Αρχική ΚατεχόμεναΆρθρο 04: Προσδιορισμός τιμήματος εξαγοράς

Άρθρο 04: Προσδιορισμός τιμήματος εξαγοράς

Ως τίμημα εξαγοράς ορίζεται :
α. Για τις εκτός σχεδίου περιοχές, η αντικειμενική αξία που έχει το ακίνητο κατά το χρόνο υποβολής της σχετικής αίτησης εξαγοράς.
β. Για τις εντός σχεδίου περιοχές λαμβάνεται υπόψη η χαμηλότερη αντικειμενική αξία του οικείου Διαμερίσματος.
γ. Η κατά τα ως άνω προσδιοριζόμενη αξία, προσαυξάνεται κατά ποσοστό 20%, αν επί του ακινήτου υφίστανται κτίσματα.

Σχόλια
  • 2 Μαΐου 2014, 10:26 | Νικόλαος Γεωργάκης

    Είναι απαραίτητο να προστεθεί παράγραφος που να προβλέπει την κεφαλαιοποίηση των μη καταβληθέντων ή μη επιβληθέντων με π.κ.α.α.χ. αυθαιρέτων χρήσεων.

  • 2 Μαΐου 2014, 10:38 | Κωστής Σουλίδης

    1.Δεν υπάρχει πρόβλεψη για τα ακίνητα εκτός σχεδίου που είναι άρτια και οικοδομήσιμα. Θα υπάρχει τεράστια διαφορά από την τιμή που καλούνται να καταβάλουν σήμερα οι καταπατητές σε σχέση με την προτεινόμενη ρύθμιση και το δημόσιο να χάνει έσοδα.. Θα πρέπει να υπάρξει συμπληρωματική διάταξη που να ορίζει για τα ακίνητα της κατηγορίας αυτής ότι καταβάλλεται η χαμηλότερη αντικειμενική του οικισμού.
    2.Δεν υπάρχει ρύθμιση για τους οικισμούς που εφαρμόζεται το μεικτό σύστημα προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων (συγκριτικά στοιχεία).

  • 1 Μαΐου 2014, 23:13 | Σωματείο Οικιστών Παραλίας Ζαχάρως

    Σε σχέση με τον προσδιορισμό της αξίας για την εξαγορά, επισημαίνουμε τα εξής:
    Α. Είναι δεδομένο και γνωστό σε όλους ότι σήμερα οι πραγματικές και αγοραίες αξίες των ακινήτων υπολείπονται κατά πολύ των αντικειμενικών αξιών, όπως αυτές έχουν προσδιοριστεί με Υ.Α. στο παρελθόν.
    Η διαφορά είναι ακόμα μεγαλύτερη σε περιοχές που είχαν ήδη υπερεκτιμηθεί, κατά το χρόνο προσδιορισμού των αντικειμενικών αξιών.
    Προσθέτουμε σ΄αυτό και τη μεγάλη μείωση της αξίας των ακινήτων που επήλθε σε χρόνο μεταγενέστερο του προσδιορισμού των αντικειμενικών αξιών, σε περιοχές, όπως π.χ. η περιοχή της Ζαχάρως, η οποία καταστράφηκε κυριολεκτικά μετά τις πυρκαγιές του 2007.
    Β. Μεγάλη μερίδα κατόχων δημοσίων κτημάτων είναι ήδη τρίτης γενιάς. Οι δικαιοπάροχοι τους έχουν, ή σωστότερα, είχαν υποβάλει (αφού οι περισσότεροι δεν βρίσκονται πια στη ζωή) αιτήσεις εξαγοράς είτε με τις διατάξεις του ν.263/1968, είτε με τις διατάξεις του ν.719/1977 και θα μπορούσαν, εάν το Ελληνικό Δημόσιο είχε απαντήσει μέσα στις προθεσμίες που οι νόμοι αυτοί όριζαν, να είχαν αποκτήσει τα ακίνητα έκτοτε, με τίμημα ανταποκρινόμενο στην πραγματική αξία τους.
    Θα πρέπει,κατά συνέπεια, ο νομοθέτης σήμερα να προσδιορίσει το τίμημα της εξαγοράς, λαμβάνοντας υπόψη και τα δύο παραπάνω δεδομένα, επιπρόσθετα δε και το γεγονός ότι στην παρούσα συγκυρία η οικονομική κατάσταση εκείνων που θα κληθούν να εξαγοράσουν είναι κάκιστη, αφού μισθοί και συντάξεις έχουν μειωθεί σχεδόν στο μισό.
    Προτείνουμε επομένως ως τίμημα εξαγοράς την αντικειμενική αξία που έχει το ακίνητο, κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης εξαγοράς, μειωμένη τουλάχιστον κατά 30%.
    Θεωρούμε, τέλος, αδικαιολόγητο το διαχωρισμό των κατόχων γεωτεμαχίων σε δύο κατηγορίες, όπως διατυπώνεται στο (γ) εδάφιο της διάταξης και την άνιση και δυσμενέστερη, οικονομικά, μεταχείριση εκείνων, οι οποίοι έχουν ανεγείρει σ΄αυτό κτίσμα.
    Για το λόγο αυτό προτείνουμε να απαλειφθεί το εδάφιο (γ) της διάταξης αυτής, με το οποίο ορίζεται προσαύξηση της αξίας του ακινήτου κατά 20%, όταν έχει ανεγερθεί σ΄αυτό κτίσμα και η ύπαρξη κτίσματος να μην επηρεάζει την αξία εξαγοράς.

  • 1 Μαΐου 2014, 19:26 | ΝΟΜΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

    Στην παρ.β του άρθρου 4 για την ίση αντιμετωπιση Των Πολιτών θα πρεπει να ληφθεί υπόψη η Χαμηλότερη αντικειμενική αξία που υπάρχει εντος του Δήμου και όχι του διαμερίσματος γιατί θα παρατηρηθεί το παράδοξο όμορα η γειτονικα ακίνητα ίσης εκτάσεως να έχουν διαφορετικές αξίες ειτε υψηλότερες ειτε χαμηλότερες.Εξαλλου οι Δήμοι πρεπει ναεχουν Ενιαία αντιμετώπιση στο σύνολο και όχι διαφορετική ανα διαμερισμα

  • 1 Μαΐου 2014, 09:20 | sakis

    Για τα αστικά ακίνητα που βρίσκονται εντός σχεδίου πόλεως και υπάρχει σε αυτά κτίσμα που αποτελεί την μοναδική κατοικία του αιτούντος,εφ όσον μετά την πράξη εφαρμογής απομένει μέρος του κτίσματος εκτός οικοδομικής γραμμής,αυτό να εξαιρείται της κατεδάφισης.
    Να δίδεται δε περίοδος ένα εύλογο διάστημα χάριτος (π.χ. 10 χρόνια) και στη συνέχεια να επιβάλλεται πρόστιμο αυθαίρετης κατάληψης.

  • 1 Μαΐου 2014, 08:07 | sakis

    Το τίμημα εξαγοράς να είναι ίσο με το 50% της χαμηλότερης αντικειμενικής αξίας του οικείου διαμερίσματος και να μην υπάρχει προσαύξηση όταν υπάρχει κτίσμα το οποίο αποτελεί την μοναδική κατοικία του αιτούντος.
    Διότι σε πολλές περιπτώσεις τα ακίνητα έχουν αγορασθεί απο φερόμενους ιδιοκτήτες βάσει ιδιωτικών συμφωνητικών ή ταπίων,είναι δηλωμένα στην εφορία, πληρώνονται φόροι απο τους αρχικούς ιδιοκτήτες ή τους κληρονόμους αυτών και επιπλέον μετά την εξαγορά θα πρέπει να πληρώσουν για την νομιμοποίηση του κτίσματος.
    Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή που όλοι βιώνουμε τα αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης,το ελληνικό δημόσιο πρέπει να δείξει κοινωνική ευαισθησία.

  • 29 Απριλίου 2014, 21:18 | ΒΑΓΓΕΛΗΣ

    Παρ.α. να προστεθεί ότι δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη που θα ισχύσει για την εντός σχεδίου περιοχή του οικείου Διαμερίσματος (Τοπικής ή Δημοτικής Κοινότητας).
    Παρ.β. για τις εντός σχεδίου περιοχές να λαμβάνεται υπόψη η χαμηλότερη αντικειμενική αξία της οικίας Τοπικής ή Δημοτικής Κοινότητας.
    Παρ.γ. είναι αυτονόητο ότι η προσαύξηση λόγω ύπαρξης κτίσματος είναι δυσβάσταχτη και επιπρόσθετα να έχουν έκπτωση όσοι έχουν οικοδομικές άδειες για αυτά.

  • 29 Απριλίου 2014, 19:45 | KOYSOYLAS

    1.Στα εκτός σχεδίου αγροτικά ακίνητα τα ευρισκόμενα εντός ζώνης 800 μ απο την ακτογραμμή η αντικειμενική ειναι υψηλότερη απο την πραγματική, στα δε μικρά νησιά πχ Λέρος η αντικειμενική είναι υπερβολικά υψιλότρη της πραγματικής.

    2.Στα εντός οικισμου κυρίως τους αγροτικούς η πραγματική τιμή δεν υπερβαινει τα 50 Ε /τμ ενω με τον προτεινόμενο τρόπο θα είναι πολλαπλάσια.

