1. Οι παλαιοί αιγιαλοί οριοθετούνται από την Επιτροπή της παραγράφου 1 του άρθρου 4, με γραμμή γαλάζιου χρώματος στα υπόβαθρα της παρ. 1 του άρθρου 3, ύστερα από εισήγηση της οικείας Κτηματικής Υπηρεσίας.
Τα υπόβαθρα με την οριοθετημένη από την Επιτροπή γραμμή του παλαιού αιγιαλού, συνοδευόμενα από τη σχετική τεχνική έκθεση, δημοσιεύονται σύμφωνα με τον τρόπο που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του παρόντος. Εντός ενός μηνός από τη δημοσίευση, όποιος διαθέτει έννομο συμφέρον μπορεί προσβάλει την απόφαση της Επιτροπής της παραγράφου 1 του άρθρου 4 ενώπιον της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ελέγχου, της παραγράφου 4 του άρθρου 4, καταβάλλοντας παράβολο δύο χιλιάδων ευρώ, το ήμισυ του οποίου επιστρέφεται στον αιτούντα, αν γίνουν δεκτές οι απόψεις του.
Η απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ελέγχου αποστέλλεταιστον αρμόδιο κατά τόπο Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, για την έκδοση απόφασης επικύρωσης της οριογραμμής του παλαιού αιγιαλού στην περιφέρεια της αρμοδιότητάς τους. Η απόφαση επικύρωσης με μνεία της ιστοσελίδας στην οποία αναρτώνται τα συνοδευτικά της στοιχεία κατά την παράγραφο 5 του άρθρου 3 δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης και επέχει θέση μεταγραφής στα βιβλία μεταγραφών.
2. Σε περίπτωση δημιουργίας ζώνης παραλίας σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 6, ελέγχεται από την Κτηματική Υπηρεσία, με βάση πρόσφορα στοιχεία, η τυχόν ύπαρξη μη καταγεγραμμένου παλαιού αιγιαλού. Αν πιθανολογείται η ύπαρξή του ενημερώνονται χωρίς καθυστέρηση και πάντως μέσα στην προθεσμία του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 6 ο αιτών και η αρμόδια για την έκδοση της άδειας υπηρεσία και υποβάλλεται εισήγηση κατεπειγόντως για χάραξη του παλαιού αιγιαλού. Εάν δεν χαραχτεί η οριογραμμή μέσα σε τρεις (3) μήνες από τη λήξη της προθεσμίας του προηγούμενου εδαφίου, η διοίκηση εκδίδει υποχρεωτικά την ζητούμενη άδεια. Η πάροδος της προθεσμίας και η έκδοση άδειας δεν αποτελούν τεκμήριο για την ανυπαρξία παλαιού αιγιαλού.
3. Η τήρηση της διαδικασίας του άρθρου 8 του Α.Ν. 1539/1938 (Α΄488) δεν είναι υποχρεωτική για την προβολή ιδιωτικών δικαιωμάτων σε ακίνητα που έχουν χαρακτηρισθεί ως παλαιοί αιγιαλοί.
4. Μετά την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής ή οριστικής διοικητικής απόφασης για την κυριότητα επί του παλαιού αιγιαλού, διορθώνονται από την Κτηματική Υπηρεσία τα αναρτημένα κατά την παρ. 5 του άρθρου 3 υπόβαθρα και τίθεται η ένδειξη «Οριστική Αναγνώριση», με πράσινο χρώμα,.
5. Μετά την παρέλευση δέκα (10) ετών από την ενημέρωση του Κτηματολογίου και την ανάρτηση στην ιστοσελίδα των στοιχείων αναγνώρισης του Δημοσίου ως κυρίου, αποσβήνεται έναντι του Δημοσίου κάθε δικαίωμα επί των τμημάτων του παλαιού αιγιαλού, τα οποία φέρουν την ένδειξη «Δημόσιο Κτήμα» και τον αριθμό καταγραφής τους. Η προθεσμία παρεκτείνεται κατά δύο (2) έτη όταν ο ενδιαφερόμενος είναι κάτοικος εξωτερικού.
6. Ακίνητα καταγεγραμμένα ως παλαιοί αιγιαλοί, που δεν είναι άρτια και οικοδομήσιμα λόγω σχήματος ή διαστάσεων, μπορεί να μεταβιβάζονται χωρίς διαγωνισμό και κατά παρέκκλιση των διατάξεων που τυχόν ισχύουν για την απαγόρευση κατάτμησης των ακινήτων, σε όμορους ιδιοκτήτες, κατά τις διατάξεις περί δημοσίων κτημάτων.
Να καθοριστούν επακριβώς τα μέλη της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ελέγχου, τα οποία πρέπει να διαφέρουν από εκείνα που αποτελεούν την Πρωτοβάθμια Επιτροπή.
Πάσης φύσεως νόμιμα κτίσματα (κτίσματα προυφιστάμενα του 1955, κτίσματα με οικοδομική άδεια , κτίσματα που νομιμοποιήθηκαν με μεταγενέστερες διατάξεις ) που περιλαμβάνονται εντός μεταγενέστερα καθορισμένου παλαιού αιγιαλού και τα οποία σήμερα είναι σε χρήση, να εχουν την δυνατότητα τακτοποίσης με τις διατάξεις των αυθαιρέτων και να εξαιρούνται του παλαιού αιγιαλού
Ομοίως στις παραπάνω περιπτώσεις να γίνεται επαναοριοθέτηση του παλαιού αιγιαλού .
