνεται κάθε λογική παραχώρησης κάνοντας αδύνατη την επιχειρηματική τους δραστηριότητα . Επίσης 3(τρία) μέτρα μεταξύ όμορων επιχειρήσεων (σε περιπτώσεις μικρών επιχειρήσεων θα μπορούσε να προβλέπεται κατ εξαίρεση τα 2 μέτρα με ξύλινο διάδρομο ,ελεύθερης πρόσβασης για όλους τους πολίτες (η υποχρέωση αυτή να είναι των όμορων επιχειρήσεων . Επιβάλλεται λοιπόν ,για λόγους ισονομίας η παραχώρηση έως 500τμ να αφορά και τα όμορα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος ανεξάρτητου προβολής τους .(Στις περιπτώσεις των μεγάλων παραλιών και αφού υπάρχει η συνθήκη της ελεύθερης έκτασης του 50% να μπορεί και ένα κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ,να παίρνει επιπλέον των 500τ.μ όπως συμβαίνει για τα ξενοδοχεία . Προκαλείται ξεκάθαρα αθέμιτος ανταγωνισμός όταν μπορεί να το κάνει μια καντίνα (που δεν έχει ούτε προβολή ούτε αλλη υποδομή )ενώ δεν προβλέπεται για τα ΚΥΕ. Αυτό σημαίνει επιπλέον έσοδα στους δήμους ,έσοδα στο κράτος(φπα ,ΕΦΚ,έμμεσοι φόροι) και φυσικά απασχόληση με επιπλέον θέσεις εργασίας . Σε όλα αυτά να προστεθεί η υπεραξία στο συνολικό τουριστικό προϊόν της χώρας . Η απόσταση απ το χειμέριο κύμα πρέπει να είναι 3 (τρία) μέτρα, ώστε να μπορέσουν να αδειοδοτηθούν ακόμα και με λίγα τραπέζια περιοχές με στενές παραλίες .(είναι παρά πολλές σε όλη την Ελλάδα ) Καμία υποχρέωση για τους παραχωρησιούχους για ναυαγοσώστη,seatrac και ντουζιερες,αποδυτήρια . Σε περιπτώσεις που οικειοθελώς οι επιχειρήσεις θέλουν να τοποθετήσουν ντουζιέρες ή αποδυτήρια ,τα τετραγωνικά αυτά να μην προσμετρώνται στην έκταση παραχώρησης ,αφού η χρήση τους δίνεται για όλους τους λουόμενους Σωστή η ηλεκτρονική αδειοδότηση όπως και η υποχρέωση να ολοκληρώνεται κάθε έτος έως 31/3 . Το νομοσχέδιο για το αιγιαλό οφείλει να σεβαστεί την επιχειρηματική δραστηριότητα με ισονομία και δίκαιο τρόπο και όλοι μας να σεβαστούμε τον κοινόχρηστο χαρακτήρα και το 50% ελεύθερου χώρου γι

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 10:21 | Δημος Αμοργού

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το Δημοτικό Συμβούλιο Αμοργού με την με αριθμ.64/13-2-2024 ομόφωνη απόφασή

  του αποφάσισε :

  Την παρέμβαση του Δήμου Αμοργού επί του σχεδίου του προς ψήφιση νομοσχεδίου
  του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με τίτλο: ΄΄Όροι αξιοποίησης της
  δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξεις ΄΄, προτείνοντας
  τις παρακάτω αλλαγές επί των άρθρων του νομοσχεδίου:
  1) Άρθρο 8, παράγραφος 1
  Οι συμβάσεις να μπορούν να έχουν διάρκεια έως 5 έτη. Με αυτόν το τρόπο
  ειδικά στους μικρούς και απομακρυσμένους Δήμους με μικρή τουριστική σεζόν
  οι παραχωρησιούχοι θα μπορούν να κάνουν ευκολότερα απόσβεση της
  επένδυσής τους συγκρατόντας και τις τιμές των υπηρεσιών που προσφέρουν.
  2) Άρθρο 8, παράγραφος 3β.
  Να ισχύσει εφόσον υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης ατόμων με κινητικά
  προβλήματα στην παραλία και του αμαξιδίου μέχρι την θάλασσα (πχ: να
  εξαιρεθούν οι παραχωρήσεις σε νησίδες και σε παραλίες χωρίς οδική
  πρόσβαση)
  3) Άρθρο 8, παράγραφος 3δ
  Η επιμελής καθαριότητα των κινητών ή μόνιμων στοιχείων που εξυπηρετούν
  τους λουόμενους (αλλαξιέρες, ντουζιέρες, τουαλέτες, κ.ά.) είναι ευθύνη του ή
  των παραχωρησιούχων, είτε έχουν τοποθετηθεί από τον Δήμο είτε από τους
  ιδίους.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 01:34 | Ευάγγελος Γκάργκουλας

