1. Ο παραχωρών φορέας καταγγέλλει αζημίως την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας σε περίπτωση σοβαρών παραβάσεων του νόμου ή των συμβατικών υποχρεώσεων του παραχωρησιούχου. Τέτοιες παραβάσεις συνιστούν ιδίως:
α) η κατασκευή έργων ή η αυθαίρετη διαμόρφωση του αιγιαλού και της παραλίας,
β) η χρήση του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας για σκοπό διαφορετικό από τον συμφωνηθέντα ή κατά τρόπο που προκαλεί αλλοίωση της φυσικής του μορφολογίας και των βιοτικών του στοιχείων,
γ) η μερική ή ολική μεταβίβαση της χρήσης του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας σε τρίτο πρόσωπο, όταν αυτή δεν προβλέπεται στον νόμο ή στη σύμβαση παραχώρησης,
2. Η σύμβαση παραχώρησης καταγγέλλεται και στις εξής περιπτώσεις σοβαρών παραβάσεων:
α) αν ο παραχωρησιούχος για δεύτερη φορά, εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό (50%) της παραχώρησης,
β) αν ο παραχωρησιούχος, μετά από δύο (2) οχλήσεις, που απέχουν μεταξύ τους τρεις (3) ημέρες, δεν τοποθετήσει σε εμφανές σημείο του αιγιαλού ή της παραλίας πινακίδα με τα προσδιοριστικά στοιχεία της παραχώρησης,
γ) αν ο παραχωρησιούχος, μετά από δύο (2) οχλήσεις, που απέχουν μεταξύ τους τρεις (3) ημέρες, δεν τοποθετήσει τα κινητά στοιχεία εξυπηρέτησης του κοινού που προβλέπονται στη σύμβαση παραχώρησης, και
δ) αν ο παραχωρησιούχος παραβιάζει συστηματικά την υποχρέωσή του για τήρηση καθαρού του παραχωρούμενου αιγιαλού.
3. Ο φορέας παραχώρησης τμήματος του αιγιαλού και της παραλίας παρακολουθεί και ελέγχει, αυτεπαγγέλτως ή κατόπιν σχετικής καταγγελίας, την τήρηση από τον παραχωρησιούχο των υποχρεώσεών του.
4. Μετά τη λύση της σύμβασης εφαρμόζεται το άρθρο 13, περί υποχρεώσεων του παραχωρησιούχου κατά τη λήξη της παραχώρησης.
Παρ.2γ —-> αν ο παραχωρησιούχος, μετά από δύο (2) οχλήσεις, που απέχουν μεταξύ τους τρεις (3) ημέρες, δεν τοποθετήσει τα κινητά στοιχεία εξυπηρέτησης του κοινού [θεωρούμε ότι η διατύπωση είναι αόριστη και παρόλο που θα εξειδικευτεί στην ΚΥΑ θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα, τόσο ως προς τον όρο «κινητά», όσο και ως προς την «εξυπηρέτηση». Είναι κάτι που οδηγεί σε τεράστια περιθώρια διασταλτικών (παρ)ερμνηνειών, με αδυναμία επιβολής της εφαρμοσιμότητας της διάταξης, συνεπώς και καταστρατήγησης της βούλησης του νομοθέτη, καθώς και μη ενιαίας ακριβοδίκαιης αντιμετώπισης- πρβλ.αρ.8 παρ.3στ]….
Προτάσεις επί της παρ. 1:
Το «καταγγέλλει αζημίως» να αλλάξει σε «καταγγέλλει υποχρεωτικά και αζημίως».
Να προστεθεί στο τέλος της παρ. 1 εδάφιο: «ε) η υπέρβαση της επιτρεπόμενης έντασης μουσικής και η πρόκληση ηχορύπανσης. Συγκεκριμένα και όπως ορίζει η ΚΥΑ 38609 να απαγορεύεται η τοποθέτηση ηχητικών συστημάτων στο δημόσιο χώρο και η παραγόμενη στάθμη θορύβου από μουσική ή σχετικές χρήσεις της κύριας επιχείρησης οφείλει να μην ξεπερνάει το 50 ντεσιμπέλ σε οποιοδήποτε σημείο της παραχωρούμενης επιφάνειας.
Η παρ.2α να αναδιατυπωθεί ως εξής: «αν ο παραχωρησιούχος εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει το 10 τοις εκατό (10%) της παραχώρησης.»
Να προστεθεί εδάφιο (δ): «δ) η παρεμπόδιση, ακόμη και για μια φορά, της πρόσβασης στον αιγιαλό στο κοινό ή της χρήσης του αιγιαλού από τους πολίτες.»
Προτάσεις επί της παρ. 2:
α. Να προστεθεί εδάφιο (ε) που να προβλέπει καταγγελία της σύμβασης αν καταλαμβάνει χώρο της ελεύθερης ζώνης της ακτογραμμής ή αν παραβιάζει τα ποσοστά κάλυψης 60% για γενικές και 30% για παραλίες του δικτύου Natura 2000. Η πρόβλεψη αυτή ισχύει σήμερα (άρθρο 13 παρ. 6 του Ν.2971/01) και δεν πρέπει να αλλάξει προς το χειρότερο.
Προτάσεις επί της παρ. 3:
Στο τέλος της παραγράφου να προστεθεί: «Αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζονται από καταγγέλλοντες λαμβάνονται υπόψη και καταχωρούνται στον φάκελο του παραχωρησιούχου.»
Γενική παρατήρηση/πρόταση επί του Άρθρου 12:
Η πρόβλεψη της παρ.2 (α) ότι θα πρέπει για την καταγγελία της σύμβασης ο παραχωρησιούχος για δεύτερη φορά, εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, να καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό (50%) της παραχώρησης καθιστά πολύ πιθανή την καταπάτηση τουλάχιστον μία φορά.
