Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Άρθρο 87

Πίστωση και συμψηφισμός καταβολών, αποδόσεων και επιστροφών σε ανεξόφλητες δόσεις ρυθμίσεων τμηματικής καταβολής και απώλεια ρυθμίσεων τμηματικής καταβολής

1. Καταβολές έναντι δόσεων ρυθμίσεων τμηματικής καταβολής που χορηγούνται βάσει νόμου ή απόφασης διοικητικού οργάνου και αποδόσεις από παρακράτηση των πιστοποιητικών του άρθρου 12 που έχουν διενεργηθεί ή διενεργούνται μέχρι και την έναρξη ισχύος του παρόντος, καθώς και επιστροφές φόρων και αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών που έχουν εκκαθαριστεί ή εκκαθαρίζονται από τη Φορολογική Διοίκηση έως και την ανωτέρω ημερομηνία, εφόσον εκκρεμεί η πίστωση ή ο συμψηφισμός τους, πιστώνονται κατά προτεραιότητα και κατά παρέκκλιση των διατάξεων περί παραγραφής απαιτήσεων κατά του Δημοσίου, με την ακόλουθη σειρά:

α) Σε ανεξόφλητες εκπρόθεσμες δόσεις ρυθμίσεων τμηματικής καταβολής που χορηγούνται βάσει νόμου ή απόφασης διοικητικού οργάνου, στις οποίες έχουν υπαχθεί οφειλές των ιδίων προσώπων, κατά σειρά παλαιότητας αυτών.

β) Σε ανεξόφλητες ληξιπρόθεσμες δόσεις βεβαιωμένων οφειλών εκτός ρύθμισης τμηματικής καταβολής των ανωτέρω προσώπων, κατά σειρά παλαιότητας αυτών.

Η πίστωση ή ο συμψηφισμός, σύμφωνα με τα ανωτέρω, διενεργείται κεντρικά, μέσω των Πληροφοριακών Συστημάτων της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.). Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, η πίστωση ή ο συμψηφισμός δύναται να διενεργείται από τις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες, τα Κέντρα Βεβαίωσης και Είσπραξης, το Κέντρο Ελέγχου Φορολογούμενων Μεγάλου Πλούτου και το Κέντρο Ελέγχου Μεγάλων Επιχειρήσεων.

2, Αν, μετά την πίστωση ή τον συμψηφισμό των ποσών της παρ. 1, δεν έχει επέλθει εξόφληση των ληξιπρόθεσμων δόσεων των ρυθμίσεων και δεν πληρούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις τήρησης αυτών, βεβαιώνεται η απώλειά τους.

3. Το παρόν δεν εφαρμόζεται στα άρθρα 5 έως 30 του ν. 4738/2020 (Α΄ 207), περί θεμάτων εξωδικαστικής ρύθμισης χρηματικών οφειλών προς χρηματοδοτικούς φορείς, το Δημόσιο και Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, στον ν. 4469/2017 (Α΄ 62), περί του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών επιχειρήσεων, καθώς και στις ρυθμίσεις τμηματικής καταβολής, των οποίων οι όροι τηρούνται.
4. Με απόφαση του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. δύναται να καθορίζονται η διαδικασία και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια εφαρμογής του παρόντος.

Άρθρο 88

Ρυθμίσεις βεβαιωμένων οφειλών στη Φορολογική Διοίκηση – Τροποποίηση περ. 8 παρ. Α2 υποπαρ. Α άρθρου πρώτου ν. 4152/2013, παρ. 11 άρθρου 51 ν. 4305/2014 και παρ. 11 άρθρου 293 ν. 4738/2020

1. Οι υποπερ. γ) και δ) της περ. 8 της υποπαρ. Α2 της παρ. Α του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 (Α΄ 107), περί πάγιας ρύθμισης ληξιπρόθεσμων οφειλών, αντικαθίστανται, και η περ. 8 διαμορφώνεται ως εξής:

«8. Η ρύθμιση απόλλυται με συνέπεια την υποχρεωτική άμεση καταβολή του υπολοίπου της οφειλής, σύμφωνα με τα στοιχεία βεβαίωσης και την άμεση επιδίωξη της είσπραξής του με όλα τα προβλεπόμενα από την ισχύουσα νομοθεσία μέτρα, τηρουμένων και των διατάξεων περί δημοσιοποίησης ληξιπρόθεσμων οφειλών του άρθρου 9 του ν. 3943/2011 (Α΄ 66), εάν ο οφειλέτης:

α) δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα μία δόση της ρύθμισης πέραν της μίας φοράς,

β) καθυστερήσει την καταβολή της τελευταίας δόσης της ρύθμισης για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του ενός μηνός,

γ) δεν υποβάλλει τις προβλεπόμενες δηλώσεις εισοδήματος και φόρου προστιθέμενης αξίας, καθ’ όλο το διάστημα της ρύθμισης των οφειλών του και μέχρι την εξόφλησή τους, εντός τριών (3) μηνών το αργότερο από την παρέλευση της προθεσμίας υποβολής τους ή, εφόσον η προθεσμία υποβολής έχει παρέλθει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2023, εντός πέντε (5) μηνών από την ημερομηνία αυτή,

δ) δεν εξοφλήσει ή τακτοποιήσει κατά νόμιμο τρόπο τις οφειλές του, καθ’ όλη τη διάρκεια της ρύθμισης του παρόντος, εντός τριμήνου από τη λήξη της προθεσμίας καταβολής τους,

ε) έχει υποβάλει ελλιπή ή αναληθή στοιχεία προκειμένου να του χορηγηθεί η ρύθμιση.».

2. Η παρ. 1 εφαρμόζεται αναλόγως και για ρυθμίσεις που έχουν χορηγηθεί δυνάμει του άρθρου 43 του ν. 4174/2013 (Α΄170) και δεν έχουν απωλεσθεί κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος.
3. Το εισαγωγικό εδάφιο της παρ. 11 του άρθρου 51 του ν. 4305/2014 (Α΄ 237), περί ρύθμισης οφειλών προς τη Φορολογική Διοίκηση, αντικαθίσταται και η παρ. 11 διαμορφώνεται ως εξής:

«11. Η μη εμπρόθεσμη καταβολή δόσης, καθώς και η μη εξόφληση ή τακτοποίηση κατά νόμιμο τρόπο από τον οφειλέτη, καθ’ όλη τη διάρκεια της ρύθμισης του παρόντος, των οφειλών του εντός τριμήνου από τη λήξη της προθεσμίας καταβολής τους, έχει ως συνέπειες:

α) Την απώλεια των ευεργετημάτων της ρύθμισης,

β) την υποχρέωση άμεσης καταβολής του υπολοίπου της οφειλής, σύμφωνα με τα στοιχεία βεβαίωσης, συνυπολογιζομένων των προσαυξήσεων, τόκων και προστίμων εκπρόθεσμης καταβολής, τα οποία αναβιώνουν αναδρομικά και

γ) την άμεση επιδίωξη της είσπραξής της με όλα τα προβλεπόμενα από την ισχύουσα νομοθεσία μέτρα.

Οι συνέπειες του προηγούμενου εδαφίου δεν επέρχονται εάν ο οφειλέτης, μετά την πάροδο εξαμήνου από την ένταξη σε ρύθμιση και την πλήρωση των όρων αυτής:

α) Δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα μέχρι δύο (2) δόσεις ανά έτος προγράμματος ρύθμισης ή

β) δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα μία (1) δόση της ρύθμισης ανά έτος προγράμματος ρύθμισης για χρονικό διάστημα μέχρι δύο (2) μήνες.

Για τις ως άνω περιπτώσεις α΄ και β΄ η καθυστέρηση καταβολής δόσης συνεπάγεται την επιβάρυνση αυτής με μηνιαία προσαύξηση δύο τοις εκατό (2%).

γ) Εάν, κατ’ εξαίρεση και όχι πέραν της 31.12.2017, οι νέες οφειλές εξοφληθούν εντός αποκλειστικής προθεσμίας από την ημερομηνία που αυτές καθίστανται ληξιπρόθεσμες. Η προθεσμία αυτή ορίζεται σε τριάντα (30) ημέρες μέχρι τις 30.6.2016 και σε δεκαπέντε (15) ημέρες από την 1.7.2016 μέχρι τις 31.12.2017. Επιπλέον, από την 1.1.2017 μέχρι τις 31.12.2017, η ρύθμιση απόλλυται σε περίπτωση καθυστέρησης εξόφλησης νέων οφειλών, εάν δεν έχει παρέλθει εξάμηνο από την προηγούμενη καθυστέρηση εξόφλησης.

Η ρύθμιση δεν απόλλυται, εάν οι νέες οφειλές τελούν σε αναστολή είσπραξης ή υπάγονται σε ρύθμιση μετά από αίτηση του οφειλέτη που υποβάλλεται πριν τη λήξη της νόμιμης προθεσμίας καταβολής τους. Εάν το συνολικό ύψος των οφειλών, νέων και εντός ρύθμισης, υπερβαίνει τις 50.000 ευρώ, η ρύθμιση των νέων οφειλών χορηγείται μόνον εφόσον ο οφειλέτης επικαλείται και αποδεικνύει ότι αντιμετωπίζει οικονομική αδυναμία για την καταβολή τους μέσα στη νόμιμη προθεσμία.

Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, η οποία εκδίδεται μέχρι τις 31.12.2015, ρυθμίζονται οι λεπτομέρειες εφαρμογής της παρούσας περίπτωσης.».

