1. Οι Τριμελείς Επιτροπές γνωμοδοτούν με Πρακτικό:
α) Για τη συμβιβαστική επίλυση διαφορών ή την αναγνώριση απαιτήσεων κατά του Δημοσίου και των φορέων των οποίων η νομική υποστήριξη ανήκει στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, τη μη άσκηση αγωγών ή άλλων ένδικων βοηθημάτων, την παραίτηση από αγωγές ή άλλα ένδικα βοηθήματα, που ασκήθηκαν, την αποδοχή αγωγών ή άλλων ένδικων βοηθημάτων που ασκήθηκαν κατά του Δημοσίου και των παραπάνω φορέων, εφόσον το οικονομικό αντικείμενο της υπόθεσης υπερβαίνει τις είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ και δεν ξεπερνά τις διακόσιες πενήντα χιλιάδες (250.000) ευρώ.
β) Για τη μη άσκηση ένδικων μέσων κατά δικαστικών αποφάσεων, που έχουν εκδοθεί και την παραίτηση από ένδικα μέσα, που έχουν ασκηθεί, ανεξάρτητα από το αντικείμενο ή το ποσό της διαφοράς.
γ) Για τη μη άσκηση ανακοπής κατά πίνακα κατάταξης δανειστών ή κατά πίνακα διανομής ή την παραίτηση από ασκηθείσα ανακοπή, εφόσον η διαφορά μεταξύ του ποσού των αναγγελθεισών απαιτήσεων του Δημοσίου και των φορέων των οποίων η νομική υποστήριξη ανήκει στο ΝΣΚ ή του συνολικού εκπλειστηριάσματος ή του προϊόντος της διανομής αφενός, και του ποσού της κατάταξης του Δημοσίου ή των φορέων που η νομική τους υποστήριξη ανήκει στο ΝΣΚ αφετέρου, υπερβαίνει το ποσό των εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ.
2. Οι Τριμελείς Επιτροπές αποφαίνονται με Πράξη, χωρίς να ακολουθείται η διαδικασία εισήγησης και πρακτικού:
α) Για περιπτώσεις της περ. α’ της παρ. 1, το οικονομικό αντικείμενο των οποίων δεν υπερβαίνει τις είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ, καθώς και για τη μη άσκηση ένδικων μέσων ή την παραίτηση από ένδικα μέσα, που έχουν ασκηθεί για τις υποθέσεις αυτές. Εξαιρούνται οι διαφορές από περιοδικές παροχές (όπως μισθοί, συντάξεις, επιδόματα, χρηματικές αποζημιώσεις περιοδικού χαρακτήρα), ανεξάρτητα από το ένδικο βοήθημα με το οποίο εισάγονται (προσφυγή, ευθεία αγωγή, αγωγή αποζημίωσης ή από αδικαιολόγητο πλουτισμό).
β) Για τη μη άσκηση ενδίκων μέσων κατά αποφάσεων των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, εφόσον δεν μπορεί να ασκηθεί παραδεκτά, λόγω του ποσού της διαφοράς, έφεση ή αίτηση αναίρεσης και δεν συντρέχουν λόγοι για την κατ` εξαίρεση άσκησή τους.
γ) Για τη μη άσκηση ενδίκων μέσων και την παραίτηση από ένδικα μέσα που έχουν ασκηθεί σε φορολογικές και τελωνειακές υποθέσεις και υποθέσεις εκτέλεσης (κοινής και διοικητικής).
δ) Για τη μη άσκηση ανακοπής κατά δηλώσεων τρίτων, οι οποίες υποβάλλονται μετά από κατάσχεση που επιβλήθηκε στα χέρια τους από τις φορολογικές και τελωνειακές αρχές ή από τους φορείς των οποίων τη νομική υπηρεσία διεξάγει το ΝΣΚ.
ε) Για τη μη άσκηση ανακοπής κατά πίνακα κατάταξης δανειστών ή κατά πίνακα διανομής ή την παραίτηση από ασκηθείσα ανακοπή, εφόσον η διαφορά μεταξύ του ποσού των αναγγελθεισών απαιτήσεων του Δημοσίου και των φορέων των οποίων η νομική υποστήριξη ανήκει στο ΝΣΚ ή του συνολικού εκπλειστηριάσματος ή του προϊόντος της διανομής, αφενός και του ποσού της κατάταξης του Δημοσίου ή των φορέων που η νομική τους υποστήριξη ανήκει στο ΝΣΚ αφετέρου, δεν υπερβαίνει το ποσό των εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ.
3. Με Πράξη, που εκδίδεται με την ίδια παραπάνω διαδικασία, οι Τριμελείς Επιτροπές παραπέμπουν στο οικείο Τμήμα οποιαδήποτε υπόθεση της αρμοδιότητάς τους, αν κρίνουν ότι παρουσιάζει ιδιαίτερη σπουδαιότητα ή έχει ευρύτερες δημοσιονομικές επιπτώσεις.
4. Επισημειωματική Πράξη, αντί Πρακτικού ή Πράξης Τριμελούς Επιτροπής, συντάσσεται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) Για περιπτώσεις της περ. α’ της παρ. 1, όταν το οικονομικό αντικείμενό τους δεν υπερβαίνει τις τρείς χιλιάδες (3.000) ευρώ, καθώς και για τη μη άσκηση ένδικων μέσων ή την παραίτηση από ένδικα μέσα, που έχουν ασκηθεί για τις υποθέσεις αυτές. Εξαιρούνται οι διαφορές από περιοδικές παροχές (όπως μισθοί, συντάξεις, επιδόματα, χρηματικές αποζημιώσεις περιοδικού χαρακτήρα), ανεξάρτητα από το ένδικο βοήθημα με το οποίο εισάγονται (προσφυγή, ευθεία αγωγή, αγωγή αποζημίωσης ή από αδικαιολόγητο πλουτισμό).
β) Για τη μη άσκηση ένδικων βοηθημάτων ή μέσων σε υποθέσεις του ν. 3869/2010 (Α΄ 130), με την εξαίρεση των υποθέσεων της παρ. 6 του άρθρου 20 του ν. 3086/2002 (Α΄ 324), όπως προστέθηκε με το άρθρο 46 του ν. 4569/2018 (Α΄ 179).
γ) Για τη μη άσκηση ενδίκων μέσων κατά αποφάσεων των Τμημάτων του Ελεγκτικού Συνεδρίου σε συνταξιοδοτικές υποθέσεις, αγωγές αποζημίωσης ανάκτησης αχρεωστήτως καταβληθέντων, καταλογιστικές αποφάσεις και υποθέσεις εκτέλεσης, εφόσον το αμφισβητούμενο με το ένδικο μέσο ποσό δεν υπερβαίνει τις ογδόντα χιλιάδες (80.000) ευρώ ή τα νομικά τους ζητήματα έχουν κριθεί με αποφάσεις της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου ή του Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου 88 παρ. 2 του Συντάγματος.