1. Επιτρέπεται η παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας για την εξυπηρέτηση λουομένων ή την αναψυχή του κοινού (όπως, ενδεικτικά, για την εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, καθισμάτων, ομπρελών, λειτουργία αναψυκτηρίων, αθλοπαιδιές και γενικά κατασκευών και εγκαταστάσεων αναψυχής προσωρινού χαρακτήρα). Η παραχώρηση γίνεται με πλειοδοτική δημοπρασία, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για τον οικείο φορέα, με την επιφύλαξη των επόμενων διατάξεων.
2. Η παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας σε πρόσωπα που εκμεταλλεύονται όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, κατασκηνώσεις (κάμπιγκ) και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, γίνεται απευθείας, για όσο χρόνο διαρκεί η επιχείρηση ή εκμετάλλευση του καταστήματος και χωρίς τους περιορισμούς της απόφασης της παραγράφου 2, όταν αφορά τμήματα μπροστά από τις επιχειρήσεις ή τα καταστήματα. Αν στο ίδιο ακίνητο λειτουργούν περισσότερες του ενός επιχειρήσεις ή καταστήματα η παραχώρηση του αναλογούντος στο καθένα χώρου γίνεται μετά από γραπτή μεταξύ τους συμφωνία ή και αίτηση κάποιου εξ αυτών, αν δεν μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία. Με την πράξη παραχώρησης τίθενται οι αναγκαίοι όροι για την διασφάλιση της απόλαυσης των πραγμάτων της παρ. 1 εκ μέρους του κοινού, με τήρηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των προσώπων προς τα οποία κατανέμεται η χρήση.
Για την παραχώρηση οφείλεται αντάλλαγμα που καθορίζεται κατά το άρθρο 16, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης και ύστερα από εισήγηση της Κτηματικής Υπηρεσίας.
3. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να παραχωρείται απευθείας σε Δήμους, με αντάλλαγμα η απλή χρήση τμημάτων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας, για πέντε τουλάχιστον χρόνια. Με την απόφαση καθορίζονται οι όροι και προϋποθέσεις της χρήσης και της περαιτέρω παραχώρησης προς τρίτους.
4. Όταν παραχωρείται από το Δημόσιο ή φορείς του δημόσιου τομέα, για αγροτικούς ή τουριστικούς σκοπούς, η χρήση ακινήτων που συνορεύουν με λίμνες και ποταμούς του άρθρου 2, διαμορφώνεται υποχρεωτικά ελεύθερη λωρίδα γης πλάτους τριάντα (30) τουλάχιστον μέτρων μεταξύ του ορίου της παραχωρούμενης έκτασης και της κοίτης του ποταμού ή της ακτογραμμής της λίμνης. Η απλή χρήση όχθης και παρόχθιας ζώνης ποταμού ή λίμνης της παρ. 2 του άρθρου 2 μπορεί να παραχωρείται, εφαρμοζομένων αναλόγως των διατάξεων του παρόντος.
Πρέπει να οριστεί το ανώτατο επιτρεπόμενο ποσοστό παραχώρησης χρήσης του αιγιαλού που να σχετίζεται με το μέγεθος (πλάτος και μήκος) κάθε παραλίας, ώστε να μπορούν να τη χρησιμοποιούν και λουόμενοι που δεν επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν τις ξαπλώστρες κλπ του επιχειρηματία.
Οι προβληματισμοί μου σχετικά με το Νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας», επικεντρώνονται στα εξής κατά κύριο λόγο ζητήματα:
1. Αφαιρούνται όλοι οι περιορισμοί στην έκταση που μπορεί να παραχωρηθεί σε απλή χρήση (λ.χ. αναψυκτήρια) χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το μέγεθος της παραλίας. Στην ισχύουσα νομοθεσία απαγορεύεται η παραχώρηση έκτασης μεγαλύτερης των 500 τ.μ., ενώ υπάρχει υποχρέωση δημιουργίας ελεύθερων «ζωνών» 100 μέτρων.
2. Δεν γίνεται αναφορά στην υποχρέωση απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό. Η μόνη αναφορά είναι ότι στις παραχωρήσεις πρέπει «να περιλαμβάνονται όροι χρήσης που να διασφαλίζουν την πρόσβαση του κοινού, ύστερα από αιτιολογημένη στάθμιση των συμφερόντων που εξυπηρετούνται ή βλάπτονται».
3. Προωθείται ως «οριζόντιο» μέτρο η δημιουργία μόνιμων κατασκευών από ιδιώτες για επιχειρηματικό σκοπό.
4. Καταργείται η υποχρέωση οριοθέτησης της παράκτιας ζώνης ως προϋπόθεση για την έγκριση ιδιωτικών ή δημόσιων αναπτυξιακών έργων.
5. Προβλέπεται η δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών που βρίσκονται στον αιγιαλό και την παραλία και οι οποίες χρησιμοποιούνται για επιχειρηματικούς σκοπούς, ενώ βρίσκεται σε διαδικασία η εκστρατεία του υπουργείου Περιβάλλοντος για κατεδάφιση αυθαιρέτων (έχουν ήδη εκδοθεί 3.000 πρωτόκολλα κατεδάφισης αυθαιρέτων). Να επισημάνουμε ότι η δυνατότητα αυτή δεν είχε δοθεί έως σήμερα από τη νομοθεσία για τη νομιμοποίηση της αυθαίρετης δόμησης (ν. 4014/11, ν. 4178/13) για τον αιγιαλό, ως αντισυνταγματική.
