Άρθρο 45
Αποφάσεις ολοκλήρωσης και πιστοποίησης της έναρξης παραγωγικής λειτουργίας σχεδίων του ν. 3299/2004
1. Φορείς επενδυτικών σχεδίων που έχουν υπαχθεί στον ν. 3299/2004 (Α’ 261) οφείλουν να υποβάλλουν αίτηση για την πιστοποίηση της ολοκλήρωσης και έναρξης της παραγωγικής λειτουργίας μέχρι την 1η Απριλίου 2024. Μέχρι την ημερομηνία αυτή δύναται να εκδίδονται παραστατικά δαπανών και πληρωμών για το επενδυτικό έργο και να πραγματοποιούνται όλες οι ενέργειες για την πλήρωση των προϋποθέσεων και όρων της διαπίστωσης της ολοκλήρωσης της επένδυσης. Για την ολοκλήρωση των επενδυτικών σχεδίων εφαρμόζεται το άρθρο 14Β του ν. 3908/2011 (Α’ 8).
2. Η προθεσμία υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων που έχει παραταθεί για λόγους ανωτέρας βίας παρατείνεται μέχρι την 1η Απριλίου 2024.
3. Αποφάσεις της παρ. 1 για την ολοκλήρωση και πιστοποίηση έναρξης παραγωγικής λειτουργίας επενδυτικών σχεδίων του ν. 3299/2004 εκδίδονται και στις περιπτώσεις που δεν διαπιστώνεται η υλοποίηση του πενήντα τοις εκατό (50%) του εγκεκριμένου κόστους τους στις 31 Ιουλίου 2017, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 76 του ν. 4399/2016 (Α’ 117). Στις περιπτώσεις αυτές, το ενισχυόμενο κόστος του επενδυτικού σχεδίου ορίζεται στο διπλάσιο του κόστους που υλοποιήθηκε έως την 31η Ιουλίου 2017 και παρακρατείται το είκοσι τοις εκατό (20%) του ποσού της ενίσχυσης που αποκλίνει από το δηλωθέν.
4. Αποφάσεις ολοκλήρωσης και πιστοποίησης της έναρξης παραγωγικής λειτουργίας ολοκληρωμένων πολυετών επιχειρηματικών σχεδίων της υποπερ. xi της περ. ε της παρ. 1 του άρθρου 3 του ν. 3299/2004 εκδίδονται ανεξάρτητα από το οριζόμενο στην περίπτωση αυτή ελάχιστο κόστος επένδυσης και με την προϋπόθεση της πλήρωσης των λοιπών όρων του οικείου θεσμικού πλαισίου.
5. Για όσους φορείς δεν υποβάλλουν μέχρι την 1η Απριλίου 2024 αίτηση για την πιστοποίηση της ολοκλήρωσης και έναρξης παραγωγικής λειτουργίας των επενδυτικών σχεδίων τους που έχουν υπαχθεί στον ν. 3299/2004 και δεν έχουν λάβει κρατική ενίσχυση, οι αποφάσεις υπαγωγής λογίζονται αυτοδίκαια ανακληθείσες και δεν εκδίδεται σχετική διοικητική πράξη. Στις περιπτώσεις που για τα επενδυτικά σχέδια έχουν καταβληθεί κρατικές ενισχύσεις, απαιτείται η έκδοση διοικητικής πράξης.
Άρθρο 46
Παράταση προθεσμιών ολοκλήρωσης επενδυτικών σχεδίων του ν. 3908/2011
1. Η προθεσμία ολοκλήρωσης των επενδυτικών σχεδίων που έχουν υπαχθεί στον ν. 3908/2011 (Α’ 8) παρατείνεται για ένα (1) έτος με την τήρηση των προϋποθέσεων των παρ. 2 και 3 του άρθρου 76 του ν. 4399/2016 (Α’ 117).
2. Η παράταση της προθεσμίας της παρ. 1 χορηγείται εφόσον μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2023 έχει υλοποιηθεί τουλάχιστον το είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) του επιλέξιμου κόστους της επένδυσης και έχει υποβληθεί έως την 1η Μαρτίου 2024 σχετική αίτηση, με συνημμένα δικαιολογητικά υλοποίησης δαπανών του είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) του συνολικού κόστους επένδυσης. Τα δικαιολογητικά υποβάλλονται με βεβαίωση περί της ορθότητάς τους από ορκωτό ελεγκτή – λογιστή για τα επενδυτικά σχέδια που υπερβαίνουν το ποσό των επτακοσίων χιλιάδων (700.000) ευρώ και από ορκωτό ελεγκτή – λογιστή ή λογιστή του φορέα του επενδυτικού σχεδίου για τα επενδυτικά σχέδια που δεν υπερβαίνουν το ποσό των επτακοσίων χιλιάδων (700.000) ευρώ.
3. Η μη υποβολή μέχρι την 1η Μαρτίου 2024 της αίτησης με τη βεβαίωση υλοποίησης δαπανών του είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) του συνολικού κόστους επένδυσης συνεπάγεται την αυτοδίκαιη ανάκληση των αποφάσεων υπαγωγής.
Άρθρο 47
Παράταση ολοκλήρωσης επενδυτικών σχεδίων – Τροποποίηση παρ. 4 άρθρου 18 ν. 4399/2016
1. Η προθεσμία ολοκλήρωσης όσων επενδυτικών σχεδίων έχουν υπαχθεί μετά την 24η Μαΐου 2021 σε καθεστώς ενίσχυσης του ν. 4399/2016 (Α’ 117), εφόσον έως την ημερομηνία ολοκλήρωσης που ορίζεται στην απόφαση υπαγωγής, έχει υλοποιηθεί τουλάχιστον το δέκα τοις εκατό (10%) του επιλέξιμου κόστους της επένδυσης, και έχει υποβληθεί, έως τη συμπλήρωση δύο (2) μηνών από την οριζόμενη ημερομηνία ολοκλήρωσης, σχετική αίτηση στην αρμόδια υπηρεσία με συνημμένα δικαιολογητικά υλοποίησης δαπανών του δέκα τοις εκατό (10%) του συνολικού κόστους επένδυσης, παρατείνεται για δύο (2) έτη. Τα δικαιολογητικά υποβάλλονται με βεβαίωση – δηλωτική πράξη περί της ορθότητάς τους από ορκωτό ελεγκτή – λογιστή για τα επενδυτικά σχέδια άνω του ποσού των επτακοσίων χιλιάδων (700.000) ευρώ και από ορκωτό ελεγκτή – λογιστή, ή λογιστή του φορέα της επένδυσης για τα επενδυτικά σχέδια κάτω των επτακοσίων χιλιάδων (700.000) ευρώ.
2. Η μη υποβολή μέχρι τη συμπλήρωση δύο (2) μηνών από την οριζόμενη ημερομηνία ολοκλήρωσης, της αίτησης με τη βεβαίωση υλοποίησης δαπανών του δέκα τοις εκατό (10%) του συνολικού κόστους επένδυσης συνεπάγεται την αυτοδίκαιη ανάκληση των αποφάσεων υπαγωγής και δεν εκδίδεται διοικητική πράξη.
3. Στα επενδυτικά σχέδια που έχουν υπαχθεί σε καθεστώς ενίσχυσης του ν. 4399/2016 παρέχεται η δυνατότητα πρόσθετης παράτασης του χρόνου υλοποίησής τους έξι (6) μηνών προκειμένου να πιστοποιηθούν δαπάνες ενισχυόμενων δαπανών μέχρι το ποσοστό του πενήντα τοις εκατό (50%). Η προθεσμία αυτή δεν συνυπολογίζεται στην παρεχόμενη προθεσμία ολοκλήρωσης των 2 ετών.
4. Στην παρ. 4 του άρθρου 18 του ν. 4399/2016, περί ολοκλήρωσης επενδυτικών σχεδίων και έναρξης παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης, τροποποιείται η προθεσμία του πρώτου εδαφίου, και η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:
«4. Ο επενδυτής υποβάλλει αίτηση ηλεκτρονικά μέσω του Π.Σ.Κ.Ε. για την πιστοποίηση της ολοκλήρωσης και της έναρξης παραγωγικής λειτουργίας της επένδυσης το αργότερο εντός έξι (6) μηνών από τη λήξη της προθεσμίας ολοκλήρωσης της επένδυσης σύμφωνα με όσα ορίζονται στο άρθρο 19. Εάν ο φορέας του επενδυτικού σχεδίου δεν υποβάλλει την αίτηση της προηγούμενης παραγράφου, συνοδευόμενη από τα απαιτούμενα δικαιολογητικά και εντός της ως άνω προθεσμίας, η επένδυση θεωρείται ως μη ολοκληρωθείσα. Στην περίπτωση αυτή η απόφαση υπαγωγής ανακαλείται και ανακτώνται τα ποσά ενίσχυσης, τα οποία τυχόν έχουν χορηγηθεί, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις παρ. 9 και 10 του άρθρου 23.».
Άρθρο 48
Διασυνοριακές συγχωνεύσεις με κράτος προορισμού την Ελλάδα – Προσθήκη παρ. 3 άρθρου 141 στον ν. 4601/2019
Στο άρθρο 141 του ν. 4601/2019 (Α’ 44), περί μεταβατικών διατάξεων, προστίθεται παρ. 3 ως εξής:
«3. Μέχρι την 30ή Ιουνίου 2024, διασυνοριακές συγχωνεύσεις που έχουν εκκινήσει αλλά δεν έχουν ολοκληρωθεί, πριν από την έναρξη ισχύος του ν. 5055/2023 (Α’ 161), ολοκληρώνονται σύμφωνα με τον ν. 3777/2009 (Α’ 127), εφόσον η απορροφώσα εταιρεία ή η εταιρεία που προκύπτει από τη συγχώνευση έχει την έδρα της στην Ελλάδα και οι απορροφώμενες εταιρίες έχουν την έδρα τους σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν έχει ενσωματώσει την Οδηγία 2019/2121 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2019 για την τροποποίηση της οδηγίας (ΕΕ) 2017/1132 όσον αφορά τις διασυνοριακές μετατροπές, συγχωνεύσεις και διασπάσεις (L 321).».
