Αρχική Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξειςΆρθρο 8 Γενικοί όροι και περιορισμοί στην παραχώρηση απλής χρήσης

Άρθρο 8 Γενικοί όροι και περιορισμοί στην παραχώρηση απλής χρήσης

1. Η παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας γίνεται με σύμβαση που καταρτίζεται ανάμεσα στο αρμόδιο όργανο και τον παραχωρησιούχο. Η σύμβαση δεν μπορεί να έχει χρονική διάρκεια μικρότερη του ενός (1) έτους και μεγαλύτερη των τριών (3) ετών.
2. Στις περιπτώσεις παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, ο παραχωρησιούχος διασφαλίζει την ελεύθερη και απρόσκοπτη διέλευση του κοινού στον αιγιαλό και την παραλία, τη διατήρηση του παραχωρούμενου χώρου καθαρού και σε καλή κατάσταση, την ύπαρξη και συντήρηση εγκαταστάσεων χρήσιμων για τους λουόμενους και την ενημέρωση του κοινού για την οριοθέτηση της παραχώρησης, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του.
3. Ο παραχωρησιούχος έχει τουλάχιστον τις παρακάτω ειδικότερες υποχρεώσεις:
α) Διασφαλίζει την ελεύθερη, απρόσκοπτη και ασφαλή διέλευση του κοινού στον αιγιαλό και την παραλία,
β) διασφαλίζει τη χρήση του αιγιαλού και της παραλίας για άτομα με αναπηρία, εγκαθιστώντας ειδικές πλατφόρμες για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία (sea tracks), αν αυτές δεν έχουν εγκατασταθεί με μέριμνα του οικείου δήμου. Στην περίπτωση αυτή, ο παραχωρησιούχος συμψηφίζει τις δαπάνες για εγκατάσταση των πλατφορμών με το αντάλλαγμα της παραχώρησης.
γ) περιορίζει την ανάπτυξη των ομπρελών, ξαπλωστρών και θαλάσσιων μέσων αναψυχής και λοιπών κινητών στοιχείων σε ποσοστό του εμβαδού της παραχωρούμενης έκτασης που δεν υπερβαίνει το εξήντα τοις εκατό (60%) ή το τριάντα τοις εκατό (30%), αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό και παραλία της παρ. 1 του άρθρου 4, ώστε να διασφαλίζονται η διέλευση του κοινού κάθετα και παράλληλα προς τη θάλασσα και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων,
δ) διατηρεί καθημερινά καθαρό το παραχωρούμενο τμήμα αιγιαλού και παραλίας,
ε) αναρτά σε εμφανές σημείο στον αιγιαλό ή την παραλία πινακίδα, η οποία επιτρέπει στο κοινό να έχει πρόσβαση, με ηλεκτρονικό τρόπο σύμφωνα με το άρθρο 16, περί συστήματος ηλεκτρονικών καταγγελιών, στα προσδιοριστικά στοιχεία της παραχώρησης, όπως τις συντεταγμένες, τον αριθμό της απόφασης παραχώρησης, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του κοινού και του παραχωρησιούχου και το διάγραμμα της παραχώρησης,
στ) τοποθετεί κινητά στοιχεία για την εξυπηρέτηση του κοινού,
ζ) φροντίζει για τη διατήρηση της ισορροπίας του οικοσυστήματος του παραχωρούμενου χώρου, όπως με τη διατήρηση της μορφολογίας της ακτής και της ακτογραμμής,
η) παραδίδει τον παραχωρηθέντα χώρο στην αρχική κατάσταση μετά το πέρας της διάρκειας της παραχώρησης,
θ) διασφαλίζει την παρουσία ναυαγοσώστη, εφόσον του υποδειχθεί ότι η υποχρέωση αυτή δεν καλύπτεται από τον οικείο δήμο. Στην περίπτωση αυτή, ο παραχωρησιούχος συμψηφίζει τις δαπάνες για την αμοιβή του ναυαγοσώστη και τον εξοπλισμό του με το αντάλλαγμα της παραχώρησης. Η πρόσληψη ναυαγοσώστη και η διάθεση εξοπλισμού από τον παραχωρησιούχο δεν απαλλάσσουν τον οικείο δήμο από ευθύνη για παράβαση του π.δ. 71/2020 (Α΄ 166).
4. Οι υποχρεώσεις του παραχωρησιούχου μνημονεύονται στη σύμβαση παραχώρησης.
5. Είναι δυνατή η σύναψη σύμβασης έργου από τον παραχωρησιούχο με τρίτο φυσικό ή νομικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων θαλάσσιων μέσων αναψυχής ή άλλης συναφούς επιχείρησης, εφόσον αυτό διαθέτει όλες τις νόμιμες άδειες και εγκρίσεις που προβλέπονται στην υπ’ αρ. 2131.4/64444/6.9.2021 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής (Β’ 4174) και στον Γενικό Κανονισμό Λιμένα υπ’ αρ. 20, όπως αυτός εγκρίθηκε με την υπ’ αρ. 3131.1/03/1999 (Β’ 444, διόρθωση σφάλματος Β’ 1243/1999) απόφαση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας, όπως εκάστοτε ισχύουν. Η δραστηριότητα ασκείται σε σαφώς καθορισμένο τμήμα του παραχωρηθέντος χώρου που δεν μπορεί να υπερβαίνει το είκοσι τοις εκατό (20%) της συνολικής παραχώρησης, με αντάλλαγμα, το οποίο δεν μπορεί να υπερβαίνει το μέρος του ανταλλάγματος που αναλογεί στην παραχωρούμενη έκταση, και για χρονικό διάστημα το οποίο είναι ίσο ή μικρότερο από τον χρόνο παραχώρησης, σε κάθε δε περίπτωση δεν υπερβαίνει τον υπόλοιπο χρόνο παραχώρησης. Η υπ’ αρ. 2131.4/64444/2021 κοινή απόφαση και ο Γενικός Κανονισμός Λιμένα υπ’ αρ. 20 εφαρμόζονται και στη συγκεκριμένη περίπτωση. Την ευθύνη για την τήρηση των όρων της παραχώρησης φέρει ο παραχωρησιούχος, ο οποίος ευθύνεται πλήρως από κοινού και εις ολόκληρον με όποιον έλκει δικαιώματα από αυτόν.
6. Με τη διακήρυξη μπορούν να προβλέπονται και επιπλέον υποχρεώσεις του παραχωρησιούχου σε σχέση με την προστασία, διατήρηση και ανάπτυξη του παραχωρούμενου τμήματος αιγιαλού και παραλίας και την ενίσχυση της κοινοχρησίας.
7. Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται εντός αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων ή τους περιβάλλουν επιτρέπεται μόνο μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού, σύμφωνα με τον Κώδικα νομοθεσίας για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς (ν. 4858/2021, Α΄ 220), και κατόπιν αιτήματος της αρμόδιας Κτηματικής Υπηρεσίας προς την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού. Εφόσον χορηγηθεί η σύμφωνη γνώμη, δεν απαιτείται εκ νέου σχετικό αίτημα. Η Κτηματική Υπηρεσία οφείλει, πριν από την έναρξη της πλειοδοτικής δημοπρασίας, να γνωστοποιήσει στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού οποιαδήποτε εκ νέου παραχώρηση απλής χρήσης χώρων του πρώτου εδαφίου, για τους οποίους έχει εκδοθεί σύμφωνη γνώμη κατά τα ανωτέρω ή νέου τμήματος αυτών. Σε περίπτωση μεταβολής των αρχαιολογικών δεδομένων, η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισμού οφείλει, εντός επτά (7) εργασίμων ημερών, να ενημερώσει σχετικά την αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία, αποστέλλοντας στην τελευταία φάκελο με τα πλήρη στοιχεία για τον συγκεκριμένο χώρο.

