1. Όταν απαιτείται η προσθήκη ζώνης ξηράς στον αιγιαλό για την εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα, δημιουργείται ζώνη παραλίας με χάραξη οριογραμμής κίτρινου χρώματος. Η ζώνη παραλίας δεν μπορεί να υπερβαίνει σε πλάτος τα πενήντα (50) μέτρα.
2. Η οριογραμμή παραλίας χαράσσεται από την Επιτροπή στα υπόβαθρα της παρ. 1 του άρθρου 3, αυτεπάγγελτα ή ύστερα από αίτηση ενδιαφερόμενου και σε μήκος τουλάχιστον χιλίων (1000) μέτρων ή και περισσότερο αν το τμήμα που απομένει μέχρι την επόμενη εγκεκριμένη οριογραμμή δεν υπερβαίνει τα διακόσια (200) μέτρα. Σε ιδιωτικά νησιά δημιουργείται ζώνη παραλίας ύστερα από αίτημα του ιδιοκτήτη.
3. Η ζώνη παραλίας δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει την ρυμοτομική γραμμή εγκεκριμένου σχεδίου πόλης ή τη διαμορφωμένη γραμμή δόμησης, όπως προσδιορίζεται από τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σε περιπτώσεις οικισμών παραδοσιακών ή υφισταμένων πριν το έτος 1923 και χωρίς εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή εχόντων πληθυσμό κάτω από 2.000 κατοίκους.
4. Κατά την έγκριση ή επέκταση σχεδίων πόλεων, η γραμμή δόμησης δεν επιτρέπεται να εισέρχεται σε ζώνη παραλίας, με την επιφύλαξη περιπτώσεων παραδοσιακών οικισμών ή διατηρητέων κτισμάτων και κατασκευών. Κτίσματα ή κατασκευές κηρυγμένα ως διατηρητέα σε περιοχές εκτός σχεδίου πόλεως εξαιρούνται από τη ζώνη παραλίας.
5. Αιτήματα χάραξης οριογραμμής παραλίας εισάγονται από την Κτηματική Υπηρεσία στην Επιτροπή χωρίς καθυστέρηση και η σχετική έκθεση συντάσσεται το αργότερο σε δύο μήνες από την υποβολή τους. Η έκθεση περιέχει ειδική αιτιολογία για την ανάγκη καθορισμού ζώνης παραλίας, με κριτήριο την εξυπηρέτηση της ελεύθερης επικοινωνίας των πολιτών με την θάλασσα από την υφιστάμενη ζώνη του αιγιαλού ή άλλα ακίνητα κοινής χρήσης, όπως ιδίως διαμορφωμένες παράκτιες οδούς και εγκρίνεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Η απόφαση δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, αναρτάται στην ιστοσελίδα της παρ. 5 του άρθρου 3 και τοιχοκολλάται ανακοίνωση στο κατάστημα συνεδριάσεων του οικείου Δήμου και του συμβουλίου της δημοτικής ή τοπικής κοινότητας, για τρεις (3) τουλάχιστον μήνες.
6. Η απόφαση έγκρισης ισχύει ως κήρυξη απαλλοτρίωσης των ακινήτων που περιλαμβάνονται στη ζώνη παραλίας, για δημόσια ωφέλεια, υπέρ και με δαπάνη του Δήμου, όταν η ζώνη παραλίας εφάπτεται σε εγκεκριμένο σχέδιο πόλης και του Δημοσίου σε κάθε άλλη περίπτωση. Ακίνητα νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) που προέρχονται από δωρεάν παραχώρηση του κράτους και καταλαμβάνονται από τη ζώνη παραλίας περιέρχονται στην κοινή χρήση χωρίς αντάλλαγμα, με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών. Η δημοσίευση της απόφασης έγκρισης συνιστά τεκμήριο γνώσης της κήρυξης για τους ιδιοκτήτες των θιγομένων ακινήτων οι οποίοι οφείλουν να απέχουν, για μια τριετία, της κατασκευής, βελτίωσης, δενδροφύτευσης ή άλλης τυχόν προσθήκης στα ακίνητα. Αύξηση της αξίας των ακινήτων από τις πιο πάνω ενέργειες δεν αποζημιώνεται.
7. Στα απαλλοτριούμενα ακίνητα εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις του άρθρου 1 του Ν. 653/1977 (Α΄214), όπως ισχύει. Η Πράξη Αναλογισμού της αποζημίωσης των θιγομένων ιδιοκτησιών συντάσσεται από την Υπηρεσία Δόμησης του οικείου Δήμου, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 32 και επ. του Ν.Δ. της 17/7/23 (ΦΕΚ 228 Α). Για τη διαδικασία απαλλοτρίωσης εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις των απαλλοτριώσεων λόγω ρυμοτομίας.
8. Ακίνητα που εμπίπτουν στη ζώνη παραλίας και χάνουν την αρτιότητά τους λόγω εμβαδού, εξαιτίας του τμήματος που αποκόπτεται, θεωρούνται κατά παρέκκλιση άρτια αν το εμβαδό του απομένοντος υπερβαίνει το ογδόντα τοις εκατό (80%) του απαιτούμενου από το νόμο. Χαράξεις παραλιών που έχουν διενεργηθεί πριν τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και για τις οποίες δεν έχουν συντελεστεί οι σχετικές απαλλοτριώσεις, καταλαμβάνονται από την παρούσα διάταξη.
9. Διαδικασία καθορισμού ζώνης παραλίας για την οποία δεν έχει συντελεστεί συντελεστεί η σχετική απαλλοτρίωση, μπορεί να ανακαλείται και να επαναλαμβάνεται κατά τις διατάξεις του παρόντος μετά από αίτημα ενδιαφερόμενου.
Η χάραξη παραλίας όπως διαμορφώνεται με το υπο διαβούλευση νομικό πλαίσιο είναι εντελώς προβληματική, καθώς είναι δυνητική. Επίσης χαρακτηρίζεται σε σημείο του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου η τεκμαρτη παραλία 10 μέτρων (!) και ως ζώνη παραλίας θεωρείται ακόμα και υπάρχον δρόμος (!) Επίσης εναπόκειται καθάρα στον ιδιοκτήτη η απόφαση της ελεύθερης χρήσης της παραλίας μπροστά από το ακίνητό του από το κοινό (!) Τέλος, σε ιδιωτικά νησιά επαφύεται στον ιδιοκτήτη να ζητήσει χάραξη παραλίας, ωσάν αυτή να μην υπάρχει και να μην έχει αυτόνομη περιβαλλοντική αξία!
Η ΚΕΠΟΜ ΛΕΕΙ «ΟΧΙ» ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ, ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΙΓΙΑΛΟ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΙΑΣ»
Tην Κίνηση Ενεργών Πολιτών Μυκόνου (ΚΕΠΟΜ) έχει απασχολήσει επανειλημμένως ο δημόσιος χώρος ως κοινωνικό αγαθό. Ο δημόσιος ως συλλογικός και όχι ως ατομικός και εμπορευματοποιημένος χώρος- ως χώρος δηλαδή που οι πολίτες αποκτούν την αίσθηση, το βίωμα και τη συνείδηση της δημοκρατίας.
Λόγω της άναρχης και άγριας ανάπτυξης που βάζει τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους, αλλά και λόγω της χρόνιας έλλειψης πολιτικής βούλησης εκ μέρους του Δήμου να περιορίσει την υπερεκμετάλλευση των παραλιών στη Μύκονο (και κυρίως να τηρήσει αυστηρά τη νομοθεσία), τα τελευταία τριάντα χρόνια, πολλές από τις μυκονιάτικες παραλίες καταστράφηκαν. Κάποιες άλλες κινδυνεύουν να κλείσουν από ιδιώτες περιοίκους, οι οποίοι εντελώς αυθαίρετα τις ορίζουν ως ‘ιδιωτικές παραλίες’.
Ωστόσο με το νέο σχέδιο για την οριοθέτηση των αιγιαλών συνειδητοποιούμε ότι ακόμη έχουμε πολλά να αντιμετωπίσουμε για τα οποία πρέπει να αγωνιστούμε αν θέλουμε να έχουμε ως πολίτες μέλλον σε αυτόν τον τόπο. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που ανοίγει την πόρτα για fast track επιχειρηματική «αξιοποίηση» των αιγιαλών χωρίς περιβαλλοντικά, κοινωνικά αλλά και επιστημονικά κριτήρια. Κρίνεται δε και αντισυνταγματικό ενώ αντίκειται και στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Δυστυχώς, μετά την καταστροφή ανθρώπων και την απώλεια της εργασίας τους και των προσωπικών τους περιουσιών, το επόμενο βήμα θα είναι η άνευ προηγουμένου λεηλασία, καταστροφή και ιδιωτικοποίηση του φυσικού πλούτου της χώρας
Ειδικά η Μύκονος, θεωρούμε ότι έχει φτάσει εδώ και καιρό σε οριακό σημείο ανάπτυξης, τουλάχιστον με τους όρους που τη βιώσαμε τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Με τη συστηματική περιβαλλοντική της καταστροφή νιώθουμε ότι ήρθε η ώρα μιας ουσιαστικής ανθρωποκεντρικής ανάπτυξης, με γνώμονα την επιβίωση των αξιών, των στοιχείων και των ποιοτήτων που όρισαν αρχικά τη Μύκονο ως ελκυστικό τουριστικό προορισμό. Το νέο νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς κινείται όμως σε εντελώς αντίθετη- άκρως καταστρεπτική κατεύθυνση, τόσο για τη Μύκονο, όσο και για όλη την Ελλάδα.
Η διατήρηση και προστασία του φυσικού μας περιβάλλοντος -πέρα από ρομαντισμούς- είναι ταυτόχρονα η καλύτερη επένδυση που μπορούμε να κάνουμε αν θέλουμε να στοχεύσουμε σε τουρισμό υψηλής ποιότητας: γιατί μαζί με τις ζητούμενες κατάλληλες υποδομές και υπηρεσίες θα μπορούμε ακόμα να προσφέρουμε κάτι από την απαράμιλλη ομορφιά του Μυκονιάτικου τοπίου, εφόσον όμως καταφέρουμε να το περισώσουμε… Και είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι οι τουριστικοί προορισμοί που επιβιώνουν στον ιστορικό χρόνο είναι αυτοί που προστατεύουν το περιβάλλον τους: Το παράδειγμα της Ισπανίας με την καταστροφή των ακτογραμμών και τις επιπτώσεις αυτού όχι μόνο στο οικοσύστημα αλλά και στον τουρισμό είναι αρκετά πρόσφατο.
-Εμείς, ως ΚΕΠΟΜ θα αγωνιστούμε εναντίον του καταστροφικού νομοσχεδίου. Πιστεύουμε στη συλλογική δύναμη των πολιτών γι’ αυτό θα συντονιστούμε με άλλες περιβαλλοντικές οργανώσεις, περιφερειακές και δημοτικές παρατάξεις σε πανελλαδικό επίπεδο για κοινές δράσεις προκειμένου να μην εφαρμοστεί. Γιατί οι διεκδικήσεις για το περιβάλλον βρίσκονται σήμερα στην καρδιά του αγώνα των πολιτών για δημοκρατία και ισονομία! ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΕΣ!
ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΥΚΟΝΟΥ
Στην παράγραφο 2 προτείνω η τελευταία πρόταση να διατυπωθεί ως εξής: Σε ιδιωτικά νησιά δημιουργείται ζώνη παραλίας ύστερα από αίτημα ενός τουλάχιστον εκ των ιδιοκτητών.
Τι προβλέπει το νέο νομοσχέδιο για τις ζώνες παραλίας που έχουν καθοριστεί προ εικοσαετίας και δεν έχουν απαλλοτριωθεί?
Διαφωνώ κάθετα με την ιδιοτικοποίηση παραλιών και με την απαλλοτρίωση κατοικιών. Είναι αντισυνταγματικό. Η κυβέρνηση ωφείλει να προστατεύσει τα συνταγματικά μας δικαιώματα.
Παρακαλώ πολύ οι τοόσοι συνεργάτες σας να ψάξουν σε πόσους νόμους μέχρι σήμερα υπάρχει αποκλειστική προθεσμία ενέργειες με την απειλη …..τεκμαίρεται (π.χ.Μ.Π.Ε.) και πως τις αντιμετωπίζει η δημόσια διοίκηση. Κάθε φορά που το ξαναβλέπω θυμάμαι τον αθάνατο κο Τσίτουρα με το αυτοδικαίως.
