Άρθρο 15 Συμβιβασμός

1. Επιβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής επί συμβάσεων συμβιβασμού του άρθρου 871 του Αστικού Κώδικα (π.δ. 456/1984, Α’ 164), με συντελεστή δύο και σαράντα τοις εκατό (2,40%) επί του συμφωνούμενου ποσού, όταν με τη σύμβαση συμφωνείται χρηματικό ποσό που ο ένας συναλλασσόμενος οφείλει στον έτερο, στο πλαίσιο συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς, εφόσον:
α) τα συναλλασσόμενα μέρη ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και ο συμβιβασμός γίνεται στο πλαίσιο αυτής ή
β) τουλάχιστον ένας από τους συναλλασσόμενους είναι νομικό πρόσωπο της περ. α) ή της περ. β) του άρθρου 45 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α΄ 167).
Σε διαφορετική περίπτωση, εφαρμόζεται συντελεστής τρία και εξήντα τοις εκατό (3,60%).
2. Υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής επί της σύμβασης της παρ. 1 και υπόχρεος για την απόδοσή του είναι ο οφειλέτης της συμβιβαζόμενης απαίτησης.

  • Στο άρθρο 15 προβλέπει η επιβολή ψηφιακού τέλους στα συμφωνητικά συμβιβασμού. Αν και στη διάταξη δεν υπάρχει ρητή αναφορά στα πρακτικά διαμεσολάβησης, θα πρέπει τα πρακτικά διαμεσολάβησης να εξαιρεθούν ρητά από το ψηφιακό τέλος για να αποφευχθούν αχρείαστα ζητήματα ερμηνείας.
    Ειδικότερα, η νομική φύση του πρακτικού διαμεσολάβησης είναι άλλη από αυτή ενός απλού συμφωνητικού συμβιβασμού λόγω της συμμετοχής του διαμεσολαβητή στη διαδικασία καθώς και επειδή το πρακτικό διαμεσολάβησης αποκτά εκτελεστότητα με απλή κατάθεση στη γραμματεία του πρωτοδικείου, το οποίο προφανώς δεν ισχύει για τα απλά συμφωνητικά συμβιβασμού.
    Επιπλέον μία τέτοια εξαίρεση είναι σύμφωνη με την πολιτική της Κυβέρνησης και της ΕΕ συνολικά για την προώθηση της διαμεσολάβησης.
    Προτείνεται συνεπώς να προστεθεί παρ. 3 ως εξής: «Ψηφιακό τέλος δεν επιβάλλεται στα πρακτικά διαμεσολάβησης».

  • Στο άρθρο 15 προβλέπεται η επιβολή του ψηφιακού τέλους στις συμβάσεις συμβιβασμού. Αν και δεν περιλαμβάνεται ρητή πρόβλεψη για τα πρακτικά διαμεσολάβησης, θα πρέπει να εξαιρεθούν ρητά από το ψηφιακό τέλος, για να αποφευχθούν αχρείαστα ζητήματα ερμηνείας. Αυτό διότι η νομική φύση του πρακτικού διαμεσολάβησης είναι άλλη από αυτή ενός απλού πρακτικού συμβιβασμού λόγω της συμμετοχής του διαμεσολαβητή στη διαδικασία, καθώς και επειδή το πρακτικό αποκτά με απλή κατάθεση στο πρωτοδικείο εκτελεστότητα. Αυτό προφανώς δεν ισχύει σε ένα απλό συμφωνητικό συμβιβασμού.
    Επιπλέον μία τέτοια εξαίρεση ευθυγραμμίζεται με την πολιτική της Κυβέρνησης αλλά και της ΕΕ για την προώθηση της διαμεσολάβησης.

    Προτείνεται συνεπώς η προσθήκη παρ 3 ως εξής: «Το ψηφιακό τέλος δεν επιβάλλεται στα πρακτικά διαμεσολάβησης»

  • 22 Αυγούστου 2024, 13:12 | Ένωση Super Market Ελλάδος – Φορολογική Επιτροπή

    Η επιβολή χαρτοσήμου στην άφεση χρέους ή στην αναγνώριση χρέους αδιακρίτως μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική επιβάρυνση των φορολογουμένων κατά προφανή παραβίαση των συνταγματικών φορολογικών αρχών, ιδίως στην περίπτωση που για την ίδια υπόθεση ακολουθεί συμβιβασμός. Εν προκειμένω, δέον να θεωρηθεί ότι ο συμβιβασμός είναι συναλλαγή ευρύτερη της άφεσης χρέους και ως εκ τούτου επικαλύπτει την άφεση χρέους ή την αναγνώριση χρέους που προηγείται και μνημονεύεται ενδεχομένως στο συμφωνητικό. Διαφορετική προσέγγιση θα οδηγούσε στο άτοπο παρά τον γενόμενο συμβιβασμό να επιβάλλεται χαρτόσημο στο σύνολο του υποτιθέμενου χρέους στα πλαίσια του οποίου έλαβε χώρα ο συμβιβασμός.