1.Το Δημόσιο απέχει από την άσκηση αγωγών της παρ.2 του άρθρου 6 του ν. 2664/1998 (Α΄275) ως προς ακίνητα τα οποία κείνται σε εκτάσεις εντός σχεδίων πόλεως ή οικισμού, για τα οποία δεν εφαρμόζεται ο ν. 998/1979 (Α΄ 289) και τα οποία διαχειρίζεται το Υπουργείο Οικονομικών, δυνάμει της περ. ζ’ της παρ.6 του άρθρου 3 του ίδιου νόμου, καθώς και σε ανταλλάξιμα ακίνητα εντός σχεδίου πόλεως ή οικισμού, εφόσον σωρευτικά πληρούνται οι κάτωθι προϋποθέσεις:
α) ο ιδιώτης έχει αναγραφεί ως κύριος στις πρώτες κτηματολογικές εγγραφές κατά το άρθρο 4 του ν. 3127/2003 (Α’67),
β) δεν έχει εκδοθεί και κοινοποιηθεί σε αυτόν ή τους δικαιοπαρόχους από την οικεία κτηματική υπηρεσία Πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής (Π.Δ.Α.) ή Πρωτόκολλο Καθορισμού Αποζημίωσης Αυθαίρετης Χρήσης (Π.ΚΑ.Α.Χ.) για το ακίνητο αυτό, και
γ) δεν προβάλλονται δικαιώματα του Δημοσίου εξ άλλης αιτίας.
2. Η παρ. 1 δεν ισχύει για εκτάσεις, οι οποίες στο σχέδιο πόλεως ή οικισμού αποτελούν κοινόχρηστους χώρους, πάρκα ή άλση.
Υπάρχει αντίφαση με το άρθρο 7 ή εσκεμμένη αδικαιολόγητη άνιση μεταχείριση μεταξύ των περιπτώσεων που το Δημόσιο έχει ήδη ασκήσει αγωγές και των περιπτώσεων που δεν άσκησε ενώ διεκδικούσε Για ποιο λόγο να αναγνωρίζει το Δημόσιο ότι πρέπει να απέχει από την άσκηση αγωγών στις περιπτώσεις του άρθρου 15, ενώ σε όμοιες περιπτώσεις, αν έχει ήδη ασκήσει αγωγές ή υπάρχει προθεσμία για την άσκηση, δεν προβλέπεται παραίτηση ή αποχή από την άσκηση, αλλά εξαγορά από τον πολίτη…. Δηλαδή οι ιδιοκτήτες οικοπέδων (πχ ολόκληρων οικοδομικών τετραγώνων εντός του Δήμου Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης) – για τα οποία το Ελληνικό Δημόσιο επί 100 χρόνια εκδίδει οικοδομικές άδειες, ρυμοτομεί, εισπράττει φόρους μεταβιβασεων, κληρονομιών, ΕΝΦΙΑ κλπ, και έχει επιπλέον υποχρεώσει τους πολίτες σε δικαστικά έξοδα (δικηγόρους, πραγματογνώμονες κλπ) – θα κληθούν για να μη συνεχίσουν μια δαπανηρή δίκη, να υποβάλουν αίτημα εξαγοράς!
Παρακαλώ με τον υπό ψήφιση νόμο, να επιλύσετε το χρονίζον πρόβλημα των γηγενών κατοίκων, της περιοχής δυτικού νομού Θεσσαλονίκης (Άδενδρο, Μ. Μοναστήρι κλπ), των οποίων τα οικόπεδα, αυθαίρετα ενετάχθησαν στον κατάλογο των ανταλλαξίμων, χωρίς να ληφθεί υπ΄ όψιν ότι σ΄ αυτά ήσαν εγκατεστημένοι οι γηγενείς πρόγονοί μας. Με μία αυθαίρετη και κακή ερμηνεία της συνθήκης της Λωζάννης, τα εν λόγω οικόπεδα χαρακτηρίσθηκαν από την Υπηρεσία Διαχείρισης Ανταλλαξίμου Περιουσίας (ΔΑΠ) ως ανταλλάξιμα, ωσάν η απελευθερωθείσα Μακεδονία, προ της ανταλλαγής των πληθυσμών να κατοικείτο μόνον από Οθωμανούς.
