Αρχική Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξειςΆρθρο 4 Προστατευόμενοι αιγιαλοί και παραλίες και αιγιαλοί και παραλίες κοινής προστασίας

Άρθρο 4 Προστατευόμενοι αιγιαλοί και παραλίες και αιγιαλοί και παραλίες κοινής προστασίας

1. Στους προστατευόμενους αιγιαλούς και παραλίες εφαρμόζονται οι όροι και περιορισμοί που τίθενται με τις κανονιστικές πράξεις που έχουν εκδοθεί σύμφωνα με το άρθρο 21 του ν. 1650/1986 (Α΄ 160), περί χαρακτηρισμού περιοχών.
2. Αιγιαλοί και παραλίες υψηλής προστασίας («απάτητες παραλίες») είναι αιγιαλοί ιδιαίτερης αισθητικής, γεωμορφολογικής ή οικολογικής αξίας, στους οποίους απαγορεύεται η απλή παραχώρηση χρήσης, καθώς και οποιαδήποτε άλλη δράση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη μορφολογία τους και την ακεραιότητά τους ως προς τις οικολογικές τους λειτουργίες. Οι απαγορεύσεις και περιορισμοί δραστηριοτήτων προβλέπονται σε κανονιστική πράξη που έχει εκδοθεί σύμφωνα με την παρ. 6 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 ή με την κοινή απόφαση της παρ. 1 του άρθρου 22 του παρόντος.

Σχόλια
  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 20:06 | Φιλία Γρηγοράσκου

    Στην παρ. 2 δεν υπάρχει προσδιορισμός του τρόπου με τον οποίο θα καθορίζονται οι «απάτητες παραλίες». Από ποιούς φορείς, με ποια κριτήρια, κ.λ.π. Οι οικείοι Δήμοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα καθορισμού παραλιών ως «απάτητες παραλίες» (δηλ. να δύνανται να αποφασίζουν και όχι μόνο να γνωμοδοτούν). Η αναφορά σε «απάτητες παραλίες» είναι καλοδεχούμενη, αλλά δεν επαρκεί.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 19:39 | Ελεύθερες Παραλίες Αττικής

    Πρόταση-προσθήκης στην αρχή του Άρθρου:
    Όλες οι παραλίες και ακτές της χώρας αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα οικοσυστημάτων και της συνολικότερης γεωμορφολογίας της περιοχής και κάθε παρέμβαση σε αυτές υπόκειται στον έλεγχο των συνταγματικών επιταγών (άρθρο 24) που ορίζει την υποχρέωση προστασίας του περιβάλλοντος. Οποιοσδήποτε επιπλέον ορισμός δεν αναιρεί αυτό τον αρχικό χαρακτηρισμό.

    Παρατηρήσεις επί της παρ. 2:
    Στην παρ. 2 δεν υπάρχει προσδιορισμός του τρόπου με τον οποίο θα καθορίζονται οι «απάτητες παραλίες». Από ποιούς φορείς, με ποια κριτήρια, κ.λ.π. Οι οικείοι Δήμοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα καθορισμού παραλιών ως «απάτητες παραλίες» (δηλ. να δύνανται να αποφασίζουν και όχι μόνο να γνωμοδοτούν). Η αναφορά σε «απάτητες παραλίες» είναι καλοδεχούμενη, αλλά δεν επαρκεί. Αλλιώς παραπέμπει σε απάτη ή εξαπάτηση του πολίτη και τη θεσμοθέτησή τους χωρίς συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας στις ελληνικές καλένδες

    Για τους «Προστατευόμενος αιγιαλούς και παραλίες» του Άρθρου 3 παρ. (δ) να υπάρχει ρητή απαγόρευση παραχώρησης για απλή χρήση (ομπρελοξαπλώστρες κλπ)

    Αιτιολόγηση

    Στις διατυπώσεις του νομοσχεδίου είναι ασαφής η διάκριση ανάμεσα σε «κοινές» και «προστατευόμενες», ή «υψηλής προστασίας» καθώς και το νόημα που αποδίδεται σε αυτά τα επίθετα. Σε κάθε περίπτωση, όλες οι παραλίες και ακτές οφείλουν να νοούνται ως προστατευόμενα τμήματα οικοσυστημάτων είτε αναγνωρισμένων ως ιδιαίτερα υψηλής αξίας και μοναδικότητας είτε όχι, αλλά και ως αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής γεωμορφολογίας τη περιοχής.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 19:05 | ΑΡΧΕΛΩΝ, Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας

    Άρθρο 4
    Σαφέστατα το παρόν σχέδιο νόμου κάνει μια σημαντική προσπάθεια προς την κατεύθυνση προστασίας του περιβάλλοντος, εισάγοντας τις έννοιες του «προστατευόμενου αιγιαλού και παραλίας» (παράγραφος 1) και «αιγιαλού και παραλίας υψηλής προστασίας» (παράγραφος 2).
    Επί της ουσίας όμως το άρθρο 4 δεν προσδίδει κάτι στην ουσιαστική προστασία του προστατευόμενου αιγιαλού και παραλίας, παρά αρκείται στο να επαναλάβει τις προβλέψεις του ν. 1650/1986 (προβλέψεις που υπάρχουν εδώ και δεκαετίες), δηλ. ότι στις κανονιστικές πράξεις (Προεδρικά Διατάγματα, Σχέδια Διαχείρισης) που θα εκδοθούν για την προστασία των περιοχών που είναι ενταγμένες στο Δίκτυο Natura 2000, είναι δυνατόν να περιέχονται ειδικοί όροι για τις παραχωρήσεις απλής χρήσης, να υπάρχουν περιορισμοί ή και απαγορεύσεις. Στο σημείο αυτό αξίζει να τονίσουμε πως, η ουσιαστική προστασία και σωστή διαχείριση των περιοχών του Δικτύου Natura 2000 θα συμβεί με την επίσπευση από το ΥΠΕΝ της διαδικασίας έκδοσης των Προεδρικών Διαταγμάτων και των Σχεδίων Διαχείρισης, μέσω της ολοκλήρωσης των ΕΠΜ, ώστε να συμμορφωθεί η χώρα μας με τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες 92/43/ΕΚ και 2009/147/ΕΕ (και την απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ C-849/18).
    Θεωρούμε πως σε κάθε περίπτωση αιγιαλού και παραλίας, περιοχών που είναι ενταγμένες στο Δίκτυο Natura 2000, θα πρέπει πριν την παραχώρηση απλής χρήσης να ζητείται γνωμοδότηση του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ). Ο ΟΦΥΠΕΚΑ, μέσω των κατά τόπους Μονάδων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΜΔΠΠ), είναι σε θέση να γνωρίζει τις επιπτώσεις που είχαν στο παρελθόν παραχωρήσεις απλής χρήσης αιγιαλού στα προστατευόμενα οικοσυστήματα, δηλ. αν μέσω της κάθε παραχώρησης επήλθε ή όχι διατάραξη των οικολογικών λειτουργιών της προστατευόμενης περιοχής. Σε περίπτωση αρνητικής γνωμοδότησης εκ μέρους του ΟΦΥΠΕΚΑ, θα πρέπει να μην επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης. Βεβαίως η αρνητική γνωμοδότηση θα πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένη, δηλ. να αναφέρει ειδικά και συγκεκριμένα πώς η παραχώρηση απλής χρήσης έθεσε σε κίνδυνο την ακεραιότητα του προστατευόμενου αιγιαλού, δηλ. σε ποια είδη και τύπους οικοτόπων επήλθε όχληση, τι είδους ήταν η όχληση κλπ.
    Εφόσον με την παραχώρηση χρήσης επιτρέπονται σειρά επεμβάσεων (τοποθέτηση ομπρελών, οικίσκοι, καντίνες, ξαπλώστρες, αυξημένη επισκεψιμότητα από κόσμο και οχήματα, λειτουργία μουσικής, θαλάσσια σπορ, συσσώρευση αποβλήτων κλπ) στο περιβάλλον προστατευόμενων αιγιαλών και παραλιών (όπως θα καθορίζονται δυνάμει του άρθρου αυτού, σε συνδ. με το άρθρο 22 του παρόντος), θα έπρεπε να απαιτείται προηγούμενη δέουσα εκτίμηση (άρθρο 6 παρ. 3 οδηγίας 92/43/ΕΚ) και τήρηση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης στην έκταση και στον βαθμό που οι ανθρώπινες αυτές επεμβάσεις επιτρέπονται από το παρόν νομοσχέδιο σε περιοχές και ζώνες προστασίας της φύσης κατά την περιβαλλοντική νομοθεσία, κάτι που είναι σοβαρότατη παράλειψη του νομοσχεδίου.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 18:46 | Αλεξάνδρα Κατσίρη