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΑΡΘΡΟ 8 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1

  Δεν είναι δυνατόν να επιστρέφουμε στα παλιά αντί να προοδεύουμε. Αναφέρομαι
  στη σύμβαση ενός έτους έως τριών, για μια επιχείρηση θαλασσίων μέσων αναψυχής η διάρκεια δεν επαρκεί διότι η επένδυση για τον εξοπλισμό και τη λειτουργία είναι τεράστια. Εκτός από τα πάγια έξοδα, χρειάζεται εξειδικευμένο υπαλληλικό προσωπικό που να είναι υπεύθυνο και να κατέχει τις απαραίτητες άδειες όπως ορίζει ο γενικός κανονισμός Λιμένα. Γιατί στην Ελλάδα πάντα πρέπει να υπάρχει αβεβαιότητα; Η σύμβαση θα πρέπει να είναι το ελάχιστο 5 έτη. Παρακαλώ όπως αναπροσαρμόσετε ως προς τα έτη την παράγραφο 1 του άρθρου 8.

  ΑΡΘΡΟ 8 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3γ

  Προς τι να μισθώνω το 100% και να υποχρεούμαι να χρησιμοποιώ το 60% του αιγιαλού; τι άλλαξε σε σχέση με τις άλλες χρονιές; μήπως συρρικνώθηκε ο αιγιαλός; Παρακαλώ όπως διαγράψετε την εν λόγω παράγραφο.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 01:12 | Παρατηρητήριο Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου (σύλλογος 400+ μελών)

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  1η Πρόταση επί της παρ.3:
  Θέση μας είναι ότι οι παραλίες που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 θα πρέπει να εξαιρούνται της παραχώρησης (βλ. σχόλιό μας επί του Άρθρου 6, παρ. 4) λόγω της ιδιαίτερης περιβαλλοντικής και οικολογικής τους σημασίας, καθώς η παραχώρησή τους επηρεάζει τους στόχους διατήρησης για το προστατευτέο αντικείμενο.
  Εφόσον το ανωτέρω αίτημα δεν ικανοποιηθεί, ο περιορισμός του 30% θα πρέπει να διατηρηθεί για τις περιοχές Natura 2000 χωρίς περαιτέρω προϋποθέσεις και κυρίως ανεξάρτητα από το αν θα υπάρξει χαρακτηρισμός του συγκεκριμένου σημείου της παραχώρησης ως «Προστατευόμενος αιγιαλός και παραλία» σύμφωνα με τον ορισμό του Άρθρου 3, παρ.δ.
  Αιτιολόγηση
  Σε διαφορετική περίπτωση, επειδή προβλέπεται ελάχιστες περιοχές αιγιαλών και παραλιών να κατηγοριοποιηθούν ως «προστατευόμενες» κατά την έννοια του άρθρου 3 σημαίνει ότι στην πλειοψηφία των περιοχών Natura 2000 θα επικρατήσει ο γενικός περιορισμός του 60% (όπως και στις εκτός Natura 2000 περιοχές) και δεν θα υπάρχει καμία διαφορά κάλυψης (ισοπεδωτικό).
  Ο περιορισμός αυτός του 30% κάλυψης σε περιοχές Natura 2000 ισχύει σήμερα χωρίς προϋποθέσεις και η προτεινόμενη τροποποίηση θα οδηγήσει σε δυσμενέστερη κατάσταση. Προτείνουμε να παραμείνει ανέπαφη η διατύπωση του Ν. 2971/01, ήτοι: «Για αιγιαλό, παραλία, όχθη, παρόχθια ζώνη, υδάτινο στοιχείο της θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και πλεύσιμου ποταμού, που έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, η κάλυψη δεν μπορεί να υπερβαίνει το τριάντα τοις εκατό (30%) του παραχωρούμενου χώρου και εφόσον δεν επηρεάζονται οι στόχοι διατήρησης για το προστατευτέο αντικείμενο»

