Αρχική Λογιστικά πρότυπαΆρθρο 01: Πεδίο εφαρμογής

Άρθρο 01: Πεδίο εφαρμογής

1. Για την εφαρμογή των ρυθμίσεων αυτού του νόμου λαμβάνονται υποχρεωτικά υπόψη οι ορισμοί του παραρτήματος Α.
2. Οι παρακάτω οντότητες εφαρμόζουν τις ρυθμίσεις αυτού του νόμου:
α) Τα νομικά πρόσωπα που έχουν τη μορφή της ανώνυμης εταιρείας, της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, της ετερόρρυθμης κατά μετοχές εταιρείας, και της ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας.
β) Τα νομικά πρόσωπα που έχουν τη μορφή της ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης εταιρείας, όταν όλοι οι άμεσοι ή έμμεσοι εταίροι των προσώπων αυτών έχουν περιορισμένη ευθύνη λόγω του ότι είναι είτε νομικά πρόσωπα της περίπτωσης (α) της παρούσας παραγράφου ή άλλου νομικού τύπου συγκρίσιμου με τα νομικά πρόσωπα της περίπτωσης αυτής.
γ) Η ετερόρρυθμη εταιρεία, η ομόρρυθμη εταιρεία, η ατομική επιχείρηση και κάθε άλλη οντότητα του ιδιωτικού τομέα που υποχρεούται στην εφαρμογή αυτού του νόμου από άλλη νομοθετική διάταξη.
δ) Κερδοσκοπικές ή μη κερδοσκοπικές οντότητες που ανήκουν στο δημόσιο τομέα ή ελέγχονται από το δημόσιο ή τελούν υπό την εποπτεία του δημοσίου, όταν δεν εμπίπτουν στην εφαρμογή του άρθρου 156 του νόμου 4270/2014.
3. Oι παρακάτω κατηγορίες οντοτήτων έχουν υποχρέωση σύνταξης των χρηματοοικονομικών τους καταστάσεων βάσει των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς όπως αυτά έχουν υιοθετηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση δυνάμει του κανονισμού 1606/2002 (ΔΠΧΑ – υποχρεωτική εφαρμογή ΔΠΧΑ), για τις ατομικές και ενοποιημένες χρηματοοικονομικές τους καταστάσεις:
α) Οι οντότητες δημοσίου ενδιαφέροντος, όπως ορίζονται στο παράρτημα αυτού του νόμου.
β) Οι οντότητες που είναι εγκατεστημένες στην Ελλάδα και είναι θυγατρικές οντότητας οι μετοχές ή άλλες κινητές αξίες της οποίας είναι εισηγμένες σε οργανωμένη αγορά κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά την έννοια της Οδηγίας 2004/39/ΕΟΚ και σύμφωνα με τις προβλέψεις του Κανονισμού 1606/2002 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εφόσον αντιπροσωπεύουν ατομικά ή αθροιστικά ποσοστό μεγαλύτερο από 5% του καθαρού κύκλου εργασιών ή του ενεργητικού ή του μέσου όρου των εργαζόμενων της μητρικής.
γ) Τα χρηματοδοτικά ιδρύματα της περίπτωσης 26 της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, εφόσον υπόκεινται σε απαιτήσεις κεφαλαιακής επάρκειας.
δ) Οι ανώνυμες εταιρείες παροχής επενδυτικών υπηρεσιών του νόμου 3606/2007 (οδηγία 2004/39/ΕΚ).
ε) Οι ανώνυμες εταιρείες επενδύσεων χαρτοφυλακίου του νόμου 3371/2005.
στ) Οι ανώνυμες εταιρείες επενδύσεων σε ακίνητη περιουσία του νόμου 2778/1999.
ζ) Οι ανώνυμες εταιρείες κεφαλαίου επιχειρηματικών συμμετοχών του νόμου 2367/1995.
η) Οι ανώνυμες εταιρείες διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων του νόμου 4099/2012 (οδηγία 2009/65/ΕΚ).
θ) Οι οντότητες χαρτοφυλακίου.
ι) Οι οντότητες που έχουν αυτή την υποχρέωση βάσει άλλης νομοθετικής διάταξης.
4. Κάθε άλλη οντότητα υποκείμενη στον παρόντα νόμο μπορεί, με απόφαση της διοίκησής της, να εφαρμόζει προαιρετικά τα Δ.Π.Χ.Α., όπως αυτά έχουν υιοθετηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση (προαιρετική εφαρμογή Δ.Π.Χ.Α.). Στην περίπτωση αυτή η εφαρμογή των Δ.Π.Χ.Α. είναι υποχρεωτική για πέντε συνεχόμενες ετήσιες περιόδους από την πρώτη εφαρμογή των Δ.Π.Χ.Α..
5. Οι οντότητες που επιλέγουν να συντάξουν τις ατομικές χρηματοοικονομικές καταστάσεις τους βάσει των Δ.Π.Χ.Α., συντάσσουν και τις ενοποιημένες χρηματοοικονομικές καταστάσεις τους βάσει των ιδίων προτύπων, όταν υποχρεούνται σε σύνταξη ενοποιημένων χρηματοοικονομικών καταστάσεων.
6. Οι οντότητες που, υποχρεωτικά ή προαιρετικά, συντάσσουν τις χρηματοοικονομικές καταστάσεις τους βάσει των Δ.Π.Χ.Α. εφαρμόζουν μόνο τα άρθρα 3 έως και 15 και την παράγραφο 32 του άρθρου 29 του παρόντος νόμου.
7. Oι κερδοσκοπικές ή μη κερδοσκοπικές οντότητες που ανήκουν στο δημόσιο τομέα ή ελέγχονται από το δημόσιο ή τελούν υπό την εποπτεία του δημοσίου, όταν εμπίπτουν στην εφαρμογή του άρθρου 156 του νόμου 4270/2014 εφαρμόζουν μόνο τα άρθρα 3 έως και 15 του παρόντος νόμου.
8. Η Τράπεζα της Ελλάδος εφαρμόζει, στο μέτρο που δεν αντιβαίνουν το Καταστατικό της, μόνο τις διατάξεις των άρθρων 3 έως και 15, πλην της παραγράφου 13 του άρθρου 5 του παρόντος νόμου. Η ίδια οντότητα συντάσσει Ισολογισμό (κατάσταση χρηματοοικονομικής θέσης), Κατάσταση αποτελεσμάτων και Προσάρτημα (σημειώσεις), με βάση τους κανόνες και τα υποδείγματα που ορίζονται από τις λογιστικές αρχές του Ευρωσυστήματος.
9. Οι οργανισμοί επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ) του νόμου 4099/2012 (οδηγία 2009/65/ΕΚ) είτε λειτουργούν με τη μορφή αμοιβαίου κεφαλαίου είτε με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας επενδύσεων μεταβλητού κεφαλαίου (ΑΕΕΜΚ):
α) Επιμετρούν το ενεργητικό τους που αναφέρεται στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 59 του νόμου 4009/2012 (παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 50 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ) στην εύλογη αξία του. Ο προσδιορισμός των εύλογων αξιών και οι σχετικές γνωστοποιήσεις γίνονται βάσει των Δ.Π.Χ.Α..
β) Διαφορές επιμέτρησης του κατεχόμενου στο τέλος της περιόδου ενεργητικού του σημείου (α) αυτής της παραγράφου καταχωρούνται στα αποτελέσματα της περιόδου, στην Κατάσταση Εξέλιξης των Καθαρών Περιουσιακών Στοιχείων.
γ) Εφαρμόζουν τα άρθρα 3 έως και 15 του παρόντος νόμου, καθώς και, κατά περίπτωση, τα άρθρα 16 έως και 30 και 37 έως και 40 του παρόντος νόμου για τα λοιπά περιουσιακά στοιχεία, υποχρεώσεις, έσοδα, κέρδη, έξοδα και ζημιές.
10. Οι οντότητες της παραγράφου 9 του παρόντος άρθρου συντάσσουν Κατάσταση χρηματοοικονομικής θέσης (ισολογισμό) του υποδείγματος Β.11 και Κατάσταση εξέλιξης των καθαρών περιουσιακών στοιχείων περιόδου του υποδείγματος Β.12.
11. Θέματα άλλων απλοποιήσεων και απαλλαγών ανά κατηγορία οντοτήτων ρυθμίζονται στο άρθρο 30 του παρόντος νόμου, σε ό,τι αφορά στις ατομικές χρηματοοικονομικές τους καταστάσεις.