4. Οι περ. β) και γ) της παρ. 11 του άρθρου 293 του ν. 4738/2020 (Α΄ 207), περί ρύθμισης οφειλών που προέρχονται από επιχειρηματικά δάνεια και δάνεια φυσικών προσώπων, καθώς και από καταπτώσεις της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, αντικαθίστανται και η παρ. 11 διαμορφώνεται ως εξής:

«11. Η ρύθμιση απόλλυται, με συνέπεια την υποχρεωτική άμεση καταβολή του υπολοίπου της οφειλής, σύμφωνα με τα στοιχεία της αρχικής βεβαίωσης και την άμεση επιδίωξη της είσπραξής της με όλα τα προβλεπόμενα από την ισχύουσα νομοθεσία μέτρα, εάν ο οφειλέτης:

α) δεν καταβάλλει δύο (2) συνεχόμενες μηνιαίες δόσεις ή καθυστερήσει την καταβολή των δύο (2) τελευταίων δόσεων της ρύθμισης για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα,

β) δεν εξοφλήσει ή τακτοποιήσει κατά νόμιμο τρόπο τις οφειλές του, καθ’ όλη τη διάρκεια της ρύθμισης του παρόντος, εντός τριμήνου από τη λήξη της προθεσμίας καταβολής τους.

γ) δεν υποβάλλει τις προβλεπόμενες δηλώσεις εισοδήματος και φόρου προστιθέμενης αξίας, καθ’ όλο το διάστημα της ρύθμισης των οφειλών του και μέχρι την εξόφλησή τους, εντός τριών (3) μηνών το αργότερο από την παρέλευση της προθεσμίας υποβολής τους ή, εφόσον η προθεσμία υποβολής έχει παρέλθει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2023, εντός πέντε (5) μηνών από την ημερομηνία αυτή.».

Άρθρο 89

Απώλεια ρύθμισης – Τροποποίηση άρθρου 8 ν. 4321/2015

Οι περ. β) και δ) του άρθρου 8 του ν. 4321/2015 (Α΄ 32), περί απώλειας ρύθμισης αντικαθίστανται, και το άρθρο 8 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 8

Απώλεια ρύθμισης

Η ρύθμιση απόλλυται, με συνέπεια την υποχρεωτική άμεση καταβολή του υπολοίπου της οφειλής, σύμφωνα με τα στοιχεία της αρχικής βεβαίωσης και την άμεση επιδίωξη της είσπραξής της με όλα τα προβλεπόμενα από την ισχύουσα νομοθεσία μέτρα, εάν ο οφειλέτης:

α) δεν καταβάλλει δύο (2) συνεχόμενες μηνιαίες δόσεις κατά τη διάρκεια του πρώτου οκταμήνου της ρύθμισης ή μετά την πάροδο του οκταμήνου δεν καταβάλλει τρεις (3) συνεχόμενες μηνιαίες δόσεις ή καθυστερήσει την καταβολή των τριών (3) τελευταίων δόσεων της ρύθμισης για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα,

β) δεν υποβάλλει τις προβλεπόμενες δηλώσεις εισοδήματος και φόρου προστιθέμενης αξίας, καθ’ όλο το διάστημα της ρύθμισης των οφειλών του και μέχρι την εξόφλησή τους, εντός τριών (3) μηνών το αργότερο από την παρέλευση της προθεσμίας υποβολής τους ή, εφόσον η προθεσμία υποβολής έχει παρέλθει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2023, εντός πέντε (5) μηνών από την ημερομηνία αυτή,

γ) έχει ενταχθεί στη ρύθμιση με εσφαλμένες βεβαιώσεις,

δ) δεν εξοφλήσει ή τακτοποιήσει κατά νόμιμο τρόπο τις οφειλές του, καθ’ όλη τη διάρκεια της ρύθμισης του παρόντος, εντός τριμήνου από τη λήξη της προθεσμίας καταβολής τους.

Κατ’ εξαίρεση, και όχι πέραν της 31.12.2017, η ρύθμιση δεν απόλλυται, εάν οι νέες οφειλές εξοφληθούν εντός αποκλειστικής προθεσμίας από την ημερομηνία που αυτές καθίστανται ληξιπρόθεσμες. Η προθεσμία αυτή ορίζεται σε τριάντα (30) ημέρες μέχρι τις 30.6.2016 και σε δεκαπέντε (15) ημέρες από την 1.7.2016 μέχρι τις 31.12.2017. Επιπλέον, από την 1.1.2017 μέχρι τις 31.12.2017, η ρύθμιση απόλλυται σε περίπτωση καθυστέρησης εξόφλησης νέων οφειλών, εάν δεν έχει παρέλθει εξάμηνο από την προηγούμενη καθυστέρηση εξόφλησης.

Η ρύθμιση δεν απόλλυται, εάν οι νέες οφειλές τελούν σε αναστολή είσπραξης ή υπάγονται σε ρύθμιση μετά από αίτηση του οφειλέτη που υποβάλλεται πριν τη λήξη της νόμιμης προθεσμίας καταβολής τους. Εάν το συνολικό ύψος των οφειλών, νέων και εντός ρύθμισης, υπερβαίνει τις 50.000 ευρώ, η ρύθμιση των νέων οφειλών χορηγείται μόνον εφόσον ο οφειλέτης επικαλείται και αποδεικνύει ότι αντιμετωπίζει οικονομική αδυναμία για την καταβολή τους μέσα στη νόμιμη προθεσμία.

Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, η οποία εκδίδεται μέχρι τις 31.12.2015, ρυθμίζονται οι λεπτομέρειες εφαρμογής της παρούσας περίπτωσης.».

Άρθρο 90

Απώλεια ρύθμισης – Τροποποίηση άρθρου 103 ν. 4611/2019

Οι περ. β) και γ) του άρθρου 103 του ν. 4611/2019 (Α΄ 73), περί απώλειας ρύθμισης, αντικαθίστανται, και το άρθρο 103 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 103

Απώλεια ρύθμισης

Η ρύθμιση απόλλυται, με συνέπεια την υποχρεωτική άμεση καταβολή του υπολοίπου της οφειλής, σύμφωνα με τα στοιχεία της αρχικής βεβαίωσης και την άμεση επιδίωξη της είσπραξής της με όλα τα προβλεπόμενα από την ισχύουσα νομοθεσία μέτρα, εάν ο οφειλέτης:

α) δεν καταβάλλει δύο (2) συνεχόμενες μηνιαίες δόσεις της ρύθμισης ή καθυστερήσει την καταβολή των δύο (2) τελευταίων δόσεων της ρύθμισης για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα,

β) δεν υποβάλλει τις προβλεπόμενες δηλώσεις εισοδήματος και φόρου προστιθέμενης αξίας, καθ’ όλο το διάστημα της ρύθμισης των οφειλών του και μέχρι την εξόφλησή της, εντός τριών (3) μηνών το αργότερο από την παρέλευση της προθεσμίας υποβολής τους ή, εφόσον η προθεσμία υποβολής έχει παρέλθει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2023, εντός πέντε (5) μηνών από την ημερομηνία αυτή.

γ) δεν εξοφλήσει ή τακτοποιήσει κατά νόμιμο τρόπο τις οφειλές του, καθ’ όλη τη διάρκεια της ρύθμισης του παρόντος, εντός τριμήνου από τη λήξη της προθεσμίας καταβολής τους.

δ) υποπέσει σε παραβάσεις των περιπτώσεων ι’, ια’, ιβ’, ιε’ ή ιστ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 54 ή της παραγράφου 1 του άρθρου 58Α του ν. 4174/2013 καθ’ υποτροπή. Ως υποτροπή νοείται η διαπίστωση με την έκδοση πράξης επιβολής προστίμου εκ νέου διάπραξης οποιασδήποτε παράβασης εκ των ως άνω αναφερομένων από την ένταξη του φορολογούμενου στη ρύθμιση και εφεξής.

Η παρούσα ρύθμιση οφειλών προς τη φορολογική διοίκηση αποτελεί την τελευταία ρύθμιση οφειλών με έκτακτο χαρακτήρα.».

Άρθρο 91

Απώλεια ρύθμισης – Τροποποίηση άρθρου 9 ν. 5036/2023

Η περ. β) του άρθρου 9 του ν. 5036/2023 (Α΄ 77), περί απώλειας ρύθμισης, αντικαθίσταται και το άρθρο 9 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 9

Απώλεια της ρύθμισης

Η ρύθμιση απόλλυται, με συνέπεια την υποχρεωτική άμεση καταβολή του υπολοίπου των οφειλών σύμφωνα με τα στοιχεία της βεβαίωσης, εάν ο οφειλέτης:

α. δεν καταβάλλει δύο (2) συνεχόμενες μηνιαίες δόσεις της ρύθμισης ή καθυστερήσει την καταβολή των δύο (2) τελευταίων δόσεων της ρύθμισης για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δύο (2) μηνών,

β. δεν εξοφλήσει ή τακτοποιήσει κατά νόμιμο τρόπο τις οφειλές του, καθ’ όλη τη διάρκεια της ρύθμισης του παρόντος, εντός τριμήνου από τη λήξη της προθεσμίας καταβολής τους.