Άρθρο 49
Λειτουργία τοπικών εμπορικών καταστημάτων την Κυριακή – Τροποποίηση άρθρου 16 ν. 4177/2013
1. Στην παρ. 2 του άρθρου 16 του ν. 4177/2013 (Α’ 173), περί προαιρετικής λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές, διαγράφονται οι λέξεις «και ισχύει από το επόμενο έτος από τη δημοσίευσή της», και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. Με αιτιολογημένη απόφαση του κατά τόπον αρμόδιου Δημάρχου, η οποία εκδίδεται μετά από διαβούλευση με τοπικούς και συλλογικούς φορείς ορίζονται με σαφή τρόπο οι περιοχές, στις οποίες επιτρέπεται προαιρετικά η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων και άλλες Κυριακές, πλην των αναφερομένων στις παρ. 1 και 1Α, λαμβανομένων υπόψη των τοπικών ιδιαιτεροτήτων που σχετίζονται με την οικονομική δραστηριότητα της περιοχής.».
2. Στο άρθρο 16 του ν. 4177/2013 προστίθεται παρ. 6 ως εξής:
«6. α. Οι διοικητικές πράξεις επιβολής κυρώσεων για λειτουργία καταστημάτων την Κυριακή, κατά παράβαση του παρόντος καταργούνται αν το κατάστημα βρίσκεται στις περιοχές που κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης πολιτικής προστασίας του άρθρου 25 του ν. 4662/2020 (Α’ 27) από την κακοκαιρία «DANIEL» και η παράβαση έγινε από την 1η Σεπτεμβρίου 2023 έως και την 30ή Σεπτεμβρίου 2023, εφόσον το κατάστημα διαθέτει στο κοινό αγαθά απαραίτητα για την αξιοπρεπή διαβίωση του καταναλωτή.
β. Οι εκκρεμείς υποθέσεις έκδοσης διοικητικών πράξεων επιβολής κυρώσεων που πληρούν τις προϋποθέσεις της παρ. 1 τίθενται στο αρχείο.».
Άρθρο 50
Ζητήματα προθεσμιών για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς – Τροποποίηση παρ. 17 άρθρου 66 ν. 4849/2021, παρ. 1 άρθρου 54 και παρ. 8 άρθρου 55 ν. 5045/2023, παρ. 12 άρθρου 379 ν. 4412/2016, παρ. 1 άρθρου 96 και άρθρου 97 ν. 5007/2022
1. Η προθεσμία της περ. α) της παρ. 17 του άρθρου 66 του ν. 4849/2021 (Α’ 207), περί εξόφλησης οφειλών των πωλητών λαϊκών αγορών, παρατείνεται και η παρ. 17 διαμορφώνεται ως εξής:
«17. Οι πωλητές λαϊκών αγορών, οι οποίοι, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 21, απώλεσαν την άδεια δραστηριοποίησής τους μετά την 1η Φεβρουαρίου 2022 λόγω μη καταβολής του τέλους του άρθρου 23, δύνανται να ανανεώσουν την ισχύ της, αν:
α) εξοφλήσουν το σύνολο των σχετικών οφειλών τους, μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2023, και
β) πληρούν τις προϋποθέσεις ανανέωσής της.».
2. Η προθεσμία ισχύος της παρ. 1 του άρθρου 54 του ν. 5045/2023 (Α’ 136), περί περιστολής φαινομένων αθέμιτης κερδοφορίας, παρατείνεται, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος και έως την 30ή Ιουνίου 2024, απαγορεύεται η αποκόμιση μικτού κέρδους από την πώληση οποιουδήποτε προϊόντος ή την παροχή οποιασδήποτε υπηρεσίας που είναι απαραίτητη για την υγεία, τη διατροφή, τη διαβίωση, τη μετακίνηση, τη θέρμανση, την παραγωγή ζεστού νερού χρήσεως και την ασφάλεια του καταναλωτή, καθώς και από την πώληση σχολικών ειδών και γεωργικών προϊόντων και τροφίμων, ιδίως πρώτων υλών για την παραγωγή λιπασμάτων, ζωοτροφών, ωμών δημητριακών παντός είδους, αλεύρων, ηλίανθου φυτικών ελαίων, όταν το περιθώριο μικτού κέρδους ανά μονάδα υπερβαίνει το αντίστοιχο περιθώριο μικτού κέρδους ανά μονάδα προ της 31ης Δεκεμβρίου 2021.».
3. Η προθεσμία της παρ. 8 του άρθρου 55 του ν. 5045/2023 (Α’ 136) για την εφαρμογή του «Καλάθι του νοικοκυριού», παρατείνεται, και η παρ. 8 διαμορφώνεται ως εξής:
«8. Το παρόν ισχύει μέχρι τις 30 Ιουνίου 2024.».
4. Η παρ. 12 του άρθρου 379 του ν. 4412/2016 (Α’ 147), περί δημοσίευσης προκηρύξεων δημοσίων συμβάσεων στον περιφερειακό τύπο, τροποποιείται ως προς την έναρξη ισχύος της, και διαμορφώνεται ως εξής:
«12. Η ισχύς της περ. 35, του δευτέρου εδαφίου της περ. 68, καθώς και του τρίτου εδαφίου των περ. 31, 40, 59 και 82 της παρ. 1 του άρθρου 377 αρχίζει την 1η.1.2026».
5. Η παρ. 1 του άρθρου 96 του ν. 5007/2022 (Α’ 241) τροποποιείται ως προς το έτος ισχύος του ανώτατου ορίου αναπροσαρμογής μισθώματος για εμπορικές και επαγγελματικές μισθώσεις ακινήτων, και διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Για τις εμπορικές μισθώσεις ακινήτων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του π.δ. 34/1995 (Α’ 30), επιτρέπεται, από την 1η Ιανουαρίου 2024 έως και την 31η Δεκεμβρίου 2024, αναπροσαρμογή του μισθώματος που ανέρχεται σε ποσοστό τρία τοις εκατό (3%), κατά ανώτατο όριο, επί του μισθώματος του έτους 2023».
6. Η προθεσμία του άρθρου 97 του ν. 5007/2022 (Α’ 241), περί απαλλαγών των Ναυπηγείων Ελευσίνας, παρατείνεται, και το άρθρο 97 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 97 Ρυθμίσεις για την εξυγίανση των Ναυπηγείων Ελευσίνας
Στο πλαίσιο της παρ. 4 του άρθρου 170 του ν. 4738/2020 (Α’ 207) η υπό εξυγίανση εταιρεία με την επωνυμία Ναυπηγικές και Βιομηχανικές Επιχειρήσεις Ελευσίνας Α.Ε. απαλλάσσεται από την υποχρέωση προσκόμισης φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας έναντι οποιασδήποτε αρχής και φορέα έως την 31η Δεκεμβρίου 2024».
Άρθρο 51
Παράταση μισθώσεων κινηματογράφων και θεάτρων
Οι μισθώσεις των χειμερινών και θερινών κινηματογράφων και θεάτρων, διατηρητέων και μη, που λήγουν σύμφωνα με το άρθρο 134 του ν. 4876/2021 (Α΄ 251) την 31η Δεκεμβρίου 2023, καθώς και οι μισθώσεις κινηματογράφων και θεάτρων, διατηρητέων και μη, που λήγουν για οποιονδήποτε λόγο μετά την 31η Δεκεμβρίου 2023, παρατείνονται αυτοδικαίως μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2024. Στις παραπάνω περιπτώσεις δεν επιτρέπεται, έως την 31η Δεκεμβρίου 2024, αύξηση του καταβαλλόμενου μισθώματος, κατά τον χρόνο έναρξης ισχύος του παρόντος νόμου.
Η παρ.2 του αρ.45 θα πρέπει να τροποποιηθεί και να συμπεριλάβει και περιπτώσεις επενδυτικών σχεδίων για τα οποία έχει υποβληθεί αίτημα παράτασης για το οποίο έχει γνωμοδοτήσει θετικά η γνωμοδοτική επιτροπή και δεν έχει εκδοθεί σχετική απόφαση ή το οποίο δεν έχει εξετασθεί για λόγους ανωτέρας βίας. Σε αντίθετη περίπτωση θα συνεπάγεται δυσμενή διακριτική μεταχείριση εις βάρος επενδυτικών σχεδίων των ανωτέρω περιπτώσεων σε σχέση με επενδυτικά σχέδια για τα οποία γνωμοδότησε η Επιτροπή και εκδόθηκε απόφαση.
Περαιτέρω θα πρέπει για τις περιπτώσεις της παρ. 2 αφού συμπεριληφθούν και οι προαναφερθείσες περιπτώσεις που λείπουν από το υπάρχον λεκτικό να μην ισχύουν οι διατάξεις της παρ.3 του ίδιου άρθρου. Δηλ θα πρέπει να αποσυνδεθεί η προϋπόθεση ολοκλήρωσης του 50% μέχρι μια συγκεκριμένη ημερομηνία όταν μιλάμε για επενδυτικά σχέδια που έχουν λάβει έγκριση παράτασης ολοκλήρωσης για λόγους ανωτέρας βίας, καθώς δεν υπάρχει λογική συσχέτιση της επιβολής κύρωσης για τη μη εκπλήρωση του 50% σε έναν φορέα που ακριβώς για λόγους ανωτέρας βίας του ενέκρινε η Γνωμοδοτική Επιτροπή την παράταση. Δηλ από τη μία αποδεχόμαστε ότι συνέντρεχαν λόγοι ανωτέρας βίας και από την άλλη λόγω μη υλοποίησης του 50% επιβάλλεται κύρωση.