Σχόλια
  • 29 Οκτωβρίου 2014, 22:04 | ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

    Η αρχικώς συσταθείσα ομάδα εργασίας αποτελείτο από καθηγητές ΑΕΙ και στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης. Έπρεπε από την αρχή ο σχετικός διάλογος να γίνει με την περισσότερο ενεργή συμμετοχή εκπροσώπων των παραγωγικών τάξεων και της λογιστικής κοινότητας.

  • 29 Οκτωβρίου 2014, 20:44 | ΚΩΣΤΑΣ

    Επειδή θα καταργηθούν οι διατάξεις του ΚΦΑΣ κατά σωρευτικό τρόπο και για να μην έχουμε κανένα ατύχημα να ληφθεί μέριμνα ώστε να διατηρηθεί ρητά η διάταξη που επιτρέπει την προβλεπόμενη από τον ΚΦΑΣ περιστασιακή απασχόληση ή παροχή υπηρεσιών βάσει «τίτλων κτήσης» νέων που δεν τηρούν βιβλία. Με τον τρόπο αυτό πολλοί μπορούν και βγάζουν έστω 500-1000 ευρώ τον χρόνο.

  • 29 Οκτωβρίου 2014, 11:58 | Ντάβος Παναγιώτης

    Είναι εντυπωσιακό το γεγονός, ότι η αλλαγή των λογιστικών προτύπων ύστερα από 35 περίπου χρόνια (μια σημαντική δηλαδή αλλαγή στο χώρο των επιχειρήσεων, λογιστών και ελεγκτών) στην διαβούλευση που γίνεται, δεν έχει μέχρι και τη λήξη της λάβει ούτε ένα σχόλιο ή πρόταση και ενδεχομένως το δικό μου να είναι και το μοναδικό.

    Σας Ορκωτός Ελεγκτής Λογιστής, με την ιδιότητα του λογιστή αλλά και του ελεγκτή των νέων προτύπων, θα έπρεπε να είμαι περιχαρής, όπως φαντάζομαι ότι είναι και όλοι οι άλλοι συνάδερφοι που γνωρίζουν ήδη από Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς και αυτό γιατί θα δημιουργήσει εξαιρετική πρόσθετη εργασία για όλους εμάς, δημιουργώντας βέβαια πρόσθετο κόστος στις επιχειρήσεις.

    Δεν θα είχα την παραμικρή ενοχή για αυτό εάν δεν με απασχολούσε η πρακτική σημασία ενός λογιστικού προτύπου εάν στην πράξη τελικά δεν εφαρμόζεται. Εννοώ δηλαδή τα λογιστικά πρότυπα δεν έχουν την παραμικρή αξία εάν δεν συνδέονται με την επαρκή εφαρμογή των Ελεγκτικών Προτύπων. Να συντάσσονται δηλαδή ορθές οικονομικές καταστάσεις με βάση τα ορθά λογιστικά πρότυπα οι οποίες όμως στην πλειοψηφία τους, γιατί η τελειότητα είναι κάτι δύσκολο στη χώρα μας, να ελέγχονται και επαρκώς ώστε εάν δεν είναι σωστές οι οικονομικές καταστάσεις τουλάχιστον οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να εντοπίζουν τα σημαντικά λάθη τους έγκαιρα και να ενημερώνουν σχετικά τους αναγνώστες.

    Τι αξία λοιπόν έχει αν δύο εταιρείες, η μια υγιής που συντάσσει ορθές οικονομικές καταστάσεις και ελεγμένες σωστά εμφανίζεται να έχει τις ίδιες επιδόσεις με άλλη επιχείρηση η οποία έχει συντάξει παραπλανητικές οικονομικές καταστάσεις, οι οποίες μάλιστα δεν ελέγχονται και σωστά και δεν ενημερώνονται οι αναγνώστες περί των σοβαρών σφαλμάτων?

    Και οι δύο θα δανειστούν με τους ίδιους όρους, θα ενταχθούν σε ρυθμίσεις της εφορίας και των ασφαλιστικών ταμείων με τους ίδιους όρους και κάποια στιγμή πολύ απλά ο συνετός επιχειρηματίας δεν θα αντέξει τον αθέμητο ανταγωνισμό και θα κλείσει αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στον «εξυπνάκια» επιχειρηματία. Τέτοιους επιχειρηματίες εκκολάπτουμε εάν δεν υπάρχει σύνδεση λογιστικών και ελεγκτικών προτύπων.

    Επίσης, ανάπτυξη, η οποία έχει γίνει της μοδός, δεν έρχεται δημιουργώντας νέες εργασίες εις βάρος του επιχειρηματία. Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι, ότι και ο ΚΝ 2190/1920 στην παράγραφο 3 του άρθρου 42α αναφέρει ξεκάθαρα:

    «3. Σε περίπτωση που η εφαρμογή των διατάξεων αυτού του άρθρου, καθώς και των άρθρων 42β, 42γ, 42δ, 42ε, 43 και 43α, δεν επαρκεί για την παρουσία της πραγματικής εικόνας που απαιτείται σύμφωνα με τις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου 2, παρέχονται όλες οι αναγκαίες συμπληρωματικές πληροφορίες για την επίτευξη του σκοπού αυτού. Εάν, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, η εφαρμογή μιας από τις παραπάνω διατάξεις έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές της προηγούμενης παραγράφου 2, επιβάλλεται παρέκκλιση από αυτή τη διάταξη για να αποδοθεί η πραγματική εικόνα που προβλέπεται από την πιο πάνω παράγραφο 2. Κάθε τέτοια παρέκκλιση αναφέρεται στο προσάρτημα μαζί με την πλήρη αιτιολόγησή της και με πληροφορίες για τις επιδράσεις της πάνω στην περιουσιακή διάρθρωση, τη χρηματοοικονομική θέση και τα αποτελέσματα χρήσης της εταιρίας.»

    Άρα ο ΚΝ 2190/1920 ήταν ήδη ταυτισμένος με τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς και ας κάναμε ότι δεν το καταλαβαίναμε! Παρείχε τη δυνατότητα εάν μια εταιρεία πίστευε ότι το Ελληνικό Γενικό Λογιστικό Σχέδιο ή όποιο άλλο δεν αποτύπωνε ορθά της Οικονομικές της Καταστάσεις να μπορεί κανείς να παρεκκλίνει, να συντάσσει τις σωστές Οικονομικές Καταστάσεις και απλά να ενημερώνει στο Προσάρτημα περί των παρεκκλίσεων.

    Θα ήθελε κάποιος να με ενημερώσει πόσες εταιρείες έκαναν χρήση του εν λόγω άρθρου και ιδιαίτερα και πιο χαρακτηριστικά θα αναφέρω πόσες εταιρείες Leasing συνέτασσαν Οικονομικές Καταστάσεις με βάση το ΕΓΛΣ και δεν έκαναν καμία παρέκκλιση με πιο χαρακτηριστική την περίπτωση τεράστιων πρώτων μισθωμάτων, δηλαδή ενώ η σύμβαση με κάποιον πελάτη είχε 40 μηνιαία μισθώματα των Ευρώ 1.000, ειδικά το πρώτο ήταν εξαιρετικά δυσανάλογο σε σχέση με τα υπόλοιπα, για παράδειγμα Ευρώ 50.000 και έφερνε ένα τεράστιο κέρδος στην πρώτη χρήση στην εταιρεία Leasing?

    Άρα με το να εφαρμόσουμε νέα πρότυπα τη στιγμή που και τα προηγούμενα μας έδιναν εξαιρετικές δυνατότητες, δεν παρέχουμε στον επιχειρηματία πρόσθετη αξία αλλά στις κέρδη στις τσέπες των επιχειρηματιών που θα πουλήσουν τις σχετικές και πανάκριβες υπηρεσίες. Θυμίζω ότι είμαι από αυτούς που θα επωφεληθούν αλλά έχω μάθει τους πελάτες μου να τους σέβομαι και αν πρόκειται να τους παρέχω μία υπηρεσία θέλω αυτή να δημιουργεί πρόσθετη αξία για αυτόν και όχι να κερδίζω χρήματα επειδή ένας νόμος καθιστά την εμπειρία μου και την ανάγκη μου υποχρεωτική πρακτικά, γιατί από τους χιλιάδες λογιστές και ελεγκτές δεν είναι όλοι έτοιμοι να ανταπεξέλθουν.