Ειδικά αν οι οφειλές του πρώτου εδαφίου ήταν ενταγμένες σε ρύθμιση τμηματικής καταβολής κατά την 1η.11.2021, η οποία απωλέσθη σε μεταγενέστερο χρόνο, ο οφειλέτης δύναται κατ’ εξαίρεση, ακόμα και αν έχει ήδη υπαγάγει τις οφειλές αυτές για δεύτερη φορά σε ρύθμιση της υποπαρ. Α2 της παρ. Α’ του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013, κατά την υποπερ. γ’ της περ. 1 της ίδιας υποπαρ., να τις υπαγάγει εκ νέου σε ρύθμιση, σύμφωνα με την υποπερ. γ’ της περ. 1 της υποπαρ. Α2 της παρ. Α’ του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013.».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’

ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ

Άρθρο 92

Φόρος συναλλαγών εξωχρηματιστηριακού δανεισμού μετοχών – Αντικατάσταση παρ. 4 άρθρου 4 ν. 4038/2012

1. Η παρ. 4 του άρθρου 4 του ν. 4038/2012 (Α΄ 14), περί ρυθμίσεων θεμάτων αρμοδιότητας της Γενικής Γραμματείας Φορολογικών και Τελωνειακών Θεμάτων και της Γενικής Γραμματείας Δημοσιονομικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών, αντικαθίσταται ως εξής:

«4. Η σύμβαση δανεισμού μετοχών εισηγμένων στο Χρηματιστήριο Αθηνών που πραγματοποιείται εξωχρηματιστηριακά και κάθε συναφής πράξη δεν υπάγεται σε τέλος χαρτοσήμου.».

2. Η παρ. 1 ισχύει για τις συναλλαγές που πραγματοποιούνται από την επομένη της έναρξης ισχύος του παρόντος.

Άρθρο 93

Φόρος τόκων από προϊόντα δανεισμού στην Αγορά Παραγώγων του Χρηματιστηρίου Αθηνών – Προσθήκη παρ. 6 στο άρθρο 37, τροποποίηση παρ. 5 άρθρου 47 και παρ. 9 άρθρου 64 Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος

1. Στο άρθρο 37 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Κ.Φ.Ε. – ν. 4172/2013, Α΄ 167), περί τόκων των εισοδημάτων από κεφάλαιο, προστίθεται παρ. 6 ως εξής:

«6. Από τον φόρο εισοδήματος απαλλάσσονται οι τόκοι από τα προϊόντα δανεισμού τίτλων της Αγοράς Παραγώγων του Χρηματιστηρίου Αθηνών που αποκτούν τα φυσικά πρόσωπα.».

2. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 5 του άρθρου 47 του Κ.Φ.Ε., περί φορολόγησης κερδών από επιχειρηματική δραστηριότητα, τροποποιείται, ώστε η προσθήκη της παρ. 6 στο άρθρο 37 να εφαρμόζεται στα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες του άρθρου 45, και η παρ. 5 διαμορφώνεται ως εξής:

«5. Οι διατάξεις των παρ. 2, 3 και 6 του άρθρου 37 και της παρ. 6 του άρθρου 42 εφαρμόζονται και στα νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες του άρθρου 45. Οι διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 37 εφαρμόζονται και στα νομικά πρόσωπα που είναι φορολογικοί κάτοικοι αλλοδαπής και δεν διατηρούν στην Ελλάδα μόνιμη εγκατάσταση.».

3. Στην παρ. 9 του άρθρου 64 του Κ.Φ.Ε., περί συντελεστών παρακράτησης φόρου, προστίθεται δεύτερο εδάφιο, και η παρ. 9 διαμορφώνεται ως εξής:

«9. Ειδικά το εισόδημα από τόκους εταιρικών ομολογιών της παρ. 5 του άρθρου 37 που αποκτούν νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες, που είναι φορολογικοί κάτοικοι αλλοδαπής και δεν έχουν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, καθώς και φυσικά πρόσωπα φορολογικοί κάτοικοι αλλοδαπής, δεν υπόκειται σε παρακράτηση φόρου σύμφωνα με την παρ. 1. Ομοίως, το εισόδημα από τόκους από τα προϊόντα δανεισμού τίτλων της Αγοράς Παραγώγων του Χρηματιστηρίου Αθηνών που αποκτούν φυσικά πρόσωπα, νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες, δεν υπόκειται σε παρακράτηση φόρου σύμφωνα με την παρ. 1.».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’

ΚΑΝΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ

Άρθρο 94

Πεδίο εφαρμογής ηλεκτρονικής τιμολόγησης – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 148 ν. 4601/2019

Στην περ. γ) της παρ. 2 του άρθρου 148 του ν. 4601/2019 (Α΄ 44), περί αντικειμένου, πεδίου εφαρμογής και εξαιρέσεων του νόμου, η τελευταία φράση «κανόνες για τα ηλεκτρονικά τιμολόγια που εκδίδονται για κάθε κατηγορία δαπάνης των αναθετουσών αρχών ή αναθετόντων φορέων, όπως ορίζονται στο άρθρο 149 του παρόντος» τίθεται ως περ. δ), και το άρθρο 148 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 148

(άρθρο 1 της Οδηγίας 2014/55/ΕΕ)

Αντικείμενο – πεδίο εφαρμογής – εξαιρέσεις

1. Σκοπός των άρθρων 148 έως 154 είναι η προσαρμογή της νομοθεσίας στην Οδηγία 2014/55/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Απριλίου 2014 (L 133) για την έκδοση ηλεκτρονικών τιμολογίων.
2. Ο παρών θεσπίζει κανόνες για τα ηλεκτρονικά τιμολόγια που εκδίδονται κατά την εκτέλεση των δημοσίων συμβάσεων, ανεξαρτήτως αξίας αυτών, οι οποίες υπάγονται στους νόμους 3978/2011 (Α΄ 137), 4412/2016 (Α΄ 147) και 4413/2016 (Α΄ 148) και, ειδικότερα, καταλαμβάνει:

α) συμβάσεις οι οποίες συνάπτονται στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας,

β) δημόσιες συμβάσεις και συμβάσεις έργων, εκπόνησης μελετών και παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών, προμηθειών και γενικών υπηρεσιών,

γ) συμβάσεις παραχώρησης έργων και υπηρεσιών, καθώς, επίσης, και

δ) κανόνες για τα ηλεκτρονικά τιμολόγια που εκδίδονται για κάθε κατηγορία δαπάνης των αναθετουσών αρχών ή αναθετόντων φορέων, όπως ορίζονται στο άρθρο 149 του παρόντος.

3. Ο παρών δεν καταλαμβάνει τα ηλεκτρονικά τιμολόγια που εκδίδονται κατά την εκτέλεση συμβάσεων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ν. 3978/2011, στις οποίες η σύναψη και η εκτέλεση της σύμβασης έχουν χαρακτηριστεί απόρρητες ή πρέπει να συνοδεύονται από ειδικά μέτρα ασφαλείας κατ’ εφαρμογή των κείμενων νομοθετικών, κανονιστικών ή διοικητικών διατάξεων και με τον όρο ότι τα ουσιώδη εθνικά συμφέροντα δεν μπορούν να προστατευτούν με λιγότερο οχληρά μέτρα.».

Άρθρο 95

Υποβολή ηλεκτρονικού τιμολογίου – Τροποποίηση άρθρου 151 ν. 4601/2019

Στο άρθρο 151 του ν. 4601/2019, περί υποβολής, παραλαβής και επεξεργασίας ηλεκτρονικών τιμολογίων, προστίθεται δεύτερο εδάφιο, και το άρθρο 151 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 151

Υποβολή, παραλαβή και επεξεργασία ηλεκτρονικών τιμολογίων

Οι αναθέτουσες αρχές και οι αναθέτοντες φορείς υποχρεούνται να παραλαμβάνουν και να επεξεργάζονται ηλεκτρονικά τιμολόγια και οι οικονομικοί φορείς υποχρεούνται να υποβάλλουν ηλεκτρονικά τιμολόγια, που είναι σύμφωνα με το ευρωπαϊκό πρότυπο έκδοσης ηλεκτρονικών τιμολογίων, όπως αυτό ορίζεται στην περ. 12 του άρθρου 149.

Από την υποχρέωση υποβολής ηλεκτρονικού τιμολογίου εξαιρούνται οι οικονομικοί φορείς, στο πλαίσιο:

α) συμβάσεων και συναλλαγών που εκτελούνται αποκλειστικά στο εξωτερικό,

β) συναλλαγών, που διέπονται από ειδικούς διαδικαστικούς κανόνες διεθνούς οργανισμού ή διεθνούς συνθήκης ή διακρατικής συμφωνίας,

γ) ειδικών συμβάσεων ή συμφωνιών, με αντικείμενο την προμήθεια υλικού μέσω στρατιωτικών πωλήσεων εξωτερικού («Foreign Military Sales – FMS»).».

ΜΕΡΟΣ Β’

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

Άρθρο 96

Επιτάχυνση εκκαθάρισης αιτημάτων κατάπτωσης λόγω διαδοχής πιστωτικών ιδρυμάτων

1. Για τη βεβαίωση οφειλών από κατάπτωση της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία έχει παρασχεθεί για δάνεια που χορηγήθηκαν από πιστωτικά ιδρύματα, τα οποία στη συνέχεια μεταβιβάστηκαν ως περιουσιακά στοιχεία λόγω διαδοχής που έλαβε χώρα έως την 31η Δεκεμβρίου 2013, την έλλειψη οποιουδήποτε στοιχείου, εγγράφου ή δικαιολογητικού που απαιτείται δυνάμει της υπ’ αρ. 2/18649/0025/15.5.2020 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών και Επικρατείας (Β΄ 2169), αναπληρώνει η βεβαίωση του ως άνω πιστωτικού ιδρύματος που λόγω της ανωτέρω διαδοχής κατέχει το δάνειο ή του φορέα, στον οποίο έχει στη συνέχεια μεταβιβαστεί ή ο οποίος διαχειρίζεται το δάνειο, ιδίως δε ανωνύμων εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις και ανωνύμων εταιρειών ειδικού και αποκλειστικού σκοπού. Η βεβαίωση του πρώτου εδαφίου επέχει θέση υπεύθυνης δήλωσης, στην οποία βεβαιώνεται ότι το απαιτούμενο στοιχείο, έγγραφο ή δικαιολογητικό δεν ανευρέθη στο αρχείο που παραδόθηκε και δεν μπορεί να εκδοθεί εκ των υστέρων. Ως δικαιολογητικά θεωρούνται βεβαιώσεις, πιστοποιητικά και γενικά έγγραφα, το οποίο δεν είναι δυνατόν να επανεκδοθούν, ιδίως βεβαιώσεις ιδιωτών πραγματογνωμόνων, κτηνιάτρων, γεωπόνων, μηχανικών.
2. Με βάση την παρ. 1 εξετάζονται στις αναφερόμενες σε αυτή περιπτώσεις διαδοχής εγγυημένων από το Ελληνικό Δημόσιο δανείων και:

