Αρχική ΨΗΦΙΑΚΟ ΤΕΛΟΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣΆρθρο 8 Δάνεια

Άρθρο 8 Δάνεια

1. Επιβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής:
α) σε δάνεια, έντοκα και άτοκα, στα οποία περιλαμβάνονται και πράξεις κεφαλαιοποίησης ληξιπρόθεσμων οφειλών που απορρέουν από δάνεια και τόκους δανείων, καθώς και σε πιστώσεις κάθε είδους εξομοιούμενες με δάνεια και πιστωτικές κάρτες,
β) σε ομολογιακά δάνεια του Κεφαλαίου Δ΄ του Πέμπτου Τμήματος του ν. 4548/2018 (Α΄ 104).
2. Δεν επιβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής σε δάνεια της παρ. 1:
α) όταν δανειστής είναι χρηματοπιστωτικό ίδρυμα ή ίδρυμα πληρωμών του ν. 4537/2018 (Α΄ 84) ή ίδρυμα ηλεκτρονικού χρήματος του ν. 4021/2011 (Α΄ 218) που είναι αδειοδοτημένο και εποπτευόμενο από την Τράπεζα της Ελλάδος,
β) όταν ομολογιούχος δανειστής κατά την έκδοση του ομολογιακού δανείου της περ. β) της παρ. 1 καθίσταται χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, για το ποσό του δανείου που αντιστοιχεί στις ομολογίες που αποκτώνται από αυτό, και
γ) όταν ο λήπτης του δανείου είναι νομικό πρόσωπο και το κεφάλαιο ή οι τμηματικές απολήψεις που συνιστούν τη χρηματική παροχή του δανείου είναι καταβλητέα σε μόνιμη εγκατάστασή του στην αλλοδαπή.
3. Για τον υπολογισμό του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής επί των δανείων εφαρμόζεται:
α) συντελεστής δύο και σαράντα τοις εκατό (2,40%), εφόσον όλοι οι συναλλασσόμενοι είναι φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα και το δάνειο χορηγείται αποκλειστικά για σκοπούς που σχετίζονται με την επιχειρηματική τους δραστηριότητα ή τουλάχιστον ένας από τους συναλλασσόμενους είναι νομικό πρόσωπο των περ. α) και β) του άρθρου 45 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α΄ 167), και
β) συντελεστής τρία και εξήντα τοις εκατό (3,60%) σε όλες τις άλλες περιπτώσεις.
4. Το Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής υπολογίζεται βάσει του ποσού του κεφαλαίου του δανείου που αναλαμβάνεται, ακόμα και αν αυτό υπερβαίνει τη συμβατικά συμφωνηθείσα χρηματική παροχή. Ειδικά στην περίπτωση κεφαλαιοποίησης ληξιπρόθεσμων οφειλών που απορρέουν από δάνεια και τόκους δανείων, το Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής επιβάλλεται επί του συνολικού ποσού της κεφαλαιοποιημένης οφειλής, συμπεριλαμβανομένων των τόκων. Το επιβαλλόμενο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής ανά δάνειο δεν υπερβαίνει το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ.
5. Δεν επιβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής στις κάτωθι συναλλαγές:
α) κατά την εξόφληση των τόκων που απορρέουν από τα δάνεια που εμπίπτουν στο παρόν άρθρο,
β) σε ομολογίες που, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 59 του ν. 4548/2018, εισάγονται σε ρυθμιζόμενη αγορά, σύμφωνα με το άρθρο 6 του ν. 3371/2005 (Α΄ 178), περί ελάχιστων όρων σχετικών με τον εκδότη ομολογιών και τις ομολογίες που αποτελούν αντικείμενο αίτησης εισαγωγής, σε πολυμερείς μηχανισμούς διαπραγμάτευσης ή μηχανισμούς οργανωμένης διαπραγμάτευσης της περ. 23 του άρθρου 4 του ν. 4514/2018 (Α΄ 14) ή σε υποδομή αγοράς τεχνολογίας κατανεμημένου καθολικού.
6. Υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής και υπόχρεος για την απόδοσή του είναι ο οφειλέτης του δανείου.

Σχόλια
  • 22 Αυγούστου 2024, 22:27 | ECOENER HELLAS

    Χαιρετίζουμε την αναμόρφωση του Κώδικα Τελών Χαρτοσήμου, η οποία κινείται στη σωστή κατεύθυνση σε σχέση με την προσπάθεια απάλειψης απαρχαιωμένων στρεβλώσεων.
    Συμφωνούμε με τα προβλήματα του υφιστάμενου πλαισίου που αναγνωρίζει το Υπουργείο στην παρουσίαση του σχεδίου νόμου (απαρχαιωμένος κώδικας, κατακερματισμένη νομοθεσία, γραφειοκρατία λόγω τυπικότητας και ζητήματα εδαφικότητας και συχνά σύγχυση ως προς το πεδίο εφαρμογής των διατάξεων).
    Μας προβληματίζει όμως ιδιαίτερα η επιβολή ψηφιακού τέλους συναλλαγής στα ομολογιακά δάνεια που συνάπτονται με τον Ν. 4548/20218 εκτός ρυθμιζόμενων αγορών, αφού πριν εξαιρούνταν του χαρτοσήμου 2.4% βάσει του άρθρου 14 του Ν.3156/2003, ενώ με το σχέδιο νόμου υπόκεινται πλέον στο νέο τέλος ψηφιακής συναλλαγής.
    Επομένως πλήττεται εξαιρετικά η περαιτέρω χρηματοδότηση υφιστάμενων επενδύσεων και η ενίσχυση νέων σε ενδοομιλικό επίπεδο, καθότι για πρώτη φορά το ομολογιακό δάνειο, προσφιλές μέσο χρηματοδότησης, επιβαρύνεται φορολογικά.
    Εισηγούμαστε το σχέδιο νόμου να μην προβλέψει επιβάρυνση των ομολογιακών δανείων με το τέλος ψηφιακής συναλλαγής. Η μόνη εύλογη φορολογική επιβάρυνση θα μπορούσε να είναι η επιβολή φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίου.
    Εναλλακτικά θα αναμενόταν τουλάχιστον να μπορεί ένας επενδυτής να χρηματοδοτήσει τα έργα του έστω με όρους αγοράς, και ως αγοραίος δείκτης για αυτό θα μπορούσε να ληφθεί το ποσοστό της έκτακτης εισφοράς που προβλέπεται από το ν. 128/1975 με ετήσιο συντελεστή 0,6% και απαλλάσσεται από το τέλος χαρτοσήμου.
    Η παραπάνω συνεισφορά αποδίδεται από τις ελληνικές τράπεζες στο ελληνικό κράτος. Ομοίως θα μπορούσε να ισχύσει και για το τέλος ψηφιακής συναλλαγής, με 0,6% ανώτατο ποσοστό επιβάρυνσης του κεφαλαίου των ομολογιακών δανείων εκτός ρυθμιζόμενων αγορών, αν επρόκειτο τελικά να μην εξαιρεθούν του νέου τέλους.
    Οι νεοσυσταθείσες Α.Ε. θα πρέπει να εξαιρούνται του τέλους ψηφιακής συναλλαγής κατά την πρώτη πενταετία λειτουργίας τους.
    Κλείνοντας σημειώνεται ότι σε κάθε περίπτωση οι μεταβατικές διατάξεις δε θα πρέπει να αφήνουν υπόνοιες αναδρομικότητας επιβολής του τέλους και ως τέτοιο παράδειγμα παραθέτουμε το στοιχείο ε της παρ. 4 του άρθρου 32 του σχεδίου νόμου ( Τελικές και μεταβατικές διατάξεις: «σε συμβάσεις που συνήφθησαν πριν από την 1η Ιανουαρίου 2025 και η φορολογική υποχρέωση γεννάται από την έναρξη ισχύος του παρόντος»).

