Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣΆρθρο 13 – Πίστωση ποσών από παρακράτηση ή αυτεπάγγελτο συμψηφισμό ή πράξεις εκτέλεσης.

Άρθρο 13 – Πίστωση ποσών από παρακράτηση ή αυτεπάγγελτο συμψηφισμό ή πράξεις εκτέλεσης.

Τα ποσά που εισπράττονται κατά τη διάρκεια της ρύθμισης από την παρακράτηση ποσοστού απαίτησης του οφειλέτη λόγω της χορήγησης αποδεικτικού ενημερότητας ή κατόπιν συμψηφισμού καλύπτουν δόση ή δόσεις της χορηγηθείσας ρύθμισης, εφόσον δεν πιστώνονται διαφορετικά. Ομοίως, τα αποδιδόμενα ποσά από πράξεις εκτέλεσης, λαμβάνονται υπόψη για την κάλυψη δόσης ή δόσεων της χορηγηθείσας ρύθμισης, εφόσον εισπράττονται κατά τη διάρκεια αυτής και δεν πιστώνονται σε άλλες οφειλές που δεν έχουν ρυθμιστεί ή πιστώνονται διαφορετικά κατά τις κείμενες διατάξεις.

Σχόλια
  • 16 Μαρτίου 2015, 13:59 | ΠΑΡΙΣΣΙΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ

    Κύριοι,
    Το άρθρο 13 του ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, εάν έχει εφαρμογή και σε φορολογικές ενημερότητες επιχειρήσεων οι οποίες λαμβάνουν μέρος σε διαγωνισμούς του Δημοσίου, χωρίς να προσδιορίζει επ’ ακριβώς το ποσοστό της παρακράτησης στην εκδιδόμενη φορολογική ενημερότητα, το οποίο θα πρέπει να είναι λογικό και να αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα της επιχειρηματικότητας σήμερα, τότε είναι τραγικά λανθασμένο, κάτι που έχει ήδη συμβεί και στην προηγούμενη ρύθμιση των 72 δόσεων, με τον απίστευτο όρο, της παρακράτησης του ενός εβδόμου (1/7) των οφειλών, στην κάθε εκδιδόμενη φορολογική ενημερότητα, γεγονός που οδηγεί επίσης στο ίδιο οδυνηρό αποτέλεσμα (αφού οι ενημερότητες αυτές εκδίδονται σχεδόν στο σύνολό τους για ποσά μικρότερα του 1/7 και επομένως τα ποσά τα οποία παρακρατούνται είναι στο 100%) και το οποίο θα πρέπει να καταργηθεί οπωσδήποτε, με τροποποίηση η οποία θα πρέπει να κατατεθεί συγχρόνως, με αυτή της ρύθμισης των 100 δόσεων.
    Αυτά είναι απαραίτητο να γίνουν για την προστασία των έντιμων επιχειρηματιών, οι οποίοι κάτω από αυτή την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, καταβάλουν κάθε προσπάθεια καταβολής των φόρων τους, υφιστάμενοι επιπρόσθετα και τον εξοντωτικό αθέμιτο ανταγωνισμό, εκείνων οι οποίοι αποκρύβουν αυτούς.
    Προς εξήγηση του ανωτέρω, κατατίθεται το κατωτέρω παράδειγμα:
    Ας υποθέσουμε ότι μια επιχείρηση λαμβάνει μέρος σε ένα διαγωνισμό, με ένα μικτό κέρδος 30%.
    Εάν κερδίσει το διαγωνισμό, διαμορφώνεται η κάτωθι κατάσταση:
    Κόστος προϊόντος 100,00€
    30% μικτό κέρδος 30,00€
    Σύνολο 130,00€
    23% ΦΠΑ 29,90€
    Σύνολο προσφοράς 159,90€
    Εάν για ένα μικτό κέρδος 30€, το Δημόσιο με την έκδοση της φορολογικής ενημερότητας παρακρατήσει όλο το ποσό των 159,90€, αφού αυτό στο σχέδιο νόμου της ρύθμισης των 100 δόσεων δεν έχει προσδιορισθεί επ’ ακριβώς ή με την ισχύουσα ρύθμιση του 1/7 των 72 δόσεων είναι μικρότερο αυτού του 1/7, κάτι το οποίο όπως προείπαμε είναι και το σύνηθες, τότε η επιχείρηση :
    1) Αφού θα της έχει ήδη παρακρατηθεί και ο Φ.Π.Α., κατά την έκδοση της ενημερότητας βάσει της ρύθμισης, δεν θα έχει τη δυνατότητα απόδοσης του Φ.Π.Α. των 29,90€ στο τέλος του επόμενου μήνα.
    2) Αφού θα της έχει παρακρατηθεί και όλο το μικτό κέρδος των 30€, αυτή δεν θα έχει τη δυνατότητα να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις λειτουργίας της, όπως μισθοί προσωπικού, ΙΚΑ, ΔΕΗ, κ.λπ., υποχρεώσεις οι οποίες εξυπηρετούνται από το μικτό κέρδος της επιχείρησης.
    3) Αφού θα της έχει παρακρατηθεί και όλο το χρηματικό ποσό του κόστους των εμπορευμάτων των 100€, τότε η επιχείρηση δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στην εξόφληση των προμηθευτών της για τα προϊόντα που αυτή προσέφερε στο διαγωνισμό.
    Με βάση τα ανωτέρω, η μόνη απομένουσα αναγκαστική λύση στην επιχείρηση, είναι να μην λάβει μέρος στο διαγωνισμό.
    Αποτέλεσμα αυτού για την επιχείρηση, είναι να οδηγηθεί αυτή στον μαρασμό ή ακόμη και στο κλείσιμο.
    Αποτέλεσμα αυτού για το Δημόσιο, είναι να δημιουργηθεί ολιγοπώλιο ή και μονοπώλιο, το οποίο θα έχει ως συνέπεια την αισχροκέρδεια, με τη συμμετοχή στους διαγωνισμούς εταιρειών με κέρδος 300%, 400%, 500% και άνω, κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου άγνωστο ότι συνέβαινε, όπου διαμορφώνονταν συνθήκες ολιγοπωλίου.

