Αρχική Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξειςΆρθρο 9 Τμήματα αιγιαλών και παραλιών που μπορούν να παραχωρηθούν για απλή χρήση κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας

Άρθρο 9 Τμήματα αιγιαλών και παραλιών που μπορούν να παραχωρηθούν για απλή χρήση κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας

Άρθρο 9
Τμήματα αιγιαλών και παραλιών που μπορούν να παραχωρηθούν για απλή χρήση κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας
1. Με απόφαση του αρμόδιου οργάνου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών που εκδίδεται μέχρι τη 15η Ιανουαρίου κάθε έτους μετά από γνώμη των οικείων δήμων, ορίζονται τα τμήματα αιγιαλού και παραλίας που επιτρέπεται να παραχωρηθούν για απλή χρήση κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας, πέραν αυτών για τα οποία υπάρχει ενεργή σύμβαση παραχώρησης για το αντίστοιχο έτος. Η γνώμη των δήμων χορηγείται μέχρι την 1η Ιανουαρίου εκάστου έτους, ενώ η Κτηματική Υπηρεσία αποστέλλει τη σχετική εισήγηση στους δήμους μέχρι την 1η Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους. Με την απόφαση του πρώτου εδαφίου επισημαίνονται και οι αιγιαλοί και παραλίες, ως προς τις οποίες υπάρχει υποχρέωση παρουσίας ναυαγοσώστη σύμφωνα με το π.δ. 71/2020 (Α΄ 166), καθώς και τα σημεία στα οποία θα υπάρχουν οι ειδικές πλατφόρμες για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία (sea tracks).
2. Το εμβαδόν κάθε παραχωρούμενου τμήματος αιγιαλού και παραλίας της παρ. 1 δεν υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα (τ.μ.). Μεταξύ των τμημάτων αιγιαλών και παραλίας που επιτρέπεται να παραχωρηθούν για απλή χρήση, ανεξαρτήτως του χρόνου ή της διαδικασίας που παραχωρούνται, μεσολαβεί απόσταση τουλάχιστον έξι (6) μέτρων. Το σύνολο των τμημάτων αιγιαλού και παραλίας που παραχωρούνται σύμφωνα με την παρ. 1 και σύμφωνα με το άρθρο 11 δεν καλύπτει περισσότερο από το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος.
3. Δεν παραχωρούνται αιγιαλός και παραλία για απλή χρήση κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας όταν το μήκος ή πλάτος αυτού είναι μικρότερο των τεσσάρων (4) μέτρων ή όταν το συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο των εκατό πενήντα (150) τετραγωνικών μέτρων.

Σχόλια 1 2
  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 23:33 | Δημήτρης Δημητριάδης

    Πόσο θα είναι το τίμημα της ενοικίασης της ξαπλώστρασ.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 22:42 | Δημήτρης Δημητριάδης

    Τα βράχια μπορούν να παραχωρούνται για απλή χρήση?
    Μπορεί να γίνει παραχώρηση σε κάποιον οι βραχώδεις επιφάνειες? Αιγιαλόσ είναι και αυτοί

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 22:34 | Δημήτρης Δημητριάδης

    Οι παραλίες και ο αιγιαλός ορίστηκαν από το Ελλ. Σύνταγμα για την ελεύθερη και χωρίς εμπόδια χρήση από τους πολίτες. Αν αυτές παραχωρηθούν δεν έρχεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα?

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 22:16 | Ιωάννου Γ.

    Στην παράγραφο 3 του άρθρου, αναφέρει ότι δεν γίνεται παραχώρηση, αν το μήκος ή πλάτος είναι μικρότερο των 4 μέτρων, ή όταν το συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο των 150 τ.μ.
    Δηλαδή στους αναρίθμητους μικρούς κόλπους της Ελλάδας, με μικρό μήκος αιγιαλού (50 – 100 μέτρα) και αντίστοιχα μικρό πλάτος αιγιαλού (5 έως 10 μέτρα), θα παραχωρείται για απλή χρήση, τμήμα του μικρού αυτού αιγιαλού? Είμαστε λογικοί? Θα αποκλειστούν όλοι οι πολίτες που δεν θα νοικιάζουν ξαπλώστρα στον επιχειρηματία.
    Βάσει της διάταξης για εμβαδόν αιγιαλού από 5 μέτρα βάθος και μήκος 40 μέτρα – σύνολο εμβαδού 200 τ.μέτρα μεγαλύτερο του ελαχίστου των 150 τ.μέτρων της διάταξης ) θα μπορεί να παραχωρηθεί τμήμα για απλή χρήση?