Προς τούτο παρακαλούμε δια του παρόντος νόμου να επαναφέρετε τον Ν. 1644/1986, άρθρο 31, όπως αυτός συμπληρώθηκε από το άρθρο 13 του Νόμου 3147/2003.
Στα Δωδεκάνησα έχετε κοινοποιήσει εσφαλμένα χιλιάδες πρωτόκολλα Διοικητικής αποβολής προστίμων και Κατεδάφισης εξαιτίας ενός αντισυνταγματικού τοπικού δικαίου. Θα πρέπει να υπάρχει ειδική πρόβλεψη για τα νησιά και ως προς τα ακίνητα αλλά και ως πρός τις διοικητικές πράξεις.
Επανερχομαι στο σχολιο μου που δεν ολοκληρωθηκε για την παραγραφο 1α που καθο-
ριζει ως κριτηριο αποχης του Δημοσιου απο αγωγες να εχει αναγραφει ο ιδιωτης
κυριος στις πρωτες κτηματολογικες εγγραφες κατα το αρθρο 4 του Ν 3127/03.
Η προυποθεση οπως ειναι διατυπωμενη δεν ακολουθει το πνευμα της προσφατης απο
φασης του ΑΠ 776/21 που εκρινε πως αν δεν εχει παρενοχληθει ο νεμομενος με
τιτλο προ της ψηφισης του Ν 3127 δηλ πριν απο την 19/3/2003 με μεταγραφη στο
υποθηκοφυλακειο απο το Δημοσιο τιτλου ιδιοκτησιας τοτε αυτο και με την συνδρο
μη των λοιπων προυποθεσεων κανενα δικαιωμα κυριοτητος δεν αποκτα.
Η περ.α) της παρ.1. του άρθρου 15 ως προς τα ακίνητα τα οποία κείνται σε εκτάσεις εντός σχεδίων πόλεως ή οικισμού, προκειμένου το Δημόσιο να απέχει από την άσκηση των αγωγών της παρ.2 του άρθρου 6 του ν.2664/1998 θέτει ως προϋπόθεση «ο ιδιώτης να έχει αναγραφεί ως κύριος στις πρώτες κτηματολογικές έγγραφές κατά το άρθρο 4 του ν.3127/2003». Περιορίζει όμως, χωρίς αιτιολογία, την εφαρμογή του άρθρου 15 μόνο στα ακίνητα για τα οποία δεν εφαρμόζεται ο ν.998/1979 και τα οποία διαχειρίζεται το Υπουργείο Οικονομικών, δυνάμει της περ.ζ’ της παρ.6 του άρθρου 3 του ιδίου νόμου καθώς και τα ανταλλάξιμα. Με το άρθρο 4 του ν.3127/2003 «Τροποποίηση και συμπλήρωση των νόμων 2308/1995 και 2664/1998 για την Κτηματογράφηση και το Εθνικό Κτηματολόγιο και άλλες διατάξεις» αναγνωρίζεται η Χρησικτησία επί κτημάτων του δημοσίου για όλα τα ακίνητα που βρίσκονται μέσα σε σχέδιο πόλεως ή μέσα σε οικισμό κάτω των 2.000 κατοίκων ,που έχει οριοθετηθεί, και ο νομέας τους θεωρείται κύριος έναντι του Δημοσίου εφόσον έχει ο ίδιος και οι δικαιοπάροχοί του αδιατάρακτη νομή για 10 έτη με τίτλο και για 30 έτη χωρίς τίτλο. Ηδη με πρόσφατες αποφάσεις του (ΑΠ 585/2021,776/2021) το ανώτατο δικαστήριο έχει κρίνει ότι για την κτήση κυριότητας με το άρθρο 4 ν.3127/2003 χωρίς τίτλο απαιτείται τριακονταετής αδιατάρακτη νομή η οποία πρέπει να φθάνει μέχρι την 19-3-2003, έναρξη ισχύος του νόμου. Η αδιατάρακτη νομή αναφέρεται σε μη παρενόχληση του νεμόμενου το δημόσιο κτήμα από το Δημόσιο, η δε παρενόχληση μπορεί να γίνει και με την καταγραφή του ακινήτου από το Δημόσιο προ της 19-3-2003.