Στις περιπτώσεις όπου έχει καθορισθεί παλαιός αιγιαλός , χωρίς να παρατηρείται το φαινόμενο της προσχωσης στα διαθέσιμα χαρτογραφικά υπόβαθρα απο το έτος 1937(αεροφωτογραφίες , χαρτες ΓΥΣ κτλ) τουλάχιστον εως σήμερα και στα ίδια υπόβαθρα παρατηρούνται πράξεις νομής (καλλιέργειες, περιφράξεις κτλ) να γίνεται επαναχάραξη της γραμμής του παλαιού αιγιαλού σύμφωνα με την εικόνα που παρουσιάζεται στα παραπάνω υπόβαθρα.Στην περίπτωση αυτή η ύπαρξη τίτλων να εξετάζεται επικουρικά και όχι ως προυπόθεση.
Στο άρθρο αυτό δεν ορίζονται ούτε κατ’ ελάχιστον τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την ακριβή οριοθέτηση του παλαιού αιγιαλού. Στον προηγούμενο νόμο περιγράφονταν γενικά σε τέσσερις μόνο γραμμές και αυτό είχε δημιουργήσει πολλά προβλήματα. Θεωρώ απαραίτητη την αποσαφήνιση των στοιχείων χάραξης του παλαιού αιγιαλού και την ενσωμάτωση τους στο άρθρο αυτό. Ειδικότερα προτείνω τα εξής:
Α) Η φωτοερμηνεία είναι τεχνική ακατάλληλη για την διερεύνηση της ύπαρξης παλαιού αιγιαλού πριν από τα έτη 1945 (πανελλαδικά) ή 1938 (σε επιλεγμένες περιοχές) γιατί δεν υπάρχουν παλαιότερες αεροφωτογραφίσεις του Ελληνικού χώρου από τη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού. Έτσι δεν μπορούμε να προεκτείνουμε χρονικά τα συμπεράσματα μας προς το παρελθόν και να φτάσουμε στο έτος 1884. Επειδή λοιπόν ορθώς αναφέρεται στο άρθρο 8 για τον ορισμό του αιγιαλού, για να μη δημιουργηθεί σύγχυση θα πρέπει να αναφέρεται και στο άρθρο 7 ότι τα στοιχεία της φωτοερμηνείας αποτελούν στοιχεία μόνο για τον χρόνο λήψης των αεροφωτογραφιών και δεν μπορούν να επεκταθούν χρονικά σε παλαιότερα έτη.
Β) Οι φυσικές ενδείξεις (αμμώδες, ελώδες ή βαλτώδες) του προηγούμενου νόμου, πρέπει να προστεθούν στο σχέδιο νόμου με τον όρο παλαιοπεριβαλλοντικές ενδείξεις (θαλάσσιο, παράκτιο ή χερσαίο περιβάλλον). Για παράδειγμα αναφέρω τον σχηματισμό αιολικών θινών στην ακτή. Εξαιτίας της αμμώδους σύστασής τους όλες οι επιτροπές θεωρούσαν τμήμα του παλαιού αιγιαλού τις αποθέσεις αιολικής άμμου αγνοώντας ότι αυτές μεταφέρονται από τον άνεμο πάνω στην χέρσο σε συνθήκες απουσίας υγρασίας.
Γ) Οι γεωλογικές μελέτες είναι απαραίτητες για τον ακριβή προσδιορισμό του παλαιού αιγιαλού. Επειδή όμως η γενικότερη νομολογία που απορρέει από τις αποφάσεις του ΣτΕ ορίζει σαφώς ως κρίσιμο έτος το 1884, θα πρέπει να απαιτείται από το νόμο η χρήση μεθόδων απόλυτης χρονολόγησης για τον προσδιορισμό της ηλικίας των υλικών ή των απολιθωμάτων που βρίσκονται στις πρόσφατες παράκτιες αποθέσεις από διαπιστευμένα εργαστήρια της Ελλάδας ή του εξωτερικού.
Δ) Τέλος, η χρήση Χαρτών και Διαγραμμάτων είναι δυνατή όταν σε αυτά έχουν εφαρμοστεί οι κανόνες της επιστημονικής αποτύπωσης και παρέχονται στοιχεία για τον τρόπο δημιουργίας τους ή περιέχουν σημεία που μπορούν να αναγνωριστούν σήμερα και να προσδιορίσουν τη θέση της ακτογραμμής κατά το χρόνο κατασκευής των χαρτών αυτών.
Συνέχεια – ορθή επανάλειψη του από 12-05-2014 σχολίου (ώρα καταχωρήσεως 23:17): 4. Γιά λόγους τελεολογικής επαρκείας, στο τέλος του ορισμού της παραγράφου 3 του άρθρου 1, πρέπει να διαληφθεί η προσθήκη […επί της οποίας, το Ελληνικό Δημόσιο, πιθανολογεί και προτίθεται να προβάλλει εμπράγματα δικαιώματα ιδίας κυριότητας]. Τούτο πιστεύω ότι είναι συμβατό προς το σκεπτικό και τα διαλαμβανόμενα στην υπ’ αριθ. 220/2008 Γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ.
5. Πιστεύω ότι ορθώς δεν τίθεται πλέον στο σ/ν ο σκοπητέος χρονικός ορίζοντας του έτους 1884 των παραγράφων 3 & 9, άρθρου 2 του προϊσχύσαντος Α.Ν.2344/1940 και παρ. 5, άρθρου 2 του ισχύοντος Ν. 2971/2001, καθότι η επί σειρά ετών σχετική διοικητική πρακτική και νομολογία, έχει κατά την γνώμη μου κινηθεί πέραν της γραμματικής ερμηνείας της αρχικώς θεσπισθείσης διατάξεως (αρθ. 2, παρ. 3, Α.Ν. 2344/1940) και το Δημόσιο διερευνά επί διακατοχών τρίτων, αν αυτές πηγάζουν από δικαίωμα κυριότητος των κατεχόντων.