  • 22 Αυγούστου 2024, 17:41 | Tax Man

    – Η παράγραφος 5 του άρθρου 16 του Ν.2523/1997 θα πρέπει να διατηρηθεί σε ισχύ και για το ψηφιακό τέλος συναλλαγής. Με την συγκεκριμένη διάταξη ο δανειστής έχει έννομο συμφέρον να απαιτήσει την προσήκουσα απόδοση του τέλους απο τον δανειζόμενο.
    – Το ανώτατο όριο των 150 χιλ, συνεπάγεται πως στην πράξη για δάνεια ανώτερα των 6,25 εκατομμυρίων το υπερβάλον ποσό δανείου δεν υπάγεται στο τέλος. Δηλαδή παρέχεται ένα αδικαιολόγητο φορολογικό πλεονέκτημα στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις, οι οποίες και δανείζονται τα μεγαλύτερα ποσά, σε σχέση με τις μικρότερες επιχειρήσεις. Θα πρέπει να καταργηθεί η συγκεκριμένη πρόβλεψη.
    -Η απαλλαγή απο το τέλος για τα ομολογιακά δάνεια θα πρέπει να περιορίζεται αποκλειστικά στις ομολογίες που είναι εισηγμένες σε οργανωμένη χρηματιστηριακή αγορά. Κάθε άλλη πρόβλεψη παρέχει στις τράπεζες αδικαιολόγητο φορολογικό πλεονέκτημα στις αγορές δανειακών κεφαλαίων, ενώ τους αφήνει χώρο και για άλλες καταχρηστικές πρακτικές φορολογικού σχεδιασμού.
    Επιπλέον, επειδή ομολογίες εκδίδουν αποκλειστικώς οι Ανώνυμες Εταιρείες, η προτεινόμενη διάταξη παρέχει σε αυτές διακριτική-ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση, σε σχέση με εταιρείες άλλων τύπων.
    -Με την προβλεπόμενη αποκλειστική ευθύνη του δανειζόμενου για την απόδοση του τέλους, συνεπάγεται ότι στην περίπτωση όπου Ελληνική επιχείρηση δανείζει αλλοδαπή επιχείρηση δεν υφίσταται και λόγος απόδοσης του τέλους καθώς πρακτικά η Φορολογική Αρχή δεν μπορεί να βεβαιώσει φόρο σε αλλοδαπή επιχείρηση. Με άλλα λόγια θα πρέπει να προβλέπεται και στους δύο αντισυμβαλλόμενους αλληλέγγυα ευθύνη, ειδικά σε περίπτωση ελέγχου για την ορθή εφαρμογή του νόμου.
    -Οι διατάξεις θα πρέπει να προσαρμοστούν στο γεγονός ότι η Ελλάδα είναι χώρα μέλος της ευρωζώνης όπου επιτρέπεται η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων μεταξύ των χωρών μελών.
    -Η διάταξη της περίπτωσης γ’ της παραγράφου 2 θα πρέπει να διευκρινιστεί περαιτέρω ως προς την σκοπιμότητα της. Για παράδειγμα τι ισχύει όταν θυγατρική στην Ελλάδα πολυεθνικού ομίλου συστήσει υποκατάστημα αλλοδαπής σε άλλη χώρα για τον αποκλειστικό λόγο να λαμβάνει εκεί δανειακά κεφάλαια. Έχει σημασία για την υπαγωγή ή μη στο τέλος εάν τα κεφάλαια αυτά μεταφέρονται τελικά στην Ελλαδα, εάν καταχωρούνται ως υποχρεώσεις στα βιβλία της Ελληνικής Επιχείρησης, ή εάν εξοφλούν υποχρέωσεις της Ελληνικής Επιχείρησης; Τέτοιες ασάφειες επιτρέπουν αθέμιτο φορολογικό πλεονέκτημα σε πολυεθνικούς ομίλους.
    -Τι προβλέπει η διάταξη για σχήματα cash-pooling που ειναι κοινότυπα σε πολυεθνικούς ομίλους;

  • 22 Αυγούστου 2024, 15:38 | Ένωση Super Market Ελλάδος – Φορολογική Επιτροπή

    Σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 1 περ. β’ του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, για πρώτη φορά επιβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής 2,4% στα Ομολογιακά Δάνεια που χορηγούν Φυσικά ή Νομικά Πρόσωπα (εξαιρουμένων όμως των Τραπεζών) με έδρα την Ελλάδα. Το επιβαλλόμενο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής ανά δάνειο δεν υπερβαίνει το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ. Υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής και υπόχρεος για την απόδοσή του είναι ο οφειλέτης του δανείου.

    Τα ομολογιακά δάνεια είναι συνήθης τρόπος χρηματοδότησης των εταιρειών από τους μετόχους τους αλλά και από τρίτους και εφόσον τελικώς ψηφιστεί η διάταξη θα επιβαρύνει αδικαιολόγητα τις επιχειρήσεις. Περαιτέρω, η πρόθεση επιβολής ψηφιακού τέλους συναλλαγής, το οποίο ουσιαστικά αντικαθιστά τα τέλη χαρτοσήμου μέσω μίας νέας ορολογίας, θέτει εκ νέου τα ήδη γνωστά ζητήματα περί ανεπίτρεπτης εφαρμογής σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία του εν λόγω τέλους επί συναλλαγών οι οποίες ανήκουν στο πεδίο του ΦΠΑ. Τέλος, δια της ρύθμισης αυτής, οιαδήποτε μορφή χρηματοδότησης εκτός τραπεζικού συστήματος, καθίσταται εκ των πραγμάτων μη ανταγωνιστική και δημιουργεί ανεπίτρεπτη στρέβλωση στην αγορά.

  • 22 Αυγούστου 2024, 15:14 | Ένωση Super Market Ελλάδος – Φορολογική Επιτροπή

    Στο άρθρο 8 παρ. 3 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου αναφέρεται ότι δεν επιβάλλεται ψηφιακό τέλος συναλλαγής όταν ο λήπτης του δανείου είναι νομικό πρόσωπο και το κεφάλαιο ή οι τμηματικές απολήψεις που συνιστούν τη χρηματική παροχή του δανείου καταβλητέα σε μόνιμη εγκατάστασή του στην αλλοδαπή. Δεδομένου ότι με την εν λόγω παράγραφο εισάγεται κατ’ εξαίρεση (κατ΄ανάλογη εφαρμογή των ισχυόντων στο τέλος χαρτοσήμου) η αρχή της χωρικότητας όσον αφορά την επιβολή του τέλους, θα πρέπει για την εφαρμογή της αρχής της ισότητας αλλά και συμμόρφωσης όσον αφορά τις κοινοτικές ελευθερίες να διευκρινισθεί άλλως να προστεθεί ότι η εν λόγω περίπτωση καταλαμβάνει και τα νομικά πρόσωπα με έδρα στην αλλοδαπή. Άλλωστε αυτό είναι και το νόημα που πρέπει να συναχθεί από την αντιπαραβολή της εν λόγω διάταξης με άλλες διατάξεις του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, καθότι όπου ήθελε ο νομοθέτης να προβλέψει ρητά ότι καταλαμβάνει μόνο τα νομικά πρόσωπο που είναι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδος το έκανε ρητά (βλ. άρθρο 17 παρ. 1 περ. β όπου μετά το νομικό πρόσωπο γίνεται ρητή αναφορά περί φορολογικής κατοικίας στην Ελλάδα).

  • 22 Αυγούστου 2024, 13:37 | Μιχάλης Κόκκινος – Ελληνο-Ισπανικό ΕΕ

    Προτάσεις του Ελληνο – Iσπανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου σχετικά με το Άρθρο 8 του Σχεδίου Νόμου «ΨΗΦΙΑΚΟ ΤΕΛΟΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»

    Το Ελληνο – Ισπανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, εκπροσωπώντας επιχειρήσεις και επενδυτές που δραστηριοποιούνται τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ισπανία, καταθέτει τις θέσεις του σχετικά με το Άρθρο 8 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου, το οποίο προβλέπει την επιβολή ψηφιακού τέλους συναλλαγής στα ομολογιακά δάνεια του Ν. 4548/2018.