α) τα αιτήματα κατάπτωσης, τα οποία κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος έχουν υποβληθεί στην αρμόδια Διεύθυνση Κρατικών Εγγυήσεων και Κίνησης Κεφαλαίων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και δεν έχουν απορριφθεί (εκκρεμή αιτήματα),

β) τα αιτήματα κατάπτωσης τα οποία έχουν απορριφθεί για τους λόγους της παρ. 1 και τα οποία επανυποβάλλονται με επικαιροποιημένα στοιχεία, χωρίς να θεωρούνται νέα αιτήματα κατάπτωσης, με μέριμνα των πιστωτικών ιδρυμάτων εντός αποκλειστικής προθεσμίας ενός (1) έτους από την έναρξη ισχύος του παρόντος (επανυποβαλλόμενα αιτήματα).

3. Για την απόδειξη της εγγραφής εμπράγματης εξασφάλισης δύναται, εκτός από πιστοποιητικό βαρών του αρμόδιου υποθηκοφυλακείου, να προσκομίζεται πιστοποιητικό κτηματολογικών εγγραφών αντικειμένου εγγραπτέων δικαιωμάτων.

Άρθρο 97

Αναστολή χρόνου παραγραφής

1. Από την υποβολή κάθε αιτήματος προς τη Διεύθυνση Κρατικών Εγγυήσεων και Κίνησης Κεφαλαίων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για την κατάπτωση εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία έχει παρασχεθεί βάσει του ν. 2322/1995 (Α΄ 143) ή του ν. 4549/2018 (Α΄ 105), αναστέλλεται ο χρόνος παραγραφής των εν γένει αξιώσεων, τόσο του αιτούντος, όσο και του Ελληνικού Δημοσίου, αν κατά την υποβολή η παραγραφή δεν έχει ήδη συμπληρωθεί. Η αναστολή του χρόνου της παραγραφής διαρκεί μέχρι η Διεύθυνση Κρατικών Εγγυήσεων και Κίνησης Κεφαλαίων να αποφανθεί οριστικά επί του υποβληθέντος αιτήματος κατάπτωσης.
2. Η παρ. 1 εφαρμόζεται από την αντίστοιχη υποβολή ή επανυποβολή των αιτημάτων κατάπτωσης, εφόσον η σχετική παραγραφή δεν έχει ήδη συμπληρωθεί κατά την παρ. 1, καθώς και για:

α) αιτήματα κατάπτωσης, τα οποία έχουν υποβληθεί από πιστωτικά ιδρύματα ή φορείς διαχείρισης δανείων μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος και εκκρεμούν στη Διεύθυνση Κρατικών Εγγυήσεων και Κίνησης Κεφαλαίων,

β) αιτήματα κατάπτωσης, τα οποία επανυποβάλλονται κατ’ εφαρμογή της περ. β) της παρ. 2 του άρθρου 96 του παρόντος.

Άρθρο 98

Υποχρέωση πιστωτικών ιδρυμάτων για ρευστοποίηση εξασφαλίσεων

Στα δανεία που έχουν παρασχεθεί με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου δυνάμει των υπ’ αρ.: α) 2/49086/0025/3.7.2009 (Β΄ 1396) και 2/54979/0025/23.7.2009 (Β΄ 1554) αποφάσεων του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, β) 2/6540/0025/19.1.2011 (Β΄ 23), 2/3203/0025/28.3.2011 (Β΄ 820) και 2/25258/0025/21.4.2011 (Β΄ 835) αποφάσεων του Υφυπουργού Οικονομικών, γ) 2/55608/0025/17.8.2011 (Β΄ 1837), 2/64312/0025/12.9.2011 (Β΄ 2029, διόρθωση σφάλματος Β’ 2259) και 2/39254/0025/12.9.2011 (Β΄ 2217) αποφάσεων του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, τα πιστωτικά ιδρύματα, προκειμένου να εξοφληθούν από το Δημόσιο, υποβάλλουν το αίτημα κατάπτωσης με τα δικαιολογητικά της υπ’ αρ. 2/18649/0025/15.5.2020 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών και Επικρατείας (Β΄ 2169), μετά την παρέλευση τριμήνου από την ολοσχερή ρευστοποίηση των εξασφαλίσεων ή από την έναρξη της δικαστικής επιδίωξης κατά του πρωτοφειλέτη ή του εγγυητή ή του συνυπόχρεού του προς είσπραξη του συνόλου των ανεξόφλητων απαιτήσεών με σκοπό την ολοσχερή ρευστοποίηση των τυχόν ληφθεισών εξασφαλίσεων. Ειδικά για την απόδειξη της έναρξης της σχετικής επιδίωξης τα πιστωτικά ιδρύματα συνυποβάλλουν με το αίτημα κατάπτωσης το κατά περίπτωση προσήκον στοιχείο, ιδίως δε το νομίμως επιδοθέν στον καθ’ ου αντίγραφο απογράφου δικαστικής απόφασης ή διαταγής πληρωμής με επιταγή προς εκτέλεση, και την αναγγελία απαιτήσεων κατά την πτωχευτική διαδικασία.

Άρθρο 99

Διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης απαιτήσεων από κατάπτωση εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου σε περίπτωση θανάτου πρωτοφειλέτη, εγγυητή ή συνυποχρέου ή λύσης, εκκαθάρισης ή διαγραφής από το Γενικό Εμπορικό Μητρώο

1. Οι αρμόδιες υπηρεσίες χορηγούν, κατόπιν αίτησης του πιστωτικού ιδρύματος, τα έγγραφα και πιστοποιητικά από τα οποία προκύπτει το κληρονομικό δικαίωμα των κληρονόμων της πρώτης τάξης του θανόντος πρωτοφειλέτη, εγγυητή ή συνυποχρέου των εγγυημένων από το Ελληνικό Δημόσιο δανείων.
2. Αν παρά την κατά τα ανωτέρω χορήγηση των απαιτούμενων εγγράφων, ο αιτών την κατάπτωση βεβαιώνει ότι δεν κατέστη δυνατή η εξεύρεση των κληρονόμων του θανόντος πρωτοφειλέτη, εγγυητή ή συνυποχρέου πέραν της πρώτης τάξης με όση επιμέλεια και αν κατέβαλε, και εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις κατάπτωσης της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου, για τη βεβαίωση, καθώς και για την είσπραξη των σχετικών απαιτήσεων της παρ. 1 του άρθρου 101 του ν. 4549/2018 (Α’ 105), χρησιμοποιείται ο Αριθμός Φορολογικού Μητρώου (Α.Φ.Μ.) του προσώπου που απεβίωσε. Για τον ίδιο σκοπό χρησιμοποιείται ο Α.Φ.Μ. νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας που λύθηκε ή ολοκλήρωσε τις εργασίες της εκκαθάρισης ή διαγράφηκε από το Γενικό Εμπορικό Μητρώο, κατά περίπτωση.

Άρθρο 100

Κατάπτωση κρατικής εγγύησης σε περίπτωση περιορισμού ή πλήρους εξάλειψης κύριας οφειλής δυνάμει του ν. 3869/2010 – Τροποποίηση άρθρου 12 ν. 3869/2010, προσθήκη παρ. 6 στο άρθρο 101 ν. 4549/2018, τροποποίηση παρ. 3 άρθρου 126 ν. 4270/2014

1. Στο άρθρο 12 του ν. 3869/2010 (Α΄ 130), περί των δικαιωμάτων ενέγγυων πιστωτών και έναντι εγγυητών: α) το υφιστάμενο άρθρο αριθμείται ως παρ. 1, β) προστίθεται παρ. 2, και το άρθρο 12 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 12

Δικαιώματα ενέγγυων πιστωτών και έναντι εγγυητών

1. Τα δικαιώματα των πιστωτών έναντι συνοφειλετών ή εγγυητών του οφειλέτη, καθώς και τα δικαιώματα των εμπραγμάτως ασφαλισμένων πιστωτών επί του υπέγγυου αντικειμένου δεν θίγονται. Ο οφειλέτης απαλλάσσεται έναντι των εγγυητών, των εις ολόκληρον υπόχρεων ή άλλων δικαιούχων σε αναγωγή.

Αν όμως ο εγγυητής, ο εις ολόκληρον υπόχρεος ή άλλο δικαιούχο σε αναγωγή πρόσωπο καταβάλει τόσο το τμήμα της οφειλής από την οποία ο οφειλέτης πρόκειται να απαλλαγεί κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 11 όσο και μέρος της οφειλής που περιλαμβάνεται στην απόφαση ρύθμισης του άρθρου 8 ή στο σχέδιο διευθέτησης οφειλών του άρθρου 9, τότε αυτός υποκαθίσταται αυτοδικαίως για το τελευταίο ποσό στη θέση του πιστωτή στο μέτρο και με τις προϋποθέσεις που η οφειλή αυτή έχει διαμορφωθεί δυνάμει της ρύθμισης ή του σχεδίου διευθέτησης οφειλών που επικυρώθηκε με τη δικαστική απόφαση.

