Μεταβατικές διατάξεις για τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας
1. Οι διατάξεις των παραγράφων 9 και 11 του άρθρου 3 του παρόντος, κατά περίπτωση, εφαρμόζονται για πράξεις προσδιορισμού οποιουδήποτε φόρου ή επιβολής προστίμου, τέλους ή εισφοράς που εκδίδονται από την ημερομηνία κατάθεσης του παρόντος και αφορούν φορολογικές υποχρεώσεις, περιόδους ή χρήσεις που λήγουν μετά την 31.12.2013 ή υποθέσεις από 1.1.2014, για τις οποίες είχαν εφαρμογή από 1.1.2014 οι διατάξεις των άρθρων 58 και 59 του ν.4174/2013.
2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 εφαρμόζονται και για εκκρεμείς υποθέσεις. Ως εκκρεμείς υποθέσεις, νοούνται οι υποθέσεις οι οποίες, κατά την ημερομηνία κατάθεσης του παρόντος, εκκρεμούν ενώπιον της διεύθυνσης επίλυσης διαφορών ή των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων κατόπιν άσκησης εμπρόθεσμης προσφυγής, ή για τις οποίες εκκρεμεί η προθεσμία άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής ή προσφυγής ή τακτικού ένδικου μέσου καθώς και υποθέσεις για τις οποίες έχουν εκδοθεί οι σχετικές πράξεις αλλά δεν έχουν κοινοποιηθεί κατά την ημερομηνία κατάθεσης του παρόντος. Ως εκκρεμείς υποθέσεις νοούνται και οι υποθέσεις για τις οποίες δεν έχει εκδοθεί οριστική δικαστική απόφαση αλλά προδικαστική απόφαση και δεν έχει γίνει εκ νέου συζήτηση της υπόθεσης. Για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 1 απαιτείται ανέκκλητη δήλωση ανεπιφύλακτης αποδοχής, για την υπαγωγή στις ανωτέρω διατάξεις του συνόλου των παραβάσεων κάθε πράξης ή απόφασης της διεύθυνσης επίλυσης διαφορών ή του δικαστηρίου, και καταβολή του συνόλου της οφειλής, που προκύπτει μετά την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 1, άμεσα ή το αργότερο εντός δύο (2) εργασίμων ημερών από την υποβολή της δήλωσης αποδοχής, άλλως δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της παραγράφου 1.
Η δήλωση υποβάλλεται στον προϊστάμενο της αρχής που εξέδωσε την πράξη, εντός ανατρεπτικής προθεσμίας ενενήντα (90) ημερών από τη δημοσίευση του παρόντος ή την κοινοποίηση στον φορολογούμενο της πράξης ή της απόφασης, κατά περίπτωση. Στις περιπτώσεις που η υπόθεση εκκρεμεί ενώπιον των δικαστηρίων, με την ως άνω δήλωση αποδοχής συνυποβάλλεται και σχετική βεβαίωση του αρμόδιου δικαστηρίου ότι η υπόθεση δεν έχει συζητηθεί και δήλωση παραίτησης από το σχετικό δικόγραφο ή δικαίωμα.
Ποσά που έχουν καταβληθεί δεν επιστρέφονται, δεν συμψηφίζονται και δεν αναζητούνται, λόγω εφαρμογής της παρούσας παραγράφου.
Στις περιπτώσεις της κατά τα άνω αποδοχής, όπου συντρέχει περίπτωση, έχουν ανάλογη εφαρμογή οι διατάξεις της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 142 του ν. 2717/1999 (Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας, Α΄ 97), τα αποτελέσματα της οποίας επέρχονται με την περιέλευση στη γραμματεία του Διοικητικού Δικαστηρίου σχετικής βεβαίωσης του Προϊσταμένου της φορολογικής αρχής που εξέδωσε την πράξη.»
3. Για τις εκκρεμείς υποθέσεις παραβάσεων των διατάξεων του Κ.Β.Σ. (π.δ. 186/1992, Α΄ 84) και του Κ.Φ.Α.Σ. (ν.4093/2012, Α΄ 222), που διαπράχθηκαν μέχρι την 31.12.2013, ανεξάρτητα από τον χρόνο διαπίστωσης των προαναφερόμενων παραβάσεων, δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 5 του ν.2523/1997, εφόσον ο φορολογούμενος καταβάλλει, εφάπαξ, τα ποσά που προβλέπονται, κατά περίπτωση, κατωτέρω, ως εξής:
α) Για παραβάσεις έκδοσης πλαστών στοιχείων ποσό ίσο με το 50% της αξίας κάθε στοιχείου.