    Ενστάσεις επί του Άρθρου 8:
    -Επιβάρυνση των Ομολογιακών Δανείων:
    Εκφράζουμε τις σοβαρές ανησυχίες μας για την πρόβλεψη επιβολής ψηφιακού τέλους συναλλαγής στα ομολογιακά δάνεια εκτός ρυθμιζόμενων αγορών, τα οποία μέχρι πρότινος εξαιρούνταν από το χαρτόσημο βάσει του άρθρου 14 του Ν. 3156/2003. Η νέα αυτή επιβάρυνση θα αυξήσει το κόστος δανεισμού και θα δυσχεράνει την πρόσβαση των επιχειρήσεων σε χρηματοδότηση με ανταγωνιστικούς όρους, επηρεάζοντας αρνητικά την επιχειρηματικότητα και την οικονομική ανάπτυξη.

    -Πλήγμα στις Επενδύσεις και τη Ρευστότητα:
    Η εφαρμογή του τέλους αυτού δεν ευνοεί την ενίσχυση της ρευστότητας και των επενδύσεων, ειδικά σε ενδο-ομιλικό επίπεδο, όπου τα ομολογιακά δάνεια χρησιμοποιούνται ως εργαλείο χρηματοδότησης για επενδύσεις μεγάλης κλίμακας. Οι επενδύσεις αυτές αποδίδουν πολλαπλάσια φορολογικά έσοδα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, και ως εκ τούτου, η επιβολή του ψηφιακού τέλους συναλλαγής θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία.

    -Αύξηση Γραφειοκρατίας:
    Η εισαγωγή του ψηφιακού τέλους συναλλαγής αναμένεται να προσθέσει νέα γραφειοκρατικά βάρη και να περιπλέξει τις διαδικασίες για τη χορήγηση ομολογιακών δανείων στις επιχειρήσεις.

    -Κίνδυνος Αναδρομικότητας:
    Σχετικά με τις μεταβατικές διατάξεις, εκφράζουμε την ανησυχία μας για την υπονοούμενη αναδρομικότητα του τέλους, όπως αυτή αποτυπώνεται στο στοιχείο Ε της παρ. 4 του άρθρου 32 του σχεδίου νόμου.

    Προτάσεις:

    1.Μη Επιβολή του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής:
    Προτείνουμε την εξαίρεση των ομολογιακών δανείων από το ψηφιακό τέλος συναλλαγής, διατηρώντας έτσι τη δυνατότητα των επιχειρήσεων να δανείζονται με χαμηλό κόστος, προκειμένου να επενδύσουν σε ανάπτυξη και καινοτομία.

    2.Εναλλακτική Πρόταση:
    Εναλλακτικά, προτείνουμε να περιοριστεί η επιβάρυνση των ενδοομιλικών ομολογιακών δανείων στο φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου, ως ύστατη επιβάρυνση που αρμόζει στο σκοπό που εξυπηρετούν τα δάνεια αυτά.

    3.Χαμηλότερο Ποσοστό Επιβάρυνσης:
    Μια άλλη εναλλακτική πρόταση είναι να εφαρμοστεί ανώτατο ποσοστό επιβάρυνσης 0,6% επί του κεφαλαίου των ομολογιακών δανείων εκτός ρυθμιζόμενων αγορών, αντίστοιχο με το ποσοστό της έκτακτης εισφοράς που προβλέπεται από τον Ν. 128/1975.

    4.Εξαίρεση Νεοσύστατων Α.Ε.:
    Προτείνουμε οι νεοσύστατες ανώνυμες εταιρείες να εξαιρεθούν από το τέλος ψηφιακής συναλλαγής για τα πρώτα πέντε έτη λειτουργίας τους, ώστε να διευκολυνθεί η νεοφυής επιχειρηματικότητα.

    5.Αναδρομικότητα:
    Οι μεταβατικές διατάξεις δεν θα πρέπει να αφήνουν υπόνοιες αναδρομικότητας σχετικά με την επιβολή του τέλους.

    Το Ελληνο – Ισπανικό Εμπορικό Επιμελητήριο θεωρεί ότι η υιοθέτηση των ανωτέρω προτάσεων διασφαλίζει ένα σταθερό και ανταγωνιστικό φορολογικό πλαίσιο που προάγει τις επενδύσεις και την οικονομική ανάπτυξη στη χώρα μας.

    Με Εκτίμηση,
    Ελληνο – Iσπανικό Εμπορικό Επιμελητήριο

  • 22 Αυγούστου 2024, 13:20 | Ένωση Super Market Ελλάδος – Φορολογική Επιτροπή

    Σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 1 περ. β’ του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, για πρώτη φορά επιβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής 2,4% στα Ομολογιακά Δάνεια που χορηγούν Φυσικά ή Νομικά Πρόσωπα (εξαιρουμένων όμως των Τραπεζών) με έδρα την Ελλάδα. Το επιβαλλόμενο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής ανά δάνειο δεν υπερβαίνει το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ. Υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής και υπόχρεος για την απόδοσή του είναι ο οφειλέτης του δανείου.

    Τα ομολογιακά δάνεια είναι συνήθης τρόπος χρηματοδότησης των εταιρειών από τους μετόχους τους αλλά και από τρίτους και εφόσον τελικώς ψηφιστεί η διάταξη θα επιβαρύνει αδικαιολόγητα τις επιχειρήσεις. Περαιτέρω, η πρόθεση επιβολής ψηφιακού τέλους συναλλαγής, το οποίο ουσιαστικά αντικαθιστά τα τέλη χαρτοσήμου μέσω μίας νέας ορολογίας, θέτει εκ νέου τα ήδη γνωστά ζητήματα περί ανεπίτρεπτης εφαρμογής σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία του εν λόγω τέλους επί συναλλαγών οι οποίες ανήκουν στο πεδίο του ΦΠΑ. Τέλος, δια της ρύθμισης αυτής, οιαδήποτε μορφή χρηματοδότησης εκτός τραπεζικού συστήματος, καθίσταται εκ των πραγμάτων μη ανταγωνιστική και δημιουργεί ανεπίτρεπτη στρέβλωση στην αγορά.

  • 22 Αυγούστου 2024, 13:23 | Ένωση super Market Ελλάδος _ Φορολογική Επιτροπή

    Στο άρθρο 8 παρ. 3 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου αναφέρεται ότι δεν επιβάλλεται ψηφιακό τέλος συναλλαγής όταν ο λήπτης του δανείου είναι νομικό πρόσωπο και το κεφάλαιο ή οι τμηματικές απολήψεις που συνιστούν τη χρηματική παροχή του δανείου καταβλητέα σε μόνιμη εγκατάστασή του στην αλλοδαπή. Δεδομένου ότι με την εν λόγω παράγραφο εισάγεται κατ’ εξαίρεση (κατ΄ανάλογη εφαρμογή των ισχυόντων στο τέλος χαρτοσήμου) η αρχή της χωρικότητας όσον αφορά την επιβολή του τέλους, θα πρέπει για την εφαρμογή της αρχής της ισότητας αλλά και συμμόρφωσης όσον αφορά τις κοινοτικές ελευθερίες να διευκρινισθεί άλλως να προστεθεί ότι η εν λόγω περίπτωση καταλαμβάνει και τα νομικά πρόσωπα με έδρα στην αλλοδαπή. Άλλωστε αυτό είναι και το νόημα που πρέπει να συναχθεί από την αντιπαραβολή της εν λόγω διάταξης με άλλες διατάξεις του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, καθότι όπου ήθελε ο νομοθέτης να προβλέψει ρητά ότι καταλαμβάνει μόνο τα νομικά πρόσωπο που είναι φορολογικοί κάτοικοι Ελλάδος το έκανε ρητά (βλ. άρθρο 17 παρ. 1 περ. β όπου μετά το νομικό πρόσωπο γίνεται ρητή αναφορά περί φορολογικής κατοικίας στην Ελλάδα).

  • 22 Αυγούστου 2024, 10:01 | Ελληνο – Ισπανικό Εμπορικό Επιμελητήριο

    Προτάσεις του Ελληνο – Ισπανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου σχετικά με το Άρθρο 8 του Σχεδίου Νόμου «ΨΗΦΙΑΚΟ ΤΕΛΟΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»

    Το Ελληνο – Ισπανικό Εμπορικό Επιμελητήριο, εκπροσωπώντας επιχειρήσεις και επενδυτές που δραστηριοποιούνται τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ισπανία, καταθέτει τις θέσεις του σχετικά με το Άρθρο 8 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου, το οποίο προβλέπει την επιβολή ψηφιακού τέλους συναλλαγής στα ομολογιακά δάνεια του Ν. 4548/2018.

