Αρχική Λογιστικά πρότυπαΆρθρο 38: Καταργούμενες και τροποποιούμενες διατάξεις

Άρθρο 38: Καταργούμενες και τροποποιούμενες διατάξεις

1. Από την 1η Ιανουαρίου 2015 καταργείται η υποπαράγραφος Ε1 της παραγράφου Ε του νόμου 4093/2012 (Κώδικας Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών), καθώς και κάθε διάταξη, ερμηνευτική εγκύκλιος ή οδηγία έχει εκδοθεί δυνάμει εκείνης της διάταξης ή του προϊσχύοντος Προεδρικού Διατάγματος 186/1992.
2. Ο νόμος 1809/1988 καταργείται από 1η Ιανουαρίου 2015, καθώς και κάθε διάταξη, ερμηνευτική εγκύκλιος ή οδηγία έχει εκδοθεί δυνάμει εκείνου του νόμου.
3. Για περιόδους που αρχίζουν μετά την 31η Δεκεμβρίου 2014, παύουν εφεξής να ισχύουν:
α) Η παράγραφος 8(δ) του άρθρου 16, η παράγραφος 2 του άρθρου 42, οι παράγραφοι 1 έως 4, 7 και 8 του άρθρου 42α, τα άρθρα 42β έως 43, οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 43α, το άρθρο 43γ, τα άρθρα 90 έως 107, τα άρθρα 110 έως 130, τα άρθρα 132 έως 134, και τα άρθρα 138 έως 143 του Κ.Ν. 2190/1920.
β) Τα άρθρα 20 έως 27 του νόμου 2065/1992.
γ) Η περίπτωση (β) της παραγράφου 1 του άρθρου 23 και τα άρθρα 62 έως 78 (κεφάλαιο 11) του Ν.Δ. 400/70.
δ) Η παράγραφος 2 του άρθρου 22 του Κ.Ν. 3190/1955.
ε) Τα άρθρα 80, 96 και 97, η παράγραφος 1 του άρθρου 98, και το άρθρο 101 του νόμου 4072/2012.
στ) Το Π.Δ. 1123/1980 (ΦΕΚ Α 283/15-12-1980) περί εφαρμογής του Ελληνικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου και οι σχετικές ρυθμίσεις των άρθρων 47 έως 49 του νόμου 1041/1980, για τις υποκείμενες στο παρόντα νόμο οντότητες.
ζ) Το Π.Δ. 148/1984 περί εφαρμογής του Κλαδικού Λογιστικού Σχεδίου Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων.
η) Το Π.Δ. 384/1992 περί εφαρμογής Κλαδικού Λογιστικού Σχεδίου Τραπεζών.
4. Από την 1η Ιανουαρίου 2015 καταργείται κάθε άλλη κανονιστική πράξη, εγκύκλιος ή οδηγία που έχει εκδοθεί δυνάμει των καταργούμενων διατάξεων της παραγράφου 3 του παρόντος άρθρου, στο βαθμό που είναι σε αντίθεση με τις ρυθμίσεις του παρόντος νόμου.
5. Όπου άλλη διάταξη νόμου ή άλλος κανόνας δικαίου παραπέμπει σε διατάξεις του Κ.Ν. 2190/1920 οι οποίες καταργούνται δυνάμει του παρόντος άρθρου, με την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου η παραπομπή αυτή νοείται ότι αναφέρεται στις αντίστοιχες διατάξεις του παρόντος νόμου. Ειδικότερα:
α) Παραπομπή στην παράγραφο 1 του άρθρου 42α ή στο άρθρο 42γ του Κ.Ν. 2190/1920 θεωρείται ότι αναφέρεται στο άρθρο 16 του παρόντος νόμου.
β) Παραπομπή στην παράγραφο 5 του άρθρου 42ε του Κ.Ν. 2190/1920 θεωρείται ότι αναφέρεται στο άρθρο 32 του παρόντος νόμου.
γ) Παραπομπή στην παράγραφο 5 του άρθρου 103 του Κ.Ν. 2190/1920 (παρουσίαση ίδιων μετοχών στον ισολογισμό) θεωρείται ότι αναφέρεται στην παράγραφο 1(ε) του άρθρου 26 του παρόντος νόμου.
6. Η παράγραφος 6 του άρθρου 42α του Κ.Ν. 2190/1920 τροποποιείται ως εξής: «6. Κάθε εταιρεία, η οποία, κατά την ημερομηνία κλεισίματος του πρώτου μετά την έναρξη ισχύος αυτού του Νόμου ισολογισμού της, δεν υπερβαίνει τα αριθμητικά όρια των δύο από τα παρακάτω τρία κριτήρια: α) σύνολο ισολογισμού δύο εκατομμύρια πεντακόσιες χιλιάδες (2.500.000) ευρώ, β) καθαρός κύκλος εργασιών πέντε εκατομμύρια (5.000.000) ευρώ, γ) μέσος όρος προσωπικού που απασχολήθηκε κατά τη διάρκεια της χρήσης 50 άτομα, και εφόσον δεν εφαρμόζει τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα του κανονισμού 1606/2002 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δύναται να μην εκλέγει ελεγκτές από το Σώμα Ορκωτών Ελεγκτών Λογιστών. Όταν η εταιρεία παύει να υπερβαίνει τα αριθμητικά όρια της παρούσης παραγράφου για δύο συνεχόμενες χρήσεις, ενώ τα υπερέβαινε, η ευχέρεια παρέχεται από την χρήση που έπεται των δύο εν λόγω χρήσεων. Όταν η εταιρεία υπερβαίνει τα αριθμητικά όρια της παρούσης παραγράφου για δύο συνεχόμενες χρήσεις, ενώ δεν τα υπερέβαινε, η άρση της ευχέρειας ενεργοποιείται από την χρήση που έπεται των δύο εν λόγω χρήσεων.»

