Στο άρθρο 39Α του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α΄ 167), περί εισοδήματος από βραχυχρόνια μίσθωση: α) αφαιρείται από τον τίτλο, το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 και την παρ. 2 η αναφορά στην οικονομία διαμοιρασμού, β) στην παρ. 1 επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, στο πρώτο εδάφιο τίθεται ως προϋπόθεση, για να θεωρηθεί εισόδημα από ακίνητη περιουσία, η απόκτησή του από βραχυχρόνια μίσθωση μέχρι δύο (2) ακινήτων και προστίθεται τελευταίο εδάφιο, γ) στην παρ. 2 η φράση «θεωρείται εισόδημα από ακίνητη περιουσία» αφαιρείται, δ) η παρ. 3, περί έναρξης ισχύος, καταργείται, και το άρθρο 39Α διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 39Α
Εισόδημα από βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων
1. Το εισόδημα που αποκτάται, από φυσικά πρόσωπα, από τη βραχυχρόνια μίσθωση μέχρι δύο (2) ακινήτων, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 111 του ν. 4446/2016 (Α΄240), είναι εισόδημα από ακίνητη περιουσία και εφαρμόζονται το άρθρο 39 και η παρ. 4 του άρθρου 40 του παρόντος, εφόσον τα ακίνητα εκμισθώνονται επιπλωμένα χωρίς την παροχή οποιασδήποτε υπηρεσίας πλην της παροχής κλινοσκεπασμάτων. Σε περίπτωση που παρέχονται οποιεσδήποτε άλλες υπηρεσίες, το εισόδημα αυτό αποτελεί εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα του άρθρου 21 του παρόντος. Το ίδιο ισχύει και για το εισόδημα που αποκτούν από βραχυχρόνια μίσθωση φυσικά πρόσωπα τα οποία εκμισθώνουν τρία (3) ή περισσότερα ακίνητα.
2. Το εισόδημα που αποκτάται από νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες, από τη βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτου, όπως ορίζεται στην προηγούμενη παράγραφο, θεωρείται εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα.
3. Καταργείται.».