1. Επιβάλλεται φόρος με την ονομασία «Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής»:
α) στις συναλλαγές των άρθρων 8 έως 21, όταν τουλάχιστον ένα από τα συναλλασσόμενα μέρη αα) έχει φορολογική κατοικία στην Ελλάδα ή αβ) έχει μόνιμη εγκατάσταση, κατά την έννοια του άρθρου 6 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013. Α΄ 167) στην Ελλάδα, αν η συναλλαγή συνδέεται με τη δραστηριότητα της μόνιμης εγκατάστασης στην Ελλάδα,
β) στις συναλλαγές των άρθρων 22 έως 29, και
γ) στις περιπτώσεις του άρθρου 30.
2. Το Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής επιβάλλεται στις περιπτώσεις της παρ. 1 ανεξαρτήτως του τόπου όπου πραγματοποιήθηκε η συναλλαγή ή του τόπου παροχής της σύμβασης.
3. Δεν επιβάλλεται το Ψηφιακό Τέλος Συναλλαγής σε συμβάσεις και συναλλαγές που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής:
α) του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (ν. 2859/2000, Α΄ 248),
β) του Κώδικα Φορολογίας Κληρονομιών, Δωρεών, Γονικών Παροχών και Κερδών από Τυχερά Παίγνια (ν. 2961/2001, Α΄ 261),
γ) του α.ν. 1521/1950 (Α΄ 245), περί φορολογίας μεταβίβασης ακινήτων,
δ) του Μέρους Δεύτερου, περί επιβολής ειδικού φόρου τραπεζικών εργασιών, και του Μέρους Τρίτου, περί επιβολής φόρου στη συγκέντρωση κεφαλαίου, του ν. 1676/1986 (Α΄ 204), και
ε) του άρθρου 27 του ν. 2873/2000 (Α΄ 285), περί τέλους μεταβίβασης αυτοκινήτου οχήματος.