    Για απόδειξη των ανωτέρω θα έθετα ένα απλό ερώτημα: σε όλα αυτά τα τεράστια σκάνδαλα που συγκλονίζουν τη χώρα μας και την οδήγησαν έως εδώ, πόσες από τις εταιρείες που κατέρρευσαν δεν εφάρμοζαν ήδη ακόμα και Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς ή και τα πρότυπα του ΕΓΛΣ? Δεν ήταν θέμα προτύπων, ήταν θέμα εφαρμογής και ελέγχου τους! Οι εταιρείες αυτές είχαν και λογιστές αλλά και ελεγκτές (εσωτερικούς και εξωτερικούς) και εφοριακοί τις έλεγχαν κλπ κλπ.

    Επίσης, το Οικονομικό Επιμελητήριο πότε έλαβε αποφάσεις για να πειθαρχικές ποινές στους Οικονομικούς Διευθυντές και Προϊστάμενους Λογιστηρίου μέλη τους των εταιρειών που κατέρρευσαν και αποδείχθηκε ότι είχαν μαγειρεμένες οικονομικές καταστάσεις?

    Ποιες άλλες εμπλεκόμενες ελεγκτικές αρχές έλαβαν σχετικά μέτρα?

    Όταν ένα βαρέλι είναι τρύπιο δεν ρίχνεις νερό με μεγάλη ταχύτητα για να το γεμίσεις … απλά κλείνεις πρώτα την τρύπα!!!

    Ως ελεύθερος επαγγελματίας Ορκωτός Ελεγκτής Λογιστής και άρα επιχειρηματίας, πιστεύω ότι κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ως επιχειρηματίες, σαν να βγάζαμε εμείς τα δικά μας λεφτά από τη δική μας τσέπη για να πληρώσουμε το πρόσθετο κόστος που ζητούμε από τους επιχειρηματίες να καταβάλλουν για την εφαρμογή των νέων προτύπων και να το συγκρίνουμε με την πρόσθετη αξία που αυτό θα τους αποφέρει.

    Καληνύχτα και καλή τύχη!
    Με εκτίμηση,

    Ντάβος Παναγιώτης
    Νόμιμος Ελεγκτής – Ορκωτός Ελεγκτής Λογιστής

    Γραφείο Νόμιμου Ελεγκτή – Ορκωτού Ελεγκτή Λογιστή
    Ντάβου Παναγιώτη
    Καραϊσκάκη 70
    153 51 Παλλήνη
    Αττική – Ελλάδα

    Κινητό: +30 6974 47 77 20
    Τηλ.: +30 211 790 95 85
    Φαξ: +30 211 790 67 37
    http://www.pdavos.gr

  • 29 Οκτωβρίου 2014, 11:53 | ΑΝΔΡΙΤΣΟΓΙΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

    Από τον
    ΙΩΑΝΝΗ ΑΝΔΡΙΤΣΟΓΙΑΝΝΗ
    Οικονομολόγο, Δικηγόρο ε.τ.
    Σύμβουλο Επιχειρήσεων και Επαγγελματικών Οργανώσεων
    Γενικό Εισηγητή του θεσμού της Λογιστικής Τυποποίησης στην Ελλάδα (1980-1990)

    Αθήνα, 29 Οκτωβρίου 2014

    Γενικός σχολιασμός του σχεδίου νόμου «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ», στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης 22/10/2014 – 29/10/2014.