β) Για παραβάσεις που αφορούν έκδοση εικονικών ή λήψη εικονικών στοιχείων ή νόθευση αυτών, καθώς και καταχώρηση στα βιβλία αγορών ή εξόδων χωρίς παραστατικά, ποσό ίσο με το 40% της αξίας κάθε στοιχείου. Εάν η αξία του στοιχείου είναι μερικώς εικονική ποσό ίσο με το 40% του μέρους της εικονικής αξίας.
γ) Όταν δεν δύναται να προσδιορισθεί η μερικώς εικονική αξία, ποσό ίσο με το 20% της αξίας του στοιχείου.
δ) Όταν η εικονικότητα ανάγεται αποκλειστικά στο πρόσωπο του εκδότη, ποσό ίσο με το 20% της αξίας του στοιχείου.
ε) Στην περίπτωση λήπτη εικονικού φορολογικού στοιχείου, ποσό 10% της αξίας του στοιχείου για κάθε παράβαση, εφόσον η λήψη του στοιχείου δεν είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση του φόρου εισοδήματος του οικείου φορολογικού έτους.
στ) Για παραβάσεις που αφορούν μη έκδοση ή ανακριβή έκδοση στοιχείων ή άλλες παραβάσεις που έχουν σαν αποτέλεσμα την απόκρυψη της συναλλαγής ή μέρους αυτής, η δε αποκρυβείσα αξία είναι μεγαλύτερη των χιλίων διακοσίων (1.200) ευρώ, ποσό ίσο με το 25% της αξίας της συναλλαγής ή του μέρους της αποκρυβείσας (μη εμφανισθείσας) αξίας για κάθε παράβαση.
ζ) Για τις λοιπές παραβάσεις, που δεν υπάγονται σε μια εκ των ανωτέρω περιπτώσεων α΄ και β΄, ποσό ίσο με το 1/3 του οριζόμενου από τις διατάξεις του άρθρου 5 του ν.2523/1997, επιβαλλόμενου προστίμου, κατά περίπτωση, για κάθε παράβαση.
4. Οι διατάξεις της παραγράφου 3 εφαρμόζονται και για εκκρεμείς υποθέσεις. Ως εκκρεμείς υποθέσεις, νοούνται οι υποθέσεις οι οποίες, κατά την κατάθεση του παρόντος, εκκρεμούν ενώπιον της διεύθυνσης επίλυσης διαφορών ή των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων κατόπιν άσκησης εμπρόθεσμης προσφυγής, ή για τις οποίες εκκρεμεί η προθεσμία άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής ή προσφυγής ή τακτικού ένδικου μέσου καθώς και υποθέσεις για τις οποίες έχουν εκδοθεί οι σχετικές πράξεις αλλά δεν έχουν κοινοποιηθεί κατά την ημερομηνία κατάθεσης του παρόντος. Ως εκκρεμείς υποθέσεις νοούνται και οι υποθέσεις για τις οποίες δεν έχει εκδοθεί οριστική δικαστική απόφαση αλλά προδικαστική απόφαση και δεν έχει γίνει εκ νέου συζήτηση της υπόθεσης. Για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 3 απαιτείται ανέκκλητη δήλωση ανεπιφύλακτης αποδοχής, για την υπαγωγή στις ανωτέρω διατάξεις του συνόλου των παραβάσεων κάθε πράξης ή απόφασης της διεύθυνσης επίλυσης διαφορών ή του δικαστηρίου, και καταβολή του συνόλου της οφειλής, που προκύπτει μετά την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 3, άμεσα ή το αργότερο εντός δύο (2) εργασίμων ημερών από την υποβολή της δήλωσης αποδοχής, άλλως δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της παραγράφου 3.
Η δήλωση υποβάλλεται στον προϊστάμενο της αρχής που εξέδωσε την πράξη, εντός ανατρεπτικής προθεσμίας ενενήντα (90) ημερών από τη δημοσίευση του παρόντος ή την κοινοποίηση στον φορολογούμενο της πράξης ή της απόφασης, κατά περίπτωση. Στις περιπτώσεις που η υπόθεση εκκρεμεί ενώπιον των δικαστηρίων, με την ως άνω δήλωση αποδοχής συνυποβάλλεται και σχετική βεβαίωση του αρμόδιου δικαστηρίου ότι η υπόθεση δεν έχει συζητηθεί και δήλωση παραίτησης από το σχετικό δικόγραφο ή δικαίωμα.