Σχόλια
  • 29 Οκτωβρίου 2014, 10:37 | Κατράδης Δημήτρης

    Στην παράγραφο 2, αναφέρεται ότι καταργείται από την 1.1.2015 ο 1809/1980 που όριζε το θεσμικό πλαίσιο για τους ΦΗΜ. Αυτόματα λοιπόν, δημιουργείται η ανάγκη για την άμεση έκδοση (πριν την 1.1.2015) «εγκύκλιου» από την Γενική Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, στην οποία θα καθορίζεται το πλαίσιο λειτουργίας και υποχρεώσεων, όλων των εμπλεκόμενων (εισαγωγείς/κατασκευαστές ΦΗΜ, μεταπωλητές/τεχνικοί ΦΗΜ, οντότητες που κάνουν χρήση ΦΗΜ).

  • 29 Οκτωβρίου 2014, 10:53 | ΜΑΥΡΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    Η κατάργηση του ν.1809/88 θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα.
    Ο ν.1809/88 προβλέπει την λειτουργία μιας Διακομματικής επιτροπής ελέγχου καταλληλότητας ταμειακών μηχανών. Μέσω αυτής της επιτροπής χορηγείται η άδεια καταλληλότητας ενός νέου μοντέλου ταμειακής μηχανής. Ακόμη, με απόφαση αυτής της επιτροπής ανακαλείται η άδεια υπάρχοντος μοντέλου ταμειακής μηχανής. Λόγω της αυξημένης ευθύνης, είναι απαραίτητο ο χαρακτήρας της επιτροπής να παραμείνει διακομματικός. Δεν μπορεί αποκλειστικά η Υπηρεσία να αναλαμβάνει την ευθύνη έγκρισης νέων αδειών (τήρηση προδιαγραφών), και πολύ περισσότερο, δεν μπορεί αποκλειστικά η Υπηρεσία να αναλαμβάνει την ευθύνη παλιών αδειών (απόκλιση από τις προδιαγραφές).

    Αν καταργηθεί ο ν.1809, η λειτουργία της Διακομματικής επιτροπής σταματάει, δεν θα είναι πλέον δυνατές εγκρίσεις νέων αδειών ταμειακών μηχανών, ούτε ανακλήσεις των υπαρχόντων. Αυτό όμως αντιβαίνει στην ευρωπαϊκή νομοθεσία γιατί αποκλείει νέες επιχειρήσεις από το να λάβουν άδεια και δημιουργεί μονοπωλιακές καταστάσεις υπέρ των ήδη αδειοδοτηθέντων μοντέλων ταμειακών μηχανών. Επίσης επείγουσες περιπτώσεις ανάκλησης άδειας υπάρχοντος μοντέλου ταμειακής μηχανής όπως μιας περιπτώσεως για την οποία έχω όλα τα αποδεικτικά στοιχεία ότι δεν λειτουργεί σύννομα, δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν.

    Ο νόμος 1809/88 παρέχει το βασικό νομικό πλαίσιο λειτουργίας των ταμειακών μηχανών: ότι οι επιχειρήσεις οφείλουν να χρησιμοποιούν ταμειακή μηχανή για την λιανική πώληση, ότι οι ταμειακές μηχανές πρέπει να σφραγίζονται, ότι πρέπει να είναι απαραβίαστες, ότι συνοδεύονται από βιβλιάριο συντήρησης, ότι μόνο εξουσιοδοτημένος τεχνικός δικαιούται να ανοίξει μια ταμειακή μηχανή. Όλα τα ανωτέρω είναι καθαρά τεχνικά θέματα, και έχουν γίνει συνείδηση στον επιχειρηματικό κόσμο. Αν καταργηθεί ο ν.1809 όλα αυτά τίθενται υπό αμφισβήτηση.

    Ταυτόχρονα δυσκολεύει η λειτουργία του νεοσυσταθέντος τμήματος Δ ταμειακών μηχανών της Δ/νσης Υποστήριξης Ηλεκτρονικών Υπηρεσιών που θα κληθεί να λειτουργήσει χωρίς την νομική ασπίδα που παρέχει ο ν.1809/88.

    Η κατάργηση του ν.1809/88 ευθέως οδηγεί στην κατάργηση των φορολογικών ταμειακών μηχανών με φορολογική μνήμη, επιτρέποντας ουσιαστικά να χρησιμοποιούνται ταμειακές μηχανές χωρίς φορολογική μνήμη. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, στον επιτόπιο φορολογικό έλεγχο δεν θα υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής δηλαδή οι αποδείξεις της φορολογικής ταμειακής μηχανής (φορολογική μνήμη) και τα πάντα θα τίθενται υπό αμφισβήτηση. Με αυτό τον τρόπο όμως ο επιτηδευματίας κατά τον επιτόπιο φορολογικό έλεγχο θα πρέπει να αποδεικνύει συνεχώς ότι «δεν είναι ελέφαντας». Με αυτό τον τρόπο όμως γυρίζουμε 30 χρόνια πίσω, όταν δεν υπήρχαν φορολογικές ταμειακές μηχανές και δεν εκδιδόταν αποδείξεις φορολογικής ταμειακής μηχανής, και οργίαζαν οι φήμες για τις συναλλαγές κάτω από το τραπέζι.

    Η κατάργηση του ν.1809/88 αντιβαίνει στο ν.3943/11 (άρθρο 26, παρ.9) όπου καθορίζεται επαύξηση του ν.1809/88 με την υποχρέωση των φορολογικών ταμειακών μηχανών ταμειακών μηχανών, να διαβιβάζουν ηλεκτρονικά τα δεδομένα των φορολογικών στοιχείων που εκδίδονται, σε βάση δεδομένων της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομικών.