Σε αντίθεση με το πρωτόκολλο για την ολοκληρωμένη διαχείριση της παράκτιας ζώνης ο νόμος προβλέπει ξεχωριστές διαδικασίες ορισμού του αιγιαλού από την παραλία. Η ζώνη παραλίας θα πρέπει εξυπηρετεί την επικονωνία της ξηράς με τη θάλασσα και να τροφοδοτεί χερσογενές υλικό διατηρώντας έτσι την ισορροπία του παρακτιου οικοσυστήματος. Η χάραξη της ζώνης παραλίας θα πρέπει να γίνεται βάσει γεωμορφολογικών στοιχείων τα οποία θα πρέπει να είναι επιστημονικώς τεκμηριωμένα σε τακτά χρονικά διαστήματα (λογω της δυναμικότητας του συστήματος). Η πρόβλεψη του νόμου του καθορισμού της ζώνης παραλίας από τον καθορισμό της ‘ζωνης αιγιαλού ώς 2 ξεχωριστές διαδικασίες θα μπορεί να δίνει τη δυνατότητα σε ιδιοκτήτες γης να προχώρούν σε έργα δόμησης επί της ζώνης παραλίας και έτσι ο καθορισμός της θα είναι ουσιαστικά ανέφικτος εξαιτίας του υψηλού κόστους των αναγκαίων απαλλοτριώσεων.
Στο νησί μας (Μήλος), υπάρχουν προ πολλών ετών παραδοσιακά κτίσματα που εξυπηρετούν τις ανάγκες των ψαράδων κατά τους χειμερινούς μήνες. Τα κτίσματα αυτά λέγονται σύρματα και αποτελούν στοιχεία της παραδοσιακής κληρονομιάς του νησιού μας, προβάλουν το νησί διεθνώς και για τον λόγο αυτό συμπεριλαμβάνονται στα σημαντικά αξιοθέατα για κάθε επισκέπτη.
Προκειμένου να μην αφανιστούν τα παραπάνω κτίσματα πιστεύουμε πως η παράγραφος 4 θα πρέπει να διαμορφωθεί ως εξής:
4. Κατά την έγκριση ή επέκταση σχεδίων πόλεων, η γραμμή δόμησης δεν επιτρέπεται να εισέρχεται σε ζώνη παραλίας, με την επιφύλαξη περιπτώσεων παραδοσιακών οικισμών ή διατηρητέων κτισμάτων και κατασκευών. Κτίσματα ή κατασκευές κηρυγμένα ως διατηρητέα ή μεμονωμένα κτίσματα ή συγκροτήματα αυτών, μετά των προσαρτημάτων τους, ειδικής χρήσης κατά την παράδοση από τους ντόπιους πληθυσμούς (λεμβοστάσια, υπόσκαφα κ.λ.π.), σε περιοχές εκτός σχεδίου πόλεως και εκτός ορίων οικισμών εξαιρούνται από τη ζώνη παραλίας.
ΜΑΛΛΗ ΜΑΡΙΝΑ
ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΑΓΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΗΛΟΥ
Στο νησί μας (Μήλος), υπάρχουν προ πολλών ετών παραδοσιακά κτίσματα που εξυπηρετούν τις ανάγκες των ψαράδων κατά τους χειμερινούς μήνες. Τα κτίσματα αυτά λέγονται σύρματα και αποτελούν στοιχεία της παραδοσιακής κληρονομιάς του νησιού μας, προβάλουν το νησί διεθνώς και για τον λόγο αυτό συμπεριλαμβάνονται στα σημαντικά αξιοθέατα για κάθε επισκέπτη.
Προκειμένου να μην αφανιστούν τα παραπάνω κτίσματα πιστεύουμε πως η παράγραφος 4 θα πρέπει να διαμορφωθεί ως εξής:
4. Κατά την έγκριση ή επέκταση σχεδίων πόλεων, η γραμμή δόμησης δεν επιτρέπεται να εισέρχεται σε ζώνη παραλίας, με την επιφύλαξη περιπτώσεων παραδοσιακών οικισμών ή διατηρητέων κτισμάτων και κατασκευών. Κτίσματα ή κατασκευές κηρυγμένα ως διατηρητέα ή μεμονωμένα κτίσματα ή συγκροτήματα αυτών, μετά των προσαρτημάτων τους, ειδικής χρήσης κατά την παράδοση από τους ντόπιους πληθυσμούς (λεμβοστάσια, υπόσκαφα κ.λ.π.), σε περιοχές εκτός σχεδίου πόλεως και εκτός ορίων οικισμών εξαιρούνται από τη ζώνη παραλίας.
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ Ε.Μ.Π.
Αξιός, Λουδίας, Αλιάκμονας με το ΠΛΑΤΥ το δέλτα!