2. Τα δικαιώματα των πιστωτών έναντι του Ελληνικού Δημοσίου ως εγγυητή του οφειλέτη δεν θίγονται. Ο περιορισμός ή η πλήρης εξάλειψη της κύριας οφειλής φυσικού προσώπου, ως αποτέλεσμα δικαστικού συμβιβασμού, μεταξύ αυτού και των πιστωτών, σύμφωνα με το άρθρο 7, ή ως συνέπεια ρύθμισης με δικαστική απόφαση, σύμφωνα με τα άρθρα 8, 9 και 11, δεν επιφέρει αντίστοιχα περιορισμό ή εξάλειψη της εγγυητικής ευθύνης του Ελληνικού Δημοσίου για την οφειλή αυτή έναντι των πιστωτών. Ο οφειλέτης απαλλάσσεται της αναγωγικής ευθύνης του έναντι του Ελληνικού Δημοσίου μόνο ως προς το μέρος της κύριας οφειλής που περιορίζεται ή εξαλείφεται πλήρως, σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο.».
3. Στο άρθρο 101 του ν. 4549/2018 (Α΄ 105), περί κατάπτωσης της εγγύησης, προστίθεται παρ. 6 ως εξής:

«6. α. Κατ’ εξαίρεση της παρ. 1, σε περίπτωση περιορισμού ή πλήρους εξάλειψης της κύριας οφειλής φυσικού προσώπου, ως αποτέλεσμα δικαστικού συμβιβασμού, μεταξύ αυτού και των πιστωτών, σύμφωνα με το άρθρο 7 του ν. 3869/2010 (Α΄ 130), ή ως συνέπεια ρύθμισης με δικαστική απόφαση, σύμφωνα με τα άρθρα 8, 9 και 11 του ίδιου νόμου, μόνο ως προς το ποσό που περιορίζεται ή πλήρως εξαλείφεται, το Ελληνικό Δημόσιο προβαίνει σε εξόφληση των υποχρεώσεών του ως εγγυητής σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 12 του ν. 3869/2010, χωρίς τη βεβαίωση του ποσού αυτού, ως εσόδου του Ελληνικού Δημοσίου, σε βάρος του φυσικού προσώπου, στην αρμόδια Δ.Ο.Υ.. Για τυχόν οφειλέτες, εγγυητές και λοιπούς συνυπόχρεους για την οφειλή του φυσικού προσώπου, οι οποίοι δεν απολαμβάνουν της προστασίας του πρώτου εδαφίου, εξακολουθεί να εφαρμόζεται η παρ. 1.

β. Σε περίπτωση αμετάκλητης έκπτωσης του φυσικού προσώπου από ρύθμιση του ν. 3869/2010 και μη ευόδωσης της απαλλαγής του, δυνάμει των παρ. 2 και 3 του άρθρου 11 του ίδιου νόμου, από την οφειλή, η οποία περιορίζεται ή εξαλείφεται πλήρως κατά τα παραπάνω, το κατά τα ανωτέρω εξοφλημένο από το Ελληνικό Δημόσιο ποσό βεβαιώνεται, ως έσοδο του Ελληνικού Δημοσίου, σε βάρος του φυσικού προσώπου στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. ή, αν το ποσό έχει βεβαιωθεί σε βάρος λοιπών υπόχρεων, και σε βάρος του φυσικού προσώπου με προσθήκη αυτού στους συνυπόχρεους για το βεβαιωμένο ποσό, σύμφωνα με την παρ. 1 και την υπουργική απόφαση της παρ. 4.

γ. Σύμφωνα με την παρ. 1 και την υπουργική απόφαση της παρ. 4, το Ελληνικό Δημόσιο προβαίνει σε εξόφληση των υποχρεώσεών του, οι οποίες απορρέουν από τη μη τήρηση από το φυσικό πρόσωπο του συμβιβασμού ή της απόφασης ρύθμισης, μετά την υποβολή σχετικού αιτήματος κατάπτωσης από τους νομιμοποιούμενους φορείς.

δ. Ο νομιμοποιούμενος φορέας για τη διαχείριση του δανείου, της εγγυητικής επιστολής ή της πίστωσης γενικά ενημερώνει το Ελληνικό Δημόσιο για την αμετάκλητη έκπτωση της περ. β΄, εντός έξι (6) μηνών από την πλήρη εξόφληση ή την αμετάκλητη έκπτωση. Σε περίπτωση μη εμπρόθεσμης ενημέρωσης, ενδεχόμενη ζημία του Ελληνικού Δημοσίου από την παράλειψη αυτή καταλογίζεται σε βάρος του ανωτέρω φορέα που δεν ενημέρωσε εμπρόθεσμα.».

3. Στο τέλος της παρ. 3 του άρθρου 126 του ν. 4270/2014 (Α΄ 143), περί εγγυήσεων, προστίθεται η φράση «, με εξαίρεση τις περ. α’ έως δ’ της παρ. 6 του άρθρου 101 του ν. 4549/2018 (Α΄ 105)», και η παρ. 3 διαμορφώνεται ως εξής:

«3. Το Ελληνικό Δημόσιο, ως εγγυητής, προβαίνει σε εξόφληση των υποχρεώσεών του, που απορρέουν από την κατάπτωση της εγγύησής του μετά από προηγούμενη βεβαίωση, ως εσόδων του, των σχετικών ποσών στην αρμόδια Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία (Δ.Ο.Υ.) και με βάση τα δικαιολογητικά που καθιστούν δυνατή τη βεβαίωση και την πλήρη υποκατάστασή του στα δικαιώματα του δανειστή ή πιστωτή, τόσο κατά του πρωτοφειλέτη, όσο και κατά των εγγυητών και λοιπών συνυπόχρεων, με εξαίρεση τις περ. α΄ έως δ΄ της παρ. 6 του άρθρου 101 του ν. 4549/2018 (Α΄ 105).».

4. Το παρόν καταλαμβάνει και αιτήματα κατάπτωσης της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία έχουν υποβληθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος για δάνειο, εγγυητική επιστολή ή πίστωση, για τα οποία η κύρια οφειλή φυσικού προσώπου έχει περιοριστεί ή έχει πλήρως εξαλειφθεί ως αποτέλεσμα δικαστικού συμβιβασμού, μεταξύ αυτού και των πιστωτών, σύμφωνα με το άρθρο 7 του ν. 3869/2010 (Α΄ 130), ή ως συνέπεια ρύθμισης με δικαστική απόφαση, σύμφωνα με τα άρθρα 8, 9 και 11 του ν. 3869/2010, ανεξαρτήτως εάν τα αιτήματα αυτά έχουν απορριφθεί ή είναι εκκρεμή κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, με την επιφύλαξη τυχόν αντίθετου δεδικασμένου.

Άρθρο 101

Ρύθμιση ζητημάτων αναφορικά με την παροχή εγγύησης του ελληνικού δημοσίου σε δανειακές συμβάσεις για τη στεγαστική αποκατάσταση των παλιννοστούντων ομογενών από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 44 ν. 5024/2023

Στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 44 του ν. 5024/2023 (Α΄ 41), περί ρύθμισης ζητημάτων αναφορικά με την παροχή εγγύησης του ελληνικού Δημοσίου σε δανειακές συμβάσεις για τη στεγαστική αποκατάσταση των παλιννοστούντων ομογενών από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, προστίθεται εδάφιο, και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:

«2. Η υπ’ αρ. 2/1804/0025/8.7.2005 απόφαση του Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών (Β΄ 1070), με την οποία παρασχέθηκε η εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου για τη στεγαστική αποκατάσταση των παλιννοστούντων ομογενών από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ισχύει αναδρομικά από την 7η.10.2004 και καταλαμβάνει και τις δανειακές συμβάσεις που συνομολογήθηκαν από την 7η.10.2004 έως και την 29η.7.2005 από πιστωτικά ιδρύματα, σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις της υπ’ αρ. 14979/4.10.2004 κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών και Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής (Β΄ 1510). Η εγκυρότητα της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου στις δανειακές συμβάσεις του πρώτου εδαφίου δεν εξαρτάται από το αν έχει εγγραφεί υπέρ των πιστωτικών ιδρυμάτων υποθήκη ή προσημείωση επί των δανειοδοτούμενων ακινήτων των παλιννοστούντων ομογενών.».

