- Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών - http://www.opengov.gr/minfin -

Άρθρο 5 Χρόνος και τόπος όπου καθίσταται απαιτητός ο φόρος – Τροποποίηση άρθρου 56 του ν. 2960/2001 (παρ. 2, 3 και 4 άρθρου 6, άρθρο 7 και πρώτο εδάφιο άρθρου 8 της Οδηγίας (ΕΕ) 2020/262)

 

Στο άρθρο 56 του ν. 2960/2001 (Α΄ 265), α) αντικαθίστανται αα) ο τίτλος, αβ) οι περ. β΄, γ΄και δ΄ της παρ. 2, αγ) οι παρ. 3 και 8, β) στην παρ. 6, βα) αντικαθίστανται η περ. β΄ και το πρώτο εδάφιο της περ. δ’, ββ) τροποποιείται η περ. γ΄ με την προσθήκη της μεταποίησης, γ) επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις και το άρθρο 56 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 56
Χρόνος και τόπος όπου καθίσταται απαιτητός ο φόρος
1. Ο ειδικός φόρος κατανάλωσης καθίσταται απαιτητός κατά το χρόνο θέσης σε ανάλωση των προϊόντων στο εσωτερικό της χώρας.
2. Θεωρείται ως «θέση σε ανάλωση»:
α) η έξοδος υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων από ένα καθεστώς αναστολής, συμπεριλαμβανομένης της παράτυπης εξόδου,
β) η κατοχή ή αποθήκευση υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων παρατυπίας, εκτός καθεστώτος αναστολής, για τα οποία δεν έχει επιβληθεί ειδικός φόρος κατανάλωσης δυνάμει των εφαρμοστέων διατάξεων του ενωσιακού δικαίου και της εθνικής νομοθεσίας,
γ) η παραγωγή, συμπεριλαμβανομένης της μεταποίησης, υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων και η παράτυπη παραγωγή ή μεταποίηση, εκτός καθεστώτος αναστολής,
δ) η εισαγωγή υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων, εκτός εάν τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα υπαχθούν, αμέσως μετά την εισαγωγή, σε καθεστώς αναστολής, ή η παράτυπη είσοδος προϊόντων υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, εκτός εάν η τελωνειακή οφειλή έχει αποσβεσθεί σύμφωνα με τα στοιχεία ε, στ, ζ και ια της παρ. 1 του άρθρου 124 του Κανονισμού (ΕΕ) 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 9ης Οκτωβρίου 2013 για τη θέσπιση ενωσιακού τελωνειακού κώδικα (αναδιατύπωση). Η εφαρμογή της παρούσας για οφειλές που αποσβαίνονται σύμφωνα με το στοιχείο ε της παρ. 1 του άρθρου 124 του ίδιου Κανονισμού είναι ανεξάρτητη από την επιβολή και την είσπραξη των πολλαπλών τελών της παρ. 1 του άρθρου 150 και την εφαρμογή του Πέμπτου Μέρους, όταν συντρέχει λαθρεμπορία.
Για την εφαρμογή της περ. α, ως έξοδος από το καθεστώς αναστολής των πετρελαιοειδών προϊόντων που τελούν υπό καθεστώς αναστολής εντός φορολογικών αποθηκών στο εσωτερικό της Χώρας και ζητείται η θέση τους σε ανάλωση, θεωρείται η φυσική έξοδος των προϊόντων από τη φορολογική αποθήκη.
3. Ο χρόνος εξόδου από καθεστώς αναστολής, σύμφωνα με την περ. α΄ της παρ. 2, είναι:
α) ο χρόνος παραλαβής των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων από τον εγγεγραμμένο παραλήπτη, στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο στοιχείο ii της περ. α της παρ. 1 του άρθρου 112,
β) ο χρόνος παραλαβής των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων από τον παραλήπτη, στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο στοιχείο iv της περ. α της παρ. 1 του άρθρου 112,
γ) ο χρόνος παραλαβής των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων στον τόπο άμεσης παράδοσής τους, στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παρ. 2 του άρθρου 112.
4. Με την επιφύλαξη της παρ. 5, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στις περιπτώσεις των παρ. 2 και 3 εισπράττεται με βάση τους συντελεστές που ισχύουν την ημερομηνία κατά την οποία ο φόρος καθίσταται απαιτητός.
5. Στην περίπτωση παράτυπης εξόδου από καθεστώς αναστολής ή κατοχής ή αποθήκευσης εκτός καθεστώτος αναστολής ή παράτυπης παραγωγής ή παράτυπης εισαγωγής, κατά τα οριζόμενα στην παρ. 2, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης εισπράττεται με βάση τους συντελεστές που ισχύουν κατά τον χρόνο διαπίστωσης των παρατυπιών αυτών.