6. Ρητώς θα πρέπει να διαληφθεί πρόβλεψη, περί του ότι, ο μη καθορισμός παλαιού αιγιαλού από την Διοίκηση επί υφισταμένων ήδη, ή μελλοντικών πράξεων καθορισμού ορίων αιγιαλού – παραλίας, δεν κωλύει καθ’ οιονδήποτε τρόπο την εκ των υστέρων προβολή δικαιωμάτων κυριότητος του Ελληνικού Δημοσίου επί εκτάσεων ανάντι των οριογραμμών αιγιαλού – παραλίας.
7. Επί καθοριζομένης εντός ορίων παλαιού αιγιαλού ζώνης παραλίας, θα πρέπει να τυγχάνει εφαρμογής η υπ’ αρ. 165/2000 Γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ., αφ’ ης στιγμής το επί παλαιού αιγιαλού δικαίωμα κυριότητος τυγχάνει αδιαμφισβήτητο.
Να αναφέρεται η σύνθεση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Ελέγχου.
1. Τυγχάνουν ήδη ασφυκτικές, γιά τις δυνατότητες των Κτηματικών Υπηρεσιών εξ απόψεως στελεχώσεως και υλικοτεχνικής υποδομής, οι προθεσμίες των παραγράφων 3 & 4 του άρθρου 3, όσον αφορά τον καθορισμό ορίων ενεργού αιγιαλού. Θα πρέπει συνεπώς, αναφορικώς προς τις υποβληθησόμενες προτάσεις χαράξεων παλαιών αιγιαλών εκ μέρους των Κτηματικών Υπηρεσιών στα ορθοφωτογραφικά υπόβαθρα, να παρασχεθεί τριετής τουλάχιστον προθεσμία.
2. Λόγοι Συνταγματικής τάξεως, καθιστούν επιβεβλημένη την έστω και κατ’ ελάχιστον τήρηση διαδικασίας προκαταρκτικού ελέγχου τίτλων των κατεχόντων χώρους υπό ένταξη εντός ορίων παλαιού αιγιαλού, καθ’ α διαλαμβάνονται στην υπ’ αριθμόν 207/1994 Γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. Περαιτέρω, προς χάραξη γραμμής παλαιού αιγιαλού, η Κτηματική Υπηρεσία και η επιτροπή της παραγράφου 1 του άρθρου 3, θα πρέπει να συνεκτιμούν παλαιούς χάρτες ή διαγράμματα, διαχρονικών φωτοληψιών αεροφωτογραφίες αναζητητέες εκ του αρχείου της ΓΥΣ, προς οπτική διάγνωση ιχνών νομής και κατοχής επί των προς ένταξη στον παλαιό αιγιαλό τμημάτων εδάφους. Θα πρέπει επίσης η σύσταση του εδάφους, η αμμώδης υφή, η παρουσία ελών και τελμάτων, όπως και προ της ισχύος του Ν.3978/2011 εγένετο εκ μέρους του γνωμοδοτούντος τότε Γενικού Επιτελείου Ναυτικού.
3. Είναι προφανές ότι, η διαδικασία διοικητικού καθορισμού παλαιού αιγιαλού, έχει θεσπιστεί (ήδη από θέσεως εν ισχύει του Α.Ν. 2344/1940), επί τω σκοπώ όπως το Ελληνικό Δημόσιο προβάλλει – διεκδικήσει δικαιώματα ιδίας αυτού κυριότητος επί εκτάσεων συνεχομένων του ενεργού αιγιαλού, οσάκις διαγιγνώσκεται διαχρονονικώς επέλαση της χέρσου προς την θάλασσα.
4. Εκ των ως άνω, πιστεύω ότι γιά λόγους τελεολογικής επαρκείας του ορισμού της παραγράφου 3 του άρθρου 1 θα πρέπει στο τέλος αυτού, να γίνει προσθήκη περιόδου με περιεχόμενο <>.
Για τον καθορισμό του παλαιού Αιγιαλού θα πρέπει να υπάρχουν τα ελάχιστα κριτήρια όπως περιγράφονται στο νόμο 2791/2001 βάσει των οποίων θα πρέπει να τεκμηριώνονται επιστημονικά και με τη χρήση των τελευταίων τεχνικών μέσων οι λόγοι για τους οποίους τυχόν ενδιαφερόμενοι πολίτες μπορούν να προσφύγουν υπέρ ή κατά της απόφασης καθορισμού ή ύπαρξης παλιού αιγιαλού. Με τον προτεινόμενο νόμο όλα αυτά τα κριτήρια έχουν αφαιρεθεί και έτσι η Επιτροπή μπορεί να αποφαίνεται αυθαίρετα για το εύρος του παλαιού αιγιαλού ή δεν θα κάνει καθόλου εκτιμήσεις.
Ο παλαιός αιγιαλός πρέπει να επαναχαραχθεί με τα σύγχρονα μέσα και την τεκμηρίωση που απαιτεί ο νέος νόμος. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που ο παλαιός αιγιαλός εντελώς αυθαίρετα και ατεκμηρίωτα έχει χαραχθεί σε απόσταση 400 και 500 μέτρων από τον νέο αιγιαλό με αποτέλεσμα να έχει δημεύσει περιουσίες. Αυτά θα παραμείνουν έτσι?