    Πρόταση-προσθήκης στην αρχή του Άρθρου:
    Όλες οι παραλίες και ακτές της χώρας αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα οικοσυστημάτων και της συνολικότερης γεωμορφολογίας της περιοχής και κάθε παρέμβαση σε αυτές υπόκειται στον έλεγχο των συνταγματικών επιταγών (άρθρο 24) που ορίζει την υποχρέωση προστασίας του περιβάλλοντος. Οποιοσδήποτε επιπλέον ορισμός δεν αναιρεί αυτό τον αρχικό χαρακτηρισμό.

    Παρατηρήσεις επί της παρ. 2:
    Στην παρ. 2 δεν υπάρχει προσδιορισμός του τρόπου με τον οποίο θα καθορίζονται οι «απάτητες παραλίες». Από ποιούς φορείς, με ποια κριτήρια, κ.λ.π. Οι οικείοι Δήμοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα καθορισμού παραλιών ως «απάτητες παραλίες» (δηλ. να δύνανται να αποφασίζουν και όχι μόνο να γνωμοδοτούν). Η αναφορά σε «απάτητες παραλίες» είναι καλοδεχούμενη, αλλά δεν επαρκεί.

    Για τους «Προστατευόμενος αιγιαλούς και παραλίες» του Άρθρου 3 παρ. (δ) να υπάρχει ρητή απαγόρευση παραχώρησης για απλή χρήση (ομπρελοξαπλώστρες κλπ)

    Αιτιολόγηση

    Στις διατυπώσεις του νομοσχεδίου είναι ασαφής η διάκριση ανάμεσα σε «κοινές» και «προστατευόμενες», ή «υψηλής προστασίας» καθώς και το νόημα που αποδίδεται σε αυτά τα επίθετα. Σε κάθε περίπτωση, όλες οι παραλίες και ακτές οφείλουν να νοούνται ως προστατευόμενα τμήματα οικοσυστημάτων είτε αναγνωρισμένων ως ιδιαίτερα υψηλής αξίας και μοναδικότητας είτε όχι, αλλά και ως αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής γεωμορφολογίας τη περιοχής.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 17:36 | ΕΕΠ, ΕΕΠΦ, ΕΟΕ, ΚΑΛΛΙΣΤΩ, ΟΕΑ, GREENPEACE, MEDASSET, WWF

    Κοινά σχόλια περιβαλλοντικών οργανώσεων Εταιρία Προστασίας Πρεσπών, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, Greenpeace, MEDASSET, WWF Ελλάς

    Άρθρο 4

    παρ. 2: Η διάταξη αυτή εισάγει μια ειδική κατηγορία αιγιαλών και παραλιών, τις «απάτητες παραλίες», οι οποίες είναι «ιδιαίτερης αισθητικής, γεωμορφολογικής ή οικολογικής αξίας, στους οποίους απαγορεύεται η απλή παραχώρηση χρήσης, καθώς και οποιαδήποτε άλλη δράση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη μορφολογία τους και την ακεραιότητά τους ως προς τις οικολογικές του λειτουργίες». Στις περιοχές αυτές προβλέπονται απαγορεύσεις και περιορισμοί δραστηριοτήτων με κανονιστική πράξη είτε του άρθρου 21 παρ. 6 του ν. 1650/1986 είτε με την κυα του άρθρου 22 παρ. 1 του παρόντος.

    Με τη διάταξη αυτή δημιουργείται μια νέα ad hoc «κατηγορία» προστατευτικού καθεστώτος, οι «απάτητες παραλίες» οι οποίες αποτελούν τμήμα υφιστάμενων προστατευόμενων περιοχών. Στην ουσία το παρόν σχέδιο νόμου δεν προστατεύει τις παραλίες αυτές, αλλά προβλέπει τη δυνατότητα θέσπισης απαγορεύσεων και περιορισμών ως προς τις δραστηριότητες που επιτρέπονται επ’ αυτών με την έκδοση είτε της υ.α. του άρθ. 21 παρ. 6 του ν. 1650/1986, είτε της κ.υ.α. του άρθ. 22 παρ. 1 του παρόντος.

    Είναι αναμφισβήτητο ότι οι περιοχές του δικτύου Natura 2000 και οι πλέον ευαίσθητες περιοχές του αιγιαλού και της παραλίας θα πρέπει να θωρακιστούν και να προστατευθούν, όπως απαιτεί το ενωσιακό και το εθνικό δίκαιο. Ωστόσο, οι μεγάλες καθυστερήσεις που σημειώνονται σε σχέση με το έργο των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών και την έκδοση των προεδρικών διαταγμάτων χαρακτηρισμού και καθορισμού χρήσεων γης και δραστηριοτήτων για τις περιοχές του δικτύου Natura 2000 δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση τη δημιουργία ad hoc αποσπασματικών ρυθμίσεων που κατακερματίζουν στην ουσία το προστατευτικό καθεστώς των περιοχών αυτών. Τα μέτρα στις εν λόγω περιοχές θα πρέπει να καθορίζονται βάσει των οικολογικών αναγκών και των στόχων διατήρησης των προστατευτέων αντικειμένων (άρθ. 6 παρ. 1 της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ) στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης και επιστημονικά τεκμηριωμένης προσέγγισης, όπως προβλέπεται στο άρθ. 21 του ν. 1650/1986. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα πρέπει να προβεί άμεσα στις απαιτούμενες ενέργειες για την έκδοση των προεδρικών διαταγμάτων και των σχεδίων διαχείρισης προκειμένου να προστατευθούν ουσιαστικά οι περιοχές του δικτύου Natura 2000 και να συμμορφωθεί η χώρα μας με τις οδηγίες 92/43/ΕΟΚ και 2009/147/ΕΕ και την απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ C-849/18 (Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ελλάδας).

    Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι αναφερόμενες στην παρούσα διάταξη υπουργικές αποφάσεις είναι προσωρινής ισχύος έως την έκδοση των προεδρικών διαταγμάτων της παραγράφου 2. Για να διασφαλιστεί ουσιαστική προστασία για τις «απάτητες παραλίες» θα πρέπει να προβλεφθεί ότι οι εν λόγω απαγορεύσεις και περιορισμοί δραστηριοτήτων θα προβλεφθούν με σαφήνεια στα προεδρικά διατάγματα που αποτελούν την κύρια κανονιστική πράξη για τις προστατευόμενες περιοχές, καθώς και στα σχέδια διαχείρισης που εγκρίνονται με υπουργική απόφαση (άρθ. 21 παρ. 3 και 4 του ν. 1650/1986). Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, όπως έχει κρίνει το ΣτΕ (σε απόφαση με την οποία ακύρωσε υπουργική απόφαση για τον χαρακτηρισμό προστατευόμενης περιοχής και τον καθορισμό όρων και περιορισμών εκδοθείσας βάσει της παραγράφου 11 του άρθ. 15 του ν. 2742/1999), η υπουργική απόφαση του άρθ. 21 παρ. 6 του ν. 1650/1986 «εκδίδεται ακριβώς εν όψει επικειμένου χαρακτηρισμού με την έκδοση του π.δ. των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 21 και δεν υποκαθιστά, κατά το νόμο, το διάταγμα αυτό» (ΣτΕ 2036/2015, σκ. 5η).

    Τέλος, από τη διατύπωση της εν λόγω διάταξης δεν καθίσταται σαφές αν οι «απάτητες παραλίες» είναι υποκατηγορία των προστατευόμενων αιγιαλών και παραλιών όπως αυτά ορίζονται στο άρθ. 2 του παρόντος και αφορούν περιοχές εντεταγμένες στο δίκτυο Natura 2000, ή και άλλες περιοχές που χρήζουν προστασίας. Η υπουργική απόφαση του άρθ. 21 παρ. 6 αφορά τις περιοχές προστασίας της βιοποικιλότητας και τα εθνικά πάρκα όπως προβλέπονται στο άρθ. 19 του ν. 1650/1986, ενώ το άρθ. 22 παρ. 1 του παρόντος σχεδίου νόμου αφορά μόνο τις περιοχές του δικτύου Natura 2000 (βλ. και τα σχόλιά μας στο άρθ. 22). Όπως αναφέρθηκε και στα ανωτέρω σχόλια του άρθ. 3, ο περιορισμός των «προστατευόμενων αιγιαλών και παραλιών» σε περιοχές του δικτύου Natura 2000 αφήνει απροστάτευτες περιοχές οι οποίες χρήζουν προστασίας λόγω των οικολογικών τους χαρακτηριστικών (όπως παρουσία σημαντικών ενδημικών ειδών και οικοτόπων) και οι οποίες ενδέχεται να υπάγονται σε άλλα προστατευτικά καθεστώτα (π.χ. άλλες κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών του άρθ. 19 του ν. 1650/1986).

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 17:50 | Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ)

    Εφόσον με την παραχώρηση χρήσης επιτρέπονται σειρά επεμβάσεων (τοποθέτηση ομπρελών, οικίσκοι, καντίνες, ξαπλώστρες, αυξημένη επισκεψιμότητα από κόσμο και οχήματα, λειτουργία μουσικής, θαλάσσια παιχνίδια, συσσώρευση αποβλήτων κ.λπ.) στο περιβάλλον προστατευόμενων αιγιαλών και παραλιών (όπως θα καθορίζονται δυνάμει του άρθρου αυτού σε συνδ. με το άρθρο 22 του παρόντος), θα έπρεπε να απαιτείται προηγούμενη δέουσα εκτίμηση (άρθρο 6 παρ. 3 οδηγίας 92/43/ΕΚ) και τήρηση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης στην έκταση και στον βαθμό που οι ανθρώπινες αυτές επεμβάσεις επιτρέπονται από το παρόν νομοσχέδιο σε περιοχές και ζώνες προστασίας της φύσης κατά την περιβαλλοντική νομοθεσία, κάτι που είναι σοβαρότατη παράλειψη του νομοσχεδίου.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 17:08 | ΔΗΜΟΣ ΚΑΝΤΑΝΟΥ-ΣΕΛΙΝΟΥ

    ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΤ΄ ΑΡΘΡΟ
    Άρθρο 4, παρ. 2: Αιγιαλοί, παραλίες, παλαιοί αιγιαλοί…… στους οποίους μπορεί να απαγορεύεται η παραχώρηση, εκμίσθωση, πώληση…………

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 14:41 | Γιάννης Σπιλάνης

    Οι προστατευόμενοι αιγιαλοί και παραλίες είτε από το Υπ. Πολιτισμού είτε από το Υπ. Περιβάλλοντος ως ζώνες Natura θα πρέπει να μην παραχωρούνται για χρήση, όλες ανεξαιρέτως. Πρέπει να ενταχθούν όλες στις απάτητες

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 14:25 | Γιάννης Σπιλάνης

    Οι προστατευόμενοι αιγιαλοί και παραλίες είτε από το Υπ. Πολιτισμού είτε από το Υπ. Περιβάλλοντος ως ζώνες Natura θα πρέπει να μην παραχωρούνται για χρήση, όλες ανεξαιρέτως.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 14:39 | ΑΝΝΑ ΚΑΜΜΗ

    ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ ΑΙΤΗΜΑ
    Θα πρέπει να λαμβάνεται υποψη η άποψη της τοπικής κοινωνίας.
    Στον Δήμο Μυκόνου για παράδειγμα υπάρχουν δημοτικές αποφάσεις από το 1998 που αποκλείουν παραλίες απο την εκμίσθωση λόγω φυσικού κάλους και άλλων ιδιαίτερων χαρακτηριστικών.
    Ο Δήμος μέχροι σήμερα τηρούσε αυτή την απόφαση.Όποιος επιχειρηματίας καταλάμβανε κάποια απο αυτές τις παραλίες, το έκανε παράνομα.
    Εαν αυτές οι παραλίες δεν εξαιρεθούν απο την εκμίσθωση, η ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ δεν δεσμέυεται με κανέναςν τρόπο και θα τις δώσει προς εκμετάλλευση.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 14:30 | ΑΝΝΑ ΚΑΜΜΗ

    Πρόταση-προσθήκης στην αρχή του Άρθρου:
    Όλες οι παραλίες και ακτές της χώρας αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα οικοσυστημάτων και της συνολικότερης γεωμορφολογίας της περιοχής και κάθε παρέμβαση σε αυτές υπόκειται στον έλεγχο των συνταγματικών επιταγών (άρθρο 24) που ορίζει την υποχρέωση προστασίας του περιβάλλοντος. Οποιοσδήποτε επιπλέον ορισμός δεν αναιρεί αυτό τον αρχικό χαρακτηρισμό.