Στην Εδεσσα υπάρχουν δύο οικισμοί εντός σχεδίου πόλεως ,τα ακίνητα των οποίων αμφισβητούνται από το Δημόσιο χωρίς να έχουν καταγραφεί ως δημόσια ακίνητα μέχρι την 19-3-2003. Οι ιδιώτες έχουν αναγραφεί ως κύριοι στις πρώτες κτηματολογικές εγγραφές με τίτλο κυριότητας «Χρησικτησία» σύμφωνα με το άρθρο 4 του ν.3127/2003. Επίσης δεν έχει εκδοθεί και κοινοποιηθεί σε αυτούς ή τους δικαιοπαρόχους τους Πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής ή Πρωτόκολλο Καθορισμού Αποζημίωσης Αυθαίρετης Χρήσης και δεν προβάλλονται για τα ακίνητα αυτά δικαιώματα του Δημοσίου εξ άλλης αιτίας. Πλην όμως δεν μπορούν να υπαχθούν στο άρθρο 15 , αν και πληρούν όλες τις προϋποθέσεις α-γ. Το Δημόσιο για τα ακίνητα αυτά δικαιούται να ασκήσει αγωγές, όταν έχει κριθεί ήδη το θέμα από το ανώτατο δικαστήριο;
Στην παρ.1 πρέπει να συμπεριληφθούν και τα «εντός σχεδίου ακίνητα τα οποία δεν ήταν καταγεγραμμένα μέχρι την έναρξη ισχύος του άρθρου 4 ν.3127/2003» και πληρούν τις υπόλοιπες προϋποθέσεις.
Η παρ 1α του αρθ ειναι παντελως ανεφαρμοστη αφου τα ακινητα στα οποια αναγραφε
ται ως τιτλος κτησης ο Ν 3127/03 αρθ 4 ειναι μετρημενα στα δακτυλα.
Επειδη δε το Δημοσιο αμεσως με την δημιουργια των κτηματολογικων γραφειων εσπευσε να υποβαλει μαζικα δηλωσεις ιδιοκτησιας η διαταξη πρεπει να τροποποιη
θει με προτεινομενη ως κατωθι
<>
Καθότι στις περιπτώσεις των ανταλλάξιμων ακινήτων του Δήμου Καλαμαριάς έχουν ήδη ασκηθεί αγωγές από το Δημόσιο και σε πολλές υποθέσεις εκκρεμούν ή έχουν εκδοθεί δικαστικές αποφάσεις σε πρώτο και δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας,
προτείνουμε εκ μέρους του Δήμου μας την ακόλουθη διατύπωση-τροποποίηση του άρθρου 15:
«1. Το Δημόσιο απέχει από την άσκηση αγωγών της παρ. 2 του άρθρου 6 του ν. 2664/1998 (Α΄275) ως προς ακίνητα τα οποία κείνται σε εκτάσεις εντός σχεδίων πόλεως ή οικισμού, για τα οποία δεν εφαρμόζεται ο ν. 998/1979 (Α΄ 289) και τα οποία διαχειρίζεται το Υπουργείο Οικονομικών, δυνάμει της περ. ζ’ της παρ. 6 του άρθρου 3 του ίδιου νόμου, καθώς και σε ανταλλάξιμα ακίνητα εντός σχεδίου πόλεως ή οικισμού, και παραιτείται από τις ήδη ασκηθείσες αγωγές της παρ. 2 και τις ασκηθείσες αιτήσεις των παρ. 3 και 8 του άρθρου 6 του ν. 2664/1998, καθώς και από ασκηθέντα ένδικα μέσα επί αποφάσεων τέτοιων αγωγών και αιτήσεων, με αντικείμενο το δικαίωμα κυριότητάς του σε ανταλλάξιμα ακίνητα εντός σχεδίου πόλεως ή οικισμού, εφόσον σωρευτικά πληρούνται οι κάτωθι προϋποθέσεις:
α) ο ιδιώτης έχει αναγραφεί ως κύριος στις πρώτες κτηματολογικές εγγραφές κατά το άρθρο 4 του ν. 3127/2003 (Α’ 67),
β) δεν έχει εκδοθεί και κοινοποιηθεί σε αυτόν ή τους δικαιοπαρόχους από την οικεία κτηματική υπηρεσία Πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής (Π.Δ.Α.) ή Πρωτόκολλο Καθορισμού Αποζημίωσης Αυθαίρετης Χρήσης (Π.ΚΑ.Α.Χ.) για το ακίνητο αυτό, και
γ) δεν προβάλλονται δικαιώματα του Δημοσίου εξ άλλης αιτίας.
