Άρθρο 21 – Τροποποίηση διατάξεων Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (κύρωση με το ν. 4172/2013, Α’ 167)

1. Η περίπτωση ιγ’ του άρθρου 23 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ) αναμορφώνεται και αντικαθίσταται ως εξής:
«ιγ) Το σύνολο των δαπανών που καταβάλλονται προς φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα που εμπίπτει σε μια από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
(α) Είναι κατά το χρόνο έκδοσης του παραστατικού ή κατά το χρόνο διενέργειας της συναλλαγής φορολογικός κάτοικος σε κράτος μη συνεργάσιμο κατά την έννοια του άρθρου 65 του Κ.Φ.Ε.
(β) Είναι κατά το χρόνο έκδοσης του παραστατικού ή κατά το χρόνο διενέργειας της συναλλαγής φορολογικός κάτοικος σε κράτος που υπόκειται σε προνομιακό φορολογικό καθεστώς σύμφωνα με το άρθρο 65 του Κ.Φ.Ε.
(γ) Είναι συνδεόμενη, εν τοις πράγμασι εταιρεία, χωρίς να έχει συμμορφωθεί πριν τη διενέργεια της συναλλαγής ή την έκδοση του παραστατικού με τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται από τον Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών (άρθρο 21 του ν. 4174/2013).
(δ) Δεν διαθέτει στην έδρα της ή σε συνδεδεμένη επιχείρηση την απαιτούμενη οργάνωση και υποδομή για τη διενέργεια – κατ΄ επάγγελμα- ομοειδών συναλλαγών, κατά συνήθεια και επάγγελμα με τη συναλλαγή για την οποία εκδόθηκε το παραστατικό.
Για τις περιπτώσεις γ΄ και δ΄ ο φορολογούμενος οφείλει, προκειμένου να μην εμπίπτει στην μη έκπτωση της δαπάνης, και πριν τη διενέργεια του φορολογικού ελέγχου, να προσκομίσει πλήρη απόδειξη ότι δεν συντρέχουν για τη συγκεκριμένη εταιρεία οι αναφερόμενες συνθήκες.
Για τις περιπτώσεις α΄, β΄, γ’ και δ’, προκειμένου ο φορολογούμενος να μην εμπίπτει στη μη έκπτωση της δαπάνης, θα πρέπει να καταβάλλει παρακρατούμενο φόρο που προκύπτει από τον ισχύον στην Ελλάδα φορολογικό συντελεστή φόρου εισοδήματος για επιχειρηματική δραστηριότητα επί το συνόλου της εν λόγω δαπάνης. Εφόσον εντός δωδεκαμήνου από τη συναλλαγή, ο φορολογούμενος, αποδείξει ότι πρόκειται περί συνήθους συναλλαγής σε τρέχουσες τιμές αγοράς, θα επιστρέφεται αζημίως για το Δημόσιο ο παρακρατηθείς φόρος στο φορολογούμενο.
Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ρυθμίζονται οι διαδικασίες για την εφαρμογή της παρούσας περίπτωσης, και ειδικότερα η διαδικασία ελέγχου που προβλέπεται για τις περιπτώσεις γ’ και δ’ ανωτέρω».
2. Στο τέλος της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 34 του ΚΦΕ προστίθεται η φράση «δεν υπάρχει εισόδημα από καμία κατηγορία, ή».
3. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 34 του ΚΦΕ προστίθεται νέα περίπτωση ως εξής:
«ε. Δεν εφαρμόζεται η ελάχιστη ετήσια αντικειμενική δαπάνη εφόσον ο φορολογούμενος ή τα εξαρτώμενα μέλη αποκτούν εισόδημα μόνο από τόκους και ακίνητα».