  • 15 Μαρτίου 2015, 22:27 | Αναστασιος Κουτσουκος

    Να ληφθει μεριμνα για την αποκατασταση αδικιων του παρελθοντος και συγκεκριμενα, εφοσον δημοσια υπηρεσια δεν αναγνωριζε τα ετη σπουδων σε Α.Ε.Ι. σε δημ υπαλληλο με αυξημενα προσοντα ενω γνωριζε οτι στο προσωπο του συνετρεχαν ολες οι σχετικες προυποθεσεις, να υποχρεουται το δημοσιο στην σχετικη αναγνωριση με τις αναλογες μισθολογικες παροχες και χρονοεπιδοματα. Γενικοτερα να ληφθει μεριμνα ωστε να αποκατασταθει η αξιοκρατια σε ολους τους τομεις του δημοσιου και ειδικοτερα στα σωματα ασφαλειας που μπορουν να παιξουν καθοριστικο ρολο στην παταξη της φοροδιαφυγης, εισφοροδιαφυγης και καθε μορφης οικονομικου εγκληματος.

  • 15 Μαρτίου 2015, 22:15 | Σοφια

    Να ληφθει μεριμνα για την αποκατασταση αδικιων του παρελθοντος και συγκεκριμενα, εφοσον δημοσια υπηρεσια δεν αναγνωριζε τα ετη σπουδων σε Α.Ε.Ι. σε δημ υπαλληλο με αυξημενα προσοντα ενω γνωριζε οτι στο προσωπο του συνετρεχαν ολες οι σχετικες προυποθεσεις, να υποχρεουται το δημοσιο στην σχετικη αναγνωριση με τις αναλογες μισθολογικες παροχες και χρονοεπιδοματα. Γενικοτερα να ληφθει μεριμνα ωστε να αποκατασταθει η αξιοκρατια σε ολους τους τομεις του δημοσιου και ειδικοτερα στα σωματα ασφαλειας που μπορουν να παιξουν καθοριστικο ρολο στην παταξη της φοροδιαφυγης, εισφοροδιαφυγης και καθε μορφης οικονομικου εγκληματος.

