1. Κάθε εισόδημα που προκύπτει από υπεραξία μεταβίβασης ακίνητης περιουσίας ή ιδανικών μεριδίων αυτής ή εμπραγμάτου δικαιώματος επί ακίνητης περιουσίας ή ιδανικού μεριδίου αυτού, τα οποία έλκουν άνω του 50% της αξίας τους άμεσα ή έμμεσα από ακίνητη περιουσία, και δεν συνιστά επιχειρηματική δραστηριότητα, υπόκειται σε φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων. Στην έννοια του εισοδήματος του προηγούμενου εδαφίου εμπίπτει και η αγοραία αξία του κτίσματος που έχει ανεγερθεί σε έδαφος κυριότητας τρίτου με δαπάνες του μισθωτή και περιέρχεται στην κατοχή του τρίτου με τη λήξη ή διακοπή της μισθωτικής σχέσης.
2. Ως υπεραξία νοείται η διαφορά μεταξύ της τιμής κτήσης που κατέβαλε ο φορολογούμενος και της τιμής πώλησης που καταβάλλεται σε αυτόν και λαμβάνεται αποπληθωρισμένη. Η τιμή κτήσης είναι το τίμημα που αναγράφεται στο συμβόλαιο. Αν η τιμή κτήσης δεν μπορεί να προσδιοριστεί θεωρείται ότι είναι μηδενική. Η τιμή πώλησης είναι το τίμημα που εισπράττεται ή, εφόσον είναι υψηλότερη, η αγοραία αξία κατά το χρόνο της μεταβίβασης. Τυχόν δαπάνες που συνδέονται άμεσα με την αγορά ή την πώληση του ακινήτου συμπεριλαμβάνονται στην τιμή κτήσης και την τιμή πώλησης, αντίστοιχα. Στην περίπτωση που περιέρχεται στην κατοχή τρίτου κτίσμα που έχει ανεγερθεί στο έδαφος του με δαπάνες του μισθωτή σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο της προηγούμενης παραγράφου, ως υπεραξία θεωρείται η αγοραία αξία του κτίσματος, η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τα 2/3 της αντικειμενικής αξίας του οικοπέδου μαζί με το συστατικό αυτού κτίσμα.
3. Ανεξάρτητα από την παράγραφο 2, σε περίπτωση μεταβίβασης ψιλής κυριότητας ακινήτου, ως τιμή πώλησης που τεκμαίρεται ότι εισπράττει ο φορολογούμενος και ως τιμή κτήσης που τεκμαίρεται ότι καταβάλλει ο ψιλός κύριος νοείται η αγοραία αξία του ακινήτου μειωμένη κατά την αξία της επικαρπίας.
4. Σε περίπτωση κατά την οποία ο προσδιορισμός της υπεραξίας σύμφωνα με τις ανωτέρω παραγράφους καταλήγει σε αρνητικό ποσό, η εν λόγω ζημία μεταφέρεται επ’ αόριστον και συμψηφίζεται μόνο με μελλοντικά κέρδη υπεραξίας, τα οποία υπολογίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 2 ή 3 του παρόντος άρθρου.
5. Η υπεραξία που προκύπτει σύμφωνα με τις ανωτέρω παραγράφους λαμβάνεται απομειούμενη με την εφαρμογή των ακόλουθων συντελεστών απομείωσης:
| Έτη διακράτησης | Συντελεστής απομείωσης |
| Από 1 έως 5 | 0,95 |
| Πάνω από 5 έως 10 | 0,87 |
| Πάνω από 10 έως 15 | 0,79 |
| Πάνω από 15 έως 20 | 0,73 |
| Πάνω από 20 έως 25 | 0,66 |
| Πάνω από 25 | 0,61 |
6. Στην έννοια του όρου μεταβίβαση για την εφαρμογή του παρόντος περιλαμβάνονται τα εξής:
α) η μεταβίβαση της πλήρους ή ψιλής κυριότητας, συμπεριλαμβανομένης της πραγματικής δουλείας, ανεξαρτήτως εάν πρόκειται για μεταβίβαση υπό αναβλητική ή διαλυτική αίρεση ή με τον όρο της εξώνησης,
β) η σύσταση επικαρπίας, οίκησης ή άλλης δουλείας,
γ) η παραίτηση από την κυριότητα ακινήτου ή από εμπράγματο δικαίωμα επί ακινήτου,
δ) η μεταβίβαση του τίτλου μεταφοράς συντελεστή δόμησης,
ε) η απαλλοτρίωση ακινήτου,
στ) η εκποίηση ακινήτου συνεπεία εκούσιου ή δικαστικού πλειστηριασμού.
7. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, οι ακόλουθες περιπτώσεις δεν θεωρούνται μεταβιβάσεις ακίνητης περιουσίας:
α) η μεταγραφή δικαστικής απόφασης σύμφωνα με το άρθρο 882 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας λόγω μη εκτέλεσης προσυμφώνου μεταβίβασης
β) η μεταγραφή τελεσίδικης δικαστικής απόφασης με την οποία αναγνωρίζεται δικαίωμα κυριότητας επί ακινήτου στον εντολέα λόγω υπερβάσεως της εντολής από τον εντολοδόχο
γ) η μεταγραφή δικαστικής απόφασης με την οποία ακυρώνεται λόγω εικονικότητας σύμβαση μεταβίβασης ακινήτου,
β) η επικύρωση ανώμαλων δικαιοπραξιών, οι οποίες έχουν ήδη συμπεριληφθεί στις φορολογητέες μεταβιβάσεις της παραγράφου 1,
γ) η αυτούσια διανομή ή συνένωση ακινήτων.
8. Σε περιπτώσεις μεταβίβασης ακίνητης περιουσίας αιτία θανάτου , δωρεάς ή γονικής παροχής, η φορολογική υποχρέωση προσδιορίζεται κατά το χρόνο επαγωγής της κληρονομιάς ή κατά το χρόνο κατάρτισης του συμβολαίου δωρεάς ή γονικής παροχής.
9. Για τον καθορισμό της αξίας της ψιλής κυριότητας, της επικαρπίας, της χρησικτησίας, της προσωπικής δουλείας ή άλλης δουλείας επί του ακινήτου, εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 15, 16 και της περίπτωσης δ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 40 του Κώδικα Φορολογίας Κληρονομιών, Δωρεών, Γονικών Παροχών, Προικών και Κερδών από Λαχεία.
10. Η υπεραξία μέχρι του ποσού των εικοσιπέντε χιλιάδων (25.000) ευρώ, απομειούμενη σύμφωνα με την παράγραφο 5, απαλλάσσεται από το φόρο, εφόσον ο φορολογούμενος διακράτησε το ακίνητο για πέντε (5) τουλάχιστον έτη και δεν πραγματοποίησε άλλη μεταβίβαση ακίνητης περιουσίας εντός της περιόδου διακράτησης.
11. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζονται οι τιμές κτήσης και πώλησης, καθώς και κάθε άλλο θέμα για την εφαρμογή του άρθρου αυτού.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΧΡΙΖΕΙ ΑΜΕΣΗΣ ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ, ΚΑΘΟΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΨΗΦΙΣΤΕΙ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 2013 ΚΑΙ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΟΕΒΛΕΠΕ ΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΦΟΡΟΥ 20% ΕΠΙ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ ΓΙΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΜΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΚΤΗΣΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΨΗΦΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΩΛΗΣΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΜΕΛΟΝ, ΕΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ ΦΟΡΟΣ ΕΩΣ ΚΑΙ 42% ΕΠΙ ΤΟΥ ΤΙΜΗΜΑΤΟΣ ΠΩΛΗΣΗΣ
Συγκεκριμένα το άρθρο αναφέρει:
<>, δηλ. θα ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΜΕ 42% ΕΠΙ ΤΟΥ ΤΙΜΗΜΑΤΟΣ ΠΩΛΗΣΗΣ, ειδικότερα εάν πρόκειται για ακίνητα που έχουν αποκτηθεί από αντιπαροχή ή είχαν αγοραστεί πριν το 95, την εποχή του πληθωρισμού και των υποτιμήσεων της δραχμής.
π.χ. η αξία διαμ. 100 τμ την δεκαετία 70 ήταν περίπου 1εκ.δρχ. (δηλ. 3000 ευρώ), ενώ σήμερα η αξία κατά μέσο όρο κυμαίνεται στις 200000 ευρώ, άρα θα εφαρμοστεί φόρος 42% στην τιμή πώλησης καθότι η τιμή αγοράς είναι αμελητέα,ο δε συντελεστής απομείωσης 0.61 δεν ανταποκρίνεται στον πληθωρισμό όπως θα έπρεπε.