  2η Πρόταση επί της παρ.3:
  Στην πρόταση: «και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων» τα 4 μέτρα να αυξηθούν σε 6 ή -κατ’ ελάχιστον- σε 5μ όπως προβλέπονταν στον προηγούμενο Νόμο.
  Αιτιολόγηση
  Είναι σαφές ότι η προτεινόμενη αλλαγή ως προς το ελάχιστο πλάτος της ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή κατά την οποία τα (5) μέτρα που ισχύουν σήμερα γίνονται τέσσερα (4) μέτρων οδηγεί σε κατάσταση δυσμενέστερη από το ισχύον πλαίσιο.
  Ζητούμε να ληφθεί υπόψη ότι, σε περίπτωση κυματισμού ή και μικρών μετακινήσεων των ξαπλωστρών προς τη θάλασσα θα περιορίζεται ακόμη περισσότερο η ζώνη αυτή, η οποία εκτός από αισθητικούς λόγους είναι και η ζώνη κυκλοφορίας των λουομένων παράλληλα με τη ακτογραμμή και ως εκ τούτου δεν μπορεί να περιορίζεται τόσο ασφυκτικά.
  Αντιθέτως, αντί να μειωθεί το πλάτος της ελεύθερης ζώνης θα έπρεπε να αυξηθεί. Ως εκ τούτου προτείνουμε να τεθεί στα 6 μέτρα εφόσον το βάθος της παραλίας στο σημείο της παραχώρησης το επιτρέπει ή σε περίπτωση που δεν το επιτρέπει να διατηρηθεί στα 5 μέτρα. Σε περίπτωση που η μορφολογία της παραλίας αφήνει περιθώριο για τήρηση ακόμη μεγαλύτερου ορίου αυτό να επιβάλλεται ή να πριμοδοτείται κατά τη διαδικασία δημοπράτησης και υποβολής προσφορών (μεταξύ των κριτηρίων επιλογής παραχωρησιούχου).
  Η πρότασή μας για ελεύθερη ζώνη από την ακτογραμμή στα 6 μέτρα δεν είναι αυθαίρετη αλλά αντίστοιχη με αυτή προβλέπεται μεταξύ των όμορων παραχωρήσεων προκειμένου να εξασφαλίζεται η ακώλυτη κίνηση κάθετα στην παραλία (δεν είναι κατανοητό γιατί η παράλληλη κίνηση, η οποία είναι πυκνότερη της κάθετης) θα πρέπει να περιορίζεται ασφυκτικά. Τα έξι (6) μέτρα δεν είναι πολλά για να τα διανύσει ο χρήστης της ξαπλώστρας προκειμένου να φτάσει στη θάλασσα. Αντιθέτως τα 4 μέτρα ελεύθερης ζώνης που προτείνονται με το νέο σχέδιο είναι πολύ λίγα για χρήση από όλους του υπόλοιπους.

  Πρόταση επί της παρ.5:
  Να διαγραφεί το «ή άλλης συναφούς επιχείρησης».

  Πρόταση επί της παρ.7:
  Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται εντός αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων να απαγορευθεί ρητά ενώ για του αιγιαλούς και παραλίες που περιβάλλουν τέτοιους χώρους να επιτρέπεται μόνο μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 00:17 | Μαρίνα Χατζάκη

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 11 παρ 1
  Η δραστηριότητα της εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής δεν πρέπει να υπολείπεται του χαρακτήρα της όμορης επιχείρησης προς τον αιγιαλό . Είναι η μόνη αδειοδοτημένη επαγγελματική δραστηριότητα που ορίζεται σε συγκεκριμένο θαλάσσιο και χερσαίο χώρο όπως προσδιορίζεται απο τις συγκεκριμένες διατάξεις .
  Πρέπει να παραμείνει στις επιχειρήσεις με όμορο προς τον αιγιαλό χαρακτήρα όπως τέτοια μνημονεύεται στο άρθρο 13 Ν 2971 – 2001.

• 14 Φεβρουαρίου 2024, 00:59 | Μαρίνα Χατζάκη

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 8 παρ. 1
  Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού σε επιχειρήσεις θαθαθθαλάσσια θαλάσσιων μεσων αναψυχής για 1 έως 3 έτη δεν συνάδει με το χαρακτήρα του επιτηδεύματος και το κόστος έναρξης και διατήρησης μιας υγιούς λειτουργιας επιχείρησης. Είμαστε από την φύση του επαγγέλματος μας δεσμευμένοι,ο εξοπλισμός που χρησιμοποιούμε τις περισοτερες φορες να ανέρχεται πάνω από τις δυνατότητες μας. Έχουμε στις τάξεις της επαγγελματικης μας δραστηριότητας το πλέον ειδικευμένο προσωπικό και καλούμαστε να παρέχουμε υψηλής ποιότητας και ασφαλείας υπηρεσίες . Παραχώρηση μικρότερη των 5 ετών μας υποβαθμίζει ποιοτικά ,οικονομικά και επιχειρηματικά