Άρθρο 102

Ρυθμίσεις για χρηματοδοτικούς φορείς – Τροποποίηση άρθρου 30 ν. 4738/2020

Στο άρθρο 30 του ν. 4738/2020 (Α΄ 207), περί συνεργασίας χρηματοδοτικών φορέων, η παρ. 4 αντικαθίσταται, προστίθενται παρ. 4Α, 4Β, 4Γ και 4Δ, και το άρθρο 30 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 30

Συνεργασία χρηματοδοτικών φορέων

1. Όταν περισσότεροι του ενός χρηματοδοτικοί φορείς έχουν ή διαχειρίζονται ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις έναντι του ίδιου οφειλέτη, ως προς τον οποίον υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ότι βρίσκεται σε παρούσα ή επαπειλούμενη αδυναμία εκπλήρωσης των οικονομικών του υποχρεώσεων, αυτοί μπορεί να συνεργάζονται, προκειμένου να επεξεργαστούν και να υποβάλουν στον οφειλέτη κοινή πρόταση, με σκοπό την εξεύρεση βιώσιμης λύσης. Προς τον σκοπό τούτο, τα ανωτέρω πρόσωπα μπορούν να ανταλλάσσουν μεταξύ τους όσες πληροφορίες απαιτούνται, προκειμένου να αξιολογήσουν τη βιωσιμότητα της επιχείρησης του οφειλέτη και να διαμορφώσουν τους όρους της κοινής πρότασης, την οποία θα υποβάλουν, στο πλαίσιο του παρόντος κεφαλαίου.
2. Με την επιφύλαξη της τήρησης των όρων του ειδικού πλαισίου της παρ. 3, οι χρηματοδοτικοί φορείς μπορούν να ορίζουν από κοινού κανόνες που αφορούν τη συμμετοχή τους στις διαδικασίες του παρόντος κεφαλαίου, έχοντας και την υποχρέωση δημοσιοποίησής τους:

α) προϋποθέσεις εξέτασης ή/και αποδοχής αιτήσεων,

β) διαδικασία αυτοματοποιημένης επεξεργασίας στοιχείων,

γ) διαδικασία παραγωγής προτάσεων αναδιάρθρωσης οφειλών,

δ) τη θέση όρων αποδοχής, ενδεικτικά ότι η προσφορά είναι δεκτική αποδοχής μόνο συνολικά και όχι μόνο σε επί μέρους σημεία της,

ε) τον τρόπο και τα μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένης και της ηλεκτρονικής πλατφόρμας, των οφειλετών για τις διαδικασίες και όρους του παρόντος άρθρου,

στ) την έκδοση της πιστοποίησης της παρ. 2 του άρθρου 26, και

ζ) τη διαμόρφωση και χρήση εργαλείων έγκαιρης προειδοποίησης και μηχανισμών ειδοποίησης για την αποφυγή της αφερεγγυότητας των οφειλετών τους.

3. Οι όροι της παρ. 2 μπορεί να διαφοροποιούνται κατά είδος οφειλέτη, ενδεικτικά, ως προς φυσικά πρόσωπα των οποίων οι οφειλές δεν αφορούν εμπορική, επαγγελματική ή επιχειρηματική δραστηριότητα ή την εγγύηση πρωτοφειλών ή συνοφειλών που αφορούν μια ή περισσότερες από τις δραστηριότητες αυτές, και ως προς επιχειρήσεις ανάλογα με το μέγεθός τους ή το ύψος των οφειλών τους ανά φορέα ή και συνολικά.
4. Οι χρηματοδοτικοί φορείς δικαιούνται να ρυθμίζουν δάνεια ή πιστώσεις οποιουδήποτε είδους προς φυσικά ή νομικά πρόσωπα, για τα οποία τους έχει παρασχεθεί η εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου χωρίς περιορισμό ως προς όλους τους γενικούς και ειδικούς όρους αυτών, ιδίως δε ως προς τη διάρκεια, το επιτόκιο, το ποσό της δόσης και την περιοδικότητα των δόσεων. Ανεξαρτήτως της ρύθμισης, οι ως άνω παρασχεθείσες υπέρ των χρηματοδοτικών φορέων εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου διατηρούν την ισχύ τους στο σύνολό τους, χωρίς να επέρχεται ποσοτική αύξηση της εγγυητικής του ευθύνης. Η παραγραφή των αξιώσεων των χρηματοδοτικών φορέων κατά του Ελληνικού Δημοσίου, ως εγγυητή, καθώς και η οριζόμενη στις οικείες υπουργικές αποφάσεις προθεσμία υποβολής αιτημάτων κατάπτωσης, αναστέλλονται από την ημερομηνία οριστικής υποβολής της αίτησης του άρθρου 8 μέχρι την με οποιονδήποτε τρόπο ολοκλήρωση της διαδικασίας της αίτησης, καθώς και για όσο χρονικό διάστημα η σύμβαση αναδιάρθρωσης με την οποία ρυθμίζονται οφειλές για τις οποίες έχει παρασχεθεί η εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου είναι σε ισχύ. Αιτήματα κατάπτωσης που έχουν ήδη υποβληθεί μέχρι την ημερομηνία οριστικής υποβολής της αίτησης του άρθρου 8, επίδικα ή μη, παραμένουν ισχυρά.

4Α. Εφόσον η διαδικασία ολοκληρωθεί επιτυχώς και τεθεί σε ισχύ η καταρτισθείσα Σύμβαση Αναδιάρθρωσης, κατά την υλοποίηση, η οφειλή δύναται να παρακολουθείται σε νέο λογαριασμό, στον οποίο αποτυπώνονται τα χαρακτηριστικά της ρύθμισης.

4Β. Εάν προβλέπεται ποσό διαγραφής, οι χρηματοδοτικοί φορείς δικαιούνται να ζητήσουν από το Ελληνικό Δημόσιο ως εγγυητή την εφάπαξ πληρωμή του εγγυημένου μέρους του ποσού αυτού ως συνόλου, με αίτημα προς την αρμόδια υπηρεσία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, που υποβάλλεται άμεσα μετά τη θέση σε ισχύ της Σύμβασης Αναδιάρθρωσης. Το Ελληνικό Δημόσιο προβαίνει σε εξόφληση των υποχρεώσεών του ως εγγυητής ως προς το ποσό της κύριας οφειλής που διαγράφεται πλήρως, χωρίς τη βεβαίωση του ποσού αυτού, ως εσόδου του Ελληνικού Δημοσίου, σε βάρος του φυσικού προσώπου, στην αρμόδια Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία και με αναλογική εφαρμογή της διαδικασίας των περ. β, γ, και δ της παρ. 6 του άρθρου 101 του ν. 4549/2018 (Α’ 105).

4Γ. Η καταγγελία της Σύμβασης Αναδιάρθρωσης για οποιονδήποτε λόγο που προβλέπεται στον παρόντα, στις εν ισχύι υπουργικές αποφάσεις που αφορούν στον εξωδικαστικό μηχανισμό, καθώς και στη Σύμβαση Αναδιάρθρωσης και τα Παραρτήματα αυτής, η οποία έχει ως συνέπεια την απώλεια της ρύθμισης ως προς τον καταγγέλλοντα χρηματοδοτικό φορέα, επί δανείων ή πιστώσεων εγγυημένων από το Ελληνικό Δημόσιο συνεπάγεται την αναβίωση της οφειλής αυτής στο ύψος που είχε πριν από τη Σύμβαση Αναδιάρθρωσης, η οποία καθίσταται στο σύνολό της ληξιπρόθεσμη και άμεσα απαιτητή, αφαιρουμένων ποσών που εν τω μεταξύ καταβλήθηκαν στο πλαίσιο της εν λόγω ρύθμισης, καθώς και από το Ελληνικό Δημόσιο ως εγγυητή. Ο χρηματοδοτικός φορέας δικαιούται να υποβάλει προς το Ελληνικό Δημόσιο αίτημα κατάπτωσης για το εγγυημένο υπόλοιπο της οφειλής όπως διαμορφώθηκε, κατά τα άνω, μετά την αναβίωση. Τα παραπάνω ισχύουν και για τα εγγυημένα από το Ελληνικό Δημόσιο δάνεια προς φυσικά πρόσωπα ή ομάδες φυσικών προσώπων, κατά παρέκκλιση των προβλεπόμενων για την υποβολή αιτημάτων κατάπτωσης, ανά δόση, σύμφωνα με τις οικείες υπουργικές αποφάσεις παροχής της εγγύησης, της καταγγελίας της Σύμβασης Αναδιάρθρωσης, η οποία συνιστά και καταγγελία της ρυθμισθείσας σύμβασης.

4Δ. Για τις οφειλές από δάνεια ή πιστώσεις με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, η αίτηση του άρθρου 8 συνυποβάλλεται και η Σύμβαση Αναδιάρθρωσης συνυπογράφεται υποχρεωτικά από όλους τους ενεχόμενους (οφειλέτη, συνοφειλέτες, εγγυητές πλην του Ελληνικού Δημοσίου).».

ΜΕΡΟΣ Γ’

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ

Άρθρο 103

Πλειστηριασμοί ακινήτων που βαρύνονται με υποθήκη υπέρ του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 63 ν. 2214/1994

Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 63 του ν. 2214/1994 (Α΄ 75), περί ατελειών και προνομίων του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, προστίθεται εδάφιο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων έχει όλες ανεξαιρέτως τις ατέλειες, τα δικαστικά, διοικητικά, οικονομικά και δικονομικά προνόμια που παρέχονται στο Δημόσιο. Απαλλαγές που προβλέπονται υπέρ του Δημοσίου, από το παράβολο για άσκηση ένδικων μέσων, για την εισφορά υπέρ του Ταμείου Χρηματοδότησης Δικαστικών Κτιρίων, για το δικαστικό ένσημο αντιγράφων και για τα δικαιώματα υπέρ των έμμισθων υποθηκοφυλάκων, ισχύουν και για το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Για την είσπραξη των απαιτήσεών του και γενικά των εσόδων του εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων. Το ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων έχει επί αναγκαστικού πλειστηριασμού τα προνόμια κατάταξης του Δημοσίου των άρθρων 975 αριθ. 5,977, 1007 του ΚΠολΔ και του άρθρου 62 του ΚΕΔΕ (ν. 4978/2022, Α’ 190). Όποιος επισπεύδει πλειστηριασμό με βάση τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας επί ακινήτου που βαρύνεται με υποθήκη υπέρ του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων κοινοποιεί με δικαστικό επιμελητή, είκοσι (20) ημέρες πριν από τη διενέργεια του πλειστηριασμού και με ποινή ακυρότητάς του, στην Κεντρική Υπηρεσία του Ταμείου, αντίγραφο του προγράμματος πλειστηριασμού ή του αποσπάσματος της κατασχετήριας έκθεσης ή της δήλωσης συνέχισης πλειστηριασμού.».