    Το ελάχιστο που θα έπρεπε να ισχύει για παραχώρηση είναι 120 μέτρα μήκος αιγιαλού και τουλάχιστον 12 μέτρα βάθος αιγιαλού. Μιλάμε για μικρούς όρμους . Και παραχώρηση όχι πάνω από 30%

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 22:41 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΓΡΗΣ

    Σχετικά με τις όμορες επιχειρήσεις αυτό που ίσχυε στο άρθρο 13 παρ. 5 α΄ εδάφιο πρώτο του Ν.2971/2001, ήταν ότι: «5.α) Στα όμορα προς τον αιγιαλό,
    παραλία, λιμνοθάλασσα, λίμνη ή πλεύσιμο ποταμό κύρια ξενοδοχειακά
    καταλύματα, οργανωμένες τουριστικές κατασκηνώσεις (camping), κέντρα
    αναψυχής, ναυταθλητικά σωματεία αναγνωρισμένα από τη Γενική Γραμματεία
    Αθλητισμού, καθώς και σε επιχειρήσεις θαλάσσιων μέσων αναψυχής, οι
    οποίες δραστηριοποιούνται σε χώρο όμορο του κοινοχρήστου και
    λειτουργούν νόμιμα, και εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του Γενικού
    Κανονισμού Λιμένα υπ` αρ. 20 (Β` 444/1999), μπορεί να παραχωρείται με
    αντάλλαγμα η απλή χρήση αιγιαλού, παραλίας, όχθης ή παρόχθιας ζώνης,
    σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παρ. 3, χωρίς δημοπρασία, για
    χρονικό διάστημα μέχρι τρία (3) έτη και για τους σκοπούς που αναφέρονται
    στο πρώτο εδάφιο της παρ. 4. …………».
    Για ποιο λόγο δεν αναφέρεται στο παρόν σχέδιο;
    Θεωρώ ότι επιχειρήσεις εκμίσθωσης θαλασσίων μέσων αναψυχής είναι όμορες, είτε όταν κατέχουν χερσαίο χώρο που εφάπτεται με τον αιγιαλό, είτε όταν έχουν άδεια πλωτής εξέδρας για την εκκίνηση των ΘΜΑ, είτε όταν δραστηριοποιούνται με στίγμα μέσα στη θάλασσα.

    Για αυτόν τον λόγο θεωρώ ότι οι επιχειρήσεις ΘΜΑ πρέπει να μπορούν αν μισθώνουν το τμήμα αυτό του αιγιαλού που βρίσκεται έναντι των, απ’ ευθείας χωρίς δημοπρασία.

    Επίσης πρέπει να προβλεφθεί χώρος για την φύλαξη των μέσων όταν αυτά δεν χρησιμοποιούνται, χώρος υποδοχής των πελατών, γραφείου για την τοποθέτηση και φύλαξη της ταμειακής μηχανής, του POS που σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετά τα 15 τμ κιόσκι που ισχύει σήμερα.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 21:57 | Μάριος Ιωάννου

    Άρθρο 9 Τμήματα αιγιαλών και παραλιών που μπορούν να παραχωρηθούν για απλή χρήση κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας

    Αύξηση του χώρου μίσθωσης από 500 σε 700m2 καθώς και αύξηση της δυνατότητας κάλυψης από 60% σε 80%. Είναι σημαντική προϋπόθεση για την βιωσιμότητα της επιχείρησης , την καλύτερη εξυπηρέτηση των πελατών καθώς και της διακράτησης του κόστους των παρεχόμενων υπηρεσιών σε χαμηλά επίπεδα.

    Ο χώρος που παραχωρείτε προς μίσθωση , για την τοποθέτηση τροχήλατου αναψυκτήριου , να αυξηθεί από τα 15 στα 40 m2
    Να υπάρχει η δυνατότητα τοποθέτησης σκίαστρου άνωθεν του τροχήλατου αναψυκτηρίου με αντίστοιχα υλικά , όπως ορίζονται στην ΚΥΑ για τις ομπρέλες (χόρτο – πανί – ύφασμα ) και με τους όρους τοποθέτησης των ομπρελών. Είναι βασική ανάγκη για την προφύλαξη , είτε της εγκατάστασης , είτε των ανθρώπων που δουλεύουν κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες. (ζέστη – βροχή). Επίσης εξυπηρετείται και η ανάγκη προφύλαξης και μικρής αποθήκευσης εξοπλισμού.

