1. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών προκηρύσσονται 15 έως 50 άδειες διενέργειας τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου. Οι άδειες χορηγούνται ύστερα από διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό.
2. Οι όροι της προκήρυξης του διαγωνισμού πρέπει να είναι σαφείς και πλήρεις. Η διακήρυξη περιλαμβάνει τουλάχιστον τα ακόλουθα:
α) τον αριθμό των προκηρυσσόμενων αδειών,
β) την προθεσμία μέσα στην οποία οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ζητήσουν από το αρμόδιο όργανο του διαγωνισμού τα σχετικά έγγραφα,
γ) το αρμόδιο όργανο για την αποσφράγιση των προσφορών, την ημερομηνία και τον τόπο της αποσφράγισης, καθώς και τα πρόσωπα που δικαιούνται να παρίστανται,
δ) τον τύπο, τα ποσοστά, το νόμισμα, το χρόνο υποβολής των εγγυήσεων συμμετοχής στο διαγωνισμό, καθώς και άλλες εξασφαλίσεις που τυχόν ζητούνται,
στ) τα στοιχεία και τα δικαιολογητικά από τα οποία προκύπτει ότι τηρούνται τα ελάχιστα όρια των οικονομικών και τεχνικών προϋποθέσεων, που τάσσονται με την προκήρυξη,
ε) την προθεσμία για την παραλαβή των προσφορών και τη διεύθυνση στην οποία πρέπει να κατατεθούν,
στ) τη διάρκεια ισχύος των προσφορών,
ζ) τους απαράβατους όρους, απόκλιση από τους οποίους συνεπάγεται απόρριψη της προσφοράς,
η) τα κριτήρια επιλογής σχετικά με την προσωπική κατάσταση των υποψηφίων τα οποία οδηγούν σε αποκλεισμό τους και τα απαιτούμενα στοιχεία βάση των οποίων αποδεικνύεται ότι οι υποψήφιοι δεν εμπίπτουν στις περιπτώσεις που οδηγούν σε αποκλεισμό,
θ) την ελάχιστη τιμή εκκίνησης του πλειοδοτικού διαγωνισμού,
ι) το σχέδιο της άδειας που θα χορηγηθεί
ια) κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για τη διενέργεια του διαγωνισμού.
3. Για την χορήγηση της άδειας καταβάλλονται:
α) το τίμημα της άδειας,
β) εγγύηση καλής εκτέλεσης των όρων της άδειας,
γ) προκαταβολή ποσού έναντι του περιοδικού τέλους,
δ) προκαταβολή έναντι του φόρου εισοδήματος.
Με την προκήρυξη του διαγωνισμού καθορίζονται το ύψος της εγγύησης, το προκαταβλητέο ποσό έναντι του περιοδικού τέλους και ο προκαταβλητέος φόρος εισοδήματος και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής.
4. Αν δεν κατακυρωθεί το σύνολο των αδειών που προκηρύχθηκαν, οι άδειες που δεν κατακυρώθηκαν επαναπροκηρύσσονται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μετά την πάροδο ενός τουλάχιστον έτους.
5. Τουλάχιστον ένα έτος πριν τη λήξη της εκάστοτε ισχύουσας άδειας, ο ανάδοχος μπορεί να ζητά με αίτησή του προς την Ε.Ε.Ε.Π. τη χρονική επέκταση της άδειας για ίσο ή μικρότερο χρονικό διάστημα, με τους ίδιους όρους, αλλά με νέο τίμημα.
6. Άδειες πέραν των όσων προκηρύχθηκαν σύμφωνα με την παρ. 1, δεν μπορούν να προκηρυχθούν αν δεν παρέλθει πενταετία από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου.
7. Κάθε ανάδοχος δεν μπορεί να λάβει πάνω από μία άδεια. Οι άδειες είναι προσωπικές και αμεταβίβαστες. Απαγορεύεται η με οποιονδήποτε τρόπο εκμίσθωση ή συνεκμετάλλευση της άδειας με τρίτους ή η μεταβολή της σύνθεσης του εταιρικού κεφαλαίου του κατόχου της άδειας, που οδηγεί σε άμεση ή έμμεση αλλαγή ελέγχου της διοίκησης της εταιρίας χωρίς προηγούμενη έγκριση της Ε.Ε.Ε.Π. Κάθε μεταβίβαση μετοχών με μία ή περισσότερες πράξεις προς ή από το ίδιο νομικό πρόσωπο, ίση ή μεγαλύτερη με το 2% του εταιρικού κεφαλαίου εταιρίας που είναι κάτοχος άδειας γνωστοποιείται στην Ε.Ε.Ε.Π. μέσα σε προθεσμία 15 ημερών, από την ως άνω μεταβίβαση. Άρθρο 3 παρ. 12 και επόμενες και 4 ν. 2206/1994 (καζίνο) Με απόφαση της Ε.Ε.Ε.Π. ορίζονται ανώτατα ποσοστά συμμετοχής του ιδίου προσώπου σε περισσότερες εταιρίες που έχουν λάβει άδεια διενέργειας τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου.
