Αρχική ΨΗΦΙΑΚΟ ΤΕΛΟΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΆρθρο 10 Καταθέσεις και αναλήψεις

Άρθρο 10 Καταθέσεις και αναλήψεις

1. Επιβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής επί των καταθέσεων και αναλήψεων, από και προς νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, που διενεργούνται από εταίρους, μετόχους ή άλλα πρόσωπα, εφόσον δεν πρόκειται για απολήψεις έναντι κερδών, όταν οι καταθέσεις ή αναλήψεις δεν γίνονται στο πλαίσιο ιδιαίτερης σύμβασης. Για καταθέσεις ή αναλήψεις του πρώτου εδαφίου που διενεργούνται βάσει σύμβασης εφαρμόζονται τα άρθρα 8 και 9, αναλόγως της σύμβασης.
2. Για τον υπολογισμό του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής επί των καταθέσεων και αναλήψεων εφαρμόζεται συντελεστής:
α) ένα και είκοσι τοις εκατό (1,20%), εφόσον πρόκειται για κεφαλαιουχικές ή προσωπικές εταιρείες που συστάθηκαν στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή, και
β) τρία και εξήντα τοις εκατό (3,60%), σε όλες τις άλλες περιπτώσεις.
3. Το Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής υπολογίζεται επί της οικείας καταχώρισης στα προβλεπόμενα αρχεία, που τηρεί το νομικό πρόσωπο ή η νομική οντότητα της παρ. 1, εφόσον τηρείται διπλογραφικό λογιστικό σύστημα ή με βάση άλλο ισοδύναμο έγγραφο σε κάθε άλλη περίπτωση.
4. Με το Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής βαρύνεται και είναι υπόχρεο για την απόδοσή του το νομικό πρόσωπο ή η νομική οντότητα, τα χρηματικά διαθέσιμα των οποίων αποτελούν αντικείμενο καταθέσεων ή αναλήψεων.
5. Δεν επιβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής στις καταθέσεις χρημάτων σε χρηματοπιστωτικό ίδρυμα ή ίδρυμα πληρωμών του ν. 4537/2018 (Α΄ 84) ή ίδρυμα ηλεκτρονικού χρήματος του ν. 4021/2011 (Α΄ 218) που είναι αδειοδοτημένα και εποπτευόμενα από την Τράπεζα της Ελλάδος, καθώς και στην ανάληψη αυτών.

Σχόλια
  • 22 Αυγούστου 2024, 18:05 | Moratis Passas Δικηγορική Εταιρεία

    Προτείνεται διαγραφή της παραγράφου 5 του άρθρου 10, η οποία ενδέχεται να εγείρει ερμηνευτικά ζητήματα, καθώς και προσθήκες (ως κατωτέρω) στην παράγραφο 1 του άρθρου 10, για τους ακόλουθους λόγους:

    (α) Οι προβλεπόμενες σε αυτό συναλλαγές εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ΦΠΑ. Ως εκ τούτου, εξαιρούνται ούτως ή άλλως του νέου ψηφιακού τέλους κατ’ εφαρμογή του θεσπιζόμενου στην περίπτωση (α) της παραγράφου 3 του άρθρου 3 του νομοσχεδίου γενικού κανόνα.

    (β) Δεδομένου του γενικού αυτού κανόνα, η συμπερίληψη της «ειδικής» (;) εξαίρεσης της παραγράφου 5 του άρθρου 10 γεννά εύλογα ερωτηματικά ως προς τη σκοπιμότητά της, προκαλώντας σύγχυση και κίνδυνο παρερμηνειών ως προς το εύρος της θεσπιζόμενης εξαίρεσης, ιδίως κατ’ αντιδιαστολή προς τις καταθέσεις/αναλήψεις που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ΦΠΑ. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει, μάλιστα, να σημειωθεί ότι το γράμμα της παραγράφου 5 του άρθρου 10 δεν καλύπτει το σύνολο των διεπόμενων από το ν. 4537/2018 (ο οποίος ενσωματώνει κοινοτική οδηγία) καταθέσεων/αναλήψεων χρημάτων. Ενδεικτικά, δεν καλύπτεται από το γράμμα της εν λόγω εξαίρεσης η περίπτωση της ανάληψης μετρητών από αυτόματες ταμειολογιστικές μηχανές (ΑΤΜ) που λειτουργούν μη αδειοδοτημένα ιδρύματα πληρωμών δυνάμει της περίπτωσης (ιε) του άρθρου 3 του ν. 4537/2018, η οποία όμως δεν θα έπρεπε να χρήζει διαφορετικής μεταχείρισης.

    (γ) Εν όψει των παραπάνω, προτείνονται:

    (Α) οι ακόλουθες προσθήκες στην παράγραφο 1 του άρθρου 10, προκειμένου να αποσαφηνιστεί το αντικείμενο του ψηφιακού τέλους, σύμφωνα και με τα αναφερόμενα στην Ανάλυση Συνεπειών Ρύθμισης:

    «1. Επιβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής επί των καταθέσεων και αναλήψεων εταίρων και μετόχων ή άλλων προσώπων από και προς νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, στα οποία συμμετέχουν, εφόσον δεν πρόκειται για απολήψεις έναντι κερδών, όταν οι καταθέσεις ή αναλήψεις δεν γίνονται στο πλαίσιο ιδιαίτερης σύμβασης. Για καταθέσεις ή αναλήψεις του πρώτου εδαφίου που διενεργούνται βάσει σύμβασης εφαρμόζονται τα άρθρα 8 και 9, αναλόγως της σύμβασης.»

    Και

    (Β) η διαγραφή της παραγράφου 5 του άρθρου 10 και αντ’ αυτής η προσθήκη της ακόλουθης γενικής ερμηνευτικής διάταξης στην περίπτωση (α) της παραγράφου 1 του άρθρου 3:

    «1. Επιβάλλεται φόρος με την ονομασία «Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής»:
    α) στις συναλλαγές των άρθρων 8 έως 21, με την επιφύλαξη της παραγράφου 3, όταν τουλάχιστον ένα από τα συναλλασσόμενα μέρη […]».

  • 22 Αυγούστου 2024, 17:13 | Tax Man

    Η απουσία σύμβασης δεν θα πρέπει να κατατάσει αυτομάτως μια χρέωση ή πίστωση στις διατάξεις του παρόντος άρθρου. Σύμβαση μπορεί να υφίσταται αλλά να αποκρύπτεται. Το κρίσιμο ζήτημα θα πρέπει να είναι η συμπεριφορά του λογαριασμού. Μια ταμειακή διευκόλυνση έχει βραχυχρόνιο χαρακτήρα και τα χρήματα επιστρέφονται μετά από λίγο καιρό. Μια ανάληψη ποσού ή ποσών η οποία παραμένει χρεωμένη στα βιβλία της επιχείρησης για χρόνια θα πρέπει να λογίζεται ως δάνειο και να υπόκειται στο ανάλογο τέλος.

  • 22 Αυγούστου 2024, 10:38 | TaxMan

    Η φράση «εφόσον δεν πρόκειται για απολήψεις έναντι κερδών» θα πρέπει να απαλοιφθεί καθώς πρακτικά επιτρέπει την άνευ κόστους καταστρατήγηση των προβλεπόμενων διαδικασιών των περί διανομής κερδών διατάξεων του Ν.4548/2018.

Σχόλια