Παρέμβαση για το άρθρο 51
Οι κινηματογράφοι, εκτός από τη γενικότερη κρίση που μαστίζει την ελληνική οικονομία την τελευταία δεκαετία, ήρθαν αντιμέτωποι με επιπρόσθετες επιβαρυντικές για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων τους συνθήκες. Ενδεικτικά αναφέρονται: α) η υποχρεωτική ψηφιοποίηση των μέσων προβολής ταινιών κατά τη διετία 2015-2016, β) το κλείσιμο για μεγάλα διαστήματα με κυβερνητική εντολή και ο περιορισμός των θέσεων λόγω των ειδικών συνθηκών της πανδημίας COVID-19 καθώς και γ) η ραγδαία άνοδος ανταγωνιστικών προς τον κινηματογράφο ψυχαγωγικών μέσων όπως οι ψηφιακές πλατφόρμες. Τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα την οικονομική δυσπραγία όλου του κινηματογραφικού κλάδου που οδήγησε στο κλείσιμο πολλών κινηματογραφικών αιθουσών.
Για τους λόγους αυτούς η παράταση των μισθωτικών δικαιωμάτων, για διάστημα μάλιστα μεγαλύτερη του ενός έτους, είναι όχι μόνο αναγκαία και δίκαιη αλλά και επιβεβλημένη για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και την κάλυψη των οικονομικών, δανειακών και άλλων υποχρεώσεων των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στο χώρο.
Εκ μέρους του προσωρινού Δ.Σ. της Ένωσης Θερινών Κινηματογράφων Ελλάδας.
Παρέμβαση για το άρθρο 51
Οι κινηματογράφοι, εκτός από τη γενικότερη κρίση που μαστίζει την ελληνική οικονομία την τελευταία δεκαετία, ήρθαν αντιμέτωποι με επιπρόσθετες επιβαρυντικές για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων τους συνθήκες. Ενδεικτικά αναφέρονται: α) η υποχρεωτική ψηφιοποίηση των μέσων προβολής ταινιών κατά τη διετία 2015-2016, β) το κλείσιμο για μεγάλα διαστήματα με κυβερνητική εντολή και ο περιορισμός των θέσεων λόγω των ειδικών συνθηκών της πανδημίας COVID-19 καθώς και γ) η ραγδαία άνοδος ανταγωνιστικών προς τον κινηματογράφο ψυχαγωγικών μέσων όπως οι ψηφιακές πλατφόρμες. Τα παραπάνω είχαν ως αποτέλεσμα την οικονομική δυσπραγία όλου του κινηματογραφικού κλάδου που οδήγησε στο κλείσιμο πολλών κινηματογραφικών αιθουσών.
Για τους λόγους αυτούς η παράταση των μισθωτικών δικαιωμάτων, για διάστημα μάλιστα μεγαλύτερη του ενός έτους, είναι όχι μόνο αναγκαία και δίκαιη αλλά και επιβεβλημένη για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς και την κάλυψη των οικονομικών, δανειακών και άλλων υποχρεώσεων των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στο χώρο.
Εκ μέρους του προσωρινού Δ.Σ. της Ένωσης Θερινών Κινηματογράφων Ελλάδας.
Ντροπή μόνο. Είναι δυνατόν το Κράτος να αλλάζει από μόνο του και οριζόντια τις συμφωνίες μεταξύ ιδιοκτητών και ενοικιαστών χωρίς κανένα κριτήριο; Οι ιδιοκτήτες θα αποζημιωθούν; Έχει καταλάβει κανένας στο Υπουργείο που έχουν φτάσει οι τιμές και ο πληθωρισμός; Υπάρχει κάποιος λόγος για ένα ακόμα οριζόντιο μέτρο υπέρ των Αλυσίδων και των Μεγαλοεπιχειρηματιών; Υπάρχει καμία πρόβλεψη αν ο ενοικιαστής έχει αύξηση τζίρου πολλαπλάσια της συμφωνημένης αύξησης του ενοικίου του; Σκέφτηκε κανένας ότι, πολλές φορές ο μισθωτής είναι αλυσίδα ή μεγαλέμπορος πολύ πλουσιότερος από τον εκμισθωτή; Στην τελευταία περίπτωση, γιατί να στερηθεί ο ιδιοκτήτης το εισόδημά του για να γίνει πλουσιότερος ο επιχειρηματίας; Αν υπήρχε μια λογική τα χρόνια της κρίσης ή του covid, ποιος ο λόγος να έχουμε ενοικιστάσιο όταν διαφημίζετε ότι η οικονομία αναπτύσεται περισσότερο απο το μέσο όρο της Ευρώπης; Εκτός και αν το κράτος παραδέχεται ότι όλα είναι παραμύθια.
Μπήκε το κράτος συνδιαχειριστής της περιουσίας μας. Ο παραλογισμός στο έπακρο. Με βάση ποια λογική το πλαφόν στις εμπορικές μισθώσεις; Στο κάτω κάτω της γραφής αν έμπαινε στις κατοικίες να σκεφτώ ότι το κράτος, στο πλαίσιο της κοινωνικής του ευαισθησίας, μεριμνά για το ενοίκιο που πληρώνει κάθε οικογένεια προκειμένου να μη μείνει στον δρόμο. Στις εμπορικές όμως με ποιο σκεπτικό; Εξάλλου σε μια διαπραγμάτευση που προηγείται της υπογραφής – συμφωνίας, συνεκτιμώνται διάφοροι παράγοντες πέραν της ετήσιας αύξησης, όπως το ύψος του ενοικίου, η κατάσταση του μισθίου, οι εργασίες που ενδεχομένως πρέπει να προηγηθούν από τον ιδιοκτήτη, το ύψος της εγγύησης κι ένα σωρό άλλοι. Πώς το κράτος έρχεται και ανατρέπει τη συμφωνία αυτή εντελώς αυθαίρετα και μεροληπτικά; Όπως ο επαγγελματίας θέλει να ζήσει την οικογένειά του, έτσι και ο ιδιοκτήτης θέλει να ζήσει τη δική του. Γιατί θα πρέπει να θεωρείται de facto ο μισθωτής ως ο «αδύνατος κρίκος»; Εμπορική συμφωνία είναι και η μίσθωση επαγγελματικής στέγης, και σε μια ελεύθερη οικονομία η καταστρατήγηση των εμπορικών συμφωνιών είναι εντελώς παράλογη με την επιβολή πλαφόν όταν ειδικά ο πληθωρισμός έχει υπερβεί κάθε όριο , η συντήρηση των κτιρίων καθώς και οι φόροι που έχουν επιβληθεί δυσβάσταχτοι. Το υπουργείο θα πρέπει να επανεξετάσει το θέμα και να σταματήσει την αδικία η οποία συντελείται.
Η παράγραφος 3 του άρθρου 45 πρέπει να αφαιρεθεί:
Ο σκοπός του 50% ήταν να δοθεί μια εύλογη παράταση ούτως ώστε να ολοκληρωθούν οι ώριμες επενδύσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Δεδομένου ότι τώρα η προθεσμία ολοκλήρωσης των επενδύσεων έχει φτάσει στο 2024, ο έλεγχος του τι γινόταν το 2017 παρέλκει.
Επίσης πολλές επενδύσεις που για πολλούς λόγους δεν είχαν πιάσει το 50% (λ.χ. ανωτέρα βία ως άνω που αδίκως δεν εξαιρείται από τον έλεγχο του 50%) έχουν ολοκληρωθεί εδώ και χρόνια. Είναι άδικο να τιμωρούνται αυτήν τη χρονική στιγμή.
Σχέδιο νόμου – διαβούλευση επί της παρ. 2 του άρθρου 45 – προτεινόμενη διατύπωση:
Η προθεσμία υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων η οποία παρατάθηκε για λόγους ανωτέρας βίας επεκτείνεται μέχρι την 1η Απριλίου 2024. Η προθεσμία υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων για τα οποία έχει υποβληθεί τεκμηριωμένο αίτημα παράτασης εκ μέρους του φορέα της επένδυσης για το οποίο έχει γνωμοδοτήσει θετικά η γνωμοδοτική επιτροπή και δεν έχει εκδοθεί σχετική απόφαση ή το οποίο δεν έχει εξετασθεί για λόγους ανωτέρας βίας, παρατείνεται μέχρι την 1η Απριλίου 2024. Για τις περιπτώσεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος δεν ισχύουν οι διατάξεις της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου.
Σχέδιο νόμου – διαβούλευση επί της παρ. 3 του άρθρου 45 – προτεινόμενη διατύπωση:
Αποφάσεις της παρ. 1 για την ολοκλήρωση και πιστοποίηση έναρξης της παραγωγικής λειτουργίας επενδυτικών σχεδίων του ν. 3299/2004 εκδίδονται και στις περιπτώσεις που δεν διαπιστώνεται η υλοποίηση του πενήντα τοις εκατό (50%) του εγκεκριμένου κόστους τους στις 31 Ιουλίου 2017, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 76 του ν. 4399/2016 (Α’ 117). Στις περιπτώσεις αυτές, το ενισχυόμενο κόστος του επενδυτικού σχεδίου ορίζεται στο διπλάσιο του κόστους που υλοποιήθηκε έως την 31η Ιουλίου 2017 και παρακρατείται το είκοσι τοις εκατό (20%) του ποσού της ενίσχυσης που αποκλίνει από το δηλωθέν. Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου δεν έχουν εφαρμογή στις περιπτώσεις της παρ. 2 του παρόντος άρθρου.
Τεκμηρίωση
Η προτεινόμενη ως άνω τροποποίηση του σχεδίου νόμου με την επέκταση – διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της παρ. 2 του άρθρου 45 καταλαμβάνει τις περιπτώσεις για τις οποίες είτε δεν έχει εκδοθεί απόφαση παράτασης της προθεσμίας υλοποίησης επενδυτικών σχεδίων παρά την ύπαρξη σχετικής γνωμοδότησης είτε δεν έχει εξεταστεί το σχετικό υποβληθέν αίτημα παράτασης εκ μέρους του φορέα υλοποίησης για λόγους ανωτέρας βίας, οι οποίοι δεν δύναται να καταλογιστούν σε υπαίτια ενέργεια ή παράλειψη του φορέα του αντίστοιχου επενδυτικού σχεδίου.
