Η παρ. 1 του άρθρου 2 του π.δ. 237/1986 (Α΄ 110), περί υποχρέωσης ασφάλισης αστικής ευθύνης, αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Ο κύριος ή κάτοχος αυτοκινήτου με τόπο συνήθους στάθμευσης στην Ελλάδα υποχρεούται, με την επιφύλαξη του άρθρου 3, να καλύπτει με ασφάλιση την εκ τούτου έναντι τρίτων αστική ευθύνη που σχετίζεται με την κυκλοφορία του αυτοκινήτου, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος. Η υποχρέωση ασφάλισης υφίσταται διαρκώς από τη χορήγηση της άδειας κυκλοφορίας και των πινακίδων κυκλοφορίας, χωρίς να εξαρτάται από την εν τοις πράγμασι κίνηση ή λειτουργία του αυτοκινήτου, εκτός αν έχει τηρηθεί η διαδικασία της ακινησίας, σύμφωνα με το άρθρο 22 του ν. 2367/1953 (Α΄ 82). Ατυχήματα που προκαλούνται από οχήματα για τα οποία έχει τηρηθεί η διαδικασία ακινησίας αντιμετωπίζονται όπως τα ατυχήματα από ανασφάλιστα οχήματα και οι ζημιωθέντες έχουν αξίωση αποζημίωσης κατά του Επικουρικού Κεφαλαίου.».