    **Ενστάσεις επί του Άρθρου 8**:

    -Επιβάρυνση των Ομολογιακών Δανείων:

    Εκφράζουμε τις σοβαρές ανησυχίες μας για την πρόβλεψη επιβολής ψηφιακού τέλους συναλλαγής στα ομολογιακά δάνεια εκτός ρυθμιζόμενων αγορών, τα οποία μέχρι πρότινος εξαιρούνταν από το χαρτόσημο βάσει του άρθρου 14 του Ν. 3156/2003. Η νέα αυτή επιβάρυνση θα αυξήσει το κόστος δανεισμού και θα δυσχεράνει την πρόσβαση των επιχειρήσεων σε χρηματοδότηση με ανταγωνιστικούς όρους, επηρεάζοντας αρνητικά την επιχειρηματικότητα και την οικονομική ανάπτυξη.

    -Πλήγμα στις Επενδύσεις και τη Ρευστότητα:

    Η εφαρμογή του τέλους αυτού δεν ευνοεί την ενίσχυση της ρευστότητας και των επενδύσεων, ειδικά σε ενδο-ομιλικό επίπεδο, όπου τα ομολογιακά δάνεια χρησιμοποιούνται ως εργαλείο χρηματοδότησης για επενδύσεις μεγάλης κλίμακας. Οι επενδύσεις αυτές αποδίδουν πολλαπλάσια φορολογικά έσοδα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, και ως εκ τούτου, η επιβολή του ψηφιακού τέλους συναλλαγής θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία.

    -Αύξηση Γραφειοκρατίας:

    Η εισαγωγή του ψηφιακού τέλους συναλλαγής αναμένεται να προσθέσει νέα γραφειοκρατικά βάρη και να περιπλέξει τις διαδικασίες για τη χορήγηση ομολογιακών δανείων στις επιχειρήσεις.

    -Κίνδυνος Αναδρομικότητας:

    Σχετικά με τις μεταβατικές διατάξεις, εκφράζουμε την ανησυχία μας για την υπονοούμενη αναδρομικότητα του τέλους, όπως αυτή αποτυπώνεται στο στοιχείο Ε της παρ. 4 του άρθρου 32 του σχεδίου νόμου.

    **Προτάσεις**:

    1.Μη Επιβολή του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής:
    Προτείνουμε την εξαίρεση των ομολογιακών δανείων από το ψηφιακό τέλος συναλλαγής, διατηρώντας έτσι τη δυνατότητα των επιχειρήσεων να δανείζονται με χαμηλό κόστος, προκειμένου να επενδύσουν σε ανάπτυξη και καινοτομία.

    2.Εναλλακτική Πρόταση:
    Εναλλακτικά, προτείνουμε να περιοριστεί η επιβάρυνση των ενδοομιλικών ομολογιακών δανείων στο φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου, ως ύστατη επιβάρυνση που αρμόζει στο σκοπό που εξυπηρετούν τα δάνεια αυτά.

    3.Χαμηλότερο Ποσοστό Επιβάρυνσης:
    Μια άλλη εναλλακτική πρόταση είναι να εφαρμοστεί ανώτατο ποσοστό επιβάρυνσης 0,6% επί του κεφαλαίου των ομολογιακών δανείων εκτός ρυθμιζόμενων αγορών, αντίστοιχο με το ποσοστό της έκτακτης εισφοράς που προβλέπεται από τον Ν. 128/1975.

    4.Εξαίρεση Νεοσύστατων Α.Ε.:
    Προτείνουμε οι νεοσύστατες ανώνυμες εταιρείες να εξαιρεθούν από το τέλος ψηφιακής συναλλαγής για τα πρώτα πέντε έτη λειτουργίας τους, ώστε να διευκολυνθεί η νεοφυής επιχειρηματικότητα.

    5.Αναδρομικότητα:
    Οι μεταβατικές διατάξεις δεν θα πρέπει να αφήνουν υπόνοιες αναδρομικότητας σχετικά με την επιβολή του τέλους.

    Το Ελληνο – Ισπανικό Εμπορικό Επιμελητήριο θεωρεί ότι η υιοθέτηση των ανωτέρω προτάσεων διασφαλίζει ένα σταθερό και ανταγωνιστικό φορολογικό πλαίσιο που προάγει τις επενδύσεις και την οικονομική ανάπτυξη στη χώρα μας.

    Με Εκτίμηση,

    Ελληνο – Ισπανικό Εμπορικό Επιμελητήριο

  • 21 Αυγούστου 2024, 21:56 | John Papadakis

    Άδικο τέλος στα δάνεια

  • 21 Αυγούστου 2024, 16:32 | Ανδρέας Ματοπουλος

    Είμαι Διευθ/νων Σύμβουλος της Elbridge Capital Management ΑΕΔΑΚΕΣ, διαχειρίστρια εταιρεία του Elbridge Capital Fund I, ενός νεοσύστατου επενδυτικού fund που δραστηριοποιείται σε ενναλακτικές μορφές χρηματοδότησης (mezzanine & credit) ελληνικών ΜμΕ.

    Διαπιστώνω με έκπληξη στο άρθρο 8 του εν λόγω νομοσχεδίου πως επιβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής (2,4%) σε όλα τα επιχειρηματικά δάνεια συμπεριλαμβανομένων και των ομολογιακών δανείων του Κεφαλαίου Δ΄του Πέμπτου Τμήματος του ν. 4548/2018 (Α΄104) με ρητή εξαίρεση τα δάνεια (συμπεριλαμβανομένων των ομολογιακών) στα οποία καθίσταται δανειστής χρηματοπιστωτικό ίδρυμα.

    Όπως γίνεται αντιληπτό, η επιβολή του τέλους στα ομολογιακά δάνεια, με την παράλληλη διατήρηση της απαλλαγής στα τραπεζικά δάνεια, δημιουργεί μη ανταγωνιστικές συνθήκες στην αγορά, καθώς καθιστά μη ανταγωνιστική οποιαδήποτε άλλη μορφή χρηματοδότησης πέραν της τραπεζικής. Στην ουσία καθιστά ένα ευρέως εφαρμόσιμο σε παγκόσμιο επίπεδο χρηματοδοτικό εργαλείο όπως είναι το μετατρέψιμο ομολογιακό, λιγότερο ελκυστικό και ως εκ τούτου αντί να προσθέτει στις επιλογές χρηματοδότησης των ΜμΕ στην ουσία τις περιορίζει στον τραπεζικό δανεισμό. Όλα αυτά, μάλιστα, την ώρα που για έναν σημαντικό αριθμό επιχειρήσεων της χώρας μας (ΜμΕ, νεοφυών κ.α.) η πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό είναι περιορισμένη λόγω του περιορισμένου μεγέθους και πόρων τους με αποτέλεσμα να μην δύνανται να χρηματοδοτηθούν από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ή να εκδώσουν εισηγμένα ομολογιακά δάνεια σύμφωνα με τα οριζόμενα της παρ. 5(β) του άρθρου αυτού.

    Ως εκ τούτου, πολλές ελληνικές επιχειρήσεις στρέφονται στην έκδοση μη εισηγμένων ομολογιακών δανείων και δη μετατρέψιμων ομολογιακών ή ομολογιακών με δικαίωμα συμμετοχής στα κέρδη που καλύπτονται από οργανισμούς εναλλακτικών επενδύσεων. Αυτοί οι οργανισμοί εναλλακτικών επενδύσεων αποτελούν σημαντικούς φορείς ενίσχυσης των ελληνικών επιχειρήσεων στο πλαίσιο της εναλλακτικής χρηματοδότησης που είναι στο επίκεντρο της ένωσης κεφαλαιαγορών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Θεωρώ λοιπόν εύλογο να εξαιρεθούν επίσης τα ομολογιακά δάνεια στα οποία καθίστανται δανειστές οργανισμοί εναλλακτικών επενδύσεων (Ο.Ε.Ε.), οι οποίοι διαχειρίζονται από διαχειριστές οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων (Δ.Ο.Ε.Ε.) του ν.4209/2013, όπως ισχύει, συμπεριλαμβανομένων των Δ.Ο.Ε.Ε. της παρ.2. του άρθρου 3 του ν.4209/2013. Οι εν λόγω Δ.Ο.Ε.Ε. διαχειρίζονται ένα μεγάλο αριθμό O.E.E. με σημαντικά κεφάλαια προς επένδυση σε ελληνικές μικρομεσαίες και νεοφυείς επιχειρήσεις που αποτελούν την πλειονότητα των ελληνικών επιχειρήσεων.