8. Με τον Κανονισμό Διεξαγωγής και Ελέγχου Παιγνίων ρυθμίζονται η διαδικασία και οι προϋποθέσεις έκδοσης, επέκτασης χρονικής ισχύος και ανάκλησης των αδειών διενέργειας τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου, οι όροι που πρέπει να περιέχονται σε αυτές, η διαδικασία επιβολής κυρώσεων και κάθε άλλη λεπτομέρεια που αφορά την έκδοση των αδειών και τις υποχρεώσεις των μετόχων των εταιριών που είναι κάτοχοι της άδειας.
9. Η άδεια διενέργειας τυχερών παιγνίων μέσω του διαδικτύου έχει διάρκεια πέντε (5) έτη και περιλαμβάνει όρους, υπό τους οποίους ασκείται η δραστηριότητα για την οποία εκδίδεται. Αν ο κάτοχος της άδειας δεν πληροί ή παραβιάζει όρο που περιλαμβάνεται σε αυτήν ή παραβαίνει διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας,
10. Απαγορεύεται η συμμετοχή στους διαγωνισμούς του άρθρου αυτού, οποιουδήποτε, από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου και εφεξής, στην ελληνική επικράτεια, διεξάγει τυχερά παίγνια μέσω διαδικτύου ή εκμεταλλεύεται ή λειτουργεί ιστοτόπους στους οποίους διεξάγονται τυχερά παίγνια, καθώς και όποιου διαφημίζει ή προβάλει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τη διεξαγωγή τέτοιων παιγνίων ή την εκμετάλλευση και λειτουργία ιστοτόπων, χωρίς να είναι κάτοχος της άδειας του άρθρου αυτού.
Θέσεις εργασίας στην Ελλάδα θα τους υποχρεώσετε να φτιάξουν;
Με αυτούς τους όρους δεν είναι υποχρεωμένοι.
Μόνο θα αρμέγουν.
Ο παρών νόμος και οι Υπουργικές Αποφάσεις με τις οποίες θα προκηρύσσονται οι διαγωνισμοί και θα εγκρίνονται τα τεύχη τους, θα πρέπει να καθορίζουν ρητά αν οι άδειες που θα χορηγούνται για τη διεξαγωγή τυχερών παιγνίων μέσω του διαδικτύου θα καλύπτουν συγκεκριμένες κατηγορίες στοιχηματικής δραστηριότητας ή όλες ανεξαιρέτως τις στοιχηματικές δραστηριότητες (π.χ. παιχνίδια κληρώσεων και στιγμιαίων λαχείων, αθλητικό στοίχημα, ιπποδρομιακό στοίχημα, παιχνίδια καζίνο κ.λπ.). Σε όλα τα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχουν επιτρέψει τη διεξαγωγή στην επικράτειά τους τυχερών παιγνίων μέσω του διαδικτύου, οι σχετικοί νόμοι και οι αντίστοιχες άδειες επιτρέπουν στους κατόχους τους τη διεξαγωγή τυχερών παιγνίων συγκεκριμένων κατηγοριών, ενώ σε κανένα κράτος – μέλος δεν χορηγείται γενική (για όλες τις κατηγορίες στοιχηματικής δραστηριότητας) άδεια διεξαγωγής.
Στην προκήρυξη του εδαφίου 2 θα πρέπει να αναφέρονται οι προς αδειοδότηση κατηγορίες στοιχηματικής δραστηριότητας.
Θα πρέπει να διευκρινιστεί αν η νέα προκήρυξη του εδαφίου 4 θα γίνεται μετά πάροδο ενός τουλάχιστον έτους από την προηγηθείσα προκήρυξη ή από την κατακύρωση του διαγωνισμού και την ανάδειξη του ή των αναδόχων βάσει της προηγηθείσας προκήρυξης.
Το αναφερόμενο στο εδάφιο 5 τίμημα για τη χρονική επέκταση των αδειών συνιστά θεμελιώδη όρο εκμετάλλευσης. Συνεπώς, τα κριτήρια διαμόρφωσής του θα πρέπει να είναι γνωστά εκ των προτέρων και να καθορίζονται είτε από τον παρόντα νόμο, είτε από τις Υπουργικές Αποφάσεις με τις οποίες θα προκηρύσσονται οι διαγωνισμοί και θα εγκρίνονται τα τεύχη τους και, πάντως, όχι με αποφάσεις της Ε.Ε.Ε.Π.
Οι προβλέψεις του εδαφίου 8 είναι νομικά προβληματικές, δεδομένου ότι το παρόν άρθρο προβλέπει (εδάφια 1 έως και 3) συγκεκριμένη διαδικασία αδειοδότησης, ενώ δεν μπορεί να τεθεί θέμα έκδοσης αδειών διενέργειας τυχερών παιγνίων μέσω του διαδικτύου (οι άδειες θα δοθούν υποχρεωτικά στους αναδόχους που θα προκύψουν εκ της διαγωνιστικής διαδικασίας). Επιπρόσθετα, δεν μπορεί να τεθεί θέμα διαδικασίας και προϋποθέσεων επέκτασης της χρονικής ισχύος των αδειών, δεδομένου ότι το παρόν άρθρο (εδάφιο 5) προβλέπει ότι οι άδειες δύναται, κατόπιν αιτήσεως των κατόχων τους, να επεκταθούν για ίσο ή για μικρότερο χρονικό διάστημα, με τους ίδιους όρους, αλλά με νέο τίμημα. Τέλος, είναι νομικώς αδιαμφισβήτητο ότι οι πάσης φύσεως κυρώσεις και οι διαδικασίες επιβολής τους δύναται να καθορίζονται με νόμο και όχι με κανονισμούς ή αποφάσεις μη ανεξάρτητων αρχών, όπως η Ε.Ε.Ε.Π.