Οι παραπάνω προβληματισμοί, δεν αναιρούν τη θέση, ότι πρέπει να δοθούν χωροταξικές προνομίες στην τουριστική δραστηριότητα ώστε να γίνει ανταγωνιστική. Το μεγάλο μήκος ακτογραμμής στην Ελλάδα επιτρέπει να συζητήσουμε με ρεαλισμό θέματα που αφορούν ειδικές χρήσεις στον αιγιαλό, αλλά όλα αυτά δεν μπορεί να αποτελούν ένα οριζόντιο μέτρο, κάτι που θα ισχύει παντού και σε όλες τις περιπτωσεις. Δεν είναι μόνο θέμα προστασίας του περιβάλλοντος το οποίο αποτελεί βασικό τουριστικό πόρο αλλά και ζήτημα διασφάλισης των αναγκαίων και υγειών επενδύσεων.
Με την ίδια λογική δεν μπορούμε να δεχτούμε τη νομιμοποίηση όλων των αυθαίρετων κατασκευών που βρίσκονται στον αιγιαλό και την παραλία και οι οποίες χρησιμοποιούνται για επιχειρηματικούς σκοπούς, γιατί ενισχύουμε για μια ακόμη φορά τον αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ του επιχειρηματία που παρανομεί και του νόμιμου επιχειρηματία
Είναι γεγονός ότι η έλλειψη συνολικής οριοθέτησης του αιγιαλού και παραλίας είναι ένας παράγοντας καθυστέρησης μιας επένδυσης, όμως δεν λύνεται το ζήτημα βάζοντας την ασφυκτική -σε μια υποστελεχωμένη υπηρεσία- προθεσμία των δύο μηνών για την οριοθέτηση (μια διαδικασία που απαιτεί μετρήσεις ή άλλες ενέργειες). Επιπλέον το ότι μετά την παρέλευση των 2 μηνών και την αδυναμία της υπηρεσίας να απαντήσει, τεκμαίρεται ότι η παραλία έχει ελάχιστη ζώνη 10 μέτρων, αντίκειται σε περιβαλλοντικά κριτήρια.
Τέλος, κάθε προσπάθεια αξιοποίησης θα πρέπει να σεβαστεί το Πρωτόκολλο για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παρακτίων ζωνών της Μεσογείου, όπως έχει επικυρωθεί και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις οδηγίες για τους Οικοτόπους και την Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση.
Καθηγητής Πάρις Α. Τσάρτας
Πρύτανης Πανεπιστημίου Αιγαίου
Υποψήφιος Ευρωβουλευτής ΔΗΜΑΡ-Προοδευτική Αριστερά
ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ.ΗΔΗ ΔΕΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΑΙ ΚΑΘΕ ΕΝΝΟΙΑ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΠΑΡ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΑΔΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ.ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΤΕ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΑ ΠΑΡΑΝΟΜΑ.ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ.
Καταργούνται οι περιοχές natura;
Επιτρέπεται η ιδιωτικοποίηση των παραλιών;
Η τσιμεντοποίηση θα μας οδηγήσει σε τουριστική ανάπτυξη; Ο κόσμος έρχεται στην Ελλάδα για να δεί παρθένα ομορφιά, οχι οικοδομήματα 10 μέτρα απο τη θάλασσα.
Επιπόλαια μέτρα χωρίς αναλογισμό για τις συνέπειες.
Είναι απαράδεκτη η απαγόρευση ή περιορισμός της ελεύθερης πρόσβασης στις παραλίες και στη θάλασσα!
Είναι απαράδεκτη η απαγόρευση ή περιορισμός της ελεύθερης πρόσβασης στις παραλίες και στη θάλασσα!!!
Το άρθρο δεν διασφαλίζει σε καμία περίπτωση το δικαίωμά μας, το διακαίωμα των πολιτών αυτής της χώρας στην χρήση των παραλιών ως κοινόχρηστων χώρων. Δεν είναι οι παραλίες κτήμα κάποιων ιδιωτών που θα μπορούν να διαπλέκονται με τους Δήμους ή με το Δημόσιο για το δικό τους κέρδος.
Έχουν ειπωθεί σχεδόν όλα. Ο αιγιαλός είναι για δημόσια χρήση (απλές διατάξεις αστικού δικαίου). Το περιβαλλοντικό αγαθό που μας δόθηκε πρέπει να το προστατεύσουμε. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στο εξωτερικό (Ισπανία – Ρίο ντε Τζανέιρο) που μας έχουν αποδείξει ότι αν η ανάπτυξη δεν είναι βιώσιμη, δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτό το αντισυνταγματικό νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί ΤΩΡΑ!
ΘΕΜΑ: Παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας για εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής σε θαλάσσιες παιδικές χαρές, θαλάσσια πάρκα και για πολιτιστικές – ψυχαγωγικές εκδηλώσεις.
ΣΧΕΤ.: 1) Άρθρο 36 του αριθ. 20 Γενικού Κανονισμού Λιμένα (Β 444/1999)
2) Υ.Α. Αριθμ. Πρωτ. 2127/12/2000 της 12/Ιουνίου/2000.