  • Σχόλια επί της τροποποίησης των διατάξεων της περ ιγ του άρθρου 23 του ΚΦΕ:
    Στην προσπάθεια μας να ερμηνεύσουμε την πρόθεση του νομοθέτη για την αναμόρφωση των διατάξεων του άρθρου 23 του ΚΦΕ, θεωρούμε πως ο στόχος είναι να ενταθεί ο έλεγχος των συναλλαγών των ημεδαπών φυσικών ή νομικών προσώπων, με φυσικά ή νομικά πρόσωπα που έχουν την έδρα τους σε κράτη μη συνεργάσιμα ή κράτη με προνομιακό φορολογικό καθεστώς, καθώς και των συναλλαγών με νομικά πρόσωπα ή οντότητες που δεν έχουν την υποδομή και οργάνωση για τη διενέργειά αυτών, για να περιοριστεί έτσι η φοροαποφυγή ή η φοροδιαφυγή. Επιπλέον θεωρούμε πως βούληση του νομοθέτη δεν είναι να παρακρατηθεί φόρος στις συναλλαγές μεταξύ συνδεδεμένων επιχειρήσεων, οι οποίες αποδεδειγμένα τεκμηριώνονται με βάση τα όσα ορίζονται στο Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών (άρθρο 21 του ν. 4174/2013), αλλά ούτε και εν γένει σε όλες τις συναλλαγές της οντότητας.
    Η πρόθεση αυτή ωστόσο δεν αποτυπώνεται σαφώς στο κείμενο της διάταξης, και κατά τη γνώμη μας η διατύπωση της χρήζει τροποποίησης. Για τη μεν περίπτωση (γ) δεν προσδιορίζεται ποιές από τις δαπάνες που καταβάλλονται σε συνδεδεμένες εν τοις πράγμασι εταιρείες αφορά, με αποτέλεσμα να τις καταλαμβάνει όλες και για τη δε περίπτωση (δ), ομοίως. Η τελευταία μάλιστα όπως είναι διατυπωμένη φαίνεται να καλύπτει όχι μόνο τις συναλλαγές με φυσικά ή νομικά πρόσωπα που έχουν την έδρα τους σε κράτη μη συνεργάσιμα ή κράτη με προνομιακό φορολογικό καθεστώς, αλλά όλες ανεξαιρέτως τις συναλλαγές στο εσωτερικό της χώρας μεταξύ ημεδαπών επιχειρήσεων. Εφόσον η διάταξη έρχεται να αντικαταστήσει και όχι να συμπληρώσει την περίπτωση ιγ’ του άρθρου 23 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, στην οποία το πεδίο εφαρμογής ήταν πλήρως ορισμένο και αφορούσε μόνο τις προαναφερθείσες περιπτώσεις, είναι αναγκαίο να αποσαφηνιστεί αυτό και στην παρούσα. Εάν αυτό δεν γίνει, κινδυνεύουμε να πρέπει να αποδεικνύει ο φορολογούμενος το πραγματικό των συναλλαγών που έχει με κάθε οντότητα και η παρακράτηση φόρου να εφαρμόζεται σε όλες τις συναλλαγές, γεγονός αδιανόητο για μια ελληνική αγορά που αγωνίζεται καθημερινά να βγει από την ύφεση. Ο σαφής καθορισμός του πεδίου εφαρμογής της, είναι πλήρως αναγκαίος και θεωρούμε πως εκ παραδρομής δεν έγινε. Τυχόν μη διόρθωση όχι μόνο δεν θα βοηθήσει στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και στην επανεκκίνηση της οικονομίας, αλλά θα προκαλέσει επί πλέον τεράστια προβλήματα ρευστότητας για τις επιχειρήσεις που φυσικά θεωρούμε ότι βρίσκεται τελείως εκτός στόχων του νομοθέτη.
    Σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, απαλλάσσονται εκείνες οι συναλλαγές που έχουν γίνει μεταξύ συνδεδεμένων επιχειρήσεων και τεκμηριώνονται στους ετήσιους Φακέλους Τεκμηρίωσης κατά τα οριζόμενα από τον Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών (άρθρο 21 του ν. 4174/2013). Από τη μελέτη της διάταξης, προκύπτει ότι θα πρέπει η οντότητα για όλες τις συναλλαγές που δεν έχει καταρτιστεί Φάκελο Τεκμηρίωσης πριν τη διενέργεια της συναλλαγής ή την έκδοση του παραστατικού, να αποδεικνύει στη φορολογική αρχή πως δε συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παραγράφου (γ) και να παρακρατεί και φόρο 26%. Αντίθετα, σύμφωνα με την ισχύουσα παράγραφο 3 του άρθρου 21 Ν.4174/2013, ο Φάκελος Τεκμηρίωσης, καταρτίζεται εντός τεσσάρων (4) μηνών από το τέλος του φορολογικού έτους και συνοδεύεται από Συνοπτικό Πίνακα Πληροφοριών, ο οποίος υποβάλλεται ηλεκτρονικά στη Φορολογική Διοίκηση κατά την ίδια ημερομηνία. Η προθεσμία αυτή είναι εύλογη, εφόσον δίνει στο φορολογούμενο τον αναγκαίο χρόνο για να τεκμηριώσει τις ενδοομιλικές συναλλαγές και να προετοιμάσει όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για το σκοπό αυτό (όπως οι μελέτες τεκμηρίωσης, που συνήθως συντάσσονται από εμπειρογνώμονες ορκωτούς ελεγκτές ειδικούς σε θέματα τεκμηρίωσης τιμών συναλλαγών). Οι διατάξεις λοιπόν αυτές είναι αντικρουόμενες, δυνάμενες να προκαλέσουν σύγχυση χωρίς λόγο και να οδηγήσουν τον φορολογούμενο σε ένα βάρος απόδειξης παράλογο με μεγάλο διαχειριστικό κόστος συμμόρφωσης και σε μία ταμειακή επιβάρυνση δυσβάσταχτη.