2. Η παρ. 1 δεν ισχύει για εκτάσεις, οι οποίες στο σχέδιο πόλεως ή οικισμού αποτελούν κοινόχρηστους χώρους, πάρκα ή άλση.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΗΜΟΥ ΕΔΕΣΣΑΣ ΣΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ
ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΙΑ ΤΑ KATEXOMENA ΑΚΙΝΗΤΑ
ΑΡΘΡΟ 15
ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Στην διάταξη πρέπει να συμπεριληφθούν όλα τα εντός σχεδίου ακίνητα, όπως περιλαμβάνονται και στο άρθρο 4 του ν. 3127/2003, χωρίς την αναφορά του άρθρου μόνο σε πρώην δασικά και ανταλλάξιμα. Σε αντίθετη περίπτωση συνιστά διάκριση να αναφέρονται μόνο ορισμένες κατηγορίες ακινήτων εντός σχεδίου, ενώ η χρησικτησία έναντι του Δημοσίου θα έπρεπε να αφορά όλα τα ακίνητα εντός σχεδίου.
ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Να παραλειφθεί η ρητή αναφορά στη διάταξη του άρθρου 4 ν. 3127/2003, ώστε «ο ιδιώτης να έχει αναγραφεί ως κύριος στις πρώτες κτηματολογικές εγγραφές με τίτλο κυριότητας χρησικτησία», διότι για κανένα ακίνητο οι πρώτες κτηματολογικές εγγραφές δεν αναγράφουν την παραπάνω διάταξη. Να παραλειφθεί η περίπτωση β) της παραγράφου 1 του άρθρου 15. Να διευκρινισθεί η περίπτωση γ) της ιδίας παραγράφου, τι σημαίνει δικαίωμα εξ’ άλλης αιτίας του Δημοσίου και ποιος θα βεβαιώνει την μη ύπαρξη των δικαιωμάτων, ώστε να υπάρχει ασφάλεια δικαίου.
Επίσης, προτείνουμε να εξομοιωθούν με όσους έχουν αναγραφεί ως κύριοι στις πρώτες κτηματολογικές, οι ιδιώτες που υπέβαλαν ένσταση και δεν δικαιώθηκαν από τις Επιτροπές Ενστάσεων, αν το ακίνητο για το οποίο υπέβαλλαν ένσταση βρίσκεται στην ίδια περιοχή, είναι όμορο, κ.λπ., με ακίνητα για τα οποία άλλες επιτροπές ενστάσεων δέχθηκαν την ένσταση, ώστε να εξαλειφθεί το φαινόμενο έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων από τις επιτροπές.
Πρόταση: σε ορεινές και παραμεθόριες περιοχές, τα εντός σχεδίου ακίνητα που ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου να μπορούν να παραχωρηθούν για να καλύψουν τις στεγαστικές ανάγκες νέων που θα εγκαταστήσουν εκεί τη κύρια κατοικία τους για τουλάχιστον 10 χρόνια.
Να υπάρχει πρόβλεψη για την παραχώρηση ακινήτων της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου, συμπεριλαμβανομένων οικοπέδων χωρίς κτίσματα, που βρίσκονται σε ορεινούς και νησιωτικού Δήμους στον οικείο ΟΤΑ για την παροχή κινήτρων (στέγαση) σε εργαζομένους όπως προβλέπεται από το άρθρο 32 του 4483/2017
Πρόταση: σε ορεινές και παραμεθόριες περιοχές, τα εντός σχεδίου ακίνητα που ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου μπορούν να μπορούν να παραχωρηθούν για να καλύψουν τις στεγαστικές ανάγκες νέων που θα εγκαταστήσουν εκεί τη κύρια κατοικία τους για τουλάχιστον 10 χρόνια.