Η γενικά ισχύουσα πρόβλεψη του άρθρου 15 παρ.8 του Ν.2971/01 που προβλέπει ότι:
«Αν ο δικαιούχος παραχώρησης, αρχικός ή τελικός, παραβιάζει διατάξεις του νόμου ή όρους και περιορισμούς που έχουν τεθεί στην πράξη παραχώρησης ή προβαίνει σε μεταβολή του σκοπού, της χρήσης ή της φύσης του παραχωρηθέντος ακινήτου, ανακαλείται υποχρεωτικά η παραχώρηση, αζημίως για το Δημόσιο»
είναι επαρκής και θα πρέπει να διατηρηθεί.
Άρθρο 12
Με το άρθρο 12 γίνεται μια αξιόλογη προσπάθεια να περιοριστεί η έντονη παραβατικότητα που εντοπίζεται εδώ και χρόνια στις παραχωρήσεις απλής χρήσης αιγιαλού. Θεωρούμε ωστόσο ότι πρέπει να γίνουν ορισμένες βασικές προσθήκες/συμπληρώσεις, ώστε να αποφευχθούν κενά νόμου σε περιπτώσεις παραβάσεων που δυστυχώς αποτελούν συνήθη πρακτική, τα οποία (κενά νόμου) θα δυσκολέψουν μετά βεβαιότητας το έργο του παραχωρούντος φορέα (ή θα το καταστήσουν αδύνατο):
Στην παράγραφο 1 θα πρέπει να προστεθεί περίπτωση (δ), όπου, ειδικά για τις περιπτώσεις του «προστατευόμενου αιγιαλού και παραλίας» (του άρθρου 4, παράγραφος 1) και «αιγιαλού και παραλίας υψηλής προστασίας» (του άρθρου 4, παράγραφος 2), θα δίνεται η δυνατότητα καταγγελίας της παραχώρησης απλής χρήσης, εφόσον ο παραχωρών φορέας ή άλλη αρμόδια υπηρεσία (πχ ΟΦΥΠΕΚΑ) διαπιστώσει/βεβαιώσει ότι από την παραχώρηση προκαλείται σημαντική όχληση σε τύπο ή είδος οικοτόπου της περιοχής Natura 2000.
Στην παράγραφο 2, περίπτωση (α) θα πρέπει να προστεθεί ότι αν ο παραχωρησιούχος παραβιάσει τον όρο του άρθρου 8, παράγραφος 3, περίπτωση (γ), δηλαδή αν αναπτύξει ομπρέλες, ξαπλώστρες και λοιπά κινητά στοιχεία σε ποσοστό του εμβαδού της παραχωρούμενης έκτασης που υπερβαίνει το 60% ή το 30%, αν πρόκειται για προστατευόμενο αιγιαλό και παραλία της παρ. 1 του άρθρου 4, τότε αυτή η υπέρβαση συνιστά σοβαρή παράβαση και επιφέρει καταγγελία της παραχώρησης. Σημειώνεται πως η υπέρβαση του νόμιμου εμβαδού που μπορεί να καλύπτεται, με το ισχύον καθεστώς (βλ. άρθρο 13 ν. 2971/2001, παράγραφος 6, τελευταίο εδάφιο) αποτελεί λόγω καταγγελίας της παραχώρησης. Επομένως προφανώς έχει παραληφθεί από παραδρομή, αφού στόχος του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου είναι η μείωση της παραβατικότητας και η διαφύλαξη του δημοσίου συμφέροντος. Τονίζεται πως αν παραληφθεί η προτεινόμενη προσθήκη, τότε μετά βεβαιότητας θα δούμε τον κινητό εξοπλισμό να αναπτύσσεται στο 100% της παραχωρούμενης έκτασης, δηλ. να μην τηρούνται τα όριο του άρθρου 8, παράγραφος 3, περίπτωση (γ).
Τέλος θεωρούμε πως η παράγραφος 2, περίπτωση (α) (δηλ.: «αν ο παραχωρησιούχος για δεύτερη φορά, εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό (50%) της παραχώρησης») χρήζει γενικής αναθεώρησης ως προς προβλεπόμενο ποσοστό του 50%. Θα πρέπει το ποσοστό που μπορεί να καταλαμβάνεται αυθαίρετα χωρίς να εγείρεται ζήτημα καταγγελίας να είναι πολύ μικρότερο (πχ 10% ή 15%, που δικαιολογείται στα πλαίσια του ανθρώπινου λάθους και του λάθους υπολογισμού των ορίων παραχώρησης). Διαφορετικά θα υπάρξει το καθημερινό φαινόμενο της αυθαίρετης καταπάτησης μεγάλων τμημάτων του αιγιαλού (πχ για παραχώρηση 500 τ.μ., κατάληψη του αιγιαλού εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος που δεν υπερβαίνει το 50% της παραχώρησης είναι τα 240 τ.μ.), γεγονός που ακυρώνει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού και πλήττει σοβαρά την εθνική οικονομία (απώλεια εσόδων του κράτους για τμήματα του αιγιαλού που έχουν καταληφθεί αυθαίρετα).
Προτάσεις επί της παρ. 1:
Το «καταγγέλλει αζημίως» να αλλάξει σε «καταγγέλλει υποχρεωτικά και αζημίως».
Να προστεθεί στο τέλος της παρ. 1 εδάφιο: «ε) η υπέρβαση της επιτρεπόμενης έντασης μουσικής και η πρόκληση ηχορύπανσης. Συγκεκριμένα και όπως ορίζει η ΚΥΑ 38609 να απαγορεύεται η τοποθέτηση ηχητικών συστημάτων στο δημόσιο χώρο και η παραγόμενη στάθμη θορύβου από μουσική ή σχετικές χρήσεις της κύριας επιχείρησης οφείλει να μην ξεπερνάει το 50 ντεσιμπέλ σε οποιοδήποτε σημείο της παραχωρούμενης επιφάνειας.
