Άρθρο 29 Έκδοση απογράφου και αποδεικτικά έγγραφα ενώπιον δικαστηρίων

1. Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής επιβάλλεται επί της έκδοσης απογράφου του άρθρου 918 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (π.δ. 503/1985, Α΄ 182) και υπολογίζεται επί του επιδικαζόμενου ποσού με βάση τους εξής συντελεστές:
α) Με συντελεστή τρία και εξήντα τοις εκατό (3,60%) για:
αα) το κεφάλαιο και τους τόκους που απορρέουν από διαφορές ενοχικού δικαίου, διαφορές από επαγγελματικές μισθώσεις και διαφορές που αφορούν διατροφή,
αβ) το κεφάλαιο που απορρέει από διαφορές σχετικά με ασφαλιστικές αποζημιώσεις,
αγ) τους τόκους που απορρέουν από διαφορές σχετικά με μισθώσεις κατοικιών, εργατικές διαφορές, διαφορές από τιμολόγια, διαφορές από αξιόγραφα για τα οποία καταβλήθηκε Φόρος Προστιθέμενης Αξίας, διαφορές από ομόλογο, διαφορές από τραπεζικά δάνεια και δάνεια της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης και του τέως Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας και διαφορές από οφειλές από πιστωτικές κάρτες.
β) Με συντελεστή δύο και σαράντα τοις εκατό (2,40%) για:
βα) το κεφάλαιο και τους τόκους που απορρέουν από διαφορές εμπορικού δικαίου και αυτοκινητικές διαφορές,
ββ) τους τόκους που απορρέουν από διαφορές από επιταγές, εμπορικά ομόλογα και αλληλόχρεους λογαριασμούς.
2. Δεν καταβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής για την έκδοση απογράφου, όταν ο εκτελεστός τίτλος αφορά:
α) διαφορές επί συναλλαγματικών και γραμματίων εις διαταγή,
β) διαφορές επί δανείων χορηγουμένων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων,
γ) απόφαση περί απόδοσης πράγματος,
δ) επιδικασθείσα δικαστική δαπάνη.
3. Το Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής αποδίδεται στη Φορολογική Διοίκηση και αποδεικτικό της καταβολής του προσκομίζεται στην αρμόδια δικαστική αρχή ως προϋπόθεση για την έκδοση του απογράφου.
4. Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής επιβάλλεται επί αποδεικτικών εγγράφων που προσκομίζονται ενώπιον δικαστηρίων, αν για αυτά οφείλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής και δεν έχει καταβληθεί. Στην περίπτωση αυτή επιβάλλεται το Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής που αντιστοιχεί στην οικεία συναλλαγή και η φορολογική υποχρέωση γεννάται εκ νέου σε κάθε προσκομιδή του εγγράφου ενώπιον του δικαστηρίου.

  • 15 Αυγούστου 2024, 21:58 | Κώστας Κουμουνδούρος

    Σε σχέση με τους τόκους και λοιπές διαφορές που επιδικάζονται μεταξύ ΙΔΙΩΤΩΝ θα πρέπει να γίνει σαφής ΠΑΡΑΠΟΜΠΉ στο άρθρο 425 του ΑΚ σύμφωνα με το οποίο υποκείμενο του τέλους είναι ο ΟΦΕΙΛΕΤΗΣ, με την επιφύλαξη τυχόν προϋπάρχουσας συμφωνίας των μερών που ρυθμίζει διαφορετικά το θέμα. Θα ήταν βεβαίως προτιμότερο να προστεθεί σχετική παράγραφος (5) στο παρόν άρθρο.
    Άλλωστε, δεν είναι δυνατό να προσφύγει κάποιος στα δικαστήρια προκειμένου να διεκδικήσει οφειλόμενα, (ιδίως σε ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ) και να επιβαρυνθεί αυτός με το τέλος συναλλαγής (ανεξάρτητα αν το προκατάβαλλε), επί οποιουδήποτε επιδικαζόμενου ποσού και όχι ο αντίδικος που ηττήθηκε λόγω της ασυνέπειάς του.
    Ανάλογη ερμηνεία δίνεται σε ότι αφορά το τέλος χαρτοσήμου για την εν λόγω περίπτωση με την ερμηνευτική της ΑΑΔΕ: Ε.2062/30.10.2023, ενότητα Γ, περ. 8.

  • 9 Αυγούστου 2024, 13:06 | Γιώργος Μηνούδης

    Στο άρθρο 29 παρ. 1 περ. αγ) και περ. ββ) δεν είναι βέβαιον πόσο ευχερής θα είναι η διάκριση μεταξύ «ομολόγου» και «εμπορικού ομολόγου».