Σχόλια 1 … 5 6 7
  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 22:53 | Εύη

    Στην παρ.3 του άρθρου 8: Στην πρόταση: «και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων» προτείνω τα 4 μέτρα να αυξηθούν σε 6 μέτρα.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 22:55 | Iliana

    Σιγά μη πληρώσουμε εμείς τους ναυαγοσώστες. Ας αναλάβει ο Δήμος και η κτηματική τις ευθύνες τους και να μη τις μεταφέρουν σε εμάς. Ψάχνουν τρόπο να μας μεταφέρουν και τις ποινικές; Να παραμείνουν οι ναυαγοσώστες στους Δήμους. Άρθρο 8 παράγραφος Θ.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 22:15 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΓΡΗΣ

    Σχετικά με τις όμορες επιχειρήσεις αυτό που ίσχυε στο άρθρο 13 παρ. 5 α΄ εδάφιο πρώτο του Ν.2971/2001, ήταν ότι: «5.α) Στα όμορα προς τον αιγιαλό,
    παραλία, λιμνοθάλασσα, λίμνη ή πλεύσιμο ποταμό κύρια ξενοδοχειακά
    καταλύματα, οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (camping), κέντρα
    αναψυχής, ναυταθλητικά σωματεία αναγνωρισμένα από τη Γενική Γραμματεία
    Αθλητισμού, καθώς και σε επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής, οι
    οποίες δραστηριοποιούνται σε χώρο όμορο του κοινοχρήστου και
    λειτουργούν νόμιμα, και εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του Γενικού
    Κανονισμού Λιμένα υπ` αρ. 20 (Β` 444/1999), μπορεί να παραχωρείται με
    αντάλλαγμα η απλή χρήση αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης,
    σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παρ. 3, χωρίς δημοπρασία, για
    χρονικό διάστημα μέχρι τρία (3) έτη και για τους σκοπούς που αναφέρονται
    στο πρώτο εδάφιο της παρ. 4. …………».
    Για ποιο λόγο δεν αναφέρεται στο παρόν σχέδιο;
    Θεωρώ ότι επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής είναι όμορες, είτε όταν κατέχουν χερσαίο χώρο που εφάπτεται με τον αιγιαλό, είτε όταν έχουν άδεια πλωτής εξέδρας για την εκκίνηση των ΘΜΑ, είτε όταν δραστηριοποιούνται με στίγμα μέσα στη θάλασσα.