    Η φιλοσοφία του νομοσχεδίου να περιλάβει σε ένα νομοθέτημα το φορολογικό νόμο που ρυθμίζει τις συναλλαγές (Κ.ΦΑΣ.), τις διατάξεις της Οδηγίας 2013/34/ΕΕ (κωδ. Ν.2190/1920) και το Ε.ΓΛΣ με τα Κ.Λ.Σ. είναι σωστή. Δυστυχώς όμως ο τρόπος με τον οποίο γίνεται με το νομοσχέδιο η κωδικοποίηση φορολογικών και των λογιστικών διατάξεων του Ελληνικού Δικαίου, κάθε άλλο παρά επιτυχής μπορεί να χαρακτηριστεί.
    Συγκεκριμένα:
    ● Οι διατάξεις των άρθρων 8 – 15 του Κεφαλαίου 3 «Παραστατικά πωλήσεων», κατά την άποψή μου είναι βελτιωμένες και προσαρμοσμένες στις σημερινές εξελίξεις και επιτυχώς έχουν ενσωματώσει τον Κ.ΦΑΣ. στο νομοσχέδιο.
    ● Οι διατάξεις των άρθρων 3 «Λογιστικό σύστημα» σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 38 με τις οποίες καταργείται η λογιστική τυποποίηση του Ε.ΓΛΣ και των Κ.Λ.Σ. Ασφαλιστικών Επιχειρήσεων και Τραπεζών, καθώς και οι διατάξεις των άρθρων 18 – 24 του Κεφαλαίου 5 «Κανόνες επιμέτρησης (αποτίμησης)» αποτελούν το μεγάλο μειονέκτημα του νομοσχεδίου και ακυρώνουν την όλη φιλοσοφία του. Οι εν λόγω διατάξεις κατά τη γνώμη μου, είναι το “αγκάθι” του νομοσχεδίου και θα γίνουν η αιτία ακύρωσής του στην πράξη, αν το νομοσχέδιο αυτό, όπως είναι διατυπωμένο σήμερα, γίνει ποτέ νόμος του Κράτους.
    Τι θα έπρεπε να έχει γίνει:
    Α. ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ:
    1. Από το Ε.ΓΛΣ και τα Κ.Λ.Σ., με βάση τα οποία έχουν οργανώσει τα λογιστικά τους συστήματα οι επιχειρήσεις, θα έπρεπε να διατηρηθούν σε ισχύ τα Κεφάλαια:
    – Σχέδιο Λογαριασμών με συμπλήρωσή του με τους λογαριασμούς της εξέλιξης (Δ.Λ.Π. κ.λπ.) και με περιορισμό των υποχρεωτικών λογαριασμών του με τη μετατροπή τους σε προαιρετικούς.
    – Κανόνες που ρυθμίζουν το περιεχόμενο και τη συλλειτουργία των λογαριασμών.
    – Κανόνες λογισμού του βιομηχανικού κόστους.
    – Οικονομικές καταστάσεις και συνδεσμολογία τους με το Σχέδιο Λογαριασμών.
    – Οι διατάξεις περί αυτονομίας της λειτουργίας της Γενικής Λογιστικής και της Αναλυτικής (Διοικητικής) Λογιστικής (άρθρα 47 έως 49 Ν.1041/1980).
    2. Το νομοσχέδιο, για τα πιο πάνω Κεφάλαια του Ε.ΓΛΣ και των Κ.Λ.Σ., θα έπρεπε να παραπέμπει στα τροποποιημένα σχετικά νομοθετήματα (Π.Δ. 1123/1980, Π.Δ. 148/1984 και Π.Δ. 384/1992), χωρίς να περιλαμβάνει το Σχέδιο Λογαριασμών του Παραρτήματος Γ.
    3. Το Κεφάλαιο 4 «Αρχές σύνταξης χρηματοοικονομικών καταστάσεων» (άρθρα 16 – 17) και ιδίως τα Υποδείγματα του Παραρτήματος Β «Οικονομικές Καταστάσεις» θα έπρεπε να συνδέονται με τις Οικονομικές Καταστάσεις των λογιστικών συστημάτων του Ε.ΓΛΣ και των Κ.Λ.Σ., έτσι ώστε οι Οικονομικές Καταστάσεις αυτές του Παραρτήματος Β να αποτελούν παράγωγες καταστάσεις από τις καταστάσεις των εφαρμοζόμενων σήμερα λογιστικών συστημάτων.
    Με βάση τις παραπάνω Α1 – 3 απόψεις μου που αποτελούν και προτάσεις μου:
    α. Θα είχαμε διατηρήσει και βελτιώσει τη Λογιστική Τυποποίηση στην πρακτική της εφαρμογή.
    β. Θα συνεχίζαμε να εφαρμόζουμε το αμιγές λογιστικό μοντέλο των χωρών της Ηπειρωτικής Ευρώπης (Γερμανίας, Γαλλίας, Ισπανίας, Αυστρίας, Βελγίου κ.λπ.), σε αντίθεση με το μοντέλο λογιστικής που εισάγει το νομοσχέδιο με το “γυμνό” Σχέδιο Λογαριασμών του Παραρτήματος Γ. Το χαρακτηρίζω ως “γυμνό” αφού δεν περιλαμβάνει κανόνες που να ρυθμίζουν το περιεχόμενο κάθε λογαριασμού και κανόνες της συλλειτουργίας όλων των λογαριασμών με συνέπεια λόγω αυτού του μειονεκτήματος, κάθε εφαρμοστής να λογιστικοποιεί τις πράξεις και τα γεγονότα κατά το δοκούν, οπότε δεν μιλάμε καν για Λογιστική Τυποποίηση στην πράξη:
    – Το λογιστικό μοντέλο των χωρών της Ηπειρωτικής Ευρώπης έχει θεμελιωθεί στην αυτόνομη λειτουργία της Γενικής Λογιστικής που είναι υποχρεωτική για τις επιχειρήσεις, και στην αυτόνομη λειτουργία της Αναλυτικής (Διοικητικής) Λογιστικής που εφαρμόζεται από τις επιχειρήσεις ελεύθερα και σύμφωνα με τις ανάγκες κάθε μίας από αυτές.
    – Το “γυμνό” λογιστικό μοντέλο του Σχεδίου Λογαριασμών του Παραρτήματος Γ, κάθε άλλο παρά είναι μοντέλο των χωρών της Ηπειρωτικής Ευρώπης. Το μοντέλο αυτό περισσότερο βρίσκεται κοντά στο Αγγλοσαξωνικό μοντέλο της Αγγλίας και Ιρλανδίας, (παρέχει τη δυνατότητα της καταχώρησης στους λογαριασμούς αποθεμάτων των αναλώσεων και του κόστους πωληθέντων), αφού αγνοεί την αυτονομία των δύο κλάδων της λογιστικής, δεν ασχολείται καθόλου με την Αναλυτική Λογιστική και αγνοεί τη λογιστική κατάρτιση του λογαριασμού της Γενικής Εκμετάλλευσης με βάση τα αναλλοίωτα στοιχεία της Γενικής Λογιστικής που είναι και τα πλέον αξιόπιστα.
    γ. Για τη δημοσιότητα, θα είχαμε τυποποιημένες οικονομικές καταστάσεις, αυτές του Παραρτήματος Β του νομοσχεδίου. Με λίγα λόγια θα είχαμε διατηρήσει βελτιωμένη τη Λογιστική Τυποποίηση στη χώρα μας και οι επιχειρήσεις θα είχαν αποφύγει το σημαντικότατο κόστος της λογιστικής αναδιοργάνωσής τους με βάση το νομοσχέδιο.
    ● Η διάταξη του άρθρου 3, παρ. 9 του νομοσχεδίου, με την οποία παρέχεται η δυνατότητα στις επιχειρήσεις να εφαρμόζουν το Σχέδιο Λογαριασμών που ισχύει την 31/12/2014 είναι ελλιπής. Κάθε Σχέδιο Λογαριασμών, όπως και αυτό του Ε.ΓΛΣ και των Κ.Λ.Σ. που ισχύουν σήμερα, λειτουργεί με βάση τους κανόνες για το περιεχόμενο των λογαριασμών, για τη συλλειτουργία τους και για τη συνδεσμολογία τους με τις Οικονομικές Καταστάσεις των λογιστικών αυτών σχεδίων που ισχύουν σήμερα. Όλα αυτά, οι επιχειρήσεις τα έχουν οργανωμένα ηλεκτρονικά και η διάταξη του άρθρου 3, παρ. 9, όπως είναι διατυπωμένη, δεν τις απαλλάσσει από τη λογιστική αναδιοργάνωσή τους.
    Β. ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΠΙΜΕΤΡΗΣΗΣ (ΑΠΟΤΙΜΗΣΗΣ):