Αξιότιμοι Κύριοι, αρμόδιοι,
με την παρούσα επιστολή θα θέλαμε να επισημάνουμε διάφορα πρακτικά προβλήματα που παρουσιάστηκαν κατά τη λειτουργία καινοφανών θαλασσίων μέσων αναψυχής τα οποία μπορούν εν μέρει να καταταγούν στην κατηγορία με τη γενική ονομασία «Θαλάσσια Παιδική Χαρά» (Θ.Π.Χ.), στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για «Θαλάσσια Πάρκα Αναψυχής» (Θ.Π.Α.) γιατί τα νέα παιχνίδια είναι σχεδιασμένα όχι αποκλειστικά για παιδιά αλλά τα περισσότερα για ενήλικες.
Έτσι, για τη λειτουργία των Θ.Π.Α. λαμβάνεται υπόψη η ως άνω 2) ΣΧΕΤ. που αφορά στη λειτουργία των (Θ.Π.Χ.) η οποία, όμως, δε δύναται να καλύψει με ορθό τρόπο τη λειτουργία των Θ.Π.Α., λόγω των καινοτομιών που έχουν προκύψει με τη διαρκή εξέλιξη αυτών των προϊόντων.
Παρακαλούμε, λοιπόν, αν είναι εφικτό, να τροποποιηθεί η ως άνω 2) ΣΧΕΤ.
Πιο συγκεκριμένα, τα προβλήματα εντοπίζονται στην εφαρμογή των παρακάτω παραγράφων της ως άνω 2) ΣΧΕΤ.:
1.Στην παράγραφο 5α) αναφέρεται ότι το μέγιστο πλάτος του θαλάσσιου χώρου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τα είκοσι μέτρα (20m).
Αυτός ο περιορισμός είναι λογικός για τα συμβατικά Θαλάσσια Μέσα Αναψυχής, όπως Jet-Ski, Κανό, Θαλ. Αλεξίπτωτα κ.λ.π., καθώς για αυτά χρειάζεται μόνο ένας διάδρομος, ώστε τα μέσα να απομακρυνθούν με ασφάλεια από την ακτή. δεν είναι, όμως, θεμιτό για τα Θ.Π.Α. των οποίων ο χώρος είναι συγκεκριμένος και άμεσα εξαρτώμενος από τον όγκο των προϊόντων που περιλαμβάνονται σε αυτά (στην παρούσα επισυνάπτονται φωτογραφίες και τεχνικά στοιχεία αυτών των προϊόντων).
Για την ομαλή και σωστή χρήση, λοιπόν, των Θ.Π.Α. προτείνουμε το επιτρεπόμενο πλάτος να αυξηθεί στα σαράντα μέτρα (40μ).
Ωστόσο, πιστεύουμε ότι για θέμα ασφαλείας της ναυσιπλοΐας, το επιτρεπόμενο πλάτος θα πρέπει να καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη και τη σύμφωνη γνώμη της εκάστοτε Λιμενικής Αρχής
2.Τα φουσκωτά παιχνίδια της Θ.Π.Α. δεν έχουν έως τώρα κανόνα CE για να πιστοποιηθούν και χρησιμοποιείτε βεβαίωση ναυπηγού για χρήση τους. Για τα φουσκωτά αυτά παιχνίδια υπάρχει το πρόσφατο ευρωπαϊκό πρότυπο ΕΝ 15649 το οποίο έχει υιοθέτηση και ο ΕΛΟΤ (ως Ελληνικός οργανισμός πιστοποίησης προς την ασφάλεια των χρηστών) ως ΕΛΟΤ ΕΝ 15649.
Το συγκεκριμένο πρότυπο προβλέπει τους κανόνες ασφάλειας ως προς την κατασκευή των παιχνιδιών αλλά και ως προς την χρήση τους , όπως τον αριθμό των χρηστών ανά προϊόν , το βάθος νερού για ασφαλή αγκυροβόληση κτλ. Με την αναγκαστική συμμόρφωση με το ευρωπαϊκό πρότυπο ΕΝ 15649 εγγυάται η σωστή κατασκευή και ασφαλή χρήση των παιχνιδιών.
3.Στην παράγραφο 5δ) αναφέρεται ότι ο μέγιστος αριθμός μισθωτών που μπορούν να χρησιμοποιούν ταυτόχρονα τα μέσα αυτά, δε θα υπερβαίνει τους δύο σε κάθε μέρος (τμήμα) και τους δέκα συνολικά για όλα τα μέσα.
Λόγω της ιδιομορφίας των Θ.Π.Α. αυτή η δέσμευση είναι απαγορευτική καθώς αρκετά από αυτά τα μέσα είναι σχεδιασμένα και κατασκευασμένα, έτσι ώστε να μπορούν να φέρουν περισσότερα από δύο άτομα, όπως π.χ. κάποιες τραμπάλες που μπορούν να φέρουν οκτώ άτομα, το Aqua-Voley το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί από δώδεκα άτομα κ.α.