Άρθρο 104

Ηλεκτρονική παρακαταθήκη στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 61 ν. 4915/2022

Στο τέλος του τέταρτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 61 του ν. 4915/2022 (Α΄63), περί ρύθμισης για την ηλεκτρονική παρακαταθήκη στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, διορθώνεται η παραπομπή, και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Η σύσταση των χρηματικών παρακαταθηκών στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων δύναται να γίνεται και ηλεκτρονικά. Η πιστοποίηση του υποβάλλοντος την ηλεκτρονική αίτηση σύστασης παρακαταθήκης δύναται να γίνεται με προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή ή με την ισχύουσα διαδικασία για την υποβολή ηλεκτρονικής υπεύθυνης δήλωσης. Η πιστοποίηση αυτή επέχει θέση ιδιόχειρης υπογραφής τόσο στο ουσιαστικό όσο και στο δικονομικό δίκαιο και, με την ολοκλήρωση της υποβολής της, η ηλεκτρονική αίτηση επέχει τη θέση του δελτίου σύστασης παρακαταθήκης της παρ. 1 του άρθρου 7 του π.δ 30.12.1926/3.1.1927 (Α΄ 1). Το γραμμάτιο παρακαταθήκης εκδίδεται και υπογράφεται αρμοδίως με προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή ή ηλεκτρονική σφραγίδα του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων και έχει την ίδια νομική και αποδεικτική ισχύ με το γραμμάτιο παρακαταθήκης της παρ. 1 του άρθρου 9 του π.δ 30.12.1926/3.1.1927. Με αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, καθορίζονται οι κατηγορίες των παρακαταθηκών που συστήνονται και ηλεκτρονικά, οι προϋποθέσεις και οι βασικοί όροι ένταξής τους στη διαδικασία της ηλεκτρονικής σύστασης παρακαταθήκης, θέματα αντιγράφων των γραμματίων ηλεκτρονικής παρακαταθήκης, η αναλυτική διαδικασία και λοιπά συναφή θέματα για τη σύσταση και απόδοσή της, η ημερομηνία έναρξης και οι τεχνικές λεπτομέρειες για την εφαρμογή της.».

ΜΕΡΟΣ ΣΤ’

ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 105

Αποζημίωση και σύνταξη γονέων άτεκνου και άγαμου υπαλλήλου ή στρατιωτικού, θανόντος σε διατεταγμένη υπηρεσία

1. Οι γονείς του άγαμου χωρίς τέκνα υπαλλήλου ή στρατιωτικού, ο οποίος έχει διορισθεί για πρώτη φορά στο Δημόσιο ή έχει καταταγεί ως στρατιωτικός αντιστοίχως, μετά την 1η Ιανουαρίου 1993, χωρίς να έχει ασφαλιστεί σε κανέναν ασφαλιστικό οργανισμό κύριας ασφάλισης έως την 31η Δεκεμβρίου 1992, εφόσον αυτός αποβιώσει σε διατεταγμένη υπηρεσία που συνεπάγεται αυξημένο κίνδυνο και ένεκα αυτής, μπορούν αντί του εφάπαξ οικονομικού βοηθήματος της παρ. 17 του άρθρου 8 του ν. 2592/1998 (Α΄ 57), να επιλέξουν τη σύνταξη της παρ. 2.
2. α. Από την επομένη του θανάτου του προσώπου της παρ. 1, οι γονείς του δικαιούνται μηνιαία σύνταξη από το Δημόσιο, η οποία ανέρχεται στα πέντε δέκατα (5/10) εκείνης που θα έπρεπε να απονεμηθεί βάσει της παρ. 6 του άρθρου 10 του ν. 2084/1992 (Α΄ 165) σε αυτόν που έχει αποβιώσει.

β. Η σύνταξη της παρ. 2 καταβάλλεται σε ίσα μερίδια μεταξύ των γονέων.

γ. Σε περίπτωση θανάτου του ενός γονέα, το μερίδιό του προσαυξάνει το μερίδιο του εναπομείναντος.

δ. Η σύνταξη είναι αμεταβίβαστη και καταβάλλεται ανεξαρτήτως της καταβολής κάθε άλλης σύνταξης ή μισθού.

3. α. Η επιλογή γίνεται με ταυτόχρονη και αμετάκλητη υπεύθυνη δήλωση που κατατίθεται στη Διεύθυνση Εισοδηματικής Πολιτικής του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και στην υπηρεσία στην οποία υπηρετούσε ο θανών.

β. Σε περίπτωση διαφορετικής επιλογής μεταξύ των δύο γονέων, το ποσό του οικονομικού βοηθήματος καταβάλλεται μειωμένο κατά πενήντα τοις εκατό (50%) και η σύνταξη ανέρχεται στα δυόμιση δέκατα (2,5/10) εκείνης που θα έπρεπε να απονεμηθεί σε αυτόν που έχει αποβιώσει.

4. Εάν οι γονείς του αποβιώσαντος της παρ. 1 έχουν πεθάνει, το εφάπαξ οικονομικό βοήθημα της παρ. 17 του άρθρου 8 του ν. 2592/1998, καταβάλλεται ισομερώς στα αδέρφια του θανόντος εφόσον δεν έχουν συμπληρώσει το εικοστό τέταρτο (24ο) έτος της ηλικίας τους.
5. Εάν μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος έχει ήδη καταβληθεί η αποζημίωση της παρ. 17 του άρθρου 8 του ν. 2592/1998 και οι γονείς επιλέξουν την καταβολή της σύνταξης, παρακρατείται το είκοσι τοις εκατό (20%) του ποσού αυτής μέχρι την εξόφληση της σχετικής οφειλής.
6. Το παρόν ισχύει για συμβάντα που έλαβαν χώρα από την 1η Ιανουαρίου 2023 και εφεξής.

Άρθρο 106

Έλεγχος προέλευσης περιουσιακών στοιχείων που εισφέρονται σε κοινωφελές ίδρυμα – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 51 Κώδικα κοινωφελών περιουσιών και σχολαζουσών κληρονομιών

Στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 51 του Κώδικα κοινωφελών περιουσιών, σχολαζουσών κληρονομιών (ν. 4182/2013, Α΄ 185), περί έγκρισης σύστασης κοινωφελούς ιδρύματος και διάλυσης αυτού, προστίθεται εδάφιο και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:

«1. Για τη σύσταση κοινωφελούς ιδρύματος ως ιδιαίτερου νομικού προσώπου εκδίδεται προεδρικό διάταγμα, με πρόταση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και του αρμόδιου ως εκ του σκοπού Υπουργού. Με το διάταγμα εγκρίνεται ο οργανισμός του ιδρύματος, ο οποίος συντάσσεται από τον εκτελεστή ή τους διοικητές του ιδρύματος σύμφωνα με όσα ορίζονται στη συστατική πράξη ή από την αρμόδια αρχή, σε περίπτωση που αυτοί αμελούν. Οι προτείνοντες Υπουργοί μπορούν να τροποποιούν το σχέδιο που υποβλήθηκε από τον εκτελεστή ή τους διοικητές, με την τήρηση, πάντα, των όρων της συστατικής πράξης. Πριν από την έκδοση του προεδρικού διατάγματος, διατυπώνεται γνώμη της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες σχετικά με τη νομιμότητα της προέλευσης των περιουσιακών στοιχείων που εισφέρονται στο κοινωφελές ίδρυμα από τον εκάστοτε ιδρυτή.».

Άρθρο 107

Συνυπογραφή γνωμοδότησης Νομικού Συμβουλίου του Κράτους από Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών – Τροποποίηση παρ. 6 άρθρου 9 ν. 4831/2021

Η παρ. 6 του άρθρου 9 του ν. 4831/2021 (Α΄ 170), περί της λειτουργίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) ως συλλογικού οργάνου, αντικαθίσταται πλην των δύο αρχικών της εδαφίων, και διαμορφώνεται ως εξής:

«6. Η γνωμοδότηση, μετά την υπογραφή της, σύμφωνα με την παρ. 2, διαβιβάζεται στο αρμόδιο για την αποδοχή της όργανο. Η αποδοχή ή μη της γνωμοδότησης διατυπώνεται ρητά στο σώμα του αντιτύπου της, με επισημειωματική πράξη η οποία φέρει ημερομηνία και υπογραφή. Το αρμόδιο προς αποδοχή όργανο επιστρέφει τη γνωμοδότηση με την παραπάνω επισημειωματική πράξη στο Γραφείο ΝΣΚ που χειρίστηκε το ερώτημα. Ειδικά στην περίπτωση ερωτήματος με μισθολογικό περιεχόμενο γενικότερου ενδιαφέροντος ή επί ζητήματος που μπορεί να έχει ευρύτερες δημοσιονομικές συνέπειες για τον κρατικό προϋπολογισμό, η σχετικώς εκδιδόμενη γνωμοδότηση, εφόσον γίνει αποδεκτή από το αρμόδιο προς τούτο όργανο, διαβιβάζεται από το τελευταίο και στον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Ο Υπουργός διατυπώνει την αποδοχή ή μη της γνωμοδότησης ρητά στο σώμα του αντιτύπου της, με επισημειωματική πράξη του που φέρει ημερομηνία και υπογραφή. Στη συνέχεια το αντίτυπο αυτό με τις επισημειωματικές πράξεις επιστρέφεται στο Γραφείο ΝΣΚ που χειρίστηκε το ερώτημα. Η γνωμοδότηση αποτελεί πράξη δεσμευτική για τη Διοίκηση, τα Ν.Π.Δ.Δ. και τις Ανεξάρτητες Αρχές, μόνο μετά την αποδοχή της από το αρμόδιο προς τούτο όργανο, στην περίπτωση δε που εκδόθηκε σε ερώτημα με μισθολογικό περιεχόμενο γενικότερου ενδιαφέροντος ή επί ζητήματος με ευρύτερες δημοσιονομικές συνέπειες για τον κρατικό προϋπολογισμό και από τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Μετά την αποδοχή της, η γνωμοδότηση αναρτάται στο διαδίκτυο και επιτρέπεται η χορήγηση αντιγράφου αυτής.».