• 13 Φεβρουαρίου 2024, 23:52 | Μαρίνα

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 8 παρ. 1
  Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού σε επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής για 1 έως 3 έτη δεν συνάδει με το χαρακτήρα του επιτηδεύματος, το κόστος έναρξης και διατήρησης μιας υγιούς λειτουργίας επιχείρησης. Είμαστε από την φύση του επαγγέλματος μας δεσμευμένοι,ο εξοπλισμός που χρησιμοποιούμε τις περισοτερες φορες να ανέρχεται πάνω από τις δυνατότητες μας. Έχουμε στις τάξεις της επαγγελματικης μας δραστηριότητας το πλέον ειδικευμένο προσωπικό και καλούμαστε να παρέχουμε υψηλής ποιότητας και ασφαλείας υπηρεσίες. Παραχώρηση μικρότερη των 5 ετών μας υποβαθμίζει ποιοτικά ,οικονομικά και επιχειρηματικά

• 13 Φεβρουαρίου 2024, 23:37 | Κινηση Πολιτων Αιγινας_SOS KLIMA

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  3) Πρόταση ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ_επί της παρ.3γ
  Στην πρόταση: «και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων» προτεινουμε τα 4 μέτρα να αυξηθούν σε 6 .
  Αιτιολόγηση
  Το αρθρο αυτό είναι δυσμενεστερο από το ισχυον μεχρι σημερα. ( 5μ ελευθερη ζωνη) Η προτεινόμενη αλλαγή ως προς το ελάχιστο πλάτος της ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή κατά την οποία τα 5μ ελαττώνονται σε τέσσερα 4μ καταργει ουσιαστικα την ελευθερη ζωνη χωρις καν να είναι αιτιολογημενη η αναγκη ελαττώσης της αποστασης.
  Σε περίπτωση κυματισμού με Νοτιο η Δυτικο ανεμο ο κυματισμος αυξανεται και καλυπτει τις ξαπλωστρες του μετωπου προς τη θαλασσα. Ακομη και σε στιγμες ηρεμμιας μικρες μετακινήσεις των ξαπλωστρών προς τη θάλασσα περιορίζουν ακόμη περισσότερο την ζώνη η οποια εξυπηρετει την κυκλοφορια ολων των λουομενων επι της ακτογραμμης και αποτελει χωρο παιχνιδιου για τα μικρα παιδια με κουβαδακια,φτυαρακια κλπ. και ως εκ τούτου δεν μπορεί να περιορίζεται τόσο ασφυκτικά.
  Αντιθέτως, αντί να μειωθεί το πλάτος της ελεύθερης ζώνης θα έπρεπε να αυξηθεί στα 6 μέτρα εφόσον το βάθος της παραλίας στο σημείο της παραχώρησης το επιτρέπει ή σε περίπτωση που δεν το επιτρέπει να διατηρηθεί στα 5 μέτρα. Σε περίπτωση που η μορφολογία της παραλίας αφήνει περιθώριο για τήρηση ακόμη μεγαλύτερου ορίου αυτό να επιβάλλεται και να πριμοδοτείται κατά τη διαδικασία δημοπράτησης. και να είναι κριτηριο επιλογης παραχωρησιουχου.
  δ) Οσον αφορα το Θεμα της καθαριοτητας σας επισημαινουμε ότι οι επιχειρησεις αλλα και οι Δημοι χρησιμοποιουν οχηματα για καθαρισμο των παραλιων.Θεωρείταισκοπιμο να συμπληρωθει η 3δ ως εξης :
  Απαγορευεται επι της παραλιας και του εμφανους αιγιαλου ,η χρηση Bob Cats, ερπυστριων
  για τον καθαρισμο και την μεταφορα πραγματων της επιχειρησης.

  ε) ΣΧΟΛΙΟ επι της παραγρ 3.ε:
  Οι πολιτες δεν δυνανται να κατανοησουν τις γεωγραφικες συντεταγμενες και δεν διαχειριζονται ολοι ηλεκτρονικα smart phones .Ετσι αναιρειται η προθεση του νομοθετη για καλυτερη ενημερωση ολων των πολιτων, εφ οσον η διαχείριση του app αφορα μονο λιγους. Σε πολλες παραλιες δεν υπαρχει καν τηλεφωνικο σημα και η προσβαση στο ιντερνετ καθισταται αδυνατη.

  ΠΡΟΤΑΣΗ_ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗΣ της παραγραφου ε:
  Η τοποθετηση πινακιδαs είναι υποχρεωτικη και πρεπει να απεικονιζει τοπογραφικα το τμημα παραχωρησης επι το αιγιαλου και παραλιας

  στ) Τι σημαινει <>,
  μπορει να βαλει τουαλετες χημικες εντος του εμβαδου παραχωρησης???η βυτια με ντους???