Προτείνεται, λοιπόν, αυτή η παράγραφος να αντικατασταθεί με νέα, έτσι ώστε ο μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός μισθωτών που μπορούν να χρησιμοποιούν ταυτόχρονα τα μέσα να προκύπτει από τον κατασκευαστή των εκάστοτε προϊόντων ή από γνωμάτευση διπλωματούχου ή πτυχιούχου ναυπηγού αλλά και ο συνολικός αριθμός για όλα τα μέσα να προκύπτει αθροιστικά σύμφωνα με την μελέτη του κατασκευαστή ή από γνωμάτευση διπλωματούχου ή πτυχιούχου ναυπηγού.
4.Στην παράγραφο 5ε) υπάρχει η δέσμευση για το βάθος της θάλασσας στο χώρο στον οποίο θα αναπτύσσονται τα μέσα αυτά (μεγαλύτερο από πενήντα εκατοστά (50cm) και μικρότερο από δύο μέτρα (2m).
Και εδώ υπάρχει πρακτικό πρόβλημα, καθώς ορισμένα μέσα έχουν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί για χρήση σε βάθος μεγαλύτερο των δύο μέτρων (π.χ. το παγόβουνο-Iceberg), και άλλα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε βάθος πενήντα εκατοστών (π.χ. το Aqua-Voley).
Γιαυτό το λόγο, προτείνουμε το βάθος να προκύπτει από τον κατασκευαστή των εκάστοτε προϊόντων. Σωστό, επίσης, είναι να αναγράφεται το πραγματικό βάθος της θάλασσας στο σημείο όπου είναι αγκυροβολημένο το κάθε μέσο, έτσι ώστε κάθε ένας που το χρησιμοποιεί να έχει πλήρη επίγνωση του βάθους.
5.Σχετικά με την παράγραφο 5στ): Λόγω του ότι αρκετά προϊόντα είναι μεγάλα σε όγκο αλλά και αγκυροβολημένα, η χρήση τους είναι ασφαλής ακόμα και για ένταση ανέμου ίση με πέντε (5) μποφόρ. Το πρόβλημα εντοπίζεται στο εξής: ενώ παρατηρούνται τις περισσότερες φορές πολύ καλές καιρικές συνθήκες στο χώρο της ακτογραμμής, όπου και δραστηριοποιούνται τα Θ.Π.Α., η αρμόδια υπηρεσία προγνώσεων καιρού δίνει πρόβλεψη για την ένταση των ανέμων στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή κατά πολύ μεγαλύτερη (π.χ. ενώ επικρατεί σχετική άπνοια στην ακτογραμμή, η πρόβλεψη λέει 4-5 μποφόρ), με αποτέλεσμα, παρόλο που οι καιρικές συνθήκες είναι καλές, να μη δύναται να χρησιμοποιηθεί το Θ.Π.Α. ενώ παραδίπλα οι λουόμενοι να κάνουν το μπάνιο τους χωρίς κανένα κίνδυνο.
Για αυτό το λόγο, προτείνουμε να χρησιμοποιηθεί ο κανόνας που ισχύει σε όλα τα θαλάσσια μέσα αναψυχής δηλαδή να επιτρέπετε η χρήση τους όταν οι καιρικές συνθήκες στην ευρύτερη περιοχή είναι καλές ή με την εγκατάσταση τοπικού φορητού μετεωρολογικού σταθμού ή μόνο ανεμομέτρου.
6.Σχετικά με την παράγραφο 5ζ): Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, αρκετά προϊόντα είναι μεγάλα σε όγκο αλλά και αγκυροβολημένα με ασφαλή τρόπο που υποδεικνύει ο κατασκευαστής. Έτσι η απομάκρυνση των εν λόγω μέσων από τη θάλασσα μετά τη δύση του ήλιου είναι επίπονη και χρονοβόρος διαδικασία και πιστεύουμε ότι δεν πρέπει αλλά και για πολλά από αυτά είναι αδύνατον να επιβάλλεται.
Προκειμένου να μην υπάρξει κώλυμα στην ασφάλεια την ναυσιπλοΐας κατά τη διάρκεια της νύκτας, τα όποια μέσα παραμένουν στη θάλασσα, προτείνεται να φωτίζονται επαρκώς με κατάλληλη φωτεινούς σημαντήρες.
7.Τέλος, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι τα Θ.Π.Α. είναι πάρκα που καταλαμβάνουν συγκεκριμένο χώρο στη θάλασσα και ένα συγκεκριμένο πλάτος στην ακτογραμμή.
Μέσα στο χώρο αυτό αναπτύσσονται όλες οι δραστηριότητες που αφορούν το κάθε πάρκο.
Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμία σχέση με τον τρόπο εκμετάλλευσης των συνήθων Θαλασσίων Μέσων Αναψυχής όπως π.χ. τα Jet-Ski, Κανό, τα Θαλ. Αλεξίπτωτα. Επειδή σε οργανωμένες και πολυσύχναστες παραλίες οι άδειες χρήσης για εκμετάλλευση Θαλασσίων Μέσων Αναψυχής όπως π.χ. τα Jet-Ski, Κανό, είναι ήδη δοσμένες ανά τριακόσια μέτρα, εάν τα Θ.Π.Α. ενταχτούν στο ίδιο καθεστώς αδειοδότησης, παρά την διαφορετικότητα τους θα αποκλεισθεί ένα οικολογικό, φιλικό και ακίνδυνο προς τον χρήστη, μέσο παιχνιδιού και σωματικής άσκησης και θα αποκλείσει την καλύτερη προσφορά για αναψυχή προς τον επισκέπτη, θα αποκλείσει την επιχειρηματική και οικονομική αναβάθμιση της κάθε παραλίας και γενικά την τουριστική προβολή της χώρας.