    Η απόσταση από τον αιγιαλό να περιοριστεί στα 3 μέτρα καθώς και η δυνατότητα μίσθωσης να είναι εφικτή όταν υπάρχει ελεύθερος χώρος 100τ.μ.
    Σε περίπτωση που το σημείο εφάπτεται με χώρο παλαιού αιγιαλού που ανήκει στην ΕΤΑΔ , αυτοδίκαια να παραχωρείται χώρος παραλίας από τον συγκεκριμένο χώρο χωρίς επιπλέον γραφειοκρατικές διαδικασίες από άλλον φορέα. (ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ – ΕΤΑΔ)

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 21:58 | Νικόλαος Δασκαλάκης

    Παρ.1 —-> Η γνώμη των δήμων χορηγείται μέχρι την 1η Ιανουαρίου εκάστου έτους, ενώ η Κτηματική Υπηρεσία αποστέλλει τη σχετική εισήγηση στους δήμους μέχρι την 1η Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους [Τα χρονικά σημεία της διαδικασίας είναι πάρα πολύ νωρίς στη σεζόν. Οι υποψήφιοι παραχωρησιούχοι εκδηλώνουν ενδιαφέρον το νωρίτερο τον Μάρτιο-Απρίλιο που αρχίζουν να ετοιμάζονται για την επερχόμενη τουριστική σεζόν. Τον Δεκέμβριο δεν είναι γνωστά τα προτεινόμενα τμήματα. Προτείνεται η αναφερόμενη ως υποχρεωτική προθεσμία 31 Μαρτίου για την ολοκλήρωση της διαδικασίας όλων των παραχωρήσεων, να μετατεθεί αρκετά πιο αργά (ίσως τέλη Μαΐου), όχι μόνο για το 2024, αλλά και για τα επόμενα έτη. Εναλλακτικά, θα μπορούσε η 31η Μαρτίου να αποτελεί προθεσμία για κάποια Α’ φάση, αλλά να μπορεί κάποιος που το ζητά, να μισθώνει τμήματα τα οποία δεν έχουν διατεθεί έως π.χ. και τέλη Ιουλίου, σε μία Β’ φάση, ενδεχομένως με κάποια τυπική οικονομική επιβάρυνση]….

    Παρ.2 —-> δεν καλύπτει περισσότερο από το πενήντα τοις εκατό (50%) του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος [η διατύπωση δεν είναι σαφώς κατανοητή, απαιτεί περισσότερη διευκρίνηση].

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 20:02 | Ελεύθερες Παραλίες Αττικής

    Πρόταση αλλαγής επί του άρθρου 1:
    Τα τμήματα αιγιαλού και παραλίας που επιτρέπεται να παραχωρηθούν για απλή χρήση κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας θα ορίζονται με τη σύμφωνη γνώμη των Δήμων (αντί απλής γνωμοδότησης).

    Προτάσεις επί της παρ.2:
    Παραβλέπονται οι περιπτώσεις τμημάτων αιγιαλών που είναι δυσπρόσιτα, δύσβατα ή έχουν ποιοτικά χαρακτηριστικά που δεν επιτρέπουν τη χρήση τους από τους λουόμενους (π.χ. αμμώδης βλάστηση, όπως τα προστατευόμενα κρινάκια της παραλίας, βράχια κλπ). Ως εκ τούτου, θα πρέπει να διατηρηθεί η διατύπωση ως ισχύει σύμφωνα με το Ν.2971/01 και να προστεθεί η πρόβλεψη για το μήκος του διακριτού τμήματος, ήτοι να γίνει: «Το εμβαδόν κάθε παραχώρησης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να παραμένει ελεύθερη έκταση αιγιαλού σε ποσοστό τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%) του συνολικού εμβαδού του ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος, ανάλογα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αιγιαλού, μη υπολογιζόμενου του χώρου που καλύπτεται από προστατευτέα χλωρίδα ή είναι δύσβατος, δυσπρόσιτος και μη αξιοποιήσιμος».