    Για αυτόν τον λόγο θεωρώ ότι οι επιχειρήσεις ΘΜΑ πρέπει να μπορούν αν μισθώνουν το τμήμα αυτό του αιγιαλού που βρίσκεται έναντι των, απ’ ευθείας χωρίς δημοπρασία.

    Επίσης πρέπει να προβλεφθεί χώρος για την φύλαξη των μέσων όταν αυτά δεν χρησιμοποιούνται, χώρος υποδοχής των πελατών, γραφείου για την τοποθέτηση και φύλαξη της ταμειακής μηχανής, του POS που σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετά τα 15 τμ κιόσκι που ισχύει σήμερα.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 21:57 | Μάριος Ιωάννου

    Άρθρο 8 Γενικοί όροι και περιορισμοί στην παραχώρηση απλής χρήσης

    Η παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας γίνεται με σύμβαση που καταρτίζεται ανάμεσα στο αρμόδιο όργανο και τον παραχωρησιούχο. Η σύμβαση δεν μπορεί να έχει χρονική διάρκεια μικρότερη του ενός (1) έτους και μεγαλύτερη των τριών (3) ετών.
    Αύξηση του χρόνου μίσθωσης από 3 σε 5 χρόνια. Οι κλιματολογικές συνθήκες στην χώρα μας , έχουν τεράστιες μεταβολές από βορά σε νότο , με αποτέλεσμα να μην είναι ίσος ο χρόνος λειτουργίας των καλοκαιρινών επιχειρήσεων. Στην βόρια Ελλάδα ειδικά , οι μέρες <> λειτουργίας , δεν ξεπερνούν τις 60 με 70 μέρες , εν αντιθέσει που στην νότια χώρα , ακόμα και στην Αττική , μπορεί να φθάσουν έως τέλη Οκτωβρίου , ακόμα και μέσα Νοεμβρίου. Επίσης η χρονική διάρκεια της μίσθωσης να καταλαμβάνει την μέγιστη διάρκεια της από την στιγμή που συνάπτεται και όχι μέχρι την λήξη της εκάστοτε ΚΥΑ.
    (π.χ. συμβάσεις που θα υπογραφούν το 2024 δεν μπορεί να λήγουν του 2025 που είναι η ημερομηνία ισχύος της τρέχουσας ΚΥΑ / ΦΕΚ 12823/ ΑΡ. ΦΥΛ. 1432 / 10.03.2023 )

    Οι επιχειρήσεις μπορούν να διασφαλίσουν την πρόσβαση ατόμων με αναπηρία στην θάλασσα μόνο μέσω των ξύλινων διαδρόμων που τοποθετούν .
    Ποιος θα ορίσει τα σημεία που θα τοποθετηθούν οι ειδικές πλατφόρμες , ποιος θα αναλάβει το κόστος όταν σε μία παραλία θα υπάρχουν περισσότερες των μία επιχειρήσεις και φυσικά δεν είναι δυνατόν κάθε μία , να δημιουργήσει κι έναν τέτοιου είδους μηχανισμό, καθώς είναι σταθερός , ηλεκτροκίνητος και φυσικά υψηλός ως προς το κόστος εγκατάστασης του.
    Είναι καθαρά υποχρέωση των Δήμων και μόνο αυτοί έχουν την δυνατότητα της συγκεκριμένης παροχής.

    Αύξηση του χώρου μίσθωσης από 500 σε 700m2 καθώς και αύξηση της δυνατότητας κάλυψης από 60% σε 80%. Είναι σημαντική προϋπόθεση για την βιωσιμότητα της επιχείρησης , την καλύτερη εξυπηρέτηση των πελατών καθώς και της διακράτησης του κόστους των παρεχόμενων υπηρεσιών σε χαμηλά επίπεδα.

    τοποθετεί κινητά στοιχεία για την εξυπηρέτηση του κοινού.
    Τα κινητά στοιχεία που εξυπηρετούν τον κόσμο , όπως οι διάδρομοι , που εξυπηρετούν την πρόσβαση ή την διέλευση προς την παραλία και τις ομπρέλες. οι χημικές τουαλέτες , ντουζιέρες , αποδυτήρια να μην συμπεριλαμβάνονται στο προβλεπόμενο ποσοστό κάλυψης του μισθωμένου χώρου.

    Ναυαγοσώστης……..
    Σε μία παραλία που θα υπάρχουν περισσότερες των μία επιχειρήσεων δεν είναι δυνατόν να αναλάβουν από κοινού το κόστος αυτού. Ποιος θα τον προσλάβει , ποιος θα αναλάβει την ευθύνη κάλυψης της μισθοδοσίας του , ποιος γενικότερα θα έχει την ευθύνη απέναντι στον νόμο. Είναι καθαρά υποχρέωση των Δήμων όπου προβλέπεται και μόνο αυτοί μπορούνε να αναλάβουν την ανάλογη υποχρέωση.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 21:20 | Ελένη

