1. Η δαπάνη των μη μισθολογικών παροχών των υπαλλήλων των φορέων, που υπάγονται στις διατάξεις του παρόντος νόμου, αποτυπώνεται εφεξής αναλυτικά στους συντασσόμενους προϋπολογισμούς των φορέων ανά είδος παροχής.
2. Σε κάθε συλλογική σύμβαση, που αφορά στη χορήγηση μη μισθολογικών παροχών, επισυνάπτεται, ως παράρτημα και αναπόσπαστο μέρος αυτής, μελέτη με τον αριθμό των εργαζομένων που αφορά η παροχή, την προκαλούμενη δαπάνη, καθώς και τον τρόπο κάλυψής της.
3. Για τις παροχές κινητής τηλεφωνίας προβλέπεται η καθιέρωση ανωτάτου ορίου χρόνου ομιλίας/χρήσης διαφορετικού ανάλογα με την ιδιότητα του υπαλλήλου, προκειμένου να καλυφθεί η υπηρεσιακή ανάγκη για απρόσκοπτη λειτουργία του φορέα ή της υπηρεσίας με επιβάρυνση του εργαζόμενου για χρήση καθ’ υπέρβαση του εν λόγω ορίου. Το όριο του προηγουμένου εδαφίου καθορίζεται με απόφαση του οικείου Υπουργού ή του εξουσιοδοτημένου από αυτόν οργάνου.
4. Για τις παροχές που έχουν στόχο τη διασφάλιση της υγιεινής και της ασφάλειας των συνθηκών εργασίας, προβλέπεται η χορήγησή τους αποκλειστικά και μόνο σε είδος.
5. Παροχές που αφορούν σε Ασφαλιστήρια Συμβόλαια/Προγράμματα Ιατροφαρμακευτικής Κάλυψης των εργαζομένων, καθώς και σε μειωμένα εισιτήρια, δωρεάν Κάρτες Διαδρομών καλύπτονται αποκλειστικά από ίδια συμμετοχή των εργαζομένων.