    Η παρακράτηση αυτή, όπως φαίνεται, θα είναι επιπρόσθετη της ισχύουσας ήδη παρακράτησης φόρου, που ορίζεται στις διατάξεις του άρθρου 62 ν. 4174/2013. Σε ορισμένες περιπτώσεις συναλλαγών με νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες, που είναι φορολογικοί κάτοικοι χωρών, με τις οποίες η Ελλάδα έχει υπογράψει Σύμβαση για την Αποφυγή Διπλής Φορολογίας, η παρούσα διάταξη θα αποτελεί παραβίαση των άρθρων των εν λόγω συμβάσεων, με καταστροφικά αποτελέσματα για τις διεθνείς συναλλαγές της χώρας.
    Είναι σκόπιμο να αναφερθεί πως η διάταξη αυτή, η οποία θέτει τέτοιους περιορισμούς ως προς την έκπτωση της δαπάνης, και επιπρόσθετα επιβάλει μια τόσο μεγάλη παρακράτηση φόρου, δεν μπορεί να είναι νόμιμη και θα μπορούσε να αμφισβητηθεί κατά την άποψή μας ενώπιον των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων, εφόσον σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ), η θέσπιση τεκμηρίων που έχουν ως συνέπεια την υπερβολική οικονομική επιβάρυνση συνιστά καταρχήν περιορισμό των θεμελιωδών κοινοτικών ελευθεριών.
    Οι παραπάνω υπερβολικές οικονομικές επιβαρύνσεις των συναλλασσόμενων συνιστούν άλλωστε, σαφή παραβίαση της θεσμοθετημένης από το Σύνταγμα της Ελλάδος, στα άρθρα 5 και 106, αρχής της ελευθερίας της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
    Θέλουμε να τονίσουμε ιδιαίτερα ό,τι με τις προτεινόμενες διατάξεις θα δημιουργηθεί ασφυκτικό οικονομικό και ταμειακό πρόβλημα στην ελληνική αγορά στο σύνολό της, με ιδιαίτερη ένταση και συνέπειες για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις όλων των κλάδων που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας, αφού οι τελευταίες είναι προφανές ότι θα βρίσκονται σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση σε ό,τι αφορά τη δυνατότητά τους να τεκμηριώσουν τις προϋποθέσεις της περίπτωσης (δ) του άρθρου 21 του Σχεδίου Νόμου.
    Σε ό,τι αφορά την περίπτωση (γ) της προτεινόμενης διάταξης (που αναφέρεται στις ενδοομιλικές συναλλαγές), πρέπει να τονιστεί ότι η ρύθμιση αυτή ως έχει, οδηγεί στο άτοπο να απαιτείται τεκμηρίωση της συναλλαγής πριν την πραγματοποίησή της, πράγμα που αντιφάσκει τόσο προς την ήδη ισχύουσα νομοθεσία, όσο και προς όλο το πλέγμα των διμερών συμβάσεων που έχει υπογράψει η χώρα. Οδηγεί δε σε υπέρμετρη και παράλογη φορολογική επιβάρυνση επί δικαίων και αδίκων, πράγμα που υπερβαίνει προφανώς τους σκοπούς και τη βούληση του νομοθέτη.
    Από τη πλευρά μας ως Σ.Ε.Π.Ε προτείνουμε την αλλαγή στη διατύπωση των διατάξεων, σύμφωνα με όσα εκθέτουμε και συνιστούμε την έκδoση ερμηνευτικής εγκυκλίου που θα καθορίσει το χρόνο και τον τρόπο με τον οποίο θα γίνεται η απόδειξη του πραγματικού της συναλλαγής, καθώς τα χρονικά περιθώρια για την επιστροφή του φόρου από την πλευρά του δημοσίου σε περίπτωση παρακράτησης. Επιπλέον ο όρος «παρακράτηση», ο οποίος και χρησιμοποιείται, οφείλει να ξεκαθαριστεί, εφόσον παραπέμπει σε παρακράτηση από την καταβολή της υποκείμενης πληρωμής στο δικαιούχο, που μέχρι τώρα ρυθμίζεται εν μέρει για κάποιες κατηγορίες πληρωμών από το άρθρο 64 Ν 4172/2013, με την επιφύλαξη των διατάξεων των Συμβάσεων περί αποφυγής Διπλής Φορολογίας.

  • 16 Μαρτίου 2015, 13:13 | Daskalakis

    Αναφέρομαι στις πρόνοιες του νόμου για την έκπτωση δαπάνης αγοράς αγαθών από μη συνεργάσιμες χώρες ή χώρες με προνομιακό καθεστώς και ειδικότερα σε ό,τι αφορά τα πετρελαιοειδή. Δε σας καταλαβαίνω.

    Εξαιρείτε το μισό ΟΠΕΚ (Σαουδική Αραβία, Εμιράτα, Κατάρ). Για να αγοράσεις πετρέλαιο από εκεί πρέπει να πληρώνεις φόρο 26% (που θα πάρεις πίσω όταν και εάν) όταν το profit margin στα πετρέλαια είναι 1% και αν.

    Επίσης ζητάτε από τον αγοραστή να αποδείξει ότι ο πωλητής είναι κανονική εταιρεία-πώς? Αν δεν μπορεί να το κάνει το Κράτος με τους μηχανισμούς του και με τις συμφωνίες συνεργασίας που διαθέτει με άλλα κράτη και τις δυνατότητες που έχει να αντλεί στοιχεία από τις τράπεζες πώς θα το κάνει ο αγοραστής?

    Αυτά που ζητάτε εφαρμόζονται πουθενά αλλού? Εφαρμόζονται στην ΕΕ? Δεν μπορείτε να πάρετε κάποιον κανονικό νόμο, από κάποιο κανονικό κράτος (Ηνωμένο Βασίλειο, Ολλανδία, Γερμανία) και να τον προσαρμόσετε? Βέβαια σίγουρα μια κλειστή επιχείρηση δε φοροδιαφεύγει, με αυτό το σκεπτικό ο νόμος θα επιτύχει το στόχο του, με οποιοδήποτε άλλο είναι ανεφάρμοστος.

  • 16 Μαρτίου 2015, 13:41 | ΕΛ

    Αναφορικά με το σχετικό Άρθρο είναι απαράδεκτο σε μία αγορά που ασφυκτιά από έλλειψη ρευστότητας να ζητείται από το Δημόσιο προκαταβολή φόρου και μάλιστα με άγνωστη ημερομηνία/κριτήρια επιστροφής . Πότε θα σταματήσουν σε αυτή την χώρα να γίνονται όλα στο πόδι????
    1) Ποιός θα ορίσει ότι πρόκειται περί συνήθους συναλλαγής??? Ποια θα είναι τα κριτήρια??? Το Δημόσιο θα παίξει για ακόμα μία φορά το ρόλο του φωτεινού παντογνώστη σε οικονομικά πεδία για τα οποία δεν έχει καμία γνώση/εμπειρία??? Κοινώς πρέπει να οριστούν εκ των προτέρων τα όποια κριτήρια ανά αγορά.
    2) Τι σημαίνει αζημίως για το Δημόσιο???? Θα προπληρώνουν οι επιχειρήσεις τους μισθούς των Δημοσίων Υπαλλήλων που θα προσλαμβάνει ο κ. Κατρούγκαλος???
    Η όλη ιστορία θυμίζει την έκτακτη εισφορά του ΓΑΠ το 2010 αλλά σε μόνιμη βάση!!!!!!!!
    Αιδώς Αργείοι!!!!