    Είπαμε αμάν να δούμε ναυαγοσώστες τις παραλίες της Ελλάδας και να νιώθουμε ασφαλείς. Σύμφωνα με την παράγραφο Θ του άρθρου 8 θα γυρίσουμε σε παλιότερες εποχές όπου δεν υπήρχαν ναυαγοσώστες. «Το μπαλάκι» θα πηγαίνει από τον Δήμο στον παραχωσησιούχο και το αντίστροφο και το αποτέλεσμα θα είναι να θρηνούμε κάθε χρόνο συνανθρώπους μας. Να αποσυρθεί άμεσα.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 21:34 | Νικόλαος Δασκαλάκης

    Παρ.1—-> Η σύμβαση δεν μπορεί να έχει χρονική διάρκεια μικρότερη του ενός (1) έτους και μεγαλύτερη των τριών (3) ετών.[«Η σύμβαση δεν μπορεί να έχει χρονική διάρκεια μικρότερη του 1 έτους». Αν κάποιος υπογράφει τον Μάρτιο, η σύμβαση μπορεί να είναι μέχρι 31 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, άρα και μικρότερης διάρκειας.]…

    Παρ.2 —-> τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του [εκτιμώ ότι η διατύπωση είναι αόριστη και παρόλο που θα εξειδικευτεί στην ΚΥΑ θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα. Η εμπειρία έχει δείξει ότι ανάλογες διατυπώσεις οδηγούν σε τεράστια περιθώρια διασταλτικών (παρ)ερμνηνειών, συνεπώς και καταστρατήγησης της βούλησης του νομοθέτη αλλά και μη τήρησης στην πράξη ενιαίας γραμμής και αντιμετώπισης].

    —-> Παρ.3 στ) τοποθετεί κινητά στοιχεία για την εξυπηρέτηση του κοινού [εκτιμώ ότι η διατύπωση είναι επίσης αόριστη και πρέπει ιδιαιτέρως να προσεχθεί, καθώς ισχύουν τα ίδια με παραπάνω].

    Παρ.3γ —->και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή [περί ακτογραμμής κατά τη γνώμη μου θα πρέπει συναφώς με το καθ΄ ύλην αντικείμενο του σχεδίου νόμου να αποσαφηνισθεί η έννοιά της, προσδιορίζοντας τον τρόπο καθορισμού της, λαμβάνοντας υπόψη:
    * αφενός τα φυσικά φαινόμενα και ιδιαίτερα της παλίρροιας, η οποία σε ρηχά εδάφη και με μικρή κλίση αναπτύσσεται σε μεγάλο εύρος επιφανείας
    * και αφετέρου τους περιορισμούς απόστασης από την ακτογραμμή που προβλέπονται στην παρούσα παράγραφο] πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων
    Παρ.3ζ —–> [περί ακτογραμμής ισχύουν τα ίδια με παραπάνω]

    Παρ.3θ —-> Στην περίπτωση αυτή, ο παραχωρησιούχος συμψηφίζει τις δαπάνες για την αμοιβή του ναυαγοσώστη και τον εξοπλισμό του με το αντάλλαγμα της παραχώρησης [πώς θα γίνεται αυτό? Απαιτείται διευκρίνηση]….

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 21:03 | Φιλία Γρηγοράσκου

    Είναι σαφές ότι η προτεινόμενη αλλαγή ως προς το ελάχιστο πλάτος της ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή κατά την οποία τα (5) μέτρα που ισχύουν σήμερα γίνονται τέσσερα (4) μέτρων οδηγεί σε κατάσταση δυσμενέστερη από το ισχύον πλαίσιο.
    Αντιθέτως, αντί να μειωθεί το πλάτος της ελεύθερης ζώνης θα έπρεπε να αυξηθεί. Ως εκ τούτου προτείνουμε να τεθεί στα 6 μέτρα εφόσον το βάθος της παραλίας στο σημείο της παραχώρησης το επιτρέπει ή σε περίπτωση που δεν το επιτρέπει να διατηρηθεί στα 5 μέτρα. Σε περίπτωση που η μορφολογία της παραλίας αφήνει περιθώριο για τήρηση ακόμη μεγαλύτερου ορίου αυτό να επιβάλλεται ή να πριμοδοτείται κατά τη διαδικασία δημοπράτησης και υποβολής προσφορών (μεταξύ των κριτηρίων επιλογής παραχωρησιούχου).

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 20:11 | Ελεύθερες Παραλίες Αττικής

    3α) να μετατραπεί σε «διασφαλίζει την ελεύθερη, απρόσκοπτη και ασφαλή ΠΡΟΣΒΑΣΗ του κοινού στον αιγιαλό και την παραλία»

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 20:43 | Ελεύθερες Παραλίες Αττικής

