1. Το αντάλλαγμα χρήσης αιγιαλού, κοινόχρηστης παραλίας, παρακείμενης στον αιγιαλό ζώνης θάλασσας, πυθμένα θάλασσας και θαλάσσιου χώρου, για τις χρήσεις των άρθρων 11, 12 και 13 του παρόντος νόμου, καθορίζεται με απόφαση του αρμόδιου για την παραχώρηση οργάνου, βάσει του ακόλουθου τύπου:
ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΧΡΗΣΗΣ = (Τ.Β.) χ (Ε.Δ.) χ (Γ.Π) χ (Μ.Π.Χ.) χ (Π.Ε.) χ (Α.Μ.Α) χ (Ε.Χ.) χ (Δ.Μ.), όπου :
Τ.Β. = Τιμή Βάσης
Ε.Δ. = Είδος Δραστηριότητας
Γ.Π. =Γεωγραφική Περιοχή
Μ.Π.Χ. = Μέγεθος Παραχωρούμενου Χώρου
Π.Ε. = Περιβαλλοντική Επίπτωση
Α.Μ.Α. = Απόδοση Μισθωτικής Αξίας
Ε.Χ. = Εμβαδόν Χώρου
Δ.Μ. = Διάρκεια Μίσθωσης
2. Η Τιμή Βάσης για κάθε γεωγραφική περιοχή καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.
3. Το Είδος Δραστηριότητας διαιρείται στις ακόλουθες κατηγορίες:
α. Απλή χρήση (ομπρέλες – ξαπλώστρες για χρήση λουομένων)
β. Εστίαση (καφέ, εστιατόρια)
γ. Ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις
δ. Λιμένες
ε.Βιομηχανική δραστηριότητα, ιχθυοκαλλιέργειες, εμπορικές δραστηριότητες
στ. Έργα Κοινής Ωφέλειας
Ο συντελεστής βαρύτητας κάθε Είδους Δραστηριότητας καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.
4. Οι Γεωγραφικές Περιοχές χωρίζονται στις ακόλουθες κατηγορίες :
α. Στις υφιστάμενες Περιφέρειες της Επικράτειας
β. Στις ακόλουθες περιοχές ειδικού χαρακτήρα :
βα. Περιοχές υψηλού τουριστικού ενδιαφέροντος
ββ. Περιοχές συνήθους τουριστικού ενδιαφέροντος
γγ. Ειδικές ζώνες (ιδιωτικά νησιά, ζώνες προστασίας, ζώνες μοναδικής προβολής)
Ο συντελεστής βαρύτητας κάθε Γεωγραφικής Περιοχής καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.
5. Το Μέγεθος Παραχωρούμενου Χώρου διαιρείται στις ακόλουθες κατηγορίες :
α. Μέγεθος Παραχωρούμενου Χώρου έως πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα
β. Μέγεθος Παραχωρούμενου Χώρου από πεντακόσια (500) τετραγωνικά μέτρα έως χίλια (1000) τετραγωνικά μέτρα
γ. Μέγεθος Παραχωρούμενου Χώρου από χίλια (1000) τετραγωνικά μέτρα έως τρεις χιλιάδες (3000) τετραγωνικά μέτρα
δ. Μέγεθος Παραχωρούμενου Χώρου από τρεις χιλιάδες (3000) τετραγωνικά μέτρα έως πέντε χιλιάδες (5000) τετραγωνικά μέτρα
ε. Μέγεθος Παραχωρούμενου Χώρου πάνω από πέντε χιλιάδες (5000) τετραγωνικά μέτρα
Ο συντελεστής βαρύτητας κάθε Μεγέθους Παραχωρούμενου Χώρου καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. Σε περίπτωση παραχώρησης θαλάσσιου χώρου, σύμφωνα με τις παραπάνω διακρίσεις, ο συντελεστής παραχώρησης, όπως αυτός καθορίζεται με την απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, μειώνεται κατά 1/3.