  ζ) Το 3z είναι αοριστο και ασαφες και χρειαζεται επεξήγηση

  ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ να συμπληρωθει ως εξηs:
  Δεν επιτρεπεται να απομακρυνει βραχους η βοτσαλα η να επιστρωνει με αμμο η χωμα την παραλια τον αιγιαλο η την παρακτια ζωνη

  η) στην παραγραφο «παραδίδει τον παραχωρηθέντα χώρο στην αρχική κατάσταση μετά το πέρας της διάρκειας της παραχώρησης να προστεθει οτι:
  και απομακρινει τα κινητα πραγματα συμπεριλαμβανωμενων των πακτωμενων πασσαλων στηριξης ομπρελλων

  5.ΠΡΟΤΑΣΗ_ επί της παρ.5:
  Να διαγραφεί το «ή άλλης συναφούς επιχείρησης».

  6 ΠΡΟΤΑΣΗ επι της παραγρ.6.
  Να απαλειφθει ο ορος και αναπτυξη του παραχωρησιουχου .Δηλαδη ΠΟΥ θα αναπτυχθει?

  7,ΠΡΟΤΑΣΗ_ επί της παρ.7:
  Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται εντός αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων να απαγορευθεί ρητά ενώ για του αιγιαλούς και παραλίες που περιβάλλουν τέτοιους χώρους να επιτρέπεται μόνο μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού.

• 13 Φεβρουαρίου 2024, 23:28 | Λουκάς Μυλωνάς

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 1

  Η διάρκεια της μίσθωσης από ένα έως τρία έτη είναι πολύ μικρή για να προάγει την υγιή επιχειρηματικότητα ιδίως δε αν ξαναγυρίσουμε πάλι στο κατ’ετος καθεστώς που ζούσαμε στο παρελθόν.

  Ιδίως για τις επιχείρησης Εκμίσθωσης Θάλ. Μέσων Αναψυχής διότι το επάγγελμα του Εκμισθωτή Θάλ. Μέσων Αναψυχής είναι κατοχυρωμένο με νόμο και είναι το μόνο από τα επαγγέλματα που αναπτύσσονται στον αιγιαλό που απαιτεί Έγκριση και όχι απλή αναγγελία, χωροθετείται αυστηρά σε απόσταση 300 μέτρων από άλλες όμοιες επιχειρήσεις και εφόσον ειδική επιτροπή ελέγξει τις πραγματικές συνθήκες του σημείου, δεν έχει δυνατότητα επέκτασης σε αριθμό και είδη εκμισθούμενων μέσων χωρίς έγκριση της ιδίας επιτροπής. Αστυνομεύεται σε τακτική βάση από την Λιμενική Αρχή καθόλη τη διάρκεια της σεζόν και επενδύει όχι μόνο σε πανάκριβο εξοπλισμό, ( ενδεικτικά κόστος σκάφους αλεξιπτώτου 150.000 ευρώ σκάφος έλξης σκι 80.000 εξοπλισμός kite surf , wind surf κατ’αναβατη 5.000 ), αλλά και σε εξιδίκευμενο προσωπικό με την απαιτούμενη από τον νόμο προιπηρεσία αλλα και εκπαιδευμένο για την ιδιαίτερη φύση της εργασίας.

  Θα πρέπει η διάρκεια της μίσθωσης να είναι πενταετής.

• 13 Φεβρουαρίου 2024, 22:24 | ΓΙΑΝΝΗΣ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κατάληψη της ελεύθερης ζώνης απόστασης 4 μ από τη Θάλασσα

  Συχνά, η ελεύθερη λωρίδα καταλαμβάνεται από ξαπλώστρες, ομπρέλες, σκηνές και άλλα αντικείμενα, είτε από επιχειρήσεις, είτε από λουόμενους.

  Η κατάληψη της λωρίδας στερεί από τους πολίτες την ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία.
  Η ελεύθερη λωρίδα δεν είναι μόνο για πεζοπορία, αλλά και για πρόσβαση ατόμων με αναπηρία, παιδικών καροτσιών, ομάδων διάσωσης, ναυαγοσωστών κ.α.
  Η τήρηση των κανόνων ωφελεί όλους, καθώς διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία της παραλίας και την ίση πρόσβαση όλων στην θάλασσα.