    1η Πρόταση επί της παρ.3:
    Θέση μας είναι ότι οι παραλίες που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 θα πρέπει να εξαιρούνται της παραχώρησης (βλ. σχόλιό μας επί του Άρθρου 6, παρ. 4) λόγω της ιδιαίτερης περιβαλλοντικής και οικολογικής τους σημασίας, καθώς η παραχώρησή τους επηρεάζει τους στόχους διατήρησης για το προστατευτέο αντικείμενο.
    Εφόσον το ανωτέρω αίτημα δεν ικανοποιηθεί, ο περιορισμός του 30% θα πρέπει να διατηρηθεί για τις περιοχές Natura 2000 χωρίς περαιτέρω προϋποθέσεις και κυρίως ανεξάρτητα από το αν θα υπάρξει χαρακτηρισμός του συγκεκριμένου σημείου της παραχώρησης ως «Προστατευόμενος αιγιαλός και παραλία» σύμφωνα με τον ορισμό του Άρθρου 3, παρ.δ.
    Αιτιολόγηση
    Σε διαφορετική περίπτωση, επειδή προβλέπεται ελάχιστες περιοχές αιγιαλών και παραλιών να κατηγοριοποιηθούν ως «προστατευόμενες» κατά την έννοια του άρθρου 3 σημαίνει ότι στην πλειοψηφία των περιοχών Natura 2000 θα επικρατήσει ο γενικός περιορισμός του 60% (όπως και στις εκτός Natura 2000 περιοχές) και δεν θα υπάρχει καμία διαφορά κάλυψης (ισοπεδωτικό).
    Ο περιορισμός αυτός του 30% κάλυψης σε περιοχές Natura 2000 ισχύει σήμερα χωρίς προϋποθέσεις και η προτεινόμενη τροποποίηση θα οδηγήσει σε δυσμενέστερη κατάσταση. Προτείνουμε να παραμείνει ανέπαφη η διατύπωση του Ν. 2971/01, ήτοι: «Για αιγιαλό, παραλία, όχθη, παρόχθια ζώνη, υδάτινο στοιχείο της θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και πλεύσιμου ποταμού, που έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, η κάλυψη δεν μπορεί να υπερβαίνει το τριάντα τοις εκατό (30%) του παραχωρούμενου χώρου και εφόσον δεν επηρεάζονται οι στόχοι διατήρησης για το προστατευτέο αντικείμενο»

    2η Πρόταση επί της παρ.3:
    Στην πρόταση: «και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων» τα 4 μέτρα να αυξηθούν σε 6 ή -κατ’ ελάχιστον- σε 5μ όπως προβλέπονταν στον προηγούμενο Νόμο.
    Αιτιολόγηση
    Είναι σαφές ότι η προτεινόμενη αλλαγή ως προς το ελάχιστο πλάτος της ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή κατά την οποία τα (5) μέτρα που ισχύουν σήμερα γίνονται τέσσερα (4) μέτρων οδηγεί σε κατάσταση δυσμενέστερη από το ισχύον πλαίσιο.
    Ζητούμε να ληφθεί υπόψη ότι, σε περίπτωση κυματισμού ή και μικρών μετακινήσεων των ξαπλωστρών προς τη θάλασσα θα περιορίζεται ακόμη περισσότερο η ζώνη αυτή, η οποία εκτός από αισθητικούς λόγους είναι και η ζώνη κυκλοφορίας των λουομένων παράλληλα με τη ακτογραμμή και ως εκ τούτου δεν μπορεί να περιορίζεται τόσο ασφυκτικά.
    Αντιθέτως, αντί να μειωθεί το πλάτος της ελεύθερης ζώνης θα έπρεπε να αυξηθεί. Ως εκ τούτου προτείνουμε να τεθεί στα 6 μέτρα εφόσον το βάθος της παραλίας στο σημείο της παραχώρησης το επιτρέπει ή σε περίπτωση που δεν το επιτρέπει να διατηρηθεί στα 5 μέτρα. Σε περίπτωση που η μορφολογία της παραλίας αφήνει περιθώριο για τήρηση ακόμη μεγαλύτερου ορίου αυτό να επιβάλλεται ή να πριμοδοτείται κατά τη διαδικασία δημοπράτησης και υποβολής προσφορών (μεταξύ των κριτηρίων επιλογής παραχωρησιούχου).
    Η πρότασή μας για ελεύθερη ζώνη από την ακτογραμμή στα 6 μέτρα δεν είναι αυθαίρετη αλλά αντίστοιχη με αυτή προβλέπεται μεταξύ των όμορων παραχωρήσεων προκειμένου να εξασφαλίζεται η ακώλυτη κίνηση κάθετα στην παραλία (δεν είναι κατανοητό γιατί η παράλληλη κίνηση, η οποία είναι πυκνότερη της κάθετης) θα πρέπει να περιορίζεται ασφυκτικά. Τα έξι (6) μέτρα δεν είναι πολλά για να τα διανύσει ο χρήστης της ξαπλώστρας προκειμένου να φτάσει στη θάλασσα. Αντιθέτως τα 4 μέτρα ελεύθερης ζώνης που προτείνονται με το νέο σχέδιο είναι πολύ λίγα για χρήση από όλους του υπόλοιπους.

    Πρόταση επί της παρ.5:
    Να διαγραφεί το «ή άλλης συναφούς επιχείρησης».