  • 16 Μαρτίου 2015, 09:19 | ΤΛ

    Η ρύθμιση για την μη αναγνώριση των δαπανών θα έπρεπε να έχει ελάχιστο όριο, ανά εταιρεία και ανά έτος, ώστε να αφορά μεγάλα τιμολόγια π.χ. πάνω από 5.000 ευρώ ή πάνω από 50.000 ανά εταιρεία ανά έτος.

    Ετσι όπως είναι διατυπωμένο θα δημιουργήσει τρομακτική γραφειοκρατεία.

    Επίσης θα έπρεπε να εξαιρεί χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού στην ΕΕ δεν υπάρχει κάτι κρυφό, μπορούν να γίνουν διασταυρώσεις με το VIES.

    Θα ήθελα να αναφέρω το παράδειγμα δαπανών διαφήμισης προς την GOOGLE με έδρα την Ιρλανδία που κάνουν πολλές ελληνικές εταιρείες. Πρέπει να είναι εκατομμύρια τιμολόγια ετησίως. Έχει ληφθεί υπ’όψιν;

  • 15 Μαρτίου 2015, 23:43 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΕΛΛΟΣ ΚΖΝ

    Προτείνω να προστεθεί παράγραφος 4 στο άρθρο 21 ως εξής:
    Στο άρθρο 29 του Κ.Φ.Ε. ν 4172/2013 προστίθεται παράγραφος 7:
    » Οι διατάξεις των άρθρων 17,18 & 19 εφαρμόζονται και για τα φυσικά πρόσωπα με φορολογούνται με το παρόν άρθρο»

    Αυτό για να μη δημιουργείται σύγχυση και να μη χρειάζεται απόφαση της ΓΓΔΕ ότι εννοείται.

  • 15 Μαρτίου 2015, 22:43 | Στέργιος

    Όσον αφορά την ρύθμιση τίθεται ένα ερώτημα ΠΙΟ ΠΟΣΟ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΡΥΘΜΙΣΗ;
    Θα μπει η προκαταβολή φόρου η οποία πρέπει στο τέλος της χρονιάς να επιστραφεί;

    Τι μπορεί να κάνει η κυβέρνηση;
    μπορεί σε όσους φορολογήθηκαν την προηγούμενη χρονιά με το άδικο 26% από το πρώτο ευρώ και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στον φόρο, βάζοντας εισοδηματικό κριτήριο να αφαιρέσει από τον φόρο εισοδήματος την προκαταβολή φόρου που έτσι κι αλλιώς το ποσό αυτό θα επιστραφεί στον φορολογούμενο στο τέλος του έτους.
    Στη συνέχεια να γίνει ρύθμιση.
    Το κράτος δεν χάνει στην ουσία τίποτα διότι τα παραπάνω χρήματα δεν είναι δικά του, είναι χρήματα των φορολογούμενων (αν μπουν εισοδηματικά κριτήρια, θα περιλαμβάνει άτομα που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να πληρώσουν. Άρα το κράτος δεν έχει να περιμένει τίποτα μέχρι τέλους του έτους όπου και πρέπει να επιστραφεί η προκαταβολή)
    Όσον αφορά στις προσαυξήσεις, ας εφαρμοστούν οι προτάσεις της κυβέρνησης.

  • 15 Μαρτίου 2015, 15:43 | Παυλος

    Ανεργος με εισοδημα μονο απο τοκους απο προθεσμιακη καταθεση π.χ 500 Ευρω με τεκμηρια ελαχιστη 3000+4500 Ευρω απο οικια θα πληρωσει φορο 1600 Ευρω περιπου (με 55% προκαταβολη) ειναι δικαιο;