6. Η Περιβαλλοντική Επίπτωση διαιρείται στις ακόλουθες κατηγορίες:
α. Καμία περιβαλλοντική επίπτωση
β. Χαμηλή περιβαλλοντική επίπτωση
γ. Υψηλή περιβαλλοντική επίπτωση
Ο συντελεστής βαρύτητας κάθε κατηγορίας περιβαλλοντικής επίπτωσης καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.
7. Η Απόδοση Μισθωτικής Αξίας διακρίνεται σε τρεις κατηγορίες ;
α. Απλή χρήση
β. Συνήθεις εμπορικές ή παραγωγικές δραστηριότητες
γ. Δραστηριότητες με υψηλή προστιθέμενη αξία
Η εξειδίκευση κάθε κατηγορίας και ο συντελεστής βαρύτητάς της καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών.
8. Η Διάρκεια Μίσθωσης διαιρείται στις ακόλουθες κατηγορίες :
α. Εποχιακή (6 μήνες)
β.Μόνιμη (12 μήνες)
Νομοτεχνικού χαρακτήρος παρατήρηση: Το πρόστιμο αποτελεί διοικητικού χαρακτήρος ποινή, επιβαλλομένη από την αρμόδια Λιμενική Αρχή, γιά τις περιπτώσεις επιφοράς μεταβολής στον χώρο του αιγιαλού. Το Πρωτόκολλο Αποζημιώσεως Αυθαίρετης Χρήσεως Δημοσίου Κτήματος, εκδιδόμενο από την κατά τόπο αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία΄κατ’ άρθρο 115α του Διατάγματος της 11/12-11-1929, αποτελεί διαχειριστική πράξη της Δημόσιας (εν προκειμένω κοινόχρηστης περιουσίας).
Δηλαδή, από τις διατάξεις του άρθρου αυτού, σε συνδυασμό με την
-μάλλον ανεπιτυχώς- επιχειρούμενη αποποινικοποίηση της μεταβολής αιγιαλού-παραλίας, συνάγεται ότι κύριο μέλημα του Κράτους σήμερα είναι να ενθαρρύνει τους επίδοξους- έστω κι εποχικούς- καταπατητές αυτών των κοινόχρηστων χώρων στη διενέργεια καταπατήσεων, με το να θεσπίσει για πρώτη φορά ένα μάλλον περίπλοκο και δυσνόητο -για τους περισσότερους- σύστημα προσδιορισμού του μισθώματος απλής χρήσης/επιβολής αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης, που θα κληθούν να καταβάλουν εκ των υστέρων κι εξ’απήνης καταλαμβανόμενοι; Δηλαδή, όλα, κατά βάση, γι’ αυτό γίνονται; Για τα έσοδα του Κράτους, ακόμα κι από ένα εκτός συναλλαγής Δημόσιο Αγαθό; Μήπως, πέραν της καταφανούς αντισυνταγματικότητας των περισσοτέρων ρυθμίσεων αυτού του σχεδίου, επειδή «εμπορευματοποιεί» τα εκτός συναλλαγής προστετευόμενα από το ισχύον Ελλ. Σύνταγμαδημόσια πράγματα, πρέπει να το ξαναδείτε συνολικά κι από την αρχή, πρωτίστως ως προς τη σκοπιμότητα και τη φιλοσοφία των ρυθμίσεων που εισαγάγει;
Παρ 6:
Να καταργηθεί το «καμία περιβαλλοντική επίπτωση».
Κάθε δραστηριότητα στην παραλία ή τη θάλασσα προκαλεί περιβαλλοντική επιβάρυνση.
Να προστεθεί «Πολύ υψηλή περιβαλλοντική επίπτωση».
Ο συντελεστής να καθοριστεί στο παρόν άρθρο και όχι με απόφαση υπουργού.