Η προτεινόμενη τροποποίηση αποσκοπεί στο να αποφευχθεί ενδεχόμενη παραβίαση συνταγματικών διατάξεων. Πιο συγκεκριμένα, ενδεχόμενη διαφορετική αντιμετώπιση αξιολογικά ταυτόσημων περιπτώσεων, όπως οι περιγραφόμενες στην παρ. 2 με την προτεινόμενη μορφή, συνθήκη η οποία εφόσον συντρέξει θα συνεπάγεται δυσμενή διακριτική μεταχείριση εις βάρος των επενδυτικών σχεδίων για τα οποία έχει γνωμοδοτήσει θετικά η γνωμοδοτική επιτροπή χωρίς να έχει εκδοθεί η σχετική απόφαση ή για τα οποία έχει υποβληθεί τεκμηριωμένο αίτημα παράτασης το οποίο δεν έχει εξετασθεί για λόγους ανωτέρας βίας, θα στοιχειοθετεί ευθεία παραβίαση της υπέρτερης τυπικής ισχύος της αρχής της ισότητας, η οποία διαλαμβάνει συνταγματική επιταγή μέσω του άρθρου 4 παρ. 1 του Συντάγματος.
Σε κάθε περίπτωση κατά την περίοδο κατά την οποία συντρέχουν λόγοι ανωτέρας βίας (επί παραδείγματι δικαστικές αποφάσεις αναστολής εργασιών), οι οποίοι αναιρούν την δυνατότητα υλοποίησης εργασιών επί του επενδυτικού σχεδίου, η νομοθετική απαίτηση της παρ. 3 για την υλοποίηση του επενδυτικού σχεδίου σε ποσοστό 50% εντός συγκεκριμένης προθεσμίας, ήτοι μέχρι την 31-07-2017, και η συνακόλουθη επιβολή διοικητικής κύρωσης με την παρακράτηση ποσοστού 20% της επιχορήγησης, εμφαίνεται ως αντίθετη στην συνταγματική αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 20 Συντ), η οποία διέπει το σύνολο των περιοριστικών των δικαιωμάτων διατάξεων καθώς και της γενικής δικαιικής αρχής ότι «ουδείς υποχρεούται στα αδύνατα». Πιο συγκεκριμένα, η προαναφερόμενη διοικητική κύρωση, η οποία είναι ιδιαίτερα επιβαρυντική για το διοικούμενο φορέα της επένδυσης, στερείται του στοιχείου της προσφορότητας καθώς ουσιαστικά επιβάλει στον φορέα της επένδυσης την διεξαγωγή ενεργειών υλοποίησης της επένδυσης σε περιόδους συνδρομής λόγων ανωτέρας βίας.
Από την περίοδο της κρίσης έγινε ευρέως διαδεδομένη η πρακτική κατά την οποία συμφωνούνταν χαμηλό ενοίκιο για τα πρώτα ένα – δύο χρόνια, ωστέ να επιμερηστεί στον εκμισθωτή μέρος του κόστους έναρξης επιχειρηματικής δραστηριότητας ή ανακαίνισης ενός ακινήτου. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις αποτελούν οι συμφωνίες ποσοτικής αναπροσαρμογής των ενοικίων, ειδικά όταν η αναπροσαρμογή γίνεται μετά την πάροδο συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος. Η οριζόντια αναπροσαρμογή των ενοικίων των εμπορικών μισθώσεων στο 3% αγνοεί παντελώς αυτό το φαινόμενο, τιμωρώντας ουσιαστικά τους μικρομεσαίους ιδιοκτήτες ακινήτων.
Παράλληλα, καθώς η ρύθμιση ισχύει ήδη για δύο χρόνια, δημιουργεί και ένα κλίμα ενάντια στις μακροχρόνιες μισθώσεις.
Πρέπει, συνεπώς, είτε η Παρ.5 του άρθρου 50 να καταργηθεί, είτε να γίνουν σημαντικές αλλαγές στη ρύθμιση και στις εξαιρέσεις από αυτη.
Η παρ.2 του αρ.45 θα πρέπει να τροποποιηθεί και να συμπεριλάβει και περιπτώσεις επενδυτικών σχεδίων για τα οποία έχει υποβληθεί αίτημα παράτασης για το οποίο έχει γνωμοδοτήσει θετικά η γνωμοδοτική επιτροπή και δεν έχει εκδοθεί σχετική απόφαση ή το οποίο δεν έχει εξετασθεί για λόγους ανωτέρας βίας. Σε αντίθετη περίπτωση θα συνεπάγεται δυσμενή διακριτική μεταχείριση εις βάρος επενδυτικών σχεδίων των ανωτέρω περιπτώσεων σε σχέση με επενδυτικά σχέδια για τα οποία γνωμοδότησε η Επιτροπή και εκδόθηκε απόφαση.
Περαιτέρω θα πρέπει για τις περιπτώσεις της παρ. 2 αφού συμπεριληφθούν και οι προαναφερθείσες περιπτώσεις που λείπουν από το υπάρχον λεκτικό να μην ισχύουν οι διατάξεις της παρ.3 του ίδιου άρθρου. Δηλ θα πρέπει να αποσυνδεθεί η προϋπόθεση ολοκλήρωσης του 50% μέχρι μια συγκεκριμένη ημερομηνία όταν μιλάμε για επενδυτικά σχέδια που έχουν λάβει έγκριση παράτασης ολοκλήρωσης για λόγους ανωτέρας βίας, καθώς δεν υπάρχει λογική συσχέτιση της επιβολής κύρωσης για τη μη εκπλήρωση του 50% σε έναν φορέα που ακριβώς για λόγους ανωτέρας βίας του ενέκρινε η Γνωμοδοτική Επιτροπή την παράταση. Δηλ από τη μία αποδεχόμαστε ότι συνέντρεχαν λόγοι ανωτέρας βίας και από την άλλη λόγω μη υλοποίησης του 50% επιβάλλεται κύρωση.
Η πρόβλεψη για πλαφόν 3% στις αναπροσαρμογές εμπορικών μισθώσεων πρέπει να προσδιοριστεί με σαφήνεια και να αφορά ΜΟΝΟΝ τα συμβόλαια στα οποία προβλέπεται ετήσια αναπροσαρμογή με βάση ποσοστό του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή και όχι συμβόλαια στα οποία έχει συμφωνηθεί, έχει γίνει αποδεκτό και έχει συμβασιοποιηθει μικρή σταδιακή μεταβολή ανά διετία ή τριετία,με αρχική εκκίνηση πολύ χαμηλή προκειμένου να διευκολυνθεί ο μισθωτής. Αυτά τα συμβόλαια έγιναν με πολύ συντηρητική προσέγγιση πριν από χρόνια,με άλλες πολύ συγκρατημένες συνθήκες,έλαβαν υπόψη τους τις ανάγκες της αγοράς, τις δυνατότητες των μισθωτών και δεν συνεισφέρουν στην αλματώδη αύξηση του πληθωρισμού.Ως εκ τούτου είναι άδικο να επωμισθούν δύο φορές το βάρος της συγκράτησης των τιμών,μια φορά με δική τους αυτοσυγκράτηση και μια με παρέμβαση του κράτους.
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ η παράταση στις δημοσιεύσεις των εφημερίδων! Όλα τα απαραίτητα έγγραφα αναρτώνται σε ΚΗΜΔΗΣ, ΔΙΑΥΓΕΙΑ, ΕΣΗΔΗΣ, TED (Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – αν είναι άνω των ορίων), ιστοσελίδα του Δήμου και από εκεί ενημερώνονται όλοι οι ενδιαφερόμενοι. Παρ’ όλα αυτά επιλέγετε την (με πλάγιο τρόπο) επιχορήγηση των εφημερίδων, μέσα όμως από την τσέπη των αναδόχων. Μεταρρύθμιση μέχρι εκεί που μας συμφέρει.
Η ρύθμιση με την οποία παρατείνεται για μια ακόμη διετία η υποχρεωτική δημοσίευση των διακηρύξεων του δημοσίου στον περιφερειακό τύπο, αντιστρατεύεται το αυτονόητο: Και το αυτονόητο είναι η μονιμοποίηση του καθεστώτος των κρατικών δημοσιεύσεων όχι ως δώρο ή παροχή, αλλά ως εκπλήρωση της υποχρέωσης της Πολιτείας να εξασφαλίσει συνθήκες διαφάνειας στις συναλλαγές του δημοσίου που έχει αποδειχθεί πως μόνο με αυτόν τον τρόπο υπηρετούνται!
Όμως η διαφάνεια δεν έχει ημερομηνία λήξεως! Είναι διαχρονική υποχρέωση μιας ευνομούμενης Πολιτείας και δεν λήγει ούτε το 2023 ούτε το 2025!
Επαναλαμβάνουμε για μια ακόμη φορά ότι η διατήρηση των υποχρεωτικών κρατικών δημοσιεύσεων στον Περιφερειακό Τύπο επιβάλλεται από λόγους διαφάνειας, χρηστής διοίκησης και ουσιαστικής ενημέρωσης των πολιτών για σημαντικές αποφάσεις και δραστηριότητες των φορέων του δημοσίου και ιδιαίτερα για πράξεις και αποφάσεις της διοίκησης που αφορούν έργα, προμήθειες και υπηρεσίες, δηλαδή διαχείριση και κατανομή του δημοσίου χρήματος.
Σήμερα δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να γίνει αυτό με απόλυτη εγκυρότητα, αξιοπιστία και αποδεικτική ισχύ, ώστε και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και οι τρίτοι πολίτες να ενημερώνονται πλήρως και έγκαιρα για ζητήματα σοβαρά που δεν αφορούν μόνο το δημόσιο χρήμα, αλλά πολλές φορές επηρεάζουν τη ζωή ή την περιουσία τους κλπ. Τελεία και παύλα…
Το «επιχείρημα» ότι η ανάρτηση σε διάφορες ιστοσελίδες υποκαθιστά πλήρως τη δημοσίευση στον τύπο είναι λογικά, πραγματολογικά και νομικά αστήρικτο. Επιπλέον, αγνοεί πλήρως την πραγματικότητα στην ελληνική περιφέρεια. Γιατί οι δημοσιεύσεις αυτές δεν αφορούν μόνο τους εργολάβους και τους προμηθευτές (το λόμπυ των οποίων ήδη κινητοποιήθηκε συμμετέχοντας και στη διαβούλευση αυτή με σχόλια δήθεν «αγανακτισμένων πολιτών») αλλά και τους απλούς πολίτες που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, αλλά έχουν προφανές ενδιαφέρον να πληροφορούνται τι πρόκειται να γίνει στην περιοχή τους ή πως διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα η τοπική, περιφερειακή ή κεντρική εξουσία. Μόνο όσοι έχουν συμφέρον να παραμείνουν αυτά τα ζητήματα στο σκοτάδι και μακριά από τους προβολείς της κοινής γνώμης μπορούν να υποστηρίζουν τέτοιου είδους «επιχειρήματα».