Ποσά που έχουν καταβληθεί δεν επιστρέφονται, δεν συμψηφίζονται και δεν αναζητούνται, λόγω εφαρμογής της παρούσας παραγράφου.
Στις περιπτώσεις της κατά τα άνω αποδοχής, όπου συντρέχει περίπτωση, έχουν ανάλογη εφαρμογή οι διατάξεις της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 142 του ν. 2717/1999 (Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας, Α΄ 97), τα αποτελέσματα της οποίας επέρχονται με την περιέλευση στη γραμματεία του Διοικητικού Δικαστηρίου σχετικής βεβαίωσης του Προϊσταμένου της φορολογικής αρχής που εξέδωσε την πράξη.
5. Οι παράγραφοι 3 και 4 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται για παραβάσεις που διαπράχθηκαν μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος και για τις οποίες έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 55 του ν.4174/2013 (Α΄170).
6. Οι διατάξεις του άρθρου 5 του ν. 2523/1997 (Α΄179), που εφαρμόζονται για παραβάσεις που διαπράχθηκαν στο χρονικό διάστημα μέχρι την έναρξη ισχύος των άρθρων 54 και 55 του ν.4174/2013 καταργούνται. Οι παράγραφοι 30, 32, 33, 34 και 48 του άρθρου 66 του ν. 4174/2013, κατά το μέρος που αφορούν τις ως άνω παραβάσεις, καταργούνται από την δημοσίευση του παρόντος.
7. Οι διατάξεις των παραγράφων 5 και 6 του άρθρου 46 του ν.4174/2013, όπως ίσχυαν πριν τη δημοσίευση του παρόντος, εφαρμόζονται για τις υποθέσεις για τις οποίες έχουν διαπιστωθεί παραβάσεις των περιπτώσεων β΄, γ΄, δ΄ και ε΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 55 του ν.4174/2013 μέχρι την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος και έχουν συνταχθεί ειδικές εκθέσεις ελέγχου ή εκκρεμεί η σύνταξη αυτών.
ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΩ.
Είναι αναγκαία η ρητή πρόβλεψη στο νέο νομοθετικό πλαίσιο, της παλαιόθεν ισχύουσας στο άρ. 24 παρ. 2 Ν. 2523/1997, δυνατότητας εξάλειψης του αξιοποίνου μέσω του λεγόμενου «συμβιβασμού» με τη φορολογική Διοίκηση. Δεδομένης της κατάργησης της διαδικασίας διοικητικής επίλυσης της διαφοράς/δικαστικού συμβιβασμού στον νέο ΚΦΔ (4174/2013 συνδ. 4254/2014), ανακύπτει -κατά μίαν άποψη- κενό, το οποίο εσφαλμένα η πρόσφατη γνωμοδότηση 4/2015 του ΕισΑΠ πρότεινε να καλυφθεί in malam partem, δηλαδή με αναγνώριση της ανενέργειας του άρ. 24 Ν. 2523/97, εν είδει σιωπηράς καταργήσεώς του. Ωστόσο είναι αδύνατη η κατάργηση ευνοϊκών διατάξεων για κατηγορουμένους, οι οποίες λειτούργησαν επιτυχώς μέχρι σήμερα και έχουν, άλλωστε, σταθερή παράδοση στο ελληνικό φορολογικό νομικό πλαίσιο ήδη από το 1978 (Ν. 820). Σε κάθε περίπτωση, στην θεωρία (ενδεικτικώς ίδ. Παπακυριάκου, Ποινικά Χρονικά 2014), έχει πειστικά υποστηριχθεί ότι η εξάλειψη του αξιοποίνου στα αδικήματα φοροδιαφυγής μπορεί και πρέπει να αναγνωρίζεται, όταν ο κατηγορούμενος έχει συμβιβασθεί, με ορθή τελολογική ερμηνευτική προσέγγιση -ως ενεργού!- του άρ. 24 Ν. 2523/1997. Σκόπιμο είναι ωστόσο, προς άρση κάθε παρερμηνείας να διατυπωθεί και με ρητό τρόπο ότι το άρ. 24 διατηρεί απολύτως την ισχύ του και υπό το κράτος των νέων νομοθετικών επιλογών.