  • 13 Μαρτίου 2015, 20:48 | ΜΑΝΩΛΟΥΔΗΣ ΜΑΡΚΟΣ

    Παρακαλώ προσέξτε το πρόβλημα που δημιουργείται με τον συνδυασμό των 2 τελευταίων αλλαγών.
    Εξηγούμαι:Έχω ένα μικρό εισόδημα από ενοικίαση ακινήτου και ταυτόχρονα εισόδημα από πρακτική ή πρόγραμμα κατάρτισης κλπ.
    Σύμφωνα με την αλλαγή ε:Δεν εφαρμόζεται η ελάχιστη ετήσια αντικειμενική δαπάνη εφόσον ο φορολογούμενος ή τα εξαρτώμενα μέλη αποκτούν εισόδημα ΜΟΝΟ από τόκους και ακίνητα.
    Πιθανόν να εννοείται ότι δεν θα υπάρχουν εισοδήματα από άλλες πηγές/κατηγορίες,οπότε αμοιβές πρακτικής κλπ δεν λαμβάνονται υπ’όψη,αλλα αυτό δεν διευκρινίζεται ρητά όπως έχει η διατύπωση.Σε μια τέτοια περίπτωση υπαρχει επιβάρυνση με όλα τα τεκμήρια.
    Επιπλέον,λόγω του εισοδήματος από ενοίκια,δεν μπορώ να ενταχθώ στην περίπτωση «δεν υπάρχει εισόδημα από άλλη ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ» και υπάγομαι πάλι στα τεκμήρια.

  • 13 Μαρτίου 2015, 14:05 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    Το άρθρο 34 του Ν 4172/2013 είναι άρρωστο από μόνο του και θα προκαλέσει πολλά θύματα αλλά και κριτικές από αυτούς που το ψήφισαν
    και θα το έχουν όπως τόσα άλλα ξεχάσει.

    Πιστεύω, πως ότι θα ψηφιστεί τώρα, θα αφορά τις δηλώσεις του οικονομικού έτους 2015 και για το οικονομικό έτος 2016 θα έχουμε κάτι πιό δίκαιο με περιορισμό ή κατάργηση ακραίων τεκμηρίων.

    παραδείγματα

    Υπάρχει φορολογούμενος με μικρό εισόδημα που κληρονόμησε ένα σπίτι 150 τμ και έχει συνολικό τεκμήριο με ΙΧ και ατομικό που φτάνει 17.000,00 €. Πρέπει να αυτοκτονήσει ή να βγεί στο δρόμο και να μην το χρησιμοποιεί ? Άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις που έχουν και δάνειο που το εξυπηρετούν με τα δόντια. Θα πρέπει να κοκκινίσουν και να παραδοθούν ?

    Ένα μικρό βήμα για άμεσα και για ακόμα πιο ακραίες καταστάσεις (αφού δεν λύνει το πρόβλημα των παραδειγμάτων μου) θα ήταν η περίπτωση ε αφαιρώντας την λέξη «ελάχιστη» να είναι

    «ε) Δεν εφαρμόζεται η ετήσια αντικειμενική δαπάνη έως 9.550,00 € εφόσον ο φορολογούμενος ή τα εξαρτώμενα μέλη αποκτούν εισόδημα μόνο από εα) τόκους και ακίνητα και εβ) από αγροτική εκμετάλλευση για ιδιοχρησιμοποίηση προιόντων και μικροποσά επιδοτήσεων που δεν υπερβαίνει το ποσό των 1.000,00 €.»

    Όπως είναι τώρα γραμμένο είναι ασαφές. Δηλαδή ένας φοιτητής που έχει ενοίκιο από ακίνητο που κληρονόμησε αλλά έχει και ένα μικρό μεταχειρισμένο ΙΧ και μια γκαρσονιέρα θα απαλλάσσεται από ποιά αντικειμενική δαπάνη ? (ελάχιστη είναι τα 3.000,00).
    Μήπως φορολογηθεί για όλες ή τις υπόλοιπες αντικειμενικές δαπάνες του με 26% δεδομένου ότι ως φοιτητής δεν έχει και κάρτα ανεργίας. Εκτός και το καταλάβω όπως σε άλλο σχόλιο αναφέρεται ότι αφορά όλα τα τεκμήρια οπότε πάμε στο άλλο άκρο που δεν βάζουμε τεκμήριο στον κύριο με εισόδημα από ενοίκια και τόκους αλλά που έχει και μία φεράρι.