Το εδάφιο 9 είναι νομοτεχνικά ημιτελές, δεδομένου ότι δεν καθορίζει τις συνέπειες (κυρώσεις) για τον κάτοχο της άδειας που δεν πληροί ή παραβιάζει όρο της άδειας ή παραβαίνει τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας.
Στο άρθρο 26 θα πρέπει να προστεθεί 11ο εδάφιο, σύμφωνα με το οποίο επιχειρήσεις (operators) οι οποίες ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν σε διαγωνισμό για την απόκτηση αδείας διεξαγωγής τυχερών παιγνίων και στοιχηματισμού μέσω του διαδικτύου και οι οποίες, πριν την ψήφιση του παρόντος νόμου, παρείχαν άμεσα ή έμμεσα μέσω του διαδικτύου υπηρεσίες τυχερών παιγνίων ή/και στοιχηματισμού σε φυσικά πρόσωπα (καταναλωτές) κατοικούντα ή διαμένοντα εντός της ελληνικής επικράτειας χωρίς να έχουν άδεια από την ελληνική πολιτεία και κατά παράβαση της εθνικής νομοθεσίας, θα υποχρεούνται αποδεδειγμένα να κλείσουν και να διαγράψουν τις οικείες βάσεις δεδομένων, καθώς επίσης και τους πάσης φύσεως λογαριασμούς των ανωτέρω πελατών τους, αφενός, διότι αυτές δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο ρητά απαγορευμένης από την εθνική νομοθεσία επιχειρηματικής δραστηριότητας, αφετέρου διότι, σε αντίθετη περίπτωση, οι ανωτέρω επιχειρήσεις, σε περίπτωση απόκτησης αδείας, θα αποκτήσουν έναντι των υπόλοιπων αδειούχων (συμπεριλαμβανομένων των νομίμων σήμερα παρόχων τυχερών παιγνίων και στοιχηματισμού) σημαντικότατο αθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, προερχόμενο μάλιστα από παράνομη δραστηριότητα. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι αντιστοίχου περιεχομένου πρόνοιες και προβλέψεις έχουν ρητά ενσωματωθεί σε όλες ανεξαιρέτως τις νομοθεσίες των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν προχωρήσει στο ελεγχόμενο άνοιγμα της διαδικτυακής αγοράς τυχερών παιγνίων και στοιχηματισμού.
Ενόψει της σύνταξης του νέου νομικού πλαισίου για τη ρύθμιση της αγοράς παιγνίων η CENTRIC Α.Ε. και η Sportingbet Plc καταθέτουν τις απόψεις τους στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης:
Άρθρο 26
Α. Ουδέν διαλαμβάνει η ρύθμιση ως προς τη δημοσιότητα που θα περιβληθεί η προβλεπόμενη στο άρθρο αυτό προκήρυξη διεθνούς πλειοδοτικού διαγωνισμού. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με την υπ’ αριθ. 2006/C 179/02 ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τη νομολογία του ΔΕΕ (βλ. Υποθέσεις C-324/98 Telaustria [2000] Συλλογή Νομολογίας I-10745, παράγραφος 62, C-231/03 Coname, απόφαση της 21.7.2005, παράγραφοι 16 έως 19 και C-458/03 Parking Brixen, απόφαση της 13.10.2005, παράγραφος 49), τα κράτη μέλη οφείλουν να συμμορφώνονται με τις αρχές της Συνθήκης ΕΚ για την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, το δικαίωμα εγκατάστασης, τις υποχρεώσεις μη διακρίσεων λόγω ιθαγένειας και διαφάνειας, τις αρχές της αναλογικότητας και της αμοιβαίας αναγνώρισης. Από τις εν λόγω βασικές ελευθερίες και υποχρεώσεις, που οφείλουν να σέβονται τα κράτη μέλη απορρέει, κατά τη σχετική ανακοίνωση της Επιτροπής, η υποχρέωση των κρατών μελών να προσδίδουν τον προσήκοντα βαθμό δημοσιότητας στη διαγωνιστική διαδικασία, ώστε να καθίσταται δυνατό το άνοιγμα της αγοράς υπηρεσιών στον ανταγωνισμό καθώς και ο έλεγχος του αμερόληπτου χαρακτήρα των διαδικασιών διαγωνισμού. Η εν λόγω παράλειψη θα μπορούσε ενδεχομένως να θεραπευθεί με τη μεταγενέστερη προκήρυξη-απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, όμως, σκόπιμο βάση της συνήθους πρακτικής είναι να ενταχθεί ήδη στο κείμενο του νόμου προς αποφυγή συγχύσεων και παρερμηνεύσεων.