Γι’ αυτό το λόγο πιστεύουμε ότι θα πρέπει να γίνει μνεία, έτσι ώστε να μπορούν να συνυπάρξουν αυτά τα μέσα εφόσον βέβαια, δεν κωλύεται η απρόσκοπτη χρήση της παραλίας από τους λουόμενους οι οποίοι δεν επιθυμούν να εκμισθώσουν κάποιο από τα παραπάνω μέσα.
Ζητείται, λοιπόν, να μην είναι απαγορευτική η ταυτόχρονη χρήση των παραπάνω μέσων, ανεξάρτητα από το μήκος της παραλίας, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες της κάθε παραλίας, με τη σύμφωνη πάντα γνώμη της αρμόδιας Λιμενικής Αρχής.
Λαμβάνοντας υπόψη τα στοιχεία που υποβάλουμε παραπάνω, προτείνουμε σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 36 του αριθμ. 20 Γ.Κ.Λ (ΦΕΚ Β΄444/1999) όπως ισχύει, την εκμίσθωση του καινοφανούς θαλασσίου μέσου αναψυχής “Θαλάσσιο Πάρκο Αναψυχής – AQUA PARK) , καθώς και την χρήση του για οργανωμένη αναψυχή, υπό τους ακολούθους όρους και προϋποθέσεις εγκατάστασης και λειτουργίας, η τήρηση των οποίων είναι υποχρεωτική.
1) Η χρησιμοποίηση των Θαλασσίων Πάρκων Αναψυχής (Θ.Π.Α.) δεν ρυθμίζονται από τον Γενικό Κανονισμό Λιμένα Αριθ. 22(Β 9/2000).
2) Η χρησιμοποίηση των μέσων του Θαλάσσιου Πάρκου Αναψυχής (Θ.Π.Α.) ή και τμημάτων αυτού δεν είναι επιτρεπτή για ιδιωτική χρήση αλλά μόνο κατά τρόπο οργανωμένο από εκμισθωτές θαλάσσιων μέσων αναψυχής.
3) Η καταλληλότητα των μέσων που χρησιμοποιούνται πιστοποιείται από το ευρωπαϊκό πρότυπο ΕΝ 15649 το οποίο έχει υιοθετήσει και ο ΕΛΟΤ ως ΕΛΟΤ ΕΝ 15649. Το συγκεκριμένο πρότυπο προβλέπει τους κανόνες ασφάλειας ως προς την κατασκευή των παιχνιδιών αλλά και ως προς την χρήση τους.
5) Η άδεια εκμίσθωσης εκδίδεται σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις του άρθρου 22 του αριθ. 20 Γενικού Κανονισμού Λιμένα και με τη συνδρομή των ακόλουθων πρόσθετων προϋποθέσεων:
– α) το Θαλάσσιο Πάρκο Αναψυχής (Θ.Π.Α.) θα καταλαμβάνει την συγκεκριμένη επιφάνεια και τον συγκεκριμένο αριθμό των χρηστών συμφώνα με όσα προβλέπονται στην μελέτη ασφαλείας και καταλληλότητας του κατασκευαστή, η οποία θα πρέπει να είναι σύμφωνη με τον ευρωπαϊκό κανονισμό ΕΝ 15649.
– β) Το Θαλάσσιο Πάρκο Αναψυχής (ΘΠΑ) δεν θα εφάπτεται με την ακτογραμμή (αρά η ακτογραμμή θα είναι πρόσβαση στους λουόμενους) και μπορεί να εφάπτεται πλευρικά με τον δίαυλο διέλευσης θαλάσσιων μέσων αναψυχής μέσω του οποίου θα έχει διέλευση το σωστικό σκάφος του θαλάσσιου πάρκου και τα άλλα θαλάσσια μέσα που πιθανώς υπάρχουν στην ίδια εγκατάσταση.
– γ) Ο χώρος θα οριοθετείται με την τοποθέτηση κατάλληλων ευδιάκριτων πλωτών σημαντήρων, κυλινδρικού σχήματος, ελάχιστου μήκους τεσσάρων (4) μέτρων, κίτρινου χρώματος, και που θα τοποθετούνται με ελάχιστη απόσταση μεταξύ τους, τεσσάρων(4) μέτρων.
– δ) Εντός του παραχωρούμενου χώρου απαγορεύεται η άσκηση οποιοδήποτε άλλων δραστηριοτήτων (πλεύση μέσων, κολύμπι κ.λπ) από μη εξουσιοδοτημένα άτομα.
– ε) Απαγορεύεται η επιβίβαση/χρήση σε άτομα ηλικίας μικρότερης των πέντε ετών (5) ετών, καθώς και από άτομα που δε γνωρίζουν κολύμβηση, χωρίς την συνοδεία ή την ενυπόγραφη συγκατάθεση του ασκούντος τη κηδεμονία με την οποία βεβαιώνεται παράλληλα ότι ο ανήλικός γνωρίζει κολύμπι.
– στ) Ο μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός μισθωτών που μπορούν να χρησιμοποιούν ταυτόχρονα τα μέσα, καθώς και ο συνολικός αριθμός που προκύπτει αθροιστικά, καθορίζονται από την μελέτη ασφαλείας και καταλληλότητας του κατασκευαστή των εκάστοτε προϊόντων.
– ζ) Η ανάπτυξη των μέσων Θαλασσίων Πάρκων Αναψυχής (Θ.Π.Α.) θα γίνετε στον καθορισμένο χώρο και σε απόσταση από την ακτογραμμή ανάλογη με το ελάχιστο επιτρεπόμενο βάθος τοποθέτησης και χρήσης όπως ορίζεται από την μελέτη ασφαλείας του κατασκευαστή, το οποίο, σε κάθε περίπτωση δεν θα είναι μικρότερο από 50 cm βάθος νερού. Επιπλέον απαιτείτε να αναγράφεται το πραγματικό βάθος της θάλασσας στο σημείο όπου είναι αγκυροβολημένο το κάθε μέσο, έτσι ώστε οι χρήστες να έχουν πλήρη επίγνωση του βάθους. Με μέριμνα του εκμισθωτή τα μέσα αυτά παραμένουν, κατά τη διάρκεια της εκμίσθωσης, σταθερά στην ίδια θέση με την τοποθέτηση αγκυρώσεων, που καθορίζονται από την μελέτη αγκυροβολίας του κατασκευαστή των εκάστοτε προϊόντων.
– η) Ο εκμισθωτής επιτρέπει την είσοδο χρηστών στο Θ.Π.Α. όταν οι καιρικές συνθήκες στην ευρύτερη περιοχή είναι καλές.
– θ) Τα μέσα Θαλασσίων Πάρκων Αναψυχής (Θ.Π.Α.) θα παραμένουν αγκυροβολημένα στην θέση τους περιφραγμένα, και με περιμετρική φωτοσήμανση κατά την διάρκεια της νύχτας. Απαγορεύεται η εκμίσθωση των εν λόγω μέσων κατά την διάρκεια της νύχτας χωρίς ειδική άδεια και είναι υποχρέωση του εκμισθωτή να φωτίζετε επαρκώς το Θ.Π.Α. με κατάλληλη φωτεινή σήμανση.
– ι) Τα μέσα Θαλασσίων Πάρκων Αναψυχής (Θ.Π.Α.) μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους εκμισθωτές για προσωρινές εγκαταστάσεις σε πολιτιστικές ή ψυχαγωγικές εκδηλώσεις οι οποίες θα έχουν την έγκριση του εκάστοτε φορέα διαχείρισής.
– ια) Καθ΄ όλο το χρόνο εκμίσθωσης των μέσων, ο εκμισθωτής εξασφαλίζει την πρόσληψη και παραμονή ναυαγοσώστη χωρίς την απαίτηση ύπαρξης ναυαγοσωστικού βάθρου και ειδικού εξοπλισμού.
– ιβ) Απαιτείται η τοποθέτηση ευανάγνωστης πινακίδας στην Ελληνική και Αγγλική γλώσσα τουλάχιστον που θα αναφέρει τους κανόνες ασφαλείας του πάρκου.
Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι διατάξεις του αριθ. 20 Γενικού Κανονισμού Λιμένα.
Ευελπιστούμε με ετούτη την παρέμβαση να βοηθήσουμε στην καλύτερη, και ασφαλέστερη για τους λουόμενους, αξιοποίηση τέτοιων καινοφανών μέσων αναψυχής όπως τα Θ.Π.Α., αλλά και στη βελτιστοποίηση των παραλίων της Ελλάδας, πράγμα που θα συνδράμει στην ευρύτερη Τουριστική Ανάπτυξη του Τόπου μας.
onAqua – Sea Sports Aqua Parks
eventeam – Μαράκης Χρήστος & ΣΙΑ ΕΕ
Μακεδονίας 20, 16673, Βάρη Αττικής
Τηλ: 2102588950, 6972004826
FAX: 2118006630
email:hello@onaqua.eu
Απαράδεκτο τσιφλίκι με το έτσι θέλω πάλι θα τα κάνουν όλα! Η Ελλάδα να μείνει σε όλους έχοντες και μη έχοντες . Στις παραλίες δεν έχουν θέση οι ¨πορτιέρηδες¨!!
Δυστυχώς δεν υπάρχει φιλότιμο – γραφοντας το «νομοσχεδιο», το εκτρωμα αυτό, τί άραγε σκεφτόσασταν; Πώς να καταργήσετε και την τελευταια δυναμική την ελληνικής οικονομίας, μετά τη συρρίκνωση του πρωτογενούς τομέα; Αν δεν προκειται για σκοπιμότητα, αλλά για πλήρη ανικανότητα, συμβουλευτειτε τα σχόλια και τα κειμενα ειδικών, βλ. κείμενα της WWF και του Παρατηρητήριου Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη. Και αποσύρετε αυτην την ταφόπλακα. Αν δεν μπορειτε να κανετε κατι καλο, τουλαχιστον σαςς παρακαλουμε : σταυρώστε τα χερια και μην κανετε τίποτε. Ολα θα λειτουργήσουν πολυ καλυτερα ετσι.