    Παρατηρήσεις επί της παρ. 2:
    Στην παρ. 2 δεν υπάρχει προσδιορισμός του τρόπου με τον οποίο θα καθορίζονται οι «απάτητες παραλίες». Από ποιούς φορείς, με ποια κριτήρια, κ.λ.π. Οι οικείοι Δήμοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα καθορισμού παραλιών ως «απάτητες παραλίες» (δηλ. να δύνανται να αποφασίζουν και όχι μόνο να γνωμοδοτούν). Η αναφορά σε «απάτητες παραλίες» είναι καλοδεχούμενη, αλλά δεν επαρκεί.

    Για τους «Προστατευόμενος αιγιαλούς και παραλίες» του Άρθρου 3 παρ. (δ) να υπάρχει ρητή απαγόρευση παραχώρησης για απλή χρήση (ομπρελοξαπλώστρες κλπ)

    Αιτιολόγηση

    Στις διατυπώσεις του νομοσχεδίου είναι ασαφής η διάκριση ανάμεσα σε «κοινές» και «προστατευόμενες», ή «υψηλής προστασίας» καθώς και το νόημα που αποδίδεται σε αυτά τα επίθετα. Σε κάθε περίπτωση, όλες οι παραλίες και ακτές οφείλουν να νοούνται ως προστατευόμενα τμήματα οικοσυστημάτων είτε αναγνωρισμένων ως ιδιαίτερα υψηλής αξίας και μοναδικότητας είτε όχι, αλλά και ως αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής γεωμορφολογίας τη περιοχής.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 14:40 | Χριστίνα Ευθυμιάτου

    Προστατευόμενα παράκτια οικοσυστήματα
    Θεωρούμε το Νομοσχέδιο παντελώς άστοχο σε σχέση με τα προστατευόμενα οικοσυστήματα Natura 2000 και Καταφύγια Άγριας Ζωής, αφού δεν αντιστρέφει τη μέχρι τώρα αποτυχημένη και καταστροφική εκμετάλλευσή τους. Σχεδόν όλες οι αμμουδιές και ειδικά αυτές με τη μεγαλύτερη τουριστική πίεση στη Νάξο ανήκουν στο δίκτυο Natura 2000. Με νόμο του 1650/1986 ο Νομοθέτης έχει προβλέψει την προστασία των περιοχών αυτών, τόσο καίριων για την επιβίωση και ευμάρεια των κατοίκων του νησιού μας. Από τότε έως και σήμερα ο Νομοθέτης δεν έχει ρυθμίσει την προστασία τους, αφού δεν έχει εκπονήσει για τη Νάξο και σωρεία άλλων περιοχών υπό μεγάλη τουριστική και οικοδομική πίεση τις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες όπως ορίζει ο Νόμος. Ο δε μη διευκρινιζόμενος όρος “απάτητες” (Άρθρο 4) παραπέμπει σε απάτη ή εξαπάτηση του πολίτη και τη θεσμοθέτησή τους χωρίς συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας στις ελληνικές καλένδες, μια τακτική που φαίνεται να ασκείται από το Νομοθέτη σε περιβαλλοντικά θέματα εν γένει, αγνοώντας ότι η προστασία του περιβάλλοντος σημαίνει προστασία του πλούτου της χώρας, ενώ η εκμετάλλευσή του με πρόχειρες διατάξεις και απουσία ειδικών μελετών τη φτωχοποίηση και ερημοποίηση του νησιού, ελλείψει φυσικών πόρων όπως το έδαφος αυτό καθαυτό των ακτών στο μέλλον.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 12:30 | Ανεξάρτητη Δημοτική Κίνηση «Κοινό Τηνίων»

    Παρ 2.
    Να χαρατηριστούν ως αιγιαλοί υψηλής προστασίας (“απάτητες παραλίες”) όλοι όσοι βρίσκονται εντός δικτύου NATURA 2000 και να απαγορευτεί η παραχώρησή τους. Επιπλέον να μπορούν να χαρακτηριστούν ως τέτοιοι και περισσότεροι αιγιαλοί, οι οποίοι δεν είναι NATURA αλλά υπάρχουν βάσιμοι λόγοι ότι η παραχώρησή τους θα επιφέρει περιβαλλοντική υποβάθμιση ή βλάβη στο οικοσύστημα.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 08:34 | Πρ.Ο.

    Θα πρέπει να καθοριστεί ο όρος «απάτητες» με μεγαλύτερη διευκρίνιση. Πέραν των περιοχών Natura 2000 που χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας ούτως ή άλλως, αλλά δυστυχώς δεν προστατεύονται πλήρως, υπάρχουν και άλλες περιοχές με ιδιαίτερη οικολογική αξία που θα πρέπει να συμπεριληφθούν. Δικαιώματα δεν έχουν μόνο οι επιχειρήσεις, δικαιώματα έχουμε και οι άνθρωποι που θέλουμε να απολαμβάνουμε αναλλοίωτη την φύση. Αμμοθινικά οικοσυστήματα που γειτνιάζουν ή βρίσκονται εντός ήδη ανεπτυγμένων τουριστικά περιοχών, αλλά όχι στο δίκτυο Natura 2000, θα πρέπει επίσης να προστατεύονται και να εξαιρούνται παραχωρήσεων καθώς αποτελούν οικότοπους προτεραιότητας για την Ευρωπαϊκή Ένωση και προστατεύουν τις ακτές από διάβρωση.

    Για παράδειγμα στην Ζάκυνθο στην περιοχή Τσιλιβή η οποία κατακλύζεται από βαριά τουριστική βιομηχανία, υπήρχαν τα τελευταία εναπομείναντα αμμοθινικά οικοσυστήματα. Η ΕΤΑΔ τα δημοπράτησε (ως παλαιό αιγιαλό) για να γίνουν φουσκωτοί παιδότοποι πάνω στην ακτή. Εκτός από την απαίσια αισθητική ήρθαν μπουλντόζες και ισοπέδωσαν τα πάντα! Παράκτια βλάστηση και αμμοθίνες! Αυτή η πράξη δεν ακολουθεί σύγχρονους όρους ανάπτυξης ούτε και μας θωρακίζει ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Μάθαμε με πολύ σκληρό τρόπο πρόσφατα στο θεσσαλικό κάμπο και με την αποξήρανση της λίμνης Κάρλα ότι οι παρεμβάσεις στη φύση έχουν μη προβλέψιμα αποτελέσματα που τελικά είναι ζημιογόνα και στην οικονομία της χώρας. Ελπίζουμε ότι θα ξεκινήσουμε να λαμβάνουμε περισσότερο υπόψη κατά την δημιουργία νομοσχεδίων σύγχρονες μελέτες από πανεπιστήμια που ασχολούνται με την οικολογία.

  • 14 Φεβρουαρίου 2024, 01:36 | Παρατηρητήριο Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου (σύλλογος 400+ μελών)

    Πρόταση-προσθήκης στην αρχή του Άρθρου:
    Όλες οι παραλίες και ακτές της χώρας αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα οικοσυστημάτων και της συνολικότερης γεωμορφολογίας της περιοχής και κάθε παρέμβαση σε αυτές υπόκειται στον έλεγχο των συνταγματικών επιταγών (άρθρο 24) που ορίζει την υποχρέωση προστασίας του περιβάλλοντος. Οποιοσδήποτε επιπλέον ορισμός δεν αναιρεί αυτό τον αρχικό χαρακτηρισμό.

