Το άρθρο 61 του ν. 2960/2001 (Α΄265) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 61
Καταστροφές και απώλειες υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων που έχουν τεθεί σε ανάλωση στο έδαφος ενός κράτους μέλους κατά τη μεταφορά τους στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το κράτος μέλος στο οποίο τέθηκαν σε ανάλωση
1. Στις περιπτώσεις που προβλέπονται στην παρ. 1 του άρθρου 57 και στην παρ. 1 του άρθρου 60, σε περίπτωση ολικής καταστροφής ή ανεπανόρθωτης απώλειας των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων κατά τη μεταφορά τους στο έδαφος κράτους μέλους της Ε.Ε. άλλου από το κράτος μέλος στο οποίο τέθηκαν σε ανάλωση, εξαιτίας τυχαίου συμβάντος ή ανωτέρας βίας ή κατόπιν έγκρισης των αρμόδιων αρχών του συγκεκριμένου κράτους μέλους για την καταστροφή των προϊόντων, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης δεν καθίσταται απαιτητός στο εν λόγω κράτος-μέλος.
Θεωρείται ότι τα προϊόντα έχουν υποστεί ολική καταστροφή ή ανεπανόρθωτη απώλεια, όταν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν, ως προϊόντα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης.
2. Σε περίπτωση μερικής απώλειας που οφείλεται στη φύση των προϊόντων κατά τη μεταφορά τους στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το κράτος μέλος, στο οποίο τέθηκαν σε ανάλωση, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης δεν καθίσταται απαιτητός σε αυτό το κράτος μέλος, εφόσον το ποσό της απώλειας δεν υπερβαίνει το κοινό όριο μερικής απώλειας που καθορίζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα εν λόγω υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα, εκτός εάν υπάρχει εύλογη αιτία απάτης ή παρατυπίας.
3. Η ολική καταστροφή ή η ανεπανόρθωτη απώλεια, ολική ή μερική, των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων της παρ. 1 αποδεικνύεται κατά τρόπο ικανοποιητικό για τις αρμόδιες αρχές της χώρας, αν η εν λόγω ολική καταστροφή ή ανεπανόρθωτη απώλεια, ολική ή μερική, επήλθε στο εσωτερικό της ή όταν η απώλεια διαπιστώνεται στο εσωτερικό της χώρας και δεν είναι δυνατός ο προσδιορισμός του τόπου όπου επήλθε.
Στις περιπτώσεις διαπίστωσης ολικής καταστροφής ή ανεπανόρθωτης απώλειας, ολικής ή μερικής, των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων, η εγγύηση που κατατίθεται σύμφωνα με την περ. α) της παρ. 2 του άρθρου 57Α ή την περ. α) της παρ. 4 του άρθρου 60 αποδεσμεύεται, πλήρως ή εν μέρει, κατά περίπτωση, με την προσκόμιση ικανοποιητικών αποδείξεων.».
Ως δικηγόρος κι επειδή χειρίζομαι σχετική απόφαση, στην έννοια της ανεπανόρθωτης απώλειας πρέπει να προβλεφθεί και η κλοπή των προϊόντων κατά τη μεταφορά. Σύμφωνα με την Ελληνική νομολογία, στηριζόμενη σε γνωμοδότηση του ΝΣΚ έτους 1999, αν κλαπούν προϊόντα που μεταφέρονται, δηλαδή είναι σε καθεστώς ανατολής, ακόμη κι αν δεν βρεθούν ποτά τα κλοπιμαία οφείλεται ο ΕΦΚ, με τη δικαιολογητική βάση ότι τα κλαπέντα θα τεθούν στην κατανάλωση, έστω και παράνομα (!!!).