Άρθρο 108

Περιοχή δραστηριότητας Εταιρείας Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης Ανώνυμης Εταιρείας – Τροποποίηση άρθρου 26 ν. 2937/2001

1. Στο άρθρο 26 του ν. 2937/2001 (Α΄ 169), περί της περιοχής δραστηριοποίησης της Εταιρείας Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε.): α) αντικαθίσταται το εισαγωγικό εδάφιο της παρ. 1, β) στις υποπερ. (αα) και (ββ) της περ. (α) της παρ. 1 προστίθεται εξαίρεση για το Επιχειρηματικό Πάρκο Θεσσαλονίκης τύπου Α1, γ) στην παρ. 3 αφαιρούνται οι αναφορές σε κοινότητες, και το άρθρο 26 διαμορφώνεται ως εξής:

«Άρθρο 26

Περιοχή δραστηριότητας Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε. και επέκτασή της

1. Η δραστηριότητα της Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε. για τις υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης εκτείνεται: (α) για τη μεν ύδρευση στις περιοχές των Δήμων Θεσσαλονίκης, Αμπελοκήπων, Καλαμαριάς, Νεαπόλεως, Συκεών, Αγίου Παύλου, Μενεμένης, Πολίχνης, Τριανδρίας, Ελευθερίου Κορδελιού, Ευόσμου, Σταυρούπολης, Πανοράματος, (β) για τη δε αποχέτευση (αα΄) στις περιοχές των Δήμων Θεσσαλονίκης, Αμπελοκήπων, Καλαμαριάς, Νεάπολης, Σταυρούπολης, Συκεών, Αγίου Παύλου, Μενεμένης, Πολίχνης, Τριανδρίας, Διαβατών, Ελευθερίου – Κορδελιού, Ευόσμου, Πυλαίας, Πανοράματος, Ωραιοκάστρου με εξαίρεση τη Βιομηχανική Περιοχή Θεσσαλονίκης (και ήδη Επιχειρηματικό Πάρκο Θεσσαλονίκης τύπου Α1), στα διαμερίσματα Ιωνίας και Καλοχωρίου του Δήμου Εχεδώρου και της Κοινότητας Ευκαρπίας, η οποία καλείται «Περιοχή Α», (ββ΄) στην περιοχή που περικλείεται μεταξύ των ποταμών Γαλλικού και Αξιού μέχρι θαλάσσης, στην οποία περιλαμβάνεται η βιομηχανική ζώνη της περιοχής μείζονος Θεσσαλονίκης, το διαμέρισμα Σίνδου του Δήμου Εχεδώρου με εξαίρεση τη Βιομηχανική Περιοχή Θεσσαλονίκης (και ήδη Επιχειρηματικό Πάρκο Θεσσαλονίκης Τύπου Α1), τα διαμερίσματα Αγ. Αθανασίου, Αγχιάλου, Γέφυρας, του Δήμου Αγ. Αθανασίου και τα διαμερίσματα Χαλάστρας και Ανατολικού του Δήμου Χαλάστρας, η οποία καλείται «Περιοχή Β», (γγ΄) στην περιοχή που εκτείνεται επί της ζώνης των υψωμάτων του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης και περιλαμβάνει την Κοινότητα Πεύκων και τα Διαμερίσματα Ασβεστοχωρίου, Εξοχής, Φιλύρου του Δήμου Χορτιάτη, η οποία καλείται «Περιοχή Γ», (δδ΄) στην περιοχή που εκτείνεται από τους Δήμους Καλαμαριάς και Πανοράματος, μέχρι τα δημοτικά λουτρά Σέδες και μέχρι το αεροδρόμιο Μίκρας και περιλαμβάνει τη βιομηχανική περιοχή και τα Διαμερίσματα Θέρμης, Ν. Ραιδεστού, Ν. Ρυσίου και Ταγαράδων του Δήμου Θέρμης και το Διαμέρισμα Αγίας Παρασκευής του Δήμου Βασιλικών, η οποία καλείται «Περιοχή Δ» και (εε΄) στην περιοχή που εκτείνεται από το αεροδρόμιο Μίκρας και τα Διαμερίσματα Ν. Ρυσίου και Ταγαράδων και Αγ. Παρασκευής μέχρι τη θάλασσα και περιλαμβάνει τα Διαμερίσματα Αγ. Τριάδας, Περαίας, Ν. Επιβατών του Δήμου Θερμαϊκού και τα Διαμερίσματα Ν. Μηχανιώνας, Εμβόλου και Αγγελοχωρίου του Δήμου Μηχανιώνας, η οποία καλείται «περιοχή Ε».
2. Με σύμβαση που θα συναφθεί μεταξύ της Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε., της Ε.Υ.Α.Θ. Παγίων και του ενδιαφερόμενου Ο.Τ.Α., δύναται να συμφωνηθεί η περιέλευση κατά κυριότητα του δικτύου του στην Ε.Υ.Α.Θ. Παγίων και η εκ μέρους της Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε. ανάληψη της υποχρέωσης παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης ή και αποχέτευσης προς τους καταναλωτές του εν λόγω Ο.Τ.Α., σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους που θα προβλέπει η οικεία σύμβαση.
3. Με σύμβαση που συνάπτεται μεταξύ της Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε., της Ε.Υ.Α.Θ. Παγίων και του αντίστοιχου δήμου μπορεί να συμφωνηθεί η επέκταση της δραστηριότητας της Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε. στην περιοχή του αντίστοιχου δήμου. Με τη σύμβαση αυτή ρυθμίζονται τα θέματα της παραχώρησης στην Ε.Υ.Α.Θ. Παγίων των δικαιωμάτων των δήμων επί των χρησιμοποιούμενων για την ύδρευσή τους υπόγειων και επιφανειακών υδάτινων πόρων, των πηγών και εγκαταστάσεων γενικά ύδρευσης (ιδίως δεξαμενών, αντλιοστασίων, υδραγωγείων), καθώς και των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευσης, με τις αντίστοιχες εδαφικές εκτάσεις και τα σχετικά δικαιώματα και υποχρεώσεις των μερών και μπορεί να ρυθμίζεται κάθε άλλο σχετικό με την εκτέλεση της σύμβασης θέμα. Η σύμβαση αυτή εγκρίνεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών αρμόδιου για θέματα Μακεδονίας Θράκης, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Ανάπτυξης.
4. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών αρμόδιου για θέματα Μακεδονίας Θράκης, Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που εκδίδεται ύστερα από σύμφωνη γνώμη του οικείου Ο.Τ.Α., μπορεί να επεκταθεί η δραστηριότητα της Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε. και σε άλλες περιοχές εκτός από εκείνες που αναφέρονται στην παρ. 1.
5. Στις γεωγραφικές περιοχές στις οποίες η Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε. παρέχει υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης και που παύουν να ανήκουν στα διοικητικά όρια δήμων και κοινοτήτων στις οποίες εκτείνεται η δραστηριότητα της Εταιρείας, εξακολουθούν να παρέχονται υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης από την Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε. με τους ίδιους όρους.».
6. Από την έναρξη ισχύος της παρ. 1:

α) οι υπηρεσίες ύδρευσης (διανομή, πώληση και διαχείριση ύδατος πάσης χρήσεως) και αποχέτευσης (συλλογή, μεταφορά, επεξεργασία, αποθήκευση, εκμετάλλευση και διαχείριση αποβλήτων και άλλων λυμάτων) στις εγκαταστάσεις καταναλωτών που βρίσκονται στο Επιχειρηματικό Πάρκο Θεσσαλονίκης Τύπου Α1, παρέχονται από την ΕΑΔΕΠ αυτής, κατά τον ορισμό των διατάξεων της περ. ε) της παρ. 1 του άρθρου 3 του ν. 4982/2022 (Α΄ 195), στην οποία περιέρχονται όλα τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις από τις συνδέσεις παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης,

β) οι κανονιστικές ή συμβατικές προβλέψεις, οι οποίες ρύθμιζαν την παροχή των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης από την Ε.Υ.Α.Θ. Α.Ε. θεωρείται ότι περιέχονται στον Κανονισμό Λειτουργίας του Επιχειρηματικού Πάρκου Θεσσαλονίκης Τύπου Α1, στο μέτρο που ο τελευταίος δεν περιλαμβάνει σχετικές ρυθμίσεις.

Άρθρο 109

Παράταση διαδικασιών ειδικής διαχείρισης – Προσθήκη παρ. 1Α στο άρθρο 76 ν. 4307/2014

1. Στο άρθρο 76 του ν. 4307/2014 (Α΄ 246), περί διαδικασιών ειδικής διαχείρισης, προστίθεται παρ. 1Α ως εξής:

«1Α. Οι διαδικασίες ειδικής διαχείρισης του τέταρτου εδαφίου της παρ. 1, αν τελούν ήδη σε παράταση και εκκρεμεί η διανομή του προϊόντος ρευστοποίησης στους πιστωτές, παρατείνονται αυτοδικαίως έως την ολοκλήρωση της διανομής του προϊόντος ρευστοποίησης, και πάντως όχι πέραν της 30ής Ιουνίου 2024.».

2. Η ισχύς της παράτασης της ειδικής διαχείρισης της παρ. 1 αρχίζει από την 1η Ιανουαρίου 2024.