Η παρ.2α να αναδιατυπωθεί ως εξής: «αν ο παραχωρησιούχος εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει το 10 τοις εκατό (10%) της παραχώρησης.»
Να προστεθεί εδάφιο (δ): «δ) η παρεμπόδιση, ακόμη και για μια φορά, της πρόσβασης στον αιγιαλό στο κοινό ή της χρήσης του αιγιαλού από τους πολίτες.»
Προτάσεις επί της παρ. 2:
α. Να προστεθεί εδάφιο (ε) που να προβλέπει καταγγελία της σύμβασης αν καταλαμβάνει χώρο της ελεύθερης ζώνης της ακτογραμμής ή αν παραβιάζει τα ποσοστά κάλυψης 60% για γενικές και 30% για παραλίες του δικτύου Natura 2000. Η πρόβλεψη αυτή ισχύει σήμερα (άρθρο 13 παρ. 6 του Ν.2971/01) και δεν πρέπει να αλλάξει προς το χειρότερο.
Προτάσεις επί της παρ. 3:
Στο τέλος της παραγράφου να προστεθεί: «Αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζονται από καταγγέλλοντες λαμβάνονται υπόψη και καταχωρούνται στον φάκελο του παραχωρησιούχου.»
Γενική παρατήρηση/πρόταση επί του Άρθρου 12:
Η πρόβλεψη της παρ.2 (α) ότι θα πρέπει για την καταγγελία της σύμβασης ο παραχωρησιούχος για δεύτερη φορά, εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, να καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό (50%) της παραχώρησης καθιστά πολύ πιθανή την καταπάτηση τουλάχιστον μία φορά.
Η γενικά ισχύουσα πρόβλεψη του άρθρου 15 παρ.8 του Ν.2971/01 που προβλέπει ότι:
«Αν ο δικαιούχος παραχώρησης, αρχικός ή τελικός, παραβιάζει διατάξεις του νόμου ή όρους και περιορισμούς που έχουν τεθεί στην πράξη παραχώρησης ή προβαίνει σε μεταβολή του σκοπού, της χρήσης ή της φύσης του παραχωρηθέντος ακινήτου, ανακαλείται υποχρεωτικά η παραχώρηση, αζημίως για το Δημόσιο»
είναι επαρκής και θα πρέπει να διατηρηθεί.
Τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος καταβάλουν τέλη στους δήμους και επομένως η καθαριότητα ανήκει σ’ αυτούς. Η υποχρέωση καθαριότητας να αφορά μόνο το παραχωρούμενο τμήμα.
Προτάσεις επί της παρ. 1:
Το «καταγγέλλει αζημίως» να αλλάξει σε «καταγγέλλει υποχρεωτικά και αζημίως».
Να προστεθεί στο τέλος της παρ. 1 εδάφιο: «ε) η υπέρβαση της επιτρεπόμενης έντασης μουσικής και η πρόκληση ηχορύπανσης. Συγκεκριμένα και όπως ορίζει η ΚΥΑ 38609 να απαγορεύεται η τοποθέτηση ηχητικών συστημάτων στο δημόσιο χώρο και η παραγόμενη στάθμη θορύβου από μουσική ή σχετικές χρήσεις της κύριας επιχείρησης οφείλει να μην ξεπερνάει το 50 ντεσιμπέλ σε οποιοδήποτε σημείο της παραχωρούμενης επιφάνειας.
Η παρ.2α να αναδιατυπωθεί ως εξής: «αν ο παραχωρησιούχος εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει το 10 τοις εκατό (10%) της παραχώρησης.»
Να προστεθεί εδάφιο (δ): «δ) η παρεμπόδιση, ακόμη και για μια φορά, της πρόσβασης στον αιγιαλό στο κοινό ή της χρήσης του αιγιαλού από τους πολίτες.»
Προτάσεις επί της παρ. 2:
α. Να προστεθεί εδάφιο (ε) που να προβλέπει καταγγελία της σύμβασης αν καταλαμβάνει χώρο της ελεύθερης ζώνης της ακτογραμμής ή αν παραβιάζει τα ποσοστά κάλυψης 60% για γενικές και 30% για παραλίες του δικτύου Natura 2000. Η πρόβλεψη αυτή ισχύει σήμερα (άρθρο 13 παρ. 6 του Ν.2971/01) και δεν πρέπει να αλλάξει προς το χειρότερο.
Προτάσεις επί της παρ. 3:
Στο τέλος της παραγράφου να προστεθεί: «Αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζονται από καταγγέλλοντες λαμβάνονται υπόψη και καταχωρούνται στον φάκελο του παραχωρησιούχου.»
Παρ. 1 Ο καταγγελών να μην είναι μόνο ο παραχωρών φορέας αλλά και υπόλοιποι εμπλεκόμενοι φορείς / υπηρεσίες, οργανώσεις καθώς και οι πολίτες.
Παρ. 2 Το 50% υπέρβασης της σύμβασης καταστρατηγεί όλη την προσπάθεια για ελεύθερους κοινόχρηστους χώρους. Δηλαδή επιτρέπει σε έναν παραχωρησιούχο με 500 τμ. παραχώρησης με 60 % κάλυψη, ήτοι 60 τυπικά σετ ομπρελών, να μπορεί να βάλει επιπλέον 29 σετ ομπρελών και να μην επιτρέπει σε κανέναν να τον καταγγείλει παρά μόνο αν έβαζε επιπλέον 30 σετ! Καμία ανοχή στην υπέρβαση της σύμβασης είτε σε τετραγωνικά είτε σε κινητά στοιχεία!
Ο όρος συστηματική παραβίαση για την τήρηση της καθαριότητας του χώρου θα πρέπει να ποσοτικοποιηθεί.