    Προτάσεις επί της παρ.3:
    Η πρόβλεψη που εισάγει είναι σαφώς δυσμενέστερη από την ισχύουσα ενώ έρχεται και σε λογική αντίθεση με τους εισαγομένους περιορισμούς (σημειώνουμε ότι αντίφαση υπάρχει και σήμερα). Πιο συγκεκριμένα η πρόταση του σχεδίου νόμου ότι: «Δεν παραχωρούνται αιγιαλός και παραλία για απλή χρήση κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας όταν το μήκος ή πλάτος αυτού είναι μικρότερο των τεσσάρων (4) μέτρων ή όταν το συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο των εκατό πενήντα (150) τετραγωνικών μέτρων» θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί ως εξής:
    «Δεν παραχωρούνται αιγιαλός και παραλία για απλή χρήση κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας ή/και προς όμορες επιχειρήσεις όταν το πλάτος αυτού είναι μικρότερο των οκτώ (8) μέτρων ή όταν το συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο των εκατό πενήντα (150) τετραγωνικών μέτρων ανάλογα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αιγιαλού, μη υπολογιζόμενου του χώρου που καλύπτεται από προστατευτέα χλωρίδα ή είναι δύσβατος, δυσπρόσιτος και μη αξιοποιήσιμος. Επίσης δεν παραχωρείται αιγιαλός αν μετά την παραχώρηση δεν παραμένει ελεύθερο μήκος αιγιαλού μεγαλύτερο των 6 μέτρων».

    Αιτιολογία:
    α. Τα οκτώ μέτρα πλάτος που προτείνουμε στηρίζονται στην προϋπόθεση ότι η ελεύθερη ζώνη από την ακτογραμμή έως την πρώτη ξαπλώστρα θα είναι έξι (6) μέτρα όπως προτείνουμε σε άλλο σημείο. Στην περίπτωση αυτή αν ληφθεί υπόψη ότι για να υπάρχει η στοιχειώδης δυνατότητα τοποθέτησης ξαπλώστρας απαιτούνται τουλάχιστον δύο 2 μέτρα πλάτους σημαίνει ότι, για να παραμείνει ελεύθερη η ζώνη των έξι μέτρων από την ακτογραμμή, το ελάχιστο πλάτος του αιγιαλού που μπορεί να ικανοποιήσει αυτή την προϋπόθεση είναι τα 8 μέτρα.
    Ακόμη και στην περίπτωση που το ελεύθερο πλάτος της παράκτιας ζώνης τεθεί στα 4 μέτρα, όπως προτείνει το σχέδιο, το ελάχιστο πλάτος του αιγιαλού που θα επιτρέπεται να παραχωρηθεί θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο των έξι (6) μέτρων για να παραμείνει ελεύθερη ζώνη τεσσάρων 4 μέτρων μετά την τοποθέτηση μιας σειράς από ξαπλώστρες.
    Η ρύθμιση που προτείνεται (των 4 μόνο μέτρων ως περιορισμό για τη δυνατότητα παραχώρησης) καθιστά εκ προοιμίου αδύνατη την τήρηση ελεύθερης ζώνης 4 μέτρων από την ακτογραμμή κάτι που το ίδιο το σχέδιο προτείνει ως ελάχιστη ζώνη.
    β. Όσον αφορά το ελάχιστο μήκος του αιγιαλού που θα πρέπει να παραμένει ελεύθερο μετά την όποια παραχώρηση στηρίζεται στην προϋπόθεση ότι το πλάτος της ελεύθερης ζώνης κάθετα προς της παραλία να είναι αντίστοιχο με το ελάχιστο που προβλέπεται μεταξύ όμορων παραχωρήσεων.
    ΣΗΜ. Η νέα ρύθμιση των 4 μέτρων μήκους και πλάτους αιγιαλού ως ελάχιστη προϋπόθεση για παραχώρηση, στην ουσία καθιστά τα σημεία αυτά του αιγιαλού ιδιωτικής χρήσεως από το παραχωρησιούχο και τους πελάτες του αποκλειόμενης της πρόσβασης σε τρίτους προς τη θάλασσα κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τον ίδιο τον νόμο. Αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν και στην ισχύουσα σήμερα διάταξη του Ν. 2971/01 που προβλέπει ως ελάχιστο πλάτος αιγιαλού που μπορεί να παραχωρηθεί τα πέντε (5) μέτρα.

Σχόλια 1 2