1. Λειτουργός του ΝΣΚ που έχει τρία (3) έτη τουλάχιστον πραγματική δημόσια υπηρεσία τίθεται, αυτεπάγγελτα ή με αίτησή του, σε διαθεσιμότητα λόγω ασθένειας, όταν αυτή παρατείνεται πέρα από τον μέγιστο χρόνο αναρρωτικής άδειας που ισχύει για τους διοικητικούς υπαλλήλους, εφόσον κρίνεται από την αρμόδια υγειονομική επιτροπή ως ιάσιμη. Η διαθεσιμότητα αρχίζει από τη λήξη της αναρρωτικής άδειας και δεν μπορεί να υπερβεί το ένα (1) έτος και για τα δυσίατα νοσήματα τα δύο (2) έτη.
2. Η θέση σε διαθεσιμότητα και η επάνοδος στην υπηρεσία γίνονται με απόφαση του Προέδρου του ΝΣΚ που εκδίδεται μετά από γνωμοδότηση του οικείου Υπηρεσιακού Συμβουλίου.
3. Κατά το τελευταίο δίμηνο, πριν από τη λήξη του ανώτατου ορίου διαθεσιμότητας, η αρμόδια κατά τις διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα Επιτροπή υποχρεούται, ύστερα από ερώτημα του Προέδρου του ΝΣΚ, να γνωμοδοτήσει για την ικανότητα του λειτουργού του ΝΣΚ να επανέλθει αμέσως στα καθήκοντά του. Αν η Επιτροπή γνωματεύσει αρνητικά, ο λειτουργός του ΝΣΚ απολύεται υποχρεωτικά, σύμφωνα με το άρθρο 103.
4. Λειτουργός του ΝΣΚ μπορεί να παραπεμφθεί για εξέταση στην αρμόδια υγειονομική Επιτροπή, ύστερα από αίτησή του ή αυτεπάγγελτα και πριν από τον χρόνο λήξης της διαθεσιμότητας. Στην περίπτωση αυτή, αν η Επιτροπή γνωματεύσει αρνητικά σχετικά με την ικανότητα του λειτουργού του ΝΣΚ να επανέλθει αμέσως στα καθήκοντά του, αυτός απολύεται υποχρεωτικά με τη λήξη του χρόνου της διαθεσιμότητας.
5. Στον λειτουργό του ΝΣΚ που τέθηκε σε διαθεσιμότητα λόγω νόσου, καταβάλλονται τα τρία τέταρτα (3/4) του συνόλου των αποδοχών του.