Στις καταγγελίες θα πρέπει να προστεθεί η μη τήρηση της ελεύθερης ζώνης διέλευσης του κοινού.
Προτάσεις επί της παρ. 1:
Το «καταγγέλλει αζημίως» να αλλάξει σε «καταγγέλλει υποχρεωτικά και αζημίως».
Να προστεθεί στο τέλος της παρ. 1 εδάφιο: «ε) η υπέρβαση της επιτρεπόμενης έντασης μουσικής και η πρόκληση ηχορύπανσης. Συγκεκριμένα και όπως ορίζει η ΚΥΑ 38609 να απαγορεύεται η τοποθέτηση ηχητικών συστημάτων στο δημόσιο χώρο και η παραγόμενη στάθμη θορύβου από μουσική ή σχετικές χρήσεις της κύριας επιχείρησης οφείλει να μην ξεπερνάει το 50 ντεσιμπέλ σε οποιοδήποτε σημείο της παραχωρούμενης επιφάνειας.
Η παρ.2α να αναδιατυπωθεί ως εξής: «αν ο παραχωρησιούχος εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει το 10 τοις εκατό (10%) της παραχώρησης.»
Να προστεθεί εδάφιο (δ): «δ) η παρεμπόδιση, ακόμη και για μια φορά, της πρόσβασης στον αιγιαλό στο κοινό ή της χρήσης του αιγιαλού από τους πολίτες.»
Προτάσεις επί της παρ. 2:
α. Να προστεθεί εδάφιο (ε) που να προβλέπει καταγγελία της σύμβασης αν καταλαμβάνει χώρο της ελεύθερης ζώνης της ακτογραμμής ή αν παραβιάζει τα ποσοστά κάλυψης 60% για γενικές και 30% για παραλίες του δικτύου Natura 2000. Η πρόβλεψη αυτή ισχύει σήμερα (άρθρο 13 παρ. 6 του Ν.2971/01) και δεν πρέπει να αλλάξει προς το χειρότερο.
Προτάσεις επί της παρ. 3:
Στο τέλος της παραγράφου να προστεθεί: «Αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζονται από καταγγέλλοντες λαμβάνονται υπόψη και καταχωρούνται στον φάκελο του παραχωρησιούχου.»
Γενική παρατήρηση/πρόταση επί του Άρθρου 12:
Η πρόβλεψη της παρ.2 (α) ότι θα πρέπει για την καταγγελία της σύμβασης ο παραχωρησιούχος για δεύτερη φορά, εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, να καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό (50%) της παραχώρησης καθιστά πολύ πιθανή την καταπάτηση τουλάχιστον μία φορά.
Η γενικά ισχύουσα πρόβλεψη του άρθρου 15 παρ.8 του Ν.2971/01 που προβλέπει ότι:
«Αν ο δικαιούχος παραχώρησης, αρχικός ή τελικός, παραβιάζει διατάξεις του νόμου ή όρους και περιορισμούς που έχουν τεθεί στην πράξη παραχώρησης ή προβαίνει σε μεταβολή του σκοπού, της χρήσης ή της φύσης του παραχωρηθέντος ακινήτου, ανακαλείται υποχρεωτικά η παραχώρηση, αζημίως για το Δημόσιο»
είναι επαρκής και θα πρέπει να διατηρηθεί.
Παρ. 1:
Να προβλεφθεί αναλυτικότερα τι εννοείται έργο και αυθαίρετη διαμόρφωση με αυστηρούς όρους, πχ. Τι είδους εργαλεία επιτρέπονται και όχι μηχανήματα, ποιες κατασκευές απαγορεύονται, ποιες επιτρέπονται, με τι υλικά κλπ.
Παρ. 2:
α. Δεν είναι ξεκάθαρο τι σημαίνει “για δεύτερη φορά”. Να διαγραφεί η φράση “για δεύτερη φορά”
δ. Δεν είναι ξεκάθαρο τι σημαίνει “συστηματικά”, πρέπει να οριστεί συγκεκριμένη συχνότητα.
Παρ. 2:
Να προστεθούν η ηχορύπανση και η φωτορύπανση ως σοβαρές παράβασεις.
Παρ. 3:
Φορέας παραχώρησης είναι η κτηματική υπηρεσία, δεν υπάρχει περίπτωση να γίνονται αρκετοί έλεγχοι λόγω υποστελέχωσης. Ελέγχους πρέπει να κάνει ο και ο Δήμος, και η αστυνομία αυτεπάγγελτα. Επίσης θα πρέπει να μπορούν να γίνονται έλεγχοι ηλεκτρονικά, μέσω υπηρεσιών ζωντανών λήψεων από δορυφόρους (πχ. Google).
ΑΡΘΡΟ 12
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ_ επί του Άρθρου 12 παρ 2α
Με το Αρθρο αυτο ενθαρρυνεται απροκαλυπτα ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ κατά του Ελληνικου Δημοσιου και των πολιτων, απο τον παραχωρησιουχο τουλαχιστον για μια φορα. και μαλιστα επι καταπατησης μεγαλης κοινοχρηστης επιφανειας (50 % επιπλεον του συμφωνηθεντος).!!!!!!!!
ΠΡΟΤΑΣΗ_ΔΙΟΡΘΩΣΗ_ επι του αρθ.12 παρ 2α
Το αρθρο αυτο πρεπει να αφαιρεθει και να διατηρηθει το ισχυον άρθρου 15 παρ.8 του Ν.2971/01 που προβλέπει ότι:
«Αν ο δικαιούχος παραχώρησης, αρχικός ή τελικός, παραβιάζει διατάξεις του νόμου ή όρους και περιορισμούς που έχουν τεθεί στην πράξη παραχώρησης ή προβαίνει σε μεταβολή του σκοπού, της χρήσης ή της φύσης του παραχωρηθέντος ακινήτου, ανακαλείται υποχρεωτικά η παραχώρηση, αζημίως για το Δημόσιο»
Να προστεθει η προβλεψη που ισχυει σημερα και διατυπωνεται στο αρθρο 13 παρ. 6 του Ν.2971/01) και δεν πρέπει να αλλάξει προς το χειρότερο.