    Παρατηρήσεις επί της παρ. 2:
    Στην παρ. 2 δεν υπάρχει προσδιορισμός του τρόπου με τον οποίο θα καθορίζονται οι «απάτητες παραλίες». Από ποιούς φορείς, με ποια κριτήρια, κ.λ.π. Οι οικείοι Δήμοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα καθορισμού παραλιών ως «απάτητες παραλίες» (δηλ. να δύνανται να αποφασίζουν και όχι μόνο να γνωμοδοτούν). Η αναφορά σε «απάτητες παραλίες» είναι καλοδεχούμενη, αλλά δεν επαρκεί.

    Για τους «Προστατευόμενος αιγιαλούς και παραλίες» του Άρθρου 3 παρ. (δ) να υπάρχει ρητή απαγόρευση παραχώρησης για απλή χρήση (ομπρελοξαπλώστρες κλπ)

    Αιτιολόγηση
    Στις διατυπώσεις του νομοσχεδίου είναι ασαφής η διάκριση ανάμεσα σε «κοινές» και «προστατευόμενες», ή «υψηλής προστασίας» καθώς και το νόημα που αποδίδεται σε αυτά τα επίθετα. Σε κάθε περίπτωση, όλες οι παραλίες και ακτές οφείλουν να νοούνται ως προστατευόμενα τμήματα οικοσυστημάτων είτε αναγνωρισμένων ως ιδιαίτερα υψηλής αξίας και μοναδικότητας είτε όχι, αλλά και ως αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής γεωμορφολογίας τη περιοχής.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 21:50 | Κατερίνα

    Στις διατυπώσεις του νομοσχεδίου είναι ασαφής η διάκριση ανάμεσα σε «κοινές» και «προστατευόμενες», ή «υψηλής προστασίας» καθώς και το νόημα που αποδίδεται σε αυτά τα επίθετα. Σε κάθε περίπτωση, όλες οι παραλίες και ακτές οφείλουν να νοούνται ως προστατευόμενα τμήματα οικοσυστημάτων είτε αναγνωρισμένων ως ιδιαίτερα υψηλής αξίας και μοναδικότητας είτε όχι, αλλά και ως αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής γεωμορφολογίας τη περιοχής.

    Στην παρ. 2 δεν υπάρχει προσδιορισμός του τρόπου με τον οποίο θα καθορίζονται οι «απάτητες παραλίες». Από ποιούς φορείς, με ποια κριτήρια, κ.λ.π. Οι οικείοι Δήμοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα καθορισμού παραλιών ως «απάτητες παραλίες» (δηλ. να δύνανται να αποφασίζουν και όχι μόνο να γνωμοδοτούν). Η αναφορά σε «απάτητες παραλίες» είναι καλοδεχούμενη, αλλά δεν επαρκεί.

    Για τους «Προστατευόμενους αιγιαλούς και παραλίες» του Άρθρου 3 παρ. (δ) να υπάρχει ρητή απαγόρευση παραχώρησης για απλή χρήση (ομπρελοξαπλώστρες κλπ)

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 14:30 | Kinhsh Politvn Aiginas_SOS KLIMA

    ΑΡΘΡΟ 4
    ΠΡΟΤΑΣΗ_-προσθήκης_ στην αρχή του Άρθρου:
    Όλες οι παραλίες και ακτές της χώρας αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα οικοσυστημάτων και γεωμορφολογίας καυε περιοχης. Οποιαδηποτε παρεμβαση σε αυτές υπόκειται στον έλεγχο των συνταγματικών επιταγών (άρθρο 24) περι προστασίας του περιβάλλοντος

    Παρατηρήσεις επί της παρ. 2:
    Στην παρ. 2 δεν αναφερεται πιος Δημοσιος Φορεας και με πια Κριτηρια θα καθορίζονται οι παραλιες σε Υψηλης Προστασιας, και Κοινες η Ενδιαμεσες Δημοτικες Παραλιες .
    Οι οικείοι Δήμοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα αποφασης επι του καθορισμού παραλιών .μετα από Περιβαντολογικες Μελετες,Γεομορφολογικες μελετες, υδρολογικες.

    ΠΡΟΤΑΣΗ_ προσθηκησ-στο αρθρο 4 ως ξεχωριστη παραγραφος (4
    Δεν διατιθενται προς παραχωρηση ολες οι παραλιες της ακτογραμμης, αλλα διακρινονται σε ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ και ΜΙΚΤΕΣ ( με συνυπαρξη παραχωρησης).
    Ιδιωτικες παραλιες δεν υφιστανται κατά το συνταγμα.
    Να καθοριστουν από τους ΟΤΑ μερικες παραλιες οι οποιες δεν προκυρησσονται προς εκμεταλευση, παραχωρουνται στους λουομενους χωρις ανταλαγμα ,φυσικες.
    Τα κριτηρια επιλογης συντασσονται από τα συναρμοδια Υπουργεια ΥΠΕΝ,Τουρισμου και οικονομικων.

  • 13 Φεβρουαρίου 2024, 14:50 | ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού – Συμβούλιο Θεσμικού Παλισίου

    Διεύρυνση των κριτηρίων για την εξαίρεση παραλιών από τη διαδικασία παραχώρησης (απάτητες παραλίες). Οι «απάτητες» παραλίες αποτελούν ένα σπάνιο πλέον και άρα πολύ ελκυστικό τουριστικό πόρο για μία ολοένα και αυξανόμενη μερίδα των τουριστών που είναι ευαισθητοποιημένοι σε θέματα, κληρονομιάς και τοπίου. Θα ήταν ουσιαστικό να διευρυνθούν τα κριτήρια και να επιβάλλεται η εξαίρεση παραλιών από τη διαδικασία παραχώρησης και για λόγους αισθητικής και πρόληψης της αλλοίωσης του τοπίου, το οποίο αποτελεί τον βασικό τουριστικό και οικονομικό πόρο πολλών ελληνικών τουριστικών προορισμών. Προτείνεται στο εδάφιο 2 η παρακάτω παραλλαγή «Αιγιαλοί και παραλίες υψηλής προστασίας («απάτητες παραλίες») είναι αιγιαλοί ιδιαίτερης αισθητικής, γεωμορφολογικής ή οικολογικής αξίας, στους οποίους απαγορεύεται η απλή παραχώρηση χρήσης, καθώς και οποιαδήποτε άλλη δράση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη μορφολογία τους και την ακεραιότητά τους, ως προς τις οικολογικές τους λειτουργίες καθώς και την αισθητική του φυσικού η πολιτιστικού τοπίου που τις περιβάλλει. Οι απαγορεύσεις και περιορισμοί δραστηριοτήτων προβλέπονται σε κανονιστική πράξη που έχει εκδοθεί σύμφωνα με την παρ. 6 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 ή με την κοινή απόφαση της παρ. 1 του άρθρου 22 του παρόντος.»

