Τα ιδρύματα αντιμετωπίζουν και ελέγχουν με γραπτώς τεκμηριωμένες πολιτικές και διαδικασίες τον κίνδυνο συγκέντρωσης που απορρέει από:
α) ανοίγματα έναντι μεμονωμένων αντισυμβαλλόμενων, περιλαμβανομένων των κεντρικών αντισυμβαλλόμενων, ομάδων συνδεδεμένων αντισυμβαλλομένων ή αντισυμβαλλόμενων που εντάσσονται στον ίδιο οικονομικό τομέα ή γεωγραφική περιοχή ή
β) την ίδια δραστηριότητα ή
γ) το ίδιο βασικό εμπόρευμα ή
δ) την εφαρμογή τεχνικών μείωσης του πιστωτικού κινδύνου, και ιδίως του κινδύνου συγκέντρωσης που συνδέεται με μεγάλα έμμεσα πιστωτικά ανοίγματα, όπως έναντι ενός μόνο εκδότη εξασφαλίσεων.