Καλούμε την Κυβέρνηση να μην επιμείνει σε αυτή την ακατανόητη και απαράδεκτη απόφαση και να τηρήσει επιτέλους τις δεσμεύσεις της.
Η παρ. 2 του άρθρου 45 να διατυπωθεί ως εξής:
Η προθεσμία υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων που έχει παραταθεί για λόγους ανωτέρας βίας ή έχει γνωμοδοτήσει θετικά η γνωμοδοτική επιτροπή χωρίς να έχει εκδοθεί η σχετική απόφαση ή έχει υποβληθεί τεκμηριωμένο αίτημα παράτασης για λόγους ανωτέρας βίας το οποίο δεν έχει εξετασθεί, παρατείνεται μέχρι την 1η Απριλίου 2024.
Για τις περιπτώσεις που εμπίπτουν στο παρόν εδάφιο δεν ισχύουν οι προβλέψεις της παρ. 3 του παρόντος άρθρου.
Τεκμηρίωση
Η διατύπωση εξυπηρετεί τις περιπτώσεις όπου δεν έχει εκδοθεί απόφαση παρά το γεγονός ότι υπάρχει σχετική γνωμοδότηση ή μη εξέταση του αιτήματος παράτασης για λόγους ανωτέρας βίας που δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του φορέα της επένδυσης.
Την περίοδο ανωτέρας βίας όπου δεν είναι δυνατό να υλοποιηθούν εργασίες (π.χ. με απόφαση ΣτΕ, κλπ.) δεν μπορεί να ισχύει η υλοποίηση του 50% εντός συγκεκριμένης προθεσμίας και η επιβολή ποινής με την παρακράτηση μέρους της επιχορήγησης.
Η παρ. 2 του άρθρου 45 να διατυπωθεί ως εξής:
Η προθεσμία υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων που έχει παραταθεί για λόγους ανωτέρας βίας ή έχει γνωμοδοτήσει θετικά η γνωμοδοτική επιτροπή χωρίς να έχει εκδοθεί η σχετική απόφαση ή έχει υποβληθεί τεκμηριωμένο αίτημα παράτασης για λόγους ανωτέρας βίας το οποίο δεν έχει εξετασθεί, παρατείνεται μέχρι την 1η Απριλίου 2024.
Για τις περιπτώσεις που εμπίπτουν στο παρόν εδάφιο δεν ισχύουν οι προβλέψεις της παρ. 3 του παρόντος άρθρου.
Τεκμηρίωση
Η διατύπωση εξυπηρετεί τις περιπτώσεις όπου δεν έχει εκδοθεί απόφαση παρά το γεγονός ότι υπάρχει σχετική γνωμοδότηση ή μη εξέταση του αιτήματος παράτασης για λόγους ανωτέρας βίας που δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του φορέα της επένδυσης.
Την περίοδο ανωτέρας βίας όπου δεν είναι δυνατό να υλοποιηθούν εργασίες (π.χ. με απόφαση ΣτΕ, κλπ.) δεν μπορεί να ισχύει η υλοποίηση του 50% εντός συγκεκριμένης προθεσμίας και η επιβολή ποινής με την παρακράτηση μέρους της επιχορήγησης.
Η παρ. 2 του άρθρου 45 να διατυπωθεί ως εξής:
Η προθεσμία υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων που έχει παραταθεί για λόγους ανωτέρας βίας ή έχει γνωμοδοτήσει θετικά η γνωμοδοτική επιτροπή χωρίς να έχει εκδοθεί η σχετική απόφαση ή έχει υποβληθεί τεκμηριωμένο αίτημα παράτασης για λόγους ανωτέρας βίας το οποίο δεν έχει εξετασθεί, παρατείνεται μέχρι την 1η Απριλίου 2024.
Για τις περιπτώσεις που εμπίπτουν στο παρόν εδάφιο δεν ισχύουν οι προβλέψεις της παρ. 3 του παρόντος άρθρου.
Τεκμηρίωση
Η διατύπωση εξυπηρετί τις περιπτώσεις όπου δεν έχει εκδοθεί απόφαση παρά το γεγεονός ότι υπάρχει σχετική γνωμοδότηση ή μη εξέταση του αιτήματος παράτασης για λόγους ανωτέρας βίας που δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του φορέα της επένδυσης.
Την περίοδο ανωτέρας βίας όπου δεν είναι δυνατό να υλοποιηθούν εργασίες (π.χ. με απόφαση ΣτΕ, κλπ) δεν μπορεί να ισχύει η υλοποίηση του 50% εντός συγκεκριμένης προθεσμίας και η επιβολή ποινής με την παρακράτηση μέρους της επιχορήγησης.
Σχετικά με την παράγραφο 5 του άρθρου 50 του σχεδίου νόμου:
Η παράταση του μέτρου του πλαφόν του 3% στην αναπροσαρμογή του μισθώματος των επαγγελματικών μισθώσεων εκτός από αδικαιολόγητη, καθώς δεν ισχύουν πλέον οι ειδικές συνθήκες που υπήρχαν όταν αυτό αρχικώς επιβλήθηκε, είναι άνιση, άδικη και ηθικά απαράδεκτη για τους εξής λόγους:
(α) από το μέτρο συνεχίζουν να εξαιρούνται οι μεγαλο-εκμισθωτές, μεταξύ αυτών και το ίδιο το Δημόσιο
(β) το Κράτος χρησιμοποιεί την ιδιοκτησία των απλών πολιτών ως ρουσφέτι υπέρ επαγγελματικών κατηγοριών, ανάμεσα στις οποίες είναι και οι θιγόμενες από τον νέο τεκμαρτό τρόπο φορολόγησης, πιθανόν σε μια προσπάθεια να τους χρυσώσει το χάπι
Κατά τα λοιπά, είναι γνωστό ότι η επιβολή πλαφόν και μάλιστα διαρκείας δημιουργεί στρεβλώσεις και αδικίες – εν προκειμένω το πλαφόν γίνεται όπλο στα χέρια δύστροπων ή μη συνεννοήσιμων ενοικιαστών σε βάρος των εκμισθωτών τους και δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των ενοικιαστών αναλόγως της κατηγορίας του εκμισθωτή τους.
Την ίδια στιγμή οι ιδιοκτήτες ακινήτων συνεχίζουμε να επιβαρυνόμαστε αφενός με ΕΝΦΙΑ που ναι μεν έχει μειωθεί μεσοσταθμικά αλλά σε αρκετές περιπτώσεις συνεχίζει να είναι βαρύτατος έως και αυξημένος λόγω της αύξησης των αντικειμενικών αξιών και της αναμόρφωσης του επάρατου συμπληρωματικού φόρου και αφετέρου με φόρο εισοδήματος που δεν έχει μειωθεί από το 2019, χωρίς αφορολόγητο και με φορολογικό συντελεστή 35% από τις 12.000 ευρώ!
Κατόπιν αυτών και με δεδομένο ότι το εισόδημα από ακίνητη περιουσία δεν προορίζεται για αποταμίευση, όπως άλλωστε αναγνωρίζει η φορολογική νομοθεσία δεδομένου ότι το λαμβάνει υπόψη για τις δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής (βλ. παρ. 4, αρ. 40, Ν. 4172/2013 όπως ισχύει), είναι σαφές πως δεν συντρέχει κανένας πραγματικός λόγος συνέχισης του κρατικού παρεμβατισμού σε αυτόν τον τομέα και η αγορά θα πρέπει να αφεθεί ελεύθερη να προσαρμοστεί στα ισχύοντα δεδομένα.
Εκτός αν η Κυβέρνηση είναι υπέρ των επενδυτών μεγαλοϊδιοκτητών και κατά των απλών πολιτών…
1
Στο άρθρο 47 Παράταση ολοκλήρωσης επενδυτικών σχεδίων – Τροποποίηση παρ. 4 άρθρου 18 ν. 4399/2016, ενότητα 3, παρακαλώ να ισχύει για όλα τα επενδυτικά σχέδια του Ν4399/2016 αναδρομικά (δηλαδή και για τα σχέδια για τα οποία σήμερα 7/12/2023 έχει παρέλθει η ημερομηνία ολοκλήρωσης των 3 ετών) και όχι από την ημερομηνία ψήφισης της τροποποίησης, η δυνατότητα πρόσθετης παράτασης του χρόνου υλοποίησής τους έξι (6) μηνών προκειμένου να πιστοποιηθούν δαπάνες ενισχυόμενων δαπανών μέχρι το ποσοστό του πενήντα τοις εκατό (50%)
2
Στην παράγραφο:
Στα επενδυτικά σχέδια που έχουν υπαχθεί σε καθεστώς ενίσχυσης του ν. 4399/2016 παρέχεται η δυνατότητα πρόσθετης παράτασης του χρόνου υλοποίησής τους έξι (6) μηνών προκειμένου να πιστοποιηθούν δαπάνες ενισχυόμενων δαπανών μέχρι το ποσοστό του πενήντα τοις εκατό (50%).
Παρακαλώ να οριστεί η ημερομηνία εντός της οποίας δύναται να υποβληθεί το αίτημα για την πιστοποίηση των ενισχυόμενων δαπανών μέχρι το ποσοστό 50%
3
1. Η προθεσμία ολοκλήρωσης όσων επενδυτικών σχεδίων έχουν υπαχθεί μετά την 24η Μαΐου 2021 σε καθεστώς ενίσχυσης του ν. 4399/2016 (Α’ 117), εφόσον έως την ημερομηνία ολοκλήρωσης που ορίζεται στην απόφαση υπαγωγής, έχει υλοποιηθεί τουλάχιστον το δέκα τοις εκατό (10%) του επιλέξιμου κόστους της επένδυσης, και έχει υποβληθεί, έως τη συμπλήρωση δύο (2) μηνών από την οριζόμενη ημερομηνία ολοκλήρωσης, σχετική αίτηση στην αρμόδια υπηρεσία με συνημμένα δικαιολογητικά υλοποίησης δαπανών του δέκα τοις εκατό (10%) του συνολικού κόστους επένδυσης, παρατείνεται για δύο (2) έτη.
