Άρθρο 4 Υποκείμενο και υπόχρεος δήλωσης και απόδοσης του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής

1. Αν δεν ορίζεται διαφορετικά στο παρόν, υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής είναι:
α) επί συναλλαγών των άρθρων 8 έως 21 ο λήπτης της χρηματικής παροχής ή ο ωφελούμενος από αυτές, ή, σε περίπτωση που ένας εκ των συμβαλλομένων είναι το Δημόσιο ή φορέας γενικής κυβέρνησης, ο έτερος συμβαλλόμενος,
β) επί συναλλαγών των άρθρων 22 έως 29 ο συναλλασσόμενος με το Δημόσιο ή τον φορέα γενικής κυβέρνησης, και
γ) επί των πράξεων του άρθρου 30 ο αιτούμενος τη διοικητική άδεια ή την έκδοση άλλου διοικητικού εγγράφου.
2. Δεν είναι υποκείμενα του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής:
α) το Δημόσιο και οι φορείς γενικής κυβέρνησης της περ. β) της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (Α΄ 143),
β) οι Ιερές Μονές του Αγίου Όρους και
γ) το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
3. Δεν επιβάλλεται Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής σε συναλλαγές της παρ. 1 του άρθρου 3, όταν όλοι οι συναλλασσόμενοι είναι φορείς της παρ. 2.
4. Υπόχρεος για τη δήλωση και την απόδοση του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής είναι:
α) Ο υποκείμενος στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής σύμφωνα με την παρ. 1, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στον παρόντα.
β) Ανεξαρτήτως της νομικής μορφής των συναλλασσόμενων, αν ένας από αυτούς είναι φορολογικός κάτοικος αλλοδαπής χωρίς μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, υπόχρεος για την απόδοση του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής είναι ο έτερος συναλλασσόμενος.
γ) Αν ένας από τους συναλλασσόμενους είναι νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα και ο έτερος είναι φυσικό πρόσωπο, υπόχρεος για την απόδοση του Ψηφιακού Τέλους Συναλλαγής είναι το νομικό πρόσωπο ή η νομική οντότητα.
5. Οι συναλλασσόμενοι συμφωνούν τη μεταξύ τους κατανομή της δαπάνης που αντιστοιχεί στο Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής, ανεξαρτήτως του υποκείμενου στο τέλος ή του υπόχρεου για τη δήλωση και απόδοσή του. Η συμφωνία του πρώτου εδαφίου δεν επηρεάζει την αξία της συναλλαγής, βάσει της οποίας υπολογίζεται το Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής. Δεν επιτρέπεται να επιβαρύνεται με τη δαπάνη συναλλασσόμενος της παρ. 2.

  • 22 Αυγούστου 2024, 20:15 | Χριστίνα Παπαχριστοπούλου

    προτείνεται η συγκεκριμένη ρύθμιση να μην αφορά τα φπ που λειτουργούν ως ατομικές επιχειρήσεις αλλά αυτά να είναι κανονικά υπόχρεα για την απόδοση

  • 22 Αυγούστου 2024, 09:56 | Ένωση Super Market Ελλάδος – Φορολογική Επιτροπή

    Από το συνδυασμό των διατάξεων του άρθρου 8 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου και του άρθρου 4 παρ. 4 περ. γ’ αυτού δεν προκύπτει με βεβαιότητα ποιος είναι ο υπόχρεος για τη δήλωση και την απόδοση του ψηφιακού τέλους συναλλαγής σε περίπτωση όπου λήπτης του δανείου είναι φυσικό πρόσωπο με επιχειρηματική δραστηριότητα και το δάνειο χορηγείται από νομικό πρόσωπο. Θα πρέπει να διευκρινισθεί αν η αναφορά σε φυσικό πρόσωπο στο άρθρο 4 παρ. 4 περ. γ’ αφορά όλα τα φυσικά πρόσωπα είτε ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα είτε όχι.

  • 12 Αυγούστου 2024, 09:52 | ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

    Επί της παραγράφου 4: Θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη όπου τα μέρη μιάς σύμβασης να ορίζουν από κοινού ποιός/ ποιοι θα είναι υπόχρεοι στην καταβολή με γνωστοποίηση τέλεσης πράξης στα μέρη(εκτέλεση συμψηφισμού, μεταφορά χρέους από δικαίωμα αναγνώρισης χρέους, κλπ.).

    Ειδάλλως δεσμεύουμε την ελεύθερη συμφωνία των μερών στις συμβάσεις.

    Εάν η παράγραφος 5 καλύπτει τα παραπάνω καλό θα ήταν να αποτυπωθεί στο νόμο πιο συγκεκριμένα ,δηλαδή, ότι η 4 ισχύει σε περίπτωση που δεν ορίζεται αλλιώς ανάμεσα στα μέρη.

  • 10 Αυγούστου 2024, 14:58 | ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ

    Τα περί υποκειμένου και υποχρέου και δήλωσης και απόδοσης ανέκαθεν ήταν διατάξεις ενδοτικού δικαίου και συμφωνιών των μερών. Αυτό πρέπει να ισχύσει και τώρα. Άλλωστε αυτό ορίζει ρητά η παράγραφος 5 του συγκεκριμένου άρθρου ως προς την κατανομή της δαπάνης, που είναι ίσως και το σημαντικότερο. Διαφορετικά δημιουργείται αντίφαση και σύγχυση. Αφού λοιπόν σωστά στην παράγραφο 5 ορίζεται πως επιτρέπεται η συμφωνία για την κατανομή του τέλους θα έπρεπε επίσης ρητά να ορίζεται πως επιτρέπεται και συμφωνία των μερών για την δήλωση και απόδοση του τέλους, ανεξαρτήτως του καταρχήν υποκειμένου και υποχρέου προς δήλωση. Επίσης οι έννοιες του λήπτη της χρηματικής παροχής και του ωφελούμενου από την συναλλαγή διαφέρουν και δεν συμπίπτουν ( π.χ. μπορεί άλλος να πληρώνει και άλλος να ωφελείται ή μπορεί να μην πληρώνει αυτός που ωφελείται) οπότε και η έννοια του υποκειμένου και υποχρέου διαφοροποιείται αναγκαστικά κι αυτή.

  • 9 Αυγούστου 2024, 11:56 | Γιώργος Μηνούδης

    Όσον αφορά στις περιπτώσεις β) και γ) της παραγράφου 4 του άρθρου 4, καλόν ίσως θα ήταν να διατυπώνεται ρητά η μεταξύ τους ιεραρχική σχέση. Δηλαδή, κατά βάση, ποιος υποχρεούται σε δήλωση και απόδοση όταν ό ένας συναλλασσόμενος είναι φυσικό πρόσωπο φορολογικός κάτοικος Ελλάδας και ο άλλος συναλλασσόμενος νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα χωρίς φορολογική κατοικία ή μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα.