1. Πριν από την έγκριση ή επέκταση σχεδίου πόλης ή την εκποίηση ή παραχώρηση δημόσιου κτήματος ή την εκτέλεση λιμενικών, βιομηχανικών, τουριστικών και συγκοινωνιακών έργων ή την έκδοση άδειας για εκτέλεση οικοδομικών εργασιών σε ακίνητα που απέχουν μέχρι πενήντα (50) μέτρα από την οριογραμμή του αιγιαλού, απαιτείται, με ποινή ακυρότητας των σχετικών διοικητικών πράξεων, να κρίνει η Επιτροπή επί της ανάγκης καθορισμού ζώνης παραλίας. Δεν υφίσταται η υποχρέωση αυτή στις περιπτώσεις α) εκμίσθωσης ή παραχώρησης θάλασσας ή λιμνοθάλασσας ή τμημάτων τους με σκοπό την αλιευτική εκμετάλλευση, όταν δεν προβλέπεται η κατασκευή μονίμων κτισμάτων, β) τοποθέτησης υπογείων αγωγών δικτύων ή γ) ύπαρξης ειδικών διατάξεων που προβλέπουν την έλλειψη τέτοιας υποχρέωσης.
Σε κάθε περίπτωση απαιτείται άδεια της αρμόδιας αρχής, αν τμήματα του αιγιαλού και της παραλίας έχουν εξαιρεθεί από την κοινή χρήση, σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 2.
2. Όταν απαιτείται από το νόμο η έκδοση άδειας για την εκτέλεση εργασιών κατασκευής λιμενικών, βιομηχανικών και τουριστικών ή ιδιωτικών εν γένει έργων, η απόφαση για τη δημιουργία ζώνης παραλίας εκδίδεται σε προθεσμία δύο (2) μηνών από την κατάθεση της αίτησης. Αν η προθεσμία παρέλθει άπρακτη τεκμαίρεται η ύπαρξη ζώνης παραλίας πλάτους δέκα (10) μέτρων, εκδίδεται περί τούτου διαπιστωτική πράξη του αρμόδιου Γ.Γ.Α.Διοίκησης μέσα σε ένα (1) μήνα και ενημερώνονται σχετικώς τα αναρτημένα κατά την παρ. 5 του άρθρου 3 υπόβαθρα. Αν παρέλθει η προθεσμία έκδοσης της πράξης, η διοίκηση υποχρεούται να εκδώσει την άδεια με βάση το τεκμαιρόμενο εύρος της ζώνης παραλίας.
3. Όταν απαιτείται, για την κατασκευή έργου, η περιέλευση της παραλίας στην κοινή χρήση, ο ιδιοκτήτης του θιγόμενου ακινήτου μπορεί να αφήσει σε κοινή χρήση το τμήμα του ακινήτου που καταλαμβάνεται από τη ζώνη παραλίας, με συμβολαιογραφική πράξη που μεταγράφεται αρμοδίως.