Παρακαλώ να οριστεί εάν για τα συγκεκριμένα επενδυτικά σχέδια η προβλεπόμενη στην απόφαση υπαγωγής προθεσμία ολοκλήρωσης του επενδυτικού σχεδίου μπορεί να παραταθεί και άλλα 2 έτη εφόσον έχουν υλοποιήσει το 50% του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου του επενδυτικού σχεδίου (εάν συνεχίζει να ισχύει το άρθρο 18 παράγραφος 2 ε)
Σχετικά με το άρθρο 47
Στην παράταση 2 ετών να μην υπάρχει προϋπόθεση εκτέλεσης κάποιου ποσοστού της επένδυσης , γιατί εκτός από τις καθυστερήσεις εξαιτίας της πανδημίας υπάρχουν μεγάλες καθυστερήσεις στην έγκριση περιβαλλοντικών μελετών .Σε αυτό συμβάλλει η εκκρεμότητα που υπάρχει, με την εκτός σχεδίου δόμηση και την αναμενόμενη νομοθετική ρύθμιση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, η οποία θα βοηθήσει, ώστε να προχωρήσουν οι εγκρίσεις των περιβαλλοντικών μελετών και ακολούθως η έκδοση οικοδομικών αδειών.
Άλλωστε και σε όσους έχει ήδη δοθεί παράταση 2 ετών ( άρθρο 33 του ν.4801/2021 ΦΕΚ 83/24-05-2021) δεν έχει τεθεί σαν προαπαιτούμενο η εκτέλεση ορισμένου ποσοστού της επένδυσης
Στο άρθρο 50, Παράγραφο 5 παρατείνεται η επιβολή ανωτάτου ορίου στην αναπροσαρμογή μισθωμάτων εμπορικών μισθώσεων. Αυτό είναι ένα αντισυνταγματικό μέτρο στο οποίο επιμένει η Κυβέρνηση παρεμβαίνοντας καταστροφικά στη λειτουργία της ελεύθερης αγοράς και της επενδυτικής αγοράς ακινήτων. Με το μέτρο αυτό όχι μόνο παρεμβαίνει άδικα και μονομερώς στην λειτουργία της αγοράς θίγοντας τους ιδοκτήτες ακινήτων άσκοπα και οφελώντας τους μισθωτές αλλά επιδεικνύει και παντελή απουσία κατανόησης των δεδομένων της αγοράς καθώς ενώ τα πάντα έχουν ακκριβύνει πολλαπλάσια παριστάνει ότι με αυτό το μέτρο πετυχαίνει περιορισμό των πληθωριστικών πιέσεων, πράγμα που απλά δεν ισχύει και δεν θα έπρεπε να αφορά μόνο τους μικρούς ιδιοκτήτες. Επιπρόσθετα με αυτό το μέτρο εντείνει την ανακάμπτουσα δυσκολία πληρωμής δανείων καθώς όποιος επενδυτής έχει επενδύσει σε ακίνητο με χρήση δανεισμού και υπέθεσε ότι σε περίπτωση πληθωρισμού η άνοδος των επιτοκίων θα αντιμετωπιζόταν με ανάλογηαύξηση μισθωμάτων ουσιαστικά έχει θιγεί από την αυθαίρετη παρέμβαση του κράτους στην αγορά. Η απουσία σεβασμού στους επενδυτές και η άνιση αντιμετώπιασή τους (το μέτρο αυτό ισχύει για όλους πλην των ΑΕΑΠ και των ξένων θεσμικών επενδυτών) δίνει μήνυμα στους Έλληνες επενδυτές να μην επενδύουν στην Ελλάδα, καθώς ανά πάσα στιγμή ακόμα και η κυβέρνηση που ισχυρίζεται ότι προάγει τις επενδύσεις μπορεί να παρέμβει αυθαίρετα και απρόβλεπτα εις βάρος τους. Η Κυβέρνηση καλά θα κάνει να καταργήσει αυτή τη διάταξη διότι απλά την εκθέτει.
Είναι η 5η (πέμπτη!) συνεχόμενη χρονιά που το κράτος παρεμβαίνει στις μισθώσεις, πάντα εις βάρος των εκμισθωτών και κυρίως της μικροϊδιοκτησίας. Ποιο είναι το κέρδος για το κράτος όταν αφαιρεί εισόδημα από μία πηγή με μεγάλη εισπραξιμότητα φόρων και το μεταφέρει σε πηγές με ευρωπαϊκά ρεκόρ φοροαποφυγής και φοροδιαφυγής.
Το σκεπτικό των προηγούμενων νομοσχεδίων εκτός του ότι ήταν απλοϊκό αναφερόταν σε «διαταραχή της αγοράς» λόγω της πανδημίας και του πολέμου στην Ουκρανία, σε «έκτακτο μη αναμενόμενο πληθωρισμό» και σε ένα «δίκαιο όριο αναπροσαρμογής προς όφελος των επιχειρήσεων και του καταναλωτικού κοινού». Σήμερα ούτε διαταραχή της αγοράς υπάρχει, ούτε έκτακτος μη αναμενόμενος πληθωρισμός ούτε το όριο είναι δίκαιο. Το σκεπτικό δε είναι τόσο βαθύ, που δεν φαίνεται να σας απασχολούν καθόλου οι εξαιρετικά μεγάλες πληθωριστικές πιέσεις που δέχονται καθημερινά τα μικρά και μεσαία νοικοκυριά, εκτός αν μπορείτε να μας τεκμηριώσετε, πώς επωφελήθηκε το καταναλωτικό κοινό από αυτό το μέτρο τα 2 προηγούμενα χρόνια, όταν τα πάντα έχουν αυξηθεί πολύ πάνω από τον πληθωρισμό! Και πώς επωφελείται το κράτος και κατ’επέκταση, το κοινωνικό σύνολο, όταν στραγγαλίζετε για άλλη μία φορά τη δεύτερη μεγαλύτερη πηγή εσόδων του;
Άλλη μία απόδειξη του πόσο παράλογη και άδικη είναι αυτή σας η παρέμβασή, δίνει ο δείκτης μισθωμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος όταν οι μισθώσεις καταστημάτων είναι 34% κάτω από το 2010 και των γραφείων 21% κάτω, με φόρους μέχρι πενταπλάσιους του 2010.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ Αρθρο 50 παραγρ 5. Η παρ. 1 του άρθρου 96 του ν. 5007/2022 (Α’ 241) τροποποιείται ως προς το έτος ισχύος του ανώτατου ορίου αναπροσαρμογής μισθώματος για εμπορικές και επαγγελματικές μισθώσεις ακινήτων, και διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Για τις εμπορικές μισθώσεις ακινήτων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του π.δ. 34/1995 (Α’ 30), επιτρέπεται, από την 1η Ιανουαρίου 2024 έως και την 31η Δεκεμβρίου 2024, αναπροσαρμογή του μισθώματος που ανέρχεται σε ποσοστό τρία τοις εκατό (3%), κατά ανώτατο όριο, επί του μισθώματος του έτους 2023».
Η συνέχιση του πλαφόν στα επαγγελματικά ενοίκια δεν είναι βιώσιμη λύση και μπορεί ακόμη και να είναι αντιπαραγωγικό μακροπρόθεσμα θέτοντας σε κίνδυνο τις επενδύσεις.
Είναι τουλάχιστον παράλογη η παρέμβαση αυτή τη στιγμή που ο κάθε ιδιώτης ιδιοκτήτης θα έχει να επιβαρυνθεί την ίδια περίοδο αυξήσεις του κόστους επισκευών 10-50% και θα πρέπει παράλληλα να φροντίσει για την ενεργειακή αναβάθμιση του κτιρίου του με αυξημένα κόστη στα ίδια ποσοστά.
Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι εκτός από το αποτυχημένο μέτρο του κουρέματος ενοικίων λόγω Covid, είχε προηγηθεί και μια 8ετής περίοδος που υπήρξαν μειώσεις ενοικίων σε υπάρχοντα συμβόλαια της τάξης του 30-40% ανεξάρτητα από τον τζίρο των μισθωτών τη στιγμή που το διάστημα αυτό οι υποχρεώσεις των ιδιοκτητών σε φόρους αυξήθηκαν κατά 500% !
Όπως έχει πολλάκις ανακοινωθεί οι επαγγελματίες δεν είναι καθόλου «πληγωμένοι» μιας και στην περίοδο της πανδημίας και μέχρι τον Ιανουάριο 2022 αύξησαν τις καταθέσεις τους κατά 20δις τουλάχιστον και το ισοζύγιο εγγραφών/διαγραφών στα επιμελητήρια είναι θετικό αντί των λουκέτων που όλοι ισχυριζόταν. Επίσης όλοι το βλέπουμε στην καθημερινότητα μας ότι έχουν αυξηθεί οι τιμές όλων των προϊόντων ανεξαιρέτως από 10-40%.
Οι τιμές ενέργειας φέτος είναι μειωμένες κατά ¼ σε σχέση με πέρσι, ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να κρατήσει 10 χρόνια και μέχρι στιγμής ο πόλεμος στο Ισραήλ δεν έχει επηρεάσει τις τιμές ενέργειας καν. Δεν υπάρχει καν αιτιολογική έκθεση φαντάζομαι γιατί όλα τα νούμερα θα σας διαψεύσουν και όποιος το συνέταξε θα είναι το νούμερο.