    Πρόταση επί της παρ.7:
    Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται εντός αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων να απαγορευθεί ρητά ενώ για του αιγιαλούς και παραλίες που περιβάλλουν τέτοιους χώρους να επιτρέπεται μόνο μετά από σύμφωνη γνώμη των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Πολιτισμού.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 19:36 | ΑΡΧΕΛΩΝ, Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας

    Άρθρο 8
    Στην παράγραφο 3, περίπτωση (γ) ορίζεται ότι ο παραχωρησιούχος «περιορίζει την ανάπτυξη των ομπρελών, ξαπλωστρών και θαλάσσιων μέσων αναψυχής και λοιπών κινητών στοιχείων σε ποσοστό του εμβαδού της παραχωρούμενης έκτασης που δεν υπερβαίνει το εξήντα τοις εκατό (60%) ή το τριάντα τοις εκατό (30%), αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό και παραλία της παρ. 1 του άρθρου 4, ώστε να διασφαλίζονται η διέλευση του κοινού κάθετα και παράλληλα προς τη θάλασσα και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων.».
    Συμφωνούμε με τη διάταξη και τα προβλεπόμενα ποσοστά, τα οποία άλλωστε επαναλαμβάνουν αυτά που προβλέπονται ήδη από το ν. 2971/2001 (άρθρο 13, παράγραφος 6). Θεωρούμε όμως ότι ο νομοθέτης θα πρέπει να λάβει υπόψη του το εξής και να το εντάξει στις προβλέψεις του άρθρου 8:
    Στις παραλίες που ωοτοκεί η θαλάσσια χελώνα Caretta caretta (Ζάκυνθος, Πελοπόννησος, Κρήτη) τα ενήλικα θηλυκά άτομα βγαίνουν κατά τις βραδινές ώρες για να εναποθέσουν τα αυγά τους. Είναι σύνηθες τα ζώα να κάνουν τις φωλιές τους σε σημεία που έχουν παραχωρηθεί για τοποθέτηση επίπλων θαλάσσης (ξαπλώστρες, ομπρέλες) για την εξυπηρέτηση των λουόμενων. Αν η φωλιά βρίσκεται πολύ κοντά σε «σετ» ομπρέλας με ξαπλώστρες, το «σετ» πρέπει είτε να μην χρησιμοποιηθεί όσο διαρκεί η επώαση των αυγών (περίπου 60 ημέρες), είτε να μετακινηθεί σε άλλη θέση, διότι η σκιά της ομπρέλας και οι αυξημένες δονήσεις της άμμου από τους χρήστες της ομπρέλας μπορεί να καταστρέψουν τη φωλιά. Πολύ συχνά οι παραχωρησιούχοι αρνούνται να μεταφέρουν το «σετ» διότι τότε θα υπάρχει απόκλιση με τις συντεταγμένες που τους έχει χορηγήσει η Κτηματική Υπηρεσία (και οι οποίες αναφέρονται στη σύμβασή τους), δηλ. υπάρχει ο κίνδυνος (σε περίπτωση ελέγχου) να τους επιβληθεί πρόστιμο. Θεωρούμε λοιπόν ότι ο νομοθέτης θα πρέπει να προβλέψει ειδική εξαίρεση για την περίπτωση των παραλιών ωοτοκίας της Caretta caretta, με προτεινόμενη διατύπωση:
    «Σε περίπτωση που στην παραχωρούμενη έκταση εντοπιστεί φωλιά θαλάσσιας χελώνας, ο παραχωρησιούχος μπορεί κατ’ εξαίρεση να αποκλίνει των συντεταγμένων που συνοδεύουν τη σύμβαση παραχώρησης, υπό την προϋπόθεση ότι η ανάπτυξη του εξοπλισμού δεν υπερβαίνει τα προβλεπόμενα ποσοστά της περίπτωσης (γ), ήτοι 60% ή 30%, αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό και παραλία της παρ. 1 του άρθρου 4».
    Στην παράγραφο 5 προβλέπεται ότι «Είναι δυνατή η σύναψη σύμβασης έργου από τον παραχωρησιούχο με τρίτο φυσικό ή νομικό πρόσωπο για την άσκηση δραστηριοτήτων θαλάσσιων μέσων αναψυχής ή άλλης συναφούς επιχείρησης, εφόσον….».
    Θεωρούμε ότι θα πρέπει να οριστεί ότι σε προστατευόμενους αιγιαλούς και παραλίες του άρθρου 4, παράγραφος 1 (προστατευόμενος αιγιαλός και παραλία), και ειδικά στις παραλίες του άρθρου 4, παράγραφος 2 (αιγιαλός και παραλία υψηλής προστασίας), θα πρέπει να μην επιτραπεί η άσκηση δραστηριοτήτων θαλάσσιων μέσων αναψυχής, θαλάσσιων σπορ κλπ, διότι ο εξοπλισμός αυτών των δραστηριοτήτων είναι ιδιαίτερα ογκώδης και βαρύς, επομένως για τη μεταφορά και τοποθέτησή του χρειάζεται η χρήση οχημάτων που καταστρέφουν τη φυσική βλάστηση. Επίσης η πολύμηνη παρουσία του εξοπλισμού στον αιγιαλό προκαλεί συμπίεση της άμμου, ενώ κατά τη χρήση των θαλάσσιων μέσων αναψυχής προκαλείται έντονη ηχορύπανση.
    Στην παράγραφο 7 προβλέπονται πρόσθετοι όροι για την περίπτωση αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται εντός αρχαιολογικών χώρων. Συμφωνούμε με τις προβλέψεις του νομοσχεδίου που κρίνονται απαραίτητες για τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας. Θα πρέπει όμως να προβλεφθεί αντίστοιχη αναφορά στις πολύ συχνές περιπτώσεις που ο αιγιαλός ή η παραλία βρίσκονται εντός περιοχής δασικού χαρακτήρα, οπότε θα πρέπει αντίστοιχα να θεωρηθεί ότι εφαρμόζεται η δασική νομοθεσία για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων που βρίσκονται στον αιγιαλό ή την παραλία.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 18:49 | Αλεξάνδρα Κατσίρη