Β. Δεν προκύπτει εάν στο διεθνή διαγωνισμό μπορούν να συμμετάσχουν μόνο νομικά πρόσωπα ενώσεις προσώπων ή κοινοπραξίες. Είναι αμφίβολο εάν το ζήτημα αυτό αποτελεί «λεπτομέρεια» που θα ρυθμισθεί με τη διακήρυξη του διαγωνισμού κατά την παράγραφο 2 περ. ια΄ του άρθρου 26. Με άλλα λόγια, θα πρέπει οι υποψήφιοι να έχουν συστήσει Α.Ε ή εγκατάσταση δια υποκαταστήματος στην Ελλάδα για τη συμμετοχή τους και μόνο στο διαγωνισμό και πριν ακόμα ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός και χορηγηθούν οι άδειες; Και αν ναι, ποια είναι η αιτιολόγηση της εν λόγω απαίτησης; Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι σε περίπτωση που τελικώς οι εν λόγω υποψήφιοι δεν λάβουν άδεια θα έχουν υποστεί σημαντικά έξοδα για τη θέσπιση εγκατάστασης στην Ελλάδα με οιονδήποτε τρόπο.
Γ. Προβλέπονται μόνο κριτήρια επιλογής σχετικά με την προσωπική κατάσταση των υποψηφίων, χωρίς να προβλέπονται αντίστοιχα κριτήρια σχετικά με τη χρηματοοικονομική και τεχνική ικανότητα των υποψηφίων, παρά το γεγονός ότι η παροχή των επίμαχων υπηρεσιών προϋποθέτει ειδικές ικανότητες χρηματοοικονομικής και τεχνικής φύσεως (βλ. παράγραφο 2 περ. η΄ του άρθρου 26). Για παράδειγμα, θα πρέπει να προβλέπεται τουλάχιστον ότι τυχόν υφιστάμενη άδεια από άλλο κράτος-μέλος της ΕΕ θα κρίνεται θετικά κατά την αξιολόγηση του φακέλου του υποψηφίου ή να αναγνωρίζεται μερικώς ή εξ ολοκλήρου κατά τα πρότυπα άλλων κρατών μελών (π.χ. white listing Ηνωμένου Βασιλείου και Δανίας). Η κατοχή τέτοιας άδειας θα πρέπει να αποτελεί τεκμήριο πλήρωσης προϋποθέσεων (όπως π.χ. προστασίας των καταναλωτών), αφού θα έχει προηγηθεί έλεγχος ως προς τούτο από τις αρμόδιες αρχές του κράτους-μέλους που έχει χορηγήσει την εν λόγω άδεια.
Δ. Αναφορικά με την παράγραφο 3, ζητείται να διευκρινιστεί η «προκαταβολή ποσού έναντι του περιοδικού τέλους» και η «προκαταβολή έναντι του φόρου εισοδήματος» και πώς θα είναι δυνατόν να υπολογιστεί και καταβληθεί το εν λόγω ποσό όταν δεν θα έχουν περατωθεί ακόμα οι οικονομικές χρήσεις στις οποίες θα αναφέρονται και επί των οποίων θα υπολογίζονται τα εν λόγω εισοδήματα, κατά παρέκκλιση δηλαδή των όσων συνήθως επιτάσσουν η φορολογική και εταιρική νομοθεσία. Επίσης θα πρέπει να διευκρινιστεί πως θα καθορίζεται το τίμημα της άδειας.
Ε. Ως προς την παράγραφο 5 του άρθρου 26, σημειώνεται ότι από τη διατύπωση της παραγράφου αυτής, δεν καθίσταται σαφές εάν η Ε.Ε.Ε.Π. υποχρεούται να δεχθεί μερικώς ή εν όλω το αίτημα του «αναδόχου» για παράταση της ισχύος της άδειας ή εάν η αποδοχή του αιτήματος εναπόκειται στη διακριτική της ευχέρεια. Στην τελευταία περίπτωση, δεν καθορίζονται οι πιθανοί λόγοι απόρριψης του αιτήματος παράτασης.
ΣΤ. Αναφορικά με την παράγραφο 7, ζητείται να διευκρινιστεί αν ο ανάδοχος θα δύναται να προσφέρει τις ίδιες υπηρεσίες σε περισσότερους από έναν διαδικτυακούς τόπους. Με άλλα λόγια, θα μπορεί ο κάτοχος άδειας τυχερών παιγνίων να παρέσχει το στοίχημα μέσω ενός ιστότοπου και το πόκερ μέσω ενός άλλου ιστότοπου;
Ελέγχονται επίσης: α) η απαγόρευση μεταβολής της σύνθεσης του εταιρικού κεφαλαίου, που οδηγεί σε άμεση ή έμμεση αλλαγή ελέγχου της διοίκησης [ποια η ακριβής έννοια της αλλαγής ελέγχου;] της εταιρίας χωρίς προηγούμενη έγκριση της ΕΕΕΠ, καθώς και β) η επιβολή ανώτατων ορίων συμμετοχής του ίδιου προσώπου σε περισσότερες εταιρίες που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας τυχερών παιγνίων (βλ. άρθρο 27 παρ. 7 του νομοσχεδίου) ως ρυθμίσεις που έρχονται σε αντίθεση με την ελευθερία κίνησης κεφαλαίου (άρθρο 63 ΣΛΕΕ) και με την αρχή της αναλογικότητας.