  Ενώ η ευθύνη για την τήρηση της ρύθμισης και τα πρόστιμα βαρύνουν τους επιχειρηματίες, η αυθαίρετη τοποθέτηση ξαπλώστρων, ομπρελών και σκηνών από λουόμενους εντός της λωρίδας δύναται να ναυαγήσει τον σκοπό της.
  Πολύ πιθανό η και σίγουρο να γίνει αυτό που βλέπουμε να γίνεται μέχρι και σήμερα οι επιχειρηματίες προκειμένου να <>τους πελάτες τους να <>βλέποντας άλλους μπροστά από την παραχώρηση που τοὺς έχει δοθεί να γίνουν κι αυτοί παραβάτες
  Αλλά ακόμη και αυτοί που δεν θα κάνουν παράβαση ( οι επιχειρηματίες δηλαδή ) θα υπάρχουν συνεχώς προστριβές μεταξύ των πελατών των επιχειρήσεων και ελεύθερων λουομένων

  Πρέπει να υπάρχουν αυστηρά πρόστιμα προς ΟΛΟΥΣ με ΣΑΦΕΙΣ οδηγίες και καμπάνιες ενημέρωσης, τόσο για τους επιχειρηματίες όσο και για τους λουόμενους, σχετικά με τη σημασία τήρησης της ελεύθερης ζώνης. με καθε τροπο σε όλους ανεξαιρέτως που καταλαμβάνουν την λωρίδα αυτή

• 13 Φεβρουαρίου 2024, 22:11 | ΙΩΑΝΝΗΣ Κ.

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σύμφωνα με το νομοσχέδιο:
  * Ξενοδοχεία και κάμπινγκ: Δυνατότητα παραχώρησης χωρίς περιορισμό έκτασης μπροστά από την επιχείρησή τους.
  * Άλλα καταστήματα εστίασης, ενοικιαζόμενα δωμάτια κ.λπ.: Δικαίωμα παραχώρησης έως 500 τετραγωνικά μέτρα.

  * Δημιουργεί ανισότιμες συνθήκες αγοράς.
  * Δεν λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής.

  Είναι σημαντικό να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής. Δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί παντού η ίδια λογική.

  Η ύπαρξη ορίου 500 τ.μ. στην παραχώρηση αιγιαλού δημιουργεί εύλογα ερωτήματα και προκλήσεις, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις επιχειρήσεων με μεγάλη χωρητικότητα

  Παράδειγμα:
  Κατάστημα Εστίασης
  * Χωρητικότητα: άδεια 600 άτομα καθημένων .
  * Παραχώρηση αιγιαλού: 500 τ.μ.
  * Περιορισμοί:
  * Αδυναμία εξυπηρέτησης όλων των πελατών στην παραχωρηθείσα έκταση.
  * Πιθανή ανάγκη περιορισμού του αριθμού των πελατών.
  * Αδυναμία ανάπτυξης και επέκτασης της επιχείρησης.
  Μικρό ξενοδοχείο:
  * Δωμάτια: 10
  * Εργαζόμενοι: 10-15
  * Παραχώρηση αιγιαλού: χωρίς περιορισμό
  * Περιορισμοί:
  * Δυσανάλογη έκταση σε σχέση με τις ανάγκες του ξενοδοχείου.
  * Πιθανή δυσκολία στη διαχείριση και συντήρηση της παραχωρηθείσας έκτασης.
  * Ασυναρτησία με τον σκοπό λειτουργίας του ξενοδοχείου.

  Η τήρηση της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των επιχειρήσεων αποτελεί θεμελιώδη αρχή.

  Να μην υπάρχει ο περιορισμός 500 τμ

  Κατηγοριοποίηση επιχειρήσεων: Διαχωρισμός σε κατηγορίες (π.χ. εστιατόρια, ξενοδοχεία) με βάση κριτήρια όπως η χωρητικότητα, ο αριθμός των εργαζομένων, ο κύκλος εργασιών η μορφή της δραστηριότητας.

  Κλιμακωτή παραχώρηση: Προσαρμογή της έκτασης παραχώρησης αιγιαλού στην κλίμακα κάθε επιχείρησης και μεγέθους παραλίας.

• 13 Φεβρουαρίου 2024, 22:47 | Βασίλης Παλαιοθόδωρος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Παρ. 3β.
  Η αρμοδιότητα και ευθύνη για την εξυπηρέτηση πολιτών με αναπηρία για τα sea track, είναι ευθύνη των ΟΤΑ.
  Ο Δήμος έχει την κύρια ευθύνη και πρέπει να αποφασίζει της θέσεις που πληρούν τις προδιαγραφές όπου πρέπει να υπάρχει πρόσβαση από δημοτική οδό και καταλαμβάνουν και χώρο μέσα στην θάλασσα.
  ο Δήμος πρέπει να ορίζει και να γνωστοποιεί τις θέσεις αυτές στην Κτηματική και να εξαιρούνται των παραχωρήσεων απλής χρήσης.
  Εν πάση περίπτωση όπου συμβαίνει να έχουν καθοριστεί εντός χώρων που έχουν παραχωρηθεί και ο Δήμος δεν προβεί στην τοποθέτηση τους, μονό τότε δύναται ο παραχωρησιούχος να προβεί σε αυτήν την ενεργεία και τότε να συμψηφίζονται οι δαπάνες από το ποσοστό που λαμβάνει ο Δήμος από την παραχώρηση χωρίς καμιά εμπλοκή της Κτηματικής Υπηρεσίας.