    ● Το νομοσχέδιο (άρθρα 18 – 24) για την επιμέτρηση (αποτίμηση) των περιουσιακών στοιχείων εισάγει κανόνες των Δ.Λ.Π. με βάση τους οποίους οι αξίες που θα προκύπτουν από τις αποτιμήσεις θα είναι διαφορετικές από τις αξίες αποτιμήσεων με βάση τους φορολογικούς νόμους. Έτσι, οι επιχειρήσεις θα είναι υποχρεωμένες να παρακολουθούν τα περιουσιακά τους στοιχεία στην τελευταία τους ανάλυση σε δύο αξίες (κατά πελάτη – χρεώστη, κατά προμηθευτή – πιστωτή, κατά πάγιο στοιχείο, κατά εργαζόμενο, κατά συγκεκριμένο απόθεμα της αποθήκης κ.λπ.). Η υποχρέωση αυτή συνεπάγεται την ανάγκη τήρησης ΔΙΠΛΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ, αυτών των φορολογικών νόμων και αυτών του νομοσχεδίου. Το ίδιο αυτό νομοσχέδιο στο άρθρο 3, παρ. 5, προβλέπει ρητά την υποχρέωση των επιχειρήσεων να τηρούν διπλά λογιστικά βιβλία, αυτά του νομοσχεδίου (λογιστική βάση) και αυτά των φορολογικών νόμων (φορολογική βάση). Δηλαδή καλούνται και οι μη εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις να τηρούν διπλά λογιστικά βιβλία όπως τηρούν και οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο που εφαρμόζουν τα Δ.Λ.Π.
    ● Με λίγα λόγια, εισάγονται διατάξεις των Δ.Λ.Π. από το “παράθυρο”, αφού η κοινοτική νομοθεσία προβλέπει την υποχρεωτική εφαρμογή των Δ.Λ.Π. με κανονισμούς και μόνο για τις ενοποιημένες Οικονομικές Καταστάσεις των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεων.
    ● Η εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 18 – 24 του νομοσχεδίου, όπως είναι διατυπωμένες στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, απαιτεί την οργάνωση και λειτουργία πολύπλοκων υπολογιστικών συστημάτων των αξιών αποτίμησης των περιουσιακών στοιχείων σύμφωνα με το νομοσχέδιο και την τήρηση από τις επιχειρήσεις διπλών βιβλίων με σημαντική αύξηση του ετήσιου λειτουργικού τους κόστους.
    ● Επίσης, οι διατάξεις των άρθρων 18 – 24 του νομοσχεδίου, όπως είναι διατυπωμένες, είναι ευθέως μη συμβατές με την κοινοτική νομοθεσία και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
    ● Η αύξηση του ετήσιου λειτουργικού κόστους των επιχειρήσεων είναι θέμα ζωτικής σημασίας για τις ίδιες και από ό,τι κυκλοφορεί στην αγορά, καμία επιχείρηση και καμία επαγγελματική οργάνωση δεν θα δεχθεί τέτοιες επιβαρύνσεις, που κατά γενική ομολογία οι επιβαρύνσεις αυτές θα αποτελέσουν θυσίες για τις επιχειρήσεις χωρίς κανένα όφελος για τις ίδιες και για την Εθνική Οικονομία και παράλληλα θα επηρεάσουν την ίδια την ύπαρξή τους σε μία εποχή που αγωνίζονται να επιβιώσουν.
    ● Φαντάζεστε τι θα γίνει όταν μία βιομηχανία ή ένα ξενοδοχείο που έχουν 4 – 5 χιλιάδες πάγια στοιχεία αντιληφθεί το τι πρέπει να οργανώσει και σε τι δαπάνες θα υποβληθεί για να παρακολουθεί διπλές αποσβέσεις και διπλές αξίες κατά ένα έκαστο πάγιο στοιχείο;
    ● Μήπως δεν θα συμβεί το ίδιο για τους π.χ. δεκάδες χιλιάδες πελάτες; Πώς και με ποια συστήματα θα προσδιορίζεται το αποσβέσιμο κόστος όταν, όπως συμβαίνει συνήθως, το υπόλοιπο κάθε πελάτη προέρχεται από τιμολόγια διαφόρων χρονολογιών που μπορεί να απέχουν μεταξύ τους ακόμα και έτη;
    ● Αντιλαμβάνεστε τι θα συμβεί στις επιχειρήσεις όταν θα καλούνται στο τέλος κάθε έτους να προσδιορίζουν την καθαρή ρευστοποιήσιμη αξία όλων των αποθεμάτων τους, κατ’ είδος και κατά συγκεκριμένο κωδικό που μπορεί να περιλαμβάνει ποσότητες που αποκτήθηκαν σε διάφορες χρονικές περιόδους (αποθέματα ακίνητα, βραδέως κινούμενα ή ταχέως κινούμενα); Οι αποθήκες των βιομηχανιών, των εμπορικών καταστημάτων, των εισαγωγέων ανταλλακτικών αυτοκινήτων κ.λπ. έχουν αποθηκευμένα είδη δεκάδων, ακόμα και εκατοντάδων χιλιάδων. Με ποια συστήματα και ποιος θα προσδιορίζει την καθαρή ρευστοποιήσιμη αξία (αξία στην οποία θα πωληθεί το απόθεμα μειωμένη κατά τα έξοδα πώλησης); Ποιο θα είναι το κόστος για κάθε επιχείρηση κάθε χρόνο, πέρα από το κόστος τήρησης διπλών βιβλίων;
    ● Άποψή μου είναι ότι η Κυβέρνηση και όχι οι συντάκτες του νομοσχεδίου πρέπει να πάρει το θέμα στα χέρια της και να βρεθούν λύσεις που δεν θα χρειάζονται διπλά βιβλία για τις επιχειρήσεις, ούτε αύξηση του λειτουργικού τους κόστους. Τέτοια λύση είναι μόνο μία που αποτελεί και την πρότασή μου.
    ● Να τροποποιηθούν οι διατάξεις των άρθρων 18 – 24 του νομοσχεδίου έτσι ώστε και μέσα στα πλαίσια της Οδηγίας 2013/34/ΕΕ να βρίσκονται και οι αποτιμήσεις να συμπίπτουν με αυτές των φορολογικών νόμων.
    ● Οι υποχρεωτικές διατάξεις της Οδηγίας 2013/34/ΕΕ που αναφέρονται στις αποσβέσεις πάγιων στοιχείων να εισαχθούν στο νομοσχέδιο με βάση τη διατύπωση της Οδηγίας αυτής (μοναδικό κριτήριο η περίοδος της οικονομικής χρησιμότητας κάθε πάγιου στοιχείου) που έχει αποτυπωθεί στην ισχύουσα σήμερα νομοθεσία.
    ● Οι προαιρετικές διατάξεις της Οδηγίας 2013/34/ΕΕ να μην νομοθετηθούν ή αν επιβάλλεται η νομοθέτησή τους να είναι δυνητικές για τις επιχειρήσεις.
    ● Όλες οι διατάξεις των Δ.Λ.Π. που έχουν ενσωματωθεί στο νομοσχέδιο να απαλειφθούν ή αν επιβάλλεται να νομοθετηθούν να είναι δυνητικές για τις επιχειρήσεις.
    Θέλω να πιστεύω ότι με τις απόψεις μου θα βοηθήσω στη διαμόρφωση ενός καλού και εφαρμόσιμου νομοσχεδίου. Οι επιχειρήσεις χρειάζονται σταθερό νομοθετικό περιβάλλον για να οργανωθούν. Η λογιστική, ηλεκτρονική οργάνωση, κεντρική και αποκεντρωμένη των επιχειρήσεων απαιτεί μεγάλες χρονικές περιόδους και σημαντικότατο κόστος και δεν επιτρέπεται να αλλάζει. Να βελτιώνεται ναι, όχι να αλλάζει. Αυτό το σκοπό εξυπηρετεί η Λογιστική Τυποποίηση της Γενικής Λογιστικής και η αυτόνομη λειτουργία της από την Αναλυτική (Διοικητική) Λογιστική, όπως εφαρμόζεται με το μοντέλο λογιστικής της Ηπειρωτικής Ευρώπης (Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Αυστρία, Βέλγιο, κ.λπ.).