Προκειμένου να μη θίγεται η κοινοτική αρχή της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων, απαιτείται το Σχέδιο Νόμου να διακρίνει μεταξύ «επένδυσης σε αδειούχο εταιρία» και «πλήρους ελέγχου αδειούχου εταιρίας». Θα ήταν εύλογο να όριζε το εθνικό νομοθέτημα απλώς και μόνο ότι το ίδιο πρόσωπο δεν μπορεί να είναι ιδιοκτήτης και να ελέγχει πλήρως περισσότερες από μία αδειούχες εταιρίες, προκειμένου να διασφαλιστεί ο numerus clausus των σχετικών αδειών. Ωστόσο, η απαγόρευση της απλής επένδυσης στο κεφάλαιο περισσότερων αδειούχων εταιριών συνιστά υπέρμετρο και δυσανάλογο περιορισμό της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων και του άρθρου 63 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επομένως, το κοινοτικό δίκαιο απαιτεί την τροποποίηση του άρθρου 26(7) του Σχεδίου Νόμου, προκειμένου να προβλέπεται απλώς και μόνο η απαγόρευση της πλήρους ιδιοκτησίας και ελέγχου περισσότερων αδειούχων εταιριών.
Ζ. Αναφορικά με την παράγραφο 9, ζητείται να προστεθεί το ελλείπον κείμενο.
Η. Σχετικά με τη διάταξη της παραγράφου 10, ουσιαστικά απαγορεύεται η παροχή υπηρεσιών τεχνικών και τυχερών παιγνίων μέχρι την χορήγηση των αδειών που προβλέπονται από το άρθρο 26(1) του προτεινόμενου Σχεδίου Νόμου. Είναι απαραίτητο οι εταιρίες που κατέχουν άδεια από άλλο κράτος μέλος να δύνανται να δραστηριοποιούνται μέχρι την έκδοση των σχετικών αδειών. Άλλως, η απαγόρευση αυτή θα συνιστά σαφή περιορισμό δυο εκ των θεμελιωδών ελευθεριών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προβλέπονται από τα άρθρα 49 και 56 της Συνθήκης για την Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ):
• Της ελευθερίας εγκατάστασης (άρθρο 49 ΣΛΕΕ), ήτοι την πραγματική επιδίωξη οικονομικής δραστηριότητας μέσω σταθερής μόνιμης εγκατάστασης σε άλλο κράτος μέλος για αόριστο χρόνο (απόφαση του ΔικΕΕ στην υπόθεση C-221/89 Factortame), και
• Της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών (άρθρο 56 ΣΛΕΕ), δηλαδή της παροχής υπηρεσιών στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, ανεξάρτητα από τον τόπο εγκατάστασης του παρέχοντος ή τον αποδέκτη των οικείων υπηρεσιών.
Ωστόσο, σύμφωνα με πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔικΕΕ), ένας τέτοιος περιορισμός σχετικός με την προσφορά τυχερών παιγνίων μέσω διαδικτύου δύναται καταρχήν να δικαιολογηθεί ως πρόσφορο μέτρο για την επιδίωξη των θεμιτών επιδιωκόμενων σκοπών της αποτροπής της παροτρύνσεως σε υπερβολική δαπάνη συνδεόμενη με τα τυχερά παίγνια και της καταστολής της εξαρτήσεως από αυτά, καθώς και της προστασίας των νέων, ακόμη και αν η προσφορά των παιγνίων αυτών εξακολουθεί να επιτρέπεται μέσω παραδοσιακότερων διαύλων εμπορίας (Βλ. π.χ. απόφαση του ΔικΕΕ στην υπόθεση C-46/08 Carmen Media Group).
Για να θεωρηθεί όμως η επιβολή ενός περιοριστικού μέτρου ως πρόσφορη για τη διασφάλιση της επιτεύξεως του εν λόγω θεμιτού σκοπού, θα πρέπει να είναι σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας (απόφαση του ΔικΕΕ στην υπόθεση C-258/08 Ladbrokes) και να συμβάλλει στον περιορισμό των σχετικών δραστηριοτήτων κατά τρόπο συνεπή και συστηματικό (απόφαση του ΔικΕΕ στην υπόθεση C-46/08 Carmen Media Group).
Σχετικά με την αρχή της αναλογικότητας, η Ελλάδα επέλεξε το περιοριστικό μέτρο επιβολής υποχρέωσης προηγούμενης αδειοδότησης, και η περίοδος απαγόρευσης παροχής υπηρεσιών καθιστά έναν επιπρόσθετο περιορισμό δυσανάλογο με τον επιδιωκόμενο θεμιτό στόχο του Ελληνικού Κράτους.