  Παρ. 3γ.
  Το 30% αναφέρεται σε περιοχές εντός περιοχών NATURA 2000.
  Στη Ζάκυνθο η περιοχές NATURA 2000 περιλαμβάνουν περισσότερο από το 70%+ των ακτών του Νησιού. Όλη την Νότια πλευρά. Όλη την Δυτική Πλευρά. Όλη την Βόρεια πλευρά και τμήμα της Ανατολικής. Μέσα στις ευρύτερες περιοχές NATURA Περιλαμβάνονται και ΣΧΕΔΙΑ ΠΟΛΕΩΣ μαζικού τουρισμού (όπως το ΣΧ. Πόλης Λαγανά) καθώς και παραλιακοί οικισμοί με έντονη τουριστική χρήση.
  Πρέπει να τεθεί εξαίρεση του 30% για παραλιακές περιοχές, σε Σχέδια Πόλεως και σε παραλιακούς οικισμούς με έντονη τουριστική δραστηριότητα. Εάν δεν είναι εφικτό η εξαίρεση να ισχύσει τουλάχιστον για τις παραλιακές περιοχές Σχεδίων Πόλεως.

  Παρ. 3στ.
  Απαιτείται πιο αναλυτική περιγραφή.
  Μπορεί και κινητή καντίνα;
  θα πρέπει να ληφθεί υπόψη του Νόμου και να επιτρέπονται με ειδικές διατάξεις σε χώρους που δημοπρατούνται χωρίς να υπάρχουν άλλες υποδομές.

  Παρ. 3θ.
  Ότι αναφέρεται και για την παρ. 3γ. καθώς είναι αρμοδιότητα του Δήμου.
  ο Δήμος πρέπει να ορίζει και να γνωστοποιεί τις θέσεις αυτές στην Κτηματική και να εξαιρούνται των παραχωρήσεων απλής χρήσης.
  Εν πάση περίπτωση όπου συμβαίνει να έχουν καθοριστεί εντός χώρων που έχουν παραχωρηθεί και ο Δήμος δεν προβεί στην τοποθέτηση τους, μονό τότε δύναται ο παραχωρησιούχος να προβεί σε αυτήν την ενεργεία και τότε να συμψηφίζονται οι δαπάνες από το ποσοστό που λαμβάνει ο Δήμος από την παραχώρηση χωρίς καμιά εμπλοκή της Κτηματικής Υπηρεσίας.

• 13 Φεβρουαρίου 2024, 20:31 | Ακριβοπούλου Ιουλία

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Δεν μπορεί να είναι μόνο τα sea tracks, όταν υπάρχουν σε ισάριθμες παραλίες SeaAccess που λειτουργούν απρόσκοπτα. Θα πρέπει να αναγράφεται ρητά SeaAccess και sea tracks. Δεν μπορεί μόνο ένα προιόν να αναγράφεται στο Νόμο, ειδάλλως θα πρέπει να υπάρχει ρητή αναφορά σε αμφότερα

• 13 Φεβρουαρίου 2024, 19:31 | Γεωργια Τ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Νομίζω πως εδώ διακυβεύεται η ανθρώπινη ζωη και πι δήμοι θέλουν απλά να μην έχουν την ευθύνη .
  Το κράτος είναι υπεύθυνο για ρην ασφάλεια των πολιτών και αυτό είχε κατοχυρωθεί με το ΠΔ 71/20.
  Να αφερεθει λοιπόν άμεσα το αρ 8 περ.θ

• 13 Φεβρουαρίου 2024, 19:09 | Κυριακή

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  άρθρο 8 παρ. 3 εδ ε’ .
  Γίνεται λόγος για υποχρεώσεις του κοινού πουθενά όμως στο νόμο δεν αναφέρονται υποχρεώσεις. Παρατηρείται το φαινόμενο οι λουόμενοι του “κινήματος της πετσέτας” προκλητικά και εριστικά να καταλαμβάνουν χώρο εντός της μισθωμένης έκτασης ή έμπροσθεν αυτής και να απλώνουν πετσέτες και δικές τους ομπρέλες με τη δικαιολογία ότι πρόκειται για δημόσιο χώρο! Για ποιο λόγο αφήνονται 4 μέτρα ελεύθερα σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 3 εδ. γ’; Προφανώς για τη διέλευση όλων των λουόμενων και όχι για να τοποθετούν ομπρέλες, καθίσματα και πετσέτες οι “δικαιωματιστές”
  Ρητή απαγόρευση στην ελεύθερη ζώνη από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον 4 μέτρων να μην τοποθετούνται ομπρέλες και καθίσματα. Να υπάρχει πρόστιμο για τέτοιες παραβάσεις.