Αφου θέλετε να καταργήσετε τα πρόσιμα για τα πλαστα και τα εικονικα τουλάχιστον κάντε ποιο αυστηρές τις ποινές, αλλιώς θα γεμισει η αγορα
ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ – ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ «Μέτρα για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων»- 10/10/15
Δεν θα εισπράξει η χώρα φόρους. Εφαρμόζεται πάλι επιλεκτικά ο ν.4336/15- δεν εφαρμόζεται ουσιαστικά, θα καταστραφούν επιχειρήσεις. Δίνεται μόνο σκανδαλώδη άφεση στα πλαστά και εικονικά τιμολόγια και στις ενδοομιλικές συναλλαγές. Θέτει για τις εκκρεμείς υποθέσεις, που είναι τα ~ 40-50 δις € των ληξιπροθέσμων περιορισμούς βαθμών δικαστικής επίλυσης, αντί να αφορά και όλες τις εκκρεμείς- δεδικασμένες υποθέσεις – λόγω άδικης και καταχρηστικής νομοθεσίας, που η θετική επίλυση περιλαμβάνεται στον ν. 4336/15. Τώρα διορθώνεται ο νόμος απο το 1997, να καταστραφούν οι επιχειρήσεις, αντί να αποζημιωθούν για την ταλαιπωρία?
ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 07 ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ:
1) ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΘΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΥΞΗΣΕΩΝ ΤΟΥ Ν. 2523/97 ΓΙΑ ΕΞΩΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΑΥΞΗΣΕΙΣ 300-500%, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΚΠΤΩΣΗ 30% ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕΤΡΗΤΟΙΣ,
2) ΟΙ ΤΥΧΟΝ ΑΡΧΙΚΕΣ ΟΦΕΙΛΕΣ ΝΑ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΑΥΞΗΣΕΙΣ 300-500% ΚΑΙ ΕΞΩΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥΣ, ΠΟΥ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΥΝ ΑΡΧΙΚΕΣ ΟΦΕΙΛΕΣ ΚΑΤΑ 20-50 ΦΟΡΕΣ,
3) ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΟΙ ΤΥΧΟΝ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΕΝΑΝΤΙ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΤΩΝ ( τι ηθική λογικής υπάρχει, οι καταβολές δεν αναζητούνται, δεν συμψηφίζονται, σε ένα κράτος που χρέωνε πλασματικά 300-500%, κράτος, ενώ και οι δανειστές ζητούν διαγραφές),
4) ΝΑ ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΚΚΡΕΜΕΙΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΣΧΕΤΩΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ, ΛΟΓΩ ΕΥΘΥΝΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ. ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΥΠΑΓΩΓΗΣ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ΣΤΗΝ ΡΥΘΜΙΣΗ Ν. 4321/15- ΛΟΓΩ ΠΑΡΑΛΕΙΨΗΣ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΙΣΟΝΟΜΙΑΣ.
5) ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ 2ΠΛΩΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΩΝ – ΤΑΚΤΙΚΩΝ ΕΛΕΓΧΩΝ ΤΟΥ Α.74 ΚΦΔ ΟΙΚΟΘΕΝ.
ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 01 ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ:
ΝΑ ΑΠΑΛΕΙΦΘΕΙ Η ΛΕΞΗ ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΟΠΟΙΗΘΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΛΕΞΗ “ΕΝΝΑΛΑΚΤΙΚΑ” Η ΠΑΡΑΓΡΑΓΟΣ 9 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 28, του ν.4321/15 ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ 3943/11.