Μια φρατζόλα ψωμί το ’70΄κόστιζε 10 δρχ, ενώ σήμερα
κοστίζει 1 ευρώ (δηλ. 340 δρχ), δηλ. ο πληθωρισμός αθροιστικά είναι
3400% !!! Ο ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΑΠΟΜΕΙΩΣΗΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΥΠΟΨΙΝ ΤΟΥ ΤΟΝ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ, ΑΛΛΩΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΦΟΡΟ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΦΟΡΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ.
Ως εκ τουτου το άρθρο ως εχει ειναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ !!!
Επίσης ο φόρος αυτός θίγει κατά κύριο λόγο τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ, οι οποίοι έχουν εισοδήματα μονο απο ακίνητα στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με απόφαση του Ευρωπαικου Δικαστηρίου οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΈΧΟΥΝ ΣΤΕΡΗΘΕΊ ΤΗΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ
και ως εκ τουτου η παρούσα κυβέρνηση δεν νομιμοποιείται να
νομοθετεί διατάξεις που τους θίγουν, γεγονός που τους δίνει το δικαίωμα προσφυγής για ακύρωση του ΝΟΜΟΥ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 41 ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΕΙΤΕ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ
ΕΙΤΕ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΜΕΤΑΠΩΛΗΣΕΙς ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΚΤΗΘΕΊ ΜΕΤΆ ΤΗΝ ΨΗΦΗΣΗ ΤΟΥ, ΔΗΛ. ΑΠΟ ΤΟ 2013 ΚΑΙ ΜΕΤΆ.
ΠΡΟΧΕΙΡΟΓΡΑΜΜΕΝΟΣ ΝΟΜΟΣ.
Δεν θέλω να φανεί κακεντρέχεια αλλά σε πάρα πολλά σημεία ο νόμος είναι προχειρογραμμένος και κακογραμμένος και θα χρειαστούν αρκετές ερμηνευτικές για να να γίνει αντιληπτό το νόημα των άρθρων.
χαρακτηριστικότερα παραφείγματα είναι τα άρθα για την υποκεφαλαιοδότηση και για τη φορολογία της υπεραξίας.Δεν μπορεί να υπάρχει σε κείμενο νόμου η έκφραση «υπεραξία μεταβίβασης ακίνητης περιουσίας ή ιδανικών μεριδίων αυτής ή εμπραγμάτου δικαιώματος επί ακίνητης περιουσίας ή ιδανικού μεριδίου αυτού». Η ακίνητη περιουσία δεν μεταβιβάζεται, τα εμπράγματα δικαιώματα επί ακινήτων μεταβιβάζονται. Δεν είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
ΝΑ ΘΕΣΠΙΣΤΕΙ ΑΝΑΒΟΛΗ (ΑΝΑΣΤΟΛΗ) ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ ΕΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΙΣΟΠΟΣΗΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΞΙΑΣ.
Για λόγους αναπτυξιακούς επιβάλλεται να προβλεφθεί η αναβολή (αναστολή) του φόρου υπεραξίας, εφόσον πραγματοποιήθηκε τουλάχιστον ισόποσης αξίας επένδυση εντός ενός ευλόγου χρονικού διαστήματος πριν ή μετά από τη μεταβίβαση του ακινήτου που αφορά η υπεραξία. Θεωρώ τους 6 μήνες λογικό διάστημα. Η πρόβλεψη αυτή ισχύει και σε αρκετές χώρες του εξωτερικού και αποτελεί σημαντικό επενδυτικό κίνητρο όχι μόνο για επαγγελματίες επενδυτές, αλλά και για φυσικά πρόσωπα που πρέπει να ικανοποιούν τις στεγαστικές τους ανάγκες ανάλογα με την οικογενειακή και περιουσιακή τους μεταβολή.
Αρθρο 21 παρ 3.
«Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως επιχειρηματική συναλλαγή θεωρείται κάθε μεμονωμένη ή συμπτωματική πράξη με την οποία πραγματοποιείται συναλλαγή και η συστηματική διενέργεια πράξεων … με σκοπό την επίτευξη κέρδους. .Κάθε τρεις ομοειδείς συναλλαγές που λαμβάνουν χώρα εντός εξαμήνου θεωρούνται συστηματική διενέργεια πράξεων. Σε περίπτωση συναλλαγών που αφορούν ακίνητα η περίοδος του προηγουμένου εδαφίου είναι 2 έτη.»