• 13 Φεβρουαρίου 2024, 19:32 | Κυριακή

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 8 παρ. 3 εδάφιο γ’
  Είναι παράλογο ο επιχειρηματίας να καταβάλει τίμημα για το σύνολο της μισθωμένης έκτασης (100%) και να του επιτρέπεται κατά περίπτωση να χρησιμοποιεί είτε το 60% της αυτής είτε το 30% (!!) εφόσον πρόκειται για περιοχή natura. Σε τί εξυπηρετεί αυτό; Γιατί να μην πληρώνει μόνο για την έκταση που μισθώνει; (αυτό είναι κράτος δικαίου;;;)
  Δεδομένου μάλιστα ότι το 50% του συνόλου του αιγιαλού και παραλίας παραμένει ελεύθερο (βλ. άρθρο 11 παρ. 3 και άρθρο 9 παρ. 2) για ποιό λόγο να υπάρχει η διάταξη αρ. 8 παρ. 3 εδ. γ’ .

  Δεν έχει ληφθεί καθόλου υπ’ όψιν το γεγονός ότι σε κάποιες περιοχές η ακτογραμμή της παραλίας μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού (άμπωτη – παλίρροια) πχ 15 μέτρα από την παραλία ή το αντίστροφο. Η μετατόπιση προς την ξηρά ή τη θάλασσα να μη θεωρείται παράβαση υπό τις εξής προϋποθέσεις: ι. η μετατόπιση να γίνεται κάθετα ως προς την ακτογραμμή και ιι. θα καλύπτονται τα ίδια τετραγωνικά που έχουν μισθωθεί. Εν ολίγοις εάν λόγω των καιρικών συνθηκών αλλάζουν οι συντεταγμένες στα όρια των οποίων ασκείται η επιχειρηματική δραστηριότητα και υπό την προϋπόθεση ότι η κάλυψη των τετραγωνικών παραμένει η ίδια όπως η αρχική, η μετατόπιση αυτή να μη θεωρείται παράνομη κατάληψη και να μην επιβάλλονται πρόστιμα.

• 13 Φεβρουαρίου 2024, 18:41 | Ανδρεας

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Με το ΠΔ71/20 καταφέραμε να φτάσουμε την Ελλάδα, που ζει κυρίως, από τον τουρισμό, σε υψηλά επίπεδα στην πρόληψη, κάλυψη κ αντιμετώπιση των ατυχημάτων στη θάλασσα. Η ψήφιση της παραγράφου θ, στο άρθρο 8 θα καταστρέψει ότι χτίστηκε τόσα χρόνια. Να αφαιρεθεί άμεσα!

• 13 Φεβρουαρίου 2024, 18:11 | Τασος Νικολαου

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είμαι επαγγελματίας με θμα και το μόνο για το οποίο θέλω να είναι υπεύθυνος είναι αυτό .
  Ούτε ναυαγοσώστη ,ούτε τον εξοπλισμό του θέλω !
  Τι θέλετε πια να σταματήσουμε γιατί δε θα είμαστε βιώσιμοι για να τα δώσετε στους Τούρκους και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο; Έχετε καταστρέψει όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες !

• 13 Φεβρουαρίου 2024, 18:59 | Χριστίνα

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η παράγραφος θ του άρθρου 8 πρέπει να καταργηθεί άμεσα. Αναιρεί κ ακυρώνει όλες τις προσπάθειες που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια για να περιοριστουν όσο το δυνατό περισσότερο οι πνιγμοί και να διασφαλιστεί η ανθρώπινη ζωή. Σε περίπτωση εφαρμογής θα είναι μεγάλο πλήγμα για την ανθρώπινη ζωή πρώτα κ έπειτα για οτιδήποτε σχετίζεται με τον τουρισμό στην Ελλάδα.

• 13 Φεβρουαρίου 2024, 18:51 | Σωτηρια

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Να πάρετε πίσω το αρ. 8 παρ. θ
  Δεν θελουμε να έχουμε εμείς την ευθύνη των πνιγμών !!!!