1. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων μπορεί να ορίζεται ότι υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου και άλλοι ποταμοί και λίμνες πλην των αναφερομένων στην παράγραφο 2 του άρθρου 2.
2. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να καθορίζονται:
α) Οι τεχνικές λεπτομέρειες της εφαρμογής του άρθρου 3.
β) Η αποζημίωση των μελών της Επιτροπής του άρθρου 4.
γ) Οι τεχνικές λεπτομέρειες για τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται και τις ενέργειες για τον εντοπισμό, καταγραφή και διαχείριση παλαιών αιγιαλών, οι ειδικότερες υποχρεώσεις των υπηρεσιών και φορέων του Δημοσίου και κάθε άλλη λεπτομέρεια που είναι αναγκαία για τη εφαρμογή του παρόντος.
δ) Οι απαιτούμενες ενέργειες της Διοίκησης για την ενημέρωση των στοιχείων του Κτηματολογίου για τα ακίνητα που χαρακτηρίζονται ως παλαιός αιγιαλός.
ε) Πρότυπα τεύχη προκηρύξεων διαγωνισμών και πράξεων παραχώρησης του άρθρου 10, τα οποία χρησιμοποιούνται υποχρεωτικά από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
στ) Το ανώτατο εμβαδόν του παραχωρούμενου κατά χρήση τμήματος αιγιαλού ή και κοινόχρηστης παραλίας, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 11 και οι όροι που διασφαλίζουν την δυνατότητα χρήσης των πραγμάτων της παραγράφου 1 εκ μέρους του κοινού (όπως ιδίως αποστάσεις μεταξύ των παραχωρούμενων τμημάτων κ.λπ.) λαμβανομένων υπόψη του μεγέθους και των λοιπών ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του προς παραχώρηση χώρου αιγιαλού και παραλίας.
ζ) Οι διαστάσεις, τα υλικά κατασκευής, τα μορφολογικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά και προδιαγραφές γενικά των κατασκευών και εγκαταστάσεων αναψυχής των παρ. 1 έως 4 του άρθρου 11.
3. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής μπορεί να καθορίζονται οι διαδικασίες και οι λοιπές αναγκαίες λεπτομέρειες για την εφαρμογή του άρθρου 5.
4. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών που εκδίδεται ύστερα από γνώμη των συναρμόδιων κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 13 Υπουργείων, μπορεί να καθορίζονται ειδικότεροι όροι και προδιαγραφές για τις πλωτές εξέδρες και θαλάσσια ή και λιμναία πάρκα.
5. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, που εκδίδεται μέσα σε έξι (6) μήνες από την έναρξη ισχύος του παρόντος, ύστερα από γνώμη των Υπουργείων Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Τουρισμού, καθορίζεται το αντάλλαγμα χρήσης των πραγμάτων του άρθρου 16, με κριτήρια την αξία της γης η οποία συνορεύει με τον αιγιαλό, σύμφωνα με το αντικειμενικό σύστημα προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων, όπου αυτό ισχύει και άλλα πρόσφορα συγκριτικά στοιχεία στις λοιπές περιπτώσεις, την χρήση του παραχωρούμενου πράγματος για σκοπούς τουριστικούς, αναψυχής του κοινού ή άλλους σκοπούς εξυπηρέτησης βιομηχανικών ή λιμενικών εγκαταστάσεων και την επιφάνεια του παραχωρούμενου πράγματος. Με την απόφαση ορίζεται ο χρόνος έναρξης ισχύος της, οι παραχωρήσεις που αυτή καταλαμβάνει, το ποσοστό προσαύξησης επί της μισθωτικής αξίας των ακινήτων η οποία θα επιβάλλεται σε περιπτώσεις αυθαίρετης χρήσης και ο χρόνος καταβολής του ανταλλάγματος.
6. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Ναυτιλίας και Αιγαίου μπορεί να καθορίζονται ιδιαίτερα ο τρόπος κατεδάφισης και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την εφαρμογή του άρθρου 17 στις περιπτώσεις αυθαίρετων κατασκευών μέσα στην ζώνη λιμένα.
Ο Σύλλογος Φίλων Κέας (www.sfkeas.gr) εκφράζει τις ανησυχίες του σχετικά με την ουσιαστική διασφάλιση της ελεύθερης πρόσβασης των πολιτών στους αιγιαλούς και τις παραλίες.
Μετά δε και από την απάντηση του ΥΠΟΙΚ της 10/05/2014 προς όσους επικρίνουν το σχετικό Νομοσχέδιο, οι ανησυχίες μας εντείνονται διότι η κατ’ ουσία εφαρμογή του συνταγματικού αγαθού της ελεύθερης πρόσβασης του κοινού επαφίεται στην «δέσμευση» του εκάστοτε υπουργού.
Τονίζεται ότι η επί των «υπουργικών δεσμεύσεων» κοινή πείρα των τελευταίων δεκαετιών μας απογοητεύει και μας διδάσκει ότι μόνο η ξεκάθαρη διατύπωση στις παραγράφους του νομοσχεδίου των υποσχομένων «δεσμεύσεων» δύναται να περιορίσει τις οποιεσδήποτε παρερμηνείες και αυθαιρεσίες.