Προτείνεται η χρήση του παρόντος άρθρου και για τις περιπτώσεις του αρ. 15
Το άρθρο 16 αν δεν κάνω λάθος τιτλοφορείται «Αντάλλαγμα χρήσης – Πρόστιμο αυθαίρετης χρήσης». Δυστυχώς και σκανδαλωδώς καμία αναφορά σε «Πρόστιμο αυθαίρετης χρήσης» δεν γίνεται σε όλη την έκταση του άρθρου γεγονός που παραπέμπει στο ότι το αντάλλαγμα χρήσης ταυτίζεται με το πρόστιμο αυθαίρετης χρήσης. Πουθενά επίσης δεν προβλέπεται περιβαλλοντική επίπτωση απαγορευτική για την χρήση (όλα τακτοποιούνται με το κατάλληλο χρηματικό αντάλλαγμα) ενώ για τον συντελεστή βαρύτητας των περιβαλλοντικών επιπτώσεων αποφασίζει ο Υπουργός Οικονομικών (επιστημονικοί φορείς, ΥΠΕΚΑ, ανεξάρτητες αρχές κλπ δεν φαίνεται να λαμβάνουν μέρος)
Πρόταση για τη Διαβούλευση:
Α) Είναι απαράδεκτο η περιβαλλοντική επίπτωση να αποτελεί ένα συντελεστή ανάμεσα σε διάφορους οικονομικούς δείκτες και αν είναι μεγαλύτερη απλά να ανεβαίνει και το τίμημα. Θα πρέπει η περιβαλλοντική επίπτωση να μην συμπεριλαμβάνεται στον τύπο προσδιορισμού του τιμήματος αλλά να αποτελεί καθοριστικό κριτήριο για την παραχώρηση της απλής χρήσης.
Β) Επίσης, θα πρέπει το αντάλλαγμα χρήσης να επιβαρύνει τους κερδοσκοπικούς και επιχειρηματικούς χρήστες και όχι ερευνητικά κέντρα, ή χρήστες που σχετίζονται με δημόσιο συμφέρον, ΟΤΑ κλπ.
Γ) Η Εστίαση (καφέ, εστιατόρια) και οι Ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις δεν θα πρέπει να επιτρέπονται ως δραστηριότητες στον αιγιαλό και στην παραλία. Θα πρέπει να επιτρέπεται μόνο η απλή χρήση.
Δ) Το μέγεθος του παραχωρούμενου χώρου δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τα 500 τ. μέτρα, και θα πρέπει να είναι μόνο για απλή χρήση.
– Να προστεθεί νέα κατηγορία: «Συνοδές χερσαίες εγκαταστάσεις μονάδων υδατοκαλλιέργειας»
– Από την κατηγορία ε’: «Βιομηχανική δραστηριότητα, ιχθυοκαλλιέργειες, εμπορικές δραστηριότητες», να διαγραφεί η λέξη «ιχθυοκαλλιέργειες».
ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ – ΠΡΟΕΔΡΟΣ Δ.Σ.
Εκκρεμούν 6 πολλαπλασιαστές που απαρτίζουν το αντάλλαγμα χρήσης και οι οποίοι πρέπει να καθοριστούν με Υ.Α. από το Υπουργείο Οικονομικών. Δεν αναφέρεται ποια υπηρεσία θα καθορίζει το αντάλλαγμα και ποια θα το εισπράττει, χρειάζεται διευκρίνιση.
Το αντάλλαγμα φαίνεται να συνδιαμορφώνεται ως ένα συνολικό, καθορισμένο ποσό, ως συνάρτηση μια σειράς συντελεστών, η δε δραστηριότητα αυτή καθαυτή (ποσότητες-αξίες) λαμβάνεται υπόψη μόνο στο συντελεστή (7). Αυτός ο τρόπος μπορεί να οδηγήσει σε υπέρογκα αντάλλαγμα δραστηριότητας διαλείπουσας λειτουργίας ή χαμηλών προστιθέμενων αξιών.
Κατά τη γνώμη μας, δικαιότερο και απλούστερο είναι ο καθορισμός ενός πάγιου ανταλλάγματος (με συντελεστές 2-6) και ενός αναλογικού (με συντελεστή 7), με τρόπο που να διασφαλίζεται τόσο η συνέχιση όλων των νόμιμων δραστηριοτήτων (ώστε και η Πολιτεία να συνεχίσει να έχει έσοδα), όσο και η ίση αντιμετώπιση των ποικίλων δραστηριοτήτων. Η εφαρμογή του άρθρου 16 (συντελεστές) οδηγεί τις δραστηριότητες χαμηλών ετήσιων διακινήσεων/χαμηλών αξιών σε μη οικονομική βιωσιμότητα.