Εντούτοις, όταν από τα στοιχεία που διαθέτουν οι αρμόδιες αρχές διαπιστώνεται ότι η παράτυπη έξοδος από καθεστώς αναστολής ή η κατοχή εκτός καθεστώτος αναστολής ή η παράτυπη παραγωγή ή η παράτυπη εισαγωγή πραγματοποιήθηκαν ή υπήρξαν, κατά περίπτωση, σε χρόνο προγενέστερο της διαπίστωσης, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης εισπράττεται με βάση τους συντελεστές που ίσχυαν κατά την προγενέστερη της διαπίστωσης ημερομηνία, στην οποία πραγματοποιήθηκαν ή υπήρξαν.
6. Με την επιφύλαξη του άρθρου 101, υπόχρεος να καταβάλει τον ειδικό φόρο κατανάλωσης που καθίσταται απαιτητός είναι:
α) σε σχέση με την έξοδο υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων από καθεστώς αναστολής, όπως αναφέρεται στην περ. α΄ της παρ. 2:
i) Ο εγκεκριμένος αποθηκευτής, ο εγγεγραμμένος παραλήπτης ή κάθε άλλο πρόσωπο που απελευθερώνει ή εξ ονόματος του οποίου απελευθερώνονται τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα από καθεστώς αναστολής και σε περίπτωση παράτυπης εξόδου από τη φορολογική αποθήκη, κάθε άλλο πρόσωπο που εμπλέκεται στην έξοδο αυτή,
ii) σε περίπτωση παρατυπίας κατά τη διακίνηση υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων υπό καθεστώς αναστολής, όπως αυτή ορίζεται στις παρ. 1, 2 και 4 του άρθρου 118, ο εγκεκριμένος αποθηκευτής, ο εγγεγραμμένος αποστολέας ή κάθε άλλο πρόσωπο που εγγυήθηκε την πληρωμή, σύμφωνα με τις παρ. 6 και 7 του άρθρου 112, και κάθε πρόσωπο που συμμετείχε στην παράτυπη έξοδο και το οποίο γνώριζε ή όφειλε ευλόγως να γνωρίζει τον παράτυπο χαρακτήρα της εξόδου,
β) σχετικά με την κατοχή ή αποθήκευση υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων όπως αναφέρεται στην περ. β΄ της παρ. 2, το πρόσωπο που κατέχει ή αποθηκεύει τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα ή κάθε άλλο πρόσωπο που εμπλέκεται στην κατοχή ή αποθήκευση των υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων ή οποιοσδήποτε συνδυασμός αυτών των προσώπων, σύμφωνα με την αρχή της αλληλέγγυας και εις ολόκληρον ευθύνης,
γ) σχετικά με την παραγωγή, συμπεριλαμβανομένης της μεταποίησης, υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων όπως αναφέρεται στην περ. γ΄ της παρ. 2: το πρόσωπο που παράγει τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα και, σε περίπτωση παράτυπης παραγωγής, κάθε άλλο πρόσωπο που εμπλέκεται στην παραγωγή τους,
δ) σχετικά με την εισαγωγή ή την παράτυπη είσοδο υποκείμενων σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντων που αναφέρεται στην περ. δ΄ της παρ. 2, ο διασαφιστής, όπως ορίζεται στο σημείο 15 του άρθρου 5 του Κανονισμού (ΕΕ) 952/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 9ης Οκτωβρίου 2013 για τη θέσπιση ενωσιακού τελωνειακού κώδικα (αναδιατύπωση) ή κάθε άλλο πρόσωπο που αναφέρεται στην παρ. 3 του άρθρου 77 του ίδιου Κανονισμού και σε περίπτωση παράτυπης εισαγωγής, κάθε άλλο πρόσωπο που εμπλέκεται στην παράτυπη εισαγωγή.
Σε περίπτωση περισσότερων υπόχρεων για την καταβολή του οφειλόμενου ποσού ειδικού φόρου κατανάλωσης, τα πρόσωπα αυτά είναι αλληλεγγύως και εις ολόκληρον υπόχρεα για την πληρωμή της εν λόγω οφειλής.
7. Σε περίπτωση ακύρωσης ή ανάκλησης της άδειας εγκεκριμένου αποθηκευτή, οι φορολογικές επιβαρύνσεις που αναλογούν στα αποθηκευμένα σε καθεστώς αναστολής προϊόντα στη φορολογική αποθήκη ή στις φορολογικές αποθήκες του αποθηκευτή, καθίστανται άμεσα απαιτητές και τα προϊόντα δεσμεύονται μέχρι την εξόφληση αυτών από τον υπόχρεο ή από τις εγγυήσεις που έχουν κατατεθεί.
8. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, κατόπιν εισήγησης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, δύναται να καθορίζεται κάθε ειδικότερο θέμα για τον χρόνο και τον τόπο όπου καθίσταται απαιτητός ο φόρος και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος.».