Φτάνει , έλεος με τις χάρες στις συντεχνίες και στις παρεμβάσεις όταν ούτε ο πληθωρισμός είναι υψηλός . Φτάνει…
Ειναι απαράδεκτη και κοινωνικά άδικη η τρίτη παράταση του πλαφόν 3%, με την οποία παρατείνεται και για το 2024 το πλαφόν 3% στις αυξήσεις των εμπορικών μισθωμάτων της μικρομεσαίας ιδιοκτησίας, ακόμη και στα διατηρητέα ακίνητα όπου υφίσταται συνταγματική υποχρέωση προστασίας τους, και όπου για μια φορά ακόμη εξαιρούνται ρητά οι μισθώσεις με εκμισθωτή:
α) Ανώνυμες Εταιρείας Επενδύσεων Ακίνητης Περιουσίας,
β) εταιρείες που ανήκουν σε Οργανισμούς Εναλλακτικών Επενδύσεων,
γ) επιχειρήσεις εκμετάλλευσης εμπορικού κέντρου, επιφανείας τουλάχιστον 15.000 τ.μ.
δ) εταιρείες που ανήκουν κατά 100% στο Δημόσιο, και στις θυγατρικές εταιρείες τους.
Η ρύθμιση αυτή είναι μια απαράδεκτη παρέμβαση αντικοινωνικού χαρακτήρα αφού στρέφεται εναντίον της μικρής και μεσαίας ιδιοκτησίας, μονομερής και χωρίς κανένα αντίβαρο υπέρ της, όπως η αναγκαία πλέον μείωση της φορολογίας των μισθωμάτων, ενώ ταυτόχρονα αφήνει στο απυρόβλητο τη μεγάλη ιδιοκτησία και το Δημόσιο! Το ακόμη όμως πλέον επικίνδυνο είναι ότι, ιστορικά, στο χρονικό βάθος τέτοιων μέτρων αναγκαστικής δέσμευσης του ύψους των μισθωμάτων, προστίθεται μοιραία και η αναγκαστική παράταση της διάρκειας των μισθώσεων αυτών… Ο συνδυασμός των δύο αυτών μέτρων αποτελεί το επάρατο «Ενοικιοστάσιο», που ίσχυσε επί δεκαετίες στη χώρα μας εξ αιτίας της Μικρασιατικής Καταστροφής και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, που κατέστρεψε και ερείπωσε κυριολεκτικά το παλαιότερο κτιριακό δυναμικό της χώρας μας επί δεκαετίες…
Η παρέμβαση αυτή ξεκίνησε το 2021, όταν ο Δ.Τ.Κ. είχε υπερβεί το 10%. Σήμερα που έχει υποχωρήσει στα επίπεδα περί το 3%, δεν υφίσταται πλέον λόγος συνέχισης της επιβολής του, και αυτό παρά μόνον η ικανοποίηση συντεχνιακών αιτημάτων, σε βάρος της περιουσίας της μικρής και μεσαίας ιδιοκτησίας της χώρας μας.
Το μέτρο αυτό, χωρίς κανένα αντίβαρο υπέρ των θυμάτων του, σε προσωπική βάση φέρνει σε απόγνωση σημαντικό αριθμό εκμισθωτών οι οποίοι από τα ποσά των μισθωμάτων που εισπράττουν υποχρεούνται να καλύψουν το βαρύτατο φόρο εισοδήματος, του οποίου δεν άλλαξε στο παραμικρό η «δημευτική» κυριολεκτικά κλίμακα ενοικίων, που φθάνει έως και το 45% χωρίς αφορολόγητο, τον ΕΝΦΙΑ ο οποίος αυξήθηκε δραματικά για όσους έχουν περιουσιακά στοιχεία άνω των 400.000 ευρώ, τις δανειακές υποχρεώσεις όσων αγωνίζονται να είναι συνεπείς σε αυτές, παρότι αυξήθηκαν σημαντικά τα επιτόκια το τελευταίο διάστημα και την πολυδάπανη επερχόμενη υποχρεωτική ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων τους, επί ποινή εξαέρωσης της αξίας τους. Αντίθετα για την πλευρά των ευνοουμένων από τη ρύθμιση αυτή επαγγελματιών, έχει ληφθεί και λαμβάνεται σωρεία πλουσιοπάροχων μέτρων ενίσχυσής τους.
Με άλλο άρθρο του ίδιου σ.ν. παρατείνεται για μια φορά ακόμη όχι μόνον η δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων πολλών φυσικών αλλά και κοινωφελών νομικών προσώπων της χώρας που είναι ιδιοκτήτες κινηματογράφων και θεάτρων, αλλά και η απαγόρευση οποιασδήποτε αύξησης των μισθωμάτων τους, συνεχίζοντας το ιδιότυπο «Ενοικιοστάσιο» που έχει επιβληθεί σε βάρος τους, και αδιαφορώντας για το πως θα καταβληθούν οι φορολογικές τους υποχρεώσεις…
Η άποψη μας, που θεμελιώνεται στην πολυετή εμπειρία μας, είναι ότι η αγορά των επαγγελματικών μισθώσεων αυτορυθμίζεται πολύ ταχύτερα και αποτελεσματικότερα μέσα από τη συνεννόηση των ενδιαφερομένων πλευρών, παρά από κάθε είδους κρατικές παρεμβάσεις, που, παρότι προσωρινές, αναπόφευκτα φέρουν μέσα τους το σπέρμα των μακροχρόνιων και καταστροφικών ενοικιοστασιακών πρακτικών του παρελθόντος, οι οποίες ερείπωσαν κυριολεκτικά το κτιριακό δυναμικό της χώρας μας…
Γι΄αυτό ζητούμε να αποσυρθούν οι απαράδεκτες αυτές διατάξεις από το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο.
Δεν έχει καμία λογική το Κράτος να ορίζει την αναπροσαρμογή των μισθωμάτων που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ ιδιωτών, προς όφελος πολυεθνικών και μιας σειράς άλλων επιχειρήσεων που τζιράρουν εκκατομύρια. Άλλο ένα οριζόντιο μέτρο για να κάνει το Κράτος τον «Άγιο Βασίλη» με τις περιουσίες των φορολογούμενων ιδιοκτητών. Ένα μέτρο που ξεκίνησε (και σωστά) στο πλαίσιο μιας έκτακτης ανάγκης και εκφυλίζεται πλέον σε ένα οριζόντιο και άδικο μέτρο, χωρίς καμία δικαιολογητική αιτία, αν είναι αλήθεια η πολυδιαφημιζόμενη οικονομική επέκταση. Είναι παντελώς άδικο και παράλογο να λαμβάνονται οριζόντια μέτρα χωρίς να εξετάζεται η οικονομική κατάσταση του μισθωτή ακόμα και αν τυχόν ο τελευταίος έχει την οικονομική επιφάνεια ή έχει τέτοια αύξηση των κερδών του που να δικαιολογεί την συμπεφωνημένη εκπλήρωση των υποχρεώσεών του. Δεν υπάρχει καμία λογική οι ιδιοκτήτες των ακινήτων να υφίστανται συνεχείς μειώσεις στο εισόδημά τους, σε σχέση με αυτό που αξίζει το ακίνητό τους, την πραγματική αγοραστική αξία του ποσού του μισθώματος που εισπράτουν και και χωρίς καμία αποζημίωση ή αντιστάθμισμα από το Κράτος. Είναι λογικό το Κράτος (οποιοδήποτε Κράτος πλην αυτών του τρίτου κόσμου) να παρεμβαίνει αυθαίρετα σε κεκτημένα και αδρά φορολογημένα (τόσο κατά την κτήση όσο κάθε έτος με τον ΕΝΦΙΑ) δικαιώματά τους αναφορικά με τον τρόπο διάθεσης του ακινήτου τους, σε περιόδους μάλιστα που διαφημίζεται ότι η οικονομία αναπτύσεται με ρυθμούς πολλαπλάσιους του Μ.Ο. της Ευρώπης και τα μισθώματα βρίσκονται στον πάγο επί σειρά ετών; Εμπιστευθείτε την ελεύθερη πρωτοβουλία και την ικανότητα μισθωτών και εκμισθωτών να αξιολογούν την κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Να είστε βέβαιοι ότι, κανένας ιδιοκτήτης δεν θέλει το ακίνητό του ξενοίκιαστο.
Δεν έχει καμία λογική το Κράτος να ορίζει την αναπροσαρμογή των μισθωμάτων που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ ιδιωτών, προς όφελος πολυεθνικών και μιας σειράς άλλων επιχειρήσεων που τζιράρουν εκκατομύρια. Άλλο ένα οριζόντιο μέτρο για να κάνει το Κράτος τον «Άγιο Βασίλη» με τις περιουσίες των φορολογούμενων ιδιοκτητών. Ένα μέτρο που ξεκίνησε (και σωστά) στο πλαίσιο μιας έκτακτης ανάγκης και εκφυλίζεται πλέον σε ένα οριζόντιο και άδικο μέτρο, χωρίς καμία δικαιολογητική αιτία, αν είναι αλήθεια η πολυδιαφημιζόμενη οικονομική επέκταση. Είναι παντελώς άδικο και παράλογο να λαμβάνονται οριζόντια μέτρα χωρίς να εξετάζεται η οικονομική κατάσταση του μισθωτή ακόμα και αν τυχόν ο τελευταίος έχει την οικονομική επιφάνεια ή έχει τέτοια αύξηση των κερδών του που να δικαιολογεί την συμπεφωνημένη εκπλήρωση των υποχρεώσεών του. Δεν υπάρχει καμία λογική οι ιδιοκτήτες των ακινήτων να υφίστανται συνεχείς μειώσεις στο εισόδημά τους, σε σχέση με αυτό που αξίζει το ακίνητό τους, την πραγματική αγοραστική αξία του ποσού του μισθώματος που εισπράτουν και και χωρίς καμία αποζημίωση ή αντιστάθμισμα από το Κράτος. Είναι λογικό το Κράτος (οποιοδήποτε Κράτος πλην αυτών του τρίτου κόσμου) να παρεμβαίνει αυθαίρετα σε κεκτημένα και αδρά φορολογημένα (τόσο κατά την κτήση όσο κάθε έτος με τον ΕΝΦΙΑ) δικαιώματά τους αναφορικά με τον τρόπο διάθεσης του ακινήτου τους, σε περιόδους μάλιστα που διαφημίζεται ότι η οικονομία αναπτύσεται με ρυθμούς πολλαπλάσιους του Μ.Ο. της Ευρώπης και τα μισθώματα βρίσκονται στον πάγο επί σειρά ετών; Εμπιστευθείτε την ελεύθερη πρωτοβουλία και την ικανότητα μισθωτών και εκμισθωτών να αξιολογούν την κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Να είστε βέβαιοι ότι, κανένας ιδιοκτήτης δεν θέλει το ακίνητό του ξενοίκιαστο.