Να προστεθεί εδάφιο (δ):
δ) η παρεμπόδιση, ακόμη και για μια φορά, της πρόσβασης στον αιγιαλό στο κοινό ή της χρήσης του αιγιαλού από τους πολίτες.»
ΠΡΟΤΑΣΗ_ΠΡΟΣΘΕΣΗ_στο τέλος της παρ. 1
Να προστεθει εδαφιο 1ε ως εξης
ε) η υπέρβαση της επιτρεπόμενης έντασης μουσικής και η πρόκληση ηχορύπανσης. Συγκεκριμένα και όπως ορίζει η ΚΥΑ 38609: Να απαγορεύεται η τοποθέτηση ηχητικών συστημάτων στο δημόσιο χώρο και η παραγόμενη στάθμη θορύβου από μουσική ή σχετικές χρήσεις της κύριας επιχείρησης οφείλει να μην ξεπερνάει το 50 ντεσιμπέλ σε οποιοδήποτε σημείο της παραχωρούμενης επιφάνειας kai το εναπομειναν τμημα.του κοινοχρηστου χωρου
ΠΡΟΤΑΣΗ _ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ_2α
Να προστεθεί εδάφιο (δ): «
δ) η παρεμπόδιση, ακόμη και για μια φορά, της πρόσβασης στον αιγιαλό στο κοινό ή της χρήσης του αιγιαλού από τους πολίτες.»
ΠΡΟΤΑΣΗ___ επί της παρ. 3:
Στο τέλος της παραγράφου να προστεθεί:
«Αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζονται από καταγγέλλοντες λαμβάνονται υπόψη και καταχωρούνται στον φάκελο του παραχωρησιούχου Και συντασεται εκθεση αναφορας που κοινοποιειται στους καταγγελλοντες.
Η αστυνομια ,το Λιμεναρχειο και ο Δημος μεταφερουν αμελητι προς την Κτηματικη κάθε καταγγελια προς αυτουσ Η μετα απο διαπιστωση παραβασεων αυτεπαγγελτως κατά επιτελουμενη περιπολεια.
ΠΡΟΤΑΣΗ_ΕΠΑΝΑΔΙΑΤΥΠΩΣΗ-παραγραφου 4
4. Μετά τη λύση της σύμβασης εφαρμόζεται το άρθρο 13, περί υποχρεώσεων του παραχωρησιούχου κατά τη λήξη της παραχώρησης.
Προτάσεις επί της παρ. 1:
Το «καταγγέλλει αζημίως» να αλλάξει σε «καταγγέλλει υποχρεωτικά και αζημίως».
Να προστεθεί στο τέλος της παρ. 1 εδάφιο: «ε) η υπέρβαση της επιτρεπόμενης έντασης μουσικής και η πρόκληση ηχορύπανσης. Συγκεκριμένα και όπως ορίζει η ΚΥΑ 38609 να απαγορεύεται η τοποθέτηση ηχητικών συστημάτων στο δημόσιο χώρο και η παραγόμενη στάθμη θορύβου από μουσική ή σχετικές χρήσεις της κύριας επιχείρησης οφείλει να μην ξεπερνάει το 50 ντεσιμπέλ σε οποιοδήποτε σημείο της παραχωρούμενης επιφάνειας.
Η παρ.2α να αναδιατυπωθεί ως εξής: «αν ο παραχωρησιούχος εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει το 10 τοις εκατό (10%) της παραχώρησης.»
Να προστεθεί εδάφιο (δ): «δ) η παρεμπόδιση, ακόμη και για μια φορά, της πρόσβασης στον αιγιαλό στο κοινό ή της χρήσης του αιγιαλού από τους πολίτες.»
Προτάσεις επί της παρ. 2:
α. Να προστεθεί εδάφιο (ε) που να προβλέπει καταγγελία της σύμβασης αν καταλαμβάνει χώρο της ελεύθερης ζώνης της ακτογραμμής ή αν παραβιάζει τα ποσοστά κάλυψης 60% για γενικές και 30% για παραλίες του δικτύου Natura 2000. Η πρόβλεψη αυτή ισχύει σήμερα (άρθρο 13 παρ. 6 του Ν.2971/01) και δεν πρέπει να αλλάξει προς το χειρότερο.
Προτάσεις επί της παρ. 3:
Στο τέλος της παραγράφου να προστεθεί: «Αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζονται από καταγγέλλοντες λαμβάνονται υπόψη και καταχωρούνται στον φάκελο του παραχωρησιούχου.»
Γενική παρατήρηση/πρόταση επί του Άρθρου 12:
Η πρόβλεψη της παρ.2 (α) ότι θα πρέπει για την καταγγελία της σύμβασης ο παραχωρησιούχος για δεύτερη φορά, εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, να καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό (50%) της παραχώρησης καθιστά πολύ πιθανή την καταπάτηση τουλάχιστον μία φορά.
Η γενικά ισχύουσα πρόβλεψη του άρθρου 15 παρ.8 του Ν.2971/01 που προβλέπει ότι:
«Αν ο δικαιούχος παραχώρησης, αρχικός ή τελικός, παραβιάζει διατάξεις του νόμου ή όρους και περιορισμούς που έχουν τεθεί στην πράξη παραχώρησης ή προβαίνει σε μεταβολή του σκοπού, της χρήσης ή της φύσης του παραχωρηθέντος ακινήτου, ανακαλείται υποχρεωτικά η παραχώρηση, αζημίως για το Δημόσιο»
είναι επαρκής και θα πρέπει να διατηρηθεί.