Η ψηφισμένη διάταξη στον ν. 4336/15 για τον ν. 2523/97 είναι η εξής:
ιι.Κώδικες φορολογίας. Έως τον Σεπτέμβριο του 2015 θα εγκρίνουν εκκρεμούσες μεταρρυθμίσεις σχετικά με τους κώδικες φορολογικής διαδικασίας: α) θα θεσπίσουν νέες ποινικές νομικές διατάξεις για την φοροδιαφυγή και την απάτη, προκειμένου να τροποποιηθεί ο ειδικός ποινικός νόμος 2523/1997 και κάθε άλλη συναφής νομο- θεσία, καθώς και για να αντικατασταθεί το άρθρο 55 πα- ράγραφοι 1 και 2 του ΚΦΔ, με σκοπό, μεταξύ άλλων, τον εκσυγχρονισμό και τη διεύρυνση του ορισμού της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής σε όλους τους φόρους· θα καταργήσουν όλα τα πρόστιμα του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που επιβάλλονται βάσει του ν. 2523/1997· β) θα εκδώσουν εγκύκλιο σχετικά με τα πρόστιμα προκειμένου να διασφαλιστεί η συνολική και συνεκτική εφαρμογή του
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ (ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ) 1017 -ΚΦΔ· γ) θα μεριμνήσουν για κατάλληλες ποινές για τις απλές παραβάσεις του κώδικα βιβλίων και στοιχείων· η μη έκδοση ή η ανακριβής έκδοση αποδείξεων λιανικής πώλησης θα αντιμετωπίζεται ως απλή αλλά σοβαρή πα- ράβαση της διαδικασίας για τον ΦΠΑ (βασικό παραδο- τέο). Έως τον Φεβρουάριο του 2016, οι
αρχές θα πραγματοποιήσουν συνολική επανεξέταση της υπόλοιπης φορολογικής νομοθεσίας που συγκρούεται με τον ΚΦΕ και τον ΚΦΔ, ενσωματώνοντας τις εν λόγω νομικές πράξεις, κατά περίπτωση, ενώ έως τον Μάρτιο του 2016 θα εκδώσουν το σύνολο της δευτερογενούς νομοθεσίας για την εφαρμογή του ΚΦΕ και του ΚΦΔ.
Αρκεί λοιπόν να πληρώσει το κάτι τι και ξεχνάμε την παράβαση. Νομίζω ότι είναι υπερβολικό στο μισό άρθρο να εξηγείται -και μάλιστα δύο φορές- ποιές είναι οι εκκρεμείς υποθέσεις, οι οποίες είναι ακριβώς ίδιες με όποιον προηγούμενο νόμο
ΤΥΧΟΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΝΑ ΟΔΗΓΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΗ ΥΠΟΤΡΟΠΗ ΣΕ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΑ (1) ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΣΕ ΤΥΧΟΝ ΤΡΙΤΗ ΥΠΟΤΡΟΠΗ!
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΊΝΑΙ ΔΙΠΛΟ: Ο ΑΣΥΝΕΠΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ ΚΛΕΒΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ!
ΟΙ ΠΟΙΝΕΣ ΣΕ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΑΛΛΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΜΕ «ΒΡΑΧΙΟΛΑΚΙ» ΣΕ ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ (ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ, ΠΡΟΝΟΙΑΚΕΣ ΔΟΜΕΣ κλπ)
Θερμή παράκληση να διαβάζει κάποιος αρμόδιος τις παρατηρήσεις μας, διότι αντανακλούν την κραυγή αγωνίας ενός μαστιγωμένου Λαού. Μα μας αγνοείτε.
Ένα επαναλαμβανόμενο απαράδεκτο φαινόμενο είναι και η προσκόλληση στην αναδρομικότητα των ρυθμίσεων. Κύριοι, αφού ρυθμίσατε μην ξερρυθμίζετε, εκτός εάν γίνεται προς το ευνοϊκότερο, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ. Αλλά βλέπουμε το αντίθετο, κατά σύστημα. Έτσι όμως αναιρείται η σοβαρότητα του Κράτους και καταπατείται η αρχή της «εύλογης εμπιστοσύνης» που πρέπει ο πολίτης να έχει προς αυτό. Και βέβαια καταρρακώνεται η αρχή της «ασφάλειας δικαίου» και γενικά όλες οι ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ του Δικαίου. Και δεν απομένει, παρά να πάμε εμείς οι νομικοί να σκίσουμε τα πτυχία που μας έδωσαν οι Πανεπιστημιακοί μας «δάσκαλοι» που μας έμαθαν τι σημαίνει ΔΙΚΑΙΟ. Και όλα αυτά, επειδή κάποιοι θέλουν μηχανισμούς αυτόματης συλλογής εσόδων, ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ και χωρίς να τους «πρήζουν το συκώτι» κάποιες ΒΑΣΙΚΕΣ νομικές αρχές και νομικά εμπόδια.
