Αρχική ΨΗΦΙΑΚΟ ΤΕΛΟΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΆρθρο 14 Λοιπές συμβάσεις υπαγόμενες σε Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής

Άρθρο 14 Λοιπές συμβάσεις υπαγόμενες σε Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής

1. Το Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής επιβάλλεται αυτοτελώς στις παρακάτω συμβάσεις, υπό τους ειδικότερους, κατά περίπτωση, όρους:
α) Ανανέωση σύμβασης, σύμφωνα με το άρθρο 436 του Αστικού Κώδικα (π.δ. 456/1984, Α’ 164), για την οποία εφαρμόζεται συντελεστής τρία και εξήντα τοις εκατό (3,60%). Υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής και υπόχρεος για τη δήλωση και την απόδοσή του είναι ο οφειλέτης ή εν γένει ο υπόχρεος σε χρηματική παροχή ή καταβολή με βάση την ανανεούμενη σύμβαση.
β) Άφεση χρέους σύμφωνα με το άρθρο 454 του Αστικού Κώδικα, για την οποία εφαρμόζεται συντελεστής τρία και εξήντα τοις εκατό (3,60%). Υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής και υπόχρεος για τη δήλωση και την απόδοσή του είναι ο ωφελούμενος από την άφεση χρέους.
γ) Εκχώρηση απαίτησης, σύμφωνα με τα άρθρα 455 έως 469 του Αστικού Κώδικα, εφόσον δεν γίνεται έναντι ανταλλάγματος και δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φ.Π.Α.. Για τον υπολογισμό του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής εφαρμόζεται συντελεστής δύο και σαράντα τοις εκατό (2,40%), εφόσον:
γα) όλα τα συναλλασσόμενα μέρη ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και η εκχώρηση γίνεται στο πλαίσιο αυτής, ή
γβ) τουλάχιστον ένας από τους συναλλασσόμενους είναι νομικό πρόσωπο της περ. α) ή της περ. β) του άρθρου 45 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Κ.Φ.Ε., ν. 4172/2013, Α΄ 167).
Σε διαφορετική περίπτωση, εφαρμόζεται συντελεστής τρία και εξήντα τοις εκατό (3,60%). Υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής και υπόχρεος για τη δήλωση και την απόδοσή του είναι ο εκχωρών την απαίτηση.
δ) Αναδοχή χρέους, σύμφωνα με το άρθρο 471 του Αστικού Κώδικα, για την οποία εφαρμόζεται συντελεστής τρία και εξήντα τοις εκατό (3,60%). Υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής και υπόχρεος για τη δήλωση και την απόδοσή του είναι ο αναδεχόμενος το χρέος.
ε) Παρακαταθήκη, σύμφωνα με το άρθρο 822 του Αστικού Κώδικα, για την οποία εφαρμόζεται συντελεστής δύο και σαράντα τοις εκατό (2,40%), εφόσον:
εα) τα συναλλασσόμενα μέρη ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και η παρακαταθήκη γίνεται στο πλαίσιο αυτής, ή
εβ) τουλάχιστον ένας από τους συναλλασσόμενους είναι νομικό πρόσωπο της περ. α) ή της περ. β) του άρθρου 45 του Κ.Φ.Ε.. Σε διαφορετική περίπτωση, εφαρμόζεται συντελεστής τρία και εξήντα τοις εκατό (3,60%). Υπόχρεος για τη δήλωση και την απόδοση του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής είναι ο θεματοφύλακας του πράγματος.
στ) Ισόβια χρηματικά αποτιμητή πρόσοδος, σύμφωνα με τα άρθρα 840 έως 843 του Αστικού Κώδικα, για την οποία εφαρμόζεται συντελεστής τρία και εξήντα τοις εκατό (3,60%). Υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής και υπόχρεος για τη δήλωση και την απόδοσή του είναι ο συστήσας την πρόσοδο.
ζ) Αφηρημένη υπόσχεση ή αναγνώριση χρέους του άρθρου 873 του Αστικού Κώδικα, για την οποία εφαρμόζεται συντελεστής δύο και σαράντα τοις εκατό (2,40%), εφόσον:
ζα) όλα τα συναλλασσόμενα μέρη ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και η αφηρημένη υπόσχεση ή αναγνώριση χρέους γίνεται στο πλαίσιο αυτής, ή
ζβ) τουλάχιστον ένας από τους συναλλασσόμενους είναι νομικό πρόσωπο της περ. α) ή της περ. β) του άρθρου 45 του Κ.Φ.Ε..
Σε διαφορετική περίπτωση, εφαρμόζεται συντελεστής τρία και εξήντα τοις εκατό (3,60%). Υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής και υπόχρεος για τη δήλωση και την απόδοσή του είναι ο υποσχόμενος ή αναγνωρίζων το χρέος.
2. Αν ένας εκ των συμβαλλομένων στις περ. α), β), γ) και ζ) της παρ. 1 είναι το Δημόσιο, εφαρμόζεται συντελεστής τρία και εξήντα τοις εκατό (3,60%).