Κατάργηση της παρ. 6:
O «παλαιός» αιγιαλός δεν μπορεί να μεταβιβάζεται σε κανέναν. Να παραμένει ελεύθερος και κοινόχρηστος χώρος.
Συμφωνώ με τους Νίκος Βίττης, Κώστας Πεχλιβάνογλου, ΕΛΛΗΝΙΚH ΕΤΑIΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ και ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ι.ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ
Άρθρο 07 – παρ. 02
Για κάθε περίπτωση δημιουργίας ζώνης παραλίας, σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 7, θα πρέπει να ελέγχεται η τυχόν ύπαρξη μη καταγεγραμμένου παλαιού αιγιαλού, τουλάχιστον εντός της προθεσμίας του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 6 και να χαράσσεται οπωσδήποτε ο παλαιός αιγιαλός.
Θα πρέπει επίσης να είναι υποχρεωτική η κατάθεση τοπογραφικού διαγράμματος για τον καθορισμό του παλαιού αιγιαλού, εντός εύλογου χρόνου.
Η προθεσμία που δίνεται είναι εξαιρετικά μικρή.
Ούτε λίγο ούτε πολύ ζητάτε την αξία που πιθανόν έχει ένα στρέμμα. Σε καμία παράγραφο δεν αναφέρετε τα επιστημονικά στοιχεία που είναι υποχρεωμένη η Κτηματική Υπηρεσία και η Πρωτοβάθμια και η Δευτεροβάθμια επιτροπή να δεχθεί εκτός αν προς τούτο η Κτηματική Υπηρεσία διαθέτει περί του αντιθέτου α) γεωλογική μελέτη, β) μελέτη ακτογραμμής, γ)την ύπαρξη διαμεσολαβούντος δρόμου μεταξύ Αιγιαλού και Π.Αιγιαλού και αποδεχόμενη χωρίς καμία κρίση δικαστικές αποφάσεις Ανωτάτων Δικαστηρίων.
Το νομοσχέδιο δεν παρέχει κανένα απολύτως κριτήριο για τον καθορισμό του παλαιού αιγιαλού, όπως το ισχύον νομικό καθεστώς [πρβλ. άρθρο 6 Ν. 2971/2001]. Κατά συνέπεια, ούτε οι ενδιαφερόμενοι θα γνωρίζουν με τι στοιχεία θα υποστηρίξουν τις τυχόν προσφυγές τους, ούτε οι Κτηματικές Υπηρεσίες με τι κριτήρια θα καθορίσουν τον παλαιό αιγιαλό και θα αποφανθούν για τις προσφυγές (και άλλα αιτήματα) των πολιτών. Το ΣτΕ έχει δεχθεί ότι, για τον καθορισμό του παλαιού αιγιαλού ως φυσικού φαινομένου, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλα τα πρόσφορα μέσα κατά την κοινή ή επιστημονική πείρα [πρβλ. ΣτΕ 3912/2012, ΣτΕ 4513/ 2009, 4479/2009, 3615/2007 7μ., 1508/2003 κ.α.]. Επιπλέον, η κρίση της Διοικήσεως για τη διαμόρφωση παλαιού αιγιαλού και για τον χρόνο δημιουργίας του πρέπει να είνα αιτιολογημένη και να στηρίζεται, σε ενδείξεις τεκμηριωμένες επιστημονικά ή σε άλλα αποδεικτικά στοιχεία, εξαιρουμένων, υπό το ισχύον νομοθετικό καθεστώς, των μαρτυρικών καταθέσεων (πρβλ. Σ.τ.Ε. 4497/2012, 4513, 1159/2009, 3821/2007, 1508/2003 κ.ά.). Για άγνωστους λόγους, ακόμα και η αναφορά του έτους 1884 ως κριτηρίου για την αναδρομή εφόσον υπάρχουν κατοχές ιδιωτών στον παλαιό αιγιαλό έχει παραληφθεί [πρβλ. 5 παρ. 3 ν. 2971/2001], προφανώς για να είναι ευχερέστερη η αναγνώριση πρόσφατων καταπατήσεων.
Είναι δυνατόν για ένα χωράφι αξίας 1.000 ευρώ να ζητείτε 2.000 ευρώ παράβολο; Χωρίς βέβαια να καθορίζεται και ποια θα είναι τα μέλη της δευτεροβάθμιας επιτροπής.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ
ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ ΤΟΥ ΓΑΛΗΣΣΑ ΣΥΡΟΥ, στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο.
Έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιο για την δυνατότητα μεταβίβασης εκτάσεων του δημοσίου σε κατέχοντες ακίνητα αυτού.
Στην παραλιακή ζώνη του Γαλησσά Σύρου, υπάρχουν ιδιοκτησίες ιδιωτών, οι οποίες κατέχονται με νόμιμους τίτλους, που ανάγονται μέχρι του 1880 τουλάχιστον. Με την υπ’αριθμόν 1984/17.12.1993 απόφαση Νομάρχη Κυκλάδων (ΦΕΚ 788Δ’/3.8.1994), χαράχθηκε η γραμμή του αιγιαλού και της παραλίας στον Γαλησσά και συμπεριλήφθηκε ένα ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΤΜΗΜΑ ΕΚΤΑΣΕΩΣ 27 ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΡΕΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΖΩΝΗ ΠΑΛΑΙΟΥ ΑΙΓΙΑΛΟΥ, η οποία σημειωτέον έχει πολύ μεγάλο και ασυνήθιστο πλάτος και ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΣΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΤΗΜΑ ΑΝΗΚΟΝ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.
ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ότι η άνω χαραχθείσα ζώνη του παλαιού αιγιαλού καταλαμβάνει πολλές ιδιοκτησίες, που όπως προαναφέρθηκε, οι κάτοχοι τους διαθέτουν παλαιότατους τίτλους και εκτός αυτού τις κατέχουν συνεχώς και αδιαλείπτως ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, χωρίς ποτέ να έχουν αποξενωθεί από αυτές, από τότε που τις απέκτησαν.
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, πάνω στις ιδιοκτησίες αυτές υπάρχουν και λειτουργούν επιχειρήσεις, για την δημιουργία των οποίων έχουν εκδοθεί οικοδομικές άδειες, έχουν πληρωθεί φόροι, έχουν εκδοθεί άδειες λειτουργίας, οι οποίες είναι σε ισχύ μέχρι και σήμερα.
Για την δημιουργία και την ύπαρξη των επιχειρήσεων αυτών έχουν επενδυθεί κόποι και αγώνες ολόκληρων γενεών, δεδομένου ότι οι τωρινοί ιδιοκτήτες έχουν διαδεχθεί τους δικαιοπαρόχους τους, οι οποίοι με τα ίδια προσόντα τις κατέχουν και τις νέμονται συνεχώς για σειρά ετών.
Η λειτουργία των επιχειρήσεων αυτών έχει ενισχύσει την τόσον την οικονομική ζωή της Σύρου, γιατί σ’αυτές δουλεύουν πολλοί εργαζόμενοι, όσον και της χώρας γενικότερα, γιατί οι ιδιοκτήτες τους φορολογούνται, αποδίδουν ΦΠΑ και γενικά συνεισφέρουν στην ελληνική οικονομία με τον μέγιστο δυνατό τρόπο.
Με την αριθμόν 234/2013 (ΦΕΚ 1020 Β/25.4.2013) απόφαση της Διϋπουργικής Επιτροπής Αναδιαθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, μεταβιβάστηκε από το ελληνικό δημόσιο προς το Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ., η άνω έκταση των 27.992 τμ. στον Γαλησσά, χωρίς να ληφθεί καμία πρόνοια και πρόβλεψη για τις άνω ιδιοκτησίες και τις επιχειρήσεις που λειτουργούν επ’αυτών.
Με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο και τις προϋποθέσεις που ορίζονται σ’αυτό, παρέχεται η δυνατότητα στους ιδιοκτήτες που κατέχουν τίτλους και αποδεδειγμένα κατέχουν τις ιδιοκτησίες τους μέχρι και σήμερα, να προβούν σε αγορά τους από το ελληνικό δημόσιο ή άλλως πώς να ελλείψει η αμφισβήτηση του ιδιοκτησιακού τους καθεστώτος.
Όμως η μεταβίβαση της άνω εκτάσεως των 27 στρεμμάτων στο Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ., ΜΑΣ ΣΤΕΡΕΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ, αφού δεν καλυπτόμαστε από τις διατάξεις του άνω νομοσχεδίου, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΜΙΛΕΊ ΓΙΑ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΉΚΟΥΝ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΌ ΔΗΜΌΣΙΟ.
ΣΗΜΕΙΩΝΟΜΕ ΑΚΟΜΗ, ότι εμείς ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΣ, αλλά ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ, που αγοράσαμε τις ιδιοκτησίες μας ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΧΑΡΑΞΗ ΤΟΥ ΑΙΓΙΑΛΟΥ, επενεδύσαμε πάνω σ’αυτές τους κόπους ολόκληρων ζωών και ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ, ΒΡΕΘΗΚΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΕΣ μας δημόσιο κτήμα, το οποίο μάλιστα μεταβιβάστηκε στο Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ., ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΕΣ μας ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ.
ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ,
Θα πρέπει να ληφθεί ειδική νομοθετική ρύθμιση, ΩΣΤΕ ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΩ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ, να επεκταθούν και στην περίπτωση μας, δηλαδή σε ακίνητα που έχει μεταβιβάσει το ελληνικό δημόσιο, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕ, ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΥΠΟΨΗ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΙΔΙΩΤΩΝ ΠΑΝΩ Σ’ΑΥΤΑ, ώστε να δοθεί η δυνατότητα και σε εμάς να προασπίσομε με κάθε τρόπο τα δικαιώματα μας και να τύχομε των ευεργετημάτων της χρηστής διοίκησης και όχι να αντιμετωπίζομε το σκληρότερο πρόσωπο αυτής, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΩΝ ΜΑΣ, εν αγνοία μας, χωρίς την θέληση μας και παρά τα νόμιμα δικαιώματα μας.
Στην παράγραφο 1 πρέπει να προστεθούν συγκεκριμένα επιστημονικά κριτήρια για τον καθορισμό του παλαιού αιγιαλού, ώστε να εξασφαλιστεί ότι η επιτροπή θα βασιστεί στην επιστημονική γνώση και στη διαθέσιμη τεχνογνωσία. Σε αντίθετη περίπτωση (δηλ. αν δεν γίνει έστω και ενδεικτική αναφορά επιστημονικών κριτηρίων που θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη), θα χρειαστεί η έκδοση επεξηγηματικών προς τούτο εγκυκλίων με αποτέλεσμα να παρέλθει σε πολλές περιπτώσεις άπρακτη η συντομότατη προθεσμία της παραγράφου 2.
Με λίγα λόγια και να καταλαβαίνω καλά η διαδικασία έχει ως εξής:
1)Ο ΠΑ χαράσεται απο την επιτροπή χωρίς να ληφθούν υπόψη κατοχές ιδιωτών και οι απόψεις αυτών.