  • 21 Αυγούστου 2024, 14:19 | Δικηγορική Εταιρεία Ποταμίτης – Βεκρής

    Οι προτεινόμενες διατάξεις του άρθρου 8 προσκρούουν πολλαπλώς σε ρητές ρυθμίσεις του ενωσιακού δικαίου. Ειδικότερα:
    Α. Η προτεινόμενη με το άρθρο αυτό επιβολή ψηφιακού τέλους συναλλαγής στα ομολογιακά δάνεια έρχεται ευθέως σε αντίθεση με την Oδηγία 2008/7/ΕΚ του Συμβουλίου της 12ης Φεβρουαρίου 2008 περί των έμμεσων φόρων των επιβαλλόμενων επί των συγκεντρώσεων κεφαλαίων και συγκεκριμένα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 αυτής που προβλέπει κατά λέξη τα ακόλουθα:
    «2. Τα κράτη μέλη δεν επιβάλλουν οποιαδήποτε μορφή έμμεσου φόρου στις ακόλουθες πράξεις: α) στη δημιουργία, έκδοση, εισαγωγή στο χρηματιστήριο ή θέση σε κυκλοφορία ή διαπραγμάτευση μετοχών, μεριδίων ή άλλων τίτλων ιδίας φύσεως καθώς και στα πιστοποιητικά των τίτλων αυτών, όποιος και αν είναι ο εκδότης τους· β) στα δάνεια, συμπεριλαμβανομένων των παγίων δανείων, τα οποία συνάπτονται υπό μορφή εκδόσεως ομολογιών ή άλλων διαπραγματεύσιμων τίτλων, όποιος και αν είναι ο εκδότης τους και σε όλες τις σχετικές διατυπώσεις, όπως η δημιουργία, έκδοση, εισαγωγή στο χρηματιστήριο, κυκλοφορία ή διαπραγμάτευση αυτών των ομολογιών ή άλλων διαπραγματεύσιμων τίτλων.»
    Εξάλλου η επιβολή ψηφιακού τέλους συναλλαγής στην κεφαλαιοποίηση δανείων ή τόκων δανείων αντίκειται επίσης στην ίδια Oδηγία, επειδή η κεφαλαιοποίηση συνιστά αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και από τον συνδυασμό των άρθρων 3 στοιχείο (γ), 5 παρ. 1 στοιχείο (α) και 7 προκύπτει ότι η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου μπορεί να υπόκειται μόνο σε φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου.
    Β. Η απαλλαγή μόνο των δανείων που χορηγούνται από πιστωτικά και άλλα χρηματοδοτικά ιδρύματα που εποπτεύονται από την Τράπεζα της Ελλάδος δημιουργεί ανεπίτρεπτη διάκριση σε βάρος πιστωτικών και χρηματοδοτικών ιδρυμάτων που εδρεύουν σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ ή του ΕΟΧ και ως εκ τούτου εποπτεύονται από τις οικείες εποπτικές αρχές αυτών των κρατών μελών ή από την ΕΚΤ.
    Γ. Από το ψηφιακό τέλος συναλλαγής πρέπει να εξαιρεθούν και τα δάνεια που προβλέπονται στο άρθρο 3 στοιχεία (θ) και (ι) της Οδηγίας 2008/7/ΕΚ, καθώς θεωρούνται κατά την οδηγία ως κεφαλαιακές εισφορές και ως εκ τούτου απαλλάσσονται από κάθε έμμεσο φόρο.
    Εξάλλου, η επιβολή ψηφιακού τέλους συναλλαγής επί των ομολογιακών δανείων και γενικότερα των δανείων που λαμβάνουν χώρα για επιχειρηματικούς σκοπούς βρίσκεται και σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή πολιτική που στοχεύει στην αύξηση του εξωτραπεζικού δανεισμού, (βλ. και Capital Markets Union και την Οδηγία ΕΕ 2024/927, με την οποία προωθούνται οι ΟΣΕ με που παρέχουν δάνεια). Άλλωστε, η επιβολή ψηφιακού τέλους συναλλαγών επί των επιχειρηματικού σκοπού δανειακών συμβάσεων δημιουργεί εκ νέου έναν προνομιακό χώρο στον τραπεζικό τομέα και ακολούθως ευνοεί τη δημιουργία συμβάσεων προσχώρησης για τη χρηματοδότηση της επιχειρηματικότητας.
    Από δικαιοπολιτική άποψη και κατ’ επίκληση της δημοκρατικής και αντιπροσωπευτικής αρχής που συνιστά θεμέλιο του Συντάγματος, προφανώς ο νομοθέτης είναι ελεύθερος να επιλέγει το φορολογικό μείγμα. Κάθε, όμως, επιλογή αντανακλά τη στάθμιση που ο νομοθέτης και κατ’ επέκταση η κυβέρνηση προτάσσει. Εντός του πλαισίου των εξαγγελθέντων εκσυγχρονισμού και ελάφρυνσης από το φορολογικό βάρος των τελών χαρτοσήμου, η επιβολή φόρου συναλλαγών στα εξωτραπεζικά χρηματοδοτικά εργαλεία συνιστά επιλογή που περιορίζει την επιχειρηματικότητα, μπλοκάρει την εισροή κεφαλαίων και περιορίζει την ανάπτυξη. Και αυτό το δυσμενές αποτέλεσμα επιτείνεται, όταν κυβερνητική επιλογή συνιστά η για πρώτη φορά μετά από μισό αιώνα, επιβολή φόρου εκτός από τα αμιγώς δάνεια και στα επιχειρηματικά ομόλογα.
    Η δε χρησιμοποίηση του τέλους ψηφιακών συναλλαγών ως εργαλείο για τον περιορισμό καταχρηστικών πρακτικών δεν φαίνεται να συνιστά επαρκώς δικαιολογημένο λόγο δημοσίου συμφέροντος. Κατά το άρθρο 78 Σ., αρμόδια εξουσία για τον περιορισμό της καταχρηστικότητας είναι η εκτελεστική, που στοχευμένα έχει θεσμική υποχρέωση να ελέγχει την εξατομίκευση του φορολογικού περιστατικού που προβλέπεται στον νόμο και κατά συνέπεια να μεριμνά για την εξάλειψη καταχρηστικών φαινομένων. Η τυχόν επομένως επιβολή ψηφιακού τέλους συναλλαγών ως εργαλείο για την πάταξη της καταχρηστικότητας εκτός από ομολογία για την αδυναμία της εκτελεστικής εξουσίας να ανταπεξέλθει στον θεσμικό της ρόλο, δημιουργεί αντικίνητρο στην επιχειρηματική ανάπτυξη.
    Καθώς, η θέσπιση φορολογικού βάρους με γενικό κανόνα δικαίου δημιουργεί κατά τη στάθμιση (άρθρο 25Σ.) αναλογικά μεγαλύτερο βάρος στην ελληνική οικονομία από τον τυχόν σκοπό του περιορισμού της καταχρηστικότητας. Ενώ και σε κάθε περίπτωση, η είσπραξη των προβλεπόμενων από την επιβολή του ψηφιακού τέλους συναλλαγών ταμειακών εσόδων μπορεί να εξυπηρετηθεί με άλλο φορολογικό μέτρο που δεν θα συνιστά με τόσο εμφανή τρόπο τροχοπέδη στην επιχειρηματική χρηματοδότηση.
    Δικηγορική εταιρεία Ποταμίτης – Βεκρής

  • 21 Αυγούστου 2024, 14:00 | Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος – 1ο Περιφερερειακό Τμήμα Θράκης

    Παρατηρήσεις του 1ου Περιφερειακού τμήματος Θράκης του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος για το ψηφιακό τέλος συναλλαγών

    Το 1ο Περιφερειακό τμήμα Θράκης του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος ως θεσμοθετημένος οικονομικός σύμβουλος της πολιτείας σε μια περιοχή που δραστηριοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά μικρομεσαίες επιχειρήσεις συμμετέχει ενεργά στη διαβούλευση για το ψηφιακό τέλος συναλλαγών που αντικαθιστά το τέλος χαρτοσήμου εκφράζοντας τις ακόλουθες παρατηρήσεις και ανησυχίες:

    Αρνητικές επιπτώσεις στην μικρομεσαία επιχειρηματικότητα Η επιβολή του 2,4% τέλους επί του κεφαλαίου καθιστά πλέον απαγορευτική τη χρήση των ομολογιακών δανείων από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις για την χρηματοδότηση τους. Αυτό θα έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στη ρευστότητα και κατ’ επέκταση στη βιωσιμότητα τους, σε μια κρίσιμη περίοδο για την ελληνική οικονομία σε ένα ασταθές διεθνές οικονομικό περιβάλλον .