Αρθρο 41 παρ 1
« Κάθε εισόδημα που προκύπτει από υπεραξία μεταβίβασης ακίνητης περιουσίας ή ιδανικού μεριδίου,……… και δεν συνιστά επιχειρηματική δραστηριότητα, υπόκειται σε φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων……»
Δηλαδή, αν έχω μια συνιδιοκτησία με 5 διαμερίσματα και 5 γκαράζ που οι πέντε συνιδιοκτήτες αποφάσισαν να πωλήσουν .έστω και αν την έχουν για πάνω από 5 έτη, θεωρείται επιχειρηματική δραστηριότητα . Για να μη θεωρηθεί πρέπει να πουλήσουν τα 3 γκαράζ να περιμένουν 3 έτη μετά να πουλήσουν τα 2 διαμερίσματα να περιμένουν άλλα 2 έτη μετά άλλα δυο έτη για άλλα 2 διαμερίσματα και σε μια δεκαετία αν ζουν να τα έχουν πωλήσει . Αλλοίμονο αν θέλουν εν τω μεταξύ να αγοράσουν κάτι άλλο για τα παιδιά τους θα περιμένουν αλλά 2 ή 4 έτη.
Αν έστω τους πιάσει η εφορία γιατί πούλησαν με πιο γρήγορο ρυθμό και τους πει ότι οι πράξεις τους είναι επιχειρηματική δραστηριότητα. Τότε πως προσδιορίζεται το κέρδος επι του όποιου θα φορολογηθούν? Οι άνθρωποι δεν έχουν βιβλία. Επομένως η εφορία θα προσδιορίσει αυθαίρετα το κέρδος τους θα βάλει και ΦΠΑ? Θα βάλει πρόστιμα. Στη δικαιοσύνη δεν μπορείς να προσφύγεις γιατί πρέπει να πληρώσεις τα μισά…….κλπ.κλπ
Εδώ μπλέκονται έννοιες και δημιουργείται χάος. Τα πράγματα είναι απλά:
1.. Όταν έχεις εταιρία πας με τα βιβλία της εταιρίας και φορολογείς το κέρδος..
2. Όταν έχεις φυσικό πρόσωπο τότε έχεις το άρθρο 41 περί υπεραξιών και φορολογείς την υπεραξία (δηλαδή το κέρδος).
Επομένως η παρ 3 του Αρθρου 21 κατά το μέρος που αφορά σε ακίνητα είναι περιττή και μόνο χάος και αυθαιρεσία θα φέρει
δεν ξεκαθαριζει αν
η υπεραξια καταβαλλεται για ακινητα που αποκτηθηκαν πριν απο 5 ή 10 χρονια, με οποιονδηποτε τροπο,
ή αν αφορά μονον ακινητα που αποκτηθηκαν «με αγορα» απο την εναρξη ισχυος του νομου…
[νομος 3842…ο ΦΑΥ και το ΤΣ …καταργούνται διοτι ουδεν απεφεραν… παρα μονο υπερμετρη γραφειοκρατια και πολλαπλα εμποδια στις συναλλαγες]
Τώρα, κάποιος τα ξαναθυμήθηκε…
μεχρι …ο επόμενος να τα ξανακαταργησει…
Σε δουλειά να βρισκόμαστε…
10. Η υπεραξία μέχρι του ποσού των εικοσιπέντε χιλιάδων (25.000) ευρώ, απομειούμενη σύμφωνα με την παράγραφο 5, απαλλάσσεται από το φόρο, εφόσον ο φορολογούμενος διακράτησε το ακίνητο για πέντε (5) τουλάχιστον έτη και δεν πραγματοποίησε άλλη μεταβίβαση ακίνητης περιουσίας εντός της περιόδου διακράτησης.
Δηλ. κάποιος παραιτήθηκε από επικαρπία υπέρ του τέκνου του [στο 6γ το θεωρείτε μεταβίβαση ακίνητης περιουσίας] και πριν παρέλθει 5ετία επιχειρεί να πωλήσει ένα έτερο ακίνητο, τότε δεν δικαιούται την απαλλαγή απ’ το φόρο για την υπεραξία των 25000 €…θα ψάξω στην αιτιολογική έκθεση το λόγο της «τιμωρίας» του…
6. Στην έννοια του όρου μεταβίβαση για την εφαρμογή του παρόντος περιλαμβάνονται τα εξής:
α) η μεταβίβαση της πλήρους ή ψιλής κυριότητας, συμπεριλαμβανομένης της πραγματικής δουλείας, ανεξαρτήτως εάν πρόκειται για μεταβίβαση υπό αναβλητική ή διαλυτική αίρεση ή με τον όρο της εξώνησης…»
Τα αποτελέσματα της υπό ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΗΣ αίρεσης δικαιοπραξίας – μεταβιβάσεως δεν επέρχονται τη στιγμή της σύναψης της δικαιοπραξίας, αλλά στο χρόνο πληρώσεως της αιρέσεως, ο οποίος μπορεί να απέχει δεκαετίες από τη σύναψη της σύμβασης.