Προτείνουμε λοιπόν, την αυτούσια παράθεση της σχετικής παραγράφου της ανακοίνωσης-απάντησης του ΥΠΟΙΚ, στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο :
«διατήρηση του ανώτατου εμβαδού ανά παραχώρηση των 500 τ.μ. και πρόβλεψη συντελεστή για το ανώτατο συνολικό εμβαδό κάθε παραλίας που θα επιτρέπεται να παραχωρηθεί, ο οποίος θα ανέρχεται μέχρι το 50% της συνολικής της έκτασης».
Ειδικά για τις μικρές και προστατευόμενες παραλίες (που βρίθουν στην Κέα αλλά και σε πλείστα όσα νησιά) να γίνει μνεία για μείωση του ποσοστού στο 20-30%.
Από τη στιγμή που καμιά επιτροπή στο Δημόσιο δεν είναι αμειβόμενη, τότε γιατί στη διάταξη της παρ. 2β του παρόντος προβλέπεται αποζημίωση των μελών της Επιτροπής του άρθρου 4; Διακριτική αντιμετώπιση στα πλαίσια του Δημοσίου, και δη από τον Υπουργό Οικονομικών;
«Με αποφαση του υπουργου οικονομικων καθορίζεται το ανώτατο εμβαδόν του παραχωρούμενου κατά χρήση τμήματος αιγιαλού ή και κοινόχρηστης παραλίας».
Γιατί να απονέμεται στον εκάστοτε υπουργό αυτή η αρμοδιότητα (καθώς δεν πρόκειται για ζήτημα τεχνικού λεπτομερειακού χαρακτήρα ωστε να δικαιολογείται η εξουσιοδότηση αυτή); Αυτό ευνοεί το ενδεχόμενο της διαφθοράς κ της κατάχρησης.Πρέπει στον ίδιο το νόμο να τεθεί ο καθορισμός αυτός.
Στην εξουσιοδοτική διάταξη της παραγράφου 5 του άρθρου, να περιληφθεί και ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ.
Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να καθορίζονται:
α) Οι τεχνικές λεπτομέρειες της εφαρμογής του άρθρου 3.
β) Η αποζημίωση των μελών της Επιτροπής του άρθρου 4.
γ) Οι τεχνικές λεπτομέρειες για τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται και τις ενέργειες για τον εντοπισμό, καταγραφή και διαχείριση παλαιών αιγιαλών, οι ειδικότερες υποχρεώσεις των υπηρεσιών και φορέων του Δημοσίου και κάθε άλλη λεπτομέρεια που είναι αναγκαία για τη εφαρμογή του παρόντος.
δ) Οι απαιτούμενες ενέργειες της Διοίκησης για την ενημέρωση των στοιχείων του Κτηματολογίου για τα ακίνητα που χαρακτηρίζονται ως παλαιός αιγιαλός.
ε) Πρότυπα τεύχη προκηρύξεων διαγωνισμών και πράξεων παραχώρησης του άρθρου 10, τα οποία χρησιμοποιούνται υποχρεωτικά από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
στ) Το ανώτατο εμβαδόν του παραχωρούμενου κατά χρήση τμήματος αιγιαλού ή και κοινόχρηστης παραλίας, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 11 και οι όροι που διασφαλίζουν την δυνατότητα χρήσης των πραγμάτων της παραγράφου 1 εκ μέρους του κοινού (όπως ιδίως αποστάσεις μεταξύ των παραχωρούμενων τμημάτων κ.λπ.) λαμβανομένων υπόψη του μεγέθους και των λοιπών ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του προς παραχώρηση χώρου αιγιαλού και παραλίας.
Απαράδεκτο να είναι ο Υπουργός Οικονομικών ο μόνος υπεύθυνος για τον καθορισμό του εμβαδού του παραχωρούμενου αιγιαλού ή παραλίας, καθώς και των όρων πρόσβασης του κοινού. Αν ενδιαφέρεστε για το δημόσιο συμφέρον, καλύτερα ο καθορισμός αυτός να μπει στο νόμο (τουλάχιστον το μέγιστο εμβαδόν και οι ελάχιστοι όροι).
Για τους όρους πρόσβασης δεν απαιτείται καν υπουργικός ή νομικός προσδιορισμός: Αρκεί ο νόμος να επιβάλλει στον παραχωρησιούχο να επιτρέπει (και να παρέχει μέσα προς τούτο) την απρόσκοπτη πρόσβαση όλων στην παραλία, χωρίς αντίτιμο και υποχρέωση αγοράς υπηρεσιών.
που καθορίζεται η διαδικασία για ανάκτηση στεριάς από θαλάσσια ή ποτάμια διάβρωση. ο Περιβαλλοντικός νόμος ΄περιλαμβάνει τέτοια κατηγορία έργων αλλά σε αυτόν τον νόμο δεν αναφέρεται καμία τέτοια διαδικασία.