    Με το παραπάνω που προτείνω δεν λύνεται το πρόβλημα του 50%-60% των καμένων επαγγελματιών που δεν έχουν να πληρώσουν τους φόρους τους, τις εισφορές τους και τα νοίκια τους και είναι δύσκολο να μην είναι στόχος, αλλά λύνεται το φορολογικό πρόβλημα χιλιάδων άλλων εξαθλιωμένων. Άλλωστε πρέπει να καταλάβουμε ότι το να δημιουργούμε όλο και περισσότερους οφειλέτες δεν οδηγεί πουθενά και αυτό θα φανεί από τα αποτελέσματα των ρυθμίσεων που η πλειοψηφία αν δεν έχουμε ανάπτυξη δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί κατά την διάρκειά της και θα την χάνει.

    Ελπίζω σύντομα να έχουμε την διαβούλευση για το νέο φορολογικό ώστε να ακουστούν προτάσεις γύρω από τα τεκμήρια που πνίγουν κάποιους ανθρώπους και βολεύουν κάποιους άλλους.

  • 13 Μαρτίου 2015, 14:26 | ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

    Θα πρέπει να ανασταλλούν όλες εκείνες οι διατάξεις που πέρασαν την προηγούμενη πενταετία οι μνημονιακές κυβερνήσεις, όπου επιβάλλονταν φόροι σε στάνες βοσκοτόπια κα (που στην ουσία δεν μπορούν να δημιουργήσουν εισόδημα στους κατόχους τους), όπως και στις περιπτώσεις όπου επιβάλλονταν φορολογικές επιβαρύνσεις στους πολίτες, δίχως το κράτος να εξετάσει τη φοροδοτική τους ικανότητα.

  • 13 Μαρτίου 2015, 12:09 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    Ότι είναι προς ανακούφιση φοροθυμάτων να έχει ισχύ για τις δηλώσεις οικονομικού έτους 2015. Μην ξεχνάμε ότι και πέρυσι όταν ανακάλυψαν
    ότι φορολογούσαν με 26% ασκούμενους και συμμετέχοντες σε προγράμματα κλπ νομοθέτησαν αλλαγές το 2014 για εφαρμογή σε εισοδήματα χρήσης 2013.

    Δεν έχουν δοθεί οδηγίες από το 2013 που ψηφίστηκε ο Ν 4172/2013 για το διάστημα που θα πρέπει να είναι ο φορολογούμενος εγγεγραμμένος στα μητρώα του ΟΑΕΔ. Επειδή λογικά θα πρέπει να είναι από 1/1-31/12/2014
    θέλω να τονίσω ότι θα βασανιστούν πολλοί πραγματικά άνεργοι είτε γιατί δεν έχουν βγάλει κάρτα ανεργίας, είτε μπορεί να καθυστέρησαν να την ανανεώσουν και δεν έχουν όλο το διάστημα, είτε γιατί έκαναν διακοπή ως επαγγελματίες με 31/12/2013 και πέρασαν οι πρώτες ημέρες του 2014 μέχρι να εκδώσουν κάρτα ανεργίας, είτε δεν έχουν χρήματα να δηλώσουν τυπικά την διακοπή των εργασιών τους ώστε να εκδώσουν κάρτα ανεργίας κλπ.
    Μέσα από αυτό το άρθρο πρέπει να λυθεί.

    Τουλάχιστον οι μισοί φορολογούμενοι που έχουν κάποιο αγροτεμάχιο με ελιές κλπ δέντρα προκειμένου να αποφύγουν προστριβές με την φορολογική αρχή δήλωναν μικρό τεκμαρτό αγροτικό εισόδημα.
    Δεν μας έχει ερμηνεύσει ακόμα ο Ν 4172 αν όλοι αυτοί με 1,2,3,4,
    στρέμματα θεωρείται ότι έχουν αγροτική ατομική επιχείρηση !
    Ο συνδυασμός με το συγκεκριμένο άρθρο είναι ότι ο άνεργος που δεν είναι εγγεγραμμένος στον ΟΑΕΔ με 1 στρέμμα ελιές θα φορολογηθεί
    με 13% και την ανάλογη προκαταβολή για τα πιθανά τεκμήριά του ?
    Μέσα από αυτό το άρθρο πρέπει να λυθεί.