Σχόλια
  • 22 Αυγούστου 2024, 20:28 | Χριστίνα Παπαχριστοπούλου

    Με δεδομένο ότι υποκείμενου του ΨΤΣ και υποχρεος στην απόδοση είναι ο οφειλέτης, είναι σκόπιμο να διευκρινιστεί ότι τυχόν μη υποβολή ή μη απόδοση του ΨΤΣ από τον οφειλέτη δεν θα δημιουργεί πρόβλημα από άποψη φορολογίας εισοδήματος στην αναγνώριση της διαγραφής της σχετικής απαίτησης από τον δανειστή

  • 22 Αυγούστου 2024, 15:15 | Ένωση Super Market Ελλάδος – Φορολογική Επιτροπή

    Η επιβολή χαρτοσήμου στην άφεση χρέους ή στην αναγνώριση χρέους αδιακρίτως μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική επιβάρυνση των φορολογουμένων κατά προφανή παραβίαση των συνταγματικών φορολογικών αρχών, ιδίως στην περίπτωση που για την ίδια υπόθεση ακολουθεί συμβιβασμός. Εν προκειμένω, δέον να θεωρηθεί ότι ο συμβιβασμός είναι συναλλαγή ευρύτερη της άφεσης χρέους και ως εκ τούτου επικαλύπτει την άφεση χρέους ή την αναγνώριση χρέους που προηγείται και μνημονεύεται ενδεχομένως στο συμφωνητικό. Διαφορετική προσέγγιση θα οδηγούσε στο άτοπο παρά τον γενόμενο συμβιβασμό να επιβάλλεται χαρτόσημο στο σύνολο του υποτιθέμενου χρέους στα πλαίσια του οποίου έλαβε χώρα ο συμβιβασμός.

  • 21 Αυγούστου 2024, 14:58 | Δικηγορική Εταιρεία Ποταμίτης – Βεκρής

    Είναι ανάγκη να εξαιρεθούν από το ψηφιακό τέλος συναλλαγής οι εκχωρήσεις που γίνονται για σκοπούς εξασφάλισης απαίτησης, ιδίως σύμφωνα με τον ν. 3301/2004 για τη χρηματοοικονομική ασφάλεια ή σύμφωνα με τον πρόσφατο νόμο 5123/2024 ή σύμφωνα με το νομοθετικό διάταγμα του 1923. Οι προβλέψεις του άρθρου 6 δεν είναι πάντοτε επαρκείς και η χρήση των απαιτήσεων ως στοιχείου εξασφάλισης είναι κρίσιμη για τη λειτουργία των οικονομίας.
    Δικηγορική εταιρεία Ποταμίτης – Βεκρής

  • 12 Αυγούστου 2024, 11:15 | Βασίλης Μασσέλος

    Η επιβολή χαρτοσήμου (ψηφιακού τέλους συναλλαγής) στην άφεση χρέους επιβαρύνει σημαντικά τον ωφελούμενο/η που το πιθανότερο είναι να βρίσκεται σε ιδιαίτερα δυσχερή οικονομική κατάσταση. Επειδή δε στην πράξη είναι δύσκολος ο έλεγχος η εξασφάλιση της συμμόρφωσης πρέπει να απαλειφθεί.