    Ιωάννης Ανδριτσογιάννης

  • 29 Οκτωβρίου 2014, 10:05 | Ε.Β.Ε.Π.

    Πλεονεκτήματα:
    Διευθετούνται αποτελεσματικά πολύπλοκα ζητήματα που αποδίδονται στην υφιστάμενη λογιστική πολυνομία, καθώς επιχειρείται για πρώτη φορά μία ταξινόμηση/ομαδοποίηση των λογιστικών κανόνων με βάση τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές.Η προσέλκυση ξένων επενδύσεων καθίσταται περισσότερο ευχερής, καθώς τα οικονομικά στοιχεία που περιλαμβάνονται στους ισολογισμούς των ελληνικών επιχειρήσεων θα βρίσκονται σε εναρμόνιση με τις διεθνείς λογιστικές εγγραφές.
    Αρνητικά:
    -Προκαλεί ερωτηματικά το γεγονός πως η συσταθείσα Ομάδα Εργασίας αποτελείται αποκλειστικά από καθηγητές ΑΕΙ και στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης, χωρίς την εκπροσώπηση των άμεσα ενδιαφερομένων/θιγόμενων φορέων, δηλαδή των παραγωγικών τάξεων και εκπροσώπων της λογιστικής κοινότητας (επαγγελματίες λογιστές).
    -Το προωθούμενο νομοσχέδιο καταργεί την υπάρχουσα νομοθεσία για τη Λογιστική Τυποποίηση αντικαθιστώντας την με τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα (τα οποία στην πραγματικότητα συνιστούν τον προθάλαμο των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων)με τα οποία καλούνται να συμμορφωθούν και οι μη εισηγμένες ελληνικές επιχειρήσεις, επιβάλλοντας στην ουσία την υποχρεωτική υιοθέτηση των Δ.Λ.Π. από την πλειονότητα των φορέων εκπροσώπησης του εγχώριου επιχειρείν (μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις)-Ιδιαιτέρως ανησυχητικό δε είναι το γεγονός πως οι επιζήμιες αλλαγές δεν χαρακτηρίζονται ως υποχρεωτικές από το εταιρικό δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), με βάση την Οδηγία 2013/34/ΕΕ/26.07.2013.
    Προς επίρρωση της παραπάνω άποψης αναφέρεται πως από τα 28 κράτη – Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μόνο 2 χώρες, η Βουλγαρία και η Κύπρος, εφαρμόζουν υποχρεωτικά τα Δ.Λ.Π. και στις μη εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες, με τις υπόλοιπες 25 είτε να μην εφαρμόζουν τα Δ.Λ.Π., είτε να τα εφαρμόζουν προαιρετικά(για τις μη εισηγμένες). Συνεπώς, η Οδηγία 2013/34/ΕΕ που επικαλούνται οι εμπνευστέςτου νομοσχεδίου δεν προβλέπει την υποχρεωτική εφαρμογή κανόνων των Δ.Λ.Π. και από τις μη εισηγμένες επιχειρήσεις, ούτε την κατάργηση της Λογιστικής Τυποποίησης, ενώ βρίσκει πεδίο εφαρμογής μόνο στις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες και μόνο για την κατάρτιση των Ενοποιημένων Οικονομικών Καταστάσεων (Ισολογισμός, Κατάσταση Αποτελεσμάτων Χρήσης, κ.λπ.).
    -Γεννάται θέμα αξιοπιστίας των στοιχείων, καθώς οι πιστωτές των επιχειρήσεων (π.χ. Τράπεζες) δεν θα εμπιστευτούν τις αξίες που προσδιορίζονται από τα αμφιβόλου αξιοπιστίας κριτήρια των Δ.Λ.Π. Μάλιστα, σχεδόν το σύνολο των πιστωτικών ιδρυμάτων αποτιμά και θα συνεχίσει να αποτιμά τα περιουσιακά στοιχεία της δανειοδοτούμενης επιχείρησης με βάση τα δικά τους κριτήρια. Επίσης και εξαιτίας της μεγάλης βαρύτητας που έχουν για τον επιχειρηματικό κόσμο οι αναλύσεις της Αγοράς, η δημοσίευση αξιόπιστων οικονομικών στοιχείων που συνεπάγεται η Λογιστική Τυποποίηση (είτε από φορείς εκπροσώπησης επαγγελματικών φορέων είτε από εθνικές Αρχές π.χ. ΕΛ.ΣΤΑΤ. ), συνιστά αδιαμφισβήτητο γεγονός.
    -Με την αντικατάσταση του Ε.Γ.Λ.Σ. από τα Δ.Λ.Π. και την συνακόλουθη εφαρμογή σχεδίων λογαριασμών που κάθε επιχείρηση θα εφαρμόζει όπως η ίδια επιλέγει, θα επέλθουν δραματικές αλλαγές στην υπάρχουσα οργάνωση των ελληνικών επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα τη διόγκωση του λειτουργικού και διαχειριστικού τους κόστους. Με την υποχρεωτική εφαρμογή των Δ.Λ.Π. και από τις μη εισηγμένες σε Χρηματιστήριο επιχειρήσεις, η οικονομική επιβάρυνσή τους θα εκτοξευθεί, τόσο με το εφάπαξ κόστος των τεράστιων αλλαγών που θα πρέπει να γίνουν στα μηχανογραφικά πακέτα τους, όσο και στο ετήσιο λειτουργικό κόστος με την αναγκαστική τήρηση διπλών βιβλίων, εκείνα των φορολογικών νόμων και αυτά των Δ.Λ.Π.
    Η Λογιστική Τυποποίηση διευκολύνει απόλυτα τη μηχανοργάνωση και περιορίζει το κόστος σχεδιασμού και εφαρμογής της. Κι αυτό γιατί τα χρησιμοποιούμενα συστήματα μηχανοργάνωσης (παραμετρικά ERΡ) που βασίστηκαν στο Ε.Γ.Λ.Σ. εφαρμόζονται σήμερα από όλες τις επιχειρήσεις, ενώ τα ιδιαιτέρως κοστοβόρα εισαγόμενα παραμετρικά συστήματα ERP που επικαλούνται οι συντάκτες του νομοσχεδίου έχουν κατασκευαστεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να πωλούνται σε όλες τις χώρες του κόσμου και το κόστος προσαρμογής τους σε κάθε χώρα είναι πολλαπλάσιο από το κόστος αγοράς τους. Το αυξημένο αυτό κόστος οφείλεται στο γεγονός ότι δεν υπάρχει παγκόσμια λογιστική τυποποίηση.
    -Σύμφωνα με τα όσα αποτυπώνονται στο Νομοσχέδιο, η αντικατάσταση των νομοθετημάτων της Λογιστικής Τυποποίησης στην Ελλάδα από τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα, πρέπει να έχει διευθετηθεί εντός ενός ιδιαίτερα ασφυκτικού χρονικού πλαισίου. Πραγματικά, τόσο οι παραγωγικοί φορείς όσο και η λογιστική Κοινότητα της χώρας εκφράζουν την απορία αλλά και τον έντονο προβληματισμό τους αναφορικά με τη δυνατότητα υλοποίησης τόσο δομικών και ζωτικής σημασίας οργανωτικών αλλαγών στον τρόπο λειτουργίας των επιχειρήσεων, στο περιορισμένο χρονικό διάστημα των μόλις δύο μηνών.
    – Με την εισηγούμενη κατάργηση της Λογιστικής Ομάδας 8, στο ενδεικτικό Σχέδιο Λογαριασμών του Παραρτήματος Γ’ του νομοσχεδίου και με την προωθούμενη ανάμιξη τω στοιχείων της (Ομάδα 8) με τα στοιχεία τωνΟμάδων 6 (πρωτογενή έξοδα κατ’ είδος) και 7 (πρωτογενή έσοδα κατ’ είδος), αίρεται η δυνατότητα κατάρτισης του λογαριασμού της Γενικής Εκμετάλλευσης, του πλέον βασικού λογαριασμού πληροφόρησης για τη Διοίκηση της κάθε επιχείρησης, αλλά και για κάθε ελεγκτική υπηρεσία του Δημοσίου.
    Η επικείμενη κατάργηση της υποχρεωτικής κατάρτισης του λογαριασμού της γενικής εκμετάλλευσης (Ομάδα 8), η οποία μεταξύ άλλων προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες για βασικά μεγέθη της επιχείρησης όπως τα συγκεντρωτικά στοιχεία των αποθεμάτων ενάρξεως και λήξεως κάθε περιόδου, των αγορών της περιόδου, των εσόδων κατ’ είδος της περιόδου και των εξόδων κατ’ είδος της ίδιας περιόδου, θα αποτελέσει καίριο πλήγμα στην προσπάθεια αναβάθμισης/βελτίωσης των ελεγκτικών μηχανισμών που διαθέτει η Φορολογική Διοίκηση.
    Στο Ε.Γ.Λ.Σ. εμπεριέχονται οι θεμελιώσεις κανόνες της συλλειτουργίας των λογαριασμών του Σχεδίου Λογαριασμών, καθώς επίσης και το κεφάλαιο των Οικονομικών Καταστάσεων που είναι απόλυτα συνδεμένες με τους εν λόγω λογαριασμούς (6, 7 και 8). Συνεπώς εγείρεται το ερώτημα για το πώς μπορεί να καταστεί εφικτή η εφαρμογή ενός καταργηθέντος νομοθετήματος από το σύνολο των επιχειρήσεων που εφαρμόζει σήμερα το Ε.Γ.Λ.Σ., και πως θα αντιμετωπίζουν τους ελέγχους όταν το νομοσχέδιο προβλέπει διαφορετικές Οικονομικές Καταστάσεις. Παράλληλα, καλό θα ήταν οι ειδικοί που συνέταξαν το συγκεκριμένο Νομοσχέδιο να μας ενημερώσουν για το πώς θα αποφευχθεί το πρόσθετο κόστος της σύνδεσης των Οικονομικών Καταστάσεων με τους λογαριασμούς του Ε.Γ.Λ.Σ.
    -Οι υιοθετούμενες αλλαγές θα πρέπει να διασφαλίζουν την ισότιμη μεταχείριση των επιχειρήσεων από τις Κρατικές Αρχές, όσον αφορά την αναλογική τους φορολογική επιβάρυνση, παράμετρος που εάν δεν ληφθεί σοβαρά υπόψη καταστρατηγεί τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού.
    -Ο εξορθολογισμός και ο εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου δραστηριοποίησης του επιχειρείν δεν γίνεται μόνο από την τυπική συνένωση σ’ ένα νομοθέτημα όλων των κανόνων που διέπουν τη λειτουργία τους, αλλά κυρίως από το περιεχόμενο τους (κανόνων) και το πόσο χρηστικοί και ωφέλιμοι καθίστανται για την επιβίωση και την ομαλή λειτουργία των επιχειρήσεων.

  • 27 Οκτωβρίου 2014, 14:56 | MICHAEL.

    Επειδή ορισμένοι επιμένουν πως οι υπό διαβούλευση διατάξεις στηρίζονται σε κοινοτικές ρυθμίσεις και είναι πιο απλές επισημαίνω δύο πράγματα: α) αφενός μεν ότι από τις σχετικές κοινοτικές ρυθμίσεις προβλέπεται ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΗ και όχι υποχρεωτική εφαρμογή των προτύπων αυτών
    και αφετέρου β) ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών της Κοινότητας ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ, ούτε καν προαιρετικά.

    Συνεπώς επιμένω πως τουλάχιστον οι αυτοαπασχολούμενοι που σήμερα τηρούν απλογραφικά βιβλία βιβλία εσόδων-εξόδων και δεν είχαν σχέση με σύνταξη ισολογισμών κλπ, αλλά και γενικά όσοι τηρούν απλογραφικά βιβλία ή πολύ περισσότερο δεν έχουν καν υποχρέωση τήρησης τέτοιων βιβλίων (π.χ. μη κερδοσκοπικά σωματεία) θα πρέπει οπωσδήποτε:
    α) είτε να εξαιρεθούν ρητά
    β) είτε να τους δοθεί ρητά η δυνατότητα προαιρετικής εφαρμογής των διατάξεων.
    Διαφορετικά θα μπλέξουν πολύ άσχημα.

  • 27 Οκτωβρίου 2014, 12:02 | Πάνος Ζαφειρόπουλος

    Παρακάτω παραθέτω κάποια αρχικά σχόλιά μου, τα οποία αφορούν κυρίως θέματα με τα οποία έχω σχετική εμπειρία.

    Η σύνταξη του σχεδίου έχει βασιστεί κυρίως ή σχεδόν αποκλειστικά στην μεταφορά αντίστοιχων άρθρων από τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες, κυρίως τις 2013/34/EE και 2010/045ΕΕ (2006/112/ΕΕ).
    Τα άρθρα που αφορούν τον την έκδοση στοιχείων και την διασφάλιση της καταγραφής σε λογαριασμούς και σχετίζονται με τον «παλιό και κλασσικό» Κώδικα Βιβλίων & Στοιχείων (ΚΒΣ) είναι κυρίως τα άρθρα από το 5 έως το 15.

    Είναι σημαντικές θετικές εξελίξεις αυτές που θεσπίζονται με τις διατάξεις του σχεδίου νόμου, Ειδικότερα αναφέρω:
    1. την παροχή δυνατότητας “έκδοσης” άυλων – ηλεκτρονικών αποδείξεων καθώς και
    2. την δυνατότητα χρήσης τρίτων έμπιστων παρόχων για τη διασφάλιση των καταγραφομένων συναλλαγών συμπεριλαμβανομένων και των στοιχείων λιανικής (παρ. 10 του άρθρου 12)

    Ωστόσο πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν επίσης και σημαντικές ασάφειες οι οποίες χρήζουν αντιμετώπισης. Ενδεικτικά αναφέρω τα εξής :

    1. Οι αναφορές για εφαρμογή διατάξεων του ν. 1809/88 ο οποίος όμως με την παρ. 2 του άρθρου38 (Καταργούμενες) καταργείται, «καθώς και κάθε διάταξη, ερμηνευτική εγκύκλιος ή οδηγία έχει εκδοθεί δυνάμει εκείνου του νόμου». Για το θέμα αυτό επίσης υπάρχει μάλλον αντίφαση με το ότι στο άρθρο 40 (Μεταβατικές) οι Αποφάσεις ΠΟΛ 1220 και 1221 (Τεχνικές προδιαγραφές) εξακολουθούν να ισχύουν, ενώ είναι γνωστό ότι (πέρα από την ουσία που είναι ότι δεν υφίσταται υποχρέωση αποστολής δεδομένων ‘on-line’ σε κεντρικές υπηρεσίες, άρα δεν υφίσταται και λόγος αναβάθμισης, προσαρμογής ή αλλαγής των μηχανών από τους επιτηδευματίες), αυτές οι Αποφάσεις εκδόθηκαν κατ’ εξουσιοδότησης των διατάξεων του 1809/88. Οπότε άσχετα με το πότε θα εκδοθεί νέος νόμος που θα αντικαθιστά το 1809/88 και νέες τεχνικές προδιαγραφές (διατάξεις οι οποίες ‘ετοιμάζονται’), θα πρέπει οι σχετικές αναφορές να διευκρινιστούν ή να επαναδιατυπωθούν.

    2. Θα πρέπει να διευκρινιστεί ή αποσαφηνιστεί η σημασία του «μπορεί» στην παρ. 1 του άρθρου 12 για την έκδοση στοιχείων λιανικής.

    3. το «διασφαλίσει την έκδοση παραστατικού από τρίτο πρόσωπο εξ’ ονόματος και για λογαριασμό της» στην παρ. 7 του άρθρου 12 για τα στοιχεία λιανικής δεν θα πρέπει να συγχέεται με τη διασφάλιση της ίδιας της συναλλαγής. Αφορά την ανάθεση έκδοσης στοιχείων λιανικής σε τρίτους (κατ’ αντιστοιχία με την τιμολόγηση).

    4. Θεωρώ ότι υπάρχει θέμα με μόνο την απλή – ‘χαλαρή’ υποχρέωση κοινοποίησης προς την αρμόδια υπηρεσία, των στοιχείων των παρόχων διασφάλισης των συναλλαγών λιανικής (δεδομένης και της έλλειψης υποδομών και κατάλληλου προσωπικού). Η αντιμετώπιση αυτή δεν είναι σε αντιστοιχία με τις υποχρεώσεις εποπτείας των κατασκευαστών – εισαγωγέων των μηχανών έκδοσης στοιχείων λιανικής και επιπλέον μάλλον ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί με προχειρότητα που θα αυξήσει τη δυσχέρεια ελέγχων (συχνές ενάρξεις-παύσεις, αλλαγές παρόχων, πως θα ελέγχονται οι πάροχοι και η αξιοπιστία τους, ποιες επιπτώσεις θα έχουν σε περίπτωση πλημμελούς λειτουργίας, κλπ).

    5. Υπάρχει θέμα με τις ηλεκτρονικές αποδείξεις λιανικής, οι οποίες φαίνεται να μπορούν να αντιμετωπισθούν είτε ως Αποδείξεις Λιανικής είτε ως ηλεκτρονικά τιμολόγια (παρ. 2 του άρθρου 14 : “2. Ηλεκτρονικό τιμολόγιο, συμπεριλαμβανομένου του στοιχείου λιανικής πώλησης,…”). Αν θεωρούνται ηλεκτρονικά τιμολόγια, τότε τίθεται το ερώτημα για κάποιον επιτηδευματία να επιλέξει τη διασφάλιση του περιεχομένου τους είτε σύμφωνα με τις διατάξεις τους άρθρου 12 είτε με τις διατάξεις του άρθρου 15. Θα πρέπει να διευκρινιστεί περισσότερο ποιες είναι οι διαθέσιμες επιλογές των υπόχρεων (όλες; μία από αυτές; Υπάρχει δυνατότητα εναλλαγής μεθόδων;, κλπ)

    6. Η προσθήκη γ) «Η εκκαθάριση συναλλαγών πωλήσεων μέσω ενός παρόχου υπηρεσιών πληρωμών που βρίσκεται υπό την εποπτεία της Τράπεζας της Ελλάδος, σύμφωνα με τον νόμο 3862/2010» στην παρ. 2 του άρθρου 15, με την οποία υποτίθεται ότι θα ότι διασφαλίζεται η αυθεντικότητα της προέλευσης και η ακεραιότητα του περιεχομένου ενός ηλεκτρονικού τιμολογίου, δεν συνάδει με τις απαιτήσεις διασφάλισης της ακεραιότητας και αυθεντικότητας των ηλεκτρονικών τιμολογίων, σύμφωνα με τις παρόμοιες τεχνικές που εφαρμόζονται από τους υπόλοιπους 3 ενδεικτικούς τρόπους.
    Παρόμοια προσέγγιση με την προσθήκη αυτή (η οποία σημειώνω ότι εξ’ όσων γνωρίζω, είχε αρχικά προταθεί αλλά δεν είχε υιοθετηθεί και τώρα προστέθηκε πάλι), δεν υφίσταται ούτε στη σχετική Οδηγία 2010/045ΕΕ (2006/112/ΕΕ), αλλά ούτε και στις μετέπειτα οδηγίες εφαρμογής της που εκδόθηκαν από την αρμόδια υπηρεσία της ΕΕ. Επιπλέον, ενδεχομένως να τίθεται και θέμα νομικής ασυμβατότητας με τον ίδιο το νόμο 3862/2010 (ΦΕΚ Α’ 113/13-7-2010), και συγκεκριμένα με το άρθρο 3 (Εξαιρέσεις), δεδομένου ότι εκεί ορίζεται ότι : «Ο παρών νόμος δεν εφαρμόζεται: …… ι) στις υπηρεσίες παρόχων τεχνικών υπηρεσιών, οι οποίοι υποστηρίζουν την παροχή υπηρεσιών πληρωμών χωρίς ποτέ να περιέρχονται στην κατοχή τους τα υπό μεταφορά χρηματικά ποσά στις υπηρεσίες αυτές περιλαμβάνονται η επεξεργασία και αποθήκευση δεδομένων, οι υπηρεσίες εμπιστοσύνης και προστασίας της ιδιωτικής ζωής, η ταυτοποίηση δεδομένων και οντοτήτων, η παροχή τεχνολογίας πληροφορικής (ΙΤ) και δικτύου επικοινωνιών, καθώς και η παροχή και συντήρηση τερματικών και συσκευών που χρησιμοποιούνται για τις υπηρεσίες πληρωμών. …..».

  • 23 Οκτωβρίου 2014, 11:59 | MICHAEL.