Υπάρχει ειδικό πρόβλημα με την Καρδίτσα. Οι ιδιοκτησίες είναι σε περισσότερα από 24 οικοδομικά τετράγωνα στο κέντρο της πόλης και όλη η έκταση είναι οικοδομημένη Εξάλλου οι πρώτες αγορές έγιναν κατόπιν δημοπρασίας του δημάρχου και υπ όψιν του νομάρχη της εποχής εκείνης στις αρχές του 1900. Πρέπει λοιπόν να εξαιρεθούν από το νομοσχέδιο και να γίνει ειδική ρύθμιση. Οι πολίτες που ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους όλα αυτά τα χρόνια δεν μπορεί να αναγκαστούν να επιβαρυνθούν με ένα τόσο μεγάλο ποσό που προκύπτει από το νομοσχέδιο
Στο άρθρο 15 θα πρέπει να προβλεφθεί ότι: «Το Δημόσιο θα απέχει από τις εκκρεμείς δίκες και παραιτείται του δικαιώματος να προσβάλει τις οριστικές αποφάσεις που έχουν εκδοθεί υπερ ιδιωτών και έχουν προσβληθεί με έφεση ή με αναίρεση από το ίδιο ως ηττηθέν διάδικο μέρος στο Πρωτοδικείο ή στο Εφετείο, στις οποίες αποφάσεις αποδεικνύεται ότι ο ιδιώτης έχει την πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή στα ακίνητα αυτά για παραπάνω από 30 έτη». Είναι απαραίτητο να προβλεφθεί κάτι τέτοιο καθώς οι ιδιοκτήτες δεν πρέπει οδηγούνται σε μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες που σε επίπεδο Πρωτοδικείου φτάνουν τα 2 έτη και σε επίπεδο Εφετείου υπερβαίνουν τα 4 έτη μέχρι την έκδοση απόφασης, υπολογιζόμενου και του μεγάλου κόστους των δικαστηρίων αυτών, προκειμένου να αποδείξουν ότι το ακίνητο τους ανήκει για παραπάνω από 30 χρόνια.
Άλλωστε, το άρ. 4 του Ν. 3127/2003 επιτρέπει την απόκτηση της κυριότητας με έκτακτη χρησικτησία σε ακίνητα του Δημοσίου, εφόσον κάποιος που απέκτησε με καλή πίστη τη νομή ακινήτου του Δημοσίου, νέμεται αδιατάρακτα τούτο για τριάντα έτη από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου».
Επίσης έχει κριθεί και νομολογιακά ότι για το ορισμένο της αγωγής ουδεμία απολύτως υποχρέωση είχαμε να επικαλεσθούμε και να αποδείξουμε για την απόκτηση της κυριότητας με χρησικτησία την ύπαρξη τριακονταετούς νομής μέχρι τις 11-9-1915 (όπως ισχυρίζεται το Δημόσιο στις πλείστες περιπτώσεις αντιδικίας με ιδιώτες), διότι μια τέτοια υποχρέωση υπάρχει μόνο στις περιπτώσεις που το επίδικο αφορά αποδεδειγμένα σε δημόσια έκταση και όχι όταν πρόκειται για ιδιωτική έκταση.
Επειδή το παρών νομοσχέδιο επιχειρεί την επίλυση ενός διαχρονικού κοινωνικού προβλήματος που αφορά στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των κατεχομένων δημόσιων ακινήτων του Υπουργείου Οικονομικών προτείνετε να προστεθεί επιπλέον άρθρο ως αναλύετε παρακάτω για την επίλυση θεμάτων συναφούς περίπτωσης τακτοποίησης θεμάτων δημοσίων ακινήτων και πιο συγκριμένα του γεγονότος πως το νησί των Σπετσών ενώ δεν ανήκε στις δορυάλωτες περιοχές, ήτοι εκείνες, οι οποίες αποτέλεσαν αντικείμενο ανταλλαγής και διαδοχής με το τουρκικό κράτος , δεν συμπεριελήφθη στο δεύτερο εδάφιο (β’ εδάφιο) του άρθρου 62 του Ν. 998/1979 (ΦΕΚ 289/Α’/1979). Η καταγεγραμμένη ιστορία των Σπετσών και η αναβίωση της Αρμάτας εξ’ άλλου το αποδεικνύουν.