2)Ερχονται ιδιωτές προσκομίζοντας στοιχεία και εξετάζεται απο τη δευτεροβάθμια επιτροπή η εξαίρεσή τους απο το ΠΑ.
Αν είναι έτσι, η διαδικασία πιστεύω είναι σωστή (στον ν.2971/2001 δεν ξεκαθαρίζεται με ποια σειρά γίνεται αυτό) αφού όμως ΠΡΟκαθοριστούν και οι ΠΑ στα υπόβαδρο του Κτηματολογίου βάσει των παλαιότερα δυνατόν αεροφωτογραφιών.
Οι Κτηματικές ΔΕΝ διαθέτουν τέτοιες αεροφωτογραφίες.
Η επιτροπή δεν έχει τα μέσα να εκτιμίσει ούτε τις αεροφωτογραφίες ούτε με αυτοψία τα (έτσι κι αλλιώς απροσδιόριστα με το παρόν νομοσχέδιο) στοιχεία/αποδείξεις του ΠΑ.
Με τις αεροφωτογραφίες ορίζεται ο ΠΑ με ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ (το δυνατόν) κριτήρια και μετά καλείται ο ιδιώτης να αποδείξει την κατοχή του.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ όμως είναι να απλοποιηθεί η διαδικασία έρευνας ιδοκτησιακού καθεστώτος των ιδιωτών αλλιώς ΤΑ ΠΑΝΤΑ θα κωλήσουν όπως είναι κολλημένα και τώρα.
Η διαδικασία έρευνα ιδιοκτησιακού είναι απίστευτα πολύπλοκη και χρονοβόρα (η αναγωγή νομής/κατοχής μέχρι το 1884 είναι ΤΡΕΛΑ) και οι Κτηματικές που έχουν επιφοριστεί με αυτήν ΔΕΝ διαθέτουν ούτε επαρκές προσωπικό ούτε χρόνο.
Επίσης, τουλάχιστον θα πρέπει να οριστούν με σαφήνεια:
-χρονολογία που θα ανάγεται η ύπαρξη του ΠΑ ανεξάρτητα απο τις κατοχές ιδιωτών
-κριτήρια καθορισμού του
Σε γενικές γραμμές. ΑΠΛΟΠΟΙΕΙΣΤΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ και θεσπίστε ΣΑΦΗ κριτήρια.
Η κυβέρνηση πρέπει να αδράξει την ευκαιρία και να ζητήσει τη κατεδάφιση όλων των παράνομων (και μη παραδοσιακών) εγκαταστάσεων επί του αιγιαλού ή και της παραλίας. Μετά μπορεί να χωροθετήσει νέες χρήσεις, σύγχρονου κράτους και Ευρωπαϊκού επιπέδου. Κατόπιν θα προκηρύξει διαγωνισμούς εκμίσθωσης των νέων αντιστοίχων εγκαταστάσεων, με όρους προχώρησης για 30-50 (ας πούμε) χρόνια και υποχρέωση κατασκευής σύγχρονων προδιαγραφών.
Έτσι θα εξαλειφθούν οι απαράδεκτες εγκαταστήσεις/καλύβες του Καραγκιόζη και θα αντικατασταθούν με σύγχρονες, με υποδομές υγιεινής, επεξεργασίας λυμάτων και προστασίας του περιβάλλοντος.
Με το τρόπο αυτό επιτυγχάνονται εκσυγχρονισμός, σύγχρονες υποδομές, έλεγχος και νέο καθεστώς εγκατάστασης και εκμετάλλευσης τουριστικών και άλλων εγκαταστάσεων. Αίρονται παρανομίες και διαπλεκόμενα συμφέροντα και εισέρχονται στο κλάδο σύγχρονοι επιχειρηματίες με τα κατάλληλα προσόντα και τους κατάλληλους μηχανισμούς δημιουργίας και εκμετάλλευσης.
Δεν έχουμε αμφιβολία ότι οι αρμόδιοι δεν θα ασχοληθούν με την πρότασή μας. Θα την αγνοήσουν και θα προχωρήσουν σε απαράδεκτες για σύγχρονη κοινωνία ρυθμίσεις – όπως έκαναν άλλωστε και με τα αυθαίρετα – με βάση το συμφέρον του κάθε κατέχοντα και χρηματοδότη τους.
Απουσιάζουν κριτήρια για τον καθορισμό του παλαιού αιγιαλού.
1) Στο ν. 2971/01 υπήρχαν ορισμένα έστω και ελάχιστα κριτήρια (π.χ. το αμμώδες, ελώδες ή βαλτώδες εκτάσεων συνεχομένων του αιγιαλού), αεροφωτογραφίες, χάρτες και διαγράμματα διαφόρων ετών κλπ). Στο παρόν νομοσχέδιο αυτά έχουν απαλειφθεί. Αποτέλεσμα είναι ο ενδιαφερόμενος να μην γνωρίζει με τι στοιχεία θα υποστηρίξει τυχόν προσφυγή του κατά της απόφασης καθορισμού του παλαιού αιγιαλού, ενώ αντίστοιχα οι Κτηματικές Υπηρεσίες δεν θα γνωρίζουν τι στοιχεία πρέπει να αξιολογήσουν είτε για να καθορίσουν τον παλαιό αιγιαλό είτε για να δεχθούν ή να απορρίψουν προσφυγές πολιτών. Συμπεραίνεται πως η επιτροπή είτε θα καθορίσει αυθαίρετα το εύρος του παλαιού αιγιαλού είτε θα αποφύγει να κάνει κάποια εκτίμηση.