Όσον αφορά στον περιορισμό των σχετικών δραστηριοτήτων κατά τρόπο συνεπή και συστηματικό, οι αρμόδιες δημόσιες αρχές έχουν αναπτύξει μια επεκτατική πολιτική της προσφοράς των υπαρχόντων τυχερών παιγνίων του ΟΠΑΠ (διαφημιστικές εκστρατείες σε όλα τα δυνατά μέσα, τηλεόραση, εφημερίδες, ποδόσφαιρο κτλ.), τα οποία πάντως έχουν τουλάχιστον παρόμοια αν όχι μεγαλύτερη πιθανότητα κινδύνου εξαρτήσεως. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι κατά την σταθερή νομολογία του ΔικΕΕ
«η διαφήμιση, την οποία ενδεχομένως χρησιμοποιεί ο φορέας του κρατικού μονοπωλίου, [πρέπει] να παραμένει ποσοτικώς ελεγχόμενη και να περιορίζεται αυστηρώς σε ό,τι απαιτείται προκειμένου να κατευθυνθούν οι καταναλωτές προς τα δίκτυα παιγνίων που έχουν άδεια. Αυτή η διαφήμιση δεν θα πρέπει, αντιθέτως, να αποσκοπεί στην ενίσχυση της φυσικής ροπής των καταναλωτών προς τα παίγνια μέσω της ενθαρρύνσεως της ενεργούς συμμετοχής τους σε αυτά, καθιστώντας μεταξύ άλλων κοινότυπα τα παίγνια ή προβάλλοντας μία θετική εικόνα σε σχέση με το γεγονός ότι τα πραγματοποιούμενα έσοδα προορίζονται για δραστηριότητες γενικού συμφέροντος, ή ακόμα αυξάνοντας τη δύναμη έλξεως των παιγνίων μέσω διαφημιστικών μηνυμάτων που προβάλλουν παραπλανητικώς σημαντικά κέρδη.» (Απόφαση του ΔικΕΕ στην υπόθεση C-221/89 Factortame).
Περαιτέρω, εφόσον το Ελληνικό κράτος επέλεξε να ρυθμίσει την αγορά και να χορηγήσει 15 έως 50 άδειες με στόχο την ένταξη και παρακολούθηση σε νόμιμο πλαίσιο των διεξαγόμενων παιγνίων, δεν δύναται να θεωρηθεί συνεπής η επιβολή μιας περιόδου απαγόρευσης παροχής υπηρεσιών (πλην των υφιστάμενων παρόχων επίγειων παιγνίων), η οποία αναπόφευκτα θα ωθήσει τους καταναλωτές στην χρήση παράνομων παρόχων δηλαδή ακριβώς το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα. Εξάλλου και η ίδια η Ελληνική Δημοκρατία αναφέρει στο ενημερωτικό σημείωμα για το προτεινόμενο σχέδιο νόμου ότι «η καθολική απαγόρευση οδήγησε σε ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα, από αυτά που αναμένονταν.»
Βάσει των ανωτέρω, η επιβολή περιόδου απαγόρευσης παροχής υπηρεσιών μέχρι τη χορήγηση των προβλεπόμενων αδειών συνιστά δυσανάλογο περιορισμό της ελευθερίας εγκατάστασης και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, και δεν συμβάλλει στη ρύθμιση των σχετικών δραστηριοτήτων κατά τρόπο συνεπή και συστηματικό. Η εν λόγω διάταξη αντίκειται συνεπώς στο εφαρμοστέο δίκαιο της ΕΕ.
Επίσης, τα άρθρα 22(6) και 26(10) του Σχεδίου Νόμου έρχονται σε αντίθεση με το κοινοτικό δίκαιο περί δημόσιων διαγωνισμών, αλλά και με το άρθρο 5(1) του Συντάγματος περί οικονομικής ελευθερίας, εφόσον απαγορεύουν τη συμμετοχή στους διαγωνισμούς για τη χορήγηση αδείας διενέργειας παιγνίων με παιγνιομηχανήματα και διαδικτυακών παιγνίων σε οποιονδήποτε δραστηριοποιείται στη σχετική αγορά από την έναρξη ισχύος του νόμου χωρίς την άδεια των εν λόγω άρθρων. Ειδικότερα, με την κατ’ αναλογία εφαρμογή της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ, η διάταξη αυτή του Σχεδίου Νόμου έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 45(2) της εν λόγω της Οδηγίας, σύμφωνα με το οποίο:
«Κάθε οικονομικός φορέας μπορεί να αποκλείεται από τη συμμετοχή στη σύμβαση, όταν:
[…]
γ) έχει καταδικασθεί βάσει απόφασης που έχει ισχύ δεδικασμένου, σύμφωνα με τις νομοθετικές διατάξεις της χώρας, και η οποία διαπιστώνει αδίκημα σχετικό με την επαγγελματική του διαγωγή.
δ) έχει διαπράξει σοβαρό επαγγελματικό παράπτωμα που αποδεδειγμένως διαπιστώθηκε με οποιοδήποτε μέσο ενδέχεται να διαθέτουν οι αναθέτουσες αρχές.