παρ. 2 εδ. β «… Στην περίπτωση που περιέρχεται στην κατοχή τρίτου κτίσμα που έχει ανεγερθεί στο έδαφος του με δαπάνες του μισθωτή σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο της προηγούμενης παραγράφου, ως υπεραξία θεωρείται η αγοραία αξία του κτίσματος, η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τα 2/3 της αντικειμενικής αξίας του οικοπέδου μαζί με το συστατικό αυτού κτίσμα…»
Δηλ. σε οικόπεδο α/αξίας 200.000 € ανεγείρεται κτίσμα α/αξίας 100.000 €, δηλ. λογικά η υπεραξία δεν θα έπρεπε να είναι πάνω από 100.000 €, έλα όμως που είναι 200.000… περαστικά !!!
παρ. 1 «… Κάθε εισόδημα που προκύπτει από υπεραξία μεταβίβασης ακίνητης περιουσίας ή ιδανικών μεριδίων αυτής ή εμπραγμάτου δικαιώματος επί ακίνητης περιουσίας ή ιδανικού μεριδίου αυτού, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΛΚΟΥΝ ΑΝΩ του 50% της αξίας τους άμεσα ή έμμεσα από ακίνητη περιουσία, και δεν συνιστά επιχειρηματική δραστηριότητα, υπόκειται σε φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων…»
Νόμιζα ότι ομιλώ την ελληνική αλλά μάλλον έκανα λάθος…ποιός ξέρει τι θέλει να πεί ο ποιητής ?
Από ό,τι κατάλαβα επιβάλλεται φόρος υπεραξίας 20% σε κάθε μεταβίβαση ακινήτου, οποτεδήποτε και αν αποκτήθηκε αυτό (και όχι από 1-1-2013 και μετά, που προέβλεπε η προηγούμενη διάταξη – άρθρο 33 Ν. 2238/1994, όπως ισχύει), με οποιαδήποτε αιτία και αν γίνεται η μεταβίβαση και όχι μόνο από επαχθή αιτία (όπως προέβλεπε η προηγούμενη διάταξη), αλλά ακόμα και με κληρονομιά, δωρεά ή γονική παροχή, όπως αναφέρεται στην παρ. 8 του άρθρου αυτού, πράγμα που σημαίνει ότι αν κάποιος θέλει να κάνει γονική παροχή στο παιδί του ή αν πεθάνει, πρέπει κατά το χρόνο της γονικής παροχής ή του θανάτου, να υπολογιστεί πρώτα φόρος υπεραξίας 20%, ανεξάρτητα από το ότι δεν εισπράττει τίμημα!!! Βέβαια στην παρ. 2 του ίδιου άρθρου αναφέρεται ότι «ως υπεραξία νοείται η διαφορά μεταξύ της τιμής κτήσης που κατέβαλε ο φορολογούμενος και της τιμής πώλησης που καταβάλλεται σε αυτόν» !!! Δηλαδή η διάταξη αυτή αναφέρεται μόνο στην πώληση. Πόσο περισσότερο στο πόδι μπορεί να γραφεί ένας νόμος που «κυοφορείται» περισσότερο από ένα χρόνο?
Επί πλέον αν εντρυφήσει κανείς στις λοιπές λεπτομέρειες του άρθρου 41, όπως π.χ. αποπληθωρισμένη αξία, αφαίρεση δαπανών, μεταφορά ζημίας επ’ αόριστον σε περίπτωση αρνητικής υπεραξίας, συμψηφισμός με μελλοντικά κέρδη υπεραξίας κ.λ.π. πρέπει να του πέσουν όλα τα μαλλιά. Δηλαδή κάθε φορολογούμενος που έχει ένα ακίνητο πρέπει να τηρεί διπλογραφικά βιβλία (Γ’ Κατηγορίας) !!! για να μπορεί να βγεί άκρη. Επίσης το κτίσμα που περιέρχεται στην κατοχή τρίτου (εκμισθωτή), παρά το ότι αυτός φορολογήθηκε στη διάρκεια της μίσθωσης για την αξία του, σαν να εισέπραττε μίσθωμα, θα ξαναφορολογηθεί με ποσοστό 20% και μάλιστα με βάση τεκμαρτή (υπερτιμημένη) αξία του κτίσματος.