Προτείνετε λοιπόν να προστεθεί στο «ΜΕΡΟΣ Β΄ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ» επιπλέον άρθρο ως εξής
Άρθρο ####
Προσθήκη περιοχών εξαίρεσης από το βάρος απόδειξης εμπράγματου δικαιώματος
Στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου 62 του ν. 998/1979 (Α’ 289) όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 110 του ν. 4821/2021 (Α’134) μετά τις λέξεις «των νήσων Κυθήρων, Αντικυθήρων της Δωδεκανήσου, πλην
των νήσων που ισχύει ο κτηματολογικός κανονισμός» προστίθενται οι λέξεις «της νήσου των Σπετσών».
Στο άρθρο 15 παρ. 1 λέει ότι το Δημόσιο απέχει από την άσκηση αγωγών, αλλά δεν προβλέπει τίποτα για τις εκκρεμείς αγωγές ή αυτές για τις οποίες δεν έχει εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση. Θα πρέπει να υπάρχει ρητή πρόβλεψη πως καταργούνται αυτές οι αγωγές.Έτσι θα ελαφρυνθεί ο όγκος των υποθέσεων στα ελληνικά δικαστήρια και δεν θα υπάρξει κοινωνική αδικία.Αφού στις περισσότερες των περιπτώσεων σε μια περιοχή που διεκδικεί το δημόσιο έχουν σταλθεί 5 αγωγές απο τις 60 που θα πρέπει να σταλθούν μέχρι το τέλος του χρόνου που θα κλείσει οριστικά το κτηματολόγιο.Αρα θα ταλαιπωρούντο οι 5 οικογένειες σε δικαστικούς αγώνες και τα όμορα δεν θα έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα.Αν υπάρχει κράτος δικαίου θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη.Η αλήθεια είναι ότι μετέπειτα από την Βάσω Παπανδρέου με το άρθρο 4 του ν. 3127/2003 καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να αγγίξει και να δώσει λύση σε αυτόν τον παραλογισμό.Καλή τύχη λοιπόν.
Το Δημόσιο θα πρέπει να απέχει και από ιδιοκτησίες που εδώ και πολλές δεκαετίες έχουν τίτλους κυριότητας, το δημόσιο εισέπραττε κανονικά όλες αυτές τις δεκαετίες (μεταβιβάσεις, φόρους, ΕΝΦΙΑ, κλπ) και οι ιδιοκτησίες βρίσκονται στο κέντρο της πόλης της Καρδίτσας. Φυσικά να σταματήσει και κάθε δικαστική αγωγή που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Στο άρθρο αυτό διαπιστώνω ότι τα εξής χωρία θέλουν αποσαφήνιση/διορθωτικές παρεμβάσεις:
1. Η αναφορά στην «περ. ζ’ της παρ.6 του άρθρου 3 του ίδιου νόμου (προφανώς του ν.2664/1998)» είναι προβληματική στο σημείο που τοποθετείται στην πρόταση, καθώς δημιουργεί την εντύπωση ότι το Υπουργείο Οικονομικών διαχειρίζεται κτήματα δυνάμει της ανωτέρω διάταξης νόμου. Θα μπορούσε, θεωρώ, να ειπωθεί ως εξής: «για τα οποία δεν εφαρμόζεται ο ν. 998/1979 (Α΄ 289) δυνάμει της περ. ζ’ της παρ.6 του άρθρου 3 του ίδιου νόμου, και τα οποία διαχειρίζεται το Υπουργείο Οικονομικών»
2. Η προϋπόθεση «ο ιδιώτης να έχει αναγραφεί ως κύριος στις πρώτες κτηματολογικές εγγραφές κατά το άρθρο 4 του ν. 3127/2003» στην πράξη καθίσταται ανεφάρμοστη, καθώς έχει διαπιστωθεί μετά από πολύχρονη και σοβαρή ενασχόληση με το Κτηματολόγιο ότι ακόμα και στα κ.φ. γεωτεμαχίων εντός σχεδίου πόλης είναι μεν δυνατή η αναφορά σαν αιτία κτήσης της χρησικτησίας, πλην, όμως, δεν αναφέρεται (σχεδόν) ποτέ το άρθρο 4 του ν. 3127/2003
3. Η προϋπόθεση «δεν προβάλλονται δικαιώματα του Δημοσίου εξ άλλης αιτίας» είναι άστοχη, αφού το ρυθμιστικό πεδίο του άρθρου 15 καταλαμβάνει ρητά μόνο δημόσια κτήματα που διαχειρίζεται το Υπουργείο Οικονομικών και ανταλλάξιμα. Εξάλλου, ποια άλλη μπορεί να είναι μία τέτοια αιτία;
4. Πώς θα διαπιστώνεται ότι ένα ακίνητο/γεωτεμάχιο βρίσκεται εντός σχεδίου πόλης/οικισμού ώστε το Δημόσιο να απέχει από την άσκηση αγωγών, αλλά και ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης να γνωρίζει ότι το Δημόσιο δεν θα στραφελι εναντίον του δικαστικά; Αρκεί στο κ.φ. να αναγράφεται ότι αυτό εμπίπτει στο Χ οικοδομικό τετράγωνο ή θα πρέπει ο ενδιαφερόμενος/το Δημόσιο να πάρει βεβαίωση από την αρμόδια Πολεοδομία? Καλό θα είναι προς διασφάλιση όλων να αναγράφεται ρητά στη διάταξη νόμου ο τρόπος της σχετικής διαπίστωσης.