    Όσο περισσότερο διαβάζω τόσο πιο περίπλοκες, απαιτητικές και γραφειοκρατικές βρίσκω τις διαταξεις των λογιστικών αυτών προτύπων.
    Ο Υφυπουργός ο κ. Μαυραγάνης είχε πει για τον ΚΦΑΣ όταν ψηφίστηκε πως ήταν ένα σύγχρονο και απλό εργαλείο. Και είχε δίκιο. Ο ΚΦΑΣ είναι πολύ πιο ευέλικτος και απλός. Είναι επιτυχημένος και αυτό το αναγνωρίζουν σχεδόν όλοι (κάτι σπάνιο για να μην πω πρωτοφανές).

    Παρόλα αυτά έρχονται τώρα και καταργούν τον επιτυχημένο ΚΦΑΣ, ελάχιστα χρόνια μετά την καθιέρωση του και στην θέση του φέρνουν ένα νομοθέτημα πολύ χειρότερο, γραφειοκρατικό, δύσκαμπτο, στο οποίο μόνο οργανωμένα λογιστήρια μεγάλων επιχειρήσεων (πολυεθνικών κλπ) μπορούν να ανταποκριθούν, με σχετική έστω επιτυχία. Πού είναι η απλότητα που διακηρύσσει το ΥΠ. ΟΙΚ.; Εδώ επιβάλλονται ένα σωρό άγνωστες και υπέρμετρες απαιτήσεις

  • 23 Οκτωβρίου 2014, 10:27 | MICHAEL.

    Κανονικά και λογικά σε αυτούς τους κανόνες δεν πρέπει να υπόκεινται φυσικά πρόσωπα. Άλλωστε οι διατάξεις επικεντρώνονται κυρίως σε οντότητες.

    Συνεπώς καταρχήν στις συγκεκριμένες διατάξεις με ανάλογες διαβαθμίσεις υποχρεώσεων πρέπει να υπάγονται:

    α) όλα τα κερδοσκοπικά νομικά πρόσωπα ή οντότητες (π.χ. κοινοπραξίες)
    β) όλα τα νομικά πρόσωπα Δημοσίου ή Ιδιωτικού Δικαίου που σχετίζονται (συνδέονται ή συναλάσσονται κλπ) με τον ευρύτερο Δημόσιο τομέα η σχετίζονται (επιχορηγούνται κλπ) με δημόσιο ή κοινοτικό χρήμα.

    Πρέπει να απαλλαγούν πλήρως και ρητά όλα τα μη κερδοσκοπικά νομικά πρόσωπα εφόσον έχουν αποκλειστικά δικούς τους πόρους που δεν φορολογούνται (π.χ. εισφορές μελών) και δεν έχουν πόρους από δραστηριότητες υπαγόμενες σε ΦΠΑ ή σε άλλου είδους φόρο εισοδήματος (π.χ. κάνουν εκδόσεις, διοργανώνουν εκθέσεις και εκδηλώσεις κλπ).

  • 22 Οκτωβρίου 2014, 18:18 | Γεώργιος Μάτσος

    Ιδιαιτέρως προβληματική μου φαίνεται η σχέση του νομοσχεδίου με τις φορολογικές διατάξεις. Φαίνεται ότι προορίζεται να εφαρμόζεται και στη φορολογία. Έχει μελετηθεί εάν είναι κατάλληλο για τη φορολογία; Π.χ. μιλάει για αναβαλλόμενους φόρους. Θα έχει φορολογικές επιπτώσεις ο θεσμός της αναβαλλόμενης φορολογίας καθιστώντας έτσι αυτο-αναφορικό και άρα μη εφαρμόσιμο τον θεσμό;

    Η φορολογία χρειάζεται δικούς της κανόνες. Δεν είναι σπάνια η σύνδεση της εμπορικής λογιστικής με τη φορολογική (αντιθέτως), αλλά υπάρχουν πάντοτε πολλές προσαρμογές από πλευράς φορολογικού δικαίου. Εδώ καταλαβαίνω και κάτι ακόμη: Όποιος εφαρμόζει ΔΛΠ, θα φορολογείται με βάση τα ΔΛΠ. Καταλαβαίνω σωστά; Όμως τα ΔΛΠ είναι απολύτως ακατάλληλα για χρήση στη φορολογία και αυτό είναι κάτι που ομολογείται σε όλη την Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπάθησε από το 2003 έως το 2006 να φτιάξει κοινό φορολογικό σύστημα εταιριών με βάση το ΔΛΠ και τελικά παράτησε την προσπάθεια, καταλήγοντας εκεί που όλοι οι γνώστες του αντικειμένου εξαρχής έλεγαν (ότι δηλαδή είναι αδύνατη η εφαρμογή των ΔΛΠ στη φορολογία). Τελικά το 2011 παρουσίασε μια πρόταση βασισμένη στο μοντέλο έσοδα μείον έξοδα, μια πρόταση δηλαδή καταδικασμένη να αποτύχει, διότι πολύ απλά κανένας δεν εφαρμόζει το «έσοδα μείον έξοδα» στην Ευρώπη, εκτός από τη φορολογία των μικρών επιχειρήσεων (σε εμάς, οι παλιές Β΄ κατηγορίας).

    Γενικά, είμαι της άποψης ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις καλό είναι να αποτελούν το επιστέγασμα μεγάλου και ευρέος διαλόγου και συναίνεσης. Ποιος ο λόγος να καταργηθεί το δοκιμασμένο ΕΓΛΣ; Αναμφίβολα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Γιατί να μην δουλέψουμε πάνω στο ΕΓΛΣ και να δούμε τι μπορεί και ίσως πρέπει να βελτιωθεί; Γιατί να μην φτιάξουμε ένα σχέδιο λογαριασμών για τις επιχειρήσεις που τηρούν ΔΛΠ – να πεδίο δόξης λαμπρό! Ίσως επειδή είναι πολύ πιο δύσκολο αυτό, παρά να φτιάξουμε μια πρόχειρη περίληψη των ΔΛΠ (που στην ουσία είναι το ουσιαστικό κομμάτι του νομοσχεδίου) και ο Θεός βοηθός.

    Το νομοσχέδιο πρέπει να κριθεί στην ουσία του και να δούμε με νηφαλιότητα και όχι σε επτά ημέρες διαβούλευσης αν λύνει ή αντιθέτως αν δημιουργεί προβλήματα. Πρόκειται για πολύ μεγάλη μεταρρύθμιση και δεν πρέπει να γίνει βεβιασμένα. Όχι μόνον από πλευράς φορολογίας, που πιστεύω ότι δεν μελετήθηκε από πλευράς φορολογίας, αλλά και από πλευράς εμπορικής λογιστικής.

  • 22 Οκτωβρίου 2014, 15:23 | Γεώργιος Κιντσάκης

    Μπράβο για την ενσωμάτωση των διεθνών λογιστικών πρακτικών στο ελληνικό σύστημα. Καλό θα ήταν κάποια στιγμή να υπάρχει πρόβλεψη και εκσυγχρονισμός του υφιστάμενου δικαίου για τα μη κερδοσκοπικά ΝΠΙΔ.

  • 21 Οκτωβρίου 2014, 18:15 | MICHAEL.

    Να προβλεφτεί ρητά και καθαρά η απαλλαγή από τις εν λόγω διατάξεις των μη κερδοσκοπικών νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου (συλλόγων, σωματείων) που δεν ασκούν δραστηριότητες υποκείμενες σε ΦΠΑ και δεν τηρούν σχετικά λογιστικά βιβλία. Είναι αδύνατο αυτά τα νομικά πρόσωπα να ανταποκριθούν σε τέτοιες υποχρεώσεις.

    Επειδή θα καταργηθούν οι διατάξεις του ΚΦΑΣ κατά σωρευτικό τρόπο και για να μην έχουμε κανένα ατύχημα να ληφθεί μέριμνα ώστε να διατηρηθεί ρητά η διάταξη που επιτρέπει την προβλεπόμενη από τον ΚΦΑΣ περιστασιακή απασχόληση ή παροχή υπηρεσιών βάσει «τίτλων κτήσης» νέων που δεν τηρούν βιβλία. Με τον τρόπο αυτό πολλοί μπορούν και βγάζουν έστω 500-1000 ευρώ τον χρόνο.

Σχόλια