    Άνιση μεταχείριση μικρομεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων
    Παράλληλα η επιβολή του ψηφιακού τέλους συναλλαγών με συντελεστή 2,4% στα ομολογιακά δάνεια πλήττει δυσανάλογα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι μεγάλες επιχειρήσεις, των οποίων ως επί το πλείστον οι ομολογιούχοι δανειστές κατά την έκδοση των ομολογιακών δανείων είναι χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, απαλλάσσονται από το τέλος σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις. Αυτό δημιουργεί άνιση μεταχείριση και θέτει σε μειονεκτική θέση τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που βασίζονται σε αυτό το χρηματοδοτικό εργαλείο.

    Υψηλό ανώτατο όριο
    Το ανώτατο όριο των 150.000€ ανά δάνειο που απαλλάσσεται από το τέλος κρίνεται υπερβολικά υψηλό. Αυτό επίσης ευνοεί κυρίως τις μεγάλες επιχειρήσεις και δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

    Το Οικονομικό Επιμελητήριο Θράκης καλεί το Υπουργείο να επανεξετάσει το μέτρο, ώστε να διασφαλιστεί η ισότιμη μεταχείριση όλων των επιχειρήσεων και να αποφευχθούν οι αρνητικές συνέπειες για την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Η ενίσχυση και στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα, καθώς αυτές αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

  • 21 Αυγούστου 2024, 11:31 | Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος – 1ο Περιφερερειακό Τμήμα Θράκης

    Παρατηρήσεις του Οικονομικού Επιμελητηρίου Θράκης για το ψηφιακό τέλος συναλλαγών στα δάνεια

    Το 1ο Περιφερειακό Τμήμα Θράκης του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος συμμετέχει ενεργά στη διαβούλευση για το ψηφιακό τέλος συναλλαγών που αντικαθιστά το τέλος χαρτοσήμου. Το Οικονομικό Επιμελητήριο Θράκης ως θεσμοθετημένος οικονομικός σύμβουλος της πολιτείας σε μια περιοχή που δραστηριοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά μικρομεσαίες επιχειρήσεις εκφράζει τις ακόλουθες παρατηρήσεις και ανησυχίες:

    Αρνητικές επιπτώσεις στην μικρομεσαία επιχειρηματικότητα

    Η επιβολή του 2,4% τέλους επί του κεφαλαίου καθιστά πλέον απαγορευτική τη χρήση των ομολογιακών δανείων από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις για την χρηματοδότηση τους. Αυτό θα έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στη ρευστότητα και κατ’ επέκταση στη βιωσιμότητα τους, σε μια κρίσιμη περίοδο για την ελληνική οικονομία σε ένα ασταθές διεθνές οικονομικό περιβάλλον .

    Άνιση μεταχείριση μικρομεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων

    Παράλληλα η επιβολή του ψηφιακού τέλους συναλλαγών με συντελεστή 2,4% στα ομολογιακά δάνεια πλήττει δυσανάλογα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι μεγάλες επιχειρήσεις, των οποίων ως επί το πλείστον οι ομολογιούχοι δανειστές κατά την έκδοση των ομολογιακών δανείων είναι χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, απαλλάσσονται από το τέλος σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις. Αυτό δημιουργεί άνιση μεταχείριση και θέτει σε μειονεκτική θέση τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που βασίζονται σε αυτό το χρηματοδοτικό εργαλείο.

    Υψηλό ανώτατο όριο

    Το ανώτατο όριο των 150.000€ ανά δάνειο που απαλλάσσεται από το τέλος κρίνεται υπερβολικά υψηλό. Αυτό επίσης ευνοεί κυρίως τις μεγάλες επιχειρήσεις και δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

    Το Οικονομικό Επιμελητήριο Θράκης καλεί το Υπουργείο να επανεξετάσει το μέτρο, ώστε να διασφαλιστεί η ισότιμη μεταχείριση όλων των επιχειρήσεων και να αποφευχθούν οι αρνητικές συνέπειες για την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Η ενίσχυση και στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα, καθώς αυτές αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

  • 21 Αυγούστου 2024, 10:49 | George Mavridis

    Είμαι Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας SouthBridge Advisors AEΔΟΕΕ.
    Η εταιρεία μας είναι ανώνυμη εταιρεία διαχείρισης οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων (ΑΕΔΟΕΕ) αδειοδοτημένη από την Ελληνική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Μαζί με τη συγγενή της εταιρεία αδειοδοτημένη από την επιτροπή κεφαλαιαγοράς του Λουξεμβούργου διαχειρίζονται δύο mezzanine private equity funds που επενδύουν αποκλειστικά σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται κατά κύριο στην Ελλάδα. Τα δύο funds έχουν ήδη επενδύσει άνω των 100 εκατομμυρίων ευρώ σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, συμβάλλοντας καθοριστικά σε ορισμένες από τις πιο γνωστές περιπτώσεις ανάπτυξης μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην Ελλάδα, ενώ το δεύτερο fund, που βρίσκεται εντός της επενδυτικής του περιόδου έχει ακόμα 120 εκατομμύρια ευρώ διαθέσιμα προς επένδυση.
    Κύριο επενδυτικό εργαλείο των mezzanine funds είναι τα μετατρέψιμα ομολογιακά δάνεια, τα οποία είναι χρήσιμο επενδυτικό εργαλείο και για όλα τα άλλα private equity funds. Με μεγάλη έκπληξη είδαμε λοιπόν να προτείνεται η επιβολή τέλους συναλλαγής τόσο στην έκδοση μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου όσο και στην μετατροπή του σε μετοχές εφόσον έχει καταστεί ληξιπρόθεσμο (δηλαδή την κεφαλαιοποίησή του) δηλ. προτείνεται η επιβολή φόρου (τέλους συναλλαγής) δύο φορές!
    Η πρόταση είναι εντελώς αντιαναπτυξιακή, καθιστώντας ασύμφορη τη λειτουργία mezzanine και credit funds στην Ελλάδα, αφού επιβαρύνει τις επενδύσεις τους με φόρο 2,4% ή και 4,8%. Η πρόταση γεννά ανταγωνιστικό μειονέκτημα στις ελληνικές επιχειρήσεις, αφού τέτοιος φόρος δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Ευρώπη.
    Επιπλέον, δίνεται η εντύπωση από την έκφραση «στα οποία περιλαμβάνονται και πράξεις κεφαλαιοποίησης ληξιπρόθεσμων οφειλών που απορρέουν από δάνεια και τόκους δανείων» ότι σε ψηφιακό τέλος συναλλαγής θα υπόκειται και η μετατροπή μετατρέψιμων ομολογιών σε μετοχές, τουλάχιστον κατά τη λήξη του ομολογιακού δανείου.
    Επίσης, η πρόταση δημιουργεί σημαντικό ανταγωνιστικό μειονέκτημα για τα mezzanine και credit funds έναντι των τραπεζών. Είναι ακατανόητο γιατί, ενώ τα ομολογιακά δάνεια των τραπεζών απαλλάσσονται από το τέλος συναλλαγής, τα ομολογιακά δάνεια των οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων (ΟΕΕ) που υπόκεινται στη διαχείριση ΔΟΕΕ που έχουν αδειοδοτηθεί και υπόκεινται στην εποπτεία της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς ή άλλης αντίστοιχης αρχής σε άλλο κράτος μέλος υπόκεινται στο τέλος συναλλαγής.
    Θεωρούμε ότι θα πρέπει τουλάχιστον να προβλεφθεί ρητή εξαίρεση από το τέλος συναλλαγής για τα ομολογιακά δάνεια που καλύπτονται από Oργανισμούς Eναλλακτικών Eπενδύσεων που υπόκεινται σε διαχείριση αδειοδοτημένων ΔΟΕΕ εντός της ΕΕ.
    Επίσης, θα πρέπει να εξαιρεθεί από το τέλος συναλλαγής και η μετατροπή μετατρέψιμων ομολογιακών δανείων σε μετοχές, αφού αυτή υπόκειται σε φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου και είναι γνωστό ότι, κατά την Ευρωπαϊκή Οδηγία για τον φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου, όποια πράξη υπόκειται σε ΦΣΚ, δεν υπόκειται σε οποιονδήποτε άλλον φόρο.