Συμφωνώ με την πρόταση του κ. Μαγουλά.
Πράγματι το συγκεκριμένο ζήτημα που αναφέρει δεν αντιμετωπίζεται από την διάταξη αυτή αλλά μάλλον από τη διάταξη του άρθρου 7 παρ.2 του σχεδίου νόμου.
Ζητείται ουσιαστικά λοιπόν από τους κατοίκους μιας ευρύτερης αστικής περιοχής όπως η Καλαμαριά, οι οποίοι έχουν τίτλους ιδιοκτησίας μεταγεγραμμένους στο Υποθηκοφυλακείο σε βάθος περίπου 100 χρόνων, ουσιαστικά να επαναγοράσουν τα διαμερίσματά τους (με έκπτωση 50%), αναλαμβάνοντας σε διαφορετική περίπτωση τον κίνδυνο να κριθεί από το δικαστήριο ότι το οικόπεδο επί του οποίου η οικοδομή στην οποία βρίσκεται το διαμέρισμά τους ανήκε, έστω και οριακά, σε μουσουλμάνο πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών.
Ο χρόνος που έχει παρέλθει και τα μέσα αποτύπωσης των ορίων εκείνη την εποχή καθιστούν ιδιαίτερα δυσχερή την εκ μέρους των ιδιοκτητών απόδειξη των ισχυρισμών τους περί του αντιθέτου.
Να γίνει δεκτή η πρόταση του κ. Μαγουλά.
Παρόμοια διάταξη πρέπει να προστεθεί και για τα ακινητα εντός σχεδίου πόλεως ή οικισμού για τα οποία έχουν εκδοθεί οικοδομικές άδειες και υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας και τα οποία σε μεταγενέστερο χρόνο θεωρήθηκαν από την Κτηματική Υπηρεσία ως περιοχές εντός Παλαιού Αιγιαλού με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό εκατοντάδων νόμιμων ιδιοκτητών (π.χ. Μαλάκι Ν.Μαγνησίας) Η διάταξη πρέπει όμως να αντιμετωπίζει τις ήδη ασκηθείσες αγωγές και διεκδικήσεις της Κτηματικής.
Η διάταξη δεν αντιμετωπίζει τις ήδη ασκηθείσες και εκκρεμείς αγωγές όπως είναι οι αγωγές των πρώτων πιλοτικών κτηματογραφήσεων 1999-2006 όπως π.χ. στην Καλαμαριά. Θα πρέπει να βελτιωθεί με την προσθήκη οτι «Το Ελληνικό Δημόσιο παραιτείται από τις ασκηθείσες αγωγές της παρ. 2 και τις ασκηθείσες αιτήσεις των παρ. 3 και 8 του άρθρου 6 του ν. 2664/1998, καθώς και από ασκηθέντα ένδικα μέσα επί αποφάσεων τέτοιων αγωγών και αιτήσεων, με αντικείμενο το δικαίωμα κυριότητάς του, σε ακίνητα στα οποία το δικαίωμα κτήσης κυριότητας του Δημοσίου θεμελιώνεται στην ιδιότητα του ακινήτου ως ανήκον σε ανταλλάξιμο μουσουλμάνο”