[…]»
Είναι προφανές ότι η διάταξη των άρθρων 22(6) και 26(10) του Σχεδίου Νόμου δεν μπορεί να υπαχθεί στις περιοριστικώς αναφερόμενες περιπτώσεις αποκλεισμού του άρθρου 45 της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ. Πρώτον, η διάταξη αυτή δεν μπορεί να υπαχθεί στην περίπτωση του εδαφίου γ’ του άρθρου 45(2) της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ, επειδή δεν προβλέπει καταδικαστική απόφαση ποινικού δικαστηρίου με ισχύ δεδικασμένου, όπως απαιτεί κατά πάγια ερμηνεία το εδάφιο γ’. Δεύτερον, η διάταξη αυτή δεν μπορεί να υπαχθεί ούτε στην περίπτωση του εδαφίου δ’ του άρθρου 45(2) της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ, επειδή η Οδηγία απαιτεί «σοβαρό επαγγελματικό παράπτωμα», το οποίο πρέπει να σχετίζεται με συγκεκριμένη αντιδεοντολογική συμπεριφορά και σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να αφορά το γεγονός ότι ο υποψήφιος πριν τη διενέργεια του διαγωνισμού δραστηριοποιούταν με έγκυρη άδεια Κράτους Μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το να θεωρείται ως δήθεν «σοβαρό επαγγελματικό παράπτωμα» η προηγούμενη δραστηριοποίηση του υποψηφίου, ακόμα και με έγκυρη άδεια Κράτους Μέλους θα ήταν πλήρως ασυμβίβαστο με την κοινοτική νομοθεσία περί ελεύθερης εγκατάστασης και παροχής υπηρεσιών. Συνεπώς, το κοινοτικό δίκαιο επιτάσσει τη διαγραφή της διάταξης των άρθρων 22(6) και 26(10) του Σχεδίου Νόμου.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ CENTRIC
H Centric ΠΟΛΥΜΕΣΑ ΑΕ είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Η Centric συμμετέχει σε εταιρίες οι οποίες προσαρμόζουν σε τοπικές αγορές, διαχειρίζονται και προωθούν υπηρεσίες διαδικτυακής ψυχαγωγίας. Οι θυγατρικές εταιρίες της Centric A.Ε συνεργάζονται με μεγάλους παρόχους διαδικτυακής ψυχαγωγίας, οι οποίοι είναι εισηγμένοι σε Ευρωπαϊκά Χρηματιστήρια και κατέχουν άδεια εξ αποστάσεως παροχής των εν λόγω υπηρεσιών, για την από κοινού λειτουργία και προώθηση ιστοσελίδων τυχερών παιχνιδιών σε διάφορες γλώσσες χωρών της Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Η πιο σημαντική εξ αυτών, είναι η συνεργασία με τη Sportingbet Plc.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ SPORTINGBET
Η Sportingbet Plc αποτελεί μία εκ των πρωτοπόρων εταιριών όσον αφορά τη βιομηχανία του διαδικτυακού στοιχήματος και της διαδικτυακής ψυχαγωγίας και σήμερα είναι μία εκ των ηγετικών εταιριών της αγοράς σε παγκόσμιο επίπεδο. Η εταιρία συστήθηκε το 1998 και είναι εγκατεστημένη στο Ηνωμένο Βασίλειο και συγκεκριμένα στο Λονδίνο. Η εταιρία είναι εισηγμένη στην κύρια αγορά του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου και η κεφαλαιοποίησή της άγγιξε τα £297 εκατομμύρια (βάσει των τιμών κλεισίματος της 28/1/2011). Οι διάφορες ιστοσελίδες της καλύπτουν πάνω από 30 χώρες εξυπηρετώντας πελάτες σε 26 γλώσσες. Η Sportingbet προσαρμόζει τις ιστοσελίδες της στις τοπικές αγορές προκειμένου να αντικατοπτρίζονται σε αυτές οι διαφορετικές γλώσσες, νομίσματα και τα προτιμούμενα αθλήματα των αγορών-στόχων της. Ο σκοπός της εταιρίας είναι η παροχή ενός «προστατευμένου περιβάλλοντος ψυχαγωγίας», στο οποίο τα προγράμματα εξυπηρέτησης πελατών παρέχουν στους υπεύθυνους ενήλικες τη σιγουριά ότι γνωρίζουν ότι τα χρήματά τους είναι ασφαλή, ενώ παρέχουν στην εταιρία τη σιγουριά ότι λαμβάνονται όλα τα εύλογα μέτρα για την προστασία των ευάλωτων προσώπων.
Αναλυτικά οι θέσεις της Centric και της Sportingbet για το σύνολο του προς διαβούλευση νομοθετήματος για τη ρύθμιση της αγοράς τυχερών παιγνίων στην ιστοσελίδα της Centric http://www.centric.gr/default.asp?pid=101&la=1
Τοποθέτηση σε σχέση με το Άρθρο 26 (Διαδικασία αδειοδότησης)
1. Η Betfair πιστεύει ότι το μόνο επιτυχημένο μοντέλο για την αδειοδότηση του διαδικτυακού στοιχήματος είναι αυτό που προβλέπει απεριόριστο αριθμό αδειών. Η Ελληνική Κυβέρνηση δεν παρέχει καμία αιτιολόγηση γία την επιλογή του μοντέλου που προβλέπει περιορισμένο αριθμό αδειών, πράγμα που θα κληθεί να κάνει σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ε.Ε.