  • 14 Αυγούστου 2024, 20:28 | Σπυρίδων Καλαποδάκης

    Η επιβολή του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής στα ομολογιακά δάνεια του Κεφαλαίου Δ΄του Πέμπτου Τμήματος του ν. 4548/2018 (Α΄104) σύμφωνα με την παρ. 1(β) του άρθρου 8 (Δάνεια) του νομοσχεδίου σε συνδυασμό με την παρ. 3(α) του άρθρου αυτού, καθώς και την παράλληλη διατήρηση της απαλλαγής από το εν λόγω τέλος των προαναφερόμενων ομολογιακών δανείων στα οποία καθίστανται δανειστές τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα σύμφωνα με την παρ. 2(β) του άρθρου 8 (Δάνεια) του νομοσχεδίου, καθιστά λιγότερο ανταγωνιστική τη χρηματοδότηση των ελληνικών επιχειρήσεων από τους οργανισμούς εναλλακτικών επενδύσεων που δραστηριοποιούνται στην ελληνική αγορά.

    Ειδικότερα, η πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό είναι περιορισμένη ή αδύνατη για ένα σημαντικό αριθμό επιχειρήσεων της Ελλάδας (μικρομεσαίων, νεοφυών κ.α.). Αυτό συμβαίνει λόγω του περιορισμένου μεγέθους και πόρων τους με αποτέλεσμα να μην δύνανται να χρηματοδοτηθούν από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ή να εκδώσουν εισηγμένα ομολογιακά δάνεια σύμφωνα με τα οριζόμενα της παρ. 5(β) του άρθρου αυτού. Ως εκ τούτου, πολλές ελληνικές επιχειρήσεις στρέφονται στην έκδοση μη εισηγμένων ομολογιακών δανείων και δη μετατρέψιμων ομολογιακών ή ομολογιακών με δικαίωμα συμμετοχής στα κέρδη που καλύπτονται από οργανισμούς εναλλακτικών επενδύσεων.

    Αυτοί οι οργανισμοί εναλλακτικών επενδύσεων αποτελούν σημαντικούς φορείς ενίσχυσης των ελληνικών επιχειρήσεων στο πλαίσιο της εναλλακτικής χρηματοδότησης που είναι στο επίκεντρο της ένωσης κεφαλαιαγορών, και αποτελεί μία πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για τη δημιουργία μιας πραγματικά ενιαίας αγοράς κεφαλαίων σε ολόκληρη την ΕΕ.

    Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, θεωρούμε εύλογο είτε τα ομολογιακά δάνεια του Κεφαλαίου Δ΄του Πέμπτου Τμήματος του ν. 4548/2018 (Α΄104) να εξαιρεθούν του Ψηφιακού Τέλος Συναλλαγής είτε να εξαιρεθούν του τέλους αυτού τα εν λόγω ομολογιακά δάνεια στα οποία καθίστανται δανειστές χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ή οργανισμοί εναλλακτικών επενδύσεων (Ο.Ε.Ε.), οι οποίοι διαχειρίζονται από διαχειριστές οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων (Δ.Ο.Ε.Ε.) του ν.4209/2013, όπως ισχύει, συμπεριλαμβανομένων των Δ.Ο.Ε.Ε. της παρ.2. του άρθρου 3 του ν.4209/2013 που αποτελούν την πλειονότητα των εποπτευόμενων φορέων από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (http://www.hcmc.gr/doeecat) και διαχειρίζονται ένα μεγάλο αριθμό O.E.E. με σημαντικά κεφάλαια προς επένδυση σε ελληνικές μικρομεσαίες και νεοφυείς επιχειρήσεις που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας.

  • 10 Αυγούστου 2024, 10:23 | Νikolaos Katsaros

    – Παρ.1(α)- Τα δάνεια οποιασδήποτε μορφής μεταξύ νομικών προσώπων (ελληνικών και αλλοδαπών) χορηγούμενα, έστω ευκαιριακά, μεταξύ ήδη υποκείμενων σε ΦΠΑ θα πρέπει να εξαιρούνται. Δεν υπάρχει καμία δικαιοπολιτική εξήγηση γιατί μια επιχείρηση που δανείζεται για τις ανάγκες της να πρέπει να πληρώνει πρόσθετο χαράτσι.

    – Παρ 1(β)- Σε κάθε περίπτωση η απόπειρα επιβολής χαρτόσημου στα ομολογιακά δάνεια δεν είχε επιχειρηθεί ούτε από τα φυντάνια της μαύρης τετραετίας 2015-2019…Απίστευτο πισωγύρισμα και υπονόμευση ενός σημαντικότατου εργαλείου χρημαδοτότησης (εξωτερικής και ενδο-ομιλικής) των Α.Ε. από μια κυβέρνηση που κόπτεται για την επιχειρηματικότητα.

    Εάν η κυβερνητική επιθυμία οπωσδήποτε επιβολής κάποιου χαρατσιού στα δάνεια (ομολογιακά και μη) είναι ακλόνητη, θα μπορούσαν να τα υπάγουν σε φόρο συγκέντρωσης κεφαλαίου (με τον τρέχοντα συντελεστή όπως και οι μετοχικές αυξήσεις).

    – Παρ.2(α)- Δηλ. εάν δανειστής είναι οντότητα μη εποπτευόμενη από την ΤτΕ θα οφείλεται χαρτόσημο ; Να γίνει ρητή αναφορά σε αλλοδαπά πιστωτικά και χρηματοδοτικά ιδρύματα.

    – Παρ.2(β) – Εάν κατά την έκδοση οι ομολογίες αποκτηθούν από τράπεζα αλλά μεταγενέστερα μεταβιβαστούν σε μη-χρηματοπιστωτικό ίδρυμα θα οφείλεται χαρτόσημο επί του ύψους του μεταβιβαζόμενου κεφαλαίου ; Εάν αυτή είναι η πρόθεση, θα είναι απολύτως μη λειτουργικό και θα προκαλέσει τεράστια αναστάτωση στις συναλλαγές.

    – Παρ.4 – Σε κάθε περίπτωση το όριο των 150.000 είναι πάρα πολύ υψηλό.

  • 9 Αυγούστου 2024, 14:08 | Ιωάννης Μαυρέλοσ

    Όντας ενεργά μέλη της επιχειρηματικής κοινότητας και υποστηρικτές της φιλελευθεροποίησης της οικονομίας και της απαλλαγή της από την νοοτροπία του κρατισμού, επιτρέψτε μας να εκφράσουμε ορισμένες σκέψεις σε σχέση με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο.

    Η εταιρεία μας, Kinisis Lease AE, όπως και πλήθος άλλες Ανώνυμες Εταιρείες, διανύει περίοδο έντονης ανάπτυξης, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και αξιοσέβαστα ποσά φόρων υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Και μάλιστα, σε μια εποχή όπου οι πιστώσεις των τραπεζών προς τις επιχειρήσεις είναι περιορισμένες και υψηλού επιτοκιακού κόστους.