Η ΚΕΠΟΜ ΛΕΕΙ «ΟΧΙ» ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ, ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΙΓΙΑΛΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΑΣ»
Tην Κίνηση Ενεργών Πολιτών Μυκόνου (ΚΕΠΟΜ) έχει απασχολήσει επανειλημμένως ο δημόσιος χώρος ως κοινωνικό αγαθό. Ο δημόσιος ως συλλογικός και όχι ως ατομικός και εμπορευματοποιημένος χώρος- ως χώρος δηλαδή που οι πολίτες αποκτούν την αίσθηση, το βίωμα και τη συνείδηση της δημοκρατίας.
Λόγω της άναρχης και άγριας ανάπτυξης που βάζει τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους, αλλά και λόγω της χρόνιας έλλειψης πολιτικής βούλησης εκ μέρους του Δήμου να περιορίσει την υπερεκμετάλλευση των παραλιών στη Μύκονο (και κυρίως να τηρήσει αυστηρά τη νομοθεσία), τα τελευταία τριάντα χρόνια, πολλές από τις μυκονιάτικες παραλίες καταστράφηκαν. Κάποιες άλλες κινδυνεύουν να κλείσουν από ιδιώτες περιοίκους, οι οποίοι εντελώς αυθαίρετα τις ορίζουν ως ‘ιδιωτικές παραλίες’.
Ωστόσο με το νέο σχέδιο για την οριοθέτηση των αιγιαλών συνειδητοποιούμε ότι ακόμη έχουμε πολλά να αντιμετωπίσουμε για τα οποία πρέπει να αγωνιστούμε αν θέλουμε να έχουμε ως πολίτες μέλλον σε αυτόν τον τόπο. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που ανοίγει την πόρτα για fast track επιχειρηματική «αξιοποίηση» των αιγιαλών χωρίς περιβαλλοντικά, κοινωνικά αλλά και επιστημονικά κριτήρια. Κρίνεται δε και αντισυνταγματικό ενώ αντίκειται και στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Δυστυχώς, μετά την καταστροφή ανθρώπων και την απώλεια της εργασίας τους και των προσωπικών τους περιουσιών, το επόμενο βήμα θα είναι η άνευ προηγουμένου λεηλασία, καταστροφή και ιδιωτικοποίηση του φυσικού πλούτου της χώρας
Ειδικά η Μύκονος, θεωρούμε ότι έχει φτάσει εδώ και καιρό σε οριακό σημείο ανάπτυξης, τουλάχιστον με τους όρους που τη βιώσαμε τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Με τη συστηματική περιβαλλοντική της καταστροφή νιώθουμε ότι ήρθε η ώρα μιας ουσιαστικής ανθρωποκεντρικής ανάπτυξης, με γνώμονα την επιβίωση των αξιών, των στοιχείων και των ποιοτήτων που όρισαν αρχικά τη Μύκονο ως ελκυστικό τουριστικό προορισμό. Το νέο νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς κινείται όμως σε εντελώς αντίθετη- άκρως καταστρεπτική κατεύθυνση, τόσο για τη Μύκονο, όσο και για όλη την Ελλάδα.
Η διατήρηση και προστασία του φυσικού μας περιβάλλοντος -πέρα από ρομαντισμούς- είναι ταυτόχρονα η καλύτερη επένδυση που μπορούμε να κάνουμε αν θέλουμε να στοχεύσουμε σε τουρισμό υψηλής ποιότητας: γιατί μαζί με τις ζητούμενες κατάλληλες υποδομές και υπηρεσίες θα μπορούμε ακόμα να προσφέρουμε κάτι από την απαράμιλλη ομορφιά του Μυκονιάτικου τοπίου, εφόσον όμως καταφέρουμε να το περισώσουμε… Και είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι οι τουριστικοί προορισμοί που επιβιώνουν στον ιστορικό χρόνο είναι αυτοί που προστατεύουν το περιβάλλον τους: Το παράδειγμα της Ισπανίας με την καταστροφή των ακτογραμμών και τις επιπτώσεις αυτού όχι μόνο στο οικοσύστημα αλλά και στον τουρισμό είναι αρκετά πρόσφατο.
-Εμείς, ως ΚΕΠΟΜ θα αγωνιστούμε εναντίον του καταστροφικού νομοσχεδίου. Πιστεύουμε στη συλλογική δύναμη των πολιτών γι’ αυτό θα συντονιστούμε με άλλες περιβαλλοντικές οργανώσεις, περιφερειακές και δημοτικές παρατάξεις σε πανελλαδικό επίπεδο για κοινές δράσεις προκειμένου να μην εφαρμοστεί. Γιατί οι διεκδικήσεις για το περιβάλλον βρίσκονται σήμερα στην καρδιά του αγώνα των πολιτών για δημοκρατία και ισονομία! ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΕΣ!
ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΥΚΟΝΟΥ
Τι προβλεπεται για τις περιπτωσεις οπου η παραλία στην οποία παραχωρειται μερος για εκμεταλλευση από πχ 2-3 αναψυκτήρια(ομπρελλες, ξαπλώστρες κλπ) ειναι τόσο μικρή οπου το εναπομειναν τμημα της ειναι ανεπαρκες για την χρηση του απο τους λουόμενους, μή πελάτες των καταστημάτων.