Στην παραγρ.1, παρά το γεγονός, ότι η απαρίθμηση των περιπτώσεων αζήμιας καταγγελίας της σύμβασης είναι ενδεικτική, δεν μνημονεύεται και η περίπτωση που ο παραχωρησιούχος καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας. Η περίπτωση αυτή αναφέρεται στην παράγρ.2 ως σοβαρή παράβαση, που επιφέρει καταγγελία, μόνο εάν συμβεί 2η φορά και κατά ποσοστό που υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό (50%) της παραχώρησης. Θα ήταν σκόπιμο η καταγγελία να γίνεται αμέσως και ανεξάρτητα από το εμβαδόν της έκτασης, που ο παραχωρησιούχος κατέλαβε παράνομα.
Στο τέλος του άρθρου να προστεθεί διάταξη σύμφωνα με την οποία: Εάν μεταξύ των στοιχείων, που εξυπηρετούν την κοινή χρήση, συγκαταλέγεται και καντίνα, αυτή να είναι αυτοκινούμενη και όχι ρυμουλκούμενη.
Προτάσεις επί της παρ. 1:
Το «καταγγέλλει αζημίως» να αλλάξει σε «καταγγέλλει υποχρεωτικά και αζημίως».
Να προστεθεί στο τέλος της παρ. 1 εδάφιο: «ε) η υπέρβαση της επιτρεπόμενης έντασης μουσικής και η πρόκληση ηχορύπανσης. Συγκεκριμένα και όπως ορίζει η ΚΥΑ 38609 να απαγορεύεται η τοποθέτηση ηχητικών συστημάτων στο δημόσιο χώρο και η παραγόμενη στάθμη θορύβου από μουσική ή σχετικές χρήσεις της κύριας επιχείρησης οφείλει να μην ξεπερνάει το 50 ντεσιμπέλ σε οποιοδήποτε σημείο της παραχωρούμενης επιφάνειας.
Η παρ.2α να αναδιατυπωθεί ως εξής: «αν ο παραχωρησιούχος εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει το 10 τοις εκατό (10%) της παραχώρησης.»
Να προστεθεί εδάφιο (δ): «δ) η παρεμπόδιση, ακόμη και για μια φορά, της πρόσβασης στον αιγιαλό στο κοινό ή της χρήσης του αιγιαλού από τους πολίτες.»
Προτάσεις επί της παρ. 2:
α. Να προστεθεί εδάφιο (ε) που να προβλέπει καταγγελία της σύμβασης αν καταλαμβάνει χώρο της ελεύθερης ζώνης της ακτογραμμής ή αν παραβιάζει τα ποσοστά κάλυψης 60% για γενικές και 30% για παραλίες του δικτύου Natura 2000. Η πρόβλεψη αυτή ισχύει σήμερα (άρθρο 13 παρ. 6 του Ν.2971/01) και δεν πρέπει να αλλάξει προς το χειρότερο.
Προτάσεις επί της παρ. 3:
Στο τέλος της παραγράφου να προστεθεί: «Αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζονται από καταγγέλλοντες λαμβάνονται υπόψη και καταχωρούνται στον φάκελο του παραχωρησιούχου.»
Γενική παρατήρηση/πρόταση επί του Άρθρου 12:
Η πρόβλεψη της παρ.2 (α) ότι θα πρέπει για την καταγγελία της σύμβασης ο παραχωρησιούχος για δεύτερη φορά, εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, να καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό (50%) της παραχώρησης καθιστά πολύ πιθανή την καταπάτηση τουλάχιστον μία φορά.
Η γενικά ισχύουσα πρόβλεψη του άρθρου 15 παρ.8 του Ν.2971/01 που προβλέπει ότι:
«Αν ο δικαιούχος παραχώρησης, αρχικός ή τελικός, παραβιάζει διατάξεις του νόμου ή όρους και περιορισμούς που έχουν τεθεί στην πράξη παραχώρησης ή προβαίνει σε μεταβολή του σκοπού, της χρήσης ή της φύσης του παραχωρηθέντος ακινήτου, ανακαλείται υποχρεωτικά η παραχώρηση, αζημίως για το Δημόσιο» είναι επαρκής και θα πρέπει να διατηρηθεί.
Παρ.2 α) – Η σύμβαση παραχώρησης να καταγγέλλεται αν ο παραχωρησιούχος για δεύτερη φορά, εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει αυτό της παραχώρησης.
Αν ένας πολίτης καταγγέλλει μια παράβαση και έχει και στοιχεία γι αυτό πχ. φωτογραφίες, υπάρχει κάποια υποχρέωση να καταχωρηθεί το υλικό που προσκόμισε και να ενημερωθεί μέσα σε κάποιο διάστημα για την πορεία της καταγγελίας του? Αν όχι, πολύ εύκολα θα βρεθούμε ξανά μπροστά σε υπηρεσίες που, δικαίως ή αδίκως, επικαλούνται αναρμοδιότητα και έλλειψη προσωπικού.
Δεν αναφέρεται πουθενά ως λόγος καταγγελίας της σύμβασης η ένταση της μουσικής! Ωστόσο είναι απαραίτητο να προβλεφθεί κάτι τέτοιο γιατί είναι ιδιαίτερα σοβαρό και πλήττει βάναυσα κατοίκους και επισκέπτες . Είναι παράλογο και δυστυχώς καθόλου σπάνιο, η ένταση της μουσικής μιας επιχείρησης να ακούγεται δυνατά σε όλη την παραλία καθώς και στα παρακείμενα σπίτια και επιχειρήσεις προς όφελος ενδεχομένως των πελατών που επιλέγουν την εν λόγω επιχείρηση και εις βάρος όλων των υπολοίπων που υφίστανται τις εκκωφαντικές επιπτώσεις!