    1η Πρόταση επί της παρ.3:
    Θέση μας είναι ότι οι παραλίες που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 θα πρέπει να εξαιρούνται της παραχώρησης (βλ. σχόλιό μας επί του Άρθρου 6, παρ. 4) λόγω της ιδιαίτερης περιβαλλοντικής και οικολογικής τους σημασίας, καθώς η παραχώρησή τους επηρεάζει τους στόχους διατήρησης για το προστατευτέο αντικείμενο.
    Εφόσον το ανωτέρω αίτημα δεν ικανοποιηθεί, ο περιορισμός του 30% θα πρέπει να διατηρηθεί για τις περιοχές Natura 2000 χωρίς περαιτέρω προϋποθέσεις και κυρίως ανεξάρτητα από το αν θα υπάρξει χαρακτηρισμός του συγκεκριμένου σημείου της παραχώρησης ως «Προστατευόμενος αιγιαλός και παραλία» σύμφωνα με τον ορισμό του Άρθρου 3, παρ.δ.
    Αιτιολόγηση
    Σε διαφορετική περίπτωση, επειδή προβλέπεται ελάχιστες περιοχές αιγιαλών και παραλιών να κατηγοριοποιηθούν ως «προστατευόμενες» κατά την έννοια του άρθρου 3 σημαίνει ότι στην πλειοψηφία των περιοχών Natura 2000 θα επικρατήσει ο γενικός περιορισμός του 60% (όπως και στις εκτός Natura 2000 περιοχές) και δεν θα υπάρχει καμία διαφορά κάλυψης (ισοπεδωτικό).
    Ο περιορισμός αυτός του 30% κάλυψης σε περιοχές Natura 2000 ισχύει σήμερα χωρίς προϋποθέσεις και η προτεινόμενη τροποποίηση θα οδηγήσει σε δυσμενέστερη κατάσταση. Προτείνουμε να παραμείνει ανέπαφη η διατύπωση του Ν. 2971/01, ήτοι: «Για αιγιαλό, παραλία, όχθη, παρόχθια ζώνη, υδάτινο στοιχείο της θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και πλεύσιμου ποταμού, που έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, η κάλυψη δεν μπορεί να υπερβαίνει το τριάντα τοις εκατό (30%) του παραχωρούμενου χώρου και εφόσον δεν επηρεάζονται οι στόχοι διατήρησης για το προστατευτέο αντικείμενο»

    2η Πρόταση επί της παρ.3:
    Στην πρόταση: «και η ύπαρξη ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή πλάτους τουλάχιστον τεσσάρων (4) μέτρων» τα 4 μέτρα να αυξηθούν σε 6 ή -κατ’ ελάχιστον- σε 5μ όπως προβλέπονταν στον προηγούμενο Νόμο.
    Αιτιολόγηση
    Είναι σαφές ότι η προτεινόμενη αλλαγή ως προς το ελάχιστο πλάτος της ελεύθερης ζώνης από την ακτογραμμή κατά την οποία τα (5) μέτρα που ισχύουν σήμερα γίνονται τέσσερα (4) μέτρων οδηγεί σε κατάσταση δυσμενέστερη από το ισχύον πλαίσιο.
    Ζητούμε να ληφθεί υπόψη ότι, σε περίπτωση κυματισμού ή και μικρών μετακινήσεων των ξαπλωστρών προς τη θάλασσα θα περιορίζεται ακόμη περισσότερο η ζώνη αυτή, η οποία εκτός από αισθητικούς λόγους είναι και η ζώνη κυκλοφορίας των λουομένων παράλληλα με τη ακτογραμμή και ως εκ τούτου δεν μπορεί να περιορίζεται τόσο ασφυκτικά.
    Αντιθέτως, αντί να μειωθεί το πλάτος της ελεύθερης ζώνης θα έπρεπε να αυξηθεί. Ως εκ τούτου προτείνουμε να τεθεί στα 6 μέτρα εφόσον το βάθος της παραλίας στο σημείο της παραχώρησης το επιτρέπει ή σε περίπτωση που δεν το επιτρέπει να διατηρηθεί στα 5 μέτρα. Σε περίπτωση που η μορφολογία της παραλίας αφήνει περιθώριο για τήρηση ακόμη μεγαλύτερου ορίου αυτό να επιβάλλεται ή να πριμοδοτείται κατά τη διαδικασία δημοπράτησης και υποβολής προσφορών (μεταξύ των κριτηρίων επιλογής παραχωρησιούχου).
    Η πρότασή μας για ελεύθερη ζώνη από την ακτογραμμή στα 6 μέτρα δεν είναι αυθαίρετη αλλά αντίστοιχη με αυτή προβλέπεται μεταξύ των όμορων παραχωρήσεων προκειμένου να εξασφαλίζεται η ακώλυτη κίνηση κάθετα στην παραλία (δεν είναι κατανοητό γιατί η παράλληλη κίνηση, η οποία είναι πυκνότερη της κάθετης) θα πρέπει να περιορίζεται ασφυκτικά. Τα έξι (6) μέτρα δεν είναι πολλά για να τα διανύσει ο χρήστης της ξαπλώστρας προκειμένου να φτάσει στη θάλασσα. Αντιθέτως τα 4 μέτρα ελεύθερης ζώνης που προτείνονται με το νέο σχέδιο είναι πολύ λίγα για χρήση από όλους του υπόλοιπους.