Επίσης πρέπει να ξεκαθαριστεί εάν και πώς θα λειτουργήσουν αναδρομικά τα προτεινόμενα ανταλλάγματα για ήδη υπάρχουσες αδειοδοτημένες χρήσεις.
Θεωρείται εύλογο, για τις υφιστάμενες μακροχρόνιες χρήσεις, το αντάλλαγμα χρήσης αιγιαλού, κ.λπ., να λαμβάνει υπόψη την ήδη ισχύουσα κατάσταση. Γι αυτό προτείνεται η ακόλουθη προσθήκη στο τέλος του Άρθρου 16 «Για τους υφιστάμενους χρήστες αιγιαλού, κοινόχρηστης παραλίας, παρακείμενης στον αιγιαλό ζώνης θάλασσας, πυθμένα θάλασσας και θαλάσσιου χώρου το αντάλλαγμα δεν μπορεί να είναι αυξημένο περισσότερο από 5% πάνω από το αντάλλαγμα των τελευταίων τριών ετών. Για την τεκμηρίωση της χρήσης αρκεί βεβαίωση από την Κτηματική Υπηρεσία ή και άλλη νομοθετική πράξη»
Είναι απαράδεκτο να εξετάζεται το ενδεχόμενο μίσθωσης άνω των 5000τμ σε μια και μόνη παραλία ή αιγιαλό. Επιβάλλεται να υπάρχει άνω όριο στη μίσθωση, πολύ χαμηλότερο των 5000τμ.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ
ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΤΟΥ ΓΑΛΗΣΣΑ ΣΥΡΟΥ, στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο.
Έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιο για την δυνατότητα μεταβίβασης εκτάσεων του δημοσίου σε κατέχοντες ακίνητα αυτού.
Στην παραλιακή ζώνη του Γαλησσά Σύρου, υπάρχουν ιδιοκτησίες ιδιωτών, οι οποίες κατέχονται με νόμιμους τίτλους, που ανάγονται μέχρι του 1880 τουλάχιστον. Με την υπ’αριθμόν 1984/17.12.1993 απόφαση Νομάρχη Κυκλάδων (ΦΕΚ 788Δ’/3.8.1994), χαράχθηκε η γραμμή του αιγιαλού και της παραλίας στον Γαλησσά και συμπεριλήφθηκε ένα ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΤΜΗΜΑ ΕΚΤΑΣΕΩΣ 27 ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΡΕΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΖΩΝΗ ΠΑΛΑΙΟΥ ΑΙΓΙΑΛΟΥ, η οποία σημειωτέον έχει πολύ μεγάλο και ασυνήθιστο πλάτος και ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΣΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΤΗΜΑ ΑΝΗΚΟΝ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.
ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ότι η άνω χαραχθείσα ζώνη του παλαιού αιγιαλού καταλαμβάνει πολλές ιδιοκτησίες, που όπως προαναφέρθηκε, οι κάτοχοι τους διαθέτουν παλαιότατους τίτλους και εκτός αυτού τις κατέχουν συνεχώς και αδιαλείπτως ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, χωρίς ποτέ να έχουν αποξενωθεί από αυτές, από τότε που τις απέκτησαν.
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, πάνω στις ιδιοκτησίες αυτές υπάρχουν και λειτουργούν επιχειρήσεις, για την δημιουργία των οποίων έχουν εκδοθεί οικοδομικές άδειες, έχουν πληρωθεί φόροι, έχουν εκδοθεί άδειες λειτουργίας, οι οποίες είναι σε ισχύ μέχρι και σήμερα.
Για την δημιουργία και την ύπαρξη των επιχειρήσεων αυτών έχουν επενδυθεί κόποι και αγώνες ολόκληρων γενεών, δεδομένου ότι οι τωρινοί ιδιοκτήτες έχουν διαδεχθεί τους δικαιοπαρόχους τους, οι οποίοι με τα ίδια προσόντα τις κατέχουν και τις νέμονται συνεχώς για σειρά ετών.