Το ΣτΕ σε πληθώρα αποφάσεων έχει δεχθεί ότι για τον καθορισμό του παλαιού αιγιαλού θα πρέπει να αιτιολογούνται πλήρως και επιστημονικά τεκμηριωμένα, με βάση τις αρχές επιστήμης και τεχνικής, όλα εκείνα τα κριτήρια τα οποία συνηγορούν υπέρ ή κατά της παρουσίας παλιού αιγιαλού (π.χ. ελώδεις εκτάσεις, ιστορικά τεκμηριωμένα στοιχεία κλπ).
2) Επιπλέον στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει η αναφορά του έτους 1884 ως του κριτηρίου για την αναδρομή εφόσον υπάρχουν κατοχές ιδιωτών, ή και παλαιότερα εφόσον δεν υπάρχουν κατοχές. Για το χρονολογικό αυτό όριο κατ’ επανάληψη το ΣτΕ έχει ζητήσει να υπάρχει επιστημονικά τεκμηριωμένη απόδειξη παρουσίας ή μη παλαιού αιγιαλού με στοιχεία γεωλογικά, ιστορικά, κ.α.
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου κατά τη χάραξη της οριογραμμής του παλαιού αιγιαλού δεν λήφθηκαν υπόψη νόμιμα υφιστάμενες κατασκευές που ανεγέρθηκαν πριν την απόφαση οριοθέτησής του, με αποτέλεσμα η γραμμή του παλαιού αιγιαλού να τέμνει νόμιμα υφιστάμενα κτίσματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει ο παλαιός αιγιαλός να επανακαθορίζεται τοπικά ώστε το κτίσμα, κατά περίπτωση, να καθίσταται βιώσιμο και λειτουργικό.
Παρ.6. Δεν πρέπει να αναφερθεί οτι πρέπει να είναι μη άρτια και μη οικοδομήσιμα για να μεταβιβάζονταισε όμορους ιδιοκτήτες διότι περισότερα προβλήματα θα επιφέρει η διάταξη αυτή παρά θα επιλύσει.
Άρθρο 7. παρ. 2. …. Η πάροδος της προθεσμίας και η έκδοση άδειας δεν αποτελούν τεκμήριο για την ανυπαρξία παΛαιού αιγιαλού. ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΑΝ ΠΑΛΑΙΟ ΑΙΓΙΑΛΟ ΘΕΩΡΟΎΝΤΑΙ ΙΣΧΥΡΕΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΕΑΝ ΕΧΟΥΝ Ή ΟΧΙ ΕΓΚΡΙΘΕΙ ΑΡΜΟΔΙΩΣ.
Από λάθος τα άνω σχόλια καταχωρήθηκαν και στο Άρθρο 6
Δεν υπάρχουν στο νομοσχέδιο κριτήρια για τον καθορισμό της ζώνης του παλαιού αιγιαλού. Ο ν. 2971/01 είχε προβλέψει ορισμένα έστω και ελάχιστα στοιχεία τα οποία θα έπρεπε να λάβει υπόψη της η επιτροπή του αρθ. 3 (ιστορικά στοιχεία, διαγράμματα, αμμώδεις, ελώδεις ή βαλτώδεις εκτάσεις κλπ).
Επίσης ο ν. 2971/01 όριζε ως καθοριστική χρονολογία το έτος 1884 εάν υπήρχαν κατοχές ιδιωτών ή και παλαιότερα εάν δεν υπήρχαν. Στο νέο νομοσχέδιο δεν υπάρχει ανάλογη πρόβλεψη.
Περαιτέρω το ΣτΕ με εξειδικευμένες αποφάσεις του, ζητούσε περαιτέρω επιστημονικά στοιχεία για την τεκμηρίωση της ύπαρξης παλαιού αιγιαλού, ενώ κατά κανόνα ζητούσε και σαφή χρονολογική αναφορά του χρόνου δημιουργίας του παλαιού αιγιαλού.
Με το νομοσχέδιο δεν θεσπίζονται κριτήρια (διοικητικά, περιβαλλοντικά, ιδιοκτησιακά κλπ) και ως εκ τούτου οι αντίστοιχες επιτροπές δεν θα μπορούν να γνωμοδοτήσουν τεκμηριωμένα με αποτέλεσμα οι αντίστοιχες πράξεις καθορισμού να είναι προσβάλλονται εύκολα στα δικαστήρια .
Ταυτόχρονα οι ενδιαφερόμενοι δεν θα γνωρίζουν τι στοιχεία θα πρέπει να προσκομίσουν στην αρμόδια επιτροπή προκειμένου να τεκμηριώσουν την ύπαρξη η μη του παλαιού αιγιαλού.
Μια νομοτεχνική παρατήρηση: Γιὰ τὴν ἀκρίβεια τῆς διατυπώσεως καὶ ἐπειδή ἡ γραμμή πάντα ὁριοθετεῖ καὶ οὐδέποτε ὁριοθετείται, ἀπαιτεῖται τὸ β΄εδάφιο τῆς παρ. 1 νὰ ἐπαναδιατυπωθεῖ ὡς ἐξῆς:
» Τα υπόβαθρα επί των οποίων χαράσσεται από την Επιτροπή η γραμμή του παλαιού αιγιαλού, συνοδευόμενα από τη σχετική τεχνική έκθεση, δημοσιεύονται σύμφωνα με τον τρόπο που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του παρόντος.».