  • 15 Μαρτίου 2015, 18:18 | ΠΑΠΑΖΙΩΓΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    Ένα μπράβο στην κυβέρνηση για το νομοσχέδιο .
    Για τους δυο παρακάτω λόγους όμως :
    Α) Πρόστιμα – προσαυξήσεις: Η κρίση είναι παρούσα και καταστρέφει την οικονομία εδώ και έξι χρόνια. Καθ’ όλη την περίοδο αυτή, φορολογούμενοι και επιχειρήσεις που για αντικειμενικούς λόγους δεν κατάφεραν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους (και αναφέρομαι αποκλειστικά σε αυτούς) έχουν επιβαρυνθεί με τεράστια ποσά προστίμων και προσαυξήσεων. Ενώ χρωστούν στην πραγματικότητα ένα Α ποσό, καλούνται να αποπληρώσουν ένα ποσό πολλαπλάσιο αυτού που έχει δημιουργηθεί τεχνητά και μάλιστα σε μια περίοδο όπου η επιβίωση αποτελεί για πολλούς το βασικό ζητούμενο.
    Β) Πραγματική φοροδοτική ικανότητα: Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι υπάρχουν πολίτες, από το 2008 και μετά που το υπόλοιπο του εισοδήματός τους δεν το βάζουν στο σεντούκι ούτε σε θυρίδες, αλλά το ρίχνουν στην οικονομία, συμβάλλοντας άμεσα στη ρευστότητα αλλά και στα φορολογικά έσοδα (ΦΠΑ σε καταναλωτικά προϊόντα, φόροι σε λογαριασμούς ΔΕΗ και λοιπών ΔΕΚΟ, φόροι σε καύσιμα κλπ).
    Είναι ευκαιρία, σε αυτό το νομοσχέδιο, το κράτος να εφαρμόσει την απευθείας σύνδεση όλων των ταμειακών μηχανών με το TAXINET, έτσι ώστε 40% των δαπανών να εκπίπτουν από τις προσαυξήσεις.
    Παράδειγμα:
    α) Ένας πολίτης ή μια επιχείρηση χρεωστάει 5000 ευρώ και 2000 ευρώ προσαυξήσεις.
    β) Με οποιαδήποτε αγορά που κάνει δίνει το ΑΦΜ του και αυτόματα η δαπάνη περνά στο TAXISNET
    γ) Το TAXISNET αφαιρεί αυτόματα από τις προσαυξήσεις το 40% της δαπάνης.
    Εξυπακούεται ότι για τις επιχειρήσεις οι δαπάνες αυτές θα είναι μη εκπιπτόμενες στην επιχείρηση.
    Όφελος για το κράτος:
    Θα εισπράξει από την φορολόγηση των αποδείξεων τα ποσά των προσαυξήσεων τα οποία δύσκολα θα τα εισέπραττε έτσι και αλλιώς.

  • 13 Μαρτίου 2015, 23:26 | Μιχαηλ Μερτσαρης

    Θεωρω μια σημαντικη παραμετρος που δεν εχει συμπεριληφθει στα επειγοντα μετρα ενισχυσης της ρευστοτητας του κρατους. Υπαρχουν αδιαθετα αποθεματικα απο εισφορες, στα ταμεια, απο μη καταβολες εφαπαξ,τα οποια καθυστερουν να εκταμιευθουν προς τους πολιτες πανω απο 2 χρονια.Με μια προυποθεση εξοφλησης του 100 % των οφειλων προς εφορια και ασφαλιστικα ταμεια με αμεση εκταμιευση του εφαπαξ θα διευκολυνθουν και οι πολιτες με την αποφυγη των προσαυξησεων, και τα ταμεια θα ενισχυθουν.

  • 13 Μαρτίου 2015, 15:24 | Κωνσταντίνα Χατζηνικολή

    Πρέπει το ποσό της παρακράτησης να είναι αναλογικό σε σχέση με την αμοιβή αλλά και κλιμακωτό. Επίσης να μην παρακρατείται και επί του ΦΠΑ. Για παράδειγμα σε αμοιβή 5.000 ευρώ με 1.150 ευρώ ΦΠΑ να παρακρατείται ποσό 3.075 ευρώ !!! άρα να μένουν 1.925 ευρώ με δεδομένο ότι το ΦΠΑ πρέπει να καταβληθεί κανονικά!! Και όλα αυτά για συνολικές οφειλές των 10.000 ευρώ!!

  • 13 Μαρτίου 2015, 14:26 | ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

    Αυτονόητο είναι ο συμψηφισμός στις περιπτώσεις που ο οφειλέτης έχει τη δυνατότητα να καλύψει τις δόσεις αλλά αποφεύγει συστηματικά να το πράξει

  • 13 Μαρτίου 2015, 13:00 | βαρδακη ελενη

    για ποιο λογο μια μικρη επιχειρηση που εχει οφειλες στο δημοσιο να δωσει πραγματα σε δημοσιο φορεα , τα οποια θα πρεπει να προπληρωσει για να τα αγορασει και οι περισσοτερες μικρες επιχειρησεις δεν εχουν κεφαλαιο , οταν γινεται παρακρατηση ολου του ποσου για την προμηθεια σε φορεις δημοσιου ? ετσι οι μικρες επιχειρησεις δεν εχουν την δυνατοτητα να αυξησουν τα εσοδα τους και οι μεγαλες εταιρειες χτυπανε τους διαγωνισμους χωρις σχεδον κανενα ανταγωνιστη, θα προτεινα να γινετε μια παρακρατηση 20 – 30 % αναλογα το υψος της οφειλης ωστε οταν γινεται καποιος διαγωνισμος να μπορεσει και η μικρη επιχειρηση να λαβει μερος ως προμηθευτης και να αυξησει τα εσοδα της .

Σχόλια