  • 13 Μαρτίου 2015, 11:31 | ΑΠ

    Η προκαταβολή του φόρου μπορεί να είναι εξοντωτική για σειρά επιχειρήσεων.
    α. θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα προηγούμενης έγκρισης της συναλλαγής ή σειράς ομοίων συναλλαγών, οπότε δεν θα προκαταβάλλεται φόρος
    β. να προσδιοριστεί ο όρος «τρέχουσες τιμές αγοράς», με ιδιαίτερη μνεία για προϊόντα που έχουν χρηματιστηριακή τιμή
    γ. να διευκρινισθεί ρητά ότι η επιστροφή θα γίνεται αμέσως, π.χ. εντός τριών εργασίμων ημερών, μετά την απόδειξη ότι η συναλλαγή είναι «συνήθης και σε τρέχουσες τιμές αγοράς» χωρίς άλλο έλεγχο του φορολογουμένου
    δ. η απόφαση της αρμόδιας εφορίας για το σύνηθες της συναλλαγής θα πρέπει να εκδίδεται π.χ. εντός πέντε εργασίμων ημερών από την υποβολή της σχετικής αιτήσεως και παραστατικών, άλλως να θεωρείται ότι η συναλλαγή εγκρίθηκε, με την επιφύλαξη μελλοντικού ελέγχου.
    ε. να εξαιρεθούν από την παρακράτηση καταβολές για υπηρεσίες που έχουν ήδη εγκριθεί π.χ. καταβολή royalties κοκ.

  • 13 Μαρτίου 2015, 10:18 | Χριστίνα

    Εγώ στο τέλος της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 του άρθρου 34 του ΚΦΕ θα πρόσθετα και » ή το πραγματικό του και το τεκμαρτό του εισόδημα είναι μέχρι 5.500,00 ευρώ αντίστοιχα».
    Διότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μείνει άνεργοι και είχαν ένα σπίτι και ένα αυτοκίνητο και ταυτόχρονα μέσα στο έτος να είχαν κάποιες έκτακτες αμοιβές (απόδειξη επαγγελ.δαπάνης,πενιχρά δικαιώματα κ.τ.λ.).Δηλ. ένας άνεργος μέχρι σήμερα που είχε τεκμήρια 5500 ή 6000 ευρώ και μια απόδειξη δαπάνης ή ένα δικαίωμα (βλεπ.ΑΕΠΙ) 1,ΟΟ ευρώ ή ένας επαγγελματίας με ζημιές,του έβγαινε τεράστιος φόρος.Γι’αυτό και η λέξη «αντίστοιχα».Γενικά η κλίμακα πρέπει να γίνει ενιαία με αφορολόγητο όριο,αλλά αν αυτό δεν μπορεί να γίνει φέτος,ας γίνουν σωστές τροποποιήσεις για να μειωθεί η αδικία στους μικρομεσαίους.

  • 13 Μαρτίου 2015, 09:09 | ΧΡΗΣΤΟΣ

    Η ρύθμιση για την μη αναγνώριση των δαπάνων από μη συνεργάσιμα κράτη και η προυπόθεση παρακράτησης φόρου θα εξοντώσει τις εταιρείες, δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο δυστυχώς, πολλές εταιρείς έχουν την έδρα τους σε τέτοια κράτη , ναυτιλιακές (άρα για ναύλους πλοίων θα πρέπει να προκαταβάλλεται φόρος), πετρελαικές εταιρείες, εμπορικές πχ Glencore κλπ , πρέπει να απαληφθεί η προκαταβολή φόρου.

    Ευχαριστώ

  • 13 Μαρτίου 2015, 08:07 | NM

    <>

    Εγκληματική προσθήκη εάν παραμείνει χωρίς όριο. Τα τεκμήρια πρέπει να αφαιρεθούν όταν πιάνουν μόνο τη «μαρίδα». Δεν μπορεί κάποιος να έχει εισόδημα από ακίνητα/τόκους κι ενώ διάγει πολυτελή βίο (λχ σπίτι 500τμ/πισίνα/αυτοκίνητο κλπ κλπ) να φορολογείται μόνο για το εισόδημα από ακίνητα/τόκους, έστω κι εάν αυτό υπολείπεται σημαντικά των τωρινών τεκμηρίων.

    Αν κάποιος έχει τεκμήρια 50.000 και εισοδήματα μόνο από τόκους 10.000 θα είμαστε ΟΚ εάν φορολογηθεί με 1500 ευρώ από τους τόκους; Τρελά πράγματα.

    Προφανώς πρέπει να μπει ένα όριο, λχ μη εφαρμογής των τεκμηρίων για ποσά μέχρι το αφορολόγητο όριο.