Για ποιο λόγο να γεμίσουν οι παραλίες με πινακίδες αφού στο Άρθρο 14 προβλέπετε από τις υποχρεώσεις των Δήμων να αναρτήσει πινακίδα με όλους τους παραχωρισιουχους;
Συμφωνώ με τη Μελίνα Καλινίκου.
Θέλετε οι Κτηματικές να καταγγείλουν την επόμενη της ψήφισης του νόμου, όλους σχεδόν τους παραχωρησιούχους και να τους επιβαρύνουν με πρόστιμα? Τα ίδια έλεγε και ο 4607/2019 και καμία πινακίδα δεν τοποθετήθηκε. Τι θα αλλάξει τώρα ώστε να τοποθετήσουν πινακίδες? Απολύτως τίποτα. Προετοιμαστείτε για ένα κύμα μαζικών καταγγελιών λόγω πινακίδας.
Σε ότι αφορά τις οχλήσεις. Πως καταγράφονται αυτές ώστε να καταγγελθεί η σύμβαση? πχ με email? Αν όχι, πως? Προφορικά? Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.
Τα κινητά στοιχεία? Ποιά ακριβώς? Πού, σε κάθε πόστο, ανά πχ 3 πόστα? Ανέφικτο. 200% πλέον η πιθανότητα καταγγελίας σύμβασης. Θα είναι εντκό από εσάς να καταγγελθούν οι συμβάσεις και να πληρώσουν και πρόστιμα οι κατά τα λοιπά νόμιμοι μισθωτές?
Άρθρο 12
2. Η σύμβαση παραχώρησης καταγγέλλεται και στις εξής περιπτώσεις σοβαρών παραβάσεων:
α) αν ο παραχωρησιούχος για δεύτερη φορά, εντός της χρονικής διάρκειας της σύμβασης παραχώρησης, καταλάβει έκταση εκτός του παραχωρηθέντος τμήματος αιγιαλού και παραλίας κατά ποσοστό που υπερβαίνει το πενήντα τοις εκατό (50%) της παραχώρησης,
Επομένως παραχωρησιούχος με 50 τμ παραχώρησης καταγγέλεται με 25 τμ υπέρβασης χώρου ενώ παραχωρησιούχος με 500 τμ μπορεί μονίμως να υπερβαίνει κατά 249 τμ χωρίς να καταγγέλεται απλά πληρώνει το πρόστιμο που εισπράτει έτσι κι αλλιώς από τα τετραγωνικά της καταπάτησης και μένει και κέρδος.
Οι μικρές αυτές παραχωρήσεις αφορούν επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλάσσιων σπορ που σημειωτέον εξυπηρετούνται από αυτόν δεν αποκομίζουν άμεσα κέρδος καθώς η δραστηριότητα είναι στο υδάτινο στοιχείο .
Με το υφιστάμενο καθεστώς λόγο της ποσόστωσης συνολικής παραχώρησης οι Δήμοι κατά κανόνα δεν δίνουν τον ζητούμενο χώρο από τις επιχειρήσεις αυτές αλλά πολύ λιγότερο.
Επομένως τα υφιστάμενα μισθωτήρια είναι πολύ μικρά και πολύ μικρότερα απο ζητούμενα.
Όλα λοιπόν εν δύναμη καταγγέλονται μέχρι την λήξη τους 31-12-2025 και σύμφωνα με το Άρθρο 19 παρ. 1 γ. αποκλείεται από κάθε διαδικασία παραχώρησης αιγιαλού και παραλίας για πέντε (5) ή και δέκα (10) έτη μετά από την επιβολή της κύρωσης, η λειτουργία της επιχείρησης αναστέλλεται επί δέκα (10) ημέρες και η ταμειακή μηχανή της επιχείρησης σφραγίζεται με απόφαση της Α.Α.Δ.Ε.
Για τους λόγους αυτούς θα πρέπει να επιτραπεί σε μεταβατικό στάδιο για τα επόμενα δυο χρόνια των υφιστάμενων παραχωρήσεων να προστεθεί τομέας σε επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής εφόσον το επιθυμούν κατ’εξαίρεση με τη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης.
Δεν είμαστε παραβατικοί ούτε θέλουμε να ήμαστε δεν δημιουργούμε προβλήματα ούτε στην πρόσβαση και εξυπηρέτηση του κοινού. Θέλουμε να μας δίνεται ο χώρος που πραγματικά χρειαζόμαστε και όχι λιγότερος όπως συνήθως γίνεται.
Ξωμεριτάκης Γιάννης
αρ. 12 παρ. 1 α)
Τι αποτελεί «διαμόρφωση»; Πρέπει να εξειδικευτεί για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, καθώς οι κυρώσεις είναι αυστηρές.
αρ. 12 παρ. 1 β)
Πρέπει να εξειδικευτεί για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, καθώς οι κυρώσεις είναι αυστηρές.
Εκτός του «καταγγέλλει» πρέπει να τεθεί και το «λύεται αζημίως».
Ερώτημα: Εάν ο παραχωρησιούχος τοποθετήσει κινητά στοιχεία στο 100% του παραχωρούμενου χώρου και όχι στο 60% που προβλέπεται. Τι παράβαση είναι και τι κυρώσεις έχει; Δεν υπάρχει σχετική πρόβλεψη.
Άρθρο 12 παρ. 2 β: Οι τρεις (3) ημέρες είναι ασφυκτική προθεσμία. Τέτοιες κατασκευές όπως μια πινακίδα δεν είναι ιδιόχειρες και απαιτούν περισσότερο χρόνο. Αν μάλιστα πρόκειται για νησιά, η παραγγελία, η μεταφορά, η τοποθέτηση είναι χρονοβόρες διαδικασίες. Δεν ευσταθεί ο περιορισμός των 3 ημερών στη κοινή λογική. Καταδικάζουμε τη παραβατικότητα αλλά όχι να αναγκάζουμε τους νόμιμους να βαφτιστούν «παράνομοι». Προτείνεται η λέξη «ημέρες» να διορθωθεί σε «εβδομάδες» τουλάχιστον.