Επισης ποια αποσταση μπορει να καλυψει η παραπανω εκμεταλλευση οταν το πλατος της ακτης ειναι λιγων μετρων?
Τέλος τα εν λόγω καταστήματα έχουν δικαιωμα να αναπτύσσουν και τραπεζια για σερβίρισμα στις παραλίες?
Σε κάθε πρόταση που υπάρχει η λέξη «παραχώρηση» πρέπει οπωσδήποτε να υπερτονίζεται η διατήρηση της ελεύθερης πρόσβασης. Όσο η παραχώρηση παραμένει χωρίς περιορισμούς, θα είναι προφανείς οι μελλοντικές χρήσεις του νόμου εις βάρος των ελλήνων πολιτών και η ολοκληρωτική παράδοση κλειστών και αυτοτελών τμημάτων της παραλίας και του αιγιαλού σε επιχειρήσεις.
Diafono apolita me afto to arthro
Γιατί να επιτρέπεται η εκμετάλευση οποιασδήποτε παραλίας? Τί θα γίνει με τις περιοχές Natura και με άλλες περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλους?Ποιός αποφασίζει ποιά παραλία μπορεί να παραχωρηθεί και ποια όχι?
Γιατί δεν αξιολογείται ως αξιοποίηση η προστασία μιας παραλίας ώστε να μείνει ανέγγιχτη και άρα αξιοθέατη και να μην καταντήσει άλλο ένα σκουπιδαριό?
Γιατί οι επιχειρήσεις αυτοδίκαια μπορούν να εκμεταλεύονται την παραλία μπροστά τους χωρίς κανένα κριτήριο, ούτε καν τη νομιμότητα της λειτουργίας τους?
Το νομοσχέδιο είναι πρόχειρο και χωρίς όραμα. Είναι ξεπέτα με τίμημα δυστυχώς και τη λίγη ομορφιά που μας έχει απομείνει.
Ας σκεφτούμε όλοι ότι υποθηκεύουμε το μέλλον των παραλιών μας για τις επόμενες γενεές..εάν ανοίξουν οι ασκοί του αιόλου δεν ξανακλείνουν.
Είναι πολύ ενδιαφέροντα τα ερωτήματα που σας κάνει, στο τέλος, στο σχόλιο του, της 4 Μαΐου 2014, 17:43 ο Ανδρέας Κομνηνός.
Τα επαναφέρω και εγώ.
Η παραχώρηση της απλής χρήσης προϋποθέτει ότι πρέπει να διασφαλίζεται πως δεν παραβιάζεται ο προορισμός των περιοχών αυτών ως κοινόχρηστων πραγμάτων και προστατεύονται η μορφολογία και τα φυσικά στοιχεία τους. Όπως έχει τεθεί η διάταξη αυτή μπορεί να οδηγήσει στην κατάληψη της συνολικής έκτασης τέτοιων περιοχών από καθίσματα, ομπρέλες κτλ.
Επιβάλλεται να τεθούν λεπτομερή και αναλυτικά κριτήρια με τα οποία θα διασφαλίζεται, εντός αυτών, η διατήρηση ελεύθερων περιοχών για την ακώλυτη πρόσβαση και χρήση τους από όλους.
Γενικά, πρέπει παντού να γίνεται ξεκάθαρο ότι απαγορεύεται η με κάθε τρόπο άρση του δικαιώματος και η παρακώλυση της ελεύθερης δωρεάν πρόσβασης στο κοινό σε τμήματα παραλίας και αιγιαλού, είτε η χρήση αυτών έχει παραχωρηθεί είτε όχι. Αν ξεκαθαριστεί αυτό, αρχίζει να μπαίνει σε ένα καλό δρόμο το νομοσχέδιο. Χωρίς αυτό είναι ασαφές και έρμαιο της παρερμηνειών.
Στο παρόν άρθρο προτείνεται η δια νόμου ιδιωτικοποίηση της τμήματος της ζώνης παραλίας που βρίσκεται μπροστά από ξενοδοχειακές μονάδες χωρίς να υπάρχουν ή να περιγράφονται οι ελάχιστοι όροι εκτός από το απαραίτητο κατά τα άλλα χρηματικό αντίτιμο. Να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει πουθενά καμία νύξη ή αναφορά στο δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης στον αιγιαλό κάτι το οποίο προφανώς θα εκλείψει στα σημεία εκείνα της παράκτιας ζώνης όπου έχουν ανοικοδομηθεί ή ανοικοδομούνται ξενοδοχειακές μονάδες.
Παρ. 2: Η φράση » Η παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας σε πρόσωπα που εκμεταλλεύονται όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, κατασκηνώσεις (κάμπιγκ) και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, γίνεται απευθείας, για όσο χρόνο διαρκεί η επιχείρηση ή εκμετάλλευση του καταστήματος και χωρίς τους περιορισμούς της απόφασης της παραγράφου 2, όταν αφορά τμήματα μπροστά από τις επιχειρήσεις ή τα καταστήματα. » να αφαιρεθεί και να καθοριστούν οι όροι και οι προυποθέσεις παραχώρησης σε αυτή την περίπτωση.
– Να προστεθεί αναφορά στο δικαίωμα της ελεύθερης και δωρεάν πρόσβασης του κοινού στον αιγιαλό.