Ένα άλλο απαράδεκτο φαινόμενο είναι η ομαδοποίηση των φορολογουμένων σε ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ. Δεν τους νοιάζει καν που όλα τα Συντάγματα, οι Διεθνείς Συνθήκες και Διακηρύξεις Δικαιωμάτων του Ανθρώπου μιλάνε για Ατομικά Δικαιώματα και όχι για ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ. Όπως στον Άγιο Πέτρο ο άνθρωπος πηγαίνει μόνος του και ατομικά, έτσι και εδώ θεωρείται άτομο ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ και αν επιθυμεί κάνει οικογένεια, αλλά όπως την θέλει εκείνος. Άρα μπορεί να κάνει οικογένεια με ξεχωριστά ταμεία και περιουσιακή αυτοτέλεια (που προβλέπει ο νόμος), αλλά δεν του το αναγνωρίζει η Εφορία. ΓΙΑΤΙ;;;;; Για να σουμάρει τα εισοδήματα και να διογκώνονται, ώστε να έχει να φορολογήσει πολλαπλάσια φορολογική ύλη;;; Είναι δίκαιο αυτό;;; Και γιατί να έχει και αυτό αναδρομική ισχύ, και να καταλαμβάνει όσους εγκλωβιστήκαμε, ενώ θα μπορούσαμε να έχουμε σύμφωνο συμβίωσης όπως ο κ. Πρωθυπουργός, ή κανένα σύμφωνο αλλά απλή συμβίωση. Και γιατί να την πληρώνει ο σύζυγος, που είναι σε διάσταση με τη σύζυγο, που πεισμώνει και δεν συμμετέχει καθόλου με τα εισοδήματά της, αλλά δεν χωρίζουν για πολύ διάστημα, όσο είναι μικρά τα παιδιά;;;;
Συνοψίζοντας, θα τονίσουμε και πάλι: Όταν ένα Δημόσιο είναι άδικο, παράγει παρανομία και απείθαρχους και άδικους πολίτες. «Από το κεφάλι …το ψάρι».
αντί να κινηθείτε κύριοι με γνώμονα την είσπραξη ποσών που μπορούν να πληρωθούν βάζετε συντελεστές που θα οδηγήσουν πάλι σε ένα απέραντο τίποτα. και οι προσφυγές θα μείνουν εκκρεμείς και οι εκδότες – λήπτες θα περιμένουν καμία φυλάκιση για να τους ταίζει το κράτος. μειώστε τους συντελεστές σε λογικά επίπεδα, επιτρέψτε -κυρίως – τη ρύθμιση των ποσών για να ξεμπλοκάρουν τα δικαστήρια διότι εφάπαξ κανείς δε μπορεί, να πάρετε ζεστό χρήμα, και να δώσετε μία ευκαιρία ακόμα σε ανθρώπους.
σας θυμίζω ότι στο θέμα του κλεισίματος υποθέσεων εικονικών κλπ. υπάρχει περιθώριο να έχει το δημόσιο σημαντικό και άμεσο όφελος από ερασιτεχνικά σωματεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ( συλλόγους) που αν μπορούν θα δώσουν βάρος και θα προσπαθήσουν να πληρώσουν – ρυθμίσουν. Τώρα και δεν πληρώνουν, και φυτοζωούν με συνέπεια τη διάλυση του ερασιτεχνικού αθλητισμού και κάποιοι διοικούντες απλά υφίστανται προσωπικές συνέπειες. Ολα αδιάφορα για το δημόσιο δηλαδή, ανευ ουσίας.
ευχαριστώ, θα ήταν όμως περισσότερο δίκαιο και συμβατό με ένα κράτος δικαίου να μην προβαίνει σε διαβούλευση τυπικής φύσεως.
προκειμένου να υπάρξει επιπλέον κίνητρο, ίσως θα πρέπει να προβλέπεται ρητά άρση αξιοποίνου, με την αποδοχή καιεξόφληση των νέων προστίμων.
Ο Εισαγγελέας του ΑΠ πρόσφατα γνωμοδότησε, περί υπάρξεως νομοθετικού κενού σε αυτό θέμα – έστω, παραπομπή στο 24§2 2523/1997, θεωρουμένης της συγκεκριμένης διαδικασίας ολικής διοικητικής περαίωσης της διαφοράς.
θα πρέπει να υπάρξει ρητή πρόβλεψη, ώστε στις εκκρεμείς υποθέσεις των παρ.2 και 3, να περιληφθούν και αυτές, στις οποίες έχει συζητηθεί προσφυγή και αναμένεται η έκδοση απόφασης ή που έχει εκδοθεί οριστική απόφαση, αλλά δεν έχει καταστεί αμετάκλητη. Διαφορετικά περιορίζεται η εφαρμογή μόνο στις λίγες υπόθεσεις, επί των οποίων έχει εκδοθεί προδικαστική απόφαση & σε όσες δεν έχουν ακόμη συζητηθεί.