Οὐσιαστικὲς παρατηρήσεις:
1) Τὸ τελευταῖο ἐδάφιο τῆς παρ. 2 περιέχει ἄστοχη πρόβλεψη καὶ διαιωνίζει ἀδικαιολόγητα περιττὲς ἐκκρεμότητες. Εἶναι ἄλλωστε ἀντιφατικό νὰ μεταγράφεται πράξη παραχώρησης σε κοινή χρήση τῆς ἐντὸς τῶν ὁρίων ἰδιωτικοῦ ἀκινήτου ζώνης παραλίας καὶ τὴν ἴδια στιγμή τὸ δημόσιο νὰ ἐπιφυλλάσσει γιὰ τὸν ἐαυτόν του τὸ δικαίωμα ν’ ἀρνεῖται μὲ τὴν ἐπίκληση ὕπαρξης παλαιοῦ αἰγιαλοῦ τὴν κυριότητα ἐκείνου ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἀποκτᾶ τὴν κυριότητα ἐπὶ τῆς ζὠνης τῆς παραλίας.
2) Ἐξ ἄλλου στὴν παρ. 1 τὸ τρίτο ἐδάφιο προβλέποντας ὅτι ἐπιστρέφεται μονάχα τοῦ ἤμισυ τοῦ παραβόλου ὅταν γίνει δεκτή προσφυγή στὴν Β΄βαθμια Ἐπιτροπή, οὔτε τὴν χρηστή διοίκηση προάγει οὔτε μὲ τὴν ἀνάγκη ἑνὸς σύγχρονου καὶ ἀξιόπιστου κράτους ποὺ σέβεται τὸν πολίτη καὶ τὸν νόμο συμβιβάζεται. Συνιστᾶ ἀδικαιολόγητη ποινή σἐ βάρος ἐκείνου θὰ τολμήσει νὰ ὑπερασπισθεῖ τὴν ἰδιοκτησία του.
3) Τέλος, οὐδεμία μέριμνα ὑπάρχει γιὰ τὶς ἤδη κριθεῖσες περιπτώσεις. Σκόπιμο καὶ λυσιτελές προκύπτει νὰ ὁρισθεί ὅτι
«Το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα έναντι των κατόχων εκτάσεων, οι οποίες εμπίπτουν εντός της ζώνης παλαιού αιγιαλού και οι κάτοχοί τους αποδεικνύουν με οποιοδήποτε νόμιμο αποδεικτικό μέσο, ότι:
α) αποκτήθηκαν κατά κυριότητα νόμιμα από αυτούς ή τους δικαιοπαρόχους τους είτε με τα προσόντα της χρησικτησίας κατά το χρόνο εκείνο, κατά τον οποίο ήταν επιτρεπτή σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις χρησικτησία σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, είτε εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 4 του ν. 3127/2003 (ΦΕΚ Α΄67),
β) παραχωρήθηκαν κατά κυριότητα από το Ελληνικό Δημόσιο με τίτλους, οι οποίοι δεν έχουν ανακληθεί ή τροποποιηθεί και εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή ειδικών διατάξεων νόμων,
γ) αναγνωρίστηκαν ότι δεν ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο είτε με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες εκδόθηκαν σε δίκες, στις οποίες συμμετείχε ως διάδικος το Δημόσιο, είτε με διοικητικές πράξεις, οι οποίες εκδόθηκαν με βάση ειδικές διατάξεις,
δ) περιήλθαν, μέχρι την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου: i) Σε υπερθεματιστές, με βάση κατακυρωτικές εκθέσεις δημόσιων αναγκαστικών πλειστηριασμών, συμπεριλαμβανομένων και των κατά τις διατάξεις του ν.δ. 356/1974 (ΦΕΚ Α΄90) διενεργουμένων, εφόσον δεν ασκήθηκε εμπρόθεσμα από το Ελληνικό Δημόσιο διεκδικητική αγωγή ή ανακοπή, ii) σε τρίτους, με βάση συμβιβαστικές πράξεις με το Ελληνικό Δημόσιο, κατά τη νόμιμη διαδικασία.
«2. Σε περίπτωση δημιουργίας ζώνης παραλίας σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 6, ελέγχεται από την Κτηματική Υπηρεσία, με βάση πρόσφορα στοιχεία, η τυχόν ύπαρξη μη καταγεγραμμένου παλαιού αιγιαλού. Αν πιθανολογείται η ύπαρξή του ενημερώνονται χωρίς καθυστέρηση και πάντως μέσα στην προθεσμία του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 6 ο αιτών και η αρμόδια για την έκδοση της άδειας υπηρεσία και υποβάλλεται εισήγηση κατεπειγόντως για χάραξη του παλαιού αιγιαλού. Εάν δεν χαραχτεί η οριογραμμή μέσα σε τρεις (3) μήνες από τη λήξη της προθεσμίας του προηγούμενου εδαφίου, η διοίκηση εκδίδει υποχρεωτικά την ζητούμενη άδεια. Η πάροδος της προθεσμίας και η έκδοση άδειας δεν αποτελούν τεκμήριο για την ανυπαρξία παλαιού αιγιαλού.»
Δεν είναι σαφές για ποια έκδοση άδειας μιλάει. Επίσης δεν γράφει ότι είναι υποχρεωτική η κατάθεση τοπογραφικού διαγράμματος για τον καθορισμό του παλαιού αιγιαλού. Τέλος η προθεσμία των τριών μηνών είναι μικρή γιατί ο έλεγχος ιδιοκτησιακού καθεστώτος είναι χρονοβόρος.