Άρθρο 4 – Υποχρέωση ασφάλισης αστικής ευθύνης – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 2 π.δ. 237/1986 (περ. α) παρ. 2 και παρ. 4 άρθρου 1 Οδηγίας (ΕΕ) 2021/2118)

Η παρ. 1 του άρθρου 2 του π.δ. 237/1986 (Α΄ 110), περί υποχρέωσης ασφάλισης αστικής ευθύνης, αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Ο κύριος ή κάτοχος αυτοκινήτου με τόπο συνήθους στάθμευσης στην Ελλάδα υποχρεούται, με την επιφύλαξη του άρθρου 3, να καλύπτει με ασφάλιση την εκ τούτου έναντι τρίτων αστική ευθύνη που σχετίζεται με την κυκλοφορία του αυτοκινήτου, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος. Η υποχρέωση ασφάλισης υφίσταται διαρκώς από τη χορήγηση της άδειας κυκλοφορίας και των πινακίδων κυκλοφορίας, χωρίς να εξαρτάται από την εν τοις πράγμασι κίνηση ή λειτουργία του αυτοκινήτου, εκτός αν έχει τηρηθεί η διαδικασία της ακινησίας, σύμφωνα με το άρθρο 22 του ν. 2367/1953 (Α΄ 82). Ατυχήματα που προκαλούνται από οχήματα για τα οποία έχει τηρηθεί η διαδικασία ακινησίας αντιμετωπίζονται όπως τα ατυχήματα από ανασφάλιστα οχήματα και οι ζημιωθέντες έχουν αξίωση αποζημίωσης κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου.».

  • 13 Μαΐου 2024, 11:35 | Παππάς Κωνσταντίνος

    Καλησπέρα σας υπάρχουν ανασφαλιστα παρκαρισμένα στον δρόμο. Θα μπορούμε να τα καταγγέλλουμε σε κάποιον φορέα να γίνεται επιτόπιος έλεγχος;

  • 11 Μαΐου 2024, 23:20 | Γεώργιο;ς Π.

    είναι απαράδεκτη η διατύπωση «..χωρίς να εξαρτάται από την εν τοις πράγμασι κίνηση ή λειτουργία του αυτοκινήτου, εκτός αν έχει τηρηθεί η διαδικασία της ακινησίας,…»

    Οποιοδήποτε όχημα δεν κυκλοφορεί σε δημόσιο δρόμο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ λόγος να ασφαλίζεται μόνο και μόνο επειδή φέρει πινακίδες.

    Με τη λογική αυτή θα έπρεπε να ασφαλίζουμε για αστική ευθύνη οποιοδήποτε αντικείμενο έχουμε σε ιδιωτικούς χώρους.

    Αυτό βοηθάει τις εισπράξεις των ασφαλιστικών εταιριών που εισπράττουν χωρίς κανένα κίνδυνο να πληρώσουν ζημιές που δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν εφόσον τα οχήματα «εν τοις πράγμασι» είναι σε ακινησία.

    Αντίθετα, δημιουργεί πολλά γραφειοκρατικά προβλήματα στους πολίτες λόγω των περιορισμών που υπάρχουν σε θέματα ακινησίας οχημάτων αλλά και των προβληματικών εφαρμογών των ασφαλιστικών εταιριών και της ΑΑΔΕ και των μεταξύ τους κακών επικοινωνιών