Άρθρο 12 παρ. 2 γ: Τέτοιου είδους έργα όπως ράγες για ΑΜΕΑ, ναυαγοσωστικές υπηρεσίες, λουτρά και τουαλέτες προϋποθέτουν ΥΔΡΕΥΣΗ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ και ΧΡΟΝΟ. Δεν υπάρχει ύδρευση σε όλες τις παραλίες των Κυκλάδων. Οι επιχειρήσεις καλούνται να προβούν σε έργα αφαλάτωσης; Θα χάσουν πολλές θερινές σεζόν για να γίνουνσε τέτοια έργα.
Αυτά τα έργα εκτός του ότι είναι εξαιρετικά δαπανηρά δεν είναι δυνατόν να τα αναλάβουν οι επιχειρήσεις. Αυτά τα έργα είναι έργα ΚΟΙΝΗΣ ΩΦΕΛΕΙΑΣ και πρέπει να είναι αποκλειστικά έργα ευθύνης των Δήμων. Τέτοιου είδους έργα είναι αδιανόητο να συμπεριληφθούν σε οποιαδήποτε σύμβαση παραχώρησης. Παρακαλώ το στοιχείο (γ) του άρθρου 12, ν’ αποσυρθεί.
«Τέτοιες παραβάσεις συνιστούν ιδίως:
α) η κατασκευή έργων ή η αυθαίρετη διαμόρφωση του αιγιαλού και της παραλίας,..»
Το παραπάνω θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί με σαφήνεια.
Για παράδειγμα, η κατασκευή έργων που. Στο χώρο μίσθωσης? Γύρω από τον χώρο μίσθωσης? Σε κάποια άλλη επίσης παραλία? Με τους καταπατητές που έχουν ήδη αυθαίρετες κατασκευές τι θα γίνει, θα γίνονται δεκτοί σε απ’ ευθείας ή δια δημοπρασίας μισθώσεις ενώ καταλαμβάνουν αυθαίρετα και παράνομα αιγιαλό – παραλία?
Το βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί να καταγγέλεται η σύμβαση αν ο παραχωρησιούχος δεν έχει τοποθετήσει πινακίδα με τα στοιχεία της μίσθωσης, αλλά να μην καταγγέλεται αυτός ο οποίος έχει προβεί σε αυθαίρετες κατασκευές σε αιγιαλό – παραλία, ανεξαρτήτως του που τις έχει κατασκευάσει.
Η κατάληψη εμβαδού μεγαλύτερου αυτού της παραχώρησης, ασχέτως μεγέθους, πρέπει να θεωρείται σοβαρή παράβαση. Αυτό που θα πρέπει να διαφοροποιείται είναι ο αριθμός των παραβάσεων, ανάλογα με το εμβαδό, για την λύση της σύμβασης. Αν είναι μεγαλύτερο από 50% άμεση λύση για μικρότερο δεύτερη ευκαιρία. Επίσης αντίστοιχη πρόβλεψη για τον ελεύθερο χώρο του παραχωρημένου τμήματος.
Η διατύπωση της παρ. 2 α καταλείπει περιθώρια κατάχρησης από τους παραχωρησιούχους, δεδομένου ότι ορίζει πως η σύμβαση καταγγέλεται μεταξύ άλλων εάν διαπιστωθεί, 2 φορές μάλσιτα, ότι καταλαμβάνεται έκταση που υπερβαίνει το 50% της εκ της συμβάσεως παραχωρούμενης έκτασης. Με τα δεδομένα αυτά θα δύναται ο κάθε παραχωρησιούχος να καταλαμβάνει διαρκώς έκταση που δεν υπερβαίνει το 50% αλλά π.χ. το 49% της παραχωρούμενης έκτασης, χωρίς να διατρέχει κίνδυνο ανάκλησης της σύμβασης παραχώρησης και πληρώνοντας απλά το αναλογούν τίμημα και τα σχετικά πρόστιμα για τον υπερβάλλοντα χώρο.
Ειδικά στην περίπτωση που έχουν γίνει παραχωρήσεις σε συνεχείς όμορες επιχειρήσεις στην ίδια παράκτια ζώνη, αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα η υπέρβαση να οδηγεί εν τέλει στο να μην απομένει ζώνη ελεύθερης πρόσβασης στους πολίτες.
2. Η σύμβαση παραχώρησης καταγγέλλεται και στις εξής περιπτώσεις σοβαρών παραβάσεων» είναι ορθότερο το «Η σύμβαση παραχώρησης καταγγέλλεται από τον παραχωρών φορέα και στις εξής περιπτώσεις σοβαρών παραβάσεων:»
το καταγγελει αζημιως μαλλον ειναι ορθο το καταγγελει και λύεται αζημίως για το δημόσιο.
εκ της νομικής ιδιότητας.
άρθρο 12, 2 (γ)
“γ) αν ο παραχωρησιούχος, μετά από δύο οχλήσεις, που απέχουν μεταξύ τους τρεις (3) ημέρες, δεν τοποθετήσει τα κινητά στοιχεία εξυπηρέτησης του κοινού που προβλέπονται στη σύμβαση παραχώρησης,” : Προτείνεται να καταργηθεί διότι εάν δεν οριστούν προδιαγραφές θα γίνεται καταχρηση της θέσης , του μεγεθους και της μορφής των στοιχείων αυτών. Eπίσης για μια σειρα ομορων επιχειρησεων , θα τοποθετούν όλοι wc στην παραλία ; Συγνώμη, αλλα οι παραλίες θα μετατραπούν σε λουτρά /wc…