    3.Ειναι παράλογο καποιος με 10 τμ κοτετσι εντος 20 στρ να πληρωνει περισσότερο απ αυτόν που εχει 2000 τμ ξενοδοχειο σε 20 στρ. Ποιο λογικό και δίκαιο είναι να πληρώνεται η αξία του κτίσματος μειον το κόστος κατασκευής η να μην υποκογιζεται καθόλου η αξία των υπερκειμένων η να πληρώνεται στο ημισυ.

    Γενικώτερα δε θα μπορούσε η αξία των εκποιουμενων να καθορίζεται απο την Επιτροπη Δημοσίων Κτημάτων
    Επίσης θα πρέπει να ληφθή μέριμνα ειδικά για τα Δωδεκάνησα για καταβολή ποσοστού της αξίας (με τον ν 719/77 ητο 1/10 καταβλητεο σε 20 ατοκες εξαμηνιαιες δόσεις ) η το τιμημα να κατατίθεται σε ειδικό λογαριασμό της Τ.Α για εκτελεση κοινωφελών εργων στα Δωδεκάνησα.Η πρόβλεψη αυτη υπήρχε ακόμη και στον ν 973/79 για τον λογο οτι τα Δ. κτήματα στα ΔΩΔΕΚΆΝΗΣΑ ανέκαθεν ητο πατρογονικά αλλά οι Ιταλοί κατακτητες για λόγους επικοιστικούς και στρατιωτικούς τα ενεγραψαν στο ονομα του Ιταλικού Δημοσίου. Δεν νοείται το 1/3 της Ρόδου να είναι Δημόσιο (30000 ακίνητα 600.000 στρ ) και αυτο εχει αναγνωρισθή και απο την Βουλή των Ελλήνων (1977)

  • 29 Απριλίου 2014, 11:01 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΑ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

    Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει πρώτα, για την εφαρμογή του εν λόγω άρθρου, να εναρμονιστούν οι αντικειμενικές αξίες με τις πραγματικές αξίες, καθότι τη δεδομένη οικονομική συγκυρία υπάρχει μεγάλη απόκλιση των αντικειμενικών αξιών από τις πραγματικές. Σε διαφορετική περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική αδυναμία – δυσχέρεια καθώς και τα λοιπά φορολογικά και οικονομικά βάρη του σημερινού φορολογούμενου, σχεδόν κανείς δεν θα προσέλθει για εξαγορά λόγω του υψηλού τιμήματος. Συνεπώς θα διαιωνίζεται μια »νοσηρή» κατάσταση, ήτοι θα συνεχίζονται οι αυθαίρετες κατοχές επί του εδάφους (πχ αδυναμία των δημοσίων υπηρεσιών να ανταποκριθούν με ταχύτητα στην αθρόα έκδοση πρωτοκόλλων διοικητικών αποβολών και επιβολής προστίμων και πιθανή προσφυγή των πολιτών στη δικαιοσύνη που θα συνεπάγεται αναστολή εκτέλεσης των διοικητικών αποβολών και της επιβολής προστίμων και μετάθεση της επίλυσης του προβλήματος διαρκώς στο μέλλον) καθώς και οι συνεχείς διενέξεις των πολιτών με το κράτος (πχ δυσκολία εκτέλεσης των πρωτοκόλλων διοικητικών αποβολών επί του εδάφους καθότι οι περισσότεροι κατέχοντες έχουν κτίσει οικίες και θα αντιδράσουν εντόνως στην απομάκρυνσή τους ή κατεδάφιση των οικιών τους γεγονός που πιθανόν θα οδηγήσει και σε ποινικά δικαστήρια). Επιπρόσθετα το κράτος θα χάσει μια καλή ευκαιρία να εισρεύσει στα ταμεία του ένας ικανός αριθμός εσόδων μέσω ενός έστω χαμηλού τιμήματος, όπως άλλωστε συνέβη και με τη ρύθμιση των αυθαιρέτων κατασκευών όπου ένεκα των υψηλών προστίμων προσήλθαν για ρύθμιση πολλοί λιγότεροι από εκείνους που αρχικά υπολόγιζαν, καθώς ως γνωστό «όποιος πάει για τα πολλά χάνει και τα λίγα».
    Άλλωστε κατά τη γνώμη μου αντίκειται στη συνταγματική αρχή της ίσης μεταχείρισης των πολιτών το γεγονός ότι στο παρελθόν βάσει παλαιότερης νομοθεσίας, όπως αυτής που μνημονεύεται στο άρθρο 7 του παρόντος νομοσχεδίου, εξαγοράστηκαν δημόσιες εκτάσεις με πολύ χαμηλότερο τίμημα και συγκεκριμένα με καταβολή περίπου του 10% της αντικειμενικής αξίας. Σήμερα όμως καλούνται οι κάτοχοι γειτονικών στις περισσότερες φορές περιοχών με αυτές που εξαγοράσθηκαν παλαιά να καταβάλουν όλη την αντικειμενική αξία μόνο και μόνο επειδή, ένεκα διάφορων τότε εμπλοκών κι όχι ένεκα υπαιτιότητάς τους, δεν κατάφεραν να ρυθμίσουν την κατεχόμενη έκτασή τους με τις τότε ευνοϊκές διατάξεις, παρ’ ότι κατέθεσαν εμπρόθεσμα σχετική αίτηση εξαγοράς, η οποία εκκρεμεί, ως ορίζεται στο άρθρο 7 του παρόντος νομοσχεδίου,στις αρμόδιες υπηρεσίες ( πχ στην περίπτωση των παραλιακών εκτάσεων Νομού Λάρισας οι κάτοχοι της περιοχής Μεσαγγάλων εξαγόρασαν τις εκτάσεις αυτές, βάσει της παλαιότερης προαναφερθείσας νομοθεσίας, με καταβολή μόνο του 10% περίπου της αντικειμενικής αξίας, ενώ οι κάτοχοι της γειτονικής περιοχής Κουλούρας, παρ’ ότι κατέθεσαν τότε εμπρόθεσμα αιτήσεις εξαγοράς οι οποίες τώρα εκκρεμούν προς εξέταση στις αρμόδιες υπηρεσίες,καλούνται τώρα να καταβάλουν όλη την αντικειμενική αξία μόνο και μόνο διότι τότε ένεκα διάφορων εμπλοκών από το υπουργείο περιβάλλοντος κι όχι ένεκα υπαιτιότητας των κατόχων δεν εξετάστηκαν από την αρμόδια υπηρεσία οι αιτήσεις τους). Συνεπώς για λόγους τήρησης της συνταγματικής αρχής της ίσης μεταχείρισης των πολιτών θα πρέπει, ειδικά όσων οι αιτήσεις εξαγοράς εκκρεμούν ως ορίζεται στο άρθρο 7 του παρόντος,το τίμημα εξαγοράς να οριστεί στο 10% της αντικειμενικής αξίας ή έστω στο όσο κατά μέσο όρο ποσοστό τοις εκατό προκύψει βάσει της συνολικής έως τώρα νομοθεσίας περί εξαγοράς δημόσιων εκτάσεων.
    Τέλος διευκρινίζεται ότι είναι κατά την άποψή μου απαράδεκτο ο κάτοχος της δημόσιας έκτασης να πρέπει στην ουσία να εξαγοράσει το κτίσμα που με δικά του έξοδα κόπους και δαπάνες έκτισε, αφ’ής στιγμής το υφιστάμενο κτίσμα προσαυξάνει κατά ποσοστό 20% το τίμημα εξαγοράς. Διευκρινίζεται ότι δεν πρόκειται για δημόσιο κτίριο!!!!!! που αυθαιρέτως κατέλαβε ο κάτοχος της δημόσιας έκτασης αλλά για ιδιόκτητο κτίριο. Προφανώς έγινε σύγχυση του παρόντος νομοσχεδίου περί ρύθμισης κατεχομένων ακινήτων του δημοσίου με τα φορολογικά νομοσχέδια περί υπολογισμού του φόρου ακίνητης ιδιωτικής περιουσίας ή περί υπολογισμού του φόρου μεταβίβασης ιδιωτικής περιουσίας.

  • 24 Απριλίου 2014, 12:56 | Σοφιάδης Παναγίωτης

    Είναι απαραίτητο να υπάρξει μια διάκριση.

    Αν κάποιος αυθαίρετα κατέλαβε δημόσια έκταση και χωρίς άδεια ανήγειρε κτίσμα είναι λογικό να αντιμετωπισθεί με όσα προβλέπει το νομοσχέδιο .

    Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις κάποιων που αγόρασαν οικόπεδα ακόμη και εντός οικισμών,πλήρωσαν φόρους και τέλη, μεταγραφές στα υποθηκοφυλακεία , εξέδωσαν νομίμως οικοδομικές άδειες πληρώνοντας πάλι φόρους και τέλη υπέρ του Δημοσίου, έκτισαν για τις οικογένειες τους κατοικίες και ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ετέθη θέμα κυριότητας του Δημοσίου .Ειναι δίκαιο αυτές οι κατηγορίες να αντιμετωπισθούν με άλλο τρόπο και δεν θα πρέπει να πληρωθούν για δεύτερη φορά τα οικόπεδα και πολυ περισσότερο με προσαύξηση λόγω νόμιμου κτίσματος !

    Σας ευχαριστώ

Σχόλια