  • 11 Αυγούστου 2024, 20:13 | Κίμων Σαϊτάκης

    Ως προς την προβλεπόμενη στο άρθρο 14 παρ. 1 περ. γ΄ εξαίρεση από το ΨΤΣ εφόσον η περίπτωση «εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φ.Π.Α.»:
    Δεν είναι σαφές από τη διατύπωση εάν η εξαίρεση αυτή αναφέρεται μόνο στις εκχωρήσεις που γίνονται έναντι ανταλλάγματος (οπότε τίθεται ως επιπρόσθετη προϋπόθεση για την απαλλαγή τους από το ΨΤΣ) ή αν πρόκειται για μια δεύτερη, διαζευκτικά με την πρώτη (εκχώρηση που γίνεται με αντάλλαγμα) προβλεπόμενη εξαίρεση από το ΨΤΣ. Στη δεύτερη αυτή περίπτωση, θα πρέπει επίσης να διευκρινιστεί εάν η υπαγωγή στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φ.Π.Α. αναφέρεται στην εκχωρούμενη απαίτηση ή στην ίδια την εκχώρηση (το δεύτερο δεν έχει και ιδιαίτερο ίσως νόημα). Το λογικό είναι να αναφέρεται στην εκχωρούμενη απαίτηση, με τη λογική της αποφυγής διπλής φορολόγησης μιας ήδη φορολογημένης συναλλαγής.

  • 11 Αυγούστου 2024, 11:56 | Nikolaos Katsaros

    – Παρ 1(α)- το άρθρο 436 του ΑΚ αναφέρεται σε ανανέωση ενοχής (και όχι «σύμβασης»)

    – Παρ 1 εισαγωγικό εδάφιο (Το Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής επιβάλλεται αυτοτελώς στις παρακάτω συμβάσεις, υπό τους ειδικότερους, κατά περίπτωση, όρους:) – θα πρέπει να προστεθεί «και με την επιφύλαξη των οριζομένων για τα παρεπόμενα σύμφωνα»

  • 10 Αυγούστου 2024, 11:14 | Nikolaos Katsaros

    – 2.4% και 3.6% είναι πάρα πολύ

    – Παρ.1(γ)- Να διευκρινησθεί ρητά ότι η εξασφαλιστική εκχώρηση απαιτήσεων νοείται ότι γίνεται ΜΕ αντάλλαγμα για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου.

  • 9 Αυγούστου 2024, 13:17 | Γιώργος Μηνούδης

    Στο άρθρο 14 παρ. 1 περ. α) θα άξιζε ίσως να υπάρχει ρητή μνεία στο άρθρο 6 παρ. 4, προς αποφυγή παρερμηνειών.

  • 9 Αυγούστου 2024, 13:22 | Γιώργος Μηνούδης

    Η διατύπωση του άρθρου 14 παρ. 1 περ. γ) δεν είναι ίσως απολύτως σαφής για το τι ισχύει σχετικά με εκχώρηση που είναι έναντι τιμήματος αλλά είναι εκτός πεδίου ΦΠΑ (π.χ. μεταξύ ιδιωτών). Εάν σκοπός είναι να απαλλάσσονται όλες οι εκχωρήσεις έναντι τιμήματος, παρέλκει η αναφορά στον ΦΠΑ και είναι και βλαπτική, διότι υπονομεύεται η γενική εξαίρεση του άρθρου 3 παρ. 3 περ. α). Εάν πρόθεση είναι να απαλλάσσονται οι εκχωρήσεις εκείνες που και είναι έναντι τιμήματος και εμπίπτουν στο πεδίο του ΦΠΑ, καλύτερη ίσως θα ήταν η αρνητική διατύπωση, δηλαδή «εκτός εάν γίνεται έναντι ανταλλάγματος και εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φ.Π.Α».

Σχόλια