    Οι Μέτοχοί μας, φυσικά και νομικά πρόσωπα, πέραν του Μετοχικού μας Κεφαλαίου, χρηματοδοτούν την ανάπτυξη της εταιρείας μέσω έκδοσης και αγοράς Ομολογιακών Δανείων τα οποία λειτουργούν ως υγιές συμπλήρωμα των τραπεζικών πιστώσεων των οποίων απολαμβάνουμε.

    Η συζητούμενη επιβολή Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής 2,4% επί των Ομολογιακών Δανείων του ν. 4548/2018, εκτός εάν διαπραγματεύονται σε ρυθμιζόμενη αγορά ή πολυμερή μηχανισμό διαπραγμάτευσης, καταστρέφει την εν λόγω δυνατότητα και αποστερεί από την εταιρεία μας (και όλες τις μικρομεσαίες Ανώνυμες Εταιρείες) και από την αγορά απαραίτητους και πολύτιμους χρηματοοικονομικούς πόρους που δεν μπορούν, δυστυχώς, να αντικατασταθούν με άλλου είδους χρηματοδότηση.

    Και αυτό, διότι πχ σε μια έκδοση Ο/Δ € 500.000 4ετούς ωρίμανσης, η εφάπαξ καταβολή τέλους συναλλαγής €12.000 ισοδυναμεί με προσαύξηση του επιτοκίου ~2%, καθιστώντας απαγορευτική την συναλλαγή.

    Παράλληλα, αποστερεί το Ελληνικό Δημόσιο από το έσοδο φόρου επί των τόκων 15% αλλά και από ΦΠΑ και φορολογία εισοδήματος λόγω της υστέρησης της ανάπτυξης, εσόδων, κτλ, που θα προκύψουν από την εν λόγω νέα φορολογία και η οποία ουσιαστικά θα καταργήσει την άντληση κεφαλαίων μέσω έκδοσης Ο/Δ. .

    Τονίζεται, ότι οι εν λόγω συναλλαγές δεν υπόκεινται στο καταργούμενο τέλος χαρτοσήμου και επομένως η συζητούμενη φορολόγηση αποτελεί Νέα Φορολογία.

    Εκτιμώντας την εν γένει κοσμοθεωρία της Κυβέρνησης και του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας & Οικονομικών, εκτιμούμε ότι θα αντιληφθείτε άμεσα το λανθασμένο αυτής της επιλογής και θα ενεργήσετε ώστε να υπάρξει η σχετική διόρθωση, ήτοι η μη επιβάρυνση Ομολογιακών Δανείων του ν.4548/2018 με Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής, ανεξαρτήτως εάν διαπραγματεύονται ή όχι σε ρυθμιζόμενη αγορά ή πολυμερή μηχανισμό διαπραγμάτευσης.

  • 9 Αυγούστου 2024, 12:50 | Γιώργος Μηνούδης

    Η διατύπωση του άρθρου 2 περ. α), ότι μόνον στις συναλλαγές που απαριθμούνται περιοριστικά επιβάλλεται το τέλος, σε συνδυασμό με τη διατύπωση του άρθρου 8 παρ. 1 περ. β) όπου γίνεται αναφορά μόνο σε ομολογιακά δάνεια του ν. 4548/2018, θα μπορούσαν να οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι άλλα ομολογιακά δάνεια δεν υπόκεινται στο τέλος. Άρα, ότι π.χ. εάν ημεδαπό νομικό πρόσωπο δανείσει μόνιμη εγκτάσταση στην Ελλάδα αλλοδαπού νομικού προσώπου δι’ ομολογιακού δανείου αλλοδαπού δικαίου, η συναλλαγή αυτή δεν θα υπόκειτο στο ψηφιακό τέλος συναλλαγής.
    Η διατύπωση του άρθρου 8 παρ. 5 περ. β) είναι εξίσου εν δυνάμει προβληματική, λόγω της αναφοράς μόνο σε ομολογίες του ν. 4548/2018. Της ίδιας απαλλαγής θα πρέπει να τυγχάνουν μάλλον τουλάχιστον οι ομολογίες εκδοτών ΕΕ, ΕΟΧ, ΕΖΕΣ για λόγους μη δυσμενούς διάκρισης.
    Επιπλέον, η αναφορά στην ίδια διάταξη στο άρθρο 6 του ν. 3371/2005 δεν φαίνεται εύστοχη, διότι οι ομολογίες είναι δυνατόν να εισαχθούν και σε αλλοδαπές αγορές, και δη αγορές ΕΕ, ΕΟΧ, ΕΖΕΣ, και δεν δικαιολογείται κατά το δίκαιο ΕΕ στις περιπτώσεις αυτές να τυγχάνουν δυσμενέστερης φορολογικής μεταχείρισης, δηλαδή να μην τυγχάνουν της ίδιας απαλλαγής, επειδή στην περίπτωση αυτή το άρθρο 6 του ν. 3371/2005 δεν θα είναι εφαρμοστέο.
    Γενικά, η μνεία στο άρθρο 6 του ν. 3371/2005 δεν είναι σαφές σε τι αποσκοπεί. Η εισαγωγή ή μη ομολογιών σε οργανωμένη αγορά κρίνεται κατά τους κανόνες του δικαίου της κεφαλαιαγοράς. Με τη μνεία στο άρθρο αυτό, επιδιώκεται να ελέγχει αυτοτελώς η Φορολογική Αρχή εάν πληρούνται οι ουσιαστικοί όροι του; Θα ελέγχει δηλαδή η Φορολογική Αρχή αν έγινε ή δεν έγινε η εισαγωγή «σύμφωνα με το άρθρο 6 του ν. 3371/2005»;.
    Επιπλέον, ως προς τη διατύπωση του άρθρου 8 παρ. 5 περ. β), δεν είναι σαφές γιατί στην απαλλαγή εμπίπτουν οι ομολογίες που είναι «αντικείμενο αίτησης εισαγωγής, σε πολυμερείς μηχανισμούς διαπραγμάτευσης ή μηχανισμούς οργανωμένης διαπραγμάτευσης της περ. 23 του άρθρου 4 του ν. 4514/2018 (Α΄ 14) ή σε υποδομή αγοράς τεχνολογίας κατανεμημένου καθολικού.» και όχι αυτές που έχουν εισαχθεί. Δηλαδή, εάν δεν ευδοκιμήσει η αίτηση εισαγωγής, οι ομολογίες θα συνεχίζουν να απαλλάσσονται; Εάν ευδοκιμήσει; Γιατί επιλέγεται η διατύπωση αυτή;
    Τέλος, καλόν ίσως θα ήταν το άρθρο 8 παρ. 5 περ. β) να αναφερόταν και αυτό σε ομολογιακό δάνειο, όπως το άρθρο 8 παρ. 1 περ. β), και όχι σε ομολογίες, για λόγους συνέχειας και αποφυγής συγχύσεως.
    Όσον αφορά στο άρθρο 8 παρ. 2 περ. γ) υποθέτει κανείς ότι αντίστοιχη απαλλαγή θα έπρεπε να υπάρχει και όταν, αν και ο δανειστής έχει φορολογική κατοικία ή αποτελεί μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, ο δανειζόμενος είναι αλλοδαπός και η καταβολή του δανείου γίνεται στην αλλοδαπή, και τουλάχιστον όταν ο δανειζόμενος είναι εγκατεστημένος σε χώρα ΕΕ, ΕΟΧ, ΕΖΕΣ για λόγους συμμόρφωσης με το δίκαιο της ΕΕ.

  • 9 Αυγούστου 2024, 11:18 | Γιώργος Μηνούδης

    Στην περ. α της παρ. 1 του άρθρου 8 δεν είναι σαφές εάν η πρόθεση είναι η εκ νέου καταβολή ψηφιακού τέλους συναλλαγής όταν κεφαλαιοποιείται οφειλή δανείου για το οποίο ήδη έχει καταβληθεί ψηφιακό τέλος συναλλαγής. Επίσης, δεν είναι σαφές πώς η πρόβλεψη για το ψηφιακό τέλος συναλλαγής στην περίπτωση κεφαλαιοποίησης συνδυάζεται με την πρόβλεψη το άρθρου 3 παρ. 3 περ. δ) περί μη οφειλής του τέλους όταν οφείλεται φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου.

Σχόλια