    Πρόταση επί της παρ.5:
    Να διαγραφεί το «ή άλλης συναφούς επιχείρησης».

    Πρόταση επί της παρ.7:
    Η παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας που βρίσκονται εντός αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και ιστορικών τόπων να απαγορευθεί ρητά ενώ για του αιγιαλούς και παραλίες που περιβάλλουν τέτοιους χώρους να επιτρέπεται

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 18:08 | Γιωργος Αθανασιαδης

    Η παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας γίνεται με σύμβαση που καταρτίζεται ανάμεσα στο αρμόδιο όργανο και τον παραχωρησιούχο. Η σύμβαση δεν μπορεί να έχει χρονική διάρκεια μικρότερη του ενός (1) έτους και μεγαλύτερη των τριών (3) ετών. Αύξηση του χρόνου μίσθωσης από 3 σε 5 χρόνια. Οι κλιματολογικές συνθήκες στην χώρα μας , έχουν τεράστιες μεταβολές από βορά σε νότο , με αποτέλεσμα να μην είναι ίσος ο χρόνος λειτουργίας των καλοκαιρινών επιχειρήσεων. Στην βόρια Ελλάδα ειδικά , οι μέρες <> λειτουργίας , δεν ξεπερνούν τις 60 με 70 μέρες , εν αντιθέσει που στην νότια χώρα , ακόμα και στην Αττική , μπορεί να φθάσουν έως τέλη Οκτωβρίου , ακόμα και μέσα Νοεμβρίου. Επίσης η χρονική διάρκεια της μίσθωσης να καταλαμβάνει την μέγιστη διάρκεια της από την στιγμή που συνάπτεται και όχι μέχρι την λήξη της εκάστοτε ΚΥΑ. (π.χ. συμβάσεις που θα υπογραφούν το 2024 δεν μπορεί να λήγουν του 2025 που είναι η ημερομηνία ισχύος της τρέχουσας ΚΥΑ / ΦΕΚ 12823/ ΑΡ. ΦΥΛ. 1432 / 10.03.2023 ) Οι επιχειρήσεις μπορούν να διασφαλίσουν την πρόσβαση ατόμων με αναπηρία στην θάλασσα μόνο μέσω των ξύλινων διαδρόμων που τοποθετούν . Ποιος θα ορίσει τα σημεία που θα τοποθετηθούν οι ειδικές πλατφόρμες , ποιος θα αναλάβει το κόστος όταν σε μία παραλία θα υπάρχουν περισσότερες των μία επιχειρήσεις και φυσικά δεν είναι δυνατόν κάθε μία , να δημιουργήσει κι έναν τέτοιου είδους μηχανισμό, καθώς είναι σταθερός , ηλεκτροκίνητος και φυσικά υψηλός ως προς το κόστος εγκατάστασης του. Είναι καθαρά υποχρέωση των Δήμων και μόνο αυτοί έχουν την δυνατότητα της συγκεκριμένης παροχής. Αύξηση του χώρου μίσθωσης από 500 σε 700m2 καθώς και αύξηση της δυνατότητας κάλυψης από 60% σε 80%. Είναι σημαντική προϋπόθεση για την βιωσιμότητα της επιχείρησης , την καλύτερη εξυπηρέτηση των πελατών καθώς και της διακράτησης του κόστους των παρεχόμενων υπηρεσιών σε χαμηλά επίπεδα. τοποθετεί κινητά στοιχεία για την εξυπηρέτηση του κοινού. Τα κινητά στοιχεία που εξυπηρετούν τον κόσμο , όπως οι διάδρομοι , που εξυπηρετούν την πρόσβαση ή την διέλευση προς την παραλία και τις ομπρέλες. οι χημικές τουαλέτες , ντουζιέρες , αποδυτήρια να μην συμπεριλαμβάνονται στο προβλεπόμενο ποσοστό κάλυψης του μισθωμένου χώρου. Ναυαγοσώστης…….. Σε μία παραλία που θα υπάρχουν περισσότερες των μία επιχειρήσεων δεν είναι δυνατόν να αναλάβουν από κοινού το κόστος αυτού. Ποιος θα τον προσλάβει , ποιος θα αναλάβει την ευθύνη κάλυψης της μισθοδοσίας του , ποιος γενικότερα θα έχει την ευθύνη απέναντι στον νόμο. Είναι καθαρά υποχρέωση των Δήμων όπου προβλέπεται και μόνο αυτοί μπορούνε να αναλάβουν την ανάλογη υποχρέωση.

Σχόλια 1 … 5 6 7