1. Τα ακόλουθα πρόσωπα υποχρεούνται να παρακρατούν φόρο σύμφωνα με το σύστημα φορολόγησης στην πηγή:
α) κάθε φυσικό πρόσωπο που αποκτά κέρδη από επιχειρηματική δραστηριότητα ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που διενεργεί πληρωμές ή δίνει παροχές σε είδος στους εργαζομένους τους,
β) κάθε νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που καταβάλλει συντάξεις σε φυσικά πρόσωπα,
γ) ταμεία κοινωνικής ασφάλισης ή παρόμοιες οντότητες που διενεργούν πληρωμές στους ασφαλισμένους τους.
2. Το πρόσωπο, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1, το οποίο καταβάλλει εισόδημα για μισθωτή εργασία σύμφωνα με το άρθρο 12, φέρει την ευθύνη παρακράτησης φόρου και απόδοσής του στο κράτος. Εάν δεν διενεργείται παρακράτηση, ο υπόχρεος οφείλει να καταβάλλει το φόρο που δεν παρακρατήθηκε, καθώς και τυχόν πρόστιμα και ποινές που προβλέπονται στην κείμενη νομοθεσία.
3. Εισόδημα που απαλλάσσεται από το φόρο δεν υπόκειται σε παρακράτηση.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Η έννοια του «διαθέσιμου εισοδήματος» είναι το πιο κρίσιμο σημείο στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης. Αν αυξηθεί η παρακράτηση φόρου μισθωτών (αλλά και η προκαταβολή επαγγελματιών και επιχειρήσεων) είναι ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί ιδίως σήμερα που οι καταθέσεις έχουν αναλωθεί σε χαράτσια κλπ. Και δεν μιλάμε βέβαια για το 1,5%, αλλά για τα σενάρια αυξημένης παρακράτησης πολλαπλάσιας του αναλογούντος κανονικού φόρου σαν ένα είδος εσωτερικού δανεισμού.
Χιλιάδες νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές φόρων και εισφορών θα δημιουργηθούν, παλιές οφειλές δεν θα μπορέσουν να καταβληθούν, εκατομμύρια άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να πληρώσουν δάνεια ή άλλες υποχρεώσεις τους, θα χάσουν τα σπίτια τους, δεν θα έχουν να πάρουν τα στοιχειώδη. Ανάπτυξη χωρίς ούτε καν υποτυπώδες διαθέσιμο εισόδημα δεν θα έλθει ποτέ!
Απορώ πως μπορεί να συζητείται ένα τέτοιο αδιανόητο και ανάλγητο σενάριο. Απορώ πως μπορεί το θέμα αυτό το σπουδαιότερο από όλα να αφίεται στην διακριτική ευχέρεια μιας υπουργικής ρύθμισης. Τι να προμηνύει άραγε αυτή η μεθόδευση ; Σίγουρα όχι πράγματα ευχάριστα για τους πολίτες.