Η λειτουργία των επιχειρήσεων αυτών έχει ενισχύσει την τόσον την οικονομική ζωή της Σύρου, γιατί σ’αυτές δουλεύουν πολλοί εργαζόμενοι, όσον και της χώρας γενικότερα, γιατί οι ιδιοκτήτες τους φορολογούνται, αποδίδουν ΦΠΑ και γενικά συνεισφέρουν στην ελληνική οικονομία με τον μέγιστο δυνατό τρόπο.
Με την αριθμόν 234/2013 (ΦΕΚ 1020 Β/25.4.2013) απόφαση της Διϋπουργικής Επιτροπής Αναδιαθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, μεταβιβάστηκε από το ελληνικό δημόσιο προς το Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ., η άνω έκταση των 27.992 τμ. στον Γαλησσά, χωρίς να ληφθεί καμία πρόνοια και πρόβλεψη για τις άνω ιδιοκτησίες και τις επιχειρήσεις που λειτουργούν επ’αυτών.
Με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο και τις προϋποθέσεις που ορίζονται σ’αυτό, παρέχεται η δυνατότητα στους ιδιοκτήτες που κατέχουν τίτλους και αποδεδειγμένα κατέχουν τις ιδιοκτησίες τους μέχρι και σήμερα, να προβούν σε αγορά τους από το ελληνικό δημόσιο ή άλλως πώς να ελλείψει η αμφισβήτηση του ιδιοκτησιακού τους καθεστώτος.
Όμως η μεταβίβαση της άνω εκτάσεως των 27 στρεμμάτων στο Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ., ΜΑΣ ΣΤΕΡΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ, αφού δεν καλυπτόμαστε από τις διατάξεις του άνω νομοσχεδίου, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΜΙΛΕΊ ΓΙΑ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΉΚΟΥΝ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΔΗΜΌΣΙΟ.
ΣΗΜΕΙΩΝΟΜΕ ΑΚΟΜΗ, ότι εμείς ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ, αλλά ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ, που αγοράσαμε τις ιδιοκτησίες μας ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΧΑΡΑΞΗ ΤΟΥ ΑΙΓΙΑΛΟΥ, επενεδύσαμε πάνω σ’αυτές τους κόπους ολόκληρων ζωών και ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ, ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΕΣ μας δημόσιο κτήμα, το οποίο μάλιστα μεταβιβάστηκε στο Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ., ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΕΣ μας ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ.
ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ,
Θα πρέπει να ληφθεί ειδική νομοθετική ρύθμιση, ΩΣΤΕ ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΩ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ, να επεκταθούν και στην περίπτωση μας, δηλαδή σε ακίνητα που έχει μεταβιβάσει το ελληνικό δημόσιο, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕ, ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΥΠΟΨΗ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΙΔΙΩΤΩΝ ΠΑΝΩ Σ’ΑΥΤΑ, ώστε να δοθεί η δυνατότητα και σε εμάς να προασπίσομε με κάθε τρόπο τα δικαιώματα μας και να τύχομε των ευεργετημάτων της χρηστής διοίκησης και όχι να αντιμετωπίζομε το σκληρότερο πρόσωπο αυτής, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΩΝ ΜΑΣ, εν αγνοία μας, χωρίς την θέληση μας και παρά τα νόμιμα δικαιώματα μας.
Κατά την συμπλήρωση των παραμέτρων για το αντάλλαγμα χρήσης στην περίπτωση των θαλασσίων σπορ γενικά , πλωτών εξεδρών και πάρκων αναψυχής καλό είναι να λάβετε υπόψη ότι μια θαλάσσια επιχείρηση αξιοποιεί τον χώρο της στο περίπου 20% των ήμερων καλοκαιριού σε σχέση με μια επιχείρηση παραλίας που λειτουργεί καθημερινά.