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 22:58 | Ελένη Ανδριανοπούλου

    Θεωρώ σημαντικό η παραχώρηση για απλή χρήση παραλίας, αιγιαλού και παλαιού αιγιαλού να μπορεί να αποφασιστεί μόνο αφού εκπονηθεί η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη όπως προβλέπει ο Νόμος. Επίσης θεωρώ εξίσου σημαντικό να εκπονηθούν για κάθε περιοχή μελέτες φέρουσας ικανότητας, πριν από οποιαδήποτε νέα παραχώρηση παραλίας, αιγιαλού και παλαιού αιγιαλού.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 22:01 | Ελένη Ανδριανοπούλου

    Θεωρώ το Νομοσχέδιο παντελώς άστοχο σε σχέση με τα προστατευόμενα οικοσυστήματα Natura 2000 και Καταφύγια Άγριας Ζωής, αφού δεν αντιστρέφει τη μέχρι τώρα αποτυχημένη και καταστροφική εκμετάλλευσή τους. Σχεδόν όλες οι αμμουδιές και ειδικά αυτές με τη μεγαλύτερη τουριστική πίεση στη Νάξο ανήκουν στο δίκτυο Natura 2000. Με νόμο του 1650/1986 ο Νομοθέτης έχει προβλέψει την προστασία των περιοχών αυτών, τόσο καίριων για την επιβίωση και ευμάρεια των κατοίκων του νησιού μας. Από τότε έως και σήμερα ο Νομοθέτης δεν έχει ρυθμίσει την προστασία τους, αφού δεν έχει εκπονήσει για τη Νάξο και σωρεία άλλων περιοχών υπό μεγάλη τουριστική και οικοδομική πίεση τις Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες όπως ορίζει ο Νόμος. Ο δε μη διευκρινιζόμενος όρος “απάτητες” (Άρθρο 4) παραπέμπει σε απάτη ή εξαπάτηση του πολίτη και τη θεσμοθέτησή τους χωρίς συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας στις ελληνικές καλένδες, μια τακτική που φαίνεται να ασκείται από το Νομοθέτη σε περιβαλλοντικά θέματα εν γένει, αγνοώντας ότι η προστασία του περιβάλλοντος σημαίνει προστασία του πλούτου της χώρας, ενώ η εκμετάλλευσή του με πρόχειρες διατάξεις και απουσία ειδικών μελετών τη φτωχοποίηση και ερημοποίηση του νησιού, ελλείψει φυσικών πόρων όπως το έδαφος αυτό καθαυτό των ακτών στο μέλλον.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 22:09 | Ελένη Ανδριανοπούλου

    Ο Νομοθέτης έχει κύρια υποχρέωσή του την απόλυτη προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των σημαντικών και πολύτιμων οικοσυστημάτων των ακτών, την οποία με το παρόν νομοσχέδιο δεν διασφαλίζει ούτε καν αυξάνει. Τονίζουμε επιπλέον, ότι η κλιματική αλλαγή και οι προβλεπόμενες επιπτώσεις της σε παράκτιες περιοχές θα πρέπει να οδηγήσουν σε ριζική αλλαγή νοοτροπίας και προτεραιοτήτων της νομοθεσίας για τις χρήσεις επί του αιγιαλού, με βάση και τη Σύμβαση της Βαρκελώνης, το Πρωτόκολλο για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών της Μεσογείου, τις προβλέψεις του νόμου για την βιοποικιλότητα, ώστε να αποτελεί λειτουργικό τμήμα στην ολοκληρωμένη διαχείριση της παράκτιας ζώνης. Η ανάγνωση του Νομοσχεδίου δε με πείθει ότι ο Νομοθέτης έχει συμπεριλάβει αυτή τη διάσταση.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 20:21 | Κίνηση Πολιτών Πάρου

    Πρόταση-προσθήκης στην αρχή του Άρθρου:
    Όλες οι παραλίες και ακτές της χώρας αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα οικοσυστημάτων και της συνολικότερης γεωμορφολογίας της περιοχής και κάθε παρέμβαση σε αυτές υπόκειται στον έλεγχο των συνταγματικών επιταγών (άρθρο 24) που ορίζει την υποχρέωση προστασίας του περιβάλλοντος. Οποιοσδήποτε επιπλέον ορισμός δεν αναιρεί αυτό τον αρχικό χαρακτηρισμό.

    Παρατηρήσεις επί της παρ. 2:
    Στην παρ. 2 δεν υπάρχει προσδιορισμός του τρόπου με τον οποίο θα καθορίζονται οι «απάτητες παραλίες». Από ποιούς φορείς, με ποια κριτήρια, κ.λ.π. Οι οικείοι Δήμοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα καθορισμού παραλιών ως «απάτητες παραλίες» (δηλ. να δύνανται να αποφασίζουν και όχι μόνο να γνωμοδοτούν). Η αναφορά σε «απάτητες παραλίες» είναι καλοδεχούμενη, αλλά δεν επαρκεί.

    Για τους «Προστατευόμενος αιγιαλούς και παραλίες» του Άρθρου 3 παρ. (δ) να υπάρχει ρητή απαγόρευση παραχώρησης για απλή χρήση (ομπρελοξαπλώστρες κλπ)

    Αιτιολόγηση

    Στις διατυπώσεις του νομοσχεδίου είναι ασαφής η διάκριση ανάμεσα σε «κοινές» και «προστατευόμενες», ή «υψηλής προστασίας» καθώς και το νόημα που αποδίδεται σε αυτά τα επίθετα. Σε κάθε περίπτωση, όλες οι παραλίες και ακτές οφείλουν να νοούνται ως προστατευόμενα τμήματα οικοσυστημάτων είτε αναγνωρισμένων ως ιδιαίτερα υψηλής αξίας και μοναδικότητας είτε όχι, αλλά και ως αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής γεωμορφολογίας τη περιοχής.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 15:05 | Χαρά

    Οι παραλίες περιοχών Natura εξ ορισμού αποτελούν χώρους με ιδιαίτερα οικολογικά χαρακτηριστικά και αν ο νόμος στοχεύσει πραγματικά στην προστασία και διατήρηση τους θα πρέπει να εξαιρεθούν από κάθε μορφής παραχώρηση.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 15:42 | Χαρά

    Πώς θα καθοριστούν οι «απάτητες» παραλίες? Σωστό είναι αν υπάρχουν, αλλά το βασικό ζήτημα είναι με ποια κριτήρια και από ποιον θα καθοριστούν και τελικά πόσες και ποιες θα είναι? Αν καταλήξουν να είναι ελάχιστες και στα πλέον απομονωμένα σημεία της χώρας, τότε απλά έχει εφευρεθεί ένα νέο άλλοθι για να γίνουν αντικείμενο υπερεκμετάλευσης όλες οι υπόλοιπες.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 13:32 | Πανελλήνιο Κέντρο Οικολογικών Ερευνών -ΠΑΚΟΕ

    Το ΠΑΚΟΕ ΑΠΑΙΤΕΙ παραλίες με πρόσβαση για όλους !
    Tι περιλαμβάνει το νομοσχέδιο για αιγιαλό και παραλίες ;
    Το νομοσχέδιο που αναρτήθηκε στις 1.2.24 του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών και θα παραμείνει σε δημόσια διαβούλευση μέχρι και τις 14 του μήνα.