    Αντίθετα, με την διατήρηση του ν.1809/88 και την αυτόματη αποστολή δεδομένων των φορολογικών ταμειακών μηχανών στην ΓΓΠΣ, και ο επιτηδευματίας προστατεύεται και το κράτος διασφαλίζει την έγκαιρη διασταύρωση των στοιχείων. Μπορεί επίσης να γίνεται αυτόματα η εκκαθάριση ΦΠΑ (real – time vat).

    Για τους ανωτέρω λόγους θεωρώ λάθος την κατάργηση του ν.1809/88 . Αντίθετα θεωρώ ότι κάποιες διατάξεις του χρειάζονται τροποποίηση όπως ότι η Διακομματική Επιτροπή λειτουργεί στην καταργημένη Δ/νση Δ15 ΚΒΣ, να αντικατασταθεί με το ορθό: ότι λειτουργεί στην Δ/νση Υποστήριξης Ηλεκτρονικών Υπηρεσιών (μέχρι χθες ΔΥΠΗΣ).

  • 23 Οκτωβρίου 2014, 13:02 | Αγγελής Αφράτης

    Κύριοι,
    Οι εταιρείες χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing) (Ν 1665/1986) φορολογούνται σήμερα με δύο τρόπους:
    α)Αυτές που τηρούν τα φορολογικά τους βιβλία βάσει ΔΠΧΑ και φορολογούνται στο ΔΠΧΑ αποτέλεσμα τους(δυνάμει του ΚΝ2190-Παρ141), και
    β) αυτές που τηρούν φορολογικά βιβλία βάσει ΕΓΛΣ και φορολογούνται στην διαφορά των τιμολογημένων μισθωμάτων με τις αποσβέσεις.

    Το πρόβλημα:
    Με τον Ν.4172/2013 (παρ.24) καταργήθηκε η δυνατότητα μας να εκπίπτουμε αποσβέσεις (νέες συμβάσεις και μετά το 2019 για όλες). Συμβατικά (στις συμβάσεις μας με τους πελάτες μας), έσοδο μας είναι το μίσθωμα (κεφάλαιο και τόκος) και σε αυτό φορολογούμαστε σήμερα. Το νέο λογιστικό σχέδιο δεν κάνει ξεκάθαρη αναφορά στη χρηματοδοτική μίσθωση και δεν διευκρινίζει αν ο τόκος μόνον θα θεωρείται έσοδο από εδώ και στο εξής ή το μίσθωμα συνολικά.

    Προτείνω,
    Για να μην εμπλακούμε σε πολυετείς συζητήσεις και ερμηνείες κατά το δοκούν από τις διάφορες αρχές (λογιστικές, φορολογικές, νομικές, κλπ), είτε:
    Α) Να περιλάβετε στις μεταβατικές διατάξεις ειδική αναφορά στις εταιρείες χρηματοδοτικής μίσθωσης, είτε
    Β) Να αναβάλετε την κατάργηση των άρθρων 138 έως 143 του Κ.Ν. 2190/1920 προκειμένου να έχουν χρόνο οι εταιρείες χρηματοδοτικής μίσθωσης να τηρήσουν φορολογικά βιβλία σύμφωνα με τα ΔΠΧΑ.

    Με εκτίμηση,
    Αγγελής Αφράτης
    Credit Agricole Leasing Hellas SA

  • 22 Οκτωβρίου 2014, 11:14 | ΔΗΜΗΤΡΗΣ

    Ο χρόνος δεν είναι επαρκής για την εφαρμογή των Ελληνικών λογιστικών προτύπων την 01/01/2015.
    Θα απαιτηθούν εκατοντάδες εγκύκλιοι και πάρα πολλά σεμινάρια ώστε να εφαρμοστεί στην πράξη.
    Η έναρξη εφαρμογής πρέπει να γίνει την 01/01/2016

Σχόλια