Αυτό μπορείτε να το προσδιορίσετε αν λάβετε υπόψη τα παρακάτω: τους πρώτους και τελευταίους μήνες του καλοκαιριού λόγο θερμοκρασίας νερού και τις μεγάλης κυρίως ηλικίας τουριστών δεν μπαίνουν εύκολα στο νερό οι τουρίστες για σπορ , αλλα και τους 4 καλούς μήνες του καλοκαιριού πάλι δεν είναι όλες οι μέρες ενεργές λόγο των μελτεμιών που πολλές φορές ακόμα για εβδομάδα κακοκαιρίας μπορεί οι επιχειρήσεις θαλασσίων σπορ είναι κλειστές σε αντίθεση με τις επιχείρησης παραλίας που έχουν καθημερινά δουλειά. Η παράμετρος για την Απόδοση Μισθωτικής Αξίας πρέπει για τις επιχειρήσεις θαλασσίων σπορ γενικά να είναι ανάλογη των ημερών και συνθηκών εργασίας .
στην παράγραφο 3 εδάφιο ε θα πρέπει να αντικατασταθεί ο όρος «Ιχθυοκαλλιέργειες» με το όρο «υδατοκαλλιέργειες» για να καλύπτονται και οι μυδοκαλλιέργειες οι οστρακοκαλλιέργειες και άλλες καλλιέργειες πχ δολώματα (Από λάθος μου το πρότεινα στο 13 άρθρο)
Δεν περιγράφεται η περίπτωση παραχώρησης παραλίας σε ΟΤΑ και στη συνέχεια από ΟΤΑ σε τρίτους. Πώς διαμορφώνεται το αντάλλαγμα/τίμημα της παραχώρησης απλής χρήσης παραλίας από ΟΤΑ σε ιδιώτες (π.χ. όμορα ξενοδοχεία) ?
Καλησπέρα, έχω συνεχή παρουσία στην παραλία απο το 1979.
Η ανανέωση, κάθε χρόνο, της άδειας παραχωρήσεις του αιγιαλού δημιουργεί μεγάλη γραφειοκρατία.
Πρώτον η παραχώρηση πάντα αργή και το δεύτερον να απαιτούνται σειρά δικαιολογητικών για την ανανέωση άδειας εκμίσθωσης θαλάσσιων σπορ κάθε χρόνο!
Εφόσον κάποιος ειναι ιδιοκτήτης του όμορου με τον αιγιαλό κτήματος γιατί να μην μπορεί να κάνει συμφωνία για 5 χρόνια παραχωρήσεις του αιγιαλού?
Οταν πάλι γίνεται διαγωνισμός για παραχώρηση αιγιαλού να εχει ισχύ 5 ετών.
Ο προηγούμενος νόμος έδινε το δικαίωμα στον κάθε έναν εκμισθωτη αιγιαλού για ομπρέλες Μ Π Χ 500τμ, αυτό δημιουργούσε πρόβλημα διότι η ζήτηση ήταν απο τον κόσμο μεγάλη με αποτέλεσμα να αναγκαζόμαστε να παραβιάζουμε τα τετραγωνικά με αποτέλεσμα να ζημιωνουμε όλοι, μιλάω πάντα σεβόμενοι απόλυτα το περιβάλλον και την ελευθερία πρόσβασης για όλους στην παραλία, περισσότερες ομπρέλες ειναι περισσότερος ΦΠΑ, φόρος, θέσεις εργασίας, τίμημα ενοικίου και τέλος καλύτερη εξυπηρέτηση του τουρίστα- λουόμενου.
Ευχαριστώ πολύ για την δυνατότητα επικοινωνίας.
Με εκτίμηση
Δημήτρης Μωραιτης
Πρέπει να χωριστεί η παραχώρηση για ομπρέλες, ξαπλώστες και τραπεζοκαθίσματα δηλαδή τα α,β,γ από τα δ, ε και στ. και να υπάρχει ένας απλός τύπος για τα α,β,γ με Τ.Β. επί Γ.Π. επί Ε.Χ.
Αυτό που μετράει κυρίως είναι πόσο τουριστική είναι μία περιοχή.
Στα νησιά είναι καλό να υπάρχει ενιαία Γ.Π.