    Τι περιλαμβάνει;
    Παραλίες σε περιοχές Natura
    • Η παραχώρηση και κατ’ επέκταση η τοποθέτηση ομπρελών και ξαπλωστρών θα απαγορεύεται. Σε όσες παραλίες προσφέρονται προς εκμετάλλευση, το ποσοστό κάλυψης θα είναι 30 % του συνολικού εμβαδού της παραλίας.
    • Οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες δε θα μπορούν να καταλαμβάνουν πάνω από 150 τ.μ.
    Το ΠΑΚΟΕ ερωτά ποιες και πόσες θα είναι οι παραλίες Natura που θα προσφέρονται για εκμετάλλευση και με ποια κριτήρια ;;
    Παραλίες εκτός περιοχών Natura
    • Η παραχώρηση δεν θα υπερβαίνει τα 500 τ.μ.
    • Οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες δε θα μπορούν να καταλαμβάνουν πάνω από 300 τ.μ.
    Πώς είναι δυνατόν και δίκαιο, το νομοσχέδιο να προσεγγίζει με το ίδιο πρίσμα επιχειρήσεις που λειτουργούν σε παραλίες με πολύ μεγάλο πλάτος και μήκος, και επιχειρήσεις που λειτουργούν σε παραλίες με μικρό μήκος και πλάτος;
    Δηλαδή με αυτά τα τετραγωνικά που παραχωρούνται νόμιμα , έχουν ελεύθερη πρόσβαση όλοι; Ααα ναι …δεν έχουν πρόσβαση μόνο σε 500τ.μ. σε μια παραλία . Λογικά αυτά τα «λίγα» τετραγωνικά μέτρα που θα παραχωρούνται στις επιχειρήσεις θα τυχαίνει να είναι τα σημεία που θα έχουν καλύτερη πρόσβαση στην παραλία ή δεν θα έχουν μπροστά βράχια.
    Ακόμη θα επιβάλλει επιχειρήσεις να αφήνουν το κόσμο να μπορεί να διασχίσει τον χώρο που θα έχει παραχωρηθεί στην εκάστοτε επιχείρηση; Ή επειδή δεν θα είναι πελάτες , δε θα επιτρέπεται;;;

    Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους ο αιγιαλός και η παραλία, είναι αγαθά κοινόχρηστα με κύριο προορισμό τους την ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού προς αυτά, καθώς και η επικοινωνία της ξηράς με τη θάλασσα. Η προστασία τους αποτελεί ευθύνη του Κράτους το οποίο οφείλει να εξασφαλίζει ένα ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό σύστημα διαχείρισης εποπτείας και ελέγχου των κοινόχρηστων αυτών αγαθών.
    ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
    Η κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου με ηλεκτρονική διαδικασία θα διεξάγει διαγωνισμούς μέσω τυποποιημένων τευχών παραχώρησης και ελάχιστο τίμημα ανάλογο με την αντικειμενική αξία της περιοχής και τη διάρκεια παραχώρησης. Μέχρι τις 31 Μαρτίου κάθε έτους θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί οι δημοπρασίες. Φέτος μέχρι 15 Μαΐου πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί συνεπώς πρέπει να είναι γνωστή η διαδικασία για τις αδειοδότησης. Ακόμη είναι νωρίς , υπάρχει χρόνος γιατί να ανακοινωθούν.

    ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΕΣ
    • Διασφάλιση ελεύθερης , απρόσκοπτης πρόσβασης του κοινού στον αιγίαλο και για τα ΑΜΕΑ δημιουργία sea tracks.
    • Διατήρηση καθαριότητας του αιγιάλου ή της παραλίας.
    • Ύπαρξη πινακίδας με τις συντεταγμένες της παραχώρησης και το QR code της
    • Ύπαρξη ντους και αποδυτηρίων για τους λουόμενους
    • Ύπαρξη ναυαγοσώστη
    • Οι δήμοι θα έχουν την ευθύνη για την τήρηση των όρων.

    ΕΛΕΓΧΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ
    Με το QR code που θα αναγράφεται στην πινακίδα θα μπορεί κάθε πολίτης θα μπορεί να δει το διάγραμμα του παραχωρούμενου αιγιαλού και αν διαπιστώσει υπέρβαση της καταχώρησης θα μπορεί να υποβάλλει καταγγελία . Θα μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε καταγγελία ανώνυμα . Συγγνώμη γνώσεις μηχανικού έχει ο μέσος Έλληνας ή κάποιος τουρίστας; Εντωμεταξύ αυτή η διαδικασία για τις άμεσες καταγγελίες γιατί δεν γίνεται και σε άλλα ζητήματα;;

    ΛΟΥΚΕΤΟ ΚΑΙ ΥΨΗΛΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ
    Σε περίπτωση που διαπιστωθεί κατάληψη αιγιάλου και παραλίας χωρίς την ύπαρξη σύμβασης παραχώρησης ή καθ’ υπέρβαση της παραχώρησης , θα εκδίδεται πράξη απομάκρυνσης των στοιχείων που έχουν τοποθετηθεί εντός 48 ωρών. Παράλληλα θα επιβάλλεται πρόστιμο ( 4πλάσιο του τιμήματος παραχώρησης) . Τέλος μέσα σε 24 ώρες θα υλοποιείται διαταγή σφράγισης και διακοπή σφράγισης , αν δεν υπάρχει σύμβαση.
    Τέλος αυτά τα έσοδα που θα προκύψουν τόσο από τις αδειοδοτήσεις όσο και από τα πρόστιμα δεν έχει ανακοινώσει η κυβέρνηση που θα διαθέσουν αυτό το ποσό.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 11:59 | Έλλη Μέλλιου

    – Εισαγωγικά στο άρθρο 4, να αναφέρεται ότι:
    «Όλες οι παραλίες και ακτές της χώρας αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα οικοσυστημάτων και της συνολικότερης γεωμορφολογίας της περιοχής και κάθε παρέμβαση σε αυτές υπόκειται στον έλεγχο των συνταγματικών επιταγών (άρθρο 24) που ορίζει την υποχρέωση προστασίας του περιβάλλοντος. Οποιοσδήποτε επιπλέον ορισμός δεν αναιρεί αυτό τον αρχικό χαρακτηρισμό.»

    (Αιτιολόγηση: Στις διατυπώσεις του νομοσχεδίου είναι ασαφής η διάκριση ανάμεσα σε «κοινές» και «προστατευόμενες», ή «υψηλής προστασίας» καθώς και το νόημα που αποδίδεται σε αυτά τα επίθετα. Σε κάθε περίπτωση, όλες οι παραλίες και ακτές οφείλουν να νοούνται ως προστατευόμενα τμήματα οικοσυστημάτων είτε αναγνωρισμένων ως ιδιαίτερα υψηλής αξίας και μοναδικότητας είτε όχι, αλλά και ως αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής γεωμορφολογίας τη περιοχής.)