2. Το παρόν νομοσχέδιο δεν παρέχει πληροφόρηση σχετικά με το ελάχιστο κόστος της κάθε άδειας.
3. Σύμφωνα με το άρθρο 26, προβλέπεται η χορήγηση μιας μόνο άδειας ανά εταιρία. Aπαιτούνται περαιτέρω διευκρινίσεις αναφορικά με το τι περιλαμβάνει η κάθε άδεια και κατά πόσον καλύπτει όλες τις διαδικτυακές δραστηριότητες στοιχηματισμού.
4. Εάν η άδεια προορίζεται να καλύπτει όλες τις μορφές διαδικτυακού στοιχήματος (αθλητικό στοίχημα, πόκερ, παιχνίδια καζίνο κ.λπ.) απαιτείται μια φορολογική δομή που θα μπορεί να εφαρμοστεί για όλα τα προϊόντα. Για παράδειγμα, εάν η φορολόγηση γίνεται επί του κύκλου εργασιών, τότε οι εταιρίες με ανταλλακτήρια στοιχηματισμού και παιχνίδια πόκερ δεν θα είναι βιώσιμες και, κατά συνέπεια, δεν θα υπάρξει ενδιαφέρον για τις άδειες που θα προκηρυχθούν. Παράλληλα, οι υφιστάμενοι χρήστες υπηρεσιών ανταλλακτηρίων στοιχήματος και πόκερ θα εξακολουθήσουν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις υπηρεσίες, αλλά, ενόψει της προτεινόμενης φορολόγησης του κύκλου εργασιών, θα στραφούν σε μη αδειοδοτημένους παρόχους. Αυτό θα οδηγήσει σε χαμηλότερα από τα αναμενόμενα φορολογικά έσοδα για την Ελληνική Κυβέρνηση, ενώ, παράλληλα, δεν θα είναι δυνατή η προστασία των καταναλωτών που θα επιλέξουν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα προϊόντα.
Η παρ.10 αν ισχύσει θα δημιουργήσει πρόβλημα βιωσιμότητας στα περισσότερα Media της χώρας που τη δεδομένη χρονική στιγμή ζουν και αναπνέουν από τα διαφημιστικά κονδύλια των εταιριών online gaming. Έχετε σκεφτεί πόσες οικογένειες θα βρεθούν στο δρόμο από το σίγουρο κλείσιμο που θα επέλθει (ειδικά σε αθλητικά έντυπα, Ραδιόφωνα και αθλητικές ιστοσελίδες);
«5. Τουλάχιστον ένα έτος πριν τη λήξη της εκάστοτε ισχύουσας άδειας, ο ανάδοχος μπορεί να ζητά με αίτησή του προς την Ε.Ε.Ε.Π. τη χρονική επέκταση της άδειας για ίσο ή μικρότερο χρονικό διάστημα, με τους ίδιους όρους, αλλά με νέο τίμημα.»
Το νέο τίμημα που αναφέρεται ίσως πρέπει να έχει ένα πλαφόν μεταβολής σε σχέση με το προηγούμενο
«10. Απαγορεύεται η συμμετοχή στους διαγωνισμούς του άρθρου αυτού, οποιουδήποτε, από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου και εφεξής, στην ελληνική επικράτεια, διεξάγει τυχερά παίγνια μέσω διαδικτύου»
Και τους αδειούχους internet που θα πληρώνονουν ένα σκασμό λεφτά πώς τους προστατεύετε από αυτούς που θα λειτουργούν «πειρατικά»; Και αν δεν τους προστατεύετε πού θα βρείτε τους αδειούχους;
Ή περιμένετε να εισπράξετε αποτεπτικό πρόστιμο από κάποιον που λειτουργεί internet gaming, π.χ. από το Curacao, και τον καταδικάσετε ερείμην? Για να μην αναφερθούμε στο φαιδρό της κάθειρξης στην περίπτωση αυτή …
Ίσως βέβαια μια λύση εδώ να είναι διακρατικές συνεργασίες αντίστοιχων ρυθμιστικών αρχών. Αλλά κι’ αυτό το περιορίζετε στην ΕΕ [Άρθρο 4, εδάφιο 4 (ζ)], το τελευταίο μέρος απ’ όπου θα λειτουργήσει ο «πειρατής».
Το σχέδιο νόμου χρησιμοποιεί την έκφραση «τυχερά παιχνίδια μέσω διαδικτύου». Σε πολλά sites όμως αυτό έχει μεταφραστεί σε διαδικτυακό στοίχημα
Επειδή δεν είναι ξεκάθαρο, ο νόμος καλύπτει και παιχνίδια όπως casino, poker, bingo, scratch cards, ή καλύπτει μόνο το δικτυακό στοίχημα;