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ η παράταση στις δημοσιεύσεις των εφημερίδων! Όλα τα απαραίτητα έγγραφα αναρτώνται, σε ΚΗΜΔΗΣ, ΔΙΑΥΓΕΙΑ, ΕΣΗΔΗΣ, TED (Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – αν είναι άνω των ορίων), ιστοσελίδα του Δήμου και από εκεί ενημερώνονται οι ενδιαφερόμενοι. Παρ’ όλα αυτά επιλέγετε την (με πλάγιο τρόπο) επιχορήγηση των εφημερίδων, μέσα όμως από την τσέπη των αναδόχων. Μεταρρύθμιση μέχρι εκεί που μας συμφέρει…
Γιατί παρατείνονται οι άχρηστες δημοσιεύσεις σε εφημερίδες για τις δημόσιες συμβάσεις. Δεν προσφέρουν τίποτα, όπως είπαν και οι άλλοι χρήστες.
σε σχέση με την αναπροσαρμογή των ενοικίων των εμπορικών μισθώσεων στο 3%, εχουν δημιουργηθεί προβλήματα στην πράξη, αφού υπάρχουν περιπτώσεις, στις οποίες το αρχικό ενοίκιο (ενοίκιο βάσης) ήταν κάτω από τα δεδομένα της αγοράς, ούτως, ώστε να διευκολυνθεί ο ενοικιαστής, είτε επειδή ξεκινά την επαγγελματική του δραστηριότητα, ή επειδή έχει κάνει εργασίες ανακαίνισης και η εξισορρόπηση στα επίπεδα της αγοράς επέρχεται με την συμφωνημένη ετήσια αναπροσαρμογή. Οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις, που δεν ειναι λίγες, οι ιδιοκτήτες αδικούνται. Επίσης υπάρχουν περιπτώσεις που δεν έχει συμφωνηθεί η ετήσια αναπροσαρμογή σε ποσοστό, αλλά σε ποσό.Κατά την άποψή μου, οι περιπτώσεις αυτές πρέπει να εξαιρεθούν από τη ρύθμιση και να ισχύσει η συμφωνία, ενώ η αναπροσαρμογή δεν μπορεί να υπολείπεται ολόκληρου του ποσοστού του τιμαρίθμου κόστους ζωής κατά το χρόνο της αναπροσαρμογής και όχι το 3%, αφού αυτό το ποσοστό μπορεί να μην ανταποκρίνεται κάν στο τιμάριθμο. Μην ξεχνάμε οτι οι ιδιοκτήτες έχουν αυξημένες φορολογικές επιβαρύνσεις,φόρος εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ κ.λ.π.Τέλος, πρέπει να εξεταστεί και το θέμα μισθώσεων κατοικιών, αφού πολλοί ενοικιαστές επαπειλούνται με έξωση, δεδομένου ότι οι ιδιοκτήτες ζητούν υπέρογκα ποσά για αναπροσαρμογή ενοικίου, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν, αλλά και να μην υπάρχουν διαθέσιμα σπίτια στην αγορά λόγω της λειτουργίας των aitbnb.
Στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Άρθρο 47 Παράταση ολοκλήρωσης επενδυτικών σχεδίων – Τροποποίηση παρ. 4 άρθρου 18 ν. 4399/2016 ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΟΤΙ
1. Η προθεσμία ολοκλήρωσης όσων επενδυτικών σχεδίων έχουν υπαχθεί μετά την 24η Μαΐου 2021 σε καθεστώς ενίσχυσης του ν. 4399/2016 (Α’ 117), εφόσον έως την ημερομηνία ολοκλήρωσης που ορίζεται στην απόφαση υπαγωγής, έχει υλοποιηθεί τουλάχιστον το δέκα τοις εκατό (10%) του επιλέξιμου κόστους της επένδυσης.
ΘΕΩΡΩ ΔΙΚΑΙΟ ΝΑ ΔΟΘΕΙ Η ΠΑΡΑΤΑΣΗ 2 ΕΤΩΝ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΤΗΣ ΕΠΕΝΔΥΣΗΣ , ΓΙΑΤΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΛΟΓΩ ΠΑΝΔΗΜΊΑΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ( π.χ. απο την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Δωδεκανήσου) ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΚΚΡΕΜΌΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ( ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ) ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΉΣΟΥΝ ΟΙ ΕΓΚΡΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ Η ΕΚΔΟΣΗ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΩΝ ΑΔΕΙΩΝ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΤΥΧΕΡΟΥΣ (ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΥΠΑΧΘΕΙ ΜΕΧΡΙ 24.5.2021) ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΣΗ 2 ΕΤΩΝ ΔΕΝ ΤΕΘΗΚΕ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΤΗΣ ΕΠΕΝΔΥΣΗΣ.
Έλεος με τις παρατάσεις στις δημοσιεύσεις των εφημερίδων! Όλα τα έγγραφα αναρτώνται, όπως προείπαν οι συνάδελφοι, σε ΚΗΜΔΗΣ, ΔΙΑΥΓΕΙΑ, ΕΣΗΔΗΣ, TED (Εφημερίδα της Ευρωπαικής Ένωσης – αν είναι άνω των ορίων), ιστοσελίδα του Δήμου και από εκεί ενημερώνονται οι ανάδοχοι, οι οποίοι επωμίζονται και το κόστος που είναι αδρό. Αυτοί πρέπει μαζί με το δημόσιο να συντηρούν τις εφημερίδες; Κρίμα που κάθε μεταρρύθμιση σταματά μπροστά στα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών (τύπος -4η εξουσία).
Προς τη σωστή κατεύθυνση η υιοθέτηση από το Υπουργείο νέων παρατάσεων για τους αναπτυξιακούς νόμους με προσθήκη στοιχείων που διαχωρίζουν τα ενεργά επενδυτικά σχέδια.
Απαραίτητη η μέριμνα του Υπουργείου για εμπλοκή των οικονομολόγων ΕΜΠΕ, καθώς ο ρόλος τους απαξιώθηκε από τη συμμετοχή των ορκωτών ελεγκτών σε όλες τις διαδικασίες.
Για ποιον λόγο παρατείνεται η δημοσίευση στις εφημερίδες? Αφού τα ανάλογα έγγραφα αναρτώνται σε ΚΗΜΔΗΣ, ΔΙΑΥΓΕΙΑ, ΕΣΗΔΗΣ, TED (Εφημερίδα της Ευρωπαικής Ένωσης – αν είναι άνω των ορίων), ιστοσελίδα του Δήμου, μέσα κοινωνικής Δικτύωσης του Δήμου, κλπ.
Τι προσφέρει μια δημοσίευση σε μια εφήμεριδα? Κανένας προμηθευτής που ενδιαφέρεται να συμμετάσχει σε μια διαγωνιστική διαδικασία δεν την διαβάζει. Το 99% των συμμετεχόντων προμηθευτών στην Ελλάδα συνεργάζονται με εταιρείες, που αντλούν από το ΚΗΜΔΗΣ τα στοιχεία που τους ενδιαφέρουν.
Για ακόμη μια φορά δίνετε παράταση προθεσμίας της κατάργησης δημοσιεύσεων διακηρύξεων δημοσίων συμβάσεων σε εφημερίδες. Για ποιο λόγο;
Σε μια εποχή όπου όλες οι διακηρύξεις δημοσιεύονται στο διαδίκτυο (ΕΣΗΔΗΣ, ΚΗΜΔΗΣ, ΔΙΑΥΓΕΙΑ, sites), εσείς επιμένετε να πριμοδοτείτε τις εφημερίδες δίνοντάς τους τζάμπα χρήματα. Το μόνο που δημιουργεί αυτή η δημοσίευση είναι προβλήματα σε όλους (υπαλλήλους που ξοδεύουν εργατοώρες, αναδόχους που πληρώνουν ένα σωρό χρήματα στις εφημερίδες), αλλά το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι να μη χάσουν οι εφημερίδες το δωράκι που τους δίνετε!
Αν είναι δυνατόν να παρατείνεται εκ νέου η υποχρέωση δημοσίευσης στον τοπικό τύπο την εποχή του internet και των κρατικών πλατφορμών και των ιστοσελίδων.
Οι έντυπες εφημερίδες κάθε μέρα χάνουν τους αναγνώστες τους πολλές κλείνουν και εμείς για μία ακόμη φορά μπαίνουμε στη λογική να της έμμεσης επιχορήγησής τους.
Έλεος
Η παράταση της δημοσίευσης των διακηρύξεων στον τύπο είναι λάθος , βαρύνει με κόστος τον εργολάβο/ ανάδοχο και δημιουργεί διοικητικό φόρτο στις υπηρεσίας. Άλλωστε για την δημοσίευση των Δημοσίων Συμβάσεων υπάρχει το promittheas.gr και οι ιστοσελίδες των Υπουργείων και των άλλων φορέων που δημοσιεύονται υποχρεωτικά όλες οι διακηρύξεις .
Δεν πρέπει να υπάρξει καμία παράταση.
Έλεος πια, πόσο χρόνια ακόμα θα πληρώνουμε τις εφημερίδες για άχρηστες δημοσιεύσεις προκηρύξεων διαγωνισμών, ενώ όλα πια δημοσιεύονται στην Ευρωπαϊκή Εφημερίδα, στο ΚΗΜΔΗΣ, στο ΕΣΗΔΗΣ. 7 χρόνια μετά από τότε που έπρεπε να είχαν καταργηθεί ακόμα δίνονται παρατάσεις. Το μόνο που αποδεικνύεται είναι η διαπλοκή μεταξύ κυβερνώντων και δημοσιογραφικών έντυπων μέσων.
Bravo
Congratulations