    Στην παρ. 2:
    – Τι νοείται ως «απάτητη παραλία’ και πώς (από ποιος φορείς, με ποια κριτήρια) θα καθορίζονται οι «απάτητες παραλίες»; (Ο όρος είναι μάλλον αδόκιμος, γιατί παραπέμπει σε παραλίες μη προσβάσιμες οδικώς, και όχι σε παραλίες για τις οποίες πρέπει να απαγορεύεται η απλή παραχώρηση χρήσης κλπ., αν και το τελευταίο είναι, προφανώς, ευκταίο). Οι οικείοι Δήμοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα καθορισμού παραλιών ως «απάτητες παραλίες» (δηλ. να δύνανται να αποφασίζουν και όχι μόνο να γνωμοδοτούν).

    – Για τους «Προστατευόμενος αιγιαλούς και παραλίες» του Άρθρου 3 παρ. (δ) να υπάρχει ρητή απαγόρευση παραχώρησης για απλή χρήση (ομπρελοξαπλώστρες κλπ), κατ’ αναλογία με τα οριζόμενα στο άρθρο 4 παρ. 2.

  • 12 Φεβρουαρίου 2024, 11:17 | ΓΡΗΓΟΡΗΣ

    ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ 30 ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΩΝ, ΜΕ ΠΕΝΤΕ ΚΑΝΤΙΝΕΣ ΔΗΛΑΔΗ, ΑΠΟ 100 ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΠΟΛΥ 70, ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑΤΟΥΡΑ, ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ 30. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ. ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΑΡΑΝΟΙΑ.

  • 9 Φεβρουαρίου 2024, 09:09 | ΜΑΡΙΑ ΑΡΜΕΝΙΑΚΟΥ

    Στο άρθρο 5 παρ 3, Επιτροπή Αιγιαλού. Ως (δ) μέλος αναφέρεται γεωλόγος από δημόσια υπηρεσία. Από ποιες Υπηρεσίες μπορεί να προέρχεται(πχ και από δήμο ή περιφέρεια) και αν δεν υπάρχει ποιος θα ορίζεται στη θέση του

  • 8 Φεβρουαρίου 2024, 20:06 | αργυροπουλος θεμιστοκλης

    η παραλία πρέπει να ελέγχεται απο μη τοπικά κλιμάκια για την τήρηση των ορίων.
    Οι επιχειρήσεις καφέ οικοιοποιούνται τις παραλίες με ευλογίες τοπικών δημ.συμβούλων.Οσοι έχουμε ενοικιαζίμενα δωμάτια ακούμε πολλά παράπονα απο του επισκέπτες πελάτες.
    Θέλω την τήρηση των ορίων από το κύμα και οχι ξάπλώστρες σύριζα στό κύμα,μειωση του ήχου μουσικής,έλεγχο για τήν κοπή δέντρων οου βρισκοντουσαν στην παραλία αλλα ενοχλούσαν τους επιχειρηματίες.
    ο νόμος περί χειμερίου κύματος για την περιοχή Χαλκιδικής βοηθάει.
    Η υπέρ εκμετάλλευση ηδη εχει αλλοιώσει την φύση της παραλίας και σίγουρα εχει αρνητικό αντίκτυπο και στην θαλάσσια πανίδα.
    Ελπίζω να διατηρηθεί η πρόσβαση και να μην έχουμε άλλο πια φαινόμενα εμπορευματοποίησης που πελάτες των ενοικιαζομένων δωματίων πρέπει να πληρώνουν μεγάλα ποσά για να κάτσουν παραλία οικογενειακώς και μάλιστα σε δημόσιες παραλιες ενοχλώντας την πρόσβαση τους

  • 6 Φεβρουαρίου 2024, 16:52 | Λευτερης

    Μπραβο για τους περιορισμους μπας και σωθει κατι για τον κοσμο. Οπου παραχωρειται χωρος να ειναι διακριτικα μικρος , μακρυα απο την θαλασσα θκαι να γινει κατι με την ηχορυπανση . Χαμηλη εως καθολου
    Μουσινη.

  • 5 Φεβρουαρίου 2024, 14:59 | θανασης Μικος

    καλημερα σας
    υπαρουν πολλα ειδη παραλιων βασει natura δεν υπαρχουν παντου χελωνες και αλλα ειδη αρα ειναι καλο να διαχωριστουν .Επισης το 50 % ειναι πολυ λιγος χωρος για ενοικιασει οι παραλιες στα νησια μασ ειναι μικρες και πολλεσ οι επιχειρησεις να το δειτε λιγο αυτο με τα ποσσοτα και με τα μετρα μεταξυ των επιχειρησεων επισης και την αποσταση απο θαλλασσα να την κανετε 3 μετρα τα 5 ειναι πολλα εχουν μικρο πλατος οι παραλιες μας
    σας ευχαριστω ελπιζω να βοηθησα

  • 5 Φεβρουαρίου 2024, 14:32 | ΑΘΗΝΑ ΜΙΓΚΟΥ

    ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ
    ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΜΙΛΗΣΩ ΜΕ ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΣΕ ΝΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ 100 ΜΕΤΡΑ ΕΑΝ ΜΙΣΘΩΘΕΙ ΤΟ 50% ΜΕΝΟΥΝ 50 ΜΕΤΡΑ ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ 3 ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΜΕΣΟ ΟΡΟ ΚΑΙ ΑΝ ΑΦΑΙΡΕΣΩ ΤΑ 6ΜΕΤΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΘΑ ΜΕΙΝΙΕ 50 -12 ΜΕΤΡΑ = 38 ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΙ ΔΙΑ ΤΟΥ 3 = 13 ΜΕΤΡΑ ΕΚΑΣΤΟΣ ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΤΟΒΑΛΛΕΙ Ο ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΗΣ ΘΑ ΚΕΛΙΣΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΕΤΣΙ ΚΥΡΙΩΣ ΜΙΚΡΕΣ ΒΛΑΠΤΕΙ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΜΕΓΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤ0 70% Η ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΙ ΚΑΙ 3 ΜΕΤΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΝΟΜΙΖΩ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΟΧΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

  • 4 Φεβρουαρίου 2024, 14:41 | ΓΙΑΝΝΗΣ

    Πολύ καλή ιδέα !
    Όμως ένα γενικόλογος χαρακτηρισμός ενός παραλιακού χώρου ως «απάτητη παραλία» στερούμενος των απαραίτητων τεχνικών, γεωμετρικών και νομικών χαρακτηριστικών της θα αποτελούσε διοικητική παγίδα στρεφόμενη κατά των κατ’ αρμοδιότητα ελεγκτικών οργάνων της Πολιτείας (Αστυνομία – Κ.Υ. – Λιμεναρχεία κ.λ.π.) στο στάδιο στην εφαρμογής αυτής επί του πεδίου, ήτοι κατά τη διάρκεια του ελέγχου.
    Συγκεκριμένα πως υλοποιείται επί του εδάφους ο όρος «απάτητη» όταν για παράδειγμα αναφερόμαστε σε παραλιακούς χώρους στερούμενους χαραγμένων οριογραμμών Αιγιαλού ?? Πως υλοποιούνται γεωμετρικά τα εγκάρσια επί της ακτής όρια αυτής της «απάτητης παραλίας» όταν μόνο η ακτογραμμή (διαχωριστική γραμμή ξηράς θάλασσας) είναι αδιαμφησβήτητη ??

Σχόλια